User Tag List

Էջ 3 9-ից ԱռաջինԱռաջին 1234567 ... ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 31 համարից մինչև 45 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 122 հատից

Թեմա: Համո Սահյան

  1. #31
    Mixtum compositum (away) Riddle-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    05.07.2006
    Գրառումներ
    386
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Համո Սահյան

    ԻՆՉՈՒ ՀԻՇԵՑՐԻ

    Քամին սարերից
    Առաջին ձյունի
    Փոշին է բերում
    Եվ շաղ է տալիս
    Բոբիկ ոտներիս
    Ու փշաքաղված
    Մազերիս վրա:

    Շապիկիս փեշքից
    Ու թևքից կախված
    Մաշված, գույնզգույն,
    Խաշամանման
    Կարկատանները
    Պոկում է քամին,
    Խառնում ծառերից
    Թափվող խաշամին…

    Խաշամ, ի՜նչ խաշամ,
    Թեժաթուխ լավաշ,
    Տավարն ուտում է,
    Ու չի կշտանում:

    Ես լուռ նստել եմ
    Կապույտ մի քարի,
    Կապտել եմ ես էլ,
    Եվ կապույտ քարից
    Տարբերվում եմ ես
    Այնքանով միայն,
    Որ ես դողում եմ,
    Քարը չի դողում:

    Գյուղ տանող ճամփով
    Անցնում է հայրս,
    Ցախը շալակին:

    -Ցո՞ւրտ է,- հարցնում է:
    -Տաք է,- ասում եմ:
    -Քարին մի նստիր,
    Վեր կաց,- ասում է:
    -Տավարն,- ասում է,-
    Լույսով չբերես:

    Ասում է, գնում…

    Անցել է ուղիղ
    Քառասուն տարի…
    Հիշեցրի երեկ,
    Հայրս լաց եղավ:

    Ինչո՞ւ հիշեցրի:
    Ne inducas in tentationem...

  2. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Smokie (14.10.2010), Yevuk (10.03.2010), Աշխեն (26.06.2009), Արէա (09.07.2010), Արևածագ (13.12.2010)

  3. #32
    Սկսնակ անդամ Crazy_Moon-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.12.2006
    Տարիք
    44
    Գրառումներ
    25
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Համո Սահյան

    ԱՅՆՊԵՍ ԵՍ ԳԱԼԻՍ

    Այնպես ես գալիս, այնպես գնում,
    Ով դու արարող և ավերիչ,
    Որ դժվար է մարդ գլխի ընկնում՝
    Բերածդ ի՞նչ էր, տարածդ ի՞նչ:

    Գալիս ես որպես իրարանցում,
    Եվ անց ես կենում որպես երազ.
    Կյանք իմ, դու ձրի ներկայացում,—
    Բայց ինչքան թանկ ես նստում վրաս:
    Time is a great teacher, but unfortunately it kills all its pupils

  4. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Yevuk (10.03.2010)

  5. #33
    Սկսնակ անդամ Crazy_Moon-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.12.2006
    Տարիք
    44
    Գրառումներ
    25
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Համո Սահյան

    ՆԵՂՎՈՒՄ ԵՄ...

    Նեղվում եմ, խփում են կրծքիս,
    Ես գոհ եմ, իրենք են դժգոհ,
    Ներում եմ, նստում են գլխիս,
    Ես գոհ եմ, իրենք են դժգոհ։

    Առնում են ու ետ չեն տալիս,
    Ես գոհ եմ, իրենք են դժգոհ։
    Մեռնում եմ, երբ ուշ են գալիս,
    Ես զոհ եմ, իրենք են դժգոհ
    Վերջին խմբագրող՝ Crazy_Moon: 17.01.2007, 15:21:
    Time is a great teacher, but unfortunately it kills all its pupils

  6. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Yevuk (10.03.2010)

  7. #34
    Dangereuse Lionne_en_Chasse-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.05.2006
    Հասցե
    Quelque part dans le monde
    Գրառումներ
    541
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Համո Սահյան

    ԵԹԵ ԱՇԽԱՐՀԸ ՆՈՒՅՆՆ ԷՐ ՄՆԱԼՈՒ

    Եթե աշխարհը նույնն էր մնալու,
    Եթե քո ջանքից
    Նրա բեռը չէր թեթևանալու,
    Էլ ո՞վ էր ասում,
    Որ այնքան ծանր հոգսերը նրա
    Առնեիր քո թույլ ուսերի վրա։
    Եթե քո առաջ դուռ էր փակելու
    Եվ չէր դնելու ականջը լանջիդ,
    Եվ գլուխ չուներ՝ արձագանքելու
    Ամեն մի կանչիդ.
    Էլ ինչո՞ւ էիր այդքան թրթռում,
    Էլ ինչո՞ւ էիր դու քեզ քրքրում,
    Էլ ինչո՞ւ էիր ականջդ սրում,
    Որ նրա ամեն շշուկը բռնես,
    Որ նրա ամեն խորհուրդն ըմբռնես,
    Նրա հետ ընկնես, նրա հետ թռնես,
    Մեռնես, համբառնես...
    Էլ ինչո՞ւ էիր,
    Բոբիկ ոտներդ մաշում քարերին,
    Փորձում անհնարն ու անկարելին,
    Եթե աշխարհը նույնն էր մնալու,
    Եվ ինչ-որ չափով
    Չէին մաշվելու հոգսերը նրա։
    Բայց էլի, սիրտ իմ,
    Շնորհակալ եմ ես հազար անգամ,
    Որ գոնե ինքդ բեռ չմնացիր
    Աշխարհի հոգնած ուսերի վրա։
    Il y a des gens qui augmentent votre solitude en venant la troubler...

  8. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Yevuk (10.03.2010), Արևածագ (01.10.2010)

  9. #35
    + Alizée + Ծով-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.10.2006
    Հասցե
    Montpellier, France
    Տարիք
    34
    Գրառումներ
    2,093
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Համո Սահյան

    Մեջբերում Arm_Lionne-ի խոսքերից
    ԵԹԵ ԱՇԽԱՐՀԸ ՆՈՒՅՆՆ ԷՐ ՄՆԱԼՈՒ

    Եթե աշխարհը նույնն էր մնալու,
    Եթե քո ջանքից
    Նրա բեռը չէր թեթևանալու,
    Էլ ո՞վ էր ասում,
    Որ այնքան ծանր հոգսերը նրա
    Առնեիր քո թույլ ուսերի վրա։
    Եթե քո առաջ դուռ էր փակելու
    Եվ չէր դնելու ականջը լանջիդ,
    Եվ գլուխ չուներ՝ արձագանքելու
    Ամեն մի կանչիդ.
    Էլ ինչո՞ւ էիր այդքան թրթռում,
    Էլ ինչո՞ւ էիր դու քեզ քրքրում,
    Էլ ինչո՞ւ էիր ականջդ սրում,
    Որ նրա ամեն շշուկը բռնես,
    Որ նրա ամեն խորհուրդն ըմբռնես,
    Նրա հետ ընկնես, նրա հետ թռնես,
    Մեռնես, համբառնես...
    Էլ ինչո՞ւ էիր,
    Բոբիկ ոտներդ մաշում քարերին,
    Փորձում անհնարն ու անկարելին,
    Եթե աշխարհը նույնն էր մնալու,
    Եվ ինչ-որ չափով
    Չէին մաշվելու հոգսերը նրա։
    Բայց էլի, սիրտ իմ,
    Շնորհակալ եմ ես հազար անգամ,
    Որ գոնե ինքդ բեռ չմնացիր
    Աշխարհի հոգնած ուսերի վրա։
    Մարդ կա ելել է շալակն աշխարհի,մարդ կա աշխարհն է շալակած տանում։
    Պարույր Սևակ
    Սա էլ է սիրուն,չէի կարդացել

  10. #36
    Dangereuse Lionne_en_Chasse-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.05.2006
    Հասցե
    Quelque part dans le monde
    Գրառումներ
    541
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Համո Սահյան

    ԱՎԱՂ, ԻՆՉՈ՞Ի ՆՈԻՅՆՆ է ՆԱԵՎ

    Նույն երկինքն է գլխիս վերև,
    Ու ոտքիս տակ նույն կածանը,
    Բայց ուրիշ են ամպ ու անձրև,
    Եվ ուրիշ է ծիածանը։
    Նույն արևն է գլխիս վերև,
    Ու ոտքիս տակ նույն մարգերը.
    Բայց ուրիշ են ծաո ու տերև,
    Եվ ուրիշ է այգու տերը։
    Նույն աստղերն են գլխիս վերև,
    Ու ոտքիս տակ նույն ափերը.
    Բայց ուրիշ է ջուրն, արդարև,
    Եվ ուրիշ է նրա բեոը։
    Նույն տանիքն է գլխիս վերև,
    Ու ոտքիս տակ նույն հատակը.
    Ավա՜ղ, ինչո՞ւ նույնն է նաև
    Մեզ րաժանող ամբարտակը։

    Ավելացվել է 1 րոպե անց
    ԿՈՒԶԵՍ ՊԱՅԹԻՐ

    Կուզես պայթիր, կուզես ճչա,
    Քեզ մարդու տեղ դնող չկա,
    Զգույշ, գլխիդ փորձանք չգա,
    Սի՛րտ, անցել է սրտի դարը։
    Էլ չեն երդվում քո արևով,
    Չեն տաքանում քո բարևով,
    Էլ չես վառում դու վառվելով
    Սի՛րտ, անցել է քո հազարը։
    Ինչքան տխրես, ինչքան ժպտաս
    Ինչքան խփես ու թպրտաս,
    Միևնույն է, տանուլ կտաս,
    Էլ չի բերում, սի՜րտ, ք՛ո զարը։
    Միտքն է հիմա սերն աշխարհի,
    Աշխարհակալ տերն աշխարհի,
    Բեռնակիրն ու բեռն աշխարհի
    Եվ աշխարհի ճանապարհը

    Ավելացվել է 7 րոպե անց
    Մեջբերում Alize_etoilik-ի խոսքերից
    Մարդ կա ելել է շալակն աշխարհի,մարդ կա աշխարհն է շալակած տանում։
    Պարույր Սևակ
    Սա էլ է սիրուն,չէի կարդացել
    Կարծես թե թեմատիկան ու միտքը նույնն են, բայց Պարույր Սևակի ու Համո Սահյանի այդ երկու բանաստեղծությունները կարդալիս ես ընդհանրություն չեմ գտնում: Երևի գրելաոճի տարբերությունից է... կամ էլ իմ ընկալումից
    Վերջին խմբագրող՝ Lionne_en_Chasse: 31.01.2007, 22:01: Պատճառ: Գրառման ավելացում։
    Il y a des gens qui augmentent votre solitude en venant la troubler...

  11. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Yevuk (10.03.2010), Արևածագ (13.12.2010)

  12. #37
    + Alizée + Ծով-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.10.2006
    Հասցե
    Montpellier, France
    Տարիք
    34
    Գրառումներ
    2,093
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Համո Սահյան

    Ավելացվել է 1 րոպե անց
    ԿՈՒԶԵՍ ՊԱՅԹԻՐ

    Կուզես պայթիր, կուզես ճչա,
    Քեզ մարդու տեղ դնող չկա,
    Զգույշ, գլխիդ փորձանք չգա,
    Սի՛րտ, անցել է սրտի դարը։
    Էլ չեն երդվում քո արևով,
    Չեն տաքանում քո բարևով,
    Էլ չես վառում դու վառվելով
    Սի՛րտ, անցել է քո հազարը։
    Ինչքան տխրես, ինչքան ժպտաս
    Ինչքան խփես ու թպրտաս,
    Միևնույն է, տանուլ կտաս,
    Էլ չի բերում, սի՜րտ, ք՛ո զարը։
    Միտքն է հիմա սերն աշխարհի,
    Աշխարհակալ տերն աշխարհի,
    Բեռնակիրն ու բեռն աշխարհի
    Եվ աշխարհի ճանապարհը[/QUOTE]
    Ինչքա՜ն վաղուց չեմ կարդացել…
    Էս մեկը սիրտս տարավ…շատ լավն է…
    Համո Սահյանի ստեղծագործություններում ինչն եմ ամենաշատը սիրում…Ավելորդ բաներ չկան…մի միտք հրաշք տողերի մեջ…
    Ների՛ր,որ միջամտում եմ…
    Ոճն ուրիշ է,ընթացքն էլ է ուրիշ,բայց բուն խորհուրդը կարծում եմ նույնն է…ես չեմ էլ ասում,թե կրկնում են իրար,պարզապես կարծես թե նույն զգացումներն են իշխել գրելիս…

  13. #38
    Dangereuse Lionne_en_Chasse-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.05.2006
    Հասցե
    Quelque part dans le monde
    Գրառումներ
    541
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Համո Սահյան

    ՄՈՐՍ ԾԱՂԻԿ ԾՈՑԻ ՄԵՋ

    Մորս ծաղիկ ծոցի մեջ
    Կար մի ծիվ-ծիվ Հայաստան,
    Ամեն ծալքում մեր ծխի
    Կար մի ծիլ-ծիլ Հայաստան:

    Հույսեր, հույսեր իմ բուռ-բուռ,
    Ձեր ամեն մի հատիկում
    Ծլարձակում կար մի լուռ
    Եվ կար մի ծիլ Հայաստան:

    Երազներ իմ ձյունեղեն,
    Մաքուր, մաքուր երազներ,
    Ձեր ամեն մի փաթիլում
    Կար մի փաթիլ Հայաստան:

    Արտասուքներ իմ վճիտ,
    Որ ծորացիք ամենուր,
    Ձեր ամեն մի կաթիլում
    Կար մի կաթիլ Հայաստան:

    Երամներ իմ կարոտի,
    Ձեր ամեն մի կանչի մեջ
    Կար մի տատրակ, մի կռունկ,
    Մի արագիլ Հայաստան:

    Զարկերակներ իմ զարմի,
    Ձեր ամեն մի զարկի մեջ
    Զնգում էր մի զրեհիկ,
    Զվարթ ու զիլ Հայաստան:

    Հավերժություն, աչքդ լույս,
    Ուղևորդ է մի նորոգ,
    Կանաչ-կարմիր, ծիրանի,
    Ճերմակ ու բիլ Հայաստան:

    _______________________________________

    ՄԻ ՏԵՂ ԻՇԽԱՆ ՈՒ ՏԵՐ

    Մի տեղ իշխան ու տեր,
    Մի տեղ համեստ հովիվ,
    Մի տեղ ճորտ եմ եղել,
    Մեկին մոտ-մտերիմ,
    Մեկին հազիվ ծանոթ,
    Մեկին խորթ եմ եղել:
    Մի օր զարթնած անտառ,
    Մի օր հնձած հովիտ,
    Մի օր կորդ եմ եղել:
    Ինչ եղել եմ, եղել,—
    Միայն չասեք, թե ես
    Ավելորդ եմ եղել:
    Ես կատարյալ մարդու,
    Մարգարեի, աստծո
    Հավակնորդ եմ եղել:
    Ես և բարձր եմ եղել,
    Եվ շիտակ եմ եղել
    Իմ երազի նման,
    Եվ իմ անցած երկար
    Ճանապարհի նման
    Խորդուբորդ եմ եղել:

    Ավելացվել է 2 րոպե անց
    Մեջբերում Alize_etoilik-ի խոսքերից
    Ինչքա՜ն վաղուց չեմ կարդացել…
    Էս մեկը սիրտս տարավ…շատ լավն է…
    Համո Սահյանի ստեղծագործություններում ինչն եմ ամենաշատը սիրում…Ավելորդ բաներ չկան…մի միտք հրաշք տողերի մեջ…
    Ների՛ր,որ միջամտում եմ…
    Ոճն ուրիշ է,ընթացքն էլ է ուրիշ,բայց բուն խորհուրդը կարծում եմ նույնն է…ես չեմ էլ ասում,թե կրկնում են իրար,պարզապես կարծես թե նույն զգացումներն են իշխել գրելիս…
    Ներելու բան չկա սիրելիս , ես նույնիսկ ուրախ եմ, որ արձագանքում ես

    Համաձայն եմ քեզ հետ, խորհուրդը նույնն է
    Վերջին խմբագրող՝ Lionne_en_Chasse: 31.01.2007, 22:11: Պատճառ: Գրառման ավելացում։
    Il y a des gens qui augmentent votre solitude en venant la troubler...

  14. #39
    Ադմինիստրատոր Artgeo-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Թբիլիսի, Վրաստան
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    8,372
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)

    Re. Համո Սահյան

    Մի տեղ իշխան ու տեր

    Մի տեղ իշխան ու տեր,
    Մի տեղ համեստ հովիվ,
    Մի տեղ ճորտ եմ եղել,
    Մեկին մոտ-մտերիմ,
    Մեկին հազիվ ծանոթ,
    Մեկին խորթ եմ եղել:
    Մի օր զարթնած անտառ,
    Մի օր հնձած հովիտ,
    Մի օր կորդ եմ եղել:
    Ինչ եղել եմ, եղել,—
    Միայն չասեք, թե ես
    Ավելորդ եմ եղել:
    Ես կատարյալ մարդու,
    Մարգարեի, աստծո
    Հավակնորդ եմ եղել:
    Ես և բարձր եմ եղել,
    Եվ շիտակ եմ եղել
    Իմ երազի նման,
    Եվ իմ անցած երկար
    Ճանապարհի նման
    Խորդուբորդ եմ եղել:

  15. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Lílium (18.07.2013)

  16. #40
    Լիարժեք անդամ Fantazy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    10.03.2007
    Հասցե
    Հայելու ետևում
    Գրառումներ
    139
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Համո Սահյան

    ԱՆՈՒՆԴ ՏԱԼԻՍ

    Հայաստա՛ն, անունդ տալիս,
    Ժայռի մեջ մի տուն եմ հիշում,
    Ալևոր կամուրջի հոնքին
    Ծիծեռի մի բույն եմ հիշում,
    Թեքված մի մատուռ եմ հիշում
    Եվ բերդի տեղահան մի դուռ,
    Ավերակ տաճարի մի վեմ
    Եվ բեկված մի սյուն եմ հիշում:

    Հիշում եմ լքված մի թոնիր,
    Բերանին մամռոտած մի խուփ,
    Մամռոտած որմի խոռոչում
    Մասրենու վարսաթափ մի թուփ,
    Աշխարհի քարերին մաշված,
    Աշխարհից խռոված մի ցուպ,-
    Եվ հեռվում ինչ-որ ուշացած
    Ձիերի դոփյուն եմ հիշում:

    Արևոտ մի սար եմ հիշում,
    Ճակատին ձյունի պատառիկ,
    Սարն ի վար բարակ մի առու-
    Շուրթերին հայրեն ու տաղիկ,
    Ցորենի կանաչ արտի մեջ
    Առվույտի կապույտ մի ծաղիկ
    Եվ արտի եզրին՝ մենավոր
    Մի բարդու շրշյուն եմ հիշում:



    ՔԱՄՈՒ ՀԱՄԲՈՒՅՐԸ

    Քամու համբույրից դողաց մի տերև,
    Շշուկով դիպավ իր հարևանին,
    Խշխշաց հանկարծ իմ գլխի վերև
    Ու տարուբերվեց հինավուրց կաղնին:

    Կռացավ կաղնին նորից բարձրացավ,
    Ճյուղերով դիպավ ուրիշ մի ծառի,-
    Եվ շշուկն այսպես ծառից-ծառ անցավ,
    Հասավ հեռավոր խորքերն անտառի:

    Ալեկոծվում էր անտառը հուզված
    Ու ոսկեզօծված գլուխն օրորում,
    Իր մեծ գրկի մեջ քամու համբուրած
    Փոքրիկ տերևն էր կարծես որոնում:

    Խշշում էր անտառն ու տարուբերվում,
    Երկինք էր հասնում խշշոցը նրա…
    Իսկ քամին ուրախ սուլում էր հեռվում
    Եվ ծիծաղում էր անտառի վրա:

    Այն ինչի մեջ չկա առեղծվածություն զուրկ է հմայքից

  17. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Nare-M (17.04.2011), Yeghoyan (15.11.2010), Yevuk (10.03.2010)

  18. #41
    Լիարժեք անդամ Fantazy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    10.03.2007
    Հասցե
    Հայելու ետևում
    Գրառումներ
    139
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Համո Սահյան

    ՆԱԽԱՆՁ

    Ծաղիկ ծախող Կարաբալան
    Հայտնի մարդ էր Երևանում,
    Ամենքի հետ քեֆ է անում
    Ծաղիկ ծախող Կարաբալան:
    Գլխարկներ է փոխում հաճախ…
    Եվ մշտական կեպուց բացի,
    Մի օր դնում է նոր փափախ,
    Մի բերետ մի կանացի:
    Մակինտոշ է հագնում մի օր,
    Մի օր հին ջուլ ու փալան,
    Միշտ ուրախ է ու բախտավոր
    Ծաղիկ ծախող Կարաբալան:
    Մեկ էլ տեսար գոտին հանեց,
    Մեջքին կապեց մի հին պարան,
    Կարծեմ մի քիչ դերասան է
    Ծաղիկ ծախող Կարաբալան:
    Բարեկամներ ունի նա մոտ
    Եվ ընկերներ ամեն տիպի…
    Ծանոթ լինի, թե անծանոթ
    Բարևում է ում հանդիպի…
    Ո՞վ չգիտի, ասեք, նրան,
    Ո՞վ չի նրա ծաղիկն առնում,
    Ծաղիկ ծախող Կարաբալան
    Հայտնի մարդ է Երևանում:
    Բայց մի պոետ չի դիմանում,
    Գանգատվում է սրան-նրան,
    Թե ինչու է Երևանում
    Այդքան հայտնի Կարաբալան:
    Թե իր փառքն է նա գողանում,
    Թե իր գոված հազարանուն
    ծաղիկներն է նա վաճառում
    Եվ դրանով հայտնի դառնում:
    Ու գոչում է բարձրաձայն,
    Թե.-երբ ես կամ Երևանում
    Էլ ի՞նչ ունի, ի՞նչ է անում
    Ծաղիկ ծախող Կարաբալան…
    Այն ինչի մեջ չկա առեղծվածություն զուրկ է հմայքից

  19. #42
    Լիարժեք անդամ Fantazy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    10.03.2007
    Հասցե
    Հայելու ետևում
    Գրառումներ
    139
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Համո Սահյան

    ՉԵՍ ԱՍԻ ՈՉ ՄԻ ԲԱՌՈՎ

    Ա՜խ, նորից «Բարի ճամփա»,
    Ա՜խ նորից «Մնաս բարով»…
    Մի տեսակ տագնապ կա, որ
    Չես ասի ոչ մի բառով:

    Գնում ես, չես էլ ասում,
    Թե մեկ էլ երբ ես գալու,
    Եկար էլ, ի՞նչ իմանամ
    Ո՞ւմ մոտ ես մեղքդ լալու:

    Ներիր ինձ, դու իմ բարև,
    Իմ խելոք և իմ համառ,
    Հարկադիր այս ծիծաղի
    Եվ թաքուն լացի համար:

    Գնում ես, էլ ի՞նչ ասեմ,
    Սովոր եմ, կդիմանամ
    Թող կուրծքս մի քիչ ցավի,
    Որ սրտիս տեղն իմանամ:

    Մի տեսակ տագնապ կա, որ
    Չես ասի ոչ մի բառով,
    Ա՜խ, նորից «Բարի ճամփա»,
    Ա՜խ նորից «Մնաս բարով»…
    Այն ինչի մեջ չկա առեղծվածություն զուրկ է հմայքից

  20. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Lílium (18.07.2013), Nare-M (17.04.2011), Yevuk (10.03.2010), Արևածագ (01.10.2010)

  21. #43
    Ձայ Ձայնալար-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.04.2007
    Տարիք
    41
    Գրառումներ
    5,289
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Համո Սահյան

    Պատահում է սիրտդ լցվում
    Ու չի լալիս ժամանակին,
    Ամպը անձրև է խոստանում
    Ու չի տալիս ժամանակին՝
    Շտապում է կամ ուշանում.
    Ես այդպես էլ գլխի չընկա,
    Թե մեր ուզած ժամանակը,
    Երբ է գալիս ժամանակին:

  22. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Agni (27.12.2010), Nare-M (17.04.2011), Yevuk (10.03.2010), Արևածագ (01.10.2010)

  23. #44
    Սկսնակ անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    29.04.2007
    Գրառումներ
    39
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Համո Սահյան

    Մի՞թե մոռացել եք

    ՄԵՐ ԼԵԶՈՒՆ

    Մեր լեզուն մեր խիղճն է դա,
    Սուրբ հացը մեր սեղանի,
    Մեր հոգու կանչն է արդար
    Ու համը մեր բերանի:

    Մեր լեզուն ծուխն է մեր տան,
    Մեր կշիռն աշխարհի մեջ,
    Նա աղն է մեր ինքնության,
    Էության խորհուրդը մեր:

    Մեր լեզուն արյունն է մեր,
    Արյունից ավելի թանկ,
    Մեր բուրմունքն ու գույնն է մեր,
    Մեր լեզուն մենք ենք որ կանք:

    Նա պիտի մեր առաջին
    Ու վերջին սերը լինի,
    Ի՞նչ ունենք էլ աշխարհում,
    Որ այսքան մերը լինի:


    Կամ՝

    Արագիլները

    Դուք ինձ չե՞ք ասի, որբացած բներ,
    Ի՞նչ էին խոսում իրար ականջի
    Արագիլները չվելուց առաջ:
    -ՏԱՌԱՊՈՒՄ ԷԻՆ:

    Դուք ինձ չե՞ք ասի, աստղեր ու արև,
    Ի՞նչ էին խոսում իրար ականջի
    Արագիլները չվելու պահին:
    -ՏԱԳՆԱՊՈՒՄ ԷԻՆ:

    Դուք ինձ չե՞ք ասի, անձմեռ հեռու,
    Ի՞նչ էին խոսում իրար ականջի
    Արագիլները չվելուց հետո:
    -ԿԱՐՈՏՈՒՄ ԷԻՆ:

    Անքուն եղեգներ անձմեռ հեռվի,
    Ի՞նչ էին խոսում արագիլները
    Ձեզ «մնաք բարով» ասելուց առաջ:
    -ՇՏԱՊՈՒՄ ԷԻՆ:

    Բուք արտաշնչող լեռնագագաթներ,
    Ի՞նչ էին խոսում հոգնած ու մրսած
    Արագիլները ետ գալու պահին:
    -ՀԱՎԱՏՈՒՄ ԷԻՆ:

  24. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Yevuk (10.03.2010), Արևածագ (13.12.2010)

  25. #45
    Ձայ Ձայնալար-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.04.2007
    Տարիք
    41
    Գրառումներ
    5,289
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. ՀԱՄՈ ՍԱՀՅԱՆ

    Երեխեք նաեցի ոնցվոր էս մեկը չեիք գրել:

    ԱՌԱՋԻՆ ՍԵՐ

    Ես չգիտեի, թե ինչ է սերը,
    Ի՞նչն էր այդքան շուտ ինձ տնից հանում
    Ինչու՞ էր երկար թվում գիշերը,
    Եվ ինչի՞ց էր, որ քունս չէր տանում։

    Ես չգիտեի, թե ինչ է սերը,
    Բայց ոչ մի անգամ չէի քարկոծում,
    Երբ վազում էին ձեր գիժ հորթերը
    Մեր կանաչ-կանաչ բանջարանոցում...

    Ես չգիտեի, թե ինչ է սերը,
    Բայց ուզում էի գտնել մի հնար,
    Որ ձեր ծաղկաբույր դեզի ստվերը
    Ամբողջ օրը մեր կտուրին մնար։

    Ես չգիտեի, թե ինչ է սերը,
    Բայց երբ քո տատը մեր տուն էր գալիս,
    Շփոթվում էին սրտիս զարկերը,
    Եվ պոկվում էի օջախի սալից։

    Բայց երբ գնացի ես հեռուները,
    Ես չմոռացա նոր սիրո բոցում,
    Տատիդ փեշերը, դեզի ստվերը,
    Այն գիժ հորթերը բանջարանոցում։

    Ձեր այն պարտեզը, ձեր այն ծառերը...
    Եվ նոր հասկացա առանց թախծելու,
    Որ այդ է եղել առաջին սերը
    Ու երբեք-երբեք չի մոռացվելու։


    Մեկել սա

    ԱՆՏԱՌՈՒՄ

    Անտառում ամպի ծվեններ կային,
    Կապույտ մշուշներ կային անտառում.
    Օրոր էր ասում աշունն անտառին.
    Բայց դեռ անտառի քունը չէր տանում։

    Շշուկներ կային անտառում այնքա՜ն
    Եվ խոնավ-խոնավ բուրմունքներ կային....
    Իրար փաթաթված ստվեր ու կածան,
    Ու հետքե՜ր, հետքե՜ր, հետքե՜ր մարդկային։

    Եղյամն էր սնկի գլուխն արծաթում,
    Մրսում էր կարծես վայրի նշենին,
    Հանգստանում էր հողմը բացատում՝
    Ականջն ամպրոպի ազդանշանին։

    Եղնիկի հորթը, մամուռը դնչին,
    Թռչում էր իր մոր բառաչի վրա,
    Եվ որսկանը թաց խոտերի միջին
    Կորած հետքերն էր որոնում նրա։

    Փայտահատը հին երգն էր կրկնում
    Եվ տաք սղոցն իր յուղում էր կրկին,
    Թեղին անտարբեր ականջ էր դնում
    Տապալված կաղնու խուլ հառաչանքին։

    Անտառապահի տնակի առաջ
    Խարույկն իր խաղաղ ծուխն էր ծածանում,
    Եվ խարույկի մոտ եղևնին կանաչ
    Սոճու հետ սիրով զրույց էր անում...

    Անտառում խորին խորհուրդներ կային
    Եվ արձագանքներ կային անտառում,
    Օրոր էր ասում աշունն անտառին,
    Սակայն անտառի քունը չէր տանում։

  26. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Nare-M (17.04.2011), Yevuk (10.03.2010), Արևածագ (13.12.2010), Նաիրուհի (16.11.2010), Ուրվական (30.06.2011)

Էջ 3 9-ից ԱռաջինԱռաջին 1234567 ... ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Ստեղծագործական մրցույթ. «Ոգեշնչվիր Համո Սահյանից»
    Հեղինակ՝ Chuk, բաժին` Թեմատիկ մրցույթներ
    Գրառումներ: 174
    Վերջինը: 27.05.2011, 07:51
  2. «…Հայաստանին վտանգ է սպառնում…»,– ասաց Համո Մոսկոֆյանը
    Հեղինակ՝ Հակոբ Գեւորգյան, բաժին` Զվարճալի
    Գրառումներ: 45
    Վերջինը: 14.04.2009, 13:26

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •