User Tag List

Էջ 1 2-ից 12 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 167 հատից

Թեմա: Աուտիզմ և դրա դրսևորումները

Համակցված դիտում

Նախորդ գրառումը Նախորդ գրառումը   Հաջորդ գրառումը Հաջորդ գրառումը
  1. #1
    Մշտական անդամ Ավետիք-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.03.2011
    Գրառումներ
    233
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Աուտիզմ և դրա դրսևորումները

    Մոտ երկու տարի առաջ, փոքր տղայիս ախտորոշեցին աուտիզմի ֆոնի վրա մտային և հոգեկան զարգացման հապավում: Աուտիզմը՝ ինքնամփոփությունը, ունի զանազան դռսևորումներ ու տարբեր մակարդակներ: Օրինակ՝ 5 տարեկան որդուս մոտ խնդիրը կայանում է մարդկանց հետ շփման խաղտման և խոսքի բացակայության մեջ: Խոսքի բցակայություն՝ նկատի ունեմ մտքի փոխանակում դիմացինի հետ: Իսկ այնպես, նա ոտանավորներ է ասում, հաշվում է մինչև 10-ը, երգեր երգում… բայց այդ ամենը "օդի" մեջ: Եթե առնչվել եք կամ օգտակար տեղեկություն ունեք, խնդրեմ արտահայտվեք:
    «Եթե կյանքումդ չկա մեկ բան, որի համար արժե զոհվել: Ապա զուր է ապրածդ կյանքը:»

  2. #2
    ես գիտեմ... Գեա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.03.2010
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    868
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    ենթադրում եմ, որ բավականին շատ հոդվածներ եք հասցրել կարդալ , այնպես որ տեսական գիտելիքի կարիք երևի չեք ունենա , միայն ասեմ , որ Երևանում Արբես կենտրոնում զբաղվում են այդ պրոբլեմով , թե ինչ մակարդակ է անկեղծ ասած չգիտեմ. ու մեկ էլ մի բան `ընկերուհուս երեխան ևս աուտիկ է, նրանք ապրում են Ֆրանսիայում ,հիշում եմ որ երբ Հայաստան էին եկել, երեխան ինչ որ դիետայի վրա էր , ինչքան հիշում եմ սահմանափակված էին ածխաջրերը, որովհետև մի վերսիա կա , որ հնարավոր է աուտիզմը ֆերմենտոպատիայի հետևանք է , դե իրենք էլ հնարավոր ամեն ինչ փորձում էին:
    Վերջին խմբագրող՝ Գեա: 15.04.2011, 23:12:
    Է՜յ, դո՛ւ` սապատ դառած ՃԻՇՏ, անապատ եմ մտել: Քեզ մաշելու համար ծարավ եմ մնալու...

  3. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Ավետիք (09.03.2012)

  4. #3
    Պատվավոր անդամ Լուսաբեր-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.11.2008
    Գրառումներ
    1,938
    Բլոգի գրառումներ
    10
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Ուշադրություն

    Քրոջս որդուն էլ էին նման ախտորոշում տվել: Ինքնամփոփ, ամբողջ օրը սուս փուս իր համար կնստեր ու կնկարեր, չէր խոսում ու մարդկանցից մի տեսակ վախենում ու քաշվում էր: 7 տարեկանում, նախադասությունները կծկտուր, հազիվ հասկանալի էին, հայացքն ու միտքն էլ պահի տակ սևեռուն էր դառնում: Ընդ որում երեխան ծնվելա լրիվ առողջ, մինչև 1,5-2 տարեկանը զարգացելա նենց ոնց հասկակիցներն են, բայց տեղափոխվեց Մոսկվայից Հայաստան ու փակվեց իր մեջ:
    Հիմա արդեն 10 ամիսա հետա գնացել Մոսկվա ու էլ էնտեղա ապրում: Անհավատալի ձևով երեխան փոխվելա: Նորմալ, իր հասակակիցների հետ դպրոցա գնում: Ամբողջ ամառը ինտենսիվ մասնագետներ են աշխատել երեխայի հետ ու հիմա շփվումա մարդկանց հետ, ոնց-որ էն մեր իմացած երեխան չլինի ու փառք: Հիմա հուզող հարցը մեր էնա, թե ինչի էին բժիշկ-մանագետները երեխային անհույս պիտակել որպես անբուժելի մտավոր հետամնացությամբ հիվանդի: Տենց էլ չիմացանք, բայց մի բան պարզեցինք, որ երեխաներ կան, որ շատ ծանր են տանում տեղափոխությունները, լեզվական տարբերությունները ու դրանից ներփակվում են: Համենայն դեպս իրա մոտ նման բան էր: Որովհետև, եթե հայերեն մի նախադասությունը մի կերպ էր արտաբերում, ապա մի քանի ամսում ռուսերեն սկսեց մաքուր խոսել ու իրեն ձուկը ջրում ա զգում: Ափսոս ուղղակի, որ 5-6 տարի կորցրեց....
    Վեր տան զրուցը տանան տուսա կյամ, տան կրիշը կլխեդ փոլա կյամ
    Ժողովուրդ

  5. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Ավետիք (09.03.2012)

  6. #4
    Մշտական անդամ Ավետիք-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.03.2011
    Գրառումներ
    233
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Լուսաբեր-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Քրոջս որդուն էլ էին նման ախտորոշում տվել: Ինքնամփոփ, ամբողջ օրը սուս փուս իր համար կնստեր ու կնկարեր, չէր խոսում ու մարդկանցից մի տեսակ վախենում ու քաշվում էր: 7 տարեկանում, նախադասությունները կծկտուր, հազիվ հասկանալի էին, հայացքն ու միտքն էլ պահի տակ սևեռուն էր դառնում: Ընդ որում երեխան ծնվելա լրիվ առողջ, մինչև 1,5-2 տարեկանը զարգացելա նենց ոնց հասկակիցներն են, բայց տեղափոխվեց Մոսկվայից Հայաստան ու փակվեց իր մեջ:
    Հիմա արդեն 10 ամիսա հետա գնացել Մոսկվա ու էլ էնտեղա ապրում: Անհավատալի ձևով երեխան փոխվելա: Նորմալ, իր հասակակիցների հետ դպրոցա գնում: Ամբողջ ամառը ինտենսիվ մասնագետներ են աշխատել երեխայի հետ ու հիմա շփվումա մարդկանց հետ, ոնց-որ էն մեր իմացած երեխան չլինի ու փառք: Հիմա հուզող հարցը մեր էնա, թե ինչի էին բժիշկ-մանագետները երեխային անհույս պիտակել որպես անբուժելի մտավոր հետամնացությամբ հիվանդի: Տենց էլ չիմացանք, բայց մի բան պարզեցինք, որ երեխաներ կան, որ շատ ծանր են տանում տեղափոխությունները, լեզվական տարբերությունները ու դրանից ներփակվում են: Համենայն դեպս իրա մոտ նման բան էր: Որովհետև, եթե հայերեն մի նախադասությունը մի կերպ էր արտաբերում, ապա մի քանի ամսում ռուսերեն սկսեց մաքուր խոսել ու իրեն ձուկը ջրում ա զգում: Ափսոս ուղղակի, որ 5-6 տարի կորցրեց....
    Ուրախ եմ քրոջդ որդու համար, Աստված տա բոլոր մանուկներն էլ առողջ լինեն: Տարբեր խնդիրներ են լինում, չես կարող միանշանակ բոլորի համար նույնն ասել:
    «Եթե կյանքումդ չկա մեկ բան, որի համար արժե զոհվել: Ապա զուր է ապրածդ կյանքը:»

  7. #5
    Լիարժեք անդամ e-armenians-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.12.2010
    Հասցե
    RA
    Գրառումներ
    120
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մի քանի օր առաջ հոգեբույժների միջազգային կոնֆերանս կար Երեւանում, ու մի քանի զեկույցներ լսեցի աուտիզմի թեմայով: շատ ուշադիր չեմ եղել, սակայն լավ հիշում եմ, որ խոսք էր գնում նաեւ նկարների միջոցով երեխայի հետ շփվելու գերմանական մեթոդի մասին, որը նոր է բերվել Հայաստան: Զեկուցողն էլ՝ Արմինե Ավագյան: Եթե չեմ սխալվում, աշխատում է պլանի գլխի մանկական պոլիկլինիկայում:

    COMMUNICATION OF CHILDREN WITH AUTISM
    A. Avagyan (Armenia)

  8. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Ավետիք (21.04.2011)

  9. #6
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.04.2011
    Գրառումներ
    1,103
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Փոձեք հետը շատ զբաղվեք' խաղերով, զրույցներով և որքան հնարավոր է հետը շատ շփվել: Շատ արդյունավետ է նրա կարծիքները հարցնել: ԵՒ այդ ամենը սիրով:

  10. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Cyber (22.02.2013)

  11. #7
    Մշտական անդամ Ավետիք-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.03.2011
    Գրառումներ
    233
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում հովարս-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Փոձեք հետը շատ զբաղվեք' խաղերով, զրույցներով և որքան հնարավոր է հետը շատ շփվել: Շատ արդյունավետ է նրա կարծիքները հարցնել: ԵՒ այդ ամենը սիրով:
    Այդպես էլ անում ենք, առանց ուշադրության համարյա օրվա մեջ չի մնում, եթե մենք՝ ծնողներս, էլ մոտը չլինենք, եղբայրներն ու քույրերն անպայման զբաղեցնում են: Ինքը չի քաշվում օտար մարդուց, բայց նաև չի արձագանքում հարցերին: Որդիս ուշ նստեց, մոտ 1 տարեկան 2 ամսեկան էր, քայլեց՝ 2 տարեկան 4 ամսեկան: Պարզապես մասնագետին ուշ դիմեցի, եթե մեր ծանոթ նյարդաբանը չպահանջեր, երևի ավելի կուշացնեինք: Դե, մտածում էինք, տղա է ուշ կխոսի… Բայց հիմա World Vision-ի երեխաների զարգացման կենտրոն ենք տանում արդեն 6 ամիս, և բավականին առաջնթաց կա: Բայց էլի մնում է ցանկանալ ավելին:
    «Եթե կյանքումդ չկա մեկ բան, որի համար արժե զոհվել: Ապա զուր է ապրածդ կյանքը:»

  12. #8
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.04.2011
    Գրառումներ
    1,103
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ավետիք-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Այդպես էլ անում ենք, առանց ուշադրության համարյա օրվա մեջ չի մնում, եթե մենք՝ ծնողներս, էլ մոտը չլինենք, եղբայրներն ու քույրերն անպայման զբաղեցնում են: Ինքը չի քաշվում օտար մարդուց, բայց նաև չի արձագանքում հարցերին: Որդիս ուշ նստեց, մոտ 1 տարեկան 2 ամսեկան էր, քայլեց՝ 2 տարեկան 4 ամսեկան: Պարզապես մասնագետին ուշ դիմեցի, եթե մեր ծանոթ նյարդաբանը չպահանջեր, երևի ավելի կուշացնեինք: Դե, մտածում էինք, տղա է ուշ կխոսի… Բայց հիմա World Vision-ի երեխաների զարգացման կենտրոն ենք տանում արդեն 6 ամիս, և բավականին առաջնթաց կա: Բայց էլի մնում է ցանկանալ ավելին:
    Կգա ժամանակը, բարին ել հետը: Ամեն ինչ լավ կլինի ձեր մոտ: Աղոթեք հավատքով և ...

  13. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Ավետիք (21.04.2011)

  14. #9
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ավետիք-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Այդպես էլ անում ենք, առանց ուշադրության համարյա օրվա մեջ չի մնում, եթե մենք՝ ծնողներս, էլ մոտը չլինենք, եղբայրներն ու քույրերն անպայման զբաղեցնում են: Ինքը չի քաշվում օտար մարդուց, բայց նաև չի արձագանքում հարցերին: Որդիս ուշ նստեց, մոտ 1 տարեկան 2 ամսեկան էր, քայլեց՝ 2 տարեկան 4 ամսեկան: Պարզապես մասնագետին ուշ դիմեցի, եթե մեր ծանոթ նյարդաբանը չպահանջեր, երևի ավելի կուշացնեինք: Դե, մտածում էինք, տղա է ուշ կխոսի… Բայց հիմա World Vision-ի երեխաների զարգացման կենտրոն ենք տանում արդեն 6 ամիս, և բավականին առաջնթաց կա: Բայց էլի մնում է ցանկանալ ավելին:
    Աուտիզմի համար բժշկի դիմելը երբեք ուշ չէ, քանի որ, ցավոք սրտի, շատ քիչ բան է հնարավոր անել նրանց համար: Եթե վարքային խանգարումներ կան, դեղ է նշանակվում: Եթե ոչ, ապա մնում է միայն հոգեբանի քրտնաջան աշխատանքը, որի շնորհիվ երեխան կարողանում է ինչ-որ չափով մտնել հասարակության մեջ: Աուտիստ երեխաները չեն կարողանում կարդալ դիմացինի էմոցիաները: Դրա համար օրինակ մի մեթոդ կա. հոգեբանը ցույց է տալիս տարբեր դեմքեր, երեխային սովորեցնում դեմքի արտահայտությունից կռահել էմոցիաները. մի բան, որն առողջ մարդկանց մոտ բնատուր է:

    Աուտիզմի տարբեր աստիճաններ ու տեսակներ կան: Եթե երեխան երգում ու արտասանում է, դա արդեն լավ է, որովհետև լինում են դեպքեր, երբ խոսքն ընդհանրապես չի զարգանում:

  15. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Arpine (29.07.2011), GriFFin (04.06.2016), Ավետիք (23.09.2011), Մուշու (08.06.2016)

  16. #10
    Bleeding Sunshine CactuSoul-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.12.2006
    Հասցե
    Within The Realm Of A Dying Sun
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    3,462
    Mentioned
    11 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    «Ծիլ բուսաց»-ում զբաղվում են նաև աուտիկ երեխաներով, ասում են, որ մեծ, դրական արդյունքներ են գրանցվում: Հրաշալի տեղ է, հետաքրքիր ու հավես մեթոդներ են կիրառվում: Խորհուրդ եմ տալիս փորձել երեխային տանել էնտեղ, դժվար թե փոշմանեք:


    Հ.Գ.
    Կայքը դեռ պատրաստման փուլում է, այնպես որ դրա այս պահի թերությունների հիման վրա կենտրոնի մասին կարծիք կազմելը սխալ կլինի:
    Վերջին խմբագրող՝ CactuSoul: 22.07.2011, 10:32:
    ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…

  17. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    StrangeLittleGirl (14.08.2011), Ավետիք (09.08.2011)

  18. #11
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    24.01.2007
    Գրառումներ
    722
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ավետիք-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Մոտ երկու տարի առաջ, փոքր տղայիս ախտորոշեցին աուտիզմի ֆոնի վրա մտային և հոգեկան զարգացման հապավում: Աուտիզմը՝ ինքնամփոփությունը, ունի զանազան դռսևորումներ ու տարբեր մակարդակներ: Օրինակ՝ 5 տարեկան որդուս մոտ խնդիրը կայանում է մարդկանց հետ շփման խաղտման և խոսքի բացակայության մեջ: Խոսքի բցակայություն՝ նկատի ունեմ մտքի փոխանակում դիմացինի հետ: Իսկ այնպես, նա ոտանավորներ է ասում, հաշվում է մինչև 10-ը, երգեր երգում… բայց այդ ամենը "օդի" մեջ: Եթե առնչվել եք կամ օգտակար տեղեկություն ունեք, խնդրեմ արտահայտվեք:
    Ավետիք ջան ես մի քիչ վերևում արդեն գրել եմ, սակայն ուզում եմ որոշ բան ավելացնել:
    Երբ ես խոսում էի ԴՆԹ-Ի կենսամագնիսական հավաքածուի երկրորդ շերտի մասին և ասում՝ որ դա հիսուն տոկոսով ակտիվացած չէ: Դա ոչ թե նշանակում է որ զարգացած չէ, այլ ընդհակառակը, ավարտել է իր զարգացման փուլը և այդ երեխաներին դա այլս պետք չէ, նրանք էվոլուցիոն հաջորդ փուլում են գտնվում, և սովորական «նորմալ համարվող» մարդկանց նման նրանք չեն ուզում շփվել էմոցիոնալ և միմիկային մակարդակում, դա ավելի պրիմիտիվ, և մեկ աստիճան ցածր էվոլուցիոն մակարդակ ունեցող էակներն են իրար հետ այդ կերպ շփվում:

    Այդ երեխաները օժտված են դարերից եկող տիեզերական իմաստությամբ, և մինչև մի ինչ որ մի բան անելը, կամ հրահանգ կատարելը, նրանք մտածում են, թե ինչու է պետք դա անել: Այդպես է իրենց ԴՆԹ-ի կենսամագնիսական հավաքածուների հրահանգների կոդավորումը: Նրանք պատրաստ չեն անել մի բան, որը պարզապես հենց այնպես, ցանկանում են իրենց ծնողները, իսկ ծնողները շատ հաճախ ուզում են համոզվել, իրենց երեխան «նորմալ» է թե ոչ, և սկսում են տարբեր հրահանգներ տալ, իրենց իսկ հետաքրքրությունը բավարարելու համար:
    Ամենամեծ լավությունը որ կարող են ծնողները անել այդպիսի երեխաների համար, նրանց տանելն է դելֆինների մոտ, այդ երեխաները ուղիղ կապ ունեն այդ էակների հետ, և մարդկությանը դեռ անհայտ տարածաչափությունում նրանք շփվում են իրար հետ:
    Այսքանն էի ուզում ավելացնել: Եթե օկտակար ինչ որ բան գտար այս գրառումներից՝ ապա, ես ուրախ եմ քո համար:
    Վերջին խմբագրող՝ Սելավի: 31.03.2012, 20:17:
    Մենք իրար սեր ենք պարտք մարդիկ:

  19. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Aurora (20.11.2018), Nimra (03.08.2012), Sambitbaba (08.08.2012)

  20. #12
    Մշտական անդամ Ավետիք-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.03.2011
    Գրառումներ
    233
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Իմ բալիկն արդեն երկրորդ դասարանում է: Փառք Աստծուն:

  21. Գրառմանը 8 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Aurora (20.11.2018), boooooooom (22.12.2013), GriFFin (04.06.2016), Sambitbaba (22.12.2013), Vardik! (22.12.2013), Արամ (22.12.2013), Նաիրուհի (23.12.2013), Փոքրիկ շրջմոլիկ (22.12.2013)

  22. #13
    Մշտական անդամ Ավետիք-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.03.2011
    Գրառումներ
    233
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Արդեն բավականին երկար ժամանակ է, որ ֆորում չեմ մտել։ Շատ ժամանկ է անցել։
    Հիմա արդենորդիս չորրորդ դասարանն է ավարտում։ Վաղը առավոտյան նրա գնահատման օրն է, համադասարանցիների հետ քննության նման բան պիտի հանձնի։
    Մանկավարժներից մեկն առաջարկեց հրաժարվել՝ մեկ է գնահատականն այնպես էլ նշանակություն չունի։
    Ես պնդեց, որ տեսնենք, թե բալես ինչպես կպահի իրեն այդ գործընդացի ժամանակ։
    Տեսնենք, օրը բարին բերի։
    «Եթե կյանքումդ չկա մեկ բան, որի համար արժե զոհվել: Ապա զուր է ապրածդ կյանքը:»

  23. Գրառմանը 11 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Cassiopeia (01.06.2016), GriFFin (04.06.2016), insider (01.06.2016), laro (02.06.2016), Mr. Annoying (01.06.2016), Ruby Rue (08.11.2016), Sambitbaba (01.06.2016), Աթեիստ (01.06.2016), Հայկօ (01.06.2016), Մուշու (08.06.2016), Շինարար (01.06.2016)

  24. #14
    Մշտական անդամ Ավետիք-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.03.2011
    Գրառումներ
    233
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ողջո՛ւյն բոլորին։
    Երկու տարու չափ է, ինչ այս բաժին չէի մտել։ Ավելի ճիշտ ընդհանրապես "Ակումբ" չէի մտել։
    Մի տեսակ կարոտի զգացում վերապրեցի, առավել, երբ վերընթերցեցի գրառումների մի մասը։
    Հակոբս վեցերորդ դասարան է։ Մեծացել է, թափովացել, լավ ուժեղացել։ Շատ է սիրում եղբայրների և քույրերի հեռախոսն առնել ու երաժշտություն լսել։ Կարող է այդպես ժամերով լսել, հետո էլ վերարտաբերել։
    Երեկ ընտանիքով նստած էինք հյուրասենյակում, ինքն առանձին երգում էր ճաշասենյակում, մի պահ մտածեցի թե մեծ զավակներիցս մեկն է, բայց պարզվեց Հակոբս էր։ Այնքան հստակ ու մաքուր էր երգում, արտաբերում բառերը, որ ես շփոթեցի։
    Ձեզ բոլորիդ սրտանց մեծ և շատ շնորհակալություններ եմ հայտնում, և մաղթում ձեր ընտանիքներին ու ձեզ ամենալավն ու բարին։
    «Եթե կյանքումդ չկա մեկ բան, որի համար արժե զոհվել: Ապա զուր է ապրածդ կյանքը:»

  25. Գրառմանը 9 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Aurora (20.11.2018), boooooooom (10.07.2018), Gayl (17.03.2018), ivy (17.03.2018), Sambitbaba (17.03.2018), StrangeLittleGirl (17.03.2018), Նաիրուհի (17.03.2018), Վիշապ (09.07.2018), Տրիբուն (17.03.2018)

  26. #15
    Մշտական անդամ մարդագայլուկ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    05.08.2013
    Հասցե
    Mirkwood
    Տարիք
    30
    Գրառումներ
    438
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Երկար գցում բռնում էի՝ գրեմ էս թեմայով, թե չգրեմ, քանի որ վերջին քննարկումներն էի կարդում ու հասկացա, որ շատերի համար էս թեման ահագին մութ ա դեռ՝ հատկապես, երբ խոսքը վերաբերում է բարձր ֆունկցիոնալության աուտիզմ ունեցող չափահաս մարդկանց։ Նաև շատերի համար սա շատ նուրբ ու անձնական թեմա ա, որի մասին պիտի շատ զգույշ խոսել, բա որ բարեկամն իմանա, բա որ հարևանն իմանա, բա որ գործատուն իմանա, բայց ինձ համար ընդհանուր առմամբ միևնույնն ա, դրա համար որոշեցի գրել։ ։Դ

    Էս վերջերս բարձր ֆունկցիոնալության աուտիզմի դիագնոզը ճպպցրեցին վրաս։ Իհարկե ես ինքս սկսեցի ինձ համար պատասխաններ փնտրել ու դա էլ հանգեցրեց նրան, որ որոշեցի կլինիկական հոգեբանի դիմել ու էդ ողջ դիագնոստիկայի պրոցեսով անցնել, ինչը ի դեպ ահագին հետաքրքիր էր։ Լիքը մարդիկ հարցնում են՝ բա քեզ պետք է՞ր։ Քո կյանքում դրանից հետո ի՞նչ ա փոխվել։ Ո՞րն էր նպատակը, որ ուզում էիր պարզել։ Արժե՞ր վաբշե պարզել թե չէ։ Ի՞նչ աջակցության կարիք ունես։ Դիմել ե՞ս համալսարանիդ աջակցություն ստանալու համար։ Աուտիզմի պիտակը արդյո՞ք չի ենթադրում, որ պիտի սկսես ամեն ինչն էդ պիտակով արդարացնել։

    Հա ինձ պետք էր՝ ինքս ինձ ավելի լավ հասկանալու համար՝ թե ինչու եմ կոնկրետ բաներ կոնկրետ ձևով անում, կամ կոնկրետ իրավիճակներում կոնկրետ ձևով ինձ պահում։ Երբ դա շարունակվում ա տարիներ՝ վաղ մանկությունից սկսած ու դու քեզ հա սխալ ես զգում, բնականաբար ուզում ես իմանալ, թե ինչ ա կատարվում։ Երբեմն առանց գիտակցելու ինձ նենց էի պահում, որ ոչ ուրիշ մարդիկ էին ինձ հասկանում, ոչ ես իրանց։ Միշտ մտածում էի, որ ուղղակի ահավոր ինտրովերտ եմ, բայց պարզ տեսնում էի, որ էն խնդիրները, որոնք ես ունեի մյուս ինտրովերտների մոտ չկային, դրա համար լիքը հարցեր էին առաջանում։ Կարծում եմ՝ արժեր։ Հիմա շատ ավելի թեթև եմ նայում ինքս ինձ ու իմ կյանքում կատարվող լիքը բաների, էդ ներքուստ եղող ու ինքս ինձ ուտող ճնշումը ու անհանգստությունը ահագին նվազել ա։ Աջակցության կարիք չեմ զգում, ոչ էլ համալսարանիս եմ դիմել աջակցություն ստանալու համար։ Կարծում եմ ինքնուրույն՝ ուրիշներին հետևելով ու ուրիշներից սովորելով, արդեն վաղուց հաղթահարել եմ լիքը խնդիրներ, չնայած դեռ աշխատելու ահագին տեղ կա։

    Չէ, աուտիզմի պիտակը ոչ մի բան չի ենթադրում։ Հակառակը, ավելի շատ ես սկսում էդ պիտակից հեռու փախչելու համար քայլեր ձեռնարկել, կոմֆորտ զոնայիցդ դուրս գալու վախը հաղթահարել։ Ինչ էդ անտեր դիագնոզը ստացել եմ, նենց բաներ եմ փորձել, որ կյանքում չէի մտածի, որ ի վիճակի կլինեմ էդ բաներն անել ու մոտիվացիաս էլ ահագին աճել ա։ Երբ խնդիրը սկսում ես հասկանալ, նույնիսկ եթե կյանքումդ առանձնապես բան չի փոխում, մեկ ա ֆունկցիոնալությունդ ահագին աճում ա։ Չգիտեմ ինչից ա, բայց նկատել եմ, որ հիվանդությունների դեպքում էլ ա տենց։ Որ մի տեղդ ցավում ա ու պատճառը չգիտես, էդ անորոշությունը խանգարում ա, որ հանգիստ կյանքով ապրես, բայց հենց գնում ես բժշկի ու պատճառն իմանում ես, ինչքան էլ պատճառն ահավոր լինի, մեկ ա մի քիչ խաղաղվում ես ու սկսում ես լուծումների մասին մտածել։

    Ու էս թեմայով գրելը բարդ ա, որովհետև ստիգմաները էնքան շատ են, որ հենց աուտիզմ բառն արտասանում ես, միանգամից բոլորի վերաբերմունքը փոխվում ա, ոնց որ թե էդ բառը քեզ մեկ էլ միանգամից ուրիշ մարդ ա դարձնում, լրիվ կերպարանափոխվում ես ուրիշների աչքին։ Ու շատ հետաքրքիր ա մարդկանց ռեակցիաներին հետևելը։ Մեկի աչքերն են մեծանում, մեկը սկսում ա կմկմալը, մեկը բերանից մի հատ էշություն ա թռցնում՝ խոսքի ես մեկ ա քեզ ընտիր մարդ եմ համարում։ Ու էս մարդիկ էլ պատահական մարդիկ չեն, նենց մարդիկ են, ովքեր համալսարանում աուտիզմի մասին եքա լեկցիաներ են լսում սաղ օրը։ Մտածում ես, լավ, եթե էս մարդկանց ռեակցիաներն են էս կարգի, բա բանից վաբշե անտեղյակ մարդիկ ո՞նց պիտի արձագանքեն։ Լավ, իսկ ի՞նչ ռեակցիա եմ ես սպասում իրանցից։ Ոչ մի, ընդամենը սպասում եմ, որ ուսերը կշարժեն ու անտարբերությամբ կասեն, օկ, բա ուրի՞շ։

    Ասպերգերի տեստով սահմանագիծն անցնելը դեռ աուտիզմ չի ենթադրում։ Նշանները դեռ վաղ մանկությունից պիտի ներկա լինեն ու հաճախ դրանք շատ սպեցիֆիկ են ու ինտրովերտ-էքստրավերտության հետ վաբշե կապ չունեն։

    Առաջին հայացքից որ ինձ տեսնեք, կմտածե՞ք, որ ես աուտիզմ ունեմ։ Հաստատ չէ։ Ես ինձ համարում ե՞մ disability ունեցող մարդ։ Վռոձե գրքերն ասում են որ ունեմ, բայց չէ, ես ինձ տենց չեմ համարում։ Արդյո՞ք ասում եմ բոլորին, որ աուտիզմ ունեմ։ Սկզբից միամտորեն մտածում էի՝ հա լավ ինչ կա, կասեմ, եթե պետք լինի կամ եթե խոսակցություն բացվի, հետո ռեակցիաներից կամաց-կամաց սկսեցի հասկանալ, որ չէ, չարժե ասել ու հիմա թքած վիճակ ա լրիվ։ Լավ բա իմաստը ո՞րն ա։ Շատ գիտեմ։ Ուղղակի մարդկանց համար դժվար ա ընդունելը, որ կարելի ա լրիվ ուրիշ տեսանկյունից լիքը հարցերի նայել ու դա բոլորովին էլ վատ բան չի։

    Կարամ մի տասը էսքան էլ գրել, ուղղակի չգիտեմ էլ վաբշե հետաքրքիր ա թե չէ։ Բայց եթե հարցեր ունեք, դեմ չեմ պատասխանել։
    “My God - it's full of stars!”

  27. Գրառմանը 15 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (10.07.2018), Cassiopeia (09.07.2018), Freeman (09.07.2018), ivy (09.07.2018), LisBeth (09.07.2018), Sambitbaba (09.07.2018), StrangeLittleGirl (09.07.2018), Աթեիստ (11.07.2018), Բարեկամ (09.07.2018), Գաղթական (09.07.2018), Ծլնգ (09.07.2018), Նաիրուհի (10.07.2018), Ուլուանա (09.07.2018), Վիշապ (09.07.2018), Տրիբուն (09.07.2018)

Էջ 1 2-ից 12 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Գրառումներ: 284
    Վերջինը: 08.06.2018, 01:22
  2. Մարդկային հիմարության դրսևորումները բժշկության մեջ
    Հեղինակ՝ Աթեիստ, բաժին` Բժշկություն
    Գրառումներ: 31
    Վերջինը: 12.03.2017, 12:00

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •