User Tag List

Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 28 հատից

Թեմա: Իսահակյան Ավետիք / Վարպետ

Համակցված դիտում

Նախորդ գրառումը Նախորդ գրառումը   Հաջորդ գրառումը Հաջորդ գրառումը
  1. #1
    Ես և դու՝ մի ենք... ihusik-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.01.2007
    Հասցե
    Երկիր մոլորակ
    Տարիք
    50
    Գրառումներ
    781
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Սիրտ Իսահակյան Ավետիք / Վարպետ

    Ճիշտն ասած երկու անգամ նայեցի այս բաժնում ու ի զարմանս ինձ չգտա "Ավետիք Իսահակյան" անվամբ թեմա ու էլի ճիշտն ասեմ՝ աչքերիս մինչ հիմա չեմ հավատում. եթե իրոք չեմ նկատել Ավետիք Իսահակյանին նվիրված թեման կխնդրեի մոդերատորներին ջնջեին այս նոր բացված թեման, բայց թե մինչ հիմա չի եղել՝ ուղղակի զարմանում եմ... ինձ միշտ թվացել է թե կար...

    Եվ այսպես՝ այստեղ կարող եք տեղադրել Մեծ Իմաստուն, Մեծ Բանաստեղծ, Խոսքի Մեծ Վարպետ՝ Ավետիք Իսահակյանից Ձեզ դուր եկած տողերն ու նրան վերաբերող ամեն բան՝ ինչը կգտնեք հետաքրքիր և ուսուցողական մեր բոլորիս համար:

    Շատ այլ հայ մեծանուն բանաստեղծների եմ սիրում ու հաճույքով կարդում նրանց գործերը, բայց ինձ համար մի առանձին մեծություններ են Հովհաննես Թումանյանն ու Ավետիք Իսահակյանը՝ երևի թե, նախ և առաջ, նրանց մեջ եղած Իմաստության ու Ոգեղենության համար, որոնք իրենց արտահայտումն են գտել նաև նրանց գրվածքների մեջ: Բայց նախ՝ Սիրո մասին.

    * * *
    Օտա՜ր, ամայի՜ ճամփեքի վրա
    Իմ քարավանըս մեղմ կըղողանջե.
    Կանգնի՛ր, քարավանս, ինձի կըթվա,
    Թե հայրենիքես ինձ մարդ կըկանչե:

    Բայց լուռ է շուրջըս ու շըշուկ չըկա
    Արևա՛ռ, անդո՛րր այս անապատում.
    Ա՜խ, հայրենիքըս ինձ խորթ է հիմա,
    Ու քնքուշ սերըս ուրիշի գրկում:

    Կընոջ համբույրին է՛լ չեմ հավատա,
    Շուտ կըմոռանա նա վառ արցունքներ.
    Շարժվի՛ր, քարավանս, ինձ ո՞վ ձայն կըտա,
    Գիտցի՛ր, լուսնի տակ չըկա ուխտ և սեր:

    Գընա՛, քարավանս, ինձ հետդ քա՜շ տուր
    Օտար, ամայի ճամփեքի վրա.
    Ուրտեղ կհոգնիս` գըլուխըս վար դիր
    Ժեռ-քարերի մեջ, փըշերի վըրա...
    * * *
    Մեկը չեղավ, որ իմանար վշտերս,
    Քնքուշ ձեռքով դարման աներ վերքերիս.
    Մեկը չեղավ, որ գուրգուրեր վարդերս,
    Անուշ բույր տար, վարդի գույն տար երգերիս:

    Կյանքս կտամ սրտից բխած համբույրին,
    Ա՜խ, թէ մեկը ինձ հասկանա՜ր ու սիրե՜ր:
    Ի՞նչ կա երկրում և՛ սրբազան, և՛ անգին,
    Քան թէ զոհվել, քան թէ լինել անձնվեր:

    Բայց ես կյանքում շա՛տ սիրեցի ու լացի, —
    Մեկը չեղավ, որ ամոքեր վշտերս,
    Սիրող սրտի ծարավ, ծարավ մնացի,
    Մեկը չեղավ, որ գուրգուրեր վարդերս...
    * * *
    Քու՛յր իմ նազելի, նայիր քո դիմաց՝
    Վիրավոր, ավեր սիրտս եմ բացել.
    Ա՜խ, նըվիրական ինձ քո գիրկը բաց
    Եվ գուրգուրիր ինձ, ես շա՜տ եմ լացել...
    Քնքուշ ձեռներով աչերըս սըրբիր,
    Մի՛ թող ինձ լալու — ես շա՜տ եմ լացել,
    Ճակատիս մռայլ՝ մշուշը ցըրիր,
    Եվ գուրգուրիր ինձ, ես շա՜տ եմ լացել...

    Շա՛տ եմ տանջվել այս աշխարհում,
    Շա՛տ եմ լացել այս աշխարհում.
    Այն աչքերը, որ չեն լացել,
    Բան չեն տեսել այս աշխարհում:
    ***
    Ասում են, թե դու այնպես
    Մոռացել ես ինձ, այնպե՜ս,
    Որ երբ անունս են տալիս,
    Հազիվ միտքդ եմ գալիս։

    Բայց, նազելի՛ս, ձեր բակում
    Այն լորին է դեռ ծաղկում,
    Որի քնքուշ բույրի մեջ
    Քեզ գրկեցի սրտատենչ։

    Ու գրկիս մեջ այսօր դեռ
    Կիզող կրակ է վառվել,
    Իսկ երբ անունդ են տալիս,
    Սիրտս արյուն է լալիս։

    Ա՜խ, իրա՞վ է՝ դու այնպես
    Մոռացել ես ինձ, այնպե՜ս,
    Որ երբ անունս են տալիս,
    Հազիվ միտքդ եմ գալիս…
    Թե սիրում ենք՝ մեր սրտի բոլոր լարերո՜վ սիրենք... Միայն Սիրուն է երաժշտությունը զիջում, բայց և Սերն էլ մեղեդի է... Ես և Դու՝ Մի Ենք՝ Մի-Մի Աշխարհ Ենք, Հավերժի Ճամփորդներ...

  2. #2
    Ես և դու՝ մի ենք... ihusik-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.01.2007
    Հասցե
    Երկիր մոլորակ
    Տարիք
    50
    Գրառումներ
    781
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Սիրտ Re. Իսահակյան Ավետիք / Վարպետ

    Արևն իջավ սարի գըլխուն,
    Դար ու դաշտում լույս չըկա.
    Հավք ու թըռչուն մըտան խոր քուն,-
    Ա¯խ, ինձ համար քուն չկա:

    Լուսնյակն ընկավ երթկից ներս
    Կըշեռքն ելավ երկընքում,
    Զով հովերն էլ մըթնշողես
    Աստղերի հետ են զըրցում:

    Սիրու՛ն աստղե¯ր, անուշ հովե¯ր,
    Յարըս ու՞ր է՝ էս գիշեր.
    Պարզ երկընքի նըխշուն աչե՛ր,
    Յարիս տեսա՞ք էս գիշեր:

    Լույսը բացվավ, դուռը բացվավ,
    Ամպ ու զամպ է,- թոն կուգա.
    Ալ ձին եկավ, անտեր եկավ,
    Ա¯խ, յարս ու՞ր է, տուն չի գա...
    Թե սիրում ենք՝ մեր սրտի բոլոր լարերո՜վ սիրենք... Միայն Սիրուն է երաժշտությունը զիջում, բայց և Սերն էլ մեղեդի է... Ես և Դու՝ Մի Ենք՝ Մի-Մի Աշխարհ Ենք, Հավերժի Ճամփորդներ...

  3. #3
    Ես և դու՝ մի ենք... ihusik-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.01.2007
    Հասցե
    Երկիր մոլորակ
    Տարիք
    50
    Գրառումներ
    781
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Սիրտ Re. Իսահակյան Ավետիք / Վարպետ

    Ինչու՞, ինչու՞ հիմա այսպես
    Չար ես այսպես, չար ինձ հետ,
    Որ նամակներս ու պատկերս
    ՈՒղարկեցիր ողջը ետ:

    Խստապահանջ խնդրում ես ինձ
    Նամակներդ ետ դարձնել.
    Կատարում եմ ասպետորեն
    Քմայքներիդ այս խաղն էլ:

    Բայց համբույրներն այն սրտադող,
    Որ ինձ տվիր ու առար,
    Բնավ երբեք դու չես կարող
    Ո՛չ ստանալ, ո՛չ ետ տալ:

    Նրանք պիտի վառվեն անշեջ,
    Պիտի կիզեն քո հոգին,
    Ինչպես որ միշտ այրում են ինձ
    Երջանկությամբ ցավագին:
    .................................................
    Գիշերն երազով, զօրը կարոտով`
    Նազելի տեսքիդ մնացի անհաս.
    Աշխարհը հարբեց քո անուշ հոտով,
    Մենակ ես քեզնից մնացի անմաս:

    Ախ, գոնե տեղդ վարդեր ուղարկիր,
    Համբուրեմ, դնեմ մարած աչքերիս.
    Գոնե վարդերիդ փշերն ուղարկիր,-
    Համբուրեմ, գգվեմ սիրավառ սրտիս…
    ...............................................................
    Անապատում, միրաժի մեջ մի բեդվին
    Շողքն է տեսել մի աղջկա գեղեցիկ,
    Եվ փնտրում է հոգեսլաց, տենչագին
    Ծով-կարոտով այն աղջկան գեղեցիկ:

    Եվ ծարավուտ անապատում հրավառ,
    Տատասկներում, արևի տակ բոցափայլ
    Փնտրում է նա նրան անվերջ, անդադար
    Եվ մեռնում է վեհ սիրո մեջ հոգեզմայլ:

    Եվ քնի մեջ - աննյութական, անվախճան,
    Տեսնում է նա այնպես քնքուշ ու սիրուն
    Շողքը չքնաղ այն նազելի աղջկան
    Եվ փնտրում է նրան հավերժ երազում…
    .................................................................
    Ինչպե՜ս կուզեմ սիրտս թաղեմ
    Ծովի մռայլ, մութ խորքում.
    Քեզնից հեռու, վիշտս պահեմ
    Գաղտնի տեղում` շատ թաքուն:

    Ծովը միայն վիշտս իմանա,
    Ծովը շա՜տ մեծ սիրտ ունի.
    Սրտանց կուլա սիրուս վրա,
    Հոգու խորքից կհուզվի…
    ..................................................
    Քնքուշ տատրակս, դու անծանոթի,
    Դու օտարի պես մոտովս անցար:
    Ախ, ինչ եղավ քեզ, որ հուր կարոտի
    Արցունքներդ այսպես շուտով մոռացար:

    Գնա, մոռացիր, և բախտը քեզ հետ,
    Հյուսիր քո բույնը` ում հետ որ կուզես.
    Թռիր ու գնա, և մի նայիր ետ,
    Թող տունս մնա թափուր` սրտիս պես:

    Թող օջախիս մեջ կրակ չհուրհրա,
    Մարած սրտիս մեջ թող ոռնա քամին.
    Թող վայե քամին չոր գլխիս վրա,-
    Ես չեմ հավատում կնոջ երդումին…
    ..........................................................
    Կնոջն ուզեցի հավատալ նորից,
    Լալ ու երազել առաջվա նման.
    Բայց արյունոտվեց խեղճ սիրտս նորից.
    Եվ որբ մնացի և թափառական:

    Սե՛ր, մնաս բարով, էլ քեզ չեմ նայի,
    Չեմ բախի դուռդ ունայն քամու պես.
    Բայց կուզենայի հավիտյան լայի,
    Եվ չցամաքեր արցունքը սրտես:
    Թե սիրում ենք՝ մեր սրտի բոլոր լարերո՜վ սիրենք... Միայն Սիրուն է երաժշտությունը զիջում, բայց և Սերն էլ մեղեդի է... Ես և Դու՝ Մի Ենք՝ Մի-Մի Աշխարհ Ենք, Հավերժի Ճամփորդներ...

  4. #4
    Ես և դու՝ մի ենք... ihusik-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.01.2007
    Հասցե
    Երկիր մոլորակ
    Տարիք
    50
    Գրառումներ
    781
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Սիրտ Re. Իսահակյան Ավետիք / Վարպետ

    Կուզե՞ս լինիմ վշտի ցողեր՝
    Աչերիդ մեջ շող ցայեմ.
    Լուռ գիշերվա անուշ հովեր՝
    Փունջ ծամերդ փայփայեմ:

    Կուզե՞ս լինիմ վարդ-նազելի՝
    Կրծքիդ վրա վառվռիմ.
    Արշալույսի շողեր ոսկի
    Դեմքիդ վրա փայլփլիմ:

    Կուզե՞ս լինիմ ծառ ու ծաղիկ՝
    Քեզ գրկումս նինջ սփռեմ.
    Թալուկ ստվեր, թովիչ թռչնիկ,
    Օրոր ասեմ, օրորեմ:

    Ինչ որ ցանկաս՝ կուզե՞ս լինիմ,
    Լինիմ երկինք ու երկիր,
    Լինիմ ծով, ժայռ, արև, լուսին,
    Միա՛յն, միա՛յն ինձ սիրիր...
    Թե սիրում ենք՝ մեր սրտի բոլոր լարերո՜վ սիրենք... Միայն Սիրուն է երաժշտությունը զիջում, բայց և Սերն էլ մեղեդի է... Ես և Դու՝ Մի Ենք՝ Մի-Մի Աշխարհ Ենք, Հավերժի Ճամփորդներ...

  5. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Ամմէ (15.11.2012)

  6. #5
    Ես և դու՝ մի ենք... ihusik-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.01.2007
    Հասցե
    Երկիր մոլորակ
    Տարիք
    50
    Գրառումներ
    781
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Սիրտ Re. Իսահակյան Ավետիք / Վարպետ

    Կտակ

    Սիրուն մանկի՛կ, ես գնում եմ, դու գալիս ես այս աշխարհ.
    Ճշմարիտն ես փորձով գիտեմ ու խոսքերս մի՛ մոռնար:

    Կյանքն է ամպի փախչող ստվեր, վայրկյանն է միշտ իրական.
    Բախտի կռանը կամքն է թեև, բայց դիպվածն է տիրական:

    Զգացմունքն է գերիշխանը, խելքը՝ նրա լոկ ծառան.
    Բայց դու՛ խելքդ վրադ պահի՛ր, ինչպես պողպատ կուռ վահան:

    Մի՛ հավատար ստվերներին, հենվի՛ր միայն քեզ վրա,
    Ատելու չափ սի՛րիր մարդկանց, բայց լավություն միշտ արա:

    Եվ լայն օրում թե՝ ընկերներ, թե բարեկամ ճանաչի՛ր.
    Իսկ նեղ օրում ընկերների ո՛չ որոնիր, ո՛չ կանչիր:

    Խաղերով լի այս աշխարհում խաղդ եթե տանուլ տաս,
    Զվարթ եղի՛ր, ու այդպիսով բախտի վրա կըխնդաս:

    Անվախ ու վեհ ղեկդ վարե անծանոթին դեմ-դեմի.
    Անզղջալի առաջ գնա՛, ինչ որ լինի՛, թո՛ղ լինի:

    Լսի՛ր, տղա՛ս, ինձ կթաղես անհայտ մի տեղ, աննշան,
    Որ չիմանան, մարդիկ չգան՝ շիրմիս քարը գողանան:
    .............................................................................................................
    Իմ Նիրվանան

    Ես ապրում եմ մեն-մենավոր
    Այս լռանիստ անտառում,
    Իմ հյուղակն է թավուտի մեջ,
    Ուր երգում է ջինջ առուն:

    Ես խորհում եմ ներանձնացած
    Լռության մեջ գերանդորր,
    Հոգիս՝ զվարթ, սիրտս՝ հանգիստ,
    Զերծ կրքերից բռնավոր:

    Եվ բնության ծերերից դուրս,
    Անհունի մեջ անուրջի,
    Ես ապրում եմ հավերժաբար
    Առանց վշտի ու տենչի:
    ..........................................................................
    Ես ձեզ ասում եմ՝ կըգա Ոգու սով,
    Եվ դուք կըքաղցեք ճոխ սեղանի մոտ.
    Կընկնեք մուրալու հափրած որկորով՝
    Հըրեղեն խոսքի, վեհ խոսքի կարոտ։

    Լրբենի ծաղրով արհամարհեցիք
    Ոգու վառ զեղմունք - միտք ու երազանք,
    Նյութի տաճարում արբած պարեցիք՝
    Մոռացած անմահ, անհունի տենչանք։

    Դուք, որ հեգնեցիք ուժն ստեղծագործ՝
    Ձեր նյութի հանդեպ կըգա ոգու սով.
    Եվ մուրացկի պես փշրանքի համար
    Ծարավ ու նոթի կանցնեք ծովե ծով...
    ......................................................................................
    Փրփուր բաշերով ծովը ամեհի
    Ծեծում է ժեռուտ ափերն ամայի:

    Ինձ համար չկա այլևս գաղտնի,-
    Եվ աշխարհն անհուն՝ նպատակ չունի:

    Կռվում է սիրտը ամեն մի վայրկյան
    Դաժան կամքի դեմ ահեղ բնության:

    Ողջը երազ է, ողջը՝ ներապրում,
    Եվ աշխարհն իրոք չունի գոյություն:

    Ես միայն, Ես կամ, և ուրիշ ոչ ոք,
    Երջանկությունը ակնթարթ է լոկ:

    Եվ աշնան հողմը իմ գլխի վրա
    Թող հիմա վայրագ շաչե ու ոռնա...
    ........................................................................
    Իմ աղոթքը

    Սիրտըս ահա - դատարկ անոթ,
    Լցրու նրան, ո՛վ Բնություն,
    Քո ուժերով, քո զորությամբ,
    Իմաստությամբ ստեղծագործ:
    Սրտիս խորքով հավատում եմ
    Քո գերասքանչ հրաշքներին,
    Անհունության, հավերժության,
    Իմաստության քո անսահման,
    Ո՛վ Բնություն Աստվածային:
    ...................................................................
    - Ի՞նչ պիտ լինեմ կյանքից հետո,
    Հարցում արի ես Բնության:
    Ինչ որ էիր կյանքից առաջ,-
    Այսպես տվեց ինձ պատասխան:
    Թե սիրում ենք՝ մեր սրտի բոլոր լարերո՜վ սիրենք... Միայն Սիրուն է երաժշտությունը զիջում, բայց և Սերն էլ մեղեդի է... Ես և Դու՝ Մի Ենք՝ Մի-Մի Աշխարհ Ենք, Հավերժի Ճամփորդներ...

  7. #6
    Պատվավոր անդամ Grieg-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    30.03.2006
    Գրառումներ
    1,049
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Սիրտ Re. Իսահակյան Ավետիք / Վարպետ

    Մեջբերում ihusik-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    * * *
    Օտա՜ր, ամայի՜ ճամփեքի վրա
    Իմ քարավանըս մեղմ կըղողանջե.
    Կանգնի՛ր, քարավանս, ինձի կըթվա,
    Թե հայրենիքես ինձ մարդ կըկանչե:
    Ահա և երգը նույքան գեղեցիկ ինչպես բանաստեղծությունը.
    ...

  8. #7
    Պատվավոր անդամ Grieg-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    30.03.2006
    Գրառումներ
    1,049
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Սիրտ Re. Իսահակյան Ավետիք / Վարպետ

    ՄՈՐ ՍԻՐՏԸ
    (հայկական ավանդավեպ)

    Կա հինավուրց մի զրույց,
    Թե մի տղա,
    Միամորիկ,
    Սիրում էր մի աղջկա:

    Աղջիկն ասավ և «Ինձ բնավ
    Դու չես սիրում,
    Թե չէ գնա՛,
    Գնա՛ մորըդ սի՛րտը բեր»:

    Տղան մոլոր, գլխիկոր
    Քայլ առավ,
    Լացեց, լացեց,
    Աղջկա մոտ ետ դառավ:

    Երբ նա տեսավ, զայրացավ.
    — Է՛լ չերևաս
    Շեմքիս, ասավ,
    Մինչև սիրտը չըբերես:

    Տղան գնաց և որսաց
    Սարի այծյամ,
    Սիրտը հանեց,
    Բերեց տվեց աղջկան:

    Երբ նա տեսավ, զայրացավ.
    — Կորի՛ր աչքես,
    Թե հարազատ
    Մորըդ սիրտը չըբերես:

    Տղան գնաց` մորն սպանեց,
    Երբ վազ կըտար
    Սիրտը` ձեռքին,
    Ոտքը սահեց, ընկավ վար:

    Եվ սիրտը մոր ասավ տխուր,
    Լացակումած.
    — Վա՜յ, խեղճ տղաս,
    Ոչ մի տեղըդ չըցավա՞ց...
    ...

  9. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Lílium (10.07.2013), snow (07.12.2009), Ամմէ (15.11.2012)

  10. #8
    Սկսնակ անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    19.03.2007
    Գրառումներ
    56
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Իսահակյան Ավետիք / Վարպետ

    Ասում են, թե դու այնպես
    Մոռացել ես ինձ այնպես
    Որ երբ անունս են տալիս
    Հազիվ միտքդ եմ գալիս
    Բայց նազելիս, ձեր հարկում
    Այն լորին է դեռ ծաղկում,
    Որի քնքուշ բույրի մեջ
    Քեզ գրկեցի սիրատենչ:
    Ու գրկիս մեջ այսօր դեռ
    Կիզող կրակ է վառվել,
    Իսկ երբ անունդ եմ տալիս
    Սիրտս արյուն է լալիս:
    Ա՜խ իրա՜ վ է՝ դու այնպես
    Մոռագել ես ինձ այնպես,
    Որ երբ անունս են տալիս
    Հազիվ միտքդ եմ գալիս...
    "An unexamined life is not worth living."
    -Socrates

  11. #9
    Ես և դու՝ մի ենք... ihusik-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.01.2007
    Հասցե
    Երկիր մոլորակ
    Տարիք
    50
    Գրառումներ
    781
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Սիրտ Re. Իսահակյան Ավետիք / Վարպետ

    Ես ծերացա... մի՛ զարմանար,
    Որ ես թեև դեռահաս,
    Թեև դեմքըն իմ վշտահար
    Նոր է գգվում աղվամազ:

    Մի՛ զարմանար... մտքով արդեն
    Ես մեր կյանքը ապրեցի.
    Ցնորքներում, որպես կյանքում,
    Ես կռվեցի, սիրեցի:

    Եվ ցնորքում ի՜նչ տագնապով
    Ես կյանքն էի ընդգրկում.
    Եվ գրկեցի. ի՞նչ - արյան ծով,
    Լոկ գոյության մաքառում:

    (lili-4-ի համար )
    Թե սիրում ենք՝ մեր սրտի բոլոր լարերո՜վ սիրենք... Միայն Սիրուն է երաժշտությունը զիջում, բայց և Սերն էլ մեղեդի է... Ես և Դու՝ Մի Ենք՝ Մի-Մի Աշխարհ Ենք, Հավերժի Ճամփորդներ...

  12. #10
    Լիարժեք անդամ Fantazy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    10.03.2007
    Հասցե
    Հայելու ետևում
    Գրառումներ
    139
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Իսահակյան Ավետիք / Վարպետ

    ***

    Ի՞նչ ես գազազում, ի՛մ վիրավոր սիրտ,
    Որ գազազում ես, ի՞նչ պիտի անես.
    Աշխարհը իրեն ճամփով կընթանա,
    Դո՛ւ խեղճ, դո՛ւ անզոր, ի՞նչ պիտի անես:

    Մարդն այս աշխարհում, ինչպես մի թռչուն
    Անդուռ ու անել մեծ վանդակի մեջ.-
    Սի՛րտ իմ, գազազիս ի՞նչ պիտի անես
    Անդուռ ու անել այս վանդակի մեջ:

    Մարդ ծընված օրից գերեզմանի հետ
    Շղթայված է պիրկ, ո՛ւր էլ որ երթա,-
    Սի՛րտ իմ, գազազիս ի՞նչ պիտի անես
    Ու՞ր պիտի թըռնիս՝ թևերիդ շըղթա:

    Տոկա՛, համբերիր, ի՛մ վիրավոր սիրտ,
    Վըճիտ հայացքով աշխարհին նայի՛ր,
    Աշխարհը իրեն ճամփով կընթանա,
    Է՜յ, վիրավոր սի՛րտ, դու մի՛ գազազիր…


    ԵՐԱԶ
    Օտար երկիր էր գնացել որդին,
    Եվ անցել էին տարիներ տրտում.
    Մայրը սպասում էր տենչալի դարձին,
    Եվ այսօր որդին ուրախ դարձավ տուն:

    Իրար գիրկ ընկան անհուն կարոտով
    Եվ համբուրվեցին երկար ու երկար.
    Լաց եղան մեռած հորը հիշելով
    Եվ ցնծության մեջ մոռացան աշխարհ:

    Վառեցին նորից օջախն հայրենի,
    Խրճիթը լցվեց խնդությամբ անդորր.
    Խոսեցին անցած օրերի մասին,
    Ապա քուն մտան անհոգ, բախտավոր:

    Երբ մայրը զարթնեց, սոսկումով տեսավ-
    Օջախը՝ հանգած, խրճիթն ամայի.
    Եվ որդի՛ն, որդի՛ն, կաթոգին որդի՛ն
    Նորից բանտի մեջ՝ զարկված շղթայի…

    Այն ինչի մեջ չկա առեղծվածություն զուրկ է հմայքից

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Ավետիք Իսահակյան. Լիլիթ (վերլուծություն)
    Հեղինակ՝ Արամ, բաժին` Հայ գրականություն
    Գրառումներ: 10
    Վերջինը: 29.10.2014, 00:41

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •