PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Սիֆիլիս



StrangeLittleGirl
13.06.2007, 13:10
Մի քանի օր շարունակ մոնիտորիդ վրա զանազան գույնի, ձևի, չափի առնանդամներ ես տեսնում: Փորձում ես կարծր շանկրը մնացած բաներից տարբերել (իսկ դա դժվար չէ): Նկարնն ամենայն խորությամբ ուսումնասիրում ես, որ հստակորեն տեսնես խոցի շրջակայքի առողջ մաշկը, մակերեսի փայլունությունը, հստակ ու հարթ եզրերը: Ու դու չես մտածում, որ այդ բոլոր առնանդամների տերերը մարդիկ են, որ մի օր հանկարծ իրենց էշ խելքի պատճառով սիրելի օրգանի վրա խոցային մակերես են տեսել, որը ո՛չ ցավում է, ո՛չ քորվում: Ու անմիջապես վազել են բժշկի: Այդ նույն առնանդամը մոտ 20 օր առաջ ինչ-որ կնոջ հեշտոցում է եղել՝ մերկ ու անպաշտպան: Դժգույն տրեպոնեմները առնանդամի մաշկի աննշան վնասվածքով ներս են թափանցել, բազմացել՝ առաջ բերելով սիֆիլիս: Եվ հետո այդ նույն «հերոսը» գնացել է մեկ այլ հեշտոցի մոտ, որտեղ միայն ինքն է մուտք գործում, ինքն է տերուտիրականը: Խեղճ հեշտոցն ի՞նչ անի, որ իր շեֆն ուրիշներին հյուր է գնում ու, որ ամենավատն է, մերկ է լինում:

Քննասենյակում քեզ պարզում են զանազան նկարներ:
- Սա ի՞նչ է,- հարցնում է դասախոսը:
- Ոջիլ:
- Իսկ սա՞:
- Առաջնային սիֆիլիս, կարծր շանկր՝ տեղակայված արգանդի վզիկի վրա:
- Ապրե՛ս:

Guest
13.06.2007, 13:35
Արի մասնագիտությունտ փոխի էլի, թե չե շուտով կգժվես :D

Root
13.06.2007, 13:53
Արի մասնագիտությունտ փոխի էլի, թե չե շուտով կգժվես :D

Շուտով ?:D:hands:hands

StrangeLittleGirl
13.06.2007, 13:54
Ես տենց էլ գիտեի, որ ակումբցիների ուղեղին չի հասնելու գրածիս իմաստը :(

Root
13.06.2007, 14:06
Ճիշտն ասած չեմ էլ կարդացել ... ես ահավոր սեռական տերմինոֆոբիա ունեմ :D:D:D

Angelina
13.06.2007, 14:07
Ես տենց էլ գիտեի, որ ակումբցիների ուղեղին չի հասնելու գրածիս իմաստը :(

Դու ճիշտ ես կարևորը ես քեզ հասկացա: Ապրես:hands

Guest
13.06.2007, 15:18
Ես տենց էլ գիտեի, որ ակումբցիների ուղեղին չի հասնելու գրածիս իմաստը :(

:D թե չգիտեյի, որ սենց ես պատասխանելու… Բյուր, քանի անգամ ասեմ, որ քո տեռմինակոխ գրառումները դծվար չե հասկանալ:P Իսկ այն քո սիրահարվածությունը մասնագիտությունիտ, մեկ էլ նրան, որ դու գիտես ինչ-որ բան, ինչը մյուսները չգիտես արդեն ինձ զայրացնում ա: Դրա համար եմ ասում, փոխի մասնագիտությունտ, թե չե շուտով կգժվես:

Իսկ պատմվածքիտ համար դեռ ոչ ոք բան չասեց :esim Հետաքրքիր ա, ինչի: Երևի ես սաղ ձչացրեցի:)

Ինչ ասեմ… մի թողեք ձեր առնանդամին հայրենիքից հեռու:angry Ատում եմ նման արարքները, իսկ հեռու հյուսիսում որ մերկ մնաս (արդեն ընդանրապես ուղեղիս մեջ չի մտնում դա) հաստատ ցրտից սիֆիլիս էլ մի բան էլ ավել ձեռք կբերես:

Ուլուանա
13.06.2007, 18:09
Բյուր, էս գեղարվեստակա՞ն ստեղծագործություն էր... :o
Իսկ գուցե տեղափոխենք «Առողջություն, բնապահպանությու՞ն»... :oy :D Բայց լուրջ, գեղարվեստական արժեքը չտեսա... :8

Էհ, մեր ուղեղն էլ էդքան է, ի՞նչ արած։ :( Հո բոլորս չե՞նք կարող քո ուղեղից ունենալ... Դե, համենայնդեպս, մեկը հասկացավ (կամ իրենց այդպես թվաց, չգիտեմ)։ ;) Հետո՞ ինչ, որ այդ մեկը ես չեմ... :think

Երվանդ
13.06.2007, 18:45
Ծիկա Բյուրի մոտ:), եսել չհասկացա ինչ ես ուզում ասես:(, եթե իհարկե գեղարվեստական ստեղծագործություն էր:)

John
13.06.2007, 19:16
Ես հասկացա այս ստեղծագործության գեղարվեստական արժեքը :) եթե մի անգամ էլ ուշզդիր կարդաք՝ դուք էլ կհասկանաք :) չեմ ուզում գրել, թե ինչ եմ հասկացել՝ չէ՞ որ հնարավոր է սխալ հասկացած լինեմ… :oy ինչու՞ խայտառակվեմ ամբողջ Ակումբով մեկ:

Firegirl777
13.06.2007, 19:21
Անհավատարմություն, ու պատիժ, բայց նաև անմեղի պատիժ.....

Censor
13.06.2007, 19:38
Օրիորդ Բյուր իսկական Իշխանյանը ընդամենը ուզում էր ասել.
ամառա արդեն, տղաներ ջան, քիչ ծանոթ աղջիկների հետ սեքսով զբաղվելիս անպայման պահպանակ օգտագործեք, թե չէ կարաք սիֆիլիսով վարակվեք, մի հատ էլ ձեր մշտական ընկերուհուն վարակեք:

Բայց ինչի դա պետք էր տենց տերմիններով ու գռեհիկ ասել, ու ինչ կապ ուներ ստեղ "Ստեղծագործողի անկյունը ", ես չհասկացա..

impression
13.06.2007, 20:16
Հենց այսքան իրարամերժ ու վրդովված գրառումները բավական են Բյուրի գրածի գեղարվեստական արժեքը ապացուցելու համար: Երևի թե քչերդ եք կարդացել Արթյուր Ռեմբո, անպայման փորձեք, նույն վրդովմունքով կլցվեք, սակայն դա չի կարող նշանակել, թե Ռեմբոն բանաստեղծ չէ: Ինչ խոսք, չեմ համեմատում Բյուրակնին Ռեմբոյի հետ, այլ միայն ցանկանում եմ ասել, որ միշտ նորությունը ընկալվում է վատ: Բյուրը գրում է նոր, թարմ ոճով: Այն. ինչ խոսք, դժվարամարս է: Սակայն, կասկածից վեր է նրա գեղարվեստական արժեքը: Ինձ շատ դուր եկավ…

StrangeLittleGirl
13.06.2007, 20:18
թե չգիտեյի, որ սենց ես պատասխանելու… Բյուր, քանի անգամ ասեմ, որ քո տեռմինակոխ գրառումները դծվար չե հասկանալ
Հա՛յկ ջան, էստեղ հասկանալ-չհասկանալը բնավ էլ տերմինների մեջ չէր: Ստեղծագործությունն ասելիք ուներ:


Բյուր, էս գեղարվեստակա՞ն ստեղծագործություն էր...
Իսկ գուցե տեղափոխենք «Առողջություն, բնապահպանությու՞ն»... Բայց լուրջ, գեղարվեստական արժեքը չտեսա...
Դե իհարկե, ես ասում էի, չէ՞, որ չեք հասկանալու: Իսկ հասկացողները, պատկերացրեք, բավական շատ են եղել:


Օրիորդ Բյուր իսկական Իշխանյանը ընդամենը ուզում էր ասել.
ամառա արդեն, տղաներ ջան, քիչ ծանոթ աղջիկների հետ սեքսով զբաղվելիս անպայման պահպանակ օգտագործեք, թե չէ կարաք սիֆիլիսով վարակվեք, մի հատ էլ ձեր մշտական ընկերուհուն վարակեք:
Մի մասը հասկացել ես, շնորհավորում եմ: Բայց դե մի քիչ պետք է տանջվես, որ մնացածն էլ տեղ հասնի:

Բայց ինչի դա պետք էր տենց տերմիններով ու գռեհիկ ասել, ու ինչ կապ ուներ ստեղ "Ստեղծագործողի անկյունը ", ես չհասկացա..
Գռեհի՞կ… գռեհիկ կլիներ, եթե օգտագործեի այնպիսի բառեր, ինչպիսիք են պ**ը, կ***ը և այլն: Սրանք սոսկ տերմիններ էին, որոնց մեջ ոչ մի գռեհկություն չեմ տեսնում: Իսկ տերմինների օգտագործումն ինչ-որ տեղ ոճ է, ինչ-որ՝ տեղ անհրաժեշտություն, այլապես ասելիքս լիարժեք չէր լինի:

Ուլուանա
13.06.2007, 20:38
Բյուր, անկեղծ ասեմ. նկատել եմ, որ վերջերս դու մի տեսակ շատ ես տարվել այժմ մոդայիկ դարձած ու «պրեստիժ» համարվող ոճով՝ նմանվելով այն բազմաթիվ գրողներին, որոնք նոր, համարձակ, յուրօրինակ ու երբեմն նույնիսկ անհասկանալի լինելու համար պատրաստ են դիմել գեղարվեստական ցանկացած հնարի... Նկատի չունեմ, թե դու հիմա հենց այդպիսին ես, ուղղակի նման միտումներ արդեն նկատվում են ոճիդ մեջ։ :think Գուցե դու սա որպես հաճոյախոսություն ընդունես, քանի որ, ինչպես Impression-ն ասաց, եթե մարդիկ քննադատում են, ուրեմն լավն է։ Ինչ խոսք, այդպես էլ է լինում, բայց ոչ միշտ։ Համենայնդեպս, ինձ քո հին գրելաոճը շատ դուր էր գալիս, իսկ հիմա յուրօրինակ երևալու արհեստական հակվածություն եմ նկատում, ինչն անձամբ ինձ դուր չի գալիս։ Բայց մեր ժամանակակից գրականության մեջ այժմ հենց դա է գնահատվում, պարզությունը վաղուց արդեն հնացած ու անտեսված հասկացություն է, այնպես որ այսօր գրականության մեջ հաջողության հասնելու ճանապարհը ամենայն հավանականությամբ հենց դա է...

StrangeLittleGirl
13.06.2007, 20:48
Բյուր, անկեղծ ասեմ. նկատել եմ, որ վերջերս դու մի տեսակ շատ ես տարվել այժմ մոդայիկ դարձած ու «պրեստիժ» համարվող ոճով՝ նմանվելով այն բազմաթիվ գրողներին, որոնք նոր, համարձակ, յուրօրինակ ու երբեմն նույնիսկ անհասկանալի լինելու համար պատրաստ են դիմել գեղարվեստական ցանկացած հնարի... Նկատի չունեմ, թե դու հիմա հենց այդպիսին ես, ուղղակի նման միտումներ արդեն նկատվում են ոճիդ մեջ։
Ե՞ս եմ տարվել… Լավ էլի, ախր ես վերջերս էնքան քիչ եմ կարդում, հատկապես նմանատիպ գործեր, որ հաստատ չեմ տարվել: Էդ ինչի՞ց որոշեցիր:
Բացի դրանից, ես գրելիս ինչ-որ նպատակ չեմ ունեցել: Ուղղակի պահի ազդեցությամբ գրված գործ է, որը հաստատ ասելիք ունի ու հասկացողին լավ էլ հասնում է:


Գուցե դու սա որպես հաճոյախոսություն ընդունես, քանի որ, ինչպես Impression-ն ասաց, եթե մարդիկ քննադատում են, ուրեմն լավն է։ Ինչ խոսք, այդպես էլ է լինում, բայց ոչ միշտ։
Ես սա ո՛չ որպես հաճոյախոսություն եմ ընդունում, ո՛չ որպես քննադատություն: Գործից հասկացողներն ինչ պետք է, ասել են: Դա լրիվ բավական է:


Համենայնդեպս, ինձ քո հին գրելաոճը շատ դուր էր գալիս, իսկ հիմա յուրօրինակ երևալու արհեստական հակվածություն եմ նկատում, ինչն անձամբ ինձ դուր չի գալիս։
Հին ոճս ո՞րն է: Ես երբևէ ոճս չեմ փոխել: Ես գրում եմ այն, ինչ միտս է գալիս: Ես զարգանում եմ: Ուրիշ հարց է, որ դուք չեք փորձում ձեր ընկալունակությունը զարգացնել: Ու ոչ մի արհեստականություն չկա: Դրանք բոլորը գրվում են պահի տակ, ինչ գալիս է մտքիս: Ես ոչ մի կերպ չեմ ուզում երևալ, երբ ինքս ունեմ ձևավորված (ու կարծում եմ՝ հաջողված) ոճեր:


Բայց մեր ժամանակակից գրականության մեջ այժմ հենց դա է գնահատվում, պարզությունը վաղուց արդեն հնացած ու անտեսված հասկացություն է, այնպես որ այսօր գրականության մեջ հաջողության հասնելու ճանապարհը ամենայն հավանականությամբ հենց դա է...
Իմ պարզ գործերից մեկ-երկուսը հազիվ ասելիք ունենային, բայց դուք բոլորդ ծափահարում ուրախանում էիք: Ձեզ դուր են գալիս ասելիք չունեցող, դատարկ գործերը: Իսկ այս գործս շատ լուրջ ու ծանրակշիռ ասելիք ուներ, որը, ցավոք, քչերև հասկացան:

lili-4
13.06.2007, 21:14
Նախ ասեմ, որ բավականին համարձակ ես նման ոճով ստեղծագործելու համար: Մեր , առավել ևս խորհրդային տարների դպրոց անցած ընթերցողի կողմից սա կարելի է որակել որպես վուլգար գրվածք: Մեզ համար շատ խորթ է նման բառերի հանդիպելը, առավել գրական ստեղծագործության մեջ: Այս տիպի գրվածքը ավելի շատ եվրոպական ոճ է, մեր արևելյան մտածելակերպին օտար: Բայց ասեմ, որ շատ մեծ ու խոր իմաստ եմ ես այստեղ տեսնում: Սա մի թվացյալ փոքր ու նեղ շրջանակի պատմություն է, բայց նման երևույթ կա ամեն տեղ՝ քաղաքականության, մշակույթի, տնտեսության մեջ:Եվ ինձ թվում է, որ իմ թվարկած բնագավառները ներկայում ոչ թե սիֆիլիսով, այլ ՁԻԱՀ-ով են տառապում…

Davo'o
13.06.2007, 22:51
Մի քանի օր շարունակ մոնիտորիդ վրա զանազան գույնի, ձևի, չափի առնանդամներ ես տեսնում: Փորձում ես կարծր շանկրը մնացած բաներից տարբերել (իսկ դա դժվար չէ): Նկարնն ամենայն խորությամբ ուսումնասիրում ես, որ հստակորեն տեսնես խոցի շրջակայքի առողջ մաշկը, մակերեսի փայլունությունը, հստակ ու հարթ եզրերը: Ու դու չես մտածում, որ այդ բոլոր առնանդամների տերերը մարդիկ են, որ մի օր հանկարծ իրենց էշ խելքի պատճառով սիրելի օրգանի վրա խոցային մակերես են տեսել, որը ո՛չ ցավում է, ո՛չ քորվում: Ու անմիջապես վազել են բժշկի: Այդ նույն առնանդամը մոտ 20 օր առաջ ինչ-որ կնոջ հեշտոցում է եղել՝ մերկ ու անպաշտպան: Դժգույն տրեպոնեմները առնանդամի մաշկի աննշան վնասվածքով ներս են թափանցել, բազմացել՝ առաջ բերելով սիֆիլիս: Եվ հետո այդ նույն «հերոսը» գնացել է մեկ այլ հեշտոցի մոտ, որտեղ միայն ինքն է մուտք գործում, ինքն է տերուտիրականը: Խեղճ հեշտոցն ի՞նչ անի, որ իր շեֆն ուրիշներին հյուր է գնում ու, որ ամենավատն է, մերկ է լինում:

Քննասենյակում քեզ պարզում են զանազան նկարներ:
- Սա ի՞նչ է,- հարցնում է դասախոսը:
- Ոջիլ:
- Իսկ սա՞:
- Առաջնային սիֆիլիս, կարծր շանկր՝ տեղակայված արգանդի վզիկի վրա:
- Ապրե՛ս:

Իմ կարծիքը այս ստեղծագործության եւ նրա խորիամաստությունների փնտրտուքների մասին ասելու փոխարեն կմեջբերեմ Ֆրեյդին «երբեմն սիգարը կարող է պարզապես սիգար նշանակել»:

Aksel
13.06.2007, 23:09
Խեղճ հեշտոցն ի՞նչ անի, որ իր շեֆն ուրիշներին հյուր է գնում

Դե՝ հյուր գնալը կապված է հյուրնկալությն հետ, ո՞վ ի՞նչ կարա անի՞:B

Dr. M
13.06.2007, 23:10
Բյուր ջան երևի թե անվճար դասընթացներ կազմակերպել այս ֆորումի մարդկանց համար Հով ջանի մոտ
ինչ կարծիքի ես? ;)

Selene
13.06.2007, 23:16
Բյուրակն, պատմվածքդ կարդալիս թվաց, թե հետաքրիքիր անցումներով ֆիլմ եմ նայում:ok
Իսկ ինչ մնում է բովանդակային ու իմաստային կողմին, ապա, գտնում եմ, որ շատ պարզ ներկայացված իրականություն է, ցավալի իրականություն:(

dvgray
14.06.2007, 00:07
Ասված է մի քիչ կատգորիկ... բայց ասված է: Բողո՞ք...քամահարա՞նք... արհամարա՞նք... Եզրակացություն: Բայց չէ՞ որ կա նաև կիրք:
...Շարունակիր նույն ոճով::)

Բյուր, անկեղծ ասեմ. նկատել եմ, որ վերջերս դու մի տեսակ շատ ես տարվել այժմ մոդայիկ դարձած ու «պրեստիժ» համարվող ոճով՝ նմանվելով այն բազմաթիվ գրողներին, որոնք նոր, համարձակ, յուրօրինակ ու երբեմն նույնիսկ անհասկանալի լինելու համար պատրաստ են դիմել գեղարվեստական ցանկացած հնարի...
Հետո՞ ինչ:


Նկատի չունեմ, թե դու հիմա հենց այդպիսին ես, ուղղակի նման միտումներ արդեն նկատվում են ոճիդ մեջ։

Սա մեղադրա՞նք է :

Ուլուանա
14.06.2007, 07:51
Նկատի չունեմ, թե դու հիմա հենց այդպիսին ես, ուղղակի նման միտումներ արդեն նկատվում են ոճիդ մեջ։
Հետո՞ ինչ:
Հետո այն, որ ընդհանրապես երբ յուրօրինակ լինելն ինքնանպատակ է դառնում, դրանից ստեղծագործությունը զգալիորեն տուժում է։


Նկատի չունեմ, թե դու հիմա հենց այդպիսին ես, ուղղակի նման միտումներ արդեն նկատվում են ոճիդ մեջ։
Սա մեղադրա՞նք է:
Ո՛չ, կարող ես համարել փաստի արձանագրում կամ ընդամենը համեստ կարծիք։ ;)


Բյուր ջան երևի թե անվճար դասընթացներ կազմակերպել այս ֆորումի մարդկանց համար Հով ջանի մոտ
ինչ կարծիքի ես? ;)
Դասընթացների կարիք չկա. կարծում եմ՝ ստեղծագործության մասնագիտական կողմը ավելի քան պարզ էր բոլորի համար։ ;) Իսկ առնանդամի հավանական արկածները պատկերավոր ձևով ներկայացնելը, ինչ խոսք, հետաքրքիր էր, բայց, իմ կարծիքով, ոչ այն աստիճանի, որ ստեղծագործությանը բավականաչափ գեղարվեստական արժեք տար։ Սա ընդամենը իմ կարծիքն է։

Ձեզ դուր են գալիս ասելիք չունեցող, դատարկ գործերը: Իսկ այս գործս շատ լուրջ ու ծանրակշիռ ասելիք ուներ, որը, ցավոք, քչերև հասկացան:
Բյուր, ինչպես տեսնում ես, հասկացողներն ու հավանողներն ավելի շատ են։ Փաստորեն, բոլորն ինձ նման բթամիտ չեն, որ միայն «դատարկ ու ասելիք չունեցող» ստեղծագործությունները հավանեն ու գովեն...

Philosopher
14.06.2007, 08:18
Մի քանի օր շարունակ մոնիտորիդ վրա զանազան գույնի, ձևի, չափի առնանդամներ ես տեսնում: Փորձում ես կարծր շանկրը մնացած բաներից տարբերել (իսկ դա դժվար չէ): Նկարնն ամենայն խորությամբ ուսումնասիրում ես, որ հստակորեն տեսնես խոցի շրջակայքի առողջ մաշկը, մակերեսի փայլունությունը, հստակ ու հարթ եզրերը: Ու դու չես մտածում, որ այդ բոլոր առնանդամների տերերը մարդիկ են, որ մի օր հանկարծ իրենց էշ խելքի պատճառով սիրելի օրգանի վրա խոցային մակերես են տեսել, որը ո՛չ ցավում է, ո՛չ քորվում: Ու անմիջապես վազել են բժշկի: Այդ նույն առնանդամը մոտ 20 օր առաջ ինչ-որ կնոջ հեշտոցում է եղել՝ մերկ ու անպաշտպան: Դժգույն տրեպոնեմները առնանդամի մաշկի աննշան վնասվածքով ներս են թափանցել, բազմացել՝ առաջ բերելով սիֆիլիս: Եվ հետո այդ նույն «հերոսը» գնացել է մեկ այլ հեշտոցի մոտ, որտեղ միայն ինքն է մուտք գործում, ինքն է տերուտիրականը: Խեղճ հեշտոցն ի՞նչ անի, որ իր շեֆն ուրիշներին հյուր է գնում ու, որ ամենավատն է, մերկ է լինում:

Քննասենյակում քեզ պարզում են զանազան նկարներ:
- Սա ի՞նչ է,- հարցնում է դասախոսը:
- Ոջիլ:
- Իսկ սա՞:
- Առաջնային սիֆիլիս, կարծր շանկր՝ տեղակայված արգանդի վզիկի վրա:
- Ապրե՛ս:
Մերկ փաստեր են, որոնք լավ պատմել ես. դետալավորումը, նատուրալիզմը ու վերջում էլ` հարցման ձևը ասածդ դարձնում են ազդեցիկ. սա է երևի այն գեղարվեստական արժեքը, որի մասին խոսվում է նախորդ գրառումներում: Իսկ եթե խոսքը գնում է գաղափարական բովանդակության մասին, որին շատերը ակնարկում են` այն անվանելով գեղարվեստական արժեք, մինչդեռ գեղարվեստական արժեքը իրականում բովանդակությունը ներկայացնելու ձևի պլաստն է, որի մասին ասացի, ապա գաղափարական բովանդակությունը կարող էր լինել ասենք նաև այս երեք բառերում. "առնանդամ-հեշտոց-սիֆիլիս": Էլիոտը կգրեր այս երեք տողերը ու կասեր` ես մահախոսական կարդացի արևմտյան քաղաքակրթությանը, իսկ մի գրող էլ կգրեր "առնանդամ-հեշտոց" ու կասեր` ես սրանով ապացուցելի, որ, չնայած ձևավորված քաղաքակրթության առկայությանը, կյանքը շարունակում է կառավարվել առնանդամով ու հեշտոցով: Գրականագետն էլ կասեր, որ նա այս գաղափարը վերցրել է հին հունական փիլիսոփայությունից, իսկ մյուսն էլ` որ հնդկական վեդաներից: Գաղափարական բովանդակություն է, անշուշտ: Մի խոսքով` պետք չէ հատուկ փնտրել գաղափարական բովանդակություն ու ապացուցել նրա առկայությունը կամ բացակայությունը. եթե մարդը որևէ բան է գրել, ուրեմն այն կա, ասելիք կա: Բայց նաև պետք չէ ուռաճցնել այդ ասելիք, այլապես կարող էինք ողջ տեքստը կռճատել` թողնելով նշված բառերը ու ոչ պակաս, եթե ոչ ավելի լայն ու մասշտաբային հետևություններ անել: Կամ նույնիսկ կարող էինք Արամ Սարոյանի նման ոչինչ չգրել, և արդեն սպիտակ թուղթը շատ բաներ կասեր ու կկոչվեր պոստոմդեռնիզմ:
Ընդհանրապես` գեղարվեստական գործի մասին բանավեճերը` "դու չես հասկանում", "ես ավելի լավ գիտեմ", "ես հասկացա, բայց չեմ ասի" արտահայտություններով, չեն նպաստում որևէ բանի, այդ թվում` տեքսի նորմալ ընկալմանը: Այնպես որ պարզապես կարդացեք. այն տպավորությունը, որը կթողնի ձեր վրա տեքստը, հենց դա էլ նրա գեղարվեստական արժեքն է ու գաղափարական բովանդակությունը, բայց հիշեք, որ դա այս տեքստն է և այն տպավորություն է թողել հենց ձեր վրա, այնպես որ` հարաբերականություն, հարաբերականություն, հարաբերականություն... Vanitas vanitatum, նույնիսկ եթե խոսքը գնում է առնանդամի ու հեշտոցի մասին...

StrangeLittleGirl
14.06.2007, 09:32
Իմ կարծիքը այս ստեղծագործության եւ նրա խորիամաստությունների փնտրտուքների մասին ասելու փոխարեն կմեջբերեմ Ֆրեյդին «երբեմն սիգարը կարող է պարզապես սիգար նշանակել»:
Դա՛վ, դու վերջն ես :D

Բյուր ջան երևի թե անվճար դասընթացներ կազմակերպել այս ֆորումի մարդկանց համար Հով ջանի մոտ
ինչ կարծիքի ես?
Հովոն… ուփս… պարոն Հովհաննիսյանը :D սենց թե նենց անվճար դասընթացներ կազմակերպել ա: Որ մտնես «Առողջություն» բաժին, կտեսնես


Բյուր, ինչպես տեսնում ես, հասկացողներն ու հավանողներն ավելի շատ են։ Փաստորեն, բոլորն ինձ նման բթամիտ չեն, որ միայն «դատարկ ու ասելիք չունեցող» ստեղծագործությունները հավանեն ու գովեն...
Դե հա, ես Ակումբի մասին ավելի վատ կարծիքի էի ;)

Ընդհանրապես` գեղարվեստական գործի մասին բանավեճերը` "դու չես հասկանում", "ես ավելի լավ գիտեմ", "ես հասկացա, բայց չեմ ասի" արտահայտություններով, չեն նպաստում որևէ բանի, այդ թվում` տեքսի նորմալ ընկալմանը:
Համաձայն եմ :D Բայց մեկ-մեկ հաճույք եմ ստանում, երբ մարդիկ կարդում են ու նենց բաներ են հասկանում, որ ընդհանրապես մտքովս չի անցել :D

Avetis
14.06.2007, 20:07
ներկայացման ձևը շատ յուրօրինակ բայց հասարակության համար անընդունելի
դե ոնց ասում են համայնքը զորավոր է պիտի եսդ խառնես նրանց եսին
իսկ ներկայացվածը դաժան իրողություն է բայց դե ես իրական պատմություններ շատ եմ սիրում :hands:hands

Dr. M
14.06.2007, 20:26
Երեխեեեեեեեեեեեք
թեմայից շեղվել եք, չեք նկատել? :D

StrangeLittleGirl
14.06.2007, 20:35
իսկ ներկայացվածը դաժան իրողություն է բայց դե ես իրական պատմություններ շատ եմ սիրում
Մի հատ էլ դաժան իրողություն.

Ես մի երկրից եմ, որը նման է փշի: Այն քո մեջ այնքան է խրվում, որ մոռանում ես դրա գոյության մասին, բայց հենց հանում ես, սուր ցավ ես զգում: Այն նման է նաև ճիճվի. սեփականացնում է ամբողջ կերածդ, և դու նիհարում ես, հյուծվում: Ու նաև թույն է, որը եթե փոքր դոզաներով ստանաս, գրեթե ոչինչ չես զգա, իսկ եթե միանգամից սրվակի ամբողջ պարունակությունը կուլ տաս, վայրկյաններ անց կմեռնես: Կրակ է, որը հեռվից տաքացնում է, իսկ երբ մոտենում ես, այրում է: Ժամկետանց դեղ է, որը խմում ես, որ սրտխփոցդ թեթևանա, բայց լավագույն դեպքում ոչինչ չի փոխվում:

Dr. M
14.06.2007, 21:01
Մի հատ էլ դաժան իրողություն.

Ես մի երկրից եմ, որը նման է փշի: Այն քո մեջ այնքան է խրվում, որ մոռանում ես դրա գոյության մասին, բայց հենց հանում ես, սուր ցավ ես զգում: Այն նման է նաև ճիճվի. սեփականացնում է ամբողջ կերածդ, և դու նիհարում ես, հյուծվում: Ու նաև թույն է, որը եթե փոքր դոզաներով ստանաս, գրեթե ոչինչ չես զգա, իսկ եթե միանգամից սրվակի ամբողջ պարունակությունը կուլ տաս, վայրկյաններ անց կմեռնես: Կրակ է, որը հեռվից տաքացնում է, իսկ երբ մոտենում ես, այրում է: Ժամկետանց դեղ է, որը խմում ես, որ սրտխփոցդ թեթևանա, բայց լավագույն դեպքում ոչինչ չի փոխվում:

ու նաև փոշու մեջ կորած բանվոր է, որ միշտ քրտնաջան աշխատում է, բայց գրեթե չի վարձատրվում :bad

Բարեկամ
15.06.2007, 08:52
Մասնավոր դեպք, շատ բան չասող այս թեման ընդունեց հետաքրքիր աբառոտներ:
Նախ, եթե այս գրվածքը դրված լիներ առողջապահության բաժնում, հավանաբար կընդունվեր ընդամենը շարքային բժշկական փաստ` առողջապահական կտրվածքով, ու էսքան ծավալումներ էլ չէին գնա: Զուտ բժշկագիտության տեսակետից ինչու՞ չէ՞ պետք ա հետաքրքրությունն ավելի մեծ լինի, քան ասենք ականջի բորբոքման դեպքի նկատմամբ, երբ օրինակ մարդն անզգույշ ա եղել ու սառնամանիքին տնից դուրս գալուց գլխարկ չի դրել: Ինչ պակաս անզգուշություն ա: Բա-այց , պարզվում ա ֆորումի ոչ բոլոր անդամներին ա “հասու” բժշկի մասնագիտական սառնասրտությամբ /беспрестрастность/ նայել սիֆիլիսի նկարագրությանը, մանավանդ որ Բյուրը այդ մարդկանց “խնայել” ա ավելորդ ջանքեր գործադրելու անհրաժեշտությունից` գրվածքը դնելով ստեղծագործողի բաժնում, ինչից պետք ա որ հետևեր` հասկացեք ով ոնց ուզում ա: Բայց չէ, հեղինակը, ինչպես մեծ մասամբ բոլոր ստեղծագործողներն են, անչափ զգայուն ա իր ստեղծագործությունների` ինչպես սեփական երեխաների նկատմամբ, որոնց պաշտպանում ա կրծքով, թե մեկի կարծիքը լինի սպասվածին հակառաակ: Պաշտպանությունը հետաքրքիր, գուցեև համոզիչ լիներ, եթե “խորհրդավոր”-հեգնախառն եզրակացությունների փոխարեն, հեղինակը վերլուծեր գործը, գուցեև թաքնված արժեքն էլ դուրս գար ջրի երես:
Չէ՞ որ եթե գիտես ինչ ես անում, անպայման գիտես և բացատրությունը, այսինքն ցանկացած իմաստալից բան ունի իր բացատրությունը, նույնիսկ խրթին արվեստներն ունեն մեկնաբանություններ: Մանավանդ որ, եթե ինչ-որ մեկը չի հասկացել այն ինչ կարելիէր հասկանալ, ապա չհասկանալու պատճառների ցուցակում չհասկացողի “բթամտութան” հետ զուգահեռ արժեր նայել “լավ բացատրած չլինելու” դեպքն էլ:
Բայց դե, գրականությունը նրանով ա գրականություն, որ չի սիրում բացատրություններ, այլ թողնում ա այն ընթերցողի պատկերացմանը, եթե չեք վախենում` դատին :) :
Ու հիմա, օգտվելով գրականության ընձեռած հնարավորությունից /ի հեճուկս այդ ազատության դեմ Բյուրի ոչ անմիջական, բայց այնուամենայնիվ ընդդիմությանը/, ասեմ, թե օրինակ ես ինչ պատկերացրեցի:
Մոտավորապես սենց . հեղինակը պարապում էր բժշկություն առարկան, և, լինելով գրական հոգի, սովորած բնորոշումները` որոնք, ինչպես հարկն է, զուրկ են էմոցիոնալ գնահատակններից, հեղինակի մոտ վերարտադրվել են այլ ոճով: Հիմա եթե վեճն այն ա, թե այդ ոճը գեղարվեստական ա, թե ոչ, գրական էքսպերտների որոշելիքն ա, բայց իմ անձնական ընկալմամբ այդտեղ գեղարվեստական հետաքրքրություն, առավել ևս նորություն չկա: Բայց դե մեր` սովետահայ ցենզուրայի դրոշմը դեռ կրող ընթերցողի համար “գրական” կարգին նորություն են առնանդամ, հեշտոց բառերի գործածումը գեղարվեստական գործում, մանավանդ շոկային ազդեցություն ա թողնում, երբ փորձում ես արդեն բառերին ներշնչել գեղարվեստական երանգ:
Բացի դրանից, հավակնելով այնուամենայնիվ հասկանալ ստեղծագործության խորիմաստությունը, մեկ անգամ ևս կարդացի` լարելով ողջ երևակայությունս, տեղատակի ու միջտողային կապերում փորձելով տեսնել թաքնված իմաստները, ու իրոք վերջապես հայտնաբերեցի իմաստ, կներեք, բայց բավականին զվարճալի, թեև դրամատիկ :(:
Հեղինակը մարդու այդ օրգանին անձնականացրել, դարձրել ա շնչավոր էակ` իր գույնով ու արտաքին այլ հատկանիշներով /նենց որ փողոցում տեսնես կճանաչես, թե որ մեկն էր/, որն ունի իր կարծիքը, կայացնում ա որոշումներ, ու փաստորեն ղեկավարում իր այսպես կոչված տիրոջը` մարդուն, այսինքն ստացվում ա, որ ինքն ա տերը, ու իր խեղճ ենթակա մարդուն ինչ օրն ա գցում: Ի վերջո, ինչումն ա կայանում առնանդամի դրաման. շատերի համար “պատվի” հետ նույնացվող այդ մկանը դառնում ա գոյության իմաստի միակ, բայց ցավոք ոչ հավերժ շարժիչ: Եվ դա ցավալի փաստ ա:
Մենակ չհասկացա ոջիլը տեղ ինչ կապ ուներ: :'

Երվանդ
15.06.2007, 09:43
Դե իհարկե, ես ասում էի, չէ՞, որ չեք հասկանալու: Իսկ հասկացողները, պատկերացրեք, բավական շատ են եղել:


Ախր տեղ ինչ մի բարդ բան կար է հասկանալու կամ չհասկանալու բոլորնել հասկացել են, ուղղակի որոշ մասին էտ թվացելա ստեղծագործություն, որոշ մասին էլ, այդ թվում նաև ինձ, ուղղակի գրվածք որը ոչ մի տպավորություն չի թողնում

Censor
15.06.2007, 19:27
Բյուր, դու կարդացիր, թե ես ինչ էի հասկացել, ու գրել էիր որ մնաց մնացածը ջոկեմ:
Մի հատ ինձ`մահկանացուիս չես բացատրի, թե իմ գրածից բացի էլ ինչ խորը թաքնոած իմաստ կար քո տերմինառատ նախադասությունների մեջ?

Կամ էտ հասկացողնեռից մեկը թող գրի, ես էլ վերջապես հասկանամ..

А то, пардон май френч,
"..сижу, рассматриваю на мониторе сифилисные пенисы и это зрелище не для слабонервных породило в моей сострадающей ко всем верным влагалищам нехилую мыслЮ - а ведь эти пенисы голыми терлись в малознакомых сифилисных влагалищах, а потом шли и заражали верные и скромные подшефные свои влагалища, бедненькие влагалища, такие беззащитные...
И никто не понимает моего сострадания к этим влагалищам, какая однако, у меня сильная мыслЯ...
Не каждому дано понять меня, мою ненависть к голым пенисам, идущим в гости к больным влагалищам...
А потом еще и на шейке матки бледная 'непомню что'(возбудители сифилиса) прицепилась 'непомню чем' - и все!!
Нет, не поймете вы великую ценность этого моего произведения..."

....գեղեցիկ ստեղծագործությունա, մտքի թռիչքը, գրական արժեքը !!!....

StrangeLittleGirl
15.06.2007, 19:58
Ո՛չ, չեմ բացատրի: Իրականում ոչ մի թաքնված իմաստ էլ չկա: Այն, ինչ պետք էր հասկանալ, ասված էր շատ պարզ: Պարզապես մարդիկ պրիմիտիվիզմ են սիրում:
Իսկ ռուսերեն ծաղրանքդ քեզ պահիր: ;)

Censor
15.06.2007, 20:12
Ո՛չ, չեմ բացատրի: Իրականում ոչ մի թաքնված իմաստ էլ չկա: Այն, ինչ պետք էր հասկանալ, ասված էր շատ պարզ: Պարզապես մարդիկ պրիմիտիվիզմ են սիրում:
Իսկ ռուսերեն ծաղրանքդ քեզ պահիր: ;)

Ծաղր?
Ուրա ստեղ ծաղր?
Դա գրական լիարժեք ստեղծագործությունա, որի իմաստը , խոոորը իմաստը դու չհասկացար..
Մի հատ էլ կարդա, կարողա հասկանաս...

Պ.Ս. բայց ուժեղ էր Ո՛չ, չեմ բացատրի: Իրականում ոչ մի թաքնված իմաստ էլ չկա: "
Հիմա մի հատ որոշի, չես բացատրի, թե չկա?ՃՃՃՃՃՃՃ
Իրար взаимоисключающий բաներ են, թարսի պես)))))))
Մեկ 3 թերթ "...իմաստը իմաստը... ես հասկացա ես չհասկացա..." , մեկ էլ "...չկա իմաստ!!!"

Dr. M
15.06.2007, 20:13
Ախր տեղ ինչ մի բարդ բան կար է հասկանալու կամ չհասկանալու բոլորնել հասկացել են, ուղղակի որոշ մասին էտ թվացելա ստեղծագործություն, որոշ մասին էլ, այդ թվում նաև ինձ, ուղղակի գրվածք որը ոչ մի տպավորություն չի թողնում

Սա մի ընկալեք որպես պատմվածք կամ չգիտեմ ինչ. Սա պարզապես ինֆորմացիա է, որը տրվել է մեզ բոլորիս և ծառայում է որպես քննարկման նյութ: Վստահ եմ, որ ֆորումի 70% -ից ավելին չի գիտակցում ինչ է սիֆիլիսը. խոսքս չի գնում իմանալ կամ չիմանալու մասին, խոսքս գնում է, ընկալման ու գիտակցման մասին..... (իսկ ոմանք կարդում են սա որպես գեղարվեստական գրվածք, առանց գիտակցելու, որ այս հիվանդությունը շատ տարածված է, հատկապես չզարգացած ու քիչ զարգացած պետություններում (Հայաստանը հուսամ 2-ի մեջ գոնե մտնում է)):
Էստեղ երևի դեր է խաղացել թեմայի սխալ տեղադրման փաստը..... բայց դրանով պետք չէ սահմանափակվել:
Մարդ ես, ամեն ինչ էլ պատահում է, և փոխանակ հարցեր ուղղվեն տեղեկացված մարդկանց, իմանալ ինչը ինչոց է, թեկուզ մյուսներին էլ առիթ եղած ժամանակ խորհուրդ տալու համար (դա շատ լավ է ստացվում մարդկանց մոտ), քննադատում եք պատմվածքի լավ ու վատ լինելը :o
Ոչ ոք ապահովագրված չէ դրանից ...
իսկ ժամանակակից երիտասարդությունը պարտավոր է կիրթ լինել գրեթե բոլոր ասպարեզներում

Censor
15.06.2007, 21:45
Dr. M ջան, համաձայն եմ, բայց կարաս ինձ բացատրես, ինձ գործ ունի այ սա ->
"Սա մի ընկալեք որպես պատմվածք կամ չգիտեմ ինչ. Սա պարզապես ինֆորմացիա է, որը տրվել է մեզ բոլորիս և ծառայում է որպես քննարկման նյութ: "

այ ստեղ -> "Ստեղծագործողի անկյուն ";
ու ինչի էր 2 էջ շարունակ ասվում, որ կա իմաստ, որը ոմանք (օրինակ, հենց ես) չեն հասկացել?))

Ուլուանա
15.06.2007, 21:49
Ո՛չ, չեմ բացատրի: Իրականում ոչ մի թաքնված իմաստ էլ չկա:
Փաստորեն, երկար ժամանակ փնտրում էինք մի բան, ինչն իրականում գոյություն չուներ... :think Կարելի էր ավելի շուտ ասել, գոնե էդքան չէինք չարչարվի...

Այն, ինչ պետք էր հասկանալ, ասված էր շատ պարզ:
Պարզ էր նաև այն, որ այդ պարզը բոլորն էլ հասկացել էին, բայց, չգիտես ինչու, մեզ փորձում էիր համոզել, որ ինչ-որ ավելի խոր, մեր՝ «ակումբցիների ուղեղներին անհասանելի» իմաստ էլ կար գրվածքիդ մեջ...

Պարզապես մարդիկ պրիմիտիվիզմ են սիրում:
Ցավալի է, որ պարզությունն արդեն սկսել ես շփոթել պարզունակության հետ... :think


Սա մի ընկալեք որպես պատմվածք կամ չգիտեմ ինչ. Սա պարզապես ինֆորմացիա է, որը տրվել է մեզ բոլորիս և ծառայում է որպես քննարկման նյութ: Վստահ եմ, որ ֆորումի 70% -ից ավելին չի գիտակցում ինչ է սիֆիլիսը. խոսքս չի գնում իմանալ կամ չիմանալու մասին, խոսքս գնում է, ընկալման ու գիտակցման մասին..... (իսկ ոմանք կարդում են սա որպես գեղարվեստական գրվածք, առանց գիտակցելու, որ այս հիվանդությունը շատ տարածված է, հատկապես չզարգացած ու քիչ զարգացած պետություններում (Հայաստանը հուսամ 2-ի մեջ գոնե մտնում է)):
Էստեղ երևի դեր է խաղացել թեմայի սխալ տեղադրման փաստը..... բայց դրանով պետք չէ սահմանափակվել:
Մարդ ես, ամեն ինչ էլ պատահում է, և փոխանակ հարցեր ուղղվեն տեղեկացված մարդկանց, իմանալ ինչը ինչոց է, թեկուզ մյուսներին էլ առիթ եղած ժամանակ խորհուրդ տալու համար (դա շատ լավ է ստացվում մարդկանց մոտ), քննադատում եք պատմվածքի լավ ու վատ լինելը :o
Ոչ ոք ապահովագրված չէ դրանից ...
իսկ ժամանակակից երիտասարդությունը պարտավոր է կիրթ լինել գրեթե բոլոր ասպարեզներում
Տվյալ դեպքում ամբողջ հարցն այն է, որ այս ստեղծագործության հեղինակն ամենևին էլ չի համարում, որ թեման սխալ բաժնում է բացել, իսկ մնացած ասածներիդ ոչ ոք չի էլ հակաճառել։ ;)

Dr. M
16.06.2007, 00:05
Dr. M ջան, համաձայն եմ, բայց կարաս ինձ բացատրես, ինձ գործ ունի այ սա ->
"Սա մի ընկալեք որպես պատմվածք կամ չգիտեմ ինչ. Սա պարզապես ինֆորմացիա է, որը տրվել է մեզ բոլորիս և ծառայում է որպես քննարկման նյութ: "

այ ստեղ -> "Ստեղծագործողի անկյուն ";
ու ինչի էր 2 էջ շարունակ ասվում, որ կա իմաստ, որը ոմանք (օրինակ, հենց ես) չեն հասկացել?))

արդեն նշել եմ, որ թեմայի համար սխալ տեղ է ընտրված ու քանի որ ադմինիստրացիան դեմ չի եղել, այն շարունակվել է այստեղ
եկենք չկառչենք երկրորդական բաներից
ավելի լավ է սովորենք ԱՌՈՂՋ ապրել
դա է կարևորագույնը

Ավելացվել է 5 րոպե անց
այստեղ պիտի լիներ մեջբերում Ուլուանա-ի խոսքերից :) բայց դուք կարդացեք նրա գրածը հետո նոր իմը :))
.................
+ որ կյանք ավելի հեշտ և պրիմիտիվ է, քան մենք կարծում ենք....
պարզապես այն ավելի հետաքրքիր դարձնելու համար մեզ համար խնդիրներ ու մտածմունքներ ենք ստեղծում, ու դա լավ է, թե չէ անդարդ մարդն ում է պետք ;)

իսկ շատ եմ սիրում քո ստորագրությունը, ամեն անգամ կարդալիս ժպտում եմ .....
տեսնում ես ինչ քիչ բան է պետք, մարդուն մի պահ գոնե "երջանիկ" զգալու համար (չակերտավոր եմ գրել, որովհետև չեմ սիրում ու չեմ ընկալում էդ բառը)

Guest
16.06.2007, 12:12
А то, пардон май френч,
"..сижу, рассматриваю на мониторе сифилисные пенисы и это зрелище не для слабонервных породило в моей сострадающей ко всем верным влагалищам нехилую мыслЮ - а ведь эти пенисы голыми терлись в малознакомых сифилисных влагалищах, а потом шли и заражали верные и скромные подшефные свои влагалища, бедненькие влагалища, такие беззащитные...
И никто не понимает моего сострадания к этим влагалищам, какая однако, у меня сильная мыслЯ...
Не каждому дано понять меня, мою ненависть к голым пенисам, идущим в гости к больным влагалищам...
А потом еще и на шейке матки бледная 'непомню что'(возбудители сифилиса) прицепилась 'непомню чем' - и все!!
Нет, не поймете вы великую ценность этого моего произведения..."

....գեղեցիկ ստեղծագործությունա, մտքի թռիչքը, գրական արժեքը !!!....

:D Հալալ ա, լռիվ էն ա, ինչ պիտի ասվեր:

Բյուր… :P

StrangeLittleGirl
16.06.2007, 21:03
Dr. M, մի րոպե, մի՛ շտապիր: Սա ինֆորմացիա չէ, ստեղծագործություն է:
Միաժամանակ պատասխանելով բոլորիդ՝ ասեմ, որ իմաստ կա, որը պարզ է ասված, միանգամից բառ առ բառ չի ասված, բայց պարզ է, հասկանալի: Իսկ դուք չեք հասկանում: M ջան, դու էլ երևի չես հասկացել :(
Այստեղ ծաղր է: Ես ծաղրում եմ ու վեր հանում մի խնդիր: Տողատակերում ոչ թե ինչ-որ խորը իմաստ է, այլ պարզապես ծաղր, այ էդ ծաղրը չեք հասկանում, ցավոք :(
Ի դեպ, խոստովանեմ, որ ստեղծագործությունս այստեղ տեղադրելու նպատակս ոչ թե ձեզ ինչ-որ բան տեղ հասցնելն էր կամ այն ձեր դատին հանձնելը (կներեք, դուք շատ պետք է հաց ու պանիր ուտեք, որ կարողանաք դատել), այլ պարզապես զվարճանալը՝ տեսնելով ձեր տարատեսակ կատաղած արձագանքները :D

Երվանդ
17.06.2007, 00:55
Dr. M, մի րոպե, մի՛ շտապիր: Սա ինֆորմացիա չէ, ստեղծագործություն է:
Միաժամանակ պատասխանելով բոլորիդ՝ ասեմ, որ իմաստ կա, որը պարզ է ասված, միանգամից բառ առ բառ չի ասված, բայց պարզ է, հասկանալի: Իսկ դուք չեք հասկանում: M ջան, դու էլ երևի չես հասկացել :(
Այստեղ ծաղր է: Ես ծաղրում եմ ու վեր հանում մի խնդիր: Տողատակերում ոչ թե ինչ-որ խորը իմաստ է, այլ պարզապես ծաղր, այ էդ ծաղրը չեք հասկանում, ցավոք :(
Ի դեպ, խոստովանեմ, որ ստեղծագործությունս այստեղ տեղադրելու նպատակս ոչ թե ձեզ ինչ-որ բան տեղ հասցնելն էր կամ այն ձեր դատին հանձնելը (կներեք, դուք շատ պետք է հաց ու պանիր ուտեք, որ կարողանաք դատել), այլ պարզապես զվարճանալը՝ տեսնելով ձեր տարատեսակ կատաղած արձագանքները :D

Անձամբ ես ոչ մեկին չեմ դատում կամ դատապարտում, ես ուղղակի իմ կարծիքն եմ արտահայտում, արտահայտելու եմ ու կարտահայտեմ, ինչ վերաբերվումա հաց ու պանրին սիրում եմ ու պատրաստ եմ միշտ ուտել:), իսկ ինչ վերաբերվումա
« ստեղծագործությանը» ասեմ որ առաջին «ստեղծագործությունը» չի որ կոնկրետ ես կարդում եմ որ մտածեմ տե առաջին անգամ եմ մի բան կարդում ու բան չեմ հասկանում, ես հասկանում եմ դու ինչ ես ուզում ասես, բայց ասելուտ ձեվը ու բովանդակությունը ու նաև վերջնական ասելիքը անձամբ իմ համար ստեղծագործություն համարվել չի կարող: Ի դեպ էսօրվա հանդիպմանը տեղդ երևում էր:love

Chuk
17.06.2007, 17:42
Համաձայն եմ :D Բայց մեկ-մեկ հաճույք եմ ստանում, երբ մարդիկ կարդում են ու նենց բաներ են հասկանում, որ ընդհանրապես մտքովս չի անցել :D
Փոքրիկ աղջիկը զզվում է այն ամենից, ինչը հիշեցնում է տղամարդու սեռական օրգանը: Բայց ունի երազանք, բժշկուհի դառնալու: Ու նրան ստիպում են սովորել, ամեն օր նայել նման նկարների՝ ավելի այլանդակ, քան իրականում են, հիվանդության, վերքերի պատճառով...

Նե ստիպված է սովորել, չնայած սիրտը խառնում է: Շուտով քննություն է, ու նե ավելի հաճախ է նայում նկարները, կարդում դրա մասին, զզվում, բայց այլ ճար չունի: Քննությանը մեկ օր է մնացել, արդեն գիշեր է, իսկ նա դեռ պարապում է այդ տհաճ երևույթն այնքան վառ է տպավորվում իր ուղեղում, որ հաջորդ առավոտյան քննության ժամանակ քնում ու երազում նորից դա է տեսնում: Տեսնում է դրա, միայն իր անձնական վայելքներով ապրող էգոիստ տղամարդուն, այդ տղամարդու զոհ, խեղճ ու հեզ, նազելի, նույնպես տուժած աղջիկներին...

Հետո իր հերթն է գալիս: Ընկերները զարթանացնում են: Դասախոսը նկար է ցույց տալիս: Դեռ լրիվ չի զարթնել, աչքերի առաջ մշուշ է, պատկերները հստակ չի տեսնում, բայց դրա կարիքը չկա էլ, ինքն այդ նկարներն արդեն անգիր գիտի.


- Իսկ սա՞:
- Առաջնային սիֆիլիս, կարծր շանկր՝ տեղակայված արգանդի վզիկի վրա:

Ահա թե ինչ հասկացա ես այս ստեղծագործությունից: Անկեղծ ասած չեմ սիրում այդ ոճը, երբ ամեն ինչ նյութականացվում է, բայց միաժամանակ հասկանում եմ, որ դրա կարիքն էլ կա, հետևաբար երբեք չեմ կարող քննադատել: Վերջապես մի 14-ամյա պատանի սա հետաքրքրությամբ կկարդա ու դաս կքաղի, մինչդեռ դասագրքում հիվանդության մասին չի կարդա: Ուրեմն պետքական բան է: Հեչ որ չէ այդքանը: Պատկերավոր է նկարագրված, ուրեմն հեղինակը հմուտ է:



Իսկ քննարկման մասին կասեմ հետևյալը: Տխրեցրիք ինձ: Շատ տխրեցրիք: Չէի սպասում իրար նկատմամբ այսպիսի գրառումներ ձեր կողմից: Հիմա տխուր եմ: Չեմ սիրում երբ ընկերները պահի ազդեցության տակ մոռանալով իրար կապող լուսավոր օղակները սկսում են նմանատիպ...
Հուսով եմ, որ ինքներդ ձեր սխալները կհասկանաք, հատ-հատ ցույց չեմ տալու: Կներեք, որ հրապարակային եմ գրում, ոչ թե առաձին, ուղղակի ուզում եմ, որ լավ մտածեք ու կշռադատեք ձեր արածը:

Հ.Գ. Մեկ-մեկ մտածում եմ. Ափսոս, որ այս ակումբը բացեցի: Որքան տխրեցնող հետևանքների է բերում...

Dr. M
17.06.2007, 18:23
Ճիշտն ասած նման ստեղծագործական ոճի առաջին անգամն եմ հանդիպում ,ու սա ինձ համար մի քիչ խորթ էր. ինրևէ..... քո գրածն է , կոլլեգա, դու լավ կիմանաս ինչ ճանապարհով պիտի գնաս..... իսկ ընթերցողիդ թյուրիմացության մեջ ես գցել մի պարզ պատճառով, որ այս պատմությունը միայն այնքանով է նման ստեղծագործության, որ "շարադասությունը" գեղարվեստական էր, իսկ ինֆորմացիան բժշկական :P

StrangeLittleGirl
18.06.2007, 15:13
Դե հա, էդ տերմինների չափից դուրս շատ լինելն իրոք թերություն է: Կարծում եմ, որ «կարծր շանկրը» և «դժգույն տրեպոնեմները» մի քիչ շեղում են ընթերցողին: Ամեն դեպքում ոմանք ոչ թե դժգոհեցին դրանց առկայությունից, այլ ասացին, որ նոր բառեր սովորեցին:

lili-4
20.06.2007, 17:28
QUOTE]Ճիշտն ասած նման ստեղծագործական ոճի առաջին անգամն եմ հանդիպում ,ու սա ինձ համար մի քիչ խորթ էր. ինրևէ..... քո գրածն է , կոլլեգա, դու լավ կիմանաս ինչ ճանապարհով պիտի գնաս..... իսկ ընթերցողիդ թյուրիմացության մեջ ես գցել մի պարզ պատճառով, որ այս պատմությունը միայն այնքանով է նման ստեղծագործության, որ "շարադասությունը" գեղարվեստական էր, իսկ ինֆորմացիան բժշկական [/QUOTE]
Ես լրիվ համամիտ եմ, որ այստեղ կա մասնագիտական ինֆորմացիայի մեծ բաժին, բայց էլի եմ կրկնում, որ սա կարելի է համրել ստեղծագործություն, ու այստեղ կարելի է տողատակերին տեսնել ցանկացած բնագավառին վերաբերող նմանատիպ վիճակ:
Փորձեմ ներկայացնել նման պատմություն, իհարկե ես սա չեմ համարում իմ ստեղծագործությունը այլ այն, ինչ կարելի է տեսնել տողատակերին:

Հեռուստացույցի էկրանով մեկ երևում էր իրենից գոհ ու ինքնավստահ մարդու դեմքը:Ամբողջ դահլիճի հայացքն ուղղված էր այդ թիկնեղ, բարձրահասակ ու բավականին կլորիկ մարդուն, որի ուժը երևում էր անգամ հագի կիպ բաճկոնի ծալքերից:Թվում էր, թե այս մարդուն համապատասխան բաճկոն չկա, որի տակ չնկատվի բազուկների ուռուցիկ մկանները:<Հռետորի> գոհ կեցվածքը ոչ թե հանդիսատեսի հիացական հայացքների արդյունք էր, այլ իր արտասանած <գեղացիկ> ճառի:Հանդիսատե՞սը, չէ, նա էլի կգար, անկախ նրանից, թե ինքն ինչ կասի, կամ էլ կասի թե ոչ: Չգալ չի կարող, դրա դիմաց կորուստ ունի, մեծ կորուստ. աշխատատեղ,աշխատավարձ: Այ ուրիշ բան իր ճառը:Ո?վ էր ասում, որ քաղքականությունը իր գործը չի , որ ինքը դրանից հեռու է: Հիմա ո՞վ է այս գեղեցիկ ճառերն ասում, հետո, ինչ, որ ամեն տեղ նույն բառեռն ու նույն մտքերն է ասում: Ասենք դրանք լսող էլ չկա: Կարևորը շատ լավ ու շատ ինքնավստահ է ասում: Կատակով ընկերների մոտ ասում էր, որ սկսում է ինքն էլ հավատա իր ասածներին: Հիմա իսկական կայացած քաղաքական գործիչ է , հետո ինչ, որ ինքը դրանից միայն զզվում է, կարևորն իր բիզնեսն է առաջ գնում: Հետո էլ ասում են քաղաքականությունը անբարոյականություն է: Ախր սա միակն է, որ օրինականացնում, բարոյականացնում է իր բիզնեսը:
... Օրվա ընթացքում մի քանի քաղաքական քարոզներ կատարելուց հետո իրենից գոհ եկավ տուն: Ախ այս կինը, որ ճաշ եփելուց բացի ոչինչ չի հասկանում, հետո էլ ասում է բարձրագույնավարտ է: Փորձեց պատմել իր ճառերի, հանդիսատեսի ընդունելության մասին, իսկ սա ճաշի պատրվակով գնաց խոհանոց:
Կինը ոչինչ չուներ խոհանոցում անելու, բայց հոգնել էր ամուսնու ինքնահավան ու ծեծված ճառերից:Մնում էր, որ ամեն ճառից հետո ծափահարի: Շատ, բավականին շատ էր փոխվել ամուսինը, ինչ մուտք էր գործել քաղաքական ասպարեզ:Լինում էր պահեր, որ ուզում էր փախչել, հեռանալ այս ամենից, բայց... Բայց շարունակում էր մնալ <սիրող> ու ամուսնուն գնահատող կին, քանի որ ամուսնական պարտականությունից առվել ապրելու միջոց էր հարկավոր:

Simon
27.06.2007, 00:21
Մի քանի օր շարունակ մոնիտորիդ վրա զանազան գույնի, ձևի, չափի առնանդամներ ես տեսնում: Փորձում ես կարծր շանկրը մնացած բաներից տարբերել (իսկ դա դժվար չէ): Նկարնն ամենայն խորությամբ ուսումնասիրում ես, որ հստակորեն տեսնես խոցի շրջակայքի առողջ մաշկը, մակերեսի փայլունությունը, հստակ ու հարթ եզրերը: Ու դու չես մտածում, որ այդ բոլոր առնանդամների տերերը մարդիկ են, որ մի օր հանկարծ իրենց էշ խելքի պատճառով սիրելի օրգանի վրա խոցային մակերես են տեսել, որը ո՛չ ցավում է, ո՛չ քորվում: Ու անմիջապես վազել են բժշկի: Այդ նույն առնանդամը մոտ 20 օր առաջ ինչ-որ կնոջ հեշտոցում է եղել՝ մերկ ու անպաշտպան: Դժգույն տրեպոնեմները առնանդամի մաշկի աննշան վնասվածքով ներս են թափանցել, բազմացել՝ առաջ բերելով սիֆիլիս: Եվ հետո այդ նույն «հերոսը» գնացել է մեկ այլ հեշտոցի մոտ, որտեղ միայն ինքն է մուտք գործում, ինքն է տերուտիրականը: Խեղճ հեշտոցն ի՞նչ անի, որ իր շեֆն ուրիշներին հյուր է գնում ու, որ ամենավատն է, մերկ է լինում:

Քննասենյակում քեզ պարզում են զանազան նկարներ:
- Սա ի՞նչ է,- հարցնում է դասախոսը:
- Ոջիլ:
- Իսկ սա՞:
- Առաջնային սիֆիլիս, կարծր շանկր՝ տեղակայված արգանդի վզիկի վրա:
- Ապրե՛ս:

Ամոթ է պարզապես, մի երկու սիրուն բառ կասեի:
Չնայած էլի ուշ չէ

Արա~ մաքրեք ես ստեղից

Apsara
27.06.2007, 02:03
ես վերնագիրը դավաճանություն կդնեի, ինչ հասկացա դա միայն դավաճանությունն էր, կարևոր չի ինչ ես ցանկացել ասել, կարևորը ամեն մարդ իրեն ինչ պետք է այն էլ հասկանում է…

Djavaxhq
27.06.2007, 02:06
Ամեն մարդ պատժվում, կամ պարգեւատրվում է իր արարքների համար, եւ չափն անցնելը միշտ էլ վնասակար է: