User Tag List

Էջ 7 9-ից ԱռաջինԱռաջին ... 3456789 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 91 համարից մինչև 105 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 122 հատից

Թեմա: Համո Սահյան

  1. #91
    Ուսանողուհի Inna-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.07.2010
    Հասցե
    Իսպանիա, Բարսելոնա
    Գրառումներ
    574
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Անունդ տալիս

    Հայաստա՛ն, անունդ տալիս,
    Ժայռի մեջ մի տուն եմ հիշում,
    Ալևոր կամուրջի հոնքին
    Ծիծեռի մի բույն եմ հիշում,
    Թեքված մի մատուռ եմ հիշում
    Եվ բերդի տեղահան մի դուռ,
    Ավերակ տաճարի մի վեմ
    Եվ բեկված մի սյուն եմ հիշում:

    Հիշում եմ լքված մի թոնիր,
    Բերանին մամռոտած մի խուփ,
    Մամռոտած որմի խոռոչում
    Մասրենու վարսաթափ մի թուփ,
    Աշխարհի քարերին մաշված,
    Աշխարհից խռոված մի ցուպ,-
    Եվ հեռվում ինչ-որ ուշացած
    Ձիերի դոփյուն եմ հիշում:

    Արևոտ մի սար եմ հիշում,
    Ճակատին ձյունի պատառիկ,
    Սարն ի վար բարակ մի առու-
    Շուրթերին հայրեն ու տաղիկ,
    Ցորենի կանաչ արտի մեջ
    Առվույտի կապույտ մի ծաղիկ
    Եվ արտի եզրին՝ մենավոր
    Մի բարդու շրշյուն եմ հիշում:


    Քամու համբույրը

    Քամու համբույրից դողաց մի տերև,
    Շշուկով դիպավ իր հարևանին,
    Խշխշաց հանկարծ իմ գլխի վերև
    Ու տարուբերվեց հինավուրց կաղնին:

    Կռացավ կաղնին նորից բարձրացավ,
    Ճյուղերով դիպավ ուրիշ մի ծառի,-
    Եվ շշուկն այսպես ծառից-ծառ անցավ,
    Հասավ հեռավոր խորքերն անտառի:

    Ալեկոծվում էր անտառը հուզված
    Ու ոսկեզօծված գլուխն օրորում,
    Իր մեծ գրկի մեջ քամու համբուրած
    Փոքրիկ տերևն էր կարծես որոնում:

    Խշշում էր անտառն ու տարուբերվում,
    Երկինք էր հասնում խշշոցը նրա…
    Իսկ քամին ուրախ սուլում էր հեռվում
    Եվ ծիծաղում էր անտառի վրա:

  2. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Arpine (04.09.2011), E-la Via (06.01.2011), Smokie (07.01.2011)

  3. #92
    Dangereuse Lionne_en_Chasse-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.05.2006
    Հասցե
    Quelque part dans le monde
    Գրառումներ
    541
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ամեն ինչ երազ է եղել,
    Մի խառն ու խանգարված երազ:
    Ոչ ես եմ արտասուք հեղել,
    Ոչ դու ես ծիծաղել վրաս:
    Ոչ ես եմ մահերով անցել,
    Ոչ դու ես հառաչել հեռվից:
    Ոչ դու ես տնից գնացել,
    Ոչ ես եմ տուն եկել կռվից:
    Ոչ դու ես հեռվից մեղանչել,
    Ոչ ես եմ ամաչել հեռվից,
    Ոչ դու ես հեռվից ճանաչել,
    Ոչ ես եմ քեզ կանչել հեռվից:
    Ոչ ես գնալով պաղել,
    Ոչ դու ես մնացել անհաս.
    Ամեն ինչ երազ է եղել,
    Մի խառն ու խանգարված երազ:



    1. ԴՈՒ ՈՒԶԵՑԻՐ

    Դու ուզեցիր, որ ես
    Քեզ տիրություն անեմ,
    ՈՒ ես անտեր մնամ:
    Ամեն, ամեն ինչ տամ,
    Տեղը ոչինչ չառնեմ
    ՈՒ քեզ ընկեր մնամ:
    Դու իմ արևն առար
    Եվ ուզեցիր, որ ես
    Շնորհակալ լինեմ,
    Ես անարև մնամ,
    Բայց քո բախտի համար
    Արևագալ լինեմ:
    Դու ուզեցիր, որ ես
    Քեզ թողնեմ ու գնամ,
    Բայց և քոնը լինեմ,
    Արցունքի մեջ մնամ
    ՈՒ սգի մեջ մնամ
    Եվ քո տոնը լինեմ:
    Դու ուզեցիր, որ ես
    Փոխվեմ հազար անգամ,
    Բայց և հինը լինեմ:
    Քեզ ուրիշին տվիր
    Եվ չուզեցիր անգամ,
    Որ ես իմը լինեմ:
    Դու ուզեցիր, որ ես
    Քո մեղքերով չափեմ
    ՈՒ մեղքի տակ մնամ,
    Քո մեղքերի վրա
    Իմ աչքերը փակեմ
    Եվ անգիտակ մնամ...
    Գուշակեցեք, խնդրեմ,
    Մարգարենե'ր, հիմա,
    Ես ձեր ճորտը լինեմ,
    Թե մինչև ե՞րբ պիտի
    Ես իմ տան մեջ միակ
    Ավելորդը լինեմ:
    Il y a des gens qui augmentent votre solitude en venant la troubler...

  4. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Inna (23.06.2011), Գանգրահեր (18.04.2011), Նաիրուհի (12.05.2011)

  5. #93
    Անդամության թեկնածու
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.05.2011
    Գրառումներ
    8
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    ՏԱՐ ԻՆՁ, ԺԱՄԱՆԱԿ

    Առ քո թևերին, տար ինձ, ժամանակ,
    Ես ետ մնալուց շատ եմ վախենում:
    Հուշերից որքան հեռու եմ կենում,
    Մեկ է, կապում են թևերս նրանք:

    Ակնթարթի մեջ դու կուլ ես տալիս
    Այնպիսի մի նոր հավիտենություն,
    Որ խոսքս հազիվ հասած բերանիս,
    Դառնում է արդեն խորին հնություն:

    Դուրս հանիր ինձ այս մթին կիրճերից,
    Որ քեզ հասկանամ և ինձ ճանաչեմ:
    Փրկիր ինձ այս խուլ ախ ու ճիչերից,
    Տուր ինձ քո ոգին, որ ես շառաչեմ:

    Տուր ինձ քո ոգին, որ ես շառաչեմ,
    Որ ես դադարեմ հանդարտ հոսելուց,
    Ինձնից խոսելուց քեզնից չամաչեմ,
    Ինձնից չամաչեմ քեզնից խոսելուց:

    Տուր ինձ քո ոգին, քո միտքը ներհուն,
    Առ ինձ հանճարեղ քո տարերքի մեջ,
    Որ չմոլորվեմ քո ոլորտներում
    Եվ իմ հոգու բարդ տիեզերքի մեջ:

    Պարզեցրու, զտիր խոհերն իմ խառնակ,
    Առ քո թևերին, տար ինձ, ժամանակ:

  6. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Agni (23.06.2011), E-la Via (10.05.2011), Inna (23.06.2011), Meme (13.05.2011), Մաեստրո (21.06.2011), Նաիրուհի (12.05.2011)

  7. #94
    Dangereuse Lionne_en_Chasse-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.05.2006
    Հասցե
    Quelque part dans le monde
    Գրառումներ
    541
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Երեխայի պես


    Հացից խռոված երեխայի պես,
    Ինչ անեմ-չանեմ հացին եմ նայում:
    Քունս թռցրել, բայց արի ու տես,
    Բարձից փախչելով, բարձին եմ նայում:

    Ամենքի համար ամեն ինչ արել,
    Նստել արածիս վարձին եմ նայում.
    Գժված գլուխս ափիս մեջ առել,
    Անցած օրերիս դարձին եմ նայում:

    ............................


    ՈՒ ես եկա



    Արդեն չգալ չէի կարող
    Ինչ էլ լիներ, պիտի գայի:
    ՈՒ ես եկա... Ասում են, թե
    Թոնրի շուրթին ուշաթափվեց
    Խրտնած շողքը լուսնյակի,
    Լուսաբացի մի պատառիկ
    Երդիկն ի վար թռթռալով,
    Ընկավ մորս հոգնած բարձի
    ՈՒ իմ անհոգ բախտի վրա:
    Երդիկն ի վեր թռթռալով
    Իմ առաջին ճիչը թռավ
    Եվ առաջին ծիծեռնակի
    Ծիվ-ծիվի հետ
    Քիվից կախվեց բակի վրա:
    Իրարանցում եղավ հետո
    Խաչիպապենց հին հոդայում...
    Պապս ասաց.- Տեր երկնային,
    Քո փառքը շատ, իմ աչքը լույս,
    Տանս մի սյուն,
    Մի գերան էլ ավելացավ:
    Խաչակնքեց իր երեսին
    ՈՒ մրմնջաց տատս մի բուռ,
    - Անխիղճ Աստված, այս ի՞նչ արիր,
    Խեղճ ու կրակ տուփրիս վրա
    Մի ավելորդ գդալ բռնող,
    Մի բերան էլ ավելացավ:
    Ինքն իրենից ամաչելով `
    Հայրս անցավ սյունի ետև,
    Սրբեց քրտինքն իր ճակատի
    Եվ աչքերի արցունքը տաք
    ՈՒ երևի մտքում ասաց.
    - Արտ ու կալում ցավիս ընկեր,
    Գութան քշող ու կամ քշող
    Մի ճիպոտ էլ ավելացավ...
    Առան-տվին, տվին-առան,
    ՈՒ ոչ մեկը գլխի չընկավ,
    Որ աշխարհի կանաչ-կարմիր
    Երազների ետևն ընկած
    Երկու ոտ էլ ավելացավ:
    Երազներից քարե ծաղիկ
    ՈՒ քարեղեն հեքիաթ հյուսող
    Երկու ձեռք էլ ավելացավ:
    ՈՒ թեկուզ այս մեղքերը շատ,
    Վերքերը շատ աշխարհի մեջ
    Մի նոր մեղք էլ,
    Մի նոր վերք էլ ավելացավ:
    Բայց նրա մեծ համերգներում
    Մեր աշխարհի համ ու հոտով
    Մի նոր երգ էլ ավելացավ:
    Il y a des gens qui augmentent votre solitude en venant la troubler...

  8. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Arpine (04.09.2011), Inna (23.06.2011), Անտիգոնե (11.01.2014), Հենրիկ Բաբաջանյան (12.05.2011), Նաիրուհի (12.05.2011)

  9. #95
    Պատվավոր անդամ ars83-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.06.2008
    Գրառումներ
    2,966
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ախ, ինձ ծլել չթողին

    Ախ, ինձ ծլել չթողին,
    Էլ ուր մնաց կանաչել,
    Ծանոթանալ չթողին,
    Էլ ուր մնաց ճանաչել:
    Սովորեցի չգործած
    Մեղքիս համար մեղանչել,
    Իմ տվածով գոհանալ,
    Վարձիս համար ամաչել:
    Ինձ հառաչել չթողին,
    Էլ ուր մնաց շառաչել:


    Մայրամուտ, Մասյաց գագաթին

    Մայրամուտ, Մասյաց գագաթին
    Խարույկդ վառած մեռնեի,
    Արևից, հողից, հողմերից
    Կարոտս առած մեռնեի,
    Իմ վերջին հառաչքի միջից
    Գոհության ճիչը բողբոջեր,
    Արտերս, արտերս վարած,
    Պարտքերս մարած մեռնեի։

    Այս խոսքերի վրա երգեր է գրել Տիգրան Մանսուրյանը: Առաջարկում եմ վայելել դրանք հիանալի Արաքս Մանսուրյանի կատարմամբ:

    Il y a un spectacle plus grand que la mer, c'est le ciel; il y a un spectacle plus grand que le ciel, c'est l'intérieur de l'âme. (V. Hugo, Les Misérables)

  10. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Arpine (04.09.2011), E-la Via (13.05.2011), Inna (23.06.2011), Lílium (18.07.2013), My World My Space (13.05.2011), Մաեստրո (18.05.2011)

  11. #96
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    4,879
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Աշխարհն այնպես

    Աշխարհն այնպես լույս ու մթին,
    Աշխարհն այնպես պարզ ու խրթին,
    Աշխարհն այնպես հանդարտ ու խոր,
    Աշխարհն այնպես հոգնաժխոր...
    Աշխարհն այնպես շիտակ ու ծուռ,
    Աշխարհն այնպես մեղմ ու դաժան,
    Աշխարհն այնպես միակտուր,
    Աշխարհն այնպես բաժան-բաժան:
    Աշխարհն այնպես խենթ ու խելոք,
    Աշխարհն այնպես խոփ ու հոտաղ,
    Աշխարհն այնպես մենք ու մերոնք,
    Աշխարհն այնպես խորթ ու օտար:
    Աշխարհն այնպես մենակ ու լուռ,
    Աշխարհն այնպես հաղորդական,
    Աշխարհն այնպես ահազարհուր,
    Աշխարհն այնպես անօգնական:
    Աշխարհն այնպես շոշաթելի,
    Աշխարհն այնպես անիրական,
    Տերերն այնքան անպարտելի,
    Աշխարհն այնպես անտիրական:
    Աշխարհն այնպես չվերծանված,
    Աշխարհն այնպես հասկանալի,
    Աշխարհն ասես արտ է ցանած-
    Սպասում ենք՝ հասկահանի:

    Հողից սովորեմ


    Հողից սովորեմ՝ գոհացնել մարդուն,
    Հովից սովորեմ՝ զովացնել մարդուն:
    Ծովից սովորեմ՝ խորացնել մարդուն,
    Հասկից սովորեմ՝ զորացնել նրան:
    Ամպից սովորեմ՝ հույս տալ մարդուն,
    Խոտից սովորեմ՝ խոնարհվել նրան,
    Խոփից սովորեմ՝ խոնարհել նրան,
    Վազից սովորեմ՝ վստահել մարդուն:
    Յուրացնեմ անգիր օրենքը ջրի,
    Ջրից սովորեմ՝ լիացնել մարդուն:
    Օդից սովորեմ՝ առաքվել ձրի,
    Ծաղկից սովորեմ՝ հիացնել մարդուն:
    Հոգսից սովորեմ՝ մարդուն չլքել,
    Հույսից սովորեմ՝ հասնել նեղ օրվան,
    Փորձանքի պահին որոնել նրան
    Եւ վհատության մրուրից փրկել:
    Կամքից սովորեմ՝ բարձրացնել մարդուն,
    Խղճից սովորեմ՝ վեհացնել նրան՝
    Սիրուց սովորեմ՝ վերածնել նրան...
    Լույսից սովորեմ՝ արթնացնել մարդուն:

    Մանկության աշխարհ

    Մանկության աշխարհ, ի՞նչ ասեմ հողիդ
    Ու որտե՞ղ փնտրեմ քեզ պես աշխարհ...
    Հովիտը՝ երկինք, երկինքը՝ հովիտ,
    Քարը քարայծ է, քարայծը՝ քար:

    Ամպը հանգչում է, սարը սլանում,
    Սարը հեծյալ է սարի թամբին:
    Ժայռը, որ բուք ու բոց է կլանում,
    Կոտրված կուժ է՝ ջրի ճամփին:

    Օրվա մեջ ինչքան ինքն իրեն զրկում,
    Զիջում է արտը՝ մացառուտին,-
    Ծիածանով է քրտինքը սրբում
    Իմաստուն հասկը մայրամուտին:

    Նեկտար են հանում մեղուներն օդից,
    Ծիլը պատգամ է ու ճառագայթ,
    Աղբյուրի ջուրը՝ քերծերի տակից
    Մանուշակ կերած քարայծի կաթ:

    Հովիտը՝ երկինք, երկինքը՝ հովիտ,
    Քարը քարայծ է, քարայծը՝ քար.
    Մանկության աշխարհ, ի՞նչ ասեմ հողիդ,
    Ու որտե՞ղ գտնեմ քեզ պես աշխարհ:

    ***

    Մայրամուտի մեջ ամպն է խաղում...
    Ինչպիսի մաքուր ամպի քուլա,
    Մարդ քիչ է մնում նստի ու լա,
    Որ ամպ չի ծնվել ինքն աշխարհում:

    Արեւն անցնում է լեռան ետեւ,
    Կարմրատակում է երեսն ամպի,
    Մարդ քիչ է մնում ուշաթափվի
    Երջանկությունից այդ կարճատեւ...

    Եւ քիչ է մնում բռնի ուտի
    Թեժաթուխ ամպը մայրամուտի:

    Արծիվը արծիվ


    Արծիվը արծիվ թող մնա,
    Արտույտի երգին եմ կարոտ,
    Երգ ասող խելքին եմ կարոտ,
    Արծիվը արծիվ թող մնա:
    Արծվից բան չես իմանա,
    Ես ուրիշ մեկին եմ կարոտ...
    Արծիվը արծիվ թող մնա,
    Արտույտի երգին եմ կարոտ:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  12. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Arpine (04.09.2011), Inna (23.06.2011), Արէա (23.06.2011)

  13. #97
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    4,879
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ինձ բաց թողեք

    Չէ, ժամանակն է կարծես,
    Ինձ բաց թողեք, ես գնամ:
    Թող ամեն ինչ մնա ձեզ,
    Ինձ բաց թողեք, ես գնամ:
    Քանի շնչում եմ մի քիչ
    Եւ մնում եմ դեռ մի քիչ
    Իմ երեսի ջրով ես,-
    Ինձ բաց թողեք, ես գնամ,
    Դեռ մոր ծիծը բերանում-
    Իմաստուն է երեխան...
    Էլ ո՞վ կա, որ խրատես,
    Ինձ բաց թողեք, ես գնամ:
    Ինչ իմ աչքով չտեսա,
    Ձեր աչքերով կտեսնեմ,
    Ի՞նչասել է. «մնա, տես»,
    Ինձ բաց թողեք, ես գնամ:
    Թմրել են սիրտ ու գլուխ...
    Ոչ ծիծաղն է մի ծիծաղ,
    Ոչ էլ ցավն է ցավի պես,
    Ինձ բաց թողեք, ես գնամ:
    Կայմ ու կողերը ջարդված,
    Անառագաստ ու անղեկ
    Եւ անդրոշ նավի պես
    Ինձ բաց թողեք, ես գնամ:
    Իմ առնելիքը առա
    Եւ իմ տալիքը տվի...
    Եւ բախտից գոհ եմ այնպես,
    Ինձ բաց թողեք, ես գնամ:

    Ձկնիկը

    Ես ոտաբոբիկ պորտը բաց տղա,
    Հրաման-հորդորով մեր տան մեծերի,
    Ինձանից ծանր, ծերատ մի բահով
    Առաջին անգամ այգի եմ ջրում...
    Տնկել եմ բահը առվի կապի մեջ,
    Ջուրը շուռ տվել կանաչի վրա.
    Գոհացող հողի շնչառության հետ
    ՇՇուկն եմ լսում ծիծ տվող ջրի:
    Սաղարթի միջից արեւի մի շող
    Օգնական-բահիս կոթն ի վար իջել,
    Թրջվել է ջրում եւ թպրտալով
    Թրջված աչքերս առել է վրան
    Ու բաց չի թողնում...
    Հանկարծ աչքերիս հետքերից խրտնած
    Ձկնիկը պոչով խփում է բահիս,
    Ջրի հետ մտնում կանաչների մեջ:
    Ճայի պես ճչում, թռչում ճայի պես,
    Կարմիր աստղերով հրաշքը բռնում,
    Ուշաթափվում եմ ուրախությունից,
    Թպրտում եմ թաց կանաչի վրա...
    Ու թպրտացող ձեռքիս ափի մեջ
    Ամբողջ աշխարհն է թպրտում կարծես:
    Տային աշխարհի ծովերը բոլոր,
    Ձկները տային բոլոր ծովերի,
    Հեքիաթի ոսկե ձկնիկն էլ տային,
    -Տարեք, կասեի, տարեք, պորտը բաց
    Իմ երջանկության հրաշքը բերեք,
    Իմ բահը բերեք, իմ ջուրն ու այգին,
    Կարմիր աստղերով իմ աստղը բերեք:

    Տեսնես որտե՞ղ է
    (Պարույր Սեւակին)

    Մենք նստել էինք, սիրելի Պարույր,
    Խոսքը գնում էր ձեր կովի վրա,
    Որին խփել էր ինքնաթափը կույր,
    Ջարդել էր եղջյուրն ու ոտքը նրա:
    Դու ասում էիր, թնդում էր ապին,
    Ապին ասում էր,- կորցրու գնա,
    Ձայնը չլսեմ, աչքս չտեսնի:
    Ազին ասում էր.- Կով է, թող մնա,
    Կապրի, կշնչի մեզ հետ միասին...
    Ես ասում էի, որ բիրտ է ապին,
    Ապին սիրտ չունի, անսիրտ է ապին...
    Եւ ասում էի, որ նուրբ է ազին,
    Ոտից գլուխ սիրտ ու սուրբ է ազին...
    Դու ասում էիր,- Վերջը ծախեցինք,
    Կովը ծախեցինք, գոհ մնաց ապին,
    Ազին նայում էր
    Սյունից կախ ընկած, որբացած կապին,
    Ազին լալիս էր, ազին հառաչում.
    - Տեսնես որտե՞ղ է կովը բառաչում...
    Դու ասում էիր, թե ապին էր ճիշտ,
    Ես ասում էի.- Ազին՝ ինչպես միշտ...
    Ու վիճում էինք, ու կռվում էինք,
    Ու չէինք զիջում, ու փրփրում էինք,
    Իրար սպառնում, հետո սպառվում
    Ու լռում էինք:
    Եւ հետո, բաժանման պահին,
    Քո աչքերի մեջ արցունքներ կային,
    Խղճի ու զղջման խոշոր արցունքներ...
    Այն օրից ինչե՜ր անցան աշխարհով...
    Ննջում է կողքիդ ապին անխռով,
    Շիրիմիդ վրա վարդեր են աճում,
    Քո ձեռքով տնկած այգու կանաչու
    Գետնով է տվել ողկույզը վազին
    Եւ մորմոքում է ինձ հետ միասին.
    -Տեսնես որտե՞ղ է կովը բառաչում,
    Տեսնես որտե՞ղ է հառաչում ազին:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  14. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Inna (23.06.2011), Lionne_en_Chasse (23.06.2011), My World My Space (24.06.2011), Արէա (23.06.2011), Գեա (23.06.2011)

  15. #98
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    4,879
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ասում եք

    1


    Ասում եք արծիվը
    Հավքերի արքան է,
    Արքայից արքան է,
    Իշխանաց իշխանը...
    Հավք կա՞, որ ապահով
    Նստում է իր տանը:
    Ասում եք արծիվը
    Հավքերի արքան է:
    Հաշվե՞լ եք արքայի
    Բաժինը որքան է,
    Առնում ու տանում է
    Ինչքանից ինչքա՞նը:
    Ասում եք արծիվը
    Հավքերի արքան է,
    Արքայից արքան է,
    Իշխանաց իշխանը:

    2


    Ասում եք արծիվը
    Հավքերի արքան է:
    Տեսե՞լ եք արքայի
    Արյունոտ կոպերը,
    Հաշվե՞լ եք հավքերի
    Ճիչերն ու ողբերը:
    Ասում եք արծիվը
    Հավքերի արքան է:
    Ասում եք: Երեւի
    Ձեր խելքն այդքան է:
    Հաշվե՞լ եք ինչքան են
    Զոհերի ողբերը...
    Ասում եք արծիվը
    Հավքերի արքան է,
    Տեսե՞լ եք արքայի
    Արյունոտ կոպերը:

    3

    Ասում եք արծիվը
    Հավքերի արքան է,
    Հավքերի պարծանքն ու
    Պատիվն է արծիվը:
    Բայց ե՞րբ է նա պահել
    Հավքերի պատիվը,
    Ասում եք արծիվը
    Հավքերի արքան է:
    Նա միայն ու միայն
    (Աշխարհն իմ վկան է)
    Պաշտում է իր ձագին,
    Պաշտպանում իր քիվը:
    Ասում եք արծիվը
    Հավքերի արքան է:
    Հավքերի պարծանքն ու
    Պատիվն է արծիվը:

    4

    Ասում եք արծիվը
    Հավքերի արքան է:
    Հաշվե՞լ եք երբեւէ
    Արքայի մեղքերը,
    Հաշվե՞լ եք հավքերի
    Վշտերն ու վերքերը:
    Ասում եք արծիվը
    Հավքերի արքան է,
    Ասում եք արծիվը
    Հավքերի արքան է:
    Բողոքե՞ն հավքերը...
    Դա հեշտ չէ այնքան էլ,
    Քանի որ հզոր են
    Արքայի զենքերը:
    Ասում եք արծիվը
    Հավքերի արքան է.
    Հաշվե՞լ եք երբեւէ
    Արքայի մեղքերը:

    5

    Ասում եք արծիվը
    Հավքերի արքան է,
    Հավքերի տերության
    Տիրակալն ու տերը,
    Բայց ինչու՞ օրենք է
    Հավքերի ուտելը,
    Ասում եք արծիվը
    Հավքերի արքան է:
    Բայց ինչու՞ ամեն տեղ
    Արցունք ու կական է,
    Ինչի՞ց են տագնապած
    Հպատակ հավքերը:
    Ասում եք արծիվը
    Հավքերի արքան է,
    Հավքերի տերության
    Տիրակալն ու տերը:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  16. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Lionne_en_Chasse (25.06.2011), My World My Space (24.06.2011), Արէա (24.06.2011)

  17. #99
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    4,879
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    ***

    Առան-տվին սարն ու արեւը մի ժամ,
    Տվին առան... Լաց... աղաչանք... չեմուչում,
    Եւ վերջապես կեսուր-սարի օրհնությամբ
    Արեգակը թողեց գնաց հերանց տուն:

    Ի՞նչ իմանաս պաղ քամուց էր, թե վախից,
    Լանջերն ի վար ճչաց անտեր մի թախիծ:
    Մի ամայի սարսուռ անցավ դաշտերով
    Ու խլացավ՝ անձավները քաշվելով...

    Կիրճերի մեջ հոգնած օրն է հորանջում,
    Եւ ժայռերի լռությունն է ղողանջում:

    ***


    Քունս չի տանում... պաշարս կապեմ,
    Հոգսերիս խաբեմ, որ հետս չգան
    Եւ մինչեւ գալս անունս չտան,
    Ճանապարհ ընկնեմ... մի կրկին անգամ
    Շնչեմ Գյազբելիս մութն անուշահոտ,
    Քայլելով նրա հասակը չափեմ,
    Մինչեւ ձեռքերով բռնեմ, շոշափեմ
    Ադամալույսի շողերը շողոտ,
    Եւ շողերի հետ, բարձունքի վրա,
    Շոշափեմ շաղոտ թռիչքը հավքի
    Եւ քնաթաթախ ծիվծիվը նրա:
    Եւ այդ բոլորը, կորցնելու վահով,
    Առնեմ, տուն բերեմ ամպի մախաղով:

    Քեզ ինձանից խորհուրդ


    Տխրությունով, սիրով,
    Բախտով հարբած եղիր,
    Մի քիչ պարտված մնա,
    Մի քիչ աստված եղիր:
    Բաշխիր, ինչ որ ունես,
    Մի ափսոսա ոչինչ,
    Սրտիդ ուզածն արա
    Ու սրտաբաց եղիր:

    Ամեն բացվող օրվադ
    Աստծու պարգեւ ասա,
    Մի լավ խոսք ես լսել՝
    Թռնելու թեւ ասա,
    Միշտ ճերմակին ճերմակ
    Ու սեւին սեւ ասա,
    Ծուռ նայողիդ վրա
    Դու ծիծաղած եղիր:

    Ու երբ ցերեկն անցնի,
    Ընկնի գիշերը մութ,
    Երբ չգտնեն արդեն
    Ինձ՝ աչքերը քո լուրթ,
    Եւ դու մենակ մնաս,
    Քեզ ինձանից խորհուրդ.
    Համո Սահյան ասա,
    Նստիր ու լաց եղիր:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  18. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (17.08.2013), My World My Space (24.06.2011), Արէա (24.06.2011)

  19. #100
    Ուսանողուհի Inna-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.07.2010
    Հասցե
    Իսպանիա, Բարսելոնա
    Գրառումներ
    574
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Առաջին սերս...

    Առաջին սերս ձնծաղիկի պես
    Ձնհալի միջից մի անգամ ժպտաց,
    Ինձ ոտից գլուխ մի անգամ չափեց
    Եվ իսկույն փակեց աչիկները թաց։

    Երկրորդը խոնարհ մանուշակ էր մի.
    Կանաչ թփի մեջ թաքուն ծիծաղեց,
    Առավ համբույը ոսկեղեն շողի
    Եվ ամոթանքից գլուխը կախեց։

    Երրորդը վարդ էր մի բոսորաթերթ,
    Ծանոթ էր արդեն արևի ուժին,
    Ինձ գերեց, տարավ, խաղաց սրտիս հետ,
    Փշերն ինձ տվեց, բուրմունքն ուրիշին։

  20. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Arpine (04.09.2011), Yevuk (04.09.2011)

  21. #101
    Սկսնակ անդամ Renata-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.08.2011
    Հասցե
    Планета Земля
    Գրառումներ
    48
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    ՉՀԻՇԵԻ ՔԵԶ
    Հեռանայի, հեռանայի,
    Մոռանալով մոռանայի,
    Չհիշեի քեզ:
    Ծովն ընկնեի խելքիս ձեռից,
    Ակունքներից և ափերից
    Փախած գետի պես:

    Եվ ջրերում դառն ու անհուն
    Կորցնեի տոհմ ու անուն,
    Ու կորչեի ես...
    Թեկուզ բախտից գոհանայի,
    Բայց ինձ ծովից գողանայի,
    Նորից տայի քեզ:

  22. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Գանգրահեր (07.09.2011)

  23. #102
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    3,488
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Վերջին խմբագրող՝ Նաիրուհի: 18.10.2011, 00:37:
    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  24. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Արէա (18.10.2011)

  25. #103
    ........ Stranger_Friend-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.01.2013
    Տարիք
    24
    Գրառումներ
    583
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    ԳՈԻՑԵ ՀԵՆՑ ԱՅՍՏԵՂ


    Ինձ թվում է, թե մի քանի անգամ
    Հերքել եմ արդեն
    Ես անդարձության օրենքն անողոք:
    Մի քանի անգամ գնացել-եկել,
    Ապրել եմ այսպես և ապրում եմ դեռ:
    Ինձ թվում է, թե մի քանի անգամ
    Ամենավերջին վերջինն եմ եղել
    Եվ սպասում եմ վերջնական վերջին:
    Ինձ թվում է, թե մի քանի անգամ
    Տեսել եմ արդեն հավիտենության
    Ամենավերջին ակնթարթը ես,
    Որից դենը դեռ
    Կա մի անսահման հավիտենություն:
    Ինձ թվում է, թե մի քանի անգամ
    Եղել եմ արդեն անսահմանության
    Ամենավերջին սահմանի վրա,
    Որից դենը դեո
    Կա մի անվախճան անսահմանություն:
    Եվ ի՞նչ իմանաս չենք հանդիպելու
    Ամենավերջին հավիտենության
    Ամենավերջին ժամի ժամանակ,
    Ամենավերջին անսահմանության
    Ամենավերջին սահմանի վրա,
    Գուցե հենց այստեղ և այս նույն պահին:
    — Խփիր, այս պահի կենացը խմենք,
    Մի վայրկյան հետո գուցե չլինենք:
    Սրիկա է մարդը, եթե նա ապրում է, երբ ապրելն իսկ անհնարին է.
    Եվ սրիկա է նա, ով նրան դրա համար սրիկա է անվանում...



  26. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Smokie (18.02.2013)

  27. #104
    գիշատիչ Վոլտերա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    05.12.2012
    Հասցե
    Բլրակ
    Տարիք
    28
    Գրառումներ
    1,523
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    4 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մի մեծ գերդաստան նրա հույսին էր,

    Գարունը բացվեր` լուծը ուսին էր,

    Ճակատին շարմաղ լիալուսին էր,

    Եզն այսպիսին էր:



    Եզը գութանի գութն ու գրգիռն էր,

    Ոգու կորովն ու արյան թրթիռն էր,

    Ուղեծիր հանող նրա հրթիռն էր...

    Ճակատագիրն էր:



    Եթե բախտը կար, եզը միջուկն էր,

    Օջախի ծուխն էր, նախիրի շուքն էր,

    Նա շինականի միակ նեցուկն էր,

    Նրա բազուկն էր:



    Երբ որ ճիպոտը կողին շաչում էր,

    Նա ինքն իրենից բուսնում, աճում էր,

    Ինքն իրեն տիրում ու նվաճում էր,

    Եզ էր, քաշում էր:



    Եզան կերածը դարման ու սեզ էր.

    Ինքը բարության քայլող մի դեզ էր,

    Համառ էր, բայց և խոնարհ ու հեզ էր,

    Ինչ աներ, եզ էր:



    Օրը թեքվում է, ու ես մթնում եմ,

    Ե'րգ իմ, գութա'ն իմ, ե'զ եմ, քրտնում եմ,

    Ինքս իմ ստվերից մեկ-մեկ խրտնում եմ,

    Բայց դեռ տքնում եմ...


    Սիրում եմ Սահյանին, շաաատ
    Blessed the poison which brings the end

  28. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Smokie (18.02.2013), Արէա (17.02.2013), Նաիրուհի (17.02.2013)

  29. #105
    Պատվավոր անդամ E-la Via-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.07.2009
    Գրառումներ
    1,262
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Դու չլինեիր այդքան անթերի,
    Ես չլինեի այսպես ավերակ ...
    Դու չուշանայիր, ես չշտապեի,
    Եվ աշխարհ գայինք միաժամանակ։
    Եվ այն ժամանակ թող հանդիպեինք,
    Եվ ի՜նչ կլիներ, տես, այն ժամանակ ...
    Հեռացողներին ճամփան չի ներում:
    Zulo

  30. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Lílium (17.08.2013), Smokie (18.08.2013), Yevuk (04.03.2014), Նաիրուհի (18.08.2013), Նանո (18.08.2013)

Էջ 7 9-ից ԱռաջինԱռաջին ... 3456789 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Ստեղծագործական մրցույթ. «Ոգեշնչվիր Համո Սահյանից»
    Հեղինակ՝ Chuk, բաժին` Թեմատիկ մրցույթներ
    Գրառումներ: 174
    Վերջինը: 27.05.2011, 07:51
  2. «…Հայաստանին վտանգ է սպառնում…»,– ասաց Համո Մոսկոֆյանը
    Հեղինակ՝ Հակոբ Գեւորգյան, բաժին` Զվարճալի
    Գրառումներ: 45
    Վերջինը: 14.04.2009, 13:26

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •