«Կրոն» բաժնի թեմաներից դուրս քննարկումներ

[Jarre]

Ներողություն եմ խնդրում վերևի գրառումս սխալ եմ խմբագրել, ահա ճիշտը։


Քանի էս թեմայով խոսում եք ասեմ իմ կարծիքը։

Ուրեմն քրիստոնեությունը ազգային կրոն սարքելը ամենա-ամենա-ամենա սխալ քայլերից մեկն ա եղել մարդկային պատմության մեջ։ Կան ազգային տարբեր կրոններ, որոնցից համեմատաբար լավ ծանոթ եմ հուդաիզմին (հրեաների կրոնը)։ Այդ կրոնը ինքը իրանով ենթադրում է լինել ազգային կրոն ու էտ կրոնի սկզբունքները ու կանոնները էնպեսին են, որ ծառայում են ազգի շահերին։ Ու ընդհանրապես իմ կարծիքով ահավոր սխալ բան է «ազգային կրոն» հասկացությունը։

Իսկ քրիստոնենությունը միանշանակ հավակնում էր լինել անհատական կրոն և ոչ թե ազգային։ Հասարակ բան։ Ընդամենը մի բան։ Աստվածաշնչյան քրիստոնեությունը (և ոչ թե «սուրբ» հայրերի կողմից միքս արված, մուտացիայի ենթարկված ու ինչ որ անհասկանալի զանգվածի վերածված քրիստոնեությունը) շատ պարզ ու առանց երկմտանքի արգելում է պատերազմների մասնակցելը (Մատթեոս գլուխ 26, խոսք 52; Բ Կորնթացիներ գլուխ 10, խոսք 3, 4; Ղուկաս գլուխ 6, խոսքեր 27, 28)։ Հիմա կարա՞ք ասեք, ո՞նց կարաս լինես ազգային կրոն եթե չես կարող մասնակցել պատերազմների։ Յուրահատուկ բան ա «քրիստոնեական» սերը, չէ՞։ Ռուսների կասեն՝ любовь страшная штука։ Շեղվում եմ բայց ասեմ, որ մի անգամ ԿՎՆ-ի ժամանակ մի խումբ այդ արտահայտությանը պատասխանեց այդպես՝ ну если это штука страшная, то какая там любовь :8

Ո՞նց կարաս լինես ազգային կրոն, եթե աստվածաշնչյան քրիստոնեությունը պարզորեն պատվիրում է հեռու մնալ քաղաքական գործերից և քաղաքականությունից (Հովհաննես գլուխ 17, խոսք 16; գլուխ 6, խոսք 15; գլուխ 18, խոսք36 և այլն)։ Ու ո՞նց կարաս լինես ազգային կրոն, եթե քաղաքականությունը ու քրիստոնեությունը տարբեր բևեռներ են։

Այ հենց այսպես էլ սկսվեց «քրիստոնեության» մութ ու գոշ պատմությունը։ Ինչո՞ւ մութ ու գոշ։ Հիշեք ինքներդ՝ բռնի կերպով քրիստոնեությունը ընդունել տալը և չընդունողներին սպանելը, քրիստոնեությունը տեղի պայմաններին հարմարացնելը, ինկվիզիցիա, գիտության դեմ «պատերազմները», այլախոհության անհանդուրժողականություն և այլն։ Ու ամենաաբսուրդը էն ա, որ ՍԵՐ քարոզող քրիստոնյա ազգերը սկսեցին առաջին և երկրորդ համաշխարհային պատերազմները։ Յուրահատուկ բան ա «քրիստոնեական» սերը, չէ՞։ Ռուսների կասեն՝ любовь страшная штука։ Շեղվում եմ բայց ասեմ, որ մի անգամ ԿՎՆ-ի ժամանակ մի խումբ այդ արտահայտությանը պատասխանեց այդպես՝ ну если это штука страшная, то какая там любовь :8

Ու ամբողջ աշխարհում այսօր տեղի ունեցող դեպքերը շատ պարզ ցույց են տալիս կրոնների պառակտող ազդեցությունը։ Այնպես որ ազգային կրոնները, ինչպիսիք էլ դրանք լինեն, ոչ մի լավ բանի չեն բերել։

ՀԳ՝ ուղղակի տեղեկացնեմ, որ ես ինքս հարգում ես Աստվածաշունչը և այնտեղի քրիստոնեությունը։ Ինչքան էլ թվացյալ հակասություններ ու անհասկանալի բաներ լինեն, այն շատ ավելի առողջ է և ավելի անհամեմատ բարի ու լավն է, քան այսօրվա «ռեալ» քրիստոնեությունը։

[Moonwalker]

Ու՜ֆ-ուֆ :cry2: Հոգնած եմ, բայց փորձեմ պատասխանել:

Այս հարցը շատ նուրբ է և ծայրահեղությունների մեջ չընկնելու համար պետք է ավելի խորը ուսումնասիրել Սուրբ գիրքը: Ինչպես իրավացիորեն նշեց Ժառը Աստվածաշնչում հաճախ են հանդիպում հատվածներ, որտեղ կոչ է արվում հրաժարվել բռնությունից: Բայց հաճախ ենք հանդիպում ենք հատվածների ուր Տերն անհավատներին կամ մեղսագործներին սպանելու ուղղակի հրահանգ է տալիս, ինչպես ասենք.
«Արդ, լսի՛ր Տիրոջ պատգամները։ Այսպէս է ասում զօրութիւնների Տէրը. «...Արդ, գնա՛ եւ կոտորի՛ր ամաղէկացիներին ու յարիմացիներին եւ ոչնչացրո՛ւ այն ամէնը, ինչ նրանց է պատկանում։ Նրանցից ոչ ոք չպէտք է փրկուի։ Կը կոտորես նրանց ու կ՚ոչնչացնես բոլորին՝ տղամարդ լինի թէ կին, երեխայ լինի թէ կաթնակեր մանուկ, արջառ ու ոչխար, ուղտ ու աւանակ»։ - Ա Թագավորաց 15: 2,3
Եվ այս հրահանգը տրվում է, երբ արդեն կային 10 պատվիրանները: Ուրեմն ի՞նչ, մի՞թե Աստված կոչ է անում իր զավակներին խախտելու 6-րդ պատվիրանը «Մի՛ սպանիր»:
Ոչ՛, և ևս մի անգամ ո՛չ:

Նախ Նոր կտակարանը ընդունում է զինվորականության գոյության իրավունքը: Ահա ինչ է ասում Հովհաննես Մկրտիչը հռոմեացի զինվորներին.
«Զինուորները նոյնպէս հարցնում էին նրան. «Իսկ մե՛նք ինչ անենք»։ Նա ասաց նրանց. «Ոչ ոքի մի՛ նեղէք, ոչ ոքի մի՛ զրպարտէք, ձեր ռոճիկը թող ձեզ բաւարար լինի»։ - Ղուկաս 3: 12
Այսինքն պարկեշտ զինվորականությունը միանգամայն ընդունելի է: Իսկ ինչի համար է զինվորականությունը, եթե ոչ երկրի պաշտպանության:

Հետո կարող ենք կարդալ Տեր Հիսուսի խորհուրդն աշակերտներին.
«Ապա ասաց. «Իսկ այժմ՝ ով որ քսակ ունի, թող վերցնի այն, նոյնպէս եւ՝ մախաղ. իսկ ով որ չունի, թող վաճառի իր վերարկուն եւ իր համար սուր գնի։» - Ղուկաս 22:36
Փաստորեն պետք չի սրից խուսացել:
Իսկ Ժառի կողմից նշված մեջբերումները, ասենք.
«Այն ժամանակ Յիսուս նրան ասաց. «Քո սուրը ետ դիր իր տեղը, որովհետեւ, ովքեր սուր են վերցնում, սրով կ՚ընկնեն։» - Մատթեոս 26:52,
բացատրվում են շատ պարզ: Աստված չի հերքում պաշտպանվելու անհրաժեշտությունը, այսինքն սրով կնկնի նա, ով առաջինը սուր կվերցնի: Մատթեոսին հասկանալ օգնում են Սուրբ Գրքի հետևյալ հատվածները.
«Ովքեր ականջ ունեն լսելու, թող լսեն, քանզի կան ոմանք, որոնք պիտի գերեվարուեն, կան ոմանք, որոնք սրով պիտի մեռնեն, եւ կան ոմանք, որոնք ինքնասպան պիտի լինեն։ Այստե՛ղ է ահա սրբերի համբերութիւնը եւ հաւատը։» - Հայտնություն 13:10
«Թոյլ մի՛ տուր, որ չարը յաղթի քեզ, այլ բարիո՛վ յաղթիր չարին։» - Թուղթ առ Հռովմայացիս 12:21
Այսինքն սուր վերցնելով այն մարդու դեմ, ով խախտելով Տիրոջ պատվիրանը առաջինն է սուր վերցրել, մենք բարությամբ ենք պայքարում չարի դեմ:

Կարելի է շատ օրինակներ բերել: Օրինակ Հիսուսի կոչը հարվածողին մյուս այտը դարձնելու վերաբերյալ վերաբերվում է զուտ մարդկային անհատական հարաբերություններին. մարդ չպետք է քինախնդիր լինել: Իսկ երբ հարցը վերաբերվում է ընդհանրական թեմաներին Հիսուսն ինքը չի խորշում զենք բարձրացնել.
«Եւ չուանից խարազան շինեց ու բոլորին տաճարից դուրս հանեց. նաեւ՝ ոչխարներն ու արջառները. իսկ լումայափոխների պղնձադրամները ցիր ու ցան արեց եւ նրանց սեղանները շուռ տուեց։» - Հովհաննես 2:15

Այնպես որ մենք պիտի հանդուրժող ու ոչ քինախնդիր կյանք վարել: Բայց երբ մեր եկեղեցուն կամ մեր պետությանը վտանգ է սպառնում մենք էլ պիտի զենք վերցնենք, ճիշտ այնպես ինչպես Տեր Հիսուսը խարազան վերցրեց:

Առայժմ այսքանը: Աստված ձեզ պահապան::)

[Interdenominational]

Աստվածաշնչյան մեջբերումները համադրելով ու համակցելով կարելի է հույժ հետաքրքրաշարժ եզրահանգումների գալ… հնարավոր արդյունքները, այսպես ասած՝ «մեկը բազմապատկած միլիոնով» :)

Այլ բան ուշադրություն գրավեց Moonwalker-ի գրառման մեջ, /կարծում եմ նա ի նկատի ուներ տաճարի տարածքում տեղի ունեցած միջադեպը/.


… Բայց երբ մեր եկեղեցուն կամ մեր պետությանը վտանգ է սպառնում մենք էլ պիտի զենք վերցնենք, ճիշտ այնպես ինչպես Տեր Հիսուսը խարազան վերցրեց:

Իհարկե, այս սկանդալային միջադեպը մեր պարկեշտ քրիստոնյաների մոտ հիացմունքի զեղումներ է առաջացնում :think

Սակայն, տարակուսելին այն է, որ իր 33 տարիների ընթացքում ամեն տարի հենց այդ տեսարանը տեսնելով ու «աչք է փակելով», Հիսուսը հենց այդ Զատկին որոշեց հասարակական վայրում /իշխանության կողմից չլիազորված/ բռնի գործողությունների դիմել՝ ընդ որում - հրեա հարկատուների նկատմամբ: :8

Հիմա՝ Հիսուսը «պետական շահերից» ելնելո՞վ այդ գիտակցված քայլին դիմեց /այդ գործոնը կասկածանք է առաջացնում/, թե՞ դրդապատճառը սահմանափակվում էր «իր ժամը հասել էր» պատճառաբանմանբ /որը ավելի հավանական է/:

Շնորհակալություն:

[Jarre]

Ու՜ֆ-ուֆ :cry2: Հոգնած եմ, բայց փորձեմ պատասխանել:

Այս հարցը շատ նուրբ է և ծայրահեղությունների մեջ չընկնելու համար պետք է ավելի խորը ուսումնասիրել Սուրբ գիրքը: Ինչպես իրավացիորեն նշեց Ժառը Աստվածաշնչում հաճախ են հանդիպում հատվածներ, որտեղ կոչ է արվում հրաժարվել բռնությունից: Բայց հաճախ ենք հանդիպում ենք հատվածների ուր Տերն անհավատներին կամ մեղսագործներին սպանելու ուղղակի հրահանգ է տալիս, ինչպես ասենք.
«Արդ, լսի՛ր Տիրոջ պատգամները։ Այսպէս է ասում զօրութիւնների Տէրը. «...Արդ, գնա՛ եւ կոտորի՛ր ամաղէկացիներին ու յարիմացիներին եւ ոչնչացրո՛ւ այն ամէնը, ինչ նրանց է պատկանում։ Նրանցից ոչ ոք չպէտք է փրկուի։ Կը կոտորես նրանց ու կ՚ոչնչացնես բոլորին՝ տղամարդ լինի թէ կին, երեխայ լինի թէ կաթնակեր մանուկ, արջառ ու ոչխար, ուղտ ու աւանակ»։ - Ա Թագավորաց 15: 2,3
Եվ այս հրահանգը տրվում է, երբ արդեն կային 10 պատվիրանները: Ուրեմն ի՞նչ, մի՞թե Աստված կոչ է անում իր զավակներին խախտելու 6-րդ պատվիրանը «Մի՛ սպանիր»:
Ոչ՛, և ևս մի անգամ ո՛չ:

Նախ Նոր կտակարանը ընդունում է զինվորականության գոյության իրավունքը: Ահա ինչ է ասում Հովհաննես Մկրտիչը հռոմեացի զինվորներին.
«Զինուորները նոյնպէս հարցնում էին նրան. «Իսկ մե՛նք ինչ անենք»։ Նա ասաց նրանց. «Ոչ ոքի մի՛ նեղէք, ոչ ոքի մի՛ զրպարտէք, ձեր ռոճիկը թող ձեզ բաւարար լինի»։ - Ղուկաս 3: 12
Այսինքն պարկեշտ զինվորականությունը միանգամայն ընդունելի է: Իսկ ինչի համար է զինվորականությունը, եթե ոչ երկրի պաշտպանության:

Հետո կարող ենք կարդալ Տեր Հիսուսի խորհուրդն աշակերտներին.
«Ապա ասաց. «Իսկ այժմ՝ ով որ քսակ ունի, թող վերցնի այն, նոյնպէս եւ՝ մախաղ. իսկ ով որ չունի, թող վաճառի իր վերարկուն եւ իր համար սուր գնի։» - Ղուկաս 22:36
Փաստորեն պետք չի սրից խուսացել:
Իսկ Ժառի կողմից նշված մեջբերումները, ասենք.
«Այն ժամանակ Յիսուս նրան ասաց. «Քո սուրը ետ դիր իր տեղը, որովհետեւ, ովքեր սուր են վերցնում, սրով կ՚ընկնեն։» - Մատթեոս 26:52,
բացատրվում են շատ պարզ: Աստված չի հերքում պաշտպանվելու անհրաժեշտությունը, այսինքն սրով կնկնի նա, ով առաջինը սուր կվերցնի: Մատթեոսին հասկանալ օգնում են Սուրբ Գրքի հետևյալ հատվածները.
«Ովքեր ականջ ունեն լսելու, թող լսեն, քանզի կան ոմանք, որոնք պիտի գերեվարուեն, կան ոմանք, որոնք սրով պիտի մեռնեն, եւ կան ոմանք, որոնք ինքնասպան պիտի լինեն։ Այստե՛ղ է ահա սրբերի համբերութիւնը եւ հաւատը։» - Հայտնություն 13:10
«Թոյլ մի՛ տուր, որ չարը յաղթի քեզ, այլ բարիո՛վ յաղթիր չարին։» - Թուղթ առ Հռովմայացիս 12:21
Այսինքն սուր վերցնելով այն մարդու դեմ, ով խախտելով Տիրոջ պատվիրանը առաջինն է սուր վերցրել, մենք բարությամբ ենք պայքարում չարի դեմ:

Կարելի է շատ օրինակներ բերել: Օրինակ Հիսուսի կոչը հարվածողին մյուս այտը դարձնելու վերաբերյալ վերաբերվում է զուտ մարդկային անհատական հարաբերություններին. մարդ չպետք է քինախնդիր լինել: Իսկ երբ հարցը վերաբերվում է ընդհանրական թեմաներին Հիսուսն ինքը չի խորշում զենք բարձրացնել.
«Եւ չուանից խարազան շինեց ու բոլորին տաճարից դուրս հանեց. նաեւ՝ ոչխարներն ու արջառները. իսկ լումայափոխների պղնձադրամները ցիր ու ցան արեց եւ նրանց սեղանները շուռ տուեց։» - Հովհաննես 2:15

Այնպես որ մենք պիտի հանդուրժող ու ոչ քինախնդիր կյանք վարել: Բայց երբ մեր եկեղեցուն կամ մեր պետությանը վտանգ է սպառնում մենք էլ պիտի զենք վերցնենք, ճիշտ այնպես ինչպես Տեր Հիսուսը խարազան վերցրեց:

Առայժմ այսքանը: Աստված ձեզ պահապան::)

Moonwalker, շնորհակալ եմ պատասխանիդ համար։ Անկեղծ ասած նպատակս այն չէր որ միջամուխ լինեինք Աստվածաշնչի մեկնաբանությանը և կրոնական զրույց տանեինք։ Ոչ էլ նպատակ ունեմ ապացուցելու թե զենք վերցնելը սխալ է, թե ճիշտ։

Աստվածաշնչի մակերեսորեն ուսումնասիրությունը կարող է բերել նրան, որ ամեն մարդ իր ձևով կմեկնաբանի այն, բայց փաստերի հետ վիճել հհնարավոր չէ։ Պարզապես ինձ հետաքրքրում է քրիստոնեության վերաբերյալ մի քանի փաստ։

Քրիստոնեական ուսմունքները, որպես ամբողջություն և քրիստոնեության պատմությունը ցույց է տալիս, որ առաջին քրիստոնեաները (մոտավորապես մ.թ. 1-2 դարերի քրիստոնյաները) կրոնական նկատառումներով հրաժարվում էին զինվորական ծառայությունից։ Նույնիսկ ինտերնետում կգնտես հարուստ տեղեկություններ այս հարցի մասին, եթե փնտրես The early christians and war (http://www.google.com/search?client=safari&rls=en&q=early+christians+and+war&ie=UTF-8&oe=UTF-8) արտահայտությամբ։

Իսկ ես այստեղ դնեմ մի քանի տեղեկություններ այս հարցի մասին շատ հեղինակավոր աղբյուրներից, որոնք ինտերնետում դժվար թե գտնես։

Մոդերատորներին խնդրում եմ չնջնջել անգլերեն տեքստը, քանի որ սա օրիգինալ մեջբերում է և իմ կատարած թարգմանությունը «ոտի վրա» արված թարգմանություն է և հնարավոր է լինեն սխալներ։

“A careful review of all the information available goes to show that, until the time of [Roman emperor from 161 to 180 C.E.], no Christian became a soldier; and no soldier, after becoming a Christian, remained in military service.”—The Rise of Christianity (London, 1947), E. W. Barnes, p. 333.
«Մեր ունեցած տեղեկությունների մանրակրկիտ ուսումնասիրությունները ցույց են տալիս, որ մինչև Մարկոս Ավրելիոսի ժամանակները (Հռոմեական կայսեր, մ.թ. 161-180 թթ.) ոչ մի քրիստոնյա չի դարձել զինվոր, իսկ քրիստոնյա դարձած զինվորներն էլ չեն շարունակել զինվորական ծառայությունը»։ The Rise of Christianity (Լոնդոն, 1947 թ.), E. W. Barnes, էջ 333։

“They refused to take any active part in the civil administration or the military defence of the empire. . . . it was impossible that the Christians, without renouncing a more sacred duty, could assume the character of soldiers, of magistrates, or of princes.”—History of Christianity (New York, 1891), Edward Gibbon, pp. 162, 163.
«Նրանք հրաժարվում էին մասնակցություն ունենալ կայսրության որևէ ադմինիստրատիվ կամ զինվորական պաշտպանության գործի։.... Անհնար էր, որ քրիստոնյաները ընդունեին զինվորական ծառայություն, դատավորի կամ կայսրի պաշտոն առանց հրաժարվելու իրենց սուրբ պարտականություններից (նկատի ունի քրիստոնեությունը)»։ History of Christianity (Նյու Յորք, 1891 թ.), Edward Gibbon, Էջ 162, 163։

Այս փաստերը հաշվի առնելով կրկին անդրադառնանք բարձրացրածս հարցերին՝

Ո՞նց կարաս լինես ազգային կրոն, եթե աստվածաշնչյան քրիստոնեությունը պարզորեն պատվիրում է հեռու մնալ քաղաքական գործերից և քաղաքականությունից։

Ու ո՞նց կարաս լինես ազգային կրոն, եթե քաղաքականությունը ու քրիստոնեությունը տարբեր բևեռներ են։

[Moonwalker]

Ժառ ջան, նախ ասեմ հաճելի զրուցակից ես::)
Ինչևէ, անցնենք քննարկման բուն նյութին: Նախ վաղ շրջանի քրիստոնեական համայնքների անդամների հռոմեական բանակում չծառայել մեծիմասամբ պայմանավորված է իշխանությունների կողմից այլադավնների հանդեպ ընդգծված թշնամական վերաբերմունքով:
Ի դեպ մի հետաքրքիր փաստ. Հուստինիանոս Մարտիրոսն իր Անտոնինոս Բարեպաշտին ուղղված ապոլոգիայում հիշատակում է, որ Մարկոս Ավրելիոսը գերմանական ցեղերի շրջափակումից փրկվել է քրիստոնյաների աղոթքների շնորհիվ: (Ա Ապոլոգ. 78): Այսինքն այս կայսրը լավ հարաբերությունների մեջ էր քրիստոնյաների հետ, ուստի վերջիններս էլ սկսեցին ծառայել բանակում (արդեն Ք. հ. 2-րդ դարի 2-րդ կեսից Դանուբի շրջանում գործում էր հռոմեական բանակի Մելիտինյան լեգեոնը՝ կազմված գերազանցապես քրիստոնյաներից):
Սակայն չշեղվեմ, ամենևին չեմ վիճարկում, որ վաղ քրիստոնյաները պացիֆիստներ էին: Քրիստոնյաների զենքի հանդեպ վերաբերմունքին նվիրված աշխատություններից կուզենայի առանձնացնել՝
1. Աներևակայելիորեն մանրամասն ու մշակված, բայց փոքր ինչ արդիականությունը կորցրած Ա. Հարնակի «Քրիստոսի զորքը» հրաշք մենագրությունը: (Harnack A. Militia Christi. Die christliche Religion und der Soldatenstand in den ersten drei Jahrhunderten. Tubingen, 1905.)
2. Համեմատաբար նոր կոլեկտիվ աշխատանքը՝ «Պատերազմ. 4 քրիստոնեական հայացք», որ հրատարակվել է Իլլինոյսում Ռ. Քլոուզի խմբագրությամբ: (War: Four Christian Views / Ed. by R. G. Clouse. Downer Grove, Illinois, 1981.)

Ըստ էության, քրիստոնյաների հայացքները պատերազմի վերաբերյալ կարելի է բաժանել մի քանի տեսակի ու ենթատեսակի.
1. Պացիֆիստական կոնցեպցիա
ա) Չդիմադրելու սկզբունք
բ) Քրիստոնեական պացիֆիզմի սկզբունք
2. «Արդար պատերազմի» կոնցեպցիա
ա) Պաշտպանվելու սկզբունք
բ) Հակահարձակման սկզբունք
3. Կանխարգելիչ/պրեզենտիվ/ պատերազմի կոնցեպցիա
ա) Անհանդուրժողականության սկզբունք
բ) Սրբազան/խաչակրաց/ պատերազմների սկզբունք:
Սրանցից յուրաքանչյուրը տարածված է եղել քրիստոնեության գոյության տարբեր փուլերում: (ինչպես հասկացանք աշխարհի քրիստոնյաների մեծամասնությունն այժմ ընդունում է «Արդար պատերազմի» կոնցեպցիան): Ու հետաքրքրական է, որ կոնցեպցիոն հիմունքներից գրեթե բոլորը հիմնավորված են Սբ. Գրքից մեջբերումներով: Փորձեմ 2-ական մեջբերում բերեմ յուրաքանչյուրի տեսակետից.
1./Պացիֆիզմ/
«Երանի՜ խաղաղարարներին, որովհետեւ նրանք Աստծու որդիներ պիտի կոչուեն։» - Մատթեոս 5:9
«Իսկ ես ձեզ ասում եմ. սիրեցէ՛ք ձեր թշնամիներին, օրհնեցէ՛ք ձեզ անիծողներին, բարութի՛ւն արէք ձեզ ատողներին եւ աղօթեցէ՛ք նրանց համար, որ չարչարում են ձեզ եւ հալածում:» - Մատթեոս 5:44

2./«Արդար պատերազմ»/
«Մի՛ կարծէք, թէ եկայ խաղաղութիւն հաստատելու երկրի վրայ. չեկայ հաստատելու խաղաղութիւն, այլ՝ սուր» - Մատթեոս 10:34
«...որովհետեւ նա Աստծու պաշտօնեայ է քեզ՝ բարի գործերի համար. իսկ եթէ չար գործես, վախեցի՛ր. քանի որ սուրը մէջքին ի զուր չէ կապուած» - Թուղթ առ Հռովմայացիս 13:4

3./Պրեզենտիվիզմ/
Ըստ էության ամենախոցելի տեսակետն է, որ արհեստականորեն ծագեց միջնադարում կաթոլիկ շրջանակներում: Հիմա արդեն ակնհայտ է, որ խաչակրաց արշավանքներում կրոնականը ամենևին առաջնայինը չէր: Պապական լեգատները անընդհատ բերում էին 2 հատվածները՝
Մատթեոս 10:34 (վերևի մեջբերումը) և Հովհաննես 2:15 (նախորդ գրառմանս մեջբերումը խարազանի հետ կապված):

Կուզենայի հիշել վաղ շրջանի ամենանշանավոր կրոնական մեկնաբաններից Քվիտուս Թերթուլիանոսի «Liber de corona militis» («Զինվորի պսակի մասին») ճառ-աշխատությունը, ուր հեղինակը պացիֆիստական ընդգծված հայացքներ ունենալով, այնուամենայինիվ, նշում է, որ քրիստոնյան կարող է լինել զինվոր, սակայն պիտի հիշի, որ այդ իրեն չի ազատի պատվիրանները պահելու սուրբ պարտականությունից: Կցանկանայի ընդգծել, որ Թերթուլիանոսի արտահայտությունները մեծամասամբ ուղղված են պատերազմի դեմ, այլ ոչ զինվորի: Սա տիպիկ պացիֆիստական թեոսոֆիական տեսակետ է: Բայց այդ շրջանում հռոմեական պատմագիրների (Էուսեբիոս, Սուլպիցիոս Սևերուս) մոտ պահպանված վկայություններից կարելի է փաստել, որ այդ շրջանի քրիստոնեական կանոնը՝ տարածված շարքային քրիստոնյաների շրջանում, որոշակի հանդուրժողականությամբ է մոտենում զիվորական պարտականությունների կատարմանը՝ դնելով, սակայն, պրինցիպիալ սահմանափակումներ: Սակայն այդ շրջանի քրիստոնեական վերլուծողների մեծ մասը Թերթուլիանոսի օրինակով բռնում է լեգալիստիկ կամ էսխաթոլոգիկ մտածողության ուղին:

Հա, ասածս ինչ:))
Էս պատմական ակնարկով ուզում էի ցույց տալ, որ եղած տեսակետները հարցի շուրջ խիստ բազմազան են ու նրանցից գրեթե ամեն մեկն էլ ունի իր աստվածաշնչյան հիմնավորումը: Այնպես որ, բերել քրիստոնեության գոյության մի փուլի տեսակետ իբրև ապացույց, ամենևին էլ արդյունավետ տարբերակ չեմ համարում, քանի որ նման ոչ կոնստրուկտիվ մոտեցումը կարող է բերել քաղափարական վակումի, այն է՝ բանավեճի վատագույն ելքի:
Ճիշտ են նշում միասնական եկեղեցու հոգևոր հայրերը, որ Աստվածաշնչի կամային մեկնաբանումը անխուսափելիորեն բերելու է իմաստի խեղաթյուրման: Հետևաբար անհրաժեշտ է թեմային նայել համընդգրկուն հայացքով, որովհետև ինչպես նկարի մի դետալին նայելով սյուժեից բան չես հասկանա, այնպես էլ Աստծո խոսքի մի հատվածից իմաստը չես հասկանա: Իսկ խորքային վերլուծությունը միանշանակորեն բերելու է «Արդար պատերազմի» կոնցեպտի ընդունմանը (խոսքս, բնականաբար, վերաբերվում է քրիստոնյաներին):
Իսկ վերջում բերեմ 2 մեջբերում Սուրբ Գրքից, ևս 2 անուղղակի ապացույց, որ քրիստոնյան կարող է և անհրաժեշտության դեպքում պտեք է դիմի զենքի:
«Ամէն մարդ, որ իշխանութեան տակ է, թող հպատակի նրան. քանզի չկայ իշխանութիւն, որ Աստծուց չլինի. եւ եղած իշխանութիւնները Աստծուց են կարգուած։»- Թուղթ առ Հռովմայացիս 13:1
Այսինքն, եթե երկրի օրենքներով ես ծառայում, ուրեմն նաև Աստծո օրենքով ես ծառայում:
«Յիսուս պատասխան տուեց եւ ասաց նրանց. «Գնացէ՛ք, տուէ՛ք կայսրինը՝ կայսեր եւ Աստծունը՝ Աստծուն»։ - Մարկոս 12:17
Այսինքն, հոգևոր ծառայությունը՝ Աստծուն, աշխարհիկ ծառայությունը՝ երկրիդ:


Աստվածաշնչյան մեջբերումները համադրելով ու համակցելով կարելի է հույժ հետաքրքրաշարժ եզրահանգումների գալ… հնարավոր արդյունքները, այսպես ասած՝ «մեկը բազմապատկած միլիոնով» :)

Այլ բան ուշադրություն գրավեց Moonwalker-ի գրառման մեջ, /կարծում եմ նա ի նկատի ուներ տաճարի տարածքում տեղի ունեցած միջադեպը/.



Իհարկե, այս սկանդալային միջադեպը մեր պարկեշտ քրիստոնյաների մոտ հիացմունքի զեղումներ է առաջացնում :think

Սակայն, տարակուսելին այն է, որ իր 33 տարիների ընթացքում ամեն տարի հենց այդ տեսարանը տեսնելով ու «աչք է փակելով», Հիսուսը հենց այդ Զատկին որոշեց հասարակական վայրում /իշխանության կողմից չլիազորված/ բռնի գործողությունների դիմել՝ ընդ որում - հրեա հարկատուների նկատմամբ: :8

Հիմա՝ Հիսուսը «պետական շահերից» ելնելո՞վ այդ գիտակցված քայլին դիմեց /այդ գործոնը կասկածանք է առաջացնում/, թե՞ դրդապատճառը սահմանափակվում էր «իր ժամը հասել էր» պատճառաբանմանբ /որը ավելի հավանական է/:

Շնորհակալություն:

Հարգելի՛ Interdenominational, փորձեմ պատասխանել::)
Նախ անենևին անտեղի կերպով շեշտադրում եք հրեաների հարկատու լինելը: Դրանք մեծամասամբ աղավնի վաճառողներ էին (աղավնին հրեական կանոնով զոհի կենդանի էր) ու դրամափոխներ (քանի որ կային շուրջ կես միլիոն ուխտավորներ տարբեր դրամական միավորներով): Ու շեշտել դեպքի սոցիալական կողմը, ինպես անում էին սոցիալիստական հայաքներով վայ աստվածաբանները, ինձ համար անընդունելի է:
Հետո 1-ին դարի Հռոմեական կայսրության համար ըստ էության կիրառելի չէ «պեստական շահեր» արտահայտությունը, եթե խոսում ենք նվաճված ժողովուրդների մասին: Պարզից էլ պարզ է, որ ստրկատիրական կայսրության հպատակ ժողովուրդները երբեք էլ չէին մտածի նվաճողի պետական շահի մասին:
Իսկ ինչ մնում է դեպքի համար ընտրված ժամանակի համապատասխանությանը. դե Հիսուսը չէր էլ եղել Երուսաղեմում իր կնքումից ու թլպատումից հետո, հետո էլ Հիսուսը կոնկրետ գործողությունների սկսեց դիմել Հովհաննես Մկրտչի կողմից մկրտվելուց հետո միայն, երբ մի ձայն լսվեց երկնքից.
«որ ասում էր. «Դա՛ է իմ սիրելի Որդին, որն ունի իմ ամբողջ բարեհաճութիւնը»։ - Մատթեոս 3:17
Փաստորեն սա էր գործելու ազդանշանը՝ հնչած ի լուր ամբողջ աշխարհի:
Ճիշտն ասած ես այստեղ վիճելի որևէ բան չեմ տեսնում:

Շնորհակալություն: Աստված ձեզ հետ::)

[Jarre]

Ժառ ջան, նախ ասեմ հաճելի զրուցակից ես::)
Ինչևէ, անցնենք քննարկման բուն նյութին: Նախ վաղ շրջանի քրիստոնեական համայնքների անդամների հռոմեական բանակում չծառայել մեծիմասամբ պայմանավորված է իշխանությունների կողմից այլադավնների հանդեպ ընդգծված թշնամական վերաբերմունքով:
Ի դեպ մի հետաքրքիր փաստ. Հուստինիանոս Մարտիրոսն իր Անտոնինոս Բարեպաշտին ուղղված ապոլոգիայում հիշատակում է, որ Մարկոս Ավրելիոսը գերմանական ցեղերի շրջափակումից փրկվել է քրիստոնյաների աղոթքների շնորհիվ: (Ա Ապոլոգ. 78): Այսինքն այս կայսրը լավ հարաբերությունների մեջ էր քրիստոնյաների հետ, ուստի վերջիններս էլ սկսեցին ծառայել բանակում (արդեն Ք. հ. 2-րդ դարի 2-րդ կեսից Դանուբի շրջանում գործում էր հռոմեական բանակի Մելիտինյան լեգեոնը՝ կազմված գերազանցապես քրիստոնյաներից):
Սակայն չշեղվեմ, ամենևին չեմ վիճարկում, որ վաղ քրիստոնյաները պացիֆիստներ էին: Քրիստոնյաների զենքի հանդեպ վերաբերմունքին նվիրված աշխատություններից կուզենայի առանձնացնել՝
1. Աներևակայելիորեն մանրամասն ու մշակված, բայց փոքր ինչ արդիականությունը կորցրած Ա. Հարնակի «Քրիստոսի զորքը» հրաշք մենագրությունը: (Harnack A. Militia Christi. Die christliche Religion und der Soldatenstand in den ersten drei Jahrhunderten. Tubingen, 1905.)
2. Համեմատաբար նոր կոլեկտիվ աշխատանքը՝ «Պատերազմ. 4 քրիստոնեական հայացք», որ հրատարակվել է Իլլինոյսում Ռ. Քլոուզի խմբագրությամբ: (War: Four Christian Views / Ed. by R. G. Clouse. Downer Grove, Illinois, 1981.)

Ըստ էության, քրիստոնյաների հայացքները պատերազմի վերաբերյալ կարելի է բաժանել մի քանի տեսակի ու ենթատեսակի.
1. Պացիֆիստական կոնցեպցիա
ա) Չդիմադրելու սկզբունք
բ) Քրիստոնեական պացիֆիզմի սկզբունք
2. «Արդար պատերազմի» կոնցեպցիա
ա) Պաշտպանվելու սկզբունք
բ) Հակահարձակման սկզբունք
3. Կանխարգելիչ/պրեզենտիվ/ պատերազմի կոնցեպցիա
ա) Անհանդուրժողականության սկզբունք
բ) Սրբազան/խաչակրաց/ պատերազմների սկզբունք:
Սրանցից յուրաքանչյուրը տարածված է եղել քրիստոնեության գոյության տարբեր փուլերում: (ինչպես հասկացանք աշխարհի քրիստոնյաների մեծամասնությունն այժմ ընդունում է «Արդար պատերազմի» կոնցեպցիան): Ու հետաքրքրական է, որ կոնցեպցիոն հիմունքներից գրեթե բոլորը հիմնավորված են Սբ. Գրքից մեջբերումներով: Փորձեմ 2-ական մեջբերում բերեմ յուրաքանչյուրի տեսակետից.
1./Պացիֆիզմ/
«Երանի՜ խաղաղարարներին, որովհետեւ նրանք Աստծու որդիներ պիտի կոչուեն։» - Մատթեոս 5:9
«Իսկ ես ձեզ ասում եմ. սիրեցէ՛ք ձեր թշնամիներին, օրհնեցէ՛ք ձեզ անիծողներին, բարութի՛ւն արէք ձեզ ատողներին եւ աղօթեցէ՛ք նրանց համար, որ չարչարում են ձեզ եւ հալածում:» - Մատթեոս 5:44

2./«Արդար պատերազմ»/
«Մի՛ կարծէք, թէ եկայ խաղաղութիւն հաստատելու երկրի վրայ. չեկայ հաստատելու խաղաղութիւն, այլ՝ սուր» - Մատթեոս 10:34
«...որովհետեւ նա Աստծու պաշտօնեայ է քեզ՝ բարի գործերի համար. իսկ եթէ չար գործես, վախեցի՛ր. քանի որ սուրը մէջքին ի զուր չէ կապուած» - Թուղթ առ Հռովմայացիս 13:4

3./Պրեզենտիվիզմ/
Ըստ էության ամենախոցելի տեսակետն է, որ արհեստականորեն ծագեց միջնադարում կաթոլիկ շրջանակներում: Հիմա արդեն ակնհայտ է, որ խաչակրաց արշավանքներում կրոնականը ամենևին առաջնայինը չէր: Պապական լեգատները անընդհատ բերում էին 2 հատվածները՝
Մատթեոս 10:34 (վերևի մեջբերումը) և Հովհաննես 2:15 (նախորդ գրառմանս մեջբերումը խարազանի հետ կապված):

Կուզենայի հիշել վաղ շրջանի ամենանշանավոր կրոնական մեկնաբաններից Քվիտուս Թերթուլիանոսի «Liber de corona militis» («Զինվորի պսակի մասին») ճառ-աշխատությունը, ուր հեղինակը պացիֆիստական ընդգծված հայացքներ ունենալով, այնուամենայինիվ, նշում է, որ քրիստոնյան կարող է լինել զինվոր, սակայն պիտի հիշի, որ այդ իրեն չի ազատի պատվիրանները պահելու սուրբ պարտականությունից: Կցանկանայի ընդգծել, որ Թերթուլիանոսի արտահայտությունները մեծամասամբ ուղղված են պատերազմի դեմ, այլ ոչ զինվորի: Սա տիպիկ պացիֆիստական թեոսոֆիական տեսակետ է: Բայց այդ շրջանում հռոմեական պատմագիրների (Էուսեբիոս, Սուլպիցիոս Սևերուս) մոտ պահպանված վկայություններից կարելի է փաստել, որ այդ շրջանի քրիստոնեական կանոնը՝ տարածված շարքային քրիստոնյաների շրջանում, որոշակի հանդուրժողականությամբ է մոտենում զիվորական պարտականությունների կատարմանը՝ դնելով, սակայն, պրինցիպիալ սահմանափակումներ: Սակայն այդ շրջանի քրիստոնեական վերլուծողների մեծ մասը Թերթուլիանոսի օրինակով բռնում է լեգալիստիկ կամ էսխաթոլոգիկ մտածողության ուղին:

Հա, ասածս ինչ:))
Էս պատմական ակնարկով ուզում էի ցույց տալ, որ եղած տեսակետները հարցի շուրջ խիստ բազմազան են ու նրանցից գրեթե ամեն մեկն էլ ունի իր աստվածաշնչյան հիմնավորումը: Այնպես որ, բերել քրիստոնեության գոյության մի փուլի տեսակետ իբրև ապացույց, ամենևին էլ արդյունավետ տարբերակ չեմ համարում, քանի որ նման ոչ կոնստրուկտիվ մոտեցումը կարող է բերել քաղափարական վակումի, այն է՝ բանավեճի վատագույն ելքի:
Ճիշտ են նշում միասնական եկեղեցու հոգևոր հայրերը, որ Աստվածաշնչի կամային մեկնաբանումը անխուսափելիորեն բերելու է իմաստի խեղաթյուրման: Հետևաբար անհրաժեշտ է թեմային նայել համընդգրկուն հայացքով, որովհետև ինչպես նկարի մի դետալին նայելով սյուժեից բան չես հասկանա, այնպես էլ Աստծո խոսքի մի հատվածից իմաստը չես հասկանա: Իսկ խորքային վերլուծությունը միանշանակորեն բերելու է «Արդար պատերազմի» կոնցեպտի ընդունմանը (խոսքս, բնականաբար, վերաբերվում է քրիստոնյաներին):
Իսկ վերջում բերեմ 2 մեջբերում Սուրբ Գրքից, ևս 2 անուղղակի ապացույց, որ քրիստոնյան կարող է և անհրաժեշտության դեպքում պտեք է դիմի զենքի:
«Ամէն մարդ, որ իշխանութեան տակ է, թող հպատակի նրան. քանզի չկայ իշխանութիւն, որ Աստծուց չլինի. եւ եղած իշխանութիւնները Աստծուց են կարգուած։»- Թուղթ առ Հռովմայացիս 13:1
Այսինքն, եթե երկրի օրենքներով ես ծառայում, ուրեմն նաև Աստծո օրենքով ես ծառայում:
«Յիսուս պատասխան տուեց եւ ասաց նրանց. «Գնացէ՛ք, տուէ՛ք կայսրինը՝ կայսեր եւ Աստծունը՝ Աստծուն»։ - Մարկոս 12:17
Այսինքն, հոգևոր ծառայությունը՝ Աստծուն, աշխարհիկ ծառայությունը՝ երկրիդ:

Անչափ շնորհակալ եմ ջերմ խոսքերի համար :oy Քեզ հետ էլ է հաճելի զրուցել։ Մի քանի բաներ քեզանից սովորեցի, շնորհակալություն ;)

Մեր երկուսի ասածները իրար չեն հակասում այն իամստով, որ մեկը մյուսի շարունակությունն է։ Այսինք քո բերած բացատրությունները ու տեսակավորումը Հիսուսինը չեն, աստվածաշնչյան չեն, այլ հիմնված են հետագա բացատրություններրի վրա։ Այսինքն Քրիստոսի և առաջին դարի «օրիգինալ» քրիստոնյաների :)) ասածը ու սովորեցրածը չի, այլ հետագա բացատրություն ու մեկնաբանություններ են, որոնք չենք կարող ասել, թե Քրիստոնեության հիմնադրի՝ Հիսուս Քրիստոսի սովորեցրածներն են կամ նրա տեսակետները։

Որպես ապացույց մի քանի հարց.

Ինչո՞ւ Հիսուսը երբեք չքարոզեց պատերազմ։
Ինչո՞ւ Հիսուսի առաքյալները և աշակերտները չմասնակցեցին պատերազմների։
Ինչո՞ւ այսպես կոչված նոր կտակարանը պարզ ու բացահայտ չի քարոզում այն ամենը, ինչը ներկայացրեցիր։
Ու սրա նման մի քանի հարցեր....

Իսկ հիմա մի քանի հակասություններ քրիստոնեության մեջ՝ հաշվի առնելով քո գրած տարբերակները։

Քրիստոնեությունը ինքն իրեն պարզ հակասում է։

Մի տեղ ասում է՝ «Երանի՜ խաղաղարարներին, որովհետեւ նրանք Աստծու որդիներ պիտի կոչուեն։» - Մատթեոս 5:9, որը քո ասելով ենթադրում է պասիֆիզմ և չդիմադրելու սկզբունք, իսկ մյուս տեղում հակառակը՝ «Մի՛ կարծէք, թէ եկայ խաղաղութիւն հաստատելու երկրի վրայ. չեկայ հաստատելու խաղաղութիւն, այլ՝ սուր» - Մատթեոս 10:34, որը ենթադրում է արդար պատերազմի սկզբունք և պետք եղած դեպքում զենք վերցնելը։ Հիմա եթե մարդ ուզում է քրիստոնյա լինել, երբեք չի կարող կողմնորոշվել, թե ինչ է սովորեցնում քրիստոնեությունը այս հարցում, որովհետև մի տեղ մի բան է ասում, իսկ մյուս տեղում դրա լրիվ հակառակը։

Սա սկզբունքորեն սխալ մոտեցում է քրիստոնեական տեսանկյունից, քանի որ այս սկզբունքը կիրառելով ողջ նոր կտակարանը ու բոլոր խոսքերը դառնում են խիստ հարաբերական։ Դե ուրեմն քրիստոնեական բոլոր չափանիշները՝ բարոյական, կրոնական, մարդկային.... նույնձև հարաբերական ու ոչ կոնկրետ են։

Ի դեպ, քո մեջբերած Մատթեոս 10:34-ը եթե կարդաս կոնտեքստով, ապա կտեսնես որ այնտեղ խոսքը բացարձակապես չի վերաբերում պատերազմին։ Խոսքը ընտանիքի մասին է։ Այսինքն քրիստոնյա դարձած մարդու ընտանիքի անդամները կարող էին թշնամանալ իր դեմ իր նոր հավատի պատճառով։

Երկրորդ։ Արի մտածենք քրիստոնեական այսպես կոչված սիրո մասին։ Ինչու եմ ասում այսպես կոչված, որովհետև ես սարսափում եմ էտ սիրո էսօրվա դրսևորումից։ Փաստորեն Հիսուսի տարբեր ազգերի աշակերտները ու հետևորդները պիտի պատերազմեին ու սպանեին իրար, ինչը և տեղի ունեցավ առաջին և երկրորդ համաշխարհային պատերազմների ժամանակ և շարունակվում է տեղի ունենալ այսօր։ Բա էտ դեպքում ո՞ւր մնաց նույն Հիսուսի ասած հետևյալ խոսքերը. «Նոր պատուիրանք եմ տալիս ձեզ, որ իրար սիրեք. ինչպես ես ձեզ սիրեցի, որ դուք էլ իրար սիրէք։ Սորանով կ'գիտենան ամենքը, թե իմ աշակերտներն եք, եթե իրար վերայ սէր ունենաք» (Հովհաննես 10:34, 35)։ Կարա՞ս ասես ո՞ւր ա էտ սերը։ Ասված է՝ «ինչպես ես ձեզ սիրեցի», որքան գիտեմ Հիսուը սիրեց իր կյանքը տալով, ոչ թե ուրիշի կյանքը վերցնելով։

Նման մեկնաբանությունները, որոնք ինչպես տեսնում ենք արտահայտված չեն Աստվածաշնչի մեջ ոճրագործ են սարքում թե՛ Հիսուսին և թե՛ իր հետևորդներին։

Ելնելով այս ամենից կարելի է անել մի եզրահանգում։ Ինտելեկտուալ ազնիվ և արդար մարդը իրականում կթքի էն կրոնի վրա, որը պնդում է լինել սիրող կրոն, սակայն դարերի ընթացքում մեղավոր է դարձել հարյուր միլիոնավոր մարդկանց արյունը թափելու ոճրագործությանը, իսկ այսօր էլ նույն ամեն ինչին հարաբերական մոտեցում ցուցաբերելով համարվում է մանկապիղծերի ու գոմիկների որջ։

Ես համաձայն եմ ԱՄՆ-ի 3-րդ նախագահ Թոմաս Ջեֆերսոնի հետևյալ երկու խոսքերին.

«Ինչ խոսք, ես պայքարում եմ ապականված քրիստոնեության դեմ, բայց ոչ թե Քրիստոսի իրական ուսմունքների դեմ»։

«Ավելի բարոյական և ներելի է ըդնհանրապես մերժել Աստծու գոյությունը, քան նրա անունով անել արարքներ, որոնք պատվազրկում են նրան և զզվելի են նրա համար»։

Էս դեպքում Moonwalker, Աստծու գոյությունը մերժողները, քրիստոնեության հակառակորդները ավելի բարոյական են, քան իրար մորթող, մանկապիղծ ու էսօրվա աշխարհը էս օրը հասցրած հավատացյալներն ու կրոնականները։




ՀԳ՝ Moonwalker, խնդրում եմ գրածներիցս ոչ մեկը քո վրա չվերցնես։ Ինձ ճիշտ հասկացիր գրածներս քեզ ուղղված չեն, պարզապես իմ տեսակետն է այս երևույթների մասին։ Իսկ քո հանդեպ հարգանքս վստահ եմ տեսել ես և տեսնում ես իմ վերաբերմունքից ;)

[Moonwalker]

Ժառ ջան, հաշվի առնելով, որ նախ իմ ու քո տեսակետները շատ առումներով ընդհանուր աղերսներ ունեն ու նաև այն, որ երկուսս էլ բավական հստակ պատկերացնում ենք քննարկման նյութը, անհրաժեշտ չհամարեցի մեծածավալ վերլուծական պատասխան գրել: Համոզված եմ, որ իմ բերած աստվածաշնչյան մեջբերուններին դու կարող ես պատասխանել նույն ծագման, բայց հաճախ տրամագծորեն հակառակ բովանդակության մեջբերումներով:
Հարցն էլ հենց այն է, որ եթե մի կողմ թողնենք բոլոր վերլուծականներն ու աստվածաբանական աշխատություններն ու անդրադառնանք Աստվածաշնչին, կարող ենք հանգել տարօրինակ դիլեմաների: Բայց հենց այն է առանձնահատկությունը, որ Աստված մեզ ստեղծեց իր կերպարով ու նմանությամբ և ի թիվս այլ հատկությունների մեզ օժտեց մտքերի ու գործողությունների ազատությամբ: Աստված երբեք չի պահանջել կույր հավատ, հակառակը Հիսուսին պիտի հասկանալ ու ընդունել մտքով ու սրտով: Իմա՝ մենք ազատորեն կարող ենք կարդալ Սբ. Գիրքը ու հանգել սեփական եզրակացության: Ես իմ անձնական-մասնավոր կարծիքն ունեմ. ինչը կարծում եմ քեզ արդեն պարզ դարձավ:
Ինչ մնում է մարդկային սիրո պակասին. ես հավատացած եմ, որ իրեն քրիստոնյա համարող ցանկացած մարդ մի քիչ խորհի գործելուց առաջ ու լսի իր խղճի ձայնին, չեն լինի ոչ պատերազմներ, ոչ արյունահեղություններ: Ու եթե կան մարդիկ, ովքեր փակել են իրենց սիրտը աստվածային սիրո առաջ, դա չի նշանակում, որ ես պիտի հիասթափվեմ իմ հավատքից: Այսինքն ես պատասխանատու եմ նախ իմ Աստծո առաջ, ապա իմ խղճի խորանի առաջ ու ինձ չի հետաքրքրում թե մյուս իրենց քրիստոնյա համարող մարդիկ ինչպես են մտածում: Միաժամանակ ես անկեղծ ցավում եմ ու Աստծուց թողություն եմ խնդրում նաև ընդհանրական մարդկության մեղքերի համար: Մի խոսքով կարծում եմ, որ մարդ պիտի գոնե մի պահ փորձի լսել Աստծուն (իսկ Նա յուրաքանչյուրիս մեջ է) ու Տերը նրան կդարձնի դեպ ճշմարիտը.
«Ահա՛ւասիկ ես դռան առաջ եմ եւ բախում եմ. եթէ մէկը ականջ դնի իմ ձայնին եւ բաց անի դուռը, կը մտնեմ նրա մօտ եւ կ՚ընթրեմ նրա հետ, եւ նա՝ ինձ հետ։»- Հայտնություն 3:20

[Jarre]

Ժառ ջան, հաշվի առնելով, որ նախ իմ ու քո տեսակետները շատ առումներով ընդհանուր աղերսներ ունեն ու նաև այն, որ երկուսս էլ բավական հստակ պատկերացնում ենք քննարկման նյութը, անհրաժեշտ չհամարեցի մեծածավալ վերլուծական պատասխան գրել: Համոզված եմ, որ իմ բերած աստվածաշնչյան մեջբերուններին դու կարող ես պատասխանել նույն ծագման, բայց հաճախ տրամագծորեն հակառակ բովանդակության մեջբերումներով:
Հարցն էլ հենց այն է, որ եթե մի կողմ թողնենք բոլոր վերլուծականներն ու աստվածաբանական աշխատություններն ու անդրադառնանք Աստվածաշնչին, կարող ենք հանգել տարօրինակ դիլեմաների: Բայց հենց այն է առանձնահատկությունը, որ Աստված մեզ ստեղծեց իր կերպարով ու նմանությամբ և ի թիվս այլ հատկությունների մեզ օժտեց մտքերի ու գործողությունների ազատությամբ: Աստված երբեք չի պահանջել կույր հավատ, հակառակը Հիսուսին պիտի հասկանալ ու ընդունել մտքով ու սրտով: Իմա՝ մենք ազատորեն կարող ենք կարդալ Սբ. Գիրքը ու հանգել սեփական եզրակացության: Ես իմ անձնական-մասնավոր կարծիքն ունեմ. ինչը կարծում եմ քեզ արդեն պարզ դարձավ:
Ինչ մնում է մարդկային սիրո պակասին. ես հավատացած եմ, որ իրեն քրիստոնյա համարող ցանկացած մարդ մի քիչ խորհի գործելուց առաջ ու լսի իր խղճի ձայնին, չեն լինի ոչ պատերազմներ, ոչ արյունահեղություններ: Ու եթե կան մարդիկ, ովքեր փակել են իրենց սիրտը աստվածային սիրո առաջ, դա չի նշանակում, որ ես պիտի հիասթափվեմ իմ հավատքից: Այսինքն ես պատասխանատու եմ նախ իմ Աստծո առաջ, ապա իմ խղճի խորանի առաջ ու ինձ չի հետաքրքրում թե մյուս իրենց քրիստոնյա համարող մարդիկ ինչպես են մտածում: Միաժամանակ ես անկեղծ ցավում եմ ու Աստծուց թողություն եմ խնդրում նաև ընդհանրական մարդկության մեղքերի համար: Մի խոսքով կարծում եմ, որ մարդ պիտի գոնե մի պահ փորձի լսել Աստծուն (իսկ Նա յուրաքանչյուրիս մեջ է) ու Տերը նրան կդարձնի դեպ ճշմարիտը.
«Ահա՛ւասիկ ես դռան առաջ եմ եւ բախում եմ. եթէ մէկը ականջ դնի իմ ձայնին եւ բաց անի դուռը, կը մտնեմ նրա մօտ եւ կ՚ընթրեմ նրա հետ, եւ նա՝ ինձ հետ։»- Հայտնություն 3:20

Moonwalker, շնորհակալ եմ հանդուրժողականությանդ ու ներքին կուլտուրայիդ համար ;)

Եթե հավատացյալների գոնե 10%-ը պատրաստ լիներ նման քննարկումների՝ առանց իրար վիրավորելու, կծելու ու իրար վրա թշնամություն թափելու, արդեն մարդկության վիճակը բավականին լավ կլիներ ;) Մի խոսքով ես քո տեսակետը հասկացա, դու էլ իմ։ Իսկապես անչափ հաճելի էր հետդ զրուցել ;)

[Interdenominational]

Հարգելի՛ Interdenominational, փորձեմ պատասխանել::)
Նախ անենևին անտեղի կերպով շեշտադրում եք հրեաների հարկատու լինելը: Դրանք մեծամասամբ աղավնի վաճառողներ էին (աղավնին հրեական կանոնով զոհի կենդանի էր) ու դրամափոխներ (քանի որ կային շուրջ կես միլիոն ուխտավորներ տարբեր դրամական միավորներով): Ու շեշտել դեպքի սոցիալական կողմը, ինպես անում էին սոցիալիստական հայաքներով վայ աստվածաբանները, ինձ համար անընդունելի է:

Այստեղ հարցը սոցիալական մակարդակի իջեցնելը չէր: Սակայն, միևնույն ժամանակ, ի միջի այլոց նշելով, որ Իսրայելը իր ամենածաղկուն ժամանակները չէր ապրում:

Մյուս կողմից…
Անշուշտ, Դուք ծանոթ լինելով աստվածաշնչյան դեպքերի զարգացմանը՝ չպիտի չնկատեիք, մասնավորապես. յուրահատուկ շարադրման ոճը, երբեմն՝ աներկբա շեշտադրումները, «խոշոր պլանով» ներկայացվածը, «ոչ լրագրողական» կողմնակալությունը, երբեմն՝ հուզական-օրագրային սուբյեկտիվ սյուժեների կառուցումը… և այլն:
Առանց հատուկ գիտելիքների էլ կարելի է «որսալ»՝ ի՞նչն էր հատկապես շեշտվում այս կամ այն պարագայում, և ի՞նչն էր որ լույսի տակ ներկայացվում…
Տվյալ դեպքում, թույլ տվեք կասկածանք հայտնել, որ գոնե ես համոզված չեմ, որ դեպքերի հերոսի ուշադրությունն էր գրավել միայն «թռչնաշուկայի» ու «շարժական արտարժութային կետերի» ակտիվ գործունեությունը…


Հետո 1-ին դարի Հռոմեական կայսրության համար ըստ էության կիրառելի չէ «պետական շահեր» արտահայտությունը, եթե խոսում ենք նվաճված ժողովուրդների մասին: Պարզից էլ պարզ է, որ ստրկատիրական կայսրության հպատակ ժողովուրդները երբեք էլ չէին մտածի նվաճողի պետական շահի մասին:
Իսկ ինչ մնում է դեպքի համար ընտրված ժամանակի համապատասխանությանը. դե Հիսուսը չէր էլ եղել Երուսաղեմում իր կնքումից ու թլպատումից հետո, հետո էլ Հիսուսը կոնկրետ գործողությունների սկսեց դիմել Հովհաննես Մկրտչի կողմից մկրտվելուց հետո միայն, երբ մի ձայն լսվեց երկնքից.
«որ ասում էր. «Դա՛ է իմ սիրելի Որդին, որն ունի իմ ամբողջ բարեհաճութիւնը»։ - Մատթեոս 3:17
Փաստորեն սա էր գործելու ազդանշանը՝ հնչած ի լուր ամբողջ աշխարհի:

Ամենայն հարգանոք Ձեր անձի հանդեպ, նշենք, որ այստեղ Դուք փոքր-ինչ վրիպում եք… Քաղաքականացված կրոնական շարժման հիմնադիրը, առանց «երկնահունչ ձայնի» անցագրի էլ ուղղակի պարտավոր էր տեղյակ լինելու իր գործունեության ոլորտում «մանր բիզնեսի ծաղկմանը»…առավել ևս՝եթե նրա ցասման զոհն էին դարձել օրվա ապրուստը վաստակող մի քանի թշվառներ /որոնք դրանից հետո էլ, համոզված եմ, շարունակեցին նույն գործը/, ապա նա, որպես հետևողական գործիչ պիտի ԱՅԼ մակարդակով խնդրի լուծում փնտրեր, փողոցային էժանագին շոու կազմակերպելու փոխարեն:


Ճիշտն ասած ես այստեղ վիճելի որևէ բան չեմ տեսնում:

Շնորհակալություն: Աստված ձեզ հետ::)

Ես նույնպես: Շնորհակալություն :)

[Moonwalker]

Այստեղ հարցը սոցիալական մակարդակի իջեցնելը չէր: Սակայն, միևնույն ժամանակ, ի միջի այլոց նշելով, որ Իսրայելը իր ամենածաղկուն ժամանակները չէր ապրում:

Իմ մոտ թյուր տպավորություն ստեղծվեց, որ Դուք Քնեսեթին կից հրեական մանր ու միջին բիզնեսի զարգացման հանձնաժողովի անդամ եք::D


Մյուս կողմից…
Անշուշտ, Դուք ծանոթ լինելով աստվածաշնչյան դեպքերի զարգացմանը՝ չպիտի չնկատեիք, մասնավորապես. յուրահատուկ շարադրման ոճը, երբեմն՝ աներկբա շեշտադրումները, «խոշոր պլանով» ներկայացվածը, «ոչ լրագրողական» կողմնակալությունը, երբեմն՝ հուզական-օրագրային սուբյեկտիվ սյուժեների կառուցումը… և այլն:
Առանց հատուկ գիտելիքների էլ կարելի է «որսալ»՝ ի՞նչն էր հատկապես շեշտվում այս կամ այն պարագայում, և ի՞նչն էր որ լույսի տակ ներկայացվում…
Տվյալ դեպքում, թույլ տվեք կասկածանք հայտնել, որ գոնե ես համոզված չեմ, որ դեպքերի հերոսի ուշադրությունն էր գրավել միայն «թռչնաշուկայի» ու «շարժական արտարժութային կետերի» ակտիվ գործունեությունը…

Ամեն ինչ չէ, որ պիտի իջեցվի գրոտեսկի մակարդակի: Հերոս ասելով ինչ ի նկատի ունեք, մենք «Քաոս»-ը չենք վերլուծում:
Այսինքն ինչ, տվյալ ինցիդենտը, ըստ Ձեզ, լոկ շարքային պոպուլիզմի ու ցուցամոլության դրսևորո՞ւմ էր:


Ամենայն հարգանոք Ձեր անձի հանդեպ, նշենք, որ այստեղ Դուք փոքր-ինչ վրիպում եք… Քաղաքականացված կրոնական շարժման հիմնադիրը, առանց «երկնահունչ ձայնի» անցագրի էլ ուղղակի պարտավոր էր տեղյակ լինելու իր գործունեության ոլորտում «մանր բիզնեսի ծաղկմանը»…առավել ևս՝եթե նրա ցասման զոհն էին դարձել օրվա ապրուստը վաստակող մի քանի թշվառներ /որոնք դրանից հետո էլ, համոզված եմ, շարունակեցին նույն գործը/, ապա նա, որպես հետևողական գործիչ պիտի ԱՅԼ մակարդակով խնդրի լուծում փնտրեր, փողոցային էժանագին շոու կազմակերպելու փոխարեն:

Եթե Ձեր համար Աստծո տանը առևտրով զբաղվող թափթփուկները «մանր բիզնեսով» հաց վաստակող թշվառներ են, ապա իմ համար դա միանշանակ սրբապղծություն է (ինչպես չեմ ընդունում, որ եկեղեցու շենքում մոմ կամ չգիտեմ էլ ինչ է վաճառվում): Աստծո տունը աղոթավայր է(ր), ոչ միայն հրեաների այլևս բոլոր մարդկանց համար, ովքեր դեռ հեթանոս էին («քանզի իմ Տունը բոլոր հեթանոսների համար աղօթքի Տուն պիտի կոչուի»- Եսայի 56:7), իսկ նրանք սրբավայրը վերածել էին շուկայի («Միթէ ձեր աչքին աւազակների քարա՞յր է դարձել իմ այս Տունը, որի վրայ իմ անունն է դրուած։» - Երեմիա 7:11):
Չի կարող մի վայր, ուր իշխում է Աստծո հոգին, լինել մանր/միջին/մեծ/մոնոպոլիստական բիզնեսի հանգրվան:

[Interdenominational]

Իմ մոտ թյուր տպավորություն ստեղծվեց, որ Դուք Քնեսեթին կից հրեական մանր ու միջին բիզնեսի զարգացման հանձնաժողովի անդամ եք::D

«Եթե ես հրեա եմ, ինչու՞ պիտի ամաչեմ դրա համար: Բայց ես, ճիշտ է, հրեա չեմ» ;) © Վ.Չերնոմրդին


Ամեն ինչ չէ, որ պիտի իջեցվի գրոտեսկի մակարդակի: Հերոս ասելով ինչ ի նկատի ունեք, մենք «Քաոս»-ը չենք վերլուծում:
Այսինքն ինչ, տվյալ ինցիդենտը, ըստ Ձեզ, լոկ շարքային պոպուլիզմի ու ցուցամոլության դրսևորո՞ւմ էր:

Ամենևի՛ն: Ես հեգնելու միտում չունեի… Ու մի դիտեք այդ ամենը «աստվածաշնչյան կարծրատիպերի» պրիզմայով: Վարժվել ենք նույն անձին նույն բարձրության վրա տեսնելու: Բարի: Մի ճնշեք, խնդրեմ, եթե կամենում ենք ուղղակի մարդավարի անալիզի ենթարկել այս կամ այն իրավիճակը, դա աստվածատյացության դրսևորում չէ, հավատացնում եմ Ձեզ: :)

Գիտեք, հարգելիս, եկեք գոնե մեկ րոպեով այդ ամենին այլ ռակուրսով նայենք: «Շատ ջրեր հոսելով» հանդերձ, երանելի ժամանակներից ի վեր մարդկային բնության մեջ շատ բան չի փոխվել… և «լիդերամետ» վարկանիշային միավորների ձեռբերումը՝ ամբոխի համար դյուրամարս ու հասկանալի կերպերով, և ցանկալին՝ իրականի փոխարեն հրամցնելը… ախր առնավազն անխղճություն է խեղճ հրեաների կրոնական զգացմունքներ հետ խաղալը ու ուղղորդելը, մանավանդ երբ այդ բարոյապես ընկճված ազգը վաղու՜ց ի վեր «փրկչին» էր սպասում…համաձայնվեք, որ Հիսուսը, որպես նրբազգաց առաջնորդ՝ հենց այդ «фишка»-ն չպիտի օգտագործեր:



Եթե Ձեր համար Աստծո տանը առևտրով զբաղվող թափթփուկները «մանր բիզնեսով» հաց վաստակող թշվառներ են, ապա իմ համար դա միանշանակ սրբապղծություն է (ինչպես չեմ ընդունում, որ եկեղեցու շենքում մոմ կամ չգիտեմ էլ ինչ է վաճառվում):

Շնորհակալ եմ շրջահայացության համար :)


Չի կարող մի վայր, ուր իշխում է Աստծո հոգին, լինել մանր/միջին/մեծ/մոնոպոլիստական բիզնեսի հանգրվան:

Լիովին համամիտ եմ Ձեզ հետ, և տխուր ըմբռնումով՝ այն հոգևոր դաշտում բանողների հետ, որոնց համար մեծ է գայթակղությունը՝ պետության կողմից իրենց շնորհված այդ «добро»-ն չօգտագործելը :)

Շնորհակալություն :)

[Moonwalker]

«Եթե ես հրեա եմ, ինչու՞ պիտի ամաչեմ դրա համար: Բայց ես, ճիշտ է, հրեա չեմ» ;) © Վ.Չերնոմրդին

Քավ լիցի, ես երբեք էլ հրեաների դեմ որևէ բան չեմ ունեցել: Ուղղակի կարծում եմ, որ «հրեաները վախկոտ ժողովուրդ են: Քրիստոնեական սիրո տասնինը դարերը քայքայել են նրանց նյարդերը» © Իսրայել Զանգվիլլ ;)


Ամենևի՛ն: Ես հեգնելու միտում չունեի… Ու մի դիտեք այդ ամենը «աստվածաշնչյան կարծրատիպերի» պրիզմայով: Վարժվել ենք նույն անձին նույն բարձրության վրա տեսնելու: Բարի: Մի ճնշեք, խնդրեմ, եթե կամենում ենք ուղղակի մարդավարի անալիզի ենթարկել այս կամ այն իրավիճակը, դա աստվածատյացության դրսևորում չէ, հավատացնում եմ Ձեզ: :)

Ես երբեք ու երբեք Սբ. Գրքին չեմ վերաբերվել իբրև կարծրացած ու միայն սերտելու համար պիտանի կրոնագաղափարախոսական ուղեցույցի, ընդհակառակը միշտ էլ պատրաստ եմ եղել Ձեր խոսքերով ասած մարդավարի անալիզի ենթարկել այս կամ այն իրավիճակը: Ուղղակի Տեր Հիսուսին հերոս անվանելը, ասես մի սովորական գեղարվեստական գիրք ենք վերլուծում, հավատացել ինձ, այնքան էլ ընդունելի չէ: Աստվածաշունչը սովորական գիրք չի ու նրա այս կամ այն դրվագի վերլուծությունը չի կարելի իրականացնել սովորական, այլ դեպքերում գուցե հրաշալի աշխատող վերլուծման մեթոդով: Ինչևէ:


Գիտեք, հարգելիս, եկեք գոնե մեկ րոպեով այդ ամենին այլ ռակուրսով նայենք: «Շատ ջրեր հոսելով» հանդերձ, երանելի ժամանակներից ի վեր մարդկային բնության մեջ շատ բան չի փոխվել… և «լիդերամետ» վարկանիշային միավորների ձեռբերումը՝ ամբոխի համար դյուրամարս ու հասկանալի կերպերով, և ցանկալին՝ իրականի փոխարեն հրամցնելը… ախր առնավազն անխղճություն է խեղճ հրեաների կրոնական զգացմունքներ հետ խաղալը ու ուղղորդելը, մանավանդ երբ այդ բարոյապես ընկճված ազգը վաղու՜ց ի վեր «փրկչին» էր սպասում…համաձայնվեք, որ Հիսուսը, որպես նրբազգաց առաջնորդ՝ հենց այդ «фишка»-ն չպիտի օգտագործեր:

Ըստ Ձեզ, Հիսուսը, որ բժշկելով ու հրաշքներ գործելով արդեն զգալի համբավ էր ձեռք բերել ու գրեթե անվիճելի հեղինակություն էր հասարակ մարդկանց մոտ Լիբանանից մինչև Նաբաթեա, կարիք կունենար այդ էժանագին «գովազդային» քայլով ազդեցություն ձեռք բերել: Եկեք չմոռանանք, որ տաճարի դեպքերի նույն (ըստ Մարկոսի նախորդ) օրը, երբ Հիսուսը նոր էր մուտք գործում Երուսաղեմ, ամբոխը նրան դիմավորեց «օվսաննա» բացականչելով ու ոտքերի տակ գորգեր ու ձիթենու ճյուղեր սփռելով: Իսկ սրանից կարող ենք եզրակացնել, որ Երուսաղեմում նրան արդեն հրաշալի գիտեին ու ընդունում էին: Անգամ տաճարի դեպքից հետո քահանայապետերը վախեցան որևէ քայլի դիմել, վախենալով հենց այդ նույն ժողովուրդի հակազդեցությունից: Հա, ու պետք չի մոռանալ, որ տաճարից վռնդվածները ամենևին էլ հասարակ մարդիկ չէին, այլ տաճարի սպասավորների «добро»-ն ստացածները /ինչպես ես կամ դուք չենք կարող ինքնագլուխ որևէ բան վաճառել եկեղեցում/: Ուստի նրանց ճնշված դասակարգ կոչելը, մեղմ ասած, ծիծաղելի է:
Իսկ «фишка»-յի մասով, Հիսուսը չէր էլ շահարկում, որովհետև նա ինքը «մեսսիա»-ն էր, ում մասին գրել էին Զաքարիան ու Եսային, որին հրեաներն այդպես էլ չընդունեցին ու չհասկացան: Ու կատարվեց մարգարեությունը, թե.
«Եւ նրանք կշռեցին իմ վարձը՝ երեսուն արծաթ» - Զաքարիա 11:11


Լիովին համամիտ եմ Ձեզ հետ, և տխուր ըմբռնումով՝ այն հոգևոր դաշտում բանողների հետ, որոնց համար մեծ է գայթակղությունը՝ պետության կողմից իրենց շնորհված այդ «добро»-ն չօգտագործելը :)

Իհարկե, ու դա անխոսափելիորեն մոտեցնում է մեր եկեղեցու կանոնադրատնտեսական այն բարեփոխումը, որի շուրջ քննարկումից էլ առաջացավ սույն թեմայի վերջին 5 էջերում ծավալված զրույցը:

Շնորհակալություն:)

[Leo Negri]

Հետաքրքիրա, իսկ քրիստոնյաները որևէ բան կարան ապացուցեն առանց աստվածաշնչից մեջբերումներ անելու? Հարցը հասկանալի պատճառներով պատասխանի կարիք չունի:

[VisTolog]

Հետաքրքիրա, իսկ քրիստոնյաները որևէ բան կարան ապացուցեն առանց աստվածաշնչից մեջբերումներ անելու? Հարցը հասկանալի պատճառներով պատասխանի կարիք չունի:

էդ Աստվածա գրել => քննարկման ենթակա չի => հալած յուղի պես պետքա ընդունել::))

[Leo Negri]

էդ Աստվածա գրել => քննարկման ենթակա չի => հալած յուղի պես պետքա ընդունել:


Նույնիսկ եթե աստված ինչ որ ակնհայտորեն հակաճառումա ինքն իրեն /ինչը Աստվածաշնչի տարբեր հեղինակների տարբեր կարծիքներ ունենալու արդյունքա, բայց դե ում ինչ գործնա իրականում ոնցա, կարևորը Աստվածաշունչը ճիշտա/ , մեկա ինքը ճիշտա, որովհետև ինքը աստվածա, իսկ դուք մահկանացու:

[Shah]

Հետաքրքիրա, իսկ քրիստոնյաները որևէ բան կարան ապացուցեն առանց աստվածաշնչից մեջբերումներ անելու? Հարցը հասկանալի պատճառներով պատասխանի կարիք չունի:
Չե՞ս մտածում որ ապացուցում են ֆիզիկայում, մաթեմատիկայում, կամ էլ ասենք ուրիշ տեղ, ոչ մեկ էլ չի կարող ապացուցել թե Հիսուս գոյություն ունի, կամ չունի, մարդիկ դրան հավատում են... ու անկախ նրանից թե իրականությունը որն ա:

հ.գ. եթե նույնիսկ աթեիստ լինեյի էլի նույն պատասխանը կտայի:

[VisTolog]

Չե՞ս մտածում որ ապացուցում են ֆիզիկայում, մաթեմատիկայում, կամ էլ ասենք ուրիշ տեղ, ոչ մեկ էլ չի կարող ապացուցել թե Հիսուս գոյություն ունի, կամ չունի, մարդիկ դրան հավատում են... ու անկախ նրանից թե իրականությունը որն ա:

հ.գ. եթե նույնիսկ աթեիստ լինեյի էլի նույն պատասխանը կտայի:
Դե ստեղ արդեն հոգեբանական հնարավոր թուլությունը կարա պատճառ լինի նման հավատքի ստեղծման հիմքում::pardon

[Shah]

Դե ստեղ արդեն հոգեբանական հնարավոր թուլությունը կարա պատճառ լինի նման հավատքի ստեղծման հիմքում::pardon
կամ էլ հոգեբանական ուժեղությունը...
Եթե մարդ, թեկուզ իրա հասկացած, քրիստոնեական մեղքը չի գործում դա թուլություն չես անվանի:

[Leo Negri]

Չե՞ս մտածում որ ապացուցում են ֆիզիկայում, մաթեմատիկայում, կամ էլ ասենք ուրիշ տեղ,

Երբեք չես լսել թեոլոգիկ ապացույցների մասին?


ոչ մեկ էլ չի կարող ապացուցել թե Հիսուս գոյություն ունի, կամ չունի, մարդիկ դրան հավատում են... ու անկախ նրանից թե իրականությունը որն ա:


Դա կամ հեքիաթա, ու ապացույցի կարիք չունի, կամ հեքիաթ չի, համապատասխան հետևանքներով:
Պնդել, որ մի բան հեքիաթ չի, պնդել, որ համայն աշխարհը պետքա կյանքը կառուցի էդ մի բանի հիման վրա` դա որոշակի հիմնավորման կարիք ունի:

Ցանկացած դեպքում, խոսքը նրա մասին չէր, թե արդյոք քրիստոնեությունը որպես հավատալիք ապացույցի կամ հիմնավորման կարիք ունի (կոնկրետ իմ մոտ հիմնավորման հարցա բացվում, երբ հերթական մոլի քրիստոնյան սկսումա ինձ պատմել, թե հետս ահեղ դատաստանից հետո ինչա լինելու): Խոսքը նրա մասին էր, որ ինչ վիճաբանություն էլ չլինի, քրիստոնյաները գրեթե վիճակագրական ճշգրտությամբ հաջողացնում են ի ապացույց սեփական խոսքերի մի էրկու մեջբերում անել Աստվածաշնչից: Անկախ նրանից, խոսքը գնումա ֆիզիկայի թե ինչ որ ուրիշ բանի մասին:

[Shah]

Երբեք չես լսել թեոլոգիկ ապացույցների մասին?
Խելացի բառեր գիտես :)) Բայց "Աստծո խոսքի" մասին ես ոչ մի բան չասեցի...

Դա կամ հեքիաթա, ու ապացույցի կարիք չունի, կամ հեքիաթ չի, համապատասխան հետևանքներով:
Պնդել, որ մի բան հեքիաթ չի, պնդել, որ համայն աշխարհը պետքա կյանքը կառուցի էդ մի բանի հիման վրա` դա որաշակի հիմնավորման կարիք ունի: դրա հետ համաձայն եմ` քարոզել ինչ որ մի բան պետք չի... (դուբլ. 100) հավատացողը հավատում ա, չհավատացողն էլ չի հավատում...
Ամեն դեպքում նույն սկզբունքով քարոզել, որ Աստված չկա էլի չի կարելի, քանի որ դու էլ չես կարող ապացուցել հակառակը... :)


Ցանկացած դեպքում, խոսքը նրա մասին չէր, թե արդյոք քրիստոնեությունը որպես հավատալիք ապացույցի կամ հիմնավորման կարիք ունի (կոնկրետ իմ մոտ հիմնավորման հարցա բացվում, երբ հերթական մոլի քրիստոնյան սկսումա ինձ պատմել, թե հետս ահեղ դատաստանից հետո ինչա լինելու): Խոսքը նրա մասին էր, որ ինչ վիճաբանություն էլ չլինի, քրիստոնյաները գրեթե վիճակագրական ճշգրտությամբ հաջողացնում են ի ապացույց սեփական խոսքերի մի էրկու մեջբերում անել Աստվածաշնճից: Անկախ նրանից, խոսքը գնումա ֆիզիկայի թե ինչ որ ուրիշ բանի մասին:Մոլի նասկի ծախողին էլ չեմ հավատում, նույնիսկ եթե իրա նասկին ամենալավն ա: Ես քեզ կոչ եմ անում չհավատալ նման մարդկանց... :)) ուրիշի բիզնեսի զոհ մի դառցիր, բայց իրական հավատք ունեցող մարդուն, որը իրա պատճառներն/սկզբունքներն ունի հավատալու էս կամ էն բանին հաստատ չես համոզի Աստծո չ_գոյության մասին: Քանի որ ինչ որ բան եթե ես ընդունում եմ կամ չեմ ընդունում դա "զոռով" չի լինում, ինձ էդ միտքը տուլիտ չեն անում... ոնց ասեմ..

[Moonwalker]

Չէի ցանկանում ոմանց գրառումներին արձագանքելու վրա զուր ժամանակ ծախսել, բայց էլի ու էլի չկարողացա ինձ զսպել (ատում եմ ինձ անսկզբունքայնության համար :sad):
Հավատը ինքնին որպես հոգեբանական կատեգորիա ապացույցներ չի պահանջում, ինպես մարդ չի կարող լինել մի քիչ հղի, այնպես էլ չի կարող լինել մի քիչ հավատացյալ: Եթե դու պիտի մի բան տեսնես, շոշափես, որ հավատաս էլ քանի գրոշ արժի քո հավատքը: Օրհնյալ է նա, ով կհավատա առանց տեսնելու: Իմ հավատի հիմքը Սբ. Գիրքն է, ուստի և ես մեջբերումներ եմ անում այնտեղից: Ահա, թե ինչ է ասվում հավատի մասին.
«Ի՞նչ է հաւատը, եթէ ոչ՝ յուսացուած բաների հաստատումը եւ ապացոյցն այն բաների, որոնք չեն երեւում:» -Թուղթ առ Եբրայացիս 11:1
Աստվածային հավատը մարդկային երջանկության մի պայծառ բանաձևում է՝
Հավատ առ Աստված + Հավատ առ նրա խոսքը + Նրան նվիրումով ու սիրով ծառայություն = Ներդաշնակություն:
Իհարկե երբեմն միտքը հակասության մեջ է մտնում սրտի հետ՝ մատնացույց անելով տրամաբանության բացակայությունը: Բայց ոնց ասում էր Թերթուլիանոսը. «Credo qui absurum est»/«Հավատում եմ, որովհետև աբսուրդ է»/: Սրա էությունը միայն հավատացողը կարող է հասկանալ:

[Skeptic]

Երբեք չես լսել թեոլոգիկ ապացույցների մասին?


http://praktika.narod.ru/zinizm/text/dok-bog.htm

© Leo Negri

[VisTolog]

Չէի ցանկանում ոմանց գրառումներին արձագանքելու վրա զուր ժամանակ ծախսել, բայց էլի ու էլի չկարողացա ինձ զսպել (ատում եմ ինձ անսկզբունքայնության համար :sad):
Հավատը ինքնին որպես հոգեբանական կատեգորիա ապացույցներ չի պահանջում, ինպես մարդ չի կարող լինել մի քիչ հղի, այնպես էլ չի կարող լինել մի քիչ հավատացյալ: Եթե դու պիտի մի բան տեսնես, շոշափես, որ հավատաս էլ քանի գրոշ արժի քո հավատքը: Օրհնյալ է նա, ով կհավատա առանց տեսնելու: Իմ հավատի հիմքը Սբ. Գիրքն է, ուստի և ես մեջբերումներ եմ անում այնտեղից: Ահա, թե ինչ է ասվում հավատի մասին.
«Ի՞նչ է հաւատը, եթէ ոչ՝ յուսացուած բաների հաստատումը եւ ապացոյցն այն բաների, որոնք չեն երեւում:» -Թուղթ առ Եբրայացիս 11:1
Աստվածային հավատը մարդկային երջանկության մի պայծառ բանաձևում է՝
Հավատ առ Աստված + Հավատ առ նրա խոսքը + Նրան նվիրումով ու սիրով ծառայություն = Ներդաշնակություն:
Իհարկե երբեմն միտքը հակասության մեջ է մտնում սրտի հետ՝ մատնացույց անելով տրամաբանության բացակայությունը: Բայց ոնց ասում էր Թերթուլիանոսը. «Credo qui absurum est»/«Հավատում եմ, որովհետև աբսուրդ է»/: Սրա էությունը միայն հավատացողը կարող է հասկանալ:

Իսկ դու հավատու՞մ ես, որ կարմիր գլխարկի պատմությունը ճիշտա::think
Եթե չես հավատում, ո՞րնա պատճառը: Չէ որ պատմությունը կարդալուց հետո դու չես վստահի քեզ հետ խոսող գայլին, ուրեմն էլ խի՞ չես հավատում::8

[Shah]

Իսկ դու հավատու՞մ ես, որ կարմիր գլխարկի պատմությունը ճիշտա::think
Եթե չես հավատում, ո՞րնա պատճառը: Չէ որ պատմությունը կարդալուց հետո դու չես վստահի քեզ հետ խոսող գայլին, ուրեմն էլ խի՞ չես հավատում::8
Վիսթ, կլի՞ ես պատասխանեմ:
Ախր խոսացող գայլ ոչ մեկ չի տեսել, բան չունեմ ասելու` դու էլ Աստված չես տեսել, բայց հիշացնեմ որ խոսացող գայլի չենք տեսել, իսկ գայլ կակ տակավոյ հոմ տեսել ես... :)
հ.գ. Չե՞ք հոգնել ինչ որ բաների ապացույցներ փնտրելուց... Բաներ որոնց մասին մենք մի 80 տարի հետո նոր պիտի իմանանք :))
Ավելի հեշտ չի՞ հասարակ բաներից սկսենք: ))

[VisTolog]

Վիսթ, կլի՞ ես պատասխանեմ:
Ախր խոսացող գայլ ոչ մեկ չի տեսել, բան չունեմ ասելու` դու էլ Աստված չես տեսել, բայց հիշացնեմ որ խոսացող գայլի չենք տեսել, իսկ գայլ կակ տակավոյ հոմ տեսել ես... :)
հ.գ. Չե՞ք հոգնել ինչ որ բաների ապացույցներ փնտրելուց... Բաներ որոնց մասին մենք մի 80 տարի հետո նոր պիտի իմանանք :))
Ավելի հեշտ չի՞ հասարակ բաներից սկսենք: ))

Հա էլի, քանի կարանք հավատանք::))

[Moonwalker]

Իսկ դու հավատու՞մ ես, որ կարմիր գլխարկի պատմությունը ճիշտա::think
Եթե չես հավատում, ո՞րնա պատճառը: Չէ որ պատմությունը կարդալուց հետո դու չես վստահի քեզ հետ խոսող գայլին, ուրեմն էլ խի՞ չես հավատում::8

Ասեցի որ հավատում ես Աստվածաշնչին, չասեցի հավատաում եմ ամեն ինչին::esim
Վիսթ, նայի կա Սբ. Գրքի հանդեպ վերաբերմունքի 2 տեսակ.

1. Դրական
Հիմքը - գերբնականություն:
Սկզբունքը - տեքստը ճշմարիտ է, քանի դեռ չի ապացուցվել նրա անհավաստիությունը:
Եզրակացությունը - Աստվածաշունչը լիովին ճշմարիտ է:
Գերագույն հեղինակությունը - Աստծո խոսքը:
Գիտակցության դերը - ընդունված ճշմարտության/Աստծո խոսքի/ կենսագործումը:

2. Բացասական
Հիմքը - նատուռալիզմ:
Սկզբունքը - տեքստը անհավաստի է, քանի դեռ չի ապացուցվել նրա ճշմարտացիւոթյունը
Եզրակացությունը - Աստվածաշունչը մասամբ է ճշմարիտ:
Գերագույն հեղինակությունը - մարդկային բանականությունը:
Գիտակցության դերը - ճշմարտության որոշումը:

Հիմա մեզնից յուրաքանչյուրը մի թևի ներկայացուցիչ է, նմանատիպ բանավեճը ի սկզբանե դատապարտված է անպտղության: Այնպես որ յուրաքանչյուրը թող ապրի ինչպես ճիշտ է համարում. սա է խղճի ազատության էությունը::)

[VisTolog]

Ասեցի որ հավատում ես Աստվածաշնչին, չասեցի հավատաում եմ ամեն ինչին::esim


Մուն, եթե դու չես կարող սեփական արժեքներ ստեղծես քեզ համար՝ գրքից վերցնելու փոխարեն, սեփական միտք ունենաս՝ ոչ թե գրքում գրվածը վերցնել ու սեփական միտք սարքել, սեփական կարծիք՝ ոչ թե գրքում արտահայտածը, սեփական մտածելակերպ՝ ոչ թե գրքում պարտադրվածը (որի պարտադրանքը չի զգացվում), սեփական վերլուծության օգտագործման հնարավորությունն օգտագործելը՝ որը չես անում, որովհետև վախենում ես վերլուծություններդ քեզ հիասթափեցնեն, ուրեմն շարունակիր նման կերպ:

[Leo Negri]

Ամեն դեպքում նույն սկզբունքով քարոզել, որ Աստված չկա էլի չի կարելի, քանի որ դու էլ չես կարող ապացուցել հակառակը...


Բացի ցանկացած տրամաբանությանը նվիրված դասագիրք, տրամաբանական սխալներին նվիրված գլուխը: Քո ասածը հավատացյալների մոտ հանդիպող ամենատարածված տրամաբանական սխալնա` կապված ժխտման ապացույցի հետ: Ինչ որ բանի գոյության ապացույցի ծանրությունը ընկնումա ինչ որ բան պնդողի վրա, ոչ թե էդ ինչ-որ բանը ժխտող կողմի վրա: Ասելա թե` եթե ես սկսեմ պնդել, որ Մեշոկ Պապին գոյություն ունի, ու գողանումա չլսող էրեխեքի` հետագա ուտելու նպատակով` էդ ես պիտի ապացուցեմ իմ խոսքերը, ոչ թե ինչ որ մեկը պիտի ապացուցի հակառակը:

Թեկուզ քրիստոնեությունը ու տրամաբանությունը հաճախ հակաճառող բաներ են: Ինչպես վերը գրումա Թերթուլիանոս կյանքում չկարդացած, ու լատիներենից բեխաբար մի դեռահաս քրիստոնյա` Credo qui absurum est. Իրականում Թերթուլիանոսը երբեք տենց բան ոչ գրելա, ոչ ասել: Իրա De Carne Christi ստեղծագործության մեջ լռիվ ուրիշ բառեր են` ու դա հասկանալու համար հեչ պետք չի հավատացող լինել: Բավականա Թերթուլիանոս բացել կարդալ:
Արժե նաև հիշել Լյութերին`"բանականությունը պոռնիկ է, այն հավատի ամենամեծ թշնամին է": Ով էլ կասկածեր...


ուրիշի բիզնեսի զոհ մի դառցիր, բայց իրական հավատք ունեցող մարդուն, որը իրա պատճառներն/սկզբունքներն ունի հավատալու էս կամ էն բանին հաստատ չես համոզի Աստծո չ_գոյության մասին:


Կրկնվեմ` ինձ բացարձակապես չեն հետաքրքրում ուրիշ մարդկանց հավատալիքները` քանի դեռ էդ մարդիկ չեն սկսում վերջիններս հրապարակավ պրոպագանդել, ու քո ասածով տուլիտ անել: Ինչը այդ թվում տեղիա ունենում էս ֆորումում:

[վրեժ62]

Հետաքրքիրա, իսկ քրիստոնյաները որևէ բան կարան ապացուցեն առանց աստվածաշնչից մեջբերումներ անելու? Հարցը հասկանալի պատճառներով պատասխանի կարիք չունի:






Ձեր կարծիքով, Հիսուսը սատանայից փորձվելու ժամանակ կարո՞ղ էր պատասխանել առանց սուրբ գրություններից մեջբերելու:

[VisTolog]

Ձեր կարծիքով, Հիսուսը սատանայից փորձվելու ժամանակ կարո՞ղ էր պատասխանել առանց սուրբ գրություններից մեջբերելու:

Թե չէ որ պատասխանեց ի՞նչ փոխվեց:
Որ չկարողանար «պատասխան տար»:)) ի՞նչ կփոխվեր:

[Leo Negri]

Ձեր կարծիքով, Հիսուսը սատանայից փորձվելու ժամանակ կարո՞ղ էր պատասխանել առանց սուրբ գրություններից մեջբերելու:


Ինքը պետքա ընդհանրապես բանավեճի մեջ չմտներ: Բայց դե ինչպես գրեթե ցանկացած կրոնական գործիչ` չդիմացավ գայթակղությանը:

Իհարկե, եթե ընդունենք, որ նման բանավեճի մասնակից կողմերը համապատասխանում են էդ կողմերի մասին քրիստոնեական տարածված կարծիքներին, ու որ նման բանավեճ իրականում տեղիա ունեցել:

[kyahi]

Աստված գոյություն ունի...նա կա, նա հաստատ կա, ես դրան հավատում եմ, եթե նա չլիներ ես չէի լինի, ոչ ոք չէր լինի, հետևաբար աստված գոյություն ունի, եթե աստված կա, ես ուզում եմ սիրուն բեղերով լինի, երկար մազերով, մմմմ...Հիսուսնա իմ աստվածը, եթե աստված գոյություն ունի ու եթե Հիսուսնա ուրեմն քրիստոնեությունը իմ կրոննա, լրիվ պետքա լինեն քրիստոնյա, որովհետև դա ճիշտա, իսկ ով քրիստոնյա չէ, ապա նա շեղվելա ճիշտ ուղղուց, բայց կարևորը ես հավատում եմ ու իմ ընկերները հավատում են, մենք փրկված ենք, ինչի՞ց ենք փրկված՝ ահեղ դատաստանից, որովհետև ամեն ինչ ունի վերջ…Ինձ պետք չէ աստվածաշունչ կարդալ, մեկա ես հավատում եմ, ինձ պետք չէ խորանալ էդ կրոնի մեջ, մեկա ես հավատում եմ, ով ինչ ուզումա թող ասի...ես հավատում եմ ու վերջ...և ով կարա ասի, որ ես ինձ խաբում եմ՝ ոչ ոք, ես հավատացյալ եմ, ես քրիստոնյա եմ…

[Moonwalker]

Ինչպես վերը գրումա Թերթուլիանոս կյանքում չկարդացած, ու լատիներենից բեխաբար մի դեռահաս քրիստոնյա`

Հարգելի՛ս, կարող եմ ձեզ շնորհավորել, դուք և քաղաքակրթությունը տարբեր ծայրահեղություններ եք: Տեղեկացնեմ, որ քաղաքակիրթ մարդը երբեք չի բնորոշում այլ, առավել ևս անծանոթ մարդուն:


...Credo qui absurum est. Իրականում Թերթուլիանոսը երբեք տենց բան ոչ գրելա, ոչ ասել: Իրա De Carne Christi ստեղծագործության մեջ լռիվ ուրիշ բառեր են` ու դա հասկանալու համար հեչ պետք չի հավատացող լինել: Բավականա Թերթուլիանոս բացել կարդալ:

Ահամ, Վիկիպեդիայի տեղը գիտեք, բայց ըստ երևույթին մինչև վերջ կարդալու համբերություն չունեք: Ձեր նշած աշխատության մեջ (De Carne Christi V, 4) ասվում է.
«Natus est /Crucifixus est/ Dei Filius, non pudet, quia pudendum est;
et mortuus est Dei Filius, prorsus credibile est, quia ineptum est;
et sepultus resurrexit, certum est, quia impossibile.»
«Աստծո Որդին ծնված/խաչված/ է, և դա ամոթ չէ, որովհետև արժանի է ամոթի,
Աստծո Որդին մահացած է, և դա լիովին հավանական/իրական է, որովհետև դա խելահեղություն է,
Թաղվեց ու հարություն առավ, և դա անկասկած է, որովհետև անհավանական է:»

Հենց այս պարադոքսից էլ պարզ հասկացվում է ենթատեքստը, որ արժանահավատ է, որովհետև անիրական է: Բնականաբար Credo quia absurdum բառացիորեն չի գրված, բայց բոլորն էլ գիտեն, որ էս հայտնի մաքսիման Թերթուլիանոսից է/թեկուզ անուղղակիորեն/: Հիմա ինչքան ճիշտ կլիներ, որ ես Թերթուլիանոսին հղվելու փոխարեն գրեի, այս ահագին տեքստը, երբ ամբողջ աշխարհում սույն մտքի հեղինակային իրավունքները Թերթուլիանոսինն են: Ուղղակի, было б к чему придираться::{

Հ.Գ. Վերևի գրառմանը տվածս շնորհակալությունս զուտ պատահական էր::)

[Interdenominational]

Ներեցեք մասնակի մեջբերման համար. /ուղղակի հիանալու չափ զարմացած եմ մարդու մտասևեռվածության վրա, ու մեջբերումս զվարճանքի համար չէ, այստեղ բանալիային կետեր կան, ու սա «բազմաց ձայնն» է, ցավոք: /


…եթե նա չլիներ ես չէի լինի, ոչ ոք չէր լինի, հետևաբար աստված գոյություն ունի…

Սա ամսվա ամենահաջող կատա՞կն է :8


…եթե աստված գոյություն ունի ու եթե Հիսուսնա ուրեմն քրիստոնեությունը իմ կրոննա…

Իսկ եթե ՆԱ չէ, տեսադաշտում չկա, ուրեմն այդ սերիալը չե՞նք նայում…


… բայց կարևորը ես հավատում եմ ու իմ ընկերները հավատում են, մենք փրկված ենք, ինչի՞ց ենք փրկված՝ ահեղ դատաստանից, որովհետև ամեն ինչ ունի վերջ…

Այո, հարգելիս, ամեն ինչ ունի ՎԵՐՋ…ու գոնե հենց այդ պատճառով, գոնե ի սեր ԿՅԱՆՔԻ, գոնե այն գիտակցությամբ, որ ՄԱՀԸ ամեն ինչի վերջն է՝ սթափ նայեք ամեն ինչին :)
Շնորհակալությւոն :)

[Leo Negri]

Հարգելի՛ս, կարող եմ ձեզ շնորհավորել, դուք և քաղաքակրթությունը տարբեր ծայրահեղություններ եք: Տեղեկացնեմ, որ քաղաքակիրթ մարդը երբեք չի բնորոշում այլ, առավել ևս անծանոթ մարդուն:


Ուղղակի որոշակի մարդկանց կատեգորիայի հետ ես ինձ պարտավոր չեմ զգում քաղաքակիրթ լինել:
Մեջբերում քաղաքակիրթ դեռահասի ինձ ուղղված քաղաքակիրթ գրառումներից մեկից


Խելքի արի եղբա՛յր, քանի որ Դատաստանի օրը պիտի լսես այն զարհուրելի ձայնը. թե՝«Հեռացեք ինձանից անիծյալներ դեպի հավիտենական կրակի մեջ, որովհետև միշտ սատանայի հետևից գնացիք»:


Քրիստոնյաները շատ են սիրում երկակի ստանդարտներ օգտագործել: Ասելա թե իրանք կարան գրեն, որ անծանոթ մարդիկ խելքի էկած չեն, որ անծանոթ մարդիկ սատանայի հետևից են գնում, ու որ հավիտենական կրակի մեջ են այրվելու: Էդ կարելիա: Էդ բնորոշել չի: Էդ քաղաքակրթության հետ կապ չունի: Էդ իրանց բնորոշումա որպես քաղաքակրթության փայլուն նմուշ: Իսկ հենց գրում ես, որ քրիստոնյան լատիներենից բեխաբարա /դատելով առաջին չստուգված լատիներեն մեջբերումից, որի զարհուրելիությունը նույնիսկ ես իմ բեխաբար մանկական լատիներենով նկատեցի/` տեղում սկսում են բողոքել ու պահանջել, որ իրանց հետ քաղաքակիրթ լինեն:


Ահամ, Վիկիպեդիայի տեղը գիտեք, բայց ըստ երևույթին մինչև վերջ կարդալու համբերություն չունեք: Ձեր նշած աշխատության մեջ (De Carne Christi V, 4) ասվում է.


Տո չէ հա, ուղղակի վախտին Թերթուլիանոս եմ կարդացել: Ի տարբերություն որոշ հավատացողների:


Բնականաբար Credo quia absurdum բառացիորեն չի գրված,



Բայց ոնց ասում էր Թերթուլիանոսը. «Credo qui absurum est»/«Հավատում եմ, որովհետև աբսուրդ է»/:

Հիմա արի ու մեկնաբանի: Իրոք որ` բանականությունը հավատի ամենամեծ թշնամինա:
Իսկ դե ետին կարգով սաղս էլ Թերթուլիանոս կարդացող ենք: Էն էլ ինչպես նշեց առաջին գրառման մեջ զարհուրելի լատիներենով Թերթուլիանոսի իբր թե ասածը մեջբերող դեռահասը, Վիքիպեդիայից, որտեղ անկասկած լատիներեննելա ճիշտ:

[kyahi]

Սա ամսվա ամենահաջող կատա՞կն է :8

Չէ, աստված մի արասցե, դա քրիստոնեական հավատքի ողջ էություննա, մի՞թե սխալ եմ, ամեն ինչ աստծո ձեռքի գործնա, հետևաբար ամեն ինչ բռնումա:P


Իսկ եթե ՆԱ չէ, տեսադաշտում չկա, ուրեմն այդ սերիալը չե՞նք նայում…
Հմ, ես ուզում եմ նա լինի, սիմպոա, իսկ նա հաստատ տեսադաշտում կա, ի շնորհիվ մոլի հավատացյալների Հիսուսը մեր մեջ դեռ երկար կապրի ու կկառավարի, քանզի նրան է արքայությունը և զորությունը… պետքա որ հավերժ…հետաքրքիրա ինքը լրիվին ուզումա վերացնի՞ ու մենակ վայելի՞ իր արքայությունը:think

Այո, հարգելիս, ամեն ինչ ունի ՎԵՐՋ…ու գոնե հենց այդ պատճառով, գոնե ի սեր ԿՅԱՆՔԻ, գոնե այն գիտակցությամբ, որ ՄԱՀԸ ամեն ինչի վերջն է՝ սթափ նայեք ամեն ինչին
Հենց գիտակցելով, որ իմ կյանքը սահմանափակա դրա համար էլ ես ինձ ոմանց նման, որոնք ունեն փայլուն գաղափարական մտածելակերպ, զերծ են ամեն տեսակ կեղտոտ մտքերից,մտասևեռվածության հիանալի մտքեր են արտահայտում, ինձ չեմ պահում կաղապարների մեջ ու դոգմաներով իմ ուղեղը չեմ լցնում ու ծանրաբեռնում, չեմ ընդունում էն ինձ ինչ կստիպեր ինչ-որ ռամկաների մեջ մնալ ու առավելևս չեմ հավատում նրան ինչին կհավատար երեք տարեկան երեխան, ու հա հարգելիս, ես բավական սթափ եմ նայում կյանքին, դրա համար ինչ-որ արքայության գլխավորի ինձ տեր ու տիրակալ չեմ ընդունում ու իր նկատմամբ պարտավորվածություն չունեմ, ու հա ավելի լավա ինձ պահեմ ինչպես վերջին անհավատ ու հանգիստ իմ կյանքը ապրեմ, իհարկե ի սեր կյանքի, քան հավատացյալ՝ ու ապրեմ ի սեր աստծո…

ու սա «բազմաց ձայնն» է, ցավոք:
Այդ "բազմաց" մարդիկ էլ են հեքիաթներ սիրում, բայց իրենք ձեզ չեն հասնի, դուք լիդեր եք այդ հարցում…ցավոք

Շնորհակալությւոն
Խնդրեմ:)

[Moonwalker]

Ուղղակի որոշակի մարդկանց կատեգորիայի հետ ես ինձ պարտավոր չեմ զգում քաղաքակիրթ լինել:

Քաղաքակիրթ մարդը նեանթերալցուց տարբերվում է հենց նրանով, որ քաղաքակրթությունն իր էությունն է, այլ ոչ թե դիմակը, որը կարելի է հանել-դնել տարբեր մարդկանց հետ շփվելիս: :hi


Քրիստոնյաները շատ են սիրում երկակի ստանդարտներ օգտագործել: Ասելա թե իրանք կարան գրեն, որ անծանոթ մարդիկ խելքի էկած չեն, որ անծանոթ մարդիկ սատանայի հետևից են գնում, ու որ հավիտենական կրակի մեջ են այրվելու: Էդ կարելիա: Էդ բնորոշել չի: Էդ քաղաքակրթության հետ կապ չունի: Էդ իրանց բնորոշումա որպես քաղաքակրթության փայլուն նմուշ: Իսկ հենց գրում ես, որ քրիստոնյան լատիներենից բեխաբարա /դատելով առաջին չստուգված լատիներեն մեջբերումից, որի զարհուրելիությունը նույնիսկ ես իմ բեխաբար մանկական լատիներենով նկատեցի/` տեղում սկսում են բողոքել ու պահանջել, որ իրանց հետ քաղաքակիրթ լինեն:

Դուք շատ ճիշտ արեցիք, որ իմ գրառման հատվածը մեջբերեցիք: Իմ մոտ Ձեր հետ շփվելիս առաջացել էր կարծիք, ըստ որի էլ շարադրվեց Ձեր կողմից վերոմեջբերյալ գրառումը: Բնականաբար Ձեր մոտ էլ ձևավորվեց կարծիք, սակայն, եթե մի պահ քննարկմանն անծանոթ որևէ մարդ կարդա իմ և Ձեր գրվածները չեմ կարծում, թե նրա կարծիքները համարժեք լինեն: Իմ գրառումը ավելի շատ նման է եղբայրական խորհրդի՝ Ձեզ, իհարկե, թողնելով վերջնական ընտրությունը: Իսկ Ձերը արտահայտում է գրողի մեղմ ասած անբարյացակամ վերաբերմունքը հասցեատիրոց հանդեպ: Ու խոսքն ամենևին չէր գնում լատիներենի իմացության մասին (ես երբեք էլ չեմ հավակնել լատիներենի գիտակի կոչման, ոչ էլ երբևէ ամաչել եմ սխալներիցս): Ասենք «դեռահաս» բառը, որով դիմում եք ինձ. այն ֆիզիոլոգիապես ճշմարիտ է, բայց դե բոլորս էլ լավ հասկանում ենք ենթատեքստը: Ես էլ ինձ կարող էի ինձ թույլ տալ Ձեզ «պրիմատ» կոչելու, քանի որ դա էլ ֆիզիոլոգիաոես ճշմարիտ է, ու չեմ կարծում, թե դա ձեզ հիացմունք պատճառեր: Ինչևէ, իմ ասելիքը Ձեզ սպառվեց: Ձեզ բարի քննարկումներ թե՛ այս և թե՛ այլ թեմաներում::)

[Jarre]

Անկեղծ ասած իմ մոտ kyahi-ի, Leo Negri-ի և մի քանի այլ ակումբցիների մասին այնպիսի կարծիք էր ձևավորվել, որ դուք բավական ազատ եք և չեք սիրում կարծրատիպեր՝ ստերեոտիպեր, բայց ցավոք սխալվել եմ :(

Էրեխեք սա կպնելու համար չեմ ասում, անկեղծ։ Ձեզ շատ հարգում եմ, իսկ ձեր գիտելիքներով ու ազատ մտածելակերպով շատ դեպքերում հիանում եմ ու դա իսկապես գովասանքի է արժան, որ ունեք կայացած բնավորություն ու հստակ տեսակետներ։ Բայց փաստ է, որ ստերեոտիպերով եք առաջնորդվում, կոնկրետ այս դեպքում այն է՝ «եթե քրիստոնյա ես, ուրեմն ցնդած ես»։

Եթե նույն սկզբունքով շարժվենք, ապա հնարավոր է ցանկացած տեսակետ ունեցող մարդուն կաղապարել ու նույն հաջողությամբ ես հիմա կարող եմ ձեզ համեմատել Աստծու գոյությունը նույնպես մերժող Ստալինի հետ, որի շնորհիվ տասնյակ միլիոնավոր մարդիկ են մահացել, կամ համեմատել Կամբոջայի Աստծուն չհավատացող կարմիր քմերների հետ, որոնց վայրագությունների շնորհիվ մահացան 1,5 միլիոն մարդ։ Բայց որքանո՞վ կորեկտ կլինի դա։ Ինչ ա որ դուք էլ Աստծուն չեք հավատում (ձեր գրառումներից ես այդպես եմ հասկացել, եթե սխալվել եմ՝ սորի) և նրանք էլ չեն հավատում, արդյո՞ք դա հիմք տալիս է նման համեմատականներ անցկացնելու և արտահայտվելու։ Կամ՝ արդյո՞ք սա հիմք է տալիս բոլոր աթեիստներին այդ աչքով դիտելու։

Իսկ ինչ վերաբերում է քրիստոնյաներին, ցավոք պետք է խոստովանեմ, որ՝

1) քրիստոնյաների մեծ մասը ֆանատիկ հավատացյալներ են + դրանից բխող հետևանքներով
2) մի մասի համար էլ քրիստոնեությունը բիզնես և մարդկանց կառավարելու միջոց է, ոչ ավելին + դրանից բխող հետևանքները

Սակայն պետք չէ օգտագործել «քրիստոնյա» տերմինը ու բոլոր քրիստոնյաներին վերագրել այս հատկանիշները։

Ես ինքս ճանաչում եմ բազմաթիվ կրթված, ազատ մտածելակերպ ունեցող, բանիմաց, չկաղապարված և +այլ դրական հատկություններով օժվտած քրիստոնյաների։ Ճիշտ է իրենք փոքրամասնություն են, բայց եկեք չմոռանանք, որ կան։

Այնպես, որ իմ համեստ կարծիքով մենք չպետք է ընդհանրացնենք։

Առայժմ ասքանը։

[kyahi]

Jarre շնորհակալություն կարծիքիդ համար, բայց ես էլ ունեմ /ցավոք շատ քիչ/ ոչ ֆանատիկ քրիստոնյա ընկերներ, որոնք որոշ հարցերում ինձանից առավել են ու ունեն բազում այլ դրական հատկություններ: Կոնկրետ այս թեմայում ես խոսում եմ մենակ այստեղ գրող քրիստոնյանների հետ, որոնք համաձայնվիր լրիվ դոգմաներով են սնվում, բավականա կարդալ իրենց գրառումենրը ու բազմաթիվ մեջբերած աստծո խոսքեր…ես դեմ չեմ եթե մարդ քրիստոնեության կամ այլ կրոնի հավատացյալ է, բայց այստեղ ամեն մի թեմա վերածվումա "Հիսուսի դերն ու նշանակությունը մեր կյանքում" թեմայի, ինչը համաձայնվիր ձանձրալիա…կրկնեմ, եթե մարդ քրիստոնյա է ես չեմ գտնում, որ նա ընկած մարդա կամ բան չի հասկանում, իմ ընտանիքում բոլորն էլ քրիստոնյա են, բացի ինձանից…իմ ցանկացած գրառում վերաբերվումա

1) քրիստոնյաների մեծ մասը ֆանատիկ հավատացյալներ են
2) մի մասի համար էլ քրիստոնեությունը բիզնես և մարդկանց կառավարելու միջոց է, ոչ ավելին
այս երկու կետերի մեջ մտնող մարդկանց, հատկապես առաջինի…

[Jarre]

Jarre շնորհակալություն կարծիքիդ համար, բայց ես էլ ունեմ /ցավոք շատ քիչ/ ոչ ֆանատիկ քրիստոնյա ընկերներ, որոնք որոշ հարցերում ինձանից առավել են ու ունեն բազում այլ դրական հատկություններ: Կոնկրետ այս թեմայում ես խոսում եմ մենակ այստեղ գրող քրիստոնյանների հետ, որոնք համաձայնվիր լրիվ դոգմաներով են սնվում, բավականա կարդալ իրենց գրառումենրը ու բազմաթիվ մեջբերած աստծո խոսքեր…ես դեմ չեմ եթե մարդ քրիստոնեության կամ այլ կրոնի հավատացյալ է, բայց այստեղ ամեն մի թեմա վերածվումա "Հիսուսի դերն ու նշանակությունը մեր կյանքում" թեմայի, ինչը համաձայնվիր ձանձրալիա…կրկնեմ, եթե մարդ քրիստոնյա է ես չեմ գտնում, որ նա ընկած մարդա կամ բան չի հասկանում, իմ ընտանիքում բոլորն էլ քրիստոնյա են, բացի ինձանից…իմ ցանկացած գրառում վերաբերվումա

այս երկու կետերի մեջ մտնող մարդկանց, հատկապես առաջինի…

Պարզ է kyahi ջան :)
Համաձայն եմ։
Անկեղծ ասած դա էլ է պատճառներից մեկը, թե ինչու ես այս թեմայում միլիոնից մեկ եմ գրառում անում։

ՀԳ՝ ի դեպ նշեմ, որ մոտ մի կես տարի առաջ մի խումբ կար այստեղ, որ իրար միս էին ուտում՝ քրիստոնյան քրիստոնյայի։ Իսկ հիմա միակ բանը, որ ինձ դրդեց էս ամիս այս թեմայում գրառում անելու դա Moonwalker-ի տոլերանտ վերաբերմունքն էր, թեև մեր նախորդ գրառումներից կարող ես տեսնել, որ մեր տեսակետները կտրուկ տարբերվում են իրարից։

[Shah]

Կոնկրետ այս թեմայում ես խոսում եմ մենակ այստեղ գրող քրիստոնյանների հետ, որոնք համաձայնվիր լրիվ դոգմաներով են սնվում, բավականա կարդալ իրենց գրառումենրը ու բազմաթիվ մեջբերած աստծո խոսքեր…
Մի քրիստոնեա էլ ես եմ... մի հատ գրառում ցույց տուր, որտեղ դու դոգմայով ապրող մարդու ես տեսել: Մի քիչ ուրիշ, ձեզ հասկանալի ձևով ասեմ` քրիստոնեա եմ, բայց իմ ապրած "կաղապարված" կյանքը ցանկացած քո ու քո պես աթեիստի կյանքից ավելի "անկաղապար" ա :D

[Երվանդ]

Սխալը ոչ թե լինելն է՝ քրիստոնյա, մահմեդական կամ աթեիստ, այլ այն՝ երբ սկսում ես քո նման չմտածող, կամ քո նման չհավատացող մարդուն համարել ոչ ազատ, կամ սխալ հավատացող, կրոնական հարցերում ազատ մարդը երբեք ոչ մեկին չի մեղադրում ինչ որ բանի հավատալու համար, ու սկսում ձեռի հետ քարոզել իր հավատքը:

[Shah]

Սխալը ոչ թե լինելն է՝ քրիստոնյա, մահմեդական կամ աթեիստ, այլ այն՝ երբ սկսում ես քո նման չմտածող, կամ քո նման չհավատացող մարդուն համարել ոչ ազատ, կամ սխալ հավատացող, կրոնական հարցերում ազատ մարդը երբեք ոչ մեկին չի մեղադրում ինչ որ բանի հավատալու համար, ու սկսում ձեռի հետ քարոզել իր հավատքը:
երկու կողմն էլ մոլի քարոզողներ ունեն... ու իրանց ցավը էն ա, որ չեն հասկանում, որ тупо առաջ բրթելով չի... մի քիչ էլ զիճի/ընդունի, որ մարդ կարա լինի ոչ քո նման մտածող...

[Leo Negri]

Քաղաքակիրթ մարդը նեանթերալցուց տարբերվում է հենց նրանով, որ քաղաքակրթությունն իր էությունն է, այլ ոչ թե դիմակը, որը կարելի է հանել-դնել տարբեր մարդկանց հետ շփվելիս:


1. Քաղաքակիրթ լինելը դեռ պատճառ չի բոլորի հետ քաղաքակիրթ լինելու: Քաղաքակրթությունը էություն լինել չի կարող, քաղաքակրթությունը սովորած սոցիալական ու մշակութային նորմերի ամբողջություն է: Մարդ, եթե իրա ուղեղը չեն լվացել "քաղաքակրթությամբ", ինքնա ընտրում, ում հանդեպ լինել քաղաքակիրթ, ում հանդեպ ոչ: Ոչ մի պատճառ չեմ տեսնում ակնհայտորեն անքաղաքակիրթ ու իմ հասցեին անհիմն ու անպատասխան գրառումնեեր անող զրուցակցի հետ քաղաքակիրթ լինելու մեջ: Ասելա թե` երբ զրուցակիցը ինձ համեմատումա պիղծերի ու մարդասպանների հետ, ես պատճառ չեմ տեսնում սիրալիր իրան վերաբերվեմ:
2. Զարմանալիա տեսնել, թե ոնցա քաղաքակրթության էությունից խոսում մարդ, որ մի քանի օր առաջ ինձ համեմատում էր պիղծերի ու մարդասպանների հետ: Հետո արի ու մի ասա...


Իմ գրառումը ավելի շատ նման է եղբայրական խորհրդի՝ Ձեզ, իհարկե, թողնելով վերջնական ընտրությունը:


1. Դու ինձ եղբայր չես, որ "խելքին գալու" "եղբայրական" խորհուրդ տաս:
2. Շատ քիչ մարդուց ես նման խորհուրդ կնդունեմ: Դու իրանց մեջ չես:
3. Եթե եղբայրս ինձ մեկել սկսի համեմատել պիղծերի ու մարդասպանների հետ, ես իրան էլ կխնդրեմ ասածը հիմնավորել:


Ես էլ ինձ կարող էի ինձ թույլ տալ Ձեզ «պրիմատ» կոչելու, քանի որ դա էլ ֆիզիոլոգիաոես ճշմարիտ է, ու չեմ կարծում, թե դա ձեզ հիացմունք պատճառեր:

Դու արդեն ինձ համեմատել ես պիղծերի, ավազակների, խաբեբաների ու մարդասպանների հետ: Ասածդ չես հիմնավորել: Նենց որ յա կոչես, յա չկոչես, էն էլ էկրանի ապահով հետևից:

[Leo Negri]

Անկեղծ ասած իմ մոտ kyahi-ի, Leo Negri-ի և մի քանի այլ ակումբցիների մասին այնպիսի կարծիք էր ձևավորվել, որ դուք բավական ազատ եք և չեք սիրում կարծրատիպեր՝ ստերեոտիպեր, բայց ցավոք սխալվել եմ


Երբ կարծրատիպեր սկսում են գործածել իմ դեմ, էն էլ ոնց եմ սիրում:



Էրեխեք սա կպնելու համար չեմ ասում, անկեղծ։ Ձեզ շատ հարգում եմ, իսկ ձեր գիտելիքներով ու ազատ մտածելակերպով շատ դեպքերում հիանում եմ ու դա իսկապես գովասանքի է արժան, որ ունեք կայացած բնավորություն ու հստակ տեսակետներ։ Բայց փաստ է, որ ստերեոտիպերով եք առաջնորդվում, կոնկրետ այս դեպքում այն է՝ «եթե քրիստոնյա ես, ուրեմն ցնդած ես»։


Ես քրիստոնյաների ցնդելու մասին բան չեմ գրել: Իմ փոխարեն բաներ մի հորինի, ու ինձ դրանք մի վերագրի:



Եթե նույն սկզբունքով շարժվենք, ապա հնարավոր է ցանկացած տեսակետ ունեցող մարդուն կաղապարել ու նույն հաջողությամբ ես հիմա կարող եմ ձեզ համեմատել Աստծու գոյությունը նույնպես մերժող Ստալինի հետ, որի շնորհիվ տասնյակ միլիոնավոր մարդիկ են մահացել,

Ու ձեռի հետ իրա ձեռից ջախջախվել են ոչ պակաս արյունարբու աստծուն հավատացող նացիստները:


կամ համեմատել Կամբոջայի Աստծուն չհավատացող կարմիր քմերների հետ, որոնց վայրագությունների շնորհիվ մահացան 1,5 միլիոն մարդ։

Ու որոնց ֆինանսավորում էր աստծուն հավատացող ԱՄՆ-ի կառավարությունը:


Բայց որքանո՞վ կորեկտ կլինի դա։ Ինչ ա որ դուք էլ Աստծուն չեք հավատում (ձեր գրառումներից ես այդպես եմ հասկացել, եթե սխալվել եմ՝ սորի) և նրանք էլ չեն հավատում, արդյո՞ք դա հիմք տալիս է նման համեմատականներ անցկացնելու և արտահայտվելու։ Կամ՝ արդյո՞ք սա հիմք է տալիս բոլոր աթեիստներին այդ աչքով դիտելու։


Կոնկրետ իմ կրոնափիլիսոփայական համոզմունքները հեռու են աթեիզմից: Համա թե ես իրանց աջուձախ չեմ գովազդում:
Նենց որ եկ կողմնորոշվենք` հիմա ես աթեիստ եմ, թե ոնց?


Սակայն պետք չէ օգտագործել «քրիստոնյա» տերմինը ու բոլոր քրիստոնյաներին վերագրել այս հատկանիշները։


Որտեղ եմ օգտագործում բոլոր բառը?
Որտեղ եմ գրում, որ քրիստոնյաները երկակի ստանդարտներ են օգտագործում /գրում եմ, որ սիրում են օգտագործել, ինչը հիմնավորվածա համայն քրիստոնեության պատմությամբ - ըմբռնում ես տարբերությունը?/?


Ես ինքս ճանաչում եմ բազմաթիվ կրթված, ազատ մտածելակերպ ունեցող, բանիմաց, չկաղապարված և +այլ դրական հատկություններով օժվտած քրիստոնյաների։ Ճիշտ է իրենք փոքրամասնություն են, բայց եկեք չմոռանանք, որ կան։


Ես էլ եմ ճանաչում: Զարմանալիորեն, իրանք նույնիսկ չեն ակնկալում, որ ես անիծյալ լինելու պատճառով վառվելու եմ դժոխային կրակներում: Հետո?

[Leo Negri]

Moonwalker-ի տոլերանտ վերաբերմունքն էր, թեև մեր նախորդ գրառումներից կարող ես տեսնել, որ մեր տեսակետները կտրուկ տարբերվում են իրարից։

Տոլերանտ? Անծանոթ մարդկանց մարդասպանների հետ համեմատելը տոլերանտա? Անծանոթ մարդկանց դժոխային կրակներ խոստանալը տոլերանտա?
Եթե էդ սաղ տոլերանտա, ապա որնա ոչ տոլերանտ?

Ու հետո ինձ քննադատում են, երբ երկակի ստանդարտներից եմ խոսում:

[Moonwalker]

Հարգելի՛ Leo Negri, ճիշտն ասած այս անընդհատ նույն կողմը պտտվող կարուսելից սիրտս անտանելիորեն խառնում է: Ոնց հասկանում եմ ես էլ Դուք էլ անկախ սույն «զրույցի» հետագա ընթացքից ու տևողությունից արդեն ունենք ձևավորված վերջնական կարծիք միմյանց ու թեմայի մասին: Կցանկանայի հայցել Ձեր ներողամտությունը իմ կողմից որպես բարի խորհուրդ գրված ու Ձեր կողմից որպես վիրավորանք ընկալված գրառման համար, թերևս ճիշտ եք. ես դրա իրավունքը չունեի: Այնպես որ եկեք այս թեման չվերածենք անձնական հարաբերություններ պարզելու հարթակի, այլ ուղղակի շարունակենք ամեն մեկս մեր ճանապարհով: Հա, ու ավելացնեմ, որ անկախ այս ամենից Ձեր՝ յուրահատուկ ու ձևավորված մտածելակերպ ունեցող ակումբցու հանդեպ իմ հարգանքը մնում է անփոփոխ: Ամենայն բարիք Ձեզ::)

[Tig]

Չի լինում էլի չգրել…

Ինչի՞ եք սիրում սենց քնարկումները անձնականացնել: Անհնա՞րա առանց անձնական պիտակումների կարծիք հայտնել: Եթե դրանից հաճույք եք ստանում՝ էդ ուրիշ հարցա…;)
Ժառը արդեն ասեց, բայց երևի կրկնվեմ… Երկու մոտեցումներն էլ ծայրահեղական են, սա իհարկե իմ սուբյեկտիվ կարծիքնա: Բայց միթե անհնարա այդ մոտեցումները հակադրելու փոխարեն համադրել: Շատ հացերում մեկը մեկին լրացնում են, ինչո՞ւ ենք մենք տեսնում միայն մեկը մեկին հերքելու ճանապարհը…
Միանշանակ սահմանումներ չեմ անելու, դրա իրանունքը միայն ձերն է՝ ինքներդ ձեր համար, բայց նորից եմ կրկնում, փորձեք հակադրվող բաները համադրել ու կտեսնք ինչ հետաքրքիր բաներ կստացվեն;)…

[Jarre]

Ես քրիստոնյաների ցնդելու մասին բան չեմ գրել: Իմ փոխարեն բաներ մի հորինի, ու ինձ դրանք մի վերագրի:

Ահա ճիշտ ես՝ չես գրել նման բան։
Իսկ ես ո՞րտեղ եմ ասում, թե դա քո խոսքերն են։
Պարզապես քո գրառումները ընդհանուր առմամբ տալիս են այդ միտքը։

Իսկ եթե դատարանային մոտեցումը և բառերից կառչելը դնենք մի կողմ, ապա ասածս վերաբերում է քրիստոնյաների մասին ունեցած ստերեոտիպերին։


Ու որոնց ֆինանսավորում էր աստծուն հավատացող ԱՄՆ-ի կառավարությունը:

Ու ձեռի հետ իրա ձեռից ջախջախվել են ոչ պակաս արյունարբու աստծուն հավատացող նացիստները:
Համաձայն եմ։ Տես փաստորեն ոչ մի երաշխիք չկա, որ առանց կրոնի աշխարհը ավելի լավը կդառնա։ Պետք եղած ժամանկ աթեիզմնել է արյունահեղ լինում, ինչպես քրիստոնեությունը։

Ես ինքս էս թեմայում շատ պարզ գրել եմ, բայց մի անգամ էլ գրեմ ու ավելի կոնկրետ։ Իմ կարծիքով քրիստոնեության իսկական ու համար առաջին թշնամիները հենց քրիստոնյաներն են։



Կոնկրետ իմ կրոնափիլիսոփայական համոզմունքները հեռու են աթեիզմից: Համա թե ես իրանց աջուձախ չեմ գովազդում:
Նենց որ եկ կողմնորոշվենք` հիմա ես աթեիստ եմ, թե ոնց?
Leo Negri, եթե ուզում ես այս մասին խոսել, ավելի լավ կլինի ինքդ գրես քո համոզմունքների ու տեսակետների մասին։



Որտեղ եմ օգտագործում բոլոր բառը?
Որտեղ եմ գրում, որ քրիստոնյաները երկակի ստանդարտներ են օգտագործում /գրում եմ, որ սիրում են օգտագործել, ինչը հիմնավորվածա համայն քրիստոնեության պատմությամբ - ըմբռնում ես տարբերությունը?/?
Պարզաբանման համար շնորհակալ եմ։
Բայց առանց այս մեկնաբանությունդ կարդալու շատ դժվար է գրառումներումդ տեսնել, որ բոլորին նկատի չունես։



Ես էլ եմ ճանաչում: Զարմանալիորեն, իրանք նույնիսկ չեն ակնկալում, որ ես անիծյալ լինելու պատճառով վառվելու եմ դժոխային կրակներում: Հետո?
Հետո այն, որ օգտակար է սա հիշել նման թեմաներ քննարկելիս։

[Interdenominational]

Այդ "բազմաց" մարդիկ էլ են հեքիաթներ սիրում, բայց իրենք ձեզ չեն հասնի, դուք լիդեր եք այդ հարցում…ցավոք

Ներեցեք, այս ռեպլիկը ես ճիշտ չընկալեցի…

Մատնանշեք, խնդրեմ, իմ ասվածներում որևէ «հեքիաթասացության» ակնհայտ կամ անուղղակի դրսևորում: Միևնույն ժամանակ, բարի եղեք Ձեր տեսակետը հիմնավորված ու արդարացի կերպով ներկայացնել: Համոզմունքները ու հավատամքը ներկայացնելու, և այն պաշտպանելու ավելի քաղաքակիրթ կերպեր կան, զերծ մնացեք Ձեր զրուցակցի անձին «կպնելուց»՝ դա փոքրոգություն է, հարգելիս:

[Jarre]

Տոլերանտ? Անծանոթ մարդկանց մարդասպանների հետ համեմատելը տոլերանտա? Անծանոթ մարդկանց դժոխային կրակներ խոստանալը տոլերանտա?
Եթե էդ սաղ տոլերանտա, ապա որնա ոչ տոլերանտ?

Ու հետո ինձ քննադատում են, երբ երկակի ստանդարտներից եմ խոսում:

Իսկ սրա համար ներողություն եմ խնդրում, քանի որ ես նման բան չէի տեսել։

Իհարկե դա տոլերանտություն չէ, և ես իսկապես երազում եմ, որ ինչպես Tig-ն է ասում այս թեմայում բոլոր քննարկման մասնակիցները կարողանանք «չանձնականացնել» քննարկումը և առանց նմանատիպ խոսքերի և մտքերի հնարավոր լինի առողջ բանավեճ անցկացնել։

ՀԳ՝ Leo Negri, մի հարց է հետաքրքիր։ Ինչո՞ւ ես միանգամից մտածում, որ պատճառը երկակի ստանդարտներով առաջնորդվելն է։ Ինչո՞ւ չկա՞ն ուրիշ տարբերակներ։ Օրինակ նման գրառման հանդիպած չլինելը և այդ պատճառով էլ նման եզրակացության հանգելը։

[Monk]

Մոդերատորական. Ժողովուրդ, իսկականից երնեկ ձեր հավեսին: Պարտադիր պարբերական սրացումներ պիտի լինե՞ն այս բաժնում: Դժվա՞ր է մինիմալ հարգանք ունենալ միմյանց նկատմամբ և առանց վիրավորանքների ու անհանդուրժողականության յոլա գնալ: Հիմա ժամանակ չունեմ զբաղվելու, թեման փակում եմ, դուրս գամ: Բայց հենց ժամանակ եղավ, բոլոր խախտումները տուգանվելու են մաքսիմալ միավորներով, իսկ ամենաշատ խախտում կատարող և պարբերաբար այսպիսի մթնոլորտ ստեղծող անդամների համար խնդրելու եմ երկարատև արգելափակում այս բաժնից: Հետո խնդրում եմ քրիստոնյաներն ինձ չմեղադրեն իրենց «դավաճանելու», իսկ ոչ քրիստոնյաները՝ «հալածելու» մեջ:

[Monk]

Մոդերատորական. Հաշվի առնելով, որ Չուկը ժամանակին տուգանել ու ջնջել էր ամենաշատ խախտում պարունակող գրառումները, թեման վերաբացում եմ՝ ևս մեկ անգամ չդիմելով ամենախիստ մեթդների և հուսալով, որ ի վերջո նման մոտեցումը ճիշտ կընկալվի այն ակումցիների կողմից, որ պարբերաբար շիլաշփոթ են ստեղծում բաժնի թեմաներում՝ չարաշահելով հնարավորինս ազատ մթնոլորտ պահպանելու ջանքերս: Հուսով եմ նաև, որ այդ ակումցիները չեն շարունակի հակառակ մեթոդի առավել արդյունավետությունն ապացուցել նվաստիս: Ի դեպ, եթե կլինեն խախտումներ, որ չեն ջնջվել, բայց տհաճ են ակումբցիներից որևէ մեկի համար, խնդրում եմ տեղեկացման համակարգի միջոցով հայտնել այդ մասին: Եթե գրառումն իրոք խախտում պարունակի, կջնջվի: Բարեհաջող քննարկումներ եմ մաղթում:

[հովարս]

Ինձ համար դեռ չպարզված հարցերից մեկով ուզում եմ կիսվել ձեր հետ . Ինչու է մարդը հեշտությամբ հավատում կամ ընդունում սուտը:
Խնդրում եմ քննարկեք: Շնորհակալություն...

[Monk]

Ինձ համար դեռ չպարզված հարցերից մեկով ուզում եմ կիսվել ձեր հետ . Ինչու է մարդը հեշտությամբ հավատում կամ ընդունում սուտը:
Խնդրում եմ քննարկեք: Շնորհակալություն...
Հարցն ավելի շատ համապատասխանում է «Հոգեբանություն և փիլիսոփայություն» բաժնի ֆորմատին: Այնտեղ նույնիսկ մի քանի թեմա կա, որ մասնակի առնչվում են այս հարցին. օրինակ սա (http://www.akumb.am/showthread.php/3153-%D4%BB%D5%B6%D5%B9%D5%B8%D5%9E%D6%82-%D5%A5%D5%B6-%D5%B4%D5%A1%D6%80%D5%A4%D5%AB%D5%AF-%D5%BD%D5%BF%D5%B8%D6%82%D5%B4?highlight=%D5%BD%D5%BF*), կամ էլ ասենք սա (http://www.akumb.am/showthread.php/5665-%D5%8D%D5%B8%D6%82%D5%BF%D5%A8-%D5%B8%D6%80%D5%BA%D5%A5%D5%BD-%D5%AB%D5%B6%D6%84%D5%B6%D5%A1%D5%BA%D5%A1%D5%B7%D5%BF%D5%BA%D5%A1%D5%B6%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%B6?*):

[հովարս]

Հարցն ավելի շատ համապատասխանում է «Հոգեբանություն և փիլիսոփայություն» բաժնի ֆորմատին: Այնտեղ նույնիսկ մի քանի թեմա, որ մասնակի առնչվում են այս հարցին. օրինակ սա (http://www.akumb.am/showthread.php/3153-%D4%BB%D5%B6%D5%B9%D5%B8%D5%9E%D6%82-%D5%A5%D5%B6-%D5%B4%D5%A1%D6%80%D5%A4%D5%AB%D5%AF-%D5%BD%D5%BF%D5%B8%D6%82%D5%B4?highlight=%D5%BD%D5%BF*), կամ էլ ասենք սա (http://www.akumb.am/showthread.php/5665-%D5%8D%D5%B8%D6%82%D5%BF%D5%A8-%D5%B8%D6%80%D5%BA%D5%A5%D5%BD-%D5%AB%D5%B6%D6%84%D5%B6%D5%A1%D5%BA%D5%A1%D5%B7%D5%BF%D5%BA%D5%A1%D5%B6%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%B6?*):

Շնորհակալություն: Հարցս ոչ թե ինչու են ստում ,այլ ինչու՞ են հավատում ստին:

[Monk]

Շնորհակալություն: Հարցս ոչ թե ինչու են ստում ,այլ ինչու՞ են հավատում ստին:
Դե դրա համար էլ ասել եմ, որ այդ թեմաները մասնակի են առնչվում տրված հարցին :) Իսկ հիմնական ասածս այն էր, որ Ձեր տված հարցն ավելի շատ համապատասխանում է «Հոգեբանություն և փիլիսոփայություն» բաժնի ֆորմատին:

[հովարս]

Դե դրա համար էլ ասել եմ, որ այդ թեմաները մասնակի են առնչվում տրված հարցին :) Իսկ հիմնական ասածս այն էր, որ Ձեր տված հարցն ավելի շատ համապատասխանում է «Հոգեբանություն և փիլիսոփայություն» բաժնի ֆորմատին:

Եթե կարծում եք որ վերը նշված հարցս կարող է փոխել այս բաժնի թեման, թող փակվի, չնայած որ հարցս ավելի կրոնական բնույթ է կրում քան՝ հոգեբանական:

[Monk]

Եթե կարծում եք որ վերը նշված հարցս կարող է փոխել այս բաժնի թեման, թող փակվի, չնայած որ հարցս ավելի կրոնական բնույթ է կրում քան՝ հոգեբանական:
:)
Ես որևէ կերպ դեմ չեմ, որ հարցը քննարկվի այս բաժնում: Միայն պիտի խնդրեմ, որ հարցը ձևակերպեք այնպես, որ քննարկումը կլինի կրոնական ասպեկտով: Վերը տրված ձևակերպումով այն շատ ընդհանուր է, որի արձագանքները կարող են և բոլորովին չառընչվել կրոնին:

[հովարս]

:)
Ես որևէ կերպ դեմ չեմ, որ հարցը քննարկվի այս բաժնում: Միայն պիտի խնդրեմ, որ հարցը ձևակերպեք այնպես, որ քննարկումը կլինի կրոնական ասպեկտով: Վերը տրված ձևակերպումով այն շատ ընդհանուր է, որի արձագանքները կարող են և բոլորովին չառընչվել կրոնին:
Շնորհակալությու՛ն ընդունում եմ ձեր նկատողությունը և հսրցս ձևակերպեմ սբ. գրքից մեջբերում անելով, ...Քանի որ նրանք ճշմարտության սերը չընդունեցին որ փրկվեն, դրա համար էլ Աստված պիտի ուղարկի մի զորավոր մոլորություն որ ստությանը հավատան. Որպեսզի դատապարտվեն բոլոր նրանք, որ չհավատացին ճշմարտությանը, հապա անօրենությանը հոժարեցին: (2 Թես.2:10-11)... Ինչու՞ է մարդը հավատում սու՛տը:

[Tig]

Քանի որ այս խոսակցությունը հանդուրժողականությոն թեմայի հետ կապ չունի, այստեղ պարասխանեմ:


Ո՛Չ (իհարկե նման փորձեր կատարվել/վում են) մարդը պետությունը պահպանողն է, իսկ կրոնի և լեզվի վրա(կոպիտ ասած) ստեղծվել , ավելի ճիշտ հաստատվել է պետությունը: պատմ.տվ.(առաջին մարդու հետ սկիբ առավ կրոնը,որը հաստատվեց Աստծու կողմից Եդեմում. դեռ պետություն գոյություն չուներ)

Թե նախկինում ինչեր են տեղի ունեցել, ինչը ինչից առաջ է եղել և ով ինչ է հիմնադրել, կամ ինչը ինչից է առաջացել, դա տվյալ հարցում այնքան էլ կարևոր չի: Կարևորը այն է, թե մարդը հիմա ինչ զարգացման աստիճանի վրա է, և արդյոք այդ աստիճանի համար արդեն իսկ անիմաստ չէ՞, կրկնում եմ, ոչ թե սխալ, այլ անիմաստ, կրոնը պետության հիմքում դնելը: Իմ կարծիքով, դա խոչընդոտում է մարդու զարգացման հաջորդ քայլ անելուն: Կամ ավելի ճիշտ, ուղակի կրոնների ներկա ձևեն են սպառել իրենց ու կարիք ունեն մոդիֆիկացման, թարմացման: Ինչպես ցանկացած ստեղծված բան, նույնիսկ Աստծու կողմից արարված բան, կարիք ունի զարգացման և ձևափոխման, նաև կորնը: Ու կարծում եմ այդ պահը արդեն իսկ հասունանում է... ;)


Իսկ տարորինակ չի որ ամեն ինչ կարողացող մարդը չգիտի անգամ. թէ ինչու է սպիտակում իր մազը։
Նրա համար մինչև վերջ պարզ չի. թէ ինչ է էլեկտարկանությունը։
Ու ընդհանրապես. նա անգամ չգիտի թէ ինչքան բան չգիտի։ :)

Չէ, տարօրինակ չի: Քանի որ քո նշած որակները ունի հավաքական մարդկությունը, ոչ թե մարդ անհատը:
Օվկիանոսի ու կաթիլի օրինակը շատ է բերվել, կարծում եմ այստեղ էլ տեղին կլինի: Օվկիանոսն էլ, ջրի կաթիլն էլ ունեն նույն կազմությունը և նույն որակական հատկանիշները: Եվ իրարից տարբերվում են զուտ տարողունակությամբ, ծավալով, դրանից կախված նաև տարբեր ունակություններով: Ես Աստծուն համարում եմ ողջ տիեզերքը, ողջ լինելին և անլինելին, ողջ նյութն ու ոգեղենությունը միասնության մեջ, իսկ մարդը նրա մի կաթիլը, այսինքն նա օժտված է նույն որակներով: Ուղակի մարդը կաթիլն է, իսկ օվկիանոսը Աստված: Մարդն էլ ունակ է արարել և ավիրել իր ծավալների, իր տարողունակության սահմաններում: Մարդու մեջ էլ կարող է տեղավորվել նյութեղենն ու ոգեղենը միաժամանակ, կրկնում եմ, իր համապատասխան չափաբաժնով: Եվ այդ չափաբաժնից կախված էլ մարդը հասկանում և իմանում է, կամ չի հասկանում և չի իմանում, թե ինչո՞ւ են իր մազերը սպիտակում, թե ինչ է էլեկտրականությունը, թե ինչքան բան չգիտի, թե... և այլն, և այլն: Ու այս և այլնը ձգտում է անվերջության:

[հովարս]

Սիրելի Tig, եթե զարգացում ասլով նկատիունես միրդու՝ ինքն իրեն կործանելու ընթացքը, ապա դու ''իրավացի ես'':
Աստծու կողմից արարված բանը կարիք ունի զարգացման ու՞մ կոմից, մադու՛... Այսօր մենք հասել ենք կործանման եզրին ա՛յդ զարգացումով, ուշքի է պետք գալ:


հգ
Ես դեմ չեմ զարգացմանը, բայց ոչ նման ճանապարհներով:

[Tig]

Սիրելի Tig, եթե զարգացում ասլով նկատիունես միրդու՝ ինքն իրեն կործանելու ընթացքը, ապա դու ''իրավացի ես'':
Աստծու կողմից արարված բանը կարիք ունի զարգացման ու՞մ կոմից, մադու՛... Այսօր մենք հասել ենք կործանման եզրին ա՛յդ զարգացումով, ուշքի է պետք գալ:


հգ
Ես դեմ չեմ զարգացմանը, բայց ոչ նման ճանապարհներով:

Մարդու զարգացում ասելով, ինկատի չունեմ ինքնակործանումը, այլ ինկատի ունեմ ինքնաճանաչումն ու ինքնակատարելագործումը: Ու էդ ճանապարհին ինքնակործանումը ևս ուսանելի է... Տվյալ կոնտեքստում կարելի է ավելացնել նաև՝ "ցավոք սրտի", բայց գլոբալ տիեզերական տեսանկյունից, եթե մարդը ինքնաճանաչման ճանապարհին կարիք ունի ինքնակործանման միջով անցնալ, ուրեմն պիտի անցնի...

[հովարս]

Մարդու զարգացում ասելով, ինկատի չունեմ ինքնակործանումը, այլ ինկատի ունեմ ինքնաճանաչումն ու ինքնակատարելագործումը: Ու էդ ճանապարհին ինքնակործանումը ևս ուսանելի է... Տվյալ կոնտեքստում կարելի է ավելացնել նաև՝ "ցավոք սրտի", բայց գլոբալ տիեզերական տեսանկյունից, եթե մարդը ինքնաճանաչման ճանապարհին կարիք ունի ինքնակործանման միջով անցնալ, ուրեմն պիտի անցնի...

Մենք ինքներս մեզ վաղուց ենք ճանաչում (քննիր ինքդ քեզ, քո սրտում, կտեսնե՛ս ով ես) ողղակի դա մեզ ''ձեռք չի տալիս'', պատճա՛ռը,... հպարտությունն է:

[VisTolog]

Հենց այսօր սոց.մանակվարժության ժամին մի ֆիլմ տվեցին անապահով երեխաների կյանքի մասին,,,թե ինչպես են ապրում,,սնվում,,մուրացկանություն անում ու աշխատում...
Խոսում էր մի 11 տարեկան տղա,,, ով աշխատում էր կայարանում,, մարկանց իրերն էր տանում բերում.... ապրում էր հոր հետ,, իսկ մայրը թողել հեռացել էր.... հարցնում են ,,թե ինչի է աշխատում ու երեխան պատասխանեց.....

-Բա ինչ անեմ,,, պապաս չի աշխատում,,, գործ չկա...տուն չունենք,, փող չունենք.... ես էլ որոշեցի գնալ աշխատել,, մի կերպ մեզ պահել (զարմանալի է ,,որ էդ տարիքի երեխան նման մտածելակերպ ունի,, իր տարիքում շատերը ուղղակի կյանք են վայելում,,երջանիկ մանկություն,, միթե աստված չափազանց անարդար չէ՞՞).... ,, բայց պապաս ասեց չէ,, աստված մի բան կտա,, մի գնա աշխատելու,, է ես էլ մտածում եմ՝ ինչ կտա,, մինչև հիմա ինչ է տվել,,որ հիմա տա....

Է ասածս ինչ է,,, նախ աստված չկա,, իսկ հետո էլ եթե ես սխալ եմ ու կա մեծն տեր,, ապա ինքը հարգանքի արժանի չէ.... իմ կյանքւմ ինչի հասել եմ պայքարով եմ հասել կամ ծնողներիս օգնությամբ,, բայց ոչ աղոթքով... Ու ընդհանրապես,, երբ քննության են մտնում մի 2 օր պարապելու փոխարեն,,աղոթում են,,եկեղեցի են գնում,,վերջում էլ կտրվում են,, է լավ չէ նստեք պարապեք...
Մարդի՛կ,, դուք եք ձեր տերը,, և կապ չունի լավ թե վատ,, բայց ինչ էլ լինի ձեր կյանքւմ ,,,ինչ էլ ստանաք,, դուք եք անողը,, ոչ թե աստված....
Ո՞նց թե, աստված էդ երեխուն «աշխատանքա» տվել, երեխեն հլը պիտի գոհ լինի, որ ավելի վատ վիճակում չի:

[Moonwalker]

Ո՞նց թե, աստված էդ երեխուն «աշխատանքա» տվել, երեխեն հլը պիտի գոհ լինի, որ ավելի վատ վիճակում չի:

Tradidit mundum disputationibus:{
Խոզն էր պակաս պառախոդով եկավ::))


Հա, ինչ էի ասում: Նկատել եմ, որ ամեն նոր ակումբցու հայտնվելով թեիզմ-աթեիզմ վեճը ավելի ա բորբոքվում: Բայց յուղ լցնողը միշտ նույնն ա::think

[VisTolog]

Tradidit mundum disputationibus:{
Խոզն էր պակաս պառախոդով եկավ::))


Հա, ինչ էի ասում: Նկատել եմ, որ ամեն նոր ակումբցու հայտնվելով թեիզմ-աթեիզմ վեճը ավելի ա բորբոքվում: Բայց յուղ լցնողը միշտ նույնն ա::think
Իսկ նկարագրված դեպքի մասին աստվածաշնչում բան չկա՞ գրած

[Moonwalker]

Իսկ նկարագրված դեպքի մասին աստվածաշնչում բան չկա՞ գրած

Առաջինն ինչ միտքս եկավ, բայց քո արձագանքը պատկերացնելով չուզեցա գրել.

«Ձեր վրայ ոչ մի փորձութիւն չի եկել, բացի մարդկանցից եկածից։ Բայց հաւատարիմ է Աստուած, որ ձեզ աւելի փորձութեան մէջ չի գցելու, քան կարող էք տանել. այլ՝ փորձութեան հետ փրկութեան ելք էլ է ցոյց տալու, որպէսզի կարողանաք համբերել:» - Ա թուղթ առ Կորնթացիս 10:13:8

[VisTolog]

Առաջինն ինչ միտքս եկավ, բայց քո արձագանքը պատկերացնելով չուզեցա գրել.

«Ձեր վրայ ոչ մի փորձութիւն չի եկել, բացի մարդկանցից եկածից։ Բայց հաւատարիմ է Աստուած, որ ձեզ աւելի փորձութեան մէջ չի գցելու, քան կարող էք տանել. այլ՝ փորձութեան հետ փրկութեան ելք էլ է ցոյց տալու, որպէսզի կարողանաք համբերել:» - Ա թուղթ առ Կորնթացիս 10:13:8
Կզարմանայի, որ չլիներ::))

Լավ բա ո՞նցա որ կան մարդիկ, ովքեր համարյա փորձությունների միջով չեն անցնում: Դրա պատասխանն էլ ա հետաքրքիր:

[Moonwalker]

Կզարմանայի, որ չլիներ::))

Լավ բա ո՞նցա որ կան մարդիկ, ովքեր համարյա փորձությունների միջով չեն անցնում: Դրա պատասխանն էլ ա հետաքրքիր:

Էէէ՜, Վսթո, փորձության էությունը չես հասկանում.

«Ոչ ոք, երբ փորձութեան մէջ լինի, թող չասի. «Աստծուց եմ փորձւում», քանի որ Աստուած չարից չի փորձւում եւ ինքն էլ չի փորձում ոչ ոքի։ Իւրաքանչիւր ոք փորձւում է՝ հրապուրուելով եւ խաբուելով իր ցանկութիւններից։ Այնուհետեւ ցանկութիւնը, յղանալով, մեղք է ծնում, եւ մեղքը, հասունանալով, մահ է ծնում։» - Հակոբոս 1:13-15

[VisTolog]

Էէէ՜, Վսթո, փորձության էությունը չես հասկանում.

«Ոչ ոք, երբ փորձութեան մէջ լինի, թող չասի. «Աստծուց եմ փորձւում», քանի որ Աստուած չարից չի փորձւում եւ ինքն էլ չի փորձում ոչ ոքի։ Իւրաքանչիւր ոք փորձւում է՝ հրապուրուելով եւ խաբուելով իր ցանկութիւններից։ Այնուհետեւ ցանկութիւնը, յղանալով, մեղք է ծնում, եւ մեղքը, հասունանալով, մահ է ծնում։» - Հակոբոս 1:13-15

Դե ամեն մեկը իրանա հարմարացնում գրվածների իմաստը:

[Նետ]

Կզարմանայի, որ չլիներ::))

Լավ բա ո՞նցա որ կան մարդիկ, ովքեր համարյա փորձությունների միջով չեն անցնում: Դրա պատասխանն էլ ա հետաքրքիր:Իսկ դու կարող ե՞ս գտնել մեկին. որ անձամբ դրա մասին վկայի։Թե չէ կողքից միշտ ուրիշի կյանքը քաղցր է թվում։

[VisTolog]

Իսկ դու կարող ե՞ս գտնել մեկին. որ անձամբ դրա մասին վկայի։Թե չէ կողքից միշտ ուրիշի կյանքը քաղցր է թվում։

Հա, օրինակ ես չեմ անցել նման դաժան փորձությունների միջով: Իմանալով «քննարկման» հետագա ընթացքը, չեմ ուզում էս թեմայով շարունակեմ:

[Նետ]

Հա, օրինակ ես չեմ անցել նման դաժան փորձությունների միջով: Կրակի թեժությունը ջրի խոնավությունով չի չափվում։Ինչպես.մեկի դժվարությունը՝ մյուսինով։

Իմանալով «քննարկման» հետագա ընթացքը, չեմ ուզում էս թեմայով շարունակեմ:Հաջողություն եմ մաղթում։:)

[Tig]

«Ժամանակ». Եկեղեցու օլիգարխիկ հավակնությունները (http://tert.am/am/news/2011/04/28/zhamanak/)
09:52 • 28.04.11

Հայ Առաքելական եկեղեցին կրկին մարտահրավեր է նետում հասարակությանը: Աբովյան-Սայաթ-Նովա փողոցների խաչմերուկում ծրագրում են կառուցել Կաթողիկոսի երևանյան նստավայրը և նաև Սուրբ Աննա նոր եկեղեցին:

Ըստ երևույթին Հայ Առաքելական եկեղեցին չի ուզում հետ մնալ օլիգարխիայից ոչ միայն իր շարժական գույքով, ասենք Բենտլիներով, այլ նաև մայրաքաղաքի կենտրոնում ունեցած անշարժ գույքով: Համենայն դեպս համառությունը, որով Երևանի կենտրոնում փորձում է տեղավորվել Հայ Առաքելական եկեղեցու ղեկավարությունը, հարիր է ավելի շատ օլիգարխիայի, քան հոգևորականության վարքագծի: Երևանի ծայրամասերում կան բազմաթիվ հարմար տարածքներ, որտեղ կարելի է կաթողիկոսական նստավայր կառուցել, բայց եկեղեցին չգիտես ինչու որոշել է այն տեղակայել կենտրոնում, թեկուզ խաչմերուկի վրա: Բնական է, որ աշխարհիկ իշխանությունը եկեղեցու այդ մտադրությանը դեմ չի գնա, քանի որ եկեղեցին այդ իշխանության համար կարևորագույն գաղափարական շղարշներից և զենքերից մեկն է:

Tert.am

[Նաիրուհի]

Եկեղեցու համար ուշքս չի գնում, բայց նման տհաճ հոդված վաղուց չէի կարդացել։
Եթե անգամ տեր Եսային ինքն է սադրել եհովայի վկաներին, հետո էլ փաստերը խեղաթյուրել է, մեկ է՝ ոչ մի կերպ չեմ կարող ընդունել սա գրողի ոճը, լեզուն, մոտեցումը, մեկնաբանությունները... Զզվելի է ուղղակի :[:[:[


Քահանա Եսայի Արթենյանը վատ տեղ չի աշխատում, հսկա Բանգլադեշում` երևի մի հարյուր հազար բնակչություն ու մի եկեղեցի` Սուրբ երրորդություն, ամիսը ինչքա՞ն մոմ կծախվի, քանի՞ կնունք, պսակ ու թաղում կլինի, քանի՞ մատաղ անող կլինի ու քանի՞սը տունը օրհնել կտա: Քյասար, մի հոգևորականը ամիսը ինչքա՞ն փող կառնի: Չես իմանա, ամբողջ շրջանառությունը ստվերային ա, հաշվարկը մենակ հոգևորականները գիտեն: Կենտրոնում հոգևորական կա, որ ամիսը հինգ հազար դոլար աշխատում ա: Ինչքան էլ ասեցինք, որ եկեղեցին հարկային դաշտ մտցվի, որ եկեղեցական ծառայությունները հարկվեն, բյուջե փող մտնի, լսող չեղավ

Եկեղեցու բիզնեսի լավն էն ա, որ համարյա ներդրում չես անում, բայց եկամուտը մշտական ա, մի հատ շենք ես սարքում, ու վերջ, փողը ինքը իրան գալիս ա: Էն էլ հո շենքը քո ջեբի՞ց չես սարքում, ով ա տեսել, որ Էջմիածինը եկեղեցի սարքելու վրա փող ծախսի, շենքն էլ բարերաներն են սարքում: Ուրեմն, կոպեկ չես ներդնում ու եկամուտը հոսում ա գրպանդ:

Բանգլադեշում էլ հազար տարի առաջվա Զվարթնոցի նմանությամբ, բայց թազա քարերով եկեղեցին բացել հոգևորականները փող են աշխատում, որ գործերը լավ գնան, եպիսկոպոս կդառնան ու ֆորդի տեղ Բենթլի կքշեն: Հո մարշրուտնի չեն նստելո՞ւ, բա ինչ, Քրիստոսը իրանցից պակաս տղա էր, որ էշով էր ման գալիս, իրանք էլ հո հարիֆ չե՞ն:

Մեկ էլ հանկարծ մրցակիցներ են հայտնվում ու Աստծոն բարեհաճ լինելու ոչ առաքելական, ուրիշ ձևեր են առաջարկում:

Հավատացյալ մարդն էլ, որ տեսավ Եհովայի վկան ավելի համոզիչ է իրեն մահից հետո փրկություն խոստանոում, նայում ա շրջազգեստ հագած հոգևորականներին, լսում իրանց գրաբար պատարգը բան չի ջոկում, հետո քարոզը, որ ավելի շատ ուրիշ կրոնների դեմ ա, քան խոսք թե ինչ անեն որ Աստծոն հաճելի լինեն, նայում արխայիկ ճարտարապետությամբ եկեղեցուն, աշխարհը առաջ ա գնացել, էս եկեղեցին մնացել միջնադարում, իրան հեչ բանի տեղ չի դնում, որ մի քիչ ժամանակակից շենք սարքի, մարդու մտնելը գա, ու հետո էլ նայում փողկապավոր, կոկիկ հագնված եհովայի վկաներին, լսում նրանց աստվածաշնչյան տեղեկությունները, նայում նրանց գունավոր ժուրնալներին, ուր հանրամատչելի հայերենով ասում են թե արմագեդոն կլինի ու քրիստոնյաները կփրկվեն, երջանիկ ու ուրախ կապրեն հավիտյանս դրախտում, չեն ծերանա, գիշատիչները էլ խոտակեր անասուն էլ չեն ուտի, առյուծ, գայլ ու գառ համերաշխ կապրեն, հնարավոր է էլ ոչ մոմ կվառի ոչ էրեխեքին կնքի, ոչ էլ առաքելականով պսակ ու թաղում անի, խի՞ իզուր ծախս անի, եթե կարա դրախտի դռանը մոտենալու ուրիշ ձևեր գտնել, մանավանդ եթե համոզվի էլ, որ մատաղ անելուն ու մոմ վառելուն աստված դեմ ա: Իսկ ոնց կհամոզվի՞. եթե իրան բացատրեն որ Աստվածաշնչի թազա վերսիայում(Նոր կտակարանում) ոչխար մորթելը հանվել է, իսկ մոմ վառելը էրկու վերսիաներում էլ չկա:

Առաքելականն էլ տեսնելով, որ մրցակցությանը չի դիմանում, սպառողները ձեռից գնում են, ինչ կանի՞. զահլա կա՞ ծառայության որակը բարձրացնի, որ շուկայում դիմանա, հեն ա պետությունը իրա կողմից ա, ի՞նչ շուկա, կրոնի վրա մենաշնորհը կպահի մրցակիցներին էլ տփելով կլարի: Առաջ լավ էր, սպարապետ Վազգեն Սարգսյանը իրանց տեղը տփում էր, 95թ. Վազգեն Սարգսյանի հրամանով երկրապահները ջարդուփշուր արեցին ութ կրոնական կազմակերպությունների հավատացյալների, ունեցվածքը թալանեցին, 15 հոգու տարան զինվորական ոստիկանություն: Կրիշնայական համայանքը արդյունքում վերացավ, համարյա բոլոր կրիշնայականները հեռացան Հայաստանից, երևի մի 200 հոգի: Դե նրանք էլ իրենց հարազատներին տարած կլինեն, ու մենակ կրիշնայականներին արյունլվա անելու արդյունքում, մի հազար հոգի գնացած կլինի երկրից:

http://www.tert.am/blog/?p=2028

Ներվերս չի հերիքում՝ թեկուզ էս մեջբերածս հատվածի ամեն հիմար մեղադրանքը մեկնաբանեմ... Ամեն ինչ ապրանք են սարքել... :[

[Monk]

Երեսուն արծաթի դիմաց ինչ ասես կգրեն, Նաիրուհի ջան: Ծանոթ ձեռագիր է, հեղինակին երկու նախադասությունից էլ կճանաչեմ :)

[Freeman]

Երեսուն արծաթի դիմաց ինչ ասես կգրեն, Նաիրուհի ջան: Ծանոթ ձեռագիր է, հեղինակին երկու նախադասությունից էլ կճանաչեմ :)

Տո հիմա մենակ երեսուն արծաթի չէ է,ուղղակի ինքնարտահայտվելու համար էլ գրեն :angry

[Monk]

Տո հիմա մենակ երեսուն արծաթի չէ է,ուղղակի ինքնարտահայտվելու համար էլ գրեն :angry
Էս մի հեղինակը միշտ երեսուն արծաթի դիմաց է գրում: Մի օր լիբերալ է, մի օր ազգայնական, մի օր աթեիստ, մի օր կրոնական փոքրամասնությունների ջերմեռանդ պաշտպան: Էլ չեմ ասում սեռականան փոքրամասնությունների պաշտպանի դերը ստանձնելը: Նայած ինչի դիմաց դրսից գրանտ կկպնի: :)

[Monk]

http://www.youtube.com/watch?v=WbNG6-kosUo

[Jarre]

Հոդվածը դիտմամբ չեմ կարդացել։ Մտահոգությունների պատճառը պարզ է։

Առանց խորանալու կամ անդրադառնալու թեմայի կրոնական մասին միայն մի բան ասեմ ու վստահ եմ ճիշտ կնկալվի։ Եթե ինչ որ կրոնական կազմակերպության մասին է պատվիրված և պրոպագանդիստական հոդված տպագրվում ու մենք ցնծում ենք՝ առանց խորանալու լկտի ոճի, սուտ տեղեկությունների և այլ երևույթների մեջ, ապա դա նշանակում է հավանություն տալ նման տակտիկային։ Հետո այդ հավանություն տվածը նման կերպով կիրառվում է յուրաքանչյուրի վրա։

Անպես որ ինչ որ երևույթի հավանություն տալուց առաջ հակավոր է գիտակցել բոլոր հետևանքները։

[Ambrosine]

«Ժամանակ». Եկեղեցու օլիգարխիկ հավակնությունները (http://tert.am/am/news/2011/04/28/zhamanak/)
09:52 • 28.04.11

Հայ Առաքելական եկեղեցին կրկին մարտահրավեր է նետում հասարակությանը: Աբովյան-Սայաթ-Նովա փողոցների խաչմերուկում ծրագրում են կառուցել Կաթողիկոսի երևանյան նստավայրը և նաև Սուրբ Աննա նոր եկեղեցին:

Ըստ երևույթին Հայ Առաքելական եկեղեցին չի ուզում հետ մնալ օլիգարխիայից ոչ միայն իր շարժական գույքով, ասենք Բենտլիներով, այլ նաև մայրաքաղաքի կենտրոնում ունեցած անշարժ գույքով: Համենայն դեպս համառությունը, որով Երևանի կենտրոնում փորձում է տեղավորվել Հայ Առաքելական եկեղեցու ղեկավարությունը, հարիր է ավելի շատ օլիգարխիայի, քան հոգևորականության վարքագծի: Երևանի ծայրամասերում կան բազմաթիվ հարմար տարածքներ, որտեղ կարելի է կաթողիկոսական նստավայր կառուցել, բայց եկեղեցին չգիտես ինչու որոշել է այն տեղակայել կենտրոնում, թեկուզ խաչմերուկի վրա: Բնական է, որ աշխարհիկ իշխանությունը եկեղեցու այդ մտադրությանը դեմ չի գնա, քանի որ եկեղեցին այդ իշխանության համար կարևորագույն գաղափարական շղարշներից և զենքերից մեկն է:

Tert.am

Սաղ հեչ, ասա Էջմիածնից Երևանի կենտրոն 20 րոպեի ճանապարհ ա (ավելի շուտ ես հասնում, քան թե Երևանի մյուս թաղամասերից): Էլ երևանյան նստավա՞յրը որս էր :':

[հովարս]

Հայ Առաքելական եկեղեցին կրկին մարտահրավեր է նետում հասարակությանը: Աբովյան-Սայաթ-Նովա փողոցների խաչմերուկում ծրագրում են կառուցել Կաթողիկոսի երևանյան նստավայրը և նաև Սուրբ Աննա նոր եկեղեցին:

և Ի՞նչ վատ արարք է դա, ո՛վ ուզում է, ի՛նչ ուուզում է և որտե՛ղ ուզում է սարքում է ոչ մեկ չի բողոքում, բայց հանկա՜րծ ՀԱԵ-ն, բոլրը վրա են տալիս: Զարմանալի չի՜:???


Քյասար, մի հոգևորականը ամիսը ինչքա՞ն փող կառնի: Չես իմանա, ամբողջ շրջանառությունը ստվերային ա, հաշվարկը մենակ հոգևորականները գիտեն: Կենտրոնում հոգևորական կա, որ ամիսը հինգ հազար դոլար աշխատում ա: Ինչքան էլ ասեցինք, որ եկեղեցին հարկային դաշտ մտցվի, որ եկեղեցական ծառայությունները հարկվեն, բյուջե փող մտնի, լսող չեղավ

շատ ծանոթ ձեռագիր է, ասեմ որ ոչ միայն ''Եհովայի ''վկաներն'' կազմակերպությունն է օգտագործոձմ այս ձևը, այլ նաև մի երկու ''քրիստոնեական'' կազմակերպություններ:

[Ameli]

Ո՞վ կբացատրի ինձ մոմի իմաստը, Աստվածաշնչում դրա մասին խոսք կա՞

[հովարս]

Ո՞վ կբացատրի ինձ մոմի իմաստը, Աստվածաշնչում դրա մասին խոսք կա՞
Հնում սուրբ հայրերը իրեց աղոթքներում ասում էին «աղոթքս խնկի ծխի անուշահոտությամբ թող բարձրանա Քո առջև», կարծեմ Սուրբ Գրքում նմանօրինակ բան է ասվում:
Հիմա չգիտեմ, բայց առաջ եկեղեցու մոմերը խնկամոմեր էին, և կապված են աղոթքի հետ:

[Ameli]

Հնում սուրբ հայրերը իրեց աղոթքներում ասում էին «աղոթքս խնկի ծխի անուշահոտությամբ թող բարձրանա Քո առջև», կարծեմ Սուրբ Գրքում նմանօրինակ բան է ասվում:
Հիմա չգիտեմ, բայց առաջ եկեղեցու մոմերը խնկամոմեր էին, և կապված են աղոթքի հետ:

Եթե համարներ գտնեք Աստվածաշնչիս ասեք հա:
Իսկ ես այսպիսի մի բան եմ լսել, որ նախկինում վանականները, ճգնավորները գիշերներն աղոթելիս մոմի լույսի տակ էին աղոթում և ամբողջ գիշեր, պատկերացնու՞մ եք, ու այդ մոմերը այնպես էին պատրաստված, որ մի մոմը նախատսված էր մի գիշերվա համար, այսինքն մի մոմը մի գիշերվա մեջ լույս էր տալիս և սպառվում: Հիմա, երբ եկեղեցի եմ գնում , չեմ սիրում մտնել մոմը վառելու համար նախատեսված տեղը, ու էդտեղ մոմ վառելով աղոթել, նախ կարծում եմ, որ աղոթքը պետք է ծածուկ լինի, ու հետո դա մի տեսակ ավելորդություն եմ համարում, չգիտեմ:

[հովարս]

Եթե համարներ գտնեք Աստվածաշնչիս ասեք հա:

կփորձեմ,


Իսկ ես այսպիսի մի բան եմ լսել, որ նախկինում վանականները, ճգնավորները գիշերներն աղոթելիս մոմի լույսի տակ էին աղոթում և ամբողջ գիշեր,

իսկ հիմա մենաստաններում ջահ(լամբադա) են վառում, որը հավերժ է վառվում, ձեթով է:


Հիմա, երբ եկեղեցի եմ գնում , չեմ սիրում մտնել մոմը վառելու համար նախատեսված տեղը, ու էդտեղ մոմ վառելով աղոթել, նախ կարծում եմ, որ աղոթքը պետք է ծածուկ լինի, ու հետո դա մի տեսակ ավելորդություն եմ համարում, չգիտեմ:

եթե ներքուստ ցուցադրական չի աղոթքը, արդեն ծածուկ է, իսկ մոմ վառել երկրորդական բան է (փրկությունը մոմի մեջ չի) եթե չես հանդիմանվում :

[Ameli]

Մեկ էլ մի բան, երևի դա էլ է էն պատճառներից մեկը, որ մոմ վառել չեմ սիրում, չեմ սիրում ամեն տեսակի առևտուրը եկեղեցու ներսում ու շրջակայքում, հենց կոնկրետ մոմ, խունկ վաճառելը, այ այսպիսի բաներ են անում, որ լրագրողների բերանը լեզու են դնում, չէ որ Սուրբ գրքում էլ է ասված, որ եկեղեցին վաճառատեղի չդարձնենք

[Moonwalker]

Ո՞վ կբացատրի ինձ մոմի իմաստը, Աստվածաշնչում դրա մասին խոսք կա՞

Լավ, մի քիչ պատմեմ::)
Մոմը փոքրիկ լույսի աղբյուր է, ճառագող լույսի: Հենց լույսի անջատումը մթությունից արարման առաջին փուլերից էր: Եվ ամենավերջում, ինքը Տերը կլինի լույս («Եւ քաղաքին պէտք չէին արեգակ ու լուսին, որպէսզի լուսաւորեն այն. քանզի Աստծու փառքն էր լուսաւորում քաղաքը ամէն ժամ, եւ Գառը ճրագ էր նրա մէջ» Հայտնություն 21:23) նոր արարման («Եւ գահի վրայ նստողն ինձ ասաց. «Ահա՛ւասիկ ամէն բան նոր եմ դարձնում» Հայտնություն 21:5):
Այդ իսկ պատճառով լույսի ու լույսի աղբյուրի թեման անցնում է ողջ Սուրբ Գրքով: Հատուկ պատրաստված լուսաանոթները ծառայել են հինկտակարանյան տաճարներում (նույն թվում նաև Երուսաղեմի հայտնի տաճարում): Այդ լուսանոթները, առաջին հերթին, խորհրդանշում է Աստծո սրբազան ներկայությունը («Դո՛ւ ես իմ ճրագը, Տէ՜ր, եւ դո՛ւ ես լուսաւորելու իմ խաւարը։» Բ Թագավորաց 22:29): Ճրագի կամ մոմի լույսը խորհրդանշում է նաև լուսավոր, ուրախ և ջերմեռանդ աղոթքն առ Աստված («Արդարի լոյսը պիտի վառ լինի յարաժամ, բայց ամբարիշտների լոյսը պիտի հանգչի։» Առակաց 13:9):
Հինկտակարանյան շրջանում որպես ճրագ գործածվում էին ոչ մեծ անոթներ՝ լցված ձիթայուղով: Մոմերի առաջացման ժամանակը որոշակի չէ: Ընդ որում դրանց պատրաստման մեթոդները աստիճանաբար փոխվում էր: Յուղով լցված խողովակի մեջ անցկացված թելից մինչև այժմյան մոմերը մի հարյուրամյակ չի անցել: Հույների ու փյունիկեցիների մոտ հնուց հայտնի էր մոմանյութի սպիտակեցման եղանակը (ջրի և արևի շողերի օգնությամբ): Այդ նյութը Պլինիոսը կոչում է cera punica՝ փյունիկյան մոմ: Հենց այդպիսի մոմերը մտան եկեղեցական գործածություն: Մոմանյութը լինելով մաքուր (իսկական մոմանյութը, իհարկե), փափուկ և անուշաբույր, մեղքերից մաքրված, աստվածային կամքին հնազանդ ու հոգեվոր սխրանքներով զարդարված քրիստոնեական հոգու խորհրդանիշն է:
Մոմն անսովոր է նաև իր ֆիզիկական հատկանիշներով: Հայտնի ֆիզիկոս Մայքլ Ֆարադեյը «Մոմի պատմությունը» դասախոսության մեջ նշում է. «Ես առաջին չէ, որ այս թեմայով զրույց եմ վարում, և եթե ամեն ինչ ինձնից կախված լիներ, ես հաճույքով կվերադառնայի սրան թեկուզ ամեն տարի. այնչափ հետաքրքիր ու այնչափ բազմազան են այն թելերը, որով այն կապված է բնագիտության տարբեր հարցերին: Մոմի վառվելու ընթացքում նկատվող երևույթի հետ կապված չկա մի բնության օրենք, որ այս կամ այն չափով արծարծված չլինի: Մոմը վառվելիս նկատվող ֆիզիկական երևույթների դիտարկումը իրենի մի լայն ուղի է ներկայացնում, ուղի, որ տանում է բնագիտության ուսումնասիրությանը...Կարող եմ միայն արտահայտել ցանկությունս, որ պատվով կրեք մոմի հետ համեմատությունը, այսինքն լինեք վառվող մոմ ձեր շրջապատում, և որ ձեր գործողություններում նմանվեք մոմի բոցի գեղեցկությանը»:
Եկեցեցական ավանդության համաձայն, դեռ առաքյալների քարոզչության շրջանում քրիստոնեական առաջին համայնքներում գործածվում էր մոմը: Այն ուներ, ոչ միայն աղոթա-խորհրդանշական նշանակություն, այլև գործնական. լուսավորում էր տարածքը, քանի որ քրիստոնեաները հալածանքների շրջանում հավաքվում էին գիշերով: նորկտակարանյան գրքերում հիշատակվող լապտեր-լույսի աղբյուրները կարող են մոմի նախատիպը համարվել («Եւ այն վերնատանը, ուր հաւաքուած էինք, բազում լապտերներ կային» Գործք 20: 8):
Աստիճանաբար ձևավորվում էր երկրպագության նորկտակարանյան ծեսը: Լույսի աղբյուրներ (այդ թվում մոմերի) գործածումը մտավ ծեսի մեջ: Միասնական եկեղեցու հայրերից Թերթուլիանոսը գրում է. «Մեր մոտ երբեք չի կատարվում երկրպագություն առանց լույսի աղբյուրների: Այն օգտագործում ենք ոչ թե խավարը ցրելու համար, արարողություը կատարվում է ցերեկով, այլ նրա համար արտահայտենք Քրիստոսին՝անարար լույսը, առանց որի մենք կխարխափեինք խավարում»:
Ու այնուամենայնիվ ասեմ պետք չէ տուրք տալ նման երկրորդական երևույթներին: Մոմը զուտ խորհրդանիշ է ու միայն այդքանը: Չէ որ ասված է.«Բայց կը գայ ժամանակը, եւ արդէն իսկ եկել է, երբ ճշմարիտ երկրպագուները կ՚երկրպագեն Հօրը հոգով եւ ճշմարտութեամբ, քանի որ Հայրն էլ իրեն այդպիսի երկրպագուներ է ուզում։ Հոգի է Աստուած, եւ նրա երկրպագուները պէտք է հոգով եւ ճշմարտութեամբ երկրպագեն» Հովհաննես 4:23

Հ.Գ. Անձամբ ես դեմ ե եկեղեցու ներսում ցանկացած առուծախին::)

[հովարս]

չէ որ Սուրբ գրքում էլ է ասված, որ եկեղեցին վաճառատեղի չդարձնենք


Հ.Գ. Անձամբ ես դեմ ե եկեղեցու ներսում ցանկացած առուծախին:

ճիշտ է, բայց եկեղեցուց դուրս (գավիթում) ոչ մի վատ բան չեմ տեսնում և այսօր շատ եկեղեցիներ ունեն գավիթներ և շատերն էլ կառուցում են:

[Moonwalker]

ճիշտ է, բայց եկեղեցուց դուրս (գավիթում) ոչ մի վատ բան չեմ տեսնում և այսօր շատ եկեղեցիներ ունեն գավիթներ և շատերն էլ կառուցում են:

Հասկանում եմ ինչ ես ասում, բայց ԻՀԿ հոգևոր գրականություն, մոմ ու այլ օժանդակ առարկաներ վաճառելու կամար բուն եկեղեցուց առանձին շինություն պիտի լինի: Օրինակ Երևանի Գրիգոր Լուսավորիչ տաճարում Լուսավորչի մասունքներից 2-ական քայլ աջ և ձախ վաճառասեղան է դրված: Չգիտեմ ում ոնց, բայց ինձ էդ ամենը ամենևին դուր չի գալիս: Իմ համար գոնե, Աստծո տունը շատ ավելի վեհ տեղ ա::esim

[հովարս]

http://www.independent.co.uk/news/world/americas/us-preacher-warns-end-of-the-world-is-nigh-21-may-around-6pm-to-be-precise-2254139.html

Եւս մեկ սուտ և դարձյալ Ամերիկայից !!!!
Էլ ի՞նչ խաղեր սպասենք ԱՄՆ-ից ???

[Sambitbaba]

Հուսով եմ, որ հետագայում էլ այդպես կլինի, ավելի շուտ համոզված եմ:
Եվ այդ ամենը հակառակ նրան, որ իմ կյանքում անընդհատ 6-երն են գերիշխում, հենց միայն ծննդյան օրս հերիք է 16.06.1986 :B

Վեց թվի մեջ ոչ մի վատ բան չկա, սիրելի Հրաղջիկ: Գոյություն ունի առայժմ ոչ այնքան ընդունված, բաից շատ հին մի գիտություն, որի անունն է՝ "Գեմատրիա": Թվերի նշանակության մասին այնտեղից շատ տեղեկություններ կարող ես ստանալ: Եթե հետաքրքիր է:

[Firegirl777]

Վեց թվի մեջ ոչ մի վատ բան չկա, սիրելի Հրաղջիկ: Գոյություն ունի առայժմ ոչ այնքան ընդունված, բաից շատ հին մի գիտություն, որի անունն է՝ "Գեմատրիա": Թվերի նշանակության մասին այնտեղից շատ տեղեկություններ կարող ես ստանալ: Եթե հետաքրքիր է:

Դե նաև կարող եմ ասել, որ 6-ը ինքնին աստվածային թիվ է, այն մարդու թիվն է, որովհետեվ Աստված մարդուն հենց 6-րդ օրը ստեղծեց

[Ameli]

Ներողություն, իսկ էս օրինակում որտե՞ղ կա կամքի ազատություն: :8



Իսկ Եվան իր կամքով չպոկե՞ց արգելված պտուղը, հա օձի դրդմամբ, բայց մեկ է նրանք ազատ էին չէ՞ արգելվածին մոտեմալ չմոտենալու հարցում:

Իսկ ես իմ կյանքում եղած ամեն բանը կապում եմ Աստծո հետ:

[erexa]

Ժողովուրդ էս մինչև հիմա հավատում եք՞ Ադամի ու Եվայի պատմությանը, դա հորինված ա: :8

[erexa]

Մի լավ բան ասա քեզ ''հավատանք'' , ամեն դեպքում իմ նախնիները կապիկից չեն առաջացել:

Ուղղակի Ադամի ու Եվայի պատմությունը հորինել են, որ մարդկանց հասկանալի լինի Աստվածաշունչը:

[Ameli]

Ուղղակի Ադամի ու Եվայի պատմությունը հորինել են, որ մարդկանց հասկանալի լինի Աստվածաշունչը:

Ովքե՞ր են հորինել:

[erexa]

Ովքե՞ր են հորինել:

Էն մարդիկ ովքեր գրել են Աստվածաշունչը:

[Ameli]

Էն մարդիկ ովքեր գրել են Աստվածաշունչը:

Աստվածաշունչը մարդիկ չեն գրել

[erexa]

Աստվածաշունչը մարդիկ չեն գրել

Բա ով ա գրել՞ :think

[հովարս]

Ամեն դեպքում իմ նախնինները ոչ կավից են առաջացել, ոչ էլ ոսկորի կտորից:

Գիրք ծննդ. 3:19, ո'նց էլ մտածես:

[Նետ]

Ամեն դեպքում իմ նախնինները ոչ կավից են առաջացել, ոչ էլ ոսկորի կտորից:Ոչ թէ կավից.այլ՝երկրի հողից։ Հետո արդեն .հողից ոչ թէ առաջացել են. այլ արարվել։երևի չես առարկի որ մեռնելուց հետո մարդը ոսկոր՝ հետո հող է դառնում։
Ամեն դեպքում.մարդու ի հայտ գալու առումով դեռ ոչ ոք առավել ՙհետաքրքիր՚ տարբերակ չի առաջարկել։

[Ameli]

Հարցիդ պատասխանը տալու համար երկար-բարակ մտածելու կարիք չկա, Ինքը՝ Աստված: Այսպես պատկերացրու, թագավորը նամակ է գրում իր գրչի /սա մարդ է/ միջոցով, նամակը տեղ են հասցնում, ընթերցողը ի՞նչ, ասում է. "Սա գրչի նամակն է"? հա՞

[Sambitbaba]

Դե նաև կարող եմ ասել, որ 6-ը ինքնին աստվածային թիվ է, այն մարդու թիվն է, որովհետեվ Աստված մարդուն հենց 6-րդ օրը ստեղծեց


Ընդհանուր առմամբ, բոլոր թվերն էլ աստվածային են: Բայց մարդու թիվը 6-ը չի, մարդու թիվը՝ 10-ն է: Քանի որ այդ նա է, որ ստեղծված է Աստծո կերպ և նմանությամբ: Հուսով եմ, դու գիտես, որ Աստծո թիվն է՝ 1-ը, որպես բացարձակ մեծություն, որպես, եթե կարելի է այդպես ասել՝ որպես ամենաամբողջականություն, աբսոլյուտ: Եվ այդ պատճառով, մեզ համար ամենակարևոր թիվն է այսօր՝ 11-ը, որպես Աստծո և մարդու միասնություն: Դրանից ավելի կարևոր մեկ թիվ կա միայն. 11:11. Այս թվի անունն է՝ Երկնային դարպասներ: Մոտավորապես կարելի է բացատրել այսպես.

Տոտ Հերմես Տրիսմեգիստն ասել է. "Այն, ինչ վերևում է, համապատասխանում է նրան, ինչ ներքևում է": Կամ՝ ինչ վերևում է, այն էլ ներքևում է: Ստացվում է, որ 11:11 = 10+1:1+10, այսինքն.
մարդ + Աստված : Աստված + մարդ, ինչ վերևում է, այն էլ ներքևում է: 11:11` այն դարպասներն են, որոնցով մենք անցնելու ենք մեր էվոլյուցիոն զարգացման հաջորդ փուլը:

[Ameli]

Ընդհանուր առմամբ, բոլոր թվերն էլ աստվածային են: Բայց մարդու թիվը 6-ը չի, մարդու թիվը՝ 10-ն է: Քանի որ այդ նա է, որ ստեղծված է Աստծո կերպ և նմանությամբ: Հուսով եմ, դու գիտես, որ Աստծո թիվն է՝ 1-ը, որպես բացարձակ մեծություն, որպես, եթե կարելի է այդպես ասել՝ որպես ամենաամբողջականություն, աբսոլյուտ: Եվ այդ պատճառով, մեզ համար ամենակարևոր թիվն է այսօր՝ 11-ը, որպես Աստծո և մարդու միասնություն: Դրանից ավելի կարևոր մեկ թիվ կա միայն. 11:11. Այս թվի անունն է՝ Երկնային դարպասներ: Մոտավորապես կարելի է բացատրել այսպես.

Տոտ Հերմես Տրիսմեգիստն ասել է. "Այն, ինչ վերևում է, համապատասխանում է նրան, ինչ ներքևում է": Կամ՝ ինչ վերևում է, այն էլ ներքևում է: Ստացվում է, որ 11:11 = 10+1:1+10, այսինքն.
մարդ + Աստված : Աստված + մարդ, ինչ վերևում է, այն էլ ներքևում է: 11:11` այն դարպասներն են, որոնցով մենք անցնելու ենք մեր էվոլյուցիոն զարգացման հաջորդ փուլը:

Էս ամենը որտեղի՞ց ես կարդացել, ուղղակի հետաքրքիր է:

[Sambitbaba]

Էս ամենը որտեղի՞ց ես կարդացել, ուղղակի հետաքրքիր է:

Դա երկար պատմություն է, Ամելի ջան, և բազում գրքեր: Բայց կոնկրետ 11:11-ի մասին կարող ես կարդալ Քրայոնի, Էլ Մորիայի, Սեն Ժերմենի գրքերում: Գոյություն ունի գիրք, որ հենց այդպես էլ կոչվում է. " 11:11 - աստղային դարպասներ":

[Varzor]

Աստվածաշունչը մարդիկ չեն գրել

Բա հո ինքն իրեն չի գրվել :)
Ոչ միան գրել են, այլև հետագայում խմբագրել, "կանոնակարգել", թարգմանել և այլ նմանատիպ "հոգևոր" գործողություններ կատարել:
Իսկ ինչ մնում է "հորինելուն", ապա չգիտեմ թե մարդիք 4000 տարի առաջ ինչ գերինտելեկտի տեր են եղել, որպսեզի կարողանաին նմանատիպ խելացի և որոշ առումներով անկրկնելի գիրքը միանգամից հորինեին"
Իմ կարծիքով Աստվածաշունչը դա իրական եղելությունների, դրանց մասին պատմող փոխառությունների, մարդկային մտքի, փիլիսոփայության, ինչպես նաև մարդկան կողմից չընկալված, բայց "ինչպես որ է" ներկայացված նյութերի միավորում է:
Բոլոր համաշխարհային կրոններն էլ ունեն իրենց սուրբ գրքերը, եթե մեկ մարդն ի վիճակի լինի դրանք բոլորը կարդալ, հասկանալ և վերլուծել ու համեմատել, ապա միգուցէ կհայտնաբերի բոլորի հիմքում ընկած հիմնարար ճշմարտությունները: Սակայն իմ անձնական կարծիքով, դա անելու համար մարդու կյանքը շատ կարճ է:

[Ameli]

Բա հո ինքն իրեն չի գրվել :)
Ոչ միան գրել են, այլև հետագայում խմբագրել, "կանոնակարգել", թարգմանել և այլ նմանատիպ "հոգևոր" գործողություններ կատարել:
Իսկ ինչ մնում է "հորինելուն", ապա չգիտեմ թե մարդիք 4000 տարի առաջ ինչ գերինտելեկտի տեր են եղել, որպսեզի կարողանաին նմանատիպ խելացի և որոշ առումներով անկրկնելի գիրքը միանգամից հորինեին"
Իմ կարծիքով Աստվածաշունչը դա իրական եղելությունների, դրանց մասին պատմող փոխառությունների, մարդկային մտքի, փիլիսոփայության, ինչպես նաև մարդկան կողմից չընկալված, բայց "ինչպես որ է" ներկայացված նյութերի միավորում է:
Բոլոր համաշխարհային կրոններն էլ ունեն իրենց սուրբ գրքերը, եթե մեկ մարդն ի վիճակի լինի դրանք բոլորը կարդալ, հասկանալ և վերլուծել ու համեմատել, ապա միգուցէ կհայտնաբերի բոլորի հիմքում ընկած հիմնարար ճշմարտությունները: Սակայն իմ անձնական կարծիքով, դա անելու համար մարդու կյանքը շատ կարճ է:

Հարգում եմ բոլորի կարծիքները այս հարցի շուրջ, ու չեմ ուզում մանրանալ :) , և ուրախ եմ նրա համար, որ ամենքս կարծիք ենք արտահայտում և ոչ թե այն փաթաթում ուրիշների վզով, շնորհակալություն :)

[Varzor]

Եվ քանի որ ոչ մեկիս կարծիքից Աստվածաշնչի էությունը չի փոխվի :) առավել ևս պետք չէ կարծիքները ուրիշի վզին փաթաթել:
Կան կարծիքներ որոնք միայն կարծիք են` մեծ մաս երևակայություն և մի փոքր մաս ԱՆՀԱՏԱԿԱՆ տրամաբանություն:
Աստվածաշնչի մասին կարծիքները հենց այս դասին են պատկանում:
Անկախ աթեիստի կարծիքից, քրիստոնյաի համար միևնույն է Աստվածաշունչը սուրբ գիրք է` գրված Աստծո թելադրանքով:
Նույն ձևով, անկախ քրիստոնյայի կարծիքից, Աստվածաշունչը մարդկան կողմից հորինված և սուտ գիրք է

Ամեն դեպքում "Ի սկզբանէ Բանն էր ...." :)

[Sambitbaba]

եթե մեկ մարդն ի վիճակի լինի դրանք բոլորը կարդալ, հասկանալ և վերլուծել ու համեմատել, ապա միգուցէ կհայտնաբերի բոլորի հիմքում ընկած հիմնարար ճշմարտությունները: Սակայն իմ անձնական կարծիքով, դա անելու համար մարդու կյանքը շատ կարճ է:

Այդպիսի մարդ կա և այդ համեմատություններն արել է: Դա "սովդեպական" մտավորականության կողմից շառլատան համարվող Ելենա Բլավատսկայան է: Նրա "Քողազերծված Իսիդա" գիրքը մասնավորապես այդ քո ասած "հիմնարար ճշմարտությունների" մասին է: Այսինքն, շատ հաճախ Քրիստոսն ու Բուդդան բառացիորեն նույն բաներն են ասում:

Ասեմ, որ Բլավատսկայան լրիվ համամիտ էր քեզ հետ, որ "դա անելու համար մարդու կյանքը շատ կարճ է": Եվ խոստովանում էր, որ վերոհիշյալ գիրքը, ինչպես նաև "Գաղտնի Դոկտրինան", իր գրած գրքերը չեն: Իրեն թելադրվել են այդ գրքերը, ինքն ուղղակի գրի է առել դրանք: Եվ դա էլ հենց նրան շառլատան համարելու պատճառներից մեկն է հանդիսանում: Սովորական մարդկային վերաբերմունք. սկզբում ցանկանում ենք, որ գտնվի մեկը, ով կկարողանար անել անհնարը (խոսքս քո ասած վերլուծելու և համեմատելու մասին է, ինչի մասին, համոզված եմ, Բլավատսկայայից առաջ էլ են մտածել): Բայց երբ գտնվում է մեկը և անում է այդ "օժանդակ, ոչ օրդինար օգնությամբ իհարկե, քանզի ինչպե՞ս կարելի է անել անկարելին, առանց "անկարելի" միջամտության", - ասում ենք, որ նա՝ շառլատան է:

Նման օրինակներ, համոզված եմ, շատ կարելի է գտնել: Ահա մեկը: Ռադիոյի հայտնաբերման առաջին ակնթարթից սկսած՝ մենք սկսեցինք ազդանշաններ ուղարկել Տիեզերք այն հույսով, որ, եթե գոյություն ունեն այլ մտածող արարածներ մեզանից բացի, պատասխանեն մեզ: Իսկ հետո, երբ նրանք սկսեցին մեզ պատասխանել (հիշենք գետնի վրայի նախշերը Բրիտանիայում) , անմիջապես սկսեցինք հերքել դա, պատճառաբանելով, որ դրանք՝ հարբած տրակտորիստների կատակներն են, մի վայրկյան անգամ չմտածելով, թե ինչպե՞ս հարբած տրակտորիստն իր տրակտորով կարողացավ այդքան վարպետորեն "նկարել" գետնին ԴՆԹ-ի հյուսվածքը, որի մասին մեր գիտնականներն անգամ առանձնապես ընդարձակվել չեն կարող:

Հ.Գ. Մոռացա ասել, որ Բլավատսկայան պետք է թելա-գրեր (գրեր՝ թելադրանքով) մի երրորդ գիրք էլ: Չհասցրեց: Բայց այդ գիրքն այսօր կա: Նրա անունն է. "Տաճարի ուսմունքը":

[ջուր]

Աստծո մասին խոսելիս, ինձ միշտ ինչ որ երկյուղ է պատում...Աստծո գործերը չեն քննվում,դու կամ հավատում ես,կամ չես հավատում,իսկ հավատալու վերաբերյալ,հիանալի,շատ պարզ ու անառարկելի ասել է Բլեզ Պասկալը.<<Եկեք քննարկենք երկու տարբերակ.Աստված կա,թե ոչ:Եթե շահում ենք`շահում ենք ամեն ինչ,եթե կորցնում ենք`կորցնում ենք ոչինչ:Ընդ որում,ԱՍՏՎԱԾ ԿԱ:

[Sambitbaba]

Եթե մեկը նստեր սաղ մեսսիայի գալուստները ու աշխարհի վերջերը հաշվեր` սկսած վաղ միջնադարից, կպարզվեր, որ արդեն քսանհինգ-քսանվեցերորդ գալուստնա:
Այսինքն, դու նստել-հաշվել ես:
Այս թեմաներով, ես կարծում էի, թե ավելի ճիշտ կլիներ խոսել "Հարցազրույց Աստծո հետ" բաժնում, ինչը և փորձեցի անել քեզ հետ: Եվ սակայն դու՝ չցանկացար: Լավ, կարելի է այստեղ էլ, բայց վախենամ, թե մոդերատորը հանի: Ինչ և հասցրել է արդեն անել քո գրածից՝ ինձ:

Կրկնում եմ. "երկրորդ գալուստ" ասելով ես հասկանում եմ ոչ թե Քրիստոսի մարմնավորված գալուստը: Ես ասում եմ, որ դա՝ "Քրիստոսի Գիտակցության" գալուստն է: Եթե չես պատկերացնում, կարող եմ հուշել: Պատկերացրու համաճարակի պես մի բան, ինչից ոչ ոք չի կարող խուսափել: Այդ թվում՝ դու էլ: Շուտով դու դա կհասկանաս: Ես համոզված եմ, քանզի դու շատ լավ (կամ ռեալ) մտածողություն ունես: Այնպես որ պատրաստ եղիր. շուտով դու էլ ես վարակվելու (կամ՝ "պայծառանալու"): "Ընդ որում անպայման չի, որ դու դա գիտակցես":


Բայց դե օ զարմանք` ոչ աշխարհի վերջա լինում, ոչ ահեղ դատաստան, ամեն ինչ ոնց շարունակվում էր, տենց էլ շարունակվումա:
Ոչ թե այն պատճառով, որ քեզ փորձում էին խաբել: Նախկին ցիվիլիզացիաների կործանումը (ատլանտներ, լեմուրացիներ) հենց աշխարհի վերջով էր պայմանավորված: Իսկ մեր դեպքում՝ փոխվեց Աստծո ծրագիրը: Առաջին անգամ Տիեզերքի պատմության մեջ: Պատճա՞ռը: Պարզվեց, որ ես և դու ավելի լավն ենք, քան սպասվում էր:

Իսկ "տենց էլ շարունակվել" ոչինչ չի կարող, քանզի, եթե "տենց" շարունակվեր, ուրեմն պետք է աշխարհի վերջ լիներ: Իսկ հիմա արդեն ամեն ինչ նոր ձևով է ընթանալու, նոր հասկացողությամբ, նոր էվոլյուցիոն փուլի մեջ: Ինչի համար էլ ինձ ու քեզ այդքան անհրաժեշտ է "Քրիստոսի Գիտակցությունը":


Իսկ քեզ ովա իրավունք տվել
Իսկ քե՞զ... Թե՞ դու այդ իրավունքը միայն քեզ ես վերապահում, ամեն ինչ և բոլորին հերքելու:


եթե քո դատողությունները ուղղակիորեն հակաճառում են այդ կրոնի ծառայողների կարծիքներին
Որովհետև նրանց կարծիքը ինձ համար դոգմա չէ, ինչպես նաև՝ քեզ համար: Եվ հետո, ոչ մի տեղ էլ ասված չի, որ նրանց կարծիքները պետք է ինձ ու քեզ համար դոգմա լինեն, չնայաց իմ խորին հարգանքին նրանց նկատմամբ: Ինչպես նաև, որ նրանցից բացի ուրիշ ոչ ոք իրավունք չունի կարծիք հայտնելու:


եթե քո դատողությունները ուղղակիորեն հակաճառում են այդ կրոնների ենթադրյալ աստվածների իբրև թե պաշտոնապես գրանցված խոսքերին
Չեն հակաճառում: Ուղղակի ես նրանք քիչ այլ կերպ եմ ընկալում:


ինչ ինչ պատճառներով ավելի մոտ ես ենթադրյալ աստծուն`
Սխալ ես: Հնարավոր չէ Աստծոն "ավելի" մոտ լինել: Մենք երկուսս էլ հավասար ենք մոտ Աստծոն: Մենք երկուսս էլ՝ Աստծո մեջ ենք: Անկախ մեր դավանանքներից:
Ինչպես նաև հնարավոր չէ Աստծոց "ավելի" հեռու լինել: Որովհետև, եթե դու հեռու ես Աստծոց, արդեն կապ չունի, թե որքան ես հեռու:
հասարակ կրոնական էգոյի ինֆլյացիայա, բավականին տարածված հոգեբանական ֆենոմեն
Նորից՝ սխալ ես: Շատ պարզ պատճառով. ես կրոնավոր չեմ:


ինքդ քեզ համոզել ես, որ իրան ճանաչում ես
Ցավոք, դեռ չեմ հասցրել: Բայց հասցրել եմ հասկանալ, որ կուրորեն հավատալն էլ՝ այնքան լավ բան չէ:

[Skeptic]

...իսկ հավատալու վերաբերյալ,հիանալի,շատ պարզ ու անառարկելի ասել է Բլեզ Պասկալը...

Բնավ: (http://www.infidels.org/library/modern/theism/wager.html)

Աստծո գոյության ապացույցներից մեկը /ոչ այնքան լուրջ, բայց նաև ոչ այնքան անիմաստ աղբյուրից (http://www.godlessgeeks.com/LINKS/GodProof.htm)/.

№ 96. Փաստարկ եվրոպական պատմությունից.
(1) Եվրոպայի նոր ժամանակների ականավոր շատ մտածողներ հավատում էին Աստծուն:
(2) Եկեք պարզապես մոռանանք 19-րդ ու 20-րդ դարերի մասին:
(3) Հետևաբար, Աստված գոյություն ունի:

[Tig]

Հետո էլ ասում են կաթողիկոսին բան մի ասեք...:[

«Հրապարակ». Որքան մեծ է եղել հայ քրիստոնյաների զարմանքը, երբ կաթողիկոսը հրաժարվել է օրհնել նորապսակներին
10:07 • 26.05.11

«Հրապարակ» թերթը գրում է, որ իրենց ընթերցողներից մեկը, որ մամուլում կարդացել էր, թե ինչպես է Ամենայն հայոց կաթողիկոս Գարեգին Բ-ն Արգենտինա կատարած այցի ժամանակ այցելել և օրհնել «Զվարթնոց» օդանավակայանի սեփականատեր Էդուարդո Էռնեկյանի նոր տունը, վրդովված զանգել է խմբագրություն և պատմել, որ ամիսներ առաջ իրենց դստեր պսակադրությունն են նշելիս եղել ռեստորաններից մեկում, երբ անսպասելի ներս է մտել Գարեգին Բ-ն։

Իրենք անչափ ուրախացել են, օգտվելով առիթից մոտեցել են Ամենայն հայոց հովվապետին և խնդրել, որ օրհնի զույգ ծաղիկների պսակն ու հայրապետական օրհնանք հղի նրանց։ Որքան մեծ է եղել հայ քրիստոնյաների զարմանքը, երբ կաթողիկոսը զայրացել է այս «հանդգնությունից» և հրաժարվել օրհնել երիտասարդներին։ Միայն կողքից ինչ-որ մեկի երկար հորդորներից հետո կեսբերան ինչ-որ բան է քրթմնջացել ու արագ հեռացել։

Tert.am

[Leo Negri]

Այս թեմաներով, ես կարծում էի, թե ավելի ճիշտ կլիներ խոսել "Հարցազրույց Աստծո հետ" բաժնու

Նեղանալ չլինի, բայց նշված թեմայում քո վերջին գրառումից հետո էս մի գրառումը նույնիսկ կարդալ եմ ալարում, ուր մնաց վիճաբանել: Համոզված եմ, որ թե դու, թե ես ավելի կարևոր ու հետաքրքիր բաներ ունենք անելու:

[Արամ]

Ոչ թէ կավից.այլ՝երկրի հողից։ Հետո արդեն .հողից ոչ թէ առաջացել են. այլ արարվել։երևի չես առարկի որ մեռնելուց հետո մարդը ոսկոր՝ հետո հող է դառնում։
Ամեն դեպքում.մարդու ի հայտ գալու առումով դեռ ոչ ոք առավել ՙհետաքրքիր՚ տարբերակ չի առաջարկել։

Իսկ ով ասեց, որ հող ա դառնում: :o

[Varzor]

Այդպիսի մարդ կա և այդ համեմատություններն արել է: Դա "սովդեպական" մտավորականության կողմից շառլատան համարվող Ելենա Բլավատսկայան է: Նրա "Քողազերծված Իսիդա" գիրքը մասնավորապես այդ քո ասած "հիմնարար ճշմարտությունների" մասին է: Այսինքն, շատ հաճախ Քրիստոսն ու Բուդդան բառացիորեն նույն բաներն են ասում:
Ասեմ, որ Բլավատսկայան լրիվ համամիտ էր քեզ հետ, որ "դա անելու համար մարդու կյանքը շատ կարճ է": Եվ խոստովանում էր, որ վերոհիշյալ գիրքը, ինչպես նաև "Գաղտնի Դոկտրինան", իր գրած գրքերը չեն: Իրեն թելադրվել են այդ գրքերը, ինքն ուղղակի գրի է առել դրանք: Եվ դա էլ հենց նրան շառլատան համարելու պատճառներից մեկն է հանդիսանում: Սովորական մարդկային վերաբերմունք. սկզբում ցանկանում ենք, որ գտնվի մեկը, ով կկարողանար անել անհնարը (խոսքս քո ասած վերլուծելու և համեմատելու մասին է, ինչի մասին, համոզված եմ, Բլավատսկայայից առաջ էլ են մտածել): Բայց երբ գտնվում է մեկը և անում է այդ "օժանդակ, ոչ օրդինար օգնությամբ իհարկե, քանզի ինչպե՞ս կարելի է անել անկարելին, առանց "անկարելի" միջամտության", - ասում ենք, որ նա՝ շառլատան է:
Նման օրինակներ, համոզված եմ, շատ կարելի է գտնել: Ահա մեկը: Ռադիոյի հայտնաբերման առաջին ակնթարթից սկսած՝ մենք սկսեցինք ազդանշաններ ուղարկել Տիեզերք այն հույսով, որ, եթե գոյություն ունեն այլ մտածող արարածներ մեզանից բացի, պատասխանեն մեզ: Իսկ հետո, երբ նրանք սկսեցին մեզ պատասխանել (հիշենք գետնի վրայի նախշերը Բրիտանիայում) , անմիջապես սկսեցինք հերքել դա, պատճառաբանելով, որ դրանք՝ հարբած տրակտորիստների կատակներն են, մի վայրկյան անգամ չմտածելով, թե ինչպե՞ս հարբած տրակտորիստն իր տրակտորով կարողացավ այդքան վարպետորեն "նկարել" գետնին ԴՆԹ-ի հյուսվածքը, որի մասին մեր գիտնականներն անգամ առանձնապես ընդարձակվել չեն կարող:
Հ.Գ. Մոռացա ասել, որ Բլավատսկայան պետք է թելա-գրեր (գրեր՝ թելադրանքով) մի երրորդ գիրք էլ: Չհասցրեց: Բայց այդ գիրքն այսօր կա: Նրա անունն է. "Տաճարի ուսմունքը":
Ելենա Բլավատսկայան, ամենայն հավանականությամբ իրոք շարլատան էր :)
Նրան ոչ թե թելադրում էին, այլ նա բավականին հմուտ կերպով կարողանում էր ներկայացնել, որպես “ի վերուստ տրված” այն գնոստիկ կրոնների տեսակետները, որոնց մասին շատ քչերը գիտեն: Չեմ ժխում, որ գնոստիկ ուսմունքների մեծ մասը ծնվել է հենց “հիմնարար ճշմարտության” փնտրտուքից, բայց մի մասն էլ ուղղակի ստեղծել են տարբեր հավատքի տեր մարկանց մեջ համախոհներ գտնելու` նոր եկեղեցիներ ստեղծելու համար: Դրանցից ամենամեծերը եղել են “Վալենտինյան ուսմունքի” հետնորդները (քրիստոնեության իմքով գնոստիկ ուսմունք), ինչպես նաև Մանիի ուսմունքի հետևորդները (զրադաշտականության և քրիստոնեության խառնուրդ): Քիչ չեն նաև նմանատիպ ուսմունքներն այսօր: Սակայն խնդիրը ոչ թե բոլոր կրոններից քաղվածքների կատարման և դրանց միավորման մեջ է, այլ բուն իմաստը հասկանալու` ամեն ինչ չէ, որ կարելի է բացարձակ ուղիղ հասկանալ, մանավանդ արարչական մոտիվները, օրինակ, թեմայում քննարկված մարդու հողից շինված լինելու գաղափարը: Այս գաղափարը համարյա առակա է բոլոր կրոններում և դիցաբանություններում, սակայն տարբեր ներկայացումներով և հավելումներով: Ուրեմն ինչ? բոլորի վերլուծույթունը թույլ է տալիս հստակ ասել որ մարդուն հողից են կերտել?? Իհարկ է` ոչ: Իմաստը դեռ պետք է հասկանալ:

Եվ այնուամենայնիվ ԱՍՏՎԱԾ ԿԱ !!! ... ուղղակի ամեն մեկն իր ձևով է փորձում հասկանալ, որը անհնար է :)

[Sambitbaba]

Նեղանալ չլինի, բայց նշված թեմայում քո վերջին գրառումից հետո էս մի գրառումը նույնիսկ կարդալ եմ ալարում, ուր մնաց վիճաբանել: Համոզված եմ, որ թե դու, թե ես ավելի կարևոր ու հետաքրքիր բաներ ունենք անելու:
Դե, եթե դու "համոզված" ես... Աստված քեզ օգնական: Չէ, ներողություն, նման արտահայտությունը, որքան հասկացա, քո համար ընդունելի չի:
Տետրագրամմատոնն ու Բաբալոնը՝ քեզ օգնական:

[Sambitbaba]

Ելենա Բլավատսկայան, ամենայն հավանականությամբ իրոք շարլատան էր
Իսկ ինչի՞ց ես դու այդ եզրակացությանն եկել, սիրելի Վարզոր: Նրա աշխատությունները կարդալու՞ց, թե՞ կարդալով այն մարդկանց տեղեկությունները, ովքեր, կաշառվելով Բլավատսկայայի թշնամիների կողմից,
շան լափ են թափել նրա գլխին: Ի միջի այլոց, նման սխեմայով չարախոսություններ, համոզված եմ, կարելի է գտնել այսօրվա հեռուստատեսային սերիալներից մեծամասնության մեջ:

Իսկ ի՞նչ կասես Նիկոլայ Ռերիխի մասին: Մի շառլատան էլ նա՞ է: Հարցնում եմ այն պատճառով, քանզի վերջինիս "Ագնի յոգան" էլ է թելադրված: Ընդ որում, "Գաղտնի Դոկտրինայի" և "Ագնի յոգայի" թելադրող աղբտուրը նույնն է. Էլ Մորիան:

[Varzor]

Իսկ ինչի՞ց ես դու այդ եզրակացությանն եկել, սիրելի Վարզոր: Նրա աշխատությունները կարդալու՞ց, թե՞ կարդալով այն մարդկանց տեղեկությունները, ովքեր, կաշառվելով Բլավատսկայայի թշնամիների կողմից,
շան լափ են թափել նրա գլխին: Ի միջի այլոց, նման սխեմայով չարախոսություններ, համոզված եմ, կարելի է գտնել այսօրվա հեռուստատեսային սերիալներից մեծամասնության մեջ:

Իսկ ի՞նչ կասես Նիկոլայ Ռերիխի մասին: Մի շառլատան էլ նա՞ է: Հարցնում եմ այն պատճառով, քանզի վերջինիս "Ագնի յոգան" էլ է թելադրված: Ընդ որում, "Գաղտնի Դոկտրինայի" և "Ագնի յոգայի" թելադրող աղբտուրը նույնն է. Էլ Մորիան:

Քո գրառումից ելնելով կարճատև ուսումնասիրեցի նրա կենսագրությունն ու գործունեությունը: Տարօրինակ մի փաստ բերեմ նրա կենսագրությունից:
Ծնվել էր Ռուսաստանում, սակայն իր գործունեության մեծ մասը վարում էր արևմուտքում, մասսամբ Հնդկաստանում (հենց այստեղ էլ ծանոթացել է տեղական հիդդուիզմի գնոստիկ ուսմունքներին):
Եվ չնայած, որ նրան Ռուսաստանում համարում էին գիտնական, փիլիսոփա, իսկ արևմուտքում` շառլատան, միստիկ-օկուլտիստ, այնուամենայնիվ իր գործերի մեծ մասը գրել է անգլերեն, ինչպես նաև մշտական բնակությնա է տեղափոխվել Լոնդոն: Փաստորեն գերադասում էր ապրել այն միջավայրում, որտեղ իրեն ավելի շատ էին քննադատում և քարկոծում, չնայած ծագումով համարվում էր ռուս ազնվական և արքայական տոհմերից մեկի ժառանգներից:
Նրա կողմից ԱՄՆ-ում հիմնադրված Թեոսոֆների կազմակերպությունը չէր համարվում կրոնական, այլ համարվում էր ավելի շատ լուսավորչական:
Այն ամենը, համարյ այն ամենը ինչ նա գրել է, պրակտիկորեն վերարտադրություն է ավելի վաղ ստեղված գրականության, որը լայն մասսաներին հասանելի չէր` տարածված չեր:
Նրա շարլատանությունը տեսնում եմ միայն "թելագրման" մասում, մնացածը նույնիսկ կարելի է համարել գիտա-լուսավորչական գործունեություն:

[Sambitbaba]

Քո գրառումից ելնելով կարճատև ուսումնասիրեցի նրա կենսագրությունն ու գործունեությունը:
Գիտես, սիրելի Վարզոր, ֆորումում ամենավատ բաներից մեկը հենց այդ "կարճատև ուսումնասիրություններն" են: Այսպես ասած, քրեստոմատիկ, կամ "վիքիպեդիայական" գիտելիքներ: Ռուսներն այդ "գիտելիքներին" շատ լավ անուն են տվել. ОБС (Одна баба сказала):


Նրա շարլատանությունը տեսնում եմ միայն "թելագրման" մասումԵթե նրա կաշառված աղախինն ասում է, որ պայմանավորված ժամին ինքն է ինչ-որ թղթեր հատուկ սարքով ուղարկել Բլավատսկայայի աշխատասենյակ, մենք դրան մեծ ուրախությամբ հավատում ենք, քանի որ դա ամեն ինչ ավելի հասկանալի ու ռեալ է դարձնում: Իսկ երբ նրա անկաշառ գործընկերն ասում է, որ , օրինակ, Բլավատսկայան կարող էր ականջիդ տակ մատներով թեթև ճտտացնել, և դու կլսեիր շատ գեղեցիկ երաժշտություն՝ մենք դրան չենք հավատում, քանզի դա մեզ համար ռեալ չէ, մենք երբեք նման բան չե՞նք տեսել...

Բայց դու, օրինակ, համոզված ես, որ "Աստված, այնուամենայնիվ կա", չնայաց Նրան երբեք չես տեսել...



Տարօրինակ մի փաստ բերեմ նրա կենսագրությունից:
Կարելի է ավելացնել, որ շատ կարճ ժամանակ Երևանում էլ է ապրել, որովհետև դերևս պատանի հասակում ամուսնացել է Երևանի գուբերնատորի հետ, միայն թե փախչեր տանից:


Փաստորեն գերադասում էր ապրել այն միջավայրում, որտեղ իրեն ավելի շատ էին քննադատում
Կարելի է հազար հատ եզրակացություն անել: Այդ թվում, քոնի կողքին, նաև.
Ներքուստ զգում էր, որ մարդ գտնվում է այնտեղ, որտեղ որ պետք է գտնվի, և չէր դիմադրում դրան:
Կամ մեկ ուրիշ կարծիք. թքած ուներ բոլոր քննադատությունների, քարկոծումների, ահազանգումների վրա: Ուղղակի մարդն իր գործն էր անում այնտեղ, որտեղ որ հնարավոր էր գտնում:

[Leo Negri]

Դե, եթե դու "համոզված" ես... Աստված քեզ օգնական: Չէ, ներողություն, նման արտահայտությունը, որքան հասկացա, քո համար ընդունելի չի:
Տետրագրամմատոնն ու Բաբալոնը՝ քեզ օգնական:

Արի մի անշնորհքացի ծայրահեղ աստիճանի, ինձ վերագրելով բաներ, որոնք իմ հավատալիքների մասը չեն: Ոչ բաբալոնը, ոչ տետրագրամմատոնը իմ հայացքների մաս չեն կազմում:

Ու երբ մարդ գրումա, որ կոնկրետ քո հետ զահլա չունի շփվելու, ուրեմն երևի նման շփման մեջ իմաստ չի տեսնում` եկ ուրիշ մարդկանց հետ լեզու թրջի, իրանց վերագրելով իրականությանը չհամապատասխանող հավատալիքներ:

[Varzor]

Գիտես, սիրելի Վարզոր, ֆորումում ամենավատ բաներից մեկը հենց այդ "կարճատև ուսումնասիրություններն" են: Այսպես ասած, քրեստոմատիկ, կամ "վիքիպեդիայական" գիտելիքներ: Ռուսներն այդ "գիտելիքներին" շատ լավ անուն են տվել. ОБС (Одна баба сказала):
Եթե նրա կաշառված աղախինն ասում է, որ պայմանավորված ժամին ինքն է ինչ-որ թղթեր հատուկ սարքով ուղարկել Բլավատսկայայի աշխատասենյակ, մենք դրան մեծ ուրախությամբ հավատում ենք, քանի որ դա ամեն ինչ ավելի հասկանալի ու ռեալ է դարձնում: Իսկ երբ նրա անկաշառ գործընկերն ասում է, որ , օրինակ, Բլավատսկայան կարող էր ականջիդ տակ մատներով թեթև ճտտացնել, և դու կլսեիր շատ գեղեցիկ երաժշտություն՝ մենք դրան չենք հավատում, քանզի դա մեզ համար ռեալ չէ, մենք երբեք նման բան չե՞նք տեսել...
Բայց դու, օրինակ, համոզված ես, որ "Աստված, այնուամենայնիվ կա", չնայաց Նրան երբեք չես տեսել...
Կարելի է ավելացնել, որ շատ կարճ ժամանակ Երևանում էլ է ապրել, որովհետև դերևս պատանի հասակում ամուսնացել է Երևանի գուբերնատորի հետ, միայն թե փախչեր տանից:
Կարելի է հազար հատ եզրակացություն անել: Այդ թվում, քոնի կողքին, նաև.
Ներքուստ զգում էր, որ մարդ գտնվում է այնտեղ, որտեղ որ պետք է գտնվի, և չէր դիմադրում դրան:
Կամ մեկ ուրիշ կարծիք. թքած ուներ բոլոր քննադատությունների, քարկոծումների, ահազանգումների վրա: Ուղղակի մարդն իր գործն էր անում այնտեղ, որտեղ որ հնարավոր էր գտնում:

Ամեն մեկն ունի իր տեսակետը և հավատում դրան, ես իմ տեսակետն ասացի: Նույն Բլավատսկայան ինքն է ասել, որ ոչ մի կապ չունի պայծառատեսության և մեդյումության հետ:
Համենայն դեպս չեմ բացառում, որ կարող էունեցած լինել սովորական մարդկան անհասանելի հատկություններ, սակայն ավելին ասել չեմ կարող: Չեմ էլ ուզում շատ խորանալ, դա ոչինչ չի փոխի մեր իրականությունում: Համենայն դեպս նրա հիմնական գաղափարները նոր չեն և առնվազն 2000 տարվա պատմություն ունեն (այդքանը իմ իմացածով):
Եթե դու հավատում ես, լավ ես անում, անշուշտ դա քո իրավունքն է, և եթե այդ հավատը քեզ համար ինչ-որ դրական բան էտալիս, ապա ավելի լավ :)

[Ameli]

Հետո էլ ասում են կաթողիկոսին բան մի ասեք...:[

«Հրապարակ». Որքան մեծ է եղել հայ քրիստոնյաների զարմանքը, երբ կաթողիկոսը հրաժարվել է օրհնել նորապսակներին
10:07 • 26.05.11


Ճիշտ է, կաթողիկոսը պետք է, իր հոգևոր կյանքով օրինակ հանդիսանա ժողովրդի համար, ինչպես և ցանկացած հոգևոր մարդ, բայց ասեմ, որ ես նման բաների ուշադրություն չեմ դարձնում, և ոչ էլ փորձում եմ որևէ մեկին դատել, կաթողիկոսի արարքներից իմ հավատը չի փոխվի: /սա՝ ուղղակի/

[Norton]

http://www.youtube.com/watch?v=uEaBLsZtkAs&feature=player_detailpage

[Ameli]

Ավետարանական եկեղեցու ներկայացուցի՞չ ես:

[Ameli]

Միշտ էլ խորը հարգանք եմ տածել Ռընե Լևոնյանի հանդեպ, ևս մեկ անգամ շատ-շատ շնորհակալ եմ տեսանյութի համար: Վերջին մի քանի րոպեներում նրա խոսացածը իմ՝ տեսանյութից առաջ գրառման հետ կապելով՝ շատ ուրախ եմ, որ ես և նա միակարծիք ենք, ի դեպ, նա ավելի լավ արտահայտեց իմ միտքը:

[Norton]

Ավետարանական եկեղեցու ներկայացուցի՞չ ես:
Ոչ, ուղղակի ուշադրության արժանի տեսանյութ էր, ըստ իս:

[Tig]

Ճիշտ է, կաթողիկոսը պետք է, իր հոգևոր կյանքով օրինակ հանդիսանա ժողովրդի համար, ինչպես և ցանկացած հոգևոր մարդ, բայց ասեմ, որ ես նման բաների ուշադրություն չեմ դարձնում, և ոչ էլ փորձում եմ որևէ մեկին դատել, կաթողիկոսի արարքներից իմ հավատը չի փոխվի: /սա՝ ուղղակի/

Խնդիրը քո հավատը, կամ որևէ մեկի հավատը դրանից փոխվել չփոխվելու մեջ չի: Նույնիսկ տարօրինակ կլիներ, որ փոխվեր: Խնդիրը նրանում է, որ այդ մարդը ներկայացնում է մեր երկիրը որպես հոգևոր առաջնորդ ու անտեսել կամ ուշադրություն չդարցնել նման բաների վրա շատ սխալ է: Նման մարդիկ բարոյական իրավունք չունեն հայ ազգի հոգևոր առաջնորդ կոչվելու և լինելու... Ու եթե մեր եկեղեցին այնքան թույլ է, որ թույլ է տվել նման մարդուն առաջ գնալ ու դառնալ եկեղեցու առաջնորդ, նշանակում է ինձ պետք չի նման եկեղեցի: Ու ընդհանրապես դրանից է, որ աղանդները այսքան տարածում են գտնում և պառակտում ազգին հոգևոր առումով... Ու քանի որ տենց է, ուրեմն ավելի լավ է չունենանք տենց եկեղեցի...

[My World My Space]

Հետո էլ ասում են կաթողիկոսին բան մի ասեք...:[

«Հրապարակ». Որքան մեծ է եղել հայ քրիստոնյաների զարմանքը, երբ կաթողիկոսը հրաժարվել է օրհնել նորապսակներին
10:07 • 26.05.11

«Հրապարակ» թերթը գրում է, որ իրենց ընթերցողներից մեկը, որ մամուլում կարդացել էր, թե ինչպես է Ամենայն հայոց կաթողիկոս Գարեգին Բ-ն Արգենտինա կատարած այցի ժամանակ այցելել և օրհնել «Զվարթնոց» օդանավակայանի սեփականատեր Էդուարդո Էռնեկյանի նոր տունը, վրդովված զանգել է խմբագրություն և պատմել, որ ամիսներ առաջ իրենց դստեր պսակադրությունն են նշելիս եղել ռեստորաններից մեկում, երբ անսպասելի ներս է մտել Գարեգին Բ-ն։

Իրենք անչափ ուրախացել են, օգտվելով առիթից մոտեցել են Ամենայն հայոց հովվապետին և խնդրել, որ օրհնի զույգ ծաղիկների պսակն ու հայրապետական օրհնանք հղի նրանց։ Որքան մեծ է եղել հայ քրիստոնյաների զարմանքը, երբ կաթողիկոսը զայրացել է այս «հանդգնությունից» և հրաժարվել օրհնել երիտասարդներին։ Միայն կողքից ինչ-որ մեկի երկար հորդորներից հետո կեսբերան ինչ-որ բան է քրթմնջացել ու արագ հեռացել։

Tert.am


Իսկ ինձ ուրիշ բան ա հետաքրքրում: ու կանկռետնի քրքրում: Ի՞նչ գործ ունի կաթողիկոսը ռեստորաններում: Թե՞ Էջմիածնի իր նստավայրի հոգևորականների ճաշարանն իրան չի դզում: Մեկ էլ Հիշում եմ Գարեգին Ա-ին Ոսկե ձկնիկ ռեստորանն օրհնելիս... ուղեղիս մեջ չի տեղավորվում ռեստորան և կաթողիկոս հասկացությունը: Իսկ հենց տեղավորվավ, արդեն չի տեղավորվելու ստրիպ կլուբն ու կաթողիկոսը....

[Claudia Mori]

... Ու եթե մեր եկեղեցին այնքան թույլ է, որ թույլ է տվել նման մարդուն առաջ գնալ ու դառնալ եկեղեցու առաջնորդ, նշանակում է ինձ պետք չի նման եկեղեցի: Ու ընդհանրապես դրանից է, որ աղանդները այսքան տարածում են գտնում և պառակտում ազգին հոգևոր առումով... Ու քանի որ տենց է, ուրեմն ավելի լավ է չունենանք տենց եկեղեցի...

Տիգ ջան շատ քննադատելի բան է արել ու անում այդ կաթողիկոսը, բայց արի միայն իրենով մի ջնջիր էլի մյուս լավ հոգեւորականներին ու մեր հոգեւոր մշակույթը՝ ՞«ինձ պետք չի նման եկեղեցի» ասելով, հատկապես որ չեմ հավատում, որ քեզ եկեղեցի պետք չի:) ավելի լավ է ասես աթեիստ ես, քան նման բան... Եկեղեցին միայն կաթողիկոսը չի՝ եկեղեցին այն է, ինչ մեր մեջ է...նույն բանն է ինչ ասես, դե եթե մենք ունենք այսպիսի վատ նախագահ, ինձ նման երկիր պետք չի, ո՞վ դառան այդ առաջին դեմքերը, որ իրանց պատճառով ջնջվի այն ինչ կարեւոր է ;) Ես առաջին շարքում եմ քննադատողների, երբ տեսնում եմ թզբեխով քահանա, ով խաչով սարդ է սատկացնում եկեղեցում կնունքի ժամանակ, ով պատարագի ամենաթեժ պահին, երբ Սուրբ-սուրբն է հնչում, գլուխը կախում է ու բջջայինով խոսում, բայց ես նաեւ պաշտում եմ Ջրվեժի փոքրիկ եկեղեցու քահանային, ով կարողանում է ստիպել մարդկանց քաղաքի տարբեր ծայրերից գալ ու պատարագ լսել, երբ հոգեւորականը 2 բառ է քեզ ասում ու դու զգում ես, որ ինքը իրոք ինքնամաքրագործվող ու իր օրինակով ճիշտ հոգեւորը սովորեցնող մարդ է Սուրբ Սարգիս եկեղեցու Տեր Կարապետի պես...

Աղանդների տարածման հարցում լիովին համաձայն եմ, որ եկեղեցին ճիշտ չի գործում, մի քանի ճիշտ հոգեւորականներն էլ շատ քիչ են այդ ամենի դեմն առնելու համար, բայց մարդիկ էլ են հիմար ամեն դեպքում...

[Ariadna]

Տիգ ջան շատ քննադատելի բան է արել ու անում այդ կաթողիկոսը, բայց արի միայն իրենով մի ջնջիր էլի մյուս լավ հոգեւորականներին ու մեր հոգեւոր մշակույթը՝ ՞«ինձ պետք չի նման եկեղեցի» ասելով, հատկապես որ չեմ հավատում, որ քեզ եկեղեցի պետք չի:) ավելի լավ է ասես աթեիստ ես, քան նման բան... Եկեղեցին միայն կաթողիկոսը չի՝ եկեղեցին այն է, ինչ մեր մեջ է...նույն բանն է ինչ ասես, դե եթե մենք ունենք այսպիսի վատ նախագահ, ինձ նման երկիր պետք չի, ո՞վ դառան այդ առաջին դեմքերը, որ իրանց պատճառով ջնջվի այն ինչ կարեւոր է ;) Ես առաջին շարքում եմ քննադատողների, երբ տեսնում եմ թզբեխով քահանա, ով խաչով սարդ է սատկացնում եկեղեցում կնունքի ժամանակ, ով պատարագի ամենաթեժ պահին, երբ Սուրբ-սուրբն է հնչում, գլուխը կախում է ու բջջայինով խոսում, բայց ես նաեւ պաշտում եմ Ջրվեժի փոքրիկ եկեղեցու քահանային, ով կարողանում է ստիպել մարդկանց քաղաքի տարբեր ծայրերից գալ ու պատարագ լսել, երբ հոգեւորականը 2 բառ է քեզ ասում ու դու զգում ես, որ ինքը իրոք ինքնամաքրագործվող ու իր օրինակով ճիշտ հոգեւորը սովորեցնող մարդ է Սուրբ Սարգիս եկեղեցու Տեր Կարապետի պես...

Աղանդների տարածման հարցում լիովին համաձայն եմ, որ եկեղեցին ճիշտ չի գործում, մի քանի ճիշտ հոգեւորականներն էլ շատ քիչ են այդ ամենի դեմն առնելու համար, բայց մարդիկ էլ են հիմար ամեն դեպքում...

Լրիվ համաձայն եմ հետդ, Կարինե ջան, իրոք էդ հատուկենտ նորմալ եկեղեցականներն էլ որ չլինեին, երևի ընդհանրապես էսօր մեր եկեղեցին կծառայեր միայն ասենք Վարդանիկի (Գյումրիի քաղաքապետ) նման հավատացյալներին: Ես ուղղակի մի բան չեմ հասկանում, ինչի ոչ մի հոգևորական, նույնիսկ ամենաազնիվները, երբեք որևէ բացասական բան չեն ասում կաթողիկոսի հասցեին: Ըստ իս, հենց իրենք պետք է լինեն ամենաազնիվն ու ամենաանկեղծը, չգիտեմ դա վախ է, թե հատուկ քաղաքականություն, բայց կարծում եմ, որ zhողովուրդը ավելի կգնա դեպի եկեղեցի, երբ իրենց հետ անկեղծ լինեն:

[Շինարար]

Իսկ ինձ ուրիշ բան ա հետաքրքրում: ու կանկռետնի քրքրում: Ի՞նչ գործ ունի կաթողիկոսը ռեստորաններում:

Բա չգիտե՞ս՝ «Սար ու ձոր, տերտերի փոր», ժողովուրդը հո իզուր չի ասում :))

[Skeptic]

Ժող, ճիշտ ա, իսլամի մասին մենակ հպանցիկ պատկերացում ունեմ, բայց կարծում եմ` երեսպաշտության առումով աբրահամյան երեք եղբայր կրոններից ամենաակնառուն միջնեկն ա.

Հիսուսի խոսքերից. «Իսկ ես ձեզ ասում եմ, թէ՝ ամէն մարդ, որ զուր տեղը բարկանում է իր եղբօր վրայ, ենթակայ կը լինի դատաստանի, եւ ով որ իր եղբօրն ասի՝ յիմար, ենթակայ կը լինի ատեանի, եւ ով որ իր եղբօրն ասի՝ ապուշ, ենթակայ կը լինի գեհենի կրակին»: - Մատթ. 5:22

Նույն ավետարանում, մի քիչ ներքևում, նույն մարդու աստծո աստվածամարդու պերսոնաժի խոսքերից. «Յիմարնե՛ր եւ կոյրե՛ր, ի՞նչն է մեծ՝ ոսկի՞ն, թէ՞ տաճարը, որ սրբացնում է ոսկին։ Յիմարնե՛ր եւ կոյրե՛ր, ի՞նչն է մեծ՝ ընծա՞ն, թէ՞ սեղանը, որ սրբագործում է ընծան»: - Մատթ. 23:16, 18

Отмазка №1. Փարիսեցիները «եղբայր» կատեգորիայի մեջ չեն մտնում:
Խայտառակ սուտ ա:

Отмазка №2. Նա ի նկատի ուներ` կոնկրետ մարդուն չի կարելի ասել հիմար, իսկ 2-րդ դեպքում նա ընդհանուր ալեգորիկ ձևով քլնգում ա կեղծավոր հոգևորական-չինովնիկներին:
Էստեղ, կներեք օտար լեզվով պատասխանելու համար, you've gotta be shitting me.

:pardon

[Sambitbaba]

Համենայն դեպս նրա հիմնական գաղափարները նոր չեն և առնվազն 2000 տարվա պատմություն ունեն (այդքանը իմ իմացածով):
Վարզոր ջան, ես էլ փորձում էի պաշտպանել նրան հենց այս հանգամանքից ելնելով: Այսինքն, ամենակարևորը, ինչ արել է Բլավատսկայան, դա այն է, որ նա առաջինն է, ով հավաքել և ի մի է բելել մարդկության մինչև այդ թաքնված գիտելիքները: Ես ուրախ եմ, որ դու ինքդ այդ ընդունում ես և ուրիշ ոչ մի տարաձայնություն չունեմ քեզ հետ:

[Claudia Mori]

Լրիվ համաձայն եմ հետդ, Կարինե ջան, իրոք էդ հատուկենտ նորմալ եկեղեցականներն էլ որ չլինեին, երևի ընդհանրապես էսօր մեր եկեղեցին կծառայեր միայն ասենք Վարդանիկի (Գյումրիի քաղաքապետ) նման հավատացյալներին: Ես ուղղակի մի բան չեմ հասկանում, ինչի ոչ մի հոգևորական, նույնիսկ ամենաազնիվները, երբեք որևէ բացասական բան չեն ասում կաթողիկոսի հասցեին: Ըստ իս, հենց իրենք պետք է լինեն ամենաազնիվն ու ամենաանկեղծը, չգիտեմ դա վախ է, թե հատուկ քաղաքականություն, բայց կարծում եմ, որ zhողովուրդը ավելի կգնա դեպի եկեղեցի, երբ իրենց հետ անկեղծ լինեն:

Ասեն չասեն, մեր կաթողիկոսը մեր նախագահից ոչ մի բանով չի տարբերվում, մի օլիգարխ էլ ինքն է...Հոգեւորականներից մեկին, երբ պապիս մի անգամ քո բարձրացրած հարցը տվեց, վերջինս պատասխանեց, որ չի կարող պատասխանել իր հարցին, բայց եթե մարդիկ բողոքում են, ուրեմն մի բան կա...ինձ թվում է, ոմանք ներսից են պայքարում, ոմանք ուղղակի իրենց գործն են անում կռիվ անելու փոխարեն...ես այս երկրորդի կողմնակիցն եմ, քանի որ կաթողիկոսին եթե վառենք էլ, հաջորդը կարող է ավելի «բեթար» լինել, լավագույն տարբերակը կաթողիկոսին որպես հոգեւորականների սենյակի պատին փակցրած նկարի վերաբերվելն է ու ընդամենը:) Ամեն մեկը, որ իր ընտանիքում եկեղեցի ստեղծի, այ դա է ամենակարեւորը, թե չէ նստենք կաթողիկոսի ստրիպտիզ ակումբ հաճախելը, ապօրինի երեխաներ ունենալը ու ժառգոնային բառապաշարը քննարկենք, լիքը ժամանակ կգնա:)

[Tig]

Ասեն չասեն, մեր կաթողիկոսը մեր նախագահից ոչ մի բանով չի տարբերվում, մի օլիգարխ էլ ինքն է...Հոգեւորականներից մեկին, երբ պապիս մի անգամ քո բարձրացրած հարցը տվեց, վերջինս պատասխանեց, որ չի կարող պատասխանել իր հարցին, բայց եթե մարդիկ բողոքում են, ուրեմն մի բան կա...ինձ թվում է, ոմանք ներսից են պայքարում, ոմանք ուղղակի իրենց գործն են անում կռիվ անելու փոխարեն...ես այս երկրորդի կողմնակիցն եմ, քանի որ կաթողիկոսին եթե վառենք էլ, հաջորդը կարող է ավելի «բեթար» լինել, լավագույն տարբերակը կաթողիկոսին որպես հոգեւորականների սենյակի պատին փակցրած նկարի վերաբերվելն է ու ընդամենը:) Ամեն մեկը, որ իր ընտանիքում եկեղեցի ստեղծի, այ դա է ամենակարեւորը, թե չէ նստենք կաթողիկոսի ստրիպտիզ ակումբ հաճախելը, ապօրինի երեխաներ ունենալը ու ժառգոնային բառապաշարը քննարկենք, լիքը ժամանակ կգնա:)

Բայց նման տենդենցով շարունակվելու դեպքում քո սիրելի, կարգին հոգևորականների թիվը գնալով ավելի ու ավելի կպակասի ու վերջնականապես կսպառվի...

[Տեր_Համբարձում]

Հաջորդ քայլը լազերային լույսերի մոնտաժն ու արհեստական մոմերի ներկրումն է:
Հարգելի´ս, ձեր եզրակացություններով մի արատավորեք եկեղեցու անունը: Միևնույն է դրանք ռեալ չեն և ոչ իրականանալի:

[Claudia Mori]

Բայց նման տենդենցով շարունակվելու դեպքում քո սիրելի, կարգին հոգևորականների թիվը գնալով ավելի ու ավելի կպակասի ու վերջնականապես կսպառվի...

Լավ Տիգ ջան, ի՞նչ լուծում ես առաջարկում:)

[Աթեիստ]

Հարգելի´ս, ձեր եզրակացություններով մի արատավորեք եկեղեցու անունը: Միևնույն է դրանք ռեալ չեն և ոչ իրականանալի:

Հարգելի՛ս, Ձեր գրառումներով մի արատավորեք հայ հոգևորականների բարձր պատիվը։ Միևնույն է ոչ ոք չի հավատա, թե մեր հոգևորականները չգիտեն թե ինչ է սարկազմը (հեգնանք) (Եթե անձամբ Դուք չգիտեք, հուշեմ որ այս գրառումը ևս հեգնանք էր)։

[Ameli]

Լավ, ես նորից զերծ կմանամ քննադատություններից, կփորձեմ հասկանալ ինձ համար մի քիչ անհասկանալի բաները, ու թող գիտակները պատասխանեն. այսօր մեր գյուղի ուխտն էր, Զատիկից հետո ամեն կիրակի չգիտեմ ինչ հերթականությամբ մեր շրջանի գյուղերում ուխտ է լինում, էդ օրերին մարդիկ մատաղ են անում, ու ըստ իս Աստծո հետ ուխտ կապում /բայց ի՞նչ ուխտ՝ չգիտեմ, սա էլ կուզենայի իմանալ/: Երբեք նման օրերի քահանայի չեմ տեսել մեր մատուռներում /մատուռներում եմ ասում, որովհետև մեծ եկեղեցին թողած փոքր, մոմավառության համար նախատեսված մատուռներն են գնում մարդիկ/ , և ընդհանրապես, չգիտեմ էլ ով է մեր գյուղի քահանան, երևի չկա էլ, որ չգիտեմ: Գնացի, և նորից նույն տհաճ երևույթի ականատեսը եղա / "ուխտ" կոչվածը կորցրել է իր իմաստն ու նշանակությունը, մարդիկ եկեղեցում, ըստ իս իհարկե, ուղղակի մոմ են վառում, թերևս ոմանց հայացքներից զգացվում է, որ չեն էլ աղոթում, պարզապես ուխտի օրերին գնում են մոմ վառելու՝ սվորության համաձայն/, մատուռներից մոտ 50-70 մ շառավիղով տոնավաճառ էր տարածվում, ինչ /կներեք արտահայտությանս համար/ զռթուզիբիլ ասես, որ չէր թափած՝ տարոսիկներից, շաքարաքլորներից սկսած բիժուտերիայից վերջացրած: Ցավալի է: ....բացատրեք խնդրեմ ուխտի իմաստը, ու ցույց տվեք մարդկանց՝ հիվանդ հոգևոր կյանքը բուժելու ճանապարհները:

[Tig]

Լավ Տիգ ջան, ի՞նչ լուծում ես առաջարկում:)

Առաջարկում եմ չանտեսել նման երևույթները ու ամեն անկյունում բարձրաձայնել դրա մասին ու քննադատել ամեն հնարավոր ու անհնար ձևերով: Եվ վերջապես դադարել եկեղեցուն հարստացնելուց... Դադարել նրան առաջնային դեր տալ մեր ներքին հավատի հարցում... Եվ ընդհանրապես կրոնից կախվածությունը հնարավորինս կոտրել... Դադարել կրոնը մեր միասնության գրավական համարելուց: Մենք շատ ավելի հզոր բան ունենք մեր միասնությունը ամրացնելու համար, դա մեր լեզուն ու մեր մշակույթն է և մեր մարդկայնությունը... Քանի դեռ եկեղեցին չի սկսի իրապես հարգել ու մտահոգ լինել իր հետևորդների նկատմամբ, ոչ մի առանձնահատուկ կամ առաջնային տեղ չտալ նրան... և այլն և այլն...

[davidus]

Հիսուսի խոսքերից. «Իսկ ես ձեզ ասում եմ, թէ՝ ամէն մարդ, որ զուր տեղը բարկանում է իր եղբօր վրայ, ենթակայ կը լինի դատաստանի, եւ ով որ իր եղբօրն ասի՝ յիմար, ենթակայ կը լինի ատեանի, եւ ով որ իր եղբօրն ասի՝ ապուշ, ենթակայ կը լինի գեհենի կրակին»: - Մատթ. 5:22

Նույն ավետարանում, մի քիչ ներքևում, նույն մարդու աստծո աստվածամարդու պերսոնաժի խոսքերից. «Յիմարնե՛ր եւ կոյրե՛ր, ի՞նչն է մեծ՝ ոսկի՞ն, թէ՞ տաճարը, որ սրբացնում է ոսկին։ Յիմարնե՛ր եւ կոյրե՛ր, ի՞նչն է մեծ՝ ընծա՞ն, թէ՞ սեղանը, որ սրբագործում է ընծան»: - Մատթ. 23:16, 18

Отмазка №1. Փարիսեցիները «եղբայր» կատեգորիայի մեջ չեն մտնում:
Խայտառակ սուտ ա:

Գագ ջան, իսկ դու եղբայր ասելով ի՞նչ ես հասկանում. Արյունակի՞ց, թե՞, ասենք, փողոցում հանդիպած մեկը: Եթե մեր բակից մի երկու հոգու խոսացնեինք ու հարցնեինք, թե եղբայր ասելով ինչ ես հասկանում, համարյա 100% հավանականությամբ կասեր. «Ախպեր, չեմ ջոկում, դու ախպո՞ր հետ ես, թե՞ ախպեր-ընԳերոջ»: :D

Հիմա, եթե դու մեկնաբանում ես այնպես, որ Հիսուսը, եղբայր ասելով, ի նկատի է ունեցել ոչ միայն արյունակցին, այլ նաև մերձավորներին և ոչ միայն, ապա դա քո գործն ա: Ես այդ խոսքերի մեջ «եղբոր»՝ քո տված մեկնաբանությունհը չեմ տեսնում: Հետևաբար, եղբայր, ի՞նչն ա էստեղ խայտառակ սուտ: :)

[Tig]

Հարգելի´ս, ձեր եզրակացություններով մի արատավորեք եկեղեցու անունը: Միևնույն է դրանք ռեալ չեն և ոչ իրականանալի:

Հարգարժան Տեր_Համբարձում նման գրառումները ուղակի ծաղիկներ են այն բաների համեմատ, թե որոշ հոգևորականներ, սկսած կաթողիկոսից ինչպես են արատավորում եկեղեցու անունը: Կարծում եմ դուք նույն ջերմեռանդությամբ նրանց նույնպես տալիս եք նման բարի խորհուրդներ...

[Ameli]

Վերևում ասվածը Տիգրանի կարծիքն է, ես էլ փորձեմ իմը ասեմ, գուցե և ի պատասխան նրան, եկեղեցին իր տեղը ունի, ու իհարկե կրոնի հետ անմիջական կապ ունի, բայց հարգելիներս ինչի՞ հետևից ենք ընկել, առաջնայինը թողած, երկրորդական էլ չէ տասներորդական բաների հետևրց ենք ընկել, կարևորը մեր՝ յուրաքանչյուրիս հոգևոր կյանքն է, իսկական ճշմարիտ քրստոնեա լինելը .... թե՞ սխալվում եմ, ասացեք խնդրեմ, եթե սխալվում եմ:

[Tig]

Վերևում ասվածը Տիգրանի կարծիքն է, ես էլ փորձեմ իմը ասեմ, գուցե և ի պատասխան նրան, եկեղեցին իր տեղը ունի, ու իհարկե կրոնի հետ անմիջական կապ ունի, բայց հարգելիներս ինչի՞ հետևից ենք ընկել, առաջնայինը թողած, երկրորդական էլ չէ տասներորդական բաների հետևրց ենք ընկել, կարևորը մեր՝ յուրաքանչյուրիս հոգևոր կյանքն է, իսկական ճշմարիտ քրստոնեա լինելը .... թե՞ սխալվում եմ, ասացեք խնդրեմ, եթե սխալվում եմ:

Իհարկե չես սխալվում Ամելի ջան, եթե հարցին նայենք անհատի տեսանյկունից: Բայց կարծում եմ կաթողիկոսի ով և ինչպիսին լինելը, և մեր եկեղեցու ընդհանուր բարոյական մակարդակը, ոչ անհատի, այլ հասարակության ու պետության կյանքում, չեն կարող երկրոդային հարց լինել:

[Նետ]

Ես ուղղակի մի բան չեմ հասկանում, ինչի ոչ մի հոգևորական, նույնիսկ ամենաազնիվները, երբեք որևէ բացասական բան չեն ասում կաթողիկոսի հասցեին:Որմվհետև նրանք տեղում կարգալույծ կարվեն ու կպիտակվեն որպես աղանդավոր։

[Artgeo]

Հարգելի´ս, ձեր եզրակացություններով մի արատավորեք եկեղեցու անունը: Միևնույն է դրանք ռեալ չեն և ոչ իրականանալի:
Ե՞ս եմ, որ պիտի «արատավորեմ» ներկայիս «հայ առաքելական» եկեղեցու անունը :o
Դուք շոյեցիք իմ ինքնասիրությունը, բայց կարծում եմ դրա համար բազմաթիվ այսպես կոչված հոգևորականներ կան:

[Ameli]

Ես ուղղակի մի բան չեմ հասկանում, ինչի ոչ մի հոգևորական, նույնիսկ ամենաազնիվները, երբեք որևէ բացասական բան չեն ասում կաթողիկոսի հասցեին:


Որմվհետև նրանք տեղում կարգալույծ կարվեն ու կպիտակվեն որպես աղանդավոր։

Կամ էլ երևի նրանք էլ են մտածում, որ քննադատելու իրավունք չունեն, ինչքան էլ երևույթը քննադատելի լինի

[Skeptic]

Գագ ջան, իսկ դու եղբայր ասելով ի՞նչ ես հասկանում. Արյունակի՞ց, թե՞, ասենք, փողոցում հանդիպած մեկը: Եթե մեր բակից մի երկու հոգու խոսացնեինք ու հարցնեինք, թե եղբայր ասելով ինչ ես հասկանում, համարյա 100% հավանականությամբ կասեր. «Ախպեր, չեմ ջոկում, դու ախպո՞ր հետ ես, թե՞ ախպեր-ընԳերոջ»: :D

Հիմա, եթե դու մեկնաբանում ես այնպես, որ Հիսուսը, եղբայր ասելով, ի նկատի է ունեցել ոչ միայն արյունակցին, այլ նաև մերձավորներին և ոչ միայն, ապա դա քո գործն ա: Ես այդ խոսքերի մեջ «եղբոր»՝ քո տված մեկնաբանությունհը չեմ տեսնում: Հետևաբար, եղբայր, ի՞նչն ա էստեղ խայտառակ սուտ: :)
Դավ, «խայտառակ»-ի պահով, թերևս, կատեգորիկ արտահայտվեցի, ընդունում եմ: Հարգում եմ քո կարծիքը: Բայց իմ համար կասկածից վեր ա, որ փարիսեցիները համարվում էին մնացած ոչ փարիսեցի հրեաների եղբայրները: Նախ` Հին Կտակարանում շեշտվում ա, որ բոլոր էթնիկ հրեաները, նույնիսկ անկախ դավանանքից, եղբայրներ են. «Եդոմայեցուց /ովքեր հեթանոս էին/ մի՛ խորշիր, որովհետեւ նա քո եղբայրն է։» - Երկ. Օր. 23:7: Ու ենթադրում եմ, որ Քրիստոսի ժամանակակիցները ոչ մի կերպ չէին կարող ծանոթ լինել միջնադարյան աստվածաբանների ստեղծած հայեցակարգերին ու հիմնադրույթներին: Հետևաբար իրանք պետք ա առաջնորդվեին հուդայական կրոնի սկզբունքներով:
Երկրորդը` հենց Քրիստոսն ա դրա մասին ասում. Մատթևոսի ավետարանի նույն` 23-րդ գլխում, երբ առաջին նախադասության մեջ ասվում ա, որ Հիսուսը խոսաց ժողովրդի ու աշակերտների հետ, ակնհայտ ա, որ նրանց մեջ փարիսեցիներ էլ կային, քանի որ գլխի երկրորդ հատվածում Հիսուսը ուղղակիորեն դիմում ա վերջիններիս: Իսկ 23: 8-ում ասվում ա. «Բայց դուք որեւէ մէկին ուսուցիչ մի՛ կոչէք, որովհետեւ ձեր ուսուցիչը մէկ է, եւ դուք բոլորդ /այսինքն` հավաքված ժողովուրդը, այսինքն` նաև փարիսեցիները/ եղբայրներ էք։»

[Շինարար]

Դավ, «խայտառակ»-ի պահով, թերևս, կատեգորիկ արտահայտվեցի, ընդունում եմ: Հարգում եմ քո կարծիքը: Բայց իմ համար կասկածից վեր ա, որ փարիսեցիները համարվում էին մնացած ոչ փարիսեցի հրեաների եղբայրները: Նախ` Հին Կտակարանում շեշտվում ա, որ բոլոր էթնիկ հրեաները, նույնիսկ անկախ դավանանքից, եղբայրներ են. «Եդոմայեցուց /ովքեր հեթանոս էին/ մի՛ խորշիր, որովհետեւ նա քո եղբայրն է։» - Երկ. Օր. 23:7: Ու ենթադրում եմ, որ Քրիստոսի ժամանակակիցները ոչ մի կերպ չէին կարող ծանոթ լինել միջնադարյան աստվածաբանների ստեղծած հայեցակարգերին ու հիմնադրույթներին: Հետևաբար իրանք պետք ա առաջնորդվեին հուդայական կրոնի սկզբունքներով:
Երկրորդը` հենց Քրիստոսն ա դրա մասին ասում. Մատթևոսի ավետարանի նույն` 23-րդ գլխում, երբ առաջին նախադասության մեջ ասվում ա, որ Հիսուսը խոսաց ժողովրդի ու աշակերտների հետ, ակնհայտ ա, որ նրանց մեջ փարիսեցիներ էլ կային, քանի որ գլխի երկրորդ հատվածում Հիսուսը ուղղակիորեն դիմում ա վերջիններիս: Իսկ 23: 8-ում ասվում ա. «Բայց դուք որեւէ մէկին ուսուցիչ մի՛ կոչէք, որովհետեւ ձեր ուսուցիչը մէկ է, եւ դուք բոլորդ /այսինքն` հավաքված ժողովուրդը, այսինքն` նաև փարիսեցիները/ եղբայրներ էք։»
Այ ախպեր, էդքան խոսքի հետևից չեն ընկնի, կարող ա՝ սիրտը վեր եկած ա էղել, մի բան էլ ասել ա, ի՞նչ ես 23:2, 23:7, թող մեզ համար միամիտ հավատանք էլի:

[Skeptic]

Այ ախպեր, էդքան խոսքի հետևից չեն ընկնի, կարող ա՝ սիրտը վեր եկած ա էղել, մի բան էլ ասել ա, ի՞նչ ես 23:2, 23:7, թող մեզ համար միամիտ հավատանք էլի:

Շին ջան, հավատա նա զդառովյե, ո՞վ ա բան ասում. ուղղակի ընդունված բան ա, որ շատերը քրիստոնեությունը, ի տարբերություն իսլամի, անցկացնում են բացառապես լօվե պրիզմայի միջով, իսկ ես էդ կարծիքին չեմ ու տեսակետս եմ արտայտում: :pardon

[Claudia Mori]

Առաջարկում եմ չանտեսել նման երևույթները ու ամեն անկյունում բարձրաձայնել դրա մասին ու քննադատել ամեն հնարավոր ու անհնար ձևերով: Եվ վերջապես դադարել եկեղեցուն հարստացնելուց... Դադարել նրան առաջնային դեր տալ մեր ներքին հավատի հարցում... Եվ ընդհանրապես կրոնից կախվածությունը հնարավորինս կոտրել... Դադարել կրոնը մեր միասնության գրավական համարելուց: Մենք շատ ավելի հզոր բան ունենք մեր միասնությունը ամրացնելու համար, դա մեր լեզուն ու մեր մշակույթն է և մեր մարդկայնությունը... Քանի դեռ եկեղեցին չի սկսի իրապես հարգել ու մտահոգ լինել իր հետևորդների նկատմամբ, ոչ մի առանձնահատուկ կամ առաջնային տեղ չտալ նրան... և այլն և այլն...

Տիգ չնեղանաս, բայց մի քիչ կռիվ անեմ հետդ, լավ;) Կրոնից հենց կախվածությունը կտրեցիեր, աղանդները հենց այդ ժամանակ սունկի նման կաճեն Տիգ ջան, իսկ ինչ վերաբերում է մշակույթին, կներես, բայց մենք հրաշք շարականներ ունենք ու հոգեւոր շատ եզակի երաժշտություն, որը եւս մեր մշակույթն է, ու որը նաեւ տարածել է քո ու իմ կողմից այդքան սիրված Կոմիտասը, էլ չեմ ասում, որ ամեն մի սարի գլխին եկեղեցի ունենք կառուցած, էլ չեմ ասում, որ երբ տուրիստները գալիս են Հայաստան հենց քո եկեղեցիների համար են գալիս...ի դեպ եկեղեցուն ոչ ոք առաջնային տեղ չի տալիս, ամեն դեպքում ես դա չեմ զգում...մեկ էլ քո նշած մարդկայնություն ասածը մենք հաստատ չենք ժառանգել հեթանոս ժամանակներից, մարդկայնությունը ընկած է քրիստոնեության հիմքում ամեն դեպքում;)

[Varzor]

Վարզոր ջան, ես էլ փորձում էի պաշտպանել նրան հենց այս հանգամանքից ելնելով: Այսինքն, ամենակարևորը, ինչ արել է Բլավատսկայան, դա այն է, որ նա առաջինն է, ով հավաքել և ի մի է բելել մարդկության մինչև այդ թաքնված գիտելիքները: Ես ուրախ եմ, որ դու ինքդ այդ ընդունում ես և ուրիշ ոչ մի տարաձայնություն չունեմ քեզ հետ:
Բան չունեմ ասելու, նա արևմտյան հասարակությանը հասանելի է դարձրել արևելքի անծանոթ և չուսումնասիրված ուսմոնւքները և դա արել է սեփական ներկայացմամբ :)
Ամեն դեպքում լուրջ ուսումնասիրողը, կկարդա նրա գրածը և կփորձի ուղղակի ծանոթանալ աղբյուր հետ:
Ցանկացած "բացահայտում" անկախ սուբյեկտիվությունից հանդիսանում է իրֆորմացիայի աղբյուր, իսկ այդ ինֆորմացիայի գնահատումը մնում է ինֆորմացիան ընկալողին:

[davidus]

Դավ, «խայտառակ»-ի պահով, թերևս, կատեգորիկ արտահայտվեցի, ընդունում եմ: Հարգում եմ քո կարծիքը: Բայց իմ համար կասկածից վեր ա, որ փարիսեցիները համարվում էին մնացած ոչ փարիսեցի հրեաների եղբայրները: Նախ` Հին Կտակարանում շեշտվում ա, որ բոլոր էթնիկ հրեաները, նույնիսկ անկախ դավանանքից, եղբայրներ են. «Եդոմայեցուց /ովքեր հեթանոս էին/ մի՛ խորշիր, որովհետեւ նա քո եղբայրն է։» - Երկ. Օր. 23:7: Ու ենթադրում եմ, որ Քրիստոսի ժամանակակիցները ոչ մի կերպ չէին կարող ծանոթ լինել միջնադարյան աստվածաբանների ստեղծած հայեցակարգերին ու հիմնադրույթներին: Հետևաբար իրանք պետք ա առաջնորդվեին հուդայական կրոնի սկզբունքներով:
Երկրորդը` հենց Քրիստոսն ա դրա մասին ասում. Մատթևոսի ավետարանի նույն` 23-րդ գլխում, երբ առաջին նախադասության մեջ ասվում ա, որ Հիսուսը խոսաց ժողովրդի ու աշակերտների հետ, ակնհայտ ա, որ նրանց մեջ փարիսեցիներ էլ կային, քանի որ գլխի երկրորդ հատվածում Հիսուսը ուղղակիորեն դիմում ա վերջիններիս: Իսկ 23: 8-ում ասվում ա. «Բայց դուք որեւէ մէկին ուսուցիչ մի՛ կոչէք, որովհետեւ ձեր ուսուցիչը մէկ է, եւ դուք բոլորդ /այսինքն` հավաքված ժողովուրդը, այսինքն` նաև փարիսեցիները/ եղբայրներ էք։»

Ամեն դեպքում հանգում ենք մեկնաբանման, ոչ թե կոնկրետ փաստին: :)


Այ ախպեր, էդքան խոսքի հետևից չեն ընկնի, կարող ա՝ սիրտը վեր եկած ա էղել, մի բան էլ ասել ա, ի՞նչ ես 23:2, 23:7, թող մեզ համար միամիտ հավատանք էլի:

Չէ, ինչի Շին ջան, լավ էլ սառռռռռը սրտով եմ գրել: Ասում խոսում ենք: :))

[Varzor]

Տիգ չնեղանաս, բայց մի քիչ կռիվ անեմ հետդ, լավ;) Կրոնից հենց կախվածությունը կտրեցիեր, աղանդները հենց այդ ժամանակ սունկի նման կաճեն Տիգ ջան, իսկ ինչ վերաբերում է մշակույթին, կներես, բայց մենք հրաշք շարականներ ունենք ու հոգեւոր շատ եզակի երաժշտություն, որը եւս մեր մշակույթն է, ու որը նաեւ տարածել է քո ու իմ կողմից այդքան սիրված Կոմիտասը, էլ չեմ ասում, որ ամեն մի սարի գլխին եկեղեցի ունենք կառուցած, էլ չեմ ասում, որ երբ տուրիստները գալիս են Հայաստան հենց քո եկեղեցիների համար են գալիս...ի դեպ եկեղեցուն ոչ ոք առաջնային տեղ չի տալիս, ամեն դեպքում ես դա չեմ զգում...մեկ էլ քո նշած մարդկայնություն ասածը մենք հաստատ չենք ժառանգել հեթանոս ժամանակներից, մարդկայնությունը ընկած է քրիստոնեության հիմքում ամեն դեպքում;)

Դե մի քիչ էլ ես "կռիվ" անեմ :) Ավելի շուտ մի փոքր չհամաձայնեմ:
Մարդկային էությունը կարիք ունի գերբնականի և լուսավորի հանդեպ հավատի, առանց որի չի կարողանում խավարի պայմաններում ապրել: Սա ապացուցման կարիք չունի, եթե այդպես չլիներ, ապա կրոններն այդքան հզոր չէին լինի:
Սովետական "դատարկ" հոգիները միանգամից սկսեցին լցվել, լցվել այն ամենով, ինչի պակասն ունեին և լցվեցին տարբեր բովանդակությամբ: Մի մասն առաքելական, մի փոքր մասը Բուդդայականությունև և Հինդուիզմ, սակայն մեծ մասը լցվեցին "աղանդներով", որովհետև դրանք քարոզողներն ավելի ակտիվ և ջանասեր էին, առաջին իրենք թակեցին "աթեիստ"-ի դուռը, այլ ոչ թե եկեղեցին, խոսեցին ավելի հասկանալի և ցույց տվեցին "հրաշքներ", նաև շատերին տարբեր տիպի նյութական խրախուսումներ տվեցին և խոստացան ավելին:
Բավականին ակնառու է, որ այդպիսի հոգևոր ցրվածությունն ավելի է պառակտում առանց այն էլ պառակտված ազգին, իսկ որոշ կազմակերպություններ բավականին ակնհայտ հետախուզական աշխատանքներ են տանում օտար երկրների գաղտնի ծառայությունների համար: Անցած 2009 տարվա պաշտոնականա տվյալներով ՀՀ-ում կան մոտ 160.000 չափահաս աղանդավորներ:
Ակնհայտորեն պետք է մի բանի վրա հենվել` ազգը հոգևեր առումով միաբանելու համար: Իհարկե պարտադիր չէ, որ դա լինի առաքելական եկեղցեին, սակայան տվյալ ժամանակում այլընտրանք գոյութուն չունի, կամ էլ պետք է սկսենք վերականգնել հին հայկական մոնոթեիզմը (Այո, քանի որ հին հայերը մոնոթեիստ են եղել` հավատացել են մեկ ստեղծիչ-արարիչին, սիկ մյուս "աստվածները" ավելի շատ մշակութային արժեքներ են եղել և ավելի ուշ են մտել պաշտամունքի շրջան:): Այդ աշխատանքները կարող են բավականին երկար ժամանակ խլել, քանի որ ակնհայտորեն դրանց կսկսեն խոչընդոտել ոչ մայն եկեղեցին, այլև շատ այլ աշխարհիկ ուժեր: Ուստի ներկայումս ազգի հոգևոր միաբանության համար լավագույն տարբերակն է Առաքելական եկեղեցին, քանի որ իմ անձնական կարծիքով այն նույնպես ավելի հայկական է , քան ցանկացած այլ քրիստոնեական եկեղեցի:
Ինչ վերաբերվում է եկեղեցու մշակութապաշտպան գործունեությանը, ապա բավականին վիճելի հարց է:
Նախ ասեմ, որ ոչ բոլոր եկեղեցիներն են քրիստոնեական: Զրոից ճարտարապետություն չի ստեղծվում` մեր վաղ շրջանի եկեղեցիների մեծ մասը ստեղծվել են կամ հեջանոսական մեհյանների նմանությամբ, կամ ել հենց այդ մեհյաններն են հարմարեցվել և դարձել են եկեղեցիներ: Շեշտեմ, որ առաջին հոգևորականների մի մասն էլ ակնհայտ նախքին քրմեր են եղել, որոնք պահպանել էին վավականին հետաքրքիր ավանդական գիտելիքներ: Շարականների հիմքը (երաշտական առումով) նույնպես նախաքրիստոնեական է, նույնիսկ որոշ շարականների տեքստեր պարունակում են նախաքրիստոնեական հավատքի տարրեր:
Սակայն նույն եկեղեցին է, որ այնպես է ոչնչացրել նախաքրիստոնեական մշակույթը, որ մինչև այժմ հայոց պատմության նույնիսկ 2-րդ դարի մշակույթի մասին ունենք տեղեկություններ միայն օտարների տպավորությունների և "եկեղեցամետ" պատմիչների կողմնակալ նկարագրությունների միջոցով:
Բացի եկեղեցաշինությունից և հոգևոր երաժշտությունից, մշակույթի էլ որ ճյուղն է պահպանել եկեղեցին? Ուր մնացին ազգային երգն ու պարը, աշխարհիկ ճարտարապետության և գեղարվեստի մասին գիտելիքներն ու արժեքները?
Կոմիտասի թեման ինձ համար շատ հակասական է, որոշ առումներով անընդունելի, սակայն նույնպես ազգային պատմության և մշակույթի մի մասն է:

[Tig]

Տիգ չնեղանաս, բայց մի քիչ կռիվ անեմ հետդ, լավ;)


Նեղանա՞մ: Կարինե ջան, աստված տա բոլոր իմ հետ կռվողները քո նման լինեն:)



Կրոնից հենց կախվածությունը կտրեցիեր, աղանդները հենց այդ ժամանակ սունկի նման կաճեն


Հիմա էլ են սունկի նման աճում: Ի դեպ հենց եկեղեցու անգործության պատճառով: Քանի որ եկեղեցին վերածվել է բիզնես անող կառույցի: Հենց դրա համար էլ ես ասում, որ պիտի հրաԺարվել գիտակցված: Հրաժարվել ոչ թե հավատից, այլ կրոնից: Կրոնի նկատմամբ կախվածությունից: Օրինակ ի՞նչ է տալիս քեզ կրոնը: Ի՞նչ է տալիս քեզ եկեղեցի այցելելը և մոմ վառելը: Հասկանում եմ, որ այստեղ հոգեբանական պահ է: Հասկանում եմ, որ մարդ ունի հենարանի կարիք: Եվ իր անպատասխան հարցերին որոշակի, թեկուզ և ոչ լիարժեք, պատասխան տվողի կարիք: Եվ այս ամենը որոշակի առումով կարող է տալ եկեղեցին: Բայց կարծում եմ մարդն ավելի ուժեղ է, երբ այդ հենարանը նախ և առաջ իր մեջ է, իր նեքին հավատի վրա: Իսկ եկեղեցին ուղակի համակարգում է դա: Եվ եթե այդ համակարգողը սկսում է վատ աշխատել, նրան պիտի ասել, որ դու վատ ես աշխատում... և այլն և այլն, որպիսի հնարավորինս սթափվի: Եթե չի ուզում կորցնի իր հետևորդներին:

Հասկանում եմ նաև, որ մարդը ունի իր կարևորությունը "փաստողի" և "գնահատողի" կարիք: Նման մարդիկ ամենահակվածներն են աղանդների հետևորդ դառնալուն: Քանի որ աղանդավորական կազմակերպությունները ներշնչում են մարդուն, որ իր արած գործը աստվածահաճո է և շատ կարևոր: Եվ որ նրանից բացի ոչ ոք չի կարող անել դա: Եվ որ կառույցը ունի իր կարիքը և "կախված" է նրանից և շնորհակալ է նրան... և այլն: Այ այս փաստն է, որ առավել գրավաում է մարդուն, ոչ թե գաղափարը: Ոչ թե այն, որ այս կամ այն աղանդի կանոնները ավելի հոգեհարազատ են և ճիշտ են ընկալվում մարդու կողմից և նա սկսում է դրանցով առաջնորդվել: Այլ ուղակի նա իրեն սկսում է կարևոր զգալ: Սկսում է իմաստ տեսնել իր դերի և նշանակության մեջ... Իսկ եկեղեցին ի՞նչ է անում այդ ուղղությամբ...



Տիգ ջան, իսկ ինչ վերաբերում է մշակույթին, կներես, բայց մենք հրաշք շարականներ ունենք ու հոգեւոր շատ եզակի երաժշտություն, որը եւս մեր մշակույթն է, ու որը նաեւ տարածել է քո ու իմ կողմից այդքան սիրված Կոմիտասը: էլ չեմ ասում, որ ամեն մի սարի գլխին եկեղեցի ունենք կառուցած, էլ չեմ ասում, որ երբ տուրիստները գալիս են Հայաստան հենց քո եկեղեցիների համար են գալիս...


Իմ ասած հետ կանգնելը չի ենթադրում քո նշած երաժշտական և ճարտարապետական մշակույթից ու արժեքներից հետ կանգնել: Դրանք իհարկե մեր հարստություններն են և աչքի լույսի պես պիտի պահպանել:



ի դեպ եկեղեցուն ոչ ոք առաջնային տեղ չի տալիս, ամեն դեպքում ես դա չեմ զգում...մեկ էլ քո նշած մարդկայնություն ասածը մենք հաստատ չենք ժառանգել հեթանոս ժամանակներից, մարդկայնությունը ընկած է քրիստոնեության հիմքում ամեն դեպքում;)

Եթե եկեղեցուն հասարակության լայն զանգվածները առաջնային տեղ չտաին, այսօր նա այսքան "հզոր" չէր լինի...
Իսկ մարդկայնությունը մենք ժառանգել ենք մեր ստեղծման օրվանից սկսած՝ ամեն օրվանից: Եթե մի քիչ ավելի լավ պատկերացնենք, թե քրիստոնեությունը ինչպես է հաստատվել և ինչպես է ցեղասպանել մեր հեթանոսական արժեքներն ու մշակույթը, ապա պարզ կտեսնենք, որ սա զուտ քաղաքական հարց է եղել: Մարդը հեթանոս շրջանում էլ է մարդ եղել, տմարդը նույնպես: Եվ դա հաստատ կախված չի կրոնական արժեհամակարգից: Ավելի ճիշտ պիտի կախված չլինի: Այ հենց սա է իմ նպատակը: Որ մարդուն մարդ պիտի պահի ոչ թե կրոնի կամ աստծու նկատմամբ վախը, այլ գիտակցությունն ու բանականությունը: Եվ մինչև չհասնենք այս մակարդակին մենք մշտապես պիտի կախվածության մեջ գտնվենք կրոնից: Իմ նպատակն է հենց այս կախվածությունից դուրս գալը: Անկախ նրանից, թե կրոն կոչվածը ինչպես է կոչվում...

[Skeptic]

Ամեն դեպքում հանգում ենք մեկնաբանման, ոչ թե կոնկրետ փաստին: :)
Բնականաբար: Էս դեպքում Քրիստոսը ոչ մի տեղ ուղղակիորեն չի ասում. «Փարիսեցիները ձեր եղբայրներն են», ինչը ընթերցողին հնարավորություն ա տալիս յուրովի հասկանալ տվյալ հատվածի իմաստը: Համենայն դեպս, ես վերոնշյալ փաստարկների հիման վրա վերոնշյալ եզրակացությանն եմ եկել: :pardon
Բայց հաճախ կամայական մեկնաբանությունները հասնում են մարազմի աստիճանի. դասական օրինակը Տերտուղիանոսի կողմից Աենդորյան հոգեհմայի գործողությունների /Ա Թագ. 28: 8-ից սկսած/ մեկնաբանությունն ա: :blin
Ախր հարևան գալակտիկայից ժամանած հումանոիդին էլ ա պարզ, որ էդ կանչվող հոգին իրոք Սամվելինն էր, ո՞նց կարելի ա աղավաղել, ավելի ճիշտ` 180°-ով շրջել էդ փաստը: :esim

[Moonwalker]

Իսկ 23:8-ում ասվում ա. «Բայց դուք որեւէ մէկին ուսուցիչ մի՛ կոչէք, որովհետեւ ձեր ուսուցիչը մէկ է, եւ դուք բոլորդ /այսինքն` հավաքված ժողովուրդը, այսինքն` նաև փարիսեցիները/ եղբայրներ էք։»

Գագ, Մատթեոս 23: 8-ը իրականում ասում ա. «Բայց դուք Ռաբբի չ'կանչուիք, որովհետև մեկ է ձեր ուսուցիչը՝ Քրիստոսը. և դուք ամենքդ եղբարք էք» (հմմ. ռուսերենի սինոդալ թարգամանություն՝ "А вы не называйтесь учителями, ибо один у вас Учитель -- Христос, все же вы -- братья" և անգլերենի արքա Ջեյմսի տարբերակ. " But be not ye called Rabbi: for one is your Master, even Christ; and all ye are brethren")
Կարծում եմ հիմա պարզ հասկացանք, որ եղբայր էին/են նրանք, ում ուսուցիչը Տեր Հիսուսն էր/է::pardon

Հ.Գ. Ու ընդհանրապես խորհուրդ կտայի չօգտվել Աստվածաշնչի տվյալ օնլայն տարբերակից (http://www.armenianchurchlibrary.com/files/easternarmenianbible) /թեև ես էլ էի օգտվում մի ժամանակ/: Մեկ-մեկ անհամապատասխանություններն ակնհայտ են:

[Claudia Mori]

Varzor ու Tig ջան, որ անընդհատ հղումներ չտամ, միանգամից երկուսիդ էլ պատասխանեմ...Շատ եմ ցավում, որ մեր հեթանոսական տաճարները քանդել են, լավ է գոնե Գառնին մնացել է, բայց ներքուստ ինձ հեթանոս չեմ համարում, քանի որ Տիգրանի ասածի պես մարդասեր եմ, որը չեմ կարծում, որ վերաբերում է հեթանոսներին։

Հեթանոսներից միայն բնությունը պաշտելն եմ ժառանգել, բայց բոլոր անմարդկային ու հիստերիկ պահվածքի տարրերը մեծ հաճույքով չեմ ընդունում, այսինքն լավ է, որ մենք հեթանոս չմնացինք ամեն դեպքում...

Սա շատ սուբյեկտիվ կարծիք է, գիտեմ ու համոզված եմ, եթե Ակումբում կան հեթանոսներ, կլինեն նաև հարձակումներ այս մեկնաբանության դեմ:)

Նաև հասկանում եմ, որ այս խոսակցությունները ոչ մի տեղ չեն տանում իրականում, ամեն ինչ պարզ է դառնում միայն այն ժամանակ, երբ երկիրդ պատերազմի մեջ է, կամ արհավիրք է տեղի ունեցել Սպիտակի երկրաշարժի պես...

Ինչ վերաբերում է եկեղեցի գնալ չգնալուն...ինձ համար պարտադիր չէ գնալ եկեղեցի, բառացի չեմ հիշում, բայց գիտեմ, որ Աստվածաշունչն ասում է, որ ամեն մեկի եկեղեցին իր մեջ է, ու դու կարող ես ուղղակի քո փոքրիկ 4 պատերի մեջ էլ աղոթել ու լսելի լինել...եկեղեցի գնում են հիմնականում նրանք, ովքեր դա գիտակցելու ընթացքի մեջ են, կամ էլ այլ ելք չունեն, բայց չեմ ուզում այս ամենի մեջ խորանալ, քանի որ ոչ մեկին չեմ ուզում քարոզ կարդալ, ամեն մեկն ունի ընտրության իրավունք...Մարդիկ կարող են աթեիստ լինել, պապիս էլ էր աթեիստ, բայց ես իրան պաշտում էի։

Շատ համաձայն եմ Varzor–ի հետ, որ մի գաղափար ամեն դեպքում պիտի լինի, որ հենվեն ու այս պարագայում հեծանիվ հորինելն ամենասխալ բանը կլինի։

Ու մի բան էլ Կաթողիկոսի ու նրա անառակությունների վրա կենտրոնանալը ամենաշատ օգուտն է տալիս այդ աղանդներին ու բոլոր տեսակի չկրոններին, որոնք այլ կրոնները աղավաղելով իբր թե գրքեր են գրում, դեռ համարձակվում են այդ գրքերն էլ քարոզել։

Իսկ ինչ վերաբերում է Կոմիտասին, այդ մարդը ամենախելացի մարդն է, ով բոլոր նման հարցերին պատասխան է տալիս ու վերջակետ է դնում, բոլորս էլ ընդունում ենք իր պատասխանները, որովհետև ինքը կարողացել է գտնել հոգևորի ու ազգայինի հատման կետը:)

[Skeptic]

Գագ, Մատթեոս 23: 8-ը իրականում ասում ա. «Բայց դուք Ռաբբի չ'կանչուիք, որովհետև մեկ է ձեր ուսուցիչը՝ Քրիստոսը. և դուք ամենքդ եղբարք էք» (հմմ. ռուսերենի սինոդալ թարգամանություն՝ "А вы не называйтесь учителями, ибо один у вас Учитель -- Христос, все же вы -- братья" և անգլերենի արքա Ջեյմսի տարբերակ. " But be not ye called Rabbi: for one is your Master, even Christ; and all ye are brethren")
Կարծում եմ հիմա պարզ հասկացանք, որ եղբայր էին/են նրանք, ում ուսուցիչը Տեր Հիսուսն էր/է::pardon

Հ.Գ. Ու ընդհանրապես խորհուրդ կտայի չօգտվել Աստվածաշնչի տվյալ օնլայն տարբերակից (http://www.armenianchurchlibrary.com/files/easternarmenianbible) /թեև ես էլ էի օգտվում մի ժամանակ/: Մեկ-մեկ անհամապատասխանություններն ակնհայտ են:


Արշ ջան, ԻՀԿ Աստվածաշնչի ցանկացած 2 տարբերակներում էլ կարելի ա անհամապատասխանություններ գտնել: Իսկ Ջեյմս արքայի տարբերակը երևի թե ամենավիճահարույցն ա: Իսկ «ուսուցիչ» ու «Րաբբի» բառերի նշանակությունը չեմ կարծում, որ այն ժամանակ առանձնապես տարբերվում էր: Պողոս առաքյալի` Հռոմեացիներին, Կորնթացիներին, Գաղաթացիներին ուղղված նամակներում պարզ ասվում ա, որ «եղբայր» համարվում ա կայացած/պոտենցիալ հավատակիցը: Բայց խոսքս կոնկրեդ էդ հատվածի մասին ա:

[Tig]

Varzor ու Tig ջան, որ անընդհատ հղումներ չտամ, միանգամից երկուսիդ էլ պատասխանեմ...Շատ եմ ցավում, որ մեր հեթանոսական տաճարները քանդել են, լավ է գոնե Գառնին մնացել է, բայց ներքուստ ինձ հեթանոս չեմ համարում, քանի որ Տիգրանի ասածի պես մարդասեր եմ, որը չեմ կարծում, որ վերաբերում է հեթանոսներին։

Հեթանոսներից միայն բնությունը պաշտելն եմ ժառանգել, բայց բոլոր անմարդկային ու հիստերիկ պահվածքի տարրերը մեծ հաճույքով չեմ ընդունում, այսինքն լավ է, որ մենք հեթանոս չմնացինք ամեն դեպքում...


Կարինե ջան, մի բան չեմ հասկանում որտեղի՞ց ես եզրակացնում, որ հեթանոսական շրջանում հայերը անմարդկային ու հիստերիկ են եղել: Մի բանում ես հաստատ համոզված եմ, այն մարդը, որ պաշտում է բնությունը, չի կարող հիստերիկ ու անմարդկային լինել: Կարծում եմ նման կարծիք հեթանոսական ժամանակաշրջանի նկատմամաբ ձևավորել է հենց քրիստոնեական եկեղեցին: Եվ ամեն ինչ արել է որպիսի այս կարծիքը հերքող ոչ մի ապացույց չմնա: Բայց դե հո մարդկային տրամաբանությունը չի կարող անջատել: Ըստ իմ տրամաբանության չի կարող մի հասարակարգ երկար գոյություն ունենալ, եթե նրա մեջ գերիշխում է ագրեսիան, քո ասած հիստերիան ու անմարդկայնությունը: Իսկ մենք հեթանոսական շրջանի հազարամյակների պատմություն ունենք... Նորից եմ կրկնում քրիստոնեության անցումը զուտ քաղաքական ենթատեքս կարող էր ունենալ այն ժամանակ, այլ ոչ թե մարդկային որակների բարձրացման և ամրապնդման՝ ըստ իմ տրամաբանության իհարկե...

[հովարս]

Իհարկէ, ըստ քո՛ տրամաբանությամբ

[Tig]

Իհարկէ, ըստ քո՛ տրամաբանությամբ

Իսկ ըստ քո՞

[Varzor]

բայց ներքուստ ինձ հեթանոս չեմ համարում, քանի որ Տիգրանի ասածի պես մարդասեր եմ, որը չեմ կարծում, որ վերաբերում է հեթանոսներին։
Հեթանոսներից միայն բնությունը պաշտելն եմ ժառանգել, բայց բոլոր անմարդկային ու հիստերիկ պահվածքի տարրերը մեծ հաճույքով չեմ ընդունում, այսինքն լավ է, որ մենք հեթանոս չմնացինք ամեն դեպքում...
Սա շատ սուբյեկտիվ կարծիք է, գիտեմ ու համոզված եմ, եթե Ակումբում կան հեթանոսներ, կլինեն նաև հարձակումներ այս մեկնաբանության դեմ:)
Նաև հասկանում եմ, որ այս խոսակցությունները ոչ մի տեղ չեն տանում իրականում, ամեն ինչ պարզ է դառնում միայն այն ժամանակ, երբ երկիրդ պատերազմի մեջ է, կամ արհավիրք է տեղի ունեցել Սպիտակի երկրաշարժի պես...
Շատ համաձայն եմ Varzor–ի հետ, որ մի գաղափար ամեն դեպքում պիտի լինի, որ հենվեն ու այս պարագայում հեծանիվ հորինելն ամենասխալ բանը կլինի։
Ու մի բան էլ Կաթողիկոսի ու նրա անառակությունների վրա կենտրոնանալը ամենաշատ օգուտն է տալիս այդ աղանդներին ու բոլոր տեսակի չկրոններին, որոնք այլ կրոնները աղավաղելով իբր թե գրքեր են գրում, դեռ համարձակվում են այդ գրքերն էլ քարոզել։


Հեթանոս պետք չի լինել, գրագետ մարդու համար հեթանոսությունը կարող է հոբբիի պես բան լինել:) Ինչ կայծակի, կամ արևի աստված ?? :)
Սակայն խդիրը ոչ թե հեթանոսական տաճարների քանդումն է, որպես կրոնական կառույցներ, այլ մշակութային` նույնիսկ Հայստանի տարածքում կառուցված մզկիթներն են մշակութային արժեքներ:
Նորից շեշտեմ, որ հին հայերը հեթանոս չեն եղել, հենց հունական ոճի հեթանոսությունն է, որ հասել է մեր օրերը` ինֆորմացիայի տեսքով:

Եթե դիտենք կրոնական տեսանկյունից, ապա կաթողիկոսի կամ մյւս եկեղեցականնների պահվածքը եկեղեցուց դուրս` էական չեն:
Հոգևորականի առաջին կարևոր ֆունկցիան ծիսական գործողությունների կատարումն է, հարցերին պատասխանելու կարողությունը: Մնացած "ֆունկցիաները" (կրթության ապահովում, հոգեբանական պատրաստություն, աստվածաշնչի ընթերցում) վաղուց արդեն կատարվում են առանց նրանց մասնակցության: Առանց նրանց է նաև "ընդօրինակաման" տիպար լինելը` հոգևորականը լինելով սովորական մարդ իր բնույթով և էությամբ, դադարել է օրինակելի տիպար լինելուց և ապրում է բոլորիս նման:
Այսինքն, եթե հոգևորականը կատարում է իր վրա դրված հիմնական պարտականությունները` ծիսակատարություններ, պատարագներ, ժամերգություններ, և դա լավ է կատարում, ապա ոչ մի բանում այլևս պետք չէ նրան մեղադրել: Նույնն ա, որ լավ նկարիչի նկարները չեն ընդունում, ասելով, որ "փնթյա, խմող ա, ցնդած ա ..." և այլն: Բայց ինչ ապ ունեն նրա անձնական հատկանիշները իև նկարների որակի հետ? Լավ նկարում է, ուրեմն լավ նկարիչ է, չենք ասում "լավ կամ առաքինի" մարդ է: Նույն ձևով հոգևորականը "լավն է", բայց կարող է "առաքինի" չլինել:
Ճշմարտությանը ծառայելը կարող է լինել նաև առանց այդ ճշմարտությունը հասկանալու կամ ընդունելու:

[Շինարար]

Գագ, Մատթեոս 23: 8-ը իրականում ասում ա. «Բայց դուք Ռաբբի չ'կանչուիք, որովհետև մեկ է ձեր ուսուցիչը՝ Քրիստոսը. և դուք ամենքդ եղբարք էք» (հմմ. ռուսերենի սինոդալ թարգամանություն՝ "А вы не называйтесь учителями, ибо один у вас Учитель -- Христос, все же вы -- братья" և անգլերենի արքա Ջեյմսի տարբերակ. " But be not ye called Rabbi: for one is your Master, even Christ; and all ye are brethren")
Կարծում եմ հիմա պարզ հասկացանք, որ եղբայր էին/են նրանք, ում ուսուցիչը Տեր Հիսուսն էր/է::pardon

Հ.Գ. Ու ընդհանրապես խորհուրդ կտայի չօգտվել Աստվածաշնչի տվյալ օնլայն տարբերակից (http://www.armenianchurchlibrary.com/files/easternarmenianbible) /թեև ես էլ էի օգտվում մի ժամանակ/: Մեկ-մեկ անհամապատասխանություններն ակնհայտ են:

Դե, հայերեն թարգմանության մեջ էլ անհամապատասխանություններ շատ կան, բնօրինակն ա գտնել պետք, հետաքրքիր ա, որ մեզ հասած հնագույն տեքստերը հունարեն են, իսկ հայերին էն ժամանակ հլբաթ պարտադրել են, որ հունարենից թարգմանեն, արամեերեն տեքստերն էլ չեն հասել, ինձ մի քիչ տրամաբանական չի թվում, որ ի սկզբանե Նոր Կտակարանը ամբողջությամբ հունարեն եղած լինի, հեչ չլինի Քրիստոսը արամեերեն էր չէ՞ խոսում, վերջը ունենք էն, ինչ ունենք, հավատը հավատացողի մեջից ա լինում, տեքստերվ, հոգևորականներով ու շենքերով չի պայմանավորված լինում, չնայած իմը մի քիչ շենքով էլ ա պայմանավորված, մեր Ժամի շենքով:love

[հովարս]

Երկրորդը` հենց Քրիստոսն ա դրա մասին ասում. Մատթևոսի ավետարանի նույն` 23-րդ գլխում, երբ առաջին նախադասության մեջ ասվում ա, որ Հիսուսը խոսաց ժողովրդի ու աշակերտների հետ, ակնհայտ ա, որ նրանց մեջ փարիսեցիներ էլ կային, քանի որ գլխի երկրորդ հատվածում Հիսուսը ուղղակիորեն դիմում ա վերջիններիս: Իսկ 23: 8-ում ասվում ա. «Բայց դուք որեւէ մէկին ուսուցիչ մի՛ կոչէք, որովհետեւ ձեր ուսուցիչը մէկ է, եւ դուք բոլորդ /այսինքն` հավաքված ժողովուրդը, այսինքն` նաև փարիսեցիները/ եղբայրներ էք։»

Հունարեն բնագրում գրված է այսպես՝
8 ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε Ῥαββί· εἷς γάρ ἐστιν ὑμῶν ὁ καθηγητής, ὁ Χριστὸς· πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστ

և թարգմանվում է այսպես՝
«Բայց դուք Ռաբբի մի կոչվեք, որովհետև ձեդ ուսուցիչը մեկն է՝ Քրիստոս, և դուք բոլորդ եղբայրներ եք: ( Այստեղ այսինքն՝...........չկա)
Moonwolker-ի մեջբերումն էլ ճիշտ է, ուղղակի սա բնագրից է (գրաբար հունարէն):

[davidus]

Բայց հաճախ կամայական մեկնաբանությունները հասնում են մարազմի աստիճանի. դասական օրինակը Տերտուղիանոսի կողմից Աենդորյան հոգեհմայի գործողությունների /Ա Թագ. 28: 8-ից սկսած/ մեկնաբանությունն ա: :blin
Ախր հարևան գալակտիկայից ժամանած հումանոիդին էլ ա պարզ, որ էդ կանչվող հոգին իրոք Սամվելինն էր, ո՞նց կարելի ա աղավաղել, ավելի ճիշտ` 180°-ով շրջել էդ փաստը: :esim

:blin :blin

Գագ ջան, ոչ լսել եմ, ոչ էլ առավել ևս կարդացել... :))

[Skeptic]

:blin :blin

Գագ ջան, ոչ լսել եմ, ոչ էլ առավել ևս կարդացել... :))

Մի բան էլ ասեմ, օֆֆթոփս թարգեմ. կարող ա տպավորություն ստեղծվի, որ ես Աստվածաշնչում տեսնում եմ մենակ վատ բաները ու փորձում եմ դրանք շահարկել: Բայց դա նրանից ա, որ գրեթե բոլորը էդ վատ բաների /Յահվեի կողմից լիքը անմեղ մարդ վերացնելը, երեխային քարկոծելով սպանելու, կույսին բռնաբարելուց հետո նրա հետ ամուսնանալու օրենքները և այլն/ մասին մոռանում են /կամ իրանք իրանց համոզում են, որ մոռանում են/: Էդքան բան: :pardon
Բայց համամարդկային արժեքների առկայությունը չեմ ժխտում, հետևաբար դրանք որպես բարոյականության հնարավոր /բայց ոչ միակ/ աղբյուր դիտարկող մարդկանց հետ հաճելի ա շփվելն ու բանավիճելը: :)

[հովարս]

Իսկ ըստ քո՞

Տիգ. ջան, որպեսզի շարունակեմ իմ տրամաբանությամբ, նախ կցանկանայի իմանալ քո կարծիքը, թե ոնց է մարդն առաջացել:

Ինչ վերաբերվում է հեթանոսական մշակույթին, դրանք բոլորն էլ պատճեահանված են օտարներից, հիմնականում հույներից և պարսիկներից: Համեստությունը լավ բան է, չհպարտանանք ուրիշի ''գանձերով'':

[Tig]

Տիգ. ջան, որպեսզի շարունակեմ իմ տրամաբանությամբ, նախ կցանկանայի իմանալ քո կարծիքը, թե ոնց է մարդն առաջացել:

Ինչ վերաբերվում է հեթանոսական մշակույթին, դրանք բոլորն էլ պատճեահանված են օտարներից, հիմնականում հույներից և պարսիկներից: Համեստությունը լավ բան է, չհպարտանանք ուրիշի ''գանձերով'':

Հովարս ջան, մարդու առաջացման վերաբերյալ իմ կարծիքը հետևյալն է: Ես ընդունում եմ էվոլյուցիոն տեսությունը, բայց չեմ կարծում, որ դա պատահականության արդյունք է...: Ընդունում եմ նաև արարչագործությունը, բայց ոչ բառացի, ինչպես գրված է Աստվածաշնչում: Չեմ ընդունում այն թեորիան, թե իբր կենդանի օրգանիզմները ստատիկ են և ենթական չեն փոփոխության ու իսկզբանէ հենց այդպես էլ ստեղծվել են: Բայց ընդունում եմ, որ կենդանի օրգանիզմը շունչ է առնում Արարչից իր մասինկը ստանալով՝ այսինքն հոգին:

Ինչ վերաբերվում է հեթանոսական մշակույթին: Մենք համարյա թե ստույգ տեղեկություններ չունենք այդ ժամանակաշրջանի վերաբերյալ և միանշանակ չենք կարող ասել, որ հույներից կամ պարսիկներից է վերցված: Ես տեսակետներ եմ լսել, որ նրանք են մեզնից վերցրել: Իսկ իմ կարծիքով, բոլորով մի սկզբնաղբյուրից ենք վերցրել, որը ոչ հունական է, ոչ պարսկական, ոչ էլ հայկական: Բայց դա չէ կարևորը, այլ այն, որ սկսած քրիստոնեության ընդունման օրվանից, եկեղեցին աղաղակում է, թե հեթանոսությունը վայրենիների կրոն է, որը չի տեղավորվում ոչ մի տրամաբանության մեջ...

հ.գ. ...ես ուղակի փորձում եմ առաջին հայացքից իրար հակադիր թվացող բաները համադրել ու ասեմ քեզ, որ շատ հետաքրքիր բաներ են ստացվում...

[Claudia Mori]

Կարինե ջան, մի բան չեմ հասկանում որտեղի՞ց ես եզրակացնում, որ հեթանոսական շրջանում հայերը անմարդկային ու հիստերիկ են եղել: Մի բանում ես հաստատ համոզված եմ, այն մարդը, որ պաշտում է բնությունը, չի կարող հիստերիկ ու անմարդկային լինել: Կարծում եմ նման կարծիք հեթանոսական ժամանակաշրջանի նկատմամաբ ձևավորել է հենց քրիստոնեական եկեղեցին: Եվ ամեն ինչ արել է որպիսի այս կարծիքը հերքող ոչ մի ապացույց չմնա: Բայց դե հո մարդկային տրամաբանությունը չի կարող անջատել: Ըստ իմ տրամաբանության չի կարող մի հասարակարգ երկար գոյություն ունենալ, եթե նրա մեջ գերիշխում է ագրեսիան, քո ասած հիստերիան ու անմարդկայնությունը: Իսկ մենք հեթանոսական շրջանի հազարամյակների պատմություն ունենք... Նորից եմ կրկնում քրիստոնեության անցումը զուտ քաղաքական ենթատեքս կարող էր ունենալ այն ժամանակ, այլ ոչ թե մարդկային որակների բարձրացման և ամրապնդման՝ ըստ իմ տրամաբանության իհարկե...

Հիմա ճիշտն ասած չեմ կարող երկար գրել, թե չէ հեթանոսների պատճառով մարդկային մի քանի ճակատագրեր անտեր կմնան:) ուղղակի երկու բառով ասեմ, հիմա հեչ շփվե՞լ ես հեթանոսների հետ, իրանցից հիստերիկ մարդ չեմ տեսել, լուրջ եմ ասում, իսկ պատմական փաստերին հետո կանդրադառնամ, ամեն դեպքում չի բացառվում, որ եկեղեցին էլ է չափազանցնում, բայց մի բան հաստատ գիտեմ, եթե մարդ միայն բնազդով է ապրում, ուշադրություն չդարձնելով բանականությանը, այ դա իրոք լուրջ է...

[Tig]

Հիմա ճիշտն ասած չեմ կարող երկար գրել, թե չէ հեթանոսների պատճառով մարդկային մի քանի ճակատագրեր անտեր կմնան:) ուղղակի երկու բառով ասեմ, հիմա հեչ շփվե՞լ ես հեթանոսների հետ, իրանցից հիստերիկ մարդ չեմ տեսել, լուրջ եմ ասում, իսկ պատմական փաստերին հետո կանդրադառնամ, ամեն դեպքում չի բացառվում, որ եկեղեցին էլ է չափազանցնում, բայց մի բան հաստատ գիտեմ, եթե մարդ միայն բնազդով է ապրում, ուշադրություն չդարձնելով բանականությանը, այ դա իրոք լուրջ է...

Հա, Կարինե ջան, շփվել եմ: Եվ մեջները շատ հիստերիկների եմ հանդիպոլ: Բայց և բարձր բանականություն ունեցող մարդկանց էլ եմ հանդիպել: Ասածս էնա, որ բոլոր հեթանոսներին մի հարթակի տակ մի մտցրու, ինչպես նաև բոլոր քրիստոնյաներին:;) Եվ հետո նախաաքրիստոնեական հեթանոսներին մի խառնի նորահայտ հեթանոսների հետ:

[Claudia Mori]

Ասածս էնա, որ բոլոր հեթանոսներին մի հարթակի տակ մի մտցրու, ինչպես նաև բոլոր քրիստոնյաներին:;)

:)) Տիգ դու դեմք ես, ես մարդկանց առաջին հերթին որպես մարդ եմ նայում, եթե որպես մարդ սիրեցի հազար տարի պետք չի, ինչ կրոնի է դավանում, աթեիստ է, ինչ է, ուղղակի դեռ լավ հեթանոս չեմ հանդիպել:unsure համ էլ այն ինչ ինձ ասեցիր մի հատ էլ քեզ ասա :P

[Tig]

:)) Տիգ դու դեմք ես, ես մարդկանց առաջին հերթին որպես մարդ եմ նայում, եթե որպես մարդ սիրեցի հազար տարի պետք չի, ինչ կրոնի է դավանում, աթեիստ է, ինչ է, ուղղակի դեռ լավ հեթանոս չեմ հանդիպել:unsure համ էլ այն ինչ ինձ ասեցիր մի հատ էլ քեզ ասա :P

Եթե չես հանդիպել, բայց ուզում ես հանդիպես՝ կարող եմ ծանոթացնել;)

Ես գիտեմ, որ դու մարդկանց կրոնական պատկանելիությունից ելնելով չես ընդունում, բայց խոսակցությունը նենց հունով գնաց, որ չկարողացա դա չասեմ:ok

[Claudia Mori]

Եթե չես հանդիպել, բայց ուզում ես հանդիպես՝ կարող եմ ծանոթացնել;)

Ես գիտեմ, որ դու մարդկանց կրոնական պատկանելիությունից ելնելով չես ընդունում, բայց խոսակցությունը նենց հունով գնաց, որ չկարողացա դա չասեմ:ok

Խնդիր չկա, եթե դու ես ասում, որ քաղաքակիրթ են, ուրեմն կծանոթանանք;) ինձ ասում էին լավ կանես, որ կրոնի բաժին չմտնես, լսի քաղաքականությունից բեթար քանակությամբ են քննարկումներ գնում:D

[Շինարար]

Նորից եմ կրկնում քրիստոնեության անցումը զուտ քաղաքական ենթատեքս կարող էր ունենալ այն ժամանակ, այլ ոչ թե մարդկային որակների բարձրացման և ամրապնդման՝ ըստ իմ տրամաբանության իհարկե...
Բեր ասենք, Տիգ, նաև քաղաքակրթային, ինչքան էլ տարբեր երկրներում տարբեր կերպ տարածված լինեն միաստվածական կրոնները, ի վերջո դա մարդկության բնականոն զարգացմամբ պայմանավորված ևս մի անխուսափելի քայլ էր, իմ համոզմամբ՝ այլ կերպ չէր էլ կարող լինել, ու հիմա եթե այլևս սկսում են միաստավածական կրոնները չբավարարել, պատմության տրամաբանությունը կթելադրի, թե ինչ կլինի հաջորդիվ, անիմաստ եմ համարում վերադարձը հավատալիքների ավելի հին համակարգերին, ավելի շուտ նաև անհնար :8

[հովարս]

Բայց ընդունում եմ, որ կենդանի օրգանիզմը շունչ է առնում Արարչից իր մասինկը ստանալով՝ այսինքն հոգին:

Արարիչ ասելով, երևի նկատի ունես Աստվա՞ծ, եթե այո շարունակեմ: Ինչ որ էվոլյուցիա հաստատ տեղի է ունեցել, բայց ոչ շերեփուկից մարդ, այլ ամեն արարած իր իսկ կարգի մեջ փոփոխություն է կրել:
Աստված-մարդ-հավատք հարաբերության մասին ասեմ, որ մարդը հեռանալով Աստծու ներկայությունից սկսեց ինքն իր ձևով պատկերացնել Նրա էությունը: Շատ ազգերի միֆերի հիմքում ընկած են Աստվածաշնչյան իրողություններ (օր. ջրհեղեղ, կենաց ծառ, բոցեղեն ''հրեշներ'' որ պահպանում են կ. ծառը, երկնքից փրկություն և այլն): Այստեղից էլ ծնվեց կռապաշտությունը(հեթանոսությունը): Քանի որ Հայաստանի տարածքում էին գտնվում Եդեմի պարտեզը և Արարատ լեռը, դրա համար էլ մեզ ավելի հոգեհարազատ էր նոր հավատքը, որը ի սկզբանե էր: Առայժմ այսքանը, կարծում եմ գրածիս համառոտ բովանդակությունը քեզ հասկանալի կլինի:


...ես ուղակի փորձում եմ առաջին հայացքից իրար հակադիր թվացող բաները համադրել ու ասեմ քեզ, որ շատ հետաքրքիր բաներ են ստացվում..

գուցե, բայց քրիստոնեությունը փիլիսոփայություն չի, այլ ռեալ կյանք, որտեղ Աստված/Քրիստոս իրականում գործող անձ է:

[Tig]

Արարիչ ասելով, երևի նկատի ունես Աստվա՞ծ, եթե այո շարունակեմ: Ինչ որ էվոլյուցիա հաստատ տեղի է ունեցել, բայց ոչ շերեփուկից մարդ, այլ ամեն արարած իր իսկ կարգի մեջ փոփոխություն է կրել:
Աստված-մարդ-հավատք հարաբերության մասին ասեմ, որ մարդը հեռանալով Աստծու ներկայությունից սկսեց ինքն իր ձևով պատկերացնել Նրա էությունը: Շատ ազգերի միֆերի հիմքում ընկած են Աստվածաշնչյան իրողություններ (օր. ջրհեղեղ, կենաց ծառ, բոցեղեն ''հրեշներ'' որ պահպանում են կ. ծառը, երկնքից փրկություն և այլն): Այստեղից էլ ծնվեց կռապաշտությունը(հեթանոսությունը): Քանի որ Հայաստանի տարածքում էին գտնվում Եդեմի պարտեզը և Արարատ լեռը, դրա համար էլ մեզ ավելի հոգեհարազատ էր նոր հավատքը, որը ի սկզբանե էր: Առայժմ այսքանը, կարծում եմ գրածիս համառոտ բովանդակությունը քեզ հասկանալի կլինի:



գուցե, բայց քրիստոնեությունը փիլիսոփայություն չի, այլ ռեալ կյանք, որտեղ Աստված/Քրիստոս իրականում գործող անձ է:

Մի րոպե, մի րոպե, Հովարս ջան, ես ի՞նչ մի խուճուճացրիր հարցը: Ես ընդհամենը ասել եմ, որ կարծում եմ հեթանոսությունը այն վայրի կրոնը չի ինչ որ ներկայացնում է մեզ եկեղեցին, իսկ դու էս ո՞ւր հասար...

[հովարս]

Մի րոպե, մի րոպե, Հովարս ջան, ես ի՞նչ մի խուճուճացրիր հարցը: Ես ընդհամենը ասել եմ, որ կարծում եմ հեթանոսությունը այն վայրի կրոնը չի ինչ որ ներկայացնում է մեզ եկեղեցին, իսկ դու էս ո՞ւր հասար...

Ո՞ր եկեղեցին, ես 70ականից ՀԱԵ եմ հաճախում, բայց նման ներկայացում չեմ լսել: Իսկ պատմություն կրկնելը դա խուճուճացում չի, ինձ թվաց հեթանոսության կողմ ես, դրա համար հիշացրեցի սկիզբը : Եթե սխալվել եմ 1000 ներողություն

[Տեր_Համբարձում]

Հարգելի՛ս, Ձեր գրառումներով մի արատավորեք հայ հոգևորականների բարձր պատիվը։ Միևնույն է ոչ ոք չի հավատա, թե մեր հոգևորականները չգիտեն թե ինչ է սարկազմը (հեգնանք) (Եթե անձամբ Դուք չգիտեք, հուշեմ որ այս գրառումը ևս հեգնանք էր)։
Երևի դուք չեք ճանանչում ոչ մի հեգևորականի, որ նման ձևով եք պատասխանում:

[Տեր_Համբարձում]

Հարգարժան Տեր_Համբարձում նման գրառումները ուղակի ծաղիկներ են այն բաների համեմատ, թե որոշ հոգևորականներ, սկսած կաթողիկոսից ինչպես են արատավորում եկեղեցու անունը: Կարծում եմ դուք նույն ջերմեռանդությամբ նրանց նույնպես տալիս եք նման բարի խորհուրդներ...
Անկախ իմ գտնվելու վայրից, եթե անհրաժեշտ է լինում իմ խորհուրդը անպայման տալիս եմ:
Իսկ ձեզ համար կասեմ, որ մեր եկեղեցին արատավորված չէ և մի քանի անհիմն կարծիքներով ընդհանուր ստերյոտիպ չի կարելի ձևավորել: Իսկ ինչ վերաբերվում է Վեհափառ հայրապետի կամ մեր հոգևոր դասի, ձեզ ոչ ոք իրավունք չի տվել նման կարծիքներ հնչեցնել:

[Տեր_Համբարձում]

Ե՞ս եմ, որ պիտի «արատավորեմ» ներկայիս «հայ առաքելական» եկեղեցու անունը :o
Դուք շոյեցիք իմ ինքնասիրությունը, բայց կարծում եմ դրա համար բազմաթիվ այսպես կոչված հոգևորականներ կան:

Շատ սխալ եք կարծում:

[Rammstein]

Անկախ իմ գտնվելու վայրից, եթե անհրաժեշտ է լինում իմ խորհուրդը անպայման տալիս եմ:
Իսկ ձեզ համար կասեմ, որ մեր եկեղեցին արատավորված չէ և մի քանի անհիմն կարծիքներով ընդհանուր ստերյոտիպ չի կարելի ձևավորել: Իսկ ինչ վերաբերվում է Վեհափառ հայրապետի կամ մեր հոգևոր դասի, ձեզ ոչ ոք իրավունք չի տվել նման կարծիքներ հնչեցնել:

Կարծիքներ հնչեցնելու իրավունք բոլորն էլ ունեն, իսկ այ կարծիք հնչեցնելն արգելելու իրավունք ոչ մեկ, այդ թվում Դուք չունեք:
Պարզապես ցավալի է, որ կան մարդիկ, ովքեր նայում են ոչ թե դիմացինի մադկային որակներին, այլ նրա զբաղեցրած պաշտոնին: Անձամբ ես չեմ հավատում, որ նախկին ԿԳԲշնիկ, դիմացինի վրա մատերիալ գրող մարդը կաթողիկոսի պաշտոնում կարող է փոխվի:

[Norton]

Գրառման պրովոկացիոն տոնը հաշվի առնելով, ենթադրում եմ, որ Տեր-Համբարձումը Հայ առաքելական եկեղեցու հոգևորական չէ:

[Norton]

Չնայած նոր կայք նայեցի կարծես առաքելական եկեղեցու հոգևորական է, այդ պարագայում չեմ հասկանում ագրեսիվ տոնը և հայ առաքելական եկեղեցու վարկը գցելու փորձերը:

[Տեր_Համբարձում]

Կարծիքներ հնչեցնելու իրավունք բոլորն էլ ունեն, իսկ այ կարծիք հնչեցնելն արգելելու իրավունք ոչ մեկ, այդ թվում Դուք չունեք:
Պարզապես ցավալի է, որ կան մարդիկ, ովքեր նայում են ոչ թե դիմացինի մադկային որակներին, այլ նրա զբաղեցրած պաշտոնին: Անձամբ ես չեմ հավատում, որ նախկին ԿԳԲշնիկ, դիմացինի վրա մատերիալ գրող մարդը կաթողիկոսի պաշտոնում կարող է փոխվի:
Իհարկե ես հարգում եմ յուրաքանչուր կարծիք և առողջ քննարկում, կարծեմ թե ես չարգելեցի կարծիքներ հնչեցնել, ամեն դեպքում ուրախ կլինեմ լսեմ կարծիքներ, որոնց մեջ պախարակող և վատաբանող մոտիվներ չկան:
Հոգևորականը ունի օծում և չի կարելի նման անհարգալից արտահայտություներ անել թե´ եկեղեցու, թե´ հոգևորականներիի հանդեպ:
Իսկ ով ասեց որ Վեհափառ հայրապետը նախկին ԿԳԲշնիկ է մի գուցե լավ իմֆորմացված չեք?

[Տեր_Համբարձում]

Գրառման պրովոկացիոն տոնը հաշվի առնելով, ենթադրում եմ, որ Տեր-Համբարձումը Հայ առաքելական եկեղեցու հոգևորական չէ:
Իսկ ինչու համար եք նման եզրակացության եկել?

[Տեր_Համբարձում]

Չնայած նոր կայք նայեցի կարծես առաքելական եկեղեցու հոգևորական է, այդ պարագայում չեմ հասկանում ագրեսիվ տոնը և հայ առաքելական եկեղեցու վարկը գցելու փորձերը:
Սիրելի Norton ինչ եք կարծու՞մ, երբ հոգևորական խրատում է, դրանում վարկաբեկող ինչ կա?

[Շինարար]

Նաև զարմացնում է մեր հարգարժան տեր-հոր անհանդուրժողականությունը: :think

Ինչու՞, Դավիդուս ջան, նորությու՞ն է մեր հոգևորականության շրջանում անհանդուրժողականությունը:

Հ.Գ.
Ես էլ եմ ՀԱԵ հետևորդ, մկտրված չեմ ու մի տեսակ ցանկություն էլ չունեմ մկրտվելու :pardon

[Rammstein]

Հոգևորականը ունի օծում և չի կարելի նման անհարգալից արտահայտություներ անել թե´ եկեղեցու, թե´ հոգևորականներիի հանդեպ:

Ճիշտ է, օծված են, բայց այդ օծումը չպետք է դառնա քննադատություններից պատսպարվելու միջոց:


Իսկ ով ասեց որ Վեհափառ հայրապետը նախկին ԿԳԲշնիկ է մի գուցե լավ իմֆորմացված չեք?

Չեմ ասի, թե ով ասեց, բայց կասեմ, որ բավականին լավ եմ ինֆորմացված: Կոնկրետ ԿԳԲում աշխատելու-չաշխատելու մասին չգիտեմ, բայց էդ տիպի մարդկանցից է:

[հովարս]

Չնայած նոր կայք նայեցի կարծես առաքելական եկեղեցու հոգևորական է, այդ պարագայում չեմ հասկանում

Վերը նշվածը ո՞ր տեղ նկատեցիր:

[Artgeo]

Շատ սխալ եք կարծում:
Միայն ուրախ կլինեմ, եթե սխալված լինեմ և Հայ Առաքելական եկեղեցին լինի իսկական հոգևոր կենտրոն հայ ժողովրդի համար... Իշխանությունից տարանջատված, մաքուր ու անարատ... Հանդուրժող, կրթող, լուսավորող Եկեղեցի և հոգևորականներ: Ուրախ կլինեմ, եթե ունենանք Վազգեն Առաջինի նման Կաթողիկոս...

Ի՞նչ ունենք այսօր... Ագրեսիվ ու անհանդուրժող «հոգևորականներ», որոնց խոսելու ձևը ավելի նման է «Մեկ ազգ»-ի պաստառների, քան հոգևորականի պարզ ու հանգիստ խոսակցության: Մնացածի մասին նույնիսկ խոսել չեմ ուզում: Բայց... ես, ում մանկուց սովորացրել են սիրել ու հարգել եկեղեցուն, ներկայիս ՀԱԵ-ն հրաժարվում եմ ընդունել այնպիսին, ինչպիսին այն այսօր է:

Իմ եկեղեցին ու հոգևորականներն ուրիշ են: Չեմ ուզում Վստահության դուռ, հույսի լուսամուտ, Հասցեն անփոփոխ՝ Եվրոստան ույուտ...

[հովարս]

Վերջին հաշվով եկեղեցու լավն ու վատը, ճիշտն ու սխալը ձեզանից է գալիս, ինչպես ասացվածքն է ասում «ինչպիսին ժողովուրդն է այնպիսին քահանան է»: Եթե ուզում եք եկեղեցին ճիշտ լինի, ուրեմն սկսեք ձեզանից: Ինչու՞ եք այդքան ատելությամբ լցված ՀԱԵ ի հանդեպ , ձեր եկեղեցիները ինչո՞վ են լավը, որովհետև ձե'րն է: Դիսկոտեկայով պաշտամունքն է լավ թե եվրոդռներով տաճարը:
Եթե դուք ձեզ հավատացյալ եք համարում, բարի եղեք հարգել Աստծո սպասավորին, ինչպես Դավիթը Սավուղին

[My World My Space]

Սկսենք նրանից, որ գլուխները պատով են տալիս, թե եկեղեցին խանութ են համարում: Բայց եթե մարդ եկեղեցու արտաքին տեսքի որևէ հատված վերանորոգումից հետո նմանեցնում է ավելի շատ խանութի ցուցափեղկի, քան այն կառույցի, որը տեսնելու մենք սովոր ենք փոքրուց, ապա էս դեպքում մեղքը տվյալ անձնավորությանը չէ:

Դավիթի հետ լիովին համաձայն եմ:
Ինքս էլ ՀԱԵ հետևորդ եմ, ու իմ համար թանկ են մեր հոգևոր կենտրոնների յուրաքանչյուր քարը:
Ավելին՝ «վաստակավոր» քավոր եմ. արդեն 15 սանիկ ունեմ, ու 15 հոգու հավատի համար «պատասխանատու» եմ:
Մյուս կողմից չեմ ընդունում էսօրվա եկեղեցապետերին: Ոչ հավատ են ներշնչում, ոչ պատկառանք: Վազգեն Ա Վեհափառից հետո ցավոք չունենք արժանի Հայրապետ, որն ունակ լինի ժողովրդին առաջնորդելու: Գարեգին Ա-ի կարճ գահակալումը ինձ մոտ ասոցացվում է Ոսկե ձկնիկ ռեստորանն օրհնելու հետ: Իսկ այս մյուսին ամեն անգամ տեսնելիս արյունս եռում է, երբ հիշում եմ ապրիլ 24-յան հարցազրույցը, մի քանի տարի առաջ և իրա ժպտադեմ հայացքը: Ի վերջո Կաթողիկոսը պիտի եկեղեցաշինության մարմաջով չտառապի, այսինքն դա ոչ թե եկեղեցաշինության , այլ շինարարության փողերի մարմաջ է: Կաթողիկոսի աչքերն ու ականջները փակ են ժողովրդի համար: Նա չի ուզում լսել: Ու եթե կաթողիկոսը չի ուզում հարգել ու լսել իր հոտի կարծիքը, նա ինձ համար կաթողիկոս չէ:

Հարգարժան Տեր հորը ներողություն ենմ խնդրում, իր կաթողիկոսի հանդեպ մտածածս ազատորեն արտահայտելու համար, Բայց Գարեգին Բ-ին միայն մի բան է մնում՝ հրաժարվել կաթողիկոսական գահից, ու եթե հնում նման դեպքում նա դրանից հետո կարող էր անցնել ճգնարան, Գարեգինը հանգիստ կարող է իրեն հանձնել իր բիզնեսների կառավարմանը:

Որհնեա Տե՛ր Հայր

[Varzor]

Հովարս ջան, մարդու առաջացման վերաբերյալ իմ կարծիքը հետևյալն է: Ես ընդունում եմ էվոլյուցիոն տեսությունը, բայց չեմ կարծում, որ դա պատահականության արդյունք է...: Ընդունում եմ նաև արարչագործությունը, բայց ոչ բառացի, ինչպես գրված է Աստվածաշնչում: Չեմ ընդունում այն թեորիան, թե իբր կենդանի օրգանիզմները ստատիկ են և ենթական չեն փոփոխության ու իսկզբանէ հենց այդպես էլ ստեղծվել են: Բայց ընդունում եմ, որ կենդանի օրգանիզմը շունչ է առնում Արարչից իր մասինկը ստանալով՝ այսինքն հոգին:

Ինչ վերաբերվում է հեթանոսական մշակույթին: Մենք համարյա թե ստույգ տեղեկություններ չունենք այդ ժամանակաշրջանի վերաբերյալ և միանշանակ չենք կարող ասել, որ հույներից կամ պարսիկներից է վերցված: Ես տեսակետներ եմ լսել, որ նրանք են մեզնից վերցրել: Իսկ իմ կարծիքով, բոլորով մի սկզբնաղբյուրից ենք վերցրել, որը ոչ հունական է, ոչ պարսկական, ոչ էլ հայկական: Բայց դա չէ կարևորը, այլ այն, որ սկսած քրիստոնեության ընդունման օրվանից, եկեղեցին աղաղակում է, թե հեթանոսությունը վայրենիների կրոն է, որը չի տեղավորվում ոչ մի տրամաբանության մեջ...

հ.գ. ...ես ուղակի փորձում եմ առաջին հայացքից իրար հակադիր թվացող բաները համադրել ու ասեմ քեզ, որ շատ հետաքրքիր բաներ են ստացվում...

Բայց Աստվածաշնչում շատ լավ էլ գրված է "...եկեք ստեղծենք մարդուն..." "...հողից շինեց և ռունգերից չունչ փչեց...": Բա հնադարյան մարդիք ոնց պատմեին, որ "...աճացրել էին լաբորատորիայում..."
"...թոքերի վիտիլյացիա կատարեցին, դեֆիբրիլյատորով սիրտը աշխատացրին ..." :)
Կենդանի օրգանիզմները ստատիկ են իրենց գենոտիպի շրջանակներում` կապիկը մարդ չի դառնա: Վերջին սենսացիաներից մեկն այն է, որ գտել են մարդու ոսկոր նույն շերտում, որտեղ դինոզավրերն են` իրար կողքի գտել են մարդու և դինոզավրի հետք: Այսինքն մարդը մոտ 2մլն. տարի է երկրագնդի վրա է !!! ???
Կան կենդանի օրգանիզմներ, որոնք, ըստ բրածո տվյաների չեն փոփոխվել վերջին 400մլն տարիների ընթացքում և հիմա էլ կենդանի են` չեն վերացել:
Իսկ այսպես կոչված էվոլյուցիան ընդամենը բնական սելեկտիվ ընտրությունն է: Մարդը նույնպես նպաստել է այդպիսի "էվոլյուցիային"` շների, ձիերի, մի խոսքով ընտանի կենդանիների բազմազանությունը, որը ստացվել է մարդու սելեկտիվ աշխատանքի շնորհիվ: Շատ հնարավոր է , որ մեզ (ի նկատի ունեմ մարդկանց) էլ են սելեկցիայի ենթարկել (և նույնիսկ մինչև հիմա ենթարկում են): Կրոնական տեսանկյունից այդ սելեկցիան հոգևոր է:

Ինչ վերաբերում է հեթանոսությանը, ապա ուշ-հայկանան հեթանոսությունը արիների ցեղերի մոտ ձևավորված պանթեոնի ուրույն վերարտադրություն է, սակայն անվանումներով ավելի մոտ է կանգնած իրանականին (ավելի կոնկրետ զրադաշտականին): Թե ով ումից է վերցրել արդեն էական չէ` մենք քրիստոնյա ենք, իսկ պարսկիների մեծամասնությունը` մուսուլման: Բայց արի ու տես, որ զրադաշտականությունը պահպանվել է, իսկ հայ-հեթանոսները ի հայտ են եկել բավականին վերջերս:
Ի դեպ զրադաշտական հիմնական գիրքը Ավեստան հնդկական վեդաների հետ միասին համարվում է արիների լեզվի ուսումնասիրման հիմնական աղբյուր:
Հատկանշական է, որ 21-րդ դարում մարդիք դեռևս հավատում են բնական տարբեր երևույթներ ներկայացնող աստվածներին:

[Տեր_Համբարձում]

Աստված օրհնի ձեզ բոլորիտ:
Անշուշտ իմ զայրութը իր նպատակետը ունի, իմ զայրութը վիրավորանք չէ դրանք հորդոր են որոշ հայացքների ոչ ճիշտ դասավորության: Այժմ կփորձեմ բացատրել ինչի համար են հորդորները և միասին կքնարկենք ձեր մտահոգությունները:
Իսկ հոգևորականների կամ Վեհափառ հայրապետի վերաբերյալ ասեմ:
Այսօր Հայ Առաքելական Եկեղեցին չի գտնվում կատարելության գագաթնակետին, սակայն իր առաքելության մեջ հաստատ է և դրանով իսկ ծաղկում է ապրում: Հարգելիներս ես թերևս մեծ կասկածով եմ լցված այն մարդկանց հանդեպ, ովքեր՝ անձամբ ճանանչելով Վեհափառ հորը, նման կարծիքնե կարող են արտաբերել և զայրանում եմ արտաքին ատրիբուտների վրա կատարած մեծ քննադատություններինց: Վեհափառ հայրապետը սրտի մեծ ցավով և նախաձեռնությամբ է լցված իր հոտի հանդեպ և կասկածից վեր է, որ տարիներ անց մենք բոլորս չենք տեսնենելու դրա դրական արդյունքը: Նախ և կասկածով եմ լցված այն անձանց հանդեպ, ովքեր իրոք անձամբ ճանանչում են մի քանի քահանաների և կարող են իրենց հասցեին վատը խոսեն: Իմ խնդրանքը և հորդորն է ձեզ երևույթներին և իրողություններին նայել հոգևոր աչքերով դա ձեզ կօգնի մերձենալ Աստծուն, ոչ թե հեռանալ Աստծուց:
Օրնություններով Տեր Համբարձում քահանա

[My World My Space]

Աստված օրհնի ձեզ բոլորիտ:
Անշուշտ իմ զայրութը իր նպատակետը ունի, իմ զայրութը վիրավորանք չէ դրանք հորդոր են որոշ հայացքների ոչ ճիշտ դասավորության: Այժմ կփորձեմ բացատրել ինչի համար են հորդորները և միասին կքնարկենք ձեր մտահոգությունները:
Իսկ հոգևորականների կամ Վեհափառ հայրապետի վերաբերյալ ասեմ:
Այսօր Հայ Առաքելական Եկեղեցին չի գտնվում կատարելության գագաթնակետին, սակայն իր առաքելության մեջ հաստատ է և դրանով իսկ ծաղկում է ապրում: Հարգելիներս ես թերևս մեծ կասկածով եմ լցված այն մարդկանց հանդեպ, ովքեր՝ անձամբ ճանանչելով Վեհափառ հորը, նման կարծիքնե կարող են արտաբերել և զայրանում եմ արտաքին ատրիբուտների վրա կատարած մեծ քննադատություններինց: Վեհափառ հայրապետը սրտի մեծ ցավով և նախաձեռնությամբ է լցված իր հոտի հանդեպ և կասկածից վեր է, որ տարիներ անց մենք բոլորս չենք տեսնենելու դրա դրական արդյունքը: Նախ և կասկածով եմ լցված այն անձանց հանդեպ, ովքեր իրոք անձամբ ճանանչում են մի քանի քահանաների և կարող են իրենց հասցեին վատը խոսեն: Իմ խնդրանքը և հորդորն է ձեզ երևույթներին և իրողություններին նայել հոգևոր աչքերով դա ձեզ կօգնի մերձենալ Աստծուն, ոչ թե հեռանալ Աստծուց:
Օրնություններով Տեր Համբարձում քահանա

Տեր Հայր, ցավով նշեմ, որ նաև անձամբ եմ ճանաչում կաթողիկոսին:
Ի դեպ կաթողիկոսի պարագային ասեմ, որ ամենևին էլ պարտադիր չէ անձամբ ճանաչել նրան: Վստահ եմ Վազգեն Վեհափառին էլ շատ քչերն էին անձամբ ճանաչում:
Փաստը մնում է փաստ, որ այժմյան կաթողիկոսը սեր ու հարգանք չի վայելում ժողովրդի մոտ: Եվ դրա պատճառները բազում են: Հենց թեկուզ Երևանի կենտրոնում եկեղեցիների կառուցումը պատմական և ճարտարապետական կարևոր շինությունները քանդելու հաշվին: Այն կաթողիկոսը որը չի հարգում իմ պատմությունը՝ իմ կաթողիկոսը չէ: Ով չի լսում իմ բողոքի ձայնը և չի դադարեցնում իր գործողությունները, նա իմ կաթողիկոսը չէ: նա կաթողիկոսն է այն բարերարի, որի փողերով եկեղեցի է կառուցում: Որովհետև հանուն եկեղեցին կառուցելու, նա չի լսում իր հոտի ձայնը, ավելին Մամլո դիվանի պատասխանատուն հայտարարում է, թե Եկեղեցու ձևը որոշում է բարերարը, կաթողիկոսը միայն տվել է իր համաձայնությունը: Իսկ եկեղեցին ու՞մ համար է կիսահռետորական հարցը մնում է անպատասխան.... Կաթողիկեն իրավամբ կարող էր դառնալ մեր մայրաքաղաքի ամենահին ու ամենագեղեցիկ զարդերից մեկը: Բայց այժմ ստիպված է մնալ բարերարի կնոջ, կամ չգիտեմ զոքանչի անունը կրող եկեղեցու ստվերում:
Ողջ լեր:

[My World My Space]

1700 տարվա մեջ 130 եւ ավելի կաթողիկոսներ երբեւէ չմտաբերեցին, որ Մարիամ Աստվածածնի մոր անունը Աննա է եւ Մեծ Հայքի տարածքում տասնյակ հազարավոր եկեղեցիներից ոչ մեկը չանվանեցին Սուրբ Աննա: Այս մասին ասաց Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող հիմնադրամի նախագահ, հուշարձանագետ Սամվել Կարապետյանը:


Նրա խոսքով, քրիստոնեության ընդունումից հետո Մեծ Հայքի տարածքում երբեւէ Սուրբ Աննա անունով ոչ մի գավառում, գյուղում եկեղեցի, մատուռ, վանք չի եղել: Իսկ թե ինչու չի եղել, Սամվել Կարապետյանն ասաց, որ դա հարգված եւ ընդունված սուրբ չի եղել:


«Ճիշտ է` մենք օտար սրբեր շատ ենք հարգել, պատվել, բայց մինչեւ Սուրբ Աննա չենք հասել: Որքան ազգն այլասերվեց, այնքան օտար երեւույթներ ու անուններ մտան մեր իրականություն, ինչպես օրինակ Սուրբ Նիկողայոսը»,- ասաց Սամվել Կարապետյանը` հավելելով, որ 20-րդ դարում օտար ափերում ունեցել ենք մի քանի Սուրբ Աննա եկեղեցին, որոնք օտար ազդեցության արդյունք են: Սամվել Կարապետյանի փոխանցմամբ`Հայաստանում մեկ Սուրբ Աննա ունենք, որը գտնվում է Վայքում, այն կառուցել է Ռուսաստանի հայերի միության նախագահ Արա Աբրահամյանը եւ իր մոր եւ աղջկա անվան պատվին` օծել Սուրբ Աննա:
«Հիմա էլ Կաթողիկե եկեղեցին են ուզում Սուրբ Աննա կոչեն: Սա էլ, մեր չար բախտից, հովանավորի կնոջ անունն է: Իհարկե կաթողիկոսն ասաց, որ դա Մարիամ Աստվածածնի մոր անունն է»,- ասաց Սամվել Կարապետյանը:
http://news.am/arm/news/57568.html

Եվ ի՞նչ Տեր Հայր...
Հասել է այնտեղ, որ շուտով ամեն մեկն իր մոր կամ կնոջ անունով եկեղեցի կունենա: Եվ այսքանից հետո համարձակվում եք ասել, որ կաթողիկոսը ճի՞շտ է շարժվում....


Կաթողիկոսը գործով պետք է ապացուցի, որ արժանի է Հայրապետ կոչումին: Ես այդ գործը չեմ տեսնում:

[Erkrazi]

Վերջին հաշվով եկեղեցու լավն ու վատը, ճիշտն ու սխալը ձեզանից է գալիս, ինչպես ասացվածքն է ասում «ինչպիսին ժողովուրդն է այնպիսին քահանան է»: Եթե ուզում եք եկեղեցին ճիշտ լինի, ուրեմն սկսեք ձեզանից: Ինչու՞ եք այդքան ատելությամբ լցված ՀԱԵ ի հանդեպ , ձեր եկեղեցիները ինչո՞վ են լավը, որովհետև ձե'րն է: Դիսկոտեկայով պաշտամունքն է լավ թե եվրոդռներով տաճարը:
Եթե դուք ձեզ հավատացյալ եք համարում, բարի եղեք հարգել Աստծո սպասավորին, ինչպես Դավիթը ՍավուղինՊատվերով չեն հարգում, առավել ևս ավետարանի օրինակներով:Կարող եք ասել, թե ՀԱԵ-ն ինչ դեր է կատարում այսօր, ինչի համար հարգենք? թե հոգևոր հովիվ են, թող տեր կանգնեն իրենց ժողովրդին, թե ապաշնորհ են թող խոստովանեն, թե իշխանություններին ենթակա բեմ են, լծակ ժորովրդի վրա լրացուցիչ ազդեցության համար, թող նույնպես խոստովանեն, Աստված մեծ է կների:Ինչպես ռուսներն են ասում; " Նե ռիբա նե մյասո":

[հովարս]

Պատվերով չեն հարգում, առավել ևս ավետարանի օրինակներով:Կարող եք ասել, թե ՀԱԵ-ն ինչ դեր է կատարում այսօր, ինչի համար հարգենք? թե հոգևոր հովիվ են, թող տեր կանգնեն իրենց ժողովրդին, թե ապաշնորհ են թող խոստովանեն, թե իշխանություններին ենթակա բեմ են, լծակ ժորովրդի վրա լրացուցիչ ազդեցության համար, թող նույնպես խոստովանեն, Աստված մեծ է կների:Ինչպես ռուսներն են ասում; " Նե ռիբա նե մյասո":

Եթե չհասկացար կրկնեմ, ինչպիսին դու ես այնպիսին քո առաջնորդը: Նախ ինքդ քեզ քննիր, հետո ուրիշին դատիր, սա որպես խորհուրդ:

[Tig]

Վերջին հաշվով եկեղեցու լավն ու վատը, ճիշտն ու սխալը ձեզանից է գալիս, ինչպես ասացվածքն է ասում «ինչպիսին ժողովուրդն է այնպիսին քահանան է»: Եթե ուզում եք եկեղեցին ճիշտ լինի, ուրեմն սկսեք ձեզանից: Ինչու՞ եք այդքան ատելությամբ լցված ՀԱԵ ի հանդեպ , ձեր եկեղեցիները ինչո՞վ են լավը, որովհետև ձե'րն է: Դիսկոտեկայով պաշտամունքն է լավ թե եվրոդռներով տաճարը:
Եթե դուք ձեզ հավատացյալ եք համարում, բարի եղեք հարգել Աստծո սպասավորին, ինչպես Դավիթը Սավուղին

Էհե, էս ուր հասանք:
Քո մեջբերած ասածվածքը ես երբեք չեմ լսել... Քո ասելով, ժողավուրդնա քահանային օրինակ ծառայո՞ւմ: Իսկ ես մտածում էի, թե քահանան պիտի օրինակ լինի հասարակ ժաղավրդի համար: Հարգանքը օդից չի ընկնում, եթե Աստծո սպասավորը չի վաստակու այդ հարգանքը, ոչ ոք իրավունք չունի հասարակ քաղաքացուց պահանջել, որ հարգի Աստծո սպասավորին:
Ճիշտ ես ասում ամեն մեկս պիտի մեզնից սկսենք: Ու ես հենց տենց էլ արել ու ու ինձնից սկսելու առաջին քայլը եղել ա ինքս իմ մեջ մեր եկեղեցուց հրաժարվելը, որպիսի ոչ ես լինեն նրա նման, ոչ էլ ինքը իմ նման...
Խնդիրը իմ մեջ գալիս է նաև նրանից, որ իմ համար կրոն հասկացությունը կորցրել է իր իմաստը: Ու այդտեղից էլ գալիս է իմ հեշտ հրաժարումը: Եթե լավը չի ուրեմն իմը չի: Իսկ այ մեր պետությունից դեռ չեմ կարող հարաժարվել, քանի որ ինչքան էլ լավը չլինի, իմ համար դեռ հայ լինելը չի կորցրել իր իմաստը: Այ եթե ազգություն գաղափարն էլ վերանա իմ միջից... բայց դա արդեն շատ խորն ա նստած:

[Skeptic]

Վերջին սենսացիաներից մեկն այն է, որ գտել են մարդու ոսկոր նույն շերտում, որտեղ դինոզավրերն են` իրար կողքի գտել են մարդու և դինոզավրի հետք: Այսինքն մարդը մոտ 2մլն. տարի է երկրագնդի վրա է !!! ???

Կան կենդանի օրգանիզմներ, որոնք, ըստ բրածո տվյաների չեն փոփոխվել վերջին 400մլն տարիների ընթացքում և հիմա էլ կենդանի են` չեն վերացել:

Հղումներ կտա՞ք, եթե դժվար չէ:

[My World My Space]

օրինակ այ սա. անունը չգիտեմ բայց ահավոր հնություն ա

http://www.photodrom.com/netcat_files/87/108/h_d917a80f64f43dd1ed03200cef8eeeab

[Varzor]

Հղումներ կտա՞ք, եթե դժվար չէ:

Առաջին գրածիս համար, ցավոք, հղում չեմ կարող տալ` չեմ հիշում, թե որ կայքում եմ կարդացել, նույնիսկ հեռուստատեսությամբ եմ դիտել:

Իսկ 2-րդի համար` բավական է ցանկացած կենսաբանության տեղեկատույում նայել նաուտիլուս ծովային գլխոտանի կակղամորթի մասին, օրինակ` http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9D%D0%B0%D1%83%D1%82%D0%B8%D0%BB%D1%83%D1%81:

[Varzor]

օրինակ այ սա. անունը չգիտեմ բայց ահավոր հնություն ա

http://www.photodrom.com/netcat_files/87/108/h_d917a80f64f43dd1ed03200cef8eeeab

Անունը նաուտիլուս է` գլխոտանի կակղամորթ, ութոտնուկի "բարեկամն" է:

[հովարս]

Եվ ի՞նչ Տեր Հայր...
Հասել է այնտեղ, որ շուտով ամեն մեկն իր մոր կամ կնոջ անունով եկեղեցի կունենա:....


Քա՛վ լիցի

[հովարս]

Այսինքն մարդը մոտ 2մլն. տարի է երկրագնդի վրա է !!! ???
Կան կենդանի օրգանիզմներ, որոնք, ըստ բրածո տվյաների չեն փոփոխվել վերջին 400մլն տարիների ընթացքում և հիմա էլ կենդանի են` չեն վերացել:

Մի գիտ. ինստիտուտ էլ ապացուցել է որ լուսինը ունի մոտ 12000տ. գոյություն, և դա հաշվել են լուսնի վրա նստած տիեզերական փոշու շերտից: Նմանապես և արևը՝ ինչ որ ճառագայթների ազդեցության հետևանքները հաշվարկելով:
Ո՞րտեղից այդ միլոնները...????

[Erkrazi]

Եթե չհասկացար կրկնեմ, ինչպիսին դու ես այնպիսին քո առաջնորդը: Նախ ինքդ քեզ քննիր, հետո ուրիշին դատիր, սա որպես խորհուրդ:

Ի սկզբանե սխալ համեմատություն է և կարիք չկա երկու անգամ կրկնել, դրանից Ձեր հեղինակությունը չի աճում:

[Erkrazi]

Վերջին սենսացիաներից մեկն այն է, որ գտել են մարդու ոսկոր նույն շերտում, որտեղ դինոզավրերն են` իրար կողքի գտել են մարդու և դինոզավրի հետք: Այսինքն մարդը մոտ 2մլն. տարի է երկրագնդի վրա է !!! ???Պատճառը մեխանիկական բնույթի է, ոսկորը տեղափոխվել է ջրի (հեղեղի) միջոցով:Դինոզավրերը մասամբ վերացել, մասամբ ել վերածվել են թռչունների 65 միլիոն տարի առաջ, Կրոմանյոնցին(մեր տեսակը) 20 հազար տարին չի բոլորել:

Կան կենդանի օրգանիզմներ, որոնք, ըստ բրածո տվյաների չեն փոփոխվել վերջին 400մլն տարիների ընթացքում և հիմա էլ կենդանի են` չեն վերացել:
Իսկ այսպես կոչված էվոլյուցիան ընդամենը բնական սելեկտիվ ընտրությունն է:
Էվոլուցիան սխալ տեսություն է, և կապ չունի տեսակների ծագման հետ:

[Արէա]

Էվոլուցիան սխալ տեսություն է, և կապ չունի տեսակների ծագման հետ:

:o ինչի՞ց վերցրիր

Գոնե ասեք "իմ կարծիքով", "ես գտնում եմ", "կարծում եմ": Թե չէ միանգամից "էվոլուցիան սխալ տեսություն է":

Հետաքրքիր մարդիկ ենք :think

[Erkrazi]

:o ինչի՞ց վերցրիր

Գոնե ասեք "իմ կարծիքով", "ես գտնում եմ", "կարծում եմ": Թե չէ միանգամից "էվոլուցիան սխալ տեսություն է":

Հետաքրքիր մարդիկ ենք :thinkԱրէա ջան, ես տեր եմ իմ պնդմանը, եթե հետաքրքիր է համեցիր Դարվինիզմ թեման:

[Sambitbaba]

Արէա ջան, ես տեր եմ իմ պնդմանը, եթե հետաքրքիր է համեցիր Դարվինիզմ թեման:

http://video.mail.ru/bk/jjeka/_myvideo/64.html

Իսկ այս մասին դարվինիզմը որևէ բան ասու՞մ է...

[Varzor]

Մի գիտ. ինստիտուտ էլ ապացուցել է որ լուսինը ունի մոտ 12000տ. գոյություն, և դա հաշվել են լուսնի վրա նստած տիեզերական փոշու շերտից: Նմանապես և արևը՝ ինչ որ ճառագայթների ազդեցության հետևանքները հաշվարկելով:
Ո՞րտեղից այդ միլոնները...????

Այնտեղից, որ նույն կակղամորքներին գտել են Հիմալայների բարձր գագաթների վրա:
ՀԻմալայան լեռնաշղթան հրաբխային չէ, այլ ծալքաբեկորային և առաջացել է Հինդուստան թերակղզու և Եվրասիա մայրցամաքի բախման արդյունքում: Դե եթե ապացուցեն, որ Հիմալայները 12000 տարվա պատմություն ունեն, ուրեմն միլիոնները սխալ են :)
Այս "փոքրիկ" թվերը հիմնականում ընդունելի են Աստվածաշնչի կողմնակիցների կողմից: Ըստ աստվածաշնչի մարդկության տարիքը 6000-ից մի փոքր ավելին է` այսինքն մ.թ.ա. 5-րդ հազարամյակը համարում են երկիր մոլորակի վրա մարդու ստեղծման ժամանակը: Սակայն սա ոչ մի գիտական հիմնավորում չունի, չնայած բազմաթիվ "գիտնականներ" փորձել են ապացուցել:
Իհարկէ չեմ բացառում, որ այն երկրաբանական և տիեզերական պրոցեսները, որոնք հիմա ընդանում են հարյուրամյակների ընթացքում, ժամանակին, մի քանի հազար տարի առաջ ընթացել են մի քանի տարում` մեծ արագացմամբ: Օրինակ հիմա, եթե չեմ սխալվում Հիմալայները տարեկան 3սմ-ով տեղաշարժվում են, սակայն չի բացառվում որ դա ժամանակին կազմել է 3մ կամ 30մ, նույնիսկ կիլոմետրեր:
Խնդիրը կայանում է միայն օրգանական և անօրգանական միացությունների տարիքի որոշման մեթոդների տարբերության մեջ: Տարբեր մեթոդներ, կախված ուսումնասիրվող օգյեկտի հնությունից, տալիս են տարբեր արդյունքներ և ունեն տարբեր ճշտության աստիճաններ, երբեմն այդ ճշտության աստիճանը կարող է հասնել պլյուս-մինուս մլն տարիներ մակարդակին, այնպես որ առայժմ ոչինչ հստակ և վերջնական ապացուցված չէ:
Սակայն մյուս համաշխարհային կրոնները տալիս են մարդկության պատմության ավլի մեծ տարիք, մասնավորապես` հինդուիզմն ու բուդդիզմը:

[Varzor]

Պատճառը մեխանիկական բնույթի է, ոսկորը տեղափոխվել է ջրի (հեղեղի) միջոցով:Դինոզավրերը մասամբ վերացել, մասամբ ել վերածվել են թռչունների 65 միլիոն տարի առաջ, Կրոմանյոնցին(մեր տեսակը) 20 հազար տարին չի բոլորել:
Էվոլուցիան սխալ տեսություն է, և կապ չունի տեսակների ծագման հետ:

Հեղեղը հետք է տեղափոխել?? Ուշադիր չես :) Ես ոսկորից բացի գրել էի նաև հետքի մասին:
Իսկ ինչ են ներկայիս հսկա սողունները ?? Նույն կոկորդիլոսը, կամ ասենք վարանները և այլ հսկա մողեսներ?
Կամ ինչպես կարող էր սողունը վերածվել թռչունի??
Պատկերացնեւմ էք, մի ժամանակ հետո թռչող կոկորդիլոսիկ :)
Էդ բանական մարդու (ոչ թե կրոմանյոնցու) 20000 տարեկան լինելը ես էլ եմ հիշում դպրոցական դասգրքից :) Մի փոքր առաջ էլ 30000 էին ասում :)
Վերջին գտածոները խոսում են արդեն այն մասին, որ մարդիք ապրել են նաև նեանդերթալցիների հետ միասին, նույնիսկ կերելեն վերջիններիս :)
Վերջապես մարդկությանն ավելի շատ հուզում է ոչ թե մարդկության տարիքի խնդիրը, այլ թե ՈՎ Է ՍՏԵՂԾԵԼ: Տարիքի խնդիրը հուզում է նույնիսկ հավատացյալներին, որոնք "գիտեն թե ով է ստեղծել" և ելնելով այդ տարիքից փորձում են մյուս կրոններին ապացուցել, որ նրանք սխալվում են:
Բայց միևնույն է ամենահուզող հարցը թե ԻՆՉՈՒ ԵՆ ՍՏԵՂԾԵԼ??
Այ սա է, որ առայժմ ոչ մի տեսական կամ գործնական ապացույցներ չունի, բացի տարբեր կրոնների բացատրություններից:


Պատճառը մեխանիկական բնույթի է, ոսկորը տեղափոխվել է ջրի (հեղեղի) միջոցով:Դինոզավրերը մասամբ վերացել, մասամբ ել վերածվել են թռչունների 65 միլիոն տարի առաջ, Կրոմանյոնցին(մեր տեսակը) 20 հազար տարին չի բոլորել:
Էվոլուցիան սխալ տեսություն է, և կապ չունի տեսակների ծագման հետ:

Էվոլյուցիան չի կարող լինել սխալ տեսություն :) որովհետև դա տեսություն չէ, այլ երևույթ` էվոլյուցիա=զարգացում:
Եթե խոսքը գնում է Դարվինի Էվոլյուցիոն տեսության մասին, ապա այն ոչ թե սխալ է , այլ հերքված է!!! Տեսությունները նրա համար են, որ հերքվեն կամ ապացուցվեն :)

Էվոլյուցիան, որպես երևույթ կենդանի օրգանիզմների կյանքում, գոյություն ունի նաև այժմ: Տեսակները զարգանում են, սակայն մնում են իրենց տեսակի մեջ` նոր տեսակների չեն վերափոխվում:
Նաև կա սելեկցիոն էվոլյուցիան, որը կատարվում է մարդու կողմից, ինչպես նաև բնական ճանապարհով:
Ինքը սելեկցիան` էվոլյուցիա չէ: Միշտ չէ, որ սելեկցիան կատարվում է զարգացման նպատակով:

[Erkrazi]

http://video.mail.ru/bk/jjeka/_myvideo/64.html

Իսկ այս մասին դարվինիզմը որևէ բան ասու՞մ է...

Շոու-բիզնեսի նպատակով հերթական կեղծարարություն է:

[հովարս]

Ի սկզբանե սխալ համեմատություն է և կարիք չկա երկու անգամ կրկնել, դրանից Ձեր հեղինակությունը չի աճում:

Որքանով հասկացա դուք հեղինակության համար եք գրառումներ անում, դե ինչ....? հաջողություն եմ մաղթում:

[Erkrazi]

Հեղեղը հետք է տեղափոխել?? Ուշադիր չես :) Ես ոսկորից բացի գրել էի նաև հետքի մասին:Հտքերը նույնպես քարանում են, լսել էս? կոնկրեցիաների մասին:

Իսկ ինչ են ներկայիս հսկա սողունները ?? Նույն կոկորդիլոսը, կամ ասենք վարանները և այլ հսկա մողեսներ?Կեսաբանությունը և հնեաբանությունը գիտություններ են; դինոզավրնարի կարգը ունի անատոմյական, և հերևաբար ֆիզիոլոգիական տարբերություններ, որոնք իմանալով հաստատ չես շփոթի նրանց կոկորդիլոսների և թեփուկամորդերի հետ:

Կամ ինչպես կարող էր սողունը վերածվել թռչունի??Արոմարֆոզ, կամ կարուցվածքային-ֆիզիոլոգիական առաջընթաց հասկացությունը սահմանել է ակադեմիկոս Սեվերցովը; սովորել երբեք ուշ չէ:

Պատկերացնեւմ էք, մի ժամանակ հետո թռչող կոկորդիլոսիկ :)Գնահատում եմ քո հոմորը:

[Erkrazi]

Որքանով հասկացա դուք հեղինակության համար եք գրառումներ անում, դե ինչ....? հաջողություն եմ մաղթում:

Նեղանալու կամ կրկնելու փոխարեն, Դուք պետք է, պահպանելով վիճաբանության էթիկան' ապացուսեիք Ձեր առաջադրեծ թեզի ճշմարտացիությունը:

[Moonwalker]

Մոդերատորական. ավելի շատ կենսաբանությանը, քան կրոնին վերաբերվող քննարկումները շարունակեք համապատասխան թեմայում (http://www.akumb.am/showthread.php/18113-%D4%B4%D5%A1%D6%80%D5%BE%D5%AB%D5%B6%D5%AB%D5%A6%D5%B4/page74):

[հովարս]

Այնտեղից, որ նույն կակղամորքներին գտել են Հիմալայների բարձր գագաթների վրա:
ՀԻմալայան լեռնաշղթան հրաբխային չէ, այլ ծալքաբեկորային և առաջացել է Հինդուստան թերակղզու և Եվրասիա մայրցամաքի բախման արդյունքում: Դե եթե ապացուցեն, որ Հիմալայները 12000 տարվա պատմություն ունեն, ուրեմն միլիոնները սխալ են :)
Այս "փոքրիկ" թվերը հիմնականում ընդունելի են Աստվածաշնչի կողմնակիցների կողմից: Ըստ աստվածաշնչի մարդկության տարիքը 6000-ից մի փոքր ավելին է` այսինքն մ.թ.ա. 5-րդ հազարամյակը համարում են երկիր մոլորակի վրա մարդու ստեղծման ժամանակը

Այդ ինստիտուտը Մուդիի ինստիտուտն է որ ապացուցել է այդ ժամանակահատվածը:


Սակայն սա ոչ մի գիտական հիմնավորում չունի, չնայած բազմաթիվ "գիտնականներ" փորձել են ապացուցել:

եթե հաշվի առնենք որ աշխարհի գերիշխող մասը հակաքրիստոնյաներ են, ապա պարզ է թե ինչու չի ապացուցվում, ամեն դեպքում չի էլ հերքվել:


Իհարկէ չեմ բացառում, որ այն երկրաբանական և տիեզերական պրոցեսները, որոնք հիմա ընդանում են հարյուրամյակների ընթացքում, ժամանակին, մի քանի հազար տարի առաջ ընթացել են մի քանի տարում` մեծ արագացմամբ: Օրինակ հիմա, եթե չեմ սխալվում Հիմալայները տարեկան 3սմ-ով տեղաշարժվում են, սակայն չի բացառվում որ դա ժամանակին կազմել է 3մ կամ 30մ, նույնիսկ կիլոմետրեր:

այդպես էլ կա:

հ.գ.
հսկաների և երկրամասերի բաժանման մասին գրված է Աստվածաշնչում:

[Varzor]

Հտքերը նույնպես քարանում են, լսել էս? կոնկրեցիաների մասին:
Ես էլ էի դրա մասին խոսում: Նույն շերտում (քարացած գետի հուն է) չեն կարող գտնվել դինոզավրի և "քշված բերված" մարդկային քարացած հետքերը: Նրանք առնվազն նույն ժամանակաշրջանում են մնացել, չեմ ասում, թե դինոզավրն ու մարդը իրար կողք քայլելով ու պաղպաղակ ուտելով զբոսնում էին գետի հունով: Բայց գոնե նույն ժամանակաշրջանում պետք է հետքերը մնաին, հակառակ դեպքում` կլինեին տարբեր շերտերում:

Կեսաբանությունը և հնեաբանությունը գիտություններ են; դինոզավրնարի կարգը ունի անատոմյական, և հերևաբար ֆիզիոլոգիական տարբերություններ, որոնք իմանալով հաստատ չես շփոթի նրանց կոկորդիլոսների և թեփուկամորդերի հետ:
Սա ընդամենը տեսություն է և մինչ այժմ վիճելի է: Նրանց անատոմիական կառուցվածքի մասին ահավոր քիչ տեղեկություններ են հայտնի: Միայն սոկրային կառուցվածքը շատ քիչ բան է տալիս:
Նույն դասակարգումով էլ հենց Կոմոդո կղզու վարանները ամենամոտն են կանգնած դինոզավրերին:
Նորից եմ ասում ասյ բոլորը, նաև իմ նախորդ ասածները` վարկածներ և տեսություններ են:

Արոմարֆոզ, կամ կարուցվածքային-ֆիզիոլոգիական առաջընթաց հասկացությունը սահմանել է ակադեմիկոս Սեվերցովը; սովորել երբեք ուշ չէ:
Գնահատում եմ քո հոմորը:

Դե ուրեմն գնամ սկսեմ բրոնզե զենքերի պատրաստում սովորելը :) կան բաներ, որ պետք չի սովորել` անիմաստ ժամանակի վատնում է կամ հնացած գիտելիք է :)
Արոմարֆրոզը ընդամենը հասկացություն է, որը հիմնված է Դարվինիզմի վրա` ոչ մի գիտական հիմնավորում, որ այդ սահմանման տակ է ընկնում նաև սողուն-թռչուն փոխակերպումը` ՉԿԱ:

Այս "հեքիաթներն" ավելի բարդ և անհասկանալի են դառնում ժամանակի ընթացքում հենց հորինողների համար:
Իրականում կենդանական տարբեր տեսակների կառուցվածքային նմանությունը, որն խեղաթյուրված ներկայացնում են "ժառանգում", "էվոլյուցիա", "կառուցվածքային առաջընթաց" և այլն, իրականում եվս եմկ ապացույցն են այն բանի, որ կենդանի օրգանիզմների ՍՏԵՂԾՄԱՆ հիմնարար տեխնոլոգիան ՆՈՒՅՆՆ է տարբեր կոնցեպտուալ կենդանական խմբերի համար:

Բերեմ, մի պրիմիտիվ օրինակ` մարդուն հասկանալի:
Առաջին համակարգիչները լամպային էին և հսկայածավալ, սակայն դանդաղագործ:
Փոխվեց ֆիզիկական կառուցվածքը` անցան կոնցեպտուալ նոր տարրին` տրանզիստորին: Սակայն ՏՐԱՄԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ չփոխվեց` համակարգիչը էլի նույն տրամաբանությամբ է գործում` 0, 1, +:
Սակայն նույն տրանզիստորը կիրառվեց նաև այլ տիպի սարքերի կառուցման համար, որոնց տրամաբանությունը խսիտ տարբեր է համակարգչայինից:
Սակայն և տրանզիստորի և լամպի գործունեության հիմքը էլեկտրականությունն է ու նյութերի էլ. հատկությունները` տրամաբանորեն և ըստ նշանակության լամպը և տրանզիստորը չեն տարբերվում, տարբերվու են միայն կառուցվածքային սխեմայով և ֆիզիկական տվյալներով:
Այսինքն.
1. կենդանի օրգանիզմենրի տրամաբանական նմանություն դեռ չի նշանակում նույն տեխնոլոգիայով ստեղծված լինելու մասին:
2. կենդանի օրգանիզմների նույն տեխնոլոգիայով ստեղծված լինելու նմանույթունը դեռ չի խոսում նրանց ստեղծման նույն տրամաբանության մասին:

Հետևանք` թռչունների և սողունների կառուցվածքային նմանությունը չի խոսում նրանց ժառանգականության մասին, տեխնոլոգիաները նույնն է, բայց տրամաբանությունը և արդյունքը տարբեր:

Իմ անձնական կարծիքով, բոլոր կենդանիների տեսակները ստեղծվել են առանձին-առանձին, սակայն մեկի ստեղծման համար օգտագործվել է, կամ հիմք է հանդիսացել մեկ այլ տեսակի տրամաբանական կամ կառուցվածքային սկզբունքը: Այսինքն, ստեղծման պրոցեսը ինքնին չէր կարող միանգամից լինել, այն եղել է շարունակական, եվ կենդանի օրգանիզմները հաջորդել են միմյանց:
Այ հենց այստեղ էլ "բնական ընտրության", չի բացառվում նաև ստեղծողի(ների) կողմից կատարված ընտության հետևանքով ունենք ներկայիս ֆլորան և ֆաունան` մնացել են այն տեսակները, որոնք ավելի ադապտացվող և ունիվերսալ էին, որոնց թույլ է տվել մնալ ստեղծողը և որոնց ստեղծել են հենց ներկայիս պայմաններում (այնպիսի պայմաններում, որ նման էին ներկայիս բնակլիմայական պայմաններին):
Այսինքն դեռևս կան տեսակներ, որոնք "բնական ընտրության" պրոցեսով լիարժեք չեն անցել` երիտասարդ են: Նունիսկ մարդու ազդեցությամբ է, որ որոշ տեսակներ վերացել են և շարունակում են վերանալ` չեն դիմանում մարդ տեսակի հետ բնակության արեալի և ռեսուրսների զբաղեցման մրցակցությանը:

[Varzor]

հսկաների և երկրամասերի բաժանման մասին գրված է Աստվածաշնչում:

Եվ ոչ միայն: Աստվածաշնչում ավելի մակերեսորեն և կցկտուր, ինչպես նաև ավելի "մշուշապատ": Սա վկայում է այն մասոն, որ.
1. Կամ գորղները մտածված "չեն խորացել` կարևոր չէր, արգելված էր, գաղտնի էր և այլն:
2. Կամ գրողներ համար ինֆորմացիա հանդիսացող աղբյուրը էդքան էլ հասկանալի կամ լիարժեք պահպանված չի եղել, կամ էլ լավ չէին լսել և միայն ընդհանուր իմաստային են հասկացել:

[հովարս]

Էհե, էս ուր հասանք:
Քո մեջբերած ասածվածքը ես երբեք չեմ լսել... Քո ասելով, ժողավուրդնա քահանային օրինակ ծառայո՞ւմ:

Ասացվածքի իմաստը նա է որ առաջնորդ ժողովրդի միջից է ելնում, դրա համար ինչպիսին ժող ովուրդն է այնպիսին էլ առաջնորդը:


Իսկ ես մտածում էի, թե քահանան պիտի օրինակ լինի հասարակ ժաղավրդի համար: Հարգանքը օդից չի ընկնում, եթե Աստծո սպասավորը չի վաստակու այդ հարգանքը, ոչ ոք իրավունք չունի հասարակ քաղաքացուց պահանջել, որ հարգի Աստծո սպասավորին:

եթե մի մարդ թերություն ունի իրավունք չունի մեկ ուրիշ թերություն ուեցող մարդուն նախատի կամ հանդիմանի կամ էլ խրատներ տա: Սա է ասածս:


Ճիշտ ես ասում ամեն մեկս պիտի մեզնից սկսենք: Ու ես հենց տենց էլ արել ու ու ինձնից սկսելու առաջին քայլը եղել ա ինքս իմ մեջ մեր եկեղեցուց հրաժարվելը, որպիսի ոչ ես լինեն նրա նման, ոչ էլ ինքը իմ նման...
Խնդիրը իմ մեջ գալիս է նաև նրանից, որ իմ համար կրոն հասկացությունը կորցրել է իր իմաստը: Ու այդտեղից էլ գալիս է իմ հեշտ հրաժարումը:

դա նրանից է որ դու Աստծու հետ չես շփվել, դրա համար էլ ձանձրացել ես կրոնից, դա բնական է:

Իսկ պետությունից հրաժարվելու հարց չկա:

[Tig]

Ասացվածքի իմաստը նա է որ առաջնորդ ժողովրդի միջից է ելնում, դրա համար ինչպիսին ժող ովուրդն է այնպիսին էլ առաջնորդը:


Եթե խոսքը գնում է ազգի կամ պետության առաջնորդի մասին, համամիտ եմ քեզ հետ, բայց եթե խոսքը գնում է հոգևոր առաջնորդի մասին՝ այս ասածվածքը ոչ մի կապ պիտի չունենա նրա հետ:



եթե մի մարդ թերություն ունի իրավունք չունի մեկ ուրիշ թերություն ուեցող մարդուն նախատի կամ հանդիմանի կամ էլ խրատներ տա: Սա է ասածս:


Աշխարհում գոյություն չունի անթերի մարդ... Հիմա ի՞նչ, ոչ ոք ոչ մեկին իրավունք չունի՞ ասելու, որ նա սխալ բան է անում...
Հետաքրքիրա, բա դու ինչո՞ւ ես ինձ ասում, որ ես իրավունք չունեմ ուրիշին խրատ տալու: Դու էլ հենց էս պահին ինձ ես չէ՞ խրատ տալիս: Կարո՞ղա դու անթերի ես...:think



դա նրանից է որ դու Աստծու հետ չես շփվել, դրա համար էլ ձանձրացել ես կրոնից, դա բնական է:


Ինչ գիտե՞ս: :)
Հակառակը, ես կրոնի մեջ Աստծուն չեմ գտել: Եվ միայն կրոնից հրաժարվելուց հետո է, որ գտել եմ Աստծու հետ շփման եզրեր... իմ մեջ...;)

հ.գ. ես չեմ ասում, թե կրոնը անպետք բան է: Շատ ու շատ մարդիկ ունեն դրա կարիքը: Եվ դա ճիշտ է ու բնական: Բայց մարդու մոտ գալիս է մի պահ, երբ նա բարձրանում է վեր բոլոր կրոններից... Ցանկանում եմ, որ դու էլ զգաս դա:)

[Sambitbaba]

Շոու-բիզնեսի նպատակով հերթական կեղծարարություն է:
Հմմ... Դա է՞լ է հերթական գիտական ապացույց:

[հովարս]

եթե մի մարդ թերություն ունի իրավունք չունի մեկ ուրիշ թերություն ուեցող մարդուն նախատի կամ հանդիմանի կամ էլ խրատներ տա:

Տիգ ջան, ես խրատներ չեմ տալիս, գուցե խորհուրդ բայց ոչ խրատ:
Իմ կարծիքով տարբերություն չկա, առաջնորդը պետությանն է թե հոգևոր, նույն ժողովրդի միջից է:


Հակառակը, ես կրոնի մեջ Աստծուն չեմ գտել:

մեր ասածների մեջ տարբերություն չկա


գտել եմ Աստծու հետ շփման եզրեր.

ուրախ եմ քեզ համար(անկեղծ եմ ասում)

[հովարս]

Եվ ոչ միայն: Աստվածաշնչում ավելի մակերեսորեն և կցկտուր, ինչպես նաև ավելի "մշուշապատ": Սա վկայում է այն մասոն, որ.
1. Կամ գորղները մտածված "չեն խորացել` կարևոր չէր, արգելված էր, գաղտնի էր և այլն:
2. Կամ գրողներ համար ինֆորմացիա հանդիսացող աղբյուրը էդքան էլ հասկանալի կամ լիարժեք պահպանված չի եղել, կամ էլ լավ չէին լսել և միայն ընդհանուր իմաստային են հասկացել:

Վարզոր ջան, գրված է հստակ կարճ և կոնկրետ :

Մանրամասնությունների իմաստը չի նկատվում, այլապես կգրվեր:

[Skeptic]

Ժող, կներեք, բայց էդ հսկա կմախքները ինձ մի այլ կարգի բացում են: :D

Հերթական «բադիկն» ա՝ կեղծումը: :pardon

http://news.nationalgeographic.com/news/2007/12/071214-giant-skeleton.html
http://news.nationalgeographic.com/news/2007/12/photogalleries/giantskeleton-pictures/index.html

[Sambitbaba]

Եվ ոչ միայն: Աստվածաշնչում ավելի մակերեսորեն և կցկտուր, ինչպես նաև ավելի "մշուշապատ": Սա վկայում է այն մասոն, որ.
1. Կամ գորղները մտածված "չեն խորացել` կարևոր չէր, արգելված էր, գաղտնի էր և այլն:
2. Կամ գրողներ համար ինֆորմացիա հանդիսացող աղբյուրը էդքան էլ հասկանալի կամ լիարժեք պահպանված չի եղել, կամ էլ լավ չէին լսել և միայն ընդհանուր իմաստային են հասկացել:
Կարծում եմ, այլ պատճառներ էլ կան, Վարզոր ջան: Երկրամասերի բաժանման մասին չգիտեմ, բայց ինչ վերաբերվում է հսկաներին...
Այս պատմության սկզբնաղբյուրն է հանդիսանում, որքան ես գիտեմ, "Ենոքի գիրքը" ("Книга Еноха"), ինչից որ քրիստոնեաները սկսել են հրաժարվել արդեն մոտավորապես Օրիգենից հետո: Եվ այնքան եռանդուն, որ սկսել են նունիսկ խեղճ Օրիգենից հրաժարվել:
Իսկ քանի որ մեր Կտակարանների հեղինակները դեռ տեղյակ չէին, որ իրենց հետնորդները պետք է հրաժարվեն, ինչպես նաև, քանի որ Ենոքի գիրքը շատ տարածված էր նախկինում, բազում մեջբերումների կարելի է հանդիպել այդ գրքից՝ Աստվածաշնչում:
Հերքելու հիմնական պատճառը՝ վերոհիշյալ "հսկաների" ծնողներն են, այսպես կոչվող "Պահապան հրեշտակները", հետագայում՝ "Անկյալ Հրեշտակներ", որոնք, հմայվելով մարդկանց աղջիկների գեղեցկությունից, իջան երկիր և կենակցեցին նրանց հետ, այսպիսով սերունդ տալով հսկաներին և այլն և այլն...
Սա է պատճառներից մեկը, թե ինչու՞ որոշ տեղեր անհասկանալի են դառնում մեզ համար մեր հիմնական գրքում...

[Chilly]

սենց բաները պիտի հաճախանան, հասարակության տականքն ի՞նչ իրավունք ունի կաթողիկոս դառնալու... :(

Աբել քահանան` կաթողիկոսին (http://lragir.am/armsrc/country48882.html)

Գարեգին Բ Կաթողիկոսի հունիսի 1-ի հայրապետական տնօրինությամբ կարգալույծ էր հռչակվել Տ. Աբել քահանա Մանուկյանը` “նկատի առնելով նրա կողմից շարունակվող կարգազանց անուղղա ընթացքը` ի հետևումն Աբել քահանայի կախակայման վերաբերյալ մայիս 5, 2011 թվակիր տնօրինության”, երեկ այսպիսի հաղորդագրություն էր տարածել Էջմիածինը:

Ի պատասխան` Աբել քահանա Մանուկյանը դիմել է Գարեգին կաթողիկոսին, որում ասվում է.

Ոչ ձեզնից կարգ ստանալն է պատիվ, եւ ոչ էլ կարգալույծ լինելը` անպատվություն: Դուք կկարծեք, թե կարգալույծ անելը Ձեր զորությունն է, մինչդեռ այն ձեր ամենամեծ տկարությունն է:

Նկատի ունենալով, որ կարգալուծման սույն տնօրինումը եկեղեցական, վարդապետական, ծիսական, կանոնական, կարգապահական ոչ մի հիմք չունի եւ ընդհակառակը, արդյունք է ընդամենը կաթողիկոսի վստահված իշխանության չարաշահումի, այս որոշումը հայտարարում եմ անարդար, անընդունելի եւ ապօրեն:

Լրագիր.am

[Varzor]

Վարզոր ջան, գրված է հստակ կարճ և կոնկրետ :
Մանրամասնությունների իմաստը չի նկատվում, այլապես կգրվեր:
+
Իրոք, ընդհանուր առմամբ քրիստոնեության և Հիսուսի ուսմունքի վրա իրոք ոչ մի ազդեցութոյւն չունի` բացարձակ կապ չունի, թե ովքեր էին հսկաները և որտեղից էին առաջացել:
Քրիստոնեության ամբողջ խորությունն էլ այն է, որ հին կտակարանում եղած պատմությունները, բացի խրատական և փիլիսոփայական բնույթից բացարձակ ոչ մի հոգևոր արժեք չեն ներկայացնում:

[Varzor]

Կարծում եմ, այլ պատճառներ էլ կան, Վարզոր ջան: Երկրամասերի բաժանման մասին չգիտեմ, բայց ինչ վերաբերվում է հսկաներին...
Այս պատմության սկզբնաղբյուրն է հանդիսանում, որքան ես գիտեմ, "Ենոքի գիրքը" ("Книга Еноха"), ինչից որ քրիստոնեաները սկսել են հրաժարվել արդեն մոտավորապես Օրիգենից հետո: Եվ այնքան եռանդուն, որ սկսել են նունիսկ խեղճ Օրիգենից հրաժարվել:
Իսկ քանի որ մեր Կտակարանների հեղինակները դեռ տեղյակ չէին, որ իրենց հետնորդները պետք է հրաժարվեն, ինչպես նաև, քանի որ Ենոքի գիրքը շատ տարածված էր նախկինում, բազում մեջբերումների կարելի է հանդիպել այդ գրքից՝ Աստվածաշնչում:
Հերքելու հիմնական պատճառը՝ վերոհիշյալ "հսկաների" ծնողներն են, այսպես կոչվող "Պահապան հրեշտակները", հետագայում՝ "Անկյալ Հրեշտակներ", որոնք, հմայվելով մարդկանց աղջիկների գեղեցկությունից, իջան երկիր և կենակցեցին նրանց հետ, այսպիսով սերունդ տալով հսկաներին և այլն և այլն...
Սա է պատճառներից մեկը, թե ինչու՞ որոշ տեղեր անհասկանալի են դառնում մեզ համար մեր հիմնական գրքում...

Իրոք, որ Աստվածաշնչում առկա է ընդամենը մեկ էպիզոդի նկարագրություն այն մասին, որ "... Աստծո որդիները իջան երկիր, հավանեցին մարդկանց աղջիկներին և կենակցեցին նրանց հետ: Դրանցից ծնվեցին հսկաները: Աստված բարկացավ և արգելեց իր որդիներին իջնել երկիր, և դրանից հետո մարդու կյանքը 120 տարի սահմանեց ...": Սա ընդհանուր սյուժեն է, որի մասին ավելի մանրամասնորեն գրված է Ենոքի գրքում, որը քրիստոնեական եկեղեցու կողմից համարվում է պարականոն գրվածք և չի ներառվում կանոնավոր Աստավածաշնչի մեջ: Համենայն դեպս այս պատմությունների դուրս մնալը նույնպես մտնում է իմ կողմից նշված պատճառներից 1.-ի մեջ:

[Varzor]

սենց բաները պիտի հաճախանան, հասարակության տականքն ի՞նչ իրավունք ունի կաթողիկոս դառնալու... :(


Բայց հո միանգամից կաթողիկոս չի դարձել, մինչ այդ առնվազն եպիսկոպոս է եղել :)
Երկար բարձրացել է "ծառայողական" աստիճանով: Դե թող այդ ժամանակ "կանգնեցնեին":

[հովարս]

+
Իրոք, ընդհանուր առմամբ քրիստոնեության և Հիսուսի ուսմունքի վրա իրոք ոչ մի ազդեցութոյւն չունի` բացարձակ կապ չունի, թե ովքեր էին հսկաները և որտեղից էին առաջացել

Այնքանով կապ ունի որ գրված է թե որտեղից են առաջացել հսկաները:


Քրիստոնեության ամբողջ խորությունն էլ այն է, որ հին կտակարանում եղած պատմությունները, բացի խրատական և փիլիսոփայական բնույթից բացարձակ ոչ մի հոգևոր արժեք չեն ներկայացնում

Թույլ տուր այս մտքի հետ չհամաձայնվել, քանի որ առանց հին կտակարանի՝ նոր կտակարանը անհիմն և անիմաստ կլիներ:

[Varzor]

Այնքանով կապ ունի որ գրված է թե որտեղից են առաջացել հսկաները:
Հա ասենք թե իմացանք որտեղից են, բայց հիմա չկան :)
Ինչով դա կարող է քրիստոնյա մարդուն օգտակար լինել կյանքում և լուսավորման ճանապարհին??

Թույլ տուր այս մտքի հետ չհամաձայնվել, քանի որ առանց հին կտակարանի՝ նոր կտակարանը անհիմն և անիմաստ կլիներ:
Չեմ ասում իմաստ կունենար, թե չէ, ասում եմ, որ պատմությունների իմաստը ավելի շատ պշխրատական և փիլիսոփայական է:
Հիմա ինչ տարբերություն Դավիթը Գողիաթին պարսատիկով սպանեց, թե նետահարեց?
Իմաստը նրանումն է, որ "տեխնիկայի" դա էր (հիմիկվա նման :) )` փոքրիկ Դավիթը հեռավորության վրա հեռահար զենքով սպանեց հզոր Գողիաթին` Աստծո ողորմությամբ: Փաստորեն, Դավթի անձնական վարպետությունն այդտեղ ոչ մի կապ չուներ :)
Ինչ կարևոր է այն "փաստը", որ Հիսուս Դավթի ցեղից էր (Մարիամի կողմով)?? Որ ցեղից ուզումա լիներ` Աստծո որդին էր, որ եկավ մարդկանց լուսավորելու, լավացնելու հոգևոր հատկանիշներով լցնելու:
Ինչ կապ ունի այս ուսմունքի հետ, թե Աբրահամը քանի կին ուներ ??

[Tig]

Եվս մի հոդված, որը ամրապնդում է իմ այն կարծիքը, որ կրոնը ավելի շատ բիզնես է, քան հոգևոր երևույթ...

Երևի դժվար էր ամսական 8 հազ. եվրոյից հրաժարվելը. Մայր Աթոռի պատասխանը շվեյցարահայ քահանային (http://tert.am/am/news/2011/06/06/church/)
14:40 • 06.06.11

Շվեյցարիայի հայոց թեմի կարգալույծ հռչակված տեր Աբել քահանա Մանուկյանին Գարեգին Ա և Բ կաթողիկոսները բազմիցս ուղարկել են հորդորներ, կոչեր և հանդիպման հրավերներ։ Քահանան համաձայնել է հանդիպել, սակայն չի ներկայացել։ Այսօր Շվեյցարիայի հայոց թեմում առկա իրավիճակը մեկնաբանելու և տեր Աբել քահանային կարգալույծ անելու որոշումների մասին մեկնաբանության համար հրավիրված ասուլիսին այս մասին ասաց Մայր Աթոռ սուրբ Էջմիածնի դիվանապետ տեր Արշակ եպիսկոպոս Խաչատրյանը։

«Կաթողիկոսի երկու հրավերներին տեր Աբելը պատասխանել է նամակով, թե այս պահին համայնքում լարված դրություն է, ինքը չի կարող թողնել-գալ։ Հետագայում կաթողիկոսը Հայաստանից մեկնելիս տեր Աբելին հանձնարարել է հանդիպել և խնդիրները քննարկել եկեղեցական վարչության հետ, որի անդամ եմ ես՝ նվաստս… Տեր Աբելն արձագանքել է, թե իր համար նվաստացուցիչ է վարչության անդամների հետ հանդիպելը, ինքը կհանդիպի միայն կաթողիկոսի հետ»,- պատմեց դիվանապետը։

Այս պահին, ըստ նրա, կանոնական ասպեկտով Աբել քահանան արդեն քահանա չէ, և եթե նա շարունակում է իրականացնել իր քահանայագործությունը, դա արդեն հասնում է իրավական հարթության։ «Սուրբ Հակոբ եկեղեցու կանոնադրությունը նշում է, որ այստեղ կարող է ծառայել միայն այն հոգևորականը, ում ներկայացնում է Էջմիածինը»,- ասաց նա։ Ըստ եպիսկոպոսի՝ Էջմիածնին որևէ ձևով չէին ներկայացվել թե կանոնական փոփոխությունները, թե եկամուտների տնօրինման հաշվետվությունները, «նաև, այնտեղ գործող հիմնադրամներում Էջմիածինը՝ որպես հիմնադիր, ներկայացվելու հնարավորություն ունի. իսկ այդ մասին Էջմիածնին չէին իրազեկել»,- նշեց Արշակ եպիսկոպոս Խաչատրյանը՝ որպես ապացույց այն բանի, որ տեր Աբելը «դեռ վաղուց էր ինքնագործունեություն ծավալում»։

Պատասխանելով լրագրողների հարցերին՝ դիվանապետը նշեց. «Կոնֆլիկտի պատճառը շատ հստակ է. մարդիկ որոշ նյութական շահագրգռվածություններ ունեն և դրանցից չեն ուզում հրաժարվել։ Աբել քահանան իր ծառայության դիմաց ստանում է 8 հազար եվրո աշխատավարձ ամսական, իր համայնքի հետ ունի 7.5 տարվա պայմանագիր»։

Եպիսկոպոսը նշեց, որ քահանայի կողմից «մեծագույն կեղծավոր անհավատության դրսևորում էր» տասնյակ տարիներ պահել և օգտագործել կաթողիկոսի կողմից ստացած կարգը, իսկ դրանից զրկվելուց հետո հայտարարել, թե դա իր համար անպատվություն չէր։ «Կաթողիկոսի կողմից կարգ տրամադրած լինելը ինքը իբրև եկեղեցական շատ լավ պիտի իմանար, որ առաքելական հաջորդականությամբ գալիս է Քրիստոսից, առաքյալներից. սա հավատքի հիմնական դրույթի նկատմամբ անհավատարմություն է»։

Արձագանքելով Էջմիածնի՝ այս հարցում նյութական շահագրգռվածության մասին լուրերին՝ դիվանապետը նշեց. «Ըստ Էջմիածնի թեմական ուղենշային կանոնադրության՝ թեմերն իրենք են տնօրինում իրենց նյութական միջոցները, անշարժ գույքը։ Թեմի լուծարման դեպքում միջոցները փոխանցվում են Մայր Աթոռ սուրբ Էջմիածնին։ Գուցե նրանք ուզում են, որ իրենց միջոցները փոխանցվեն որևէ մզկիթի՞»։ «Թեմերի կողմից տրված հասույթները Մայր Աթոռի գանձանակում կազմում են 1-2 %։ Իսկ տվյալ պարագայում Մայր Աթոռը ձգտում է հավասարություն դնել Շվեյցարիայում համայնքին անդամակցել ցանկացող հայերի մեջ։ Բազմաթիվ հայեր կան՝ Հայաստանից, Լիբանանից, որ ուզում են անդամագրվել Շվեյցարիայի հայոց թեմին, նրանց չեն վերցնում, որովհետև յուրային չեն նկատում»,- նշեց նա։

Տեր Արշակ եպիսկոպոսը հերքեց նաև լուրերը, թե Գարեգին Բ-ն է ամեն գնով ցանկանում թեմ հիմնել Շվեյցարիայում։ Ըստ նրա՝ թեպետ քանիցս Մայր Աթոռը նշել է, որ Շվեյցարահայ թեմը հիմնադրվել է 1992թ. Վազգեն Ա կաթողիկոսի կողմից, որոշ լրատվամիջոցներ փորձում են այն դիտել՝ որպես Գարեգին Բ կաթողիկոս նախաձեռնություն։ Թեմի հիմնադրման խնդրանքով 1985թ. Շվեյցարիայի հայկական համայնքը երկու անգամ դիմել է եկեղեցական պատկան իշխանությանը՝ Մայր Աթոռ սուրբ Էջմիածնին՝ խնդրելով Ժնևի սուրբ Հակոբ եկեղեցու, Ցյուրիխի, Նեոշաթելի և Լուգանի (իտալախոս համայնքի) ծխերի հիման վրա ձևավորել թեմ։ Վեհափառը պատասխանել է, որ ինքը պետք է ունենա ծխական համայնքների հստակ պատկերը։

Տրվել է ծխական համայնքի համակարգի նկարագիրը, որի հիման վրա Վազգեն Առաջինը հայրապետական կոնդակով Շվեյցարիայում հռչակել է հայկական թեմ։ Սակայն որոշ ժամանակ անց՝ 1993թ. հռչակված նոր վարչությունը որոշել է հրաժարվել թեմական կառույցից, վերադառնալ ծխական համակարգին և ապրել այդ կանոնադրությամբ։ 1994թ. տեր Աբել քահանան առանց կաթողիկոսի թույլատրության և նույնիսկ գիտության, Կանադայի՝ իր ծառայության վայրից ժամանել է Շվեյցարիայի թեմ, և թեպետ Վիգեն եպիսկոպոս Այքազյանը նրան արգելել է այստեղ քահանայական գործունեություն ծավալել, տեր Աբելը, ինչպես և այս դեպքում, հաշվի չի առնել։ «Այսպես, նա անտեսում, արհամարհում է կաթողիկոսի հրահանգները. նրա հետ հանդիպման է գործուղվում Ներսես արքեպիսկոպոս Պոզապալյանը, որ այն ժամանակ Մայր Աթոռի դիվանապետն էր։ Արքեպիսկոպոսը ժամանում է Շվեյցարիա, իսկ Աբել քահանան չի ներկայանում հանդիպման՝ նույն գործելաոճը, ինչ որ Մեսրոպ վարդապետ Պարսամյանի հետ հանդիպման դեպքում։ Պայմանավորվում են, հավաստիացումներ են կատարվում և հետո դրանք առ ոչինչ են նկատվում կամ դրժվում են»,- նշեց դիվանապետը։

Տեր Արշակ եպիսկոպոս Խաչատրյանն ասաց, որ Եկեղեցու նվիրապետությունը խարսխված է եկեղեցական բարձրագույն հեղինակության իշխանության նկատմամբ հնազանդության և եկեղեցական ավանդական կարգերի նկատմամբ դրսևորված հավատարմության վրա. «Հնազանդության դրսևորում չի եղել։ Եվ փաստորեն նման կեցվածք որդեգրածները իրենց դրել են եկեղեցական իշխանությունից դուրս»,- նշեց նա՝ հավելելով, որ նմանատիպ խմորումներ են տեղի ունենում նաև այլ թեմերում, ինչը եկեղեցական իշխանությանը հարկադրում է ձեռնարկել գուցե և անցանկալի քայլեր։

Tert.am

[My World My Space]

փաստորեն կաթողիկոսին հակաթոռ տերտեր ա էղել.... :D

[Varzor]

Եվս մի հոդված, որը ամրապնդում է իմ այն կարծիքը, որ կրոնը ավելի շատ բիզնես է, քան հոգևոր երևույթ...

Կրոնը ինքնին, ելնելով իր բնույթից չի կարող բիզնես լինել: Զուտ մաքուր քրիստոնեական կանոններով կրոնավոր գոյություն չունի` Հիսուսի առաքյալները տարբեր մասնագիտությունների տեր մարդիք էին և նրա կողմից լուսավորված էին: Իրնեց քարոզների դիմաց ոչինչ չէին պահանջում: Սակայն հենց նույն կտակարանը սահմանում է, որ յուրաքանչյուր հավատացյալ պետ է որոշակի բաժին տա քահանաներին` նրանց մատուցած ծառայությունների դիմաց որպես վարձատրություն: Այս վարձատրությունը ուղղված է եղել արտադրա-առևտրային գործունեությամբ չզբաղվող և այլ ապրուստի միջոց "չունեցող" քահանաներին պահելու համար` հեշտ ապրելու ձև է: Կրոնը չի արգելում նույն քահանային հող մշակել կամ անասուն պահել կամ ռեստորան ունենալ :)
Այսինքն, մարդկանց որոշակի խումբ, օգտվելով մնացածների հավատքի ծարավից, գիտելիքների պակասից, սնահավատությունից, տգիտությունից և ավանդապաշտությունից, գտել է հեշտ ապրելու միջոց: Այդպիսին են եղել և կան գրեթե բոլոր կրոնական ուսմունքների քահանաները (շամաններ, քրմեր, քահանաներ, վանականներ և այլն): Ինչու եմ ասում գրեթե, որովհետև կան կրոններ, որտեղ այդպիսի բան չկա:
Սակայն ուզում եմ մի բան էլ ասել: Երբ գնում եք դպրոց սովորելու, ապա ուսուցչի վճարում եք: Իսկ ինչու չպետք է մարդ վճարի իր հոգևոր պակասը լրացնելուն նպաստող մարդուն?
Սակայն ներկայիս հոգևորականությունը պրակտիկորեն չի նպաստում հոգևոր պակասի և գիտելիքների լրացմանը, ավելի շատ աշխատում է ծիսական արարողակարգերի անցկացման վրա` ավելի եկամտաբեր է:
Սակայն ծիսակարգերի անցկացման համար վճարելը նույնպես տշընդունելի է: Հարսանիք վարող թամադաին կամ երաժիշտին փող ուզում եք տաք, բայց պսակադրությունն անցկացնողին` ոչ?:
Այ ասեմ, թե ինչն է անընդունելի.
Անըդուելի է, որ ճարպիկ բիզնեսմենի նման քահանան որոշում է, թե որ հոգևոր "ապրանքն է" ավելի պահանջված և եկամտաբեր և աշխատում է միայն դրա համար:
Օգտվելով մարդկանց հատկանիշներց, ձգտում է ավելի "չաղ" խաչհամբույրներ ստանալ: Սակայն մոռանում է, որ այսորվա չքարոզված երիտասարդը արդեն վաղը չի գա եկեղեցի պսակվելու, կամ էլ գալուց կգա միայն էսթետիկ կամ ռոմանտիկ մղումներից, բայց ոչ հոգևոր, տարիներով չի մտնի եկեղեցի և մոմ չի վառի, երեխաներին չի բերի կնունքի, պատարագի չի գա և այլն:
Այսինքն, Հայոց եկեղեցին անտաղանդ "բիզնեսմեն է"` անհեռանկարային քայլեր է կատարում զուտ բիզնեսի տեսանկյունից, հոգևորականը ապրում է այսօրվա օրով և չի մտածում, թե իր հեռանալուց հետո ընդհանուր կերակրող մայր եկեղեցին ոնց է ապրելու:

Սակայն պնդում եմ. կրոնը մեկի համար բիզնես է, մյուսի համար` հոգևոր սնունդ:

[յոգի]

Քիչ թե շատ այդ ամեն ինչին տեղյակ եմ: Թե ով ինչ է հավաքում, ինչով է զբաղվում կամ թե ինչպես է հասկանում՝ իրեց գործն է, դա իմ հավատքը չի փոխում : Քո բերած ճառը հերթական փորձ է անմիտներին մոլորեցնելու համար:
Մեր տարբերությունը նրանումն է, որ այն ինչ դուք տեսել եք ես էլ եմ տեսել, բայց այն ինչ ես եմ տեսնում՝ դուք չեք տեսնում(փիլիսոփայությունները անիմաստ են):
Նաև ի գիտություն քեզ՝ հրեշտակները սեռ չունեն:
Անմիտները հավատում են առանց մտածելու, քանի որ ասված է, պետք է հավատալ արանց հարցեր տալու... Մի խելոք մարդ (անունը չեմ հիշում) ասել է՛ Հավատը առանց գիտելիքի' ֆանատիզմ է, գիտելիքը' առանց հավատի չոր մտային հնարանքներ... կամ նման մի բան...
Ես միգուցե անմիտ եմ, բայց լրիվ համաձայն եմ Վարձորի հետ և նրա բերած փաստերի հետ...
Ինչ վերաբերվում է հրեշտակներին, ին՞չ գիտես թե սեռ չունեն, բա նրանք անձ չեն՞ եթե սեռ չունեն ապա ինչ՞ի են կամ կնոջ մարմնով կամ տղամարդու:

[հովարս]

Անմիտները հավատում են առանց մտածելու, քանի որ ասված է, պետք է հավատալ արանց հարցեր տալու... Մի խելոք մարդ (անունը չեմ հիշում) ասել է՛ Հավատը առանց գիտելիքի' ֆանատիզմ է, գիտելիքը' առանց հավատի չոր մտային հնարանքներ... կամ նման մի բան...
Ես միգուցե անմիտ եմ, բայց լրիվ համաձայն եմ Վարձորի հետ և նրա բերած փաստերի հետ...
Ինչ վերաբերվում է հրեշտակներին, ին՞չ գիտես թե սեռ չունեն, բա նրանք անձ չեն՞ եթե սեռ չունեն ապա ինչ՞ի են կամ կնոջ մարմնով կամ տղամարդու:

Եթե ուզում եք ձերը պնդել, պնդեք որքան ուզում եք՝ ձեր իրավունք է, միայն թե տրամաբանելով: Եթե մի քիչ էլ Աստվածաշունչ կարդաս՝ կիմանաս ոնց են հրեշտակները: Իսկ հավատքը առանց գիտելիքի հասավ այն բանի, որ այսօր գոյություն ունի մոտ 30000 աղանդ և ուսմունք:

[յոգի]

Եթե ուզում եք ձերը պնդել, պնդեք որքան ուզում եք՝ ձեր իրավունք է, միայն թե տրամաբանելով: Եթե մի քիչ էլ Աստվածաշունչ կարդաս՝ կիմանաս ոնց են հրեշտակները: Իսկ հավատքը առանց գիտելիքի հասավ այն բանի, որ այսօր գոյություն ունի մոտ 30000 աղանդ և ուսմունք:

Ասվածաշունչ չեմ կարդում, որովհետև համոզված եմ, որ վերաձևափոխված է ըստ մի քանի «իմաստունների» քմհաճույքների, քո վերևում նշած անմիտ մարդկանց աղանդավոր դարձնելու համար...
և որտեղից՞ են առաջացել այդ «30000 աղանդ և ուսմունք:»- ները... քեզ չի՞ թվում, որ նույն աղբույուից են բխում, բոլորն էլ պնդում են թե իրենք եմ իրական քրիստոնյան, մնացածը աղանդ են...
Դե քեզ էլ անխախտ հավատք Հովարս ջան...

[հովարս]

Ասվածաշունչ չեմ կարդում, որովհետև համոզված եմ, որ վերաձևափոխված է ըստ մի քանի «իմաստունների» քմհաճույքների, քո վերևում նշած անմիտ մարդկանց աղանդավոր դարձնելու համար..

Յոգի ջան, համոզված մի եղիր, որովհետև մի տառ անգամ փոխած չի Աստվածաշնչում, դա շատ անգամ է ստուգված(չնայած կան էտպիս գրքեր):


և որտեղից՞ են առաջացել այդ «30000 աղանդ և ուսմունք:»- ները... քեզ չի՞ թվում, որ նույն աղբույուից են բխում, բոլորն էլ պնդում են թե իրենք եմ իրական քրիստոնյան, մնացածը աղանդ են...

Այստեղ խոսքը ոչ միայն քրիստոնեության մասին է, այլ բոլոր հիմնական կրոնների: Բոլորը առաջացել է գիտության պակասից/բացակայությունից;

[Varzor]

Ինչ վերաբերվում է հրեշտակներին, ին՞չ գիտես թե սեռ չունեն, բա նրանք անձ չեն՞ եթե սեռ չունեն ապա ինչ՞ի են կամ կնոջ մարմնով կամ տղամարդու:

Եթե նայենք այն տեսանկյունից, որ հրեշտակները մարմնական էակներ չեն, ապա չեն կարող մեր բնորոշմամբ սեռ ունենալ: Սեռ ունենում են միայն կենսաբանական օրգանիզմները, իսկ հրեշտակներն այդպիսիք չեն նկարագրվում:
Աակայն կարողանում են մարմնական կերպարանք, և այդ ժամանակ էլ հաստատ սեռ կունենան: Նորից մոռանում են "...Աստծո որդիները իջան երկիր, մարդկանցից երեխաներ ունեցան ..." և այլն :)
Աստվածաշնչյան բոլոր նկարագրություններում հրեշտակները տղամարդկային կերպարներ են արտաքինով, սակայն ոչ բոլոր դեպքերում են սեռական դրսևորումներ ունենում, բայց նախորդ նախադասությունս արդեն մտածելու տեղիք է տալիս :)

[Varzor]

Ասվածաշունչ չեմ կարդում, որովհետև համոզված եմ, որ վերաձևափոխված է ըստ մի քանի «իմաստունների» քմհաճույքների, քո վերևում նշած անմիտ մարդկանց աղանդավոր դարձնելու համար...

Չես կարող կարծիք կազմել մի գրքի մասին, որ չես կարդացել:
Էդ նույնն ա, որ մարդուն չտեսած, մենակ ուրիշի պատմածներով կամ նկարագրությամբ, սկսես չսիրել, կամ էլ ասես տգեղ է :)
Եթե կարդաս, ապա կամ միտքդ կփոխես, կամ ավելի կամրապնդվես համոզմունքներիդ մեջ: Համենայն դեպս ոչին չես կորցնի, բացի ժամանակից, չնայած չեմ կարծում որ այդ սուղժամանակն այդքան խնայողաբար ենք ծախսում :) Թեկուզ հենց ֆորումում անցկացրած ժամերը :)

[Varzor]

Յոգի ջան, համոզված մի եղիր, որովհետև մի տառ անգամ փոխած չի Աստվածաշնչում, դա շատ անգամ է ստուգված(չնայած կան էտպիս գրքեր):
Այստեղ խոսքը ոչ միայն քրիստոնեության մասին է, այլ բոլոր հիմնական կրոնների: Բոլորը առաջացել է գիտության պակասից/բացակայությունից;

Համամիտ չեմ, բոլորովին վերջերս այս ֆորումում այլ թեմայի քննարկման ժամանակ պարզեցինք, որ միևնույն նախադասութոյւնը տարբեր գրքերում գրված էր տարբեր ձևով` բառի տարբերթւոյւն էր, որը բերում էր բավականին իմաստային փոփոխության:
Ինչևէ իմաստային փոփոխությունները նաև թարգմանությունների արդյունք են, ինչպես նաև լեզուների զարգացման և ձևափոխության:
Մեկ օրինակ բերեմ.
Հայերեն հին տարբերակում` "...Ի սկզբանէ Բանն էր..."
Ռուսերեն` "...В начале было Слово..."
Հայերեն լեզվում "Բան" բառի իմաստային փոփոխության և դեգրադացման հետևանքով թարգմանվում է, ինչպես նաև ներա հայերենով գրվում է այսպես.
"...Ի սկզբանե Խոսքն էր...": Արդեն իմաստային լուրջ փոփոխության է բերում:
Բանը նրանումն է, որ գրաբարյան "բան" բառը ոչ թե խոսքն էր, այլ իմաստային բովանդակ և ծավալուն խոսքը և իմաստային առումով ավելի մոտ է մեր ներկայիս "միտք", "գիտություն", "գիտակցություն", "իմացություն" բառերին:
Որպես խոսքերիս հիմնավորում կարող եմ բերել հայերենում մնացած բառերը.
Բանիմաց - հին բառ է և չի կարելի մեկնաբանել որպես խոսք իմացող, այլ ուղղակիորեն "գիտելիք ունեցող" կամ "ինֆորմացված"
Բանահյուսություն - իմաստավորված մտքի շարադրանք
Եվ վերջաբես ԲԱՆԱԿԱՆ և ԲԱՆԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ - գիտակից, գիտակցություն:
Այսինքն` "Ի սկզբանե միտքն էր", կամ "Ի սկզբանե բանականությունն էր=գիտակցութոյւնն էր" և "այդ գիտակցությունն Աստծո մոտ էր" և "այդ գիտակցությունն էր Աստված" :)
Ավելի պատկերավոր և լիարժեք չէ?

[Ավետիք]

Հարգելի Վարզոր, հետաքրքիր կերպով զարգացնում ես միտքդ, և ընդհանուր ասեմ որ կհամաձայնվեի, բայց…


3. Ներկայիս մարդը այլևս եկեղեցու կարիքը չունի` տառերը գիտենք, Աստվածաշունչը կարողանում ենք կարդալ, եկեղեցու բարոյական խրատներն էլ փուչ են, որովհետև չունեն այլևս նախկին ժամանակների փորձն ու շփումը մարդկանց հետ` այլևս "տնից" չեն:
Այս միտքդ չեմ գտնում, որ համահունչ է Աստծո խոսքին: Տեսնում եմ և ուրախանում, որ քաջատեղյակ ես Սուրբ Գրքին: Բայց ուզում եմ, որ ուշադրություն դարձնես այս պատվիրանի վրա՝ Եբրայեցիս 10:25-ը, ինչը համահունչ է Տեր Հիսուի խոսքերին. «Որովհետև ուր որ երկու կամ երեք հոգի իմ անունով հավաքված լինեն, ես այնտեղ, նրանց մեջ եմ» /Մատթ. 18:20 /: Այսինքն եկեղեցու (որպես Աստծո ընտանիք) մեկտեղ հավաքվելու գլխավոր իմաստն ու նպատակն է՝ վայելել Տիրոջ ներկայությունը և պաշտել ու փառաբանել Նրան:




4. Աստծո տունն էլ այնտեղ է, որտեղ մարդն առանձնանում է իր Աստծուն աղոթելու համար` նույնիսկ իր ննջարանում կամ բաց դաշտում:
Այո համամիտ եմ, Աստվածաշունչն անվանում է Հոգու տաճար նրան, ով հավատում է և վերստին ծնունդ ընդունում Աստծուց: Բայց կա նաև ավելի մեծ կամ գլոբալ Տաճար՝ Իր Եկեղեցին (ի նկատի ունեմ տիեզերականը) / Ա.Պետրոս 2:5 /:



Ըստ նույն Աստվածաշնչի, բավարար է միայն հավատալ Աստծուն, հետևել Հիսուսի խոսքին: Սրանից ավել մարդուց բան չի պահանջվում: Սակայն այսքան հասարակ հնչող պահանջ-պատգամները ոչ բոլորի ուժերում են` ամեն մարդ չի կարողանում ինքն իրեն ստիպել այդպես անել, որովհետև եթե 10 հոգուց մեկն էլ այդպես չի անում, ապա մյուս 9-ը վտանգի տակ են: Եվ շատերը չեն ուզում այդ վտանգի տակ լինել:
Ես էլ կուզեի ապրել որպես քրիստոնյա, սակայն չեմ ուզում վտանգի տակ ընկնել: Այսինան պատրաստ չեմ անձնական խնդիրներն ու շահերը մի կողմ դնել հոգուս փրկության համար (սա ընդամենը քրիստոնեության տեսանկյունից մեկնաբանություն էր :) ):
Հարգելիս, այդպես չէ, եթե սիրում ես Տիրոջը, ուրեմն Նա է քեզ առաջնորդում հաղթանակն ստանալու: Տերն է մեզ ամեն վտանգներից պահում, ամեն մարդկային վատ և վտանգավոր ազդեցություններից, միայն հավատա և վստահիր Նրան:
Տերն օրհնի քեզ:

[Moonwalker]

Ինչևէ իմաստային փոփոխությունները նաև թարգմանությունների արդյունք են, ինչպես նաև լեզուների զարգացման և ձևափոխության:
Մեկ օրինակ բերեմ.
Հայերեն հին տարբերակում` "...Ի սկզբանէ Բանն էր..."
Ռուսերեն` "...В начале было Слово..."
Հայերեն լեզվում "Բան" բառի իմաստային փոփոխության և դեգրադացման հետևանքով թարգմանվում է, ինչպես նաև ներա հայերենով գրվում է այսպես.
"...Ի սկզբանե Խոսքն էր...": Արդեն իմաստային լուրջ փոփոխության է բերում:
Բանը նրանումն է, որ գրաբարյան "բան" բառը ոչ թե խոսքն էր, այլ իմաստային բովանդակ և ծավալուն խոսքը և իմաստային առումով ավելի մոտ է մեր ներկայիս "միտք", "գիտություն", "գիտակցություն", "իմացություն" բառերին:

Վարզոր ջան, իհարկե «բան» և «խոսք» բառերի նրբերանգային իմաստների տարբերություն կա, բայց անձամբ ես դեռ չեմ տեսել «խոսք»-ով թարգմանված Ավետարան: Ժամանակակից տարբերակում էլ շարունակում է գործածվել հենց «Բան»-ը, ինչը կարծում եմ ավելի ճիշտ է, քանի որ «բան»-ի արտահայտած իմաստը ավելի ծավալային է քան «խոսք»-ինը, «բիտակցությանը» կամ «բանականությանը»:
Մասնավորապես Հովհաննու Ավետարանի 1:1-4 հատվածը (Սբ. Պատարագի «արձակման» սկիզբը).

«Սկզբումն էր Բանը. եւ Բանն Աստուծոյ մոտ էր. եւ Բանն Աստուած էր: Նա սկզբումն Աստուծոյ մոտ էր: Ամեն ինչ Նորանով եղաւ, եւ առանց Նորան ոչինչ չեղավ, ինչ որ եղաւ:»
Հմմ. գրաբարյան տարբերակը.
«Ի սկզբանէ էր Բանն, եւ Բանն էր առ Աստուած, Աստուած էր Բանն: Նա էր ի սկզբանէ առ Աստուած: Ամենայն ինչ Նորաւ եղեւ, եւ առանց Նորա եղեւ եւ ոչինչ, որ ինչ եղեւն:»

Պարզ երևում է, որ փոխված է միայն շարադասությունն ու գրաբարյան հնացած քերականական կառույցները/կապերը:
Իսկ «բան» բառը գրաբարյան «բալ»/ասել,խոսել/ խոնարհված ձևն է (ինչպես նաև ասեմք բամ, բաս, բայ/հենց սրանից էլ առաջացել է խոսքի մասի անունը/, բամք կամ հրամայականի բա՛):
Հնագույն աղբյուրներում հանդիպող իմաստներից են՝ խոսք, բառ, պատգամ, հրաման, պատվեր, կարծիք, բանականություն, խորհուրդ, լեզու, բարբառ, պատճառ, հանգամանք, կարգ, Աստծո խոսքի մարմնացում, Որդի Աստված: Հետաքրքիր է, որ մեր օգտագործած իմաստով՝ այսինքն նյութ, իր, առարկա, գործածվել է դեռ Ա մնացորդաց 11: 19-ում՝ «առնել զբանդ զայդ...» = "these things did..." (աշխբր. «այս բաներն անել...»):
Ինչքա՜ն խորն են մեր լեզվի արմատները::think

Ինչևէ չշեղվենք թեմայից:

[հովարս]

Համամիտ չեմ, բոլորովին վերջերս այս ֆորումում այլ թեմայի քննարկման ժամանակ պարզեցինք, որ միևնույն նախադասութոյւնը տարբեր գրքերում գրված էր տարբեր ձևով` բառի տարբերթւոյւն էր, որը բերում էր բավականին իմաստային փոփոխության:
Ինչևէ իմաստային փոփոխությունները նաև թարգմանությունների արդյունք են, ինչպես նաև լեզուների զարգացման և ձևափոխության:
Մեկ օրինակ բերեմ.
Հայերեն հին տարբերակում` "...Ի սկզբանէ Բանն էր..."
Ռուսերեն` "...В начале было Слово..."
Հայերեն լեզվում "Բան" բառի իմաստային փոփոխության և դեգրադացման հետևանքով թարգմանվում է, ինչպես նաև ներա հայերենով գրվում է այսպես.
"...Ի սկզբանե Խոսքն էր...": Արդեն իմաստային լուրջ փոփոխության է բերում:
Բանը նրանումն է, որ գրաբարյան "բան" բառը ոչ թե խոսքն էր, այլ իմաստային բովանդակ և ծավալուն խոսքը և իմաստային առումով ավելի մոտ է մեր ներկայիս "միտք", "գիտություն", "գիտակցություն", "իմացություն" բառերին:
Որպես խոսքերիս հիմնավորում կարող եմ բերել հայերենում մնացած բառերը.
Բանիմաց - հին բառ է և չի կարելի մեկնաբանել որպես խոսք իմացող, այլ ուղղակիորեն "գիտելիք ունեցող" կամ "ինֆորմացված"
Բանահյուսություն - իմաստավորված մտքի շարադրանք
Եվ վերջաբես ԲԱՆԱԿԱՆ և ԲԱՆԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ - գիտակից, գիտակցություն:
Այսինքն` "Ի սկզբանե միտքն էր", կամ "Ի սկզբանե բանականությունն էր=գիտակցութոյւնն էր" և "այդ գիտակցությունն Աստծո մոտ էր" և "այդ գիտակցությունն էր Աստված" :)
Ավելի պատկերավոր և լիարժեք չէ?

Ճիշտ չի, խոսքը գնում է Λόγος/լոգոս ի մասին (λόγος=բան),օրինակ ֆիլոլոգոս-բանասեր, լոգոտեխնիս-բանաստեղծ, լոգոմախիա-բանավեճ և այլն: Հայերենում և հունարենում սա նույն համարժեքն է, իսկ ռուսերենում ավելի աղքատ Է օր. չի հնչում ֆիլոլոգոս-սլովոլյուբ և այլն:
Աստծու խոսքով ստեղծվեց ամեն ինչ, դրա համար էլ ասվեց.« Ի սկզբանե Բանն էր....»: Համաձայնվիր, որ մեր խոսքի և Աստծու խոսքի մեջ շա՜տ-շատ տարբերություն կա, մեր խոսքը արտահայտություն է, իսկ Աստծունը՝ արարչություն: Քրիստոնեությունը Աստվածպաշտության ամենա ճիշտ ուղին է: Հերքումները և կասկածանքները անտեղի են: