PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Երաժիշտ, ով հետք է թողել...



Ֆրեյա
02.10.2008, 10:16
Եկեք գրենք մարդկանց մասին, ով մեր կարծիքով հետք է թողել երաժշտության մեջ և իր հայացքներով ազդել է սերունդների մտածելակերպի վրա:
Կամ, հետք է թողել մեր կյանքում, ինչ-որ չափով ազդել ճաշակների ձևավորմանը...
Սկսեմ Jimmy Hendrix & Janis Joplin ից
Մարդիկ, ով խորհրդանշում է ժամանակաշրջանը:
Hendrix գիտառահար, հիփփի, բազմաթիվ երգերի հեղինակ, որոնք մինչև հիմա լսվում և նվագվում են
Joplin մի խելագար, թմրամոլ, դեպրեսիվ և հանճարեղ...


Իմ համար ամեավառ գործերից` Joplin - Half moon, Move over, May be, Cry, Try, Ball and chain.....
Jimmy Hendrix - Hey, Joe , Little wing, Highway chile, Red house, Purple Haze....

Կարող եք վայելել համատեղ գործը ` Summertime
http://www.youtube.com/watch?v=EbGfwzMZAEM

Monk
02.10.2008, 11:02
Հայ իրականության մեջ ես կառանձնացնեի Արթուր Մեսչյանին:

Հակոբ Գեւորգյան
02.10.2008, 11:07
Յոհան Սեբաստիան Բախ

Ռեդ
02.10.2008, 15:30
Եկեք գրենք մարդկանց մասին, ով մեր կարծիքով հետք է թողել երաժշտության մեջ և իր հայացքներով ազդել է սերունդների մտածելակերպի վրա:
Կամ, հետք է թողել մեր կյանքում, ինչ-որ չափով ազդել ճաշակների ձևավորմանը...

Eric Clapton, ճիշտ է, հլա որ կենդանի է :D, կիթառիստ է :)
Չեմ կարող չսիրել Layla, Old Love գործերը (Unplugged ալբոմից) :love
Ի դեպ այդ ալբոմը վերջերս եմ առել :)

Kuk
02.10.2008, 15:32
Շառլ Ազնավուրը` համաշխարհային շանսոնում:

Ֆրեյա
02.10.2008, 15:42
Դե շարունակենք... :)
Երևի, ոչ ոք չի կասկածի, որ Բիթլզը իսկապես ամբողջ մի սերունդի համար /եւ նույնիսկ մեր համար/ եղել է կուռք և հանդիսացել է փոփ երաժշտության հետագա զարգացման համար հրման կետ ;)
Համարյա երգ չկա, որ չսիրեմ, որ մեկը գրեմ՞ :love

Երևի 3-4 տարեկանից Բիթլզի երգերը լսել եմ, բայց չեմ հասկացել դա ինչ երաժշտություն է
Բիթլզի ստեղծագործություննեն այնքան շատ են, որ ամեն անգամ մի նոր բան ես քեզ համար վերգտնում ու նորից սկսում ես ֆանատ դառնալ :oy

Kuk
02.10.2008, 15:44
Դե շարունակենք... :)
Երևի, ոչ ոք չի կասկածի, որ Բիթլզը իսկապես ամբողջ մի սերունդի համար /եւ նույնիսկ մեր համար/ եղել է կուռք և հանդիսացել է փոփ երաժշտության հետագա զարգացման համար հրման կետ ;)
Համարյա երգ չկա, որ չսիրեմ, որ մեկը գրեմ՞ :love

Երևի 3-4 տարեկանից Բիթլզի երգերը լսել եմ, բայց չեմ հասկացել դա ինչ երաժշտություն է
Բիթլզի ստեղծագործություննեն այնքան շատ են, որ ամեն անգամ մի նոր բան ես քեզ համար վերգտնում ու նորից սկսում ես ֆանատ դառնալ :oy

Ուզում էի Բիթլզ գրեի, ուշացա:) ինձնից շատ ես ապրելու;) դժվար ա գտնել այնպիսի երգ, որը կարելի լինի համարել անհաջող: Բայց մեկա, ինձ համար Girl երգը ուրիշ ա:love

Annushka
02.10.2008, 15:48
Metallica, Pink Floyd... այս երկու ռոք ծմբերը շատ սերունդների կուռքն են եղել և մնում են. նրանք իրոք մի նոր ալիք են երաժշտության բնագավառում և հնարավոր չէ չհիանալ նրանցով: :love
Դե Լեդ Զապիլինի և Օզի Օզբորնի մասին էլ չասեմ... անխոս ունեն իրենց անգնահատելի և ուրույն տեղը ռոքի արվեստում, և ոչ միայն... նրանք զարկ են տվել նոր ոճի, նոր մտածողության և աշխարհայացքի:)

Ինչ վերաբերում է դասական երաժշտության հսակներին, ապա դրանք այնքան շատ են, որ անհնար է թվել.. նշեմ մի քանիսին միայն... անխոս Մոցարտը, Բախ, Խաչատրյան, Վիվալդի, Շուբերտ, Գլինկա, Պրոկոֆյեվ, Չայկովսկի, Շոստակովիչ, Վագներ, Շոպեն, Վերդի, Բեթհովեն, Ռախմանինով, Պագանինի, Հայդն, Ռավել, Շտրաուս... դե շատ են, ու բոլորն էլ գոհարներ են համաշխարհային արվեստի ու երաժշտության մեջ...

HardRock
02.10.2008, 16:09
Դե որպես ռոք երաժշտության սիրահար գրեմ ռոքում հետք թողած անձնավորությունների ու խմբերի անուններ: Jimi Hendrix, Deep Purple, Led Zeppelin, Black Sabbath, Pink Floyd:
Հայկականներից` Արթուր Մեսչյան և Ռուբեն Հախվերդյան:

Kuk
02.10.2008, 16:17
Արթուր Մեսչյանի և Ռուբեն Հախվերդյանի անունների կողքին ավելացնեմ նաև Հարութ Փամբուկչյանին. նրա կատարումների շնորհիվ, բազմաթիվ երգեր, որոնք մոռացության էին մատնվել, վերածնվեցին և դարձան շատերի կողմից սիրված:

Դե, մեկ էլ, չմոռանամ Էլվինա Մակարյանին:love

Yellow Raven
02.10.2008, 16:17
Beatles:love
Էս խումբը շատ բանա արել երաժշտության ասպարեզում, եթե չլիներ Բիթլզը ես հիմա չեմ պատկերացնում,թե ինչ երաժշտություն կհնչեր:8
Իսկ ընդհանրապես,ամեն ինչ սկսվելա դասականից` Մոցարտ, Բախ, Բեթհովեն, Վիվալդի:love

Koms
02.10.2008, 16:18
բոլորին թվարկելը դժվար է իհարկե, ասեմ հիմա ամենաշատ լսվողների մասին.

Վիվալդի, Մոցարտ, Բեթհովեն, Խաչատուրյան, Լլոյդ-Վեբեր, ՄաքՔարտնի, Լեննոն, եւ էլի շատ ու շատ,..

Ֆրեյա
02.10.2008, 16:57
:handsElvis Prestley:hands

Ռոք-ն-ռոլի (չխառնել ռոքի հետ) ԼԵԳԵՆԴ :B

70-ականներ~, ամերիկյան ռետրո մեքենաներ, Լաս-Վեգաս և Էլվիս` ժամանակի խորհրդանիշները:
Մեկ այլ մեգա մարդ, ով նախահայր է եղել երաժշտական ժամանակակից ուղղություններին:

aerosmith
02.10.2008, 17:17
ուրեմն, ասեմ շատ լավ թեմայա:hands
the beatles, queen, pink floyd, aerosmith, gregorian, era, ինչու չէ նաև elton john,
նաև Արթուր Մեսչյան

StrangeLittleGirl
02.10.2008, 17:26
Bob Dylan
Էսօր լիքը հայտնի երգեր կան տարբեր աստղերի կատարմամբ, որ լսողների մտքով չի էլ անցնում՝ հեղինակը Դիլանն է: :(

Հայկօ
02.10.2008, 17:51
B.B. King
Louis Armstrong
Ray Charles
Deep Purple
Bob Marley
Frank Sinatra
The Beatles
Michael Jackson

Այս անուններից յուրաքանչյուրն ինչ-որ բանի «արքա» է, ինչ-որ բանի հիմնադիր՝ դա լինի ռեգգին, հառլեմյան ոճը թե հարդ-ռոքը: Ցուցակը կարելի է երկար շարունակել: Ի դեպ՝ aerosmith, era-ն ու gregorian-ը չեմ կարծում, թե ինչ-որ հետք են թողել երաժշտության պատմության մեջ: Նմանապես՝ Էլթոն Ջոնն էլ: Լավն են, բայց իրենց նման հազար հատ լավեր կան:

Առաջարկում եմ թեման չվերածել «սիրած երգերի» ցուցակի, այլ կենտրոնանալ հենց կատարողների վրա: Շնորհակալություն:

ars83
02.10.2008, 18:56
Յոհան Սեբաստիան Բախ
:hands Ապրես, Հակոբ ջան, ես էլ առաջինը նրան կգրեի։ Բայց կարծես թե այստեղ երաժիշտ նշանակում է ոչ կոմպոզիտոր (համենայն դեպս եթե թվարկված անուններին նայենք, այդպես է)։ Ես կգրեի նաև իմ մյուս սիրած կոմպոզիտորի անունը՝ Յոզեֆ Հայդն։

Հայկօ
02.10.2008, 18:59
Դասականներին մի կողմ թողնենք, է՛լի: Նրանք հենց այն պատճառով են դասական, որ իրենց հետքը արդեն թողել են: Էստեղ խոսքը բրիթնիսփիրսատիպ էլթոնջոնների մասին է:

ars83
02.10.2008, 19:06
Դասականներին մի կողմ թողնենք, է՛լի: Նրանք հենց այն պատճառով են դասական, որ իրենց հետքը արդեն թողել են: Էստեղ խոսքը բրիթնիսփիրսատիպ էլթոնջոնների մասին է:

Վայ, հազար ներողություն, էս ո՞նց մենք սենց կեղտոտ կոշիկներով եկանք–մտանք էս «храм музыки»–ն, որտեղ idol–ները Բրիտնի Ջոներն են։ Գնում եմ, գնում... :D

Հայկօ
02.10.2008, 19:10
Հուսով եմ՝ կատակ էր... :)

ars83
02.10.2008, 19:16
Հուսով եմ՝ կատակ էր... :)

Բա էլ ի՞նչ պիտի լիներ։ ;)

Aurora
02.10.2008, 20:46
JAMES BROWN
ABBA խումբը

Ceceron
02.10.2008, 21:02
B.B. King
Louis Armstrong
Ray Charles
Deep Purple
Bob Marley
Frank Sinatra
The Beatles
Michael Jackson

Այս անուններից յուրաքանչյուրն ինչ-որ բանի «արքա» է, ինչ-որ բանի հիմնադիր՝ դա լինի ռեգգին, հառլեմյան ոճը թե հարդ-ռոքը: Ցուցակը կարելի է երկար շարունակել: Ի դեպ՝ aerosmith, era-ն ու gregorian-ը չեմ կարծում, թե ինչ-որ հետք են թողել երաժշտության պատմության մեջ: Նմանապես՝ Էլթոն Ջոնն էլ: Լավն են, բայց իրենց նման հազար հատ լավեր կան:

Առաջարկում եմ թեման չվերածել «սիրած երգերի» ցուցակի, այլ կենտրոնանալ հենց կատարողների վրա: Շնորհակալություն:

Նշածներիցդ շատերը լավ երգիչներ են ու խմբեր, բայց իր հոգեբանական խորությամբ ու երաժշտականությամբ Mettalica խմբին հասնող չկա: Երգերի մեջ ինչ ուզես կգտնես կլասիկից սկսած : !!! P.S. Բայց դե Michael Jackson նելա ուրիշ, իրա երգերի մեջ էլ ցանկացած թեմա կարաս գտնես (ոնց որ ակումբում :-))

Doberman
02.10.2008, 21:54
ես մտածում էի Bob Marley ոչոգ չի նշի ես կնշեմ , ենել ուշացել եմ բայց ասեմ որ Marley ամբողջ ընտանիքը երգում է`տղաները աղջիկը.....:hands
Դե 2Pac չգրեի ես ինձ չէի ների: նա մեծ գործ է արել RAP-ի ասպարեզում փոխանցելով հիմնադիրների արվեստը ավելացնելով իր ստիլի հետ ....:B
LIve goes on...
Կյանքը շարունակվում է...:apeape

Ռուֆուս
02.10.2008, 23:20
Շատ անուններ կարող եմ տալ բայց կսահմանափակվեմ այս չորսով...

Իմ կարծիքով դասական երաժշտության մեջ իսկական հեղափոխություն արեց Վագները, իսկ ռոքի մեջ երեք խումբ` Pink Floyd, Radiohead, Sigur Ros: Pink Floyd-ն արդեն իսկ լեգենդ է, իսկ Radiohead-ին ու Sigur Ros-ին ըստ արժանվույնս (սենց բառ կա? :8) կգնահատեն ապագա սերունդները :)

Ուլուանա
02.10.2008, 23:51
Այս անուններից յուրաքանչյուրն ինչ-որ բանի «արքա» է, ինչ-որ բանի հիմնադիր՝ դա լինի ռեգգին, հառլեմյան ոճը թե հարդ-ռոքը: Ցուցակը կարելի է երկար շարունակել: Ի դեպ՝ aerosmith, era-ն ու gregorian-ը չեմ կարծում, թե ինչ-որ հետք են թողել երաժշտության պատմության մեջ: Նմանապես՝ Էլթոն Ջոնն էլ: Լավն են, բայց իրենց նման հազար հատ լավեր կան:

Առաջարկում եմ թեման չվերածել «սիրած երգերի» ցուցակի, այլ կենտրոնանալ հենց կատարողների վրա: Շնորհակալություն:
Ես էլ էի ուզում նույնն առաջարկել, որովհետև նկատեցի, որ ոմանք պարզապես իրենց սիրած խմբերի ու երգիչների անուններն են գրել, բայց եկեք ընդունենք, որ մեր սիրած ոչ բոլոր երգիչներն ու խմբերն են իսկապես հետք թողել երաժշտության ասպարեզում։
Ի դեպ, դասականներին էլ արժե հանգիստ թողնել, որովհետև, ինչպես արդեն ասվեց, իրենք արդեն թողել են էդ հետքը, հակառակ դեպքում դասական չէին կոչվի։

Լավ, հիմա իմ ցուցակը գրեմ, որում ներառում եմ ինչպես իմ սիրած կատարողներից ոմանց, այնպես էլ ոչ այնքան իմ սիրած, բայց, իմ կարծիքով, հետք թողած կատարողների.
Beatles
Pink Floyd
Cranberries (չգիտես ինչու, այս խմբին ոչ ոք չի նշել)
The Doors
Led Zeppelin
Queen
Louis Armstrong
Bob Marley
Michael Jackson
Elvis Presley
Radiohead
Santana

Հայկական երաժշտության մեջ.
Գոհար Գասպարյան
Արթուր Մեսչյան
Ռուբեն Հախվերդյան

Ռուսականում.
Ալլա Պուգաչովա

Հաստատ ուրիշ շատ–շատերը կան, ուղղակի էս պահին էսքանին մտաբերեցի... :8 Հետո գուցե ավելացնեմ։

StrangeLittleGirl
02.10.2008, 23:57
Արդեն երկու հոգի Radiohead գրեցին: Լավ է, էդ խումբն ի՞նչ հետք ա թողել որ: Բան չունեմ ասելու, իմ սիրած խմբերից է, բայց ու՞մ վրա է հետք թողել: Շատ-շատ նրանց հետևից տասնյակ բրիթ-փոփ իրար նման խմբիկներ են լույս աշխարհ եկել, բայց էդպես եթե նայենք, take that-ից հետո էլ լիքը բոյ-բենդիկներ ի հայտ եկան: Հետո՞ ինչ:

Ռուֆուս
03.10.2008, 00:04
Արդեն երկու հոգի Radiohead գրեցին: Լավ է, էդ խումբն ի՞նչ հետք ա թողել որ: Բան չունեմ ասելու, իմ սիրած խմբերից է, բայց ու՞մ վրա է հետք թողել: Շատ-շատ նրանց հետևից տասնյակ բրիթ-փոփ իրար նման խմբիկներ են լույս աշխարհ եկել, բայց էդպես եթե նայենք, take that-ից հետո էլ լիքը բոյ-բենդիկներ ի հայտ եկան: Հետո՞ ինչ:

Բյուր ջան, Radiohead-ը հաստատ բրիթ-փոփ չէ.... (բացի էն առաջին երկու ալբոմներից, որոնք համեմատած հետագա ալբոմների հետ շատ թույլ են :P), Radiohead-ը լրիվ նոր շունչ տվեց ալտերնատիվ ռոքին` բարեհաջող կերպով միաձուլելով տրադիցիոնալ ռոքը, ջազը, ամբիենտ, էլեկտրոնիկ երաժշտությունը և ուրիշ ժանրեր:

StrangeLittleGirl
03.10.2008, 00:07
Բյուր ջան, Radiohead-ը հաստատ բրիթ-փոփ չէ.... (բացի էն առաջին երկու ալբոմներից, որոնք համեմատած հետագա ալբոմների հետ շատ թույլ են ), Radiohead-ը լրիվ նոր շունչ տվեց ալտերնատիվ ռոքին` բարեհաջող կերպով միաձուլելով տրադիցիոնալ ռոքը, ջազը, ամբիենտ, էլեկտրոնիկ երաժշտությունը և ուրիշ ժանրեր
Իիիիիի՞նչ, գոնե առաջին երեք ալբոմներն ասեիր, էլի մի բան կհասկանայինք, բայց մնացածները, կներեք արտահայտությանս համար, զիբիլ էին: Ախր էն ամենալավ երգերը հենց էդ ալբոմներից են: Հա՛, բրիթ-փոփ չի: Ուղղակի անհաջող սկիզբ դրեց: Սաղ փորձեցին Radiohead-ից թխել, դրա համար էսօրվա անհաջող ռոքն ունենք:

Ավելացվել է 1 րոպե անց
Ա՛ն, նոր նկատեցի… Դու էիր ասում, որ սիրելիներին չնշենք: Cranberries-ն ի՞նչ ա արել, ի՞նչ հետք ա թողել: Հա՛, էլի իմ սիրած խմբերից ա, բայց ոչ մի հետք էլ չի թողել:

Ռուֆուս
03.10.2008, 00:22
Իիիիիի՞նչ, գոնե առաջին երեք ալբոմներն ասեիր, էլի մի բան կհասկանայինք, բայց մնացածները, կներեք արտահայտությանս համար, զիբիլ էին: Ախր էն ամենալավ երգերը հենց էդ ալբոմներից են: Հա՛, բրիթ-փոփ չի: Ուղղակի անհաջող սկիզբ դրեց: Սաղ փորձեցին Radiohead-ից թխել, դրա համար էսօրվա անհաջող ռոքն ունենք:

Օքեյ, մեր ճաշակները Radiohead-ի հարցում մի փոքր տարբերվում են, ինչ վերաբերվում է "O.K. Computer" ալբոմին, հենց այստեղ էլ սկսեցին հայտնվել այն էլեկտրոնիկ, ամբիենտ ու ջազային տարրերը, որոնք քո կարծիքով լրիվ փչացրին այս գյուզալական խումբը....

Ի դեպ, ես բրիթ-փոփի դեմ ոչ մի բան չունեմ, ընդհակառակը, ռոքի մեջ իմ ամենասիրած ժանրերից մեկն է, բայց լեզուս ոչ մի կերպ չի պտտվում Radiohead-ին բրիթ-փոփ անվանել

Բայց մի բանում քո հետ լրիվ համաձայն եմ, հիմա բոլորն են Radiohead-ից թխում ու գրեթե միշտ շատ անհաջող ձևով:

Հայկօ
03.10.2008, 07:01
իր հոգեբանական խորությամբ ու երաժշտականությամբ Mettalica խմբին հասնող չկա: Երգերի մեջ ինչ ուզես կգտնես կլասիկից սկսած :

Երգերի մեջ միայն trash metal եմ գտնում: Բան չունեմ ասելու, շատ լավն են, բայց եթե իրենց գրեի, մի քսան հատ էլ ուրիշ խումբ կարելի էր ավելացնել:

Մոռացա նշեմ The Rolling Stones-ը՝ որպես heavy metal-ի և, ընդհանրապես, hard rock-ի հիմնադիրներից մեկը՝ Deep Purple-ի և Led Zeppelin-ի հետ միասին: Առանց այս խմբերի այսօրվա ռոքն այնպիսին չէր լինի, ինչպիսին է:

Rhayader
03.10.2008, 07:26
Ժամանակակիցներից խոսելիս՝
Ջիմ Մորրիսսոն))) Միկ Ջագգեր))) Ռոննի Ջեյմս Դիո)))
Երոնիմուս (բլեք մետալի կնքահայրը)

StrangeLittleGirl
03.10.2008, 07:34
Օքեյ, մեր ճաշակները Radiohead-ի հարցում մի փոքր տարբերվում են, ինչ վերաբերվում է "O.K. Computer" ալբոմին, հենց այստեղ էլ սկսեցին հայտնվել այն էլեկտրոնիկ, ամբիենտ ու ջազային տարրերը, որոնք քո կարծիքով լրիվ փչացրին այս գյուզալական խումբը....
Հա՛, բայց OK-ն իսկապես գլուխգործոց է… Իսկ հաջորդ ալբոմը՝ Kid A-ը, ուղղակի սպանեց, փչացրեց էս խմբին: Բայց եթե նույնիսկ ընդունենք, որ OK-ը խմբի միակ ալբոմն է, էլի բավարար չէ, որ ասենք, թե հետք է թողել:

Rhayader
03.10.2008, 08:04
Բան չես հասկանում Radiohead-ից: Իրականում իրենց առաջին ալբոմները բավականին թույլ են համեմատած պոստռոքի հետ, որին եկավ Radiohead-ը Kid A-ից սկսած: Պարզապես բրիտանական սովորական ալտերնատիվ ռոքից խումբն եկավ ավելի ինտելեկտուալ ու պրոգրեսսիվ, բավականին աբստրակտ երաժշտության, ինչին ոչ բոլորն էին պատրաստ:

Ֆրեյա
03.10.2008, 08:48
Առնո Բաբաջանյան :love

Կարծում եմ Բաբաջանյանը ոչ միայն հայ երաժշտական մշակույթի մեջ մեծ ներդրում ունի, այլ նաև սովետական /ռուսական/ :) Մինչև հիմա նրա երգերը սիրով լսում են, երբեմն նույնիսկ չիմանալով` ով է հեղինակը:
Բազմաթիվ երգեր, որոնք հիթեր են եղել 60-80 ականներին մինչ այժմ մի քանի սերունդների համար սիրելի են:
Նրա ստեղծագործություններին միաժամանակ միջազգայինությունն ու հայկական տարրը յուրահատուկ շարմ են տալիս...

Armeno
03.10.2008, 15:58
Tupac Amaru Shakur Թողել է Ռեփի պատմության մեջ մեծ ժառանգություն,: Մի երգիչ որին դեռ ոչ մեկը չի հասել, Նույնը կարելի է ասել Նաև Notorius B.I.G (Biggie Smallz) ի մասին

Kuk
03.10.2008, 16:03
Tupac Amaru Shakur Թողել է Ռեփի պատմության մեջ մեծ ժառանգություն,: Մի երգիչ որին դեռ ոչ մեկը չի հասել, Նույնը կարելի է ասել Նաև Notorius B.I.G (Biggie Smallz) ի մասին

Քանի որ ռեպից խոսք գնաց, ես էլ ասեմ. երեք անուն կարելի է նշել, ըստ իս, ու քանի որ էդ երեքից երկուսն արդեն նշվեց` Tupac Shakur ու Notorius B.I.G, ավելացնեմ երրորդը` Eminem:

Armeno
03.10.2008, 16:53
Eminem@ ավելի շատ հիփ հոփա քան ռեփ, կարանք Eminem ին փոխենք Snoop Dogg ով

Kuk
03.10.2008, 17:01
Eminem@ ավելի շատ հիփ հոփա քան ռեփ, կարանք Eminem ին փոխենք Snoop Dogg ով

Չէի ասի: Eminem-ը սպիտակ ռեպի արքան ա:good

Հայկօ
03.10.2008, 18:00
Սպիտակ ռեպը նոնսենս ա :))

Հ.Գ. Հեսա holywar ա սկսվելու :vayreni:

Armeno
03.10.2008, 19:02
Հ.Գ. Հեսա holywar ա սկսվելու
West Side Bad Boy Killah :lol

REAL_ist
03.10.2008, 20:32
մենակ պապաներին գրեմ:ok:B դասականը չհաշված

The Beatles
Deep Purple
Led Zeppelin
Pink Floyd
Queen
Louis Armstrong
Michael Jackson
Elvis Presley
2Pac

*e}|{uka*
03.10.2008, 22:05
մենակ պապաներին գրեմ:ok:B դասականը չհաշված

The Beatles
Deep Purple
Led Zeppelin
Pink Floyd
Queen
Louis Armstrong
Michael Jackson
Elvis Presley
2Pac

+

Ella Fitzgerald
James Brown
Evora Cezara
Sade (ինքը երաժշտական մի ճյուղ ա առանձին :P)
ու էլի լիքը մեծություններ ...;)

Doberman
04.10.2008, 19:30
Քանի որ ռեպից խոսք գնաց, ես էլ ասեմ. երեք անուն կարելի է նշել, ըստ իս, ու քանի որ էդ երեքից երկուսն արդեն նշվեց` Tupac Shakur ու Notorius B.I.G, ավելացնեմ երրորդը` Eminem:

Կարելիա Eminem-ի փոխարեն DR. DRE ասել որովհետև ինքԸ ավելի մեծ գործա արել կրթել է մի ամբողջ ռեպեռների սերունդ::think

Ռեդ
04.10.2008, 19:37
Կարելիա Eminem-ի փոխարեն DR. DRE ասել որովհետև ինքԸ ավելի մեծ գործա արել կրթել է մի ամբողջ ռեպեռների սերունդ::think
Համաձայն եմ, բայց կարծում եմ EM-ոյի թողածը ավելի մեծ բան ա

*e}|{uka*
04.10.2008, 19:39
Կարելիա Eminem-ի փոխարեն DR. DRE ասել որովհետև ինքԸ ավելի մեծ գործա արել կրթել է մի ամբողջ ռեպեռների սերունդ::think

Ուրեմն ռեպերներից :oy
Tu Pac
D.Dree
Snoop DogyDog
XZibit
DMX
Nas (բոլորն էլ շատ գործ են արել ձեր ասած ռեպերների սերունդի համար :D)

F.c.Liverpool
04.10.2008, 19:53
Coolio-ին էլի մոռացաք :( միակ ռեպերնա երեվի բացի Snoop Dog-ից որ երգերը լսելուց ականջներդ չի հոգնացնում մի բանել հանգիստես զգում

Ռեդ
04.10.2008, 19:55
Coolio-ին էլի մոռացաք :( միակ ռեպերնա երեվի բացի Snoop Dog-ից որ երգերը լսելուց ականջներդ չի հոգնացնում մի բանել հանգիստես զգում
Իսկ Քուլիոից քանի՞ երգ ես լսել :think

aerosmith
04.10.2008, 19:58
SCORPIONS . իմ համար ռոք երաժշտության լեգենդ

F.c.Liverpool
04.10.2008, 19:59
Իսկ Քուլիոից քանի՞ երգ ես լսել :think

համարյա սաղ երգերնել լսել եմ

Հայկօ
04.10.2008, 19:59
Թեման ցխվեց... :( Yo nigga, what's up nigga :aaa. DIE NIGGA!!!

*e}|{uka*
04.10.2008, 20:03
Թեման ցխվեց... :( Yo nigga, what's up nigga :aaa. DIE NIGGA!!!

Coolio սիրում եմ , բայց մի երկու երգ ունի որը հայտնի է առաջինը՝ Gangstas Paradise-ն է, երկրորդի անունը չեմ հիշում :))

Հայկօ
04.10.2008, 20:09
Ախր էդ երգը Ստիվի Ուանդերի Pastime Paradise-ն ա... Ով ...ի, ով գնա սանատորիա, շատ կներեք :))

*e}|{uka*
04.10.2008, 20:12
Իսկ Ստիվիին ոչ մեկ չհիշեց :( Շատ եմ սիրում Shame on you :sulel

Հայկօ
04.10.2008, 20:36
Վա՞յ: Ո՞վ չհիշեց: Բայց իր թողած հետքն ախր էդքան խորն ու լայն չէ: Պուճու՜ր առվի հուն է:

Էմինեմը որ ընդհա՛նրապես խազ էլ չի թողել: Ու չի էլ թողնի: Coolio-ն էլ: Ու նույնիսկ 2Pac-ը:

Ռեդ
04.10.2008, 20:39
Էմինեմը որ ընդհա՛նրապես խազ էլ չի թողել:
Այ էս մեկի հետ համաձայն չեմ, աշխարհում մենակ ռոքն ու կիթառը չի

Հայկօ
04.10.2008, 20:58
Ինչի ուրիշ բան էլ կա՞:): Բիթլզի թողած խրամատի մեջ կընկնես ու ոտով-գլխով կկորես: Իսկ Էմինեմը էսօր կա, վաղը չկա: Ի՞նչ հետք, ի՞նչ բան: Գրազ գալիս ե՞ս: Երեսուն տարի հետո ոչ մի քսան տարեկան մարդ Էմինեմին չի ճանաչելու:

Ռեդ
04.10.2008, 21:02
Գրազ գալիս ե՞ս: Երեսուն տարի հետո ոչ մի քսան տարեկան մարդ Էմինեմին չի ճանաչելու:
:o
Դա չի նշանակում որ ԷՄը 0 ա, դա չի նշանակում, որ ոչ մի բան էլ չի թողել երաժշտության բնագավառում :esim
Հ.Գ. Երեսուն տարի երկրագունդը կդիմանա մարդկանց ձեռը թե՞ չէ :D

REAL_ist
04.10.2008, 21:04
ժող ջան ինձ թվումա եթե հետք թողողների ցուցակի մեջ ասենք 2pac–ի անուննենք գրում, մնացած ռեպերները ետ ցուցակում տեղ չունեն;) ու ընդհանրապես ինքը միակ ռեպերնա որ կարանք ասենք իրանից հետո իրա մասին չեն մոռացել ու հլը բավականին երկար չեն մոռանա

Հայկօ
04.10.2008, 21:04
Red_Devils Ինձ համար չափանիշը նաև էդ ա: Դու Բիթլզներին տեսել ե՞ս: Չէ: Իսկ Սինատրայի՞ն: Էլի չէ: Իսկ իրենց անուններն ու երգերը լսե՞լ ես: Լսե՛լ ես: Ուրեմն հետք թողել են:

Ռեդ
04.10.2008, 21:07
Դու Բիթլզներին տեսել ե՞ս: Չէ: Իսկ Սինատրայի՞ն: Էլի չէ: Իսկ իրենց անուններն ու երգերը լսե՞լ ես: Լսե՛լ ես:
Մաքարտնիին տեսել եմ հեռուստացույցով, Սինատրա էլ չեմ լսել :P

Հայկօ
04.10.2008, 21:09
Լավ էլի, ախպե՛րս... Ես լուրջ բաներ եմ գրում, իսկ դու... ;): Գնացի «Զրուցարան»:

Kuk
04.10.2008, 21:10
Ինչի ուրիշ բան էլ կա՞:): Բիթլզի թողած խրամատի մեջ կընկնես ու ոտով-գլխով կկորես: Իսկ Էմինեմը էսօր կա, վաղը չկա: Ի՞նչ հետք, ի՞նչ բան: Գրազ գալիս ե՞ս: Երեսուն տարի հետո ոչ մի քսան տարեկան մարդ Էմինեմին չի ճանաչելու:

Հայկօ ջան, բայց մենք խոսում ենք ոչ թե այն հետքերի մասին, որոնք կլինեն երեսուն տարի հետո, այլ այն հետքերի մասին, որոնք այսօր կան, իսկ այսօր չնկատել Էմինեմի կատարած աշխատանքը, նրա թողած հետքը համաշխարհային ռեպի ասպարեզում, կնշանակի ոչ մի կապ չունենալ ռեպի հետ:

*e}|{uka*
04.10.2008, 21:12
:o
Դա չի նշանակում որ ԷՄը 0 ա, դա չի նշանակում, որ ոչ մի բան էլ չի թողել երաժշտության բնագավառում :esim
Հ.Գ. Երեսուն տարի երկրագունդը կդիմանա մարդկանց ձեռը թե՞ չէ :D

Էմինեմ երբեք չեմ սիրել, բայց էտ մի կողմ, ինքը արդեն իսկ չկա, շատ քչերն էլ լսում իրեն հիմա, մի երեսուն տարի հետո հմմմ.... :think
Եկեք Ջեյմս Բրաունից խոսենք :oy I feel good :dance

Yellow Raven
04.10.2008, 21:12
Մաքարտնիին տեսել եմ հեռուստացույցով, Սինատրա էլ չեմ լսել :P
Straingers In The Night-ը Սինատրայից դժվար լսած չլնես:)

Հայկօ
04.10.2008, 21:15
Kuk Բայց ախր հետքը ինչ-որ մեկից հետո է մնում: Ըստ իս՝ այս թեմայում այսօր ստեղծագործող երաժիշտների մասին դատելը դեռ վաղ է: Թողած հետքի խորությունը ժամանակն է որոշում: Թե չէ ո՞վ իմանար ասենք՝ Էլվիսի հին օրերում, որ նա ռոքնռոլի արքա է դառնալու ու մի քանի սերնդի կուռք: Կամ՝ որ լիվերպուլյան փոքրիկ քառյակը լացացնելու է ամբողջ աշխարհին: Հա՛, իրենք այն ժամանակ էլ էին լավը, բայց Մեծություն չէին: Ջեքսոնների ընտանիքն էլ համեմատաբար հայտնի էր ու համեմատաբար՝ նորարար, բայց այդ տարիներին Մայքլ Ջեքսոնը դեռ պոպ-արքա չէր:

Kuk
04.10.2008, 21:18
Kuk Բայց ախր հետքը ինչ-որ մեկից հետո է մնում: Ըստ իս՝ այս թեմայում այսօր ստեղծագործող երաժիշտների մասին դատելը դեռ վաղ է: Թողած հետքի խորությունը ժամանակն է որոշում: Թե չէ ո՞վ իմանար ասենք՝ Էլվիսի հին օրերում, որ նա ռոքնռոլի արքա է դառնալու ու մի քանի սերնդի կուռք: Կամ՝ որ լիվերպուլյան փոքրիկ քառյակը լացացնելու է ամբողջ աշխարհին: Հա՛, իրենք այն ժամանակ էլ էին լավը, բայց Մեծություն չէին: Ջեքսոնների ընտանիքն էլ համեմատաբար հայտնի էր ու համեմատաբար՝ նորարար, բայց այդ տարիներին Մայքլ Ջեքսոնը դեռ պոպ-արքա չէր:

Հայկօ ջան, եթե կարծում ես, որ հետքն անպայման հետմահու է լինում, ինչի հետ ես համաձայն չեմ, ապա ինչո՞ւ ես գրառումներիցդ մեկում նշել Մայքլ Ջեքսոնի անունը:

Doberman
04.10.2008, 22:40
Եկեք մի բան հաշվի առնենք ամեն ինչ ոչ Ռոքովա սկսվում , ոչ էլ ռոքով վերջանում:
ես Ռեպի մեծ սիրահար եմ ու երբեկ չեմ ասել <<ռեպից ենկողմ մուզիկա չկա>>
ամեն երգի ժանր իրա մեծերԸ ունի ու գնալով գալիս են լավ սերունդներ ու զարգացնում տվյալ ժանրը , այ օրինակ ռեպի մեջ ժամանակին մեծություն էր Ice-T-ին հետո եկավ 2pac և զարգացրեց ռեպը ու տեբց շարունակ ավելի լավերն են գալիս

Հայկօ
04.10.2008, 22:45
Հայկօ ջան, եթե կարծում ես, որ հետքն անպայման հետմահու է լինում, ինչի հետ ես համաձայն չեմ, ապա ինչո՞ւ ես գրառումներիցդ մեկում նշել Մայքլ Ջեքսոնի անունը:

Ես ինչ-որ տեղ «հետմահու» բառը գրե՞լ եմ: Երբե՛ք: Պարզապես ասել եմ, որ հեռվից («բում»-ից հետո) շատ ավելի լավ է գնահատվում արտիստի անցած ուղին: Թե չէ հիմա Ջեքսոնն էլ է ողջ, ՄակՔարթնին էլ, բայց էլ ոչ «Dangerous» ալբոմի նման ալբոմ կլինի, ոչ էլ՝ «Apple» երկնաքերի վրա համերգ: Ի դեպ, սա չի նշանակում, որ եթե, ասենք, Բիթլզը դեռ ստեղծագործեր, դա կնսեմացներ իրենց արժանիքները: Երբե՛ք: Նորից եմ ասում, խմբի փակվելը կամ երգիչի մահը թողած հետքը գնահատելու հետ ոչ մի կապ չունի:

*e}|{uka*
04.10.2008, 22:47
Եկեք մի բան հաշվի առնենք ամեն ինչ ոչ Ռոքովա սկսվում , ոչ էլ ռոքով վերջանում:
ես Ռեպի մեծ սիրահար եմ ու երբեկ չեմ ասել <<ռեպից ենկողմ մուզիկա չկա>>
ամեն երգի ժանր իրա մեծերԸ ունի ու գնալով գալիս են լավ սերունդներ ու զարգացնում տվյալ ժանրը , այ օրինակ ռեպի մեջ ժամանակին մեծություն էր Ice-T-ին հետո եկավ 2pac և զարգացրեց ռեպը ու տեբց շարունակ ավելի լավերն են գալիս

Աստված տա քո ասածով լինի, քանի որ իմ կարծիքով երաժշտությունը դեգրադացիայա ապրում, գալիս են ոչ թե ավելի լավերը, այլ ավելի վատերը ... :secret

Kuk
04.10.2008, 22:55
Ես ինչ-որ տեղ «հետմահու» բառը գրե՞լ եմ: Երբե՛ք: Պարզապես ասել եմ, որ հեռվից («բում»-ից հետո) շատ ավելի լավ է գնահատվում արտիստի անցած ուղին: Թե չէ հիմա Ջեքսոնն էլ է ողջ, ՄակՔարթնին էլ, բայց էլ ոչ «Dangerous» ալբոմի նման ալբոմ կլինի, ոչ էլ՝ «Apple» երկնաքերի վրա համերգ: Ի դեպ, սա չի նշանակում, որ եթե, ասենք, Բիթլզը դեռ ստեղծագործեր, դա կնսեմացներ իրենց արժանիքները: Երբե՛ք: Նորից եմ ասում, խմբի փակվելը կամ երգիչի մահը թողած հետքը գնահատելու հետ ոչ մի կապ չունի:

Գրել ես. «Բայց ախր հետքը ինչ-որ մեկից հետո է մնում:»: Եթե «ինչ որ մեկից հետո» ասելով նկատի չես ունեցել` նրա մահից հետո, ապա ի՞նչ ես նկատի ունեցել:

Ֆրեյա
04.10.2008, 23:02
Luciano Pavarotti

Մարդ, ով էլիտար արվեստը դարձրեց մասայական... Չնայած իր ձայնը այնքան էլ չեմ սիրում
Առաջինն էր օպերային երգիչներից, ով սկսեց երգել արիաներ տարբեր միջոցառումներին, փոփ երգիչների հետ....

Հայկօ
04.10.2008, 23:16
Նկատի եմ ունեցել, որ ոչ թե իր ստեղծագործելու ժամանակ է պետք գնահատել արտիստին, այլ ստեղծագործելուց հետո՝ երբ արդեն իր ստեղծածն ամբողջական ու ավարտուն տեսք ունի: Երբ այն, ինչի համար կարող են իրեն հիշել, արդեն ստեղծված-ավարտված է: Գրառման առիթ դարձավ Eminem-ի մասին նշումը: Նա դեռ «ողջ է» (պրոֆեսիոնալ առումով), հետևաբար նրան գնահատելը դեռ շուտ է: Մանավանդ որ, ըստ իս, դեռ ոչ մի մնայուն բան չի արել: Եթե արած լիներ՝ ուրիշ բան: Բայց, իմ խորին համոզմամբ, հիմա այնպիսի երաժշտական արտիստներ չկան, որ այսօ՛ր իսկ փոխում են երաժշտության մասին մեր պատկերացումները: Դրա համար էլ գրել եմ՝ հետո: Իսկ կյանքի ու մահվան հարցերը՝ «Կրոնում» :):

Kuk
04.10.2008, 23:24
Հայի խասիաթ ա է, մարդը մինչև չի մեռնում, չեն գնահատում:D

Ֆրեյա
09.10.2008, 09:47
Ֆրեդի Մերքյուրի :(

Բացի նրանից, որ մի քանի հավերժ հիթերի հեղինակ է, կարծում եմ` նա մի յուրահատուկ ռոք ոճի հիմնադիր է, կանվանեի այն ռոքի և կլասիկ երաժշտության միախառնում;
Իր ձայնը և դաշնամուրի կատարման տեխնիկան մոտ էին դասական կանոններին, բայց ռոքի մեջ...

impression
09.10.2008, 11:06
Երեխեք, այսօր Ջոն Լեննոնի ծննդյան օրն է, երաժիշտ, ով մեծ հետք է թողել երաժշտության պատմության մեջ, ում ձեռագիրը ճանաչելի է առաջին իսկ հնչյուններից, ով հեղինակ է բազում հրաշալի երգերի: Ու ոչ միայն երաժիշտ, նաև փայլուն բանաստեղծ, գրող, հասարակական գործիչ: Ջոն, ծնունդդ շնորհավոր, քո երգերը դեռ երկար կապրեն...

http://s48.radikal.ru/i120/0810/7b/b2cc5de521aet.jpg (http://radikal.ru/F/s48.radikal.ru/i120/0810/7b/b2cc5de521ae.jpg.html) http://i054.radikal.ru/0810/3a/0a8d9ad5e49et.jpg (http://radikal.ru/F/i054.radikal.ru/0810/3a/0a8d9ad5e49e.jpg.html)

Imagine there's no heaven,
It's easy if you try...

Ֆրեյա
09.10.2008, 11:26
Համաձայն եմ :love
Ջոննի, դու միշտ կմնաս մեր սրտերում :cry

Let it be...

Kuk
09.10.2008, 12:45
Լենոնը մեծություն ա` տաղանդ:good Imagine:love

ԿԳԴ
09.10.2008, 22:15
Հայ իրականության մեջ ես կառանձնացնեի Արթուր Մեսչյանին:

Եկեք չմոռանանք լավագույններին`Ռուբեն Հախվերդյանին, Շարլ Ազնավուրին, Կոմիտասին, Բեթհովենին, Մոցարտին....և ելի շատ ու շատերին...:)

Ուլուանա
10.10.2008, 03:25
Ֆրեդի Մերքյուրի :(

Բացի նրանից, որ մի քանի հավերժ հիթերի հեղինակ է, կարծում եմ` նա մի յուրահատուկ ռոք ոճի հիմնադիր է, կանվանեի այն ռոքի և կլասիկ երաժշտության միախառնում;
Իր ձայնը և դաշնամուրի կատարման տեխնիկան մոտ էին դասական կանոններին, բայց ռոքի մեջ...
Լրիվ համաձայն եմ, ինքս Ֆրեդդիի անունը հատուկ նշելուց խուսափեցի զուտ այն պատճառով, որ նրա արվեստի թունդ երկրպագուն եմ ու այդ առումով վախենում էի սուբյեկտիվ լինելուց... :oy Բայց հիշում եմ, որ Queen–ի երգերը հենց առաջին անգամ լսելիս միանգամից այդ միտքն այցելեց. դասականի ու ռոքի հրաշալի միաձուլվածք։ :love Ի դեպ, նրանց ոճը նաև անվանում են հենց իրենց անունով՝ queen rock, քանի որ մինչ այդպիսի ոճ չի եղել։

dvgray
10.10.2008, 04:27
Եկեք չմոռանանք լավագույններին`Ռուբեն Հախվերդյանին, Շարլ Ազնավուրին, Կոմիտասին, Բեթհովենին, Մոցարտին....և ելի շատ ու շատերին...:)
Կներես, բայց … :)
միգուցե բացատրես՞: ես ոչինչ չունեմ Ռուբեն Հախվերդյանի դեմ և ավելին, հաճախ լսում եմ իր երգերը ու նույնիցկ քթիս տակ դրանք երգում եմ :) , բայց ի՞նչ տրամաբանությամբ ես իրեն դրել Մոցարտի, Բեթհովենի և Կոմիտասի շարքի մեջ :8

ԿԳԴ
10.10.2008, 18:38
Կներես, բայց … :)
միգուցե բացատրես՞: ես ոչինչ չունեմ Ռուբեն Հախվերդյանի դեմ և ավելին, հաճախ լսում եմ իր երգերը ու նույնիցկ քթիս տակ դրանք երգում եմ :) , բայց ի՞նչ տրամաբանությամբ ես իրեն դրել Մոցարտի, Բեթհովենի և Կոմիտասի շարքի մեջ :8

Ընդունում եմ ձեր ասածը... Ես ինքս չեմ ել համեմատւմ կամ դնում նույն շարքում Մոցարտին, Բեթհովենին , Կոմիտասին կամ Ռուբեն Հախվերդյանին: Ես այդ իրավունքը չունեմ քանի որ այս երաժիշտները հանճարներ են, և յուրովի են իրենց ոճում: Իսկ Հախվերդըանը որպես երգանան և հեղինակ կատարող շատ մեծ դեր ունի մեր հայ երգարվեստի մեջ, ես ինքս մեծացել եմ նրա երգերի տակ, ինչու ոչ նաև դաստյարակվել: Ինձ թվում է որ Հախվերդյանը արժանի է հարգանքի, և հայ երգարվեստի մեջ լավագույններից մեկը համարվելուն: Դա իմ սուբյեկտիվ կարծիքն է::)

Սեմի
03.11.2008, 04:26
ԷՆԻԳՄԱ՚
ԱՌԵՂԾՎԱԾԱՅԻՆ ՆԱԽԱԳԻԾ, ՈՐ ՀԵՂԱՇՐՋԵՑ ԵՐԱԺՇՏԱԿԱՆ ԱՇԽԱՐՀԸ

ՙԲացարձակ նոր որևէ բան ստեղծելու համար պետք է մի կողմ թողնել գոյություն ունեցող բոլոր կանոններն ու սովորությունները՚,- հայտարարեց Մայքլ Կրետուն և, առաջնորդվելով այդ սկզբունքով ստեղծեց ՙԷնիգմա՚ նախագիծը: Դա տեղի ունեցավ 1990թ.-ին: Չնայած շատերի համոզմունքին, թե Էնիգման խումբ է /էնիգմա թարգմանաբար հունարենից նշանակում է ՙհանելուկ՚/, այն նախագիծ է:
Էնիգմայի ամենաառաջին սինգլը ՙSadeness part one՚ վերնագրով թողարկվեց առանց աղմկահարույց իրադարձությունների և գրեթե առանց գովազդի: Նույնիսկ ձայնասկավառակի շապիկի վրա գրված չէր որևէ իրական երաժշտի անուն, բացի Դեյվիդ Ֆայրսթեյնից /David Fairstein/ Դա պատճառաբանվում է նրանով, որ Էնիգմա նախագիծը ի սկզբանե Մայքլ Կրետուի կողմից նախատեսվել էր որպես խորհրդավոր ինչ-որ երևույթ: Ընդ որում` ունկնդիրը չպետք է ճանաչեր կատարողներին: Պետք էր պարզապես լսել երաժշտությունը:
* * *
1990թ. դեկտեմբերին Մայքլ Կրետուն հարցազրույցներից մեկում տվեց հետևյալ բացատրությունը. ՙԵս պարզապես ցանկանում էի, որ ունկնդիրը կենտրոնանար անմիջականորեն երաժշտության վրա: Այդ դեպքում նա զերծ է մնում նախատրամադրվածությունից, ինչն անխուսափելի է, եթե կատարողների անունները հանրահայտ են՚:
Խորդրդավորության մթնոլորտը Էնիգմայի շուրջը առիթ դարձավ բազմաթիվ ասեկոսեների, թե ով է ի վերջո կանգնած այս նախագծի հիմքում: Համառ և պրպտուն լրագրողները նշում էին այնպիսի անուններ, ինչպիսիք են Մայքլ Օլդ‎ֆիլդը և Ալան Պարսոնսը: Իսկ իսկակական կատարողների` Մայքլ Կրետուի և Սանդրայի անունները երկար ժամանակ բացահայտված չէին: Նույնիսկ սկսվեց դատավարական գործընթաց, որում նրանց մեղադրում էին գրագողության մեջ` ավելի պարզ, իբր նրանք յուրացրել են հոգևորական երգեցողության և հիփ-հոփ ռիթմերի միախառնման գաղափարը: Իհարկե, այն հանգամանքը, որ գաղտնիության մթնոլորտը ցրվեց, որոշակիորեն տխրեցրեց Մայքլ Կրետուին, բայց նա անարատ պահեց իր անունը շահելով դատական գործընթացը և թողարկելով Էնիգմայի դեբյուտային ալբոմը ՙMCMXCa.D՚ վերնագրով:
* * *
Կատարողների նախնական ցանկությունը` մնալու անհայտ հաստատվում է նաև ալբոմի շապիկի տեքստում և 1991թ. փետրվարի 16-ին ՙԲիլբորդ՚ ամսագրում տպագրված հարցազրույցում: Այստեղ գրված էր, որ ալբոմի շնորհանդեսներին և մամլո հաղորդագրություններում պրոդյուսերը և կոմպոզիտորը նախընտրել է չհրապարակել իր անունը, չնայած, որ շատ ճանաչված է Եվրոպայում:
1990թ.-ի դեկտեմբերի 19-ին Նորվեգիայում տպագրված հարցազրույցում Կրետուն նշում է, որ Էնիգմա նախագծի վրա աշխատանքն սկսվել է շատ պարզ: Նա ցանկություն ուներ ստեղծելու երաժշտություն, որը նախ դուր կգար հենց իրեն և որն հակված կլիներ միստիցիզմի: Բացի այդ` նա նշում էր, որ Էնիգմա նախագծում չկա շահարկման որևէ տարր, և նրա նպատակը եղել է երաժշտական դաշտում ընդունված բոլոր օրենքներից դուրս երաժշտարվեստ ստեղծելը: Խոսելով Էնիգմայի կոմպոզիցիաների մասին` նա ասում է, որ այս դեպքում չի կարելի տարանջատել խոսքերն ու երաժշտությունը: Երկուսը միասին են ստեղծում որոշակի ամբողջական մթնոլորտ և տրամադրություն:
ՙMCMXCa.D՚ ալբոմի վրա նա աշխատել է Ֆրենկ Պետերսոնի /ալբոմի վրայի անունով Ֆրենկ Գրեգորյանի/ հետ: ՙThe Cross Of Changes՚ ալբոմը ստեղծելիս նա համագործակցել է Էնդի Հարդի, Լուիզա Սթենլիի, Ջենս Գեդի, Պիտեր Կոռնելիուսի հետ: 2 ալբոմներում էլ նա աշխատել է կնոջ` Սանդրայի և Դեյվիդ Ֆայրսթեյնի հետ: ՙMCMXCa.D՚ ալբոմում Սանդրայի անունն ընդհանրապես չկա, իսկ 2-րդում գրված է պարզապես Սանդրա:
* * *
Էնիգմայի կոմպոզիցիաները բնորոշվում են որպես երաժշտական ստեղծագործություններ, որոնք գրեթե կապ չունեն նրա հետ, ինչ ընդունված իմաստով մենք անվանում ենք երաժշտություն: Այն յուրահատուկ է ձայների, ռիթմերի և զգացմունքների համեմատաբար նոր կոլլաժով: Առաջին ալբոմում շեշտը դրված է եկեղեցական երգեցողության և պարային ռիթմերի միախառնման վրա: Իսկ ՙThe Cross Of Changes՚ ալբոմն արձանագրեց 1 քայլ առաջընթաց նրանով, որ այստեղ առկա են հիմնական տարրերը ՙMCMXCa.D՚ ալբոմից, բայց դրանք համեմված են աբորիգենների երգերով և կրկին հոգևորական երանգավորմամաբ:
Խոսելով իր կոմպոզիցիաների մասին` Մայքլ Կրետուն նշում է, որ չնայած ձայնագրող ընկերությունների համոզմունքին, թե ունկնդիրն ունի իր նախատրամադրվածությունը, բայց իրականում երաժշտասերը սպասում է անկրկնելի որևէ բանի: “Ես կարծում եմ, որ մարդկանց դուր եկավ հենց իմ երաժշտական ինքնատիպությունը”,- ասում է նա:- Գոյություն ունի գաղտնիք Էնիգմայի մեջ, որը ես ցանկանում եմ անաղարտ , առանց պարտադրված գաղափարների և զգացողությունների թողնել”,- նշում է 20-րդ դարի ամենամնայուն երաժշտական նախագծերից մեկի հեղինակ Մայքլ Կրետուն:

Հ.Գ.
Կյանքը տոն է, եթե երգ կա քո հոգում...
Երաժշտությունը մեզ հետ է ամենուր:
Այն օրվա սկիզբն է ու հաճելի ավարտը գիշերը...
Երգը կյանքն է, ժպիտը, հոգու թրթիռն ու մարմնի փշաքաղումը...
Միացիր «ՄԵԼՈՄԱՆ» երաժշտական խաղին
Ամեն երկուշաբթի ժ. 15:00-ին:
Լսիր լավ երաժշտություն,
Շահիր մրցանակներ,
Իմացիր ավելին սիրածդ երգիչների մասին:
«Մելոման», ամեն երկուշաբթի, 15:00-ին, ՖՄ 103.5 ռադիոկայանով:
Սիրով` Հայկ Բլբուլյան:

Ավելացվել է 41 վայրկյան անց
ՍԹԻՆԳ.
ՉՀՆԱՑՈՂ ԵՐԱԺՇՏՈՒԹՅՈՒՆ ՄՏՔԻ և ՍՐՏԻ ՀԱՄԱՐ

ՙՍթինգ բեմական անվան ծագման պատմությունը բավականին հետաքրքիր է առաջին հերթին նրանով, որ դրա ի հայտ գալու վերաբերյալ տարբեր մեկնաբանություններ կան: Հենց երգչի խոսքով` ինքն այսօր չի էլ հիշում որտեղից ծագեց այն: Ամենատարածված մեկնաբանությունը, որ տպագրվել է ամսագրերի ու գրքերի մեծ մասում պնդում է, որ Սթինգը կնքվել է այդ անվամբ Ֆենիքս ջազմեն /Phoenix Jazzmen/ խմբում աշխատելու տարիներին: Խմբի ղեկավարների պահանջով բոլոր անդամները պարտադիր պետք է հանդես գային մականուններով: Երաժիշտը Սթինգ /Sting թարգմանաբար նշանակում է խայթոց/ մականունն ստացավ այն պատճառով, որ կրում էր դեղին ու սև զոլավոր սվիտեր: Խմբի անդամների կարծիքով նա շատ նման էր մեղվի:
Գրքերի մեծամասնությունը ՙՍթինգ՚ անվան ծագումը կապում են Ֆենիքս ջազմեն խմբի տրոմբոնիստ Գորդոն Սոլոմոնի հետ:
Մյուս տարածված մեկնաբանության հեղինակը Քրիստո‎ֆեր Սենդ‎ֆորդն է, ըստ որի Ֆենիքս ջազմեն խմբի անդամները ցերեկային ժամերին սովորական տղաներ էին, բայց երբ երեկոյան հավաքվում էին նվագելու, վերածվում էին իսկական գանգստերների` հագուստով և մնացած ամեն ինչով: Ապահովագրական գծով փորձագետին կոչում էին Բրյուզեր / Bruiser` աժդահա/, իսկ սաքսո‎ֆոնահարն ստացել էր ՙՖենգ մականունը /Fang` ժանիք/: Երբ չափից դուրս կրքոտ երկրպագուների հետ կապված խնդիրներ էին առաջանում, Գորդոն Սոլոմոնը առաջ էր բրթում այն ժամանակ դեռ իսկական անունը կրող Գորդոն Սամներին` ասելով. ՙՍպանի’ր, Սթինգ: Սթինգին այդքան էլ դուր չէր գալիս իր նոր անունը, և մի քանի շաբաթ անց նա բավականին բուռն ընդդիմացավ խմբի ղեկավարների գաղափարախոսությանը` հագնվել անպայման գանգստերի նման, կրել դեղին-սև զոլավոր սվիտեր:
Ըստ էության` նա հասավ իր նպատակին և միայն դրանից հետո ընդունեց նոր անունը` ուրիշներին էլ խրախուսելով, որ իրեն դիմեն Սթինգ:Համաձայն երրորդ վարկածի` մականունը Սթինգի համար հորինել է նյուքսլյան բիգ-բենդի հարվածային գործիքներ նվագող Ջեքի Դենթոնը: Նման անվան Գորդոն Սամները արժանացել է իր ՙտզրուկային՚ համառության և խմբակիցների ձևերը նմանակելու սովորության համար:
Թերևս ամենազվարճալի վարկածն է գրում Պիթ Ֆրեյմսը իր ՙՌոք ընտանիքի կոճղեր՚ /Rock Family Trees/ գրքում. ըստ նրա համերգներից մեկի ժամանակ Սթինգի տաբատի մեջ մեղու է մտել:
Գորդոն Սամները - Սթինգը մեծացել է արտադրական Նյուքասլ մռայլ քաղաքում: Մայրը վարսավիր էր, հայրը` կաթնավաճառ: Չնայած հիմնական զբաղմունքին` մայրն ուներ դասական երաժշտական կրթություն և կարողանում է զարգացնել որդու բնատուր ունակությունները` սովորեցնելով նրան նվագել դաշնամուր: Կար առաջարկ անցնել երաժշտական լուրջ մի դասընթաց, բայց Սթինգին ամենից շատ գրավում էին ջազը և կիթառը:

Որոշ ժամանակ ցածր ամսավճարով որպես բանվոր, տաքսիստ, երթուղային հսկիչ, երաժշտության ուսուցիչ աշխատելուց հետո Սթինգը հնարավորություն է ստանում տեղափոխվելու Լոնդոն և նվագելու պրո‎ֆ‎եսիոնալների հետ: Քչերը գիտեն, որ այս ժամակահատվածում Սթինգը նույնիսկ ստիպված է եղել դառնալ շիկահեր և փոքրացնել քթի չափերը գովազդային հոլովակներում նկարահանվելու համար:
Շուտով նրան նկատում է ամերիկացի հարվածային գործիքներ նվագող Ստյուարտ Քոփլենդը և համոզում զբաղվել ռոք երաժշտությամբ: 1977թ.-ին նրանց միանում է կիթառահար Էնդի Սամերսը, և նրանք ստեղծում են ՙՓոլիս՚ /"The Police"/ խումբը: Նրանց ՙՌոքսեն՚ /"Roxanne"/ երգը գրված ռոք-ռեգի ոճում, արագորեն արժանանում է Բի Բի Սիի ուշադրությանը և ակնթարթորեն դառնում հիթ: Սինգլն այնքան լայն տարածում է գտնում, որ A&M ձայնագրման ընկերությունը կարճ ժամանակահատված անց թողարկում է նրանց առաջին "Outlandos D"Amour" ձայնասկավառակը: Դրան հաջորդում են "Regata De Blanc", "Zenyatta Mondatta" և "Ghost in the Machine" ալբոմները: Դրանցից յուրաքանչյուրը առնվազն մեկ հիթ ներառում էր:
"Synchronicity" սկավառակի թողարկումը 1983թ.-ին և մասնավորապես "Every Breath You Take" սինգլը երաժիշտների համար ապահովում են իրենց մնայուն տեղը փոփ երաժշտության պատմության մեջ: Փառահեղ միջազգային համերգաշարից հետո Սթինգը որոշում է , որ խմբի կազմում հասել է գերագույնին, ինչի հնարավոր էր հասնել, և խումբը ցրվում է հանրահայտության գագաթնակետում:
Սթինգի ինքնուրույն կարիեռան դասավորվաում է ոչ պակաս հաջող: Նրա "Dream of the Blue Turtles" ալբոմը` ջազային տարրերով, ստանում է պլատինե կարգավիճակ: "Soul Cages" (1991) ալբոմով /որի ձայնագրությունները համընկնում են ծնողների մահվան հետ/ և "Ten Summoner"s Tales" (1993) սկավառակով Սթինգը ներկայանում է որպես հասուն կոմպոզիտոր: Երկու ալբոմներն էլ ստանում են ՙԳրեմի՚ բարձրագույն պարգևներ: 1996թ.-ին լույս տեսած "Mercury Falling" ալբոմում Սթինգը շարունակում է նախորդների խոհուն-մեդիտատիվ տրամադրությունը. 45-ամյա երաժիշտը խորհում էր իր տարիքի, անցած տարիների, սեփական հողեղենության մասին:

Սթինգի կարիեռան կինոյի ոլորտում դասավորվում է անհարթ: Զուգահեռ երաժշտական գործունեությանը` Սթինգն ակտիվորեն նկարահանվել է կինոյում /13-ից ավելի ‎ֆիլմ/, սակայն այդպես էլ չի կարողացել կայանալ որպես մեծ դերասան: Նրա առաջին ‎ֆիլմը ՙՔառաձայնությունն՚ էր` ստեղծված դեռ 1979թ.-ին: Հաջորդել են մյուսները 1982թ-ին, 84—ն, 85-ին, սակայն նա այդպես էլ չի փայլել կինոյում: Նրա մասնակցությամբ, թերևս, երկու ‎ֆիլմ են հաջողություն արձանագրել. "Brimstone and Treacle"-ը և "Quadrophenia"-ն:
Իր քաղաքական ակտիվությունը Սթինգն օգտագործել է բրազիլական անտառների պահպանման և միջազգային համաներման աջակցության հիմնահարցերի լուծման համար:Սթինգն իր բացառիկ երաժշտական տաղանդն ապացուցեց նաև նոր հազարամյակում, օրինակ` հենց ՙDesert rose՚ երգով, որտեղ համագործակցելով հրաշալի արաբ երգչի հետ` նոր արևելյան ուղղություն բացեց ժամանակակից արևմտյան երաժշտության մեջ: Ուղությունն անմիջապես շարունակություն ստացավ այլ միջազգային աստղերի կողմից /Մադոննա, Սառա Բրայթման, Հելեն Սեգարա և այլք/ :

Նա նույնիսկ այսօր կարողանում է հանդես գալ որպես նորարար: Չնայած պատկառելի տարիքին` երաժշտական հնչողության առումով նույնիսկ այսօր Սթինգը գերազանցում է բազմաթիվ երիտասարդ արտիստների: Վառ ապացույցներ են վերջին տարիներին թողարկված ՙSend your love՚, ՙMy funny friends and me երգերը՚:
Սթինգի վաղ ժամանակների երգերն իրենց հերթին այսօր ստանում են նոր մեկնաբանություն. հիշենք Քրեյգ Դեվիդի, Բրենդիի կոմպոզիցիաները Սթինգի ՙShape Of My Heart՚ անմահ երգի հենքով: Այս առումով Սթինգը իր տեսակի մեջ կենդանի դասական է:Իր երկարամյա կողակցի, երեխաների և շների հետ Սթինգն այսօր ապրում է համեմատաբար խաղաղ կյանքով մերձլոնդոնյան մի բնակավայրում: Նա շարունակում է ստեղծագործել, զբաղվում է բարեգործությամբ, ինչպես նախկինում, այսօր էլ բնության պաշտպանության ակտիվ կողմնակից է : Նա ունի 7 երեխա` երկուսը առաջին կնոջից, 5-ը` երկրորդից:
Սթինգն, անկասկած, դասվում է իր տեսակի մեջ օրինակելի երգիչների շարքին: Նրա հաջողության գաղտնիքը չափազանց հստակ է. Սթինգը գրում է իսկապես ինտելեկտուալ երաժշտություն, իսկ իր իսկ երգերի կատարումն առանձնանում է եզակի նրբությամբ ու անկեղծությամբ: Նրա երգերի խոսքերը, ի տարբերություն շատ հեղինակների, ովքեր պարզապես դրանք ՙդնում են՚ երաժշտության վրա, լեցուն են խորը իմաստով: Սթինգի երաժշտությունը հարուստ ՙսնունդ՚ է մտքի և սրտի համար:

Հ.Գ.
«Մելոման», ամեն երկուշաբթի, 15:00-ին ՖՄ 103.5 ռադիոկայանով:
Սիրով` Հայկ Բլբուլյան:

Սեմի
03.11.2008, 04:27
ՍԹԻՎԻ ՈՒՈՆԴԵՐ

Ժամկետից 1.5 ամիս շուտ ծնված հիվանդոտ սևամորթ տղան 1950-ի մայիսին աղքատների ծննդատանը ապագա մեծ երաժիշտ Սթիվի Ուոնդերն էր: Ասացին, որ կապրի, բայց կույր է 2 աչքերից :
Մայրը տղային դաստիարակեց այնպես, որպեսզի տղան երբեք չխղճա ինքն իրեն, չնկատի իր կուրությունը ու կարողանա ապրել հետաքրքիր: Սովորեցնում էր նաև տարբերել գույները և ձայները, հիանալի կերպով կողմնորոշվել, կարդալ նույնիսկ ոչ կույրերի համար նախատեսված գրքեր:
Չորս տարեկանում Սթիվին արդեն շրթհարմոն էր նվագում, ավելի ուշ` թմբուկ և այլ գործիքներ: Տասնմեկ տարեկանում սոլո ալբոմի պայմանագիր է կնքում հեղինակավոր ՙՄոթաուն՚ ընկերության հետ և երկու տարվա ընթացքում հռչակվում որպես ՙՓոքրիկ հրաշք՚, դառնում ստուդիայի լավագույն երգիչը ` մշտապես զբաղեցնելով հիթ շքերթների բարձրագույն տեղերը:
Հաջորդող 9 տարիներին ՙՓոքրիկ հրաշքը՚ դառնում է Միացյալ Նահանգների ամենահանրահայտ երգիչ-երգահաններից մեկը:
20 տարեկանում ձեռք է բերում նորարարի համբավ: Հենց նա է նոր էլեկտրոնային տարրեր, մասնավորապես սինթեզատոր մտցրել ՙսև երաժշտության՚ մեջ:
Նա ՙՍոուլը՚ դարձրեց ոչ միայն հոգու համար կատարվող երաժշտություն, այլև հիմնավոր երաժշտաոճ: Դրա շնորհիվ կարողացավ պայքարել սոցիալական և քաղաքական մի շարք շահավետ փոփոխությունների համար: Նրա երգերից շատերում կանանց նկատմամբ բռնության, ռասիզմի, ալկոհոլիզմի թեմաներն են շոշափվում: Սթիվի Ուոնդերը վաճառել է շուրջ 70 միլիոն իր ձայնասկավառակներից, ստացել ՙԳրեմիի՚ 17 մրցանակ: Մշտապես մասնակցում է բարեգործական համերգների և օգնում սոցիալական հիմնադրամներին:
Կյանքում շատ սիրառատ է: Ամուսնացած է եղել 1 անգամ, բայց ունի 4 երեխա, տարբեր կանանցից:
/Աղբյուր` Մելոման ռադիոխաղ, ՖՄ 103.5 ռադիոկայան, Հայկ Բլբուլյան/

Ավելացվել է 32 վայրկյան անց
ՌԵՅ ՉԱՐԼԶ
Մեծն Սթիվիի ծննդյան թվից մեկ տարի առաջ` 1949-ին էր, երբ դեռևս ոչինչ չասող անվամբ Ռեյ Չարլզ Ռոբինսոնը որոշեց դառնալ Ռեյ Չարլզ: Իսկ նա արեց այդ, որպեսզի իրեն չշփոթեն հանրահայտ բռնցքամարտիկ Շուգար Ռեյ Ռոբինսոնի հետ, որը ևս ձայնապնակներ էր ձայնագրում: Ինչ եղավ հետո բոլորս գիտենք: Նրա ավանդը ՙսև երաժշտության՚ նորացման, զարգացման և տարածման մեջ անգնահատելի է: Ճիշտ է, երաժշտական քննադատները տարակարծիք են, երբ խոսքը վերաբերում է նրա ոճին. ոմանք այն մոտ են համարում ջազին, ոմանք բնորոշում որպես մաքուր սոուլ: Սակայն մեկ բան ակնհայտ է` անզուգական է դաշնակահար, երգիչ, երգահան Ռեյ Չարլզի յուրաքանչյուր կատարում: Անշփոթելի են նրա լեցուն, մտերմիկ ձայնն ու անբռնազբոս ժեստերը, իսկ ծիծաղից ուղղակի բարություն է ճառագում:
Ինչ կլիներ ժամանակակից երաժշտության հետ , եթե երաժշտական հորիզոնում հայտնված չլիներ Ռեյ Չարլզը, դժվար է ասել: Սակայն ռոքնռոլը չէր լինի անկասկած, քանզի այն ծագել է հենց ռիթմ ընդ բլյուզից, որ ոճում էլ հենց թագավորում է մեծ երաժիշտը առ այսօր:
/Աղբյուր` Մելոման ռադիոխաղ, ՖՄ 103.5 ռադիոկայան, Հայկ Բլբուլյան/

հովարս
10.05.2011, 17:40
Հարգելի սեղանակիցներ, մոռացել եք նշել Արամ Խաչատրյանին, որը դասականը և ազգաինը միաձուլեց, տալով դասականին նոր երանգ:

http://youtu.be/5bntfSP_6lw

AniwaR
23.05.2011, 02:50
Մմմ... Դե եթե խոսքը էնպիսի երաժիշտների մասին ա, որոնց թողած հետքը իսկապես հետագա մի մեծ բանի սկիզբ ա եղել, ապա առաջին հերթին մտքիս գալիս են Robert Johnson-ն ու Chuck Berry-ն: :pardon

Հետո Black Sabbath խումբը՝ էքստրեմալ երաժշտության սկիզբ որպես:

Մարդիկ, որոնք էլեկտրոկիթառի հնարավորությունների բացահայտման մեջ մեծ քայլեր են արել՝ Les Paul, Roy Buchanan ու տենց:

Մեկ էլ որպես իռլանդական ֆոլկի մեծ սիրահար նշեմ The Chieftains խմբին:

AniwaR
23.05.2011, 02:53
Հա, ու իսկապես անարդար ա AC/DC-ին չնշելը: 80-ականների ռոք, hard/heavy խումբ չկա, որ իրանցից ազդված չլինի: Ընդ որում՝ իրարից ահագին տարբեր խմբեր ու տարբեր հարցերում: :))