User Tag List

Էջ 2 2-ից ԱռաջինԱռաջին 12
Ցույց են տրվում 16 համարից մինչև 24 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 24 հատից

Թեմա: Քառյակներ

  1. #16
    Պատվավոր անդամ impression-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.03.2007
    Գրառումներ
    3,724
    Բլոգի գրառումներ
    7
    Mentioned
    1 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Քառյակներ

    Ես ուզում եմ սերը երգել,
    Շատ եմ ուզում կյանքը երգել...
    Ուզում`, թքել վատի վրա
    Ու աշխարհի լավը երգել:


    երրորդ տողի վրա ինքս իմ հետ կռիվ էի տալիս` ասել, չասել, լինել, չլինել... վերջը որոշեցի ասել. էդ ոչինչ, որ մարդ ուզում ա գրել ու գրում ա, չնայած կարող էր սեփական կոմպում գրել, բայց դա էական չի... ոչինչ, որ ոմանց էդ գրածները դուր են գալիս, ոմանց` ոչ, բնական ա, տենց պիտի լիներ, ոչինչ, որ նենց բաների մասին ա գրում, որ հաստատ համոզված եմ` մարդկությանն արդեն մի քանի հարյուր տարի ա` ընդհանրապես չեն հուզում, մոդայիկ չեն, դրանց պատասխանները վաղուց ստացվել են, բլա բլա... բայց երբ երբևէ չհանդիպած սխալի եմ ռաստ գալիս, ու չեմ կարողանում հասկանալ` քերականորեն ա դա ավելի մեծ սխալ, թե տրամաբանորեն, այ տեղ սիրտս կանգնում ա

    ի դեպ, երկար էի ինձ զսպում, բայց Դուք առավել համառ գտնվեցիք
    Find what you love and let it kill you. (c) Bukowski

  2. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Հայկօ (28.02.2010)

  3. #17
    Պատվավոր անդամ KiLa-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.02.2010
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    531
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Քառյակներ

    Բոլորը քեզ

    ,,Խոսքս” ոչինչ է
    ,,Երգս”` ,,բայաթի”,
    Ծիծաղս լացի է նման
    Հառաչս` բառաչի…
    **********

    Քունս չի տանում, ,,փախել” է,
    Անցածը նորից հառնել է,
    Որքան էլ ջանում եմ հանգցնել
    Սրտումս հին կրակը վառվել է…
    ************

    Ինձ թվում էր, թե քեզ վաղուց մոռացել եմ,
    Իմ ապրածը թողել եմ ու հեռացել եմ,
    Թվում էր, թե դու չես եղել, հորինել եմ,
    Որ քեզ այդքան սրբացրել ու պաշտել եմ…
    **************

    Հին վերքը նորից բացվել է,
    Սպիից արյուն է հոսում,
    Սրտիս մեջ լացող մի քնար
    Նորից քո մասին է խոսում…
    *************

    Ոսկի հեռուն է հառնում,
    Ոսկի արևն է լողում,
    Նորից հոգիս զատվելով
    Թաքուն այնտեղ է թևում…
    **************


    Աչքերիդ մեջ ողջ աշխարհն էր
    Աշխարհի մեջ քո աչքերը,
    Ուր էլ գնամ, որտեղ լինեմ
    Թող չեն տալիս ինձ հուշերը…
    ************

    Աչքերիդ մեջ մի տխուր հառաչ կար,
    Սրտիդ մեջ մի անմար շառաչ կար,
    Ուզում էի մնալ, լռեցնել,
    Բայց հոգումս մի չար կարկաչ կար…
    *************

    Քո սերը իմ սրտի խորքում է,
    Իր բախտին հնազանդ, հլու է,
    Լռում է տարիներ շարունակ
    Ու հանկարծ… տխուր նվում է…
    **************

    ,,Հորովել” է երգում սիրտս
    Արյուն արցունքը խառնած,
    Հոգիս անափ բարձրունքներից
    Ետ է իջնում նորից ցած…
    ***************

    Ո?նց ձեռքիցս բաց թողեցի,
    Ես քեզ որտե?ղ կորցրեցի,
    Ինչպե?ս եղավ, որ իմ ձեռքով
    Սիրտն իմ վշտի ծովն ձգեցի…
    ***********

    Աչքերդ քո մասին պատմում էին,
    Մտքինդ անհապաղ մատնում էին,
    Պետք չէր ինձ խաբել, հորինել,
    Պետք էր աչքերդ թաքցնել…
    ****************

    Սարից իջնող մեղմ զեփյուռը
    Բերեց իր հետ իմ համբույրը,
    Աչքդ փակիր, դեմքդ բացիր
    Շուրթդ առնի քաղցր բույրը…
    **************


    Պճնվել է այսօր թագուհիս…
    Պերճանքով է զինվել տիրուհիս…
    Բայց հոգիս բերկրանք է ապրում,
    Երբ հպվում է ինձ սիրուհիս…
    **************


    Երկնքում էլի կշողա արևը,
    Լուսինը կլինի գիշերվա տերը,
    Չի կանգնի կյանքը, կշողա սերը,
    Կտանջեն Էլի մարդուն ցավերը…
    **************


    Երազը էլ ետ չես բերի,
    Կորավ այն հուշերի մշուշում,
    Որքան էլ փնտրես չես գտնի
    Զուր ես պատեպատ զարկվում…
    ********


    Ապրեցի’ ափսոսում եմ ապրածս,
    Սիրեցի’ չհասկացա սիրածս,
    Տեսա` ատեցի, հասկացա` լացեցի,
    Ո?վ պիտի անի ախ իմ չարածս…
    **************

    ***************
    *******************


    Պատին ծուռ հենված մահակ կար,
    Մահակի կողքին մի շուն,
    Մահակի տերը էլ չկար,
    Բայց շունը մահակն էր հսկում...
    *************

    Մի փոքրիկ տղա խաղում էր,
    Մի զույգ աչք հեռվից նայում էր,
    Մանչուկի ձեռքին խաղալիք`
    Նայող աչքերում արցունք էր…
    **************

    Արյունահոսում եմ,
    Վերքերն իմ լիզում եմ,
    Մա?րդ եմ, թե?, կենդանի,
    Զարկողը ի?նչ անի…
    ***********

    Ինքնագոհ մի խնձոր գլորվեց,
    Մայր ծառից նա հեռու ընկավ,
    Իր գոյի մեջ անընդհատ փնտրեց
    Ու իր պես ոչ մեկին չգտավ…
    ***********

    Թե մահվան մեջ, թե ծննդի
    Ինչ որ բան հաստատ սխալ է,
    Դրանից է երևի, որ կյանքում
    Ճիշտը ավելի մեծ սխալ է…
    ************

    Չեն հարցնում, բայց ծնվում ենք,
    Չեն հարցնում, բայց մեռնում ենք,
    Միամիտ մարդն էլ իր մեջ կարծում է,
    Թե բախտն իր, հենց իր ձեռքերումն է…
    ***************

    Ճղակոտոր ծառը իր դարդն էր լացում
    Տակին կանգնած մարդը` նրա վրա գոռում.
    _ Վայ քեզ ծառ ասողի, սրան նայեք,
    Պատառ շվաք չունի, որ տակին նստենք…
    ***************

    Կարապն իմ արդեն մոտ է,
    Երգն ականջիս է հասնում,
    Փուչ կյանքիս ավարտը մոտ է
    Բայց դատարկն, ափսոս չի լցվում…
    ***********

    Ինչ ունեյի բաժանեցի,
    Երգ ու խաղեր ասեցի,
    Անցավ աշուն, եկավ ձմեռ
    Էլի տկլոր մնացի…
    ************

    Ես չգիտեմ որտեղի?ց,
    Գուցե իմ պապի տանից,
    Բայց հին մի հոտ է գալիս
    Իմ թերթերի էջերից…
    ********

    Սև քարի սրտին աղբյուր է ուռել
    Ու արցունքի պես հանկարծ դուրս հորդել.
    Քարի երեսը վճիտ է արել
    Ու քարը ածուխ փայլով է զարթել…
    ***************

    Կակաչն է բռնել էն դոշը նորից
    Ու ծփում է նա հիմա բոսորից,
    Արդեն հուսահատ ու հոգնած քամին
    Հանձնում է իրեն բախտի քմքյքին…
    ***************


    Ինձ չէ, երազ չէ այս տեսակ կյանքը,
    Չեմ ուզում տեսնել դաժան քմայքը,
    Լավ է չլինեմ, չունենամ նրան
    Քան, թե ողջ օրը չոր աչքով ողբամ…
    *****************

    Դարդ բոլորի տներում կա,
    Թե կարող ես ցավակցիր,
    Թե չես կարող, անցիր խաղաղ
    Դու քո դարդը մի պատմիր…
    ****************
    Վերջին խմբագրող՝ KiLa: 08.03.2010, 18:31:

  4. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Jarre (03.01.2011)

  5. #18
    Պատվավոր անդամ KiLa-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.02.2010
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    531
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Քառյակներ

    Մի թող, որ Ճիշտը բերանը պատռի,
    Լսիր դու նույնիսկ շշուկը նրա,
    Ականջդ օղած նրա խորհրդով
    Քայլիր դու թեկուզ ճոպանի վրա…
    **************

    Խավարի մեջ խարխափելով
    Հազիվ ճակատս գտնում,
    Ու մատներով իմ տրորված
    Արյուն քրտինքն եմ սրբում…
    ****************

    Նույնիսկ ,,մեծ մեղքը”, որն մեզ են բարդել,
    Ի գիտություն ձեզ, մերը չի եղել,
    Հայտնի չէ ո?վ է կերել ,,խնձորը”,
    Բայց մեզ վրա են ,,կարել” այդ գործը…
    *************

    Լաց է լինում թիթեռնիկը.
    ,,Արցունքոտ է իմ ծաղիկը…”,
    Խիստ դժգոհ է մունետիկը.
    ,,Բայց ո?ւմ է պետք իմ կարծիքը…”
    *************

    Սուտն էլ բեթար թափ է առել
    Ու սուրում է երկնքում,
    Ում հանդիպի ,,փուռն” է տալիս,
    Ոչնչից չի երկնչում…
    *************

    Ես քավոր եմ դու սանահեր,
    Չկա ոչինչ էլ առավել,
    Ով չհարգի մեր սուրբ կապը
    Վզին կառնի իմ քարկապը…
    ************

    Վերջերս ,,Ցեղը” դատարան մտավ.
    Հայցը հարգեցին, ,,Ազգ” անվանեցին,
    Իմ խեղճ ժողովուրդ ,,երգդ երգված է”,
    Վերջին շապիկդ քեզնից խլեցին…
    ***********

    Երբ մկնիկին ես ներում եմ
    Իր գողացած մեկ հատիկը,
    Ինձ թվում է նա հասկանում,
    Երկրորդ անգամ չի գողանում…
    ************

    Գեղեցիկ ստի ցավը տանեմ ես,
    Ինչ լավ է հնչում, ինչ լավ է լսվում.
    Բայց ափսոս, որ նա աչք չի լիացնում,
    Շատ ափսոս, որ նա փոր չի կշտացնում…
    **************

    Թույնը օդի մեջ է, նրանով ենք շնչում,
    Նա հենց ջրի մեջ է, նրանով ենք սնվում,
    Հակաթույնը չկա, թաքնվել է վախից,
    Դուրս չի գալիս երբեք ահեղ թույնի վախից…
    ***************

    Ագռավի ձայնը գովացին
    Ագռավը խելոք գտնվեց.
    ,,Թե հավան եք այդպես իմ ձայնին
    Դե նստեք ու երգս լսեք”…
    ************

    Կյանքը սերն է հրում առաջ,
    Չարությունով հաց չես քամի,
    Շալակն առած մարդն է տանում,
    Տմարդությամբ դար չես հանի…
    ************

    Որքան է մարդս մանր ու ճղճիմ,
    Որքան կարող է լինել նա չնչին,
    Երազը նրա աշխարհ է գերում
    Կյանքը նեղ ձորին տիրել չի զորում…
    **************

    Մի բռնաբարիր բեմահարթակը,
    Մի անպատվիր դու նրա տախտակը,
    Ո?նց համոզենք քեզ ,,մայմուն” մեծամիտ,
    Որ նրան խորթ է քո սին քանդակը…
    **************

    Մի փորձիր դու մեր համբերությունը,
    Եվ մի հայհոյիր խոհեմությունը,
    Աղավաղելով վաղեմությունը
    Պղծում ես դու քո ներկայությունը…
    *******************


    Գործդ մի արա, աստծո սիրույն,
    Առավել ևս այն քեզ չի սազում,
    Ինչպես անենք, որ ինքդ էլ տեսնես,
    Որ դու դրա հետ ոչ մի կապ չունես…
    **************

    Առջևից ,,դոստ” ես ետևից ,,դուշման”,
    Հետդ քայլ անողն մնում է փոշման,
    Որտեղի?ց է քեզ բնույթն այդ էժան,
    Առերես մարդ ես ետևից խուժան…
    ******************

    Փուչիկն լեզու ունենար, քամին զգացմունք,
    Չէր տարբերվի նրանցից քո ոչ մի մասունք.
    Դատարկ ես սին ու ցինիկ, չգիտես վարմունք,
    Եվ չի փրկի արդեն քեզ ոչ մի սուրբ ուսմունք…
    ********************

    Ասում ես խոսում, մարդու ես նման,
    Շատերը նույնիսկ մնում են հավան…
    Բայց չարժես խոսեմ քո մասին այդքան,
    Ինձ համար դու միշտ մնում ես հայվան…
    ********************


    Դժվար բան է կյանքում քո տեղն գտնելը,
    Հաճախ է, որ անարդյունք է փնտրելը,
    Եթե կյանքում բախտն ինքը քեզ չի գտել
    Անիմաստ է նրա ետևից ընկնելը…
    *******************


    Աչքերիդ մեջ կատու կա, իսկ ներսումդ` շուն,
    Զարթարվիր ոնց ուզում ես գույներով նախշուն,
    Գարնան կատվից ցանկասեր ձայներ ես հանում,
    Բայց ներսիդ շունը միայն պոչն է ետ տանում…
    **************************
    Վերջին խմբագրող՝ KiLa: 09.03.2010, 15:20:

  6. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Jarre (03.01.2011)

  7. #19
    Պատվավոր անդամ KiLa-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.02.2010
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    531
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Քառյակներ

    *******************

    Վախ իմ չարքաշ, խեղճ հայրենիք…
    Սիրտդ պխտոր, միտքդ մոլոր,
    Զավակներդ չար ու տկլոր…
    Վախ իմ տանջված, հուշ հայրենիք…
    *************

    Ծառի հովին հանգիստ մրափում էր մի շուն,
    Ծառի վրա նստած դարանել էր կատուն,
    Ճնճուղը քիչ այն կողմ իր բողոքն էր անում
    Կաչաղակն այդ բողոքը ծառից ծառ էր տանում…
    ******************

    Հազար տարի է անցել, գուցե ավելի,
    Ոչինչ չի փոխվել քիչ թե ավելի,
    Նույն երգերն են էլի ու նույն վերքերը,
    Նույն հույսերն են էլի ու երազները…
    ****************

    Մայր երկրի կրծքերն վաղուց չորացել են,
    Պտուկները կարմրել ու երկարել են,
    ,,Բալեն” նրա մեծացել է, ատամ հանել,
    Սակայն ,,կաթից” այդպես էլ նա չի կտրվել…
    **************

    Կարմիր է լույսը, անցումն է բացված,
    Տարեց մի կին է բեռի տակ կքված,
    Կանաչ է լույսը, ճամփեն է փակված,
    Ախ նույն այդ կինն է փողոցին կանգնած…
    ************


    Որքան էլ խաբեն մեզ, միամիտ ենք էլի,
    Նույն դյուրահավատ հիմարն ենք էլի,
    Ու որ մի օր էլ հանկարծ չխաբվենք,
    Խաբում ենք մենք մեզ, որ հանգիստ քնենք…
    ***************

    Կարծում եք, թե մենք շնորհ ունե?նք վերին,
    Հոժա?ր ենք արդյոք մենք այդ շնորհին,
    Մենք կուզենայինք աղետից մեռնել
    Քան դրա մասին զուր կոկորդ մաշել…
    **************

    ,,Շարժումը” վաղուց կանգնել է,
    Բնույթն իր` արդեն մատնել է,
    Վաղուց ժամն արդեն հասել է,
    Բայց ճիշտը ինչ որ տեղ թաղվել է…
    ************

    Ստի կծիկը բացվել է,
    Ու գլորվում է այհ հեռու,
    Թե ականջ ունեք, դիմացեք,
    Երկար է այն դեռ ձգվելու…
    ***********

    Գիտեմ, որ ոչինչ մենք փոխողը չենք,
    Ինչ լինելու է, կլինի անկասկած,
    Մենք ահազանգող ազդաշեփորն ենք,
    Լինելիքի հետ չունենք ոչ մի կապ…
    ************

    Քաշում է կյանքը հասարակ մարդը,
    Տանում իր ուսին նրա թերմացքը,
    Թողնում աշխարհին իրենից մի էջ
    Հույս ունենալով, որ կունենա վերջ…
    **************

    Աչքերս կլոր եմ արել
    Բերանս թլոշ եմ կապել,
    Ահ եմ վախ եմ, սարսափ`,
    Սրանք էս ի?նչ են արել…
    **********

    Գրիչը ձեռքս եմ առել
    Թողթը առջևս դրել.
    Տեսածս գրելու բան չի
    Լսածս` թող ու փախի…
    *************

    Երկիրն իր ուղղուց պետք է դուրս ելներ,
    Եվ ոչինչ նրան չպիտի փրկեր,
    Այն ինչ եղել է և դեռ լինում է
    Պետք է, որ նրան իր հունից հաներ…
    ******************

    Թե օրենքի ,,բժիշկն” է մեր դատավորը
    Անկողնուց վեր չի կենա այս ,,մեղավորը”,
    Որքան կուզի թող բողոքի հայցավորը,
    Հիվանդատես դեռ չի եկել մեր ,,քավորը”…
    ****************

    Չկա նռնակ, բայց կան զոհեր,
    Չկա կռիվ, բայց կան դավեր,
    Կա ,,ռազմական” մի մեծ քարտեզ,
    ,,Խաղաղության” տխուր պարտեզ…
    **************

    Քացի կերած շնիկի պես
    Վախեցած է ամոթախույս երևույթը,
    Ամեն ինչը ոտնահարած
    Սլանում է կաշառամոլ պիղծ հասույթը…
    ***************

    Կյանքը դարձրին մի կառափնարան,
    Ու չունի դադար և ոչ մի դարան.
    Ո?ւր թաքցնեմ գլուխս ջայլամի նման,
    Ախ կախաղան է ամեն մի պարան…
    ****************



    Հոգնել եմ ես շնակերպար մարդուկներից,
    Զզվել եմ ես նրանց գայլի ախորժակից,
    Լցվել արդեն`,,կենդանակյաց” այս ամենից,
    ,,Ծլկել” է պետք նրանց կերտած փուչ աշխարհից…
    **************

    Ով չի խոսում լեզուն նրա ինչի?ն է պետք,
    Պայծառ միտքը եթե չկա, ուղեղն նրա ինչի?ն է պետք,
    Սիրող սիրտը եթե չկա, յա’րը նրա ինչի?ն է պետք,
    Սողալն ու խայթելն թե կա, սավառնելը ինչի?ն է պետք…
    ***************

    Ծուռ ճամփով ես գնում այ Մարդ, ուղղվիր,
    Հոգիս մեռնի ես շահ չունեմ, ինձ լսիր,
    Ուղիղ ճամփից լավը չկա, հավատա,
    Եթե նույնիսկ գլխիդ փորձանք դառնա նա…
    ******************

    Սրանի?ց: Չէ, պետք չէ վախենալ,
    Փոքրիկ գազան է վանդակից փախած,
    Սովածությունից մի դի է կերել
    Զորեղ հրեշի անուն վաստակել…
    **************

    Աթոռից հանկարծ ընկավ ընկերն ցած,
    Գլխի չնկան թե ինչը շրխկաց.
    Առանց աթոռի դատարկ մի տեղ է,
    Հագի աստառն էլ վրան միշտ նեղ է…
    **************

    Փառամոլությունը սպանեց քեզ,
    Շահամոլությունն վաճառքի հանեց,
    Ագահությունը գնեց քեզ քեզնից
    Շողոքորթությունն էլ զոհ մատուցանեց…
    **************

    ,,Ոսկու” փոշին է կապել մեր խեղճ մտքերը,
    Ոսկու փրփուրը խեղդել մեր երազները,
    Ազնիվ կոչվող մետաղից ազնիվ հոտ չկա,
    Նրան մոտիկ մարդկանցից մարդահոտ չի գա…
    ****************

    Շորը տվիր շնորհք առար,
    Փողը տվիր հարգանք առար,
    Գիրքը տվիր բաղձանք առար
    Ուսման դիմաց` տանջանք առար…
    ***************

    Կանաչ ու խաս մարգերից,
    Հոծ ու ստվար շարքերից,
    Ձայն են տալիս հիմարիս.
    ,,Ո?նց ազատվենք պարտքերից…”:
    ***********

    Ես մի անճար ավարա եմ,
    Կորած ,,լաստի” նավարար եմ,
    Այս աշխարհը նեղ է գալիս,
    Ախ իմ ,,լաստին” նեղ է գալիս…
    ************

    Ծանր է մարդու ,,վզին դրվածը”,
    Անտանելի է ,,ճակատին գրվածը”,
    Պետք է տարբերի զովը ստվերից,
    Որ խուսանավի դժոխքի ճամփից…
    **************

    Մութ է բութ է ու խավար,
    Այստեղ կա նաև ավար.
    Պղտոր ջրում ձուկ որսալ
    Կամ այս ,,փոսից” դուրս լողալ…
    *************

    Իմ արյունը ձեր արյունից կանաչ է,
    Եթե թափվի, կհամոզվեք, կակաչ չէ,
    Բայց իմ հոգին հաստատ ձերի նման չէ,
    Նույն ջրհորից երբեք ձեր հետ խմող չէ…
    *****************

    Տարեդարձն է մեր բթության,
    Ինչպես նաև համբերության,
    Կոչեր, գոչեր ու մաղթանքներ.
    ,,Փակենք դուռը ճշմարտության”…
    ************

    Դու իմ ,,հողից” ես, դու իմ ,,ջրից” ես,
    Եվ պարզ է արդեն, դու իմ ,,ցեղից” ես,
    Համարձակվի քեզ մեկը նեղացնի,
    Նախնյացս արյունը մեջս կզարթնի…
    ************

  8. #20
    Պատվավոր անդամ KiLa-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.02.2010
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    531
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Քառյակներ

    Աչքդ ետևից մնաց,
    Ինչու՞ թողեցիր գնաց,
    Ինչու՞ չզիչեց ,,եսդ",
    Ախար պոկվում էր կեսդ...
    *** ****
    Լուսնի փոքրիկ արծաթ մի շող
    Քեզ ինձ մոտ է բերում դող-դող,
    Աչքդ խոնարհ, տեսքդ մոլոր...
    Ո՞նց թոթափեմ լուծն մեղավոր:
    *** ***

    Չկա առաջվա այն տաք արևը,
    Կամ ես եմ հագել սառը ,,բարևը",
    Անվերջ, անընդհատ շող եմ հայթհայթում,
    Բայց շուրջս միայն սառույց է կաթում...
    *** ***

    Ինչ մխալու է, կմխա,
    Ինչ ծխալու է, կծխա.
    Անհիմն է քո վախը,
    Թե տակին կրակ կա...
    *** ****

    Դեղձանը երգով է լացում,
    Երգով է իր աչքը թացում,
    Լավ լսեք երգերը մարդիք,
    Ձեր ցավը նրանք են բացում...
    *** ****

    Թթու է թանը, ծանր է բանը,
    Գործի գլխին է նորից անբանը,
    Ոչինչ չի տա մեզ իր հոտն ու համը
    Մինչ մեր վզին է նրա պինդ կամը:
    *** ***

    Ով կասեր այսքան կարծր է կյանքը,
    Դժվար է աղալ նրա երկանքը,
    Եվ փոքրիկ-փոքրիկ երջանկությունը
    Արժե ավելին, քան ստրկությունը...
    **** ***

    Պարտեզը նորից իմն էր.
    Ծաղիկ, թիթեռ, գույներ...
    Իսկ երազից հետո՝
    Մարդիք, շներ, թույներ...
    *** ***

    Մթով գողացա նվերի ,,վարդը",
    Աննվեր մնաց սեղանի ,,զարդը",
    Տարիք է անցել, չզգաց կորուստը,
    Վարդն ի՞նչ է անում ,,անծաղիկ" մարդը...
    *** ***

    Քացի կերած շնիկի պես
    Վախեցած է ամոթախույս երևույթը,
    Ամեն ինչը ոտնահարած
    Սլանում է կաշառամոլ պիղծ հասույթը...
    *** ***
    Վերջին խմբագրող՝ KiLa: 24.03.2010, 16:44:
    Թևում է այլուր ,,էժանագինը”,
    Շատ թանկ է սակայն նրա հագինը,
    Գրավում է նա ամեն մի անկյուն
    Հաշվի չառնելով ոչ արյուն ոչ գույն...

  9. #21
    կյանքը ափիս մեջ Դեկադա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    10.11.2007
    Հասցե
    40°46՛C 44°28՛ B
    Գրառումներ
    2,002
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Քառյակներ

    Աչքդ ետևից մնաց,
    Ինչու՞ թողեցիր գնաց,
    Ինչու՞ չզիչեց ,,եսդ",
    Ախար պոկվում էր կեսդ...
    Էս քառատողը շատ հավանեցի

  10. #22
    Պատվավոր անդամ KiLa-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.02.2010
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    531
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Քառյակներ

    **** ****

    Սեր խարդավանք, ցավ ու դեղրանք,
    Հույս ու խաբկանք, թե մահ, թե կյանք…
    Կողք-կողքի են սև-սպիտակը`
    Մենք էլ հավերժ հպատակը:
    ******************

    Բույնը ավիրած թրչնակի նման
    Պատահած ծառին վետ վետ եմ անում,
    Վանելով ինձնից նոր դալար ճյուղը
    Փնտրում եմ հնից` չորացած շյուղը…
    ********************

    Երգը շրթին, վերքը սրտին
    Թափառում է օրն ի բուն,
    Սփոփում է նա ամենքին,
    Բայց ինքն`, երբեք չի գտնում…
    ***************

    Չունևորի ,,չունեցածին”
    Հազար չուզող է լինում,
    Ունևորի ունեցածն է,
    Որ ոչ ոք չի նկատում…
    ************

    Մարդուն ինչքան էլ կյանքը համոզի`
    Ագահությունից չի ,,հրաժարվի”,
    Որքան ուզում ես խրատիր նրան
    Մեկ է, բռնում է դժոխքի ճամփան…
    *****************

    Մարդամեծար մարդ, մարդկանց մեջ ոնց զարդ,
    Ո՞ւր ես թաքնվել կարիքավորից,
    Վերջին հույսն ունի, քեզ լոկ մեկն տեսնի
    Ու նոր հեռանա մեղքի աշխարհից…
    ****************

    Կգա սպասված գարունը տարվա,
    Կծաղկի արևն օր օրի վրա,
    Գուցե և հույսը երկնքում շողա…
    Դու դեռ ցավերիդ մեղմ օրոր արա:
    ***************

    Այժմ խորհուրդս միակն է, լսիր,
    Ներսինիդ երբեք դու մի անտեսիր,
    Ականջ դիր նրան ու հետը խոսիր,
    Նրա հետ մեկտեղ դու գործել փորձիր…
    ********************
    Թևում է այլուր ,,էժանագինը”,
    Շատ թանկ է սակայն նրա հագինը,
    Գրավում է նա ամեն մի անկյուն
    Հաշվի չառնելով ոչ արյուն ոչ գույն...

  11. #23
    Պատվավոր անդամ KiLa-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.02.2010
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    531
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    ****** *********
    Փայլում է խոսունը, բոցվում է վազունը,
    Ոնց էլ պտույտ տաս շողում է շարժունը,
    Ժանգոտ է դադարը, աղոտ է նրա փայլը,
    Խոսում է գունաթափ, ցոլազուրկ անցյալը…
    ********************

    Թե թրի տակով դու դեռ չես անցել
    Չես կարող անգամ մարդու պես ճաշել,
    Մի կտոր հացը կամ չեն տեսնում մեզ,
    Թե չենք լինում մենք ստրուկի նման հեզ…
    **********************

    Ծածուկ ժպիտ, գողտրիկ հայացք,
    Լավ ,,որսորդի” նրբահյուս ցանց,
    Խոշոր աչքեր կլոր ու թաց,
    Եվ ոչ շատ անց` սպասված տեսայց…
    ***********************

    Դու ես եղել իմ միակը,
    Ինքդ էլ ես դա իմացել,
    Եվ զոհեցիր ինձ քո կյանքը,
    Ես, դա եմ ուշ հասկացել…
    *************

    Սրտիս անկյունում զավթած տարածքդ քիփ-քփանում է,
    Ապրած տանջանքս իր տարածքները խիստ ընդլայնում է,
    Ու մի քիչ էլ անց. այս տառապանքը սիրտս կլափի…
    Իսկ քո անունը հաղթողի նման նրան կզավթի:
    *************************
    Թևում է այլուր ,,էժանագինը”,
    Շատ թանկ է սակայն նրա հագինը,
    Գրավում է նա ամեն մի անկյուն
    Հաշվի չառնելով ոչ արյուն ոչ գույն...

  12. #24
    Պատվավոր անդամ KiLa-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.02.2010
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    531
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Իմ երազում չկա արև
    Դու ես այնտեղ լոսաբացը,
    Եվ ամպ չկա իմ երազում
    Քո աչքերն են էնտեղ թացը...

    *** *** ***

    Քար մումիաների խուլ վկայությամբ
    Քայլում եմ վաղուց խոր դժկամությամբ,
    Քարերն դադարի մասին են խոսում,
    Բայց ես գնում եմ քար համառությամբ...
    *** **** ****

    Իմ շուրջը հիմա մլակն է պատել,
    Մառախուղի պես աչքս է բանտել,
    Գինի չէ հիմա, քացախ եմ դարձել,
    Ինձանից միայն գույնն է մնացել...
    *** *** ***

    Գարունը նորից հեչ լավ չի վարվում,
    Աշնան թաղածը երես է հանում,
    Ծառերին նորից հույսն է շողշողում.
    Ընկերս ձմռան վշտերն է հողում...
    *** *** ***

    Մի անտեր գլուխ ու հիմար մտքեր,
    Իրենք իրենցից ծնում են խոհեր,
    Այս էժանագին կռիվների մեջ
    Արժե՞ր ունենալ այսքան շատ զոհեր...
    *** *** ***

  13. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    My World My Space (14.05.2010)

Էջ 2 2-ից ԱռաջինԱռաջին 12

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Պոեզիա. Հենրիկ Բաբաջանյան.Առակներ և քառյակներ
    Հեղինակ՝ Հենրիկ Բաբաջանյան, բաժին` Ստեղծագործողի անկյուն
    Գրառումներ: 186
    Վերջինը: 05.05.2011, 16:28

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •