Մեջներիցդ ամենաուշացածը ես դուրս եկա...
Էնքան ամաչում եմ...
Ես ինքս հիմնականում ձեր ծնունդները չեմ էլ շնորհավորում, ու եթե հարցնեք ինչու՞... նույնիսկ արդարացում էլ չունեմ...
... Ապրիլի 19-ից ճամփորդությունների մեջ էի հենց ծնունդիս կապակցությամբ ու այս հինգ օրվա ընթացքում ոչ մի անգամ համացանց չէի մտել: Հինգ րոպե առաջ տուն եմ մտել ու... չեք պատկերացնի, թե ինչ անակնկալի բերեցինք ինձ, սիրելիներս... Որովհետև, կարծում էի, թե իմ տվյալներն Ակումբում չկան: Ու եթե չտեսնեի իմ սիրելի ակումբցիներից մեկի ինձ ուղարկած նամակը, մտքովս անգամ չէր անցնի, որ այս բաժնում կարող է ինձ վերաբերվող գրառում լինի... Էս ինչ անակնկալի բերեցիք ինձ...
Էնքան շնորհակալ եմ բոլորիցդ... Էնքան զգացված եմ ու հուզված...
Բում ջան, մինչև տուն մտնելս կարծում էի, թե ստացածս ամենալավ նվերն աղջկաս նվիրած մեդալիոնն է, որի վրա պատկերված է Կյանքի Ծաղիկը: Բայց պարզվեց, որ տանն ինձ ավելի մեծ նվեր է սպասում` ձեր շնորհավորանքները: Դրանից ավելի մեծ նվեր ես իմ կյանքում դեռ չէի ստացել:
Մի վայրկյանում քեֆս հազար դարձավ ու չորս հարյուր կիլոմերտանոց ճանապարհի հոգնածությունից էլ հետք չմնաց...
Շնորհակալ եմ անսահման, թանկագիններս...
Շատ-շատ-շատ սիրում եմ ձեզ բոլորիդ:
Թող օրհնյալ լինի այն օրը, երբ ես պատահաբար (պատահականություններ չկան) գտա Ակումբը...
Մեֆ ջան, դարձա վեց հազար տարեկան, բայց երևի թե ծննդյանս օրն արդեն սկսեմ հաշվել Ակումբ մուտք գործելու օրից (14.08.2010)...
Էջանիշներ