Արշակի էս նկարից «ներշնչված»
••Սեղմել՝ ցույց տալու համար
Շին, ես չգիտեմ՝ դու ինչ փորձ ես ունեցել Երևանում: Ու մի քիչ էլ բնական ա, որ քո փորձն ուրիշ կլինի, եթե անգամ հետներդ աղջիկներ են էղել, բայց Երևանը միանշանակ աշխարհի ամենաանվտանգ քաղաքը չի գոնե կանանց համար: Երևանում առանց տղաների, գիշերով մենակ քայլող աղջկա համար առնվազն կարա տհաճ լինի: Ինձ հետ մի անգամ չի պատահել, որ մենակով ոտքով քայլել եմ տուն, ու տղամարդիկ են մոտեցել, սկսել տհաճ առաջարկներ անել: Ստիպված զանգել եմ մերոնց, որ իմանան՝ մի քանի մետր էն կողմ ինձ սպասում են, հեռու մնան: Պատահել ա նաև, որ մեքենաներ են կանգնել, մեջից մարդիկ իջել, հետևիցս բարձրացել են տուն, ու որ տեսել են քայլերս արագացնում եմ, ձեն են տվել, ես հազիվ եմ հասցրել ինձ դարպասից ներս գցեմ: Ես մտածում էի՝ էդ ամենը փոխվել ա: Բայց էս վերջին անգամ որ Երևանում էի, Նոր տարվա գիշերը պիտի մի տասը րոպե քայլեի մենակով: Միակ մենակ աղջիկը ես էի փողոցում քայլող, իսկ տհաճ հայացքներն անպակաս էին: Բարեբախտաբար, էս անգամ հայացքներով սահմանափակվեցին:
Ոչ մի եվրոպական քաղաքում տենց տհաճությունների չեմ հանդիպել: Ու կապ չունի՝ ժամը տասից հետո փողոցում մարդ կա, թե չէ: Շատ-շատ քաղաքներում մեն-մենակ առավոտը ժամը չորսին էլ եմ քայլել: Ոչ մի տհաճ բան:
Գիտեմ։ Բան չասի։ Իսկ ի՞նչ կասես Եվրոպայի զարգացման շարունականության, խավար միջնադար չլինելու և արաբների դերի անհեթեթության մասին։ Թող գնան ուրիշ տեղ բողոքեն իմ Երևանից։ Ես հարմար մարդ չեմ։
Ֆեյսբուքում մի էջ աչքովս ընկավ՝ «Россия для всех», կողքն էլ գրած ա «Русия барои ҳама»։ Մտածում եմ. էս ովքեր են էս անգրագետները, հերիք չի հայերենը կիրիլիցայով են գրել, մի հատ էլ տառասխալներով։
Վերջում պարզվեց տաջիկերեն ա։
Փաստորեն տաջիկերեն «барои ҳама» նշանակում ա «բոլորի համար» )
Cassiopeia (31.01.2016), John (31.01.2016), Mr. Annoying (31.01.2016), Smokie (31.01.2016), Աթեիստ (31.01.2016), Անվերնագիր (31.01.2016), Զաքար (31.01.2016), Շինարար (31.01.2016), Ռուֆուս (31.01.2016)
Ես էլ եմ էնտեղ լիքը անկապ հարցեր տեսնում, բայց իմ ստացածներն ուրիշ որակի անկապ են: Ասենք, հստակ սուբյեկտիվ պատասխան ակնկալող հարցերը. ո՞ր երգի բառերն են ամենալավը, էսինչ խմբի ո՞ր երգն ա ամենալավը և այլն: Ու մեկ էլ լիքը անհեթեթ հարցեր խելքի մասին եմ ստանում. «Հանճարները ո՞նց են սովորում», «Ո՞վ ա ամենաբարձր այքյուով մարդը» և այլն: Բայց դե լիքը հավես հարցեր էլ կան, որ քեզ թվում ա՝ մենակ քո մտքով ա անցել, ամաչում ես տալ, բայց մեկ էլ տեսնում ես՝ մեկը տվել ա, պատասխաններից էլ ենթադրում ես, որ լիքն են էնպիսի մարդիկ, որոնց էդ հարցի պատասխանը հուզում ա:
Բայց quora–ի կայֆն էն ա, որ պատասխանների որակը ահագին բարձր ա։ Նույնիսկ ամենասուբյեկտիվ հարցերին թոփ պատասասխանները սովորաբար ահագին օբյեկտիվ ու կոռեկտ են լինում։ ՈՒ պատասխանողները հաճախ ոլորտի հայտնի դեմքեր են լինում, կամ առնվազն նշվում ա թե պատասխանողը ինչքանով ա կոմպետենտ տվյալ հարցի համար։
Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило
Լավ, ես աչքիս էդ կարգի սուբյեկտիվ ու անիմաստ հարցերը չեմ էլ մտնում որ կարդամ
Ինձ մոտ ավելի շատ հակառակն ա լինում․ տեսնում եմ հարցեր, որ երբևէ մտքովս չէր անցնի հարցնել կամ էդ մասին գուգլել, բայց տեսնում ես ինչ–որ մեկը հարցրել ա quora–ում ու հարցը կարդալուց հետո քեզ էլ ա ահավոր հետաքրքրում էդ հարցի պատասխան(ներ)ը ՈՒ տենց ամեն անգամ quora մտնելուց հետո մի քանի ժամ դուրս չեմ գալիս։ Հարցից հարց եմ խորանում ու կորում մեջը։ Բայց դե հաճախ չի որ հիշում եմ quora–ի մասին, որ մտնեմ կարդամ։
Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило
Իսկ էդ աուդիո գրքերը կրճատված չե՞ն: Ես մի անգամ լսելուց համեմատել եմ. ահագին տեղեր «թռնում» էին, իսկ ես չեմ սիրում «թռնել»: Եթե ամբողջը կարդում են, ես էլ մեծ հաճույքով աշխատելուց կլսեի:
Կարճ
Կոնկրետ
boooooooom (12.02.2016)
Այս պահին թեմայում են 5 հոգի. (0 անդամ և 5 հյուր)
Էջանիշներ