User Tag List

Էջ 5 9-ից ԱռաջինԱռաջին 123456789 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 61 համարից մինչև 75 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 122 հատից

Թեմա: Համո Սահյան

  1. #61
    Պատվավոր անդամ Vive L'Armenie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    12.02.2007
    Հասցե
    France/Armenia
    Գրառումներ
    908
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Գրառում Re. Համո Սահյան

    Շատ եմ սիրում այս բանաստեղծությունը
    Խորաթափանց է, տխուր և մելոնքոլիկ...

    ՏԱՐ ԻՆՁ, ԺԱՄԱՆԱԿ

    Առ քո թևերին, տար ինձ, ժամանակ,
    Ես ետ մնալուց շատ եմ վախենում:
    Հուշերից որքան հեռու եմ կենում,
    Մեկ է, կապում են թևերս նրանք:

    Ակնթարթի մեջ դու կուլ ես տալիս
    Այնպիսի մի նոր հավիտենություն,
    Որ խոսքս հազիվ հասած բերանիս,
    Դառնում է արդեն խորին հնություն:

    Դուրս հանիր ինձ այս մթին կիրճերից,
    Որ քեզ հասկանամ և ինձ ճանաչեմ:
    Փրկիր ինձ այս խուլ ախ ու ճիչերից,
    Տուր ինձ քո ոգին, որ ես շառաչեմ:

    Տուր ինձ քո ոգին, որ ես շառաչեմ,
    Որ ես դադարեմ հանդարտ հոսելուց,
    Ինձնից խոսելուց քեզնից չամաչեմ,
    Ինձնից չամաչեմ քեզնից խոսելուց:

    Տուր ինձ քո ոգին, քո միտքը ներհուն,
    Առ ինձ հանճարեղ քո տարերքի մեջ,
    Որ չմոլորվեմ քո ոլորտներում
    Եվ իմ հոգու բարդ տիեզերքի մեջ:

    Պարզեցրու, զտիր խոհերն իմ խառնակ,
    Առ քո թևերին, տար ինձ, ժամանակ:
    Կարոտը մարդկային ապրումներից ամենից անպտուղն է...

  2. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Agni (21.04.2010), Lílium (18.07.2013), Yevuk (10.03.2010), Արևածագ (13.12.2010)

  3. #62
    ո՛չ այնքան պարապ մարդ Ջուզեպե Բալզամո-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    21.11.2007
    Հասցե
    Ստեղարենք
    Գրառումներ
    621
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Համո Սահյան

    Հոգնել եմ արդեն հանդարտ հոսելուց,
    Իմ մտքերի հետ մթնում խոսելուց,
    Սեթևեթ խոսքից, սեթևեթ սիրուց
    Հոգնել եմ արդեն:

    Հոգնել եմ թաքուն ալեկոծվելուց,
    Առ ու ծախի մեջ այսքան փորձվելուց,
    Կշտամբանքներով ռմբակոծվելուց
    Հոգնել եմ արդեն:

    Հոգնել եմ արդեն զուր թափառելուց,
    Սուտ կուռքերի դեմ մոմեր վառելուց,
    Ամեն պարողի ծափահարելուց
    Հոգնել եմ արդեն:

    Հոգնել եմ ամեն հովից թեքվելուց,
    Հոգուս մեջ հոգուս ցավը հեգնելուց,
    Ինքս իմ ստվերից ահաբեկվելուց
    Հոգնել եմ արդեն:

    Հոգնել եմ հոգնած մարդկանց օգնելուց,
    Կրկնված երգերն անվերջ կրկնելուց,
    Հոգնել եմ նաև այսքան հոգնելուց,
    Հոգնել եմ հոգնել:
    Կյանքի իմաստը քեզ կերտելու մեջ չէ , այլ` քեզ գտնելու...

  4. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Agni (21.04.2010), Yevuk (10.03.2010), Անտիգոնե (11.01.2014), Արևածագ (13.12.2010)

  5. #63
    ավագ մոդեր
    Ուլուանա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    ԱՄՆ
    Տարիք
    42
    Գրառումներ
    12,713
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    30 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Համո Սահյան

    ԴՈՒՔ ԼԱՎՆ ԵՔ, ՄԱՐԴԻԿ

    Աշխարհում միշտ բաց են եղել
    Դռներս կրնկի վրա...
    Ելնողին չեմ ասել՝ արի՛,
    Մտնողին չեմ ասել՝ գնա՛։
    Իմ ձեռքին ինչ որ ունեցել,
    Բոլորը բաշխել եմ ձրի՝
    Եվ հացի պատառը վերջին,
    Եվ վերջին կաթիլը ջրի։

    Բաշխել եմ եղածի չափով,
    Չեմ ցրել, բաշխել եմ, մարդիկ...
    Երբեմն բուռ-բուռ եմ բաշխել,
    Երբեմն հատիկ առ հատիկ։

    Բաշխել եմ կրակ ու կորով,
    Ժպիտներ, ուժ ու ժամանակ,
    Թե մեկից մի բան եմ խնայել,
    Իմ ցավն եմ խնայել մենակ։

    Բաշխել եմ ինչ որ աշխարհում
    Տրվում է միայն մեկ անգամ,
    Ու որքան առատ եմ բաշխել,
    Դժգոհ եք եղել դուք այնքան։

    Ասել եք, խոսել, բողոքել
    Եվ անգամ նախանձել, որ կամ,
    Կոչել եք դժկամ ու դժնի,
    Ժլատ եք կոչել ինձ անգամ...

    Առել եք և՛ բախտ, և՛ բաղձանք,
    Եվ կյանքս ծվեն առ ծվեն,
    Եվ ինձնից առածի տեղակ
    Հոգսեր ու ցավեր եք տվել։

    Որքան էլ ինձնից հեռացել,
    Դուք ինձ միշտ եղել եք մոտիկ,
    Մարդիկ, ինձ շատ եք չարչարել,
    Բայց էլի դուք լավն եք, մարդիկ։

    Բայց էլի դուք լավն եք, մարդիկ,
    Ասում եմ որերորդ անգամ,
    Առանց ձեզ ոչ միայն ապրել,
    Ես մեռնել չեմ կարող անգամ։
    Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
    Ռոյ Գուդման

  6. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Alex-Grig (14.04.2014), Lílium (18.07.2013), Morpheus_NS (19.03.2009), Yevuk (10.03.2010), Արևածագ (01.10.2010)

  7. #64
    MeMoRy Mariam1556-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    07.09.2008
    Հասցե
    Paris
    Գրառումներ
    191
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Համո Սահյան



    ԵՎ ԱՐԺԵ՞Ր ԱՐԴՅՈՔ

    ...Եվ արժե՞ր արդյոք, որ աշխարհ գայիր:
    Մի տուն, մի գլուխ պահելու համար,
    Ժամանակավոր
    Մի անմահություն շահելու համար
    Արժե՞ր, որ այդքան կորուստներ տայիր:

    Արժե՞ր, որ այդքան ժայռեր փշրեիր
    Քարքարոտ մի հուն մտնելու համար,
    Պարզ ու նախնական
    Մի ճշմարտություն կրկնելու համար,
    Մի բուռ ինքնություն գտնելու համար
    Արժե՞ր, որ այդքան, այդքան փրփրեիր:

    Արժե՞ր, որ այդքան դու քեզ քրքրեիր,
    Երբ որ ուժերդ չէին ներելու`
    Քո իսկ էության
    Փախած բևեռներն իրար բերելու,
    Արժե՞ր, որ այդքան հոգսեր կրեիր:

    Երբ ամպրոպի պես չէիր պայթելու,
    Չէիր վանելու այս մեղկ մարդկության
    Եվ մարդու մեղքերն` աշխարհից հեռու,
    Արժե՞ր, որ այդքան դու որոտայիր,
    Եվ արժե՞ր արդյոք, որ աշխարհ գայիր:


    Ավելացվել է 36 վայրկյան անց
    ՓՆՏՐՈՒՄ ԵՍ ԴՈՒ

    Փնտրում ես դու ինչ-որ հանցանք,
    Հեգնում ես ինձ ու չես ներում,
    Բայց կա ինչ-որ մի կարեկցանք
    Քո հեգնական ժպիտներում:

    Հեգնում ես ինձ ու նախատում,
    Բորբոքում ես կռիվ ու վեճ,
    Բայց կա ինչ-որ մի քաղցրություն
    Քո դառնագին խոսքերի մեջ:

    Ա՜խ, հոնքերդ ես հաճախ կիտում,
    Նայում ես ինձ այնպես մռայլ,
    Բայց կա ինչ-որ քնքշություն
    Քո անողոք դեմքի վրա:

    Հաճախ այնպես խայթում ես դու,
    Սրտիս այնպես վիշտ ես բերում,
    Բայց կա ինչ-որ մտերմություն
    Քո այդ օտար հայացքներում:

    Մերթ փարվում ես ինձ հովի պես,
    Մերթ հողմի պես ինձ չարչարում,
    Ա՜խ, երբ այդպես շոյել գիտես,
    Էլ ինչո՞ւ ես ցավ պատճառում:


    Ավելացվել է 3 րոպե անց


    ԵԹե ԵՍ ՄԻ ՕՐ

    Եթե ես մի օր աշխարհից գնամ,
    Ո՞ւմ հառաչից ես դու վեր թռնելու,
    Ո՞ւմ թևերով ես վեր-վեր թռնելու,
    Հոգին առնելու առանց պատճառի։

    Եթե ես մի օր աշխարհից գնամ,
    Ո՞ւմ աչքերով ես քեզ ճանաչելու,
    Բռիդ մեջ առած ո՞ւմ ես տանջելու,
    Ո՞ւմ ես խաչելու հիսուսավարի։

    Եթե ես մի օր աշխարհից գնամ,
    Էլ ո՞ւմ հովերն են քեզ օրորելու,
    Ո՞ւմ խոսքի մեջ ես սուտ որոնելու,
    Ճշտելով տեղն ու տարազը տառի։

    Եթե ես մի օր աշխարհից գնամ,
    Էլ ո՞ւմ գլխին ես կրակ թափելու,
    Ո՞ր անտերին ես քեզ տեր կարգելու
    Եվ շնորհելու կոչումն անճարի։

    Եթե ես մի օր աշխարհից գնամ,
    Ո՞ւմ ես անդադար ահաբեկելու,
    Ո՞ւմ սուտ մեղքով ես մեղքդ հերքելու,
    Ո՞ւմ ես գցելու բերանն աշխարհի։
    Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 01.10.2008, 23:25: Պատճառ: Կրկնվող բանաստեղծության ջնջում

    "Les hommes perdent la santé pour accumuler de l'argent,ensuite ils perdent de l'argent pour retrouver la santé.Et a pensant au futur,ils oublient le présent de telle sorte qu'ils finissent par non vivre ni le présent ni le futur.Ils vivent comme si ils n'allaient jamais mourir.Et meurent comme si ils n'avaient jamaix vécu".
    Dalai Lama



  8. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Yevuk (10.03.2010)

  9. #65
    MeMoRy Mariam1556-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    07.09.2008
    Հասցե
    Paris
    Գրառումներ
    191
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Համո Սահյան

    ԳՈԻՑԵ ՀԵՆՑ ԱՅՍՏԵՂ
    Ինձ թվում է, թե մի քանի անգամ
    Հերքել եմ արդեն
    Ես անդարձության օրենքն անողոք:
    Մի քանի անգամ գնացել-եկել,
    Ապրել եմ այսպես և ապրում եմ դեռ:
    Ինձ թվում է, թե մի քանի անգամ
    Ամենավերջին վերջինն եմ եղել
    Եվ սպասում եմ վերջնական վերջին:
    Ինձ թվում է, թե մի քանի անգամ
    Տեսել եմ արդեն հավիտենության
    Ամենավերջին ակնթարթը ես,
    Որից դենը դեռ
    Կա մի անսահման հավիտենություն:
    Ինձ թվում է, թե մի քանի անգամ
    Եղել եմ արդեն անսահմանության
    Ամենավերջին սահմանի վրա,
    Որից դենը դեո
    Կա մի անվախճան անսահմանություն:
    Եվ ի՞նչ իմանաս չենք հանդիպելու
    Ամենավերջին հավիտենության
    Ամենավերջին ժամի ժամանակ,
    Ամենավերջին անսահմանության
    Ամենավերջին սահմանի վրա,
    Գուցե հենց այստեղ և այս նույն պահին:
    — Խփիր, այս պահի կենացը խմենք,
    Մի վայրկյան հետո գուցե չլինենք:

    "Les hommes perdent la santé pour accumuler de l'argent,ensuite ils perdent de l'argent pour retrouver la santé.Et a pensant au futur,ils oublient le présent de telle sorte qu'ils finissent par non vivre ni le présent ni le futur.Ils vivent comme si ils n'allaient jamais mourir.Et meurent comme si ils n'avaient jamaix vécu".
    Dalai Lama



  10. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Գանգրահեր (20.05.2011)

  11. #66
    Սկսնակ անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    29.09.2008
    Հասցե
    Երեւան
    Գրառումներ
    36
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Համո Սահյան

    Ժողովուրդ, էս ինչ հրաշալի թեմա է, ինչ բանաստեղծություններ... Ճիտն ասած, համարում էի, որ բավականին լավ գիտեմ Սահյանի ստեղծագործությունների մեծ մասը, բայց պարզվում է, որ չէ: Ինքս ցավոք չեմ կարող բանաստեղծություններ ավելացնել, ձեռքիս տակ գիրք չունեմ, անգիր էլ ամբողջությամբ չեմ կարող մեջբերել, բայց մի քանիսի սկիզբը բերեմ, ով ունի, խնդրում եմ ավելացրեք:

    Պտուղդ քաղող չկա,
    Մասրենի, վայրի մասրենի...

    Ես չեմ կարող չհառաչել...
    Պատահել է՝
    Որդին հեռվից վերադարձել
    Ու հոր տունը չի ճանաչել...

    Հայաստան ասելիս...

  12. #67
    MeMoRy Mariam1556-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    07.09.2008
    Հասցե
    Paris
    Գրառումներ
    191
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Համո Սահյան

    Մեջբերում Մեմի-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ժողովուրդ, էս ինչ հրաշալի թեմա է, ինչ բանաստեղծություններ... Ճիտն ասած, համարում էի, որ բավականին լավ գիտեմ Սահյանի ստեղծագործությունների մեծ մասը, բայց պարզվում է, որ չէ: Ինքս ցավոք չեմ կարող բանաստեղծություններ ավելացնել, ձեռքիս տակ գիրք չունեմ, անգիր էլ ամբողջությամբ չեմ կարող մեջբերել, բայց մի քանիսի սկիզբը բերեմ, ով ունի, խնդրում եմ ավելացրեք:

    Պտուղդ քաղող չկա,
    Մասրենի, վայրի մասրենի...

    Ես չեմ կարող չհառաչել...
    Պատահել է՝
    Որդին հեռվից վերադարձել
    Ու հոր տունը չի ճանաչել...

    Հայաստան ասելիս...
    ՀԱՅԱՍՏԱՆ ԱՍԵԼԻՍ

    Հայաստան ասելիս այտերս այրվում են
    Հայաստան ասելիս ծնկներս ծալվում են
    Չգիտեմ ինչու է այսպես

    Հայաստան ասելիս շրթունքս ճագում է
    Հայաստան ասելիս հասակս ծաղկում է
    Չգիտեմ ինչու է այսպես

    Հայաստան ասելիս աչքերս լցվում են
    Հայաստան ասելիս թևերս բացվում են
    Չգիտեմ ինչու է այդպես

    Հայաստան ասելիս աշխարհն իմ տունն է
    Հայաստան ասելիս էլ մահն ու՞մ շունն է

    Կլինեմ, կմնամ այսպես

    "Les hommes perdent la santé pour accumuler de l'argent,ensuite ils perdent de l'argent pour retrouver la santé.Et a pensant au futur,ils oublient le présent de telle sorte qu'ils finissent par non vivre ni le présent ni le futur.Ils vivent comme si ils n'allaient jamais mourir.Et meurent comme si ils n'avaient jamaix vécu".
    Dalai Lama



  13. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Alex-Grig (14.04.2014), Smokie (14.10.2010), Yevuk (10.03.2010), Արևածագ (01.10.2010)

  14. #68
    կյանքը ափիս մեջ Դեկադա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    10.11.2007
    Հասցե
    40°46՛C 44°28՛ B
    Գրառումներ
    2,002
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Համո Սահյան

    Ժայռից մասուր է կաթում,
    Կարմիր սարսուռ է կաթում,
    Ձորում մշուշ է:

    Առուն մասուր է տանում,
    Կարմիր սարսուռ է տանում,
    Ի~նչ էլ աշխույժ է:

    Առուն բարի է այնպես,
    Հասկանալի է այնպես,
    Այնպես անուշ է:

    Նա երկնչում է քարից,
    Բայց երբ թռչում է քարից,
    Ահռելի ուժ է:

    Առուն ինչպե?ս կլռի,
    Սերս եկել է ջրի,
    Ձեռքինը կուժ է:

    Առուն մասուր է տանում,
    Կարմիր սարսուռ է տանում,
    Աշունըէ, ուշ է:


    Համո Սահակյան
    Անտառում

    Անտառում ամպի ծվեններ կային,
    Կապույտ մշուշներ կային անտառում,
    Օրոր էր ասում աշունն անտառում;

    Շշուկներ կային անտառում այնքա~ն
    Եվ խոնավ- խոնավ բուրմունքներ կային…
    Իրար փաթաթված ստվեր ու կածան,
    Ու հետքե~ր, հետքե~ր, ետքե~ր մարդկային:


    Եղյամն էր սունկի գլուխն արծաթում,
    Մրսում էր կարծես վայրի նշենին,
    Հանգստանում էր հողմը բացատում`
    Ականջն ամպրոպի ազդանշանին:


    Եղնիկի հորթը մամուռը դնչին,
    Թռչում էր իր մոր բառաչի վրա,
    Եվ որսկանը թաց խոտերի միջին
    Կորած հետքերն էր որոնում նրա:


    Փայտահատը հին երգն էր կրկնում
    Եվ տաք սղոցն իր յուղում էր կրկին,
    Թեղին անտարբեր ականջ էր դնում
    Տապալված կաղնու խուլ հառաչանքին,


    Անտառապահի տնակի առաջ
    Խարույկն իր խաղաղ ծուխն էր ծիածանում,
    Եվ խարույկի մոտ եղևնին կանաչ
    Սոճու հետ սիրով զրույց էր անում….


    Անտառում խորին խորհուրդներ կային,
    Եվ արձագանքներ կային անտառում,
    Օրոր էր ասում աշունն անտառին,
    Սակայն անտառի քունը չէր տանում:

  15. Գրառմանը 7 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Hripsimee (09.09.2010), Lílium (18.07.2013), Yevuk (10.03.2010), Արևածագ (01.10.2010), Լեո (22.10.2011), ԿԳԴ (26.06.2009), Նաիրուհի (01.10.2010)

  16. #69
    Պատվավոր անդամ Արիացի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    31.03.2008
    Հասցե
    Մեծ Հայք, Սյունիք Նահանգ, Բաղք գավառ, Արծվանիկ գյուղ
    Գրառումներ
    1,587
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Համո Սահյան

    Քարափի վրա
    Կանգնել եմ ամուր քարափի վրա
    Կարծես թե նրա զուգաճորդն եմ ես:
    Չգիտեմ քարե արյո՞ւնն է նրա
    Գալիս ու լցվում երակներիս մեջ,
    Թե՞ իմ արյունն է, եռալով այսպես,
    Գնում նրա մեջ ու վերադառնում...

  17. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Արևածագ (01.10.2010), Նաիրուհի (01.10.2010)

  18. #70
    Պատվավոր անդամ Արիացի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    31.03.2008
    Հասցե
    Մեծ Հայք, Սյունիք Նահանգ, Բաղք գավառ, Արծվանիկ գյուղ
    Գրառումներ
    1,587
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Re. Համո Սահյան

    Մեջբերում Dekada-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Համո Սահակյան
    Համո Սահակյանը ով ա?

  19. #71
    soleil levant Amaru-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.12.2006
    Հասցե
    Над каштановым побегом, в переплетах Мураками.
    Տարիք
    32
    Գրառումներ
    1,791
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Համո Սահյան

    Արյուն

    Արարման կավի նախաստեղծ գնդից,
    Մարդկային տոհմի առաջին հունդից,
    Աննշմարելի մազանոթներով,
    Քո խռովքներով, քո կարոտներով,
    Հավիտենության ճանապարհներին
    Քեզ հետ կռվելով
    Ու մաքրվելով,
    Եկել-մտել ես երակներիս մեջ
    Եվ այսքան տարի վառվում ես անվերջ:
    Վառվում ես անվերջ ու լույս ես դառնում,
    Հավատ ես դառնում, արվեստ ու գինի…
    Եվ չկա ոչինչ,
    Որ գեթ մի ժամով քեզ փոխարինի:
    Բայց այս աշխարհի
    Միջակություններն ամեն առիթով,
    Երբեմն էլ, այնպես, առանց առիթի,-
    Թե ինչի համար, սատանան գիտի,-
    Պղտորում են քեզ
    Եվ մինչև անգամ փորձում են քեզնով
    Լվանալ իրենց ձեռքերը բռի:
    Իսկ միջատները…
    Հազար փորձանքով փորձված իմ արյու՛ն,
    Միջատները քեզ խմում են ձրի:
    Держи меня за руку долго, пожалуйста,
    Крепко держи меня, я не пожалуюсь...

  20. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Yevuk (10.03.2010), Արևածագ (01.10.2010), Հայկօ (26.06.2009), Նաիրուհի (01.10.2010)

  21. #72
    միշտ լավատես Աշխեն-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.05.2009
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    169
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Համո Սահյան

    Շատ լավ թեմա է, սիրում եմ Սահյանի պարզությունն ու խորությունը միաժամանակ.
    Հատկապես, շատ եմ սիրում Չես ասի ոչ մի բառով բանաստեղծությունը, որը արդեն տեղադրված է, ուղղակի այդ բանաստեղծությունը միշտ ակամա հիշում եմ, երբ բաժանման պահ է գալիս ու հոգիս ամեն տողի տակ ուզում է ստորագրել, ախր շաատ լավա ասել
    Մի տեսակ տագնապ կա, որ չես ասի ոչ մի բառով...
    ...
    ներիր ինձ հարկադիր այս ծիծաղի և թաքուն լացի համար

  22. #73
    Մշտական անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    31.01.2009
    Տարիք
    72
    Գրառումներ
    387
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Համո Սահյան

    Չեն էլ իմացել

    Ցերեկով նրանք արտ են քաղհանել,
    Որ հասկի ոտքը փուշը չծակի:
    Արտի ծաղիկներն արմատից հանել,
    Աղոթք են արել, որ արտը ծաղկի:
    Մատներով սանրել արտը բովանդակ,
    Մաքրել են նրանք փուռչ ու փշերից…
    Երբ տուն են եկել, փշերի տեղակ
    Աստղեր են թափվել նրանց փեշերից,-
    Գիշեր է եղել…Շշուկներ… հետո
    Քնով են արել հոգսերը վաղվա
    Եվ կամաց-կամաց քնել են նրանք:
    Զարթնել են ծեգին… Եվ մինչև անգամ
    Չեն էլ իմացել, որ արդեն ես կամ:
    Չեն էլ իմացել…Բայց հազար անգամ
    Շնորհակալ եմ ես այն գիշերից,
    Որ չի ուղարկել հորս՝ ջրաղաց,
    Եվ չի քաշքշել մորս փեշերից,
    Չի առել նրանց ու տարել հերանց…
    Ու ես ծնվել եմ այսպիսին, այսպես,
    Ամենամիակ և ամենատես
    1դար=3155760000 վայրկյան։ Անտեղի մի՛ ծախսիր դարդ։

  23. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Yevuk (10.03.2010), Արէա (09.07.2010), Արևածագ (01.10.2010), Հայկօ (26.06.2009), Ձայնալար (26.06.2009), Նաիրուհի (01.10.2010)

  24. #74
    Լիարժեք անդամ Թիթիզ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    19.06.2009
    Գրառումներ
    121
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Համո Սահյան

    Ի՞նչ արած մարդ եմ

    Ինձ ճանաչելը մի քիչ դժվար է,
    Հասկացեք էլի, ես մի քիչ բարդ եմ.
    Քարի պես պինդ եմ, հողի պես փխրուն.
    Ինչքան չլինի՝ դեռ մի քիչ մարդ եմ:
    Ես իմ իշխանն եմ, իմ գլխի տերը,
    Եվ ինձ թվում է մեծ ու անպարտ եմ,
    Բայց ինչ-որ չափով և ինչ-որ մի տեղ
    Դեռ թիապարտ եմ:
    Մերթ ոտից-գլուխ զարդեր եմ հագնում,
    Մերթ այնպես անշուք, պարզ ու անզարդ եմ,
    Մերթ քար ու քարափ, մերթ վայրի խոպան,
    Մերթ կանաչ անտառ ու ցանած արտ եմ:
    Հավիտենության լծորդն եմ անդուլ,
    Բայց և կարճատև մի ակնթարթ եմ,
    Փոթորիկներ են եռում հատակիս,
    Թեև երսից այսպես հանդարտ եմ:
    Կյանքս ավարտելու վրա եմ արդեն,
    Բայց ինքս, ավա՜ղ դեռ անավարտ եմ...
    Ինձ ճանաչելը մի քիչ դժվար է
    Հասկացեք էլի, ի՞նչ արած ,մարդ եմ:

    Համո Սահյան

  25. Գրառմանը 8 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    A.r.p.i. (10.03.2010), Agni (21.04.2010), cold skin (26.06.2009), Dayana (26.06.2009), Empty`Tears (17.11.2009), Yevuk (10.03.2010), Անտիգոնե (11.01.2014), Արևածագ (01.10.2010)

  26. #75
    ... aniko-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.11.2006
    Գրառումներ
    210
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Re. Համո Սահյան

    ԻՄ ԾՆՈՂՆԵՐԸ

    Իմ ծնողները պառկած են այնտեղ,
    Լորի անանուն բլրակի վրա,
    Մեր հին դպրոցի անպարիսպ բակում,
    Իրենց աներդիկ, մթին տնակում:
    Պառկած են նրանք,
    Եվ թվում է, թե երկար ու բարակ
    Զրույց են անում վաղվա հոգսերից,
    Ինչպես երբեմնի քնելուց առաջ…
    - Անխիղճ ես, Սահակ, խոխեքը չկան,
    Խոխեքն ոշացան, բան չպատահի?...
    -Ախ Գայան, Գայան, Գայան-Գայանե,
    Երեխաները ծոնղի հանդեպ
    Անհոգ են լինում ու եսամոլիկ:
    Մեզ հիշում են, երբ բան է պատահում,
    Բան չպատահեց… Թող աստված պահի…
    Իսկ դու, միամիտ, հույս էիր կապում,
    Թե մի օր կգան~… Կգան մեզ համար
    Իրենց ափի մեջ ձվածեղ կանեն…
    Ոչին, կքնեն, երազ կտեսնեն,
    Մեզ հյուր կընդունեն իրենց երազում,
    Պատիվներ կանեն, պատիվներ կտան
    Եվ առոք-փառոք ճամփու կդնեն`
    Իրենց էլ, մեզ էլ մխիթարելով…
    Ասում ես` չկան: Լավ է, որ չկան,
    Եվ Աստված կանչիր, որ երբեք չգան,
    Մինչև որ տեսնեն անվախճանության
    Աճյունի սափորն իրենց աչքեչով,
    Եվ մենք էլ նայենք իրենց աչքերով,
    Լույս աշխարհից մեր կարոտներն առնենք:-
    - Դաժան ես, Սահակ,
    - Քնենք, Գայանե…
    Իմ ծնողները ննջում են այնտեղ,
    Լորի անանուն բլրակի վրա,
    Մեր հին դպրոցի անպարիսպ բակում,
    Իրենց աներդիկ, մթին տնակում:
    Ննջում են նրանք…Եվ տարիներով
    Հսկում են նրանց հանգիստն անխռով`
    Աստվածաշնչյան հայացքն բարի
    Իշխանաց իշխան Իշխանիկ սարի:
    իսկ կյանքը շարունակվում է...

  27. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Milli (26.07.2011), Nadine (20.05.2010), Yevuk (10.03.2010), Արէա (09.07.2010), Արևածագ (01.10.2010), Նաիրուհի (01.10.2010)

Էջ 5 9-ից ԱռաջինԱռաջին 123456789 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Ստեղծագործական մրցույթ. «Ոգեշնչվիր Համո Սահյանից»
    Հեղինակ՝ Chuk, բաժին` Թեմատիկ մրցույթներ
    Գրառումներ: 174
    Վերջինը: 27.05.2011, 07:51
  2. «…Հայաստանին վտանգ է սպառնում…»,– ասաց Համո Մոսկոֆյանը
    Հեղինակ՝ Հակոբ Գեւորգյան, բաժին` Զվարճալի
    Գրառումներ: 45
    Վերջինը: 14.04.2009, 13:26

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •