Դիտել ողջ տարբերակը : «Կրոն» բաժնի թեմաներից դուրս քննարկումներ
Էջեր :
1
2
3
4
5
[
6]
7
8
9
10
eduard30
30.07.2011, 16:47
Ես դա նկատի չունեի: Այն ինչ կուռք ես անվանում ` հավանաբար սրբապատկերներն ու խաչելությունները, ինձ համար կուռքեր չեն: Դրանք սոսկ պատկերներ են, որոնց հեշտացնում են կապը բարձրյալի հետ և ազդեցություն են ունենում նաև իրենց տեսքով: Օգնում են նաև բարեպաշտ քրիստոնեական մթնոլորտ ստեղծել և երբ մարդ աղոթում է սրբապատկերի առաջ` նրան ընդունում է ոչ թե Աստծո, այլ որպես Աստծո խորհրդանիշ:
Ցանգացած սրբապատկերների ու խաչելությունների դեմ «ծունգտ ծալես, խոնարվես, համպուրես» նշանագում է դրան պաշտել, կուքապաշտ:
«Ճշմարտությունը» քո մարմնի և գիտակցության մեջ է:
Ինձ պետք է հասկանալ, թե դու ինչ ես հասկանում երկրպագել ասելով:
Սիրել, պաշտել, հնազանդվել, խոնարհվել, ծառայել և իր կամքը կատարել, որոնց մեջ դեռ թերանում եմ:
Եթե դու հայր ես կհասկանաս, թե ինչու
Ցանգացած սրբապատկերների ու խաչելությունների դեմ «ծունգտ ծալես, խոնարվես, համպուրես» նշանագում է դրան պաշտել, կուքապաշտ:
«Ճշմարտությունը» քո մարմնի և գիտակցության մեջ է:
Ես արդեն արտահայտեցի իմ տեսանկյունը ու բացատրեցի: Այդ պարագայում քո բացատրությունը տեղին չէ: Ես գիտեմ այդ մասին:
,,Եղիցի լույս,, դա Աստծո փառքի լույսն է , որի մասին գրված է Հայտն. 21:23
Sambitbaba
30.07.2011, 19:13
Հետաքրքիր է , ջրհեղեղից ո՞նց է փրկվել Ենոքի ավետարանը
Իրոք, որ հետաքրքիր է, ինչպե՞ս: Երբեք այդ մասին չէի մտածել…
…Փորձեցի մտածել, բայց պարզվեց, որ մտածելու կարիք բոլորովին չկա: Քանզի, եթե նույնիսկ չգտնվեն ինչ-որ գաղտնի ու խորհրդավոր պատճառներ, մի շատ պարզ պատճառ հաստատ կա.
հնարավոր է, որ Ենոքի ավետարանը փրկել է նրա որդին՝ Նոյը, իր հետ Տապան վերցնելով: Միգուցե չէ՞ր կարողանում քնել՝ առանց կարդալու… Ես, օրինակ, չեմ կարողանում:
Այն չեննելինգ է, Մալխաս ջան, առաջիններից մեկը, որը տևել է տասնյակ տարիներ, սկսված անցյալ դարի քսանական թվականներից: Տպագրվել է առաջին անգամ ԱՄՆ-ում, 1955թ.: Այժմ կա բազում լեզուներով, այդ թվում ռուսերեն:
Չեննելինգ բառի հայերեն թարգմանությունը չկա: Ես կարծում եմ, ճիշտ կլիներ ասել. հաղորդատվություն:
http://www.youtube.com/watch?v=8La1vHnllzc
Նայիր սա՝ հետաքրքիր է:
Սամբիտբաբա, խոսքերս քեզ չեն վերաբերվում:
Ինչպես սատանան Եդեմի պարտեզում խաբեց Եւային, մատուցելով ճիշտը՝ խառնած ստի հետ, նույն ձևով անապատում, փորձեց մոլորեցնել Հիսուսին, բերելով Սբ. Գրքից օրինակներ՝ խառնելով սուտը, նույն ձևով և այսօր մոլորեցնում է շատերին(աղանդները) և հիմա էլ այս գրքով է շարունակում մոլորեցնել շատերին, նորից խառնելով ճշմարտությունը ստի հետ:
Փորձեմ մի քանի խոսքով բացատրել իմ տեսակետը:
Քանի որ ես հավատում եմ Աստծու գոյությանը, հավատում եմ նաև սատանայի և նրա հետ ընկած հրեշտակների(դևերի) գոյությանը («...դևերն ալ կհավատան և կը սարսափին:»Յակոբ.2:19) : Հավատում եմ նաև , որ նրանք զորու են որոշ հրաշքներ կատարելու, մարդկանց մեջ մտնելու և նրանց շուրթերով խոսելու, շատ օրինակներ կան Սբ, Գրքում և իրական կյանքում: Առայժմ այսքանը՝ հույս ունենալով, որ կհասկանաք ասածիս իմաստը:
Ցանգացած սրբապատկերների ու խաչելությունների դեմ «ծունգտ ծալես, խոնարվես, համպուրես» նշանագում է դրան պաշտել, կուքապաշտ:
«Ճշմարտությունը» քո մարմնի և գիտակցության մեջ է:
Աստծո խաղաղությւնը քեզ, հարգելիս իմ համար ճշմարտությունն դա Աստծո խոսքն է, որը կարող է գիտակցության մեջ լինել և գրված լինել սրտիտ վրա.Գիտակցության մեջ լինելով միշտ չէ որ հետևում էս Խոսքին, քանզի մարդկային գիտակցությունը առավել հակված է մարմնի կարիքները հոգալու, նրա պահանջները կատարելուն և միշտ հակառակ է Հոգուն, իսկ այն , որ գրված է սրտիտ մարմնեղեն տախտակների վրա, այդ խոսքերն են , որ մեզ տանում են դեպի Աստված, դեպ հավիտենություն , որի համար էլ ստեղծված ենք: Մոտեցեք Աստծուն և նա ավելի կմոտենա ձեզ;
http://www.youtube.com/watch?v=6K8_4VSwpRE&feature=player_embedded
Եգիպտական սֆինքսի մեջքին երեք ու կես մետր խորության վնասվածքներ կան: Համարվում է, որ վնասվածքի հետևանքը՝ ջուրն է: Բայց հաշվված է. որպեսզի ջուրը նման վնասվածք պատճառի սֆինքսին, հարկավոր է, որ հազար տարի անընդմեջ անձրև գա (նման հազար տարի, որքան հիշում եմ, մենք չունենք մեր վեց հազար տարվա (?) պատմության մեջ), կամ էլ սֆինքսը պետք է երկար ծամանակ (ջրհեղե՞ղը) մնացած լիներ ջրի տակ: Ի՞նչ է սա նշանակում: Մի՞թե սֆինքսը գոյություն է ունեցել Արարչագործությունից առաջ…
Եգիպտական ամենահին բուրգը՝ Ջոսեր կառուցվել է մ.թ.ա 2630 թ. ,այսինքն ջրհեղեղից 163 տարի հետո,
Фараон Примерные даты Местоположение
Джосер ок. 2630—2612 гг. до н. э. Саккара
Снофру ок. 2612—2589 гг. до н. э. 2 пирамиды в Дахшуре
и одна в Мейдуме
Хуфу ок. 2589—2566 гг. до н. э. Гиза
Джедефра ок. 2566—2558 гг. до н. э. Абу Раваш
Хафра ок. 2558—2532 гг. до н. э. Гиза
Микерин (Menkaura) ок. 2532—2504 гг. до н. э. Гиза
Сахура ок. 2487—2477 гг. до н. э. Абусир
Нефериркара Какаи ок. 2477—2467 гг. до н. э. Абусир
Ниусерра Иси ок. 2416—2392 гг. до н. э. Абусир
Аменемхет I ок. 1991—1962 гг. до н. э. Эль-Лишт
Сенусерт I ок. 1971—1926 гг. до н. э. Эль-Лишт
Сенусерт II ок. 1898—1877 гг. до н. э. Эль-Лахун
Аменемхет III ок. 1861—1814 гг. до н. э. Хавара
Այսինք սֆինքսի ճեղքերի պատճառը կարող է քամուց էլ լինել...
http://www.youtube.com/watch?v=G4go0r6NjPE&feature=related
պետք է նայեն բոլորը
eduard30
30.07.2011, 23:46
Աստծո խաղաղությւնը քեզ, հարգելիս իմ համար ճշմարտությունն դա Աստծո խոսքն է, որը կարող է գիտակցության մեջ լինել և գրված լինել սրտիտ վրա.Գիտակցության մեջ լինելով միշտ չէ որ հետևում էս Խոսքին, քանզի մարդկային գիտակցությունը առավել հակված է մարմնի կարիքները հոգալու, նրա պահանջները կատարելուն և միշտ հակառակ է Հոգուն, իսկ այն , որ գրված է սրտիտ մարմնեղեն տախտակների վրա, այդ խոսքերն են , որ մեզ տանում են դեպի Աստված, դեպ հավիտենություն , որի համար էլ ստեղծված ենք: Մոտեցեք Աստծուն և նա ավելի կմոտենա ձեզ;
Սիրտը գիտակցող օրգան չէ, « գիտակցությամբ ամբողջ մարմնով հոգով և սրտով» այսինքն քո էությամբ, այս ամենը փոխաբերական իմաստով, ոչ բառացի:
eduard30
31.07.2011, 00:39
http://www.youtube.com/watch?v=G4go0r6NjPE&feature=related
պետք է նայեն բոլորը
Պետք է չէ, այլ կարող են:
Տեսանյութի վերջում դրամ հավաքելն էլ չեն նկարահանում;)
Իրոք, որ հետաքրքիր է, ինչպե՞ս: Երբեք այդ մասին չէի մտածել…
…Փորձեցի մտածել, բայց պարզվեց, որ մտածելու կարիք բոլորովին չկա: Քանզի, եթե նույնիսկ չգտնվեն ինչ-որ գաղտնի ու խորհրդավոր պատճառներ, մի շատ պարզ պատճառ հաստատ կա.
հնարավոր է, որ Ենոքի ավետարանը փրկել է նրա որդին՝ Նոյը, իր հետ Տապան վերցնելով: Միգուցե չէ՞ր կարողանում քնել՝ առանց կարդալու… Ես, օրինակ, չեմ կարողանում:
Բերեմ հնարավոր տարբերակները
1. Ադամի արտաքսման 622թվին ծնվեց Ենոքը, ապրեց 365տարի և 987թ. համբարձվեց, այդ ընթացքում գրեց իր ավետարանը: Այս ավետարանը որպես ժառանգություն փոխադրվում էր անդրանիկ զավակներին և այսպես հասավ Նոյին: Նոյը տապան մտնելիս հետը վերցնում է այդ գրերը, որ կարդա: Նույն օրենքով գրերը ժառանգեցին անդրանիկները(կրճատումներով գրեմ) Սեմին, Եբերին և հասնում է Աբրահամին: Նա հետը ման է տալիս այդ գրերը (պատկերացրեք այն օրերի մագաղաթերը) ամբողջ Միջագետքով, Պաղեստինով, անապատներով հասնուն է Եգիպտոս և նորից հետ, մինչև ծնվում է Իսահակը, հետո նրա երկու որդիները՝ Եսավն ու Հակոբը: Վերջինս փախնում է եղբորից և գրերն էլ հետն է վերցնում և Երկար տարիներ ապրում է օտարության մեջ : Այնտեղից էլ է (աներոջից) փախնում, չմոռանալով գրերը հետը վերցնի: Ծնվում են նրա 12 երեխաները : Ասեմ որ այս բոլր ժամանակահատվածը և հետագա ընթացքը քոչվոր կյանք են վարել, կռիվների և վտանգների մեջ մինչև հասել են Եգիպտոս: 300 տարի դաժան ստրկության տարիներին պահպանել են այդ գրերը , բայց այս անգամ մեզ անհայտ պայմաններով այդ գրերը արդեն Մովսեսին են հասել, իսկ մնացածը պարզ է արդեն:
2.Ադամից հետո մինչև ջրհեղեղ կազմում է 1666 տարի և այդ ժամանակահատվածում այնքան էր զարգացել քաղաքակրթյունը , որ գրեթե բոլոն ունեին այդ գրերը: Ջրհեղեղից հետո վերը նշված պայմաններով հասել է մինչև Մովսես:
3. Այլ մոլորակայիններն են օգնել:
հ.գ.
դուք ի՞նչ կարծիք ունեք,
Եթե 2:1-4-ից առաջ կարդաս 1:26-30-ը, կտեսնես, որ ես չեմ շփոթություն ստեղծողը: Այնպես, որ, սիրելիս, ինձ մեղադրելու փոխարեն, մեկ ուրիշ միջոց գտիր, արդեն իսկ "ծռված իմաստը" արդարացնելու համար:
Հ.Գ. Ընդ որում ասեմ, որ ես բոլորովին էլ չեմ համարում, որ իմաստը ծռված է: Ուղղակի ամեն ինչ չի, որ ասված է:
Նոյի հայրը՝ Ենոքը, հսկաների առաջ գալու մասին քիչ ուրիշ կերպ է խոսում իր Ավետարանում: Ասեմ, որ Աստվածաշնչում էլ որոշ կտորներ մնացել են: Պատմությունը հետևյալն է:
Մարդկանց դուստրերը շատ են դուր գալիս հրեշտակներին: Վերջիններս իջնում են երկիր և ամուսնանում մարդկանց դուստրերի հետ: Հսկաները այդ կապի հետևանքն են:
Նախ Ենոքը Նոյի հայրը չէր, այլ 4 պորտ առաջ էր, և հետո Սբ Գրքում հսկաները հիշվում են Նոյի ժամանակներում, հետևվաբար չեր կարող գրել հսկաների մասին:
Ասածս ի՞նչ է, այն , որ եթե Ծննդոցի1:26-30 ից մինչև 2:1-4 ծռում ես արարչագործության հերթականությունը, ապա բարի եղիր նույն տրամաբանությաբ վարվել և այս հատվածում. Ծննդոց 5:19-24 Ենովքի ծնունդն ու վախճանը և Ծննդոց 6:4-5 հսկաների մասին, որը Նոյի ծնունդից 500տարի հետո էր այսինքն 567 տարի Ենովքից հետ Հետևաբար Ենովքը չեր կարող գրել այդ մասին
Իհարկե ոչ, երբ մի բան ինձ պետք է լինում, ես բնականաբար խնդրում եմ: Բայց, եթե մեկն ասի քեզ խելոք պահիր, թե չի «ժամ կասեմ» ու պատասխանատվությունը կմնա քո վրա, իմ արձագանքը կլինի այնպիսին ինչպիսին եղավ:Նախ և առաջ՝ զրույցը քեզ հետ չէի վարում. դու որոշեցիր հանդես գալ կրավորական դերում։երկրորդ՝ իմ գործողությունները սկսելու համար ես նշել էի կոնկրետ պայման.ըստ այդմ ես ինքս պիտի հարմար գտնեմ թէ երբ եմ անցնելու նշածս գործողությանը։Ուստի նորից կրկնեմ որ դու հայտնվել ես տակտից դուրս սահմանում։
Դե երբ ոք մեջդ համարձակություն գտնես ու անվերապահ վստահություն զգաս քո ճշմարտությունն ապացուցելու, համեցի՛ր: Ու հավատա ամենևին անպտուղ դատաստան չի լինելու: Գուցե կարողանաս համոզել ինձ քո ճշմարտացիության մեջ: Կարծում եմ էստեղ ճարպկությունդ ցույց տալու տեղը չէ։Ամեն դեպքում եթե համարձակ տղաների կարիք զգաս ՝ ասա։Մինչ այդ դուքո մեջ համարձակություն գտիր ու պատասխանիր ՀԱե ն աղանդավոր թեմայի անպատասխան մնացած հարցիս։
Sambitbaba
31.07.2011, 09:40
Այսինք սֆինքսի ճեղքերի պատճառը կարող է քամուց էլ լինել...
Կարող է, բայց` չէ: Ասեմ, որ սֆինքսի վրա բազում վնասվածքներ կան: Հիմնական վնասվածքները նրանից են, որ տասնիներորդ դարի վերջին ֆրանսիացիները թնդանոթից կրակեցին սֆինքսի դեմքին… Չեմ վիճում հավանաբար, քամուց վնասվածքներ էլ լինեն: Բայց այն, ինչի մասին ես եմ ասում, բացահայտված է, որ ջրից է:
Եգիպտական ամենահին բուրգը՝ Ջոսեր կառուցվել է մ.թ.ա 2630 թ. ,այսինքն ջրհեղեղից 163 տարի հետո
Ձեր, կամ նրա որտեղից քաղել եք այդ տեղեկությունը, ասելով՝ ստացվում է, որ ջրհեղեղը եղել է մ.թ.ա. 2793-ին, այսինքն, մեզանից մոտ 5000 տարի առաջ:
Անգլիայի Սթոունհենջը 2500 տարեկան է: Անգլիացիներն ինքներն են ասում, որ մեր՝ հայկական Քարահունջը Սթոունհենջից 3500 տարով մեծ է: Այսինքն, նա մոտ 6000 տարեկան է: Ըստ Ձեր բերած տվյալների, սիրելի Արտսուս, ստացվում է, որ Սթոունհենջը կառուցված է Ջրհեղեղից 1000 տարի առա՞ջ…
Էլ չեմ խոսում այն մասին, որ կան խոսակցություններ, որ Սթոունհենջի մակարդակի աստղադիտարան ունենալու համար, սկզբում անհրաժեշտ էր մի քանի հազար տարվա աստղագիտություն ունենալ:
Sambitbaba
31.07.2011, 10:29
Սիրելի Սամբիտբաբա. Այդ ինչպես է պատահել, որ այն աշխարհում այնքան էլ մեծ մասսայականություն չի վայելում: Ինչքան հասկացա հետաքրքիր շատ մանրամասներ ունի:
Վայելում է, Մալխաս ջան: Շատ երկրներում: Այն թարգմանված է բազում լեզուներով: Տարբեր երկրներում կան Ուրանտիայի կազմակերպություններ: Եվ այլն և այլն:
Այդ ինչպես է, որ մեր սուրբ հայրերը այսպես անտարբերությամբ են անցնում այդ գրքի կողքով, մինչդեռ Քրիստոսի կյանքին վերաբերող անհայտ մնացած չնչին մանրամասնի համար յուրաքանչյուր իսկական հոգևորական շատ բան կզոհաբերեր:
Որովհետև, ինչպես հիշում ես, միակ ճշմարիտ գիրքը Աստվածաշունչն է: Ուրանտիայի և ուրիշ այդ կարգի գրականությունն ընդունելու համար, եկեղեցին պետք է հրաժարվի իր շատ դոգմատներից: Ի՞նչ ես կարծում, նա այդ կանի՞:
Օրինակ, ո՞ր մի հոգևորականը կընդունի, որ Քրիստոս քույրեր և եղբայրներ է ունեցել: Եվ որ դրանք եղել են ոչ թե Հովսեփի երեխաները՝ նախկին կնոջից, ինչպես ցանկանում են պնդել որոշ քրիստոնեական ուղղություններ, այլ՝ Հովսեփի և Մարիամի համատեղ ծնած երեխաները, որոնցից ավագը եղել է Քրիստոսը:
http://rutube.ru/tracks/3507723.html...3314675857074b
Տեղեկություններն “Ուրանտիա” գրքից են:
Ենոքի Ավետարանը:
Տեր Հիսուսն ասում էր. « Եթե գամ, արդյոք հավատք կգտնե՞մ»
Երևի այս և նման տիպի մոլրություններն են պատծառ դառնալու մարդուն հավատքից գցելու:
Տերն ասում է. «Զգո՛ւյշ եղեք», «Ձեր անձերին զգուշությո՛ւն արեք», «Շատ մոլորեցնողներ պիտի գան», «Քննեցեք հոգիները, արդյոք Աստծո՞ւց են» «դիվային ուսմունքներ» և շատ ու շատ նման բաներ, այնպես որ սիրելի եղբայրներս և քուրերս(որ եկեղեցուն էլ պատկանեք) , զգո՛ւշ եղեք և ուշադիր:
eduard30
31.07.2011, 13:09
Բերեմ հնարավոր տարբերակները
1. Ադամի արտաքսման 622թվին ծնվեց Ենոքը, ապրեց 365տարի և 987թ. համբարձվեց, այդ ընթացքում գրեց իր ավետարանը: Այս ավետարանը որպես ժառանգություն փոխադրվում էր անդրանիկ զավակներին և այսպես հասավ Նոյին: Նոյը տապան մտնելիս հետը վերցնում է այդ գրերը, որ կարդա: Նույն օրենքով գրերը ժառանգեցին անդրանիկները(կրճատումներով գրեմ) Սեմին, Եբերին և հասնում է Աբրահամին: Նա հետը ման է տալիս այդ գրերը (պատկերացրեք այն օրերի մագաղաթերը) ամբողջ Միջագետքով, Պաղեստինով, անապատներով հասնուն է Եգիպտոս և նորից հետ, մինչև ծնվում է Իսահակը, հետո նրա երկու որդիները՝ Եսավն ու Հակոբը: Վերջինս փախնում է եղբորից և գրերն էլ հետն է վերցնում և Երկար տարիներ ապրում է օտարության մեջ : Այնտեղից էլ է (աներոջից) փախնում, չմոռանալով գրերը հետը վերցնի: Ծնվում են նրա 12 երեխաները : Ասեմ որ այս բոլր ժամանակահատվածը և հետագա ընթացքը քոչվոր կյանք են վարել, կռիվների և վտանգների մեջ մինչև հասել են Եգիպտոս: 300 տարի դաժան ստրկության տարիներին պահպանել են այդ գրերը , բայց այս անգամ մեզ անհայտ պայմաններով այդ գրերը արդեն Մովսեսին են հասել, իսկ մնացածը պարզ է արդեն:
2.Ադամից հետո մինչև ջրհեղեղ կազմում է 1666 տարի և այդ ժամանակահատվածում այնքան էր զարգացել քաղաքակրթյունը , որ գրեթե բոլոն ունեին այդ գրերը: Ջրհեղեղից հետո վերը նշված պայմաններով հասել է մինչև Մովսես:
3. Այլ մոլորակայիններն են օգնել:
հ.գ.
դուք ի՞նչ կարծիք ունեք,
Ինչ դժվարություների միջով է անցել Ենոքի ավետարանը:)
Բերեմ հնարավոր տարբերակները
1. Ադամի արտաքսման 622թվին ծնվեց Ենոքը, ապրեց 365տարի և 987թ. համբարձվեց, այդ ընթացքում գրեց իր ավետարանը: Այս ավետարանը որպես ժառանգություն փոխադրվում էր անդրանիկ զավակներին և այսպես հասավ Նոյին: Նոյը տապան մտնելիս հետը վերցնում է այդ գրերը, որ կարդա: Նույն օրենքով գրերը ժառանգեցին անդրանիկները(կրճատումներով գրեմ) Սեմին, Եբերին և հասնում է Աբրահամին: Նա հետը ման է տալիս այդ գրերը (պատկերացրեք այն օրերի մագաղաթերը) ամբողջ Միջագետքով, Պաղեստինով, անապատներով հասնուն է Եգիպտոս և նորից հետ, մինչև ծնվում է Իսահակը, հետո նրա երկու որդիները՝ Եսավն ու Հակոբը: Վերջինս փախնում է եղբորից և գրերն էլ հետն է վերցնում և Երկար տարիներ ապրում է օտարության մեջ : Այնտեղից էլ է (աներոջից) փախնում, չմոռանալով գրերը հետը վերցնի: Ծնվում են նրա 12 երեխաները : Ասեմ որ այս բոլր ժամանակահատվածը և հետագա ընթացքը քոչվոր կյանք են վարել, կռիվների և վտանգների մեջ մինչև հասել են Եգիպտոս: 300 տարի դաժան ստրկության տարիներին պահպանել են այդ գրերը , բայց այս անգամ մեզ անհայտ պայմաններով այդ գրերը արդեն Մովսեսին են հասել, իսկ մնացածը պարզ է արդեն:
2.Ադամից հետո մինչև ջրհեղեղ կազմում է 1666 տարի և այդ ժամանակահատվածում այնքան էր զարգացել քաղաքակրթյունը , որ գրեթե բոլոն ունեին այդ գրերը: Ջրհեղեղից հետո վերը նշված պայմաններով հասել է մինչև Մովսես:
3. Այլ մոլորակայիններն են օգնել:
հ.գ.
դուք ի՞նչ կարծիք ունեք,
1.Հնարավոր է նաև, որ սերունդներից մեկը, նկատելով գրերի անմխիթար վիճակը, որոշել է արտագրել նոր մագաղաթի վրա: Հնարավոր է մի քանիսն են այդպես վարվել:
Վայելում է, Մալխաս ջան: Շատ երկրներում: Այն թարգմանված է բազում լեզուներով: Տարբեր երկրներում կան Ուրանտիայի կազմակերպություններ: Եվ այլն և այլն:
Որովհետև, ինչպես հիշում ես, միակ ճշմարիտ գիրքը Աստվածաշունչն է: Ուրանտիայի և ուրիշ այդ կարգի գրականությունն ընդունելու համար, եկեղեցին պետք է հրաժարվի իր շատ դոգմատներից: Ի՞նչ ես կարծում, նա այդ կանի՞:
Օրինակ, ո՞ր մի հոգևորականը կընդունի, որ Քրիստոս քույրեր և եղբայրներ է ունեցել: Եվ որ դրանք եղել են ոչ թե Հովսեփի երեխաները՝ նախկին կնոջից, ինչպես ցանկանում են պնդել որոշ քրիստոնեական ուղղություններ, այլ՝ Հովսեփի և Մարիամի համատեղ ծնած երեխաները, որոնցից ավագը եղել է Քրիստոսը:
Բայց ինչ վատ բան կա, որ Քրիստոս ուրիշ եղբայրներ և քույրեր ունենա: Աստված այնպես է ստեղծել կնոջը, որ նա երեխաներ ունենա: Իսկ, երբ այդ կինը ամուսնացած է, պետք է, որ բոլոր հարցերը դուրս գան...
1.Հնարավոր է նաև, որ սերունդներից մեկը, նկատելով գրերի անմխիթար վիճակը, որոշել է արտագրել նոր մագաղաթի վրա: Հնարավոր է մի քանիսն են այդպես վարվել:
Իհարկե ես չեմ հավատում, որ դա իրոք Ենովքի ''ավետարանն'' է , ընդունում եմ որպես մի կեղծանուն , որը փորձել է քողարկվել այդ անվան տակ, ինչպես շատ առաքեալների անուններով ''ավետարաններ'' կամ ''ուղերձներ'' կան, ինչևիցե: Ո՞ր սերունդներից մեկը, և ենթադրենք որևէ մեկը փորձել է փրկել այդ գրությունները ,ապա կարծում եմ որ նա էլ փրկված կլիներ ջրհեղեղից, չբացատրեմ ինչու: Առհասարակ ոչ մի (ստույգ) տեղեկություն չկա այդ ժամանակների գիր ու գրականության մասին, մագաղաթները ավելի ուշ են ստեղծվել, իսկ մինչ այդ սեպագրեր են եղել ժայռերի, քարերի և նման բաների վրա, փաստորեն այդ ժայռաբեկորներն են մտցրել տապան: :esim
Օրինակ, ո՞ր մի հոգևորականը կընդունի, որ Քրիստոս քույրեր և եղբայրներ է ունեցել:
Եւ դրանից ի՞նչ է կորցնում, կամ ի՞նչ է շահում հոգևորականը:
Մի փաստ բերեմ, Եթե Մարիամը՝ Հիսուսի մայրը ուրիշ երեխաներ ունենար, ապա Տերը կասեր նրան, ցույց տալով Հովհաննեսին, ահա քո որդին, և Հովհաննեսին էլ կասեր՝ ահա քո մայրը: « Եւ այդ օրվանից նա(Մարիամը) բնակվեց նրա(Հովհաննեսի) մոտ»:
Մի ծռեք Աստվածաշնչի բառերը:
Sambitbaba
31.07.2011, 17:36
Սթոունհենջի մակարդակի աստղադիտարան ունենալու համար...
Ներողություն բոլորից: Սրա փոխարեն հարկավոր է կարդալ. Քարահունջի մակարդակի աստղադիտարան ունենալու համար:
Գիշերը շատ էի հոգնած և քունս տանում էր, մեխանիկորեն Սթոունհենջ եմ գրել:
Կրկին՝ ներողություն:
Sambitbaba
31.07.2011, 18:02
Նախ Ենոքը Նոյի հայրը չէր, այլ 4 պորտ առաջ էր, և հետո Սբ Գրքում հսկաները հիշվում են Նոյի ժամանակներում, հետևվաբար չեր կարող գրել հսկաների մասին:
Ասածս ի՞նչ է, այն , որ եթե Ծննդոցի1:26-30 ից մինչև 2:1-4 ծռում ես արարչագործության հերթականությունը, ապա բարի եղիր նույն տրամաբանությաբ վարվել և այս հատվածում. Ծննդոց 5:19-24 Ենովքի ծնունդն ու վախճանը և Ծննդոց 6:4-5 հսկաների մասին, որը Նոյի ծնունդից 500տարի հետո էր այսինքն 567 տարի Ենովքից հետ Հետևաբար Ենովքը չեր կարող գրել այդ մասին
Ապրես, որ նկատեցիր: Որոշ ժամանակ առաջ, երբ առաջին անգամ գրում էի Ենոքի մասին, պատահաբար "նախահայր" գրելու փոխարեն "հայր" էի գրել: Գրածս վերընթերցելուց գտա սխսալս, բայց միտք առաջացավ (երբեմն նման բաներ լինում են ինձ հետ, այնպես որ խորհուրդ կտայի ժամանակ առ ժամանակ ստուգել ասածներս) թողնել այն ու սպասել, թե ե՞րբ և ո՞վ կհայտնաբերի:
Դա եղար դու, Հովարս: Շնորհակալություն:
Բայց մնացածի հարցով…
Իսկ դու "Ենոքի գիրքը" կարդացե՞լ ես: Եթե ոչ, կարդա: Օրինակ այստեղ. http://krotov.info/libr_min/from_1/0008.html
Եվ կտեսնես, որ միայն հսկաների մասին չէ, որ նախապես ասել է Ենոքը: Կոպիտ ասած, Ենոքին կարելի է համարել իր ժամանակների Նոստրադամուսը:
Sambitbaba
31.07.2011, 18:33
Բերեմ հնարավոր տարբերակները
1. Ադամի արտաքսման 622թվին ծնվեց Ենոքը, ապրեց 365տարի և 987թ. համբարձվեց, այդ ընթացքում գրեց իր ավետարանը: Այս ավետարանը որպես ժառանգություն փոխադրվում էր անդրանիկ զավակներին և այսպես հասավ Նոյին: Նոյը տապան մտնելիս հետը վերցնում է այդ գրերը, որ կարդա: Նույն օրենքով գրերը ժառանգեցին անդրանիկները(կրճատումներով գրեմ) Սեմին, Եբերին և հասնում է Աբրահամին: Նա հետը ման է տալիս այդ գրերը (պատկերացրեք այն օրերի մագաղաթերը) ամբողջ Միջագետքով, Պաղեստինով, անապատներով հասնուն է Եգիպտոս և նորից հետ, մինչև ծնվում է Իսահակը, հետո նրա երկու որդիները՝ Եսավն ու Հակոբը: Վերջինս փախնում է եղբորից և գրերն էլ հետն է վերցնում և Երկար տարիներ ապրում է օտարության մեջ : Այնտեղից էլ է (աներոջից) փախնում, չմոռանալով գրերը հետը վերցնի: Ծնվում են նրա 12 երեխաները : Ասեմ որ այս բոլր ժամանակահատվածը և հետագա ընթացքը քոչվոր կյանք են վարել, կռիվների և վտանգների մեջ մինչև հասել են Եգիպտոս: 300 տարի դաժան ստրկության տարիներին պահպանել են այդ գրերը , բայց այս անգամ մեզ անհայտ պայմաններով այդ գրերը արդեն Մովսեսին են հասել, իսկ մնացածը պարզ է արդեն:
2.Ադամից հետո մինչև ջրհեղեղ կազմում է 1666 տարի և այդ ժամանակահատվածում այնքան էր զարգացել քաղաքակրթյունը , որ գրեթե բոլոն ունեին այդ գրերը: Ջրհեղեղից հետո վերը նշված պայմաններով հասել է մինչև Մովսես:
3. Այլ մոլորակայիններն են օգնել:
հ.գ.
դուք ի՞նչ կարծիք ունեք,
1. Դե, Ջրհեղեղի այն կողմից Նոյի օգնությամբ այս կողմը գիրքն անցկացնելու մասին ես արդեն ասել եմ:
2. Աստվածաշունչը կազմվելուց նրա մեջ թողնվել են մինիմալ տեղեկություններ Ենոքի գրքից, չնայած երևում է, որ թե առաքյալները և թե ինքը՝ Քրիստոս, շատ ավելի են տեղյակ եղել այդ գրքին: Գրքի բոլոր օրինակները կորած են համարվել մինչև տասնութերորդ դարը, երբ այն հայտնաբերել են եթովպիական Աստվածաշնչի մեջ: Իսկ վերջերս էլ, եթե չեմ սխալվում, նրա նոր օրինակներ են հայտնաբերել Քումրանում և Նագ Համմադիում գտած բազում ձեռագրերի մեջ:
Հ.Գ. Եթե հետաքրքրում է այս թեման, կառաջարկեի կարդալ Էլիզաբեթ Քլեր Պրոֆիտի "Անկյալ Հրեշտակները և չարի աղբյուրները" գիրքը: Մարդը հատուկ այդ թեմայով է զբաղվել տարիներ և ինձանից շատ ավելի լիարժան կպատասխանի քեզ հետաքրքրող հարցերին:
3. Այլմոլորակայինները շուտով կապացուցեն ասածիս ճշմարտությունը:
Sambitbaba
31.07.2011, 19:01
Տեր Հիսուսն ասում էր. « Եթե գամ, արդյոք հավատք կգտնե՞մ»
Երևի այս և նման տիպի մոլրություններն են պատծառ դառնալու մարդուն հավատքից գցելու:
Տերն ասում է. «Զգո՛ւյշ եղեք», «Ձեր անձերին զգուշությո՛ւն արեք», «Շատ մոլորեցնողներ պիտի գան», «Քննեցեք հոգիները, արդյոք Աստծո՞ւց են» «դիվային ուսմունքներ» և շատ ու շատ նման բաներ, այնպես որ սիրելի եղբայրներս և քուրերս(որ եկեղեցուն էլ պատկանեք) , զգո՛ւշ եղեք և ուշադիր:
Սիրելի Հովարս, իսկ ի՞նչ, եթե արդեն եկել է, իսկ դու՝ չես հավատում… Ինչպե՞ս պետք է նա գա, որպեսզի դու հավատաս. որոտ ու կայծակո՞վ:
Հա, մի բան էլ: Այդ որ ասում ես, որ քննենք… Իսկ դու՝ քննե՞լ ես: Ինչպե՞ս: Վերևում թվարկած այդ շաբլոններն իրար կողքի շարելո՞վ:
Որքա՞ն կարելի է միևնույն բանը կրկնել: Միևնույն բառերով: Այնպիսի տպավորություն է ստեղծվում, թե քսանվեց տարի մեկ գիրք ես կարդացել ընդամենը: Ինչ է, ուրիշ բառեր, ուրիշ տեղեկություններ չկա՞ն:Մի նեղացիր, խնդրում եմ, բայց մի՞թե չես տեսնում, որ ժամանակները փոխվել են, որ մարդ այդ քո սերտած շաբլոնները գրվելու ժամանակաշրջանից շատ ու շատ առաջ է գնացել և այդ խոսքերը նրան այնքան էլ չեն համոզում: Մի՞թե չես տեսնում, որ այսօրվա մարդուն ավելի լայնածավալ և ավելի համոզիչ Աստված է հարկավոր: Այսինքն, այնպիսին, ինչպիսին Աստված կա իրականում. Ամենակալ և Ամենազոր, առանց սահմանափակումների, առանց թշնամիների:
Moonwalker
31.07.2011, 19:36
Սիրելի Հովարս, իսկ ի՞նչ, եթե արդեն եկել է, իսկ դու՝ չես հավատում… Ինչպե՞ս պետք է նա գա, որպեսզի դու հավատաս. որոտ ու կայծակո՞վ:
Այո, «այդ օրերի նեղութիւնից անմիջապէս յետոյ, արեգակը պիտի խաւարի, եւ լուսինը իր լոյսը չպիտի տայ, եւ աստղերը երկնքից պիտի ընկնեն, ու երկնքի զօրութիւններ պիտի շարժուեն։ Եւ ապա երկնքի վրայ մարդու Որդու նշանը պիտի երեւայ, ու այդ ժամանակ երկրի բոլոր ազգերը լացուկոծ պիտի անեն եւ պիտի տեսնեն մարդու Որդուն, որ գալիս է երկնքի ամպերի վրայով՝ զօրութեամբ եւ բազում փառքով։» Մատթեոս 24: 29-31
Կներես, բայց պիտի ասեմ: Եղած-չեղած 60 տարվա չափ պատմություն էլ չունեցող, կասկածելիորեն անորոշ հեղինակով (ավելի շուտ դրա բացակայությամբ) գիրքը չէ, որ պիտի ինձ «համոզիչ» Աստված ներկայացնի:
Իհարկե ես չեմ հավատում, որ դա իրոք Ենովքի ''ավետարանն'' է , ընդունում եմ որպես մի կեղծանուն , որը փորձել է քողարկվել այդ անվան տակ, ինչպես շատ առաքեալների անուններով ''ավետարաններ'' կամ ''ուղերձներ'' կան, ինչևիցե: Ո՞ր սերունդներից մեկը, և ենթադրենք որևէ մեկը փորձել է փրկել այդ գրությունները ,ապա կարծում եմ որ նա էլ փրկված կլիներ ջրհեղեղից, չբացատրեմ ինչու: Առհասարակ ոչ մի (ստույգ) տեղեկություն չկա այդ ժամանակների գիր ու գրականության մասին, մագաղաթները ավելի ուշ են ստեղծվել, իսկ մինչ այդ սեպագրեր են եղել ժայռերի, քարերի և նման բաների վրա, փաստորեն այդ ժայռաբեկորներն են մտցրել տապան: :esim
Կամ էլ անգիր են արել:
Սիրելի Հովարս, իսկ ի՞նչ, եթե արդեն եկել է, իսկ դու՝ չես հավատում… Ինչպե՞ս պետք է նա գա, որպեսզի դու հավատաս. որոտ ու կայծակո՞վ:
Հա, մի բան էլ: Այդ որ ասում ես, որ քննենք… Իսկ դու՝ քննե՞լ ես: Ինչպե՞ս: Վերևում թվարկած այդ շաբլոններն իրար կողքի շարելո՞վ:
Որքա՞ն կարելի է միևնույն բանը կրկնել: Միևնույն բառերով: Այնպիսի տպավորություն է ստեղծվում, թե քսանվեց տարի մեկ գիրք ես կարդացել ընդամենը: Ինչ է, ուրիշ բառեր, ուրիշ տեղեկություններ չկա՞ն:Մի նեղացիր, խնդրում եմ, բայց մի՞թե չես տեսնում, որ ժամանակները փոխվել են, որ մարդ այդ քո սերտած շաբլոնները գրվելու ժամանակաշրջանից շատ ու շատ առաջ է գնացել և այդ խոսքերը նրան այնքան էլ չեն համոզում: Մի՞թե չես տեսնում, որ այսօրվա մարդուն ավելի լայնածավալ և ավելի համոզիչ Աստված է հարկավոր: Այսինքն, այնպիսին, ինչպիսին Աստված կա իրականում. Ամենակալ և Ամենազոր, առանց սահմանափակումների, առանց թշնամիների:
Այո, այս վերջին 26 տարին միայն այս Գիրքն եմ կարդում, որովհետև մյուսները դատարկություն են: Տեղեկություններ շատ կան, բայց ոչ բոլորն են օգտակար, կան և դիվային ուսմունքներ: Նեղանալու պատճառ չկա:
Ժամանակները փոխվել են , բայց Աստված նույնն է և իմ սերտած ''շաբլոններն'' էլ , ինչպես դու ես արտահայտվում, Աստծու խոսքից են: Այդ ''շաբլոնները'' ինձ մահից(թմրանյութեր) են ազատել , տվել է գիտություն(ունեմ 7ամյա կրթություն), շատ (քեզ համար անհասկանալի)վտանգավոր և դժվար պահերից է ազատել, չշարունակեմ թվել, դրանք շատ են: Փառք Աստծուն:
մարդուն ավելի լայնածավալ և ավելի համոզիչ Աստված է հարկավոր:
Փնտրեք, գուցե գտնեք
առանց սահմանափակումների, առանց թշնամիների:
«...Իմ անվանս համար , բոլորին ատելի կլինեք...»Ած/շունչ:
Հովարս
Իսկ ծանոթ եք Թոմաս Մանի <Հովսեփը և իր եղբայրները> քառերգությանը: ?
Վերնագիրն արդեն հուշում է, թե ինչի մասին է: Ամենաբարձրակարգ գեղարվեստական գիրք է գրված Աստվածաշնչի մի փոքր հատվածի հիման վրա: Հորինվածքներ կամ շեղումներ, որոնք կփոխեին պատմության էությունը, գրքի մեջ չկան: Ասենք նկարագրված է Հովսեփի հարաբերությունները իր եղբայրների հետ, Հակոբի կրոնական երկխոսությունները Եղիազարի հետ, մանրամասնորեն նկարագրված է, թե ինչպես է Պոտիֆարի կինը սիրահարվում Հովսեփին և այլն: Կարծում եմ այդպիսի բաների վրա ոչ ոք չի առարկի, քանի որ գեղարվեստական գիրք է և առօրյա մանրամասնություններ հորինելը հեղինակի պարտականությունն է: Շատ համակրելի ու ճշմարտանման բացատրված են այն երևույթները, որոնք հազարամյակների հեռավորությունից հեքիաթային են թվում: Յոթ կուշտ տարիների և յոթ սոված տարիների երազը այդ դրվագներից մեկն է:
Կարծում եմ <Հովսեփը և իր եղբայրները> մեծ հուշարձան է` կանգնեցված Աստվածաշնչի փառավորմանը: Ոչ պակաս մեծ, քան հավատացյալների ամենասիրած <Հո Երթաս> -ը:
Երբ թեմայում հարցեր էի տալիս և ակնկալում պատասխաններ լսել, նկատի ունեի Ավետարանում գրված խոսքերի մեկնաբանությունները լսել, ինչը ոչ մի անգամ չեղավ: Իմ յուրաքանչյուր հարցադրմանը կոնկրետ օրինակ էր բերվում Աստվածաշնչից, որոնց մեծ մասին ծանոթ էի: Բացի այդ գիրքն ունեմ ձեռքիս տակ և կարող եմ կարդալ և մեծ հաշվով ոչ ոքի մեջբերման կարիքը չի զգացվում:
Խոսքն ինքն իրեն բերեց մի բանի, որի մասին սկզբում խոսել նպատակ չունեի: Այսպես ուրեմն, կարդացած և զարգացած մարդը, նկատի չունեմ միայն կրոնական գրականությունը, ավելի ունակ է հասկանալու և բացատրելու Աստվածաշունչը, քան այն մարդը, որ միայն Աստվածաշունչ է կարդում: Ի վերջո բոլոր գիտությունները գործում են Աստծո օրենքներին համապատասխան և գաղափար ունենալով դրանց մասին մարդը ավելի ունակ է դառնում հասկանալու Սուրբ Գիրքը: Թոմաս Մանը դրա վառ օրինակ: Մինչդեռ առավել հաճախ հանդիպում են այնպիսի հավատացյալներ, որոնք Աստվածաշնչից բացի այլ գրականության երես չեն ցանկանում տեսնել: Նորից եմ կրկնում` նկատի չունեմ սոսկ կրոնական գրականությունը: Ընկերներիցս մեկը իր տուն էր տեղափոխել մի հարյուրի չափ գեղարվեստական գրականություն, որոնք մի հավատացյալ, նրա հարևաններից մեկը, կապ կապ արած դարսել էր աղբահորի մոտ:
Հետաքրքիր կլիներ լսել ձեր կարծիքը:
Մյուս ակումբակիցներին ևս առաջարկում եմ արտահայտվել:
Իմ կարծիքն էլ ասեմ, եթե թույլ տաս:;)
Իսկ կարծում ես Արարչին դա անհրաժեշտ չէ՞:
«Բայց ժամանակ կ'գայ, եւ հիմա է, որ ճշմարիտ երկրպագողները հոգով եւ ճշմարտութիւնով կ'երկրպագեն Հօրը, որովհետեւ Հայրն էլ այդպէս է ուզում իր երկրպագողներին:» Հովհաննես Դ, 23-24
Իսկ «ինչու»-ի մասով ասեմ, որ Նրա արարածը լինելու գիտակցումը տեղ չի թողնում երկմտանքի համար.
«Դատարկ վէճեր այնպիսի մարդկանց, որ մտքով ապականուած եւ ճշմարտութիւնիցը հեռացած են. որ աստուածապաշտութիւնը շահավաճառությիւն են համարում. այնպիսիներիցը ետ քաշուիր: Բայց մեծ շահավաճառութիւն է իրաւ աստուածապաշտութիւնը բաւականութեան հետ միասին: Որովհետեւ ոչինչ չենք բերել աշխարհքս եւ յայտնի է որ ոչինչէլ չենք կարող դուրս տանիլ»: Ա Տիմոթեոս Զ 5-7:
Միևնույն է, իմ հարցի պատասխանը թերի եմ համարում: Իմ կարծիքով հորը չեն երկրպագում, այլ սիրում և հարգում են:
Միևնույն է, իմ հարցի պատասխանը թերի եմ համարում: Իմ կարծիքով հորը չեն երկրպագում, այլ սիրում և հարգում են:
Աստծուն և մարդուն իրարից բաժանող անդունդը շատ մեծ է: Շատ ավելի մեծ, քան մարդուն և մրջյունին բաժանող անդունդը: Ես նույնպես չեմ կարող հասկանալ, թե ինչու է Աստված ցանկանում, որ իրեն երկրպագեն և այդքան շատ ձգտում է փառքի: Այս հատկությունները կարծես ավելի մարդկային բնույթի են, քան աստվածային: Մինչդեռ մարդը թքած ունի մրջյունը կերկրպագի իրեն, թե ոչ: Առանց այլևայլության կընդունեի, եթե Աստված շատ ցանկանար, որ իրեն մարդիկ սիրենին, քանզի ինքն էլ մարդկանց է սիրում:
Moonwalker
01.08.2011, 10:58
Միևնույն է, իմ հարցի պատասխանը թերի եմ համարում: Իմ կարծիքով հորը չեն երկրպագում, այլ սիրում և հարգում են:
Աստծուն և մարդուն իրարից բաժանող անդունդը շատ մեծ է: Շատ ավելի մեծ, քան մարդուն և մրջյունին բաժանող անդունդը: Ես նույնպես չեմ կարող հասկանալ, թե ինչու է Աստված ցանկանում, որ իրեն երկրպագեն և այդքան շատ ձգտում է փառքի: Այս հատկությունները կարծես ավելի մարդկային բնույթի են, քան աստվածային: Մինչդեռ մարդը թքած ունի մրջյունը կերկրպագի իրեն, թե ոչ: Առանց այլևայլության կընդունեի, եթե Աստված շատ ցանկանար, որ իրեն մարդիկ սիրենին, քանզի ինքն էլ մարդկանց է սիրում:
Ամեն մարդ սեփական կարծիքն ունի, իհարկե, բայց ո՞վ ասաց, որ աստված չի ցանկանում, որ իրեն սիրեն: Մեկին մեկ քո ասածի նման, Մալխա՛ս՝
«Մենք սիրենք Նորան, որովհետեւ առաջ նա սիրեց մեզ» Ա Հովհաննես Դ, 19
«Սորանում է սէրը, որ ոչ թէ մենք սիրեցիք Աստուծուն, այլ որ նա սիրեց մեզ...» Ա Հովհաննես Դ, 10
Ու կամ միթե ասված չէ, որ մեծագույն պատվիրանը Նրան սիրելն է՝
«Վարդապետ, ո՞ր պատուիրանքն է մեծ օրէնքումը. Յիսուսն էլ ասաց նորան. Սիրիր քո Տէր Աստծուն քո բոլոր սրտովը քո բոլոր անձովը եւ քո բոլոր մտքովը: Սա է առաջին և մեծ պատուիրանքը:» Մատթեոս ԻԲ, 36-39
Իսկ ո՞րն է Աստծուն սիրելը՝ ապրել Հոգու պտուղներով՝
«Բայց Հոգու պտուղն է՝ սէր, ուրախութիւն, խաղաղութիւն, երկայնամտութիւն, քաղցրութիւն, բարութիւն, հաւատք, հեզութիւն, ժուժկալութիւն» Գաղատացիս Ե, 22-23
Բայց այս ամենը չի խանգարում Տիրոջը երկրպագելուն ու փառավորելուն՝
«Որովհետեւ Աստուծուն ճանաչելով, նորան Աստուծոյ պէս չ'փառաւորեցին՝ կամ շնորհակալ չ'եղան. այլ իրենց մտածմունքներումն ունայնացան եւ նորանց անմիտ սրտերը խաւարուեցան: Ասելով թէ իմաստուն են՝ յիմարեցան:» Հռովմայացիս Ա, 21-22
Մունուոկեր ջան, սիրելու պահն անցանք: Դա ես գիտեի: Նկատի ունեի, որ այն ուղղակի ինձ անհասկանալի է Աստծո փառասիրության հետ մեկտեղ: Ես չեմ կարող հասկանալ և ընդունել, որ այդքան մեծ ուժը կարող է այդքան փոքր ուժից երկրպագություն ակնկալել և այդչափ կարևորել դա:
Լավ է, որ առանց դժվարությամբ մեջբերում ես հարկ եղած հատվածը: Իսկ կկարողանայի?ր բացատրություն տալ, կամ ճանաչո?ւմ ես այնպիսի սուրբ հոր, ով կկարողանար բացատրել:
Մալխաս ջան,
Իսկ ծանոթ եք Թոմաս Մանի <Հովսեփը և իր եղբայրները> քառերգությանը: ?
Ես էլ կարծեցի , թե ինչ որ երգի մասին է:
Շատ գրքեր կան գրված Աստվածաշնչի տարբեր հատվածների վրա, կարևորն այն է , թե դրանք ինչ նպատակներ են հետապնդում, ոմանք հերքելու և ծաղրելու համար էն գրում, իսկ ոմանք՝ Աստծու Փառքի:
«Յո երթաս»ը ամենա սիրելին չի, իսկ դուք գիտե՞ք, թե ով է գրել «Բեն Հուր»ը , մի շատ ճանաչված և հեղինակավոր աթեիստ գրող:
Երբ թեմայում հարցեր էի տալիս և ակնկալում պատասխաններ լսել
Եթե ինձ է ուղված , չեմ կարծում որ պատասխան չեմ տվել, գուցե ձեզ չի բավարարել(ձեր ցանկությունը չլսել), դա ուրիշ բան է :
Բացի այդ գիրքն ունեմ ձեռքիս տակ և կարող եմ կարդալ և մեծ հաշվով ոչ ոքի մեջբերման կարիքը չի զգացվում:
Ամենա լավ և ճիշտ մեկնաբանողը դա Սուրբ Հոգին է, եթե ամեն կարդալուց առաջ աղոթքով խնդրես մեկնություն ստանալու համար, կստանաս այն առաջին ձեռքից, այլ ոչ թե չորորդ և տասերորդ ձեռքից:
կարդացած և զարգացած մարդը, նկատի չունեմ միայն կրոնական գրականությունը, ավելի ունակ է հասկանալու և բացատրելու Աստվածաշունչը, քան այն մարդը, որ միայն Աստվածաշունչ է կարդում:
Այդ դեպքում ինչո՞ւ ես ինձ հետ զրուցում: Թերևս ես դպրոցը չեմ ավարտել, բայց շատ բաներ եմ քննել և ուսումնասիրել: Իմ անգրագետ հալով կարող եմ շատ ռադիո և էլեկտրոսարքեր վերանորոգել կահույք ստեղծել և շախմատ խաղալ(այս բոլր նշվածներս ես չեմ սովորել ինչ որ մեկից): Հուսով եմ կհասկանաս ասածիս իմաստը: Ես միայն Սբ Գիրքը չեմ կարդում, շատ բաներ եմ կարդում, բայց դրանք ինձ չեն բավարարում , ոչ մի բանով ինձ չեն լցնում (լինում են չէ՞ նման բաներ), և դա մինչ հավատքիս գալն էլ էր այդպես:
Կարճ ասեմ Մաւխաս ջան , ես գտել եմ այն ինչն ինձ լցնում է Հոգով, խաղաղությամբ , իմաստությամբ, սիրով և քաղցրությամբ, որը ոչ մի տեղ չգտա:
Moonwalker
01.08.2011, 12:09
Մունուոկեր ջան, սիրելու պահն անցանք: Դա ես գիտեի: Նկատի ունեի, որ այն ուղղակի ինձ անհասկանալի է Աստծո փառասիրության հետ մեկտեղ: Ես չեմ կարող հասկանալ և ընդունել, որ այդքան մեծ ուժը կարող է այդքան փոքր ուժից երկրպագություն ակնկալել և այդչափ կարևորել դա:
Լավ է, որ առանց դժվարությամբ մեջբերում ես հարկ եղած հատվածը: Իսկ կկարողանայի?ր բացատրություն տալ, կամ ճանաչո?ւմ ես այնպիսի սուրբ հոր, ով կկարողանար բացատրել:
Լավ, փորձեմ իմ հասկացածով բացատրել:
Առաջին փաստը, որի վրա ես ցանկանում եմ ուշադրություն հրավիրել, այն է, որ Աստված, բնականաբար, ոչ մի բանի կարիք չունի: Իմա՝ նենց չի, որ չերկրպագենք Նա մի մեծ բան կկորցնի.
«Այն Աստուածը, որ աշխարհքս եւ ամեն բան՝ որ նորանում կայ՝ արաձ, նա երկնքի եւ երկրիս էրը լինելով ձեռագործ տաճարներում չէ բնակվում: Եւ ոչ էլ մարդկանց ձեռով է պաշտվում իբր թէ մի բանի կարօտ. նա է ամենի կեանք եւ շունչ՝ եւ ամեն բան տուողը» Գործք ԺԷ, 24-25
Կարճ ասած ավելի շատ էդ «երկրպագելը» մեզ է պետք: Երկրորդ հարցն այն է, թե ի՞նչ ենք հասկանում «երկրպագելու» ներքո: Սա մի շարք հասկացություն/գործողությունների սիմբիոզ է՝
Հնազանդություն (Տիրոջ կամքին՝ պատվիրաններին)
Խոնարհում ու ակնածանք (Քո Արարչի առջև)
Ճանաչում (Տիրոջ հեղինակության ու էության)
Սեր/հարգանք (Նրա հանդեպ, ով այնքան ավելի սիրեց մեզ, որ իր Որդուն զոհեց մեր մեղքերի համար)
Փառավորում (թեկուզ հենց նրա համար, որ մենք կանք)
Գոհացնելու ձգտում (աստվածավայլել ապրելակերպով)
Զոհաբերում (ավելի շատ/հենց հոգևոր, քան ֆիզիկական)
Սրանցից յուրաքանչյուրն ունի իր աստվածաշնչյան հիմնավորումը, ժամանակս չի հերիքի բոլորը գտնելու համար: Սբ Գրքում պարզ երևում է, որ սրանցից յուրաքանչյուրը պատվիրան է (հաճախ ոչ պարտադրված) ու դու կատարելով դրանք արդեն երկրպագում ես Տիրոջը (իմա՝ սիրում ես նրան, ճանաչում ու կատարում ես նրա պատվիրանները...): Այսինքն երկրպագել չի նշանակում ստրուկ լինել (չնայած Տիրոջ փառքի առջև ստրուկ լինելն արդեն իսկ երանություն է): Կարճ ասած «երկրպագությունը» Տիրոջ ասածների կատարումն է: Դու ապրում ես առաքինի, աստվածահաճո կյանքով՝ դու «երկրպագում ես» Արարչին: Հիմա կա հետաքրքիր պահ՝
1. Մենք Նրա արարածներն ենք, Նա մեր Արարիչը:
2. Մենք Աստված չենք՝ չնայած ներսում աստվածային մասնիկի առկայությանը
Մեր կյանքի տևողությունը սահմանափակ է:
Մենք սահմանափակված ենք տարածությամբ ու ժամանակով:
Մեր հնարավորությունները սահմանափակ են:
Մեր գիտելիքները սահմանափակ են:
3. Առանց Նրա մենք ոչինչ ենք:
Մենք երկրպագում ենք Տիրոջը՝ նրան, ով անսահման սիրող Հայր է, երկնքի և երկրի Արարիչն է, ով ապացուցել է սեփական սերը խաչի վրա: Նա, ով Սերն է ու Ճշմարտությունը: Երկրպագել նրան նշանակում է, ապրել սիրո ու ճշմարտության մեջ: Ու մի բան էլ բոլորն են խոնարհվելու Նրա փառքի առջև, ուղղակի մենք ենք որոշում հիմա, թե երբ ժամանակը գա՝
«Որպէսզի Յիսուս Քրիստոսի անունով խոնարհուի ամէն ծունկ՝ լինի թէ՛ երկնաւորների, թէ՛ երկրաւորների եւ թէ՛ սանդարամետականների. եւ ամէն լեզու խոստովանի, թէ Յիսուս Քրիստոս Տէ՛ր է՝ ի փառս Հայր Աստծու։» Փիլիպպեցիս Բ, 9
Ես այսպես եմ հասկանում, որ եթե դու ըմբռնում ես քո ու Աստծո միջև եղած տարբերությունը, տարակուսելու առիթ պիտի չառաջանա:
ԻՄՀԿ
Մալխաս ջան,
Ես էլ կարծեցի , թե ինչ որ երգի մասին է:
Շատ գրքեր կան գրված Աստվածաշնչի տարբեր հատվածների վրա, կարևորն այն է , թե դրանք ինչ նպատակներ են հետապնդում, ոմանք հերքելու և ծաղրելու համար էն գրում, իսկ ոմանք՝ Աստծու Փառքի:
«Յո երթաս»ը ամենա սիրելին չի, իսկ դուք գիտե՞ք, թե ով է գրել «Բեն Հուր»ը , մի շատ ճանաչված և հեղինակավոր աթեիստ գրող:
Եթե ինձ է ուղված , չեմ կարծում որ պատասխան չեմ տվել, գուցե ձեզ չի բավարարել(ձեր ցանկությունը չլսել), դա ուրիշ բան է :
Ամենա լավ և ճիշտ մեկնաբանողը դա Սուրբ Հոգին է, եթե ամեն կարդալուց առաջ աղոթքով խնդրես մեկնություն ստանալու համար, կստանաս այն առաջին ձեռքից, այլ ոչ թե չորորդ և տասերորդ ձեռքից:
Այդ դեպքում ինչո՞ւ ես ինձ հետ զրուցում: Թերևս ես դպրոցը չեմ ավարտել, բայց շատ բաներ եմ քննել և ուսումնասիրել: Իմ անգրագետ հալով կարող եմ շատ ռադիո և էլեկտրոսարքեր վերանորոգել կահույք ստեղծել և շախմատ խաղալ(այս բոլր նշվածներս ես չեմ սովորել ինչ որ մեկից): Հուսով եմ կհասկանաս ասածիս իմաստը: Ես միայն Սբ Գիրքը չեմ կարդում, շատ բաներ եմ կարդում, բայց դրանք ինձ չեն բավարարում , ոչ մի բանով ինձ չեն լցնում (լինում են չէ՞ նման բաներ), և դա մինչ հավատքիս գալն էլ էր այդպես:
Կարճ ասեմ Մաւխաս ջան , ես գտել եմ այն ինչն ինձ լցնում է Հոգով, խաղաղությամբ , իմաստությամբ, սիրով և քաղցրությամբ, որը ոչ մի տեղ չգտա:
Նորից իրար չհասկացանք:(
Sambitbaba
01.08.2011, 12:13
Իհարկե ես չեմ հավատում, որ դա իրոք Ենովքի ''ավետարանն'' է , ընդունում եմ որպես մի կեղծանուն , որը փորձել է քողարկվել այդ անվան տակ, ինչպես շատ առաքեալների անուններով ''ավետարաններ'' կամ ''ուղերձներ'' կան, ինչևիցե: Ո՞ր սերունդներից մեկը, և ենթադրենք որևէ մեկը փորձել է փրկել այդ գրությունները ,ապա կարծում եմ որ նա էլ փրկված կլիներ ջրհեղեղից, չբացատրեմ ինչու: Առհասարակ ոչ մի (ստույգ) տեղեկություն չկա այդ ժամանակների գիր ու գրականության մասին, մագաղաթները ավելի ուշ են ստեղծվել, իսկ մինչ այդ սեպագրեր են եղել ժայռերի, քարերի և նման բաների վրա, փաստորեն այդ ժայռաբեկորներն են մտցրել տապան: :esim
Մի հավատա, Հովարս ջան: Ըստ ինձ, այնքան էլ կարևոր չի, թե որտեղից են վերցրել առաքյալներն այդ տեղեկություններն ու օգտագործել: Մեր խոսակցությունը ոչ թե Ենոքի կենսագրությունն էր, այլ հսկաների մասին տեղեկությունները:
Եւ դրանից ի՞նչ է կորցնում, կամ ի՞նչ է շահում հոգևորականը:
Մի փաստ բերեմ, Եթե Մարիամը՝ Հիսուսի մայրը ուրիշ երեխաներ ունենար, ապա Տերը կասեր նրան, ցույց տալով Հովհաննեսին, ահա քո որդին, և Հովհաննեսին էլ կասեր՝ ահա քո մայրը: « Եւ այդ օրվանից նա(Մարիամը) բնակվեց նրա(Հովհաննեսի) մոտ»:
Մի ծռեք Աստվածաշնչի բառերը:
Ինչպե՞ս Տերը կարող էր նման բան ասել, եթե Մարիամը Հովհաննեսի մայրը չէր: Բայց, եթե Հովհաննեսը Հիսուսի եղբայրը չէր, չի նշանակում, թե եղբայրների լիմիտը վերջացավ: Փորձեմ հիշեցնել, իսկ թե ինչն եմ ծռում և ինչը՝ ուղղում, - թող ժողովուրդը որոշի:
ԳՈՐԾՔ, Ա:14. "Սրանք բոլորը, միասիրտ, յարատև աղոթքի մեջ էին կանանց և Յիսուսի մոր՝ Մարիամի ու նրա եղբայրների հետ":
ՄԱՐԿՈՍ, Զ:3. "Սա հյուսնի տղան և Մարիամի որդին չէ՞ միթե, Հակոբի և Հովսեփի և Հուդայի և Սիմոնի եղբայրը. և սրա քույրերը այստեղ մեզ մոտ չե՞ն":
ՂՈՒԿԱՍ, Ը:19,20. "Նրա մոտ եկան իր մայրը և եղբայրները ու չէին կարողանում նրան մոտենալ բազմության պատճառով: Իմաց տվին նրան և ասացին. "Քո մայրը և եղբայրները դրսում կանգնել են և ուզում են քեզ տեսնել"":
ԳԱՂԱՏ., Ա:18,19. "Ապա, երեք տարի հետո, ելա Երուսաղեմ տեսնելու Պետրոսին և տասնհինգ օր նրա մոտ մնացի: Առաքյալներից ոչ ոքի չտեսա, բացի միայն Հակոբոսից՝ Տիրոջ եղբորից":
Լավ, փորձեմ իմ հասկացածով բացատրել:
Առաջին փաստը, որի վրա ես ցանկանում եմ ուշադրություն հրավիրել, այն է, որ Աստված, բնականաբար, ոչ մի բանի կարիք չունի: Իմա՝ նենց չի, որ չերկրպագենք Նա մի մեծ բան կկորցնի.
«Այն Աստուածը, որ աշխարհքս եւ ամեն բան՝ որ նորանում կայ՝ արաձ, նա երկնքի եւ երկրիս էրը լինելով ձեռագործ տաճարներում չէ բնակվում: Եւ ոչ էլ մարդկանց ձեռով է պաշտվում իբր թէ մի բանի կարօտ. նա է ամենի կեանք եւ շունչ՝ եւ ամեն բան տուողը» Գործք ԺԷ, 24-25
Կարճ ասած ավելի շատ էդ «երկրպագելը» մեզ է պետք: Երկրորդ հարցն այն է, թե ի՞նչ ենք հասկանում «երկրպագելու» ներքո: Սա մի շարք հասկացություն/գործողությունների սիմբիոզ է՝
Հնազանդություն (Տիրոջ կամքին՝ պատվիրաններին)
Խոնարհում ու ակնածանք (Քո Արարչի առջև)
Ճանաչում (Տիրոջ հեղինակության ու էության)
Սեր/հարգանք (Նրա հանդեպ, ով այնքան ավելի սիրեց մեզ, որ իր Որդուն զոհեց մեր մեղքերի համար)
Փառավորում (թեկուզ հենց նրա համար, որ մենք կանք)
Գոհացնելու ձգտում (աստվածավայլել ապրելակերպով)
Զոհաբերում (ավելի շատ/հենց հոգևոր, քան ֆիզիկական)
Սրանցից յուրաքանչյուրն ունի իր աստվածաշնչյան հիմնավորումը, ժամանակս չի հերիքի բոլորը գտնելու համար: Սբ Գրքում պարզ երևում է, որ սրանցից յուրաքանչյուրը պատվիրան է (հաճախ ոչ պարտադրված) ու դու կատարելով դրանք արդեն երկրպագում ես Տիրոջը (իմա՝ սիրում ես նրան, ճանաչում ու կատարում ես նրա պատվիրանները...): Այսինքն երկրպագել չի նշանակում ստրուկ լինել (չնայած Տիրոջ փառքի առջև ստրուկ լինելն արդեն իսկ երանություն է): Կարճ ասած «երկրպագությունը» Տիրոջ ասածների կատարումն է: Դու ապրում ես առաքինի, աստվածահաճո կյանքով՝ դու «երկրպագում ես» Արարչին: Հիմա կա հետաքրքիր պահ՝
1. Մենք Նրա արարածներն ենք, Նա մեր Արարիչը:
2. Մենք Աստված չենք՝ չնայած ներսում աստվածային մասնիկի առկայությանը
Մեր կյանքի տևողությունը սահմանափակ է:
Մենք սահմանափակված ենք տարածությամբ ու ժամանակով:
Մեր հնարավորությունները սահմանափակ են:
Մեր գիտելիքները սահմանափակ են:
3. Առանց Նրա մենք ոչինչ ենք:
Մենք երկրպագում ենք Տիրոջը՝ նրան, ով անսահման սիրող Հայր է, երկնքի և երկրի Արարիչն է, ով ապացուցել է սեփական սերը խաչի վրա: Նա, ով Սերն է ու Ճշմարտությունը: Երկրպագել նրան նշանակում է, ապրել սիրո ու ճշմարտության մեջ: Ու մի բան էլ բոլորն են խոնարհվելու Նրա փառքի առջև, ուղղակի մենք ենք որոշում հիմա, թե երբ ժամանակը գա՝
«Որպէսզի Յիսուս Քրիստոսի անունով խոնարհուի ամէն ծունկ՝ լինի թէ՛ երկնաւորների, թէ՛ երկրաւորների եւ թէ՛ սանդարամետականների. եւ ամէն լեզու խոստովանի, թէ Յիսուս Քրիստոս Տէ՛ր է՝ ի փառս Հայր Աստծու։» Փիլիպպեցիս Բ, 9
Ես այսպես եմ հասկանում, որ եթե դու ըմբռնում ես քո ու Աստծո միջև եղած տարբերությունը, տարակուսելու առիթ պիտի չառաջանա:
ԻՄՀԿ
Եթե Աստծոն փառավորելը այն է, ինչ գրել ես, ինչպես դու պատկերացնում ես, դա ընդունելի և հասկանալի է ինձ համար: Ուղղակի վախենամ, որ շատ ուրիշները չընդունեն:
Իսկ Հովսեփը և իր Եղբայրները ոչ ոք չի կարդացել?
Իսկ Հովսեփը և իր Եղբայրները ոչ ոք չի կարդացել?Իսկ ի՞նչ է անհրաժեշտ։
Ամեն մարդ սեփական կարծիքն ունի, իհարկե, բայց ո՞վ ասաց, որ աստված չի ցանկանում, որ իրեն սիրեն: Մեկին մեկ քո ասածի նման, Մալխա՛ս՝
«Մենք սիրենք Նորան, որովհետեւ առաջ նա սիրեց մեզ» Ա Հովհաննես Դ, 19
«Սորանում է սէրը, որ ոչ թէ մենք սիրեցիք Աստուծուն, այլ որ նա սիրեց մեզ...» Ա Հովհաննես Դ, 10
Ու կամ միթե ասված չէ, որ մեծագույն պատվիրանը Նրան սիրելն է՝
«Վարդապետ, ո՞ր պատուիրանքն է մեծ օրէնքումը. Յիսուսն էլ ասաց նորան. Սիրիր քո Տէր Աստծուն քո բոլոր սրտովը քո բոլոր անձովը եւ քո բոլոր մտքովը: Սա է առաջին և մեծ պատուիրանքը:» Մատթեոս ԻԲ, 36-39
Իսկ ո՞րն է Աստծուն սիրելը՝ ապրել Հոգու պտուղներով՝
«Բայց Հոգու պտուղն է՝ սէր, ուրախութիւն, խաղաղութիւն, երկայնամտութիւն, քաղցրութիւն, բարութիւն, հաւատք, հեզութիւն, ժուժկալութիւն» Գաղատացիս Ե, 22-23
Բայց այս ամենը չի խանգարում Տիրոջը երկրպագելուն ու փառավորելուն՝
«Որովհետեւ Աստուծուն ճանաչելով, նորան Աստուծոյ պէս չ'փառաւորեցին՝ կամ շնորհակալ չ'եղան. այլ իրենց մտածմունքներումն ունայնացան եւ նորանց անմիտ սրտերը խաւարուեցան: Ասելով թէ իմաստուն են՝ յիմարեցան:» Հռովմայացիս Ա, 21-22
Մուն ջան, իմ համար Աստված կրոնից վեր է, դրա համար ես քո և մյուսների հետ խոսում եմ սեփական մտքերը մեջբերելով, այլ ոչ թե աստվածաշնչյան մեջբերումներով: Վատ չի երբ մեջբերուներ եք անում, բայց վատ է, երբ այդ մեջբերումներում խեղդվում են ձեր սեփական մտքերն ու դատողությունները:
Ես երկրպագել ասելով հասկանում եմ, կուրորեն ընդունել, փառաբանել, և առանձ հակաճառության անվեհապահորեն կատարել երկրպագվող օբյեկտի բոլոր ցուցումներն ու պահանջները: Իսկ տվյալ դեպքում ո?վ է ներկայացնում երկրպագվող աստծու ցուցումներն ու պահանջները... Կարծում եմ մանրանալն անիմաստ է: Հենց այս խաղաքարտի վրա է, որ ժամանակին խաղադրույք են արել մի փոքր ավելի "կրթվածներն ու խելացիները" և սկսել շահագործել հասարակ անգրագետ կամ կիսագրագետ մասսաներին: Հենց նման մարդին են կանգնել կրոնի հիմքերում և ի շահ իրենց անձնական նպատակներին կամ ֆանատիկ մտքերի օգտագործել մարդկանց: Լավ է, որ այսօր ինկվիզիցիաի ժամանակները չեն, բայց միևնուն է կրոնի քողի տակ դեռ օգտագործվում են մարդկանց: Սրա պատճառը կարծում եմ այն է, որ մարդին դեռ համարձակություն չունեն իրենց մտքերն ու գաղափարները առաջ տանել կրոնին դեմ գնալով /իհարկե, բացառություններ միշտ են եղել և կան/: Մարդկանց դեռ թվում է, որ դրանով նրանք Աստծուն են դեմ գնում: Իմ պատկերացմամբ հայր և որդի հարաբերությւոննները չպիտի հիմնված լինեն երկրպագման վրա: Որդին իհարկե պիտի լսի հոր խոսքը, բայց չեմ կարծում, որ չպիտի ունենա հակաճառման իրավունք... Իսկ երկրպագույթուն ասվածը բացառում է հակաճառման իրավունքը:
Moonwalker
01.08.2011, 12:51
Ինչպե՞ս Տերը կարող էր նման բան ասել, եթե Մարիամը Հովհաննեսի մայրը չէր:
:))
Ո՞նց թե ինչպես կարող էր::pardon
«Յիսուսն էլ տեսնելով իր մօրը եւ այն աշակերտին՝ որ սիրում էր, որ մօտիկ կանգնած էր, իր մօրն ասեց. Ով կին, ահա քո որդին: Յետոյ ասեց աշակերտին. Ահա քո մայրը. եւ այն ժամանակից այն աշակերտն իրան մօտ առաւ նորան»: Հովհաննես ԺԹ, 26
Բա ո՞ւր էին Հիսուսի բազմաթիվ եղբայրները, որ մորը գործնականում օտարը պիտի պահեր::think
ԳՈՐԾՔ, Ա:14. "Սրանք բոլորը, միասիրտ, յարատև աղոթքի մեջ էին կանանց և Յիսուսի մոր՝ Մարիամի ու նրա եղբայրների հետ":
ՄԱՐԿՈՍ, Զ:3. "Սա հյուսնի տղան և Մարիամի որդին չէ՞ միթե, Հակոբի և Հովսեփի և Հուդայի և Սիմոնի եղբայրը. և սրա քույրերը այստեղ մեզ մոտ չե՞ն":
ՂՈՒԿԱՍ, Ը:19,20. "Նրա մոտ եկան իր մայրը և եղբայրները ու չէին կարողանում նրան մոտենալ բազմության պատճառով: Իմաց տվին նրան և ասացին. "Քո մայրը և եղբայրները դրսում կանգնել են և ուզում են քեզ տեսնել"":
ԳԱՂԱՏ., Ա:18,19. "Ապա, երեք տարի հետո, ելա Երուսաղեմ տեսնելու Պետրոսին և տասնհինգ օր նրա մոտ մնացի: Առաքյալներից ոչ ոքի չտեսա, բացի միայն Հակոբոսից՝ Տիրոջ եղբորից":
Նման կերպ մոտ հարազատին/տոհմակցին եղբայր/քույր կոչելը լայնորեն տարածված էր հրեաների շրջանում: Օրինակ՝ «Եւ երբ որ Աբրամը լսեց, թէ իր եղբայրը գերի տարուեցաւ, իր տանե երեքհարիւր տասնութը վարժուած ծառաներին դուրս հանեց ու նորանց ետեւից գնաց մինչեւ Դան:» Ծննդոց ԺԳ, 14: Եվ սա այն դեպքում, երբ Ղովտը (ում մասին է խոսքը) իրականում Աբրահամի եղբորորդին էր:
Իմա՝ սա փաստ չէ:
Մարիամի միշտ կուսության մասին այլաբանորեն մարգարեացել է Եզելիել մարգարեն.
«Եւ Տէրն ասեց ինձ. Այս դուռը կողպված պիտի մնայ. չ'պիտի բացուի, նորանով պիտի չմտնեն, որովհետեւ Իսրայելի Տեր Աստվածը մտաւ նորանով. ուրեմն կողպված պիտի մնայ»: Եզեկիել ԽԴ, 2
Մուն ջան, իմ համար Աստված կրոնից վեր է, դրա համար ես քո և մյուսների հետ խոսում եմ սեփական մտքերը մեջբերելով, այլ ոչ թե աստվածաշնչյան մեջբերումներով: Վատ չի երբ մեջբերուներ եք անում, բայց վատ է, երբ այդ մեջբերումներում խեղդվում են ձեր սեփական մտքերն ու դատողությունները:
Ես երկրպագել ասելով հասկանում եմ, կուրորեն ընդունել, փառաբանել, և առանձ հակաճառության անվեհապահորեն կատարել երկրպագվող օբյեկտի բոլոր ցուցումներն ու պահանջները: Իսկ տվյալ դեպքում ո?վ է ներկայացնում երկրպագվող աստծու ցուցումներն ու պահանջները... Կարծում եմ մանրանալն անիմաստ է: Հենց այս խաղաքարտի վրա է, որ ժամանակին խաղադրույք են արել մի փոքր ավելի "կրթվածներն ու խելացիները" և սկսել շահագործել հասարակ անգրագետ կամ կիսագրագետ մասսաներին: Հենց նման մարդին են կանգնել կրոնի հիմքերում և ի շահ իրենց անձնական նպատակներին կամ ֆանատիկ մտքերի օգտագործել մարդկանց: Լավ է, որ այսօր ինկվիզիցիաի ժամանակները չեն, բայց միևնուն է կրոնի քողի տակ դեռ օգտագործվում են մարդկանց: Սրա պատճառը կարծում եմ այն է, որ մարդին դեռ համարձակություն չունեն իրենց մտքերն ու գաղափարները առաջ տանել կրոնին դեմ գնալով /իհարկե, բացառություններ միշտ են եղել և կան/: Մարդկանց դեռ թվում է, որ դրանով նրանք Աստծուն են դեմ գնում: Իմ պատկերացմամբ հայր և որդի հարաբերությւոննները չպիտի հիմնված լինեն երկրպագման վրա: Որդին իհարկե պիտի լսի հոր խոսքը, բայց չեմ կարծում, որ չպիտի ունենա հակաճառման իրավունք... Իսկ երկրպագույթուն ասվածը բացառում է հակաճառման իրավունքը:
Ամեն մարդ ինքն է ընտրում իր ուղին: Ինչպես ասում են ճշտերը շատ են, ճշմարտությունը՝ մեկը:;)
ուղղակի ինձ անհասկանալի է Աստծո փառասիրության հետ մեկտեղ: Ես չեմ կարող հասկանալ և ընդունել, որ այդքան մեծ ուժը կարող է այդքան փոքր ուժից երկրպագություն ակնկալել և այդչափ կարևորել դա:
« Մարդը ի՞նչ է՝ որ զանիկա կհիշես, կամ մարդու որդին, որ անոր այցելություն կընես: Քիչ մը վար ըրիր զանիկա հրեշտակներեն, փառքով ու պատվով պսակեցիր զանիկա»: (Սաղմ. 8:4, 5):
«Ո՛վ Տեր, մարդը ի՞նչ է որ զանիկա կճանչնաս ու մարդու որդին, որ զանիկա կհարգես»: ( Սաղմ. 144:3)
Դավիթն էլ չէր հասկանում:
Բայց կարծիքս ասեմ. անկախ մարդու հայեցողությունից, նրա մեջ կա երկրպագելու հակումը, կամ Աստծուն , կամ կուռքերին կամ էլ մամոնային(փողին) նա երկրպագում է , և Աստծո արքայությունը դեմոկրատիա չի, այլ Թեոկրատիա է : Դու ազատ ես ամեն տեսակի լծից, բացի այս լծից. «Իմ բեռս թեթև է և իմ լուծս քաղցր» և ինպես երկնային դասերն են պաշտում և երկրպագում Աստծուն , այնպես էլ՝ մարդը :
Եթե Աստվածն է հարգում մարդուն, որքան առավել մարդը պետք է հարգի իր Արարչին:
Sambitbaba
01.08.2011, 12:58
Այո, «այդ օրերի նեղութիւնից անմիջապէս յետոյ, արեգակը պիտի խաւարի, եւ լուսինը իր լոյսը չպիտի տայ, եւ աստղերը երկնքից պիտի ընկնեն, ու երկնքի զօրութիւններ պիտի շարժուեն։ Եւ ապա երկնքի վրայ մարդու Որդու նշանը պիտի երեւայ, ու այդ ժամանակ երկրի բոլոր ազգերը լացուկոծ պիտի անեն եւ պիտի տեսնեն մարդու Որդուն, որ գալիս է երկնքի ամպերի վրայով՝ զօրութեամբ եւ բազում փառքով։» Մատթեոս 24: 29-31
Կներես, բայց պիտի ասեմ: Եղած-չեղած 60 տարվա չափ պատմություն էլ չունեցող, կասկածելիորեն անորոշ հեղինակով (ավելի շուտ դրա բացակայությամբ) գիրքը չէ, որ պիտի ինձ «համոզիչ» Աստված ներկայացնի:
Իհարկե ասա, սիրելի Մուն: Բայց եկ ջահելուրյունը պարսավանք չդարձնենք: Աստվածաշունչը շատ ավելի ջահել է Վեդաներից, քան Ուրանտիան՝ Աստվածաշնչից: Եվ ի՞նչ, ելնելով դրանից, մենք բանի տեղ չդնե՞նք Աստվածաշունչը… Առաքյալներն էլ, իրենց ժամանակին շատ ավելի կասկածելի դեմքեր են եղել մարդկանց համար, քան քրիստոնեայի համար Հրեշտակապետների Գլուխը կամ Սերովբեների Գլուխը: Ես թվարկեցի Ուրանտիա գրքի բազում հեղինակներից երկուսին միայն:
արեգակը պիտի խաւարի, եւ լուսինը իր լոյսը չպիտի տայ
Այս մասին ասում են, որ 2012 թվի վերջին Երկրագունդը երեք, թե վեց օր գտնվելու է Սիրիուսի ազդեցության տակ, ֆոտոնային գոտու մեջ: Իսկ լույսը ֆոտոնի միջով թափանցել չի կարող և այդ օրերին համայն մթություն է լինելու:
Ինչպե՞ս Տերը կարող էր նման բան ասել, եթե Մարիամը Հովհաննեսի մայրը չէր: Բայց, եթե Հովհաննեսը Հիսուսի եղբայրը չէր, չի նշանակում, թե եղբայրների լիմիտը վերջացավ: Փորձեմ հիշեցնել, իսկ թե ինչն եմ ծռում և ինչը՝ ուղղում, - թող ժողովուրդը որոշի:
Դու էլի ծռում ես , այս անգամ իմ ասածները :
Ասածս նա է , որ եթե Մարիամ ուրիշ զավակներ ունենար, նա չէր գնա ապրելու ուրիշի մոտ , նաև այն պարզ պատճառով, որ պատվիրանին դեմ էր:
Բերածդ ավետարանական մեջբերումներին ես էլ եմ ծանոթ, դու երևի լավ տեղյակ չես հրեաների կարգերին, այնինչ փորձում ես ցույց տալ որ ամեն ինչ գիտես:
Sambitbaba
01.08.2011, 13:20
Աստծուն և մարդուն իրարից բաժանող անդունդը շատ մեծ է: Շատ ավելի մեծ, քան մարդուն և մրջյունին բաժանող անդունդը: Ես նույնպես չեմ կարող հասկանալ, թե ինչու է Աստված ցանկանում, որ իրեն երկրպագեն և այդքան շատ ձգտում է փառքի: Այս հատկությունները կարծես ավելի մարդկային բնույթի են, քան աստվածային: Մինչդեռ մարդը թքած ունի մրջյունը կերկրպագի իրեն, թե ոչ: Առանց այլևայլության կընդունեի, եթե Աստված շատ ցանկանար, որ իրեն մարդիկ սիրենին, քանզի ինքն էլ մարդկանց է սիրում:
Շատ տրամաբանական և արդարացի են մտքերդ, Մալխաս ջան:
Իսկ հարցիդ պատասխանը, կարծում եմ, կարող է հնչել մոտավորապես այսպես. շատ պարզ երևում է, որ Աստծոն երկրպագելը մարդիկ են հնարել, այլ ոչ Աստված: Քանզի մենք, չգիտես ինչու, որոշել ենք, որ Աստված իր պրոբլեմները լուծում է այնպես, ինչպես մենք լուծում ենք մերը…
eduard30
01.08.2011, 13:44
Իհարկե շատ ուժեղ տրամաբանական և արդարացի է անգիտակից բնազդաբար մրջունին համեմատության օրինակ բերել մարդուն և Աստծուն իրար բաժանելու մեջ:)
Նորից իրար չհասկացանք:(
Այն ինչ ասում ես, դրանց էլ պատասխանում եմ , ինչ չհականալու բան կա, դու պարզ գրում ես , ես ավելի պարզ պատասխանում եմ, (գուցէ շարադրությունս է պատճառը): Ամեն դեպքում ես քեզ հասկանում եմ:)
Այն ինչ ասում ես, դրանց էլ պատասխանում եմ , ինչ չհականալու բան կա, դու պարզ գրում ես , ես ավելի պարզ պատասխանում եմ, (գուցէ շարադրությունս է պատճառը): Ամեն դեպքում ես քեզ հասկանում եմ:)
Իմ ասածներին միշտ պատասխանում ես քեզ հարմար միակ տարբերակով:
Նույնիսկ Հովսեփը և իր եղբայրները չնչին Բեն Հուրի հետ համեմատեցիր :( , այսինքն, համաշխարհային գլուխգործոցը չգիտեմ թե ինչի:
Իհարկե շատ ուժեղ տրամաբանական և արդարացի է անգիտակից բնազդաբար մրջունին համեմատության օրինակ բերել մարդուն և Աստծուն իրար բաժանելու մեջ:)
Եթե այդ ասելով ցանկանում ես ծաղրել իմ համեմատությունը, ապա վատ արարք ես կատարում դրանով:
Իսկ ի՞նչ է անհրաժեշտ։
Նախկին հղման մեջ կարող ես ծանոթանալ: Ասենք ավելի լավ է նույնությամբ տեղադրեմ այստեղ...
Իսկ ծանոթ եք Թոմաս Մանի <Հովսեփը և իր եղբայրները> քառերգությանը: ?
Վերնագիրն արդեն հուշում է, թե ինչի մասին է: Ամենաբարձրակարգ գեղարվեստական գիրք է գրված Աստվածաշնչի մի փոքր հատվածի հիման վրա: Հորինվածքներ կամ շեղումներ, որոնք կփոխեին պատմության էությունը, գրքի մեջ չկան: Ասենք նկարագրված է Հովսեփի հարաբերությունները իր եղբայրների հետ, Հակոբի կրոնական երկխոսությունները Եղիազարի հետ, մանրամասնորեն նկարագրված է, թե ինչպես է Պոտիֆարի կինը սիրահարվում Հովսեփին և այլն: Կարծում եմ այդպիսի բաների վրա ոչ ոք չի առարկի, քանի որ գեղարվեստական գիրք է և առօրյա մանրամասնություններ հորինելը հեղինակի պարտականությունն է: Շատ համակրելի ու ճշմարտանման բացատրված են այն երևույթները, որոնք հազարամյակների հեռավորությունից հեքիաթային են թվում: Յոթ կուշտ տարիների և յոթ սոված տարիների երազը այդ դրվագներից մեկն է:
Կարծում եմ <Հովսեփը և իր եղբայրները> մեծ հուշարձան է` կանգնեցված Աստվածաշնչի փառավորմանը: Ոչ պակաս մեծ, քան հավատացյալների ամենասիրած <Հո Երթաս> -ը:
Երբ թեմայում հարցեր էի տալիս և ակնկալում պատասխաններ լսել, նկատի ունեի Ավետարանում գրված խոսքերի մեկնաբանությունները լսել, ինչը ոչ մի անգամ չեղավ: Իմ յուրաքանչյուր հարցադրմանը կոնկրետ օրինակ էր բերվում Աստվածաշնչից, որոնց մեծ մասին ծանոթ էի: Բացի այդ գիրքն ունեմ ձեռքիս տակ և կարող եմ կարդալ և մեծ հաշվով ոչ ոքի մեջբերման կարիքը չի զգացվում:
Խոսքն ինքն իրեն բերեց մի բանի, որի մասին սկզբում խոսել նպատակ չունեի: Այսպես ուրեմն, կարդացած և զարգացած մարդը, նկատի չունեմ միայն կրոնական գրականությունը, ավելի ունակ է հասկանալու և բացատրելու Աստվածաշունչը, քան այն մարդը, որ միայն Աստվածաշունչ է կարդում: Ի վերջո բոլոր գիտությունները գործում են Աստծո օրենքներին համապատասխան և գաղափար ունենալով դրանց մասին մարդը ավելի ունակ է դառնում հասկանալու Սուրբ Գիրքը: Թոմաս Մանը դրա վառ օրինակ: Մինչդեռ առավել հաճախ հանդիպում են այնպիսի հավատացյալներ, որոնք Աստվածաշնչից բացի այլ գրականության երես չեն ցանկանում տեսնել: Նորից եմ կրկնում` նկատի չունեմ սոսկ կրոնական գրականությունը: Ընկերներիցս մեկը իր տուն էր տեղափոխել մի հարյուրի չափ գեղարվեստական գրականություն, որոնք մի հավատացյալ, նրա հարևաններից մեկը, կապ կապ արած դարսել էր աղբահորի մոտ:
eduard30
01.08.2011, 19:02
Եթե այդ ասելով ցանկանում ես ծաղրել իմ համեմատությունը, ապա վատ արարք ես կատարում դրանով:
ՄԻՔ և նպատակ անգամ չեմ ունեցել համեմատություն ծաղրելու:
Իմ ասածներին միշտ պատասխանում ես քեզ հարմար միակ տարբերակով:
Այսինքն ուզում ես քեզ հաճեցնեմ, ասեմ այն ինչ քեզ է հաճելի: Ցավում եմ, չի ստացվի:
Նույնիսկ Հովսեփը և իր եղբայրները չնչին Բեն Հուրի հետ համեմատեցիր , այսինքն, համաշխարհային գլուխգործոցը չգիտեմ թե ինչի:
Եթե ուշադիր կարդայիր կտեսնեիր, որ «Բեն Հուր»ը «Յո երթաս»ի հետ համեմատեցի, այն էլ հատուկ նպատակով, շեշտելով հեղինակի մասին:
Ահա մի գրածը՝
«Յո երթաս»ը ամենա սիրելին չի, իսկ դուք գիտե՞ք, թե ով է գրել «Բեն Հուր»ը , մի շատ ճանաչված և հեղինակավոր աթեիստ գրող:
Իսկ «Հովսեփը և նրա եղբայրները» քեզ համար են գլուխ գործոց, ինձ համար՝ ոչ , մի պարզ պատճառով , որ այն ստեղծվել է արդեն եղած փաստերի վրա: Իսկ «Բեն Հուր»ի առավելությունը նա է, որ հեղինակը հատուկ պատվերով պիտի գրեր մի գիրք , որտեղ պիտի հերքեր և ծաղրեր քրիստոնեությունը: Բայց երբ սկսեց աշխարհով մեկ շրջագաել և տեղեկություններ հավաքել իր այդ գրքի համար, ստացվեց հակառակը՝ ինքն էլ դարձավ քրիստոնյա և գրեց այդ գիրքը:
Sambitbaba
01.08.2011, 21:05
Այո, այս վերջին 26 տարին միայն այս Գիրքն եմ կարդում, որովհետև մյուսները դատարկություն են: Տեղեկություններ շատ կան, բայց ոչ բոլորն են օգտակար, կան և դիվային ուսմունքներ:
Ես կարդում եմ քո թվարկած ժամանաշրջանից մոտ երկու անգամ ավել և ավելի լավ կլինի՝ չհիշեմ, թե քանի գիրք եմ կարդացել: Եվ, պատկերացրու, որ նրանք բոլորն էլ շատ օգտակար են եղել իմ կյանքում: Ավելին, նրանցով է կազմվել իմ կյանքը, իմ աշխարհայացքը: Ի միջի այլոց, ասեմ, որ նրանց մեջ քիչ չեն եղել քո ասած "դիվային" գրքերը: Բայց ավելի, քո բառարանով ասած, "սատանայական" գիրք, քան "Վհուկների մուրճ"-ն է, չի հանդիպել: Իսկ այդ գիրքը գրել են երկու քրիստոնյա վանականներ…
Չմոռանամ ասել նաև, որ շատ սխալ կարծիք ունես "դևերի" մասին: "Դև"՝ բոլորովին էլ չի նշանակում չարիք, սատանա և նման բաներ: Առավելը, կա մի տեղ, որտեղ Հոգիները երանություն են գտնում: Այդ տեղի անունն է. "Դևական", այսինքն՝ դևերի բնակավայր:
Բայց քո կարդացած միակ գրքի մեջ այդ մասին չկա, այդ պատճառով էլ դու այդ մասին չգիտես:
Ժամանակները փոխվել են , բայց Աստված նույնն է և իմ սերտած ''շաբլոններն'' էլ , ինչպես դու ես արտահայտվում, Աստծու խոսքից են
Համաձայն եմ. Աստված նույնն է: Նաև միակը: Բայց քո ասած "Աստված նույնն է"-ից ես տպավորություն եմ ստանում, որ երկու հազար տարի առաջ մի երկու բառ ասելուց հետո՝ լավ երկու բառ չէ, մի գիրք, - Նա կողպեք է դրել բերանին ու էլ ոչ մեկի հետ չի խոսում: Ու միայն էս վերջերս, նոր սկսել է խոսել, բայց միայն քեզ հետ, բայց այն նույն շաբլոններով…
Եթե ես քեզ ասեմ, որ Աստված ինձ հետ էլ է խոսում, դու պիտի ասես, որ ինձ հետ սատանան է խոսում, ճի՞շտ է: Կարծում եմ, այդ սխալիդ պատճառը քո սրտում է թաքնված. դու լսում ես ոչ թե սրտով, այլ՝ հիշողությամբ: Տեղին է հիշել իմ արտահայտած միտքը, որը "Լուսամուտ" կայքում իմ ստորագրությունն է հանդիսանում. Ինչի՞դ են պետք աչքերդ, եթե Սիրտդ կույր է…
Ասեմ, որ այդ խոսակցություններից ես գաղտնիք չեմ սարքել: Ահա նրանք. http://www.akumb.am/showthread.php/60784-Նոր-դար-նոր-էջ-նոր-կյանք-«Նյու-էյջ»
Կարևոր չէ, թե ո՞ւմ հետ է խոսում Աստված, քանզի Նա խոսում է բոլորի հետ: Կարևորն այն է, թե ո՞վ և Ինչպե՞ս է լսում…
«...Իմ անվանս համար , բոլորին ատելի կլինեք...»
Իսկ ես՝ Նրա անվան համար, - քեզ ատելի՞ եմ:
Sambitbaba
01.08.2011, 21:21
Աստծուն և մարդուն իրարից բաժանող անդունդը շատ մեծ է: Շատ ավելի մեծ, քան մարդուն և մրջյունին բաժանող անդունդը: Ես նույնպես չեմ կարող հասկանալ, թե ինչու է Աստված ցանկանում, որ իրեն երկրպագեն և այդքան շատ ձգտում է փառքի: Այս հատկությունները կարծես ավելի մարդկային բնույթի են, քան աստվածային: Մինչդեռ մարդը թքած ունի մրջյունը կերկրպագի իրեն, թե ոչ: Առանց այլևայլության կընդունեի, եթե Աստված շատ ցանկանար, որ իրեն մարդիկ սիրենին, քանզի ինքն էլ մարդկանց է սիրում:
Միայն և միայն մենք ենք կատարել անկատարելին. բաժանել ենք մեզ մեր Աստծոց… Բայց այդ բաժանումը մեր գլխի մեջ է միայն, իսկ իրականում՝ անհնար է բաժանել քեզ Աստծոց: Քանզի Աստված՝ Ամեն Ինչ է: Ամբողջականություն է և մենք բոլորս այդ ամբողջականության մասնիկներն ենք: Հիշեք. "Ես եմ Ալֆան և Օմեգան"…
Առանց այլևայլության կընդունեի, եթե Աստված շատ ցանկանար, որ իրեն մարդիկ սիրենին, քանզի ինքն էլ մարդկանց է սիրում:
Հենց այդ էլ Նա ցանկանում է, Մալխաս ջան: Բայց ավելի շատ Նա ցանկանում է, որպեսզի մենք մեկմեկու սիրենք: Մնացածը՝ երկրպագել և այլն, - դա մենք ենք հորինել:
Այսինքն ուզում ես քեզ հաճեցնեմ, ասեմ այն ինչ քեզ է հաճելի: Ցավում եմ, չի ստացվի:
Եթե ուշադիր կարդայիր կտեսնեիր, որ «Բեն Հուր»ը «Յո երթաս»ի հետ համեմատեցի, այն էլ հատուկ նպատակով, շեշտելով հեղինակի մասին:
Ահա մի գրածը՝
Իսկ «Հովսեփը և նրա եղբայրները» քեզ համար են գլուխ գործոց, ինձ համար՝ ոչ , մի պարզ պատճառով , որ այն ստեղծվել է արդեն եղած փաստերի վրա: Իսկ «Բեն Հուր»ի առավելությունը նա է, որ հեղինակը հատուկ պատվերով պիտի գրեր մի գիրք , որտեղ պիտի հերքեր և ծաղրեր քրիստոնեությունը: Բայց երբ սկսեց աշխարհով մեկ շրջագաել և տեղեկություններ հավաքել իր այդ գրքի համար, ստացվեց հակառակը՝ ինքն էլ դարձավ քրիստոնյա և գրեց այդ գիրքը:
Եվս մեկ անգամ և այն էլ ամենահամոզիչ ձևով ցույց տվեցիր, որ քեզ հետ իզուր է բանավիճելը:
Ես կարդում եմ քո թվարկած ժամանաշրջանից մոտ երկու անգամ ավել և ավելի լավ կլինի՝ չհիշեմ, թե քանի գիրք եմ կարդացել:
Քո ցանկությիւնն է, կարդա ինչ ուզում ես:
Եվ, պատկերացրու, որ նրանք բոլորն էլ շատ օգտակար են եղել իմ կյանքում:Ավելին, նրանցով է կազմվել իմ կյանքը, իմ աշխարհայացքը:
Դա երևում է:
Ի միջի այլոց, ասեմ, որ նրանց մեջ քիչ չեն եղել քո ասած "դիվային" գրքերը: Բայց ավելի, քո բառարանով ասած, "սատանայական" գիրք, քան "Վհուկների մուրճ"-ն է, չի հանդիպել: Իսկ այդ գիրքը գրել են երկու քրիստոնյա վանականներ…
Հավանաբար նույնպես նրանց մտքերը ծռելով ես հասկացել:
Չմոռանամ ասել նաև, որ շատ սխալ կարծիք ունես "դևերի" մասին: "Դև"՝ բոլորովին էլ չի նշանակում չարիք, սատանա և նման բաներ: Առավելը, կա մի տեղ, որտեղ Հոգիները երանություն են գտնում: Այդ տեղի անունն է. "Դևական", այսինքն՝ դևերի բնակավայր:
Կարծիքս չփոխվեց, նրանք ինձ համար ընկած հրեշտակներն են:
Բայց քո կարդացած միակ գրքի մեջ այդ մասին չկա, այդ պատճառով էլ դու այդ մասին չգիտես:
«...տերություն տերության դեմ չի կարող բաժանվել...»
Համաձայն եմ. Աստված նույնն է: Նաև միակը: Բայց քո ասած "Աստված նույնն է"-ից ես տպավորություն եմ ստանում
Դու վաղուց ես տպավորություն ստացել, մի բարդի իմ վրա:
Ու միայն էս վերջերս, նոր սկսել է խոսել, բայց միայն քեզ հետ, բայց այն նույն շաբլոններով…
Սա դու ասացիր:
Եթե ես քեզ ասեմ, որ Աստված ինձ հետ էլ է խոսում, դու պիտի ասես, որ ինձ հետ սատանան է խոսում, ճի՞շտ է:
Դա դու գիտես, թե ով է խոսում քո հետ, ես ո՞րտեղից իմանամ:
Կարծում եմ, այդ սխալիդ պատճառը քո սրտում է թաքնված. դու լսում ես ոչ թե սրտով, այլ՝ հիշողությամբ:
Այդ սրտեր քննող է՛լ դարձար, այս տեմպերով ...
Ինչի՞դ են պետք աչքերդ, եթե Սիրտդ կույր է…
Իրոք , ինչի՞դ են պետք
Տեղին է հիշել իմ արտահայտած միտքը, որը "Լուսամուտ" կայքում իմ ստորագրությունն է հանդիսանում. Ինչի՞դ են պետք աչքերդ, եթե Սիրտդ կույր է…
Ասեմ, որ այդ խոսակցություններից ես գաղտնիք չեմ սարքել: Ահա նրանք. http://www.akumb.am/showthread.php/6...
լավ գովազդ է քո համար , բայց դա ինձ հետաքրքիր չի:
22.Ամեն մի կին իր հարևանից թող կամ իր հարևանությամբ բնակվողից թող ուզի ոսկի ու արծաթե անոթներ և սգեստներ: Դուք կզարդարեք ձեր տղաներին և ձեր աղջիկներին և այդպիսով կողոպտած կլինեք եգիպտացիներին:
Սա հատված է սուրբ գրքից: Այսպիսի խոսքերով Աստված դիմում է Մովսեսին, երբ հրեաները դեռ Եգիպտոսում էին բնակվում: Չգիտեմ ով ինչ կարծիքի է: Իմ պատկերացրած Աստված այսպիսին չէ: Չգիտեմ, թե հին մարգարեներից որ մեկն է այսպիսի Աստված հորինել: Սովորեցնում է, թե ինչպիսի խորամանկություն բանեցնեն, որ կողոպտեն իրենց հարևանին: Ավելի շատ նման է կյանքում շատ բան տեսած գերճարպիկ հրեայի: Եթե ամբողջ խոսքը մեջբերեի կտեսնեիք, որ այն ոչ մի հոգևոր բան չի պարունակում իր մեջ: Սոսկ նյութական խոստումներ: Ձեզ հանելու եմ եգիպտացիների չարչարանքների երկրից և բնակեցնելու եմ........, որտեղ կաթ ու մեղր է հոսում:
22.Ամեն մի կին իր հարևանից թող կամ իր հարևանությամբ բնակվողից թող ուզի ոսկի ու արծաթե անոթներ և սգեստներ: Դուք կզարդարեք ձեր տղաներին և ձեր աղջիկներին և այդպիսով կողոպտած կլինեք եգիպտացիներին:
Սա համա՞ր է Աստվածաշնչից, եթե այո՝ կուզենայի իմանալ որը:
Սա համա՞ր է Աստվածաշնչից, եթե այո՝ կուզենայի իմանալ որը:
Ելից Յ:22
Ամելի ջան, սա կոչվում է հատուցում ըստ արժանիի, քանի որ նրանք(եգիպտացիները) շատ նեղություններ հասցրին Իսրաէլի ժողովրդին:
«...նա, ով ունի պիտի տրվի ու պիտի ավելնա և ով որ չունի, ունեցածն էլ նրանից պիտի վերցվի»:
22.Ամեն մի կին իր հարևանից թող կամ իր հարևանությամբ բնակվողից թող ուզի ոսկի ու արծաթե անոթներ և սգեստներ: Դուք կզարդարեք ձեր տղաներին և ձեր աղջիկներին և այդպիսով կողոպտած կլինեք եգիպտացիներին:
Սա հատված է սուրբ գրքից: Այսպիսի խոսքերով Աստված դիմում է Մովսեսին, երբ հրեաները դեռ Եգիպտոսում էին բնակվում: Չգիտեմ ով ինչ կարծիքի է: Իմ պատկերացրած Աստված այսպիսին չէ: Չգիտեմ, թե հին մարգարեներից որ մեկն է այսպիսի Աստված հորինել: Սովորեցնում է, թե ինչպիսի խորամանկություն բանեցնեն, որ կողոպտեն իրենց հարևանին: Ավելի շատ նման է կյանքում շատ բան տեսած գերճարպիկ հրեայի: Եթե ամբողջ խոսքը մեջբերեի կտեսնեիք, որ այն ոչ մի հոգևոր բան չի պարունակում իր մեջ: Սոսկ նյութական խոստումներ: Ձեզ հանելու եմ եգիպտացիների չարչարանքների երկրից և բնակեցնելու եմ........, որտեղ կաթ ու մեղր է հոսում:
Շատերն ինձ ասում են, որ մեջբերումը շատ խորը իմաստ է պարունակում իր մեջ: Սակայն ամբողջ հարցը նրանում է, որ ոչ ոք առայժմ չի կարողանում բացատրել այդ խոր իմաստի խորհուրդը:
eduard30
02.08.2011, 20:37
Շատերն ինձ ասում են, որ մեջբերումը շատ խորը իմաստ է պարունակում իր մեջ: Սակայն ամբողջ հարցը նրանում է, որ ոչ ոք առայժմ չի կարողանում բացատրել այդ խոր իմաստի խորհուրդը:
Գիտես իհարկե որքան են թուրքերը նեղել (նեղելն այն խոսքը չէ) հայերին, ինչ՞ կասեիր եթե Աստված խրատեր որևիցե մի հայ առաջնորդի, որ այտպիսի կամ մի ուրիշ այլ հատուցում աներն թուրքերին:
Sambitbaba
02.08.2011, 20:56
Շատերն ինձ ասում են, որ մեջբերումը շատ խորը իմաստ է պարունակում իր մեջ: Սակայն ամբողջ հարցը նրանում է, որ ոչ ոք առայժմ չի կարողանում բացատրել այդ խոր իմաստի խորհուրդը:
Նման տեղեր հաճախ են հանդիպում, Մալխաս ջան: Օրինակ. հոգևորականի աղջիկը չի կարող այլևս հաց ուտել իր սեփական հոր տանն այն դեպքում, եթե ամուսնանա: Կարծում եմ, դա վերաբերում է նրա ամուսնուն և երեխաներին էլ, քանզի այդ նույն աղջիկը նորից կարող է օգտվել հոր առատաձեռնությունից այն դեպքում, եթե նրա ամուսինը մահանա, կամ նա բաժանվի ամուսնուց: Ընդ որում, հարկավոր է նաև, որ նա երեխաներ էլ չունենա: Պատկերացրու. ստացվում է, որ եթե մինչև ամուսնանալը նա այնքան հեռատես է գտնվել, որ, ի նկատի ունենալով այս հանգամանքը, կտրականորեն հրաժարվել է երեխա ունենալուց, ուրեմն գործը բարդություն չունի. ամուսինդ մահանում է, դու չտապ թաղում ես նրան ու վազում ես հորդ տուն հաց ուտելու: Բայց եթե այդքան խելացի չես գտնվել մինչ ամուսնանալդ, ուրեմն, բաժանվելու դեպքում ուղղակի գցում ես երեխաներիդ ամուսնուդ վրա, իսկ վերջինիս մահվան դեպքում, հարցին ավելի լրջորեն պետք է վերաբերվես, ավելի լուրջ քայլերի պետք է դիմես, երեխաներիցդ ազատվելու համար… (ՂԵՒՏ. 22; 12-13)
Գիտես իհարկե որքան են թուրքերը նեղել (նեղելն այն խոսքը չէ) հայերին, ինչ՞ կասեիր եթե Աստված խրատեր որևիցե մի հայ առաջնորդի, որ այտպիսի կամ մի ուրիշ այլ հատուցում աներն թուրքերին:
Համաձայն եմ: Նույնիսկ մարդու համար է անվայել այդպիսի խորհուրդ տալը: Ազնվությունը, վեհությունը և մեծությունը չեն տեղավորվում նման գործելակերպի մեջ: Ոչ մի կերպ չեն տեղավորվում: Մինչդեռ Աստծո մասին ենք խոսում:
Մի փոքր հանգստանանք վեճերից: Տեղադրում եմ հատված Մովսեսը Եգիպտոսում օպերայից: Այն մասն է, երբ Մովսեսը աղոթում է, որպեսզի երկու կես անում ծովը: Սա բոլորին դուր կգա` բոլորին: ;)
http://www.youtube.com/watch?v=SEliR1WwXpE
Իսկ այստեղ ծովը երկու կես է լինում և ... Լավ սյուժեն չպատմեմ, որ հետաքրքրությամբ նայեք :))
http://www.youtube.com/watch?v=6d38Yj9avro&feature=related
Sambitbaba
02.08.2011, 22:56
:))
Ո՞նց թե ինչպես կարող էր:
«Յիսուսն էլ տեսնելով իր մօրը եւ այն աշակերտին՝ որ սիրում էր, որ մօտիկ կանգնած էր, իր մօրն ասեց. Ով կին, ահա քո որդին: Յետոյ ասեց աշակերտին. Ահա քո մայրը. եւ այն ժամանակից այն աշակերտն իրան մօտ առաւ նորան»: Հովհաննես ԺԹ, 26
Իսկ այս տողերից ինչի՞ հիման վրա պետք է եզրակացնել, որ այդ վերոհիշյալ "սիրելի" աշակերտը հենց ինքը՝ Հովհաննեսն էր: Ես նույնիսկ կարդացի քո նշած տեղից մի երկու էջ առաջ ու հետո էլ, բայց միևնույն է, չգտա այդ հանգամանքը հիշատակող որևէ բան: Երախտապարտ կլինեմ օգնության համար: Չէ՞ որ մեկ ուրիշ տեղ էլ ասվել է, որ "սիրելի" աշակերտը՝ նա էր, ով պետք է մատներ Ուսուցչին, այսինքն՝ Հուդան…
Եվ հետո, մի շատ կարևոր հանգամանք, սիրելի Մուն: Բոլորն էլ շատ լավ գիտեն, որ Հովհաննեսն իրոք, Մարիամի որդին չէր: Եվ նույնիսկ Հիսուսի այս խոսքերից հետո էլ, արդեն երկու հազար տարի ոչ ոքի մտքով այդպես էլ չանցավ Հովհաննեսին Հիսուսի եղբայրը համարել: Եվ, երբ տրամաբանորեն ես մտածում, այս հանգամանքը ստիպում է մտածել, որ Հիսուսի այս խոսքերն ուրեմն մի ինչ-որ այլ բան էին նշանակում: Ու եթե քիչ ավելի ուշադիր ես նայում այդ բառերին, տեսնում ես, որ Հիսուս չասաց. "Ով մայր, ահա քո որդին": Նա ասաց. "Ով կին, ահա քո որդին": Ինչու՞ նա այդպես ասաց: Դու գիտե՞ս որևէ մեկին՝ նորմալ մեկին, - ով, երբ դիմում է իր մորը, ասում է "ով կին", այլ ոչ, ասենք, "մամ" կամ "մայր" կամ "մայրիկ": Դու, կամ ես, այդպես անու՞մ ենք…
Բա ո՞ւր էին Հիսուսի բազմաթիվ եղբայրները, որ մորը գործնականում օտարը պիտի պահեր
Բազմաթիվ չէ. չորս եղբայր և երկու քույր: Հիսուսը:
Լինելով ընտանիքի ավագ որդին, Հիսուս հոր պես հոգատար էր բոլորի նկատմամբ, և մինչև այդ դեպքերը հասցրել էր արդեն, ինչպես ասում են, տնավորել բոլորին: Եվ, եթե ճիշտ եմ հիշում, նրանք բոլորն էլ բնակվում էին Կոպեռնաում քաղաքում: Դա է նրանց բացակայության պատճառը:
Նման կերպ մոտ հարազատին/տոհմակցին եղբայր/քույր կոչելը լայնորեն տարածված էր հրեաների շրջանում: Օրինակ՝ «Եւ երբ որ Աբրամը լսեց, թէ իր եղբայրը գերի տարուեցաւ, իր տանե երեքհարիւր տասնութը վարժուած ծառաներին դուրս հանեց ու նորանց ետեւից գնաց մինչեւ Դան:» Ծննդոց ԺԳ, 14: Եվ սա այն դեպքում, երբ Ղովտը (ում մասին է խոսքը) իրականում Աբրահամի եղբորորդին էր:
Իմա՝ սա փաստ չէ:
Դու հավատու՞մ ես քո խոսքերին, Մուն:
ԳՈՐԾՔ-ը ասում է Յիսուսի մոր՝ Մարիամի ու նրա եղբայրների մասին:
Մարկոսն անուններով թվարկում է հյուսնի բոլոր որդիներին:
ՂՈՒԿԱՍ, ասված է. "Նրա մոտ եկան իր մայրը և եղբայրները…" Չեմ հասկանու, թե ի՞նչ պատճառով ես "մորը" պետք է ընդունեմ որպես Մարիամ, իսկ "եղբայրներին"՝ որպես ալլեգորիա:
ԳԱՂԱՏ., "… Հակոբոսից՝ Տիրոջ եղբորից": Նորից խոսվում է կոնկրետ մարդու մասին, որն, ի միջի այլոց, այդ ժամանակ արդեն քրիստոնեական բոլոր եկեղեցիներից ամենակարևորի՝ Երուսաղեմի եկեղեցու կաթողիկոսն էր:
Գիտես իհարկե որքան են թուրքերը նեղել (նեղելն այն խոսքը չէ) հայերին, ինչ՞ կասեիր եթե Աստված խրատեր որևիցե մի հայ առաջնորդի, որ այտպիսի կամ մի ուրիշ այլ հատուցում աներն թուրքերին:
Ճիշտ ես, շատ են նեղել, բայց մյուսի նեղության չափը դու չգիտես, և հետո մեր հատուցման օրն էլ կգա, ամեն բան իր ժամանակը ունի:
Համաձայն եմ: Նույնիսկ մարդու համար է անվայել այդպիսի խորհուրդ տալը: Ազնվությունը, վեհությունը և մեծությունը չեն տեղավորվում նման գործելակերպի մեջ: Ոչ մի կերպ չեն տեղավորվում: Մինչդեռ Աստծո մասին ենք խոսում:
Այդտեղ ոչ մի անիրավ կամ անարդար բան չկա, մանավանդ խորամանկություն, կարդացեք ուրիշ թարգմանություն և կհասկանաք ասածս:
Շատերն ինձ ասում են, որ մեջբերումը շատ խորը իմաստ է պարունակում իր մեջ: Սակայն ամբողջ հարցը նրանում է, որ ոչ ոք առայժմ չի կարողանում բացատրել այդ խոր իմաստի խորհուրդը:
Հիմնականում ամեն բան մեկնվում է, միայն թե ականջ լինի լսելու և ցանկություն:
Ճիշտ ես, շատ են նեղել, բայց մյուսի նեղության չափը դու չգիտես, և հետո մեր հատուցման օրն էլ կգա, ամեն բան իր ժամանակը ունի:
Այդտեղ ոչ մի անիրավ կամ անարդար բան չկա, մանավանդ խորամանկություն, կարդացեք ուրիշ թարգմանություն և կհասկանաք ասածս:
Հազիվ խոստովանեցիր, որ սխալ թարգմանված բաներ կան: Մի քիչ շատ երկար մտածեցիր:
Մի առիթով ասացիր ինձ, որ հո ինձ հարմար ձևով չպիտի պատասխանեիր: Իսկ գուցե ինձ ու քեզ հարմարը միկողմ դնենք ու ճշմարտությամբ առաջնորդվենք?
Բայց հիմա ինչ իմանաս, որն է ճիշտը, որն է սխալը???
Իսկ երբ ասում եմ, որ Հին Կտակարանը այնքան էլ արժանահավատ չէ, որովհետև մեջը նենգափոխումներ են հնարավոր և սխալ թարգմանություններ, կոնկրետ դու ծպտուն չհանեցիր:
Ճիշտ է , ասում են, որ լռությունը համաձայնության նշան է, բայց այնպիսի տպավորություն ունեի, որ դա քեզ դուր չեկավ:
Մի բան էլ ասեմ ի գիտություն պատասխանելով նախկին հղումիդ:
Ականջներ ունեմ և լավ լսում եմ: Աստվածաշունչը կարդում եմ իմ սեփական ցանկությամբ:
Էդուարդ, նայեցիր տեսահոլովակը, թե՞ հերթապահ շնորհակալություն է… ;)
eduard30
03.08.2011, 00:56
Էդուարդ, նայեցիր տեսահոլովակը, թե՞ հերթապահ շնորհակալություն է… ;)
Իմ մոտ ձևականուցյուները բացակայում են բարեկամ: Իրոք լավ էր:
eduard30
03.08.2011, 01:06
Համաձայն եմ: Նույնիսկ մարդու համար է անվայել այդպիսի խորհուրդ տալը: Ազնվությունը, վեհությունը և մեծությունը չեն տեղավորվում նման գործելակերպի մեջ: Ոչ մի կերպ չեն տեղավորվում: Մինչդեռ Աստծո մասին ենք խոսում:
Malxas բարեկամ երեխաներ ունես՞ (հարցս իմաստավոր է):
Ես կասեի Աստված մեծահոգություն է արել այդպես վարվելով, հույսով եմ հարցիս պատասխան տալուց կհամաձայնվես:
Հազիվ խոստովանեցիր, որ սխալ թարգմանված բաներ կան: Մի քիչ շատ երկար մտածեցիր:
:
Սխալվում ես , վաղուց եմ ասել, և հետո ե՞րբ ես ինձ հարցրել:
Մի առիթով ասացիր ինձ, որ հո ինձ հարմար ձևով չպիտի պատասխանեիր: Իսկ գուցե ինձ ու քեզ հարմարը միկողմ դնենք ու ճշմարտությամբ առաջնորդվենք?
Ո՞ր ''ճշմարտությամբ'', քո՞: Ինձ համար ճշմարտությունը Աստծու խոսքն է և ես նրանով եմ առաջնորդվում:
Իսկ երբ ասում եմ, որ Հին Կտակարանը այնքան էլ արժանահավատ չէ, որովհետև մեջը նենգափոխումներ են հնարավոր և սխալ թարգմանություններ, կոնկրետ դու ծպտուն չհանեցիր:
Վախեցա քեզանից:o , մեկ այլ տեղ արդէն հայտնել եմ իմ տեսակետը այս հարցի շուրջ, բայց մի քիչ ավելացնեմ: Կան տարբեր թարգմանություններ.
1.1. թարգմանություն բնագրից,
1.2.յոթանասնից թարգմանություններ,
2.թարգմանություն թարգմանություններից,
3.նպատակահետ թարգմանություններ,
4.նենգափոխ թարգմանություններ,
5,վատ թարգմանություններ,
6.այլ տարբեր թարգմանություններ:
Ձեռքիս տակ ունեմ հունարեն բնագրով Սբ գիրքը, երկու տեսակ ժամանակակից հունարենով թարգմանություններ, երկու տեսակ ռուսերեն թարգմանություններ, արևմտահայերեն թարգմանություն, արարատյան թարգմանություն, Էջմիածնի թարգմանություն, որոնցով անում եմ համեմատություններ և կազմում կարծիքս:
Արևմտահայերենը ամենամոտ թարգմանությունն է բնագրի հետ, իհարկե մեր գրաբար թարգմանությունը համարվում է Թագուհի թարգմանություն, բայց դա ոչ բոլորին է մատչլի:
Ականջներ ունեմ և լավ լսում եմ:
շատ ուրախ եմ, բայց կան ականջներ որոնք լսելով լսում են, բայց չեն լսում, նույնը և աչքերը:
Աստվածաշունչը կարդում եմ իմ սեփական ցանկությամբ:
Բա հո իմ ցանկությամբ չէիր կարդալու:
Ճիշտ է , ասում են, որ լռությունը համաձայնության նշան է, բայց այնպիսի տպավորություն ունեի, որ դա քեզ դուր չեկավ:
Իսկ ինձ մոտ այն տպավորությունն է, որ ուրիշներին կարդում ես բայց ինձ ես պատասխանում
Մի կայք եմ գտել որում կարող եք ձեր հարցերը ուղղել, ու ստանալ համոզիչ պատասխան: Նաև կարողեք ձեր ուզած թեան որոնեք Search for հատվածում: Կայքը ՉԻ պատկանում աղանդավորներին: Ավելի շատ տեղեկությունների համար կարդացեք About Us բաժինը: Ես ինքս անձամբ շատ հարցերի պատասխաններ եմ ստացել այս կայքի շնորհիվ:
www.gotquestions.org
Նման տեղեր հաճախ են հանդիպում, Մալխաս ջան: Օրինակ. հոգևորականի աղջիկը չի կարող այլևս հաց ուտել իր սեփական հոր տանն այն դեպքում, եթե ամուսնանա: Կարծում եմ, դա վերաբերում է նրա ամուսնուն և երեխաներին էլ, քանզի այդ նույն աղջիկը նորից կարող է օգտվել հոր առատաձեռնությունից այն դեպքում, եթե նրա ամուսինը մահանա, կամ նա բաժանվի ամուսնուց: Ընդ որում, հարկավոր է նաև, որ նա երեխաներ էլ չունենա: Պատկերացրու. ստացվում է, որ եթե մինչև ամուսնանալը նա այնքան հեռատես է գտնվել, որ, ի նկատի ունենալով այս հանգամանքը, կտրականորեն հրաժարվել է երեխա ունենալուց, ուրեմն գործը բարդություն չունի. ամուսինդ մահանում է, դու չտապ թաղում ես նրան ու վազում ես հորդ տուն հաց ուտելու: Բայց եթե այդքան խելացի չես գտնվել մինչ ամուսնանալդ, ուրեմն, բաժանվելու դեպքում ուղղակի գցում ես երեխաներիդ ամուսնուդ վրա, իսկ վերջինիս մահվան դեպքում, հարցին ավելի լրջորեն պետք է վերաբերվես, ավելի լուրջ քայլերի պետք է դիմես, երեխաներիցդ ազատվելու համար… (ՂԵՒՏ. 22; 12-13)
Բավականություն ես ստանում Աստվածաշնչի խոսքերը ծռելուց, այնտեղ գրված է «եթե օտարականի հետ ամուսնանա...» իսկ դա արդեն մեծ նշանակություն ունի:
Malxas բարեկամ երեխաներ ունես՞ (հարցս իմաստավոր է):
Ես կասեի Աստված մեծահոգություն է արել այդպես վարվելով, հույսով եմ հարցիս պատասխան տալուց կհամաձայնվես:
Ունեմ…
Սխալվում ես , վաղուց եմ ասել, և հետո ե՞րբ ես ինձ հարցրել:
Ո՞ր ''ճշմարտությամբ'', քո՞: Ինձ համար ճշմարտությունը Աստծու խոսքն է և ես նրանով եմ առաջնորդվում:
Վախեցա քեզանից:o , մեկ այլ տեղ արդէն հայտնել եմ իմ տեսակետը այս հարցի շուրջ, բայց մի քիչ ավելացնեմ: Կան տարբեր թարգմանություններ.
1.1. թարգմանություն բնագրից,
1.2.յոթանասնից թարգմանություններ,
2.թարգմանություն թարգմանություններից,
3.նպատակահետ թարգմանություններ,
4.նենգափոխ թարգմանություններ,
5,վատ թարգմանություններ,
6.այլ տարբեր թարգմանություններ:
Ձեռքիս տակ ունեմ հունարեն բնագրով Սբ գիրքը, երկու տեսակ ժամանակակից հունարենով թարգմանություններ, երկու տեսակ ռուսերեն թարգմանություններ, արևմտահայերեն թարգմանություն, արարատյան թարգմանություն, Էջմիածնի թարգմանություն, որոնցով անում եմ համեմատություններ և կազմում կարծիքս:
Արևմտահայերենը ամենամոտ թարգմանությունն է բնագրի հետ, իհարկե մեր գրաբար թարգմանությունը համարվում է Թագուհի թարգմանություն, բայց դա ոչ բոլորին է մատչլի:
շատ ուրախ եմ, բայց կան ականջներ որոնք լսելով լսում են, բայց չեն լսում, նույնը և աչքերը:
Բա հո իմ ցանկությամբ չէիր կարդալու:
Իսկ ինձ մոտ այն տպավորությունն է, որ ուրիշներին կարդում ես բայց ինձ ես պատասխանում
Դեպի Աստված մարդը գնում է, որպեսզի ճանաչի ճշմարտությունը: Քեզ մոտ դա չի նկատվում մեղմ ասած: Դու նույնիսկ լավ տրամադրված չես մարդկանց հանդեպ, երևի պետք է այդտեղից սկսես:
Կարդա քո սեփական գրառումներն ու պատասխանները: Դրանք լիքն են սահմռկելի անտարբերությամբ: Քրիստոնյան այդպիսին չի լինում, եղբայր: Դրանց մեջ սեր չկա: Մինչդեռ որպես մարդ պետք է սիրեիր մեզ, եթե մենք ոչ թե քո մերձավորները լինեինք, այլ թշնամիները: Միայն խնդրում եմ հիմա էլ չասես, թե Աստված պատվիրել է մերձավորներին ու թշնամիներին սիրել, իսկ դուք ոչ նրանք եք, ոչ էլ մյուսը:
Բավականություն ես ստանում Աստվածաշնչի խոսքերը ծռելուց, այնտեղ գրված է «եթե օտարականի հետ ամուսնանա...» իսկ դա արդեն մեծ նշանակություն ունի:
Հերթական ապացույցը հին կտակարանում նկարագրված աստծու հրեաների կողմից հորինված լինելու օգտին:
Աստծու համար ի՞նչ նշանակություն ունի, դու հրեայի հետ ես ամուսնանում, թե ուզբեկի: Չէ, որ բոլորն էլ նրա զավակներն են:
Չի կարելի էսքան ցածրացնել, էսքան նսեմացնել Աստծուն:
Sambitbaba
03.08.2011, 08:38
Հերթական ապացույցը հին կտակարանում նկարագրված աստծու հրեաների կողմից հորինված լինելու օգտին:
Աստծու համար ի՞նչ նշանակություն ունի, դու հրեայի հետ ես ամուսնանում, թե ուզբեկի: Չէ, որ բոլորն էլ նրա զավակներն են:
Չի կարելի էսքան ցածրացնել, էսքան նսեմացնել Աստծուն:
Հասցրեցիր ինձանից շուտ պատասխանել. սիրելի Արէա: Դեռ լավ է, եթե որպես օտար ի նկատի ունենան քո ասած ուզբեկին: Բայց շատ հնարավոր է, և ըստ այնմ էլ՝ ավելի ցավալի, - եթե օտար ասելով հասկանում են հենց նույն, ասենք, հրեային, որը կամ հոգևորական չէ, կամ էլ՝ արյունակից բարեկամ չէ…
Սակայն, քանի որ այդ մասին կոնկրետ ոչինչ ասված չի, թե իմ և քո, և թե Հովարսի ու մյուսների հոգեկան հանգստության համար եկ ընդունենք քո առաջարկած տարբերակը. օտարականը ուզբեկ էր:
Հերթական ապացույցը հին կտակարանում նկարագրված աստծու հրեաների կողմից հորինված լինելու օգտին:
Աստծու համար ի՞նչ նշանակություն ունի, դու հրեայի հետ ես ամուսնանում, թե ուզբեկի: Չէ, որ բոլորն էլ նրա զավակներն են:
Չի կարելի էսքան ցածրացնել, էսքան նսեմացնել Աստծուն:
Էլի անտեյակ բաներից ես խոսում, դա քու համար նշանակություն չունի:
Հասցրեցիր ինձանից շուտ պատասխանել. սիրելի Արէա: Դեռ լավ է, եթե որպես օտար ի նկատի ունենան քո ասած ուզբեկին: Բայց շատ հնարավոր է, և ըստ այնմ էլ՝ ավելի ցավալի, - եթե օտար ասելով հասկանում են հենց նույն, ասենք, հրեային, որը կամ հոգևորական չէ, կամ էլ՝ արյունակից բարեկամ չէ…
Սակայն, քանի որ այդ մասին կոնկրետ ոչինչ ասված չի, թե իմ և քո, և թե Հովարսի ու մյուսների հոգեկան հանգստության համար եկ ընդունենք քո առաջարկած տարբերակը. օտարականը ուզբեկ էր:
դու մեծ մասնագետ ես խուճուճացնելու մեջ, օտար ասելով , նկատի ունի այլազգի
Sambitbaba
03.08.2011, 09:52
դու մեծ մասնագետ ես խուճուճացնելու մեջ, օտար ասելով , նկատի ունի այլազգի
Այսինքն, դու ընդունում ես Արէայի առաջարկած ուզբեկի տարբելակը:
Լավ: Ասենք թե ես ու Արէան էլ ենք համաձայն:
Ուրեմն, քանի որ դու տեղյակ ես Աստծո գործերից, բացատրիր, խնդրում եմ.
Ինչու՞ Աստված ուզբեկ չի սիրում…
Հովարս ջան, չես կարող հերքել, որ հին կտակարանում ազգային խտրականություն է դրվում և բոլոր ազգերից բարձր է դասվում հրեա ազգը և այս գիծը նշմարվում է ողջ քրիստոնեության գաղափարախոսությունում: Չնայած նրան, որ հնարավորինս քողարկվում է: Հիմա հարց քեզ, դու ընդունո՞ւմ ես, որ ճշմարիտ Աստվածը կարող է նման խտրականություն դնել ազգերի միջև: Սրանից բխող ևս մի հարց, ինչո՞ւ է քրիստոնեությունը ընդունում հին կտակարանը, մի բան որում գերակայություն է տրվում ջհուդներին, որոնք նույնիսկ քրիստոնյա էլ չեն:
հ.գ. Սա այն հիմնական պատճառներից մեկն է, որից դրդված ես ինձ դադարեցի քրիստոնյան համարել...
Հովարս ջան, չես կարող հերքել, որ հին կտակարանում ազգային խտրականություն է դրվում և բոլոր ազգերից բարձր է դասվում հրեա ազգը և այս գիծը նշմարվում է ողջ քրիստոնեության գաղափարախոսությունում: Չնայած նրան, որ հնարավորինս քողարկվում է: Հիմա հարց քեզ, դու ընդունո՞ւմ ես, որ ճշմարիտ Աստվածը կարող է նման խտրականություն դնել ազգերի միջև: Սրանից բխող ևս մի հարց, ինչո՞ւ է քրիստոնեությունը ընդունում հին կտակարանը, մի բան որում գերակայություն է տրվում ջհուդներին, որոնք նույնիսկ քրիստոնյա էլ չեն:
հ.գ. Սա այն հիմնական պատճառներից մեկն է, որից դրդված ես ինձ դադարեցի քրիստոնյան համարել...
Քո ասածների հետ համաձայն եմ, բայց ես չեն դադարել ինձ քրիստոնյա համարել:
Քո ասածների հետ համաձայն եմ, բայց ես չեն դադարել ինձ քրիստոնյա համարել:
Մալխաս ջան, իմ համար հարցը ոչ միայն քրիստոնեությունն է, այլ ընդհանրապես կրոնը: Ես ոչ մի կրոն չեմ ընդունում, քանի որ դրանցում կա ծայրահեղության հասնելու վտանգ:
Sambitbaba
03.08.2011, 11:33
Հովարս ջան, չես կարող հերքել, որ հին կտակարանում ազգային խտրականություն է դրվում և բոլոր ազգերից բարձր է դասվում հրեա ազգը և այս գիծը նշմարվում է ողջ քրիստոնեության գաղափարախոսությունում: Չնայած նրան, որ հնարավորինս քողարկվում է: Հիմա հարց քեզ, դու ընդունո՞ւմ ես, որ ճշմարիտ Աստվածը կարող է նման խտրականություն դնել ազգերի միջև: Սրանից բխող ևս մի հարց, ինչո՞ւ է քրիստոնեությունը ընդունում հին կտակարանը, մի բան որում գերակայություն է տրվում ջհուդներին, որոնք նույնիսկ քրիստոնյա էլ չեն:
հ.գ. Սա այն հիմնական պատճառներից մեկն է, որից դրդված ես ինձ դադարեցի քրիստոնյան համարել...
Գիտես, սիրելի Տիգ, հիմնականում, իհարկե, ես համամիտ եմ քեզ հետ: Բայց…
Նախ, սեփական փորձից եմ ասում. եթե մի բան քո մեջ կա, ուրեմն, համարում ես դու, որ կա, թե չես համարում, - միևնույն է, այն քո մեջ է և դու նրանից դժվար թե ազատվես: Խոսքս քո քեզ քրիստոնյա համարելու մասին է:
Իսկ հրեաների մասին…
Ես չեմ ցանկանում ոչինչ ոչ պնդել և ոչ էլ հերքել. ես ուղղակի որոշեցի մի փոքր ինֆորմացիա տալ, մտածելով, որ այն կարող է քեզ հետաքրքրել:
Այսօրվա նյու-էյջական գրականության մեջ և հաղորդատվություններում տարբեր մարդիկ հաճախ են անդրադառնում այդ հարցին: Ես մոտավորապես հետևյալ եզրակացությանն եմ հանգել:
Հոգին ֆիզիկական աշխարհ է գալիս ոչ թե մեկ անգամ միայն, այլ բազում անգամներ: Ամեն անգամ նա վերադառնում է նոր մի փորձ ապրելու: Եվ հանգիստ կարող է ընտրել իր թե ռասսայական, թե ազգային, թե աշխարհագրական և թե սեռական պատկանելիությունը: Եթե ես հիմա հայ եմ, դա չի խանգարել ինձ անցած կյանքում լինել, ասենք, բրազիլուհի, իսկ հաջորդ կյանքում՝ կիրգիզ…
Եվ այդպես շարունակ: Այնքան ժամանակ, քանի հոգին չի ընտրել իր փորձն ապրել որպես… հրեա: Հենց որ նա ընտրում է իր համար հրեայի փորձն ապրել, ուրեմն որոշակի ժամանակահատված նա ստիպված է նորից ու նորից վերածնվել որպես հրեա, որոշակի ինչ-որ փորձ ապրելու համար: Եվ դա այնքան էլ հաճելի մի բան չէ հոգու համար. անգամներ ու անգամներ հրեա ծնվելը, զգալ համաշխարհային արհամարհանքն ու ատելությունը հրեաների նկատմամբ:
Ասում են, որ դա շատ կարևոր մի փորձ է Տիեզերական մաշտաբով, և հենց այդ է պատճառը, որ ասում են, թե հրեա լինելը առանձնահատուկ մի բան է: Այդ առանձնահատկությունն է, որ հրեաներն ընկալել են որպես ընտրյալություն:
Մալխաս ջան, իմ համար հարցը ոչ միայն քրիստոնեությունն է, այլ ընդհանրապես կրոնը: Ես ոչ մի կրոն չեմ ընդունում, քանի որ դրանցում կա ծայրահեղության հասնելու վտանգ:
Մարդիկ են կրոնը հասցնում ծայրահեղության: Եվս մեկ անգամ մեջբերեմ Մուհամմեդի օրինակը: Մարգարեն պատճառաբանում էր, որ քրիստոնեությունն ու հուդայականությունն այլևս իրենց սկզբնական մաքրությամբ չեն դավանվում, այդ պատճառով անհրաժեշտություն կա ստեղծելու նոր կրոն: Հաշվի առնելով, որ այդ ժամանակներում կային քրիստոնեության անարժան կրողներ, ասենք հույները, որոնց արաբները ամենաայլասերվածն էին համարում մարդկանց մեջ, ապա պատճառաբանությունը զուրկ չէ հիմնավոր լինելուց: Հայկական եկեղեցին էլ զերծ չի եղել արատներից: Ավելի ուշ Կիլիկիայում հատկապես դրությունը սարսափելի էր: Ասում են, որ սովորական մարդը եկեղեցի էր հիմնում, որպես բիզնես, ժառանգություն էր թողնում որդուն... և այլն: Միաբան չէին և եկեղեցու սուրբ հայրերը: Եղավ մի պահ, երբ հայոց եկեղեցին միառժամանակ չորս կաթողիկոս ուներ, որոնք, թվում է ավելորդ է ասել, ողջ ուժով պայքարում էին իրար դեմ:
Բայց և այնպես կրոնից հրաժարվելը ճիշտ չէի համարի: Ինձ ի ծնե տրված է քրիստոնեությունը և ես այդ կրոնից դժգոհ չեմ, քրիստոնյա եմ ընդունում բոլորին, ովքեր իրենց քրիստոնյա են անվանում ու տարբերություն չեմ դնում հայկական եկեղեցուց է և վրացական: Իսլամը համարում եմ համարյա նույն քրիստոնեությունը, որը Մարգարեն արտագրել է և հարմարեցրել իր ժողովրդի առանձնահատկություններին: Մյուս կրոնները ավելի հեռու են ինձանից: Ես դրանք չեմ հասկանում` որպես առ Աստված տանող ամենաճիշտ ճանապարհներ և հետևաբար չեմ ընդունում:
Մարդիկ են կրոնը հասցնում ծայրահեղության: Եվս մեկ անգամ մեջբերեմ Մուհամմեդի օրինակը: Մարգարեն պատճառաբանում էր, որ քրիստոնեությունն ու հուդայականությունն այլևս իրենց սկզբնական մաքրությամբ չեն դավանվում, այդ պատճառով անհրաժեշտություն կա ստեղծելու նոր կրոն: Հաշվի առնելով, որ այդ ժամանակներում կային քրիստոնեության անարժան կրողներ, ասենք հույները, որոնց արաբները ամենաայլասերվածն էին համարում մարդկանց մեջ, ապա պատճառաբանությունը զուրկ չէ հիմնավոր լինելուց: Հայկական եկեղեցին էլ զերծ չի եղել արատներից: Ավելի ուշ Կիլիկիայում հատկապես դրությունը սարսափելի էր: Ասում են, որ սովորական մարդը եկեղեցի էր հիմնում, որպես բիզնես, ժառանգություն էր թողնում որդուն... և այլն: Միաբան չէին և եկեղեցու սուրբ հայրերը: Եղավ մի պահ, երբ հայոց եկեղեցին միառժամանակ չորս կաթողիկոս ուներ, որոնք, թվում է ավելորդ է ասել, ողջ ուժով պայքարում էին իրար դեմ:
Բայց և այնպես կրոնից հրաժարվելը ճիշտ չէի համարի: Ինձ ի ծնե տրված է քրիստոնեությունը և ես այդ կրոնից դժգոհ չեմ, քրիստոնյա եմ ընդունում բոլորին, ովքեր իրենց քրիստոնյա են անվանում ու տարբերություն չեմ դնում հայկական եկեղեցուց է և վրացական: Իսլամը համարում եմ համարյա նույն քրիստոնեությունը, որը Մարգարեն արտագրել է և հարմարեցրել իր ժողովրդի առանձնահատկություններին: Մյուս կրոնները ավելի հեռու են ինձանից: Ես դրանք չեմ հասկանում` որպես առ Աստված տանող ամենաճիշտ ճանապարհներ և հետևաբար չեմ ընդունում:
Մալխաս ջան, քո ասածները լրիվ հասկանում և ընդունում եմ, բայց հիմա իմ հարցից մենք լրիվ շեղվեցինք և քննարկում ենք քրիստոնեությունից հրաժարումս: Իմ մեղավորությունն է: Հարցիս կողքին չպիտի շեշտադրեի իմ կողմից քրիստոնեությունից հրաժավելու փաստը: Փորձեմ քննարկումը կենտրոնացնել մասնավորապես հին կտակարանում աստծու կողմից ազգային խտրականություն դնելը և այդ գծի ընթացքը ողջ քրիստոնեության մեջ:
Մալխաս ջան, քո ասածները լրիվ հասկանում և ընդունում եմ, բայց հիմա իմ հարցից մենք լրիվ շեղվեցինք և քննարկում ենք քրիստոնեությունից հրաժարումս: Իմ մեղավորությունն է: Հարցիս կողքին չպիտի շեշտադրեի իմ կողմից քրիստոնեությունից հրաժավելու փաստը: Փորձեմ քննարկումը կենտրոնացնել մասնավորապես հին կտակարանում աստծու կողմից ազգային խտրականություն դնելը և այդ գծի ընթացքը ողջ քրիստոնեության մեջ:
Արտահայտեմ իմ կարծիքը: Աստված չի կարող տարբերություն դնել իր ստեղծած մարդկանց միջև: Մենք նույնիսկ մարդկանց համար ենք անթույլատրելի համարում այդ, ռասիստ ենք անվանում և պախարակում:
Էլի պետք է կրկնեմ միտքս: Հրեաները միջամտել են Ավետարանին ի օգուտ իրենց ազգի:
Արտահայտեմ իմ կարծիքը: Աստված չի կարող տարբերություն դնել իր ստեղծած մարդկանց միջև: Մենք նույնիսկ մարդկանց համար ենք անթույլատրելի համարում այդ, ռասիստ ենք անվանում և պախարակում:
Էլի պետք է կրկնեմ միտքս: Հրեաները միջամտել են Ավետարանին ի օգուտ իրենց ազգի:
Կամ, ոչ թե միջամտել, այլ հորինել են հօգուտ իրենց ազգի:
Լրիվ համաձայն եմ Tig-ի արտահայտած մտքի հետ` Քրիստոնեությունն ու հին կտակարանը ոչ մի ընդհանուր բան չունեն: Նոր կտակարանը ծայրից ծայր լցված է համամարդկային գաղափարներով, բարությամբ, հանդուրժողականությամբ, որն էլ հենց արտահայտում է քրիստոնեության էությունը: Ինչ վերաբերվում է Հին կտակարանին, հարյուրներով կարելի է հաշվել անհեթեթ ու ծիծաղելի օրենքներն ու սկզբունքները, իսկ աստծո նկարագրությունը ընդհանրապես չի տեղավորվում ոչ մի տրամաբանության մեջ: Աստված աջ ու ձախ անմեղ մարդկանց է սպանում, իրեն հավատարիմ մարդկանց հանձնում է սատանայի ձեռքը, հետո իբր թե փոխհատուցում է նրա կրած տառապանքները, ինչ-որ անիմաստ օրենքներ է հորինում...
Չէ, դա չի կարող լինել այն Աստված, որի մասին խոսում է Հիսուսը, ուղղակի չի կարող:
Կամ, ոչ թե միջամտել, այլ հորինել են հօգուտ իրենց ազգի:
Լրիվ համաձայն եմ Tig-ի արտահայտած մտքի հետ` Քրիստոնեությունն ու հին կտակարանը ոչ մի ընդհանուր բան չունեն: Նոր կտակարանը ծայրից ծայր լցված է համամարդկային գաղափարներով, բարությամբ, հանդուրժողականությամբ, որն էլ հենց արտահայտում է քրիստոնեության էությունը: Ինչ վերաբերվում է Հին կտակարանին, հարյուրներով կարելի է հաշվել անհեթեթ ու ծիծաղելի օրենքներն ու սկզբունքները, իսկ աստծո նկարագրությունը ընդհանրապես չի տեղավորվում ոչ մի տրամաբանության մեջ: Աստված աջ ու ձախ անմեղ մարդկանց է սպանում, իրեն հավատարիմ մարդկանց հանձնում է սատանայի ձեռքը, հետո իբր թե փոխհատուցում է նրա կրած տառապանքները, ինչ-որ անիմաստ օրենքներ է հորինում...
Չէ, դա չի կարող լինել այն Աստված, որի մասին խոսում է Հիսուսը, ուղղակի չի կարող:
Իմ նախկին գրառումների մեջ նույն միտքը համարյա նույնությամբ ես էլ եմ արտահայտել:)
eduard30
03.08.2011, 22:20
Արտահայտեմ իմ կարծիքը: Աստված չի կարող տարբերություն դնել իր ստեղծած մարդկանց միջև: Մենք նույնիսկ մարդկանց համար ենք անթույլատրելի համարում այդ, ռասիստ ենք անվանում և պախարակում:
Էլի պետք է կրկնեմ միտքս: Հրեաները միջամտել են Ավետարանին ի օգուտ իրենց ազգի:
Աստված տարբերություն չի դնում իր ստեղծած մարդկանց միջև այլ մարդիկ չեն ճանաչում իրենց ստեղծողին: Մի մոռացի, որ մինչ քրիստոնեությունը միայն հրյաներն են ճանաչել Աստծուն որպես արարիչ: Մինչև հիմա ամեն մի ազգ իրեն համար մի կուռք է սարգում և երգրպակում, ինչ անի Աստված բոլորին նույն կերպ ընդունի՞, չէ, որ մարդիկ նրան ուրանում են գիտակցաբար:
Կավը բրուտին խոհուրդներ է տալիս, թե ով է ինքը(բրուտը) և ոնց վարվի մյուս կավերի հետ:
«Գիտությունը կը հպարտացնէ, բայց սերը շինություն կ'ընէ: Եթե մեկը կը կարծէ թե բան մը գիտէ, իրապես բան մը չի գիտեր՝ ինչպես պետք է գիտնար»: (Կորնթ.8:1-2)
«Մի հպարտացիր, այլ վախեցիր, որովհետև, եթե Աստված բուն ճուղերին չխնայեց, գուցե քեզ էլ չխնայի»: (Հռովմ.11:20-21)
Աստված տարբերություն չի դնում իր ստեղծած մարդկանց միջև այլ մարդիկ չեն ճանաչում իրենց ստեղծողին: Մի մոռացի, որ մինչ քրիստոնեությունը միայն հրյաներն են ճանաչել Աստծուն որպես արարիչ: Մինչև հիմա ամեն մի ազգ իրեն համար մի կուռք է սարգում և երգրպակում, ինչ անի Աստված բոլորին նույն կերպ ընդունի՞, չէ, որ մարդիկ նրան ուրանում են գիտակցաբար:
Էդուարդ ջան, իսկ ինչո՞ւ ես կարծում, որ մինչև քրիստոնեությունը միայն հրեաներն են ճանաչել աստծուն, որպես արարիչ: Դա այդպես չէ, բարեկամ: Ինքդ կարող ես ապացույցներ գտնել, եթե ուսումնասիրես քրիստոնեությունից ավելի հին կրոնները: Հակառակ դեպքում կարող եմ օգնել քեզ:
Մալխաս ջան, իմ համար հարցը ոչ միայն քրիստոնեությունն է, այլ ընդհանրապես կրոնը: Ես ոչ մի կրոն չեմ ընդունում, քանի որ դրանցում կա ծայրահեղության հասնելու վտանգ:
Այնինչ դու մի ուրիշ ծայրահեղության մեջ ես :
Այսինքն, դու ընդունում ես Արէայի առաջարկած ուզբեկի տարբելակը:
Դու էլի ծռում ես :
eduard30
03.08.2011, 22:57
Էդուարդ ջան, իսկ ինչո՞ւ ես կարծում, որ մինչև քրիստոնեությունը միայն հրեաներն են ճանաչել աստծուն, որպես արարիչ: Դա այդպես չէ, բարեկամ: Ինքդ կարող ես ապացույցներ գտնել, եթե ուսումնասիրես քրիստոնեությունից ավելի հին կրոնները: Հակառակ դեպքում կարող եմ օգնել քեզ:
Malxas բարեկամ միայն այս բառերը ինձ ապացույց են, ոչ կուրորեն այլ գիտակցաբար բացարձակ համոզված:
Եվ Աստծ ասեց ջրերի մեջ տեղը հաստածություն լինի, որ ջրերը ջրերիցը բաժանե: Եվ Աստված շինեց հաստածությունը և բաժանեց հաստատության տակի ջրերը հաստաության վրա եղած ջրերից, և այնպես եղավ: Եվ Աստված հաստատությունը կոչեց երկինք:
Այն առաջարկածս ֆիլմը, որ նայես կիմանաս ինչպես:
Եթե առաջարկես որեվիցե լինկից ուսումնասիրեմ չէի հրաժարվի, միայն ուրախ կլինեմ:
Malxas բարեկամ միայն այս բառերը ինձ ապացույց են, ոչ կուրորեն այլ գիտակցաբար բացարձակ համոզված:
Եվ Աստծ ասեց ջրերի մեջ տեղը հաստածություն լինի, որ ջրերը ջրերիցը բաժանե: Եվ Աստված շինեց հաստածությունը և բաժանեց հաստատության տակի ջրերը հաստաության վրա եղած ջրերից, և այնպես եղավ: Եվ Աստված հաստատությունը կոչեց երկինք:
Այն առաջարկածս ֆիլմը, որ նայես կիմանաս ինչպես:
Եթե առաջարկես որեվիցե լինկից ուսումնասիրեմ չէի հրաժարվի, միայն ուրախ կլինեմ:
Զրադաշտական կրոնն էլ է Աստծուն արարիչ անվանում:
Ուղղակի չգիտեմ ինչքանով է ճիշտ, որպեսզի քեզ խորհուրդ տամ խորապես ուսումնասիրես այն: Արծարծում է միաստվածության գաղափարը, պատվիրանների մասով շատ չի տարբերվում քրիստոնեությունից, բայց իր մեջ ներառում է էլեմենտներ ու ծիսակատարություններ, որոնք խորթ ու տհաճ են քրիստոնյաին:
Լինկը չկարողացա գտնել: Բայց բարեբախտաբար ֆայլում պահպանվել է:
Ռուսերեն լեզվով է, կարող եմ էլեկտրոնային փոստով ուղարկել:
Դա կարդալուց հետո, թե որոշես ավելի մանրամասնորեն ուսումնասիրել` հնարավոր կլինի նյութը գտնել համացանցում;
Հովարս ջան, չես կարող հերքել, որ հին կտակարանում ազգային խտրականություն է դրվում և բոլոր ազգերից բարձր է դասվում հրեա ազգը և այս գիծը նշմարվում է ողջ քրիստոնեության գաղափարախոսությունում:
Ինչու Աստվածաշունչը չես կարդում, որ ինձ ես հարցմուն: Եթե կարդաս կտեսնես , որ Անապատում մի քանի անգամ կոտորեց Իսրաելին, երկար ժամանակ մատնել եր ''բախտի քմահաճույքին'' , շատ պատերազմներում թույլ տվեց, որ ''լավ ջարդ ուտեն'' , քանի անգամ գերության մատնեց և վերջում բնաջնջեց իր երկրից: Սա դու համարում ես խտրականությո՞ւն, կամ բարձր դասում, ես՝ ո՛չ:
ինչո՞ւ է քրիստոնեությունը ընդունում հին կտակարանը, մի բան որում գերակայություն է տրվում ջհուդներին, որոնք նույնիսկ քրիստոնյա էլ չեն:
Բերեմ երեք պատճառներ, գուցե ավելի շատ են , բայց այս երեքը ինձ համար բավարար պատճառ են այն ընդունելու համար:
1.Բոլոր գիրքը Աստծու շունչն է և օգտակար է սովորեցնելու, հանդիմանելու, շտկելու և արդարության մեջ խրատելու համար, որպեսզի Աստծո մարդը կատարյալ լինի՝ ամեն բարի գործերին պատրաստված :
2.Ամբողջ Հին Ուխտը խոսում է Քրիստոսի գալստյան մասիմ :
3.Հին Ուխտի պատմությունները մեզ զգուշացնում/սովորեցնում է չկրկնել հրեաների սխալները (դասեր քաղել):
հ.գ. Սա այն հիմնական պատճառներից մեկն է, որից դրդված ես ինձ դադարեցի քրիստոնյան համարել...
Նույն պատճառաբանումներդ դատաստանի օրը կասես:
Էդուարդ, մի բան մոռացա, ավելացնեմ:
Մազդեիզմը, կամ այլ կերպ ասած Զրադաշտի կրոնը այն նույն կրոնն էր, որը պարսիկները ցանկանում էին պարտադրել հայերին հինգերորդ դարում՝ Վարդան Մամիկոնյան, Ավարայր և այլմ.. Ինչպես հայտնի է հայրեը չընդունեցին՝ և շատ լավ արեցին:
Sambitbaba
03.08.2011, 23:41
Աստված տարբերություն չի դնում իր ստեղծած մարդկանց միջև այլ մարդիկ չեն ճանաչում իրենց ստեղծողին:
Եվ դրանից ելնելո՞վ պետք է Աստված որոշի. սիրել թե չսիրել, պատժել թե պարգևատրել իր զավակի՞ն… Արդյո՞ք դու սիրող ծնող Աստծո մասին ես խոսում, Էդուարդ ջան…
Մինչև հիմա ամեն մի ազգ իրեն համար մի կուռք է սարգում և երգրպակում, ինչ անի Աստված բոլորին նույն կերպ ընդունի՞, չէ, որ մարդիկ նրան ուրանում են գիտակցաբար:
Դու զավակ ունե՞ս, սիրելի Էդուարդ: Եթե ունես, և եթե քո զավակը քեզ ուրանա, դու նրան… կանիծե՞ս…
Եթե կանիծես, ուրեմն ի՞նչ կասես այն՝ "անառակ որդու վերադարձի" պատմության մասին, երբ հայրը իրեն ուրացող որդուն ընդունեց ավելի մեծ ուրախությամբ, քան իրեն երկրպագող որդուն:
Դու նույնիսկ լավ տրամադրված չես մարդկանց հանդեպ, երևի պետք է այդտեղից սկսես:Կարդա քո սեփական գրառումներն ու պատասխանները: Դրանք լիքն են սահմռկելի անտարբերությամբ:
Եթե մի մարդու չես ճանաչում , մի՛ որակավորի և գրածներով էլ մի դատի:
: Քրիստոնյան այդպիսին չի լինում, եղբայր: Դրանց մեջ սեր չկա: Մինչդեռ որպես մարդ պետք է սիրեիր մեզ, եթե մենք ոչ թե քո մերձավորները լինեինք, այլ թշնամիները: Միայն խնդրում եմ հիմա էլ չասես, թե Աստված պատվիրել է մերձավորներին ու թշնամիներին սիրել, իսկ դուք ոչ նրանք եք, ոչ էլ մյուսը:
Եթե դու կեղծավորությունը սեր ես համարում , ուրեմն ճիշտ ես , ես նման սեր չունեմ, բայց եթե տեսնում ես մի վտանգ և զգուշացնում ես , դա ինչի՞ց է բխում:
Sambitbaba
03.08.2011, 23:48
Դու էլի ծռում ես :
Լավ, հասկացա, Հովարս ջան, ԾՌՈՒՄ ԵՄ: Բայց, ահընդհատ միևնույն բանը պնդելուց բացի, գոնե մեկ անգամ ՇՏԿԻՐ, ինչ կլինի:
Ասա, ո՞վ է քո պատկերացումով այդ օտարականը, եթե նույնիսկ ուզբեկը չի: Սատանա՞ն: Ո՞Վ…
Եթե մի մարդու չես ճանաչում , մի՛ որակավորի և գրածներով էլ մի դատի:
Եթե դու կեղծավորությունը սեր ես համարում , ուրեմն ճիշտ ես , ես նման սեր չունեմ, բայց եթե տեսնում ես մի վտանգ և զգուշացնում ես , դա ինչի՞ց է բխում:
Հովարս ջան, մարդու գրածներից կամ խոսելուց , նրա մասին կարծիք է ստեղծվում:
Կեղծավորություն չեմ սիրում: Սեր եմ համարում հենց սերը, առանց ավելորդությունների, բայց և ոչ հանուն ինչ որ բանի: Աստծուն սիրում եմ մինչև այն մտքին հասնելը՝ թե ինձ ինչ որ լավություն կանի, նեղությունից կազատի կամ մահվանից հետո դրախտ կտանի: Շրջապատի մարդկանց լավ եմ տրամադրված՝ քեզ նույնպես: Իր անսպառ սիրով, վեհ ու մեծահոգի էությամբ Բարձրյալը ոչ մի անգամ վախ չի ներշնչել ինձ: Իսկ, թե պատահում է մեղք գործեմ, Աստծո երկյուղը չէ, որ ինձ ստիպում է մեղանչել, այլ դեպի ճշմարտություն տանող սանդուղքի համապատասխան աստիճանը, որի վրա մարդը տվյալ պահին գտնվում է առ Աստված տանող դժվարին ճանապարհին:
Sambitbaba
04.08.2011, 00:40
Էդուարդ, մի բան մոռացա, ավելացնեմ:
Մազդեիզմը, կամ այլ կերպ ասած Զրադաշտի կրոնը այն նույն կրոնն էր, որը պարսիկները ցանկանում էին պարտադրել հայերին հինգերորդ դարում՝ Վարդան Մամիկոնյան, Ավարայր և այլմ.. Ինչպես հայտնի է հայրեը չընդունեցին՝ և շատ լավ արեցին:
Բայց և այնպես, այդ կրոնի աստվածներն ամբողջովին պատճենն են մեր հեթանոսական աստվածների. Ահուրա-Մազդան՝ մեր Արամազդն է, Արտա-Վահիշտան՝ Արտավազդը, Անահիթա-Սփիթաման՝ Անահիտը, և այդպես շարունակ: Այստեղ այնքան էլ հեշտ չէ բացահայտել, թե ո՞վ, ո՞ւմ, ե՞րբ և ի՞նչ է պարտադրել…
Ես ուղղակի տեղեկացնում եմ սա, Մալխաս ջան, առանց որևէ բան պնդելու: Չէ՞ որ փաստը մնում է փաստ:
Լավ, հասկացա, Հովարս ջան, ԾՌՈՒՄ ԵՄ: Բայց, ահընդհատ միևնույն բանը պնդելուց բացի, գոնե մեկ անգամ ՇՏԿԻՐ, ինչ կլինի:
Ասա, ո՞վ է քո պատկերացումով այդ օտարականը, եթե նույնիսկ ուզբեկը չի: Սատանա՞ն: Ո՞Վ…
Կավը բրուտին խոհուրդներ է տալիս, թե ով է ինքը(բրուտը) և ոնց վարվի մյուս կավերի հետ:
«Գիտությունը կը հպարտացնէ, բայց սերը շինություն կ'ընէ: Եթե մեկը կը կարծէ թե բան մը գիտէ, իրապես բան մը չի գիտեր՝ ինչպես պետք է գիտնար»: (Կորնթ.8:1-2)
«Մի հպարտացիր, այլ վախեցիր, որովհետև, եթե Աստված բուն ճուղերին չխնայեց, գուցե քեզ էլ չխնայի»: (Հռովմ.11:20-21)
բայց դու չես, որ պիտի Աստծուն ուղղություն տաս: Քեզ թվում է , որ Աստված այս ամենը արարելուց հետո , ձեռքերը ծալած , ժպիտն երեսին նայում է թե ով ինչ է անում:
Կարծում եմ կհականաս ու կշտկես
Հովարս ջան, մարդու գրածներից կամ խոսելուց , նրա մասին կարծիք է ստեղծվում:
Կեղծավորություն չեմ սիրում: Սեր եմ համարում հենց սերը, առանց ավելորդությունների, բայց և ոչ հանուն ինչ որ բանի: Աստծուն սիրում եմ մինչև այն մտքին հասնելը՝ թե ինձ ինչ որ լավություն կանի, նեղությունից կազատի կամ մահվանից հետո դրախտ կտանի: Շրջապատի մարդկանց լավ եմ տրամադրված՝ քեզ նույնպես: Իր անսպառ սիրով, վեհ ու մեծահոգի էությամբ Բարձրյալը ոչ մի անգամ վախ չի ներշնչել ինձ: Իսկ, թե պատահում է մեղք գործեմ, Աստծո երկյուղը չէ, որ ինձ ստիպում է մեղանչել, այլ դեպի ճշմարտություն տանող սանդուղքի համապատասխան աստիճանը, որի վրա մարդը տվյալ պահին գտնվում է առ Աստված տանող դժվարին ճանապարհին:
Նորից ուրախ եմ քեզ համար,
Քեզ մոտ դա չի նկատվում մեղմ ասած: Դու նույնիսկ լավ տրամադրված չես մարդկանց հանդեպ, երևի պետք է այդտեղից սկսես:
Կարդա քո սեփական գրառումներն ու պատասխանները: Դրանք լիքն են սահմռկելի անտարբերությամբ: Քրիստոնյան այդպիսին չի լինում, եղբայր:
բայց դու կարծիք չհայտնիր:
Sambitbaba
04.08.2011, 02:20
բայց դու չես, որ պիտի Աստծուն ուղղություն տաս: Քեզ թվում է , որ Աստված այս ամենը արարելուց հետո , ձեռքերը ծալած , ժպիտն երեսին նայում է թե ով ինչ է անում:
Հենց ես եմ, որ փորձում եմ Աստծոն ուղղություն տալ իմ կյանքում. ինչ որ կարող եմ, ինքս եմ անում, իսկ ինչ որ ուժերիցս վեր է՝ խնդրում եմ, որ Նա օգնի: Քանզի, այս անգամ դու ճիշտ ասացիր.
Աստված ձեռքերը ծալած , ժպիտն երեսին նայում է թե ով ինչ է անում
Եվ սպասում է, թե ո՞վ և ե՞րբ, ուղղություն կտա Իրեն, այսինքն՝ օգնություն կխնդրի:
eduard30
04.08.2011, 02:34
Եվ դրանից ելնելո՞վ պետք է Աստված որոշի. սիրել թե չսիրել, պատժել թե պարգևատրել իր զավակի՞ն… Արդյո՞ք դու սիրող ծնող Աստծո մասին ես խոսում, Էդուարդ ջան…
Դու զավակ ունե՞ս, սիրելի Էդուարդ: Եթե ունես, և եթե քո զավակը քեզ ուրանա, դու նրան… կանիծե՞ս…
Եթե կանիծես, ուրեմն ի՞նչ կասես այն՝ "անառակ որդու վերադարձի" պատմության մասին, երբ հայրը իրեն ուրացող որդուն ընդունեց ավելի մեծ ուրախությամբ, քան իրեն երկրպագող որդուն:
Sambitbaba Կներես բայց կարծիքս այս է քո գրածի նկատմամբ, որ դուք կյանքից կոպված չէս և կյանքում մեծ դժվարություների չէս հանդիպել որպեսզի կարողանաս վերլուծել, ընդունել նման բաները: Քո վերջին նախադասությունով քո հարցերի պատասխանը գրել ես բարեկամ:
Բայց և այնպես, այդ կրոնի աստվածներն ամբողջովին պատճենն են մեր հեթանոսական աստվածների. Ահուրա-Մազդան՝ մեր Արամազդն է, Արտա-Վահիշտան՝ Արտավազդը, Անահիթա-Սփիթաման՝ Անահիտը, և այդպես շարունակ: Այստեղ այնքան էլ հեշտ չէ բացահայտել, թե ո՞վ, ո՞ւմ, ե՞րբ և ի՞նչ է պարտադրել…
Ես ուղղակի տեղեկացնում եմ սա, Մալխաս ջան, առանց որևէ բան պնդելու: Չէ՞ որ փաստը մնում է փաստ:
Իհարկե այդպես է: Բացի այդ այստեղ իրադրությունը չափազանց խճճված է: Երևում է, որ սկզբնապես նույն կրոնն է եղել, բայց հետագայում հայկական հեթանոսությունը և Զրադաշտությունը շատ են հեռացել իրարից: Դեռ սա էլ անվստահության զգացումով եմ ասում, որովհետև, եթե Զրադաշտական կրոնն այսօր էլ գոյություն ունի՝ թեկուզ և փոքր, թեկուզ և փոփոխված, հայկական հեթանոսական կրոնի գաղափարախոսության մասին մենք ցավոք լայն պատկերացում չունենք՝ շնորհիվ մեր քրիստոնյա հայերի ամբողջը ոչնչացված է:
Ակումբում ինչ որ լեգենդներ կային մեր հեթանոս ժամանակների: Ավանդապատումներ, զրույցներ և այլն: Պահպանել էի կարդալու համար, բայց չձգեց: Այնպիսի տպավորություն էր, որ մերոնք ամեն գնով ցանկացել են լրացնել բացը ու գրել են երկար բարակ... չգիտեմ, գուցե սխալվում եմ:
Այնինչ դու մի ուրիշ ծայրահեղության մեջ ես :
Բնականաբար, բայց իմ ծայրահեղության մեջ գտնվելը զուտ հակազդեցության արդյունք է այն բանին, որը ես չեմ կարողանում հասկանալ... Իսկ այ "հասկանալով" ծայրահեղության մեջ ընկնելը...
Բայց ես այնքան էլ ծայրահեղության մեջ չեմ, քանի որ ընդունում և հարգում եմ բոլորի տեսակետներն ու կրոները, քանի դեռ նրանք չեն սկսում իմ վզին փաթաթել դրանք /խոսքս քեզ չի վերաբերվում/:
Ինչու Աստվածաշունչը չես կարդում, որ ինձ ես հարցմուն:
Չեմ կարդում, քանի որ չեմ կարողանում իմ հարցերի պատասխանները գտնել այնտեղ: Շատ եմ փորձել կարդալ...
Եթե կարդաս կտեսնես , որ Անապատում մի քանի անգամ կոտորեց Իսրաելին, երկար ժամանակ մատնել եր ''բախտի քմահաճույքին'' , շատ պատերազմներում թույլ տվեց, որ ''լավ ջարդ ուտեն'' , քանի անգամ գերության մատնեց և վերջում բնաջնջեց իր երկրից: Սա դու համարում ես խտրականությո՞ւն, կամ բարձր դասում, ես՝ ո՛չ:
Այո, համարում եմ, քանի որ մի անգամ չի, որ շեշտվում է հրեաների ընտրյալ լիներու գաղափարը: Անկախ պատիժ կամ պարգև տրվելուց: Հին կտակարանը համարում եմ հրեաների պատմությունը, այլ ոչ թե Աստծո խոսք և չեմ կարողանում հասկանալ, թե ինչու է մինչև հիմա այն քրիստոնեության հիմքում գտնվում, այն դեպքում, երբ քրիստոնեությունը ազգերի հավասարություն է քարոզում...
Բերեմ երեք պատճառներ, գուցե ավելի շատ են , բայց այս երեքը ինձ համար բավարար պատճառ են այն ընդունելու համար:
1.Բոլոր գիրքը Աստծու շունչն է և օգտակար է սովորեցնելու, հանդիմանելու, շտկելու և արդարության մեջ խրատելու համար, որպեսզի Աստծո մարդը կատարյալ լինի՝ ամեն բարի գործերին պատրաստված :
Կոնկրետ հին կտակարանը ունի որոշակի ուսուցողական բնույթ, չնայած աբսուրդի հասնող մտքերին: Բայց աստծո շունչ չի իմ համար.... Չկրկնվեմ, պատճառները արդեն ասել եմ:
2.Ամբողջ Հին Ուխտը խոսում է Քրիստոսի գալստյան մասիմ :
Ամբողջ հին ուխտը խոսում է Հիսուսի գալստյան մասին հրեաների համար, այսինքն զգուշացնում է նրանց, ոչ թե մեզ:
3.Հին Ուխտի պատմությունները մեզ զգուշացնում/սովորեցնում է չկրկնել հրեաների սխալները (դասեր քաղել):
Համամիտ եմ, բայց այն դնել կրոնի հիմքում ճիշտ չեմ համարում...
Նույն պատճառաբանումներդ դատաստանի օրը կասես:
Հաստատ կասեմ, չկասկածես ;) Նույնիսկ դժոխքի կրակների միջից կասեմ :) Եթե իհարկե հայտնվեմ այնտեղ, ինչում ես շատ կասկածում եմ :)
Sambitbaba
04.08.2011, 09:51
Ակումբում ինչ որ լեգենդներ կային մեր հեթանոս ժամանակների:
Եթե ծանոթ չես Գառնիկ Սահակյանի "Գիսանե տաճարի գանձերը" վեպին, խորհուրդ կտայի կարդալ: Մի երկու տարի առաջ է տպվել ԱՄՆ-ում: Բավական հետաքրքիր գիրք է այդ թեմայով, ինձ շատ դուր եկավ: Կարծում եմ, եթե գրած լիներ Դեն Բրաունը, կհամարեին նրա հերթական գլուխգործոցը:
Եթե ծանոթ չես Գառնիկ Սահակյանի "Գիսանե տաճարի գանձերը" վեպին, խորհուրդ կտայի կարդալ: Մի երկու տարի առաջ է տպվել ԱՄՆ-ում: Բավական հետաքրքիր գիրք է այդ թեմայով, ինձ շատ դուր եկավ: Կարծում եմ, եթե գրած լիներ Դեն Բրաունը, կհամարեին նրա հերթական գլուխգործոցը:
Վաճառքում կա՞
eduard30
04.08.2011, 12:32
Էդուարդ, մի բան մոռացա, ավելացնեմ:
Մազդեիզմը, կամ այլ կերպ ասած Զրադաշտի կրոնը այն նույն կրոնն էր, որը պարսիկները ցանկանում էին պարտադրել հայերին հինգերորդ դարում՝ Վարդան Մամիկոնյան, Ավարայր և այլմ.. Ինչպես հայտնի է հայրեը չընդունեցին՝ և շատ լավ արեցին:
Malxas քո ուղարկածը լինկը կարդացի բայց ոչ ամբողջությամբ, միանկամից երևում է, որ մարդու կողմից հորինված է:
Sambitbaba
04.08.2011, 12:47
Վաճառքում կա՞
Ցավոք, չգիտեմ, Մալխաս ջան…
Malxas քո ուղարկածը լինկը կարդացի բայց ոչ ամբողջությամբ, միանկամից երևում է, որ մարդու կողմից հորինված է:
Դա Զրադաշտական այսպես ասած սուրբ գիրքը չէ: Կոնսպեկտի ձևով կազմված է ժամանակակից մարդու կողմից, որպեսզի ընդհանուր գաղափար տա այդ կրոնի մասին: Այդ պատճառով էլ այդպիսի տպավորություն է թողել: Չգիտեմ ինչ տպավորություն կստանաս, երբ կարդաս նրանց սուրբ գիրքը: Ես այն չեմ կարդացել: Ինձ պարզապես անհրաժեշտ է եղել տեղեկատվություն, որպեսզի օգտագործեմ գեղարվեստական գիրք գրելիս: Մի քանի հատ էլ Զրադաշտի բանաստեղծություններից եմ կարդացել:
Ամեն դեպքում Զրադաշտական կրոնը քրիստոնեությունից հին է և հեթանոսության համեմատությամբ՝ ես կասեի առաջադեմ է:
Պարունակում է մեկ աստված լինելու և Աստծո արարիչ լինելու գաղափարը: Որպես Աստծո խորհրդանիշ եղել է անմար կրակը: Շունը սրբազան կենդանի է համարվել, իսկ դիակը պիղծ, որին դիպչելն անգամ այնպիսի մեղք է եղել, որ անհրաժեշտություն է առաջացրել մաքրազերծվել հատուկ ծիսակատարության միջոցով: Ցավոք այդ կրոնի մասին ունեմ մակերեսային գաղափար և չեմ կարող ավելի բարձր մակարդակով բացատրել կամ վիճաբանել:
Ցավոք, չգիտեմ, Մալխաս ջան…
Ինչ որ մեկից լսել եմ, որ հայ քրմերը հնում գերբնական ուժեր են կարողացել կառավարել:
Ցավոք լուրջ մակարդակի տեղեկատվություն չկա:
eduard30
04.08.2011, 12:49
Քո ասածների հետ համաձայն եմ, բայց ես չեն դադարել ինձ քրիստոնյա համարել:
Malxas կարելի է իմանամ, ինչու՞ ես քեզ քրիստոնյա համարում:
Malxas կարելի է իմանամ, ինչու՞ ես քեզ քրիստոնյա համարում:
Մի փոքր դժվար է անսխալ պատասխան տալ, իսկ թերի բան գրել չէի ցանկանա:
Գուցե ավելի ուշ մեկնաբանեմ:
eduard30
04.08.2011, 13:31
Դա Զրադաշտական այսպես ասած սուրբ գիրքը չէ: Կոնսպեկտի ձևով կազմված է ժամանակակից մարդու կողմից, որպեսզի ընդհանուր գաղափար տա այդ կրոնի մասին: Այդ պատճառով էլ այդպիսի տպավորություն է թողել: Չգիտեմ ինչ տպավորություն կստանաս, երբ կարդաս նրանց սուրբ գիրքը: Ես այն չեմ կարդացել: Ինձ պարզապես անհրաժեշտ է եղել տեղեկատվություն, որպեսզի օգտագործեմ գեղարվեստական գիրք գրելիս: Մի քանի հատ էլ Զրադաշտի բանաստեղծություններից եմ կարդացել:
Ամեն դեպքում Զրադաշտական կրոնը քրիստոնեությունից հին է և հեթանոսության համեմատությամբ՝ ես կասեի առաջադեմ է:
Պարունակում է մեկ աստված լինելու և Աստծո արարիչ լինելու գաղափարը: Որպես Աստծո խորհրդանիշ եղել է անմար կրակը: Շունը սրբազան կենդանի է համարվել, իսկ դիակը պիղծ, որին դիպչելն անգամ այնպիսի մեղք է եղել, որ անհրաժեշտություն է առաջացրել մաքրազերծվել հատուկ ծիսակատարության միջոցով: Ցավոք այդ կրոնի մասին ունեմ մակերեսային գաղափար և չեմ կարող ավելի բարձր մակարդակով բացատրել կամ վիճաբանել:
Համոզված եմ, որ բացասական տպավորություն կստանամ նրանց «սուրբ» գիրքը կարդալով: Նրանց պատվիրաների նման մի բանով և շան սրբազան կենդանի համարելը կարելի է արդեն բացասական կարծիք կազմել այդ հավատքի մասին:
Համոզված եմ, որ բացասական տպավորություն կստանամ նրանց «սուրբ» գիրքը կարդալով: Նրանց պատվիրաների նման մի բանով և շան սրբազան կենդանի համարելը կարելի է արդեն բացասական կարծիք կազմել այդ հավատքի մասին:
Ես արդեն նշել էի, որ այդ կրոնի մեջ կան խորթ երևույթներ մեզ համար: Ինձ համար էլ տպավորությունը հաճելի չէ, բայց ես դրան փորձում եմ նայել բարձրից: Հիշեցնեմ, որ խոսք էր գնում միաստվածության գաղափարի մասին և Աստծո արարիչ լինելու գաղափարի մասին և միայն այդ պատճառով եմ նշել: Ես ոչ ոքի չեմ պատրաստվում առաջարկել մազդեական դառնալ և կամ ապացուցել, որ այն համակրելի կրոն է: Սակայն նկատենք, որ պատվիրանները և հակապատվիրանները նմանություն ունեն քրիստոնեության պատվիրանների հետ: Ավելի ճիշտ ՝ չեն հակասում կամ համարյա չեն հակասում:
eduard30
04.08.2011, 23:20
Մալխաս ջան, քո ասածները լրիվ հասկանում և ընդունում եմ, բայց հիմա իմ հարցից մենք լրիվ շեղվեցինք և քննարկում ենք քրիստոնեությունից հրաժարումս: Իմ մեղավորությունն է: Հարցիս կողքին չպիտի շեշտադրեի իմ կողմից քրիստոնեությունից հրաժավելու փաստը: Փորձեմ քննարկումը կենտրոնացնել մասնավորապես հին կտակարանում աստծու կողմից ազգային խտրականություն դնելը և այդ գծի ընթացքը ողջ քրիստոնեության մեջ:
Tig կարող եմ իմանալ ինչի՞ հինման վրա ես Աստծու գոյությանը հավատալուց հրաժարվում:
eduard30
04.08.2011, 23:26
Ես արդեն նշել էի, որ այդ կրոնի մեջ կան խորթ երևույթներ մեզ համար: Ինձ համար էլ տպավորությունը հաճելի չէ, բայց ես դրան փորձում եմ նայել բարձրից: Հիշեցնեմ, որ խոսք էր գնում միաստվածության գաղափարի մասին և Աստծո արարիչ լինելու գաղափարի մասին և միայն այդ պատճառով եմ նշել: Ես ոչ ոքի չեմ պատրաստվում առաջարկել մազդեական դառնալ և կամ ապացուցել, որ այն համակրելի կրոն է: Սակայն նկատենք, որ պատվիրանները և հակապատվիրանները նմանություն ունեն քրիստոնեության պատվիրանների հետ: Ավելի ճիշտ ՝ չեն հակասում կամ համարյա չեն հակասում:
Malxas բարեկամ դու մտածում՞ ես, որ եթե մի ազգի մոտ միաստվածության գաղափար է ուրեմն այդ կրոնը կարող է ճիշտ լինել:
Չեմ կարդում, քանի որ չեմ կարողանում իմ հարցերի պատասխանները գտնել այնտեղ: Շատ եմ փորձել կարդալ...
Ես կասեի, որ քո մտքերը չեն թողնում ընկալել այն , ինչը հակառակ է քո ցանկությանը/տրամաբանությանը:
Այո, համարում եմ, քանի որ մի անգամ չի, որ շեշտվում է հրեաների ընտրյալ լիներու գաղափարը:
Շատ հետաքրքիր է , ի՞նչ ես հասկանում ընտրյալ ասելով:
Հին կտակարանը համարում եմ հրեաների պատմությունը, այլ ոչ թե Աստծո խոսք և չեմ կարողանում հասկանալ, թե ինչու է մինչև հիմա այն քրիստոնեության հիմքում գտնվում
Հենց դրա համար էլ Աստծո խոսք է, որովհետև հրեաներին Աստված ստեղծեց, և մեզ էլ պատմեց իր ողորմությունը և հրեաների անհնազանդությունը, մեզ դաս լինելու համար:
Ամբողջ հին ուխտը խոսում է Հիսուսի գալստյան մասին հրեաների համար, այսինքն զգուշացնում է նրանց, ոչ թե մեզ:
Ճիշտ չես , բազում անգամ է ասվում որ Նա պիտի դառնա հեթանոսներին «...իմ ժողովուրդս չեղողները, ինձ ժողովուրդ պիտի լինեն», կամ «...պիտի դառնամ հեթանոսներին», կամ «...հեթանոսները ինձ բաժին պիտի անեմ» և շատ-շատ նման բաներ: Այնպես որ, մեղադրանքդ ճիշտ չի:
բայց այն դնել կրոնի հիմքում ճիշտ չեմ համարում...
Իսկ ո՞վ է Հին Կտակարանը հիմք դրել քրիստոնեության մեջ, Հիմքը Նոր Կտակարանն է, անգամ անուններն են հուշում (հին և նոր), իսկ Հինը միայն և միայն հիշեցնելու, սթափեցնելու, խրատելու և նման օգտակար բաների համար է:
Նույնիսկ դժոխքի կրակների միջից կասեմ
Այ էս մեկը սրտանց քեզ չէի ցանկանա, քավ լիցի:
Malxas բարեկամ դու մտածում՞ ես, որ եթե մի ազգի մոտ միաստվածության գաղափար է ուրեմն այդ կրոնը կարող է ճիշտ լինել:
Այդ կրոնի ճիշտ կամ սխալ լինելու մասին երբևէ չեմ արտահայտվել: Սոսկ այն բանից հետո, երբ նշեցիր, որ մինչև քրիստոնեությունը Աստծո արարիչ լինելու գաղափարը չի արծարծվել, ես ստիպված եղա բերելու օրինակը: Այսինքն, այն մարդը, կամ այն եկեղեցին կամ այն հոգևորականը, երբ ասում է, որ մինչ քրիստոնեությունը մեկ Աստված լինելու գաղափար չի եղել, սխալ է ասում: Եթե դա անում է առանց իմանալու, ապա երբեք ուշ չէ սովորել, իսկ թե գիտակցաբար է այդ անում, ապա հակառակ է գնում քրիստոնեական ուսումնքին, այսինքն ստում է, այսինքն մեղք է գործում: Քո գրառումից հասկացա, որ չես իմացել և կիսվեցի իմ իմացած տեղեկատվությամբ:
Միաստվածության գաղափար նաև արծարծել է եգիպտական Ամենհոտեպ Չորրորդ թագավորը, կարծեմ մթա տասնչորսերորդ դարում, բայց նրա հետնորդները հրաժարվել են այդ կրոնից և ավերել տաճարները:
Հենց ես եմ, որ փորձում եմ Աստծոն ուղղություն տալ իմ կյանքում. :
Սա արդեն ամեն ինչ ասում է քո մասին:
eduard30
05.08.2011, 02:37
Հենց ես եմ, որ փորձում եմ Աստծոն ուղղություն տալ իմ կյանքում. ինչ որ կարող եմ, ինքս եմ անում, իսկ ինչ որ ուժերիցս վեր է՝ խնդրում եմ, որ Նա օգնի: Քանզի, այս անգամ դու ճիշտ ասացիր.
Եվ սպասում է, թե ո՞վ և ե՞րբ, ուղղություն կտա Իրեն, այսինքն՝ օգնություն կխնդրի:
Անգամ մի բառ եթե բերանիցտ դուրս գա «կամ բարուց է կամ էլ չարից»: Մեծ բառեր էս ասում:
Sambitbaba
05.08.2011, 08:11
Սա արդեն ամեն ինչ ասում է քո մասին:
Դու շեշտում ես այդ որպես ի՞նչ, սիրելիս: Որպես հայտնագործությու՞ն: Ո՞վ չգիտի, որ ասածդ՝ փաստ է. մարդու խոսքը, միտքը և գործը՝ խոսում են այդ մարդու մասին:
Ու մի բան կասեմ քեզ հաստատ. ինձ վերաբերվող այդ փաստից ես չեմ վախենում: Եվ այդ է պատճառը, որ ամեն անգամ ջանում եմ արտահայտել մտքերս հնարավորին չափ պարզ ու հասկանալի:
Ինչը, կներես, չէի ասի քո մասին: Առավել ևս, եթե դու խոսում ես ուրիշի արտահայտած մտքերի մասին, որոնք դու չես ընդունում:
Այնպիսի տպավորություն է ստացվում, որ դու ոչ թե արտահայտվում ես, այլ ակնարկում ես, որ երբևիցե կարտահայտվես:
Եվ նույն կերպ վարվում ես հիմա. " Սա արդեն ամեն ինչ ասում է քո մասին"…
Ի՞նչ ես ակնարկում, Հովարս ջան: Խնդրում եմ, արտահայտվիր…
Հ.Գ. Երբ մեկն ինձ մի բան է գրում, ես համարում եմ, որ պարտավոր եմ պատասխանել, քանզի չպատասխանելը ինձ համար հավասարազոր է այդ մարդուն արհամարհելուն: Բայց միմիայն ակնարկների պատասխանելն էլ, ամբողջապես չհասկանալով, թե ի՞նչ է մարդու ուզածը, ըստ այնմ էլ հագեցուցիչ պատասխան չտալով քեզ դիմողին, - ես համարում եմ առանց այդ էլ սուղ ժամանակի իզուր վատնում, ինչը նշանակում է արդեն, որ ինքս ինձ չեմ հարգում:
Եվ սա է պատճառը, սիրելի Հովարս, որ ես խոստովանեցի քեզ իմ կարծիքը քո գրելու մասին: Քանզի, կներես կրկին, բայց հաջորդ անգամ քո "ակնարկներին" ես ուղղակի չեմ պատասխանի:
Tig կարող եմ իմանալ ինչի՞ հինման վրա ես Աստծու գոյությանը հավատալուց հրաժարվում:
Ես եմ հրաժարվում Աստծո գոյությանը հավատալո՞ւց...:o
Էդ ե՞րբ ու որտե՞ղ եմ տենց բան ասել...:8
Sambitbaba
05.08.2011, 08:30
Անգամ մի բառ եթե բերանիցտ դուրս գա «կամ բարուց է կամ էլ չարից»: Մեծ բառեր էս ասում:
Ճիշտն ասած, այնքան էլ չհասկացա, թե ինչ ես ցանկանում ասել: Երբեմն դու էլ, Էդուարդ ջան, սկսել ես Հովարսի պես "ակնարկել":
Բայց, քո գրածների ընդհանուր մթնոլորտից ելնելով, գալիս եմ այն եզրահանգման, որ դու ինձ նախազգուշացնում ես: Իմ ասածը քեզ դուր չի եկել, և դու կարծիք ես կազմել, որ դրանք "չարից" են: Քանզի ինչպե՞ս կարող էին "Բարուց" եկող խոսքերը քո դուրը չգալ, ճի՞շտ է…
…Չէ, որոշեցի չշարունակել: Ներող եղիր, Էդուարդ ջան, բայց անավարտ մտքերն սկսում են բարկացնել ինձ, ու խոսքերս մի տեսակ խայթող են հնչում: Ավելի լավ կլինի, որ սկզբում բացատրես միտքդ. ի՞նչ է նշանակում քո "Մեծ բառեր էս ասում"-ը…
Ես կասեի, որ քո մտքերը չեն թողնում ընկալել այն , ինչը հակառակ է քո ցանկությանը/տրամաբանությանը:
Բնականաբար իմ մտքերը չեն թողնում: Բայց իմ մտքերը չեն հակասում իմ ցանկություններին ու տրամաբանությանը:
Շատ հետաքրքիր է , ի՞նչ ես հասկանում ընտրյալ ասելով:
Այն, ինչ դու ես հասկանում:
Կներես, որ քո նման եմ պատասխանում:oy
Հենց դրա համար էլ Աստծո խոսք է, որովհետև հրեաներին Աստված ստեղծեց, և մեզ էլ պատմեց իր ողորմությունը և հրեաների անհնազանդությունը, մեզ դաս լինելու համար:
Այ էս փաստարկդ չհասկացա...:think
Ի՞նչ է նշանակում հրեաներին Աստված ստեղծեց և մեզ պատմեց...:8
Ճիշտ չես , բազում անգամ է ասվում որ Նա պիտի դառնա հեթանոսներին «...իմ ժողովուրդս չեղողները, ինձ ժողովուրդ պիտի լինեն», կամ «...պիտի դառնամ հեթանոսներին», կամ «...հեթանոսները ինձ բաժին պիտի անեմ» և շատ-շատ նման բաներ: Այնպես որ, մեղադրանքդ ճիշտ չի:
Եվ ի՞նչ: Սա չի հերքում այն փաստը, որ հին կտակարանը լոկ հրեաների պատմությունն է:
Իսկ ո՞վ է Հին Կտակարանը հիմք դրել քրիստոնեության մեջ, Հիմքը Նոր Կտակարանն է, անգամ անուններն են հուշում (հին և նոր), իսկ Հինը միայն և միայն հիշեցնելու, սթափեցնելու, խրատելու և նման օգտակար բաների համար է:
Դե թող հնից վերցվեր միայն Աշխարհի արարումն ու դրա հետ կապված մնացած բաները, ոչ թե հրեաների պատմությունը մեզ հրամցվեր որպես Աստծո շունչ:
Այ էս մեկը սրտանց քեզ չէի ցանկանա, քավ լիցի:
Շնորհակալ եմ :)
Ի՞նչ ես ակնարկում, Հովարս ջան: Խնդրում եմ, արտահայտվիր…
Եսի, Սամբիտբաբա ջան, եսի մասին եմ խոսում, որովհետև այնտեղ որտեղ եսը կա՝ Աստված չկա:
Բնականաբար իմ մտքերը չեն թողնում: Բայց իմ մտքերը չեն հակասում իմ ցանկություններին ու տրամաբանությանը:
Բնականաբար:
Այն, ինչ դու ես հասկանում:
Կներես, որ քո նման եմ պատասխանում
Աստված ստեղծեց մի ազգ , որի միջոցով ընտրեց իր Էությունը հայտնել ամբողջ աշխարհին: Չեմ կարծում որ այսպես էլ դու ես հասկանում:
Այ էս փաստարկդ չհասկացա...
Ի՞նչ է նշանակում հրեաներին Աստված ստեղծեց և մեզ պատմեց..
Ինչ կար չհասկանալու, Ասված Ի՛ր մասին է պատմում, արաչության մասին, իր գործերի մասին , իր ծրագրի մասին մարդու հնազանդության և անհնազանդության մասին:
Եվ ի՞նչ: Սա չի հերքում այն փաստը, որ հին կտակարանը լոկ հրեաների պատմությունն է:
Նաև հրեաների պատմություն, որովհետև դա Աստծո ծրագրերի հետ է կապված:
Դե թող հնից վերցվեր միայն Աշխարհի արարումն ու դրա հետ կապված մնացած բաները, ոչ թե հրեաների պատմությունը մեզ հրամցվեր որպես Աստծո շունչ:
Դու էլի նույնն ես ասում, այդ ատելությունդ հրեաների հանդեպ, դա է , որ քեզ չի թողնում հասկանալ բուն իմաստը:
Աստված ստեղծեց մի ազգ , որի միջոցով ընտրեց իր Էությունը հայտնել ամբողջ աշխարհին: Չեմ կարծում որ այսպես էլ դու ես հասկանում:
Չեմ ընդունում, որ Աստված որևէ ազգի միջոցով պիտի հայտնի իր էությունը: Աստծո էությունը ամենուր է և ամեն ինչի մեջ:
Ինչ կար չհասկանալու, Ասված Ի՛ր մասին է պատմում, արաչության մասին, իր գործերի մասին , իր ծրագրի մասին մարդու հնազանդության և անհնազանդության մասին:
Մեկ է ես այդ պատմություններում համամարդկային Աստծուն չեմ գտնում, իմ տեսանկյունից դա միայն հրեաների աստվածն է:
Նաև հրեաների պատմություն, որովհետև դա Աստծո ծրագրերի հետ է կապված:
Ի՞նչ ծրագիր:
Դու էլի նույնն ես ասում, այդ ատելությունդ հրեաների հանդեպ, դա է , որ քեզ չի թողնում հասկանալ բուն իմաստը:
Ես հրեաներին չեմ ատում: Հակառակը ես նույնիսկ սիրում ու հարգում եմ նրանց խելացիությունն ու նվիրվածությունը իրենք իրենց նկատմամբ ;)
eduard30
05.08.2011, 11:56
Ես եմ հրաժարվում Աստծո գոյությանը հավատալո՞ւց...:o
Էդ ե՞րբ ու որտե՞ղ եմ տենց բան ասել...:8
Tig գիտես իհարկե եթե ակումբում գրառում ես կատարում այն չի ջնջվում;): Այս էջերում կարող ես տեսնել քո գրառումները, այս բառերով կարելի է պարզ հասկանալ, որ հրաժարվում ես հավատալ Աստվածաշնչին, Աստծու և Քրիստոսից գոյությանը:
89 էջ 1335 գրառում, Հիմա հարց քեզ, դու ընդունո՞ւմ ես, որ ճշմարիտ Աստվածը կարող է նման խտրականություն դնել ազգերի միջև,
հ.գ. Սա այն հիմնական պատճառներից մեկն է, որից դրդված ես ինձ դադարեցի քրիստոնյան համարել...
90 էջ 1340 գրառում, բայց հիմա իմ հարցից մենք լրիվ շեղվեցինք և քննարկում ենք քրիստոնեությունից հրաժարումս: Իմ մեղավորությունն է: Հարցիս կողքին չպիտի շեշտադրեի իմ կողմից քրիստոնեությունից հրաժավելու փաստը:
91 էջ 1363 գրառում, Ամբողջ հին ուխտը խոսում է Հիսուսի գալստյան մասին հրեաների համար, այսինքն զգուշացնում է նրանց, ոչ թե մեզ:
Հաստատ կասեմ, չկասկածես Նույնիսկ դժոխքի կրակների միջից կասեմ Եթե իհարկե հայտնվեմ այնտեղ, ինչում ես շատ կասկածում եմ
Tig գիտես իհարկե եթե ակումբում գրառում ես կատարում այն չի ջնջվում;): Այս էջերում կարող ես տեսնել քո գրառումները, այս բառերով կարելի է պարզ հասկանալ, որ հրաժարվում ես հավատալ Աստվածաշնչին, Աստծու և Քրիստոսից գոյությանը:
89 էջ 1335 գրառում, Հիմա հարց քեզ, դու ընդունո՞ւմ ես, որ ճշմարիտ Աստվածը կարող է նման խտրականություն դնել ազգերի միջև,
հ.գ. Սա այն հիմնական պատճառներից մեկն է, որից դրդված ես ինձ դադարեցի քրիստոնյան համարել...
90 էջ 1340 գրառում, բայց հիմա իմ հարցից մենք լրիվ շեղվեցինք և քննարկում ենք քրիստոնեությունից հրաժարումս: Իմ մեղավորությունն է: Հարցիս կողքին չպիտի շեշտադրեի իմ կողմից քրիստոնեությունից հրաժավելու փաստը:
91 էջ 1363 գրառում, Ամբողջ հին ուխտը խոսում է Հիսուսի գալստյան մասին հրեաների համար, այսինքն զգուշացնում է նրանց, ոչ թե մեզ:
Հաստատ կասեմ, չկասկածես Նույնիսկ դժոխքի կրակների միջից կասեմ Եթե իհարկե հայտնվեմ այնտեղ, ինչում ես շատ կասկածում եմ
Էդուարդ ջան, քո մեջբերածներից և ոչ մեկը չի նշանակում, որ ես չեմ ընդունում Աստծու գոյության փաստը: Իմ բոլոր գրածները նշանակում են, որ ես չեմ ընդունում այն աստծու գոյությունը, որը նկարագրված է հին կտակարանում ;) Ավելի ճիշտ ես ընդունում եմ նաև նրա գոյությունը, բայց նրան չեմ համարում ողջ տիեզերքի Արարիչ, այլ լոկ հրեաների աստված ;)
Եթե ես հրաժարվում եմ քրիստոնեությունից, դա չի նշանակում, որ ես Աստծուց եմ հրաժարվում: Հերիք չի՞ Աստծուն ու կրոնը նույնացնենք:
eduard30
05.08.2011, 14:19
Էդուարդ ջան, քո մեջբերածներից և ոչ մեկը չի նշանակում, որ ես չեմ ընդունում Աստծու գոյության փաստը: Իմ բոլոր գրածները նշանակում են, որ ես չեմ ընդունում այն աստծու գոյությունը, որը նկարագրված է հին կտակարանում ;) Ավելի ճիշտ ես ընդունում եմ նաև նրա գոյությունը, բայց նրան չեմ համարում ողջ տիեզերքի Արարիչ, այլ լոկ հրեաների աստված ;)
Եթե ես հրաժարվում եմ քրիստոնեությունից, դա չի նշանակում, որ ես Աստծուց եմ հրաժարվում: Հերիք չի՞ Աստծուն ու կրոնը նույնացնենք:
Բարի: Բայց կարող եմ իմանալ, որ՞ Աստծու գոյությանն ես հավատում:
Չեմ կարող պատկերացնել քո իմացած Աստծուն, որ տիեզեք չի արարել, եթե խնդրեմ կասես՞:
Եթե Քրիստոսով չես հավատում Աստծուն ինչպես՞ ես հավատում:
Աստծուն և կրոնը ես չեմ նույնացնում, անգամ խոսքս էլ չեմ տարել այդ ուղղությամբ: Կրոնը մարդու կողմից ծռված քարոզվում է որպեզ Քրիստոնեություն:
Բարի: Բայց կարող եմ իմանալ, որ՞ Աստծու գոյությանն ես հավատում:
Չեմ կարող պատկերացնել քո իմացած Աստծուն, որ տիեզեք չի արարել, եթե խնդրեմ կասես՞:
Այն Աստծուն, որին որ տեսնում և զգում եմ ինձ շրջապատող բացարձակորեն ամեն ինչում և իմ մեջ: Դա խոսքերով անբացատրելի է:
Կուզես նրան Բնություն անվանիր, կուզես Տիեզերք, կուզես Արարիչ, կուզես Գերագույն գիտակցություն...
Իսկ Աստվածաշնչում՝ մասնավորապես հին կտակարանում ես չեմ տեսնում այդ որակի Աստծու:
Եթե Քրիստոսով չես հավատում Աստծուն ինչպես՞ ես հավատում:
Կյանքով:
Իսկ Հիսուսին ուղակի մեծ մարգարե եմ համարում, ինչպես օրինակ Բուդդան:
Աստծուն և կրոնը ես չեմ նույնացնում, անգամ խոսքս էլ չեմ տարել այդ ուղղությամբ: Կրոնը մարդու կողմից ծռված քարոզվում է որպեզ Քրիստոնեություն:
Լավ է, որ սենց ես մտածում:
eduard30
05.08.2011, 19:44
Այն Աստծուն, որին որ տեսնում և զգում եմ ինձ շրջապատող բացարձակորեն ամեն ինչում և իմ մեջ: Դա խոսքերով անբացատրելի է:
Կուզես նրան Բնություն անվանիր, կուզես Տիեզերք, կուզես Արարիչ, կուզես Գերագույն գիտակցություն...
Իսկ Աստվածաշնչում՝ մասնավորապես հին կտակարանում ես չեմ տեսնում այդ որակի Աստծու:
Կյանքով:
Իսկ Հիսուսին ուղակի մեծ մարգարե եմ համարում, ինչպես օրինակ Բուդդան:
Լավ է, որ սենց ես մտածում:
Բարի: Բայց եթե դու չես տեսնում այդ որակի Աստծու դա չի նշանակում, որ դու ճիշտ ես նկատում, հնարավոր է դու չես կարող, կամ չես կամենում տեսնել, մի գուցե դա քեզանից է:
Կարծում եմ առանց ապացույցների հերքում ես աստվածաշնչում գրվածը:
Քո ասածի պես նրան Բնություն, Տիեզերք անվանենք:
Գիտեսն իհարկե, որ բնության, կենդանական աշխարի համար միայն քիմիան և ֆիզիկան բավական չէ պետք է նաև ինֆորմացիա և կանոն, տիեզերքում նույնպես ամբողջը կանոնավոր է:
Համեմատելու բան գտար բուդդաին Հիսուսի հետ:
Միայն նրանց թաղման արարողությունը հերիք է 49 օր դի-ի մոտ խոսելով ուղղություն են ցույց տալիս, որ հոգին դրաղտ գնա:
Բարի: Բայց եթե դու չես տեսնում այդ որակի Աստծու դա չի նշանակում, որ դու ճիշտ ես նկատում, հնարավոր է դու չես կարող, կամ չես կամենում տեսնել, մի գուցե դա քեզանից է:
Չեմ բացառում:
Կարծում եմ առանց ապացույցների հերքում ես աստվածաշնչում գրվածը:
Միակ ապացույցս տրամաբանությունս է ;)
Քո ասածի պես նրան Բնություն, Տիեզերք անվանենք:
Գիտեսն իհարկե, որ բնության, կենդանական աշխարի համար միայն քիմիան և ֆիզիկան բավական չէ պետք է նաև ինֆորմացիա և կանոն, տիեզերքում նույնպես ամբողջը կանոնավոր է:
Այս մտքերիդ հետ լիովին համամիտ եմ:
Համեմատելու բան գտար բուդդաին Հիսուսի հետ:
Միայն նրանց թաղման արարողությունը հերիք է 49 օր դի-ի մոտ խոսելով ուղղություն են ցույց տալիս, որ հոգին դրաղտ գնա:
100% համեմատելի անձեր են: Թաղման արարողակարգը ոչ մի նշանակություն չունի համամարդկային գաղափարներ վեր հանելու հետ ;)
eduard30
06.08.2011, 00:01
Չեմ բացառում:
Միակ ապացույցս տրամաբանությունս է ;)
Այս մտքերիդ հետ լիովին համամիտ եմ:
100% համեմատելի անձեր են: Թաղման արարողակարգը ոչ մի նշանակություն չունի համամարդկային գաղափարներ վեր հանելու հետ ;)
Եթե չես բացառում այդ դեպքում ինչու՞ ես Ասծտվածաշունչը, Աստծո արաքը և խոսքը որակազրկում:
Հիմքեր՞ ունես տրամաբանությանտ ճիշտ լինելու վրա:
Բայց ինֆորմացիան և կանոնը կարող է միայն բարձրագույն գիտակցությունը ունենա:
Որքանով՞ ես համոզված, որ գիտությունը հասարակությանը բացարձակ ճշմարտությունն է ասում:
Կներես բուդդաի մասին չեմ ուզում խոսել:
Չեմ ընդունում, որ Աստված որևէ ազգի միջոցով պիտի հայտնի իր էությունը: Աստծո էությունը ամենուր է և ամեն ինչի մեջ:
Ճիշտ ես , Տիգ ջան, Նա ամենուր է և ամեն ինչ Նրանով է, բայց երբ Նրա կողմից սիրված արարածը՝ մարդը շեղվում է և սկսում է ուրիշ աստվածների պաշտել և երկրպագել, ի՞նչ պետք է աներ , կամ ինչպես:
Մեկ է ես այդ պատմություններում համամարդկային Աստծուն չեմ գտնում, իմ տեսանկյունից դա միայն հրեաների աստվածն է:
Ոչ թե չես գտնում, այլ չես ուզում գտնել, եթե միայն հրեաների Աստվածն է , բա ինչի՞ մոտ 2000տարի ցիր ու ցան արեց հրեաներին...
Ի՞նչ ծրագիր:
Արդեն դառնում ենք փչացած հեռախոս:
Եթե չես բացառում այդ դեպքում ինչու՞ ես Ասծտվածաշունչը, Աստծո արաքը և խոսքը որակազրկում:
Նորից կրկնեմ, ես աստվածաշունչը համարում եմ մարդու գրվածք, այլ ոչ թե աստծուց ծնված: Այդ իսկ պատճառով այն զուրկ չէ թերություններից և իմ կարծիքով սխալ է այն ընդունել դոգմատիկ ձևով:
Հիմքեր՞ ունես տրամաբանությանտ ճիշտ լինելու վրա:
Տրամաբանությանս միակ հիմքը իմ վստահությունն է տրամաբանությանս նկատմամբ ;)
Բայց ինֆորմացիան և կանոնը կարող է միայն բարձրագույն գիտակցությունը ունենա:
Որքանով՞ ես համոզված, որ գիտությունը հասարակությանը բացարձակ ճշմարտությունն է ասում:
Ես չեմ ասել, թե համոզված եմ գիտության բացարձակ ճշմարտացիության վրա: Մինչև հիմա չհասկացար, որ ես ոչ մի բան բացարձակորեն չեմ ընդունում, նույնիսկ իմ կարծիքների սխալ լինելը չեմ բացառում, բայց չարտահայտել դրանք չեմ կարող:
Չկա անթերի գաղափարախոսություն, գիտություն, փիլիսոփայություն և կրոն: Սրանք պիտի համադրել իրար հետ, մաքսիմալ իրատեսության համար, այլ ոչ թե հակադրել: Եվ որ ամենակարևորն է համադրելուց պիտի հնարավորինս այնպես անել, որ քո ներքին մղումների հետ համահունչ լինի...
Կներես բուդդաի մասին չեմ ուզում խոսել:
Խնդիր չկա: Եվ այս շարքը կարելի է շարունակել, նման անձեր աշխարհում շատ են եղել, որ Հիսուսի անձին հավասար են եղել, ու մարդկությանը ճիշտ ապրելու դեղատոմս են փորձել տալ: Ու բոլորի հիմքում էլ նույն բանն է ընկած եղել՝ սերը: Այնպես որ Հիսուսին գերակա համարելը արդար չի լինի մյուսնեի նկատմամբ: Եվ դա տանում է հակադրումների, այն առումով, որ քրիստոնյաների մեծ մասը դոգմատիկ ձևով համարում են, թե Հիսուսին չերկրպագող անձը և առավելապես ոչ քրիստոնյաները հայտվելու են դժողքում... Այս թեման շատ է ծեծվել, չեմ ուզում անդրադառնալ, բայց ասեմ որ չեմ կարծում, թե ոչ քրիստոնյա, բայց մարդկային օրենքներով ապրող մարդը հայտվելու է դժողքում: Եվ ընդհանրապես դժողքի գոյությունը իմ համար ընդունելի չի...
Ճիշտ ես , Տիգ ջան, Նա ամենուր է և ամեն ինչ Նրանով է, բայց երբ Նրա կողմից սիրված արարածը՝ մարդը շեղվում է և սկսում է ուրիշ աստվածների պաշտել և երկրպագել, ի՞նչ պետք է աներ , կամ ինչպես:
Քո հարցը իմ ասածի հետ ի՞նչ կապ ունի...:think
Ես ընդհամենը ասում եմ, որ մի ազգի միջոցով Աստվոծ իր էությունը բացահայտելով խտրականություն է դնում: Եվ ես այդ ձևով բացահայտվող աստծուն չեմ կարող ընդունել որպես Արարիչ:
Իսկ թե ուրիշ ինչ պիտի աներ և ինչպես, ես արդեն շատ փոքր եմ նման բան ասելու համար...
Ոչ թե չես գտնում, այլ չես ուզում գտնել, եթե միայն հրեաների Աստվածն է , բա ինչի՞ մոտ 2000տարի ցիր ու ցան արեց հրեաներին...
Որ աշխարը նրանց տա :)
Իսկ եթե լուրջ, դա միայն կարող է ասել նա և նրա ծրագրերից տեղյակ մարդը :)
Արդեն դառնում ենք փչացած հեռախոս:
Ինչո՞ւ է փչացած հեռախոս: Քո ասելուց ես ենթադրում եմ, որ դու նրա ծրագրից տեղյակ ես և ուզում եմ իմանալ դրա մասին:
Քո հարցը իմ ասածի հետ ի՞նչ կապ ունի...:think
Ամենա անմիջական կապը,
Ես ընդհամենը ասում եմ, որ մի ազգի միջոցով Աստվոծ իր էությունը բացահայտելով խտրականություն է դնում:
Եթե ժամանակներն էլ հաշվի առնես , գուցե հասկանաս: Այն ժամանակվա քաղաքակրթությունը գտնվում էր Եգիպտոս Միջագետք(կամ հակառակը) տարածքում , այստեղ մի ազգով գործեց , իսկ հռոմեական կայսրության ժամանակ մեկ հոգով գործեց և առանց խտրականությամբ:
Եվ ես այդ ձևով բացահայտվող աստծուն չեմ կարող ընդունել որպես Արարիչ:
Բայց դուն ո՞վ ես , ո՛վ մարդ, որ Աստծոյ հակառակ պատասխան կու տաս: Միթէ ստեղծուածը Ստեղծողին կրնա՞յ ըսել թե « զիս ինչո՞ւ այդպես շինեցիր»: Բրուտը իշխանություն չունի՞ կավին վրայ՝ նույն զանգուածեն ամաններ շինելու: Ոմանք՝ պատուի, ուրիշներ՝ անարգանքի համար: (Հռովմ. 9:20-21)
Քո ասելուց ես ենթադրում եմ, որ դու նրա ծրագրից տեղյակ ես և ուզում եմ իմանալ դրա մասին:
Տիեզերքում չես գտնի մեկին, որ Աստծո ծրագրերը իմանա, բայց մի բան մեզ հայտնի է, որ «Աստված ուզում է, որ բոլորը փրկվեն...» և «...կանչված են բոլորը, բայց քչերն են ընտրված», սակայն «...քչերն են, որ նեղ դռնով պիտի անցնեն»
Սամբիթբաբա, ակնարկներով եմ խոսում, որովհետև դու քեզ համարում ես իմաստուն/գիտուն , և կարծում էի որ քեզ հականալի կլիներ , չէ որ դու Աստծու սխալներն ես քննում , մարդունը ինչ է , որ չհասկանաս:
Եթե ժամանակներն էլ հաշվի առնես , գուցե հասկանաս: Այն ժամանակվա քաղաքակրթությունը գտնվում էր Եգիպտոս Միջագետք(կամ հակառակը) տարածքում , այստեղ մի ազգով գործեց , իսկ հռոմեական կայսրության ժամանակ մեկ հոգով գործեց և առանց խտրականությամբ:
Ուզում ես ասե?լ, թե այդ ժամանակահատվածում այլ քաղաքակրթույուններ կամ այլ արժանի ազգեր չկաի?ն... Լավ քո մոտեցումը հասկացա: Դե միանգամնից ասեիր, որ ընդունում ես հրեանորի ընտրյալ ազգ լինելու մոտեցման ճշմարտացիությունը ու էլ այսքան չտարածվեինք:
Բայց դուն ո՞վ ես , ո՛վ մարդ, որ Աստծոյ հակառակ պատասխան կու տաս: Միթէ ստեղծուածը Ստեղծողին կրնա՞յ ըսել թե « զիս ինչո՞ւ այդպես շինեցիր»: Բրուտը իշխանություն չունի՞ կավին վրայ՝ նույն զանգուածեն ամաններ շինելու: Ոմանք՝ պատուի, ուրիշներ՝ անարգանքի համար: (Հռովմ. 9:20-21)
Կավը անշունչ է ի տարբերություն մարդու, իսկ շնչավոր և գիտակից էակը ցանկացած պատասխան էլ կարող է տալ:
Եվ հետո իմ պատասխանը Աստծուն չի, այլ քո մոտեցմանն ու տեսակետներին Աստծո վերաբերյալ ;)
Տիեզերքում չես գտնի մեկին, որ Աստծո ծրագրերը իմանա, բայց մի բան մեզ հայտնի է, որ «Աստված ուզում է, որ բոլորը փրկվեն...» և «...կանչված են բոլորը, բայց քչերն են ընտրված», սակայն «...քչերն են, որ նեղ դռնով պիտի անցնեն»
Ինչի?ց փրկվեն: Մենակ չասես, որ նորից փչացած հեռախոս է ստացվում:
Իմ կարծիքով Աստված ոչ թե ուզում է որ մարդիկ փրկվեն, այլ նա ցանկանում է, որ մարդը սովորի ապրել մարդավարի: Սրանք որակապես տարբեր բաներ են: Առաջինը ենթադրում է վախ և պարտադրանք, երկրորդը գիտակցված ազատ ընտրություն ;)
Sambitbaba
07.08.2011, 11:12
Սամբիթբաբա, ակնարկներով եմ խոսում, որովհետև դու քեզ համարում ես իմաստուն/գիտուն , և կարծում էի որ քեզ հականալի կլիներ , չէ որ դու Աստծու սխալներն ես քննում , մարդունը ինչ է , որ չհասկանաս:
Ես նման բան ոչ ասել եմ, ոչ էլ ակնարկել, կոնկրետ իմ վերաբերյալ: Բայց.
Ասելով "իմաստուն", - ես հասկանում եմ. ունենալ իմաստ: Եվ այդ առումով մենք բոլորս էլ՝ իմաստուններ ենք, քանզի մենք բոլորս էլ մեր իմաստն ունենք այս կյանքում:
Ասելով "գիտուն", - ես հասկանում եմ. ունենալ գիտելիքներ: Այդ առումով. եթե խոսքն իմ մասին է, հանգիստ կարող ես ինձ դիլետանտ անվանել, որովհետև ոչ բոլոր, բայց տարբեր բնագավառներից քիչ թե շատ տեղեկություն ունեմ, թեև պրոֆեսիոնալ չեմ: Եթե խոսքը քո մասին է. ելնելով քո ասածից, քո տեղեկությունները գալիս են մեկ բնագավառից միայն, և այնտեղ էլ, դու պրոֆեսիոնալ չես, քանզի նույնիսկ մակերեսային մոտեցումդ էլ հարցին՝ շատ վիճելի է:
Հիմա: Ես երբեք չեմ ասել, թե քեզանից իմաստուն եմ, ու չեմ էլ ասի: Այն, ինչ դու գիտես, ես և մյուսներն էլ, ում հետ դու սովորաբար վիճում ես այստեղ, քիչ թե շատ տեղյակ ենք և, եթե վիճում ենք քեզ հետ, վիճում ենք քո իսկ գիտեցածի մասին, այն բառերով, որոնք դու էլ շատ լավ գիտես ու հասկանում ես: Եվ նկատիր, որ հիմնականում մենք քեզ չենք էլ հերքում անգամ, մենք ուղղակի քիչ այլ կերպ ենք նայում հարցին:
Կոնկրետ իմ ասածը քեզ հիմնականում սա է. մի սահմանափակիր քո Աստծոն տարբեր բաներով: Քո Աստված շատ ավելի շատին է արժանի, քան դու պատկերացնում ես: Որովհետև, կարծում եմ, այստեղ դու ճիշտ կռահեցիր. ես քեզանից մի քիչ ավելին գիտեմ այդ հարցում: Գիտեմ այն, ինչ դու գիտես, և գիտեմ նաև այն, ինչ դու հրաժարվում ես իմանալ:
Հ.Գ. "Ես"- ի մասին գրառումդ աննկատ չէր մնացել: Այս մի երկու օրը ես փորձում էի հնարավորին չափ հարմար բառեր գտնել քեզ ավելի հասկանալի բացատրելու քո սխալը: Հիմա, քանի որ այսքան խոսեցի, փորձեմ դա էլ ասել հետո նորից չանդրադառնալու համար:
Հասկանում ես, սիրելի Հովարս, ըստ իմ աշխարհընկալման, որքան ավելի ես առանձնացնում քեզ Աստծոց, որքան ավելի անհասանելի ես դարձնում քո ըմբռնումը Աստծոն, այնքան ավելի մեծ նշանակություն է ձեռք բերում քո "Ես"-ը, քո Էգոն: Կարևոր չէ, թե որտեղ ես տեղադրել Աստծոն. երկնքում, եկեղեցում, մատուռում, տանդ, կապ չունի, թե որտեղ: Որովհետև, որտեղ էլ որ տեղադրել ես Նրան, միևնույն է, այնտեղ դու չկաս: Քանզի դու համարում ես, որ քո ամբողջ կյանքը, քո արարքները, քո փիլիսոփայությունը, քո սերը, քո շնչառությունը, քո ամբողջ "Ես"-ը, Էգոն, պետք է լինեն այնպիսին, որպեսզի դու վերջում կարողանաս միանալ քո Աստծոն:
Կաաաաարծես, թե քեզ հակառակ ոչինչ չասեցի առայժմ, ճի՞շտ է: Բայց դա առաջին հայացքից: Իսկ իրականում, իմ բառերով ես ուղղակի կրկնեցի քո ասածը.
Եսի, Սամբիտբաբա ջան, եսի մասին եմ խոսում, որովհետև այնտեղ որտեղ եսը կա՝ Աստված չկա: Որովհետև, որքան ավելի առանձենացած ես զգում քեզ Աստծոց, այնքան ավելի առաջին պլան ես մղում քո "Ես"-ին. ես անեմ այս, ես չանեմ այն, ես ասեմ այս, ես չասեմ այն, ես սիրեմ, ես ատեմ, ես մեղադրեմ, ես հավատամ, ես, ես, ես, ես... մինչև հասանելի լինեմ Աստծոն, կամ Նա՝ ինձ…
Իմ աշխարհայացքի մեջ դա անհնար է: Այնտեղ, Աստված՝ մի ամբողջականություն է, որի մեջ ամփոփված է ամեն ինչ. սկսած Տիեզերքից, վերջացրած ավազի հատիկով: Չմոռանաս, ես և դու էլ այդ ամբողջականության մասերն ենք: Կարելի է ասել նաև. դու՝ ուրիշ ես եմ:
Եվ այս ամբողջականության մեջ, էլ տեղ չի մնում "Ես"-ի, Էգոյի համար: Այն վերանում է, հալվում-գնում է հենց այդ միասնականության զգացումից:
Հուսով եմ, կհասկանաս…
Ուզում ես ասե?լ, թե այդ ժամանակահատվածում այլ քաղաքակրթույուններ կամ այլ արժանի ազգեր չկաի?ն... Լավ քո մոտեցումը հասկացա:
Տիգ ջան, բոլոր ազգերը մոլորված էին և պետք էր մի նոր ազգ ստեղծեր և ..., բայց միևնույն է, ո՞ր ազգին էլ ընտրեր , դու պետք է բողոքես, որովհետև հակաճառելու հակումներ ունես:
Դե միանգամնից ասեիր, որ ընդունում ես հրեանորի ընտրյալ ազգ լինելու մոտեցման ճշմարտացիությունը ու էլ այսքան չտարածվեինք:
Իմ տեսակետը ընտրյալ բառի մասին հայտնել եմ:
Եվ հետո իմ պատասխանը Աստծուն չի, այլ քո մոտեցմանն ու տեսակետներին Աստծո վերաբերյա
Հավատա, դու դեռ ոչինչ չգիտես իմ մոտեցման և տեսակետների մասին:
Ինչի?ց փրկվեն: ...Իմ կարծիքով Աստված ոչ թե ուզում է որ մարդիկ փրկվեն, այլ նա ցանկանում է, որ մարդը սովորի ապրել մարդավարի: Սրանք որակապես տարբեր բաներ են: Առաջինը ենթադրում է վախ և պարտադրանք, երկրորդը գիտակցված ազատ ընտրություն:
Ժամանակը ցույց կտա, բայց շատերի համար ուշ կլինի:
Շատ կցանկանաի իմանալ , «ապրել մարդավարի» ի՞նչ ես հասկանում, և ի՞նչ կտա մարդուն մարդավարի ապրելը:
Կարո՞ղ ես տարբերել վախը՝ երկյուղից, և ո՞վ է մարդուն պարտադրում: Եթե գտնես այս երկուսի պատասխանը , այն ժամանակ ավելին կհասկանաս
Ի տարբերություն քեզ՝ Սամբիթբաբա կամ Սամվել , ես փուճ փիլիսոփայություններով չեմ զբաղվում, և իմ նպատակը չի անձս մեծարելու: Նաև տեղեկացնեմ , որ կարծիք կազմելու համար այս կամ այն ուսմունքի, կամ ինչ որ մի գրականության մասին, ես դա նախ ուսումնասիրում եմ և հետո հանգում ինչ որ եզրակացության:
Եւ քանի որ ասվում է. «Բայց դուն յիմարական վեճերեն ու ազգահամարներեն ու հակառակություններէն և օրենքի վրայով եղած վեճերեն մեկդի՛ կեցիր, վասն զի անօգուտ են ու սնոտի», դրա համար , դուք շարունակեք ձեր լայն և ուրախ ճամբան, ես էլ փորձեմ (Աստծու ողորմությամբ) շարունակել իմ ճամբան:
Տիգ ջան, բոլոր ազգերը մոլորված էին և պետք էր մի նոր ազգ ստեղծեր և ..., բայց միևնույն է, ո՞ր ազգին էլ ընտրեր , դու պետք է բողոքես, որովհետև հակաճառելու հակումներ ունես:
Ես հակաճառելու հակումներ չունեմ: Եթե քո ասածներին հակառակ եմ արտահայտվում, դա չի նշանակում, որ ես հակում ունեմ: Ես տեսակետ եմ հայտնում, ոչ թե հակաճառում: Մինչև հիմա տարբերությունը չես ընկալել:
Հավատա, դու դեռ ոչինչ չգիտես իմ մոտեցման և տեսակետների մասին:
Ի?նչ կա իմանալ չիմանալու: Քո դատողությւոններից արդեն եզրակացնում եմ, այնքանով որքանով ներկայանում ես, գոնե կրոնական հարցերի մասով:
Ժամանակը ցույց կտա, բայց շատերի համար ուշ կլինի:
Շանունակենք փչացած հեռախոսը` ինչի?ց ուշ...
Շատ կցանկանաի իմանալ , «ապրել մարդավարի» ի՞նչ ես հասկանում, և ի՞նչ կտա մարդուն մարդավարի ապրելը:
Մարդավարի ապրել ասելով հասկանում եմ սիրով ապրելը: Սա շատ կարճ եմ բնութագրում, այլապես սրա մասին էջերով կարելի է խոսել:
Իսկ սիրով ապրելը մարդկուն կտա կյանքի գեղեցկությունը վայելելու հնարավորություն:
Սա եթերային հարց է, այսինքն ինկատի ունեմ, որ ամեն մեկի համար սեր և գեղեցկություն ասվածը յուրովի է ընկալվում, ու միանշանակ պատասխան չկա, որը կբավարարի բոլորին:
Դրանից էլ ծնվում են տարակարծություններն ու կյանքի բազմազանությունները:
Կարո՞ղ ես տարբերել վախը՝ երկյուղից, և ո՞վ է մարդուն պարտադրում: Եթե գտնես այս երկուսի պատասխանը , այն ժամանակ ավելին կհասկանաս
Վախը երկյուղից լոկ ուժգնությամբ կարող եմ տարբերել, բայց որակական տարբերություն չեմ տեսնում:
Մարդուն իհարկե պարտադրում է մարդը` կրոնի, կամ որևէ այլ երևույթի միջոցով:
Ի?նչ կա իմանալ չիմանալու: Քո դատողությւոններից արդեն եզրակացնում եմ, այնքանով որքանով ներկայանում ես, գոնե կրոնական հարցերի մասով:
Ինչ դատողության մասին ես խոսում , չէ՞ որ ես ակնարկներով եմ խոսում:
ինչի?ց ուշ...
Նրանից, որը դու չես հավատում՝ դատաստանից:
Մարդավարի ապրել ասելով հասկանում եմ սիրով ապրելը:
Իսկ դու երբ ես տեսել մարդու մեջ սեր, եթե մարդը սեր ունենար՝ Քրիստոսը չէր գա: Սերը դա Սուրբ հոգու պտուղն է , իսկ Հոգին ամեն մարդ կարող է ընդունել Աստծուն հնազանդվելով:
.«...Մարդը իր ողջ եղած ժամանակ եթե պատվի մեջ չմնա անասունի է հավասար»(Առակաց)
Կարո՞ղ ես տարբերել վախը՝ երկյուղից, և ո՞վ է մարդուն պարտադրում: Եթե գտնես այս երկուսի պատասխանը , այն ժամանակ ավելին կհասկանասՎախը երկյուղից լոկ ուժգնությամբ կարող եմ տարբերել, բայց որակական տարբերություն չեմ տեսնում:
Մարդուն իհարկե պարտադրում է մարդը` կրոնի, կամ որևէ այլ երևույթի միջոցով:
Մասամբ ճիշտ ես , բայց ոչ լիովին:
Sambitbaba
07.08.2011, 19:01
ես փուճ փիլիսոփայություններով չեմ զբաղվում,
Ճիշտ ես, Հովարս ջան, մի զբաղվիր: Պետք չէ փորձել անգամ այն, ինչը դու ինքդ գիտես, որ չես կարող: Հիշեցնում եմ, դա քո կարծիքն է, թե չես կարող:
Ես էլ, ասենք, այն կարծիքին եմ, որ առայժմ թռչել չեմ կարող: Եվ, հավատա, դեռևս ոչ մի անգամ փորձած էլ չկամ…
և իմ նպատակը չի անձս մեծարելու:
Երբ կհասկանաս, որ քո Աստծո առջև դու իրավունք չունես քեզ չմեծարել, - հենց այդ ակնթարթին դու քո կյանքի մեջ նոր երանգներ կհայտնաբերես: Եվ կտեսնես, թե որքան արժանի ես մեծարման, այն պարզ պատճառով, որ քեզ՝ քո Աստված է ստեղծել: Իսկ ինչպե՞ս կարող է քո Աստված մի անարժան, մի փոքր, մի վատ բան ստեղծել:
Ես, օրինակ, քեզ մեծարում եմ, սիրելիս: Ես չեմ մեղադրում քեզ անգամ նրանում, որ դու չես ցանկանում հասկանալ այն պարզ բաները, որ ասում եմ քեզ: Ուղղակի քո ներկա կյանքում դու ընտրել ես քո այդ փորձը ապրել: Դա քո գործն է: Հաջորդ կյանքումդ ուրիշ փորձ կապրես:
Ինձանից հասնում է զգուշացնել քեզ: Առաջին անգամ Տիեզերքի պատմության մեջ, մենք ապրում ենք այնպիսի ժամանակներ, որ դու ամեն ակնթարթ կարող ես նոր փորձ ընտրել: Դու անհրաժեշտություն չունես մինչև կյանքիդ վերջը քարշ տալ նախկինում ընտրածդ փորձը, եթե հասկանաս, որ արդեն անցել ես այն: Դու հայտնիր քո Աստծոն քո մաքուր մտադրությունն այդ մասին, և քո կյանքի յուրաքանչյուր ակնթարթին քո մեջքին կանգնած, քո հանդեպ անսահման սիրով լիքը քո Աստված, անմիջապես կօգնի քեզ՝ նոր փորձ ապրելու: Ինչպես Նա արել է արդեն քեզ համար:
Սամբիթբաբա կամ Սամվել
Եթե ակնարկում ես, որ կարդացել ես "Նոր Դար, Նոր Էջը…", շնորհակալ եմ: Բայց կարող էիր ուղղակի պարզորեն ասել…
Ի տարբերություն քեզ՝ Սամբիթբաբա կամ Սամվել , ես փուճ փիլիսոփայություններով չեմ զբաղվում, և իմ նպատակը չի անձս մեծարելու: Նաև տեղեկացնեմ , որ կարծիք կազմելու համար այս կամ այն ուսմունքի, կամ ինչ որ մի գրականության մասին, ես դա նախ ուսումնասիրում եմ և հետո հանգում ինչ որ եզրակացության:
Եւ քանի որ ասվում է. «Բայց դուն յիմարական վեճերեն ու ազգահամարներեն ու հակառակություններէն և օրենքի վրայով եղած վեճերեն մեկդի՛ կեցիր, վասն զի անօգուտ են ու սնոտի», դրա համար , դուք շարունակեք ձեր լայն և ուրախ ճամբան, ես էլ փորձեմ (Աստծու ողորմությամբ) շարունակել իմ ճամբան:
Ճիշտ ես, Հովարս ջան, մի զբաղվիր: Պետք չէ փորձել անգամ այն, ինչը դու ինքդ գիտես, որ չես կարող: Հիշեցնում եմ, դա քո կարծիքն է, թե չես կարող:
Ես էլ, ասենք, այն կարծիքին եմ, որ առայժմ թռչել չեմ կարող: Եվ, հավատա, դեռևս ոչ մի անգամ փորձած էլ չկամ…
Երբ կհասկանաս, որ քո Աստծո առջև դու իրավունք չունես քեզ չմեծարել, - հենց այդ ակնթարթին դու քո կյանքի մեջ նոր երանգներ կհայտնաբերես: Եվ կտեսնես, թե որքան արժանի ես մեծարման, այն պարզ պատճառով, որ քեզ՝ քո Աստված է ստեղծել: Իսկ ինչպե՞ս կարող է քո Աստված մի անարժան, մի փոքր, մի վատ բան ստեղծել:
Ես, օրինակ, քեզ մեծարում եմ, սիրելիս: Ես չեմ մեղադրում քեզ անգամ նրանում, որ դու չես ցանկանում հասկանալ այն պարզ բաները, որ ասում եմ քեզ: Ուղղակի քո ներկա կյանքում դու ընտրել ես քո այդ փորձը ապրել: Դա քո գործն է: Հաջորդ կյանքումդ ուրիշ փորձ կապրես:
Ինձանից հասնում է զգուշացնել քեզ: Առաջին անգամ Տիեզերքի պատմության մեջ, մենք ապրում ենք այնպիսի ժամանակներ, որ դու ամեն ակնթարթ կարող ես նոր փորձ ընտրել: Դու անհրաժեշտություն չունես մինչև կյանքիդ վերջը քարշ տալ նախկինում ընտրածդ փորձը, եթե հասկանաս, որ արդեն անցել ես այն: Դու հայտնիր քո Աստծոն քո մաքուր մտադրությունն այդ մասին, և քո կյանքի յուրաքանչյուր ակնթարթին քո մեջքին կանգնած, քո հանդեպ անսահման սիրով լիքը քո Աստված, անմիջապես կօգնի քեզ՝ նոր փորձ ապրելու: Ինչպես Նա արել է արդեն քեզ համար:
Եթե ակնարկում ես, որ կարդացել ես "Նոր Դար, Նոր Էջը…", շնորհակալ եմ: Բայց կարող էիր ուղղակի պարզորեն ասել…
Ուզում ես ասել , որ գրող էլ ես : Չեմ կարդացել և դրա ժամանակն էլ չունեմ:
Արտահայտեմ ևս մեկ կարծիք փորձելով այս մտքի վրա ուշադրության հրավիրել այն ակումբակիցներին, որոնք Սուրբ Գրքից բացի այլ գրականություն չեն ընդունում:
Այսպես ուրեմն, սկսենք ամենապարզունակ և ամենակարևոր գրքից, այբբենարանից, առանց որի ծանոթ չէինք լինի տառերին և ոչ մի գրականություն, այդ թվում և Սուրբ Գիրքը, չէինք կարողանա կարդալ:
Մաթեմատիկա իմանալով Սուրբ գիրք կարդացողը կկատարի իր բոլոր հաշվարկները, որոնք այնքան սիրում է հրամցնել այն մարդկանց, որոնց հետ բանավիճում է:
Ծանոթ լինելով ֆիզիկային, Սուրբ Գիրքն ուսումնասիրող մարդը արդարացիորեն կնկատի, որ երբ ասվում է՝ Աստծո կամքով շղթաները պոկվեցին նրա ձեռքերից և կամ այլ իրադարձություն, որը ներառում է հզոր ուժի ազդեցության հետևանքով ճակատակրական փոփոխություն, կատարվում է գիտության հստակ օրենքների համաձայն, որոնք հենց Աստված է ստեղծել:
Իմանալով աստղագիտություն և տեղեկանալով Տիեզերքի կառուցվածքին, իսկ մենք միայն աստղագիտության միջոցով կարող ենք իմանալ, Սուրբ Գիրքն ուսումնասիրող մարդը կհանգի մի կարևոր դատողության. Ինչքան կարևոր է Սուրբ Գիրքը կարդալ գաղափար ունենալով այն աշխարհի կառուցվածքի մասին, որի արարումն այդպես պատկերավոր նկարագրվում է Հին Կտակարանում: Եվ ինչքան չարիքներից հնարավոր կլիներ խուսափել, եթե հնում և միջնադարում քրիստոնյաներն այդքան տգետ չլինեին և կարծրացած դոգմաները դրոշակ դարձրած աջ ու ձախ չհեղեին մարդկանց արյունը, նախօրոք սատանաներ ու չարքեր հայտարարելով նրանց:
Մի պահ պատկերացնենք, թե չգիտենք, որ Երկրագունդը կլոր է: Գալիս է Սաբմիտբաբան և անսպասելիորեն հայտարարում, որ հիմք ընդունելով հին հունական ծովագնացների պնդումները, ըստ որոնց, սկզբում նավն իր ներքևի մասից է սկսում անհետանալ հորիզոնում, Երկրագունդն անառարկելիորեն գնդաձև է կամ կլոր, սակայն նրա հակառակորդը, Մալխաս անվանեմ նրան, որ ոչ ոք չվիրավորվի, պատասխանում է, որ հին հույների թողած գրերը սատանայական են, իսկ միակ ճշմարիտ գրքի՝ Հին ու Նոր Կտակարանների մեջ այդպիսի բան չկա գրված: Քանի որ Մալխասի կողմնակիցները շատ են լինում, իսկ Սաբմիտբաբան մենակ է մնում իր պնդման մեջ, վերջինիս գործերը իր առողջության համար վտանգավոր տեսք են ընդունում:
Ձանձրալի չլինելու համար այլ գրականություն չթվարկեմ: Թող մյուսները նման իրինակներ բերեն, եթե հարմար գտնեն և արտահայտեն իրենց կարծիքը:
Հին կտակարանն իրոք հին ա արդեն
Արտահայտեմ ևս մեկ կարծիք փորձելով այս մտքի վրա ուշադրության հրավիրել այն ակումբակիցներին, որոնք Սուրբ Գրքից բացի այլ գրականություն չեն ընդունում:
Malxas ջան, բացի դրանից Աստվածաշնչային կերպարներից շատերը կրթված և այն ժամանակվա գիտական և հանրամատչելի գրականությանը ծանոթ մարդիկ են եղել։ Օրինակ Մովսեսը ծանոթ էր պատմական շատ փաստաթղթերի և Եգիպտոսում ստացել էր այն ժամանակվա չափանիշներով բարձրագույն կրթություն, Դանիելը նույնպես, իսկ Ղուկասը բժշկական կրթություն ուներ։ Սրանք այն օրինակներն են, որ հենց նոր միտքս եկան։
Նաև ինչպես ինքդ նշեցիր այսօրվա վերջին հայտնագործությունները լույս են սփռում Աստվածաշնչի հասկացողության վրա և հետաքրքիր մանրամասներ են բացահայտում։
Ուղղակի կան շատ անկեղծ հավատացյալ մարդիկ, ովքեր չեն սիրում նման բաների մեջ խորանալ և դա էլ իրենց ընտրությունն է։
Malxas ջան, բացի դրանից Աստվածաշնչային կերպարներից շատերը կրթված և այն ժամանակվա գիտական և հանրամատչելի գրականությանը ծանոթ մարդիկ են եղել։ Օրինակ Մովսեսը ծանոթ էր պատմական շատ փաստաթղթերի և Եգիպտոսում ստացել էր այն ժամանակվա չափանիշներով բարձրագույն կրթություն, Դանիելը նույնպես, իսկ Ղուկասը բժշկական կրթություն ուներ։ Սրանք այն օրինակներն են, որ հենց նոր միտքս եկան։
Նաև ինչպես ինքդ նշեցիր այսօրվա վերջին հայտնագործությունները լույս են սփռում Աստվածաշնչի հասկացողության վրա և հետաքրքիր մանրամասներ են բացահայտում։
Ուղղակի կան շատ անկեղծ հավատացյալ մարդիկ, ովքեր չեն սիրում նման բաների մեջ խորանալ և դա էլ իրենց ընտրությունն է։
Յուրաքանչյուր չափազանցություն անցանկալի հետևանքներ է բերում: Ոչ մի բանի մեջ չափից ավելի չպետք է տարվել, այլապես յուրաքանչյուր գեղեցիկ առարկա կարող է մոլեռանդության վերածվել:
Ինչ դատողության մասին ես խոսում , չէ՞ որ ես ակնարկներով եմ խոսում:
Լավ չի էլի, որ ակնարկներով ես խոսում: Եթե ցանկություն ունես, որ դիմացինդ քեզ ճիշտ հասկանա պարզ խոսիր, առանց ակնարկների...
Նրանից, որը դու չես հավատում՝ դատաստանից:
Դատաստան ասվածը այն ձևաչափով, ինչպես ներկայացված է քրիստոնեությունում, իմ համար անտրամաբանական է և անընդունելի:
Իսկ դու երբ ես տեսել մարդու մեջ սեր, եթե մարդը սեր ունենար՝ Քրիստոսը չէր գա: Սերը դա Սուրբ հոգու պտուղն է , իսկ Հոգին ամեն մարդ կարող է ընդունել Աստծուն հնազանդվելով:
.«...Մարդը իր ողջ եղած ժամանակ եթե պատվի մեջ չմնա անասունի է հավասար»(Առակաց)
Ես Սերը տեսնում եմ միշտ և բոլոր մարդկան մեջ, առանց բացառության: Ուղակի շատերի մոտ այն քնած կամ ճնշված վիճակում է...
Իսկ քրիստոսը եկել էր, որ թե սեր դնելու մարդու մեջ, որը իսկզբանե դրված է, այլ այդ սերը արդնացնելու և մյուսներին էլ սովորեցնելու, թե ինչպես արդնացնել ուրիշների մեջ... Սրանք լրիվ տարբեր մոտեցումնե են հարցին:
http://www.youtube.com/watch?v=ZI725Ay3rKw&feature=player_embedded#at=341
Լավ չի էլի, որ ակնարկներով ես խոսում: Եթե ցանկություն ունես, որ դիմացինդ քեզ ճիշտ հասկանա պարզ խոսիր, առանց ակնարկների...
Բայց ակնարկներով խոսող դուք ինձ որակավորեցիք, և հետո վստահ չեմ, որ դու ուզում ես ինձ հասկանաս, քանի որ իմ ուղղեցույցը Աստվածաշունչն է, և չեմ ընդունում ոչ մի այլ միտք, որը հակասում է Աստվածաշնչին, կներես իհարկե:
Հին կտակարանն իրոք հին ա արդեն Հին չի, շա՜տ հին է
Sambitbaba
08.08.2011, 19:59
Մի պահ պատկերացնենք, թե չգիտենք, որ Երկրագունդը կլոր է: Գալիս է Սաբմիտբաբան և անսպասելիորեն հայտարարում, որ հիմք ընդունելով հին հունական ծովագնացների պնդումները, ըստ որոնց, սկզբում նավն իր ներքևի մասից է սկսում անհետանալ հորիզոնում, Երկրագունդն անառարկելիորեն գնդաձև է կամ կլոր, սակայն նրա հակառակորդը, Մալխաս անվանեմ նրան, որ ոչ ոք չվիրավորվի, պատասխանում է, որ հին հույների թողած գրերը սատանայական են, իսկ միակ ճշմարիտ գրքի՝ Հին ու Նոր Կտակարանների մեջ այդպիսի բան չկա գրված: Քանի որ Մալխասի կողմնակիցները շատ են լինում, իսկ Սաբմիտբաբան մենակ է մնում իր պնդման մեջ, վերջինիս գործերը իր առողջության համար վտանգավոր տեսք են ընդունում:
Եվ դա՝ այն դեպքում, Մալխաս ջան, երբ Երկրագնդի կլոր լինելու մասին Աստվածաշնչում արդեն իսկ կա: Բայց քո այն՝ ոչ ոքի չվիրավորելու համար Մալխասին, - կուզես սպանիր, միևնույն է, նա չի ընդունի այդ: Քանի որ, ընդունելու դեպքում նա, արդեն իրական Մալխասին և մյուսներին, պետք է բացատրություն տա, թե ինչու՞ այդ նույն Աստվածաշնչով առաջնորդվող ինկվիզիցիան Գալիլեյներ ու Կոպեռնիկոսներ էր այրում և տանջում, հակառակն ապացուցելու համար:
Եվ նման բաները քիչ չեն Սուրբ Գրքում: Աստվածաչունչն իրոք, որ իմաստուն գիրք է: Բայց վատն այն է, որ ներկայացված է մեզ ոչ այնքան… Ու ես տխրում եմ, երբ այդ "ոչ այնքանը" ստիպում է շատ-շատերին երես դարձնել իրենց կրոնից, փնտրել ուրիշը, ընկնել տարբեր մանր-մունր աղանդների մեջ:
Իսկ ամեն ինչ կարող էր այլ կերպ ընթանալ, եթե Գիրքը ներկայցված լիներ մեզ քիչ այլ կերպ:
…Ես կառաջարկեի. ոչ թե հրաժարվել այդ Գրքից, ժամանակին ինչ-որ անհատների կատարած սխալների պատճառով, այլ հակառակը, փորձլ քիչ խորանալ նրա մեջ և, համոզված եմ, այդ դեպքում յուրաքանչյուր ոք անպայման կգտնի իրեն հասանելիք ճշմարտությունը:
Ի՞նչ կասես, Մալխաս:
Իսկ դու՞… "Մալխաս"…
Sambitbaba
08.08.2011, 20:18
Ուզում ես ասել , որ գրող էլ ես : Չեմ կարդացել և դրա ժամանակն էլ չունեմ:
Տխուր պատմություն է, Հովարս: Իրոք, տխուր պատմություն է…
Dorians - Hisus
http://www.youtube.com/watch?v=8xixe_xyH-8
Եվ դա՝ այն դեպքում, Մալխաս ջան, երբ Երկրագնդի կլոր լինելու մասին Աստվածաշնչում արդեն իսկ կա: Բայց քո այն՝ ոչ ոքի չվիրավորելու համար Մալխասին, - կուզես սպանիր, միևնույն է, նա չի ընդունի այդ: Քանի որ, ընդունելու դեպքում նա, արդեն իրական Մալխասին և մյուսներին, պետք է բացատրություն տա, թե ինչու՞ այդ նույն Աստվածաշնչով առաջնորդվող ինկվիզիցիան Գալիլեյներ ու Կոպեռնիկոսներ էր այրում և տանջում, հակառակն ապացուցելու համար:
Եվ նման բաները քիչ չեն Սուրբ Գրքում: Աստվածաչունչն իրոք, որ իմաստուն գիրք է: Բայց վատն այն է, որ ներկայացված է մեզ ոչ այնքան… Ու ես տխրում եմ, երբ այդ "ոչ այնքանը" ստիպում է շատ-շատերին երես դարձնել իրենց կրոնից, փնտրել ուրիշը, ընկնել տարբեր մանր-մունր աղանդների մեջ:
Իսկ ամեն ինչ կարող էր այլ կերպ ընթանալ, եթե Գիրքը ներկայցված լիներ մեզ քիչ այլ կերպ:
…Ես կառաջարկեի. ոչ թե հրաժարվել այդ Գրքից, ժամանակին ինչ-որ անհատների կատարած սխալների պատճառով, այլ հակառակը, փորձլ քիչ խորանալ նրա մեջ և, համոզված եմ, այդ դեպքում յուրաքանչյուր ոք անպայման կգտնի իրեն հասանելիք ճշմարտությունը:
Ի՞նչ կասես, Մալխաս:
Իսկ դու՞… "Մալխաս"…
Քո ասած սկզբունքի հետ համաձայն եմ:
Իսկ որտե՞ղ է գրված Աստվածաշնչում, որ Երկիրը կլոր է և առհասարակ, ինչ ինֆորմացիա կա Տիեզերքի կառուցվածքի մասին:
Իմ կարծիքով ժամանակին եկեղեցականներն իմացել են, որ Երկրագունդը կլոր է, բայց հարմար են գտել թաքցնել այդ, որպեսզի խավարի մեջ պահեն մարդկանց ու հեշտությամբ իրենց կամքին ենթարկեն: Մի մեծ բան չի եղել դա պարզելը, նրանցից շատ առաջ հին գիտնականները բացահայտել են այդ: Կարծեմ Արիստարքոսն է առավել առաջադեմ եղել նրանցից:
Պատկերացնենք այսպիսի իրավիճակ. Ջորդանո Բրունոն հայտարարում է, որ երկրագունդը կլոր է: Ճիզվիտները նրան կանչում են իրենց մոտ ու բացատրում. «Գիտենք, որ կլոր է, քեզանից շատ ավելի վաղուց գիտենք, որ կլոր է, բայց այդ մասին հարկավոր չէ բարձրաձայնել, հասկացա՞ր» Քանի որ Բրունոն հրաժարվում է, ճիզվիտները որոշում են սատանայական հայտարարել նրա մտքերը...
Sambitbaba
08.08.2011, 23:43
Իսկ որտե՞ղ է գրված Աստվածաշնչում, որ Երկիրը կլոր է և առհասարակ, ինչ ինֆորմացիա կա Տիեզերքի կառուցվածքի մասին:
ԵՍԱՅԵԱՅ,
22;18. "Անշուշտ գնդակի պես լայնատարած երկիր մը պիտի գլորե քեզ: Դուն հոն պիտի մեռնիս և քու փառքիդ կառքերը հոն պիտի մնան"…
40;22."Ինքն է երկրի շրջանակի վրա նստողը ու անոր բնակիչները մարախներու պես են":
Ցավոք, հիմա ժամանակ չունեմ ավելի երկար փնտրելու, բայց ինձ թվում է, թե ինչ-որ տեղ էլ եմ հանդիպել:
Կարծեմ Արիստարքոսն է առավել առաջադեմ եղել նրանցից:
Այդ թվում նաև: Բայց, եթե չեմ սխալվում, միտքը դեռ Պյութագորասինն է:
ԵՍԱՅԵԱՅ,
22;18. "Անշուշտ գնդակի պես լայնատարած երկիր մը պիտի գլորե քեզ: Դուն հոն պիտի մեռնիս և քու փառքիդ կառքերը հոն պիտի մնան"…
40;22."Ինքն է երկրի շրջանակի վրա նստողը ու անոր բնակիչները մարախներու պես են":
Ցավոք, հիմա ժամանակ չունեմ ավելի երկար փնտրելու, բայց ինձ թվում է, թե ինչ-որ տեղ էլ եմ հանդիպել:
Այդ թվում նաև: Բայց, եթե չեմ սխալվում, միտքը դեռ Պյութագորասինն է:
Շնորհակալություն մեջբերման համար, բայց կարծում եմ, որ մարդը եթե նախօրոք չիմանար Երկրի գնդաձև լինելու մասին, Աստվածաշնչյան այս հաղորդումից շատ դժվար կլիներ նրա համար նման եզրահանգման գալ: Կամ էլ պետք է մարգարե լիներ, որ կարողանար ճշտությամբ մեկնաբանել:
Տխուր պատմություն է, Հովարս: Իրոք, տխուր պատմություն է…
Չէի ասի, ժամանակն ավելի թանկ է Սամբիթբաբա:
Sambitbaba
09.08.2011, 07:42
Շնորհակալություն մեջբերման համար, բայց կարծում եմ, որ մարդը եթե նախօրոք չիմանար Երկրի գնդաձև լինելու մասին, Աստվածաշնչյան այս հաղորդումից շատ դժվար կլիներ նրա համար նման եզրահանգման գալ: Կամ էլ պետք է մարգարե լիներ, որ կարողանար ճշտությամբ մեկնաբանել:
Եզրակացություն: Ուրեմն… միգուցե… նախօրոք… ԳԻՏԵ՞Ր…
Իհարկե գիտեր, Մալխաս ջան, ես մեկ վայրկյան անգամ չեմ կասկածում: Եվ շատ ուրիշ բաներ էլ գիտեր: Բայց քո հիշատակած այն "Մալխասներն" այնքան են "մեկնաբանել" դրանք, որ այդ գիտելիքներից համարյա ոչինչ չի մնացել: Բայց, հիշիր խոսքերս. շուտով մենք ամեն ինչ կվերհիշենք:
Աշխարհիս երեսին միակ կազմակերպությունը , որ նենգափոխել է Աստվածաշունչը , դա ''Եհովայի վկաներն'' են:
Չե, ախպեր ջան էնքան փոփոխողներ կան, որ հաշվեմ` օրը չի նհերիքի:
Hurricane
09.08.2011, 20:24
Ես միայն իմ համար եմ պատասխանատու ու ասեմ, որ ես նման բաներով չեմ զբաղվել/չեմ զբաղվում (իհարկե արտաքին հղումներ եղած կլինեն, բայց լրիվ այլ կոնտեքստում ու այլ թեմաներով): Հետո էլ իմ համար Աստվածաշունչը ապրանք չի, որ վաճառողի խորհրդով ընտրություն կատարեմ: Իմ հայրը, իմ պապը, պապիս պապը և այդպես շարունակ Մաշտոցյան ոսկեղենիկ թարգմանությունն են կարդացել ու հիմա էլ ես եմ կարդում: Ու իմ համար վկաների ու իրենց մասնագետների «փաստերը» համոզիչ չեն, իրենց թարգմանությունն իմ համար միտումնավոր խեղաթյուրված է (անկախ նրանից, թե քանի «մասնագետ» է հակառակի մասին նստատեղը պատռում), իսկ իրենց դավանաբանությունը բացարձակ աղանդավորական է: Հուսով եմ ասելիքս հստակ շարադրեցի::pardon
էլի Մաշտոցի մասին, Մաշտոցի ժամանակ շատ ձեռագրեր չկային, ինչ գիտես ինչ ձեռագրերից է օգտվել մաշտոցը? գնացել են Կ. Պոլիս ձեռները մի տեքստ են տվել. որը հայտնի չէ, թե հունարեն է եղել թե Ասորերեն, շատերը կարծում են ասորերեն, այսինքն մաշտոցը այնուամենայնիվ անհայտ թարգմանույունից է թարգմանել մինչ այդ փոփոխված է եղել..ի դեպ այն ինչ դու կարդում ես ինչքանով և ինչով ես վստահ, որ Մաշտոցի թարգմանությունըն է? անձամբ Մաշտոցի ձեռագիրը տեսել ես? օրինակ Արևելահայերեն թարգմանույունը, որը Առաքելական եկեղցու պաշտոնական թարգմանույունը 100 տոկսով Մաշտոցի թարգմանույթան հետ կապ չունի
էլի Մաշտոցի մասին, Մաշտոցի ժամանակ շատ ձեռագրեր չկային, ինչ գիտես ինչ ձեռագրերից է օգտվել մաշտոցը? գնացել են Կ. Պոլիս ձեռները մի տեքստ են տվել. որը հայտնի չէ, թե հունարեն է եղել թե Ասորերեն, շատերը կարծում են ասորերեն, այսինքն մաշտոցը այնուամենայնիվ անհայտ թարգմանույունից է թարգմանել մինչ այդ փոփոխված է եղել..ի դեպ այն ինչ դու կարդում ես ինչքանով և ինչով ես վստահ, որ Մաշտոցի թարգմանությունըն է? անձամբ Մաշտոցի ձեռագիրը տեսել ես? օրինակ Արևելահայերեն թարգմանույունը, որը Առաքելական եկեղցու պաշտոնական թարգմանույունը 100 տոկսով Մաշտոցի թարգմանույթան հետ կապ չունի
Անհիմն ու անհեթեթ պնդումներ ես անում, բայց որոշ ահրցերում ճիշտ ես տրամաբանում:
1. Մաշտոցի ժամանակ շատ ձեռագրեր չկային - Էնքան կային, որ նույնիսկ 100 հազարավոր ձեռագրերով գրադարաններ կային ;)
2. Մաշտոցը Կ.Պոլսում չի զբաղվել թարգմանչությամբ, գոնե սեփական ազգիդ պատմությունը մի խեղաթյուրի:
3. Այո, հայտնի չէ, թե հիմնականում որ լեզվի աղբյուրից են օգտվել Մաշտոցը և իր աշակերտները: Բայց հաստատ անհայտ թարգմանությունից չի օգտվել, որովհետև արդեն 5-րդ դարն էր` արդեն ետևում էին 2 տիեզերաժողովները:
4. Այո, վստահ չեմ, որ այն ինչ կարդում եմ հենց Մաշտոցյան տարբերակն է, քանի որ անձամբ չե տեսել, թե ինչ է գրել մաշտոցը :) Բայց անձամբ տեսել եմ մի ավետարան, որը թվագրվում էր առնվազն 7-րդ դարով: Եվ ավետարանի վերջում գրված էր, որ "դպիրն այն արտագրել է Թարգմանչաց կողմից գրված Ավետարանից"
5. Ինքդ քեզ հակասում ես, համ ասում ես "մաշտոցյանը չեք տեսել", համ էլ
Արևելահայերեն թարգմանույունը, որը Առաքելական եկեղցու պաշտոնական թարգմանույունը 100 տոկսով Մաշտոցի թարգմանույթան հետ կապ չունի
Էս մեկը չկպավ ;)
Hurricane
09.08.2011, 21:17
Անհիմն ու անհեթեթ պնդումներ ես անում, բայց որոշ ահրցերում ճիշտ ես տրամաբանում:
1. Մաշտոցի ժամանակ շատ ձեռագրեր չկային - Էնքան կային, որ նույնիսկ 100 հազարավոր ձեռագրերով գրադարաններ կային ;)
2. Մաշտոցը Կ.Պոլսում չի զբաղվել թարգմանչությամբ, գոնե սեփական ազգիդ պատմությունը մի խեղաթյուրի:
3. Այո, հայտնի չէ, թե հիմնականում որ լեզվի աղբյուրից են օգտվել Մաշտոցը և իր աշակերտները: Բայց հաստատ անհայտ թարգմանությունից չի օգտվել, որովհետև արդեն 5-րդ դարն էր` արդեն ետևում էին 2 տիեզերաժողովները:
4. Այո, վստահ չեմ, որ այն ինչ կարդում եմ հենց Մաշտոցյան տարբերակն է, քանի որ անձամբ չե տեսել, թե ինչ է գրել մաշտոցը :) Բայց անձամբ տեսել եմ մի ավետարան, որը թվագրվում էր առնվազն 7-րդ դարով: Եվ ավետարանի վերջում գրված էր, որ "դպիրն այն արտագրել է Թարգմանչաց կողմից գրված Ավետարանից"
5. Ինքդ քեզ հակասում ես, համ ասում ես "մաշտոցյանը չեք տեսել", համ էլ
Էս մեկը չկպավ ;)
Մաշտոցի հետ կարծեմ եթե չեմ սխալվում ինչ-որ Սահակ Պարթևն էր նաև թարգմանում, ինքն ա գնացել կարծեմ Կ. Պոլիս ձեռագրեր բերել թարգմանության համար, քանի որ հայաստանում ձեռագրեր չկաին... այն ժամանակ դեռ չէին հայտնաբերվել սինայան վատիկանայան կոդեքսները և շատ արժեքավոր ձեռագրեր, որոնք այժմ կան և գիտաքննական թարգմանույունները կատարվում են դրանցից..
ես շարունակում եմ 100 տոկոսով պնդել, պատրաստ եմ գրազ գալ, որ Արևելահայերեն թարգմանությունը Մեսրոպ մաշտոցի թարգմանության հետ կյապ չունի, քանի որ այն 1805թ-ի Զոհրապյանի թարգմանության վերատպություն է
Մաշտոցի հետ կարծեմ եթե չեմ սխալվում ինչ-որ Սահակ Պարթևն էր նաև թարգմանում, ինքն ա գնացել կարծեմ Կ. Պոլիս ձեռագրեր բերել թարգմանության համար, քանի որ հայաստանում ձեռագրեր չկաին...
Ինչպիսի անհարգալից վերաբերմունք Հայոց պատմության նկատմամբ :angry
Սահակ Պարթևը Կ. Պոլիս չի գնացել, առավել ևս ձեռագրեր չի բերել: Այդ ժամանակվա մեզ ամենամոտ և ամենամեծ ձեռագրատները Կապադովկիայում էին` Կեսարիա, Եդեսիա և այլն: Բավականին երկար ժամանակ Մաշտցը իր աշակերտների հետ գտնվել է այդ քաղաքներում: Էլ չեմ ասում, որ բազմաթիվ քաղաքներ ու գրադարաններ ուղարկվել են մարդիք` նյութեր հավաքելու:
այն ժամանակ դեռ չէին հայտնաբերվել սինայան վատիկանայան կոդեքսները և շատ արժեքավոր ձեռագրեր, որոնք այժմ կան և գիտաքննական թարգմանույունները կատարվում են դրանցից..
1. Սինայան Գիրքը այն ժամանակ հայտնաբերելու կարիք չկար, քանի որ Սինայի վանական համալիրը (սբ. Կատարինեի վանքը) Կառուցվել է բյուզանդական կայսր Կոնստանդինի մոր Կատարինեի միջոցներով` 4-րդ դարի կեսերին (արդեն իսկ ՀԱԵ-ն կար ու պատկերացրու քարոզելու ու ժամերգելու համար գրականություն ուներ ;) ) , իսկ ավելի ուշ Հուստինիանոս կայսրի ժամանակ` 6-րդ դարի կեսեին մեծացվել և շքեղացվել է: Ու հենց այդ վանքում էլ 19-րդ դարում ինչ-որ գերմանացի (անունը չեմ հիշում) ուղղակի տեսել և լուսաբանել է այն: Հատկանշական է 2 փաստ` Սինայան Գիրքը իր մեջ պարունակում է մասնակի Հին կտակարանը և մաբողջական Նոր կտակարանը, ու պարունակում է այնքան մեկնաբանական գրատռումներ, որ ինչև հիմա գլուխ եչն հանում որ մասն է մեկնաբանակն, իսկ որը` բնագրից թարգմանություն: Ու ամենայն հավանականությամբ Սինայան գիրքը ինքը նույնպես թարգմանություն է, այլ ոչ թե բնագիր ;)
2. Ալեքսանդրիական գիրքը գրվել է 5-րդ դարում` այսինքն հայերը արդեն իսկ ունեին հայալեզու Աստվածաշունչ :) Փաստորեն թվաբանությունից էլ ես թույլ ;) Ի դեպ Ալեքսանդրաիական գրքում բացակայում են կամ վնասված են Աստվածաշնչի շատ գրքեր, ինչպես նաև այդ գրքում ներառված են ապոկրիֆիկ համարվող որոշ հատվածներ:
3. Վատիկանյան Գիրքը թվագրվում է 4-րդ դարի կեսերով, ու նորից պարունակում է ոչ ամբողջական Հին և Նոր կտակարանների տեքստերը
Այսինքն. Մաշտոցի կողմից կատարված թարգմանությունները Սինայան ու Ալեքսանդրաին գրքերիս նոր են ընդամնեը մի 50-60 տարով` այսինքն դրանք գրողները, եթե կենդանի էլ չէին, ապա նրանց անմիջական հետևորդները հաստատ կենդանի էին ու դժշար թե քրիստոնեա աշխարհը նրանց մասին չգիտեր: Ու եթե այդ գրքերի թարգմանությունների ժամանակ հաշվի չեն առնվել, ապա հնարավոր է որ կային շատ ավելի հին և արժեքավոր գրքեր :)
ես շարունակում եմ 100 տոկոսով պնդել, պատրաստ եմ գրազ գալ, որ Արևելահայերեն թարգմանությունը Մեսրոպ մաշտոցի թարգմանության հետ կյապ չունի, քանի որ այն 1805թ-ի Զոհրապյանի թարգմանության վերատպություն է
Գրազ մի արի, քանի որ շատ մարդիք դեռ նույնիսկ տներում ունեն մինչև 1805թ. հրատարակված Աստվածաշնչեր, էլ չեմ ասում թե ինչքան ունի եկեղեցին ու թանգարանները (բա Մխիթարյանները? ;) )
Չնայած չեմ կարող պնդել (էն էլ 100%-ով :) ) , որ որևէ տարբերությոն չկա, քանի որ երկուսն էլ իրար կողք չեմ դրել-համեմատել, բայց կարծում եմ, որ մտքային փոփոխություն դժվար տեղի ունեցած լիներ, հակառակ դեպքում հենց ՀԱԵ շատ գործիչներ չէին ընդունի Զոհրապյանի թարգմանությունը: Հենց նույն Մխիթարյան միաբանները, նույնիսկ Վատիկանը շատ հանգիստ կարող են համեմատություն կատարել :)
Այնտեղ չի գրած Ինչ համար համար ինձ թողեցիր, դա դուք եք ավելացնում...
Ի դեպ ես փակագծերում նշել էի` իմ կարծիքով
Հա, չասեցիր, չզարմացար, երբ իմացար, որ Ալեքսանդրիական Գիրքը (կոդեքսը) ավելի նոր է, քան հայկական թարգմանությունները? :)
Hurricane
10.08.2011, 13:43
Չէ, դե չեղավ ախպեր, ավելի կոնկրետ փաստեր (փաստեր հենց Աստվածաշնչից ;) ) բեր:
Հենց դա էլ ասում եմ: Գրված է "Ինչու", որը կարելի է նաև հասկանալ "Ինչի համար" կամ "ինչ նպատակով": Ի դեպ հենց ռուսական սինոդալ թարգմանության մեջ գրված է "Боже Мой! Боже Мой! для чего Ты Меня оставил?"
http://ru.wikisource.org/wiki/%D0%9E%D1%82_%D0%9C%D0%B0%D1%80%D0%BA%D0%B0_%D1%81%D0%B2%D1%8F%D1%82%D0%BE%D0%B5_%D0%B1%D0%BB%D0%B0%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%B5%D1%81%D1%82%D0%B 2%D0%BE%D0%B2%D0%B0%D0%BD%D0%B8%D0%B5
Այ ստեղ ա, որ մի հոգի եբրայերեն իմացող ա պետք, որ ճիշտ թարգմանի :D Բայց եթե եբրայերենում "ինչու"-ն նույն կերպ բազմիմաստ է, ինչպես հայերենում, ապա "կորած ենք" :D
բոլորը գիտեն որ սինաոդալ թարգմանությունը ամենախայտառակ և կեղծված թարգմանություն է, սինոդալի մեջբերումը չանցավ..դու ինձ գիտաքննական տեքստերից մեջ բեր... սինոդալ թարգմանության և գիտաքննական տքեստերի միջև տարբերությունը միայն նոր կատակարանում հասնում է 6000-Ի:
ինչ վ երաբերում է, որ Հիսուսը անվանվում է Աստծո որդի , ասեմ Հոբ 1:6 համարում հրեշտակները և սատանան նույնպես անվանվում են Աստծո որդիններ` հոբ 1;6 << Օր մը` Աստուծոյ որդիները գացին տէրոջ առջեւ ներկայանալու. Սատանան ալ գնաց անոնց մէջ>>:
Այստեղից բառացի չի երևում, որ Սատանան աստծո որդիներից էր ;) ուղղամի "գնաց անոնց մեջ"` գնաց նրանց հետ, նրանց խմբի մեջ:
Այսպսով կա 4 տարբերակը ևս...Հիսուսը Մարմնացյալ հրեշտակ էր` Աստծո միածին որդին,`<< Աստծո արարծների սկիզբը>> կամ <<անդրանիկը բոլոր արածնների>>...ինչու ենք բացառում այս տարբերակը? ինչ հիմքերով?
Սա համապատասխանում է իմ կողմից առաջակված 2-րդ տարբերակին
2.կամ էլ Հիսուսը արդեն իսկ գերբնական հատկություններով օժտված մարդանման (կերպարանքով մարդ) արարած էր
Ուղղակի չեմ նշում անդրանիկ արարումն էր, թե ոչ, քանի որ անդրանիկությունը նրան միևնույն է աստված չի դարձնում ;)
բոլորը գիտեն որ սինաոդալ թարգմանությունը ամենախայտառակ և կեղծված թարգմանություն է, սինոդալի մեջբերումը չանցավ..դու ինձ գիտաքննական տեքստերից մեջ բեր... սինոդալ թարգմանության և գիտաքննական տքեստերի միջև տարբերությունը միայն նոր կատակարանում հասնում է 6000-Ի:
Նորից ջրում ես :)
Ախր ասեցի, չէ, որ եբրայերեն իմացողը մենակ կասի, թե ով է չիշտ թարգմանել եյդ պահը: Բացի այդ հայերեն "ինչու"-ն նույնպես բազմիմաստ է` "ինչ պատճառով", "ինչի համար", "ինչ նպատակով":
Այսինքն` եթե հստակ եբրայերենից թարգմանվի, թե ինչ է ասել Հիսուս իր խաչելության վրա եղած վերջին կենդանի վայրկյաններին, ապա նոր կիմաանանք, թե որն է ճիշտ:
Այնպես որ արի գիտաքննական տեքսետրը թողենք մի կողմ և խոսենք հենց Աստվածաշնչյան երկուստեք ընդունված (համ քո համ` իմ) փաստերով:
1. Փաստ - Հիսուս խաչի վրա վերջին պահին եբրայերեն դիմել է Աստծուն` "Էլոհի, էլոհի, լամմա շաբահֆանի":
2. Փաստ - ոչ ես և ոչ էլ ոնց հասկանում եմ դու եբրայերեն չգիտենք, որպեսզի ճիշտ թարգմանենք:
3. Փաստ - ՀԱԵ կողմից հրատարակված Աստվածաշնչում թարգմանելուց օգտագոծված է "ինչու" բազմիմաստ բառը:
4. Փաստ - ռուսական սինոդֆալ թարգմանությունում հստակ իմաստով նշված է "для чего"` "ինչի համար"
5. Փաստ - հայկական "ինչու"-ն չի հակասում ռուսականին` իմաստով թարգմանելի և նույնիսկ կիրառելի են: Այսինքն երկու տարբերակները իրար ամբողջապես համարժեք են մտքի տեսանկյունից
Խնդրում եմ, մի քաշվիր, ասա, թե որ փաստն եմ սխալ բերել:
Moonwalker
10.08.2011, 21:14
Անչափահասների նկատմամբ սեռական ոտնձգությունների մեղադրանքով ցմահ բանտարկության է դատապարտվել մորմոնների առաջնորդ Ուորեն Ջեֆֆսը: (http://www.gazeta.ru/social/2011/08/10/3729101.shtml) :[
Hurricane
11.08.2011, 12:11
Իսկ դու ոնց ես կարողանում քննարկել Աստծո հնարավորությունները? Քանի անձով ու քանի վայրում ուզի հանդես կգա` Աստված ամբողջ տիեզերքում է "Նրանից և Նրանով է ամեն ինչը":
Քանի որ Աստված ԱՄԵՆԱԿԱՐՈՂ Է ու անքննելի, ուստի ամեն ինչ էլ կարող է անել, նունիսկ այն ինչը չի տեղավորվում (ու պարտադիր էլ չի) մարդու գանգատուփում "ճռացող մեխանիզմի" սահմաններում:
Այնպիսի տպարովություն ստեղծվեց, թե դու գիտես Աստծո հնարավորություները ;)
մի բան կարող եմ հաստատապես նշել, Տիեզերքը ունի սահմաններ, որը ընդարձակվում է մեծացող արագությամբ..տիեզերքում գործում է պատճառահետևանքայնի սկզբունքը և ժամանակի մի ուղղությամբ ընթացքը..հետևաբար իմանլով որ Աստված անսկիզբ է և հավիտենական, ապա ԱՍստված չի կարող Տիեզերքի մեջ գնվել և Աստված գտնվում է Տիեզերքի սահմնններից դուրս, թեև աղոթքներուըմ ասվումն է <<Հայր մեր, որ երկնքում ես>> բայց ըստ գիտության Աստված պետք է, որ Տիեզերքի սահմմններից դուս գտնվի, քանի որ շուրջ 15 միլիարդ տարի առաջ չկար Տիեզերքը, բայց Աստված կար, այսինքն տիեզերքից դուրս էր գտնվում...
մի բան կարող եմ հաստատապես նշել, Տիեզերքը ունի սահմաններ, որը ընդարձակվում է մեծացող արագությամբ..տիեզերքում գործում է պատճառահետևանքայնի սկզբունքը և ժամանակի մի ուղղությամբ ընթացքը..հետևաբար իմանլով որ Աստված անսկիզբ է և հավիտենական, ապա ԱՍստված չի կարող Տիեզերքի մեջ գնվել և Աստված գտնվում է Տիեզերքի սահմնններից դուրս, թեև աղոթքներուըմ ասվումն է <<Հայր մեր, որ երկնքում ես>> բայց ըստ գիտության Աստված պետք է, որ Տիեզերքի սահմմններից դուս գտնվի, քանի որ շուրջ 15 միլիարդ տարի առաջ չկար Տիեզերքը, բայց Աստված կար, այսինքն տիեզերքից դուրս էր գտնվում...
Տիեզերքի կառուցվածքի, սահմանների, պատճառահետևանքային կապերի մասին գիտական բոլոր տվյալները ընդամենը ՏԵՍՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ են: Ոչինչ հաստատված չէ, ու բավականին շատ բաներ էլ արդեն հերքված են: Եթե խոսում ենք Աստվածաշնչյան փաստերով, ապա լավկլինի չանդրադառնանք գիտական տեսություններին, քանի որ տեսությունները հենց նրա հաար են, որպեսզի ապացուցվեն կամ հերքվեն, բայց որ թե նրան համար են, որպեսզի համարվեն փաստեր և հիմք հանդիսանան հիմնավոր ենթադրությունների համար:
Եթե Աստվածաշնչով ենք դիտում, ապա անկախ Տիեզերքի չափերից, տարիքից Աստված ավելի մեծ է, եվ տիեզերքում է, և նրանից դուրս, և երկրի վրա, և մարդկանց մեջ` ԱՄԵՆՈՒՐ:
Hurricane
11.08.2011, 13:02
Տիեզերքի կառուցվածքի, սահմանների, պատճառահետևանքային կապերի մասին գիտական բոլոր տվյալները ընդամենը ՏԵՍՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ են: Ոչինչ հաստատված չէ, ու բավականին շատ բաներ էլ արդեն հերքված են: Եթե խոսում ենք Աստվածաշնչյան փաստերով, ապա լավկլինի չանդրադառնանք գիտական տեսություններին, քանի որ տեսությունները հենց նրա հաար են, որպեսզի ապացուցվեն կամ հերքվեն, բայց որ թե նրան համար են, որպեսզի համարվեն փաստեր և հիմք հանդիսանան հիմնավոր ենթադրությունների համար:
Եթե Աստվածաշնչով ենք դիտում, ապա անկախ Տիեզերքի չափերից, տարիքից Աստված ավելի մեծ է, եվ տիեզերքում է, և նրանից դուրս, և երկրի վրա, և մարդկանց մեջ` ԱՄԵՆՈՒՐ:
Արի սենց հատկապես Մեծ պայթյունի տեսությունը գիօտականորեն ապացուցվել է և ոչինչ էլ չի հերքվել, Անդրոնային կոլայդերում փորձարկումնները միայն հաստատցեին Մեծ պայթյունը, էլ չեմ ասում, տիեզերքի 3կելվին աստիճանի ճառագայթումը, որը մեծ Պայթյունի հետևանք է, իսկ Մեծ Պայթյունը Առաջասցրել է Աստված..Գիտության և Աստվածաշնչի միջև հակասություն չկա
Արի սենց հատկապես Մեծ պայթյունի տեսությունը գիօտականորեն ապացուցվել է և ոչինչ էլ չի հերքվել, Անդրոնային կոլայդերում փորձարկումնները միայն հաստատցեին Մեծ պայթյունը, էլ չեմ ասում, տիեզերքի 3կելվին աստիճանի ճառագայթումը, որը մեծ Պայթյունի հետևանք է, իսկ Մեծ Պայթյունը Առաջասցրել է Աստված..Գիտության և Աստվածաշնչի միջև հակասություն չկա
Արի կլինի այնպիսի բաներից խոսա, որից ավելի լավ ես տեղյակ ու դեղին մամուլին հարիր բաներ մի ասա: Հենց քո գրառման մեջ էլ քեզ հերքել ես` Մեծ պայթյունի տեսությունը : Առայժմ տեսություն է ;) Այն առաջ քաշողներից մեկը Վ. Համբարձումյանն էր: Ի դեպ ասեմ, որ Այդ տեսությունը արդեն իսկ թերի է համարվում քանի որ արդեն իսկ չի կարողանում բացատրել որոշ հայտնի երևույթներ: Մասնավորապես, թե ինչու չի նվազում տիեզերքի ընդլայնման արագությունը:
Աստվածաշնչում ոչ մեծ պայթյունի մասին բան կա գրված (սկսվում է Երկրի ստեղծումից) ոչ էլ տիեզերական ճառագայթման:
Նույն գիտությունը պնդում է, որ հարություն չկա, որ հնարավոր չի, որ երկրի տարիքը լինի 6000 տարեկան, առավել ևս մարդ արարածը գոյություն ունի տասնյակ անգամներ ավելի շատ, քան գրված է Աստվածաշնչում: Այնպես որ, եթե խոսում ենք դավանանքի սկզբունքային տարբերությունների մասին, խնդրում եմ անիմաստ տեղը մեջբերումներ չանել աստղաֆիզիկայից ու տարրական մասնիկների ֆիզիկայից, քանի որ այդ մեջբերումները դավանական ոչ մի արժեք չունեն ;)
Մի բան էլի մոռացա :D
մի բան կարող եմ հաստատապես նշել, Տիեզերքը ունի սահմաններ, որը ընդարձակվում է մեծացող արագությամբ..
Դե թող գնան ու մոստից քցվեն բոլոր այն գիտնականները, որոնք այս հարցի վրա դարերով գլուխ են ջարդում, որովհետև մեր Hurricane արդեն հաստատապես գիտի, թե որը որից հետո է ;)
Hurricane
11.08.2011, 14:05
Մի բան էլի մոռացա :D
Դե թող գնան ու մոստից քցվեն բոլոր այն գիտնականները, որոնք այս հարցի վրա դարերով գլուխ են ջարդում, որովհետև մեր Hurricane արդեն հաստատապես գիտի, թե որը որից հետո է ;)
գիտությունից հետս մնացել...ես ինքս գիտական բլոգի հեղինակ եմ և տեղադրում եմ գիտական նյութեր, կենսբանությունից Աստղգիտությունից, գենետիկայից, մոլեկուլյար կենսաբանությունից, ֆիզիկայից
ինչէ... http://news.am/arm/news/44544.html նայի սա....Աստղերի կարմիր շեղումը ապացուցեց, որ Աստղերը և գալակտիկանները հեռանում են իրարից, ըսդ որում , մութ էներգիայի շնորհիվ մեծացող արագությամբ` Նենց մի արա Աստվածխաշնչյան քննարկումը վերածվի գիտականի, առաջինը ես չեմ ուզում բայց ստիպված եմ`
1998թ.-ին գիտնականները ուսումնասիրելով գերնոր (Supernova) աստղերի լույսը եկան այն եզրակացության, որ տիեզերքը ընդարձակվում է մեծացող արագությամբ: Գիտնականները պարզեցին, որ կա մի էներգիա, որը ստիպում տիեզերքը ընդարձակվել մեծացող արագությամբ և այդ էներգիան ստացավ <<Մութ էներգիա>> անվանումը, քանի որ այն չի ենթարկվում ֆիզիկայում գործող օրենքներին: Մութ էներգիան կազմում է տիեզերքի մոտ 73%-ը:Այն հավասարաչափ տարածված է ամբողջ տիեզերքում և տիեզերքի վրա ազղդում է, որպես հակագրավիտացիոն ուժ:
գիտությունից հետս մնացել...ես ինքս գիտական բլոգի հեղինակ եմ և տեղադրում եմ գիտական նյութեր, կենսբանությունից Աստղգիտությունից, գենետիկայից, մոլեկուլյար կենսաբանությունից, ֆիզիկայից
ինչէ... http://news.am/arm/news/44544.html նայի սա....Աստղերի կարմիր շեղումը ապացուցեց, որ Աստղերը և գալակտիկանները հեռանում են իրարից, ըսդ որում , մութ էներգիայի շնորհիվ մեծացող արագությամբ` Նենց մի արա Աստվածխաշնչյան քննարկումը վերածվի գիտականի, առաջինը ես չեմ ուզում բայց ստիպված եմ`
1998թ.-ին գիտնականները ուսումնասիրելով գերնոր (Supernova) աստղերի լույսը եկան այն եզրակացության, որ տիեզերքը ընդարձակվում է մեծացող արագությամբ: Գիտնականները պարզեցին, որ կա մի էներգիա, որը ստիպում տիեզերքը ընդարձակվել մեծացող արագությամբ և այդ էներգիան ստացավ <<Մութ էներգիա>> անվանումը, քանի որ այն չի ենթարկվում ֆիզիկայում գործող օրենքներին: Մութ էներգիան կազմում է տիեզերքի մոտ 73%-ը:Այն հավասարաչափ տարածված է ամբողջ տիեզերքում և տիեզերքի վրա ազղդում է, որպես հակագրավիտացիոն ուժ:
:angry
Հերիք է սեփական կարծիքը փորձես "ֆինտեր" անելով ճշմարտոթյան տակ անցկացնել:
Հղումդ նայեցի, մեջբերեմ
Գուրզադյանը եւ իր գործընկերները առաջ են քաշել Տիեզերական մնացորդային ճառագայթման նոր բնութագրիչ:
Գուրզադյանի խումբը, դիտելով մնացորդային ճառագայթումը որպես քաոսային եւ կանոնավոր ազդանշանների համախումբ, կարողացել է ապացուցել, որ պատահական ազդանշանի ներդրումը ընդամենը 20 տոկոս է:
Եվ ինչ է, սրանից հետևում? Այն, որ ապացուցել եմ Մեծ Պայթյունի տեսությունը?
Մեկ էլ այն, որ հայտանբերել են ևս մեկ երևույթ-մատերիա "մութ էներգիա" (լավա չեն գրել Խավարի կամ Չարի էներգիա :D ), որը նորից չգիտեն ինչ է ու ոնց: Ի դեպ հենց նույն մեծ պայթյունի տեսությունը նախկինում պնդում էր 2 բան. 1. որ տիեզերքը կընդլայնվի անքան, որ կանգ կառնի ընդլայնումը, այնուհետև նորից կսկսի սեղմվել ու նորից կպայթի 2. Տիեզերքը անվերջ կընդլայնվու ու կանհետանա` ատոմների միջև հեռավորությունները կլինեն այնպիսին, որ նյութ չի լինի: Բայց արի ու տես, որ Մութ էներգաին այլ ծրագրեր ունի ;) ԻՆչ որ պահին ընդլայնումը դանդաղել է, բայց մութ էներգիան նորից արագացում է հաղորդել:
Ու դու սրանք անվանում ես Ապացուցված տեսություններ? Ու ինչ կապ ունի Մութ էներգիան Աստծո հետ?
Սկեպտիկ ջան , ինձ օտար լեզվի թարգմանությունները ոչինչ չեն ասում, որովհետև ես ունեմ հունարեն բնագիրը , որով և համեմատություններ եմ անում:
Սկեպտիկի նշած կայքում կան նաև հունարեն և արևմտահայերեն տարբերակները :)
Եվ ինչ ես կարծում, հունարենը ումն է? Greek NT: Westcott / Hort, UBS4 Variants http://whnac.biblos.com/revelation/1.htm
:D
Ստուգեցի` էլի անտեր-անտիրական գրանցված կայք է ;)
Ասածս նա է, որ Աստվածաշունչը միայն Սուրբ Հոգով լցված անձնավորությունը կարող է ճիշտ թարգմանել/մեկնաբանել, գիտությունը այստեղ անզոր/անօգուտ է:
Իմ ասածն էլ այն է, որ սուրբ հոգով լցված էին ոչ միայն 4 աաքյալները, այլև մյուսները` մյուս 8-ը ;)
Հ.Գ.
բայց վստահում եմ 1500տարուց ավելի արդեն գոյություն ունեցող Աստվածաշնչին:
Եթե Ավետրանը գրել են առաքյալները, ապա Նոր կտակարանի տարիքը առնվազն 1950 տարի է ;)
Ավետարանականներ ու Ավետարանչականներ նո՞ւյնն են։
Հուսամ` օֆֆթոփ չի համարվի. :))
http://www.youtube.com/watch?v=SOJtqbT8X-M
Ավետարանականներ ու Ավետարանչականներ նո՞ւյնն են։
Չէ,բայց ինչքան հասկացել եմ,ոչմեկ տարբերությունները հաստատ չգիտի)))
Ավետարանականներ ու Ավետարանչականներ նո՞ւյնն են։
Գայանե ջան, քանի որ հազարից մեկ ինտերնետ եմ մտել, աշխատեմ գոնե մի քիչ օգուտ տալ ու պատասխանել հարցիդ :)
Եթե հարցին պատասխանենք ՀՀ-ում բողոքականների համեմատաբար ավելի մեծ համայնքի առնչությամբ, որը ղեկավարում է Ռընե Լևոնյանը և որն ավելի է հայտնի ավետարանականներ կամ ավետարանչականներ անունուվ, ապա իրենց մոտ այսպես է. կազմակերպության պաշտամունքային կառույցը (որ իրենք եկեղեցի են կոչում), պաշտոնապես կոչվում է «Հայաստանյայց Ավետարանական եկեղեցի», իսկ օֆիսը՝ «Հայ ավետարանչական ընկերակցություն»:
Բայց «ավետարանական» մակդիրն իրենց պաշտոնական անվանը կպցրել են նաև բապտիստական և խարիզմատական մի շարք կազմակերպություններ ևս. օրինակ՝ «Հայաստանի ավետարանական հավատքի քրիստոնյաների «Կյանքի Խոսք» եկեղեցի», «ՀՀ Ավետարանի հավատքի «Միաբանություն» եկեղեցիների միություն», «ՀՀ ավետարանական հավատքի «Ռեմա» եկեղեցի», «Շիրակի մարզի Հայ ավետարանական մկրտական եկեղեցի» և այլն:
Իմ ասածն էլ այն է, որ սուրբ հոգով լցված էին ոչ միայն 4 աաքյալները, այլև մյուսները` մյուս 8-ը ;)
Բայց չգիտե՞ս, որ «Մէկուն տրուած է իմաստութեան խօսք՝ Հոգիով. ուրիշին՝ գիտութեան խօսք, նոյն Հոգիով, ուրիշին՝ հաւատք, նոյն Հոգիով. ուրիշին՝ բժշկելու շնորհներ, նոյն Հոգիով. ուրիշին՝ հրաշագործութիւններ, ուրիշին՝ մարգարէութիւն, ուրիշին՝ հոգիներու զատորոշութիւն, ուրիշին՝ զանազան լեզուներու տեսակներ, ուրիշին՝ լեզուներու թարգմանութիւն»: (Ա Կորնթ. 12: 8-10) ....
Եթե Ավետրանը գրել են առաքյալները, ապա Նոր կտակարանի տարիքը առնվազն 1950 տարի է
Խոսքը արդեն կազմավորված, որպես Աստվածաշունչ գրքի մասին է
eduard30
15.08.2011, 20:05
Նորից կրկնեմ, ես աստվածաշունչը համարում եմ մարդու գրվածք, այլ ոչ թե աստծուց ծնված: Այդ իսկ պատճառով այն զուրկ չէ թերություններից և իմ կարծիքով սխալ է այն ընդունել դոգմատիկ ձևով:
Տրամաբանությանս միակ հիմքը իմ վստահությունն է տրամաբանությանս նկատմամբ ;)
Ես չեմ ասել, թե համոզված եմ գիտության բացարձակ ճշմարտացիության վրա: Մինչև հիմա չհասկացար, որ ես ոչ մի բան բացարձակորեն չեմ ընդունում, նույնիսկ իմ կարծիքների սխալ լինելը չեմ բացառում, բայց չարտահայտել դրանք չեմ կարող:
Չկա անթերի գաղափարախոսություն, գիտություն, փիլիսոփայություն և կրոն: Սրանք պիտի համադրել իրար հետ, մաքսիմալ իրատեսության համար, այլ ոչ թե հակադրել: Եվ որ ամենակարևորն է համադրելուց պիտի հնարավորինս այնպես անել, որ քո ներքին մղումների հետ համահունչ լինի...
Խնդիր չկա: Եվ այս շարքը կարելի է շարունակել, նման անձեր աշխարհում շատ են եղել, որ Հիսուսի անձին հավասար են եղել, ու մարդկությանը ճիշտ ապրելու դեղատոմս են փորձել տալ: Ու բոլորի հիմքում էլ նույն բանն է ընկած եղել՝ սերը: Այնպես որ Հիսուսին գերակա համարելը արդար չի լինի մյուսնեի նկատմամբ: Եվ դա տանում է հակադրումների, այն առումով, որ քրիստոնյաների մեծ մասը դոգմատիկ ձևով համարում են, թե Հիսուսին չերկրպագող անձը և առավելապես ոչ քրիստոնյաները հայտվելու են դժողքում... Այս թեման շատ է ծեծվել, չեմ ուզում անդրադառնալ, բայց ասեմ որ չեմ կարծում, թե ոչ քրիստոնյա, բայց մարդկային օրենքներով ապրող մարդը հայտվելու է դժողքում: Եվ ընդհանրապես դժողքի գոյությունը իմ համար ընդունելի չի...
Բարի:
Տրամաբանությանտ ճշմարիտությունը կարելի է փորցել եթե իհարկե համաձայնվես:
VisTolog
19.08.2011, 18:11
http://demotivation.me/images/20090913/fez30phhz9g9.jpg
Հը՞ պարոնայք հավատացյալներ::unsure
http://demotivation.me/images/20090913/fez30phhz9g9.jpg
Հը՞ պարոնայք հավատացյալներ::unsure
Սպինոզան էդքան էլ աթեիստ չէր. պանթեիստ էր, բայց էդի աթեիզմից մենակ ռոմանտիկայի աստիճանով ա տարբերվում: :))
Իսկ Դեմոկրիտեսը չէր էլ կարա դրախտ գնար, քանի որ փրկիչը դեռ չկար: :pardon
http://demotivation.me/images/20090913/fez30phhz9g9.jpg
Հը՞ պարոնայք հավատացյալներ::unsure
Միթե հավատացյալներն են կամ ինչ-որ եկեղեցի որ պետք է որոշի ով որտեղ պիտի լինի???? Մեկ արդար դատավոր կա՝ ՀԻՍՈՒՍ
Միթե հավատացյալներն են կամ ինչ-որ եկեղեցի որ պետք է որոշի ով որտեղ պիտի լինի???? Մեկ արդար դատավոր կա՝ ՀԻՍՈՒՍ
Նկարում հիշատակված Նիցշեն ասել ա. «Բոլոր հետաքրքիր մարդիկ դրախտում բացակայում են»:
Սա, հերթական անգամ, իմիջիայլոց:
Moonwalker
19.08.2011, 20:56
Նկարում հիշատակված Նիցշեն ասել ա. «Բոլոր հետաքրքիր մարդիկ դրախտում բացակայում են»:
Սա, հերթական անգամ, իմիջիայլոց:
Հա, բայց էդ թույլ մխիթարություն ա:pardon՝
http://demotivators.ru/media/posters/766537_prodolzhaj-smeyatsya.thumbnail.jpg
VisTolog
19.08.2011, 21:04
Միթե հավատացյալներն են կամ ինչ-որ եկեղեցի որ պետք է որոշի ով որտեղ պիտի լինի???? Մեկ արդար դատավոր կա՝ ՀԻՍՈՒՍ
Բա Հիսուսը իրա օրենսգրքում չի՞ գրել, որ պետքա անհավատները գնան դժոխք: Թե՞ պատմության մեջ մեծ դեր ունեցող մարդիկ չպետքա գնան::D
Հա, բայց էդ թույլ մխիթարություն ա:pardon՝
http://demotivators.ru/media/posters/766537_prodolzhaj-smeyatsya.thumbnail.jpg
:love
Վստահ չեմ, որ կխոսենք, բայց վստահ եմ, որ հիմա խոսում ենք: :pardon
Moonwalker
19.08.2011, 21:20
:love
Վստահ չեմ, որ կխոսենք, բայց վստահ եմ, որ հիմա խոսում ենք: :pardon
Դե հա դու ես որոշում: (http://en.wikipedia.org/wiki/Pascal%27s_Wager):pardon
Դե հա դու ես որոշում: (http://en.wikipedia.org/wiki/Pascal%27s_Wager):pardon
http://newsweek.washingtonpost.com/onfaith/panelists/sam_harris/2007/04/the_cost_of_betting_on_faith.html
http://www.rejectionofpascalswager.net/pascal.html
http://www.infidels.org/library/modern/jeffrey_jordan/belief.html
Դոքինզս էլ իրա թիվ 1 բեսթսելլերի /որը, մարդամեկի տանը դրած, փոշոտվում ա :sad/ գլուխներից մեկը նվիրել էր դրա քննադատությանը:
Ավելի լավ ա` էս ուրախ նոտայի վրա ավարտենք: :)) :kiss
http://demotivation.me/images/20090913/fez30phhz9g9.jpg
Հը՞ պարոնայք հավատացյալներ::unsureՍրանից էժանագին փաստարկ չէիր կարող բերել, հարգելի Վիստոլոգ: Դու ավելի խելացի ու հեռանկարային երիտասարդ ես, կարիք չկա, որ նույնիսկ ֆորումային քննարկման համար նման ցածրաճաշակ միջոցների դիմես:
http://demotivation.me/images/20090913/fez30phhz9g9.jpg
Հը՞ պարոնայք հավատացյալներ::unsure
Էս սրանց պռիչոսկեքնա՞ դուրդ եկել
Այսօր Վեհափառ Հայրապետի ծնունդն է:
Ամեն հայի սրտից բխած, Լսիր այս ձայն, ո՜վ Աստուած. Երկար կեանք տուր Հայրապետին, Երկար օրեր Հայոց Հօր. ...
Այսօր Վեհափառ Հայրապետի ծնունդն է:
Ամեն հայի սրտից բխած, Լսիր այս ձայն, ո՜վ Աստուած. Երկար կեանք տուր Հայրապետին, Երկար օրեր Հայոց Հօր. ...
-1
Սանահինը «սարերում գտնվող օբյեկտ» անվանողը համակրանքի, մեղմ ասած, արժանի չի.
http://www.youtube.com/watch?v=PCe85FPdkv4
-1
Սանահինը «սարերում գտնվող օբյեկտ» անվանողը համակրանքի, մեղմ ասած, արժանի չի.
http://www.youtube.com/watch?v=PCe85FPdkv4
Դու քո տեսակետն ունես, ես ՝ իմը: Դու կարող ես համարել սխալ մոտեցում Վեհափառի կողմից, ես՝ ճիշտ, քանի որ դրա համար կան համապատասխան մարմիններ .... :
VisTolog
21.08.2011, 17:01
Էս սրանց պռիչոսկեքնա՞ դուրդ եկել
Դե չէի էլ մտածում որ ավել բան կարողա տեսնեիր:
Բա Հիսուսը իրա օրենսգրքում չի՞ գրել, որ պետքա անհավատները գնան դժոխք: Թե՞ պատմության մեջ մեծ դեր ունեցող մարդիկ չպետքա գնան::D
Պատմության մեծ կամ փոքր լինելով չի որոշվում մարդու փրկության հարցը , այլ Աստծո հանդեպ ունեցած հավատքով, այս աշխարհում իրենց մեծ համարող մարդիկ Աստծո համար ոչ մի նշանակություն էլ չունեն. Կարդա՛ ա. թուղթ կորնթացիս 1;27-31
VisTolog
21.08.2011, 19:11
Պատմության մեծ կամ փոքր լինելով չի որոշվում մարդու փրկության հարցը , այլ Աստծո հանդեպ ունեցած հավատքով, այս աշխարհում իրենց մեծ համարող մարդիկ Աստծո համար ոչ մի նշանակություն էլ չունեն. Կարդա՛ ա. թուղթ կորնթացիս 1;27-31
(c) Աստծո արդարություն:
Դե չէի էլ մտածում որ ավել բան կարողա տեսնեիր:
Վիսթ ջան , ինձ թույլ տվեցի հետդ կատակել , ներող կլինես, իսկ Լինկոլնը աթեիստ չի եղել , բայց նրա փրկության մասին տեղյակ չեմ
VisTolog
21.08.2011, 19:34
Վիսթ ջան , ինձ թույլ տվեցի հետդ կատակել , ներող կլինես, իսկ Լինկոլնը աթեիստ չի եղել , բայց նրա փրկության մասին տեղյակ չեմ
Ես էլ առաջին կատակ-գրառումը տեսա, քո «կատարմամբ»::))
Էլ ինչ եմ խոսում? Դուք փորձում եք ամբող Ասվածաշունչը մեկնաբանել մարդկային տկար տրամաբանության տեսանկյունից, իսկ եթե համարում եք, որ Աստվածաշունչը Աստծո խոսքն է, ապա Աստծո խոսը մարդկային տրամաբանությամբ վերլուծելը առնվազն անխելքություն է:
Չէի ասի, թե անխելքություն է, այսինքն կախված է նրանից թե ինչպես ես պատկերացնում աստծուն: Եթե աստծուն պատկերացնում ես վրիժառուի կերպարանքով, որն անհամբեր սպասում է, թե երբ ենք մեռնելու, որ մաքրի մեր հետ հաշիվները, ապա բնականաբար նրա արարքներն ու խոսքը Մարդկային տրամաբանությամբ վերլուծելն անիմաստ է, որովհետև էդ դեպքում նա ուղղակի արժանի չի Մարդկային որևէ բանի` ներառյալ տրամաբանությանը: Բայց, (եթե իհարկե նա կա), եթե դու նրան պատկերացնում ես որպես կատարյալ ՄԱՐԴ (չէ որ մարդուն ստեղծեց իր նմանությամբ, հետևաբար մարդը աստծու ոչ էնքան հաջող ստացված տարբերակն է, կամ այլ կերպ ասած Աստված մարդու կատարյալ տեսակն է` կատարյալ բարի, կատարյալ մեծահոգի, կատարյալ կամային հատկանիշներով և այլն), ապա էդքան էլ դժվար չի զոռ տալ երևակայությանը ու հասկանալ թե տվյալ իրավիճակում ինչպես կպահեր իրեն մարդը, եթե լիներ կատարյալ, իմա Աստված, ու նրա խոսքը հասկանալն էլ էդքան դժվար չի լինի (եթե իհարկե գտնես էդ խոսքը):
Չէի ասի, թե անխելքություն է, այսինքն կախված է նրանից թե ինչպես ես պատկերացնում աստծուն: Եթե աստծուն պատկերացնում ես վրիժառուի կերպարանքով, որն անհամբեր սպասում է, թե երբ ենք մեռնելու, որ մաքրի մեր հետ հաշիվները, ապա բնականաբար նրա արարքներն ու խոսքը Մարդկային տրամաբանությամբ վերլուծելն անիմաստ է, որովհետև էդ դեպքում նա ուղղակի արժանի չի Մարդկային որևէ բանի` ներառյալ տրամաբանությանը: Բայց, (եթե իհարկե նա կա), եթե դու նրան պատկերացնում ես որպես կատարյալ ՄԱՐԴ (չէ որ մարդուն ստեղծեց իր նմանությամբ, հետևաբար մարդը աստծու ոչ էնքան հաջող ստացված տարբերակն է, կամ այլ կերպ ասած Աստված մարդու կատարյալ տեսակն է` կատարյալ բարի, կատարյալ մեծահոգի, կատարյալ կամային հատկանիշներով և այլն), ապա էդքան էլ դժվար չի զոռ տալ երևակայությանը ու հասկանալ թե տվյալ իրավիճակում ինչպես կպահեր իրեն մարդը, եթե լիներ կատարյալ, իմա Աստված, ու նրա խոսքը հասկանալն էլ էդքան դժվար չի լինի (եթե իհարկե գտնես էդ խոսքը):
Միթե Աստծո գոյությունը կախված է մարդու տրամաբանությունից կամ պատկերացումից? Միթե կարելի է մարդկային իմաստությամբ Աստված ճանաչել ? Միթե առանց հավատի կարող է մարդ Աստծո խոսքը ընկալել, հասկանալ? միթե Աստծո խոսքը յոթը սարի հետևում է, որ չգտնես?
Միթե Աստծո գոյությունը կախված է մարդու տրամաբանությունից կամ պատկերացումից? Միթե կարելի է մարդկային իմաստությամբ Աստված ճանաչել ? Միթե առանց հավատի կարող է մարդ Աստծո խոսքը ընկալել, հասկանալ? միթե Աստծո խոսքը յոթը սարի հետևում է, որ չգտնես?
Գոյությունը կախված չի, նա կամ կա, կամ չկա, հաստատ չգիտեմ, բայց էն, թե ոնց ենք պատկերացնում նրան, արդեն մեր տրամաբանությունից ու երևակայությունից է կախված: Դու, օրինակ, կարաս հավատաս, որ մահից հետո երկնային դատաստանի առաջ ես կանգնելու, ու Աստված դատելու է քեզ, Ես էլ կարամ հավատամ, որ Աստված ու դատ, հաշվեհարդար, պատիժ, հատուցում հասկացությունները չեն կարող ընդհանուր ոչինչ ունենալ:
VisTolog
03.09.2011, 09:00
Միթե Աստծո գոյությունը կախված է մարդու տրամաբանությունից կամ պատկերացումից? Միթե կարելի է մարդկային իմաստությամբ Աստված ճանաչել ? Միթե առանց հավատի կարող է մարդ Աստծո խոսքը ընկալել, հասկանալ? միթե Աստծո խոսքը յոթը սարի հետևում է, որ չգտնես?
Դե շատերի համար կախված չի, դրա համար էլ տրամաբանողը նախ տրամաբանումա, հետո նոր հավատում, իսկ հավատացողը հավատումա ու չի էլ տրամաբանում:
Աստծո խոսքը ինչիսա պետք՞
Գոյությունը կախված չի, նա կամ կա, կամ չկա, հաստատ չգիտեմ, բայց էն, թե ոնց ենք պատկերացնում նրան, արդեն մեր տրամաբանությունից ու երևակայությունից է կախված: Դու, օրինակ, կարաս հավատաս, որ մահից հետո երկնային դատաստանի առաջ ես կանգնելու, ու Աստված դատելու է քեզ, Ես էլ կարամ հավատամ, որ Աստված ու դատ, հաշվեհարդար, պատիժ, հատուցում հասկացությունները չեն կարող ընդհանուր ոչինչ ունենալ:
Հարգելիս, դու գիտես ինչ ասել է՝ Աստծո արդարությունը?
Դե շատերի համար կախված չի, դրա համար էլ տրամաբանողը նախ տրամաբանումա, հետո նոր հավատում, իսկ հավատացողը հավատումա ու չի էլ տրամաբանում:
Աստծո խոսքը ինչիսա պետք՞
Հարգելիս, եթե Աստծո խոսքը քեզ պետք չի, ոչ ոք էլ քեզ չի ստիպում , մանավանդ՝ Աստված, նա միայն ասում է, որ իրեն ընտրես և հավիտենական կյանք ունենաս, իսկ ընտրությունը՝ քոնն է.
,,Եթէ լսես մեր Տէր Աստծու պատուիրանները, որ ես այսօր պատգամում եմ քեզ՝ սիրես քո Տէր Աստծուն, ընթանաս նրա ճանապարհներով, պահես նրա օրէնքները, նրա պատուիրաններն ու նրա կանոնները, կ՚ապրէք ու բազմամարդ կը լինէք, եւ քո Տէր Աստուածը քեզ կ՚օրհնի ամբողջ երկրում, ուր կը մտնես այն ժառանգելու համար։ 17Իսկ եթէ քո միտքը փոխես, չհնազանդուես, մոլորուելով երկրպագես օտար աստուածների ու պաշտես դրանք, 18ապա այսօր քեզ յայտնում եմ, որ կը կորչէք, երկար չէք մնայ այն երկրում, ուր դուք կ՚անցնէք Յորդանան գետը կտրելով՝ այն ժառանգելու համար։ 19Երդւում եմ ձեզ երկնքով ու երկրով, որ ձեր առջեւն եմ դնում կեանքն ու մահը, օրհնութիւններն ու անէծքները։ Ընտրի՛ր կեանքը, որպէսզի ապրէք դու եւ քո սերունդը։ 20Պէտք է սիրես քո Տէր Աստծուն, լսես նրա ասածը, կապուած մնաս նրան, որովհետեւ նա է քո կեանքն ու քո երկարակեցութիւնը,, բ. Օրինաց 30:
Հարգելիս, եթե Աստծո խոսքը քեզ պետք չի, ոչ ոք էլ քեզ չի ստիպում , մանավանդ՝ Աստված, նա միայն ասում է, որ իրեն ընտրես և հավիտենական կյանք ունենաս, իսկ ընտրությունը՝ քոնն է.
,,Եթէ լսես մեր Տէր Աստծու պատուիրանները, որ ես այսօր պատգամում եմ քեզ՝ սիրես քո Տէր Աստծուն, ընթանաս նրա ճանապարհներով, պահես նրա օրէնքները, նրա պատուիրաններն ու նրա կանոնները, կ՚ապրէք ու բազմամարդ կը լինէք, եւ քո Տէր Աստուածը քեզ կ՚օրհնի ամբողջ երկրում, ուր կը մտնես այն ժառանգելու համար։ 17Իսկ եթէ քո միտքը փոխես, չհնազանդուես, մոլորուելով երկրպագես օտար աստուածների ու պաշտես դրանք, 18ապա այսօր քեզ յայտնում եմ, որ կը կորչէք, երկար չէք մնայ այն երկրում, ուր դուք կ՚անցնէք Յորդանան գետը կտրելով՝ այն ժառանգելու համար։ 19Երդւում եմ ձեզ երկնքով ու երկրով, որ ձեր առջեւն եմ դնում կեանքն ու մահը, օրհնութիւններն ու անէծքները։ Ընտրի՛ր կեանքը, որպէսզի ապրէք դու եւ քո սերունդը։ 20Պէտք է սիրես քո Տէր Աստծուն, լսես նրա ասածը, կապուած մնաս նրան, որովհետեւ նա է քո կեանքն ու քո երկարակեցութիւնը,, բ. Օրինաց 30:
Այսինքն, եթե ճիշտ հասկացա, աստծուն հնազանդվելու ու պատվիրանները պահելու դեպքում VisTolog-ը կկտրի-կանցնի Հորդանան գետը ու կժառանգի Իսրայելը: :8
VisTolog
03.09.2011, 19:54
Հարգելիս, եթե Աստծո խոսքը քեզ պետք չի, ոչ ոք էլ քեզ չի ստիպում , մանավանդ՝ Աստված, նա միայն ասում է, որ իրեն ընտրես և հավիտենական կյանք ունենաս, իսկ ընտրությունը՝ քոնն է.
,,Եթէ լսես մեր Տէր Աստծու պատուիրանները, որ ես այսօր պատգամում եմ քեզ՝ սիրես քո Տէր Աստծուն, ընթանաս նրա ճանապարհներով, պահես նրա օրէնքները, նրա պատուիրաններն ու նրա կանոնները, կ՚ապրէք ու բազմամարդ կը լինէք, եւ քո Տէր Աստուածը քեզ կ՚օրհնի ամբողջ երկրում, ուր կը մտնես այն ժառանգելու համար։ 17Իսկ եթէ քո միտքը փոխես, չհնազանդուես, մոլորուելով երկրպագես օտար աստուածների ու պաշտես դրանք, 18ապա այսօր քեզ յայտնում եմ, որ կը կորչէք, երկար չէք մնայ այն երկրում, ուր դուք կ՚անցնէք Յորդանան գետը կտրելով՝ այն ժառանգելու համար։ 19Երդւում եմ ձեզ երկնքով ու երկրով, որ ձեր առջեւն եմ դնում կեանքն ու մահը, օրհնութիւններն ու անէծքները։ Ընտրի՛ր կեանքը, որպէսզի ապրէք դու եւ քո սերունդը։ 20Պէտք է սիրես քո Տէր Աստծուն, լսես նրա ասածը, կապուած մնաս նրան, որովհետեւ նա է քո կեանքն ու քո երկարակեցութիւնը,, բ. Օրինաց 30:
Բարի: Հավիտենական կյանքը ինչի՞սա պետք: Ի՞նչ եմ անելու էդ կյանքում: Ո՞վ եմ լինելու էդ հավիտենական կյանքում:
Այսինքն, եթե ճիշտ հասկացա, աստծուն հնազանդվելու ու պատվիրանները պահելու դեպքում VisTolog-ը կկտրի-կանցնի Հորդանան գետը ու կժառանգի Իսրայելը: :8
Հարգելիս ,կժառանգի ոչ թե Իսրայելը, այլ՝ Նոր Երուսաղեմը, հավիտենական կյանքը
Բարի: Հավիտենական կյանքը ինչի՞սա պետք: Ի՞նչ եմ անելու էդ կյանքում: Ո՞վ եմ լինելու էդ հավիտենական կյանքում:
Էն, ինչ որ պարտավոր էիր անել մինչև էդ, ուղղակի էս դեպքում` անդադար. երկրպագել:
VisTolog
03.09.2011, 20:07
Էն, ինչ որ պարտավոր էիր անել մինչև էդ, ուղղակի էս դեպքում` անդադար. երկրպագել:
Խի եղե՞լ ես արդեն ընդեղ::))
Գոյությունը կախված չի, նա կամ կա, կամ չկա, հաստատ չգիտեմ, բայց էն, թե ոնց ենք պատկերացնում նրան, արդեն մեր տրամաբանությունից ու երևակայությունից է կախված: Դու, օրինակ, կարաս հավատաս, որ մահից հետո երկնային դատաստանի առաջ ես կանգնելու, ու Աստված դատելու է քեզ, Ես էլ կարամ հավատամ, որ Աստված ու դատ, հաշվեհարդար, պատիժ, հատուցում հասկացությունները չեն կարող ընդհանուր ոչինչ ունենալ:
Շատ հետաքրքիր է ձեր՝ արիացիներիդ աստվածպաշտությունը ինչումն է կայանում, կամ ինչ եք հասկանում Աստված ասելով:
Եթե Աստված սեր է , դա չի նշանակում որ դատ, հատուցում կամ պատիժ չկա, կա՛ , որովհետև Աստված նաև սուրբ է և արդար, և հենց իր արդարությամբ էլ պիտի դատի, հատուցի և պատժի, բայց ամեն բան իր ժամանակին պետք է լինի:
Շատ հետաքրքիր է ձեր՝ արիացիներիդ աստվածպաշտությունը ինչումն է կայանում, կամ ինչ եք հասկանում Աստված ասելով:
Եթե Աստված սեր է , դա չի նշանակում որ դատ, հատուցում կամ պատիժ չկա, կա՛ , որովհետև Աստված նաև սուրբ է և արդար, և հենց իր արդարությամբ էլ պիտի դատի, հատուցի և պատժի, բայց ամեն բան իր ժամանակին պետք է լինի:
Արիացի չեմ, քավ լիցի, աստվածապաշտություն էլ չունեմ: Աստծո մասին պատկերացումներս էլ բազմակի անգամ նշել եմ տարբեր թեմաներում:
Իսկ այ դատի ու հատուցման պահը, ստում են եղբայր, խորհուրդ կտայի չհավատալ, չնայած քո գործն է, ոչ մի նպատակաուղղվածություն չունեմ քեզ կամ որևէ մեկի ինչ-որ բան ապացուցելու:
Ուղղակի արի մի բան քննարկենք: Ես գտնում եմ, որ չարիք գործող մարդը թույլ մարդ է, այսինքն նա ուժ չի ունեցել պայքարելու կյանքի դժվարությունների հետ, ու հետզհետե ինքն էլ դաժանացել ու չարացել է: Դու կարծում ես, որ Աստված նրան պատժելու է:
Հարց. Աստված թույլերի պաշտպանն է, ինչո՞ւ պետք է պատժի թույլին:
Նախօրոք խնդրում եմ աստվածաշնչից մեջբերումներ չանել, աստվածաշնչին քեզանից պակաս ծանոթ չեմ, բոլոր մեջբերումներն ինքս էլ կարող եմ անել, ուզում եմ պատասխանես ինքդ, սեփական տրամաբանությամբ, սեփական աստծո ընկալման մակարդակով:
Շատ հետաքրքիր է ձեր՝ արիացիներիդ աստվածպաշտությունը ինչումն է կայանում, կամ ինչ եք հասկանում Աստված ասելով:
Եթե Աստված սեր է , դա չի նշանակում որ դատ, հատուցում կամ պատիժ չկա, կա՛ , որովհետև Աստված նաև սուրբ է և արդար, և հենց իր արդարությամբ էլ պիտի դատի, հատուցի և պատժի, բայց ամեն բան իր ժամանակին պետք է լինի:
Սե՞նց (http://www.goodreads.com/quotes/show/63481). (ինձ իրավունք եմ վերապահում մի քիչ փոխել)
Կրոնը մարդկանց համոզել է, որ երկնքում անտեսանելի մարդ է ապրում, ով ամեն օր, ամեն րոպե հետևում է ձեր քայլերին: Անտեսանելի մարդն ունի հատուկ ցուցակ` բաղկացած տասը կանոններից, որոնք նա ձեզ արգելում է խախտել: Իսկ եթե դրանցից թեկուզ մեկը դուք խախտեք, գումարած դրան` ծնկի չգաք ու չերկրպագեք նրան, եթե նրա մարմինը չուտեք ու արյունը չխմեք, ապա նա կրակով, ծխով ու ծծումբով լի հատուկ տեղ ունի, որտեղ իշխում են կտտանքներն ու չարչարանքը, ուր նա ձեզ կուղարկի տանջվելու, այրվելու, շնչահեղձ լինելու, ճչալու ու հեծկլտալու հավերժ, հավիտյանս հավիտենից...
Բայց նա ձեզ սիրում է: :love
Սե՞նց (http://www.goodreads.com/quotes/show/63481). (ինձ իրավունք եմ վերապահում մի քիչ փոխել)
Կրոնը մարդկանց համոզել է, որ երկնքում անտեսանելի մարդ է ապրում, ով ամեն օր, ամեն րոպե հետևում է ձեր քայլերին: Անտեսանելի մարդն ունի հատուկ ցուցակ` բաղկացած տասը կանոններից, որոնք նա ձեզ արգելում է խախտել: Իսկ եթե դրանցից թեկուզ մեկը դուք խախտեք, գումարած դրան` ծնկի չգաք ու չերկրպագեք նրան, եթե նրա մարմինը չուտեք ու արյունը չխմեք, ապա նա կրակով, ծխով ու ծծումբով լի հատուկ տեղ ունի, որտեղ իշխում են կտտանքներն ու չարչարանքը, ուր նա ձեզ կուղարկի տանջվելու, այրվելու, շնչահեղձ լինելու, ճչալու ու հեծկլտալու հավերժ, հավիտյանս հավիտենից...
Բայց նա ձեզ սիրում է: :loveՍխալ պատասխան :(
Արիացի չեմ, քավ լիցի, աստվածապաշտություն էլ չունեմ: Աստծո մասին պատկերացումներս էլ բազմակի անգամ նշել եմ տարբեր թեմաներում:
Իսկ այ դատի ու հատուցման պահը, ստում են եղբայր, խորհուրդ կտայի չհավատալԵթե չես հավատում դա քո գործն է, բայց ճիշտն ու սուտը դու չես կարող ասել, որովհետև դու շփում չունես Աստծու հետ: Ինչպե՞ս կարող ես խոսել մի բանից, որի հետ ոչ մի հաղորդություն չունես: Դու չունես հաղորդություն Աստծո հետ, և մյուսին , որ ամեն օր հաղորդակցվում է Նրա հետ ասում ես սո՞ւտ է, փոխարենը փորձես պարզել, թե ի՞նչն է պատճառը որ դու չես կարողանում շփվել/հաղորդակցվել Աստծու հետ: Երբ որ կշփվես Նրա հետ և Նա քեզ կխաբի , այդ ժամանակ նոր կարող ես աղաղակել ու ասել որ Աստված քեզ խաբեց , որ ինքը սուտ է և այլն:
Ուղղակի արի մի բան քննարկենք: Ես գտնում եմ, որ չարիք գործող մարդը թույլ մարդ է, այսինքն նա ուժ չի ունեցել պայքարելու կյանքի դժվարությունների հետ, ու հետզհետե ինքն էլ դաժանացել ու չարացել է: Դու կարծում ես, որ Աստված նրան պատժելու է:
Հարց. Աստված թույլերի պաշտպանն է, ինչո՞ւ պետք է պատժի թույլին:
եթե շարժվենք այդ լոգիկայով կասեի որ ճիշտ ես, բայց դա այդպես չի: Արի չխառնենք թույլը հեշտասերից, ագահից, նախանձից, եսասերից և նմաններից, նախ՝ Աստված թույլի Տերն է , բայց ոչ հեշտասերի և այլն և այլն , երկրորդ՝ Նա խոստացել է օգնի կարիքավորին և իր խոստումը պահում է, եթե դիմեն նրան, և երրորդ՝ մարդը ինքն է ընտրում իր ճանապարհը իր ցանկություններից դրդված: Աստված կարգ ու կանոն է և ուզում է որ տիեզերքում լինի կարգ ու կանոն, ի՞նչ չհասկանալու բան կա այստեղ, դու քո տունը կուզենա՞ս լինի անկարգ, ով ինչ ուզի անի ի վնաս մյուսի, ...
Նորից կրկնեմ, նախ փորձիր Նրա հետ շփվել, հետո կարծիք կազմել, թե չէ խոսում եք ինչ ձեզ հարմար է, բայց դրանով չի փոխվում Աստծու Էությունը և Նրա ճշմարտությունը:
VisTolog
04.09.2011, 11:47
երկրորդ՝ Նա խոստացել է օգնի կարիքավորին և իր խոստումը պահում է, եթե դիմեն նրան, և երրորդ՝ մարդը ինքն է ընտրում իր ճանապարհը իր ցանկություններից դրդված:
Բարձր ձայնով ճչացող սուտ:
Ասենք հյուսիսային պողոտայի տները որ քանդին ու մարդիկ մնացին անտուն, էդ ճանապարհն էլ ե՞ն իրանք իրանց ցանկությամբ ընտրել: Իսկ էդ խոստումները ե՞րբա կատարելու կանգառներում արդեն երկար ժամանակ քնող կանանց ու տղամարդկանց նկատմամբ:
Հեսա կասես չեն դիմում չէ՞ աստծուն... չնայած խի՞ դիմեն, եթե ժամանակին իրանց կողմից պաշտվող աստված նենց արեց, որ փողոցում հայտնվեն: Հիմա էլ կասես աստված փորձումա հավատքը իրա նկատմամբ չէ՞... կարո՞ղա գիտի իրա համար լաբորատորիայում ապրող առնետներ ենք:
Աստված թքումա մարկանց երեսին, ասում են անձրևա գալիս:
Երբ որ կշփվես Նրա հետ և Նա քեզ կխաբի , այդ ժամանակ նոր կարող ես աղաղակել ու ասել որ Աստված քեզ խաբեց , որ ինքը սուտ է և այլն:
Որտե՞ղ տեսար որ ես ասում եմ աստված սուտ է խոսում, կամ սուտ է :think Ես ասում եմ մարդկանց պատկերացումները վրեժխնդիր աստծո մասին սխալ են, սուտ են:
եթե շարժվենք այդ լոգիկայով կասեի որ ճիշտ ես, բայց դա այդպես չի: Արի չխառնենք թույլը հեշտասերից, ագահից, նախանձից, եսասերից և նմաններից, նախ՝ Աստված թույլի Տերն է , բայց ոչ հեշտասերի և այլն և այլն
Հեշտասեր- դժվարություններից խուսափող, նպատակին ուղղված ամենահեշտ ու ապահով ճանապարհը փնտրող, աջ ու ձախ հեշտ հասանելի բարիքներ փնտրող մարդ (թույլ հոգեկերտվածք ունեցող, դժվարություններից վախեցող ու շուտ ընկճվող մարդ` թույլ մարդ)
Ագահ - սեփական ունեցածի բավարար քանակությանը կասկածող, ապագայի հանդեպ վախ ունեցող, ամեն գնով ապագայում հնարավոր դժվարություններից խուսափելու համար այսօր միջոցներ կուտակող մարդ (հնարավոր դժվարություններից վախեցող, խուսափող մարդ` թույլ մարդ)
Նախանձ - Մարդ, որի կարծիքով ինքն արժանի է ավելիի քան ունի, մինչ ուրիշներն արժանիքներ չունենալով ունեն ապրելու անհամեմատ ավելի լավ պայմաններ քան ինքը (թույլ մարդ, որը սեփական անհաջողությունները հակադրում է ուրիշնեի հաջողություններին ու թույլ մարդ լինելու հետ միասին նաև դժբախտ մարդ է, ևս մեկ պատճառ աստծուն սիրելի լինելու համար)
Եսասեր - ամենաթույլ մարդու տեսակ, ով սարսափելի վախենում է սեփական անձին հասցվելիք հնարավոր վնասներից, ու ամեն կերպ փորձում է խուսափել դրանցից:
Բոլոր նշածներդ թույլ մարդիկ են: Աստված պատժելո՞ւ է նրանց թուլության համար:
Աստված կարգ ու կանոն է և ուզում է որ տիեզերքում լինի կարգ ու կանոն, ի՞նչ չհասկանալու բան կա այստեղ, դու քո տունը կուզենա՞ս լինի անկարգ, ով ինչ ուզի անի ի վնաս մյուսի
Աստծու սիրուն, ինձ մի համեմատի քո պատկերացրած աստծու հետ, թե չէ հանկարծ կարող ա պարզվի, որ ես ավելի բարի ու համբերատար եմ, խայտառակ լինենք :)
Որտե՞ղ տեսար որ ես ասում եմ աստված սուտ է խոսում, կամ սուտ է :think Ես ասում եմ մարդկանց պատկերացումները վրեժխնդիր աստծո մասին սխալ են, սուտ են:Հենց այստեղ
Հեշտասեր- դժվարություններից խուսափող, նպատակին ուղղված ամենահեշտ ու ապահով ճանապարհը փնտրող, աջ ու ձախ հեշտ հասանելի բարիքներ փնտրող մարդ (թույլ հոգեկերտվածք ունեցող, դժվարություններից վախեցող ու շուտ ընկճվող մարդ` թույլ մարդ)
Ագահ - սեփական ունեցածի բավարար քանակությանը կասկածող, ապագայի հանդեպ վախ ունեցող, ամեն գնով ապագայում հնարավոր դժվարություններից խուսափելու համար այսօր միջոցներ կուտակող մարդ (հնարավոր դժվարություններից վախեցող, խուսափող մարդ` թույլ մարդ)
Նախանձ - Մարդ, որի կարծիքով ինքն արժանի է ավելիի քան ունի, մինչ ուրիշներն արժանիքներ չունենալով ունեն ապրելու անհամեմատ ավելի լավ պայմաններ քան ինքը (թույլ մարդ, որը սեփական անհաջողությունները հակադրում է ուրիշնեի հաջողություններին ու թույլ մարդ լինելու հետ միասին նաև դժբախտ մարդ է, ևս մեկ պատճառ աստծուն սիրելի լինելու համար)
Եսասեր - ամենաթույլ մարդու տեսակ, ով սարսափելի վախենում է սեփական անձին հասցվելիք հնարավոր վնասներից, ու ամեն կերպ փորձում է խուսափել դրանցից:
Բոլոր նշածներդ թույլ մարդիկ են: Աստված պատժելո՞ւ է նրանց թուլության համար: Դու քո ասածներին հավատում ե՞ս ...
Ամեն բան չի որ կարող ես ձևակերպել ոնց ուզում ես, և հետո , բոլոր նրանք , ովքեր հակառակ են Աստվածաշնչին, ուզեն թե չուզեն արդեն դատապարտված են (Հովհ. 3:18), լինեն թույլ, լինեն ուժեղ, լինեն ախքատ թե հարուստ: Սա ոչ իմ ցանկությամբ է ոչ էլ քո: Իզուր տեղը քեզ մի համոզիր թե Աստված ուղղակի վերևից նայում է և վերջում էլ գրկախառը ընդունելու է բոլորին:
Աստծու սիրուն, ինձ մի համեմատի քո պատկերացրած աստծու հետ, թե չէ հանկարծ կարող ա պարզվի, որ ես ավելի բարի ու համբերատար եմ, խայտառակ լինենք
:esim
Բարձր ձայնով ճչացող սուտ:
Ասենք հյուսիսային պողոտայի տները որ քանդին ու մարդիկ մնացին անտուն, էդ ճանապարհն էլ ե՞ն իրանք իրանց ցանկությամբ ընտրել: Իսկ էդ խոստումները ե՞րբա կատարելու կանգառներում արդեն երկար ժամանակ քնող կանանց ու տղամարդկանց նկատմամբ:
Հեսա կասես չեն դիմում չէ՞ աստծուն... չնայած խի՞ դիմեն, եթե ժամանակին իրանց կողմից պաշտվող աստված նենց արեց, որ փողոցում հայտնվեն: Հիմա էլ կասես աստված փորձումա հավատքը իրա նկատմամբ չէ՞... կարո՞ղա գիտի իրա համար լաբորատորիայում ապրող առնետներ ենք:
Աստված թքումա մարկանց երեսին, ասում են անձրևա գալիս:
Ինքդ հարց ես տալիս ինքդ էլ պատասխանում ես, միայն թե ամեն բան խառնած, տակն ու վրա արած: Հերիք չի՞ ձեր արարքները գցեք ուրիշի վրա: Ազատ անկախ երկիր էիր, կոմունիզմ չուզեցի՞ր , ուզեցիր , Աստծուց չհեռացա՞ր, հեռացար, անօրենություն չցանեցի՞ր, ցանեցիր ու հիմա էլ հնձում ես, պրիչոմ տուտ Աստված:
Եթե ամեն բան սկզբից սկսես նայել, կտեսնես որ մարդու գլխի գալիքը հենց իրենից է գալիս, մարդը որոշում է, ընտրում է, կատարում է իր ցանկությունը և երբ տուժվում է, ասում է Աստված պատժեց: Ինչի դու քեզ չպատժեցի՞ր, որ ասում ես Աստված պատժեց.
VisTolog
04.09.2011, 17:14
Ինքդ հարց ես տալիս ինքդ էլ պատասխանում ես, միայն թե ամեն բան խառնած, տակն ու վրա արած: Հերիք չի՞ ձեր արարքները գցեք ուրիշի վրա: Ազատ անկախ երկիր էիր, կոմունիզմ չուզեցի՞ր , ուզեցիր , Աստծուց չհեռացա՞ր, հեռացար, անօրենություն չցանեցի՞ր, ցանեցիր ու հիմա էլ հնձում ես, պրիչոմ տուտ Աստված:
Եթե ամեն բան սկզբից սկսես նայել, կտեսնես որ մարդու գլխի գալիքը հենց իրենից է գալիս, մարդը որոշում է, ընտրում է, կատարում է իր ցանկությունը և երբ տուժվում է, ասում է Աստված պատժեց: Ինչի դու քեզ չպատժեցի՞ր, որ ասում ես Աստված պատժեց.
Էդ հենց լավ բանա լինում, փառքը աստծունա գնում, իսկ հենց վատ` չգիտես ու՞մ: Փաստորեն էդքան պրիմիտիվ պատասխաններ ունեին իմ հարցերը: Ավելին չէի էլ սպասում:
Ինքդ հարց ես տալիս ինքդ էլ պատասխանում ես, միայն թե ամեն բան խառնած, տակն ու վրա արած: Հերիք չի՞ ձեր արարքները գցեք ուրիշի վրա: Ազատ անկախ երկիր էիր, կոմունիզմ չուզեցի՞ր , ուզեցիր , Աստծուց չհեռացա՞ր, հեռացար, անօրենություն չցանեցի՞ր, ցանեցիր ու հիմա էլ հնձում ես, պրիչոմ տուտ Աստված:
:mda
Օրինակ` էստոնացիները միշտ էլ զզվել են կոմունիզմից ու կոմունիստներից, բայց արի ու տես, որ անկախանալուց հետո աստծուն չմոտեցան, ներկայումս Էստոնիան համարվում աաշխարհի ամենաանկրոն երկրներից մեկը (ըստ Գելլափի` 84% /2007-2008թթ./), եթե ոչ հենց առաջինը, ու առանձնապես չեն բողոքում կյանքից:
Եթե ամեն բան սկզբից սկսես նայել, կտեսնես որ մարդու գլխի գալիքը հենց իրենից է գալիս, մարդը որոշում է, ընտրում է, կատարում է իր ցանկությունը և երբ տուժվում է, ասում է Աստված պատժեց: Ինչի դու քեզ չպատժեցի՞ր, որ ասում ես Աստված պատժեց.
Ներողություն եմ խնդրում աներեսությանս համար, բայց էդ դեպքում ինչի՞ են երկակի ստանդարտներ կիրառվում. այսինքն` եթե մարդու կյանքում վատ բաներ են պատահում, դա իրա էշ խելքից ա գալիս, բայց եթե լավ բաներ են պատահում, ասենք` բնակարան ա ստանում, դա աստվա՞ծ ա տալիս: Սենց չեղավ: :nea
Universe
04.09.2011, 17:44
Մարդուն մի քիչ ԸՆԴԱՄԵՆԸ Визучесть ա պետք: Այսինքն՝ հաջողվածություն, բախտավորություն:
Տիտանիկի մեջ, բոլորն էլ հարուստ էին, ու իրենց կարծիքով աստված իրանց հետ է որ գտնվում են այդտեղ,բայց քչերի բախտը բերեց... թեկուզ վատի էլ,մեկա, բախտը բերեց, ու, աստված ուզի չուզի, ինչ որ տեղ դու էլ ուզենաս թե չուզենաս միևնույնա, կա բախտ հասկացություն, որը ի սկզբանե գալիսա մի քայլ անելուց առաջ մտածելուց: Այնպես որ, բախտնել եմ ինչ-որ տեղ , ճիշտ ժամանակին կառավարելի համարում: Իսկ եթե նույն ինչ-որ տեղ, բախտդ չի բերում, արդեն բնական երևույթա, որ մարդ փորձելով իր ներքին պատասխանատվությունից խուսափել,դա վերագրումա,որ աստված այդպես կամեցավ,նույնն էլ հաջողության դեպքում...:
Ինքս եկեղեցին, եկեղեցի գնալը ոչնչով չեմ կապում հավատք ունենալ-չունենալու հետ: Դա ուղղակի մի փոքր շոու եմ ընկալում ինքնասփոփանքի,հոգեպես ինքնաարտահայտման համար,որը բնականաբար օգտակարա... իսկ էն խնդիրները,որոնք ստեղծվել են ուրիշների կողմից՝ մեզանից անկախ՝ մեզ հետ, դա արդեն բախտի հետ եմ կապում: Ուղղակի համարում եմ,որ ամեն մարդու աստված առաջնահերթ իր մեջա, իր հետա կապված, դիմելուց դիմում ես քո աստծուն, լսելուց էլ՝ քո աստծուն: Ուղղակի աստծու «քաղաքականությունը»՝ հոգևորի հետա կապված, իսկ նյութական ամեն ինչ մենք ինքներս ենք ձեռք բերում, լինի բախտի բերմամբ, թե չբեմամբ... Նենց որ անիմաստ եմ համարում նյութականի հետ կապված ինչ-որ բան կապել աստծո հետ:
Բանից պարզվում է որ 7 000 000 000 և ավելի աստվածներ կան, որոնք բախտ են բաժանում բայց էլի շատերին չի հասնում, կամ էլ որոշ աստվածներ չունեն այդ բախտից որ տան իրենց հպատակներին ... :think
Նենց որ անիմաստ եմ համարում նյութականի հետ կապված ինչ-որ բան կապել աստծոԱստծո հետ:
Ճիշտ ես
Հենց այստեղ
:think Որտեղ
Դու քո ասածներին հավատում ե՞ս ...
Ուղղակի ուզում եմ ցույց տալ, որ ցանկացած մարդ ունի սեփական ողբերգությունը, մեկի համար դա կարող է լինել հարազատի կորուստը, մյուսի համար հաշմանդամությունը, մեկի համար աղքատությունը, դե իսկ մի ուրիշի համար էլ հեշտասեր, նախանձ, ագահ, կամ եսասեր լինելը: Չի կարելի այդպես մակերեսորեն նայել մարդկանց ու ասել թե այսինչ մարդը եսասեր մարդ է ուրեմն Աստված կպատժի նրան: Իսկ փորձե՞լ ես պարզել, ինչո՞ւ է նա եսասեր, հետևել ես թե ինչպե՞ս է ապրում նա, ինչ տառապանքնեի մեջ է, նման մարդկանց շատերի կյանքը երկրի վրա արդեն դժոխքի նման մի բան է, ինչո՞ւ Աստված մահից հետո չպետք է սփոփի նրանց տառապանքը:
Ամեն բան չի որ կարող ես ձևակերպել ոնց ուզում ես, և հետո , բոլոր նրանք , ովքեր հակառակ են Աստվածաշնչին, ուզեն թե չուզեն արդեն դատապարտված են (Հովհ. 3:18), լինեն թույլ, լինեն ուժեղ, լինեն ախքատ թե հարուստ:
Ստում է Հովհաննեսը 3:18 - ում, չկա այդպիսի բան:
Universe
04.09.2011, 23:46
Բանից պարզվում է որ 7 000 000 000 և ավելի աստվածներ կան, որոնք բախտ են բաժանում բայց էլի շատերին չի հասնում, կամ էլ որոշ աստվածներ չունեն այդ բախտից որ տան իրենց հպատակներին ... :think
Փաստորեն դուք, ձեր մեջ չունեք այն, ինչ ունեմ ես, դուք ունեք այն, ինչը բոլորինն է, բայց ես ունեմ այն,ինչը միայն իմն է, ու դուք էլ չգիտեի՞ք որ այն միայն իմն է... )))))
Ո՜ւֆ ... հիշեցի Վարդան Պետրոսյանի ու Աստծո զրույցը, էն էլ Յութուբանոցում չգտա որ տեղադրեմ.
Փաստորեն դուք, ձեր մեջ չունեք այն, ինչ ունեմ ես, դուք ունեք այն, ինչը բոլորինն է, բայց ես ունեմ այն,ինչը միայն իմն է, ու դուք էլ չգիտեի՞ք որ այն միայն իմն է... )))))
Ո՜ւֆ ... հիշեցի Վարդան Պետրոսյանի ու Աստծո զրույցը, էն էլ Յութուբանոցում չգտա որ տեղադրեմ.
Եթե կրկնում եք ուրիշին, ուրեմն դա էլ ձերը չի :nea
Universe
05.09.2011, 13:09
Եթե կրկնում եք ուրիշին, ուրեմն դա էլ ձերը չի :nea
Ի՛նչն եմ կրկնում....:think
Խոսքերն իմն են...
Միտքն իմն էր...
ԷԼ ի՞նչ կար կրկնելու...
Ստում է Հովհաննեսը 3:18 - ում, չկա այդպիսի բան:
«Ա՛ն որ կը հաւատայ անոր՝ չի դատապարտուիր, իսկ ա՛ն որ չի հաւատար՝ անիկա արդէն դատապարտուած է, որովհետեւ չհաւատաց Աստուծոյ միածին Որդիին անունին:
Սա՛ է դատապարտութիւնը, որ լոյսը աշխարհ եկաւ, բայց մարդիկ սիրեցին խաւարը՝ փոխանակ լոյսին, քանի որ իրենց գործերը չար էին»:( Հովհ. 3:18-19)
Լավ կարդա
«Ա՛ն որ կը հաւատայ անոր՝ չի դատապարտուիր, իսկ ա՛ն որ չի հաւատար՝ անիկա արդէն դատապարտուած է, որովհետեւ չհաւատաց Աստուծոյ միածին Որդիին անունին:
Սա՛ է դատապարտութիւնը, որ լոյսը աշխարհ եկաւ, բայց մարդիկ սիրեցին խաւարը՝ փոխանակ լոյսին, քանի որ իրենց գործերը չար էին»:( Հովհ. 3:18-19)
Լավ կարդա
Է լավ եմ կարդացել, ու դրա համար էլ ասում եմ, որ ստում է Հովհաննեսը:
Երբ եվրոպացիները գաղութացնում էին Մոզամբիկը, ու տասնյակ հազարներով սպանում, խեղում, ու ստրկության էին ուղարկում սևամորթ բնիկներին, Մանիկա նահանգի Սուսսենդենգա գյուղում, մի գյուղացի մարդ Մդա Բուգենդա անունով, իր տունը վերածեց որբանոցի ու անկելանոցի, ու ամբողջ նահանգից խեղված մարդկանց ու որբերի էր հավաքում, ու պահում իր տանը: Ամբողջ կյանքի ընթացքում փրկեց մոտ 500 մարդու կյանք, երբեք ոչ ոքի վատություն չարեց ու չցանկացավ, ապրեց ամենաբարեպաշտ քրիստոնյաից առավել առաքինի կյանքով: Ողջ կյանքը նվիրեց թույլ ու անպաշտպան մարդկանց օգնելով: Բայց նա թքած ուներ ինչպես եվրոպացիների, այնպես էլ նրանց աստվածաշնչի վրա:
Հիմա, հարգարժան Հովհաննեսը, իր 3:18-ում փորձում է ինձ ապացուցել, որ Մդա Բուգենդայի գործերը չարից էին, որովհետև նա թքած ուներ թե աստվածաշնչի, թե նրանում նկարագրված աստծու վրա: Եթե ուզում ես հավատա Հովհաննեսին, ես չեմ հավատում: Եվ էլի հայտարարում եմ. Հովհաննեսը անամոթաբար ստում է:
Է լավ եմ կարդացել, ու դրա համար էլ ասում եմ, որ ստում է Հովհաննեսը:Հեչ լավ չես կարդացել Արեա ջան, աչքի տակով նայելը դեռ կարդալ չի նշանակում, այլապես կիմանաիր.
«Քանզի ամեն մեկուն իր գործերուն փոխարեն պիտի հատուցանէ. յավիտենական կեանք անոնց, որոնք բարի գործերուն մեջ համբերությամբ յարատևելով փառք ու պատիվ և անմահութիւն կը խնդրեն, բայց անոնց՝ որ հակառակ են եւ ճշմարտության ու անիրաւության հնազանդած՝ պիտի ըլլայ բարկութիւն և սրտմտութիւն, նեղութիւն և տառապանք ամեն անոնց որ չար են, ... ... ... (Վասն զի ոչ թե օրենքը լսողները Աստուծոյ առջև արդար են, հապա օրենքը կատարողները պիտի արդարանան: Քանզի հեթանոսները, որոնք օրենք չունին, երբ բնականաբար օրենքին գործերը կը գործեն, օրենք չունենալով՝ իրենց անձերուն օրենքը բուն իրենք կ՝ըլլան, որոնք օրենքին գործը իրենց սրտին մեջ գրուած կը ցուցնեն իրենց խղճմտանքին վկայութիւնովը...)» (Հռովմ. 2:6-16) Լավ կարդա
Հեչ լավ չես կարդացել Արեա ջան, աչքի տակով նայելը դեռ կարդալ չի նշանակում, այլապես կիմանաիր.
«Քանզի ամեն մեկուն իր գործերուն փոխարեն պիտի հատուցանէ. յավիտենական կեանք անոնց, որոնք բարի գործերուն մեջ համբերությամբ յարատևելով փառք ու պատիվ և անմահութիւն կը խնդրեն, բայց անոնց՝ որ հակառակ են եւ ճշմարտության ու անիրաւության հնազանդած՝ պիտի ըլլայ բարկութիւն և սրտմտութիւն, նեղութիւն և տառապանք ամեն անոնց որ չար են, ... ... ... (Վասն զի ոչ թե օրենքը լսողները Աստուծոյ առջև արդար են, հապա օրենքը կատարողները պիտի արդարանան: Քանզի հեթանոսները, որոնք օրենք չունին, երբ բնականաբար օրենքին գործերը կը գործեն, օրենք չունենալով՝ իրենց անձերուն օրենքը բուն իրենք կ՝ըլլան, որոնք օրենքին գործը իրենց սրտին մեջ գրուած կը ցուցնեն իրենց խղճմտանքին վկայութիւնովը...)» (Հռովմ. 2:6-16) Լավ կարդա
Հովարս, ինչի ես մոլորեցնում: Ես ասում եմ Հովհաննեսը ստում է, դու ասում ես, տես Պողոսն ինչ է ասել հռոմեացիներին: Ի՞նչ կապ ունի Պողոսը: Էլի եմ կրկնում, Հովհաննեսը ստում է, իսկ թե դրանից հետո Պողոսն ինչ է ասել, նշանակություն չունի: Նորից նշեմ, որ աստվածաշնչին քեզանից պակաս ծանոթ չեմ, մի փորձիր մոլորության մեջ գցել:
Աստվածաշնչի հակասություններից մեկն ա, դասական օրինակ. կան տողեր, որոնցում ասվում ա, որ փրկությունը միայն Քրիստոսին հավատալու դեպքում ա հնարավոր, ու կան տողեր, որոնցում ասվում ա, որ հավատքը դեռ հերիք չի փրկության համար: :pardon
Աստվածաշնչի հակասություններից մեկն ա, դասական օրինակ. կան տողեր, որոնցում ասվում ա, որ փրկությունը միայն Քրիստոսին հավատալու դեպքում ա հնարավոր, ու կան տողեր, որոնցում ասվում ա, որ հավատքը դեռ հերիք չի փրկության համար: :pardon
Ավելին, երկրորդ օրինակում ասվում ա, որ հեչ պարտադիր չի հավատալ Քրիստոսին, բավական է բարի արարքներ գործել և դու կփրկվես (հեթանոսների օրինակը), այս միտքը ընդհանրապես հակասում է ամբողջ աստվածաշնչին: Ուղղակի Պողոսը մի քիչ ավելի հոգեբան ու ավելի հեռատես էր, քան մնացածները, ու գտել էր հռոմեացիներին "կտելու" ձևը:
Թեմայից դուրս.
Հովարս, "Վարպետն ու Մարգարիտան" կարդացե՞լ ես, Հիսուսը լավն ա :love
Եթե ռուսերեն հասկանում ես նայի ֆիլմը` http://victu.clan.su/news/2009-01-19-4511