(շարունակություն)
Լինես հարիֆ, կամ թե հանճար,
Տաջիկ լինես կամ վրացի,
Հյուսն, պոռնիկ, փիլիսոփա,
Բոբիկ, դաժան թե խելացի,
Կաթ ես ուտում կամ խորոված,
Մի բան դու հաստատ իմացիր.
Միևնույն է կյանքի համար.
«Հնձիր՝ ինչ երեկ ցանեցիր»:
Անցողիկ է կյանքդ, ջահե՛լ,
Ինչպես լույսը՝ մոմի բոցի,
Ինչպես սերը այն աղջկա՝
Կանգնած անկյունում փողոցի:
Կյանքը տխուր ու բարդ բան է,
Թե փող չունես մի փոր հացի:
Մեկ-մեկ քիչ է մնում՝ դիմես
Թուղթուգիր անող գրբացի:
Ամեն ինչ չի տարանջատվում
Սպիտակ-սևի, չոր ու թացի:
Ոչինչ, որ դեռ լավ չես ջոկում,
Ես էլ մի քիչ ուշ զգացի
:
Կյանքը ծա՞նր է, վախենո՞ւմ ես,
Ոչի՜նչ, մի՜ քիչ էլ դիմացիր,
Շրջապատդ քեզ չի՞ «դզում»,
Կարող ես գնել գնդացիր
:
Բայց իմ հանճարեղ պոեմը
Դու մի հասկացիր բառացի,
Աշխատացրու քնած խելքդ
Ու իմաստի մեջ խորացիր:
Ու իմ ասած ամեն բառից
Միանգամից մի նեղացիր,
Քո լավի համար եմ ասում,
Թե չէ՝ ոնց կուզես, քավ լիցի
:
Էջանիշներ