PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Ձևակերպեք միտք նախորդ մտքի մասին



Philosopher
18.06.2007, 10:13
Ուրեմն այսպես. յուրաքանչյուր հաջորդ գրառում անող անդամը պետք է ձևակերպի միտք նախորդ մտքի մասին: Շեշտում եմ` միտք, դատողություն. բառ կամ բառերի այնպիսի համակցություն, որը դատողություն չէ, այլ արտահայտում է զգացում, ասոցիատիվ ընկալում, վերաբերմունք, այստեղ չենք գրում: Խաղանք ու ձեռքի հետ էլ մտածել սովորենք:
Միտք. Կյանքը հրաշալի է:

Artgeo
18.06.2007, 10:17
Կյանքը հրաշալի է:
Կյանքը սեր է, ֆրի և սեքս:

Philosopher
18.06.2007, 10:20
Կյանքը սեր է, ֆրի և սեքս:
Եվ չնայած կյանքը սեր է, ֆրի և սեքս, այն մի օր կարող է դառնալ էքստրեմալ սպրոտաձև ու վերածվել ստրխառնուք առաջացնող անհասկանալի զանգվածի:

Artgeo
18.06.2007, 10:24
Եվ չնայած կյանքը սեր է, ֆրի և սեքս, այն մի օր կարող է դառնալ էքստրեմալ սպրոտաձև ու վերածվել ստրխառնուք առաջացնող անհասկանալի զանգվածի:
Սեքսը պոռնիկի հետ էքստրեմալ սպորտաձև է, որն առաջացնում է սրտխառնուք և ֆրի ուտելու դեպքում չի կարող լինել անհասկանալի զանգված:

Philosopher
18.06.2007, 10:26
Սեքսը պոռնիկի հետ էքստրեմալ սպորտաձև է, որն առաջացնում է սրտխառնուք և ֆրի ուտելու դեպքում չի կարող լինել անհասկանալի զանգված:
Մարդու ինքնափրկությունը կարող է նաև լինել ֆրիի մեջ, եթե սեքսը պոռնիկի հետ էքստրեմալ սպորտաձև է:

John
18.06.2007, 10:27
Մարդու ինքնափրկությունը կարող է նաև լինել ֆրիի մեջ, եթե սեքսը պոռնիկի հետ էքստրեմալ սպորտաձև է:ճիշտը մի հատա

Նորմարդ
18.06.2007, 11:34
ճիշտը մի հատա
Ճիշտը մի հատ ա, բայց եթե 6 թվին նայում ես ներքևից 6. ա երևում նայում ես վերևից 9. ա երևում…

Root
18.06.2007, 12:07
6 թվին նայողը 9 հատ ճշտի արդարացում ունի , այնինչ 9 ին նայողը բազնահազար 'կռուտիտներ" .... D:D:D:d

Ձայնալար
18.06.2007, 12:22
6 թվին նայողը 9 հատ ճշտի արդարացում ունի , այնինչ 9 ին նայողը բազնահազար 'կռուտիտներ" .... D:D:D:d

ԵՎ այս ամենին նայելով նա մտածեց. «ճշմարտությունը միհատ չէ»…

Quadro
18.06.2007, 13:07
ԵՎ այս ամենին նայելով նա մտածեց. «ճշմարտությունը միհատ չէ»…

Եվ սկսեց գրել հարաբերականության տեսությունը

Deluxe
18.06.2007, 13:23
Եվ սկսեց գրել հարաբերականության տեսությունը

և ես այդ պահին գոռացի, ԺՈՂՈՎՈՒՐԴ ՇԱՀԵՑԻ ՎԻՎԱՐՈ ՄԵՔԵՆԱ

John
18.06.2007, 13:39
և ես այդ պահին գոռացի, ԺՈՂՈՎՈՒՐԴ ՇԱՀԵՑԻ ՎԻՎԱՐՈ ՄԵՔԵՆԱ
ձև չի այ ախպեր… եթե տենցա՝ ՄԱՂԱՐԻՉ խի՞ չի անում :think

Root
18.06.2007, 14:16
ԵՎ այս ամենին նայելով նա մտածեց «ճշմարտությունը միհատ չէ»…
Այո, ճշմարտությունը 2 հատ է .... ամեն մի գրպանի համար , և քանի որ նա այդ օրը կոստոյւմ էր հագել նրա մոտ բազմաթիվ ճշմարտություններ էին վխտում, որից քոր էր գալիս մարմինը ... չհաշված գաղտնի գրպանիկում տեղավորվածներին.. :D:D:D

Guest
18.06.2007, 14:56
Այո, ճշմարտությունը 2 հատ է .... ամեն մի գրպանի համար , և քանի որ նա այդ օրը կոստոյւմ էր հագել նրա մոտ բազմաթիվ ճշմարտություններ էին վխտում, որից քոր էր գալիս մարմինը ... չհաշված գաղտնի գրպանիկում տեղավորվածներին.. :D:D:D


ձև չի այ ախպեր… եթե տենցա՝ ՄԱՂԱՐԻՉ խի՞ չի անում :think


և ես այդ պահին գոռացի, ԺՈՂՈՎՈՒՐԴ ՇԱՀԵՑԻ ՎԻՎԱՐՈ ՄԵՔԵՆԱ


Եվ սկսեց գրել հարաբերականության տեսությունը


ԵՎ այս ամենին նայելով նա մտածեց. «ճշմարտությունը միհատ չէ»…


6 թվին նայողը 9 հատ ճշտի արդարացում ունի , այնինչ 9 ին նայողը բազնահազար 'կռուտիտներ" .... D:D:D:d

Սեփական անձի վրա ուշադրություն գրավելու ամենահեշտ և էֆեկտիվ միջոցն է մի հիմարություն ասելը:

Root
18.06.2007, 15:14
Սեփական անձի վրա ուշադրություն գրավելու ամենահեշտ և էֆեկտիվ միջոցն է մի հիմարություն ասելը:

Ամերիկա հայտնագործելը վերջերս կուսակցություն ու նոր եկեղեցի բացելուց հետո երրորդ եկամտաբեր բիզնեսնա ...չնակած Պետրոս առաքյալը ասում էր հրեաների հետ հրեա եմ , հուդաների հետ հուդա, հիմարների հետ ` հիմար :D:D

otar
18.06.2007, 15:21
Ամերիկա հայտնագործելը վերջերս կուսակցություն ու նոր եկեղեցի բացելուց հետո երրորդ եկամտաբեր բիզնեսնա ...
բիզնեսը բիզնեսով, բայց եթե հաշվի էս առնում դոլլարի կուրսը Հայաստանում, Ամերիկա Հայտնագործելը մեզ` հաերիս համար դառնում է ոչ այնքան շահավետ :think

չնակած Պետրոս առաքյալը ասում էր հրեաների հետ հրեա եմ , հուդաների հետ հուդա, հիմարների հետ ` հիմար :D:Դ
այս ամենը կարդալով կարելի է մտածել որ ոչ հրեաները ոչ ել հուդաները հիմար չեն լինում :think

Apsara
18.06.2007, 15:46
այս ամենը կարդալով կարելի է մտածել որ ոչ հրեաները ոչ ել հուդաները հիմար չեն լինում :think

Հիմարները ամենուրեք են, ինչ էլ անես նրանցից ազատվելու միակ տարբերակը ինքդ հիմարանալն է;)

otar
18.06.2007, 16:37
կարծում եմ, որ եթե այդպես բոլորը հիմարանան աշխարհը կկործանվի

StrangeLittleGirl
18.06.2007, 16:46
Պետք չէ, որ բոլորը հիմարանան: Հիմարացողներն այնքան շատ են, որ աշխարհն արդեն կործանվում է :(

Guest
18.06.2007, 16:48
Աշխարհը չի կործանվում, չհավատաք… այն արդեն կործանված է:

Apsara
18.06.2007, 16:49
երջանիկ մարդիք կամ հիմար են լինում կամ իսկապես երջանիկ

Մանոն
18.06.2007, 16:58
կարծում եմ, որ եթե այդպես բոլորը հիմարանան աշխարհը կկործանվի
Աշխարհը կկործանվի միայն այն դեպքում, եթե վերանա գեղեցիկի զգացողությունը:
երջանիկ մարդիք կամ հիմար են լինում կամ իսկապես երջանիկ
Հիմարներն իրենց երջանկությունը հեռվում են փնտրում, խելացիները` իրենց կողքին;

Absar21
18.06.2007, 17:26
երջանիկ մարդիք կամ հիմար են լինում կամ իսկապես երջանիկ

Երջանկությունը չիմացության մեջ է (Հայտնի ռուսական ասացվածք):

electrical_storm
18.06.2007, 17:27
բացարձակ երջանիկ մարդիկ հիմար են լինում,անկասկած,մնացած դեպքերում երջանկությունը հարաբերական և ժամանակավոր…

Ուլուանա
18.06.2007, 17:29
Երջանկությունը չիմացության մեջ է (Հայտնի ռուսական ասացվածք):
Իմ չսիրած ասացվածքներից մեկն է դա։ :bad
Դժբախտությունն, իմ կարծիքով, ավելի հաճախ է չիմացության մեջ լինում։ :P

Absar21
18.06.2007, 17:45
Իմ չսիրած ասացվածքներից մեկն է դա։ :bad
Դժբախտությունն, իմ կարծիքով, ավելի հաճախ է չիմացության մեջ լինում։ :P

Երևի թե,բայց չիմացությունը նաև ենթադրում է, որ դժբախտությունը նույնպես այնքան էլ լավ չի ընկալվում: Համաձայն եմ ,որ տվյալ դեպքում սա ձգտում է ավելի շատ հիմարության::)

Apsara
18.06.2007, 20:30
դժբախտությունն ինքը գոյություն չունի, այն մենք ենք ստեղծում մեր վերաբերմունքով դեպի կատարվածը:

Root
18.06.2007, 20:36
Նրանք ովքեր զգացմունքների գերի են դառնում ... դժբախտ են կրկնակի ... կյանքը վայլելու և տվողին փառք տալու համար է տրված

John
18.06.2007, 21:07
կրկնակի դժբախտ մարդկանց կյանքն անիմաստ է… կգերադասեի մեռնել…

Մանե
18.06.2007, 21:29
չեմ կարծում,որ մեռնելով որևէ հարց կլուծվեր,պարզապես պետք է ապրել ու փորձել լինել երջանիկ;)

otar
18.06.2007, 21:48
փորձել պետք չի ձգտել է պետք :D

Root
18.06.2007, 22:18
չեմ կարծում,որ մեռնելով որևէ հարց կլուծվեր,պարզապես պետք է ապրել ու փորձել լինել երջանիկ;)

Մահը ամենուրեք Ձեր հետ է, Ձեր մեջ, կամայական պահի . ... փորցեք մի փոքր օրիգինալ լինել ... ապրելակերպը փոխեք .. ի վերջո մարդը նրա համար է մարդ կոչվում որ ունի անզուսպ ցանկություն իմանալու ... ճանաչելու .... փորցեք կարևոր որոշում կայացնել ... այ օրինակ որոշեք ապրել մինչև Ձեր կյանքի վերջը :D:D

StrangeLittleGirl
18.06.2007, 22:20
Մարդն ինքն է որոշում երջանիկ լինել կամ չլինել:

Selene
18.06.2007, 23:30
Միշտ չէ, որ կյանքը ընթանում է մեր որոշումների ու ցանկությունների համաձայն:

Ավելացվել է 4 րոպե անց
Իսկ երջանիկ բոլորն էլ ուզում են լինել:)

Root
18.06.2007, 23:40
Մարդն ինքն է որոշում երջանիկ լինել կամ չլինել:

Մարդասեր երազանք էր : Գնահատում եմ :


Միշտ չէ, որ կյանքը ընթանում է մեր որոշումների ու ցանկությունների համաձայն:



Ավելացվել է 4 րոպե անց
Իսկ երջանիկ բոլորն էլ ուզում են լինել:)

Համարյա երբեք ....

Մարդիկ կան որ ուզում են երջանիկ լինել կամ էլ ընդհանրապես չլինել ... երջանկություն և սեր տեսնողը աշխարհի ամենամեծ էգոիզմի կեսն է ....

Apsara
19.06.2007, 00:05
մենք ինքներս ենք ձգում այն ամենը ինչ կատարվում է մեզ հետ և այն մարդկանց որոնք շրջապատում են մեզ:

Root
19.06.2007, 00:07
Մենք բոլորս էլ յուրովի ենք .... ԴԵՄՔ ..

Selene
19.06.2007, 00:10
Հենց յուրաքանչյուրի յուրովի անհատականություն լինելն էլ պատճառն է համակրանքի ու հակակրանքի;)

Root
19.06.2007, 00:13
Հենց յուրաքանչյուրի յուրովի անհատականություն լինելն էլ պատճառն է համակրանքի ու հակակրանքի;)

Համակրեք զմիմեանս ... :D:D

Apsara
19.06.2007, 00:29
Դժվար է սիրել բոլորին, բայց ավելի դժվար է սպանել ատելությունը մեկի նկատմամբ

Root
19.06.2007, 00:31
Դժվար է սիրել բոլորին, բայց ավելի դժվար է սպանել ատելությունը մեկի նկատմամբ

Մանավանդ երբ որ ետ մեկը քո մեջ ա .. նմանա ոնց որ մոծակը մտնումա ծոցդ ու ուզում ես թերթով խփես սատկացնես .. արդյուքնում կողքից նայողները քո մասին կարծիքնեն կազմում ..:D:D:D:D

Apsara
19.06.2007, 00:37
այն բոլոր հարցերի պատասխանները, հանելուկների լուծումները, որոնք փնտրում ես տիեզերքում, այն բոլոր մարդիք ում սիրում ես և չես սիրում այն ամենահայտնին և ամենաանհայտը, այդ ամբողջը ՔՈ ՄԵՋ Է, ավաաաղ աչքերը ներս չեն նայում...

Root
19.06.2007, 00:41
այն բոլոր հարցերի պատասխանները, հանելուկների լուծումները, որոնք փնտրում ես տիեզերքում, այն բոլոր մարդիք ում սիրում ես և չես սիրում այն ամենահայտնին և ամենաանհայտը, այդ ամբողջը ՔՈ ՄԵՋ Է, ավաաաղ աչքերը ներս չեն նայում...

Փոխարենը գիտակցությունը և հոգին ներսում են ... տեսնում են, պատկերացնում են , զգում են ....

StrangeLittleGirl
19.06.2007, 00:46
Ու բացի դրանից, պետք չէ մոռանալ, որ տեսողությունը միակ զգայարանը չէ: Դու կարող ես, ասենք, շոշափելիքով ընկալել քո ներսինը:

Apsara
19.06.2007, 00:49
Երբեմն մարդիք ուղիղ իմաստի փոխարեն փոխաբերականն են հասկանում, իսկ ավելի հաճախ փոխաբերականի փոխարեն ուղիղը:think

StrangeLittleGirl
19.06.2007, 00:58
Երբեմն էլ մարդիկ փոխաբերական իմաստ են օգտագործում, իսկ երբ նույն իմաստով պատասխանում են, կարծում են, թե ուղիղ են հասկացել… և հակառակը

Root
19.06.2007, 01:00
Երբեմն մարդիք ուղիղ իմաստի փոխարեն փոխաբերականն են հասկանում, իսկ ավելի հաճախ փոխաբերականի փոխարեն ուղիղը:think

Երբեմն էլ մարդիկ Ապսարա նիկով ֆորումում նենց բաներ են գնում որ ակամա վականիշ ես տալիս. որ տենց մարդիկ դեռ կան ու տենց մտածում են ...
հենց մենակ մտածելու համար ՀՀ-ում արժեր արդեն վարկանիշ տալ .. նենց որ մարդ կա ուղիղ իմաստովա հասկանում մարդ էլ կա իմ նման պինգվին է, որ փիլիսոփայելուց շատ հեռույա, բայց արի ու տես առանց դրա չի կարողանում, ինչ որ կերպ գոյությունը պետք է արդարացնի չէ ? որ հանգիստ կարողանա քնի ~ :D

Մարիաննա
19.06.2007, 01:51
Գոյության արդարացումը կապ չունի հանգիստ քնել կամ չքնելու հետ: Կարող է և գոյությունը չարդարացնի, բայց հանգիստ քնի: Քի՞չ կան տենց մարդիկ: :D

ihusik
19.06.2007, 03:19
<<Ամեն գիշեր, երբ գլուխներդ բարձին եք դնում, որ քնեք, մի փոքր էլ մտածեք Ձեր ազգի մասին>> Անդրանիկ Օզանյան - ...
Գուցե հետո ողջ մարդկության ու նրանցից յուրաքանչյուրի մասին մտածելու միտքն էլ Ձեր հոգիներում բույն դնի, քանզի
Ես՝ դուք եք, դուք՝ Ես՝ Աստվածային Ես-ի մասնիկները...

Բարեկամ
19.06.2007, 06:26
Ազգիդ մասին մտածելուց խորապես հեռանում ես մարդկության մասին մտածելուց :P

Երվանդ
19.06.2007, 06:38
Ես՝ դուք եք, դուք՝ Ես՝ Աստվածային Ես-ի մասնիկները...

Եվ սակայն աստվածային Ես-ի մասնիկները, այն հազվադեպ կաթնասուներից են որոնք նույն տեսակին սպանելուց կարող են հաճույք ստանալ:
Համապատասխան պայմաների առկայության դեպքում մեզանից յուրաքանչյուրի մոտ կարող է դրսեվորվել այնպիսի կենդանական բնազդներ որ հետո ոչ միայն մենք այլ աստվածային Ես-ը զարմանա:)

Philosopher
19.06.2007, 09:13
Եվ սակայն աստվածային Ես-ի մասնիկները, այն հազվադեպ կաթնասուներից են որոնք նույն տեսակին սպանելուց կարող են հաճույք ստանալ:
Համապատասխան պայմաների առկայության դեպքում մեզանից յուրաքանչյուրի մոտ կարող է դրսեվորվել այնպիսի կենդանական բնազդներ որ հետո ոչ միայն մենք այլ աստվածային Ես-ը զարմանա:)
"Մի տականք ուտում է մյուս տականքին". Դոստոևսկի; Եվ այդ երկու տականքները Դմիտրի ու Ֆյոդոր Կարամազովներն էին, որոնք երբեմն արտահայտում են Դոստոևսկու ամենակարևոր գաղափարներն ու ապրումները: Աստվածային "Ես"-ի մասնիկը` մարդը, կարող է մնալ այդպիսին միայն իր մարդկային "ես"-ին հավատարիմ մնալով, իսկ դա դժվար ու բարդ ճանապարհ է...

Մանոն
19.06.2007, 09:27
Եվ սակայն աստվածային Ես-ի մասնիկները, այն հազվադեպ կաթնասուներից են որոնք նույն տեսակին սպանելուց կարող են հաճույք ստանալ:
Համապատասխան պայմաների առկայության դեպքում մեզանից յուրաքանչյուրի մոտ կարող է դրսեվորվել այնպիսի կենդանական բնազդներ որ հետո ոչ միայն մենք այլ աստվածային Ես-ը զարմանա:)
Այդ ամենով հանդերձ մենք շարունակում ենք մնալ աստվածային Ես-ի մասնիկներ ու կրել մեր մեջ և՛ այդ կենդանական բնազդները, և՛ ուղիղ ու փոխաբերական իմաստները, և գեղեցիկի զգացողությունը, և այդ ամենից շաղախված խառնուրդը, որը կոչվում է ներդաշնակություն: Քանզի ոչ մի կառույց չի կարող կանգուն մնալ առանց սիմետրիայի` այդ թվում և մարդը:

Երվանդ
20.06.2007, 10:02
"Մի տականք ուտում է մյուս տականքին". Դոստոևսկի; Եվ այդ երկու տականքները Դմիտրի ու Ֆյոդոր Կարամազովներն էին, որոնք երբեմն արտահայտում են Դոստոևսկու ամենակարևոր գաղափարներն ու ապրումները: Աստվածային "Ես"-ի մասնիկը` մարդը, կարող է մնալ այդպիսին միայն իր մարդկային "ես"-ին հավատարիմ մնալով, իսկ դա դժվար ու բարդ ճանապարհ է...

Բայց մարդկային "ես" ասելով , ամեն մեկը մի բանա հասկանում, կա՞որևէ ընդհանուր գնահատման չափանիշ(կրոնից չխոսաք:)) մարդկային "ես"-ի բնորոշման :), նույն Դոստոևսկին իր "ոճիր և պատիժ"-ում Ռոսկոլինկովի (կարողա ազգանունը սխալ եմ հիշում, պառավին սպանողի մասինա խոսքը:)) կերպարով ցույցա տալիս որ կան մարդիկ որ կարողա իրանց համար օրինակ մարդ սպանելը ԳԱՂԱՓԱՐԱՊԵՍ հեչ բանա, բայց սպանելուց հետո հասկանում է որ չէէէէ հեչել հեչ բան չի, իսկ մի ուրիշնել նույն վեպում տենցել չի հասկանում ու նենց լավել գոհա իրենից, բայց ես էս չէի ուզում ասեի:), մտածում եմ երբ մարդ մի հանցագործությունա կատարում ու էտ լրիվ հակասումա իր մարդկային "ես"-ին, հետո կարա՞ առաջվա պես զգա իրեն, Դոստոևսկու մոտ Ռոսկոլնիկովը վերջում կարծես թե վերածնվում է, բայց ես էտ հարցում մի քիչ համամիտ չեմ, կարծում եմ մեկա մինչև կյանքի վերջ կտանջվի, չնայած մի յանիցել մարդը նենց անասունա որ չես կարա ասես:)

Ավելացվել է 5 րոպե անց

Այդ ամենով հանդերձ մենք շարունակում ենք մնալ աստվածային Ես-ի մասնիկներ ու կրել մեր մեջ և՛ այդ կենդանական բնազդները, և՛ ուղիղ ու փոխաբերական իմաստները, և գեղեցիկի զգացողությունը, և այդ ամենից շաղախված խառնուրդը, որը կոչվում է ներդաշնակություն: Քանզի ոչ մի կառույց չի կարող կանգուն մնալ առանց սիմետրիայի` այդ թվում և մարդը:

Կրելը հարցի մի կողմնա, բոլորս մեջել կան կենդանական բնազդներ, բայց որոշակի իրավիճակում գտվելիս մեկի մոտ էտ կենդանական բնազդները կարող են արթնանալ,իսկ մի ուրիշի մոտ ոչ, արդյոք՞ ում մոտ որ չեն արթնացել էտ բնազդները ավելի մոտա աստվածային "ես"-ին, ու մի հարցել՝ էտ այսպես ասած ավելի գիտակցական հատվածը, պատասխանատու՞ է մնացածի համար թե չէ:

Մանոն
20.06.2007, 10:35
Կրելը հարցի մի կողմնա, բոլորս մեջել կան կենդանական բնազդներ, բայց որոշակի իրավիճակում գտվելիս մեկի մոտ էտ կենդանական բնազդները կարող են արթնանալ,իսկ մի ուրիշի մոտ ոչ, արդյոք՞ ում մոտ որ չեն արթնացել էտ բնազդները ավելի մոտա աստվածային "ես"-ին, ու մի հարցել՝ էտ այսպես ասած ավելի գիտակցական հատվածը, պատասխանատու՞ է մնացածի համար թե չէ:
Ես այդ գիտակցական հատվածի անունը բանականություն կդնեի, ու կավելացնեի, որ այն ոչ միայն պատասխանատու է այդ գլուխ բարձրացնող կենդանական բնազդներին, այլ նաև վերահսկում է նրանց: ՈՒ հենց դրանով է պայմանավորված բանական մարդու աստվածային "ԵՍ"-ն մոտ լինելը:

Երվանդ
20.06.2007, 11:37
Ես այդ գիտակցական հատվածի անունը բանականություն կդնեի, ու կավելացնեի, որ այն ոչ միայն պատասխանատու է այդ գլուխ բարձրացնող կենդանական բնազդներին, այլ նաև վերահսկում է նրանց: ՈՒ հենց դրանով է պայմանավորված բանական մարդու աստվածային "ԵՍ"-ն մոտ լինելը:

Դրա անունը շուտվանից դրած էէ ու բանականություն է:), իսկ պատասխանատվության պահով, հարցս սխալ ես հասկացել, էտ պարզա որ մարդ իրա համար պատասխանատու է, բայց աստվածային "ես"-ի ձգտող մարդը, պետք է արդյոք իրեն պատասխանատու զգա մեկ ՈՒՐԻՇ մարդու կատարած, կենդանական որևէ արարքի համար, չէ որ եթե աստվածայինի տեսանկյունից:) նայենք էնելա մարդ, ու եթե մարդկության գիտակացական հատվածը չի կարողանում , ավելի շատանալ այլ ընդհակառակը կենդանական մասնա շատանում, էտ նշանանկումա որ եթե վերևից նայես(աստծո տեսանկյունից) մեծ հաշվով տարբերություն չկա նույն զիբիլնա:D, ու Սոդոմ -Գոմորի վախտնա:)

Root
20.06.2007, 11:43
Իսկ ես կասեմ որ ենքան շատ եք խորացել փիլիսոփայելով, որ ոչ սկիզբնեք տեսնում արդեն ոչ էլ վերջ ... Օ~վ սահմանափակ էակներ .. ինչու եք անսահմանության մեջ Ձեզ փնտրում .. անսահմանությունը թողեք Ձեր Ասծուն, հավատին և հոգուն ...
Կարատելությունը պարզության մեջ է , ապացուցված է արարչի կողմից

ihusik
20.06.2007, 12:40
Ապառ - Բույս - Կենդանի - Մարդ - Աստված
Իր զարգացման աստիճանով մարդը գտնվում է կենդանականի և Աստվածայինի միջև և եթե նա ուզում է առաջ գնա իր այդ անընդհատ շարժվող ուղով (հակառակ դեպքում այդ անվերջ ընթացքի ալիքը կկործանի նրան) նա պետք է հաղթի իր միջի կենդանականին ու ենթարկի նրան իր միջի Աստվածայինին, որպեսզի իր մեջ հաստատվի ներդաշնակությունն ու վերանա պայքարը մարդու միջի ու ամեն բան իր տեղում լինի. Բարձրագույնն իշխի ցածրագույնին...

Apsara
21.06.2007, 22:39
Կյանքի և մահվան միջև գոյություն ունեցող միակ խոչընդոտը դա մեկ շունչն է

Philosopher
21.06.2007, 22:47
Կյանքի և մահվան միջև գոյություն ունեցող միակ խոչընդոտը դա մեկ շունչն է
Եվ այդ մեկ շունչը հենց կյանքն է:

Selene
22.06.2007, 00:29
Կյանքի և մահվան միջև գոյություն ունեցող միակ խոչընդոտը դա մեկ շունչն է

Եվ այդ մեկ շունչը հենց կյանքն է:
Ու այդ մեկ շնչով վայելենք գոյություն ունեցող ամեն հաճելին, երբեմն էլ նրանից անբաժան, բայց ծավալով քիչ տհաճը մի քիչ:

Մանոն
23.06.2007, 10:36
Ու այդ մեկ շնչով վայելենք գոյություն ունեցող ամեն հաճելին, երբեմն էլ նրանից անբաժան, բայց ծավալով քիչ տհաճը մի քիչ:
Բայց այդ մեկ շունչը, եթե բաժանես տարիների, դա էլ ամիսների, օրերի, ժամերի......վայրկյանների, ակնթարթների....այդպես անվերջ կբաժանվեն, ու մաթեմատիկորեն եթե մոտենաս հարցին` այդ մեկի մեջ հենց անսահմանությունը կտեսնես…:think
Ու մեկ էլ ինձ միշտ հետաքրքրել է, թէ այ օրինակ ինչու՞ են ժամանակը համարում բացարձակ մեծություն, չէ՞ որ նա էլ ունի այսպես ասած իր մինուսով արժեքը;

lili-4
24.06.2007, 19:12
QUOTE]Կյանքի և մահվան միջև գոյություն ունեցող միակ խոչընդոտը դա մեկ շունչն է[/QUOTE]
Կյանքի ու մահվան միջև եղած միակ խոչնդուտը ոչ թե մեկ շունչն է, այլ մարդ արարածի կողմից ստեղծած վարքերն ու բարքերը, չափ ու ձևի մեջ պահող բարոյական նորմերը, որոնք ընդունում ու նեղվում ենք առիթ ու անառիթ:

Ու մեկ էլ ինձ միշտ հետաքրքրել է, թէ այ օրինակ ինչու՞ են ժամանակը համարում բացարձակ մեծություն, չէ՞ որ նա էլ ունի այսպես ասած իր մինուսով արժեքը;
Մենք փորձում ենք այդ կյանքի ու մահվան մեջ ընկած հատվածը լցնել ինչ- որ կերպ, տալ դրան արդարացում, իմաստ , ու չենք ցանականում նկատել այն, ինչը կհակասի մեր հորինած իրականությանը, դրա համար էլ չենք ցանակնում նկատել այդ մինուսը::love

lili-4
24.06.2007, 19:44
Մոռացել էի գրել միտքը:)
Մենք հաճախ ենք ասում, այնպես ապրենք, որ կյանքը լինի իմաստալի…
Ո՞րն է կյանքի այդ իմաստը, իրական արժեքը…

dvgray
27.06.2007, 09:56
Կյանքի իմաստի որոնումները անիմաստ են դարձնում "կյանքի իմաստ" որոնողի կյանքը:
:)

Բարեկամ
27.06.2007, 10:01
Կյանքի իմաստի որոնման անհրաժեշտություն ու իմաստ էլ չի լինում բուռն զբաղվածության դեպքում. այդ դեպքում կյանքը դառնում ա վազք և ունենում միայն մեկ իմաստ, ավելի ճիշտ նպատակ՝ հասցնել:

Մանոն
29.06.2007, 18:12
Նպատակը արդյունք է հետապնդում, որն էլ հենց կյանքի իմաստի ընկալումն է:

ihusik
29.06.2007, 19:26
Կյանքն անիմաստ լինել չի կարող և ընդհանրապես անիմաստ ոչ մի բան չկա այս կյանքում, այլ բան է, որ բոլորի համար միևնույն նպատակն չի կարող ընդունելի լինել կյանքում և դա բնական է, քանզի առաջին դասարանում սովորողն ունի իր նպատակն ու տվյալ կյանքի իմաստը դրանց հասնելու մեջ է տեսնում, իսկ արդեն դպրոցն ավարտող տասերորդ դասարանցին ունի՝ իրենը... Մարդն այս ամեն իրեն տրված կյանքերում ունի որոշակի առաքելություն որ պետք է կատարի ու ձեռք բերի, մեղվի նման հավաքի իրեն թասի մեջ իրեն պետքական այն զանգվածը, որի կուտակման համար էլ այստեղ ենք գալիս... Բայց տարբերվելով մեր այդ աստիճաններով ու նպատակներով այն ու ամենայնիվ լայն իմաստով բոլորս էլ գնալով զարգացման ուղով մի տեղ պետք է հասնենք և այդ առումով բոլորիս <<վերջնական>> հանգրվանն ու կյանքի իմաստը մեկն է՝ անվերջ առաջ գնալ, այլ կերպ չենք կարող, քանզի կյանքը տանում է ամեն բան դեպի կատարելության ու չի ներում անկատարությունն:

Կյանքի իմաստն է՝ ներկայիս անկատարությունից անցում կատարել դեպի ավելի կատարյալին և այդպես անվերջ... միայն իրեն վրա ձեռքերը ծալած մարդը չի ցանկանա գնալ այդ անվերջ ուղով և կյանքն ինքը կազատվի նրանից:

lili-4
30.06.2007, 17:57
ihusik-ի խոսքերից

Կյանքն անիմաստ լինել չի կարող և ընդհանրապես անիմաստ ոչ մի բան չկա այս կյանքում, այլ բան է, որ բոլորի համար միևնույն նպատակն չի կարող ընդունելի լինել կյանքում և դա բնական է, քանզի առաջին դասարանում սովորողն ունի իր նպատակն ու տվյալ կյանքի իմաստը դրանց հասնելու մեջ է տեսնում, իսկ արդեն դպրոցն ավարտող տասերորդ դասարանցին ունի՝ իրենը... Մարդն այս ամեն իրեն տրված կյանքերում ունի որոշակի առաքելություն որ պետք է կատարի ու ձեռք բերի, մեղվի նման հավաքի իրեն թասի մեջ իրեն պետքական այն զանգվածը, որի կուտակման համար էլ այստեղ ենք գալիս... Բայց տարբերվելով մեր այդ աստիճաններով ու նպատակներով այն ու ամենայնիվ լայն իմաստով բոլորս էլ գնալով զարգացման ուղով մի տեղ պետք է հասնենք և այդ առումով բոլորիս <<վերջնական>> հանգրվանն ու կյանքի իմաստը մեկն է՝ անվերջ առաջ գնալ, այլ կերպ չենք կարող, քանզի կյանքը տանում է ամեն բան դեպի կատարելության ու չի ներում անկատարությունն:

Կյանքի իմաստն է՝ ներկայիս անկատարությունից անցում կատարել դեպի ավելի կատարյալին և այդպես անվերջ... միայն իրեն վրա ձեռքերը ծալած մարդը չի ցանկանա գնալ այդ անվերջ ուղով և կյանքն ինքը կազատվի նրանից:

Փաստորեն, ամեն մեկս յուրովի ստեղծում ենք մեզ համար կյանքի իմաստ, հետագա ապրելու համար նպատակ, հաստատուն քայլերով գնում առաջ… Եվ ո՞րն է այդ նպատապակը, կյանքի սկզբի ու վերջի մեջ ստեղծած մեր արգելքները հաղթահարելուց հետո հասնում ենք … ինչի՞… Չեք կարծում, որ կյանքի միակ,մնայուն ու անդավաճան, անփոխարինելի արժեքը դա մահն է…

dvgray
30.06.2007, 22:34
Մահը դա ծնունդ է: Մահ-ծնունդ-մահ ՝ սա ցիկլի փակում է և շարունակականության ապահովում ընդհամենը: Իսկ կյանքը նաև ծնունդ-մահ միջակայքն է: Եթե այստեղ օգտագործենք շարքերի տեսությունը, ապա մարդ-անհատը հասու է վերլուծել և հայնաբերել շարքի որոշ անդամներ միայն: Մնացածը ենթագիտակցությունն է, ու անկանխատեսելին:
Կյանքի վերլուծությունը տեսականորեն ունի այնքան մոդելներ, ինչքան մարդկանց քանակն է: Տեսականորեն , չկա կյանքի միասնական, մեկ մոդել ,դրանց քանակը անսահման է, հետևաբար աբսուրդ է խոսել բոլորի համար ընդունելի միասնական մոդելի, դրա նպատակների /թարգեթների/, իմաստալից և անիմաստ մասերի ՝այսինքն էն տեղամասերի, որոնք ընդհանրապես, բոլոր դեպքերում իմաստալից են, կամ անիմաստ:
Կյանքի իմաստավորումը կապված է յուրաքանչյուր անձի առանձնահատկությունների հետ, անձի հետ:
Կյանքի իմաստավորում կարելի է համարել նաև ՝ անիմաստ, անմիտ, աննպատակ կյանքի ձևի ընտրումը:

ihusik
01.07.2007, 02:10
Կյանքի իմաստավորումը կապված է յուրաքանչյուր անձի առանձնահատկությունների հետ, անձի հետ:
Կյանքի իմաստավորում կարելի է համարել նաև ՝ անիմաստ, անմիտ, աննպատակ կյանքի ձևի ընտրումը: Ամեն ձևի կյանքն էլ ճիշտ է, եթե դա տվյալ անձնավորությանը առաջ է տանում... Վեր բարձացած մարդու համար մեկ ուրիշի ապրելակերպը կարող է աննպատակ ու սխալ թվա, բայց նման ապրելակերպը տվյալ անհատի համար պիտանի լինի ու իր զարգացման աստիճանի համեմատ մի քայլ առաջ կամ որպես փորձ, որ պետք կգա նրան հետագա զարգացման ընթացքում, դրա համար ուրիշին դատելն ամենաանարդյունավետ ու անպետք գործն է:

Վար մնացած մարդու համար
Արդեն խորթ է իմ հոգին...
Հ. Թումանյան

Apsara
01.07.2007, 02:27
Ամեն ձևի կյանքն էլ ճիշտ է, եթե դա տվյալ անձնավորությանը առաջ է տանում... Վեր բարձացած մարդու համար մեկ ուրիշի ապրելակերպը կարող է աննպատակ ու սխալ թվա, բայց նման ապրելակերպը տվյալ անհատի համար պիտանի լինի ու իր զարգացման աստիճանի համեմատ մի քայլ առաջ կամ որպես փորձ, որ պետք կգա նրան հետագա զարգացման ընթացքում, դրա համար ուրիշին դատելն ամենաանարդյունավետ ու անպետք գործն է:

Վար մնացած մարդու համար
Արդեն խորթ է իմ հոգին...
Հ. Թումանյան

Վերևի ատիճանի վրա գտնվեղն հասկանում է և տեսնում է միայն իրենից ցածր աստիճանների վրա գտնվող մարդկանց, բայց երբեք չի նկատի և չի հասկանա իրենից վեր գտնվողներին, հակառակը, շատ հաճախ նրանց ևս իջեցնում է իրենից ներքև և միայն հաջորդ քայլին հասկանում, թե ով որտեղ էր գտնվում

Djavaxhq
01.07.2007, 09:18
Ամեն վերեւ բարձրացող, պետք է իմանա, որ կարող է ցած գլորվել, եւ եթե ցածում գտնվողներին նեղացրել է… վայ նրան
իսկ ընդհանրապես գուցե մի օր վերանա վերեւ նրքեւ հասկացությունը

Մանոն
01.07.2007, 15:12
Խոսքը կարծես թե հոգեկան վերելքի մասին էր: Ու կարծում եմ այս դեպքում, եթե մարդը վերելք է ապրել ու հոգով է զարգացել, էլ ի՞նչ ներքևի աստիճանին ետ վերադառնալու մասինն է խոսքը:
Մյուս իմաստով՝ եթե նկատի ունենք նյութապես վերելքներ կամ վայրէջքներ, ապա Djavaxhq-ը ճիշտ է, պիտի միշտ հիշենք կյանքի սև ու սպիտակ օրերի մասին, ու այստեղ տեղին է մեջբերել «Կուշտը սովածին միշտ մանր է բրդում» ասացվածքը: Մի օր էլ գուցե ԿՈՒՇՏԸ հայտնվի ՍՈՎԱԾ-ի դերում:think

ihusik
03.07.2007, 12:44
Կյանքում ամեն բան ստեղծված է նրա համար, որ մարդ փորձ ձեռք բերի ու զարգանա անցնելով հարստության կամ աղքատության, առողջության կամ հիվանդության, հաջողությունների կամ ձախորդությունների, վերելքների կամ վայրեջքների միջով ու հասկանալով այդ բոլորի վիջակներն էլ... երանի այն մարդուն, որն այնքան իմաստություն ունի, որպեսզի իրեն հոգին ու սիրտը մաքուր պահի՝ որ մի բևեռում էլ որ նա չգտնվի տվյալ պահում, քանզի ոգով թույլ մարդուն կարող է կործանել թե հարստությունը և թե աղքատությունը, թե առողջությունը և թե հիվանդությունը, թե հաջողությունները և թե ձախորդությունները, թե վերելքները և թե վայրեջքները, իսկ ոգով ուժեղի համար այդ բոլորն էլ ավելի են նպաստում նրա կատարելագործմանն ու էլ ավելի ոգով ուժեղանալուն - պողպատը կոփվում է մեկ շատ բարձր մեկ էլ շատ ցածր ջերմաստիջանների փոփոխական ներգործության շնորհիվ:

Հ.Գ. Manon ջան չես պատկերացնի ոնց ես ուրախացրել քո ասացվածքի մեջբերմամբ:P հիմա Հայաստանում այդպես է՞՞՞. «Կուշտը սովածին միշտ մանր է բրդում»:hands :DԿուշտերն էլ բան չունեն սկսել են սովածներին արդեն բրդե՞լ:o:D

Esmeralda
03.07.2007, 20:07
Պողպատը... Իսկ պողպատ այնքան էլ հաճախ չի հանդիպում... Մնացած "ոչ պողպատն" ի՞նչ անի, եթե չկոփվեց...

Մանոն
12.07.2007, 10:22
Մնացած "ոչ պողպատն" ի՞նչ անի, եթե չկոփվեց...
Դե կարող է գոնե չխանգարել պողպատի կոփվելուն::)

Apsara
30.07.2007, 04:55
Եվ Աստված անիծեց մարդուն իր անհավատության համար. " Չգնահատես քո ունեցածը՝ միայն անվերադարձ կորցնելուց հետո զգաս դրա իսկական արժեքը, գտնելով նորից չգնահատես…Չունեցածդ միշտ գրավի ու խելահան անի, ունեցածդ քեզ համար կորցնի իր արժեքը կամ խամրի…Ես քեզ թախանձների, աղոթքների ու ինձ ծառայելու համար երջանկություն, մաքուր խիղճ ու սեր պարգևեմ, դու այն փոխես ոսկով, փառքով, իշխանությունով ու չքավոր մահանաս… Երջանկության մեջ քլ շուտ ձանձրանս ու ձգտես անընդհատ նորանոր բաների, հանգիստ չունենաս, մինչև ամեն ինչ կորցնես, նաև ամենաթանկագինը՝ իմ տված կյանքը, սերը, երջանկությունը…"


Որ թեման չքնի, մեր Փիլիսոփան սենց հրաշք թեմայա բացել, իսկ մենք քնացնում ենք:)

Grieg
30.07.2007, 11:21
Ես քեզ թախանձների, աղոթքների ու ինձ ծառայելու համար երջանկություն, մաքուր խիղճ ու սեր պարգևեմ, դու այն փոխես ոսկով, փառքով, իշխանությունով ու չքավոր մահանաս…

տխուր է սակայն ճշմարիտ… ագահաությունը և նյութապաշտությունը կուրացնում է մարդկանց հեռացնում իր մաքուր և անարատ աղբյուրներից... մարդկանց փչացնում են, սուտ փիլիսոփայություն ներարկում ծնված իսկ օրերից։ Ե՞րբ է վերջանալու այս անվերջ խաղը նյութի և ոգու միջև ։ Արդյոք մի օր մարդիկ կկարողանան գտնել երջանկությունը ոգեվոր արժեքներում?

մի խոսքով սերը սուտ չե սերը ճշմարտություն է.. սիրեք միմյանց :)

lili-4
30.07.2007, 20:01
մի խոսքով սերը սուտ չե սերը ճշմարտություն է.. սիրեք միմյանց
Կարծես թե սուտ չէ, բայց չգիտես ինչի, չորս կողմ տեսնում ես սիրուց տառապող, սիրուց այրվող, հիասթափված ու միայնակ մարդկանց…
Գուցե սիրո ճշմարտությունն այդ տառապանքի մե՞ջ է: Որքան տառապանք, այնքան անմոռանալի ու քա՞ղցր…:(

Grieg
30.07.2007, 20:46
Կարծես թե սուտ չէ, բայց չգիտես ինչի, չորս կողմ տեսնում ես սիրուց տառապող, սիրուց այրվող, հիասթափված ու միայնակ մարդկանց…
Գուցե սիրո ճշմարտությունն այդ տառապանքի մե՞ջ է: Որքան տառապանք, այնքան անմոռանալի ու քա՞ղցր…:(

Տառապանք…Իրոք երևի աստված հենց այդպես է նախատեսել մարդուն որն պետք է տառապանքի գնով իր երջանկությունը հասնի։Մարդը սիրելու ընթացքում անցնում է կյանքի դպրոց, մի ճանապարհարդություն որի ընթացքում նա հասկանում է ինչքան դառը կարող է լինի տառապանքը և ինչան քաղծր սերը։ Սիրելը սիրո զգացմունքի բավարարելով չի արտահայտվում այլ նրանով երբ գիտակցում ես, որ այքան ես սիրում որ ցանկանումես տեսնել նրան երջանիկ անկախ քո հետ է նա թե ոչ քո հետ..և անկախ այլ պայմաններից , բայց իրոք պատրաստ են այդ բազմաչարչար հիասթափված մարդիկ մոռանալ իրենց եսը և սիրել սիրված էակի երջանկությունը ՞

Apsara
02.08.2007, 21:42
Սերը այն մեծ կենսական ուժն ու էներգիան է որի հիման վրա դեռ գոյատևում է այս աշխարհը:

Մարիաննա
03.08.2007, 00:10
Սերը այն մեծ կենսական ուժն ու էներգիան է որի հիման վրա դեռ գոյատևում է այս աշխարհը:
Մարդկային մարմինը ինքնին բնական էլեկտրական մարտկոցներից մեկն է, սակայն ոչ հասարակ, այլ բարդ, քանի որ պարունակում է էներգիայի բոլոր տեսակները: Մարդու մեջ կա երկու հոսանք: Առաջին հոսանքը ուղղված է դեպի արեգակի կենտրոնը, իսկ երկրորդը՝ դեպի Երկրի կենտրոնը: Վերջապես կա նաև երրորդ հոսանքը , որը միացնում է առաջին երկու հոսանքները: Երրորդ հոսանքը դա մարդու աուրան է:
Երբ մարդը պատրաստ է վեճի բռնկվել ում հետ ասես, նշանակում է նրա ուղեղի աջ կիսագնդում կուտակվել է էլեկտրականության ավելցուկ: Երբ մարդը հոգեպես ընկճված է և տրամադրված հոռետեսորեն, ուրեմն նրա ուղեղի ձախ կիսագնդում կուտակվել է ավելցուկ էլեկտրականություն:
Որպեսզի չխախտվի մարդու գործողությունների ներդաշնակությունը, նա չպետք է զայրանա: Ցանկացած զայրույթ նյարդային էներգիայի ավելորդ ծախս է, որը հյուծում է նյարդային համակարգը: Իսկ երբ այն հյուծվում է, մարդը դառնում է գերզգայուն: Այս աշխարհում դիմանալու համար հարկավոր է պահել նյարդային համակարգը: :)

Մանոն
13.09.2007, 08:54
Այս աշխարհում դիմանալու համար հարկավոր է պահել նյարդային համակարգը: :)
Ճշմարիտ է, ու թերևս այդ պատճառով է, որ մինչ հիմա զայրացած չեմ գրել. «Բա կարելի՞ էր այս ընտիր թեման էսպես քնացնել:angry»:
Հա, ի դեպ, ի՞նչպես կարելի է զսպել զայրույթը:

Մարիաննա
14.09.2007, 17:23
Նախ Մանոն ջան, պարզենք, թե ինչ է զայրույթը, հետո մտածենք այն զսպելու մասին: :)
Ցանկացած էներգիա, որը օրգանիզմը չի կարողանում յուրացնել, վերածվում է ավելցուկի: Այդ ավելցուկը զայրույթն է: Երբ մարդ շատ ցանկություններ ունի, և չի կարողանում դրանք իրագործել, այդ նպատակի համար նախատեսված էներգիան մնում է անօգտագործելի: Հենց այդ չօգտագործված էներգիան էլ հանդիսանում է զայրույթի պատճառը:
Իսկ զայրույթը զսպելու և հանդարտեցնելու համար ամեն մեկն ունի իր մեթոդը՝ մարդ կա ատամներն է իրար ամուր սեղմում, մարդ կա ընդհանրապես չի կարողանում իրեն զսպել և սկսում է բղավել կամ դուռը շրխկացնում դուրս է գալիս, մարդ կա ձեռքին եկածը գետնովն է տալիս, մարդ կա արտասվում է … Ամեն մեկը յուրովի: :) Անձամբ ես՝ ինձ նետում եմ համակարգչի դիմաց: :)

Երվանդ
14.09.2007, 23:26
Հետաքրքիր հիվանդություննա համակարգիչը, իր մոտ նետվելու ցանկությամբ հանդերձ:), մի բանել եմ նկատել այդ հիվանդությամբ չի վարակվում է ավելի մեծ սերունդը, ես լիքը ծանոթներ ու հարազատներ ունեմ որոնք գործի բնությով կոմպի մոտ են, բայց կոմպը մի տեսակ իրանց չի «ձգում», ու լիքը մարդիկել գիտեմ՝ օրինակ ես:), որ առանց կոմպ ուղղակի չի կարող ու դա ոչ մի կերպ ավելի ավագ սերնդին չես կարա բացատրես(օրինակ ես տնեցիքին:)), իսկ ջահելները վաբշե «տարած են»:), ու՞ր ենք գնում սենց հն ժողովուրդ, զգում եք որ աշխարհը մի տեսակ ոնց որ վազքի մեջ լինի, դեպի ու՞ր , կործանու՞մ:

Apsara
14.09.2007, 23:37
Շատ մեծեր են զգուշացրել, որ աշխարհը դեպի կործանում է գնում, բայց նաև ասել են, որ ամեն ինչ մեր ձեռքերում է և մենք կարող ենք այն կանգնեցնել հենց անդունդի եզրին:
Ամեն ինչ իր սկիզբն ու վերջն ունի, բայց այդ վերջը թող սկիզբ դառնա: Ես հավատում եմ…

Vive L'Armenie
05.10.2007, 02:24
Ամերիկա հայտնագործելը վերջերս կուսակցություն ու նոր եկեղեցի բացելուց հետո երրորդ եկամտաբեր բիզնեսնա ...չնակած Պետրոս առաքյալը ասում էր հրեաների հետ հրեա եմ , հուդաների հետ հուդա, հիմարների հետ ` հիմար :D:D

Միգուցե այստեղից ծնվեց մեծն Շեքսպիրի խոսքը " Աշխարհը բեմ է, մարդիկ դերասան..." :think

Apsara
05.10.2007, 12:31
Միգուցե այստեղից ծնվեց մեծն Շեքսպիրի խոսքը " Աշխարհը բեմ է, մարդիկ դերասան..." :think

Ոչ բոլորն են իրենց դերը լավ խաղում, և իրենց սխալների համար բեմի ետևում են պատասխան տալիս;)

Vive L'Armenie
08.10.2007, 22:06
Ոչ բոլորն են իրենց դերը լավ խաղում, և իրենց սխալների համար բեմի ետևում են պատասխան տալիս;)

Չնայած, որ միշտ բեմի ետևում են պատասխան տալիս, բայց երբեմ ստացվում է այնպես, որ չհամբերելով փորձում են հենց դեմից հաշիվներ փակել :)), ինչպես 32 ատամ-ում :lol

Ուրվական
26.09.2008, 13:03
Չնայած, որ միշտ բեմի ետևում են պատասխան տալիս, բայց երբեմ ստացվում է այնպես, որ չհամբերելով փորձում են հենց դեմից հաշիվներ փակել :)), ինչպես 32 ատամ-ում :lol

Թողեք այդ տխմարությունները, թողեք զանազան քլաբները, ատամները և այլն: Պատասխան տվեք ձեր առաջ, ձեր խղճի առաջ: Կյանքը բարդ բան է, բայց պետք չէ ավելորդ անգամ այն բարդացնել ձեզանով: Կյանքին հանգիստ թողնենք:

Ծով
26.09.2008, 13:14
Ճիշտն ասած, կյանքին հանգիստ թողնելը վատ միտք չէ, բայց ինքն ավելի շատ է անհանգստացնում…:oy

Dayana
26.09.2008, 13:57
Ճիշտն ասած, կյանքին հանգիստ թողնելը վատ միտք չէ, բայց ինքն ավելի շատ է անհանգստացնում…:oy

եթե նա քեզ անհանգստացնում է, հանգիստ եղիր ;)

Safaryan
26.09.2008, 14:06
եթե նա քեզ անհանգստացնում է, հանգիստ եղիր ;)

Հանգիստ եղիր, բայց զգոնությունդ երբեք չկորցնես:

mxmxm1
18.03.2009, 15:01
հանգստությունը զենք է և ուժ,ուստի գոնե պետք է որոշ ժամանակով հետաձգել առաջին ռեակցիան երևույթների նկատմամբ

cold skin
18.03.2009, 16:11
հանգստությունը զենք է և ուժ,ուստի գոնե պետք է որոշ ժամանակով հետաձգել առաջին ռեակցիան երևույթների նկատմամբ


Հանգի՛ստ, հանգի՛ստ, կարգին մարդիկ ասում են հանգի՛ստ:

Սրիկանե՛ր: Դուք ուզում եք ազգը մաքրել ատամնամաքրիչո՞վ…

Yellow Raven
18.03.2009, 16:30
Հանգի՛ստ, հանգի՛ստ, կարգին մարդիկ ասում են հանգի՛ստ:

Սրիկանե՛ր: Դուք ուզում եք ազգը մաքրել ատամնամաքրիչո՞վ…

Էխ ատամնամաքրիչ,ատամնամաքրիչ...Ի սկզբանե ստեղծվեցիր ատամ մաքրելու համար,բայց հիմա ծառայում ես լրիվ ուրիշ նպատակների համար:

Չիպ
18.03.2009, 16:34
Ա՜խ, այդ նպատակները, այդ նպատակները որոնցից մեկն է խոզանակով կոշիկ մաքրելը :oy

Մարկիզ
18.03.2009, 16:37
Էխ ատամնամաքրիչ,ատամնամաքրիչ...Ի սկզբանե ստեղծվեցիր ատամ մաքրելու համար,բայց հիմա ծառայում ես լրիվ ուրիշ նպատակների համար:
Այո՜…:hands Ազգը պետք է մաքրել ատամնամաքրիչով /էդ էն չոփերն են, չէ՞…:D/… Պետք է ամենայն հայոց սրիկաների ողջ մարմնին էդ չոփերից ցցել՝ մինչև մի քանի հազար հատ: Ընդ որում, դրանց խորությունը մաշկի մակերեսից սրիկա մարմնի հյուսվածքներում պետք է լինի 4-5 սմ::))

Yellow Raven
18.03.2009, 16:37
Ա՜խ, այդ նպատակները, այդ նպատակները որոնցից մեկն է խոզանակով կոշիկ մաքրելը :oy

Ավելի լավ է ատամի խոզանակով մաքրես կոշիկներդ,քան ընդհանրապես չմաքրես;)

Մարկիզ
18.03.2009, 16:40
Ա՜խ, այդ նպատակները, այդ նպատակները որոնցից մեկն է խոզանակով կոշիկ մաքրելը :oy
Սիրում եմ խոզանակել… Բա որ խոզանակը հնացած, մազիկները տափակած, ամբողջովին կոշիկի քսուկ/:D/-ի մեջ կորած է լինում: Բա որ փնթիավարի ես մաքրում կոշիկներդ ու ամբողջ ձեռքերդ մրոտվում են… Ուխ՜, ո՜նց եմ սիրում…:love:D

Չիպ
18.03.2009, 16:40
Մաքր-մաքրել այնպես մաքրել քո կոշիկները, որ նախանձից մեռնեն հարևանի կոշիկները:yahoo

Չիպ
18.03.2009, 16:44
Սիրում եմ խոզանակել… Բա որ խոզանակը հնացած, մազիկները տափակած, ամբողջովին կոշիկի քսուկ/:D/-ի մեջ կորած է լինում: Բա որ փնթիավարի ես մաքրում կոշիկներդ ու ամբողջ ձեռքերդ մրոտվում են… Ուխ՜, ո՜նց եմ սիրում…:love:D

Ա՜խ այս ձեռքերը այս ձեռքերը:aggressive , քանի-քանի անգամ են կոշիկի քսուկով կեխտոտվել լայս ձեռքերը:aggressive:nea

mxmxm1
18.03.2009, 16:50
Մաքր-մաքրել այնպես մաքրել քո կոշիկները, որ նախանձից մեռնեն հարևանի կոշիկները:yahoo

և թող ոչոքի կոշիկների նախանձը զարմանալի չթվա քեզ,նույնիսկ եթե տերը սրիկա է կամ կարգին մարդ
կարևորը հոգու բավարարումն է ու ներքինիդ ու արտաքինիդ հնարավորինս կեղտից ազատ լինելու փաստը

Աբելյան
30.11.2009, 20:06
Ինչ էինք՝ ինչ դառանք…(c):oy

Շինարար
30.11.2009, 20:11
Ինչ էինք՝ ինչ դառանք…(c):oy

Տալա լի լա Տա լալա (c)Կապանցիներ հալամ ակումբիո

Հայկօ
30.11.2009, 20:26
Խորը քնից հենց նոր արթնացած մարդը (թեման) սովորաբար փնթի տեսք է ունենում:

Աբելյան
02.12.2009, 21:17
Բայց այդ մարդը կարող է սափրվել ու մազերը գեղեցիկ սանրել…:think

*e}|{uka*
02.12.2009, 23:21
Բայց այդ մարդը կարող է սափրվել ու մազերը գեղեցիկ սանրել…:think

Բայց կարող ա էտ մարդը ռակով հիվանդ ա, ու ինչքան էլ սափրվի, մազերը սանրի, դա իրան չի փրկի::think

DVG
02.12.2009, 23:45
Կգա ժամանակ, երբ մարդկային ուղեղի գորշ բջիջների զարգացման արդյունքում "ռակ"-ը կդառնա բուժելի հիվանդություն :)

Yeghoyan
03.12.2009, 00:01
բուժվելուց հետո ուռաաա:yahooներ կյանք, նոր առողջություն, որ կարելի է փչացնել, հրաշալի զգացում, ուտել, խմել, ֆռֆռալ:russian ճիշտը էսա:}երևի:D

Լեո
03.12.2009, 00:05
Այո, այո, ուտել, խմել և ամենակարևորը ֆրֆռալ՝ չվախենալով ոչնչից :) Չէ՞ որ խոզի գրիպը սուտ էր, իսկ Արմենիկումը հայտանգործել են հենց հայերը http://www.akumb.am/images/icons/icon10.gif

Աբելյան
03.12.2009, 01:17
Ես հակված եմ նույնիսկ այն մտքին, որ խոզի գրիպը նույնպես հայ է հայտնագործել, բայց քանի որ Արմենիկումը չի օգնել՝ մահացել է հերպեսից:

Yeghoyan
03.12.2009, 01:29
ես հիվանդանոցից դուրս եմ գրում, դուք տանում եք մոռգ:sad :D

բուժվումա, հիմա ամեն հիվանդություն էլ բուժվումա, տերդ Չմեռնի գիտության դարնա;) նենց որ էլի կեր, խմի, ֆռֆռա:russianէլի երևի:oy

մեկ էլ թաղում չկազմակերպեք:P

mxmxm1
03.03.2010, 21:40
մոռգ,թաղում...դրանք պտի պայծառ մտքեր դարցնես ու կորցնես էտ լույսի մեջ,ու կորցրածտ թող էտ ըլնի:D

Հայկօ
03.03.2010, 21:44
մոռգ,թաղում...դրանք պտի պայծառ մտքեր դարցնես ու կորցնես էտ լույսի մեջ,ու կորցրածտ թող էտ ըլնի:D

Կորցնում ես այն, ինչ ունես: Ես երբեք թաղում չեմ ունեցել, ո՞նց կորցնեմ իմ թաղումը:

Մենուա
04.03.2010, 19:00
Կորցնում ես այն, ինչ ունես: Ես երբեք թաղում չեմ ունեցել, ո՞նց կորցնեմ իմ թաղումը:

Քո թաղումը քոնը չի, որովհետև դու արդեն չկաս ու եթե չկաս ուրեմն չես էլ կարող որևէ բան կորցնել, ուրեմն եթե կորցնելու բան չունես, ուրեմն չկաս ու եթե չկաս, ուրեմն չեն էլ կարող քեզ թաղել։ Այստեղից հետևություն՝ դու դեռ ողջ ես։

Հայկօ
04.03.2010, 19:17
Քո թաղումը քոնը չի, որովհետև դու արդեն չկաս ու եթե չկաս ուրեմն չես էլ կարող որևէ բան կորցնել, ուրեմն եթե կորցնելու բան չունես, ուրեմն չկաս ու եթե չկաս, ուրեմն չեն էլ կարող քեզ թաղել։ Այստեղից հետևություն՝ դու դեռ ողջ ես։

Պողոսը երբեք մեկ միլիարդ տուգրիկ չի կորցրել. արդյո՞ք սրանից հետևում է, որ Պողոսը մեկ միլիարդ տուգրիկ ունի: Հովհաննես Թումանյանը չկա. արդյո՞ք սրանից հետևում է, որ «Անուշը» Հովհաննես Թումանյանինը չէ: Ես չեմ կարող որևէ բան կորցնել, որովհետև ամեն ինչ պահում եմ շվեյցարական ամենահուսալի բանկի ամենահուսալի պահեստարանում. արդյո՞ք սրանից հետևում է, որ ես չկամ: Խաչատուր Աբովյանին չեն կարող թաղել. արդյո՞ք սրանից հետևում է, որ Խաչատուր Աբովյանը դեռ ողջ է:

Լեո
04.03.2010, 21:49
Պողոսը երբեք մեկ միլիարդ տուգրիկ չի կորցրել. արդյո՞ք սրանից հետևում է, որ Պողոսը մեկ միլիարդ տուգրիկ ունի: Հովհաննես Թումանյանը չկա. արդյո՞ք սրանից հետևում է, որ «Անուշը» Հովհաննես Թումանյանինը չէ: Ես չեմ կարող որևէ բան կորցնել, որովհետև ամեն ինչ պահում եմ շվեյցարական ամենահուսալի բանկի ամենահուսալի պահեստարանում. արդյո՞ք սրանից հետևում է, որ ես չկամ: Խաչատուր Աբովյանին չեն կարող թաղել. արդյո՞ք սրանից հետևում է, որ Խաչատուր Աբովյանը դեռ ողջ է:
Տեսնես որ դրամի վերածենք, մեկ միլիարդ տուտուզիկը ինչքա՞ն կարժենա :think

Yeghoyan
04.03.2010, 22:00
Տեսնես որ դրամի վերածենք, մեկ միլիարդ տուտուզիկը ինչքա՞ն կարժենա :think

ինչքա՞ն ես պատրաստ վճարելու:B

Լեո
04.03.2010, 22:09
ինչքա՞ն ես պատրաստ վճարելու:B

Նայած տուտուզիկ :)) Սեռից ա կախված :oy