Ժող, Ակումբը մի քիչ շատ Gothic ա… cheer up!!!
Վառ գույների մեջ ինձ արդեն մի տեսակ եմ զգում....
Թու՜...
19
Ambrosine (16.06.2013), ARMbrain (07.06.2013), Arpine (08.06.2013), einnA (09.06.2013), enna (07.06.2013), erexa (07.06.2013), Inna (07.06.2013), ivy (07.06.2013), keyboard (07.06.2013), Moonwalker (07.06.2013), Ruby Rue (07.06.2013), Smokie (08.06.2013), StrangeLittleGirl (07.06.2013), Stranger_Friend (12.06.2013), Valentina (07.06.2013), Անվերնագիր (07.06.2013), Լեդի Վարդ (07.06.2013), Մինա (08.06.2013), Նաիրուհի (07.06.2013), Ուլուանա (07.06.2013)
Ուզում եմ որտեղ նստեմ ասեմ, էնքան եմ ուրախցել, լացեցի լիքը: Շատ հավաքված գնացի բոլորին ուժ տվեցի, հետո լրիվ մեր երեխեքն էին, ես էլ ուժ ստացա, դուխով մտանք, ճանճն էր չէր կարում բզզար էնքան խիստ էր....ամբողջ ընթացքում հավաքված գրեցի, երկու սխալս եմ նայել ու հիասթափված եմ ինձնից... նենց սխալներ էր որ կյանքում չէի արել, շատ ամոթ էր....բայց ոչինչ ես էլի գոհ եմ, իմ ուզածն եղավ ես սրտով ուզում էի էս տասինը, երազանք էր դուրս եկա, հիմա լրիվ գլխիս են ընկել, գոռում են, բոլորն ինչ արեցիր, ոնց եղավ ու հիմա էլ լացս բռնել ա. ես միշտ տենց պահերից հետո լացում եմ, բուն պահին ամեն ինչ զսպում հավաքվում եմ: Չէի կարում խոսամ, բոլորը մտածում են բան չեմ գրել, էն ինչ վիճակ էր... ասում եմ չեմ կարացել գրեմ, կասկածներով եմ գրել մի քանի հատը հետո հարցրեցի, տեսա ճիշտ եմ գրել, հանգստացա: Գնացինք Հովհ. տուն առաջինը Նանեինս 19,75 ասավ հիմա մնացել եմ էտ բազկաթոռին կպած, Նանես քարացել ա, հետո իրար հետ լաց եղանք, հուզմունքից խեղճի լեզուն կուլ էր գնում Ուրախության արցունքները առաջին անգամ հասկացա ինչ ա ու լրիվս լրիվով ապրում էինք էտ պահին. էտ ամեեեեն ինչ էր մեր համար, ուշքս անցնում էր որ իմացա էտքան հավաքել եմ....Ու էսպես մինչև էսքանինս ասեցին, ամեն մեկի հետ ուրախանում էինք ու ոնց որ մեր բալը լիներ, էն ինչ էր կատարվում...հետո շամպայն, հետո տորթ, ծաղիկներ.... անցավ էս օրը, մնաց մի հատ էլ էս օրից ունենամ ու էլ բաաան չեմ ուզում, մենակ նույն արդյունքով լինի
Alphaone (08.06.2013), ARMbrain (07.06.2013), Arpine (08.06.2013), CactuSoul (08.06.2013), einnA (09.06.2013), enna (07.06.2013), erexa (07.06.2013), Inna (07.06.2013), ivy (07.06.2013), keyboard (07.06.2013), Meme (07.06.2013), Smokie (08.06.2013), Stranger_Friend (12.06.2013), Tig (07.06.2013), Valentina (07.06.2013), ԱնԱիդա (07.06.2013), Անվերնագիր (08.06.2013), Լեդի Վարդ (07.06.2013), Մինա (08.06.2013), Նաիրուհի (07.06.2013), Շինարար (07.06.2013), Ուլուանա (07.06.2013)
Իմ ամենասիրած ֆիլմերից մեկը The Beach-ն ա, որտև լիքը բան իմ մասին ա, ու ԷՆՔԱՆ իմ մասին ա, որ վախենալու ա նույնիսկ
նենց պահեր կան, որ մեծանալով եմ հասկանում, որ էդ էլ էր իմ մասին....
չակերտները բացել չեմ կարող, գուցե մի օր, փոքր շրջապատում ու հարազատ մարդկանց մոտ, շա՜տ խմած ժամանակ էդ կարգի անկեղծանամ, ուղղակի հիմա գրեցի, որ տարիներ հետո, երբ հերթական անգամ որոշեմ Անկապ օրագրի գրառումներս թերթել, սա կարդամ ու հիշեմ, որ էս ժամանակ արդեն շատ բան պարզ էր դարձել...
Find what you love and let it kill you. (c) Bukowski
Երբ տատիկը մայթին կանգնած մռթմռթում էր քթի տակ, թե երբ պիտի մեքենաները կանգնեն ու ճանապարհ տան, սլացիկ ոտեր ու նախանձելի մարմին ունեցող աղջիկը առանց կողերը նայելու անցնում էր փողոցը, որտև տատիկի պես չէր մտածում, այլ վստահ էր, որ բոլորը կանգնելու են:
Հ.Գ. Քուրս, զգուշ եղի, կարողա մի ավտոյի ռուլին աղջիկ նստած լինի ու դու օդբիվնոյ դառնաս
CactuSoul (08.06.2013), einnA (09.06.2013), Meme (07.06.2013), My World My Space (08.06.2013), Ruby Rue (07.06.2013), Smokie (08.06.2013), Stranger_Friend (12.06.2013), Varzor (08.06.2013), ԱնԱիդա (08.06.2013), Հարդ (09.06.2013), Մինա (08.06.2013), Շինարար (08.06.2013), Ռուֆուս (08.06.2013), Վահե-91 (07.06.2013)
Ես էսօր համոզվեցի, որ պարի պարապմունքի ժամանակ հորանջելը պարի դահլիճի ցածր առաստաղի ու փակ լուսամուտների հետ կապ չունի... ես եմ խարաբ:
Ով կմտածեր, որ ես մի օր ոչ թե պարզապես տարակուսանքով ուսերս կթոթվեմ jeté, plié, port de bras, rond de jambe օտար արտահայտությունները լսելուց, այլ կանեմ էդ ամենը...
Ավելի ճիշտ՝ անել կտան:
Կյանքը շատ հետաքրքիր բան ա: Մեռնելու չափ հետաքրքիր:
Հա՜, մեկ էլ անցած օրվանից էն գիտակցումը մնաց, որ նույնիսկ ամենաանհավանական թվացող բանը, եթե քեզ պետք ա կամ ուղղակի մտքովդ անցել ա, ուզում ես, պիտի փորձ անես ձեռք բերել, հատկապես եթե էդ ընթացքում կորցնելու բան չունես: Որովհետև հաճախ անհավանական թվացողը շատ էլ հավանական ա:
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Եկեղեցու կողքի ազատ տարածության մեջ երկու երեխա հեծանիվ են քշում: Կլինեն մի 4-5 տարեկան: Հեծանիվի տերը բաց գույնի մազերով, գեղեցիկ դիմագծերով տղա է, իսկ ընկերը սևահեր է ու փոքր-ինչ թխամաշկ: Սևահերը նոր է քշել սովորում, ուրախանում է ամեն մի փոքրիկ հաջողությունից: Մորը ձայն է տալիս՝ «մա՜մ, հեծանիվ եմ քշում, արդեն սովորել եմ, մի քիչ էլ մնանք, էլի, խնդրո՜ւմ եմ»: Ժպտում եմ. պատկերացնում եմ՝ ես ոնց կուրախանայի իր փոխարեն...
- Լավն ա բայց հեծանիվդ: Ինչքա՞ն ես առել:
- 150:
- Հազա՞ր:
- Չէ… 150:
- Ո՞նց, դրա՞մ:
- Հա:
- (թերահավատորեն դեռ փորձում է չստերով ոտքերը հարմարեցնել ոտնակներին)
- Դե մաման ա առել, էլի…
- Եսի՞մ, 150 դրամով դժվար…
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Քաղաքը զարթնում ա…
Շնչառությունն արագանում ա…
Սկսում ա խլվլալ…
Սիրում եմ արթնացող քաղաքի ձայները լսել իմ տան կտուրից…
Սուրճիցս բարձրացող գոլորշին վկա…
Բարի լո՜ւյս…
Sent from my HTC One X using Tapatalk 2
Առաջ, երբ մտնում էի հագուստի խանութներ, նույնիսկ չգիտեի տղամարդկանց հագուստի բաժինը ո՞րտեղա, կամ կա չկա... իսկ հիմա, որ մտնում եմ խանութ, նե՜նց մի հաճույքով եմ տղամարդկանց հագուստի բաժին նաև գնում, բա որ այնտեղից գնում եմ անում, ինչքան լավ եմ ինձ զգում :
Ինձ համար գնելիս սկի տենց հաճույք չեմ զգում…
Հ.Գ. բա էս կյանքա՞
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
CactuSoul (08.06.2013), Chilly (08.06.2013), einnA (09.06.2013), keyboard (08.06.2013), Meme (08.06.2013), My World My Space (08.06.2013), Quyr Qery (08.06.2013), Sambitbaba (08.06.2013), Smokie (08.06.2013), StrangeLittleGirl (08.06.2013), Stranger_Friend (12.06.2013), Valentina (08.06.2013), Աթեիստ (10.06.2013), Անվերնագիր (08.06.2013), Արևհատիկ (12.06.2013), Գալաթեա (08.06.2013), Հարդ (09.06.2013), Մինա (08.06.2013), Նաիրուհի (08.06.2013), Վահե-91 (08.06.2013)
Էսօր, պատահական մտա ակումբ առանց լոգին լինելու, հյուրի կարգավիճակով:
Մի քիչ դեսուդեն արեցի, նկատում եմ, որ իմ անտեսվածների ցուցակում եղողը իմ անունն ա էլի շահարկում ու ինչ որ անկապ բաներ ա գրում իմ անվան հետ կապված:
Ակումբի բժիշկներ, ես սխալվում էի, կարծում էի հասկանալով ա անում իրա անբնական ու ոչ մարդկային քայլերն ու գրառումները, բայց չէ՝ ինքը մտոք անառողջ ա, հոգեկանը նույնպես, օգնեք իրան:
Երևի հարյուր տարի է գրառում չէի արել: Էլի չէի անի:
Սաղ լավ ա: Ոնց որ միշտ, երբ էստեղ եմ եղել, էս գյ*թ քաղաքում:
Ինչ խոսեմ, ում հետ խոսեմ: Իսկականից սիգառետը միակ լավ բանն է, միակը:
Maybe that's what hell is, the entire rest of eternity spent in fucking Bruges.
LisBeth (08.06.2013), Անվերնագիր (08.06.2013), Գալաթեա (09.06.2013)
ասեցի կարա պատճառը .......լինի, ձեզ հարգի չէր համաձայնվեիք? փորձեցիք հակառակը համոզել, ու.....մեկա ես էի ճիշտ ու թեկուզ տուժվեցիք, բայց դե գոնե չընդունելով հանդերձ, մեջներդ հասկացաք, որ սխլավողը դուք եք: Էդ ոնց ա լինում, որ միշտ ճիշտը ես եմ լինում? Հեչ հարցրել եք ինքներդ ձեզ? Կարողա միքիչ խելք ունեմ, ու լավ ինտուիցիա, լսեք էլի մեկ- մեկ:
Պատրաստվիր ավելի լավ, քան անհրաժեշտ է ու թող, որ ամեն ինչ իր հունով ընթանա:
Այս պահին թեմայում են 2 հոգի. (0 անդամ և 2 հյուր)
Էջանիշներ