PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Մեր սիրած մանկական գրքերը



Ուլուանա
07.08.2008, 21:54
Ակումբում շատ ենք քննարկել մեր սիրած գրքերը, բայց մանկական գրքերի մասին գրեթե չի խոսվել: Վարպետի՝ «Ծիպիլին, Տիմբական և ծիծաղը» գրքի մասին գրառումը հուշեց, որ կարելի է այսպիսի թեմա բացել: Եկեք վերհիշենք մեր մանկությունը կամ էլ մանկանալը: :))

impression
07.08.2008, 21:57
"Չիպոլինոյի արկածները", "Ջելսոմինոյի արկածները", "Վիննի Թուխը և բոլորը, բոլորը"
մեկ էլ տանը երկու հատ հայակական հեքիաթների ժողովածու ունեինք, ուշքս գնում էր դրանց համար՝ մեկը կոչվում էր "Հազարան բլբուլ" էն մեկն էլ չեմ հիշում, բայց նենց լավն էր... երևի ինչ-որ հեռու անկյունում դեռ պահած կլինի, հազիվ թե դա որևէ մեկին նվիրած լինեմ:

Մարկիզ
07.08.2008, 21:58
Անգետիկը…գժվում էի, նաեւ Գրիմ եղբայրների հեքաթները…

Կաթիլ
07.08.2008, 22:13
Շատ էի սիրում Անդերսենի հեքիաթները :) :love

Վարպետ
07.08.2008, 22:27
Ուրեմն մեր դպրոցական գրադարանում "Չիպոլինոյի արկածները" միակ գիրքն էր, որից մի քանի հատ կար:)) Ու երբ մտնում էինq` մենակ էդ գիրքն էր ազատ: Ու ես էդ գիրքը կարդացի մի 15 անգամ, եթե ոչ ավել: Ու մինչեւ հիմա գժվում եմ: Հիմա էլ համարում եմ, որ ամենասիրածս մանկական գիրքն ա: Հետաքրքիր նախախնամություն ա չէ? Պատկերացնում եք, եթե ասենք Արամայիս Սահակյանի երկերի ժողովածուից մի քանի հատ լիներ մեր դպրոցական գրադարանում?:))

Հա, չմոռանամ եւս երեք գիրք: Մեկը "Ուրֆին Ջյուս"-ն էր, որը "Զմրուխտե քաղաքի կախարդի" շարունակությունն էր. շատ էի սիրում էն պահը, երբ կախարդական փոշու միջոցով փայտե զինվորիկները կենդանանում էին: Իսկ մյուսը` "Միշկան, Սերյոգան եւ ես", միջին տարիքի մոսկովյան դպրոցականների մասին էր, նենց հավես էր կարդացվում, մանավանդ առաջին համբույրի մասին, էն էլ էդ տարիքի համար ու էդ տարիքում ընթերցելիս:)) Երրորդն էլ դե "Ծիպիլին, Տիմբական ու Ծիծաղն" էր:))

Ավելացվել է 2 րոպե անց
Վայ չէ~.... բա "Խոսող կապոցը", բա "Բա բրոնզե թռչունը", բա "Ծերունի Խոտաբիչը"... Չէ~, շատ ե~ն, շատ-շատ ե~ն:))

Ուլուանա
07.08.2008, 22:40
Շատ էի սիրում «Ջելսոմինոյի արկածները»: Հիշում եմ՝ սկզբում ֆիլմն էի տեսել, բայց գիրքը հետո պապաս առավ, բերեց, ու էլի մեծ հաճույքով կարդացի:

«Չիպոլինոյի արկածներն» էլ էի շատ հավանել, մամաս նույնիսկ հանձնարարել էր, որ կարդալուց հետո էդ գրքի համառոտ բովանդակությունն ու վերլուծությունը գրեի: :)) Բայց դա էնքան էլ մանկական չէր, շատ հետաքրքիր էր, որ հեղինակն էդ բանջարաբոստայային կուլտուրաների միջոցով բավական լուրջ գաղափարներ ու կոռումպացված պետության մոդել էր պատկերել :)), ինչը ես, իհարկե, հետո՝ արդեն հասուն տարիքում, ուղղակի հետադարձ հայացք գցելով՝ զգացի:

«Ծիպիլին, Տիմբական և ծիծաղը» գիրքը այնքան էլ վաղ տարիքում չեմ կարդացել, կարծեմ 8-րդ դասարանում էի, պապիկիս տանը գտա, հեղինակն էր նվիրել, հավեսով կարդացի մի շնչով, որից հետո եղբայրս, քույրս ու մայրս էլ կարդացին, ընտանեկան սիրելի գիրք էր դարձել: :hands

Հայկական հեքիաթներից մեկ էլ «Չիկարելիի արկածները» գիրքն է տպավորվել: Հեչ ո՞վ է կարդացել:

«Անգետիկի արկածներն» էլ էր լավը:

«Վինի թուխը և բոլորը-բոլորը» գիրքն էլ տանն ունեինք, մի քանի անգամ փորձել եմ կարդալ, բայց մի տեսակ ներվերիս վրա ազդել է, ու չեմ կարողացել շարունակել, չգիտեմ ինչի... Ախր մուլտֆիլմն էնքան եմ սիրում, բայց էդ գիրքը... :esim

Մի գիրք էլ հիշեցի, որ շատ լավն էր, բայց ոչ մեկից չեմ լսել, որ կարդացած լիներ: Միայն մի երկու տարի առաջ Բյուրակնին եմ տվել, ինքն էլ է կարդացել. Հեղինակը՝ կարծեմ Պոլ Հելիկո, վերնագրը՝ «Ջենի»… Մի տղայի մասին է, որը մի գեղեցիկ օր հանկարծ կատու է դառնում, որից հետո ամբողջ գիրքը նրա կատվային արկածների մասին է, թե ինչպես է թափառում, հանդիպում զանազան կատուների ու շների, իսկ կատուներից մեկի՝ Ջենիի հետ ընկերանում, մտերմանում է, էնքան հետաքրքիր էր, կարդալիս լրիվ մտնում էիր կատվի դրության մեջ, շատ տպավորիչ էր... Հետաքրքիր է, ուրիշ որևէ մեկը կարդացե՞լ է այս գիրքը: :unsure

impression
07.08.2008, 22:43
Վայ, Ան, "Չիկարելին" էլ եմ անգիր արել, ուղղակի ասեցի գրեմ՝ ոչ մեկ կարողա չիմանա, հավես չկար, փաստորեն, դու էլ ես կարդացել, ուխ

Վարպետ
07.08.2008, 22:46
Մի գիրք էլ հիշեցի, որ շատ լավն էր, բայց ոչ մեկից չեմ լսել, որ կարդացած լիներ: Միայն մի երկու տարի առաջ Բյուրակնին եմ տվել, ինքն էլ է կարդացել. Հեղինակը՝ կարծեմ Պոլ Հելիկո, վերնագրը՝ «Ջենի»… Մի տղայի մասին է, որը մի գեղեցիկ օր հանկարծ կատու է դառնում, որից հետո ամբողջ գիրքը նրա կատվային արկածների մասին է, թե ինչպես է թափառում, հանդիպում զանազան կատուների ու շների, իսկ կատուներից մեկի՝ Ջենիի հետ ընկերանում, մտերմանում է, էնքան հետաքրքիր էր, կարդալիս լրիվ մտնում էիր կատվի դրության մեջ, շատ տպավորիչ էր... Հետաքրքիր է, ուրիշ որևէ մեկը կարդացե՞լ է այս գիրքը: :unsure


Ու~, ընտիր բան էր, ընտիր!:) Ես կարծեմ լացել էլ եմ:))))

ChildOfTheSky
08.08.2008, 00:10
"Չիպոլինոյի արկածները", "Ջելսոմինոյի արկածները", "Վիննի Թուխը և բոլորը, բոլորը"
մեկ էլ տանը երկու հատ հայակական հեքիաթների ժողովածու ունեինք, ուշքս գնում էր դրանց համար՝ մեկը կոչվում էր "Հազարան բլբուլ" էն մեկն էլ չեմ հիշում, բայց նենց լավն էր... երևի ինչ-որ հեռու անկյունում դեռ պահած կլինի, հազիվ թե դա որևէ մեկին նվիրած լինեմ:

Բոլոր վերը նշվածները` գումարած «Սուրի և Սամի արկածները» ու «Զանգին ու Զրանգին» : :hands

Սամվել
08.08.2008, 00:16
Ես էլ Գրիմ Եղբայրների Հեքիաթների մի հատ մեեծ գիրք ունեմ... երևի բոլոր հեքիաթները կարդացել եմ կամ իմ համար կարդացել են երբ դեռ կարդալ չգիտեի :P
Մեկ էլ մի հատ գիրք կա... Ինչոր Բելոռուական հեքիաթներ /վայթմ/ էտ էլ էր կարգին գիրք :hands

impression
08.08.2008, 01:04
Բոլոր վերը նշվածները` գումարած «Սուրի և Սամի արկածները» ու «Զանգին ու Զրանգին» : :hands

Սուրն ու Սամը ինձ համար պոտենցիալ առաջին սեր կլինեին, եթե մի երկու անգամ էլ կարդայի :D

Grieg
08.08.2008, 01:09
"Ուկրաինական ժողովրդական հեքիաթներ"..դրանից հետո Ժյուլ Վեռն ու Մայն Ռիդ-ի գրքերը

Ուլուանա
08.08.2008, 01:44
"Ուկրաինական ժողովրդական հեքիաթներ"..
Հա, ուկրաինական ժողովրդական հեքիաթների գիրք մենք էլ ունեինք, ես էլ եմ կարդացել լրիվ ու շատ էի սիրում: Հատկապես տպավորվել է մեջից մի հատ հեքիաթ, որի մեջ մի կանաչ բիձուկ կար՝ երկար մորուքով, անունն էլ Օխայ էր, :D գետնի տակ էր ապրում: Մի անգամ մի մարդ ծարավ ժամանակ ջուր է խմում, ասում է. «օխա՜յ», մեկ էլ բիձուկը հայտնվում է ու ասում. «Ինձ կանչո՞ղ է եղել»: :D

dvgray
08.08.2008, 03:15
Լավ թեմա է, լավ հիշողություներ արթնացրեց…
Հիշում եմ լիքը հեքիաթների գրքեր որ ունեի ու նվիրել էին: Վետնամականից սկսած մինչև դանիական ու նորվեգական:
Ամենասիրելի հեքիաթս թումանյանի "Բարիկենդանն" էր: Շատ էի հրճվում "հիմար" ծերունիների միամիտության վրա:
Շատ էր սիրում նաև Վախթանգ Անանյանի "Քարանձավի բնակիչները" ու որսորդական պատմությունները:
Ամեն ամառային արձակուրդներին պարտադիր ծրագիրս էր ՝ "Թոմ Սոյերի արկածները" , "Ռոբիզոն Կրուզոն"… Շատ շատ են :)

StrangeLittleGirl
08.08.2008, 03:21
«Ծիպիլին, Տիմբական և ծիծաղը» իմ սիրած գրքերից էլ է… Նաև՝ «Փոքրիկ շրջմոլիկը», Թումանյանի բոլոր հեքիաթները և մանկական բանաստեղծությունները, նույնը նաև Ղազարոս Աղայանի, մեկ էլ սկանդինավյան ժողովրդական հեքիաթները, որոնցից ես շատ բան եմ քաղել դեռ այն ժամանակ… Հա՛, մեկ էլ սիրում էի «Մաթիլդա» կոչվող վիպակը, "Railway Children"-ը, լիքը ուրիշ բաներ, որ հիշեմ, կգրեմ:

Ուլուանա
08.08.2008, 03:38
«Ծիպիլին, Տիմբական և ծիծաղը» իմ սիրած գրքերից էլ է… Նաև՝ «Փոքրիկ շրջմոլիկը», Թումանյանի բոլոր հեքիաթները և մանկական բանաստեղծությունները, նույնը նաև Ղազարոս Աղայանի, մեկ էլ սկանդինավյան ժողովրդական հեքիաթները, որոնցից ես շատ բան եմ քաղել դեռ այն ժամանակ… Հա՛, մեկ էլ սիրում էի «Մաթիլդա» կոչվող վիպակը, "Railway Children"-ը, լիքը ուրիշ բաներ, որ հիշեմ, կգրեմ:
Վայ, «Փոքրիկ շրջմոլիկին» մոռացել էի: Շա՜տ եմ սիրում: :love
Թումանյանի հեքիաթներն էլ: :)

Արտիստ
08.08.2008, 09:41
Հազար ու մի գիշերը...իմ սիրած մանկական գիրքնա

Սամվել
08.08.2008, 13:02
Հազար ու մի գիշերը...իմ սիրած մանկական գիրքնա

+1 :8

Վարպետ
08.08.2008, 13:03
Հազար ու մի գիշերը...իմ սիրած մանկական գիրքնա


+1 :8

Հլը լավ հիշեք, կարող ա Դեկամերոնն ա եղել?:))

Սամվել
08.08.2008, 13:05
Հլը լավ հիշեք, կարող ա Դեկամերոնն ա եղել?:))

Չէ Օմեգանա:hands

*e}|{uka*
08.08.2008, 21:57
«Չիպոլինոյի արկածները» , «Վիննի Թուխը և բոլորը, բոլորը» ...:oy, «Թոմ Սոյերի արկածները», Ղազարոս Աղայանի հեքիաթները ,Պուշկինի բոլոր հեքիաթները, Գրիմ Եղբայրների հեքիաթները, «Ծիպիլին, Տիմբական և ծիծաղը» :love,« Հինգ երեխա և մեկ շուն», Վույ՜ «Մերի Փոփինս»ս (շատ էի սիրում էտ գիրքս :oy), Հայկական հեքիաթների ժողովածու, մի հատ էլ բարբառով հեքիաթների ժողովածու ունեի(վերջն էր :D),իսկ ամենաամենա սիրվածը «Փոքրիկ Իշխան»-ն էր, չնայած իմաստը էդքան լավ էլ չէի հասկանում, բայց ամեն գիշեր կարդալ էի տալիս :P և այլն.......

Ուլուանա
08.08.2008, 22:06
Հայկական հեքիաթների ժողովածու, մի հատ էլ բարբառով հեքիաթների ժողովածու ունեի(վերջն էր :D)
Հա, մենք էլ ունեինք։ :D Հետաքրքիր ա՝ նու՞յնն էր։ Բայց որ ասեցիր՝ վերջն էր, ինձ թվաց, որ նույնը պիտի լինի, որովհետև մերն էլ էր վերջը։ :hands Նենց զվարճալի բառեր ու արտահայտություններ կային մեջը, որ թևավոր խոսք էինք դարձրել, հա կրկնում ու զվարճանում էինք։ :D Որոշ հեքիաթների նույնիսկ սյուժեներն էին մազալու։ Իսկ դու հիշու՞մ ես, օրինակ, ի՞նչ հեքիաթներ կային։ Ուղղակի նենց հետաքրքիր է՝ նույն գրքի մասին ենք խոսում, թե չէ։ :think

*e}|{uka*
08.08.2008, 22:44
Հա, մենք էլ ունեինք։ :D Հետաքրքիր ա՝ նու՞յնն էր։ Բայց որ ասեցիր՝ վերջն էր, ինձ թվաց, որ նույնը պիտի լինի, որովհետև մերն էլ էր վերջը։ :hands Նենց զվարճալի բառեր ու արտահայտություններ կային մեջը, որ թևավոր խոսք էինք դարձրել, հա կրկնում ու զվարճանում էինք։ :D Որոշ հեքիաթների նույնիսկ սյուժեներն էին մազալու։ Իսկ դու հիշու՞մ ես, օրինակ, ի՞նչ հեքիաթներ կային։ Ուղղակի նենց հետաքրքիր է՝ նույն գրքի մասին ենք խոսում, թե չէ։ :think

Ուրեմն ասեմ համ Ղարաբաղի բարբառով կար , համ Տավուշի, բայց դե պարզա առաջինն ավելի զվարճալի էր... Օրինակ « Կյուլ Տեռած Ախճըկանը Հեքյաթը» ( խմոր ուտող աղջկա հեքիաթնա, որը մեծանում պոտենցիալ մարդակեր է :nyam դառնում :D)
Սպասի սպասի գիրքը գտա :D « Թագավերեն կնեգյը վըեր քոռակ ա պերալ, ընդրա հեքյաթը», « Ըխմախեն Թագավերություն» ( մենակ վերնագիրը ամեն ինչ ասում է :D), «Ծիտիկ–Վիտիկի հեքյաթը»(Էս էի սիրում մեջներից)... Ահագին խնդալու ժողովածու էր... ;)

Ուլուանա
08.08.2008, 22:50
Ուրեմն ասեմ համ Ղարաբաղի բարբառով կար , համ Տավուշի, բայց դե պարզա առաջինն ավելի զվարճալի էր... Օրինակ « Կյուլ Տեռած Ախճըկանը Հեքյաթը» ( խմոր ուտող աղջկա հեքիաթնա, որը մեծանում պոտենցիալ մարդակեր է :nyam դառնում :D)
Սպասի սպասի գիրքը գտա :D « Թագավերեն կնեգյը վըեր քոռակ ա պերալ, ընդրա հեքյաթը», « Ըխմախեն Թագավերություն» ( մենակ վերնագիրը ամեն ինչ ասում է :D), «Ծիտիկ–Վիտիկի հեքյաթը»(Էս էի սիրում մեջներից)... Ահագին խնդալու ժողովածու էր... ;)
Հա, գրածներիդ հիման վրա ահագին զվարճալի ա թվում, բայց իմն ուրիշ էր։ :D

Ռուֆուս
08.08.2008, 23:30
Էնքան լավ հիշողություններ արթնացրեց էս թեման..... :love

Սիրած գրքեր շատ ունեի, բայց ամենաշատը կարդում էի Գրիմ եղբայրների, Շառլ Պերոյի ու Անդերսենի հեքիաթները.... Հատկապես Անդերսենի "Լուցկիներով աղջիկը" (կարծեմ սա էր վերնագիրը) շատ տպավորիչ է....

ivy
08.08.2008, 23:59
Ես էլ էի շատ սիրում «Ծիպիլին, Տիմբական և Ծիծաղը», իսկ այ «Ջելսոմինոյի արկածները» չեմ հավանել:
Մի գիրք կար, որ լավ մնացել է հիշողությանս մեջ, անունը «Պուտպուտիկ» էր: Ինքն ինձ համար նշանավոր էր նրանով, որ երեխաներին դրա մոտիվներով նկարահանել էին «Պուտպուտիկ» բեմադրության մեջ ու հաճախ ցուցադրում էին «Լինում է, չի լինում» հաղորդումով: Էհ, ինչ մեղքս թաքցնեմ, ես էլ՝ այն ժամանակ ութ տարեկան ճստո, Նապ մաման էի, որը կորցրել էր Պուտպուտիկ անունով իր բալիկին: Բառերս մինչև հիմա հիշում եմ.
- Ախ... փոքրիկ բալիկս փախել է տնից...
Շատ հաջող դեր էր, ասեմ ձեզ, մենակ թե, դրանով իմ դերասանական կարիերան եզրափակվեց: Բայց Ուլուանայի կարգավիճակը հենց տեսնում եմ, արտիստական կյանքս նորից մտաբերում եմ: Հա, ասածս էն է, էդ «Պուտպուտիկը» լավ գիրք էր: :)

impression
09.08.2008, 00:06
"Փոքրիկ շրջմոլիկը" ես էլ եմ կարդացել, ոնց որ "Դեվիդ Կոպերֆիլդ" լայց լիներ:
Մի՜ քիչ ավելի մեծ տարիքում՝ ինը-տաս, կարդում էի "Նավապետ Գրանտի որդիները", "Ամուր ձեռքը", "Անգլուխ ձիավորը", մի խոսքով, արկածային գրադարանը երկու տարում ամբողջությամբ կուլ տվեցի: :)

Kuk
09.08.2008, 00:09
"Փոքրիկ շրջմոլիկը" ես էլ եմ կարդացել, ոնց որ "Դեվիդ Կոպերֆիլդ" լայց լիներ:
Մի՜ քիչ ավելի մեծ տարիքում՝ ինը-տաս, կարդում էի "Նավապետ Գրանտի որդիները", "Ամուր ձեռքը", "Անգլուխ ձիավորը", մի խոսքով, արկածային գրադարանը երկու տարում ամբողջությամբ կուլ տվեցի: :)

«Ամուր ձեռքը» ո՞վ ա գրել:8
Միքիչ շարունակեմ` «Գանձերի կղզին», «Տասնհինգամյա նավապետը», «Ակամա ճանապարհորդները», «Պալլա փողոցի տղաները», «0:1 առաջին խաղակեսին»:

Մարկիզ
09.08.2008, 00:17
Ամուր ձեռքը» ո՞վ ա գրել
Միքիչ շարունակեմ` «Գանձերի կղզին», «Տասնհինգամյա նավապետը», «Ակամա ճանապարհորդները», «Պալլա փողոցի տղաները», «0:1 առաջին խաղակեսին»:
Կարծեմ, Գուստավ Էմար…:)Լավն ա

impression
09.08.2008, 00:18
"Ամուր ձեռքը" Մայն Ռիդն ա ինչքան հիշում եմ: :8

Kuk
09.08.2008, 00:19
Կարծեմ, Գուստավ Էմար…:)Լավն ա

Չէ, հաստատ չեմ կարդացել: Վերնագիրը ծանոթ թվաց ուղղակի:

Ավելացվել է 1 րոպե անց

"Ամուր ձեռքը" մայն Ռիդն ա ինչքան հիշում եմ: :8

Մայն Ռիդից «Անգլուխ ձիավորը»-ն եմ կարդացել, կարողա՞ նույն գրքի մեջ ա:

Մարկիզ
09.08.2008, 00:23
"Ամուր ձեռքը" Մայն Ռիդն ա ինչքան հիշում եմ: :8
էԷԷԷԷ՜:oy, չէ:think հաստատ, բա գնամ քանդե՞մ:)

impression
09.08.2008, 00:24
էԷԷԷԷ՜:oy, չէ:think հաստատ, բա գնամ քնդե՞մ:)

ես չեմ վիճում, :) ասեցի ինչքան հիշում եմ, չէ՞, էնպես որ կռիվ մի արեք հետս ;)

Մարկիզ
09.08.2008, 00:26
«Փոքրիկ շրջմոլիկի» բարձն ու վերմակը ո՞վ ա հիշում…:)

Ուլուանա
09.08.2008, 00:27
«Ամուր ձեռքը» ո՞վ ա գրել:8
Միքիչ շարունակեմ` «Գանձերի կղզին», «Տասնհինգամյա նավապետը», «Ակամա ճանապարհորդները», «Պալլա փողոցի տղաները», «0:1 առաջին խաղակեսին»:


"Ամուր ձեռքը" Մայն Ռիդն ա ինչքան հիշում եմ: :8
«Ամուր ձեռքը» հաստատ Գուստավ Էմարն է գրել, 100 տոկոս։ Ես էլ եմ կարդացել, մի գրքի մեջ Էմարի երկու վեպ կար. մյուսն էլ կոչվում էր «Գամբուսինո», բայց էդ մեկն ինձ առանձնապես դուր չէր եկել, իսկի կարգին չէր էլ տպավորվել։

Ավելացվել է 2 րոպե անց

«Փոքրիկ շրջմոլիկի» բարձն ու վերմակը ո՞վ ա հիշում…:)
Ե՜ս։ :) Էն որ Մոուլդիի ու Ռիփսթոնի հետ քնում էին ինչ–որ սայլակի մեջ, ու պայմանավորվածություն կար, որ ամեն օր մեկը բարձն էր լինում, մեկը՝ վերմակը, մեկն էլ դոշակը։ Այ, դոշակ լինելու օրերը հեչ օրերն չէին... :))

Մարկիզ
09.08.2008, 00:31
ես չեմ վիճում, :) ասեցի ինչքան հիշում եմ, չէ՞, էնպես որ կռիվ մի արեք հետս ;)
Էդքան կռվողի տպավորություն եմ թողել…:D
«Անկլյոխ ձիավորն» էլ ա լավը…:P
բայց իմ սիրած վեպը արկածայինից «ՈՒռուս շեյթանի դեսպանն» է::love:love:love
:)

Ավելացվել է 1 րոպե անց

«Ամուր ձեռքը» հաստատ Գուստավ Էմարն է գրել, 100 տոկոս։ Ես էլ եմ կարդացել, մի գրքի մեջ Էմարի երկու վեպ կար. մյուսն էլ կոչվում էր «Գամբուսինո», բայց էդ մեկն ինձ առանձնապես դուր չէր եկել, իսկի կարգին չէր էլ տպավորվել։

Ավելացվել է 2 րոպե անց

Ե՜ս։ :) Էն որ Մոուլդիի ու Ռիփսթոնի հետ քնում էին ինչ–որ սայլակի մեջ, ու պայմանավորվածություն կար, որ ամեն օր մեկը բարձն էր լինում, մեկը՝ վերմակը, մեկն էլ դոշակը։ Այ, դոշակ լինելու օրերը հեչ օրերն չէին... :))
:oԷդ ո՞նց ես անունները հիշում…

impression
09.08.2008, 00:32
«Ամուր ձեռքը» հաստատ Գուստավ Էմարն է գրել, 100 տոկոս։ Ես էլ եմ կարդացել, մի գրքի մեջ Էմարի երկու վեպ կար. մյուսն էլ կոչվում էր «Գամբուսինո», բայց էդ մեկն ինձ առանձնապես դուր չէր եկել, իսկի կարգին չէր էլ տպավորվել։


ճիշտ ես, Ան ջան, "Գամբուսինոն" ես էլ չկարդացի, ինչպես նաև Վիննի Թուխի հինգերորդ գլխից հետոն :D

Kuk
09.08.2008, 00:33
Ե՜ս։ :) Էն որ Մոուլդիի ու Ռիփսթոնի հետ քնում էին ինչ–որ սայլակի մեջ, ու պայմանավորվածություն կար, որ ամեն օր մեկը բարձն էր լինում, մեկը՝ վերմակը, մեկն էլ դոշակը։ Այ, դոշակ լինելու օրերը հեչ օրերն չէին... :))

Ոնց էլ անունները հիշում ես:) երևի մի տասնհինգ տարի առաջ ես չէ՞ կարդացել:)

Գալաթեա
09.08.2008, 00:37
«Փոքրիկ շրջմոլիկի» բարձն ու վերմակը ո՞վ ա հիշում…:)

Եեես :love Լավն էր... :oy

StrangeLittleGirl
09.08.2008, 00:40
Հատկապես Անդերսենի "Լուցկիներով աղջիկը" (կարծեմ սա էր վերնագիրը) շատ տպավորիչ է....
Թե՞ «Լուցկի ծախող աղջիկ էր» :think
Հա՛, դա իմ սիրած հեքիաթներից էլ էր… Ես իմ մանկության կարդալու ամենալավ տարիքը Հայաստանում չեմ անցկացրել, իսկ Պրագայում մենք լրիվ ուրիշ բաներ էինք կարդում: :( Դրա համար շատ անուններ մոռացել եմ արդեն. վերադառնալուց հետո ոչ ոք չկար, որ հետները քննարկեի, իսկ արկածային գրադարանն ավելի մեծ տարիքում եմ կարդացել, որն ինձ պարզապես դուրս չեկավ:

Ավելացվել է 1 րոպե անց
Շրջմոլիկի մասին ես գրեթե ոչինչ չեմ հիշում: Ո՞նց է ձեզ մոտ էդքան բան տպավորվել:

Մարկիզ
09.08.2008, 00:42
Թե՞ «Լուցկի ծախող աղջիկ էր» :think
Հա՛, դա իմ սիրած հեքիաթներից էլ էր… Ես իմ մանկության կարդալու ամենալավ տարիքը Հայաստանում չեմ անցկացրել, իսկ Պրագայում մենք լրիվ ուրիշ բաներ էինք կարդում: :( Դրա համար շատ անուններ մոռացել եմ արդեն. վերադառնալուց հետո ոչ ոք չկար, որ հետները քննարկեի, իսկ արկածային գրադարանն ավելի մեծ տարիքում եմ կարդացել, որն ինձ պարզապես դուրս չեկավ:
Լացել եմ:(, դաժան է Անդերսոնը…
«Կապարե զինվորիկն» էլ ա դաժան, թե՞ անագ էր:D

impression
09.08.2008, 00:44
Լացել եմ:(, դաժան է Անդերսոնը…
«Կապարե զինվորիկն» էլ ա դաժան, թե՞ անագ էր:D

կարողա՞ դու Մամփրե արքայի հետ ես, ու էդ համ էլ Բակունցն էր կամ էլ չէ, ես հեղինակ հիշելուց վաԴ եմ :D:D

Մարկիզ
09.08.2008, 00:46
կարողա՞ դու Մամփրե արքայի հետ ես, ու էդ համ էլ Բակունցն էր կամ էլ չէ, ես հեղինակ հիշելուց վաԴ եմ :D:D
Ի՞նչ:o

StrangeLittleGirl
09.08.2008, 00:48
Անագ էր
Լի՛լ, ի՞նչ էղավ:

Ուլուանա
09.08.2008, 00:49
Ոնց էլ անունները հիշում ես:) երևի մի տասնհինգ տարի առաջ ես չէ՞ կարդացել:)
Նոր հաշվեցի. 16 :))

Լացել եմ:(, դաժան է Անդերսոնը…
«Կապարե զինվորիկն» էլ ա դաժան, թե՞ անագ էր:D
Անագե։ Բայց ես էդ չեմ կարդացել, ուղղակի լսել եմ։ :D Սթիվենսոնը չէ՞ր հեղինակը... :unsure

impression
09.08.2008, 00:49
Անագ էր
Լի՛լ, ի՞նչ էղավ:

անցավ արդեն, նոպա էր, անհաջող հումոր, կներեք, սսկվում եմ :)

StrangeLittleGirl
09.08.2008, 00:56
Նոր հաշվեցի. 16
Ահագին էլ մեծ ես էղել :D Ես էդ գիրքը 7-8 տարեկանում եմ կարդացել: Ես էս թեման ինչ-որ մինչև տասը տարեկան կարդացածներս էի համարում: Թե չէ տենց լինի… «Ջեյն Էյր» :D

Ուլուանա
09.08.2008, 01:03
Էսօր Impression–ի հետ հիշել էինք մի բավական յուրօրինակ հեքիաթների գրքի մասին, որից, պարզվեց, երկուսս էլ ունեցել ենք ու կարդացել, ուրեմն ճապոնական հեքիաթներ էին, բայց նենց սարսափելի ողբերգական ու ճնշող ավարտներով, որ, հիշում եմ, ամեն հեքիաթից հետո ես վատանում էի։ :D Դե, բոլոր հեքիաթների սյուժեները հիմա չեմ հիշում, բայց մի օրինաչափություն կար, բոլորի վերջում միշտ ինչ–որ ահավոր բան էր կատարվում, ու հեքիաթի վերջին բառերը, որպես կանոն մոտավորապես էսպիսին էին. «Եվ նա մինչև հիմա էլ ... (էստեղ ինչ–որ ահավոր բան ա նկարագրված)։ Օրինակ, հեքիաթներից մեկում ինչ–որ մեկի քիթը երկարում, հասնում է ամպերին ու էդպես լռված մնում... :blin մինչև հիմա... :o :D Հա, հենց տենց էլ գրված էր. «Եվ մինչև հիմա էլ նա կանգնած է այդպես՝ քիթը ամպերի մեջ խրված...»։ Ու էդ բոլոր վատ բաները կատարվում էին ոչ թե չար հերոսների հետ, այլ բարի։ :beee Մի խոսքով՝ սարսափների գիրք էր։ Մյուս սարսափի մասին էլ Impression–ը կպատմի։ :hands

Հա, մեկ էլ չմոռանամ ասել, որ սա իմ սիրած մանկական գրքերից չէր։ :D Ուղղակի ցանկացա թեման ընդլայնել մի քիչ, որ խոսենք ընդհանրապես մանկական գրքերի մասին, ոչ միայն սիրելի գրքերի։ ;)

Ավելացվել է 1 րոպե անց

Ահագին էլ մեծ ես էղել :D Ես էդ գիրքը 7-8 տարեկանում եմ կարդացել: Ես էս թեման ինչ-որ մինչև տասը տարեկան կարդացածներս էի համարում: Թե չէ տենց լինի… «Ջեյն Էյր» :D
Բյուր, կարո՞ղ ա սխալ հասկացար։ Ես ոչ թե էդ գիրքը 16 տարեկանում եմ կարդացել, այլ 16 տարի առաջ։ :)) Այսինքն՝ 11 տարեկանում։ ;)

Մարկիզ
09.08.2008, 01:05
Էսօր Impression–ի հետ հիշել էինք մի բավական յուրօրինակ հեքիաթների գրքի մասին, որից, պարզվեց, երկուսս էլ ունեցել ենք ու կարդացել, ուրեմն ճապոնական հեքիաթներ էին, բայց նենց սարսափելի ողբերգական ու ճնշող ավարտներով, որ, հիշում եմ, ամեն հեքիաթից հետո ես վատանում էի։ :D Դե, բոլոր հեքիաթների սյուժեները հիմա չեմ հիշում, բայց մի օրինաչափություն կար, բոլորի վերջում միշտ ինչ–որ ահավոր բան էր կատարվում, ու հեքիաթի վերջին բառերը, որպես կանոն մոտավորապես էսպիսին էին. «[B]Եվ նա մինչև հիմա էլ ... (էստեղ ինչ–որ ահավոր բան ա նկարագրված)։ Օրինակ, հեքիաթներից մեկում ինչ–որ մեկի քիթը երկարում, հասնում է ամպերին ու էդպես լռված մնում... :blin մինչև հիմա... :o :D Հա, հենց տենց էլ գրված էր. «Եվ մինչև հիմա էլ նա կանգնած է այդպես՝ քիթը ամպերի մեջ խրված...»։ Ու էդ բոլոր վատ բաները կատարվում էին ոչ թե չար հերոսների հետ, այլ բարի։ :beee Մի խոսքով՝ սարսափների գիրք էր։ Մյուս սարսափի մասին էլ Impression–ը կպատմի։ :hands

Հա, մեկ էլ չմոռանամ ասել, որ սա իմ սիրած մանկական գրքերից չէր։ :D Ուղղակի ցանկացա թեման ընդլայնել մի քիչ, որ խոսենք ընդհանրապես մանկական գրքերի մասին, ոչ միայն սիրելի գրքերի։ ;)
Հա, հա կարդացել եմ, հիմարություն էր…
Մի հատ հնդկական հեքիաթների ժողովածու էլ ունեինք՝ սաղ Ռաջա էր…:D

impression
09.08.2008, 01:08
վայ...
ուրեմն էն մյուսը՝ էդ ճապոնականներից, լրիվ մահ էր: Ուրեմն, դրանք ինչ որ երկար տարիներ երեխա չեն ունենում, մի կերպ ունենում են, ու դրան նենց մի երկար անուն դնում, որ էդ ճապոնական հիերոգլիֆների հայերեն թարգմանությունը գրքի կես էջից ավելին բռնում էր: Մի խոսքով, երեխեն ի ծնե անբախտ էր: Դա դեռ հերիք չի, նա մանուկ հասակում նաև ընկավ ջրհորը, ու մինչ նրա եղբայրը վազեց տուն ու կես ժամ արտասանում էր, թե ով է ընկել ջրհորը, մեր հերոսը խեղդվեց....
բա, այ սենց մառազմ հեքիաթներ ենք կարդացել ես ու Ուլուանան :))

ivy
09.08.2008, 01:11
վայ...
ուրեմն էն մյուսը՝ էդ ճապոնականներից, լրիվ մահ էր: Ուրեմն, դրանք ինչ որ երկար տարիներ երեխա չեն ունենում, մի կերպ ունենում են, ու դրան նենց մի երկար անուն դնում, որ էդ ճապոնական հիերոգլիֆների հայերեն թարգմանությունը գրքի կես էջից ավելին բռնում էր: Մի խոսքով, երեխեն ի ծնե անբախտ էր: Դա դեռ հերիք չի, նա մանուկ հասակում նաև ընկավ ջրհորը, ու մինչ նրա եղբայրը վազեց տուն ու կես ժամ արտասանում էր, թե ով է ընկել ջրհորը, մեր հերոսը խեղդվեց....
բա, այ սենց մառազմ հեքիաթներ ենք կարդացել ես ու Ուլուանան :))

Ես էլ եմ կարդացել: Հիմա, որ հիշեցրեցիք, իսկապես, մտածում եմ, որ կոշմարիկներ էին, բայց հետաքրքիր է, որ էն ժամանակ տենց չեմ ընկալել:

Ուլուանա
09.08.2008, 01:14
վայ...
ուրեմն էն մյուսը՝ էդ ճապոնականներից, լրիվ մահ էր: Ուրեմն, դրանք ինչ որ երկար տարիներ երեխա չեն ունենում, մի կերպ ունենում են, ու դրան նենց մի երկար անուն դնում, որ էդ ճապոնական հիերոգլիֆների հայերեն թարգմանությունը գրքի կես էջից ավելին բռնում էր: Մի խոսքով, երեխեն ի ծնե անբախտ էր: Դա դեռ հերիք չի, նա մանուկ հասակում նաև ընկավ ջրհորը, ու մինչ նրա եղբայրը վազեց տուն ու կես ժամ արտասանում էր, թե ով է ընկել ջրհորը, մեր հերոսը խեղդվեց....
բա, այ սենց մառազմ հեքիաթներ ենք կարդացել ես ու Ուլուանան :))
Լիլ, բայց էդ կարծեմ եղբայրը չէր, բակի երեխեքով էին գնացել։ :D Ու մի քանի անգամ անունն արտասանելիս շշկռվեցին, մի անգամ շարունակությունը մոռացան, նորից սկսեցին, մի անգամ էլ կեսից ջոկեցին, որ սխալվել են արանքում, ու էլի նորից սկսեցին :D, մինչև հանկարծ մի ուրիշ երեխա ներս մտավ ու ասեց, որ արդեն խեղդվել է... :(

impression
09.08.2008, 01:17
Լիլ, բայց էդ կարծեմ եղբայրը չէր, բակի երեխեքով էին գնացել։ :D Ու մի քանի անգամ անունն արտասանելիս շշկռվեցին, մի անգամ շարունակությունը մոռացան, նորից սկսեցին, մի անգամ էլ կեսից ջոկեցին, որ սխալվել են արանքում, ու էլի նորից սկսեցին :D, մինչև հանկարծ մի ուրիշ երեխա ներս մտավ ու ասեց, որ արդեն խեղդվել է... :(

դե ես նենց ծանր եմ տարել, որ մանրամասները չեմ ֆիքսել... :(
էս ինչ դառը մանկություն ենք ունեցել, Ան ջան :D

StrangeLittleGirl
09.08.2008, 01:18
Բյուր, կարո՞ղ ա սխալ հասկացար։ Ես ոչ թե էդ գիրքը 16 տարեկանում եմ կարդացել, այլ 16 տարի առաջ։ Այսինքն՝ 11 տարեկանում։
Չէ՛, ճիշտ եմ հասկացել. 11 տարեկանում: Ուղղակի ես մանկական ասելով մինչև 10 տարեկան էի պատկերացնում: Դե 11 տարեկանում իմ սիրած գիրքը «Ջեյն Էյրն» էր, դրա համար եմ ասում :D

impression
09.08.2008, 01:21
Չէ՛, ճիշտ եմ հասկացել. 11 տարեկանում: Ուղղակի ես մանկական ասելով մինչև 10 տարեկան էի պատկերացնում: Դե 11 տարեկանում իմ սիրած գիրքը «Ջեյն Էյրն» էր, դրա համար եմ ասում :D

11 տարեկանի համար դա իսկական լյուբովնի ռաման ա էղել, աննամուս :angry

Ուլուանա
09.08.2008, 01:22
Չէ՛, ճիշտ եմ հասկացել. 11 տարեկանում: Ուղղակի ես մանկական ասելով մինչև 10 տարեկան էի պատկերացնում: Դե 11 տարեկանում իմ սիրած գիրքը «Ջեյն Էյրն» էր, դրա համար եմ ասում :D
Բայց էստեղ խոսում ենք ոչ թե էն գրքերի մասին, որոնք փոքր հասակում ենք կարդացել, այլ հենց մանկական գրքերի։ Դե հիմա ես էլ տենց ուշահաս էի, ի՞նչ անեմ. 11 տարեկանում դեռ փոքրիկ շրջմոլիկին էր խելքս հասնում։ :D

StrangeLittleGirl
09.08.2008, 01:23
Կարո՞ղ ա «Ջեյն Էյրը» մանկական չի: Լի՛լ, մի հատ ասածս հաստատիր :D

Kuk
09.08.2008, 01:23
Մանկական Աստվածաշունչը:love գունավոր գրքեր են` կապույտ, վարդագույն:) ինչքան հիշում եմ` ձախ կողմի էջում գրված էր, իսկ աջ կողմում նկարներն էին: Շատ եմ կարդացել էդ գիրքը, բավականին հաջողված է:

impression
09.08.2008, 01:26
Կարո՞ղ ա «Ջեյն Էյրը» մանկական չի: Լի՛լ, մի հատ ասածս հաստատիր :D

մանկակա՞ն :think բա ինձ ինչու՞ մինչև հիմա մերոնք չեն թողնում դա կարդամ :o

Ուլուանա
09.08.2008, 01:26
Մանկական Աստվածաշունչը:love գունավոր գրքեր են` կապույտ, վարդագույն:) ինչքան հիշում եմ` ձախ կողմի էջում գրված էր, իսկ աջ կողմում նկարներն էին: Շատ եմ կարդացել էդ գիրքը, բավականին հաջողված է:
Լավ, հիմա կարո՞ղ ա մի հատ էլ ձեր 2–րդ դասարանի մաթեմի պատկերազարդ ու գունավոր գիրքը հիշես։ :D :D :D

StrangeLittleGirl
09.08.2008, 01:30
բա ինձ ինչու՞ մինչև հիմա մերոնք չեն թողնում դա կարդամ
Դու դեռ 11 տարեկան չկաս: :D

Kuk
09.08.2008, 01:33
Լավ, հիմա կարո՞ղ ա մի հատ էլ ձեր 2–րդ դասարանի մաթեմի պատկերազարդ ու գունավոր գիրքը հիշես։ :D :D :D

Դե, ես նոր ոչ հավաստի աղբյուրից իմացա, որ 11 տարեկանը դա մանկություն չի, մանկությունը սահմանափակվում է 8-9 տարեկանում, իսկ դրանից հետո կարելի է լրջորեն ուսումնասիրել դեդեկտիվ գրականություն կամ էռոտիկ գրականություն: Դե ես էլ 8 տարեկանում Ժյուլ Վեռն չեմ կարդացել, կարդացել եմ օրինակ` Հովհաննես Թումանյանի հեքիթները, մանկական Աստվածաշունչը ևն.: Ուլուանա ջան, բոլորը հանճար չեն ծնվում: Համ էլ` ես չէի ցանկանա հանճար լինել, նրանք հիմնականում մտավոր լուրջ խանգարումներ են ունենում:

Ուլուանա
09.08.2008, 01:38
Դե, ես նոր ոչ հավաստի աղբյուրից իմացա, որ 11 տարեկանը դա մանկություն չի, մանկությունը սահմանափակվում է 8-9 տարեկանում, իսկ դրանից հետո կարելի է լրջորեն ուսումնասիրել դեդեկտիվ գրականություն կամ էռոտիկ գրականություն: Դե ես էլ 8 տարեկանում Ժյուլ Վեռն չեմ կարդացել, կարդացել եմ օրինակ` Հովհաննես Թումանյանի հեքիթները, մանկական Աստվածաշունչը ևն.: Ուլուանա ջան, բոլորը հանճար չեն ծնվում: Համ էլ` ես չէի ցանկանա հանճար լինել, նրանք հիմնականում մտավոր լուրջ խանգարումներ են ունենում:
Դե, ես էլ, ինչպես տեսար, հեռու եմ հանճար լինելուց, դեռ մի բան էլ ավել, քանի որ 11 տարեկանում դեռևս խայտառակ կերպով դոփում էի մանկապարտեզային տարիքի համար նախատեսված «շրջմոլիկիային» գրքերի վրա։ :D

Լավ, բայց արդեն օֆֆտոպում ենք։ Հանճար ու ոչ հանճարը պարզեցինք, եկեք էսքանով սահմանափակվենք։ ;)

StrangeLittleGirl
09.08.2008, 01:40
Վա՜յ, կրակն ընկա, մի բան ասեցի: Բոլոր դեպքերում ես էս թեման էդպես էի ընկալել: Հիմա ես էլ արկածային գրադարանն եմ շատ ուշ կարդացել: Հետո ի՞նչ: Պիտի վիրավորվեք, պատմություն սարքե՞ք

Ավելացվել է 45 վայրկյան անց
Իսկ «Ջեյն Էյրն» էլ կամ մանկական գիրք ա, կամ էլ շատ անհաջող մեծական:

Ուլուանա
09.08.2008, 01:45
Վա՜յ, կրակն ընկա, մի բան ասեցի: Բոլոր դեպքերում ես էս թեման էդպես էի ընկալել: Հիմա ես էլ արկածային գրադարանն եմ շատ ուշ կարդացել: Հետո ի՞նչ: Պիտի վիրավորվեք, պատմություն սարքե՞ք
Բյուր, անցավ–գնաց, վայ։ :)


Իսկ «Ջեյն Էյրն» էլ կամ մանկական գիրք ա, կամ էլ շատ անհաջող մեծական:
Բյուր, որ տենց բոլոր անհաջող մեծական գրքերի պատիվը փրկելու համար մանկականի անվան տակ անցկացնենք, ու՞ր կհասնի։ :D

StrangeLittleGirl
09.08.2008, 01:49
Չէ՛, բայց լուրջ, մանկականի տակ անցնող գիրք ա: Նույնը քրոջ գործը՝ «Մոլեգին հողմերի դարավանդը»: Հետո ի՞նչ, որ մեծական թեմաներով ա: Փոքրիկներին ծանոթացնում ա մեծական թեմաներին: Ախր ժամանակին երկուսն էլ դուրս եկել են է… Ափսոս գալիս ա, որ ասեմ անհաջող մեծական են :D

Ուլուանա
09.08.2008, 01:51
Չէ՛, բայց լուրջ, մանկականի տակ անցնող գիրք ա: Նույնը քրոջ գործը՝ «Մոլեգին հողմերի դարավանդը»: Հետո ի՞նչ, որ մեծական թեմաներով ա: Փոքրիկներին ծանոթացնում ա մեծական թեմաներին: Ախր ժամանակին երկուսն էլ դուրս եկել են է… Ափսոս գալիս ա, որ ասեմ անհաջող մեծական են :D
Ի՜, չէ, «Մոլեգին հողմերի դարավանդը» լավն էր։ :oy Ու ես ահագին էլ մեծ էի, որ կարդացի։ :))

StrangeLittleGirl
09.08.2008, 01:56
Ես էլ էի նենց մեծոտ, բայց դե որ հիմա հետ եմ նայում, զգում եմ, որ էն չէր էլի:

Երկնային
09.08.2008, 02:06
«Ջեյն Էյրն» էլ, «Մոլեգին հողմերի դարավանդն» էլ որ կարդացել եմ, յեքա հորթիկ էի արդեն… :D
հիմա դրանք մանկական ե՞ն… :D

StrangeLittleGirl
09.08.2008, 02:13
Դե լավ, եկեք փոխզիջման գնանք. պատանեկան :D

Մանոն
11.08.2008, 21:52
Հեղինակներին չեմ գրում, ամենաշատ սիրել եմ «Թոմ Սոյերի արկածները», հետո`«Առանց ընտանիքի» , վա~խ էս գիրքը մի քանի անգամ եմ կարդացել, ու ամեն կարդալիս էն կապիկի մեռնելու պահին ո~նց եմ լաց եղել :(
Հետո`«Պրոֆեսոր Դոուելի գլուխը»....ինչ վախենալու էր:)
«Կապիտան Գրանտի որոնումները»,
«Ջեյն Էյր», իր կերպարն այդպես էլ մնաց ինձ համար մի իդեալական կերպար:
«Մանոն Լեսկոն» կարդացի, բայց բան չհասկացա, թեև տպավորվել էի Մանոնի գեղեցկությամբ: Հետո ավելի մեծ հասակում կարդացի, լրիվ ուրիշ տպավորություն էր ;)
Հետո հիշեմ, էլի կգրեմ:

Ուլուանա
11.08.2008, 21:57
«Մանոն Լեսկոն» կարդացի, բայց բան չհասկացա, թեև տպավորվել էի Մանոնի գեղեցկությամբ: Հետո ավելի մեծ հասակում կարդացի, լրիվ ուրիշ տպավորություն էր ;)

«Մանոն Լեսկոն» է՞լ է մանկական համարվում: :o

Մանոն
11.08.2008, 22:08
«Մանոն Լեսկոն» է՞լ է մանկական համարվում: :o
Չէ, բայց ես մանուկ հասակում էի կարդացել ;)

impression
11.08.2008, 22:20
Առանց ընտանիքի... Ռեմին... ոնց էի սիրում: Ահագին լացել եմ էդ գրքի վրա :)

StrangeLittleGirl
11.08.2008, 22:58
Առանց ընտանիքի… Էս ինչ ծանոթ վերնագիր էր: Ո՞վ է հեղինակը: Աչքիս ես էլ եմ կարդացել, տեղը չեմ բերում :D

impression
11.08.2008, 23:11
Առանց ընտանիքի… Էս ինչ ծանոթ վերնագիր էր: Ո՞վ է հեղինակը: Աչքիս ես էլ եմ կարդացել, տեղը չեմ բերում :D

Հեկտոր Մալո-ն, Բյուր :)

Brigada
12.08.2008, 01:39
Ղազարոս Աղայան;)

Dayana
12.08.2008, 08:42
Ես որ ահավոր սիրում էի "Աշխարհի ժողովուրդների հեքիաթները" ու դրանցից կար "Թե ինչու է ծովի ջուրն աղի" էդ հեքիաթը մինչև կարդալ սովորելս մի 1000 անգամ մաման էր կադացել, հետո դրա "խաթր" կարդալ սովորեցրեց ինձ մինչև դպրոց գնալս որ ես կարդամ :love մեկ էլ մի գիրք էի սիրում "Մկներն ու Փուչիկները" էդ էլ իմ առաջին անգլերեն գիրքն էր , ափսոս, որ էդ ժամանակ անգլերեն ավելի լավ գիտեի քան հիմա :D :D

Դեկադա
02.09.2008, 17:45
Հաճելի հիշողություններ ...............
Է.Ուսպենսկի - Քեռի Ֆեոդորը, շունը և կատուն, Հենզելն ու Գրետելը ու էլի շատ ու շատ հեքիաթներ:

Հայկօ
03.09.2008, 01:51
Սպիտակ Բիմ, սև ականջ

Chuk
03.09.2008, 02:17
Լավ, ցուցակ մըն ալ իմ կողմից՝ ինքնագովազդով (:D).

«Չիպոլինոյի արկածները» (պապիս ա թարգմանել)
«Ջելսոմինոյի արկածները» (պապիս ա թարգմանել)
«Երկնագույն նետի ճանապարհորդությունը» (պապիս ա թարգմանել)
«Ծիպիլին, Տիմբական և Ծիծաղը» (պապիս ա գրել)
«Վիննի Թուխը և բոլորը, բոլորը, բոլորը» (մեր հարևանն ա թարգմանել :D)
«Փոքրիկ իշխանը» (պապիս ա թարգմանել)
«Անգետիկի արկածները» (Դե էս էլ Նոսովն ա գրել)
«Չիկարելիի արկածները» (պապիս ընկերն ա գրել)
«Սուրի և Սամի արկածները» (լավ, հերիք չի՞ գլուխ գովեմ :D)
«Երկար Մակարի ու Պստիկ Խոստիկի արկածները»
«Փոքրիկ Շրջմոլիկը»
...
կլրացվի

Ինչպես նաև մի շարք հեքաթներ Գրիմ եղբայրներից, Շառլ Պերոյից, Անդերսենից, Թումանյանից, Աղայանից և այլն...

Ցուցակը կազմելիս հիշողությունս չպրպտելու համար օգտվել եմ սույն թեմայից, գրել եմ միայն այն գործերը, որոնք իսկապես սիրել եմ փոքր ժամանակ և որոնք իսկապես մանկական (կամ նաև մանկական) եմ համարում: Փոքր ինչ ավելի մեծ տարիքի համար նախատեսված գործերը, ինչպիսիք եմ համարում ասենք «Գանձերի կղզին», «Թոմ Սոյերի արկածները, «Առանց ընտանիքին», «Անգլուխ ձիավորը» և այլն, չեմ նշել:

Բարեկամ
03.09.2008, 03:22
«Փոքրիկ իշխանը» (պապիս ա թարգմանել)


:o լու՞րջ
միշտ հիացել եմ էդ թարգմանությամբ

Ռուֆուս
03.09.2008, 03:32
Արտակ ջան, պարզվում է քո պապիկի գրած գրքերից ոչ մեկը չեմ կարդացել :oy բայց իր (ու ընկերների) թարգմանած բոլոր գրքերը կարդացել եմ: Փոքրիկ իշխանի :love թարգմանությունը արտակարգ է, շնորհակալ եմ :)

Բարեկամ
03.09.2008, 04:13
Լավ, ես էլ գրեմ իմ սիրած մանկական գրքերը:
Նախ ասեմ, որ շուտ եմ սկսել կարդալ, չորսուկես տարեկանից: Կարդում էի, բայց ոչինչ չէի հասկանում, ուղղակի վարժ կարդում էի, մերոնց պատմելով՝ արագ, շնչակտուր, առանց բառերի արանքներում դադար տալու, առանց ստորակետ-վերջակետ…
Առաջին գիրքը, որը հասկանալով կարդացի, Թումանյանի հեքիաթներն էին՝ վեց տարեկանում: Բայց դուրս չեկան: Պապաս ռեժիմով կարդալ էր տալիս: Մի տետրի մեջ աղյուսակ էր, որտեղ գրանցվում էր գրքի անունը, քանի էջ է, սկսելու և ավարտելու ամսաթվերը: Ու հայրս ինքն էր ընտրում ինչ կարդամ. դե էդ տարիքում գաղափար չունեի ինչեր կան, որ ինքս ընտրեի: Հիշում եմ՝ երևի երկրորդ դասարան էի, մի նենց ոչինչ հաստոտ գիրք էր տվել՝ նարնջագույն մաշված կազմով, վերնագիրը՝ Գոմեշի սանրը :{: Վրան էլ սևով մի գոմեշանման սիլուետ: Մեջը՝ ո՛չ մի նկար, ո՛չ մի երկխոսություն :[, բայց պարտաճանաչ կարդում էի, արդեն մեջտեղներն էի հասել, թեև բացարձակապես գաղափար չունեի ինչի մասին ա: Մենակ ամեն էջը վերջացնելուց ու թերթելուց հետո՝ աչքով կշռում էի բացված գրքի ձախ և աջ մասերը՝ թե ինչքանն եմ անցել, ինչքանն է մնացել: Երևի հայրս նկատեց էդ լուռ տառապանքը, ու ասեց՝ լավ, էդ թող, ու գիրքը վերցրեց ձեռքիցս, ինչից, անկեղծ ասած, ավելի տխրեցի, ավելի շուտ հիասթափվեցի. բա էդքան կարդացածս հե՞՜չ… :cry
Առաջին գիրքը, որ կարդացի մեծագույն բավականությամբ, ու հետո երևի մի հազար անգամ վերընթերցել եմ, Գրիմ եղբայրների հեքիաթներն էին: Էդ երրորդ դասարանում էր. հիվանդ պառկած էի տաքությամբ մի երեք օր, անելիք չկար, մորաքույրս էր նվիրել, ու ինձ ուղղակի կլանեց-տարավ գրիմեղբայրական անզուգական, համարձակ, անչափ հետաքրքիր աշխարհը… Ավարտելուց հետո ահավոր ափսոսում էի, որ վերջացավ: Դրանից հետո ընկա հեքիաթների հետևից: Անդերսեն, Շարլ Պիերո…
Հեքիաթներից հետո սկսվեց արկածային գրականությունը. Թոմ Սոյերը սեղանիս գիրքն էր: Հետո, տարիքի համեմատ, անցա Ժյուլ Վեռն, Դյումա… Արանքներում՝ ֆանտաստիկ գրականություն: Ռոբինզոն Կրուզոն այդպես էլ ուժս չպատեց…
Միջին դասարաններում տարվել էի Զորյանով. անընդհատ վերընթերցում էի պատվածքները: Շատ հավես էին կարդացվում:
Հա, մի հետաքրքիր բան էլ եմ հիշում. կարծեմ երրորդ դասարանում էր, գրականության գրքում մի հատված կար Ալիսը Հրաշքների աշխարհից: Շատ փոքրիկ հատված էր, ու ընդհատվում էր այնտեղ, որ գտնում է կարկանդակով տուփ՝ վրան գրված՝ կեր ինձ: Չեմ հիշում որևէ այլ գիրք ինձ երբևէ այդքան "ինտրիգաված" արած լիներ: Նենց էի ուզում շարունակությունը…:( բայց գաղափար չունեի ինչ գիրք էր. անվանումը կամ հեղինակը գրված չէին: Ու չէի էլ ֆայմում հարցնել որևէ մեկին : Ուղղակի ապրում էի տենց չբավարարված, երազանքով… :( Ու միայն մի հինգ տարի հետո, երբ, առավոտյան նոր արթնացած, դեռ պառկած՝ սովորության համաձայն ուսումնասիրում էի գրապահարանի առաջին շարքերում ճխտված գրքերի անունները՝ արդեն անհաշիվ անգամներ, նկատեցի մի կորած գրքի եզր, որ առաջ չէի նկատել: Ու որքան մեծ էր զարմանքախառն զայրույթս, որ էսքան ժամանակ էդ Ալիսը քթիս տակ էր, իսկ ես անհույս երազում էի…
Հավեսով անթիվ անգամներ վերընթերցածներիս մեջ էր նաև Անանյանի Հովազաձորի գերիները:

Հայկօ
03.09.2008, 04:24
«Գոմեշի սանրը» փոքր ժամանակ ես էլ եմ կարդացել, բայց՝ հավեսով: Ու մի քանի անգամ: Մի գիրք էլ կար՝ կանաչ, հաստ կազմով, Դոմինո աղվեսի, ազատ մուստանգի, կաղ արջի, գայլի ու գայլուհու մասին հրաշք ու տխուր պատմվածքներ էին, էնքան էի կարդացել՝ էջերը ծակվել էին... Եթե ինչ-որ մեկդ տեղը բերում եք էդ գիքը, հուշե՛ք անունը, շա՛տ եմ խնդրում... Ես չգիտեմ, ու գիրքն էլ կորել ա, չկա... :(

Հ.Գ. Բարեկամ, քո անցած ճամփան համարյա նույնությամբ ես եմ անցել :) Կարծում եմ, որ «Ռոբինզոն Կրուզոն» ու «Ալիսը», «Փոքրիկ իշխանի» հետ, ո՛չ մանկական են, ո՛չ էլ՝ պատանեկան: Առաջինը շա՜տ այլաբանական ու երբեմն՝ անտրամաբանական ա (փոքր ընթերցողի տեսանկյունից)՝ աշխարհից կտրվելու կոչ, քաղաքակիրթ աշխարհի քննադատություն, մարդու՝ ստոր ու անուղղելի էակ լինելու փաստ (Ռոբինզոնն ախր Անգլիա մտած-չմտած Ուրբաթին ծախում ա ստրկության... Չգիտես ինչու՝ էդ մասին երբեք ոչ ոք չի հիշում): Իսկ վերջին երկուսը էնքա՜ն լավն են ու էնքա՜ն խորը, որ 10-11 տարեկան երեխան հաստատ չի հասկանա: Ես 9 տարեկանում Իշխանը կարդացի՝ զզվեցի, 11-ում կարդացի՝ բան չհասկացա, 18-ում կարդացի՝ մի 3 ամիս մտքիցս դուրս չէր գալիս: :)

Բարեկամ
03.09.2008, 04:32
«Գոմեշի սանրը» փոքր ժամանակ ես էլ եմ կարդացել, բայց՝ հավեսով: Ու մի քանի անգամ: Մի գիրք էլ կար՝ կանաչ, հաստ կազմով, Դոմինո աղվեսի, ազատ մուստանգի, կաղ արջի, գայլի ու գայլուհու մասին հրաշք ու տխուր պատմվածքներ էին, էնքան էի կարդացել՝ էջերը ծակվել էին... Եթե ինչ-որ մեկդ տեղը բերում եք էդ գիքը, հուշե՛ք անունը, շա՛տ եմ խնդրում... Ես չգիտեմ, ու գիրքն էլ կորել ա, չկա... :(

Հ.Գ. Բարեկամ, քո անցած ճամփան համարյա նույնությամբ ես եմ անցել :) Կարծում եմ, որ «Ռոբինզոն Կրուզոն» ու «Ալիսը», «Փոքրիկ իշխանի» հետ, ո՛չ մանկական են, ո՛չ էլ՝ պատանեկան: Առաջինը շա՜տ այլաբանական ու երբեմն՝ անտրամաբանական ա (փոքր ընթերցողի տեսանկյունից)՝ աշխարհից կտրվելու կոչ, քաղաքակիրթ աշխարհի քննադատություն, մարդու՝ ստոր ու անուղղելի էակ լինելու փաստ (Ռոբինզոնն ախր Անգլիա մտած-չմտած Ուրբաթին ծախում ա ստրկության... Չգիտես ինչու՝ էդ մասին երբեք ոչ ոք չի հիշում): Իսկ վերջին երկուսը էնքա՜ն լավն են ու էնքա՜ն խորը, որ 10-11 տարեկան երեխան հաստատ չի հասկանա: Ես 9 տարեկանում Իշխանը կարդացի՝ զզվեցի, 11-ում կարդացի՝ բան չհասկացա, 18-ում կարդացի՝ մի 3 ամիս մտքիցս դուրս չէր գալիս: :)

Շատ հետաքրքրիր ա, Հայկօ: Էլի եմ լսել Իշխանի վաղաժամ կարդալու ու հիասթափվելու մասին: Իմ բախտը բերել էր երևի, որ էդ գրքի գոյության մասին չգիտեի մինչև երևի տասնութ-տասնինը տարեկանը: Ու էլի պատահաբար հայտնաբերեցի տանը, ու հենց էն ժամանակ երբ ահավոր տխուր էի՝ խորքային մի ձև... Ու էնքան տեղին էր Իշխանը… Միանգամից համարեցի լավագույն գրքերից մեկը :love
Իրոք գրքեր կան, որ չնայած թվացյալ պրիմիտիվ կամ արկածային բնույթին, իրականում բազմաշերտ են ու խորիմաստ. օրինակ, Գուլիվերի ճանապարհորդությունը:
Դե իսկ Ալիսը ոչ միայն փիլիսոփայություն ա, այլև ֆիզիկա ;)

dvgray
03.09.2008, 04:44
Բարեակմի հետ շատ գրքերի տեսանկյունից նույն ճանապարհն ենք անցել :):
Հիշեցի այժմ մի գիրք ևս: "Սպիտակ Բիմ Սևականջ" :(: Ինչքան եմ լացել ես գրքի վրա:
Հիմա էլ հուցվեցի …
Կինոն չէի կարում նայեի: Լացում էի… Շատ լավն էր: Ու շատ վատը… Բիմը չպետք ա …

Հայկօ
03.09.2008, 04:46
Գուլիվերի մասին 60 էջանոց դիպլոմ եմ գրել, գործ չունես, մի՛ սկսիր, է՛լի... :) :) :)

Ալիսը տարին մեկ պարտադիր կարդում եմ: Ի դեպ՝ հետաքրքիր պատմություն կա էդ գրքի հետ կապված: Դե գիտես, որ Լյուիս Քերոլը մաթեմատիկոս ա եղել: Ուրեմն երբ Անգլիայի թագուհին առաջին անգամ «Ալիսը» կարդաց, ահավոր շատ հավանեց ու էնքան շատ, որ իր ենթականերից մեկին ուղարկեց Քերոլի գրած բոլոր գրքերը գտնել-բերելու: Ու բերեցի՜ն... Մաթեմատիկա, լոգարիթմներ, սինուսներ, մինուսներ, ֆունկցիաներ, տո էլ եսիմինչեր... Թագուհին զարմանքից կծեց իր ոտքի բութ մատը :)

Ես մի տեսություն էի մի ժամանակ զարգացնում, ըստ որի՝ ամենալավ ստեղծագործությունները ոչ մասնագետ գրողների գրածներն են: Ումբերտո Էկոյի «Վարդի անունը», Թոլքինի «Մատանիների տիրակալը», Քերոլի «Ալիսը»... Հետո մեծացա, մոռացա: Բայց միտքը լավն էր: :)

Ավելացվել է 44 վայրկյան անց
«Սպիտակ Բիմ, սև ականջ»- առաջին գիրքն ա եղել, որ էս թեմայում նշել եմ :)

Բարեկամ
03.09.2008, 04:53
Բարեակմի հետ շատ գրքերի տեսանկյունից նույն ճանապարհն ենք անցել :):
Հիշեցի այժմ մի գիրք ևս: "Սպիտակ Բիմ Սևականջ" :(: Ինչքան եմ լացել ես գրքի վրա:
Հիմա էլ հուցվեցի …
Կինոն չէի կարում նայեի: Լացում էի… Շատ լավն էր: Ու շատ վատը… Բիմը չպետք ա …

Ի դեպ, լացելու մասին:
Դպրոցական արձակուրդներին որ հանձնարարում էին գրականություն, էդ իրոք տանջանք էր :[ բայց կարդում էի:
ու միակ գիրքը, որը հեչ չեմ ափսոսացել կարդալու համար՝ Վոյնիչի Բոռն էր: Այ տեղ լուրջ լացել եմ…
Հետո, սեպտեմբերի մեկին, գրականության ուսուցչուհին հարցրեց՝ ով է կարդացել Բոռը: Մի երկու հոգի ձեռք բարձրացրին: Հետո հարց տվեց՝ ինչու /անունը չեմ հիշում/ էն հոգևորականը չկարողացավ թողնել Արթուրին: Սկսեցինք ով ոնց հասկացել էլ էր պատասխանել: Բայց դասատուս աննկատ ժպիտով, գլխի թեթև ցնցումով ժխտում էր՝ չէ՛ :mda: Վերջում, որ էլ տարբերակ չկար՝ ասեց, որովհետև Արթուրը նրա որդին էր:
:o
...տենց բաներ ով էր էդ տարիքում ջոկում… :oy
Բայց էդ կապ չունի. լացել եմ :cry

Ուլուանա
03.09.2008, 04:54
«Փոքրիկ Իշխանը» ես էլ առաջին անգամ շատ վաղ տարիքում փորձեցի կարդալ, կարծեմ 2-րդ դասարանում. տառապանք էր... :{ }անր էր ահավոր, ու բան չէի հասկանում։ :)) Հաջորդ անգամ կարդացի արդեն 18 տարեկանում։ Երրորդ կուրսում էի, դասախոսներիցս մեկը մեզ հանձնարարել էր կարդալ։ Հիշում եմ՝ եղբորս էլ առաջարկեցի, միասին նստեցինք ու մի գրքից կարդացինք մի շնչով, ու, բնականաբար, լրիվ ուրիշ ընկալում ու զգացողություններ էին։ :)


Ես մի տեսություն էի մի ժամանակ զարգացնում, ըստ որի՝ ամենալավ ստեղծագործությունները ոչ մասնագետ գրողների գրածներն են:
Գրողի մասնագետ ու ոչ մասնագետ լինելը ո՞րն ա... :unsure Նկատի ունես՝ ոչ հումանիտար կրթությա՞մբ։

Բարեկամ
03.09.2008, 05:02
Ալիսը տարին մեկ պարտադիր կարդում եմ: Ի դեպ՝ հետաքրքիր պատմություն կա էդ գրքի հետ կապված: Դե գիտես, որ Լյուիս Քերոլը մաթեմատիկոս ա եղել: Ուրեմն երբ Անգլիայի թագուհին առաջին անգամ «Ալիսը» կարդաց, ահավոր շատ հավանեց ու էնքան շատ, որ իր ենթականերից մեկին ուղարկեց Քերոլի գրած բոլոր գրքերը գտնել-բերելու: Ու բերեցի՜ն... Մաթեմատիկա, լոգարիթմներ, սինուսներ, մինուսներ, ֆունկցիաներ, տո էլ եսիմինչեր... Թագուհին զարմանքից կծեց իր ոտքի բութ մատը :)



Հա, գիտեմ էդ պատմությունը, բայց մի քիչ ուրիշ ձևով:
Ի դեպ, Օքսֆորդի քոլեջներից մեկում պահպանվել է այն նստարանը, որի նստած ուսումնառել է Քերոլը: Ես բախտ եմ ունեցել շոշափելու… :))

Հայկօ
03.09.2008, 05:12
Չէ, նկատի ունեմ, որ հեղինակը նախ՝ իր առջև կյանքի նպատակ չի դնում իր գրածով փող աշխատելու, և երկրորդ՝ կյանքում գրում է լոկ մեկ-երկու գործ, ռուսերեն ասած՝ для души: Եվ ամբողջ կյանում զբաղված է լինում բոլորովին այլ գործով (Էկո՝ նշանագետ՝ սեմիոլոգ, Քերոլ՝ մաթեմատիկոս և այլն): Ոչ թե տպագրական հաստոցի նման ամիսը մեկ վեպ է երկնում ու քարշ տալիս խմբագրություններով ու գրատներով մեկ:

Ավելացվել է 58 վայրկյան անց

Հա, գիտեմ էդ պատմությունը, բայց մի քիչ ուրիշ ձևով:
Ի դեպ, Օքսֆորդի քոլեջներից մեկում պահպանվել է այն նստարանը, որի նստած ուսումնառել է Քերոլը: Ես բախտ եմ ունեցել շոշափելու… :))

Շատ իզուր: Էդ նստարանը Քերոլին միայն շատ վատ կողմից էր ճանաչում :D

Բարեկամ
03.09.2008, 05:23
Չէ, նկատի ունեմ, որ հեղինակը նախ՝ իր առջև կյանքի նպատակ չի դնում իր գրածով փող աշխատելու, և երկրորդ՝ կյանքում գրում է լոկ մեկ-երկու գործ, ռուսերեն ասած՝ для души: Եվ ամբողջ կյանում զբաղված է լինում բոլորովին այլ գործով (Էկո՝ նշանագետ, Քերոլ՝ մաթեմաիկոս և այլն): Ոչ թե տպագրական հաստոցի նման ամիսը մեկ վեպ է երկնում ու քարշ տալիս խմբագրություններով ու գրատներով մեկ:

Ավելացվել է 58 վայրկյան անց


Շատ իզուր: Էդ նստարանը Քերոլին միայն շատ վատ կողմից էր ճանաչում :D

:D նկատի ունեի սեղանը :D

Բարեկամ
03.09.2008, 06:02
«Գոմեշի սանրը» փոքր ժամանակ ես էլ եմ կարդացել, բայց՝ հավեսով: Ու մի քանի անգամ:

Ո՞նց :o բա ես էլ կարծում էի փախած գիրք ա՝ անհայտ մարդկությանը:

..........

Հետաքրքիր բան ա կյանքը. միշտ բալանսավորված :)
Կարծում էի էդ գրքի վրա էդքան ապարդյուն տանջվելը անցյալի փոշում կորած վատնումներից մեկն ա եղել, եթե չհաշվենք հիշողությունն իհարկե, բայց արի ու տես ընդհանրապես ոչինչ ապարդյուն չի անցնում: Սրա պարգևատրումն էլ եղավ :D - վարկանիշի համար մերսի, Հակօ ;)

Ավելացվել է 13 րոպե անց

Ավելացվել է 58 վայրկյան անց

Շատ իզուր: Էդ նստարանը Քերոլին միայն շատ վատ կողմից էր ճանաչում :D

Մի բան էլ ասեմ. Քերոլի հետ նույն օրն ենք ծնվել ;):oy
......
Հետաքրքիր ա. նոր նայեցի ինտերնետում. մահացել ա տղայիս ծննդյան օրը :o :think

comet
03.09.2008, 10:35
Հիշում եմ առաջին գիրքս:)Դա <<Պույ-պույ մուկիկն>> էր: Մինչև հիմա պահում եմ: Էնքան շատ էի սիրում: Մեկ էլ ծննդյան տոնի առթիվ ինձ Մարիետա Շահինյանի << Պատմություն երկու քույրերի և կախարդական Շողակն երկրի մասին>> գիրքը նվիրեցին: Շատ էի սիրում: Երևի մի 100 անգամ կարդացել եմ:
Շատ էի սիրում Ֆրանսիական ժողովրդական հեքիաթները: Երևի հիմա էլ ժամանակ լինի` կարդամ:
Մի շատ սիրելի գիրք էլ ունեի` <<Վաղը դպրոց ենք գնալու>>: Մեջը մանկական ոտանավորներ ու պատմվածքների հավաքածուներ էին` տարբեր հեղինակների:

Annushka
03.09.2008, 11:13
Հնեց նոր մի մանկական գիրք հիշեցի "Լյոմբերգեցի Էմիլի արկածները" Շատ էի սիրում էդ գիրքը ու հերոսի չարաճճիությունները:)

impression
03.09.2008, 11:21
Հիշում եմ առաջին գիրքս:)Դա <<Պույ-պույ մուկիկն>> էր: Մինչև հիմա պահում եմ: Էնքան շատ էի սիրում: Մեկ էլ ծննդյան տոնի առթիվ ինձ Մարիետա Շահինյանի << Պատմություն երկու քույրերի և կախարդական Շողակն երկրի մասին>> գիրքը նվիրեցին: Շատ էի սիրում: Երևի մի 100 անգամ կարդացել եմ:
Շատ էի սիրում Ֆրանսիական ժողովրդական հեքիաթները: Երևի հիմա էլ ժամանակ լինի` կարդամ:
Մի շատ սիրելի գիրք էլ ունեի` <<Վաղը դպրոց ենք գնալու>>: Մեջը մանկական ոտանավորներ ու պատմվածքների հավաքածուներ էին` տարբեր հեղինակների:

էդ գիրքը ես էլ եմ մի հարյուր անգամ կարդացել, բայց բա՜ն չեմ հիշում :esim

comet
03.09.2008, 12:21
էդ գիրքը ես էլ եմ մի հարյուր անգամ կարդացել, բայց բա՜ն չեմ հիշում :esim

Պատմեմ?:D:D

Հայկօ
03.09.2008, 14:43
Վա՜յ, Էմի՜լը... (Էս ինչ լավ թեմա ա, նոստալջիգս էլի բռնեց...) Ամենաշատը սիրում էի էն տեղը, երբ պատուհանից փայտով թռնում էր ուղիղ կիսելով լի կաթսայի մեջ :) «Պատմություն երկու քույրերի և կախարդական Շողակն երկրի մասին»-ը ես էլ եմ կարդացել: Ու ես էլ բան չեմ հիշում: Չէ՛, գրքի կազմը կարծեմ կարմիր էր: Ու մեջը մաճակալով թռնում-մռնում էին: Այ հիմա իսկականից էլ բան չեմ հիշում: :)

Բարեկամ ի դեպ՝ ավատարդ հենց առաջին իսկ հայացքից ինձ Ալիսին հիշեցրեց: Մի տեսակ տիեզերական Ալիս...

Բարեկամ
03.09.2008, 16:39
Բարեկամ ի դեպ՝ ավատարդ հենց առաջին իսկ հայացքից ինձ Ալիսին հիշեցրեց: Մի տեսակ տիեզերական Ալիս...

Ալիսն ա ;)

Chuk
03.09.2008, 16:53
Լավ, ցուցակ մըն ալ իմ կողմից՝ ինքնագովազդով (:D).

«Չիպոլինոյի արկածները» (պապիս ա թարգմանել)
«Ջելսոմինոյի արկածները» (պապիս ա թարգմանել)
«Երկնագույն նետի ճանապարհորդությունը» (պապիս ա թարգմանել)
«Ծիպիլին, Տիմբական և Ծիծաղը» (պապիս ա գրել)
«Վիննի Թուխը և բոլորը, բոլորը, բոլորը» (մեր հարևանն ա թարգմանել :D)
«Փոքրիկ իշխանը» (պապիս ա թարգմանել)
«Անգետիկի արկածները» (Դե էս էլ Նոսովն ա գրել)
«Չիկարելիի արկածները» (պապիս ընկերն ա գրել)
«Սուրի և Սամի արկածները» (լավ, հերիք չի՞ գլուխ գովեմ :D)
«Երկար Մակարի ու Պստիկ Խոստիկի արկածները»
«Փոքրիկ Շրջմոլիկը»
...
կլրացվի

Ինչպես նաև մի շարք հեքաթներ Գրիմ եղբայրներից, Շառլ Պերոյից, Անդերսենից, Թումանյանից, Աղայանից և այլն...

Ցուցակը կազմելիս հիշողությունս չպրպտելու համար օգտվել եմ սույն թեմայից, գրել եմ միայն այն գործերը, որոնք իսկապես սիրել եմ փոքր ժամանակ և որոնք իսկապես մանկական (կամ նաև մանկական) եմ համարում: Փոքր ինչ ավելի մեծ տարիքի համար նախատեսված գործերը, ինչպիսիք եմ համարում ասենք «Գանձերի կղզին», «Թոմ Սոյերի արկածները, «Առանց ընտանիքին», «Անգլուխ ձիավորը» և այլն, չեմ նշել:
Բայց ինչքա՜ն գրքեր են բաց թողնվել ու էդ թվում կարևոր գրքեր :o

Գյուլանազարյան Խաժակից բան չեմ նշել, իսկ ինչքա՜ն էի սիրում իրա գրքերը՝ «Սինանտրոպ, Պիտեկանտրոպ», «Օրերի Ճանապարհը», «Մեռած աշխարհի ակամա բնակիչները», «Պատվո քարը» և այլն, և այլն, և այլն...

Լավ, բա Տոլկինի «Հոբիտը» ո՞նց չեմ գրել :o
Բա բժիշկ Այբոլիտին ո՞նց էի մոռացել :(
Բա Կառլսոնը...
Բա Պիտեր Պենը...
Բա Քեռի Թոմասին, իր խրճիթով ո՞նց է մոռացել :love

հ.գ. Չէ, աչքիս հիշողությունս վերադառնալուն զուգահեռ ցուցակը շատ ա երկարելու :)

Shauri
26.09.2008, 11:19
Ավելացվել է 2 րոպե անց
Վայ չէ~.... բա "Խոսող կապոցը", բա "Բա բրոնզե թռչունը", բա "Ծերունի Խոտաբիչը"... Չէ~, շատ ե~ն, շատ-շատ ե~ն:))

Վարպես ջան, եթե խնդրեմ, "Խոսող կապոցը" մի քանի բառով չես պատմի՞ թե ինչի մասին էր... մի գիրք կար որ փոքր ժամանակ ընդամենը մի անգամ եմ կարդացել (գրադարանից էի վերցրել), շատ էր դուր եկել, հետո ինչքան փորձում էի վերնագիրը հիշել որ նորից ճարեմ, չէի հիշում, հիմա մտացում եմ՝ գուցե դա է եղել...


Մի գիրք էլ հիշեցի, որ շատ լավն էր, բայց ոչ մեկից չեմ լսել, որ կարդացած լիներ: Միայն մի երկու տարի առաջ Բյուրակնին եմ տվել, ինքն էլ է կարդացել. Հեղինակը՝ կարծեմ Պոլ Հելիկո, վերնագրը՝ «Ջենի»… Մի տղայի մասին է, որը մի գեղեցիկ օր հանկարծ կատու է դառնում, որից հետո ամբողջ գիրքը նրա կատվային արկածների մասին է, թե ինչպես է թափառում, հանդիպում զանազան կատուների ու շների, իսկ կատուներից մեկի՝ Ջենիի հետ ընկերանում, մտերմանում է, էնքան հետաքրքիր էր, կարդալիս լրիվ մտնում էիր կատվի դրության մեջ, շատ տպավորիչ էր... Հետաքրքիր է, ուրիշ որևէ մեկը կարդացե՞լ է այս գիրքը: :unsure

Ես էլ եմ կարդացել Ջենին :ok միշտ երազել եմ կատու պահել, ու միշտ չի ստացվել, դրա համար շաաաատ հարազատ էր ինձ էդ գիրքը... նույնիսկ ինքս սկսեցի ուզել փիսո դառնալ :love

Հայկօ
26.09.2008, 11:46
Ուլուանա-ի խոսքերից http://www.akumb.am/images/darmanrankar/buttons/viewpost.gif (http://www.akumb.am/showthread.php?p=1020142#post1020142)
Մի գիրք էլ հիշեցի, որ շատ լավն էր, բայց ոչ մեկից չեմ լսել, որ կարդացած լիներ: Միայն մի երկու տարի առաջ Բյուրակնին եմ տվել, ինքն էլ է կարդացել. Հեղինակը՝ կարծեմ Պոլ Հելիկո, վերնագրը՝ «Ջենի»… Մի տղայի մասին է, որը մի գեղեցիկ օր հանկարծ կատու է դառնում, որից հետո ամբողջ գիրքը նրա կատվային արկածների մասին է, թե ինչպես է թափառում, հանդիպում զանազան կատուների ու շների, իսկ կատուներից մեկի՝ Ջենիի հետ ընկերանում, մտերմանում է, էնքան հետաքրքիր էր, կարդալիս լրիվ մտնում էիր կատվի դրության մեջ, շատ տպավորիչ էր... Հետաքրքիր է, ուրիշ որևէ մեկը կարդացե՞լ է այս գիրքը: :unsure


Ես եմ կարդացել: Ապրես, որ հիշեցրիր, լրիվ մոռացել էի :)

Ֆրեյա
26.09.2008, 11:51
Ես փոքր ժամանակ մի գիրք ունեի, վերնագիրը մոտավորապես այսպիսին էր 'Доктор Фортран'. Այն ժամանակների համար տպագրական հրաշք էր, որովհետև շատ գունագեղ էր ու համակարգիչների մասին էր:
Ավելի շատ երևի մանկական կոմիքս էր, որ պատմում էր համակարգիչների մասին, բայց այդ գրքի համար մինչև հիմա գժվում եմ: Նենց էլ լավ հոտ էր գալիս մեջից:love

Մեկ էլ շատ էի սիրում Թումանյանի հեքիաթների մանկական ժողովածուն, սև գույնի փայլուն կազմով :love Մեջի նկարները բայց շատ վախենալու էին. Վասիլիսա` ձեռքը գանգ, Կռնատ աղջիկը կեքիատի համար նկարած էր առանց ձեռքերի մերկ աղջիկ ծառի հետևը թաքնված ու մեկ էլ ինչ-որ հեքիաթ էր, չեմ հիշում որն էր, նկարած էր լեզուն հանած ինչ-որ մեծ, մազոտ մարդակեր:[ Նենց էի վախենում այդ նկարներից:o

Համոզված եմ, այդ գրքից շատերդ կունենաք և միանգամից տեղը կբերեք որ նկարներիմասին է խոսքը;)

Իսկ երբ կարդալ սովորեցի, կարդացի "Волшебник изумрудного города":love Շատտտ էր դուրս եկել:love

Հայկօ
26.09.2008, 12:10
Ալեքսանդր Վոլկով - Ուրֆին Ջյուսը և փայտե զինվորները

Երկնային
26.09.2008, 14:32
ես փոքր ժամանակ հիմնականում ռուսերեն էի կարդում, հայերեն դեռ լավ չգիտեի էն ժամանակ… :oy
ու հիշում եմ, որ «Царь Салтан»-ի ու «Доктор Айболит»-ի մասին գրքերն էի շատ սիրում… դե իսկ «Կարմիր գլխարկը» :love պարբերաբար վերընթերցում էի… մինչև հիմա անգիր ծայրից ծայր գիտեմ… :))

*e}|{uka*
13.11.2008, 21:03
Այսօր պատահաբար աչքովս ընկավ «Հեքիաթ այգիների հովտի, Հաբիբուլլա պապիկի և նրա կավե տիկնիկների մասին» : Մանկությունս հիշեցի :love

Ռեդ
13.11.2008, 22:26
Հռչակավոր Բադիկ Տիմը :D :hands
Ոնց էլ հիշում եմ էէէ :'

ԿԳԴ
13.11.2008, 22:36
Փոքրիկ շրջմոլիկ, իմ առաջին գեղարվեստական գիրքն էր, հեքիաթներից հետո :)Գանձերի կղզին;)

Ռեդ
13.11.2008, 22:38
Փոքրիկ շրջմոլիկ, իմ առաջին գեղարվեստական գիրքն էր, հեքիաթներից հետո :)Գանձերի կղզին;)
Փոքրիկ շրջմոլիկն էլ եմ հիշում
Խորհրդավոր կղզին, սիրածս գրքերից մեկն էր :hands
Մեկել հիշում եմ Մի պատանի էր շրջում քաղաքում գիրքը, շատ էի սիրում ;)

Sunlight
27.11.2008, 10:32
Շաաատ եմ սիրում Լինդգրենի Կառլսոնի և մանչուկի մասին պատմությունները:)
բարի են ու ուրախ

Մեղսավոր
27.11.2008, 10:45
Ղազարոս Աղայանի հեքիաթների ժողովածուն էինքն շատ սիրում: Ժամերով կլսեինք ես ու ախպերս:

comet
27.11.2008, 12:14
Փոքրիկ շրջմոլիկ, իմ առաջին գեղարվեստական գիրքն էր,

Իմ ամենասիրելի գրքերից մեկն էր:love Ծննդյանս օրվա առթիվ էին նվիրել:)
Չիպոլինոյի արկածներն էլ էի շատ սիրում:love, Լյոնբերգցի, (թե Լյուքսենբուրգցի, լավ չեմ հիշում) Էմիլի արկածներ, ֆրանսիական ժողովրդական հեքիաթներըը............
Մեկ էլ մի չափածո է լավ տպավորվել` Լալկան աղջիկը`
Ինչ գոռում է, ինչ գոչյուն,
Թե կովերն են բառաչում....:)

Լուսաբեր
27.11.2008, 12:26
Իմ սիրած գիրքը փոքր ժամանակ Րաֆֆու <<Ընտանիքը>>_ն էր,շատ էի սիրում :love,հետո մի քիչ մեծացա,արդեն 3-4 դասարանում սիրելի դարձավ << Խաչագողի հիշատակարանը>> էդ տարիքի համար մի քիչ դժվար,բայց հետաքրքիր արկածային ստեղծագործություն :oy

total_abandon
28.11.2008, 11:31
Հիմնականում ռուսերեն էի կարդում, դրա համար էս գրքերը շատ էի սիրում.
- Муфта, полботинка, и моховая борода,:love
- Барон Мюнхаузен:love
- Веселые Картинки (Էս ժուռնալա ամեն ամիս ստանում էինք, բայց էնքան էինք մի համարը կարդում մինչև մաշվում էր:love)

Hripsimee
15.07.2009, 15:15
Կադրի կամ մի աղջկա օրագրից-Ռաննամաա- երևի մի 100 անգամ կարդացել եմ
Խորհրդավոր պարտեզը- մի հատ էլ ֆիլմա կա նկարահանած , ֆիլմն էլ , գիրքն էլ գլուխգործոց են:B

Աշխեն
15.07.2009, 22:05
վայ երեխեք, փաստորեն հիմնականում նույն գրքերի աշխարհում ենք մեծացել…
Որ մեջբերեի, շատ կլիներ, ուղղակի ասեմ, որ իմ առաջին գիրքն էլ «Փոքրիկ շրջմոլիկն»ա եղել, նույնիսկ մինչև հիմա հիշում եմ, որ գնացել էի գրադարանավարուհուց շարունակությունն էի ուզում, կարծում էի կիսատ մնաց:D
Մեկ էլ ամենասիրելի գրքերիցա եղել Ժյուլ Վեռնի «Խորհրդավոր կղզին» և «Խորհրդավոր պարտեզը»:hands
Ինչ օրիգինալ էր չէ՞:D

Սարգսյան
15.07.2009, 22:43
Կարդալ չգիտեի, բայց էդ գիրքը երևի ամեն օր թերթում էի սկզբից մինչև վերջ .. վերջերս աչքովս ընկավ նկուղում, շատ էր փոշոտվել.. «Վինի Թուխը և բոլոր բոլորը»



Մի գիրք էլ հիշեցի, որ շատ լավն էր, բայց ոչ մեկից չեմ լսել, որ կարդացած լիներ: Միայն մի երկու տարի առաջ Բյուրակնին եմ տվել, ինքն էլ է կարդացել. Հեղինակը՝ կարծեմ Պոլ Հելիկո, վերնագրը՝ «Ջենի»… Մի տղայի մասին է, որը մի գեղեցիկ օր հանկարծ կատու է դառնում, որից հետո ամբողջ գիրքը նրա կատվային արկածների մասին է, թե ինչպես է թափառում, հանդիպում զանազան կատուների ու շների, իսկ կատուներից մեկի՝ Ջենիի հետ ընկերանում, մտերմանում է, էնքան հետաքրքիր էր, կարդալիս լրիվ մտնում էիր կատվի դրության մեջ, շատ տպավորիչ էր... Հետաքրքիր է, ուրիշ որևէ մեկը կարդացե՞լ է այս գիրքը:

Կարդացել եմ, ի տարբերություն քեզ բոլոր հերոսների անունները մոռացել էի: :oy

Hripsimee
16.07.2009, 11:27
Կարդալ չգիտեի, բայց էդ գիրքը երևի ամեն օր թերթում էի սկզբից մինչև վերջ .. վերջերս աչքովս ընկավ նկուղում, շատ էր փոշոտվել.. «Վինի Թուխը և բոլոր բոլորը»



Կարդացել եմ, ի տարբերություն քեզ բոլոր հերոսների անունները մոռացել էի: :oy

Ես էլ եմ մի քանի անգամ կարդացել Ջենին , շատ էի սիրում...:love:love:love
Վերջնա շատ հուզիչ , երբ տղեն էլի մարդա դառնում ու Ջոնիին կորցնումա:(

Apsara
16.07.2009, 11:35
Ոնց էր էս թեման աչքիցս վրիպել:love
Ես թվարկված գրքերի մեծամասնությանը ծանոթ չէի, բայց իմ մանկության սիրելի քրքերն են «Վինի Թուխը և բոլորը բոլորը», «Ծիպիլին և Տիմբական» վերնագիրը գուցե սխալ եմ հիշում, բայց գիրքը անգիր հիշում եմ, ինչ հավեսով էի խորասուզվում այդ աշխարհների մեջ...., լավ եմ հիշում եմ իմ հեքիաթների ժողովածուները թե հայկական, թե բելոռուսական, թե հնդկական, շատ-շատ էի կարդում, բայց սիրելիները սրանք են:love
Հետո մի գիրքը երկրորդ անգամ չէի կարդում

Հայկօ
16.07.2009, 11:43
«Շրջված ծառը» ինչ-որ մեկը կարդացել ա՞: Ես մի օրում երեք անգամ կարդացի :)): Ծնողներս ստիպված տարան-պահեցին էդ գիրքը :)):

Իսկ «Ջելսոմինո՞ն»:

«Ջենին» ես էլ եմ կարդացել... Հիշեցի :love: Նկարներն էլ էի սիրում :):

Apsara
16.07.2009, 18:16
«Շրջված ծառը» ինչ-որ մեկը կարդացել ա՞: Ես մի օրում երեք անգամ կարդացի :)): Ծնողներս ստիպված տարան-պահեցին էդ գիրքը :)):

Իսկ «Ջելսոմինո՞ն»:

«Ջենին» ես էլ եմ կարդացել... Հիշեցի :love: Նկարներն էլ էի սիրում :):

ԱԱԱ «Ջելսոմինոն»:love, էհհ մանկություն-մանկություն

Ֆրեյա
16.07.2009, 21:32
Դե "Օզ երկրի կախարդը" հաստատ բոլորդ կարդացած կլինեք :)
Երևի` առաջին գրքերից է եղել, որ կլանված ու մեծ հետաքրքրությամբ կարդացել եմ: Մինչև հիմա երբեմն հիշում եմ որոշ պերսոնաժների, իսկ երբ ուժեղ անձրև ու քամի է լինում, միանգամից պատկերացնում եմ, որ հիմա փոթորիկը ինձ էլ կտանի մի անհայտ տեղ :love

Մեկ էլ` էնքան կուզեի կարմիր կոշիկներից ունենայի :love

Շինարար
08.09.2009, 02:24
«Առանց ընտանիքի» , վա~խ էս գիրքը մի քանի անգամ եմ կարդացել, ու ամեն կարդալիս էն կապիկի մեռնելու պահին ո~նց եմ լաց եղել :(

Հ. Մալոյի «Առանց ընտանիքին», մեկ էլ Պանտալեևի ու Բելիխի «Շկիդ հանրապետությունը» պաշտել եմ ու մի հարյուր անգամ կարդացել, Շկիդը հիմա էլ ամեն տարի կարդում եմ, վերջին անգամ այս տարի:

Hab
28.01.2011, 16:12
Վայ, ինչ լավ թեմա է:hands Շատ էի սիրում Ագնիա Բարտոյի բանաստեղծությունները, Կորնեյ Չուկովսկու, Սերգեյ Միխալկովի գրած հեքիաթները, Թումանյանի հեքիաթները լսում ու հաճույք էի ստանում այն ժամանակ, երբ պապս նստում էր բազկաթոռի մեջ, ինձ նստեցնում գիրկն ու կարդում.... Անդերսեն, Դիկենս, Կերրոլ- դրանք էլ այն հեղինակներն են, որոնց գործերը և փոքր տարիքում են ընթերցվում, և մեծ: Ես կարդալ սովորեցի միայն նրա համար, որ տնեցիներին շատ չանհանգստացնեմ ու ինքնուրույն կարդամ ...Նստում էի հայելու առաջ, ինքս ասում, ինքս լսում էի....:hands

Claudia Mori
26.03.2011, 17:18
Դրական Նոստալգիա սկսեց մոտս

Նախ կարդացել եմ բոլոր հեքիաթները՝ սկսած հայկական ժողովրդական, որոնք տատին էր կարդում ու թարգմանում:), հետո արդեն Հովհաննես Թումանյանի հեքիաթները, Անդրեսեն, Չեխական հեքիաթներ, Գրին եղբայրների գործերը...(Մեր գրադարանում արդեն հոգնել էին ինձնից, անընդհատ հեքիաթ էի ուզում, մի օր հետո տանում ասում կարդացել եմ, մի օր էլ Պերճ Պռոշյանի «Հացի խնդիրը» տվեցին, ասացին հաստ է, գնա կարդա)

Հետո արկածային՝ «Թոմ Սոյերի եւ Հեքլբերի Ֆինի արկածները»-կատվին թաղելու պահը մինչեւ հիմա հիշում եմ, «Գուլիվերի արկածները», «Ալիսան», «Փոքրիկ Շրջմոլիկը», «Օլիվեր Թվիստի արկածները», Ջեկ Լոնդոն՝ «Սպիտակ ժանիքը», մեկ էլ «Սասունցի Դավիթը»...

Freeman
27.03.2011, 01:00
«Շրջված ծառը» ինչ-որ մեկը կարդացել ա՞: Ես մի օրում երեք անգամ կարդացի :)): Ծնողներս ստիպված տարան-պահեցին էդ գիրքը :)):

Իսկ «Ջելսոմինո՞ն»:

«Ջենին» ես էլ եմ կարդացել... Հիշեցի :love: Նկարներն էլ էի սիրում :):
Շրջված ծառն ինձնից էլ մի քանի անգամ կարդալուց հետո պահեցին :)

Աթեիստ
27.03.2011, 01:04
Աստրիդ Լիդգրեն - Լյոննիբերգցի Էմիլի արկածները

Մի քանի անգամ կարդացել եմ ու երբեք չի հոգնեցրել:

Ռուֆուս
27.03.2011, 01:11
Աստրիդ Լիդգրեն - Լյոննիբերգցի Էմիլի արկածները

Մի քանի անգամ կարդացել եմ ու երբեք չի հոգնեցրել:

Ես էդ նույնիսկ հասուն տարիքում եմ վերընթերցել :)

Freeman
27.03.2011, 01:11
Հա, մեկ էլ մի հատ սովետի թվի թելադրությունների գիրք կար մեր տանը,էդ ամեն տարի կարդում էի :))

Zeitgeist
24.05.2011, 16:50
Մանկական գրքերը միշտ էնքան լավն են... Ես առիթը բաց չեմ թողնում հեքիաթներ կարդալու… Երևի բոլոր հեքիաթներն էլ լավն են, որովհետև գրված են երեխեքին ազնիվ ու բարի դաստիարակելու համար: Մանկակն գրքերից շատ սիրում եմ «Խոսող կապոց»ը , «Խորհրդավոր պարտեզը», « Ջելսոմինոյի արկածները», «Չիպոլինո»ն, « լյոննեբերգցի էմիլի արկածները»……… Ու իմ մանկական ամենասիրելի 2 գրքերը « Շպեսարտի պանդոկն» ու « Կապիտան թոկից փախած» անթիվ անգամ կարդացել եմ արդեն....

kitty
24.05.2011, 16:57
«Քեռի Ֆեոդորը շունը և կատուն»,«երեք հրացանակիրները»,:)

Freeman
24.05.2011, 16:57
Մանկական գրքերը միշտ էնքան լավն են... Ես առիթը բաց չեմ թողնում հեքիաթներ կարդալու… Երևի բոլոր հեքիաթներն էլ լավն են, որովհետև գրված են երեխեքին ազնիվ ու բարի դաստիարակելու համար: Մանկակն գրքերից շատ սիրում եմ «Խոսող կապոց»ը , «Խորհրդավոր պարտեզը», « Ջելսոմինոյի արկածները», «Չիպոլինո»ն, « լյոննեբերգցի էմիլի արկածները»……… Ու իմ մանկական ամենասիրելի 2 գրքերը « Շպեսարտի պանդոկն» ու « Կապիտան թոկից փախած» անթիվ անգամ կարդացել եմ արդեն....

« Շպեսարտի պանդոկը» Ես էլ եմ մի հազար անգամ կարդացել :)

Valentina
24.05.2011, 19:25
Երեխեք "Չիկարելիի արկածները " ոչ մեկ չի կարդացե՞լ, նենց լավնա:
Մեկել "Սուրն ու Սամը" շա՜տ եմ սիրում :love ինչ օյիներ են խաղում, մենակ տենաք :D

Ուլուանա
24.05.2011, 19:55
Երեխեք "Չիկարելիի արկածները " ոչ մեկ չի կարդացե՞լ, նենց լավնա:
Ո՞նց չենք կարդացել :))։ Երևում է՝ դու՛ թեմայի առաջին էջերը չես կարդացել :P, որովհետև հենց առաջին էջում մի երկու հոգի նշել ենք «Չիկարելիի արկածները»՝ որպես մեր սիրած մանկական գրքեր ;)։ Ես մենակ առաջին էջը նայեցի, բայց կարծեմ հետո էլի մարդիկ կային, որ գրել էին, որ կարդացել են։

Valentina
24.05.2011, 20:21
Ո՞նց չենք կարդացել :))։ Երևում է՝ դու՛ թեմայի առաջին էջերը չես կարդացել :P, որովհետև հենց առաջին էջում մի երկու հոգի նշել ենք «Չիկարելիի արկածները»՝ որպես մեր սիրած մանկական գրքեր ;)։ Ես մենակ առաջին էջը նայեցի, բայց կարծեմ հետո էլի մարդիկ կային, որ գրել էին, որ կարդացել են։

ես վերջիին էջն եմ նայել մենակ :pardon

Diana99
08.04.2013, 19:12
Մարկ Տվեն-"Թոմ Սոյերի արկածները",
"Կապիտան թոկիծ փախածը"

Մեծ հաճույքով եմ փոքր ժամանակ կարդացել

Մարկուս
04.05.2013, 12:30
Հիշում եմ` ֆրանսիական հեքիաթների ժողովածու ունեինք: Հայրս միշտ կարդում էր ինձ համար: Դրանք տարօրինակ, արտասովոր հեքիարթներ էին, որոնցով սնվում էր երևակայությունս, ու դրա համար էլ այսօր էս օրի եմ :D : Կար մի հեքիաթ, անունը` " Ծովադուստր Մարյան ", ոչ թե Մարիան, այլ հենց Մարյան շեշտը առաջին ա-ի վրա: Ես չեմ հիշում բովանդակությունը, բայց հիշում եմ, որ, չգիտես ինչու, վստահ էի, որ իմ մասին է, ու ես եմ ծովադուստր Մարյան, շատ անկապ է հնչում, գիտեմ, բայց, գրողը տանի, ես մինչև հիմա էլ այդպես եմ մտածում :oy

Շինարար
28.05.2013, 03:13
Էս ինչ լավ թեմա էր` նոստալգիկ, հավեսով կարդացի սկզբից մինչև վերջ: Ապրեք, որ սենց հավեսով պատմել եք սաղ, մանավանդ ճապոնական հեքիաթների վրա ուրախացա, քթի պատմությունն էլ հիշեցի, էդ երկար անունի հեքիաթն էլ, բայց ես էդ հեքիաթները սիրում էի ու էդ գրքի պատկերազարդումն էլ էի սիրում:oy Մեկ էլ գորտի պատմությունը կար, որ որոշում ա Կիոտոյից Օսակա գնալ, հլա էն ժամանակ մտածում էի` ախր Տոկիո չի՞, խի՞ են Կիոտո գրել: Մի խոսքով, էս թեման ոնց որ գեղարվեստական գիրք կարդաս՝ շատ սիրուն գրված, էն սիրուն մանկության մասին::love

Ուլուանա
28.05.2013, 03:28
Էս ինչ լավ թեմա էր` նոստալգիկ, հավեսով կարդացի սկզբից մինչև վերջ: Ապրեք, որ սենց հավեսով պատմել եք սաղ, մանավանդ ճապոնական հեքիաթների վրա ուրախացա, քթի պատմությունն էլ հիշեցի, էդ երկար անունի հեքիաթն էլ, բայց ես էդ հեքիաթները սիրում էի ու էդ գրքի պատկերազարդումն էլ էի սիրում:oy Մեկ էլ գորտի պատմությունը կար, որ որոշում ա Կիոտոյից Օսակա գնալ, հլա էն ժամանակ մտածում էի` ախր Տոկիո չի՞, խի՞ են Կիոտո գրել: Մի խոսքով, էս թեման ոնց որ գեղարվեստական գիրք կարդաս՝ շատ սիրուն գրված, էն սիրուն մանկության մասին::love
Վայ, ես պատկերազարդումն էլ չէի սիրում :))։ Նենց մռայլոտ, ճնշող էր՝ իսկը հեքիաթների պես։ Այսինքն՝ որ խորանաս, լավ համապատասխանում էր բովանդակությանը, ուղղակի ինձ համար հեքիաթները որ սարսափ էին, էդ նկարազարդումներն էլ ուժեղացնում էին սարսափի էֆեկտը :D։

Այբ
14.12.2013, 13:47
Շատ գրքեր են մանկությունից տպավորվել, բայց կառանձնացնեմ միայն մեկը՝ Աստրիդ Լիդգրենի «Լյոննիբերգցի Էմիլի արկածները»:
Մի 100 անգամ երևի կարդացել եմ, ու եթե ժամանակ ունենամ, էլի հաճույքով կկարդամ::))

Cassiopeia
24.03.2016, 21:40
Ես եկա։ Էս թեման իմ համար հիմա շատ ակտուալ ա։ Էնպես որ, շարունակեք գրել ձեր սիրելի գրքերը, իսկ «Փոքրիկ շրջմոլիկը» արդեն կարդացեք օնլայն կամ ներբեռնեք ձեր էլեկտրոնային գրքերի մեջ այստեղից.
Ջեմս Գրինվուդ «Փոքրիկ շրջմոլիկը» (http://poqrik.am/մանկական-գրադարան/ջեմս-գրինվուդ-փոքրիկ-շրջմոլիկը/)

Cassiopeia
24.03.2016, 21:42
Առաջիկա պլաններում՝ Լայմա Ֆրենք Բաումի «Օզի կախարդը» և Ջաննի Ռոդարիի «Ջելսոմինոն խաբեբաների աշխարհում» գրքերը։

Smokie
25.03.2016, 15:29
Սկսեմ հեքիաթներիս վիպագրությունը::))

0. Դպրոցից առաջ:;)

0-1 Դե բնականաբար Թումանյանի հեքիաթները՝ դպրոցից առաջ: Հա ի դեպ, է՜դ ժամանակներից պլաստինկաներով ունենք Սուրեն Քոչարյանի ասմուքով:hands Ինչ լավ էր երգում «Կիկոսի մահը»::lol
0-2 Իսկ Մուրզիլկային ո՞վ ա հիշում::)) Էդ նախադպրոցական տարիքում շատ էի սիրում նայել իրա ժուռնալները ու միշտ քույրիկիցս թաքուն էի անում՝ երբ դպրոցում էր լինում: Երևի վախենում էր փչացնեմ-մաշացնեմ-ճղեմ, չէր թողնում: Ուրիշ ժուրնալներ էլ ունեինք` «Веселые картинки»: Հա՜, մեկ էլ կար Լեոպոլդ կատվի ու չարաճճի մկների նկարներով ու պատմություններով բարակ ու բոյով գիրք:)) Ընդհանրապես պաշտել եմ նկարներով գրքեր:
https://i.imgur.com/9LGUHl1.jpg
0-3 Ունեինք հեքիաթների ու մանկական բանաստեղծությունների գրքեր, հավես նկարներով: Պապան հաճախ էր բանաստեղծությունները իմ խնդրանքով բարձրաձայն կարդում՝ հատկապես Հենրիկ Սևանի «Ագահ մկնիկները»: Դրա նկարները էդ ի՜նչ սիրուն են::love
Հեքիաթներից մի քանիսը չեմ կարդացել՝ կարդացածիս մեծ մասն էլ դպրոցից հետո ա եղել::D Էդվարդ Միլիտոնյանն էլ կար հեղինակների մեջ, մյուս հեղինակների անունները չեմ հիշում, լավն էին::pardon Մի հատ էլ բարակ ու բոյով «Չարի վերջ» ունեինք:
0-4 Алексей Волков-ի «Волшебник изумрудного города»-ն էր պապան կարդում մեր համար՝ տեղում միանգամից ռուսերենից թարգմանելով: Հետո չորրորդ դասարանում ես կարդացի::)
Մաուգլին ժամանակավոր տվել էին մեր հարևանները, պապան բարձրաձայն կարդում էր մեր համար: Բայց ես էն ժամանակ կողքը նստում էի ու հե՛չ ուշադիր չէի լսում:

Smokie
25.03.2016, 15:32
1.Դպրոցական տարիքում շատ էի ուրախանում, երբ մեր Դավիթաշենի գրադարանն էի գնում՝ հետաքրքիր գիրք վերցնելու ակնկալիքները::love


1-1.Անդերսեն էդքան էլ չեմ կարդացել պուճուր ժամանակ, նույնիսկ թվում էր ընդհանրապես չեմ վերցրել գրադարանից, բայց դու մի ասա առաջին գիրքը հենց իրանն ա եղել::)) Երեք լավ ավարտվող հեքիաթներից էին ռուսերեն լեզվով` «Անճոռնի ճուտիկը», «Մատնաչափիկը», «Ձյունե թագուհին», ես էլ երկրորդ, թե երրորդ դասարան: Հիշում եմ՝ քույրիկիցս լսել էի Անդերսենի հեքիաթներ արտահայտությունը, հետաքրքրել էր՝ նույնիսկ չիմանալով թե դրանք ո՞ր հեքիաթներն էին, խնդրել էի բերել իմ համար գրադարանից::D Բերեցին մամայի հետ ու... ասեցին, որ էդ օրվանից ես էլ եմ գրանցված գրադարանում::yahoo Բայց էդ առաջին գիրքը քանի որ ռուսերեն էր, իսկ ես էն ժամանակ հիմիկվա պես լավ չեմ տիրապետում էդ լեզվին, ավելի շատ իմ համար են կարդացել ու պատմել: Իսկ 2001 թվից մենք ունենք Անդերսենի հեքիաթների հաստ գիրք անգլերեն լեզվով՝ դեռ շա՜տ քիչ եմ կարդացել, չնայած ուզում եմ անգլերենս կատարելագործել::oy Համ էլ բազմիցս ասել եմ ակումբում ու ակումբցիներին, որ Անդերսենին մանկական հեքիաթագիր չեմ համարում: Կարծեմ ինքն է՛լ էր ասել, որ հեքիաթները երեխաների համար են ու չէր ուզում, որ իր արձանի մոտ երեխաներ լուսանկարվեն:

1-2.Հիմա կարծես հասկանում եմ, որ էն ժամանակ ինչքան էլ սիրում էի կարդալ՝ էդքան չէի խորանում թե ի՞նչ ա սովորացնում, ինչի՞ համար ա, ուղղակի ժամանց էր: Ու կարծես էն ժամանակ չէի կարող ասել դուրս գալիս ա՞, թե՞ չէ: Համ էլ որոշ չափով մոռացել եմ սյուժեները, խոսքերը, կարող ա լիքը պատառիկներ հիշեմ ընդհանուրից:
Անդերսենից հետո գրադարանից վերցրեցի «Վիննի Թուխը», բայց հարևաններս համարյա միաժամանակ տվեցին ինձ դա ուրիշ երկու ներոնշյալ գրքերի հետ: Որ դպրոց դեռ չէի գնում քույրիկս էր էս նույն Վիննի Թուխից կարդում, ես էի ինչպես միշտ նկարներն էի նայում::))
«Վիննի Թուխը» կարդացել եմ՝ բայց շատ բաներ կարծես չեմ հիշում, նույնիսկ թվում ա տե՜նց ուշադիր չէի կարդում վերջերում: Բայց լավն էր ահագին: Գրադարանից վերցրածն ուրիշ էր, իսկ հարևաններինս սա էր::))
http://grapaharan.org/images/thumb/c/c9/Vinni0_.png/200px-Vinni0_.png
Մյուս երկու գրքերն էին
1-3 «Տիպիլին, Տիմբական և Ծիծաղը», հիշում եմ մեր մոտ տպավորվել էր Տիպիլին, ոչ Տիպիլի, ասում էինք Տիպիլինի գիրք::)) Կարծես լավ էլ հիշում եմ մանրակրկտորեն ու հաստատ չեմ կարող ասել, որ վատն էր՝ բայց մի տեսակ զարմացա, որ էդքան սիրվել ա: Ուղղակի մտքովս չէր անցնում, որ դա էլ ա ահագին հայտնի ու տարածված հայկական հեքիաթ՝ էսօր իմացա::)) Ի դեպ, ո՞վ ա գրել::8 Լավ ա, վերջում խելոքացան էդ վհուկները::))
1-4 «Բժիշկ Այբոլիտը». Lավ հիշում եմ մանրակրկտորեն: Որ գնում են կապիկներին բուժելու՝ ընկնում Բարմալեյի ծուղակը: Փախնելուց հետո մի հատ երեխու էլ են գտնում ու փրկում, կապիկներից կառուցված կամուրջի վրայով են անցնում::)) Չար Բարբարային եմ հիշում: Էդ գիրքն էլ էր նկարներով, դրա համար տպավորվել ա:
1-5 «Ի՞նչ է ամենից թանկը». Հիշում եմ, պապիկս բերեց գիրքը ու ասեց, «էստեղ էն բոլոր հեքիաթներն են, որ ձեզ պատմել եմ»: Շատ էի ուրախացել, որովհետև էդքան էլ չէի լսել էդ հեքիաթները, հիմնականում քույրիկս էր կողքը նստում ու լսում, ես իմ համար նկարչությամբ էի զբաղվում ու մեկ-մեկ կողքից, ականջի ծայրով::oy Ծանոթանալու հնարավորություն էր՝ հենց միանգամիս սկսեցի կարդալ առաջին պատմվածքը՝ «Զինվորի պարկը»: Մի անգամ խոսել էլ եմ էդ գրքի մասին


1. Ի՞նչ եք կարդում հիմա

Ի՞նչն է ամենից թանկը, (Սկանդինավյան ժողովրդական հեքիաթների հավաքածու)
...............................

Cassiopeia
25.03.2016, 15:43
0-4 Алексей Волков-ի «Волшебник изумрудного города»-ն էր պապան կարդում մեր համար՝ տեղում միանգամից ռուսերենից թարգմանելով: Հետո չորրորդ դասարանում ես կարդացի::)


Նոր էլեկտրոնային գիրք՝ «Օզի կախարդը (http://poqrik.am/մանկական-գրադարան/լայման-ֆրենք-բաում-օզի-կախարդը/)»։ Բայց հեղինակի անունը՝ Լայման Ֆրենք Բաում։

Smokie
25.03.2016, 15:45
2.Մինչև չորրորդ դասարանը գրադարանից վերցրածս գրքերը, որ միտս են:

2-1 «Չիպոլինոն». Ավաղ, էնքան դանդաղ կարդացի ու հետաձգեցի, որ վերջերում երևի արդեն ուշադիր չէի կարդում: Նենց է՛լի ի միջի այլոց::oy:( Ու շատ քիչ բան եմ հիմա հիշում էդ գրքից՝ չհաշված նկարները::))
«Ջելսոմինոն». Գիրքը վերցրեցի ու հիշեցի, որ առաջին դասարանի երկրորդ կիսամյակի դասագրքում կար Ջելսոմինոյի առաջին գլուխը: Մեծամասամբ հիշում եմ: Լավն էր:
«Պինոկիոն» էլ եմ կարդացել ամառային արձակուրդներին՝ երբ դասերը չէին կարող խանգարել գիրք կարդալուն բայց էլի երկար ա տևել::oy Լիքը բաներ հիշում եմ:
«Քեռի Ֆյոդորը, շունը և կատուն». Շա՜տ արագ կարդացի, համենայն դեպս մյուսների հետ համեմատած:)) Հետագայում ռուսերենն էլ եմ կարդացել:
«Կաշտանկան»: Դե մուլտիկից արդեն գիտեի սյուժեն, նորություն չէր:;) Ակումբում լինելուս առաջին տարում էլ մի նկար եմ դրել Կաշտանկայի գիրքը ձեռքս բռնած:))
2-2 «Բեմբին». Ո՜նց էի ուրախացել էդ գիրքը վերցնելուց::roll Հետաքրքիր էր ու լավը: Քիչ բաներ եմ հիշում էն մասին սկսած, երբ Բեմբին հոր հետ ա լինում: Հիշում եմ, որ առաջին անգամ հայրը ասեց «Որդիս»՝ համ իմ մոտ տպավորվեց էդ պահին, համ էլ փակագծերում էր ընթերցողի ուշադրությունը հատուկ հրավիրում:)) Դեռ գիրք կարդալը չսկսած արդեն որոշեցի, որ Ֆելիքս Զալթենը իմ ամենասիրած հեղինակն ա, բոլորին է՛դ էի ասում ու անունը առհավետ մեխվեց հիշողությանս մեջ: Համ էլ գրքի սկզբում կար իր կարճ կենսագրությունը, որտեղ նաև նշված էր, որ Ուոլթ Դիսնեյը էկրանավորել ա: Մի խոսքով ոգևորվել էի, չնայած…
Չնայած մուլտից հիմնականում Բեմբիի պուճուր ժամանակներն էին տպավորվել, հետոն վախենալու էր::D Դրանցից հիմնականում կրակոցներ ու վտանգներ եմ հիշում,:( նույնիսկ մի անգամ, երբ մուլտի ամենավերջին կադրում հարցրեցի, «բա ուր ա Բեմբին» քույրիկս ասեց, «էս ա»՝ զարմացա մեծացած տեսնելուց: Մուլտում Բեմբիի մեծանալուց հետո, շատ-շատ էն նապաստակների սիրային հատվածն եմ հիշում, որ աղջիկը երգելով շոյում ա, Տոպ-տոպն էլ պարբերաբար տպտպացնում ա գետնին:))
2-3 «Փոքրիկ շրջմոլիկը». Հիմնական թեման հիշում եմ, բայց ոնց տեսնում եմ արկածների մեծ մասը մոռացել եմ: Ես էլ Ուլուանայի պես լավ հիշում էի Ռիփսթոնի ու Մոուլդիի (խեղճի մահը ո՞նց տենց հանկարծակի հայտնի դարձավ:() անունները, իրա անունն էլ Սմիթֆիլդ էին դրել՝ առանց նույնիսկ հարցնելու իսկական անունը::D Բարձերի, դոշակներ ու վերմակների մասին չեմ հիշում::D Ես էս հնարավորությունը բաց չեմ թողնի, անպայման կկարդամ::aha
2-4 Ես անտաղանդս գրադարանից վերցրել ու էդպես էլ չեմ ավարտել «Թոմ Սոյերի արկածները», հետը նաև «Հեքլբերի Ֆինի արկածներն» էր: Էլի ձանձրացնում էր ու էլի ի միջի այլոց էի սկսել կարդալ: Քույրիկս էր իմ համար կարդում ու պատմում::oy Տենց էլ կիսատ մնաց իմ համար Հեքը, իսկ Թոմից քիչ բաներ հիշեցի ու հասկացա: Բայց… հետագայում Թոմ Սոյերը կարդացի ռուսերեն, չնայած վերջին մասերում ընդհատեցի ու չշարունակեցի: Նկարներով էր էս մեկը:))
2-5 «Քարանձավի բնակիչները». Կարդացել եմ ու հիշում եե՜մ::yahoo Լավն էր:

2-6 Աչքիս Ուլուանայի «Ուկրաինական ժողովրդական հեքիաթներ»-ի գիրքն էլ եմ կարդացել: Հիշում եմ որոշ բաներ, հետաքրքիրն էին:J
«Սուրի և Սամի արկածներն» էլ էր հետաքրքիր գիրք, հիշում եմ դրա հետ մեկտեղ ուրիշ գիրք էի վերցրել գրադարանից, որտեղ «Գունավոր փոքրիկ Ջեքսին» վիպակն էր ու մի քանի հեքիաթներ: Չեմ հիշում ով էր հեղինակը
2-7 «Լյոնեբերգցի Էմիլի արկածները», ամառային արձակուրդներին եմ կարդացել էդ չարաճճի տղայի մասին::hands


3.Կարող էի, բայց չեմ կարդացել, կամ քիչ եմ կարդացել:


Իրականում լի՜քը բաներ բաց եմ թողել էն տարիքի համար, մանավանդ որ հիշում եմ քույրիկիս կարդացածները ու կարդացի էս թեմայի առաջին երկու էջերը: Բա ինչքա՜ն երկար կարող էր տևել ընթերցանությունս, հիմա չգիտեմ թե ինչի էր էդպես ստացվում: Երևի հիմիկվա պես մինչև նախադասությունը նորմալ չհասկանայի, առաջ չէի գնա: Բայց հիմա էդքան դանդաղ չեմ կարդում:
3-1 «Չիկարելի»ն չեմ կարդացել, չնայած գիրքը ունեինք ռուսերեն:
3-2 Չեմ կարդացել Ժյուլ Վեռն ու Մայն Ռիդ, մենակ երևի 8-րդ դասարանում «Տասնհինգամյա նավապետը», հա՛ ու դրանից առաջ էլ էի փորձել կարդալ չորրո՞րդ, թե՞ հինգերորդ դասարանում: Դյումա չեմ կարդացել, մենակ յոթերորդ թե՞ ութերորդ դասարանում «Երեք հրացանակիրները» ու էն էլ ինչքաա՜ն երկար տևեց:(
3-3 «Օլիվեր Թվիստը»… ափսոս-ափսոս::cry Մի օր հավանաբար կարդամ ուշացումով: «Ռոբինզոն Կրուզո»ն, դպրոցից հետո փորձեցի կարդալ ռուսերենը… ձանձրացա::oy
3-4 «Ջեյն Էյր»ը չեմ կարդացել:

Smokie
25.03.2016, 15:58
Նոր էլեկտրոնային գիրք՝ «Օզի կախարդը (http://poqrik.am/մանկական-գրադարան/լայման-ֆրենք-բաում-օզի-կախարդը/)»։ Բայց հեղինակի անունը՝ Լայման Ֆրենք Բաում։

Հա, Волков-ը կարելի ա ասել թարգմանել ա Բաումի ստեղծագործությունը, բայց ահագին բաներ ձևափոխել ա, նաև իր կողմից ա ավելացրել:;) Գուցեև պակասացրել ա չգիտեմ::)

Smokie
25.03.2016, 16:16
Էսօր Impression–ի հետ հիշել էինք մի բավական յուրօրինակ հեքիաթների գրքի մասին, որից, պարզվեց, երկուսս էլ ունեցել ենք ու կարդացել, ուրեմն ճապոնական հեքիաթներ էին, բայց նենց սարսափելի ողբերգական ու ճնշող ավարտներով, որ, հիշում եմ, ամեն հեքիաթից հետո ես վատանում էի։ :D Դե, բոլոր հեքիաթների սյուժեները հիմա չեմ հիշում, բայց մի օրինաչափություն կար, բոլորի վերջում միշտ ինչ–որ ահավոր բան էր կատարվում, ու հեքիաթի վերջին բառերը, որպես կանոն մոտավորապես էսպիսին էին. «Եվ նա մինչև հիմա էլ ... (էստեղ ինչ–որ ահավոր բան ա նկարագրված)։ Օրինակ, հեքիաթներից մեկում ինչ–որ մեկի քիթը երկարում, հասնում է ամպերին ու էդպես լռված մնում... :blin մինչև հիմա... :o :D Հա, հենց տենց էլ գրված էր. «Եվ մինչև հիմա էլ նա կանգնած է այդպես՝ քիթը ամպերի մեջ խրված...»։ Ու էդ բոլոր վատ բաները կատարվում էին ոչ թե չար հերոսների հետ, այլ բարի։ :beee Մի խոսքով՝ սարսափների գիրք էր։ Մյուս սարսափի մասին էլ Impression–ը կպատմի։ :hands


Թումանյանի թարգմանած «Փոքրիկ ձկնորսը»՝ էդ խե՜ղճ, անմեղ, բարի Ուրաշիման էլ էր ճապոնական:(

Smokie
25.03.2016, 16:29
Ես որ ահավոր սիրում էի "Աշխարհի ժողովուրդների հեքիաթները" ու դրանցից կար "Թե ինչու է ծովի ջուրն աղի" էդ հեքիաթը մինչև կարդալ սովորելս մի 1000 անգամ մաման էր կադացել, հետո դրա "խաթր" կարդալ սովորեցրեց ինձ մինչև դպրոց գնալս որ ես կարդամ :love մեկ էլ մի գիրք էի սիրում "Մկներն ու Փուչիկները" էդ էլ իմ առաջին անգլերեն գիրքն էր , ափսոս, որ էդ ժամանակ անգլերեն ավելի լավ գիտեի քան հիմա :D :D
Էս վերնագիրն ինձ հիշեցրեց, որ ես էլ եմ ունեցել «Ճապոնական հեքիաթներ», բայց իմոնք հեչ էլ տխուր ու դաժան չէին պրծնում: «Լյու եղբայրներ»ն են ամենաշատը տպավորվել::)

Smokie
25.03.2016, 16:36
մի նենց ոչինչ հաստոտ գիրք էր տվել՝ նարնջագույն մաշված կազմով, վերնագիրը՝ Գոմեշի սանրը :{...............................................................

«Գոմեշի սանրը» փոքր ժամանակ ես էլ եմ կարդացել, բայց՝ հավեսով: Ու մի քանի անգամ: Մի գիրք էլ կար՝ կանաչ, հաստ կազմով, Դոմինո աղվեսի, ազատ մուստանգի, կաղ արջի, գայլի ու գայլուհու մասին հրաշք ու տխուր պատմվածքներ էին, էնքան էի կարդացել՝ էջերը ծակվել էին... Եթե ինչ-որ մեկդ տեղը բերում եք էդ գիքը, հուշե՛ք անունը, շա՛տ եմ խնդրում... Ես չգիտեմ, ու գիրքն էլ կորել ա, չկա... :(


Վա՜յ, դու էլ ունե՞իր էդ գրքերը:friends:
«Գոմեշի սանրը», պապիկիս նվիրած հերթական գրքերից էր, իմ սիրելի «Կախարդական կավիճ»ի հետ բերեց::) Բայց էդքան լավ չեմ հիշում՝ կարող ա նույնիսկ կիսատ եմ կարդացել: Խաուսին եմ հիշում հինականում, էնքա՜ն եմ կարդացել իրա գլուխները:
Իմ ունեցածում նկարներ կային տեղ-տեղ: Երկխոսություն միայն «Սև կեռնեխ» գլխում եմ հանդիպել:

Մյուս գրքի վերնագիրը լավ չեմ հիշում՝ կարծեմ «Պատմվածքներ կենդանիների մասին» Դիմացի կազմին արջ էր նկարած, հետևինին էլ կամ գայլ, կամ շակալ, կամ արու աղվես::)) Լավն էր շատ, բայց մենակ Դոմինոն եմ կարդացել, մեկ էլ «Շորորուն մուստանգը» կիսատ::oy

Smokie
25.03.2016, 16:44
Լավ, ցուցակ մըն ալ իմ կողմից՝ ինքնագովազդով (:D).

«Չիպոլինոյի արկածները» (պապիս ա թարգմանել)
«Ջելսոմինոյի արկածները» (պապիս ա թարգմանել)
«Երկնագույն նետի ճանապարհորդությունը» (պապիս ա թարգմանել)
«Ծիպիլին, Տիմբական և Ծիծաղը» (պապիս ա գրել)
«Վիննի Թուխը և բոլորը, բոլորը, բոլորը» (մեր հարևանն ա թարգմանել :D)
«Փոքրիկ իշխանը» (պապիս ա թարգմանել)
«Անգետիկի արկածները» (Դե էս էլ Նոսովն ա գրել)
«Չիկարելիի արկածները» (պապիս ընկերն ա գրել)
«Սուրի և Սամի արկածները» (լավ, հերիք չի՞ գլուխ գովեմ :D)
«Երկար Մակարի ու Պստիկ Խոստիկի արկածները»
«Փոքրիկ Շրջմոլիկը»
...
կլրացվի

Ինչպես նաև մի շարք հեքաթներ Գրիմ եղբայրներից, Շառլ Պերոյից, Անդերսենից, Թումանյանից, Աղայանից և այլն...

Ցուցակը կազմելիս հիշողությունս չպրպտելու համար օգտվել եմ սույն թեմայից, գրել եմ միայն այն գործերը, որոնք իսկապես սիրել եմ փոքր ժամանակ և որոնք իսկապես մանկական (կամ նաև մանկական) եմ համարում: Փոքր ինչ ավելի մեծ տարիքի համար նախատեսված գործերը, ինչպիսիք եմ համարում ասենք «Գանձերի կղզին», «Թոմ Սոյերի արկածները, «Առանց ընտանիքին», «Անգլուխ ձիավորը» և այլն, չեմ նշել:

Վա՜յ::love Հարգանքներս::hi

Smokie
25.03.2016, 17:29
Ի միջի այլոց, մի երկու հեքիաթ միտս ընկավ էսօր, որոնք չեմ կարդացել՝ բայց դրանք հայտնի են առնվազն մուլտերով ու ահագին հետաքրքրում են ինձ::)

Նիլսի հեքիաթը ո՞վ ա կարդացել
http://www.e-reading.club/cover/32/32494.jpg

Իսկ Щелкунчик-ը՞
https://www.janeausten.co.uk/wp-content/uploads/2012/12/Nutcracker-and-the-King2.jpg

StrangeLittleGirl
25.03.2016, 19:48
Հա, Волков-ը կարելի ա ասել թարգմանել ա Բաումի ստեղծագործությունը, բայց ահագին բաներ ձևափոխել ա, նաև իր կողմից ա ավելացրել:;) Գուցեև պակասացրել ա չգիտեմ::)
Փչացրել ա:

Cassiopeia
30.03.2016, 17:29
Ջելսոմինոն եկավ :)

Ջաննի Ռոդարի «Ջելսոմինոն խաբեբաների աշխարհում» (http://poqrik.am/%d5%b4%d5%a1%d5%b6%d5%af%d5%a1%d5%af%d5%a1%d5%b6-%d5%a3%d6%80%d5%a1%d5%a4%d5%a1%d6%80%d5%a1%d5%b6/%d5%bb%d5%a1%d5%b6%d5%b6%d5%ab-%d5%bc%d5%b8%d5%a4%d5%a1%d6%80%d5%ab-%d5%bb%d5%a5%d5%ac%d5%bd%d5%b8%d5%b4%d5%ab%d5%b6%d5%b8%d5%b6-%d5%ad%d5%a1%d5%a2%d5%a5%d5%a2%d5%a1%d5%b6%d5%a5%d6%80%d5%ab/)

Chuk
30.03.2016, 17:31
Ջելսոմինոն եկավ :)

Ջաննի Ռոդարի «Ջելսոմինոն խաբեբաների աշխարհում» (http://poqrik.am/%d5%b4%d5%a1%d5%b6%d5%af%d5%a1%d5%af%d5%a1%d5%b6-%d5%a3%d6%80%d5%a1%d5%a4%d5%a1%d6%80%d5%a1%d5%b6/%d5%bb%d5%a1%d5%b6%d5%b6%d5%ab-%d5%bc%d5%b8%d5%a4%d5%a1%d6%80%d5%ab-%d5%bb%d5%a5%d5%ac%d5%bd%d5%b8%d5%b4%d5%ab%d5%b6%d5%b8%d5%b6-%d5%ad%d5%a1%d5%a2%d5%a5%d5%a2%d5%a1%d5%b6%d5%a5%d6%80%d5%ab/)

Թարգմանության հեղինակային իրավունքը կրողի (թարգմանչի օրինական ժառանգ) հետ հրապարակումը համաձայնացրե՞լ եք :))

StrangeLittleGirl
30.03.2016, 17:48
Թարգմանության հեղինակային իրավունքը կրողի (թարգմանչի օրինական ժառանգ) հետ հրապարակումը համաձայնացրե՞լ եք :))

Չուկը էկավ :D

Cassiopeia
30.03.2016, 18:59
Թարգմանության հեղինակային իրավունքը կրողի (թարգմանչի օրինական ժառանգ) հետ հրապարակումը համաձայնացրե՞լ եք :))

Մի երկու օր առաջ Արտակի հետ հենց էդ էինք խոսում, որ հեղինակային իրավունք ձեռք բերելու համար քեզ պիտի դիմենք :D

Cassiopeia
30.03.2016, 19:00
Ես նպատակադրվել եմ, որ քեզնից շատ շուտով պիտի վերցնեմ «Ծիպիլին, Տիմբական և ծիծաղը» գիրքը նույն նպատակով :)

Chuk
30.03.2016, 19:22
Ես նպատակադրվել եմ, որ քեզնից շատ շուտով պիտի վերցնեմ «Ծիպիլին, Տիմբական և ծիծաղը» գիրքը նույն նպատակով :)
Ուզում ենք հրատարակենք, տեսնենք կստացվի։

http://grapaharan.org/index.php/Ծիպիլին,_Տիմբական_և_ծիծաղը

Cassiopeia
30.03.2016, 19:25
Ուզում ենք հրատարակենք, տեսնենք կստացվի։

http://grapaharan.org/index.php/Ծիպիլին,_Տիմբական_և_ծիծաղը (http://grapaharan.org/index.php/%D4%BE%D5%AB%D5%BA%D5%AB%D5%AC%D5%AB%D5%B6,_%D5%8F%D5%AB%D5%B4%D5%A2%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B6_%D6%87_%D5%AE%D5%AB%D5%AE%D5%A1%D5%B2%D5%A8)

Փաստորեն սա կա :) Իսկ կարո՞ղ եմ իմ մոտ տեղադրել։

Chuk
30.03.2016, 19:27
Փաստորեն սա կա :) Իսկ կարո՞ղ եմ իմ մոտ տեղադրել։
Հա։ Ու հանգիստ էնտեղից վերցրու, ռազ որ իրանք էլ չեն հարգել՝ իրավունք ստանան, մենք էլ կարող ենք իրանց աշխատանքից առանց հարցնելու օգտվել։

Cassiopeia
30.03.2016, 19:35
Չուկ, բայց իրենց մոտ նկարներով չի։ Եթե կարող ես, գիրքը տուր, ես նկարներն էլ տեղադրեմ :oy

Chuk
30.03.2016, 20:04
Չուկ, բայց իրենց մոտ նկարներով չի։ Եթե կարող ես, գիրքը տուր, ես նկարներն էլ տեղադրեմ :oy
Նկարները սկան կանեմ, կուղարկեմ։ Մի օրինակ ա մնացել, պապաս չի տա :D

Cassiopeia
30.03.2016, 20:09
Նկարները սկան կանեմ, կուղարկեմ։ Մի օրինակ ա մնացել, պապաս չի տա :D

ուրեմն պիտի տեղերն էլ ասես :D որ համապատասխան տեղերում տեղադրեմ։

Նաիրուհի
30.03.2016, 20:24
«Սուրի ու Սամի» համար գժվում էի։ Օնլայն ճարելու ձև կա՞։

Մեկ էլ, Չուկ, թեկուզ մենակ էդ գրքի հետ կապ ունենալուդ համար հաջորդ հանդիպմանը հատուկ նկարվելու եմ հետդ ;)

Cassiopeia
30.03.2016, 20:38
«Սուրի ու Սամի» համար գժվում էի։ Օնլայն ճարելու ձև կա՞։



«Սուրն ու Սամը» ես էլ եմ շատ սիրում։ Գրադարանից պիտի վերցնեմ։ Մոտս դեռ գրադարանի գիրք կա։ Սա հանձնեմ, նոր նրա մասին կմտածեմ։

Smokie
30.03.2016, 21:45
Ուզում ենք հրատարակենք, տեսնենք կստացվի։


Վայ, ես երեկ երեկոյան տեսա սա, հետո մոռացա էստեղ էլ ենեմ, կամ Վերային ցույց տամ, Չուկի հետ էլ խոսամ այդ մասին :oy

Chuk
30.03.2016, 23:16
«Սուրն ու Սամը» ես էլ եմ շատ սիրում։ Գրադարանից պիտի վերցնեմ։ Մոտս դեռ գրադարանի գիրք կա։ Սա հանձնեմ, նոր նրա մասին կմտածեմ։

Ներվայնացա, ասեցի էդ մեկը ես քեզ տամ, պարզվեց կորցրել ենք:

Բայց հետո կարող ա քեզ հետաքրքիր բաներ տամ, ոչ գրքերով: Բանակցեմ, պրծնեմ, կասեմ :))

Սուր ու Սամի չափ «Պստիկ Խոստիկն ու Երկար Մակարն» էի սիրում, բայց հաստատ ոչ մեկիդ ծանոթ չի :(

Cassiopeia
30.03.2016, 23:27
Ներվայնացա, ասեցի էդ մեկը ես քեզ տամ, պարզվեց կորցրել ենք:

Բայց հետո կարող ա քեզ հետաքրքիր բաներ տամ, ոչ գրքերով: Բանակցեմ, պրծնեմ, կասեմ :))

Սուր ու Սամի չափ «Պստիկ Խոստիկն ու Երկար Մակարն» էի սիրում, բայց հաստատ ոչ մեկիդ ծանոթ չի :(
Հա, իրոք էդ վերջինն անծանոթ է: Տպագրված չի՞:

Chuk
30.03.2016, 23:51
Հա, իրոք էդ վերջինն անծանոթ է: Տպագրված չի՞:

Հեռու հեռավոր ժամանակներում «Պիոներ» անունով պատանեկան ամսագիր կար, լիքը հավես բաներ կային էնտեղ (կարծեմ խոսում եմ 60-ականների համարների մասին): «Պստիկ Խոստիկն ու Երկար Մակարը» հետաքրքիր պռոյեկտ էր շատ, հնարվել էին կերպարներ (կարծեմ՝ պապիս միտքն էր, բայց վստահ չեմ) ու էդ կերպարներով ամսագրի ամեն համարում մի գրող մի պատմվածք էր գրում: Եթե ճիշտ եմ հիշում, Սուրն ու Սամն էլ ա սրա արդյունքում ծնվել, բայց վստահ չեմ, կաշխատեմ ճշտել:

Ներսես_AM
31.03.2016, 02:42
Չուկ բայց ինձ թվում ա, որ սովետի ժամանակ տպված գրքերին չես կարող սեփականության իրավունք ունենալ։ Էդ գրքերի իրավունքը պետությա՞նը չէր էն ժամանակ։

Chuk
31.03.2016, 02:45
Չուկ բայց ինձ թվում ա, որ սովետի ժամանակ տպված գրքերին չես կարող սեփականության իրավունք ունենալ։ Էդ գրքերի իրավունքը պետությա՞նը չէր էն ժամանակ։

Չեմ հիշում էն ժամանակն ումն էր, բայց հիմա հաստատ հեղինակինն ա կամ իրա ժառանգներինը:

Ներսես_AM
31.03.2016, 02:49
Չեմ հիշում էն ժամանակն ումն էր, բայց հիմա հաստատ հեղինակինն ա կամ իրա ժառանգներինը:

Կներես, չգիտես ինչու թվում էր թե թարգմանություն ա։ Էս դեպքում իհարկե հա հեղինակային իրավունքը ժառանգներինը պիտի լինի։
Իսկ Հայաստանի օրենքներով գիտե՞ս քանի տարուց ա ստեղծագործությունը դառնում հանրային սեփականություն։

Chuk
31.03.2016, 02:50
Կներես, չգիտես ինչու թվում էր թե թարգմանություն ա։ Էդ դեպքում իհարկե հա հեղինակային իրավունքը ժառանգներինը պիտի լինի։
Իսկ Հայաստանի օրենքներով գիտե՞ս քանի տարուց ա ստեղծագործությունը դառնում հանրային սեփականություն։

Կարծեմ 80, հեսա ճշտեմ:

Chuk
31.03.2016, 02:52
Կներես, չգիտես ինչու թվում էր թե թարգմանություն ա։ Էդ դեպքում իհարկե հա հեղինակային իրավունքը ժառանգներինը պիտի լինի։

Թարգմանության դեպքում էլ, Ներս.


4. Հեղինակային իրավունքի օբյեկտներ են՝

...
ժա) ածանցյալ ստեղծագործությունները, մասնավորապես՝

- այլ ստեղծագործությունների թարգմանությունները, ադապտացիաները, փոխադրումները, դաշնավորումներն ու վերադաշնավորումները, մշակումներն ու վերամշակումները, բեմականացումները, կինեմատոգրաֆիական վերափոխումները եւ գրականության, գիտության, արվեստի ստեղծագործությունների այլ վերափոխումները, որոնք համապատասխանում են սույն հոդվածի առաջին մասի դրույթներին,

- ստեղծագործությունների ժողովածուները (հանրագիտարանները, անթոլոգիաները), տվյալների բազաները եւ այլ կազմածո ստեղծագործությունները, որոնք ըստ իրենց պարունակության ընտրության եւ (կամ) տեղաբաշխման ստեղծագործական աշխատանքի արդյունք են.

Chuk
31.03.2016, 02:54
էս էլ դնեմ.

Հոդված 30. Թարգմանության կամ այլ ածանցյալ ստեղծագործության նկատմամբ հեղինակային իրավունքը

1. Թարգմանությունները եւ այլ ածանցյալ ստեղծագործություններն ինքնուրույն ստեղծագործություններ են եւ պահպանվում են որպես բնօրինակներ:

2. Թարգմանիչներին կամ այլ ածանցյալ ստեղծագործությունների հեղինակներին է պատկանում իրենց կատարած թարգմանությունների, վերափոխումների, հարմարեցումների կամ այլ վերամշակումների նկատմամբ հեղինակային իրավունքը՝ անկախ թարգմանվող կամ վերամշակվող ստեղծագործության հեղինակային իրավունքի օբյեկտ համարվելու հանգամանքից։

3. Թարգմանիչը կամ այլ ածանցյալ ստեղծագործության հեղինակն օգտվում է հեղինակային իրավունքից, պայմանով, որ պահպանված են թարգմանության կամ այլ վերափոխման ենթարկված ստեղծագործության նկատմամբ հեղինակի իրավունքները։

4. Թարգմանչի կամ այլ ածանցյալ ստեղծագործության նկատմամբ հեղինակային իրավունքն արգելք չի հանդիսանում այլ անձանց իրականացնելու նույն ստեղծագործությունների իրենց թարգմանությունները կամ այլ վերափոխումները, եթե պահպանված են սույն հոդվածի երրորդ մասով նախատեսված պահանջները:

Chuk
31.03.2016, 02:55
Կարծեմ 80, հեսա ճշտեմ:

Սխալ էի ասում՝ 70


Հոդված 37. Գույքային իրավունքների գործողության ժամկետը


1. Հեղինակի գույքային իրավունքները գործում են հեղինակի կյանքի ընթացքում եւ շարունակում են գործել նրա մահից հետո՝ 70 տարի:

2. Համահեղինակությամբ ստեղծված ստեղծագործության նկատմամբ գույքային իրավունքները գործում են համահեղինակների կյանքի ընթաց՟քում եւ շարունակում են գործել համահեղինակներից վերջինի մահից հետո՝ 70 տարի:

3. Կեղծանվամբ կամ անանուն ստեղծագործությունների դեպքում հեղինակի գույքային իրավունքները ծագում են ստեղծագործությունն օրինական ճանապարհով հանրությանը մատչելի դառնալու պահից եւ գործում են 70 տարի: Եթե նշված ժամկետում կեղծանվամբ կամ անանուն ստեղծագործության հեղինակի անձը բացահայտվում է, ապա կիրառվում են սույն հոդվածի առաջին մասում նշված ժամկետները:

4. Կոլեկտիվ ստեղծագործությունների նկատմամբ գույքային իրավունքների գործողության ժամկետը հաշվարկվում է սույն հոդվածի երրորդ մասում նշված կարգով։

5. Եթե ստեղծագործությունը հրատարակվում է մասերով (հատորներով, պրակներով, շարքերով, սերիաներով, միջարկներով եւ այլն) եւ եթե դրա նկատմամբ գույքային իրավունքների գործողության ժամկետը հաշվարկվում է ստեղծագործությունն օրինական ճանապարհով հանրությանը մատչելի դարձնելու պահից, ապա գույքային իրավունքների գործողության ժամկետը յուրաքանչյուր մասի համար հաշվարկվում է առանձին:

6. Տեսալսողական ստեղծագործությունների նկատմամբ գույքային իրավունքները գործում են դրանց հեղինակներից (ռեժիսոր, սցենարի հեղինակ, երկխոսության հեղինակ, տվյալ ստեղծագործության համար հատուկ գրված երաժշտության հեղինակ, բեմադրող օպերատոր) վերջինի մահից հետո՝ 70 տարի:

7. Գույքային իրավունքների գործողության ժամ՟կետը լրանալուց հետո ստեղծագործությունը դառնում է հանրության սեփականությունը: Հանրության սեփականություն դարձած ստեղծագոր՟ծությունը կարող է ազատ օգտագործել յուրաքանչյուր անձ՝ առանց հեղինակային վարձատրություն վճարելու, սակայն պահպանելով հեղինակի անվան, հեղինակության եւ համբավի ու արժանապատվության իրավունքները:

8. Սույն հոդվածով սահմանված ժամկետները հաշվարկվում են համապատասխան նշված իրադարձությանը հաջորդող տարվա հունվարի մեկից:

Հոդված 38. Հեղինակային իրավունքի անցումը ժառանգաբար եւ փոխանցումը

1. Հեղինակային իրավունքը փոխանցվում է ժառանգաբար:

2. Ժառանգաբար չեն փոխանցվում հեղինակության իրավունքը, անվան իրավունքը, համբավի եւ արժանապատվության իրավունքը, հետկանչի իրավունքը:

3. Հեղինակի ժառանգներն իրավասու են իրականացնելու հեղինակության իրավունքի, անվան իրավունքի, համբավի եւ արժանապատվության իրավունքի պաշտպանությունը` առանց ժամկետային սահմանափակման:

Ժառանգների բացակայության դեպքում նշված իրավունքների պաշտպանությունն իրականացնում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարության լիազորած մարմինը:

4. Հեղինակի գույքային իրավունքները կարող են պայմանագրով փոխանցվել (զիջվել) այլ անձի՝ վերջինիս եւ հեղինակի, նրա ժառանգների կամ նրանց հետագա իրավահաջորդների հետ կնքած պայմանագրով:

5. Գույքային իրավունքները կարող են իրավատեր իրավաբանական անձի վերակազմակերպման հետեւանքով փոխանցվել այլ անձի։

Cassiopeia
31.03.2016, 07:47
Քանի որ բանը հասավ սրան, մի բան էլ ես հարցնեմ.
Խախտելով հեղինակային իրավունքները, արդյո՞ք արածս գործը օգտակար չէ հեղինակի համար, քանի որ տպագիր գրքեր հիմա շատ քիչ են առնում, իսկ էլեկտրոնային տարբերակով մի տեսակ «խթանում» ենք հեղինակի ճանաչողությունը։

Chuk
31.03.2016, 12:07
Քանի որ բանը հասավ սրան, մի բան էլ ես հարցնեմ.
Խախտելով հեղինակային իրավունքները, արդյո՞ք արածս գործը օգտակար չէ հեղինակի համար, քանի որ տպագիր գրքեր հիմա շատ քիչ են առնում, իսկ էլեկտրոնային տարբերակով մի տեսակ «խթանում» ենք հեղինակի ճանաչողությունը։

Վեռ, ես կարծում եմ, որ հայ գրողներից կամ նրանց ժառանգներից շատերն իրենց լավ կզգան՝ հին ու արդեն մոռացված ստեղծագործությունների՝ հասարակությանը հասանելի դառնալու, չմոռացվելու համար: Բայց դա, իրականում, միայն ու միայն իրանց որոշելիքն ա, իդեալական դեպքում ես կամ դու չպետք է որոշենք, այլ ինքը:

Մյուս կողմից չմոռանանք, որ մտավոր սեփականությունը բացի ամեն ինչից նաև եկամտի աղբյուր է: Ու շատերն ակնկալում են դրանով գումար վաստակել նաև հիմա: Անգամ էլեկտրոնային սարքելու դեպքում շատերը կցանկանան դրա համար հոնորար ստանալ: Կամ ասենք վերցնենք Չիկարելիի արկածները: Դու կարող ես մտածել, որ օգնում ես ճանաչվելուն, ու դա տեղադրես քո մոտ: Իսկ հեղինակը՝ Ռուբեն Մարուխյանը հիմա Չիկարելին մի քիչ էլ ա զարգացրել ու վերահրատարակել ա, հրատարակիչն ու ինքը դրանից շահույթ են ակնկալում, ու հանգիստ կարող են համարել, որ դու դա օնլայն դնելով պակասացնում ես իրենց շահույթը: Սենց լիքը հարցեր:

Ամբողջ աշխարհում պատահական չի հեղինակային իրավունքի ստեղծումը, կանոնների մշակումը, դրանով զբաղվող կազմակերպությունների գոյությունը:

Մանուլ
02.04.2016, 01:20
Ես եկա։ Էս թեման իմ համար հիմա շատ ակտուալ ա։ Էնպես որ, շարունակեք գրել ձեր սիրելի գրքերը, իսկ «Փոքրիկ շրջմոլիկը» արդեն կարդացեք օնլայն կամ ներբեռնեք ձեր էլեկտրոնային գրքերի մեջ այստեղից.
Ջեմս Գրինվուդ «Փոքրիկ շրջմոլիկը» (http://poqrik.am/մանկական-գրադարան/ջեմս-գրինվուդ-փոքրիկ-շրջմոլիկը/)

«Փոքրիկ շրջմոլիկը» իմ կարդացած առաջին գիրքն էր:love: Որ «շիլինգ», «պուդինգ» ու «հախճապակի» բառերը լսում/մտաբերում եմ, մի տեսակ մեջս մի բան խառնվում ա:)):

Cassiopeia
06.05.2016, 13:16
«Հովազաձորի գերիները (http://poqrik.am/մանկական-գրադարան/հովազաձորի-գերիները-վախթանգ-անանյ/)» եկավ :)
Առաջիկայում՝ Ազատ Շահինյանի «Սուրի և Սամի արկածները» և Աստրիդ Լինդգրենի «Էմիլը Լյոնեբերգայից»։

Cassiopeia
27.05.2016, 15:44
Ահա և այդքան սպասված «Սուրի և Սամի արկածները (http://poqrik.am/մանկական-գրադարան/սուրի-և-սամի-արկածները-ազատ-շահինյա/)»։
Հաճելի վերընթերցում։

Cassiopeia
20.06.2016, 14:35
Սաղաթել Հարությունյան. «Ծիպիլին, Տիմբական և ծիծաղը» (http://poqrik.am/մանկական-գրադարան/ծիպիլին-տիմբական-և-ծիծաղը-սաղաթել-հ/) epub, mobi, fb2, docx, txt տարբերակներով։

Հ.Գ. Չուկ, գրապահարան.օրգ-ի միջի տարբերակում լիքը տառասխալներ կային :) Ավելացրել եմ նաև նկարները։

StrangeLittleGirl
20.06.2016, 14:52
Սաղաթել Հարությունյան. «Ծիպիլին, Տիմբական և ծիծաղը» (http://poqrik.am/մանկական-գրադարան/ծիպիլին-տիմբական-և-ծիծաղը-սաղաթել-հ/) epub, mobi, fb2, docx, txt տարբերակներով։

Հ.Գ. Չուկ, գրապահարան.օրգ-ի միջի տարբերակում լիքը տառասխալներ կային :) Ավելացրել եմ նաև նկարները։
Ու՜խ :) Քաշեմ քինդլիս մեջ

Chuk
20.06.2016, 15:00
Դե որ հրատարակենք, քո մոտից տեքստը կքոփիփեյսթեմ :))

Շնորհակալություն լավ գործի համար :)

StrangeLittleGirl
20.06.2016, 15:03
Դե որ հրատարակենք, քո մոտից տեքստը կքոփիփեյսթեմ :))

Շնորհակալություն լավ գործի համար :)
Վերահրատարակելու՞ եք: Ինչ լավ միտք ա: :)

Chuk
20.06.2016, 15:15
Վերահրատարակելու՞ եք: Ինչ լավ միտք ա: :)

Ուզում ենք, էս պահին փող չկա :))