Նոր բլոգ? Նոր հայալեզու բլոգ? Դեռևս մի տարի առաջ ահուսարսափով կնայեի նման մտքի: Իսկ դե հիմա` why not? Նույնիսկ ամենահերմեթիկ աթանորը երբեմն պիտի բաց արվի, որ մեջը օդ խաղա` բլոգում կգրեմ իմ մասին, անցյալ, ապագա ու ներկա կյանքի մասին, հետաքրքրությունների, կկիսվեմ իմ տեսանկյունից կարևոր ...
Ամբողջ օրը հիշում էի մեր դպրոցի հատակի նախշերը: Չգիտեմ` ինչիս էր դա պետք, որտեղից դարձավ կպչուն հիշողություն (եթե նման բան ընդհանրապես գոյություն ունի), բայց էսօր ամբողջ օրը հիշում էի դպրոցի հատակի մարմարե նախշերը: Էդպես լինում է, երբ մի երգ ես լսում, ու կապ չունի` սիրում ես երգը, ...
Մի քիչ առաջ ոտքիս մատի եղունգը պոկեցի: Արեցի դիտմամբ, ուզում էի ցավ զգալ: Բայց ցավն ինձ պետք էղածից շատ ավելի ուժեղ էր: Ստիպված դեղ քսեցի ու սկսեցի նվնվալ, մեկ-մեկ էլ` լաց լինել, երբ մայրս դեմքիս չէր նայում: Հետո մաման ստիպեց, որ իրեն ցույց տամ հերոսությունս: Առանձնապես ցույց տալու ...
Ատամնաբույժները մանկությանս ամենաակնառու սարսափահարուցիչներից են եղել։ «Ատամնաբույժ» բառն անգամ մեջս սարսուռ էր առաջացնում... Ատամներս էլ փոքր ժամանակ հեչ լավ վիճակում չէին, և դա է՛լ ավելի էր մեծացնում վախս այդ մարդկանց նկատմամբ... Հիշում եմ իմ առաջին հանդիպումն ատամնաբույժի ...
«Մոսկվա կինոթատրոնի ամառային դահլիճը ճարտարապետական արժեք է և չպետք է քանդվի», - այս իսկապես ճշմարիտ միտքն այսօր շատերիս շուրթերին է: Բայց մեզնից քանի՞սը գիտեն այդ շինության ճարտարապետական արժեքը, ավելին, քանի՞սը գիտեն, թե շինությունն իրականում ինչ տեսք ունի: Դժվար է ասել: ...