Վերջին խմբագրող՝ nnaarreek: 06.01.2009, 01:06:
Իսկ ես էնքան եմ սիրում 27-28 տարեկան չամուսնացած գործունյա աղջիկներին... առհասարակ դա որևէ արժեքավոր բան ստեղծելու ամենալավ տարիքն է` պատմությունն է ցույց տալիս: Տղամարդուն անհրաժեշտ է, որ մինչև դա ամուսնացած լինի` ոգեշնչման, եռանդի աղբյուր է... իսկ կանանց ամուսնությունը միանշանակ կխանգարի` տուն, երեխաներ, բլա-բլա-բլա... Կանանց պետք է մեծ կամքի ուժ, իսկ ոգեշնչումն ու եռանդը` կյանքից... կարծում եմ...
եթե մարդ որևէ էսպիսի "հեռահար" նպատակներ չունի, թող անի, ինչ ուզում է, ամուսնանա, երբ ուզում է... օրինակ իմ մի դասընկերուհին արդեն ամուսնացել է... դե, ամենասովորական, ԲՈՒՀ-ի հույս չունեցող աղջիկներից է: է, տանը մնար ի՞նչ էր անելու, գոնե հիմա հետաքրքրություն է մտել կյանքի մեջ, հետո բալիկներ կլինեն, կուրախանա, հետո` սերիալներ-սերիալնե~ր...
" I still ask myself the question: Is cinema more important than life ?"
François Truffaut (այնպայման դիտեք - "The 400 Blows, or the Sea, Antoine, the Sea!")
" I still ask myself the question: Is cinema more important than life ?"
François Truffaut (այնպայման դիտեք - "The 400 Blows, or the Sea, Antoine, the Sea!")
Նայած թե կնոջ համար որն է իր կյանքի իմաստը: Եթե ձգտի ինչ-որ բարձունքների հասնելու՝ երեխա, ընտանիք նրա համար երկրորդական են: Նրա համար թե՛ ֆիզիկապես, թե՛ ժամանկի առումով, որովհետեւ աշխատանքով զբաղված՝ նա գիտակցում է, որ երեխա ունենալը իր գործը չէ: Եթե նույնիսկ ոնենա էլ, անձամբ չի զբաղվի երեխայի հոգսերով:
Բայց եւ այնպես, 16 տարեկան աղջնակն էլ դեռ չի իմանում, որ վերելք բարձրանալ կա: Անտեսելով ծնողների խերհուրդներն ու հորդորները՝ ամուսնանում ու երեխա է ունենում: Տարիներ անց գիտակցում է, գիտության ու աշխատանքի պակասը:
Կան աղջիկներ, որոնք վաղ ամուսնանալով, կարողանում են նաեւ սովորել ու աշխատել՝ արդյունքում ունենալով արդեն մեծ երեխաներ, բարձրագույն կրթություն ու լավ աշխատանք:
Հազիվ թե: 60 տարեկանում կունենաս նենց աշխատանք, որ զավակդ անհրաժեշտ կրթություն ստանա:
Սա ընդամենը մի օրինակ ա...
Բացի էդ ծնողների ու զավակների տարիքային մեծ տարբերությունը բացասական ազդեցություն ա ունենում ընտանեկան հարաբերությունների վրա: Մեծ ա իրար չհասկանալու ռիսկը: Ժամանակները փոխվում են, փոխվում են մարդիկ, սովորույթները, բարոյական արժեքները...
Բացարձակապես այդ կապը չեմ տեսնում…
իմ ծնողները հիմա մոտ 60 տարեկան են. ես ստանում եմ էն կրթությունը, որ ուզում եմ, մեր ընտանեկան հարաբերությունները շատ լավ են:
Ասեմ, որ ունեմ շատ հասակակից ընկերներ, որոնց ծնողները հիմա մոտ 40 տարեկան են, բայց իրենք երանի են տալիս, որ իրենց ընտանիքում լինի էնպիսի մթնոլորտ ու իրար հասկանալու ունակություն, ինչպիսին իմ ընտանիքում ա:
Սա էլ ա ընդամենը օրինակ: Ընդհանրացնել պետք չի
…և այդպես էլ չհասկացա՝ ով եմ ես…
մի Աղջիկ, որը երազում է մի օր Թիթեռ դառնալ, թե՞ Թիթեռ, որը երազում է Աղջիկ լինել…
Անցյալը ճզմած քո լաթերի մեջ՝ կախում ես մեխից… ու՞ր պիտի փախչես ինքդ քեզանից:
ЕСЛИ ГОСПОДЬ БОГ ЗА НАС, КАКАЯ РАЗНИЦА КТО ПРОТИВ НАС
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ