PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Զանազան լեզվական հարցեր



Էջեր : 1 [2] 3 4 5 6 7 8 9 10

StrangeLittleGirl
29.10.2007, 22:14
Հայոց լեզուն ճկուն շարադասություն ունի :)
Երկուսն էլ ճիշտ են ;)

Ուլուանա
29.10.2007, 22:44
Հայոց լեզուն ճկուն շարադասություն ունի :)
Երկուսն էլ ճիշտ են ;)
Այո, միայն թե երկրորդն ավելի բանաստեղծական ոճի է։ ;)

Արշակ
30.10.2007, 11:06
Բյուրակն, կարծում եմ քեզ քաջ ծանոթ է «շարահյուսական ոճաբանություն»-ը:
Sorry, իսկ նշված նախադասություններից ըստ քեզ ո՞րը կարելի է ավելի ճիշտ համարել :)

--Ես Ծիրանի մի ծառ եմ:
Or
--Ես մի ծառ եմ Ծիրանի:
Կարծում եմ, որ ոչ բանաստեղծական խոսքում առավել տարածված/սահուն է հետևյալ երրորդ շարահյուսությունը։
Ես մի ծիրանի ծառ եմ։
Չնայած, ինչպես արդեն նշվեց, բոլոր տարբերակներն էլ ճիշտ են։ Կարելի է նաև ասել.
Մի ծիրանի ծառ եմ ես։
Ծիրանի մի ծառ եմ ես։
:)

Philosopher
30.10.2007, 11:14
Հայկական շարադասությունը իսկապես հրաշք է, լեզվական ու ինտելեկտուալ հրաշք, երբ բառերի դիրքերի փոփոխությամբ կարողանում ես ստանալ, նոր երանգ, նոր միտք, նոր հնչեղություն: Հայկական շարադասության հնարավորությունից օգտվելու արվեստը հայերեն իմանալու ամենահիմնական ցուցանիշներից է, ընդ որում ոչ միայն բանաստեղծական խոսքում, այլև արձակում, լուրջ, իրական արձակում:

Second Chance
30.10.2007, 14:42
Ինձ ինչ որ մեկը կբացատրի՞ միանշանակ բառի իմաստն ու նշանակությունը, որքան տեղյակ եմ այն շատ պատահականորեն մտել մեր բառպաշար (թարգմանված է ռուսերենից, դա մի անգամ ասել է սովետական չինովնիկներից մեկը, մինչ այդ այդպիսի բառ չի եղել ոչ էլ ռուսերենում ), բայց այսպես ասած շատ լայն տարածում է գտել:):Հայոց լեզվիս դասախոսը խիստ բարկանում էր, երբ այդ բառը միամիտ դուրս էր պրծնում մեկի բերանից… Ինչ՞ որ մեկը կարող է բացատրել այն և ասել, որ՞ դեպքերում է տեղին օգտագործել այդ բառը, եթե այնուամենայնիվ այդպիսին կա

Պանդուխտ
30.10.2007, 14:46
Հարգելի պանդուխտ, ինչպես նկատեցիք, ասում եք «կը հրաժարիմ», ոչ թե՝ «կը հրաժարեմ» (ինչպես՝ կը խմեմ): Արևմտահայերենում «ի-ն» արևելահայերենի նույն «վ» կրավորական ածանցն է:

Սիրելի Բիւրակն, անկեղծօրէն չհասկացայ, բայց ուզում եմ թեման զարգացնել, քանզի հայերէնը իմ նախասիրութիւնն է: Չեմ յիշում վերջին անգամ ե՞րբ քերական դաս ստացել եմ (առհասարակ այդ դասանիւթը-թէ՞ դասատուն- չեմ սիրել, որեւէ մէկին չասես): Եթէ յիմար հարցեր տամ. համբերատար եղիր, խնդրե՛մ:
-Ի՞նչ է կրաւորականը ընդհանրապէս:
-Ինչ է կրաւորական ածանցը: Կա՞յ կրաւորական հոլովում եւ կրաւորական խոնարհում: Վերջին երկուքը նո՞յնն են թէ տարբեր բաներ են:
-րեւմտահայերէնը պահպանած է գրաբարեան լծորդութեան երկու ձեւը ընհանրապէս. «իլ» եւ «ել» լծորդութիւնները, մինչ «ուլ» լծորդութիւնը, օրինակ «թողուլ-թողուցի», քիչ է գործածւում:
-Եթէ ճիշտ հասկացած եմ «կրաւորական»ի ինչ լինելը, ապա արեւմտահայերէն. «կը հրաժարիմ» կրաւորական չէ:
-Դուք բացառու՞մ էք արեւելահայերէնում-եկէ՛ք ասենք հայերէնում-«բնակում եմ-բնակեցի, հրաժարում եմ-հրաժարեցի բայերի գոյութիւնը:
Ուլուանա՛, ի՞նչ կասես. օգնենք զիրար:
-Օրինակ քիչ առաջ, փշոտ շարանումս գրել եմ. «Բիւզանդիան ցրուեց հայոց բանակը», կարծեմ պէտք է գրէի «Բիւզանդիան ցրեց հայոց բանակը»: Ցիր-ցրել-ցրուել, այստեղ հայոց բանակը ցրւում է , մինչ ցրողը (ցրեց) Բիւզանդիան է, ի՞նչ կասէք:
-«Ես զբաղ եմ», «դու զբաղ ես», «ան զբաղ է»: Թէ՞ «ես զբաղուած եմ», «դու զբաղուած ես»...: Ոմանք՝ երկար բառերի սիրահարներ, պիտի ասէին. «զբաղուածութիւն ունիմ», «գերզբաղուածութիւն ունիմ»:
-ի՞նչ է տարբերութիւնը՝ սիրահարելու եւ սիրահարուելու միջեւ: «Սիրահարեցայ» բառը գոյ է արեւմտահայերէն գրականում, իսկ «սիրահարեցի» բառը գործածակա՞ն է արեւելեան գրականում, թէ՞ պէտք է ասել՝ «սիրահարուեցի», այսինքն ուրիշի կողմից սիրով հարուեցի (զարկ ստացայ):
Եթէ հաճելի չեն վերոյիշեալ խճճումները. դադարեցնեմ (թէ՞ դադարիմ):
Դադարեցնեմ գրառումներս (յղումներս), կամ դադարիմ գրելէ (յղելէ)...ի՞նչ է իմաստային տարբերանքը, նոյնը չէ՞:
-Չէ՞ք նկատել լեզուական յստակ տարբերութիւն արեւելահայ -բաժանումները չեմ սիրում- դասական գրողների միջեւ՝ Րաֆֆի, Շիրվանզադէ, Մուրացան, Ղազարոց Աղայեան եւայլք: Նոյնինքն գրական արեւելահայերէնը, իր տարբերակները ունի՞, եթէ այո, ի՞նչ անունով կոչենք իւրաքանչիւր տարբերակը եւ ի՞նչ են տարբերութիւնները:

քաղաքացի
30.10.2007, 15:00
Ես մեկ բան գիտեմ, որ արևմտահայերենում գործածությունից դուրս է եկել կրավարովական ածանցը, որը ես համարում եմ անհեթեթույթուն, քանզի այն շատ օգտակար է, որ նախադասությունդ ճիշ իմաստ ստանա:

Պանդուխտ
30.10.2007, 16:48
Քաղաքացի, ի՞նչն է ջնջուել, օրինակով գրէիր. հասկանայի:

The_only_one
10.11.2007, 22:53
Ժողովուրդ «ընտրանք» բառը հայոց լեզվում կա՞:

Selene
10.11.2007, 23:10
Ժողովուրդ «ընտրանք» բառը հայոց լեզվում կա՞:

Այո, ինձ թվում է՝ կա:)Ավելի հաճախ վիճակագրությունում է օգտագործվում այդ բառը:ok

StrangeLittleGirl
11.11.2007, 00:02
Ժողովուրդ «ընտրանք» բառը հայոց լեզվում կա՞:

Կա: ;) Որպես ապացույց՝ «այլընտրանք» բառը: Սրա լինել-չլինելն էլ հո կասկածի տակ չե՞նք առնում:
Չնայած մի քիչ արհեստականություն եմ տեսնում: Օրինակ, վիվասելը «ձեր ընտրանքն» ասելու փոխարեն կարող էր ասել «ձեր ընտրությունը», որը, կարծում եմ, ավելի գեղեցիկ է հնչում:

Ուլուանա
11.11.2007, 03:23
Կա: ;) Որպես ապացույց՝ «այլընտրանք» բառը: Սրա լինել-չլինելն էլ հո կասկածի տակ չե՞նք առնում:
Չնայած մի քիչ արհեստականություն եմ տեսնում: Օրինակ, վիվասելը «ձեր ընտրանքն» ասելու փոխարեն կարող էր ասել «ձեր ընտրությունը», որը, կարծում եմ, ավելի գեղեցիկ է հնչում:
Բյուր, բայց ինձ թվում է՝ չկա... Քո ասած ստուգման ձևը եթե այդքան հուսալի լիներ, ուրեմն «կարծություն» բառ էլ պիտի լիներ, քանի որ «այլակարծություն» բառի գոյությունը կարծես թե կասկած չի հարուցում, չէ՞։ ;) Բայց, դժվար թե որևէ մեկը պնդի, թե «կարծություն» բառ կա։

Ընտրանք բառը միանգամայն հայերեն ու տրամաբանական է հնչում, խոսք չկա, բայց դա դեռ չի նշանակում, որ այդպիսի բառ հաստատ կա։ Ինձ թվում է՝ ուղղակի «սարքել են» էդ բառը՝ գովազդին իբր յուրօրինակություն հաղորդելու համար։ Համենայնդեպս, ես էլ եմ այդ բառը միայն քո ասած գովազդում լսել։ :think

StrangeLittleGirl
11.11.2007, 03:30
Ա՛ն, ես էլ էի տենց կարծում, բայց մամաս պնդեց, որ կա: Ու այդ բացատրությունը տվեց:

Ուլուանա
11.11.2007, 04:19
Ա՛ն, ես էլ էի տենց կարծում, բայց մամաս պնդեց, որ կա: Ու այդ բացատրությունը տվեց:
Չգիտեմ, գուցե կա, ես չէի էլ պնդում, թե չկա, բայց ամեն դեպքում այդ բացատրությունը համոզիչ չէ, այսինքն՝ «այլընտրանք» բառի գոյությունը դեռ չի ապացուցում, որ «ընտրանք» բառ էլ պիտի հաստատ լինի։ Կարծում եմ՝ իմ բերած օրինակից (այլակարծություն-կարծություն) պարզ երևում է, որ դա չի կարող հիմք ծառայել տվյալ բառի գոյությունը հերքելու կամ հաստատելու համար։

Արշակ
11.11.2007, 12:15
Գուցե հնարովի բառ է, բայց ընտրանքը վիճակագրությունում որպես տերմին օգտագործվում է։

StrangeLittleGirl
11.11.2007, 13:12
Գուցե հնարովի բառ է, բայց ընտրանքը վիճակագրությունում որպես տերմին օգտագործվում է։
Հա՛, ճիշտ է: Որ ասացիր, ես էլ հիշեցի:
Այդ դեպքում հաստատ հնարովի չէ, որովհետև իր իմաստով տարբերվում է «ընտրություն» բառից:

schuschanik
11.11.2007, 14:38
Գուցե հնարովի բառ է, բայց ընտրանքը վիճակագրությունում որպես տերմին օգտագործվում է։

Արշակը իրավացի է, այդպիսի վիճակագրական տերմին կա .և բանականաբար որպես նեղ մասնագիտական բառապաշարի մասնիկներ նրանք լիիմաստ բառեր են:)

StrangeLittleGirl
11.11.2007, 15:57
Ինչ վերաբերում է այլընտրանքին և այլակարծությանը, ես ճշտեցի. այլակարծությունն ածանցավոր բառ է, կա «կարծ» արմատ, «կարծությունն» արդեն արմատ չէ: Կա նաև «ընտրան» արմատ, իսկ «ընտրանքը» դրա հոգնակին է:

Ուլուանա
11.11.2007, 19:45
Կա նաև «ընտրան» արմատ, իսկ «ընտրանքը» դրա հոգնակին է:
Լավ, այդ դեպքում, փաստորեն, Վիվասելի գովազդում սխալ ձևով է օգտագործվում «ընտրանք» բառը...

StrangeLittleGirl
11.11.2007, 19:47
Լավ, այդ դեպքում, փաստորեն, Վիվասելի գովազդում սխալ ձևով է օգտագործվում «ընտրանք» բառը...
Էդ հա ;)

Վազգեն
20.11.2007, 05:27
Ազգ-ի այսօրվա համարում հետաքրքիր հոդված կա հայերենում որոշ տարածված սխալների (ավելի կոնկրետ՝ ավելորդաբանությունների), ռուսաբանությունների վերաբերյալ։ Շատ բաներ ինձ համար նորություն էին։ Երբեք չէի մտածել այդ հարցերի շուրջ։ Խորհուրդ կտայի կարդալ։
http://cpanel.host.am/~azg/?lang=AR&num=2007112010

Ջուզեպե Բալզամո
24.11.2007, 23:07
ոնց որ թե "երկրպագել" , "երկրպագու" բառը արդեն "նստել" է մեր գիտակցության մեջ...

ինչու այս 2 աշխարհագրական անունները մեզ մոտ գրվում եւ արտասանվում է "ռուսական տարբերակով" ?

Mexiko - Մեխիկո /պետք է լինի Մեքսիկո/
Texas - Տեխաս /պետք է լինի Տեքսաս/

Ողջույն Կոմս...
Ռուսական արտասանությունը փոխառված է Իսպաներենից,որոնք ել տեղացիների արտասանությանն են փորձել նմանացնել:
Իրենք՝Մեքսիկացիները արտասանում են Մեհիկո և Տեհաս: Էս Հ-ն մաքուր Հ չի արտասանվում, այլ մի տեսակ Խ-ախառը :)կամ Խ Հ-ախառը: Հիշեցնում ա զսպված հազ: :)
Ռուսական տարբերակը այս պարագայում ավելի մոտ է բնիկների արտասանությանը:

Artgeo
11.12.2007, 19:16
Ընդդիմությո՞ւն, թե՞ ընդիմություն :think

Cassiopeia
11.12.2007, 19:18
Ընդդիմությո՞ւն, թե՞ ընդիմություն :think


Ընդդիմություն, կազմված է ընդ նախածանցից և դեմ գոյականից:

Արշակ
14.12.2007, 12:28
Երեկ, Մեծ Բրիտանիաի վարչապետը որոշում է կայացրել, որ այլևս վիժեցնող հաբերը վաճառվելու են առանց բժիշկի թույլատրությամբ: Դրանք վաճառվելու են դեղատան աշխատողի հետ հարցուփորձ ունենալուց հետո:

Անցյալ տարի Մեծ Բրիտանիայում 44000 անչափահաս աղջիկ հղի է մնացել: Իսկ տարիքային ռեկորդը մի 11 ամյա իռլանդուհի է, որ այդ տարիքում հղիացել է:
Իմիջիայլոց, այս նախադասության մեջ երկու լեզվական սխալ կա.

Մեծ Բրիտանիաի վարչապետը որոշում է կայացրել, որ այլևս վիժեցնող հաբերը վաճառվելու են առանց բժիշկի թույլատրությամբ:
Տվյալ դեպքում այլևս բառի օգտագործումը վերջերս խիստ տարածված սխալ է։ Ընդ որում, բառի սխալ գործածումը հատկապես տարածված է մամուլում ու բարձրաստիճան պաշտոնյաների եկույթներում։
Ճիշտ ձևը սա է.


Մեծ Բրիտանիաի վարչապետը որոշում է կայացրել, որ վիժեցնող հաբերը արդեն վաճառվելու են առանց բժիշկի թույլատրության:
կամ


Մեծ Բրիտանիաի վարչապետը որոշում է կայացրել, որ վիժեցնող հաբերը այսուհետև վաճառվելու են առանց բժիշկի թույլատրության:

Այլևս բառն ունի ժխտական իմաստ։ Այսինքն՝ այն օգտագործվում է միայն երբ դրան հաջորդող ստորոգյալի օժանդակ բայը ժխտական է։
Օրինակ՝


Մեծ Բրիտանիաի վարչապետը որոշում է կայացրել, որ վիժեցնող հաբերը այլևս չեն վաճառվելու առանց բժիշկի թույլատրության:
Կամ տվյալ իրավիճակում կարելի էր գրել այսպես.
Մեծ Բրիտանիաի վարչապետը որոշում է կայացրել, որ վիժեցնող հաբեր գնելիս բժիշկի թույլատրություն այլևս չի պահանջվելու:
2-րդ սխալը.
Պետք է լինի «Բժիշկի թույլատրությամբ» կամ «առանց բժիշկի թույլատրության»
Այլ ոչ թե. «առանց բժիշկի թույլատրությամբ»։ Վերջին տարբերակը սխալ է։

Second Chance
25.12.2007, 17:02
Աստված թե Աստվածն/ը
Ես չեմ կարողանում ապացուցել, թե ինչու Աստված բառը հոդ չի ընդունում ասում եմ, որ դա բացառություն է ու այն ուղղակի հոդի կարիք չունի, ինձ ասում են որ սխալ է, պետք է ընդունի:(
մի խոսքով ով կարող է խնդրում եմ բացատրի

StrangeLittleGirl
25.12.2007, 19:29
Ես ինքս էլ հաստատ չգիտեմ, բայց կարծում եմ նրա համար, որ Աստված մեկն է, որոշյալ հոդի կարիք չունի:

Ռոտբանդ
04.01.2008, 09:49
Ողջույն Կոմս...
Ռուսական արտասանությունը փոխառված է Իսպաներենից,որոնք ել տեղացիների արտասանությանն են փորձել նմանացնել:
Իրենք՝Մեքսիկացիները արտասանում են Մեհիկո և Տեհաս: Էս Հ-ն մաքուր Հ չի արտասանվում, այլ մի տեսակ Խ-ախառը :)կամ Խ Հ-ախառը: Հիշեցնում ա զսպված հազ: :)
Ռուսական տարբերակը այս պարագայում ավելի մոտ է բնիկների արտասանությանը:

Ընդունելի է: Նույն ժամանակ ես չեմ հասկանում թե ինչու Los Angeles-ը հայերեն Լոս Անջելոս է: Իսպաներենով դա գրականորեն սխալ կլինի: Los Angeles նշանակում է Հրեշտակները: Los-ը եւ es-ը Angel բառը դարձնում են հոգնակի: Angelos բառ գոյություն չունի:

Enipra
04.01.2008, 14:19
Ընդունելի է: Նույն ժամանակ ես չեմ հասկանում թե ինչու Los Angeles-ը հայերեն Լոս Անջելոս է: Իսպաներենով դա գրականորեն սխալ կլինի: Los Angeles նշանակում է Հրեշտակները: Los-ը եւ es-ը Angel բառը դարձնում են հոգնակի: Angelos բառ գոյություն չունի:

Իսկ ո՞վ ասաց, որ հայերենում Լոս Անջելոս է, որքան ես գիտեմ, հենց Լոս Անջելես է։ :)

Ուլուանա
04.01.2008, 22:19
Իսկ ո՞վ ասաց, որ հայերենում Լոս Անջելոս է, որքան ես գիտեմ, հենց Լոս Անջելես է։ :)
Ճիշտ գիտես. հայերեն էլ է Լոս Անջելես։ Ուղղակի, չգիտես ինչու, շատերը սխալմամբ Լոս Անջելոս են ասում։ :bad

Երկնային
04.01.2008, 22:48
ինչու այս 2 աշխարհագրական անունները մեզ մոտ գրվում եւ արտասանվում է "ռուսական տարբերակով" ?

Mexiko - Մեխիկո /պետք է լինի Մեքսիկո/
Texas - Տեխաս /պետք է լինի Տեքսաս/

եկեք ես իսպաներենի մասնագետի տեսանկյունից բացատրեմ... դա ոչ թե ռուսական տարբերակն է, այլ հենց իսպանական, իրենք հենց էդպես էլ արտասանում եմ Մեխիկո անվանումը առայացել է Մեխիտիլ առաջնորդի անունից/
խ-ն գալիս է հին իսպաներենից որտեխ x տառը խ է կարդացվել, իսկ ներկայումս քս է արտասանվում, բայց որոշ տեղամսերի անուններում ու բառերում պահպանվել է և խ է արտասանվում, դա ճիշտ տարբերակն է…

:)


Ավելացվել է 3 րոպե անց
իսկ ինչ վերաբերում է Los Angeles -ին` ճիշտ կլիներ Լոս Անխելես :P

krunk Hayastani
05.01.2008, 02:33
Թույլատրությու՞ն, թե՞ թույլատվություն: Կարծես «թույլատրությամբ կամ առանց թույլատրության», բայց «ինչ-որ մեկի (օրինակ՝ բժշկի) թույլատվությամբ կամ առանց նրա թույլատվության»: Հը՞:

Ուլուանա
05.01.2008, 02:53
Թույլատրությու՞ն, թե՞ թույլատվություն: Կարծես «թույլատրությամբ կամ առանց թույլատրության», բայց «ինչ-որ մեկի (օրինակ՝ բժշկի) թույլատվությամբ կամ առանց նրա թույլատվության»: Հը՞:
«Թույլտվությունը» հաստատ ճիշտ է, միայն թե առանց ա–ի, այսինքն՝ ոչ թե «թույլատվություն», այլ «թույլտվություն»։ Որքան գիտեմ, «թույլատրություն» բառն էլ է ճիշտ, չէ՞ որ բայը հենց «թույլատրելն» է։

Երկնային
05.01.2008, 02:56
«Թույլտվությունը» հաստատ ճիշտ է, միայն թե առանց ա–ի, այսինքն՝ ոչ թե «թույլատվություն», այլ «թույլտվություն»։ Որքան գիտեմ, «թույլատրություն» բառն էլ է ճիշտ, չէ՞ որ բայը հենց «թույլատրելն» է։

ահա, շատ ճիշտ ես ասում :)

քաղաքացի
05.01.2008, 03:06
Դե որ տենց է, մի հարց էլ ես տամ:

Ուրեմն վերջերս խանութներից մեկի վրա կարդացի «խոսացող տիկնիկ» արտահայտությունը: Ինձ թվում է, որ սա սխալ է:

Եզրակացնում եմ (օրենքով չգիտեմ ոնց ա), որ «ել»-ով վերջացող բայերը՝ խոսել, գրել, աղմկել, վերջավորությունը փոխվում դառնում է «ող» այլ ոչ թե ացող: Այսինքն՝ խոսող, գրող, աղմկող…

«ալ»-ով վերջացող բայերը ստանում են «ացող» վերջավորություն՝ գնացող, կարդացող, հանգստացող:

Սա իմ կարծիքն է՝ սուբյեկտիվ եզրակացությունս, համոզված չեմ, որ հայոց լեզվի օրենքով այսպիսի օրինաչափություն լինի:

Այս ամենը տիկնիկի մասին էր: Հիմա հարցս հետևյալն է: Տիկնիկը խոսող է լինո՞ւմ, թե՛ խոսացող: :think

Ուլուանա
05.01.2008, 03:41
Դե որ տենց է, մի հարց էլ ես տամ:

Ուրեմն վերջերս խանութներից մեկի վրա կարդացի «խոսացող տիկնիկ» արտահայտությունը: Ինձ թվում է, որ սա սխալ է:

Եզրակացնում եմ (օրենքով չգիտեմ ոնց ա), որ «ել»-ով վերջացող բայերը՝ խոսել, գրել, աղմկել, վերջավորությունը փոխվում դառնում է «ող» այլ ոչ թե ացող: Այսինքն՝ խոսող, գրող, աղմկող…

«ալ»-ով վերջացող բայերը ստանում են «ացող» վերջավորություն՝ գնացող, կարդացող, հանգստացող:

Սա իմ կարծիքն է՝ սուբյեկտիվ եզրակացությունս, համոզված չեմ, որ հայոց լեզվի օրենքով այսպիսի օրինաչափություն լինի:
Սասուն ջան, էս պահից սկսած՝ կարող ես համոզված լինել, որ դա ընդամենը քո սուբյեկտիվ եզրակացությունը չէ։ Դու լրիվ ճշգրիտ գրել ես կանոնը, որին երթարկվում են բոլոր բայերը (որքան հիշում եմ, բացառություններ չկային... ::think): Այնպես որ եթե տիկնիկը խոսում է, ապա հաստատ դա ոչ թե խոսացող, այլ խոսող տիկնիկ է։ ;)

Annychka
05.01.2008, 22:48
Սխալ է կիրառվում նաև «մեղանչել» բառը, որը շատերի համար նշանակում է մեղքը քավել :D բայց դա ընդհակառակն նշանակում է մեղք գործել…ինչպես օրինակ շնորհակալություն հայտնել մեկից,բայց ներողություն խնդրել մի բանի համար:ok

Ուլուանա
05.01.2008, 23:52
Սխալ է կիրառվում նաև «մեղանչել» բառը, որը շատերի համար նշանակում է մեղքը քավել :D բայց դա ընդհակառակն նշանակում է մեղք գործել…ինչպես օրինակ շնորհակալություն հայտնել մեկից,բայց ներողություն խնդրել մի բանի համար:ok
«Մեղանչել» բառի մասին այս թեմայում արդեն խոսվել է։

Իսկ շնորհակալություն հայտնում են ոչ թե մեկից, այլ մեկին ինչ–որ բանի համար, ներողություն խնդրում են ինչ–որ մեկից էլի ինչ–որ բանի համար։ ;)

Լեո
06.01.2008, 01:43
"Սիմուլյացիա" բառի հայերեն թարգմանություն կա՞…

Annychka
07.01.2008, 00:29
"Սիմուլյացիա" բառի հայերեն թարգմանություն կա՞…

Սիմուլյացիա-կեզծում,ձևացում
Իսկ սիմուլյանտ-ձևացնող,կեղծող

Դեկադա
08.01.2008, 09:18
Խնդրում եմ բացատրեք, ինչպես է գրվում .
1. արթմնի, թե՞ հարթմնի
2.տվեք խնդրում եմ,թե՞ տվեք խնդրեմ.

Երկնային
14.01.2008, 00:55
Խնդրում եմ բացատրեք, ինչպես է գրվում .
1. արթմնի, թե՞ հարթմնի
2.տվեք խնդրում եմ,թե՞ տվեք խնդրեմ.

1. արթմնի
2. տվեք խնդրում եմ

իմ իմանալով էսպես է :think

Դեկադա
14.01.2008, 07:34
1. արթմնի2. տվեք խնդրում եմ
Շնորհակալ եմ, մի տեղ կարդացի հարթմնի, մոլորության մեջ գցեց:;)

Smergh
14.01.2008, 10:50
Կարծում եմ քչերը գիտեն, թե որտեղից են գալիս "Գրողը տանի" , "Գրողի տարած", "Գրողը քեզ տանի" արտահայտությունները, որոնց իմաստը մոտավորոպես հետևյալն է. "գնա ու ետ չգա", "անվերադարձ գնացած", "գնաս ու ետ չգաս"

Հնում, դեռևս Մաշտոցի կողմից հայոց գրերն ստեղծելուց շատ առաջ Հայաստանում մեծ ուշադրություն էր դարձվում գրագիտության զարգացմանը: Բոլորն էին հասկանում, որ առանց դրան հնարավոր չէր զարգանալ ու առաջընթաց ապահովել: Թագավորի հանձնարարությամբ, ժամանակի ամենաուսյալ մարդկանցից մեկը կամ մի քանիսը, շրջում էին գավառից-գավառ, գյուղից-գյուղ, զրուցում 16-18 տարեկան պատանիների հետ, ընտրում նրանցից ամենաշնորհալիներին ու խելացիներին, ցուցակագրում: Այ հենց այդ մարդկանց, ովքեր հավաքագրում էին տաղանդավոր երիտասարդներին, ժողովուրդն անվանում էր "Գրող"/ցուցակ գրելու, նրանում մարդկանց ընդգրկելու իմաստով/: Գրողներն այդ երիտասարդներին տանում էին արտասահման, օրինակ` Բյուզանդիա, Հունաստան, Հռոմ ժամանակի ամենաառաջավոր կրթական կենտրոններում ուսում առնելու և հայրենիք վերադառնալու համար: Քանի որ այդ երիտասարդներն աչքի էին ընկնում բացառիկ ընդունակություններով ու կրթության մեջ շատ արագ հասնում էին մեծ հաջողությունների` նրանց համար այդ երկրներում ստեղծվում էին լավագույն պայմաններ, ամեն ինչ արվում էր, որ նրանք մնան ու զարգացնեն այդ երկրները: Ստացվում էր այնպես, որ կրթության մեկնած 50-60 երիտասարդներից հազիվ 1-2-ն էին վերադառնում Հայրենիք : Այստեղից էլ առաջացել են վերը նշված արտահայտությունները:

Ձայնալար
14.01.2008, 12:23
"Սիմուլյացիա" բառի հայերեն թարգմանություն կա՞…

Սիմուլյացիա բառի տեխնիկական թարգմանությունը մոդելավորումն է: Ընդ որում моделирование և симуляция բառերը տարբեր իմասներ ունեն, բայց հայերենով երկուսն էլ մոդելավորում է:

Amaru
14.01.2008, 22:28
штепсель-ը հայերեն ո՞նց ա :oy

Սերխիո
14.01.2008, 22:32
штепсель-ը հայերեն ո՞նց ա :oy

Վարդակ :think

Amaru
14.01.2008, 22:45
էդ розетка-ն չի՞… :oy

Սերխիո
14.01.2008, 22:48
էդ розетка-ն չի՞… :oy

եթե դու շտեպցելի հետ ես ,են որ հոսանք են միացնում ,ուրեմն վարդակն ա:B

Սամվել
14.01.2008, 22:57
եթե դու շտեպցելի հետ ես ,են որ հոսանք են միացնում ,ուրեմն վարդակն ա:B

Թե անջատիչ :think

Սերխիո
14.01.2008, 23:00
Թե անջատիչ :think

Չէ, Սամ ջան ,վարդակն ա,իսկ իր զույգը խրոցակն ա` վիլկան էլի:)

Amaru
14.01.2008, 23:02
Աաաա, հա էլի, խրոցակ=штепсельная вилка :) շնորհակալ եմ :)

Սամվել
14.01.2008, 23:03
Չէ, Սամ ջան ,վարդակն ա,իսկ իր զույգը խրոցակն ա` վիլկան էլի:)

Չէ ընկեր աչքիս մի բան խառնում ես Ինչքան գիտեմ Ռօզետկայի զույգնա խրոցակը :think

Սերխիո
14.01.2008, 23:06
Ռօզետկան որն ա ?

REAL_ist
15.01.2008, 00:05
էդ розетка-ն չի

Ռօզետկան որն ա
շտեպցելը մտնումա ռազետկի մեջ, ռազետկեն պատի վրիննա

Smergh
25.01.2008, 17:03
Ժողովուրդ ջան երևի շատերին կհետաքրքրի проспект, պրոսպեկտ/պողոտա/ բառի ծագումնաբանությունը:
Շատերը գիտեն, որ Պետրոս Մեծ ցարը իր կրթությունն ստացել էր Հոլանդիայում: Գալով Ռուսաստան նա ձեռնամուխ եղավ դեպի Եվրոպա "պատուհանի" շինարարությանը:
Բալթիկ ծովի ափին ճահիճների մեջ ընտրվեցին նավահանգստի ու քաղաքի տեղերն ու հիմնադրվեց Պետրոգրադը 1706թվին /եթե չեմ սխալվում/ Ներկայիս Սանկտ-Պետերբուրգի Լիտեյնիյ պողոտայի տեղում գտնվում էին թնդանոթաձուլարանները, իսկ նավահանգիստը, որտեղ արագ թափով ծնվում էր Ռուսական ծովային նավատորմը գտնվում էր Նևայի ափին` այժմյան Ձմեռային պալատից մինչև "Պղնձե հեծյալն ընկած ափամերձ տարածքում: Ճահճոտ և ցեխոտ ճանապարհներով թնդանոթները ձուլարաններից դեպի նավերը տեղափոխելը սարսափելի դժվար ,եթե չասենք անհնար գործ էր: Ձուլված թնդանոթները դեպի նավերը շտապ հասցնել( հոլանդերեն` պռոս շպեկտ )-ու համար պատրաստվեց հիմնարար լայն ճանապարհ`ճահիճների մեջ մի քանի շերտ գերաններ շարելով, այն ձգվում էր ձուլարաններից մինչև Նևայի ափին գտնվող նավահանգիստը: Հենց այդ պատճառով էլ ճանապարհը կոչվեց Նևայի(Невский),իսկ պրոսպեկտ բառը գալիս է հոլանդերեն "շտապ տեղ հասցնել" բառակապակցությունից:

Guetta
12.02.2008, 21:28
Հարգելի շատ, եւ քիչ հայոց լեզվից հասկացողներ: Ինձ մի այսպիսի հարց է հետաքրքրում: Ինչո՞ւ գրվում է ռմբակոծել, բայց քարկոծել: "Քարկոծել" բառում ինչո՞ւ "ա" հոդակապը չի գրվում, կամ էլ "ռմբակոծել" բառում ինչո՞ւ "ա" հոդակապը գրվում է:

Սերխիո
12.02.2008, 21:41
խնդիրը այստեղ հնչողության մեջ է...

Ռմբակոծելը ,եթե գրվի առանց հոդակապի ,կլինի բաղաձայների կուտակում `ռմբկ

Գալաթեա
12.02.2008, 21:46
Հարգելի շատ, եւ քիչ հայոց լեզվից հասկացողներ: Ինձ մի այսպիսի հարց է հետաքրքրում: Ինչո՞ւ գրվում է ռմբակոծել, բայց քարկոծել: "Քարկոծել" բառում ինչո՞ւ "ա" հոդակապը չի գրվում, կամ էլ "ռմբակոծել" բառում ինչո՞ւ "ա" հոդակապը գրվում է:

Այստեղ բարեհունչ լինելու խնդիր է, Guetta.

Նայեք ինքներդ: "Ռմբկոծել" - առաջանում է բաղաձայնների կուտակում, որից ամեն գնով աշխատում է խուսափել անգամ բաղաձայնաշատ հայերենը:
Որպեսզի չլինի բաղաձայների կուտակում, "ռմբ-ա-կոծել"-ի բառարմատները միանում են "ա" հոդակապով: Իսկ "քարկոծել"-ը դրա կարիքը չունի. այնտեղ առաջին վանկում արդեն առկա է բարեհունչ դարձնող "ա"-ն:

Բավականաչափ պարզ բացատրեցի?

Սերխիո
12.02.2008, 21:47
վայ , ես փաստորեն ճիշտ եմ ասել. ..

հ.Գ.
ես էլ ասում եմ ինչ ծանոթ ա իմ ավատարը :))

Guetta
12.02.2008, 22:06
....Որպեսզի չլինի բաղաձայների կուտակում, "ռմբ-ա-կոծել"-ի բառարմատները միանում են "ա" հոդակապով: Իսկ "քարկոծել"-ը դրա կարիքը չունի. այնտեղ առաջին վանկում արդեն առկա է բարեհունչ դարձնող "ա"-ն:.
Բավականաչափ պարզ բացատրեցի?
Galatea ջան, իսկ եթե ենթադրենք, որ բաղաձայների կուտակումից խուսափելու համար առաջարկվի "ռումբկոծել" տարբերակը, ուրեմն ի՞նչ...
Հ.Գ. Հայերենում կան բառեր, որոնցում կան իրար հաջորդող երեք, չորս բաղաձայներ, միգուցե և ավելի:

Գալաթեա
12.02.2008, 22:19
Galatea ջան, իսկ եթե ենթադրենք, որ բաղաձայների կուտակումից խուսափելու համար առաջարկվի "ռումբկոծել" տարբերակը, ուրեմն ի՞նչ...
Հ.Գ. Հայերենում կան բառեր, որոնցում կան իրար հաջորդող երեք, չորս բաղաձայներ, միգուցե և ավելի:

Փորձեմ սա էլ բացատրել, Guetta ջան:

Քար-կոծելու եւ ռմբա-կոծելու տարբերություները գալիս են "ը" գաղտնավանկի առկայությունից միայն: Այ տեսեք` ցանկացած միավանկ բառ, որ բառաբարդվելուց ձեւափոխվւմ է` "ը" գաղտնավանկի հաշվին ստանում է վանկը հաջորդող ձայնավոր հոդակապը` լինի այն "ա"-ն թե մեկ ուրիշը:
Օրինակ - խ-ը-մբագրել, խ-ը-նկարկել եւ ի տարբերեւթյուն սրանց` համ-տեսել, քաղ-հանել եւ այլն:

Ինքներդ եթե այժմ հիշեք բաղաձայների մեծ կուտակումներով բառերը, կտեսնեք որ դրանցում միշտ առկա է "ը" գաղտնավանկը:

Guetta
12.02.2008, 22:25
Շնորհակալություն:

krunk Hayastani
13.02.2008, 00:18
Ավելացնեմ միայն, որ գաղտնավանկն առաջանում է սղված ձայնավորի հաշվին: Սովորաբար սղվում են ի-ն և ու-ն, իսկ ա-ն չի սղվում: :)

Սաքուլ
24.03.2008, 23:54
Տպագիր մամուլում շատ հաճախ հանդիպում եմ հետևյալ ներքոբերյալ արտահայտությունները (ի դեպ բոլոր տարբերակներն էլ հանդիպել եմ)`
ա/ Ինչպես հաղորդում է "Ռիա-Նովոստի"-ն, վերջինս էլ հղում է "ԻԱ-Ռեգնում"-ը, Ջորջ Բուշը շիզոֆրենիկ է:
բ/ Ինչպես հաղորդում է "Ռիա-Նովոստի"-ն, վերջինս էլ հղում է "ԻԱ-Ռեգնում"-ին, Ջորջ Բուշը շիզոֆրենիկ է:
գ/ Ինչպես հաղորդում է "Ռիա-Նովոստի"-ն, վերջինս էլ հղում է կատարում "ԻԱ-Ռեգնում"-ին, Ջորջ Բուշը շիզոֆրենիկ է:
դ/ Ինչպես հաղորդում է "Ռիա-Նովոստի"-ն, վերջինս էլ վկայակոչում է "ԻԱ-Ռեգնում"-ը, Ջորջ Բուշը շիզոֆրենիկ է:
ե/ Ինչպես հաղորդում է "Ռիա-Նովոստի"-ն, վերջինս էլ վկայակոչում է "ԻԱ-Ռեգնում"-ին, Ջորջ Բուշը շիզոֆրենիկ է:
զ/ Ինչպես հաղորդում է "Ռիա-Նովոստի"-ն, վերջինս էլ հղում է Պողոս Պողոսյանին, Ջորջ Բուշը շիզոֆրենիկ է:
է/ Ինչպես հաղորդում է "Ռիա-Նովոստի"-ն, վերջինս էլ վկայակոչում է Պողոս Պողոսյանին, Ջորջ Բուշը շիզոֆրենիկ է:

Եթե դժվար չէ, պատասխանեք խնդրեմ, սրանցից որն է ճիշտ?

Enipra
25.03.2008, 01:37
ա/ Ինչպես հաղորդում է "Ռիա-Նովոստի"-ն, վերջինս էլ հղում է "ԻԱ-Ռեգնում"-ը, Ջորջ Բուշը շիզոֆրենիկ է:
բ/ Ինչպես հաղորդում է "Ռիա-Նովոստի"-ն, վերջինս էլ հղում է "ԻԱ-Ռեգնում"-ին, Ջորջ Բուշը շիզոֆրենիկ է:
գ/ Ինչպես հաղորդում է "Ռիա-Նովոստի"-ն, վերջինս էլ հղում է կատարում "ԻԱ-Ռեգնում"-ին, Ջորջ Բուշը շիզոֆրենիկ է:
դ/ Ինչպես հաղորդում է "Ռիա-Նովոստի"-ն, վերջինս էլ վկայակոչում է "ԻԱ-Ռեգնում"-ը, Ջորջ Բուշը շիզոֆրենիկ է:
ե/ Ինչպես հաղորդում է "Ռիա-Նովոստի"-ն, վերջինս էլ վկայակոչում է "ԻԱ-Ռեգնում"-ին, Ջորջ Բուշը շիզոֆրենիկ է:
զ/ Ինչպես հաղորդում է "Ռիա-Նովոստի"-ն, վերջինս էլ հղում է Պողոս Պողոսյանին, Ջորջ Բուշը շիզոֆրենիկ է:
է/ Ինչպես հաղորդում է "Ռիա-Նովոստի"-ն, վերջինս էլ վկայակոչում է Պողոս Պողոսյանին, Ջորջ Բուշը շիզոֆրենիկ է:
Իմ պատկերացմամբ բացահայտ սխալ են ա/ և ե/ , ճիշտ են գ/, դ/, է/ տարբերակները:
Իսկ բ/-ի ու զ/-ի հետ կապված կասկածներ ունեմ, որովհետև վստահ չեմ, որ հղել բայը այդ իմաստով օգտագործվում է: Եթե իրոք այդպես է, այն պետք է որ պահանջի հանգման անուղղակի խնդիր, այսինքն` տրական հոլով, ուրեմն այդ տարբերակներն էլ քերականորեն ճիշտ կլինեն: :8
Ակումբի լեզվաբաններ, դո՞ւք ինչ կասեք: :rol

Սաքուլ
27.03.2008, 20:23
Բացի Enipra-ից, ոչ ոք իմ հարցին չպատասխանեց, նույնիսկ տաղանդաշատ Ուլուանան... վայ-վայ-վայ..............բա սենց բան կլնի.....................

Ուլուանա
27.03.2008, 22:58
Բացի Enipra-ից, ոչ ոք իմ հարցին չպատասխանեց, նույնիսկ տաղանդաշատ Ուլուանան... վայ-վայ-վայ..............բա սենց բան կլնի.....................
Նախ ասեմ, որ այստեղ ոչ ոք պարտավոր չէր անպայման պատասխանել հարցիդ, ինչպես նաև մյուսների հարցերին։ Այստեղ բարձրացված հարցերին պատասխանում են նրանք, ովքեր ուզում են և ովքեր ի վիճակի են պատասխանել, իսկ չպատասխանելու համար որևէ մեկին մեղադրելու, առավել ևս՝ հեգնելու իրավունք ոչ ոք չունի։ Կներես, բայց օբիժնիկության հոտ եկավ... Հուսով եմ՝ իրականում այդպես չէ, պարզապես նման հեգնական գրառման համար այլ բացատրություն չեմ տեսնում... :think

Իմ պատկերացմամբ բացահայտ սխալ են ա/ և ե/ , ճիշտ են գ/, դ/, է/ տարբերակները:
Իսկ բ/-ի ու զ/-ի հետ կապված կասկածներ ունեմ, որովհետև վստահ չեմ, որ հղել բայը այդ իմաստով օգտագործվում է: Եթե իրոք այդպես է, այն պետք է որ պահանջի հանգման անուղղակի խնդիր, այսինքն` տրական հոլով, ուրեմն այդ տարբերակներն էլ քերականորեն ճիշտ կլինեն: :8
Ակումբի լեզվաբաններ, դո՞ւք ինչ կասեք: :roll
Ես էլ համամիտ եմ քեզ հետ, միայն թե մի քիչ ավելի համոզված եմ, որ բ) և զ) տարբերակները սխալ են, թեև էլի հաստատ չեմ կարող ասել... :8

Սաքուլ
28.03.2008, 01:38
Նախ ասեմ, որ այստեղ ոչ ոք պարտավոր չէր անպայման պատասխանել հարցիդ, ինչպես նաև մյուսների հարցերին։ Այստեղ բարձրացված հարցերին պատասխանում են նրանք, ովքեր ուզում են և ովքեր ի վիճակի են պատասխանել, իսկ չպատասխանելու համար որևէ մեկին մեղադրելու, առավել ևս՝ հեգնելու իրավունք ոչ ոք չունի։ Կներես, բայց օբիժնիկության հոտ եկավ... Հուսով եմ՝ իրականում այդպես չէ, պարզապես նման հեգնական գրառման համար այլ բացատրություն չեմ տեսնում... :think

Նախ ասեմ, որ ես չեմ ասում, թե ինչ-որ մեկը պարտավոր է իմ հարցին պատասխանել:
Ես ոչ մեկին չեմ մեղադրում:
Ես ոչ մեկին չեմ հեգնում:
Աբիժնիկության մասին խոսալը ընդհանրապես տարօրինակա:
Պետք չէ հորինել:
Որ տղա ըլնեիր դժվար թե սենց բաներ գրեիր:

Իսկ ամենատարօրինկն էնա, որ իմ գրածը նենց զայրույթ առաջացրեց քո մոտ, որը անհիմն էր [Բացի Enipra-ից, ոչ ոք իմ հարցին չպատասխանեց, նույնիսկ տաղանդաշատ Ուլուանան... վայ-վայ-վայ..............բա սենց բան կլնի.....................], ու ես պատկերացում են, եթե իմ ասածի մեջ իսկապես լիներ մեղադրում, հեգնում, աբիժնիկություն, ուրեմն ինչ կարելի էր սպասել քեզնից..............

Ուլուանա խորհուրդ եմ, տալիս նորից կարդա նախադասությունս`
[Բացի Enipra-ից, ոչ ոք իմ հարցին չպատասխանեց, նույնիսկ տաղանդաշատ Ուլուանան... վայ-վայ-վայ..............բա սենց բան կլնի.....................]:
Անհասկանալիա քո պահվածքը, քո ռեակցիան!

Arthur26
24.04.2008, 11:46
Իսկ կասեք, թե
անց ու դարձ
հարց ու փորձ
բառերը առանձի՞ն են գրվում, թե միասին:

VisTolog
24.04.2008, 11:48
Իսկ կասեք, թե
անց ու դարձ
հարց ու փորձ
բառերը առանձի՞ն են գրվում, թե միասին:
Հա, միասին են գրվում

Սաքուլ
24.04.2008, 12:33
Իսկ կասեք, թե
անց ու դարձ
հարց ու փորձ
բառերը առանձի՞ն են գրվում, թե միասին:

Ինչքան գիտեմ, երկու ձևն էլ ընդունելի է, կարելի է և' միասին գրել, և' առանձին:

Monk
24.04.2008, 13:56
Ես նույնպես 2 ձևերին էլ հանդիպել եմ, բայց ինչքան նկատել եմ` ավելի հաճախ անցուդարձը միասին ձևով է հանդիպում, իսկ հարց ու փորձը` առանձին:

Ուլուանա
24.04.2008, 21:34
Իսկ կասեք, թե
անց ու դարձ
հարց ու փորձ
բառերը առանձի՞ն են գրվում, թե միասին:
Այո, միասին են գրվում։ ;)

Ինչքան գիտեմ, երկու ձևն էլ ընդունելի է, կարելի է և' միասին գրել, և' առանձին:


Ես նույնպես 2 ձևերին էլ հանդիպել եմ, բայց ինչքան նկատել եմ` ավելի հաճախ անցուդարձը միասին ձևով է հանդիպում, իսկ հարց ու փորձը` առանձին:
Որքան գիտեմ, ժամանակին նմանատիպ բառերն անջատ են գրվել։ Ենթադրում եմ, որ այնուհետև որոշ ժամանակ երկու ձևերն էլ ընդունելի են եղել՝ թե՛ միասին, թե՛ անջատ գրելաձևերը, բայց ներկայումս ճիշտ է համարվում միասինը՝ անցուդարձ, հարցուփորձ։

Լուսաբանելու համար մեջբերում եմ հատուկ միասին, անջատ կամ գծիկով գրվող բառերի վերաբերյալ բառարանից մի հատված, որտեղ բացատրվում է, թե որ դեպքերում և ինչու են տվյալ բառերը գրվում միասին կամ անջատ.


Անջատ են գրվում ու/և շաղկապով այն բարդությունները, որոնց առանձին շեշտվող բաղադրիչները՝

ա) հոմանիշներ են կամ արտահայտում են առնչակից իմաստներ, ինչպես, օրինակ՝ դեղ ու դարման, բուք ու բորան, նետ ու աղեղ

բ) հականիշներ են, ինչպես, օրինակ՝ ահել ու ջահել, վեր ու վար

գ) միևնույն բառի (կամ բառաձևի) կրկնությունն են, ինչպես, օրինակ՝ չեմ ու չում, քեզ ու քեզ, ծակ ու ծուկ։

Առանց ու շաղկապի գործածվելիս սրանք գրվում են գծիկով, ինչպես, օրինակ՝ նետ–աղեղ, ահել–ջահել, բուք–բորան։

Այսպիսի բարդությունների զգալի մասը զուգագրություն ունի, թեև կցական դառնալու միտում կա, ինչպես, օրինակ՝ կարգ ու կանոն//կարգուկանոն, խաղ ու պար//խաղուպար, ահ ու դող//ահուդող և այլն։

Ու, և շաղկապներով բազմաթիվ բարդություններ, որոնց բաղադրիչներն իմաստով առավել սերտ են, միասնաբար են արտասանվում և հիմնականում նոր, ավելի լայն նշանակություն են արտահայտում, գրվում են միասին՝ վերածվելով կցական բարդությունների, օրինակ՝ տեղնուտեղը, առևտուր, առուծախ, այրուձի, ելումուտ, հալումաշ, այբուբեն, անցուդարձ։


Ինչպես տեսնում եք, սահմանազատումն, այնուամենայնիվ, այնքան էլ հստակ չէ, շատ դեպքերում դժվար է ինքնուրույն գլխի ընկնել, թե տվյալ բառն ինչպես է գրվում՝ անջատ, թե միասին... Սակայն վերը նշված պայմաններին բավարարող բառերը, կարծում եմ, ապահովության համար արժե միասին գրել, հատկապես հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ, ինչպես ասված էր մեջբերված հատվածում, նույնիսկ երկու գրելաձև ունեցող բառերը միտում ունեն հետագայում միասին գրվելու։

Այնուամենայնիվ, անցուդարձ և հարցուփորձ բառերը երկու գրելաձև ունեցողների թվին չեն պատկանում (հաստատ ստուգել եմ), դրանք միասին են գրվում։

քաղաքացի
25.04.2008, 14:08
Շնորհակալ եմ բոլորիցդ անհատապես և Ակումբից ընդհանրապես (դե գիտեք ինչի համար):
;)

Հենց այս գրառումը տեսա, նորից կատաղեցի :angry
Շնորհակալ չեն լինում ինչ-որ մեկից, այլ՝ ինչ-որ մեկին
Շնորհակալ եմ քեզ - ճիշտ ձև:
Շնորհակալ եմ քեզանից - սխալ ձև:

Աթեիստ
25.04.2008, 14:11
Հենց այս գրառումը տեսա, նորից կատաղեցի :angry
Շնորհակալ չեն լինում ինչ-որ մեկից, այլ՝ ինչ-որ մեկին
Շնորհակալ եմ քեզ - ճիշտ ձև:
Շնորհակալ եմ քեզանից - սխալ ձև:

Ես միշտ համոզված եմ եղել, որ հակառակն է ճիշտ:
Եթե գիտես որևէ աղբյուր, որտեղ նշված է ճիշտ ձևը, շատ շնորհակալ կլինեմ:

1. Շնորհակալ եմ քեզանից:
2. Շնորհակալությունս եմ հայտնում քեզ:

Սերխիո
26.04.2008, 02:13
Շնորհակալ եմ քեզ - ճիշտ ձև:
Շնորհակալ եմ քեզանից - սխալ ձև:

Ես գտնում եմ ,որ երկրորդ տարբերակն էլ է ճիշտ, քանի որ ,շնորհակալ բառը դա նույն գոհ բառն է կարելի է ասել,ուստի ինչպես ասում ենք գոհ եմ քեզանից ,կարել է նաև` Շնորհակալ եմ քեզանից

Artgeo
26.04.2008, 02:23
Ես գտնում եմ ,որ երկրորդ տարբերակն էլ է ճիշտ, քանի որ ,շնորհակալ բառը դա նույն գոհ բառն է կարելի է ասել,ուստի ինչպես ասում ենք գոհ եմ քեզանից ,կարել է նաև` Շնորհակալ եմ քեզանից
Չէ :) Գոհ չի է, պարտավորի նման մի բան ա, հո չե՞ս ասի պարտավոր եմ քեզանից, պարտավոր եմ քեզ ;) Շնորհակալ եմ քեզ, ռուսերենում էլ է տենց, Բլոգադարեն տեբե, ոչ թե օտ տեբյա :)

Ուլուանա
26.04.2008, 02:26
Ես գտնում եմ ,որ երկրորդ տարբերակն էլ է ճիշտ, քանի որ ,շնորհակալ բառը դա նույն գոհ բառն է կարելի է ասել,ուստի ինչպես ասում ենք գոհ եմ քեզանից ,կարել է նաև` Շնորհակալ եմ քեզանից
Ճիշտն ասած՝ ես էլ այսօր «շնորհակալ» բառը «գոհ» բառի հետ համեմատեցի, և զգացի, որ իրոք տրամաբանական է «–ից» տարբերակը, բայց նույն հաջողությամբ կարող ենք հիշել նաև «երախտապարտ» բառը, որի դեպքում հաստատ «Ես երախտապարտ եմ քեզնից» չենք ասի։ Մի խոսքով՝ բարդ է, քանի որ սա այն դեպքերից է, երբ տրամաբանությունը բավական չէ ճիշտն ու սխալը տարբերելու համար։ Իսկապես հարկավոր է որևէ լեզվական գրքում հրապարակված օրինակ գտնել, ցանկալի է նաև համապատասխան բացատրություն... :think Ես դեռ կշարունակեմ փնտրել...

Սերխիո
26.04.2008, 02:29
Չէ :) Գոհ չի է, պարտավորի նման մի բան ա, հո չե՞ս ասի պարտավոր եմ քեզանից, պարտավոր եմ քեզ ;) Շնորհակալ եմ քեզ, ռուսերենում էլ է տենց, Բլոգադարեն տեբե, ոչ թե օտ տեբյա :)

Արթուր ջան ,դե դա էլ կապված ա կոնտեքստի հետ, եթե դու տեքստ ես թարգմանում իմ համար ,ես կարող եմ ասել և' գոհ եմ քեզանից ,և' Շնորհակալություն ,որոնք գրեթե նույն իմաստն են արտահայտում:)

SAS
30.04.2008, 19:52
Ավելացվել է 5 րոպե անց

Գուցե հնարովի բառ է, բայց ընտրանքը վիճակագրությունում որպես տերմին օգտագործվում է։
Ճիշտ է, ընտրանք = выборка ինչպես նաև մնացք = вычет (կոմպլեքս անալիզի տեսություն) :)

Գլոբալ Հայացք
02.05.2008, 19:57
Այսպիսի հարց առաջացավ.

Ի՞նչ տարբերություն կա այս երկու ձևերի միջև
"միացի՛" և "միացի՛ր", կամ "ապրի՛" "ապրի՛ր":

Կա՞ն արդյոք հայերենում երկու ձևրն էլ:

Երկնային
02.05.2008, 19:59
Այսպիսի հարց առաջացավ.

Ի՞նչ տարբերություն կա այս երկու ձևերի միջև
"միացի՛" և "միացի՛ր", կամ "ապրի՛" "ապրի՛ր":

Կա՞ն արդյոք հայերենում երկու ձևրն էլ:

երկու ձևերն էլ չկան հայերենում…
ճիշտ են այս տարբերակները… միացի՛ր, ապրի՛ր

Ուլուանա
02.05.2008, 20:04
Այսպիսի հարց առաջացավ.

Ի՞նչ տարբերություն կա այս երկու ձևերի միջև
"միացի՛" և "միացի՛ր", կամ "ապրի՛" "ապրի՛ր":

Կա՞ն արդյոք հայերենում երկու ձևրն էլ:
Դրանց տարբերությունն այն է, որ առաջին ձևը խոսակցական է, իսկ երկրորդը՝ գրական։

Գլոբալ Հայացք
02.05.2008, 23:15
երկու ձևերն էլ չկան հայերենում…
:o :o


Դրանց տարբերությունն այն է, որ առաջին ձևը խոսակցական է, իսկ երկրորդը՝ գրական։
Շնորհակալ եմ, ես էլ մտածում եմ ինչո՞ւ է "միացի՛ր"-ը ինչ-որ արհեստական հնչում, երևի որովհետև խոսակցական չի ;) (խնդրում եմ շա՜տ լուրջ չընդունել ;) )

Երկնային
02.05.2008, 23:17
:o :o

ի՞նչ ես զարմանում տենց… խոսքս գրական հայերենի մասին էր… :D:P

Գլոբալ Հայացք
03.05.2008, 09:29
խոսքս գրական հայերենի մասին էր…
Ուրիշ բանի վրա զարմացա՝

երկու ձևերն էլ չկան հայերենում…
ոչ թե "հայերենում"-ի վրա

Հ.Գ.
Լավ անցած լինի

Մոդերատո՛ր՝ եթե սա օֆֆտօպ է խնդրում եմ պարզապես ջնջել գրառումը, թե չէ մարդ ես, էս թեման հանկարծ չփակվի/բացվի :D

Ուլուանա
03.05.2008, 19:45
Ուրիշ բանի վրա զարմացա՝

ոչ թե "հայերենում"-ի վրա

Հ.Գ.
Լավ անցած լինի

Մոդերատո՛ր՝ եթե սա օֆֆտօպ է խնդրում եմ պարզապես ջնջել գրառումը, թե չէ մարդ ես, էս թեման հանկարծ չփակվի/բացվի :D
Ոչ միայն օֆֆտոպ չէ, այլև ճիշտ դիտողություն է, քանի որ «Հայերենում երկու ձևերն էլ չկան» նախադասությունը հայերենում խիստ բազմիմաստ է հնչում, և դրանից հեշտությամբ կարելի է նաև հասկանել, որ, իբր, երկու ձևերն էլ սխալ են... :o Իսկ իրականում Երկնայինը նկատի ուներ, որ դրանցից միայն մեկը կա, միայն մեկն է ճիշտ...

Գլոբալ Հայացք
03.05.2008, 20:05
Շնորհակալ եմ պատասխանների համար:

Եւս մեկ նունպիսի հարց, եթե թույլ տաք:

Այս երկու ձևրը ի՞նչ են "կանգնե՛ք" և "կանգնեցե՛ք", վերջինս նամանավանդ հայֆիլմի կինոներում եմ լսել ("Սարոյան եղբայրները"-ում հաստատ) ու չգիտեմ գրական հայերե՞ն է, թե՞ "սովետական հայերեն":

Ու մեկ էլ, ինչպես է ճիշտ գրել "Սարոյան եղբայրները"-ում, թե՞ "Սարոյան եղբայրներում", երկրորդի վրա եմ կասկածում, բայց դե վստահ լինել, իհարկե, չեմ կարող:
(սրա մասին մի քիչ մանրամասն, եթե կարող եք, որովհետև բերված օրինակում հոդը առաջին դեպքում, իհարկե, խանգարում է, բայց երբեմն առաջինը բավականին ճիշտ է թվում):

Kuk
03.05.2008, 20:19
Ու մեկ էլ, ինչպես է ճիշտ գրել "Սարոյան եղբայրները"-ում, թե՞ "Սարոյան եղբայրներում", երկրորդի վրա եմ կասկածում, բայց դե վստահ լինել, իհարկե, չեմ կարող:


«Սարոյան եղբայրները» ֆիլմում:)

Ուլուանա
03.05.2008, 21:19
Շնորհակալ եմ պատասխանների համար:

Եւս մեկ նունպիսի հարց, եթե թույլ տաք:

Այս երկու ձևրը ի՞նչ են "կանգնե՛ք" և "կանգնեցե՛ք", վերջինս նամանավանդ հայֆիլմի կինոներում եմ լսել ("Սարոյան եղբայրները"-ում հաստատ) ու չգիտեմ գրական հայերե՞ն է, թե՞ "սովետական հայերեն":
:)) «Սովետական հայերեն» բնորոշումը հետաքրքիր էր։ ;) Բայց այս դեպքում, կարծում եմ, Սովետն էնքան էլ կապ չուներ։ Բանն այն է, որ մի ժամանակ երկու ձևերն էլ հավասարապես ճիշտ էին համարվում (կանգնե՛ք և կանգնեցե՛ք), միայն թե խոսակցականում միշտ էլ առավել ընդունված է եղել «կանգնե՛ք» ձևը, քանի որ մյուսը մի տեսակ չափազանց գրական է, ես կասեի՝ նույնիսկ գրքային... Որքան նկատել եմ, հիմա «կանգնեցե՛ք» ձևը կամաց–կամաց դուրս է մղվում գործածությունից (կամ գուցե արդեն մղվե՞լ է, չգիտեմ... :unsure)։ Համենայնդեպս, իմ կարծիքով, այժմ նախընտրելի է «կանգնե՛ք» ձևը։


Ու մեկ էլ, ինչպես է ճիշտ գրել "Սարոյան եղբայրները"-ում, թե՞ "Սարոյան եղբայրներում", երկրորդի վրա եմ կասկածում, բայց դե վստահ լինել, իհարկե, չեմ կարող:
(սրա մասին մի քիչ մանրամասն, եթե կարող եք, որովհետև բերված օրինակում հոդը առաջին դեպքում, իհարկե, խանգարում է, բայց երբեմն առաջինը բավականին ճիշտ է թվում):
Կուկի ուղղումը ճիշտ էր. պետք է լինի «Սարոյան եղբայրները» ֆիլմում, քանի որ, օրինակ, «Սարոյան եղբայրներում» գրելու դեպքում չիմացողի համար բնավ պարզ չի լինի, թե ֆիլմի վերնագիրն իրականում ինչ է՝ «Սարոյան եղբայրներ», թե «Սարոյան եղբայրները», թե մի ուրիշ վերջավորությամբ վերնագիր (էս պահին ուրիշ տարբերակ մտքովս չանցավ, բայց որ մտածենք, գուցե էլի գտնենք...)։ Իսկ ««Սարոյան եղբայրները»–ում» ձևը սխալ է այն պատճառով, որ «ը»–ից հետո «–ում»–ը բոլորովին բարեհունչ չէ, նման ոչ սահուն հնչյունային միացությունը հայերենում չի կարող ընդունելի լինել։

Kuk
03.05.2008, 21:27
:)) «Սովետական հայերեն» բնորոշումը հետաքրքիր էր։ ;) Բայց այս դեպքում, կարծում եմ, Սովետն էնքան էլ կապ չուներ։ Բանն այն է, որ մի ժամանակ երկու ձևերն էլ հավասարապես ճիշտ էին համարվում (կանգնե՛ք և կանգնեցե՛ք), միայն թե խոսակցականում միշտ էլ առավել ընդունված է եղել «կանգնե՛ք» ձևը, քանի որ մյուսը մի տեսակ չափազանց գրական է, ես կասեի՝ նույնիսկ գրքային... Որքան նկատել եմ, հիմա «կանգնեցե՛ք» ձևը կամաց–կամաց դուրս է մղվում գործածությունից (կամ գուցե արդեն մղվե՞լ է, չգիտեմ... :unsure)։ Համենայնդեպս, իմ կարծիքով, այժմ նախընտրելի է «կանգնե՛ք» ձևը։


Հստակ պատասխանել չեմ կարող, բայց որքան նկատել եմ «կանգնեք» ձևը հիմնականում օգտագործվում է բառի բուն իմաստով, այսինքն՝ «ոտքի կանգնե՛ք», իսկ «կանգնեցե՛ք» ավելի հաճախ օգտագործվում է «սպասի՛ր», «կա՛նգ առ» իմաստով: Եթե ուշադրություն դարձնենք, հայերենում չկա այդպիսի դեպքում օգտագործելու համար որևէ հարմար բառ:

Ուլուանա
03.05.2008, 21:48
Հստակ պատասխանել չեմ կարող, բայց որքան նկատել եմ «կանգնեք» ձևը հիմնականում օգտագործվում է բառի բուն իմաստով, այսինքն՝ «ոտքի կանգնե՛ք», իսկ «կանգնեցե՛ք» ավելի հաճախ օգտագործվում է «սպասի՛ր», «կա՛նգ առ» իմաստով:
Ես նման երևույթ չեմ նկատել... Երկու դեպքերում էլ հաստատ կարելի է «կանգնե՛ք» ասել, ու սխալ չի լինի։


Եթե ուշադրություն դարձնենք, հայերենում չկա այդպիսի դեպքում օգտագործելու համար որևէ հարմար բառ:
Ճիշտն ասած՝ այնքան էլ լավ չհասկացա, թե որ դեպքում օգտագործելու հարմար բառ չկա... Որ խնդրեմ, կհստակեցնե՞ս...

Kuk
03.05.2008, 21:50
Ճիշտն ասած՝ այնքան էլ լավ չհասկացա, թե որ դեպքում օգտագործելու հարմար բառ չկա... Որ խնդրեմ, կհստակեցնե՞ս...

2-րդ դեպքում:

Ուլուանա
03.05.2008, 22:56
Հստակ պատասխանել չեմ կարող, բայց որքան նկատել եմ «կանգնեք» ձևը հիմնականում օգտագործվում է բառի բուն իմաստով, այսինքն՝ «ոտքի կանգնե՛ք», իսկ «կանգնեցե՛ք» ավելի հաճախ օգտագործվում է «սպասի՛ր», «կա՛նգ առ» իմաստով: Եթե ուշադրություն դարձնենք, հայերենում չկա այդպիսի դեպքում օգտագործելու համար որևէ հարմար բառ:
Բայց չէ՞ որ հենց ինքդ նշեցիր «Սպասի՛ր, կա՛նգ առ» ձևերը, ուրեմն լավ էլ կան հարմար բառեր, հետևաբար էլ ինչի՞ մասին է խոսքը։

Մելիք
03.05.2008, 22:58
«կանգնեցե՛ք» ավելի հաճախ օգտագործվում է «սպասի՛ր», «կա՛նգ առ» իմաստով: Եթե ուշադրություն դարձնենք, հայերենում չկա այդպիսի դեպքում օգտագործելու համար որևէ հարմար բառ:

Արդեն 3 հարմար բառ գրել ես:)

Գլոբալ Հայացք
03.05.2008, 23:05
Հստակ պատասխանել չեմ կարող, բայց որքան նկատել եմ «կանգնեք» ձևը հիմնականում օգտագործվում է բառի բուն իմաստով, այսինքն՝ «ոտքի կանգնե՛ք», իսկ «կանգնեցե՛ք» ավելի հաճախ օգտագործվում է «սպասի՛ր», «կա՛նգ առ» իմաստով:
Գուցե՞ նկատի ունես, որ առաջին ձևը ավելի, ոնց ասեմ, հրամայական է, իսկ երկրորդը ավելի շատ խնդրանք/խորհուրդ:


Իսկ ««Սարոյան եղբայրները»–ում» ձևը սխալ է այն պատճառով, որ «ը»–ից հետո «–ում»–ը բոլորովին բարեհունչ չէ, նման ոչ սահուն հնչյունային միացությունը հայերենում չի կարող ընդունելի լինել։
Գիտեի որ այս օրիանկը լավը չի, սա էլ ապացույց :)

Ու մեկ էլ, ինչպես է ճիշտ գրել "Սարոյան եղբայրները"-ում, թե՞ "Սարոյան եղբայրներում", երկրորդի վրա եմ կասկածում, բայց դե վստահ լինել, իհարկե, չեմ կարող:
(սրա մասին մի քիչ մանրամասն, եթե կարող եք, որովհետև բերված օրինակում հոդը առաջին դեպքում, իհարկե, խանգարում է, բայց երբեմն առաջինը բավականին ճիշտ է թվում):

Ինձ հետաքրքիր է ընդհանուր դեպքում կա՞ ինչ-որ կանոն չակերտների մեջ վերջավորությունը տանել/չտանելու մասին, թե չէ, այդ գծիկով ձևը միշտ ինչ-որ անբնական/ոչ հայերեն է թվում ինձ:
Ուզում եմ ասել, եթե կանոն կա, ոչինչ, թող հոդերի դեպքում բացառություն անենք: ;)
Ի դեպ, օրինակ, հիշեցի, վերջերս եմ իմացել, որ սխալ է հապավումներից հետո վերջավորություններ կցելը: (ճիշտ եմ իմացել չէ՞ :unsure )

StrangeLittleGirl
03.05.2008, 23:09
Ի դեպ, օրինակ, հիշեցի, վերջերս եմ իմացել, որ սխալ է հապավումներից հետո վերջավորություններ կցելը: (ճիշտ եմ իմացել չէ՞)
Էնքան էլ չէ: Վերջերս շատ են էդ հարցի շուրջ վիճում: Շատ նուրբ բան է: Հանգիստ կարող ես ասել ԱՄՆ նախագահ (ԱՄՆ-ի նախագահի փոխարեն), բայց եկեք քննարկենք բացառական հոլովը: Նա վերադարձավ ԱՄՆ և նա վերադարձավ ԱՄՆ-ից: Տեսնու՞մ եք իմաստային տարբերությունները:

Ուլուանա
04.05.2008, 00:53
Գուցե՞ նկատի ունես, որ առաջին ձևը ավելի, ոնց ասեմ, հրամայական է, իսկ երկրորդը ավելի շատ խնդրանք/խորհուրդ:
Չեմ կարծում, թե այդ երկու ձևերի միջև նման նրբերանգային տարբերություն կա... Առաջին անգամ եմ լսում։

Kuk
04.05.2008, 01:59
Բայց չէ՞ որ հենց ինքդ նշեցիր «Սպասի՛ր, կա՛նգ առ» ձևերը, ուրեմն լավ էլ կան հարմար բառեր, հետևաբար էլ ինչի՞ մասին է խոսքը։

Էդ արդեն ճաշակի հարցա իմ կարծիքով:

Սերխիո
04.05.2008, 02:48
լավ մի հարց էլ ես տամ `Մանավանդ ,թե նամանավանդ ?
ես առաջինն եմ ճիշտ համարում օգտագործել պաշտոնական խոսակցության մեջ

Ծով
04.05.2008, 02:49
լավ մի հարց էլ ես տամ `Մանավանդ ,թե նամանավանդ ?
ես առաջինն եմ ճիշտ համարում օգտագործել պաշտոնական խոսակցության մեջ
100 տոկոս մանավանդ:B անկախ նրանից պաշտոնական է, թե ոչ, դա է ճիշտ...

dvgray
05.05.2008, 04:11
Ով կարող է բացատրել: Ի՞նչ է նշանակում "Ավելորդ գլխացավանք":
... ես գիտեմ, թե սա երբ են ասում: Սակայն անհասկանալի է, թե ինչի են այսպես ասում: Եթե գլխացավանք է, ապա որն է սրա "Ավելորդ"-ը: Գլխացավանքը՝ մեկ է գլխացավանք է: Ինչ է, մի գլխացավանքը լավն է ու տեղին, իսկ մյուսը ավելո՞րդ: Ինչ-որ տափակ իդիոմ է ստացվում:
:)

Ուլուանա
05.05.2008, 19:36
լավ մի հարց էլ ես տամ `Մանավանդ ,թե նամանավանդ ?
ես առաջինն եմ ճիշտ համարում օգտագործել պաշտոնական խոսակցության մեջ
Որքան գիտեմ, երկուս ձևերն էլ ճիշտ են, թեև ես ինքս նախընտրում եմ «մանավանդ» ձևը։

Ով կարող է բացատրել: Ի՞նչ է նշանակում "Ավելորդ գլխացավանք":
... ես գիտեմ, թե սա երբ են ասում: Սակայն անհասկանալի է, թե ինչի են այսպես ասում: Եթե գլխացավանք է, ապա որն է սրա "Ավելորդ"-ը: Գլխացավանքը՝ մեկ է գլխացավանք է: Ինչ է, մի գլխացավանքը լավն է ու տեղին, իսկ մյուսը ավելո՞րդ: Ինչ-որ տափակ իդիոմ է ստացվում::)
Այո, գլխացավանքը կարծես չի կարող տեղին կամ պետքական լինել, այդ առումով «ավելորդ» բառն իսկապես ավելորդ է դուրս գալիս։

Սերխիո
05.05.2008, 19:59
Ով կարող է բացատրել: Ի՞նչ է նշանակում "Ավելորդ գլխացավանք":
... ես գիտեմ, թե սա երբ են ասում: Սակայն անհասկանալի է, թե ինչի են այսպես ասում: Եթե գլխացավանք է, ապա որն է սրա "Ավելորդ"-ը: Գլխացավանքը՝ մեկ է գլխացավանք է: Ինչ է, մի գլխացավանքը լավն է ու տեղին, իսկ մյուսը ավելո՞րդ: Ինչ-որ տափակ իդիոմ է ստացվում:
:)

Նորմալ ա , ու հնարավոր ա`կապված իրավիճակի հետ, եթե օրինակ ` Զառզանդի կինը հիվանդանոցում է գտնվում ,իսկ Զառզանդը շտապում է նրա մոտ և ճանապարհին ավտովթարի մեջ է ընկնում , այ ,դա արդեն ավելորդ գլխացավանք ա:(

Բայց ինչ անկապ ու տխուր եղավ օրիակս:D

Ուլուանա
05.05.2008, 20:05
Նորմալ ա , ու հնարավոր ա`կապված իրավիճակի հետ, եթե օրինակ ` Զառզանդի կինը հիվանդանոցում է գտնվում ,իսկ Զառզանդը շտապում է նրա մոտ և ճանապարհին ավտովթարի մեջ է ընկնում , այ ,դա արդեն ավելորդ գլխացավանք ա:(

Բայց ինչ անկապ ու տխուր եղավ օրիակս:D
Սերխիո, դու պարզապես գլխացավանքի օրինակ բերեցիր, մենք էլ ասում ենք, որ գլխացավանքը միայն ավելորդ կարող է լինել, ինչպես որ քո նկարագրած դեպքում է։:P Այ եթե մի հատ էլ ոչ ավելորդ, այսինքն՝ տեղին գլխացավանքի օրինակ բերես, էդ դեպքում գուցեև արդարացնես «ավելորդ գլխացավանք» արտահայտության գոյությունը։ :))

Սերխիո
05.05.2008, 20:08
Անահիտ ջան ,ես նշում եմ ,որ եթե Զառզանդի կինը ,ենթադրենք հիվանդ էր ու տեղափոխել են վիրահատելու ,իսկ Զառզանդը շտապելուց վթարի է ենթարկվել ,այ հենց վթարը ավելորդն է, ոչ պարտադիրը ,որը կարող էր չլինել :Ավելորդը դա է, ոչ թե 2 տեղին գլխացավանքը :

Kuk
05.05.2008, 20:13
Սերխիո, դու պարզապես գլխացավանքի օրինակ բերեցիր, մենք էլ ասում ենք, որ գլխացավանքը միայն ավելորդ կարող է լինել, ինչպես որ քո նկարագրած դեպքում է։:P Այ եթե մի հատ էլ ոչ ավելորդ, այսինքն՝ տեղին գլխացավանքի օրինակ բերես, էդ դեպքում գուցեև արդարացնես «ավելորդ գլխացավանք» արտահայտության գոյությունը։ :))

Տեղին գլխացավա՞նք: Ասեմ. նույն՝ Սերխիոյի ասած Զարզանդը շատ ա Ակումբ մտնում, հետևաբար՝ շատ ա համակարգչի առաջ նստում, ինչից Զարզանդի գլուխը սկսում ա ցավալ, ու շատ տեղին ա էդ ցավը. ո՞վ ա իրան խնդրում էդքան երկար կոմպի դեմը նստել: Ու էդ ժամանակ Զարզանդի կինը ավտովթարի ա ենթարկվում: Ահա և «ավելորդ գլխացավանք»-ի օրինակ;)

Սերխիո
05.05.2008, 20:16
Չէ, Կուկ ,տեղին ու պարտադիր գլխացավանքներ լինում են

Ուլուանա
05.05.2008, 20:18
Տեղին գլխացավա՞նք: Ասեմ. նույն՝ Սերխիոյի ասած Զարզանդը շատ ա Ակումբ մտնում, հետևաբար՝ շատ ա համակարգչի առաջ նստում, ինչից Զարզանդի գլուխը սկսում ա ցավալ, ու շատ տեղին ա էդ ցավը. ո՞վ ա իրան խնդրում էդքան երկար կոմպի դեմը նստել: Ու էդ ժամանակ Զարզանդի կինը ավտովթարի ա ենթարկվում: Ահա և «ավելորդ գլխացավանք»-ի օրինակ;)
Կուկ ջան, ինչպես մենակության մասին թեմայում, դու այստեղ էլ կարծես թե խառնեցիր ֆիզիկականն ու հոգեկանը։ :)) Բանն այն է, որ գլխացավն ու գլխացավանքը տարբեր բաներ են։ Գլխացավը գլխում առաջացող ֆիզիկական ցավն է, իսկ գլխացավանք նշանակում է նեղություն, հոգս, խնդիր, դժվարություն...

Սերխիո
05.05.2008, 20:23
Անահիտ ,ես ճիշտ եմ ...

Ուլուանա
05.05.2008, 20:26
Անահիտ ,ես ճիշտ եմ ...
:D Շատ հիմնավոր փաստարկ էր։ Հիմա ես էլ կասեմ՝ ես եմ ճիշտ։ Հետո՞։ Ճիշտ լինելը հիմնավորել ու ապացուցել է պետք։ ;) Թե չէ բոլորն էլ կարող են օդի մեջ պնդել, որ իրենք ճիշտ են։

Kuk
05.05.2008, 20:29
Կուկ ջան, ինչպես մենակության մասին թեմայում, դու այստեղ էլ կարծես թե խառնեցիր ֆիզիկականն ու հոգեկանը։ :)) Բանն այն է, որ գլխացավն ու գլխացավանքը տարբեր բաներ են։ Գլխացավը գլխում առաջացող ֆիզիկական ցավն է, իսկ գլխացավանք նշանակում է նեղություն, հոգս, խնդիր, դժվարություն...

ԷԷԷ՜՜՜, էլի չանցա՞վ: Ես էլ ասի չես նկատի, որ կամաց-կամաց հոգեկանը վերածեմ ֆիզիկականի;) Դե էդ խորամանկ քայլիս համար արդարացում էլ ունեմ. ես սիրում եմ ռեալ մտածել (իմ ասած «ռեալ»-ը ֆուտբոլի հետ կապ չունի:P), ինչ հոգեկան:[

Սերխիո
05.05.2008, 20:30
իմ օրինակը պողպատի կարծրություն ունի:P

Ուլուանա
05.05.2008, 20:41
իմ օրինակը պողպատի կարծրություն ունի:P
Քո խիստ սուբյեկտիվ կարծիքով միայն։ :P

Լավ, եկեք անիմաստ չվիճենք, քանի դեռ լուրջ, տրամաբանական փաստարկներ չկան։
Ես չեմ բացառում, որ «ավելորդ գլխացավանք» արտահայտությունը կարող է և ինչ–որ ձևով (ասենք՝ ինչ–որ հրաշքով :))) արդարացվել, թեև առայժմ իմ մտքով չի անցնում արդարացման որևէ ձև, բայց եթե որևէ մեկը լուրջ հիմնավորում ներկայացնի, իհարկե, կընդունեմ։ Բայց, ցավոք, մինչև հիմա հիմնավորում չի եղել։ ;)

dvgray
06.05.2008, 15:06
Չէ բայց էս ինչ (ավելորդ :8) գլխացավանքի մեջ գցեցի ձեզ բոլորիտ :(:
:D

Արշակ
06.05.2008, 18:48
Հավեսի գցեցիք ձեր գլխացավանքային մեկնաբանություններով։ Մի հատ էլ ես հնարեմ։:))

Ով կարող է բացատրել: Ի՞նչ է նշանակում "Ավելորդ գլխացավանք":
... ես գիտեմ, թե սա երբ են ասում: Սակայն անհասկանալի է, թե ինչի են այսպես ասում: Եթե գլխացավանք է, ապա որն է սրա "Ավելորդ"-ը: Գլխացավանքը՝ մեկ է գլխացավանք է: Ինչ է, մի գլխացավանքը լավն է ու տեղին, իսկ մյուսը ավելո՞րդ: Ինչ-որ տափակ իդիոմ է ստացվում:
:)
Հաճախ մարդիկ իրենց համար գլխացավանք են ստեղծում, հանուն ինչ–որ բանի։ Օրինակ, Վալոդը տեսնում է, որ իր գործընկերոջը անարդար կերպով մեղադրում են աշխատանքային պարտականությունները վատ կատարելու մեջ, կամ նման մի բան։ Նա փորձում է արդարացնել ընկերոջը, վիճում է իր շեֆի հետ, կոնֆլիկտի մեջ է մտնում հանուն իր գործընկերոջ։ Վալոդի համար էդ վեճը գլխացավանք է, բայց ավելորդ չի՝ նա գնում է դրան հանուն արդարության, հանուն իր գործընկերոջ։
Բայց կարող է ինչ–որ դեպք լինել, երբ գլխացավանքային իրավիճակի մեջ մտնելը արդարացված չի, անօգուտ է, իմաստ չունի, դժվար թե ինչ–որ լավ բանի բերի։
Նման իրավիճակում ասում են, որ էսինչ բանը ավելորդ գլխացավանք է։:)

Arthur26
07.05.2008, 11:07
Բարեվ Ձեզ:
Ես ունեմ հետեվյալ հարցերը՝

1. «Հայաստանի հանրապետության Ազգային Ժողովի պատգամավոր», «Հայաստանի հանրապետության կառավարման ակադեմիա» - ո՞ր բառերն են մեծատառով գրվում:

2. «Ես համաձայնվեցի, թե ես համաձայնեցի» - ո՞րն է ճիշտը:

3. «ձեզ, դուք» մեծատառո՞վ են գրում, երբ դիմում ես մի մարդուն (օրինակ, նա պաշտոնավոր է):

Շնորհակալություն:

Սերխիո
07.05.2008, 11:57
Բարեվ Ձեզ:
Ես ունեմ հետեվյալ հարցերը՝

1. «Հայաստանի հանրապետության Ազգային Ժողովի պատգամավոր», «Հայաստանի հանրապետության կառավարման ակադեմիա» - ո՞ր բառերն են մեծատառով գրվում:

2. «Ես համաձայնվեցի, թե ես համաձայնեցի» - ո՞րն է ճիշտը:

3. «ձեզ, դուք» մեծատառո՞վ են գրում, երբ դիմում ես մի մարդուն (օրինակ, նա պաշտոնավոր է):

Շնորհակալություն:

1.Հայաստանի Հանրապետության Ազգային Ժողովի պատգամավոր

2.Ես համաձայնվեցի

3.կապ չունի պաշտոնավորը ,եթե ցանկություն է առաջացել մեկ անձի դիմել Դուք կամ Ձեզով ,ապա մեծատառ;)

Ուլուանա
07.05.2008, 17:04
1. «Հայաստանի հանրապետության Ազգային Ժողովի պատգամավոր», «Հայաստանի հանրապետության կառավարման ակադեմիա» - ո՞ր բառերն են մեծատառով գրվում:
Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողովի պատգամավոր։
«Ազգային ժողով» բառակապակցության մեջ «ժողով» բառը փոքրատառ է գրվում, այլ հարց է, որ հապավման մեջ առաջնատառերից երկուսն էլ մեծատառ են գրվում` ԱԺ։ Նման դեպքերը շատ–շատ են, հետևաբար հապավումի մեծատառերից դատելով՝ չի կարելի եզրակացնել, որ ուրեմն լրիվ գրելու դեպքում էլ պետք է երկուսն էլ մեծատառով գրվեն (կամ եթե մի քանի բառից է կազմված՝ բոլոր բառերը, կապ չունի)։
Թե որ դեպքերում է մեծատառ գրվում, որ դեպքերում՝ փոքրատառ, այս պահին չեմ կարող հստակ ասել, բայց դրա վերաբերյալ կարծեմ կանոններ կան, կփորձեմ ճշտել և այստեղ գրել։


2. «Ես համաձայնվեցի, թե ես համաձայնեցի» - ո՞րն է ճիշտը:
Թեև խիստ տարածված է «համաձայնվեցի» ձևը, սակայն այն հաստատ սխալ է, ճիշտ ձևն է՝ «համաձայնեցի»։


3. «ձեզ, դուք» մեծատառո՞վ են գրում, երբ դիմում ես մի մարդուն (օրինակ, նա պաշտոնավոր է):
Այո, եթե խոսքը մեկ մարդու դիմելու մասին է (հարգալից դիմելաձև), ապա մեծատառով է պետք գրել՝ անկախ պաշտոնից ու նույնիսկ տարիքից (Դուք, Ձեզ)։

Artgeo
14.05.2008, 15:40
Մոդերատորական: Վերջին իրար նկատմամբ «սիրալիր», թեմային ոչ այնքան վերաբերվող գրառումները ջնջվել են:

dvgray
15.05.2008, 20:37
Հերթական հարցս :) :
"Վռազ" / վռազում եմ- շտապում եմ/ բառից սոսկալի ռուսերենի հոտ եմ առնում: Փնտրտուքս Աճառյանի մոտ արդյունք չտվեց:
Այսօր մի հեռավոր նմանություն ծնվեց ռուսերեն "Վ ռազ" / օգտագործվում է - միանգամից, ակընթարթորեն/ բառի հետ:
Ճի՞շտ եմ արդյոք ես:

Մի հարց էլ /կներեք, մոռացել եմ :oy/ : Հարցական նշանը "Ճի՞շտ եմ "- ի մեջ որտե՞ղ պետք է դրվի:

Yellow Raven
15.05.2008, 20:40
Հերթական հարցս :) :
"Վռազ" / վռազում եմ- շտապում եմ/ բառից սոսկալի ռուսերենի հոտ եմ առնում: Փնտրտուքս Աճառյանի մոտ արդյունք չտվեց:
Այսօր մի հեռավոր նմանություն ծնվեց ռուսերեն "Վ ռազ" / օգտագործվում է - միանգամից, ակընթարթորեն/ բառի հետ:
Ճի՞շտ եմ արդյոք ես:

Մի հարց էլ /կներեք, մոռացել եմ :oy/ : Հարցական նշանը "Ճի՞շտ եմ "- ի մեջ որտե՞ղ պետք է դրվի:
Առաջին հարցիդ պատասխանը չգիտեմ,ճիշտն ասած ոչ մի անգամ չէի մտածել,հետաքրքիրա:
Իսկ երկրորդը`դու ճիշտ ես դրել`<<Ճի՞շտ եմ>>:

Ներսես_AM
19.05.2008, 20:39
Ինչու՞ ծխարան բառում "ու" տառը սղվել է իսկ զուգարան բարում ոչ:

Սերխիո
27.05.2008, 22:01
գիտենք, որ մեղք նշանակում է грех , իսկ եթե ես ասում է այսինչը մեղք է / այսինք խղճում եմ / դա պետք է լինի մեղք , թե մեղկ ?

Ուլուանա
28.05.2008, 00:40
գիտենք, որ մեղք նշանակում է грех , իսկ եթե ես ասում է այսինչը մեղք է / այսինք խղճում եմ / դա պետք է լինի մեղք , թե մեղկ ?
Երկու դեպքում էլ պետք է լինի«մեղք», քանի որ «մեղկ» բառն այլ իմաստներ ունի։
«Մեղք» և «մեղկ» բառերի մասին այս թեմայում ժամանակին խոսվել է այստեղ (http://www.akumb.am/showthread.php?t=20&page=10)։
Այնուամենայնիվ, համառոտ գրեմ նաև այստեղ.

Ահա «մեղկ» և «մեղք» բառերի «պաշտոնական» բացատրությունները՝ ըստ Աղայանի բացատրական բառարանի.

մեղկ - ած. 1. Թուլամորթ, հոգեկան արիությունից զուրկ, կամազուրկ։ 2. Ցոփ, շվայտ։ 3. Հեշտասեր։ 4. Գոլ, գաղջ։ 5. Բարեխառն։ 6. Անտարբեր ու անկիրք, հույլ։

մեղք - գ. 1. Հանցանք։ 2. Պարսավելի, դատապարտելի արարք։ 3. Կրոնաբարոյական պատվիրանների խախտում։

մեղք լինել - 1. խղճալու՝ կարեկցանքի արժանի լինել։ 2. Ափսոսալի լինել։ 3. մեղք համարվել։


Մոդերատորական։ Խնդրում եմ բոլորին «Հայերեն» բաժնում գրառում անելուց առաջ անպայման կարդալ բաժնի հայտարարությունը (http://www.akumb.am/announcement.php?f=30)։

Սաքուլ
28.05.2008, 16:30
Ճիշտ է ասել "եզդիերեն" լեզու?
Ճիշտ է "օրացույցային", թե "օրացուցային"?

Շնորհակալություն:

Ձայնալար
28.05.2008, 16:35
Ճիշտ է ասել "եզդիերեն" լեզու?
Ճիշտ է "օրացույցային", թե "օրացուցային"?

Շնորհակալություն:

Պատասխանե՞մ, Անահիտ չջղայնանաս էլի :oy
Ճիշտը օրացուցայինն է, իսկ եզդիերեն լեզու կարծես թե չկա՝ դա նույն քրդերենն է:

Ուլուանա
29.05.2008, 00:43
Պատասխանե՞մ, Անահիտ չջղայնանաս էլի :oy
Ճիշտը օրացուցայինն է, իսկ եզդիերեն լեզու կարծես թե չկա՝ դա նույն քրդերենն է:

Քիչ առաջ պարզեցի, որ եզդիներն ունեն իրենց լեզուն՝ եզդիերենը (http://www.armtown.com/news/am/arv/20050715/2005071517/), միայն թե երբ առկա է «–երեն» ածանցը, «լեզու» բառն ավելորդ է դառնում, այսինքն՝ եզդիերեն կամ եզդիների լեզու, ռուսերեն կամ ռուսաց լեզու, հայերեն կամ հայոց լեզու և այլն, հետևաբար «եզդիերեն լեզու» արտահայտությունը սխալ է՝ անկախ նրանից՝ այդպիսի լեզու կա, թե ոչ։ ;)

dvgray
29.05.2008, 04:55
Իմ հարցս ավելի շուտ բառակազմական է:
"Ամպագոռգոռ" բառը ի՞նչ կանոններով է գոյացել, և ըստ լեզվական օրենք օրինաչափությունների այդ բառը ապրելու իրավունք ունի՞:

Այսպիսի արհեստածին բառերի շարանը հայերենում շատ երկար է: Մի բան է, երբ այդ բառը "ծնվում" է Չարենցի կամ Սևակի գրչի տակ, մի ուրիշ բան, երբ այդ բառերը հանդիպում է 15 տարեկան երեխայի "շարադրությունում": Խոսքս հենց էտ շարադրության մասին է: Արդյոք կարե՞լի է երեխայի ուղեղը ջարդուխուրդ անել այդպիսի անկապ բառերով: Թե՞ ես սխալ եմ կարծում, որ երեխայի լեզվամտածողությունը, լեզուն և ուղեղը վնասվում են այպիսի բառերով:

Մելիք
30.05.2008, 01:14
Կոնկրետ ամպագոռգոռը շատ էլ նորմալ բառ ա, ես տեղ արհեստականություն չեմ տեսնում, իմ լեքսիկոնում էդ բառն եղելա շատ վաղուց, բայց ոնց որ թե առանձնապես տեսանելի վնասներ ուղեղիս չի հասցրել:P

Լեո
30.05.2008, 01:25
Թույլատրե՞լ, թե թուլատրել…

Ուլուանա
30.05.2008, 01:54
Թույլատրե՞լ, թե թուլատրել…
թույլատրել

Արշակ
30.05.2008, 09:37
Կոնկրետ ամպագոռգոռը շատ էլ նորմալ բառ ա, ես տեղ արհեստականություն չեմ տեսնում, իմ լեքսիկոնում էդ բառն եղելա շատ վաղուց, բայց ոնց որ թե առանձնապես տեսանելի վնասներ ուղեղիս չի հասցրել:P
Համաձայն եմ։ Իմ մոտ էլ է նույն վիճակը։:)

Ahik
02.06.2008, 23:17
Էս մեր վարչապետը շատա օգտագործում «տեսլական» բառը. Հինգ տարի սովորել եմ տենց տնտեսագիտակա նտերմինի չեմ պանդիպել, գոնե մեկը գիտի դա ինչա նշանակում, եթե գիտեք խնդրում եմ բացատրեք.
Կանխավ շնորհակալություն

Լեո
03.06.2008, 01:41
թույլատրել

Իսկ ինչու՞ յ-ն չի սղվում: Չէ՞ որ նմանատիպ բառերում յ-ն միշտ սղվում է:

Հետաքրքրասեր
05.06.2008, 08:18
Հարգարժան ակումբցիներ:Չգիտեմ ճիշտ թեմայում եմ հարցնում, բայց դե մարդ եղեք, օգնեք էլի.....:ok
Ինչ որ մեկը գիտի հայերեն "племяник"-ին ինչպես են ասում:

Artgeo
05.06.2008, 08:19
Հարգարժան ակումբցիներ:Չգիտեմ ճիշտ թեմայում եմ հարցնում, բայց դե մարդ եղեք, օգնեք էլի.....:ok
Ինչ որ մեկը գիտի հայերեն "племяник"-ին ինչպես են ասում:
զարմիկ

Հետաքրքրասեր
05.06.2008, 08:23
զարմիկ
Դե էլ չասեմ......գիտես::good

Ներսես_AM
10.06.2008, 10:21
Մի հատ էլ այս թեմայում հարցնեմ:
Ինչու՞ ծխարան բառում "ու" տառը սղվել է, իսկ զուգարան բառում ոչ: :think

dvgray
26.06.2008, 19:40
Նոր մի հատ բառ հանդիպեց
"գերտաղանդավոր"
Հիմա կարամ ասե՞մ: Մեղսի
Ուրեմն
-Մի ասա "գերտաղանդավոր", այլ ասա "չաղ տաղանդավոր" :8

Ուլուանա
26.06.2008, 19:56
Նոր մի հատ բառ հանդիպեց
"գերտաղանդավոր"
Հիմա կարամ ասե՞մ: Մեղսի
Ուրեմն
-Մի ասա "գերտաղանդավոր", այլ ասա "չաղ տաղանդավոր" :8
dvgray, հասկանում եմ, որ հայոց լեզուն ընդհանրապես քո ճաշակով չի, բայց բայց էդ դեպքում ի՞նչ իմաստ ունի էդ լեզվի բոլոր բաղադրիչները հերթով օրինակ բերել ու փորձել սխալ կամ անիմաստ հանել։
Հայերենում «գեր» բառը և՛ «չաղ» իմաստն ունի, և՛ անգլերեն "super" իմաստը՝ նախածանցի տեսքով, ու դրանում ոչ մի անբնական կամ արտառոց բան չկա։ ;)

dvgray
26.06.2008, 20:02
dvgray, հասկանում եմ, որ հայոց լեզուն ընդհանրապես քո ճաշակով չի, բայց բայց էդ դեպքում ի՞նչ իմաստ ունի էդ լեզվի բոլոր բաղադրիչները հերթով օրինակ բերել ու փորձել սխալ կամ անիմաստ հանել։
Հայերենում «գեր» բառը և՛ «չաղ» իմաստն ունի, և՛ անգլերեն "super" իմաստը՝ նախածանցի տեսքով, ու դրանում ոչ մի անբնական կամ արտառոց բան չկա։ ;)
Կներես, բայց ստիպված եմ ասել, որ Սխալ ես հասկացել իմ ճաշակը :)
ես մեջբերեցի, որպեսզի հասկանալ տալի, որ ամեն բառի պետք չի գերադրական /այդպես է չէ՞ կոչվում/ աստիճաններ ասել:
Տաղանդավորը տաղանդավոր է: էլ ի՞նչ իմանստ կա "ավելի տաղանդավոր", "շատ տաղանդավոր", կամ էլ "ԳԵՐտաղանդավոր" ասելու մեջ:
Դրանք իմաստային տեսակետից համարում եմ անիմաստ բառեր:
Տաղանդները չի կարելի համեմատել: Հետևաբար չի կարելի աստիճանակարգել:

Kuk
26.06.2008, 20:13
Իմ համեստ կարծիքով՝ եթե որևէ մեկի մոտ տաղանդը չափազանցված է (այսինքն՝ Աստված տվել, չի խնայել), ավելի տեղին է օգտագործել հանճար բառը:

Ուլուանա
26.06.2008, 20:16
Կներես, բայց ստիպված եմ ասել, որ Սխալ ես հասկացել իմ ճաշակը :)
ես մեջբերեցի, որպեսզի հասկանալ տալի, որ ամեն բառի պետք չի գերադրական /այդպես է չէ՞ կոչվում/ աստիճաններ ասել:
Տաղանդավորը տաղանդավոր է: էլ ի՞նչ իմանստ կա "ավելի տաղանդավոր", "շատ տաղանդավոր", կամ էլ "ԳԵՐտաղանդավոր" ասելու մեջ:
Դրանք իմաստային տեսակետից համարում եմ անիմաստ բառեր:
Տաղանդները չի կարելի համեմատել: Հետևաբար չի կարելի աստիճանակարգել:
Լավ, իսկապես սխալ էի հասկացել, թե ինչ նկատի ունես տվյալ դեպքում (թեև հայերենի նկատմամբ վերաբերմունքիդ հետ կապված կարծիքս մնում է նույնը :P), բայց համաձայն չեմ. «տաղանդավոր» բառը լրիվ իրավունք ունի «գեր–» նախածանցը կրելու, քանի որ տաղանդավորության տարբեր աստիճաններ գոյություն ունեն, իսկ ինչու՞ ոչ։ Ճիշտ է, կան բառեր, որոնք «չեն վերցնում» գերադրական, բայց «տաղանդավոր» բառը դրանց թվին չի պատկանում։

Հետաքրքիր է, դու, օրինակ, անգլերենում երբեք չե՞ս լսել "more talented", "most talented" արտահայտությունները։ Թե՞ քեզ թվում է՝ տաղանդավորությունն աստիճանավորելը զուտ հայկական մենթալիտետի տխուր արգասիքներից է։ :o

Ուրվական
26.06.2008, 20:18
Կներես, բայց ստիպված եմ ասել, որ Սխալ ես հասկացել իմ ճաշակը :)
ես մեջբերեցի, որպեսզի հասկանալ տալի, որ ամեն բառի պետք չի գերադրական /այդպես է չէ՞ կոչվում/ աստիճաններ ասել:
Տաղանդավորը տաղանդավոր է: էլ ի՞նչ իմանստ կա "ավելի տաղանդավոր", "շատ տաղանդավոր", կամ էլ "ԳԵՐտաղանդավոր" ասելու մեջ:
Դրանք իմաստային տեսակետից համարում եմ անիմաստ բառեր:
Տաղանդները չի կարելի համեմատել: Հետևաբար չի կարելի աստիճանակարգել:

Հա, համաձայն եմ, ու տենց լիքը բառեր կան: Անահիտ, սա ոնց կբացատրես, ինչի՞ համար են այսպիսի ածականների համար համեմատության աստիճանները, եթե հենց ինքը՝ ածականն է արդեն այնպիսին, որ ցույց է տալիս համեմատություն, նորից այդ համեմատությունների մեջ համեմատություն մտցնելն ի՞նչ իմաստ ունի...

Ուլուանա
26.06.2008, 20:21
Իմ համեստ կարծիքով՝ եթե որևէ մեկի մոտ տաղանդը չափազանցված է (այսինքն՝ Աստված տվել, չի խնայել), ավելի տեղին է օգտագործել հանճար բառը:
«Տաղանդ» և «հանճար» բառերն իմաստային տարբերություն ունեն, թեև դրանց իմաստները շատերի համար վիճելի են։
Ամեն դեպքում լեզուն ճշգրիտ գիտություն չէ, ու որոշ դեպքերում մի քանի տարբերակներ կարող են ճիշտ և ընդունելի լինել, օրինակ՝ գերտաղանդավոր և հանճար։ ;)

Սերխիո
27.06.2008, 13:29
տաղանդ դառնում են , հանճար ծնվում…

dvgray
27.06.2008, 16:52
«Տաղանդ» և «հանճար» բառերն իմաստային տարբերություն ունեն, թեև դրանց իմաստները շատերի համար վիճելի են։
Ամեն դեպքում լեզուն ճշգրիտ գիտություն չէ, ու որոշ դեպքերում մի քանի տարբերակներ կարող են ճիշտ և ընդունելի լինել, օրինակ՝ գերտաղանդավոր և հանճար։ ;)
Բայց ես համոզված եմ, որ լեզուն իրականում ճշգրիտ գիտություն է:
Սակայն արհեստավորական/փինաչիական մոտեցումների հետևանքով լեզուն աղավաղվում է, "կորցնում" իր ճշգրտությունը:
Եթե վերցներնք օրինակ Աճառյանին որպես լեզվաբան, որ ուսումնասիրոնք նրա աշխատությունները, ապա կհամոզվենք որ լեզուն ճշգրիտ գիտություն է:
Իսկ ոչ լուրջ "լեզվաբանների" շնորհին /անշնորքությունն ավելի տեղին է/ լեզուն կորցնում է իր միասեռությունը, համակարգվածությունը:
Գերտաղանդ բառի թույլատումը հենց դրա վկայությունն է: Լեզուն իրականում դա չպետք է թույլ տար:

Ուլուանա
27.06.2008, 19:01
Բայց ես համոզված եմ, որ լեզուն իրականում ճշգրիտ գիտություն է:
Սակայն արհեստավորական/փինաչիական մոտեցումների հետևանքով լեզուն աղավաղվում է, "կորցնում" իր ճշգրտությունը:
Եթե վերցներնք օրինակ Աճառյանին որպես լեզվաբան, որ ուսումնասիրոնք նրա աշխատությունները, ապա կհամոզվենք որ լեզուն ճշգրիտ գիտություն է:
Իսկ ոչ լուրջ "լեզվաբանների" շնորհին /անշնորքությունն ավելի տեղին է/ լեզուն կորցնում է իր միասեռությունը, համակարգվածությունը:
Գերտաղանդ բառի թույլատումը հենց դրա վկայությունն է: Լեզուն իրականում դա չպետք է թույլ տար:
dvgray ջան, լեզուն չի կարող ճշգրիտ լինել թեկուզ միայն այն պատճառով, որ այն մշտապես փոփոխվող, նորացող երևույթ է։ Քո էս գրառումից հետո բանավեճն անիմաստ եմ համարում։ Հիմա ինչը դուրդ չի գալիս կամ ինըչ չգիտես, կվերագրես լեզվաբանների անշնորհքությանը։ Մինչդեռ ներկա լեզվաբաններին անշնորհքության մեջ մեղադրելուց և լեզուն քննադատելուց առաջ ավելի լավ կլիներ սեփական լեզուն ավելի լավ ուսումնասիրել ու տիրապետել լեզվին։ Համոզված եմ, որ այդ դեպքում մեղադրանքներն ու քննադատությունները զգալիորեն կպակասեին։ ;)

dvgray
27.06.2008, 21:07
dvgray ջան, լեզուն չի կարող ճշգրիտ լինել թեկուզ միայն այն պատճառով, որ այն մշտապես փոփոխվող, նորացող երևույթ է։

Ուլուանա ջան
Իսկ ի՞նչը փոփխվող ու նորացող չի: Քանի որ բոլոր գիտություններ էլ ունեն եզրեր ու էտ եզրերը դուրս են գալիս սւոբեկտիվիզմի սահմաններից, ուրեմն բնական է նաև էտ գիտությունների զարգացումը:


Քո էս գրառումից հետո բանավեճն անիմաստ եմ համարում։

Ես չէի էլ բանավիճում: Մասնագետի հետ չեն բանավիճում, այլ ասում էի իմ սիրողական, օգտագործողական /user / կարժիքը:


Մինչդեռ ներկա լեզվաբաններին անշնորհքության մեջ մեղադրելուց և լեզուն քննադատելուց առաջ ավելի լավ կլիներ սեփական լեզուն ավելի լավ ուսումնասիրել ու տիրապետել լեզվին։ Համոզված եմ, որ այդ դեպքում մեղադրանքներն ու քննադատությունները զգալիորեն կպակասեին։ ;)
Մի քիչ /կամ լրիվ/ տարբեր ձև ենք մտածում: Դու որպես օգտագործող իմ ծրագրային պրոդուկտի , որը լավ կամ վատ ձևի, բայց հիմնված է մի շարք գիտուիթյունների վրա, կարող ես առանց ծրագրային դաշտում որևէ լուրջ գործ արած լինելու ասել ընդամենը, որ իմ արածը հարմար չէ, նույնիսկ անշնորք է:
Օգտագործողը միշտ էլ իրավունք ունի ասելու իր կարծիքը ու նաև որոշում ընդունելու օգտվի պրոդուկտից թէ ոչ:

Ուլուանա
27.06.2008, 21:20
Ուլուանա ջան
Իսկ ի՞նչը փոփխվող ու նորացող չի: Քանի որ բոլոր գիտություններ էլ ունեն եզրեր ու էտ եզրերը դուրս են գալիս սւոբեկտիվիզմի սահմաններից, ուրեմն բնական է նաև էտ գիտությունների զարգացումը:
Օրինակ, երկուսին գումարած երկուսը միշտ էլ 4-ի է հավասար, իսկ որևէ բառ այսօր կարող է ճիշտ և գործածական լինել, վաղը դուրս շպրտվել ու այլևս չօգտագործվել, քանի որ նոր՝ տվյալ պահին առավել հարմար ու ճիշտ բառ է եկել նրան փոխարինելու։ Կարծում եմ՝ տարբերությունն ակնհայտ է։

Օգտագործողը միշտ էլ իրավունք ունի ասելու իր կարծիքը ու նաև որոշում ընդունելու օգտվի պրոդուկտից թէ ոչ:
Այո, իհարկե, օգտագործողը միշտ էլ կարող է իր կարծիքն արտահայտել ապրանքի մասին, ինչպես նաև որոշել՝ օգտվել դրանից, թե ոչ, պարզապես հարցն այն է, որ եթե օգտագործողը տվյալ ապրանքից օգտվելու ձևերին լիարժեք կերպով չի տիրապետում, բնական է, որ նա չի կարող օբյեկտիվորեն գնահատել տվյալ ապրանքի որակն ու հնարավորությունները։ ;) Սա էր ասածս։

ըշտը
19.07.2008, 15:09
Մի անգամ Մխիթարեան վարդապետներից մեկից լսեցի, որ ներկայ արեւելահայերէնում սխալ են արտասանում ի՞նչպէս, ո՞րպէս, ո՞րչափ, ի՞նչչափ, ո՞րքան, ի՞նչքան, ա՛յսպէս, ա՛յդպէս, ա՛յնպէս, ա՛յսքան, ա՛յնքան, ա՛յդքան եւ այլ դերանուններ՝ շեշտը դնելով ոչ թէ առաջին, այլ երկրորդ վանկի ձայնաւորի վրայ: Ի՞նչ կարծիքներ ունէք սրա վերաբերեալ: Ինձ թւում է, որ ճիշտ է այդ միտքը, քանի որ հարցական դերանունների մէջ հարցը պարունակողը ոչ թէ պէս-ը կամ քան-ն են, այլ՝ ինչ-ը եւ որ-ը: Չէք ասի չէ՝ ինչ ձեւո՞վ, այլ ի՞նչ ձեւով, նոյնպէս եւ ի՞նչպէս, ո՞րպէս: Միւսին յստակ բացատրութիւն չեմ կարող տալ, բայց տրամաբանօրէն...:think

Rammstein
20.07.2008, 16:18
Մի անգամ Մխիթարեան վարդապետներից մեկից լսեցի, որ ներկայ արեւելահայերէնում սխալ են արտասանում ի՞նչպէս, ո՞րպէս, ո՞րչափ, ի՞նչչափ, ո՞րքան, ի՞նչքան, ա՛յսպէս, ա՛յդպէս, ա՛յնպէս, ա՛յսքան, ա՛յնքան, ա՛յդքան եւ այլ դերանուններ՝ շեշտը դնելով ոչ թէ առաջին, այլ երկրորդ վանկի ձայնաւորի վրայ: Ի՞նչ կարծիքներ ունէք սրա վերաբերեալ: Ինձ թւում է, որ ճիշտ է այդ միտքը, քանի որ հարցական դերանունների մէջ հարցը պարունակողը ոչ թէ պէս-ը կամ քան-ն են, այլ՝ ինչ-ը եւ որ-ը: Չէք ասի չէ՝ ինչ ձեւո՞վ, այլ ի՞նչ ձեւով, նոյնպէս եւ ի՞նչպէս, ո՞րպէս: Միւսին յստակ բացատրութիւն չեմ կարող տալ, բայց տրամաբանօրէն...:think

Մեր ներկայիս հայերենում շեշտը, հարցականը, բացականչականը դնում են բառի վերջին վանկի վրա։ Չգիտեմ նախկինում ոնց են դրել, բայց հիմա այդպես ա։:ok
Լեզուն միշտ էլ փոփոխությունների ա ենթարկվում, ու դա բնական ա։ Երեւի գոյություն չունի լեզու, որ անփոփոխ մնացած լինի։

Բարեկամ
20.07.2008, 16:30
Կներես, բայց ստիպված եմ ասել, որ Սխալ ես հասկացել իմ ճաշակը :)
ես մեջբերեցի, որպեսզի հասկանալ տալի, որ ամեն բառի պետք չի գերադրական /այդպես է չէ՞ կոչվում/ աստիճաններ ասել:
Տաղանդավորը տաղանդավոր է: էլ ի՞նչ իմանստ կա "ավելի տաղանդավոր", "շատ տաղանդավոր", կամ էլ "ԳԵՐտաղանդավոր" ասելու մեջ:
Դրանք իմաստային տեսակետից համարում եմ անիմաստ բառեր:
Տաղանդները չի կարելի համեմատել: Հետևաբար չի կարելի աստիճանակարգել:

Տաղանդավոր-ի հետ կապված համամիտ եմ: Կան բառեր, որոնք արդեն լիքն ու -գեր են այնքան, որ նման աստիճանակարգումը արժեզրկում է բառն ու նրա իմաստը:
… ու տվյալ բառի դեպքում, -գեր կամ -թեր աստիճանակրգում մտցնելը ավելի ճիշտ խոսում է դա անողի էմոցիոնալ վերաբերմունքի մասին, բայց միևնույնն է՝ արժեզրկում է:)

ars83
19.08.2008, 17:05
Հայտնի է, որ հայերենում որոշ դեպքերում ձայնավորը կամ երկբարբառը ենթարկվում է հնչյունափոխության, երբ կորցնում է շեշտը (օրինակ, երբ բառին կամ բառարմատին վերջածանց է ավելանում և շեշտը տեղափոխվում է վերջին վանկի ձայնավորի վրա՝ պատանի –» պատանիակ –» պատանյակ):

Որոշ դեպքերում շեշտափոխական հնչյունափոխության կանոններն ինձ անհասկանալի են։ Օրինակ՝
Բառամիջի փակ վանկի «է» հնչյունը սովորաբար հնչյունափոխվում է «ի»–ի՝ սեր –» սիրային, տեր –» տիրակալ, վերք –» վիրավոր,
սեզ –» սիզախոտ։

Հարց 1. Արդյո՞ք այս կանոնը վերաբերում է միայն միավանկ բառերին, կամ այն բարդ բառերին, որոնց վերջին բաղադրիչը միավանկ է (բաղեղ –» բաղեղածածկ, այլ ոչ՝ բաղիաղածածկ, ուղեղ –» ուղեղային, այլ ոչ՝ ուղիղային)։

Հարց 2. Ինչու՞ այս կանոնը չի գործում, օրինակ, հետևյալ դեպքերում՝
բերք –» բերքատու (այլ ոչ՝ բիրքատու), կեր –» կերակրել (այլ ոչ՝ կիրակրել)։

Rammstein
20.08.2008, 09:54
Հայտնի է, որ հայերենում որոշ դեպքերում ձայնավորը կամ երկբարբառը ենթարկվում է հնչյունափոխության, երբ կորցնում է շեշտը (օրինակ, երբ բառին կամ բառարմատին վերջածանց է ավելանում և շեշտը տեղափոխվում է վերջին վանկի ձայնավորի վրա՝ պատանի –» պատանիակ –» պատանյակ):

Որոշ դեպքերում շեշտափոխական հնչյունափոխության կանոններն ինձ անհասկանալի են։ Օրինակ՝
Բառամիջի փակ վանկի «է» հնչյունը սովորաբար հնչյունափոխվում է «ի»–ի՝ սեր –» սիրային, տեր –» տիրակալ, վերք –» վիրավոր,
սեզ –» սիզախոտ։

Հարց 1. Արդյո՞ք այս կանոնը վերաբերում է միայն միավանկ բառերին, կամ այն բարդ բառերին, որոնց վերջին բաղադրիչը միավանկ է (բաղեղ –» բաղեղածածկ, այլ ոչ՝ բաղիաղածածկ, ուղեղ –» ուղեղային, այլ ոչ՝ ուղիղային)։

Հարց 2. Ինչու՞ այս կանոնը չի գործում, օրինակ, հետևյալ դեպքերում՝
բերք –» բերքատու (այլ ոչ՝ բիրքատու), կեր –» կերակրել (այլ ոչ՝ կիրակրել)։

Դրա համար գոյություն ունի դասական ուղղագրություն, որին մեր ժողովրդի մեծ մասը, չգիտաս ինչու դեմ են: Այտեղ ամեն ինչ տրամաբանված է. կա օրինակ «սէր», որը դառնում է «սիրով», եւ կա «սեր» (կաթի), որը դառնում է «սերով»: Նույնկերպ մյուս բառերը. «տէր» - «տիրակալ», եւ այլն:

ars83
20.08.2008, 12:01
Դրա համար գոյություն ունի դասական ուղղագրություն, որին մեր ժողովրդի մեծ մասը, չգիտաս ինչու դեմ են: Այտեղ ամեն ինչ տրամաբանված է. կա օրինակ «սէր», որը դառնում է «սիրով», եւ կա «սեր» (կաթի), որը դառնում է «սերով»: Նույնկերպ մյուս բառերը. «տէր» - «տիրակալ», եւ այլն:

Բայց նույնիսկ դասական ուղղագրությունով գրելիս, եթե չեմ սխալվում «բէրք»–ը «բիրքատու» չի դառնում, ոչ էլ «բաղէղ»–ը՝ «բաղիղածածկ»։

Rammstein
20.08.2008, 14:33
Բայց նույնիսկ դասական ուղղագրությունով գրելիս, եթե չեմ սխալվում «բէրք»–ը «բիրքատու» չի դառնում, ոչ էլ «բաղէղ»–ը՝ «բաղիղածածկ»։

Ես լեզվաբան չեմ, առավել եւս դասական ուղղագրության մասնագետ չեմ: Բայց ես հստակ գիտեմ, որ ցանկացած նմանատիպ հարցի ավելի հեշտ է լուծում տալ դասական ուղղագրությամբ:

StrangeLittleGirl
20.08.2008, 22:09
Բայց նույնիսկ դասական ուղղագրությունով գրելիս, եթե չեմ սխալվում «բէրք»–ը «բիրքատու» չի դառնում, ոչ էլ «բաղէղ»–ը՝ «բաղիղածածկ»։
Նոր նայեցի բառարանում: Դասական ուղղագրությամբ ոչ թե բէրք է, այլ՝ բերք, ոչ թե բաղէղ է, այլ՝ բաղեղ:

Հուսով եմ՝ արդեն պարզ են հարցերիդ պատասխանները ;)

ars83
21.08.2008, 10:33
Նոր նայեցի բառարանում: Դասական ուղղագրությամբ ոչ թե բէրք է, այլ՝ բերք, ոչ թե բաղէղ է, այլ՝ բաղեղ:

Հուսով եմ՝ արդեն պարզ են հարցերիդ պատասխանները ;)

Այսինքն՝ դասական ուղղագրությամբ «ե», այլ ոչ «է» ունեցող փակ վանկերում «է» հնչյունը չի՞ հնչյունափոխվում «ի»–ի։

Rammstein
21.08.2008, 12:48
Նոր նայեցի բառարանում: Դասական ուղղագրությամբ ոչ թե բէրք է, այլ՝ բերք, ոչ թե բաղէղ է, այլ՝ բաղեղ:

Հուսով եմ՝ արդեն պարզ են հարցերիդ պատասխանները ;)

Ապրես:

Ավելացվել է 9 րոպե անց

Բայց նույնիսկ դասական ուղղագրությունով գրելիս, եթե չեմ սխալվում «բէրք»–ը «բիրքատու» չի դառնում, ոչ էլ «բաղէղ»–ը՝ «բաղիղածածկ»։

Փաստորեն, նախ հարցնենք «ինչի՞ ա երկինքը կարմիր» հետո պարզենք, որ երկինքը կապույտ է:;);)

ars83
21.08.2008, 14:53
Փաստորեն, նախ հարցնենք «ինչի՞ ա երկինքը կարմիր» հետո պարզենք, որ երկինքը կապույտ է:;);)
Ես իրոք ցանկանում եմ իմանալ, այլ ոչ թե գրել եմ գրելու համար։ Դուք իմ հարցի հստակ պատասխանը գիտե՞ք (մինչև հիմա էլ ոչ ոք չի ասել դեռ, արդյոք իմ վերջին գրածը իրոք համապատասխանում է քերականական կանոնի)։ Եթե այո, պատասխանեք, խնդրեմ, եթե ոչ՝ աղոտ հուշումներ պետք չեն։
Նախապես շնորհակալություն։

Rammstein
21.08.2008, 18:47
Ես իրոք ցանկանում եմ իմանալ, այլ ոչ թե գրել եմ գրելու համար։ Դուք իմ հարցի հստակ պատասխանը գիտե՞ք (մինչև հիմա էլ ոչ ոք չի ասել դեռ, արդյոք իմ վերջին գրածը իրոք համապատասխանում է քերականական կանոնի)։ Եթե այո, պատասխանեք, խնդրեմ, եթե ոչ՝ աղոտ հուշումներ պետք չեն։
Նախապես շնորհակալություն։

Դասական ուղղագրության մեջ եթե բառի «է» հնչյունը հոլովվելիս դառնում է «ի», ուրեմն այն գրվում է «է», իսկ եթե «է» հնչյունը մնում է անփոփոխ, ապա տառը «ե»-ն է::B
Իհարկե կլինեն բացառություններ, բայց անգիր չեմ հիշում::oy

nenesys
21.08.2008, 22:39
Ինչու են հայ լեզուն հնարողները(մեր պապերը) այդքան անտաղանդ ձևով հնարել. Պարզաբանեմ ՝ համեմատենք անգլերենի հետ՝ ունի 26 տառ ու դրանով հանդերձ արտահայտությունները շատ կարճ են և հարմար - իսկ հայերենը ունի 39 տառ իսկ արտահաձտությունները հրեշավոր ձևով երկար.

Rammstein
21.08.2008, 22:48
Ինչու են հայ լեզուն հնարողները(մեր պապերը) այդքան անտաղանդ ձևով հնարել. Պարզաբանեմ ՝ համեմատենք անգլերենի հետ՝ ունի 26 տառ ու դրանով հանդերձ արտահայտությունները շատ կարճ են և հարմար - իսկ հայերենը ունի 39 տառ իսկ արտահաձտությունները հրեշավոր ձևով երկար.

Պապերին խնդրում եմ չընդհանրացնել::P:P Ինձ դուր ա գալիս մեր լեզուն, քեզ դուր չի գալիս, գնա անգլերեն խոսա, եթե հայերենը էդքան անհարմար ա::angry:angry:angry

Հ.Գ. Անգլերենից զզվում եմ:[:[:[

ars83
22.08.2008, 15:33
Դասական ուղղագրության մեջ եթե բառի «է» հնչյունը հոլովվելիս դառնում է «ի», ուրեմն այն գրվում է «է», իսկ եթե «է» հնչյունը մնում է անփոփոխ, ապա տառը «ե»-ն է:
Ճիշտ այդպես, այսօր նայեցի գրաբարի ձեռնարկում։ Բայց այսպես փակ շղթա է ստացվում. ինչպե՞ս իմանանք, թե որ բառում է «է» հնչյունը հնչյունափոխվում, որ գրենք «է»։ :think

nenesys
22.08.2008, 18:04
գնա անգլերեն խոսա, եթե հայերենը էդքան անհարմար ա:[:[:[
Այ քեզ բան ,էս ֆորումա թէ ինչ, բոլորն առիթն չեն կորցնում մյուսին պասլատ անելու, ես չասացի թէ մի լեզուն գերադասում էմ մյուսից, պարզապես ասումեմ որ հայերենում կան կառուցվածքային սխալներ.

Rammstein
22.08.2008, 18:23
Ճիշտ այդպես, այսօր նայեցի գրաբարի ձեռնարկում։ Բայց այսպես փակ շղթա է ստացվում. ինչպե՞ս իմանանք, թե որ բառում է «է» հնչյունը հնչյունափոխվում, որ գրենք «է»։ :think

Ավելի կոնկրետ.
>Բառավերջում միշտ գրվում է «է» (րոպէ), նաեւ երբ բառը բարդանում է (թէեւ, քուէարկել)։
>Հետեւյալ բայական վերջավորություններում գրվում է «է». էի, էիր, էր, էինք, էիք, էին, էք։ Նաեւ որպես օժանդակ բայ. գրէի, լսէիք։
>Բառամիջում գրվում է «է», երբ «է» հնչյունը շեշտազրկվելիս դառնում է «ի» (շէ՛նք - շինարա՛ր)։
>Եթե ձայնավորից առաջ լսվող «է»-ն այդ ձայնավորի հետ վանկ չի կազմում (քրիստոնեայ - քրիստոնէական)։
>«Է» գրվում է, երբ «այ» հնչյունը դառնում է «է» (հայր - հէր, ծայր - ծէր)։

Rammstein
22.08.2008, 18:53
Այ քեզ բան ,էս ֆորումա թէ ինչ, բոլորն առիթն չեն կորցնում մյուսին պասլատ անելու, ես չասացի թէ մի լեզուն գերադասում էմ մյուսից, պարզապես ասումեմ որ հայերենում կան կառուցվածքային սխալներ.

Ես ընդամենը խորհուրդ եմ տալիս, որ անգլերեն խոսես, եթե հայերենը դուրդ չի գալիս։ Բայց մեր պապերի տաղանդին ինչի՞ ես կպնում։ Կհիմնավորե՞ս կառուցվածքային սխալների մասին գրածդ։ Մեր պապերը գրաբար են խոսել (գոնե սկզբում), կարա՞ս գրաբարում ինձ կառուցվածքային սխալ ասես։

nenesys
22.08.2008, 21:46
Ես ընդամենը խորհուրդ եմ տալիս, որ անգլերեն խոսես, եթե հայերենը դուրդ չի գալիս։ Բայց մեր պապերի տաղանդին ինչի՞ ես կպնում։ Կհիմնավորե՞ս կառուցվածքային սխալների մասին գրածդ։ Մեր պապերը գրաբար են խոսել (գոնե սկզբում), կարա՞ս գրաբարում ինձ կառուցվածքային սխալ ասես։
Պարզաբանեմ. կապ չունի գրաբարով , բառբառով թե ժամանակակից գրական հայերենով, բոլոր արտահայտությունները անակոնդայի պես երկար են.
Հասարակ օրինակով բացատրեմ թե ինչ կապ ունի տառերի քանակը բառերի երկարության հետ.
համեմատենք թվերի հետ, մենք բոլորս օգտագործում ենք առօրեական հաշվարկներում 10 ական հաշվարկման համակարգը որը բաղկացած է տաս հիմնական նիշերից(տառերից) և դա շատ

հարմար է. Բայց այժմ պատկերացրեք թե ինչ կլինե եթե մենք օգտագործեինք 2 ական թվերը. որինակ իմ ծննդյան տարեթիվը դրանով 11111000110 , հեչ հարմար չի չէ, իսկ

տասականով դա 1990 է վորը ավելի կարճ է , հիշվող , պարզ և հասկանալի. իսկ երկարության տարբերության պատճառը դա 10ականում նիշերի ավելի շատ լինելն է (թվերի մեջ

տարբերություն է ստեղծվում նիշերի միջոցով ոչ թե երկարությամբ). նմանապես և լեզուները. Անգլերենը իր տառերից վերցնում է ամեն ինչ(երկարությանը զոռ չի տալիս ինչով և

հարմարություն է ստեղծում) իակ հայերենը ունենալով 13 տառ ավել ոպտիմալ չի օգտագործում դրանք(որը անտրամաբանական է (ցանկացած ռեսուրս պետք է տեղին օգտագործել)) .

չմտածեք թե այս ամենը պարզապես հայերենը փնովելու համար եմ ասում այլ ուզում եմ կոչ անել մեր լեզվաբաններին գոնե հետագայում նոր(ինֆորմացիոն և այլ ոլորտներում հատկապես)

բառերը կամ առանց բռի թարգմանելու(նկատի ունեմ ասենք մի նոր գյուտ են արել մի երկրում և այդ սարքին մի նոր անուն հորինել իսկ մերոնք բռնում են ու էտ սարքի ցելի

ինստրուկցիան միացնում են և սարքում բառ ասելով թե թարգմանեցինք շատ գրագետ) ստեղծեն նոր բառեր , կամ գոնե 5 արմատանոց բառեր չստեղծեն.

Rammstein
23.08.2008, 18:21
Պարզաբանեմ......

Բառերի երկարությունը կապ չունի լեզվի «որակի» հետ։ Օրինակ գերմաներենում կան էնքան երկար բառեր, որ երեւի ոչ մի ուրիշ լեզվում չկա։ Օրինակ` Ladungsträgerdichteverteilung` նշանակում է լիցքակիրների կոնցենտրացիայի որոշում։ Իրանք մի քանի բառ իրար են միացնում, ու ստացվում ա տենց երրկար բառ, բայց եթե թարգմանես ցանկացած լեզվով, դա հիմնականում մի քանի բառ կդառնա։
Էդ մարդկանց տենց ա հարմար, տենց են գրում։
Ի դեպ ես գերմաներենը համարում եմ հայերենին հավասար լավագույն լեզուն։

Ձայնալար
23.08.2008, 18:40
Ինչու են հայ լեզուն հնարողները(մեր պապերը) այդքան անտաղանդ ձևով հնարել. Պարզաբանեմ ՝ համեմատենք անգլերենի հետ՝ ունի 26 տառ ու դրանով հանդերձ արտահայտությունները շատ կարճ են և հարմար - իսկ հայերենը ունի 39 տառ իսկ արտահաձտությունները հրեշավոր ձևով երկար.

Սկսենք նրանից, որ լեզուն հեղինակ (հնարողներ :D) չունի: Տառերի քանակը եթե փորձեիր կապել բառերի երկարության հետ, կփորձեի ինչ-որ տրամաբանություն գտնել, բայց ի՞նչ կապ ունի տառերի քանակը արտահայտությունների երկար կամ կարճ լինելու հետ :esim


Այ քեզ բան ,էս ֆորումա թէ ինչ, բոլորն առիթն չեն կորցնում մյուսին պասլատ անելու, ես չասացի թէ մի լեզուն գերադասում էմ մյուսից, պարզապես ասումեմ որ հայերենում կան կառուցվածքային սխալներ.

Այ էս մասը շատ հետաքրքիր ա հնչում՝ «կառուցվածքային սխալներ»: Տեսնես դա ի՞նչ է նշանակում:oy:


Պարզաբանեմ. կապ չունի գրաբարով , բառբառով թե ժամանակակից գրական հայերենով, բոլոր արտահայտությունները անակոնդայի պես երկար են.
Հասարակ օրինակով բացատրեմ թե ինչ կապ ունի տառերի քանակը բառերի երկարության հետ.
համեմատենք թվերի հետ, մենք բոլորս օգտագործում ենք առօրեական հաշվարկներում 10 ական հաշվարկման համակարգը որը բաղկացած է տաս հիմնական նիշերից(տառերից) և դա շատ

հարմար է. Բայց այժմ պատկերացրեք թե ինչ կլինե եթե մենք օգտագործեինք 2 ական թվերը. որինակ իմ ծննդյան տարեթիվը դրանով 11111000110 , հեչ հարմար չի չէ, իսկ

տասականով դա 1990 է վորը ավելի կարճ է , հիշվող , պարզ և հասկանալի. իսկ երկարության տարբերության պատճառը դա 10ականում նիշերի ավելի շատ լինելն է (թվերի մեջ

տարբերություն է ստեղծվում նիշերի միջոցով ոչ թե երկարությամբ). նմանապես և լեզուները. Անգլերենը իր տառերից վերցնում է ամեն ինչ(երկարությանը զոռ չի տալիս ինչով և

հարմարություն է ստեղծում) իակ հայերենը ունենալով 13 տառ ավել ոպտիմալ չի օգտագործում դրանք(որը անտրամաբանական է (ցանկացած ռեսուրս պետք է տեղին օգտագործել)) .

չմտածեք թե այս ամենը պարզապես հայերենը փնովելու համար եմ ասում այլ ուզում եմ կոչ անել մեր լեզվաբաններին գոնե հետագայում նոր(ինֆորմացիոն և այլ ոլորտներում հատկապես)

բառերը կամ առանց բռի թարգմանելու(նկատի ունեմ ասենք մի նոր գյուտ են արել մի երկրում և այդ սարքին մի նոր անուն հորինել իսկ մերոնք բռնում են ու էտ սարքի ցելի

ինստրուկցիան միացնում են և սարքում բառ ասելով թե թարգմանեցինք շատ գրագետ) ստեղծեն նոր բառեր , կամ գոնե 5 արմատանոց բառեր չստեղծեն.

Ահա, այստեղ արդեն արտահայտություններից անցանք բառերին, սակայն կարծես թե խոսքը նոր՝ այսպես ասած հորինովի բառերի մասին է ( հատակապատաարանքայինտափակափայտի սերիաից ) : Այս դեպքում, սակայն անհասկանալի է, թե տառերի քանակը ինչպես է խանգարում տերմնինների թարգմանությունը, և առավելևս անհասկանալի է, թե մեր խեղճ պապերը ինչ մեղք ունեն այս ամբողջ պատմության մեջ :D Չեմ կարող չնկատել նաև, որ երկուական և տասական համակարգերի քո բերած համեմատությունը, եթե ընդունենք որպես կոռեկտ մոդել, ապա այն ճիշտ հակառակի մասին է խոսում՝ քիչ՝ միայն 0 և 1 նիշերով (տառերով) թվերը երկար են և անհարմար, իսկ շատ նիշերով (0-9) թվերը՝ կարճ և հարմար: Հիմա մեր այբուբենի տառերը (նիշերը) շատ են. հետևությունները թողնում եմ քեզ …

:)

nenesys
23.08.2008, 20:39
Պահո.....:angry
Էս միթե ես չինարենեմ գրել. օրինակումս չէի ասում թե անգլերենը 2 ականի նման երկարա այլ ասումէի վոր չնայած հայերենը ունի 10ականի հնարավորությունները բայց նա միևնույն է չի օգտագործում դրանք(պատկերացրեք որ 10ականով էլ 1990 թիվը լիներ ասենք 5454217487545 ում կդզեր սիմվոլների նման անիմաստ վատնումը). Իակ եթե միևնույն է չեք հասկանում թե ինչ կապ կա տառերի քանակի և բառերի երկարության մեջ ավելի պարզ բացատրեմ(չնայած մաթեմից գլուխ հանող մարդը ՑԱՆԿՈՒԹՅԱՆ դեպքում լավել կհասկանար) . պատկերացրեք թե մի լեզու ունի ընդհամենը 2՝ ա , բ տառ բայց ունի 10000 բառ, ու մոտավորապես պատկերացրեք թե բառարանում նրա բառերը վոնց կլինեին(անպայման չի բառարանում պարզապես էտ դեպքում հերթականությունը նման կլինի(իրականում ուրիշ կլինի բայց նայած որ բառարանային սիստեմով) կլինի)
1 բառը: ա
2 բառը: բ
3 բառը: աա
4 բառը: աբ
5 բառը: բա
6 բառը: բբ
7 բառը: աաա
......
500 բառ: աաբաբբբաբբաբբբաաբ(սա ճշգրիտ չէ այլ պարզապես օրինակ(հավես չկար դա հաշվելու համար ծրագիր գրեի))
......
Հը հիմա գոնե երևումա թե վոնցա տառերի քչությունը ստիպում բառերին երկարել. իսկ հայերենը ունի հնարավորություն կարճ և գեղեցիկ բառեր ունենալու.
Ինչ վերաբերումա Հայերենի ու գերմաներենի աշխարում առաջին տեղ զբաղեցնելու մասին դա պարզապես ԱՊՍՈՒՐԴ Է(10 րոպե ծիծաղացել եմ կարդալուց) . էտ ինչովա հայերենը լավագույնը հը էն որ ռուսերենը հայերենից ավելի հարուստ լեզուա ետ փաստա(ռուսերեն կատարյալ չտիրապետողներին կխնդրեմ չհակասել) . անգլերենից ու ռուսերենից որ բառերը երկար են էտ էլ ա փաստ(դրանում ինքս եմ համոզվել մոտորոլաս թարգմանելուց, ասեմ որ 7740 արտահայտության մեջ երևի 3% էր որ հայերենը ավելի կարճ էր դուրս գալիս, էլ չեմ ասում որ շատ բառերի թարգմանությունը անգամ չեմ էլ գտել ոչ մի բառարանում(իսկ դրանք չատն էին(բառարանները)) կամ էլ գտել եմ բայց ընդհանրապես ուրիշ իմաստ էին արտահայտում):
էսքանը մենակ էն դեպքում երբ ես միայն անգլերեն ու ռուսերենը գիտեմ օտար լեզուներից , բա ինչ կպատահեր եթե համեմատեինք մյուս լեզուների հետ. տենց լավ չեր մեկել ասեիք թե չինարենն ա ամենալավ լեզուն. իսկ ինչ վերաբերումա գերմաներենի երկար բառերին ինչպես և չատ լավ նչեցիք նրանք երկար իմաստ են արտահայտում ,իսկ օրինակ մեր հատակապատա.... բառը պարունակում է մի պարզ "պլենդուզ" իմաստը, ու սա ոչմիայն վերաբերում ա նոր բառերին այլև շատ ու շատ հներին. իսկ եթե էսքանից հետոել ասածս չեք հասկանում ուրեմն պատճառը ձեր մեջ փնտրեք կամել փորձեք մեկ անգամ ևս կարդալ ավելի ուշադիր այլ ոչ տե միանգամից փորձեք "դեմքիս թռնել".
Հուսով եմ Ակումբում կգտնվի գոնե մեկը որ կպատասխանի առանց սկսելու հետևյալ կերպ՝ ՀԱ ԲԱՅՑ ԷՏ ԻՆՉ ԿԱՊ ՈՒՆԻ :angry

Ուլուանա
23.08.2008, 22:30
Տեսնում եմ՝ կրքերն ինչ–որ շատ բորբոքվեցին առանց լուրջ պատճառի... :bad
nenesys, նախ կոչ եմ անում դուրս գալ կատաղությունից կարմրատակած (:angry) վիճակից... Այստեղ կարծես ոչ ոք քեզ չի վիրավորել, ընդամենը քո կարծիքին հակառակ կարծիքներ են արտահայտվել, ու նույնիսկ եթե համարում ես, որ դրանք սխալ են ու անհիմն, միևնույն է, դա այսպես բորբոքվելու պատճառ չէ։

Ինչ վերաբերումա Հայերենի ու գերմաներենի աշխարում առաջին տեղ զբաղեցնելու մասին դա պարզապես ԱՊՍՈՒՐԴ Է(10 րոպե ծիծաղացել եմ կարդալուց) . էտ ինչովա հայերենը լավագույնը հը
Նախ Rammstein–ը չի գրել, որ հայերենն ու գերմաներենն աշխարհում առաջին տեղն են զբաղեցնում, նա պարզապես գրել է, որ ինքն այդ լեզուները համարում է լավագույնը (ենթադրաբար՝ իր իմացած լեզուների շրջանակներում), իսկ պնդելու համար, որ դա աբսուրդ է, դու ինքդ պիտի որ բավական լավ տիրապետեիր գոնե այդ լեզուներին, բայց, ենթադրում եմ, որ գերմաներենին չես տիրապետում, իսկ հայերենին տիրապետելուդ աստիճանը պարզ երևում է գրառումներիցդ, մասնավորապես դրանցում տեղ գտած ուղղագրական, կետադրական և բազմաթիվ այլ լեզվական սխալների առատությունից։ Այնպես որ նմանատիպ լեզվական բանավեճի մեջ մտնողը պետք է գոնե բավարար չափով գրագետ արտահայտվի այն լեզվով, որով և որի մասին բանավիճում է։

էն որ ռուսերենը հայերենից ավելի հարուստ լեզուա ետ փաստա (ռուսերեն կատարյալ չտիրապետողներին կխնդրեմ չհակասել) .
Շատ հետաքրքիր կլիներ իմանալ, թե որտեղ ու ինչպես ես տեղեկացել վերոնշյալ անհերքելի փաստի մասին, քանի որ ինքս, լեզվաբան լինելով, առաջին անգամ եմ լսում նման բան։ :think Ռուսերենին կատարյալ չեմ տիրապետում, բայց, իմ կարծիքով, բավականաչափ տիրապետում եմ այդ լեզվի մասին խոսելու համար։ Բացի դրանից, քանի որ ինքդ ոչ միայն կատարյալ չես տիրապետում հայերենին, այլև հեռու ես այդ վիճակից, ապա նույն սկզբունքով արդարացիորեն իրավունք չունես համեմատության մեջ դնելու և այդպիսով ճիշտ գնահատելու ռուսերենի ու հայերենի հարստությունը։

Հայկօ
24.08.2008, 03:25
Ամո՛թ ա: Դրած տառերն ու եսիմինչերն եք հաշվում ու որոշում, թե որ լեզուն ա ավելի լավը: nenesys, գնա հավայերեն սովորիր, ընդամենը 12 տառ ունի:
Գրառումների որոշ հեղինակներ, թերևս, բնավ գաղափար չունեն, թե ճկուն շարադասությունը քարացածից ինչով է լավ, թե հոլովական համակարգն ինչ առավելություններ է ընձեռում... Բառակազմական հնարավորությունների մասին էլ չեմ էլ խոսում:

Հ.Գ. Տպավորություն է ստեղծվում, որ ոմանց համար լեզուն ոչ թե հաղորդակցման միջոց է, այլ ուտելիքը ներս բրթելու բութ գործիք:

Rammstein
24.08.2008, 10:01
էտ ինչովա հայերենը լավագույնը հը էն որ ռուսերենը հայերենից ավելի հարուստ լեզուա ետ փաստա(ռուսերեն կատարյալ չտիրապետողներին կխնդրեմ չհակասել)

Ռուսերենն ա հարո՞ւստ :lol ։ Ընդամենը 2 հատ բառ ունեն, մնացածը սրա-նրանից են վերցրել... «տրանսլիտ արել»։
Անգլերենն էլ հիմնականում գերմաներենից ա առաջացել։



դրանում ինքս եմ համոզվել մոտորոլաս թարգմանելուց, ասեմ որ 7740 արտահայտության մեջ երևի 3% էր որ հայերենը ավելի կարճ էր դուրս գալիս, էլ չեմ ասում որ շատ բառերի թարգմանությունը անգամ չեմ էլ գտել ոչ մի բառարանում(իսկ դրանք չատն էին(բառարանները)) կամ էլ գտել եմ բայց ընդհանրապես ուրիշ իմաստ էին արտահայտում):

Իսկ անպայնա՞ն էր բառարանով արվեր։ Կարայիր ինքդ էլ բառեր հորինեիր, կամ հարմարացնեիր։ Օրինակ Windows-ի մեջ որ կա Icon տերմինը, հիմա էդ պետք ա թարգմանել «սրբապատկե՞ր»։
Կամ ասենք «desktpo»-ը անպայմա՞ն է թարգմանել «գրասեղան»։ Ամերիկացիները նմանացրել են գրասեղանի ու տենց են անունը դրել, մենք էլ կարող ա ուրիշ բանի նմանացնենք ու անունը տենց դնենք։ Կարելի ա նենց անուններ դնել, որ հեչ կապ չունի գրասեղանի հետ, բայց ավելի լավ իմաստը արտահայտի։



իսկ օրինակ մեր հատակապատա.... բառը պարունակում է մի պարզ "պլենդուզ" իմաստը, ու սա ոչմիայն վերաբերում ա նոր բառերին այլև շատ ու շատ հներին.

Քո ասած «պլենդուզը» (ավելի ճիշտ «պլինտուս») հայերեն հնչում ա շատ կարճ` «շրիշակ» (1 տառով ավելի կարճ)։

Ձայնալար
25.08.2008, 19:27
Պահո.....:angry
Էս միթե ես չինարենեմ գրել. օրինակումս չէի ասում թե անգլերենը 2 ականի նման երկարա այլ ասումէի վոր չնայած հայերենը ունի 10ականի հնարավորությունները բայց նա միևնույն է չի օգտագործում դրանք(պատկերացրեք որ 10ականով էլ 1990 թիվը լիներ ասենք 5454217487545 ում կդզեր սիմվոլների նման անիմաստ վատնումը).


Լավ, լավ մի ջղայնացի, էն բերածդ օրինակը իսկապես միքիչ սխալ էի մեկնաբանել: Ընդունում եմ սխալս և խորապես զղջում :)


Իակ եթե միևնույն է չեք հասկանում թե ինչ կապ կա տառերի քանակի և բառերի երկարության մեջ ավելի պարզ բացատրեմ(չնայած մաթեմից գլուխ հանող մարդը ՑԱՆԿՈՒԹՅԱՆ դեպքում լավել կհասկանար) . պատկերացրեք թե մի լեզու ունի ընդհամենը 2՝ ա , բ տառ բայց ունի 10000 բառ, ու մոտավորապես պատկերացրեք թե բառարանում նրա բառերը վոնց կլինեին(անպայման չի բառարանում պարզապես էտ դեպքում հերթականությունը նման կլինի(իրականում ուրիշ կլինի բայց նայած որ բառարանային սիստեմով) կլինի)
1 բառը: ա
2 բառը: բ
3 բառը: աա
4 բառը: աբ
5 բառը: բա
6 բառը: բբ
7 բառը: աաա
......
500 բառ: աաբաբբբաբբաբբբաաբ(սա ճշգրիտ չէ այլ պարզապես օրինակ(հավես չկար դա հաշվելու համար ծրագիր գրեի))
......
Հը հիմա գոնե երևումա թե վոնցա տառերի քչությունը ստիպում բառերին երկարել. իսկ հայերենը ունի հնարավորություն կարճ և գեղեցիկ բառեր ունենալու.

Լավ, կոմբինատորիկայից 5 ես ստանում, իսկ ինչու՞ ես կարծում, որ լեզուն նման կերպ է զարգանում: nenesys ջան, սկզբում լեզուն է ստեղծվում, հետո նոր տառերը: Ոչ թե լեզուն է հարմարվում տառերի քանակին, այլ այբուբենն են փորձում առավելագույնս հարմարեցնել արդեն իսկ գոյություն ունեցող և բանավոր խոսքում օգտագործվող լեզվին:



Ինչ վերաբերումա Հայերենի ու գերմաներենի աշխարում առաջին տեղ զբաղեցնելու մասին դա պարզապես ԱՊՍՈՒՐԴ Է(10 րոպե ծիծաղացել եմ կարդալուց) . էտ ինչովա հայերենը լավագույնը հը էն որ ռուսերենը հայերենից ավելի հարուստ լեզուա ետ փաստա(ռուսերեն կատարյալ չտիրապետողներին կխնդրեմ չհակասել) . անգլերենից ու ռուսերենից որ բառերը երկար են էտ էլ ա փաստ(դրանում ինքս եմ համոզվել մոտորոլաս թարգմանելուց, ասեմ որ 7740 արտահայտության մեջ երևի 3% էր որ հայերենը ավելի կարճ էր դուրս գալիս, էլ չեմ ասում որ շատ բառերի թարգմանությունը անգամ չեմ էլ գտել ոչ մի բառարանում(իսկ դրանք չատն էին(բառարանները)) կամ էլ գտել եմ բայց ընդհանրապես ուրիշ իմաստ էին արտահայտում):
էսքանը մենակ էն դեպքում երբ ես միայն անգլերեն ու ռուսերենը գիտեմ օտար լեզուներից , բա ինչ կպատահեր եթե համեմատեինք մյուս լեզուների հետ. տենց լավ չեր մեկել ասեիք թե չինարենն ա ամենալավ լեզուն. իսկ ինչ վերաբերումա գերմաներենի երկար բառերին ինչպես և չատ լավ նչեցիք նրանք երկար իմաստ են արտահայտում ,իսկ օրինակ մեր հատակապատա.... բառը պարունակում է մի պարզ "պլենդուզ" իմաստը, ու սա ոչմիայն վերաբերում ա նոր բառերին այլև շատ ու շատ հներին. իսկ եթե էսքանից հետոել ասածս չեք հասկանում ուրեմն պատճառը ձեր մեջ փնտրեք կամել փորձեք մեկ անգամ ևս կարդալ ավելի ուշադիր այլ ոչ տե միանգամից փորձեք "դեմքիս թռնել".
Հուսով եմ Ակումբում կգտնվի գոնե մեկը որ կպատասխանի առանց սկսելու հետևյալ կերպ՝ ՀԱ ԲԱՅՑ ԷՏ ԻՆՉ ԿԱՊ ՈՒՆԻ :angry

Վերջը չհասկացա ի՞նչն ա քեզ բերել էն մտքին, որ հայերենում բառերը երկար են՝ միայն մոտորոլան թարգմանե՞լը (ի դեպ ճի՞շտ եմ հասկացել որ հեռախոսի մենյուն ես թարգմանել), թե՞ ասենք վերցրել ես 10 000 ական բառ ամեն լեզվից և հաշվել ես տառերի միջին քանակը յուրաքանչյուր լեզվի համար: Հավելեմ նաև, որ տերմինների թարգմանությունը իսկապես շատ դեպքերում անհաջող է, բայց դա կապ չունի մայր լեզվի հետ: Դա պարզապես անհաջող թարգմանություն է ;)

Հայկօ
25.08.2008, 20:15
Մաշտոցն իր այբուբենը ստեղծել է ՄԵԿ ՀՆՉՅՈՒՆ՝ ՄԵԿ ՏԱՌ սկզբունքով, այսինքն՝ ին ժամանակվա գրաբարում գոյություն ունեցող յուրաքանչյուր հնչյունի համար էդ մարդը հորինել է մեկ տառապատկեր: Եթե հայերենը անգլերենից շատ տառ ունի, էդ նշանակում է, որ հայերենի հնչյունային համակարգը անգլերենինից հարուստ է և ոչ թե՝ որ հայերն իրենց բաժին ընկած տառերն իռացիոնալ են օգտագործում: Ի դեպ՝ իռացիոնալության մասին. անգլերենում` th, eau, ea, gn, sh, ֆրանսերենում՝ նույն eau, ch, ai, ou, իտալերենում՝ ch, գերմաներենում՝ tsch և այլ տառախամբերը սովորաբար կամ միշտ կարդացվում են որպես մեկ հնչյուն, և այս ցուցակը կարելի է երկար շարունակել. իսկ հայերենում շա՞տ են այն հնչյունները, որոնց մեկից ավելի տառ է համապատասխանում: Ընդ որում՝ հայերենն իր զարգացման ընթացքում մշտապես ձգտել է պահպանել վերոհիշյալ ճիշտ սկզբունքը (դասական ուղղագրության անցնելու բոլոր կողմնակիցներին համեստաբար խնդրում ենք սա ականջներին օղ անել), ի տարբերություն վերոհիշյալ լեզուների: Նույն լատիներենը, որն այսօր համարվում է դասական լեզու, իր դասական (ոչ վուլգար) ժամանակաշրջանում եղել է հայերենին շատ մոտ լեզու:

StrangeLittleGirl
25.08.2008, 20:17
Չէ՛, որ հայերենում բառերը շատ ավելի երկար են, դա փաստ է. երեք տարի է, ինչ թարգմանություններով եմ զբաղվում: Նկատել եմ, որ 7-8 տող անգլերենը 9-10 տող հայերեն է դառնում: Մի անգամ էլ գիտական աշխատանք գրելիս տեքստը ռուսերեն էր, սակայն տեքստի մեջ սահմանափակում էր դրած: Ղեկավարս ռուսերեն տեքստն այնքան կրճատեց, որ հայերեն թարգմանելիս չգերազանցենք նշված տառերի քանակը: Բայց երբևէ մտքովս չի անցնել բողոքել դրանից: :think

Ձայնալար
25.08.2008, 20:25
Չէ՛, որ հայերենում բառերը շատ ավելի երկար են, դա փաստ է. երեք տարի է, ինչ թարգմանություններով եմ զբաղվում: Նկատել եմ, որ 7-8 տող անգլերենը 9-10 տող հայերեն է դառնում: Մի անգամ էլ գիտական աշխատանք գրելիս տեքստը ռուսերեն էր, սակայն տեքստի մեջ սահմանափակում էր դրած: Ղեկավարս ռուսերեն տեքստն այնքան կրճատեց, որ հայերեն թարգմանելիս չգերազանցենք նշված տառերի քանակը: Բայց երբևէ մտքովս չի անցնել բողոքել դրանից: :think

Էհ ես էլ եմ դրա հետ շատ բախվել, բայց դա կրկին տերմինների ու մասնագիտական լեզվի առանձնահատկությունն է: Օրինակ, իմ մասնագիտությամբ կամ դրան մոտ՝ մի խոսքով անգլերեն տեխնիկական տեքստերում ահավոր շատ է «տեխնիկական ժարգոնը»՝ այսինքն իրանք դա այդպես են անվանում, թեկուզ և դա այնքան էլ տրամաբանակա ու կոռեկտ չէ այդպես անվանել, բայց մարդիկ տենց են գրում ու իրար հասկանում են: Դա եթե նույն կերպ հայերեն թարգմանենք լրիվ այլ իմաստ կստացվի, ստիպված ենք լինում առավել ճշգրիտ բնորոշում տալ, ինչն էլ բերում է նախադասությունների երկարացման: Ընդ որում, հատուկ ուզում եմ նշել, որ, համենայնդեպս ինձ հանդիպած դեպքերում, ոչ թե բառերն են երկար, այլ բառերի քանակն է մեծ:

StrangeLittleGirl
25.08.2008, 20:30
Ընդ որում, հատուկ ուզում եմ նշել, որ, համենայնդեպս ինձ հանդիպած դեպքերում, ոչ թե բառերն են երկար, այլ բառերի քանակն է մեծ:
Ճիշտ է: :) Երկուսն իրար հետ: Մի օրինակ բերեմ. immune to pain-ը երեկ թարգմանել եմ ցավի հանդեպ անզգա:

Ձայնալար
25.08.2008, 20:32
Ճիշտ է: :) Երկուսն իրար հետ: Մի օրինակ բերեմ. immune to pain-ը երեկ թարգմանել եմ ցավի հանդեպ անզգա:

Դու էլ թարգմանեիր անցավազգա :D

StrangeLittleGirl
25.08.2008, 20:34
Դու էլ թարգմանեիր անցավազգա
Տենց բառ կարդալուց արդեն համաձայն կլինեի մեր հարգելի բողոքողի հետ :D
Համ էլ էս հայերեն ա, գերմաներեն չի :angry

Հայկօ
25.08.2008, 20:41
Միանշանակ համաձայն եմ, որ հայերենն ավելի երկար լեզու է, քան, ասենք, անգլերենը կամ ֆրանսերենը (թարգմանչի մանագիտությամբ աշխատելու 6 տարվա փորձ ունեմ)՝ մոտ 25-30 տոկոսով, ոչ ավել: Սակայն մի բան է պարզապես փաստն արձանագրելը, լրիվ ուրիշ բան՝ փորձել թվերով ապացուցել, որ հայերենը վատ լեզու է՝ զուգահեռաբար գերազանցելով տառասխալների ու քերականական բլթոցների բոլոր թույլատրելի սահմանները: Չեմ կարծում, որ եթե Աբու-Լալա Մահարին, ասենք, 100-ի փոխարեն 70 էջ լիներ, հազար անգամ լավը կլիներ: Ինչպես և չեմ կարծում, որ Էլիոտի ու Պրեվերի միակ առավերությունը հակիրճությունն է:

Ուլուանա
25.08.2008, 21:41
Էհ ես էլ եմ դրա հետ շատ բախվել, բայց դա կրկին տերմինների ու մասնագիտական լեզվի առանձնահատկությունն է:
Չեմ կարծում, թե հենց տերմինների դեպքում է այդպես։ Վերցրու ցանկացած օտարալեզու գեղարվեստական գիրք և դրա հայերեն թարգմանությունը, կտեսնես, որ հայերենն ակնհայտորեն ավելի երկար է։ ;)

Ձայնալար
26.08.2008, 09:40
Չեմ կարծում, թե հենց տերմինների դեպքում է այդպես։ Վերցրու ցանկացած օտարալեզու գեղարվեստական գիրք և դրա հայերեն թարգմանությունը, կտեսնես, որ հայերենն ակնհայտորեն ավելի երկար է։ ;)

Չեմ, վիճում, քանի որ տենց բաներ չեմ արել :) Իսկ, երբ հակառակ ուղղությամբ եք թարգմանում, կարճանու՞մ է նույն չափով :8

StrangeLittleGirl
26.08.2008, 09:42
Իսկ, երբ հակառակ ուղղությամբ եք թարգմանում, կարճանու՞մ է նույն չափով
Հա :D
Չնայած հակառակ ուղղությամբ թարգմանելու փորձառությունս շատ մեծ չէ, բայց նկատել եմ, որ փոքրացել է:

Հայկօ
26.08.2008, 11:47
Հա, հաստատ փոքրանում է:
Բառերի երկարության մասին. երբևէ փոձե՞լ եք ֆիլմ թարգմանել: Բացարձակապես անհնար է ճիշտ ու համարժեք թարգմանությունը տեղավորել այն ժամանակահատվածում, երբ դերասանը բացում-փակում է բերանը: Ստիպված սցենարը նորից ես գրում...

nenesys
26.08.2008, 20:45
Հը ժողովուրդ ոնց որ մանրից համաձայնվում եք ինձ հետ հա:B. բայց ևվս մեկ անգամ նշեմ որ ես այդ փաստը չեմ համարում հայերենը վատ լեզու կոչելու առիթ(անթերի բան չկա) . իսկ այն պահով որ ասում եմ թե ռուսերենը հայերենից հարուստա որոշել եմ նման թեմա բացել "հայերեն vs ռուսերեն" որում ոչ թե պարզապես խառը կքննարկենք դրանց հարստությունները այլ հստակ կանոններով կփորձենք մի մրցում կազմակերպել որի որոշ ռաունդներից հետո կվորոշենք և հաղթողին.

Ռուֆուս
26.08.2008, 21:00
Հը ժողովուրդ ոնց որ մանրից համաձայնվում եք ինձ հետ հա:B. բայց ևվս մեկ անգամ նշեմ որ ես այդ փաստը չեմ համարում հայերենը վատ լեզու կոչելու առիթ(անթերի բան չկա) . իսկ այն պահով որ ասում եմ թե ռուսերենը հայերենից հարուստա որոշել եմ նման թեմա բացել "հայերեն vs ռուսերեն" որում ոչ թե պարզապես խառը կքննարկենք դրանց հարստությունները այլ հստակ կանոններով կփորձենք մի մրցում կազմակերպել որի որոշ ռաունդներից հետո կվորոշենք և հաղթողին.

անիմաստ թեմա է լինելու: Լեզուների մեջ չեն կարող լինել "հաղթողներ" ու "պարտվողներ", եթե լեզուն կարողանում է կատարել հասարակության կողմից պահանջվող գործառույթները, արդեն իսկ "հաղթած" լեզու է:

Հայկօ
26.08.2008, 21:04
Բնավ, երբեք չեմ համաձայնվում քեզ հետ այս հարցում, ոչ մանդրից, ոչ էլ բիրիք: Իսկ «ռուսերենը հայերենից լավն ա» պնդումը համարում եմ «պապաս քո պապայից ուժեղ ա» մանկական միամտության նման մի բան: Ինչ վերաբերում է «հայերեն vs. ռուսերեն» խաղին, ապա ասեմ, որ նման խաղ արդեն վաղուց հորինել են խելոք ձաձաները, և այն կոչվում է «համեմատական լեզվաբանություն» և «լեզուների տիպաբանություն»: Ի դեպ, ինձ խիստ հետաքրքրեց, թե ինչպե՞ս, ինչ հարցերով և կանոններով է ընթանալու քո հիշատակած խաղը:

Ավելացվել է 2 րոպե անց
Լեզուն կիրառելու հմտություն էլ է պետք ունենալ: nenesys, ես քո ռուսերենը չեմ լսել և չեմ կարող գնահատել, բայց հայերենդ կարդալիս տպավորություն է ստեղծվում, թե փորձում ես մանրադիտակով մեխ մեխել:

nenesys
26.08.2008, 23:34
Բնավ, երբեք չեմ համաձայնվում քեզ հետ այս հարցում, ոչ մանդրից, ոչ էլ բիրիք: Իսկ «ռուսերենը հայերենից լավն ա» պնդումը համարում եմ «պապաս քո պապայից ուժեղ ա» մանկական միամտության նման մի բան: Ինչ վերաբերում է «հայերեն vs. ռուսերեն» խաղին, ապա ասեմ, որ նման խաղ արդեն վաղուց հորինել են խելոք ձաձաները, և այն կոչվում է «համեմատական լեզվաբանություն» և «լեզուների տիպաբանություն»: Ի դեպ, ինձ խիստ հետաքրքրեց, թե ինչպե՞ս, ինչ հարցերով և կանոններով է ընթանալու քո հիշատակած խաղը:

Ավելացվել է 2 րոպե անց
Լեզուն կիրառելու հմտություն էլ է պետք ունենալ: nenesys, ես քո ռուսերենը չեմ լսել և չեմ կարող գնահատել, բայց հայերենդ կարդալիս տպավորություն է ստեղծվում, թե փորձում ես մանրադիտակով մեխ մեխել:
Քանի որ խոսքը գնում է լեզուների հարստության մասին մրցույթը առաջարկում եմ կազմակերպել սենց.
ասենք ես գրում եմ 10 ռուսերեն բառ ու դուք փորձում էք այդ բառերի բոլոր իմաստների համար հայերեն համարժեքներ գտնել . ամեն թերի կամ բացակայող պատասխանը կպերի հակառակորդ թիմին 1 միավոր. այնուհետև նույնը կարվի հակառակ թիմի կողմից հայերեն հարցերով. և այն թիմը որը առաջինը կհավաքի որոշ քանակությամբ միավոր կհաղթի.

Հայկօ
27.08.2008, 02:31
nenesys Դու գրաբար գիտե՞ս: Խաղը կարող է շատ դաժան ստացվել, գոտկատեղից ներքև հարվածներով: Ներողություն օֆֆտոպի համար:

StrangeLittleGirl
27.08.2008, 05:31
Բայց հավեսս տվեց… Եկեք կազմակերպենք էլի: Ես վստահ եմ, որ հայերենը կհաղթի: Հետո կասեմ, թե ինչու եմ այդպես վստահ :)

Ուլուանա
27.08.2008, 06:04
Բայց հավեսս տվեց… Եկեք կազմակերպենք էլի: Ես վստահ եմ, որ հայերենը կհաղթի: Հետո կասեմ, թե ինչու եմ այդպես վստահ :)
Հա, իմ հավեսն էլ տվեց։ :)
Բայց հայերենի պաշտպաններն ինչ որ շատ են լինում։ :))

StrangeLittleGirl
27.08.2008, 06:10
Կարող ենք Guest-ին էլ կանչել որպես ռուսերենի պաշտպան :D

nenesys
27.08.2008, 20:33
Դե ժողովուրդ սկսենք երեվի հա հենց հիմա կանցնեմ թեմայի բացմանը, որտեղել կբացատրեմ խաղի կանոններե ավելի մանրամասն. հույս ունեմ որ խաղը կանցնի առանց միջադեպերի և կհաղթի արժանագույնը

dvgray
29.08.2008, 03:38
"Չվերթ" բառը ինչպե՞ս կարելի է վերծանել
Կարե՞լի է ասել, որ դա "Չ - վեր-թ" միացությունն է: Այսինքն հակասում վերի և մի հատ էլ վերջում անկապ "թ"

StrangeLittleGirl
29.08.2008, 04:30
Կներեք, ես գրաբար չգիտեմ, բայց ես էսպես պատկերացրի.
չու + երթ

Ուլուանա
29.08.2008, 04:32
"Չվերթ" բառը ինչպե՞ս կարելի է վերծանել
Կարե՞լի է ասել, որ դա "Չ - վեր-թ" միացությունն է: Այսինքն հակասում վերի և մի հատ էլ վերջում անկապ "թ"


Կներեք, ես գրաբար չգիտեմ, բայց ես էսպես պատկերացրի.
չու + երթ
Հա, հենց էդպես է. չու + երթ, որտեղ պարզապես ու–ն հնչյունափոխվել, դարձել է վ։

dvgray
29.08.2008, 04:33
Կներեք, ես գրաբար չգիտեմ, բայց ես էսպես պատկերացրի.
չու + երթ
Իսկ էտ դեպքում "չու"-ն ի՞նչ է:
Իմ ասածը էն է, որ "չ"-ն հիմնականում ժխտող մասնիկ է: ի՞նչ է "Ու"-ն ու "չ"-ն էլ ժխտում է: :8

StrangeLittleGirl
29.08.2008, 04:37
«չ-ն» ժխտում չէ, «չու-ն» առանձին արմատ է:

dvgray
29.08.2008, 04:38
«չ-ն» ժխտում չէ, «չու-ն» առանձին արմատ է:
Չու-նեմ
Չու-նես
չու-նի

կարո՞ղ է այս արմատն է :8

Ավելացվել է 47 վայրկյան անց
կա նաև
ու-նեմ
ու-նես
ու-նի :)

Ուլուանա
29.08.2008, 04:49
Չու-նեմ
Չու-նես
չու-նի

կարո՞ղ է այս արմատն է :8

Ավելացվել է 47 վայրկյան անց
կա նաև
ու-նեմ
ու-նես
ու-նի :)
Չէ, «ունենալ» բայի հետ կարծեմ կապ չունի։ Ի՞նչ է, հայերենում ինչքան չ–ով սկսվող բառ կա, պիտի բոլորը համարենք ժխտակա՞ն։ :o Չէ՞ որ հայերենում չ–ով սկսվող բազմաթիվ բառեր կան, որոնք պիտի որ ոչ մի կապ չունենան ժխտականության հետ, օրինակ՝ չափ, չոր, չալ, չորս, չինար և այլն։ Ինչու՞ «չու» բառն էլ չի կարող դրանցից մեկը լինել։

Իսկ ցնդաբանական բնույթի գրառումները շուտով կջնջվեն։ ;)

Rammstein
29.08.2008, 10:21
"Չվերթ" բառը ինչպե՞ս կարելի է վերծանել
Կարե՞լի է ասել, որ դա "Չ - վեր-թ" միացությունն է: Այսինքն հակասում վերի և մի հատ էլ վերջում անկապ "թ"

Եթե գրենք դասականով, կունենանք «չուերթ»։ «Չու»-ն բոլորիս ծանոթ է` օդաչու.... «երթ»-ն էլ ավելի ծանոթ բառ է` երթուղի, երթեւեկ...
«Չու»-ի ստուգաբանությունը չգիտեմ, բայց կարելի է վստահ ասել, որ թռիչքի հետ է կապված։

Ուլուանա
29.08.2008, 21:22
Մոդերատորական։ Հարաբերությունների պարզաբանման համար ընտրեք այլ միջոց՝ Ակումբի նամակագրական համակարգը կամ Զրուցարանը։ Թեմայից դուրս, ինչպես նաև անիմաստ ու ցնդաբանական գրառումները ջնջված են ու շարունակվելու են ջնջվել՝ արդեն համապատասխան նկատողություններով։ Հուսով եմ՝ այս թեմայում պարզաբանումները վերջացան։

dvgray
30.08.2008, 07:50
Կրկին մի հարց, պատասխանի ակընկալիքով:

Որտեղից է ծագել "Չուգուն գլուխ" արտահայտությունը:
Ի՞նչ է /ենթադրաբար / ինկատի ունեցել արտահայտության հեղինակը ըստ ձեզ:

Հայկօ
30.08.2008, 08:19
Հավանաբար արտահայտության հեղինակն ի նկատի է ունեցել «չուգուն» կամ, այլ կերպ ասած, թուջ մետաղի նվաստ բնույթը՝ պայմանավորված պարբերական աղյուսակի տվյալ տարրի ինտելեկտուալ ցածր մակարդակով և վեհ գաղափարների նկատամամբ կատարյալ անընկալողունակությամբ: Կամ, թերևս, օրինակ է վերցրել Լենին պապիկի՝ նախկին ԽՍՀՄ-ում լայն տարածում ունեցող խրոխտ, չուգունե գլխաքանդակներից:

Ուլուանա
30.08.2008, 22:52
Հավանաբար արտահայտության հեղինակն ի նկատի է ունեցել «չուգուն» կամ, այլ կերպ ասած, թուջ մետաղի նվաստ բնույթը՝ պայմանավորված պարբերական աղյուսակի տվյալ տարրի ինտելեկտուալ ցածր մակարդակով և վեհ գաղափարների նկատամամբ կատարյալ անընկալողունակությամբ: Կամ, թերևս, օրինակ է վերցրել Լենին պապիկի՝ նախկին ԽՍՀՄ-ում լայն տարածում ունեցող խրոխտ, չուգունե գլխաքանդակներից:
Ավելացնեմ, որ որպես «չուգուն(ե) գլուխ» արտահայտության հոմանիշ՝ կարելի է օգտագործել «հաստագլուխ» բառը, քանի որ երկուսն էլ նշանակում են գաղափարների, գիտելիքների՝ տվյալ գլխի միջով ներթափանցման դժվարություն կամ անհնարինություն։ :))

Հայկօ
30.08.2008, 23:41
«Գլուխ» բառն, առհասարակ, հայերենում ունակ է կայուն բառակապակցություններ կազմելու մի շարք որոշիչների ու հատկացուցիչների հետ, որոնցից յուրաքանչյուրն, առանձին-առանձին վերցված, միանգամայն ազնիվ ու պատկառելի նշանակություն ունի, սակայն միանալով «գլուխ»՝ առաջին հայացքից անվնաս գոյականի հետ՝ սկսում է ի ցույց դնել «չուգունին» և այլ տարատեսակ բութ առարկաներին բնորոշ հատկություններ: Օրինակ՝ եզի գլուխ, ուռո գլուխ, դդումի գլուխ, էշի գլուխ և այլ՝ անաստաբուծական ու բանջարանաբոստանային (առանձին՝ հատկապես ծանր դեպքերում՝ անատոմիական) տերմիններով համեմված արտահայտություններ:

Հ.Գ. Առաջարկում եմ Ակումբի ուժերով ստեղծել մի հիմնարար աշխատություն՝ «Գլուխը որպես պարսավանքի միջոց. դրա դերակատարությունը հայոց հայհոյապաշարն հարստացնելու ազնիվ գործում և պատճառած անհարմարությունները ցածր մարռշուտկեքում» վերնագրով:

dvgray
07.09.2008, 20:30
ՀՀ Նախագահ Սերժը նոր նախադասության մեջ ասած "Կարող կլինեն":
Ի՞նչ է սա: Սխալ թե՞ ոչ

impression
07.09.2008, 20:36
ՀՀ Նախագահ Սերժը նոր նախադասության մեջ ասած "Կարող կլինեն":
Ի՞նչ է սա: Սխալ թե՞ ոչ

Նայած ինչ կոնտեքստ է եղել: ;) Եթե ենթադրվում էր՝ ունակ լինել-ը, այսինքն՝ օրինակ. ապագայում մեր վարորդները ունակ կլինեն չկոպտել երթևեկողներին, ապա ճիշտ է, բայց բարբառային արտահայտություն է: Հնարավոր է, թեկուզ հենց ղարաբաղյան բարբառում /հաստատ չգիտեմ, չեմ պնդում/ լինի հենց էդպիսի արտահայտություն, որը փոխարինում է մեր իմացած ունակ կլինեն, կկարողանան-ին: Առավել ծանր դեպք չքննարկենք: :D

Հայկօ
07.09.2008, 21:03
impression-ը ճիշտ բացատրեց. միայն մեկ փոքրիկ ուղղում՝ դա բնավ էլ բարբառային արտահայտություն չէ, այլ սովորական գրական հայերեն խոսք: Ոչ մի սխալ չկա: Դրան նման օրինակ կարելի է համարել նաև, այսպես կոչված, երկրորդական բաղադրյալ ժամանակաձևերը՝ գնալիս կլինեմ, գնացած կլինեմ, գնալու կլինեմ, գնալու կլինեի և այլն: Սրանք թեև այնքան էլ գործածական չեն, սակայն անհրաժեշտության դեպքում թույլ են տալիս խիստ ճշգրիտ նշել գործողության կատարման պահը ժամանակի մեջ:

Javakhk
08.09.2008, 06:12
impression-ը ճիշտ բացատրեց. միայն մեկ փոքրիկ ուղղում՝ դա բնավ էլ բարբառային արտահայտություն չէ, այլ սովորական գրական հայերեն խոսք: Ոչ մի սխալ չկա: Դրան նման օրինակ կարելի է համարել նաև, այսպես կոչված, երկրորդական բաղադրյալ ժամանակաձևերը՝ գնալիս կլինեմ, գնացած կլինեմ, գնալու կլինեմ, գնալու կլինեի և այլն: Սրանք թեև այնքան էլ գործածական չեն, սակայն անհրաժեշտության դեպքում թույլ են տալիս խիստ ճշգրիտ նշել գործողության կատարման պահը ժամանակի մեջ:

Այո, առավել եւս, որ, ասենք, անգլերենում նման ձեւերը հաճախ են օգտագործվում:

Իսկ այ ռուսերենում, նման ձեւերը գրեթե չեն օգտագործվում (չնայած կան հնաոճ տեքստերում):

Միգուցե ռուսերենի ազդեցության տակ են այդ ձերերը քիչ օգտագործվում արդի հայերենում…

Պանդուխտ
23.09.2008, 20:43
Այժմ գործածական է. «միտք կիսել», «գաղափար կիսել» արտայայտութիւնը: Ո՞րքանով է տրամաբանական թւում, լեզուական իմաստով: Աւելի ճիշտ չէ՞ ասել. «միտք բաժնեկցել»:

Ուլուանա
23.09.2008, 20:57
Այժմ գործածական է. «միտք կիսել», «գաղափար կիսել» արտայայտութիւնը: Ո՞րքանով է տրամաբանական թւում, լեզուական իմաստով: Աւելի ճիշտ չէ՞ ասել. «միտք բաժնեկցել»:
Այդ արտահայտությունը սխալ է, ռուսաբանություն կամ անգլաբանություն է։ Համենայնդեպս, հայերենի համար դա հաստատ սխալ է, թեև խիստ տարածված։ Իսկ «բաժնեկցել» բառն իմաստով գրեթե նույնն է կարծես, բայց հաստատ ոչ գործածական, համենայնդեպս այդ իմաստով։

Պանդուխտ
23.09.2008, 21:29
Ռուսաբանութիւն է եւս «խօսք է գնում» արտայայտութիւնը: Սրա հայերէն ձեւերն են. «խօսք է բացւում», «խօսւում է», «ասւում է» եւն :

Ուլուանա
23.09.2008, 21:35
Ռուսաբանութիւն է եւս «խօսք է գնում» արտայայտութիւնը: Սրա հայերէն ձեւերն են. «խօսք է բացւում», «խօսւում է», «ասւում է» եւն :
Մի ավելացում անեմ.
Խոսքը գնում է այդ գրքի մասին։ (սխալ)
Խոսքն այդ գրքի մասին է։ (ճիշտ)

Պանդուխտ
23.09.2008, 21:45
Հետաքրքիր երեւոյթ է. ճաշարան կամ հացատուն բառի փոխարէն, ռեստորան բառի գործածութիւնը: Մինչ ռեստորան նշանակում է հանգստավայր:
Կարծում եմ, ճաշ բառը արեւելահայերէնում անգործութեան է մատնուած, կամ մոռացուած է: Արեւմտահայերէն «ճաշ ուտել» բառակապակցութեան դիմաց, արեւելահայերէնն ունի. «հաց ուտել» բառակապակցումը:
Այսինքն՝ փոխ առնելով օտար բառ (restaurant), յաճախ անտեղի ենք օգտագործում:

Ուլուանա
23.09.2008, 22:07
Հետաքրքիր երեւոյթ է. ճաշարան կամ հացատուն բառի փոխարէն, ռեստորան բառի գործածութիւնը: Մինչ ռեստորան նշանակում է հանգստավայր:
Կարծում եմ, ճաշ բառը արեւելահայերէնում անգործութեան է մատնուած, կամ մոռացուած է: Արեւմտահայերէն «ճաշ ուտել» բառակապակցութեան դիմաց, արեւելահայերէնն ունի. «հաց ուտել» բառակապակցումը:
Այսինքն՝ փոխ առնելով օտար բառ (restaurant), յաճախ անտեղի ենք օգտագործում:
Այն, որ անտեղի շատ ենք գործածում օտար բառեր, ժխտել չի կարելի։ Բայց կոնկրետ «ռեստորան» բառը, համենայնդեպս, ներկայումս, կարծում եմ, ոչ մի լեզվով էլ հանգտավայր չի նշանակում, այլ նշանակում է վճարովի հենց հաց ուտելու/ճաշ ուտելու տեղ։ Իսկ ճաշարանը, որքան գիտեմ, փոքր–ինչ այլ իմաստ ունի. ճաշարանը սովորաբար որևէ հաստատության ներսում, դրան կից կամ մոտակայքում գտնվող և տվյալ հաստատությանը պատկանող ուտելու վայր է, մինչդեռ ռեստորանը կարծես թե լրիվ առանձին ու անկախ օբյեկտ է։

Գուցե իսկապես ճիշտ կլիներ ռեստորաններին հայերեն ճաշարան ասել, բայց այդ դեպքում պետք է այդ բառերի արտահայտած հասկացություններն էլ վերանայել... :think
Ուղղակի իմ կարծիքով, խնդիրն այն է, որ մենք տարիներ շարունակ չենք ունեցել սնվելավայրերի տեսակների բազմազանություն, իսկ Սովետից հետո, երբ այդ տեսակները մուտք են գործել մեր երկիր, մենք պարզապես վերցրել ենք արդեն գոյություն ունեցող օտար բառը և նորերը չենք ստեղծել տվյալ հասկացությունն անվանելու համար։

Հայկօ
23.09.2008, 23:56
Հետաքրքիր երեւոյթ է. ճաշարան կամ հացատուն բառի փոխարէն, ռեստորան բառի գործածութիւնը: Մինչ ռեստորան նշանակում է հանգստավայր:
Կարծում եմ, ճաշ բառը արեւելահայերէնում անգործութեան է մատնուած, կամ մոռացուած է: Արեւմտահայերէն «ճաշ ուտել» բառակապակցութեան դիմաց, արեւելահայերէնն ունի. «հաց ուտել» բառակապակցումը:
Այսինքն՝ փոխ առնելով օտար բառ (restaurant), յաճախ անտեղի ենք օգտագործում:
Շատ բառեր կան, որ նախնական՝ արմատական իմաստով մի բան են նշանակել, այժմ՝ ուրիշ բան են նշանակում: Բա էլ իմաստափոխությունը, իմաստային դաշտերի լայնացում-նեղացումն ու՞ր մնաց: Ամենածեծված օրինակները՝ պարապել (պարապ՝ անզբաղ բառից, այսօր իմասը 180 աստիճան շրջվել է՝ զբաղված լինել), սեփական (սեպուհ բառից, նշանակել է սեպուհին՝ իշխանին պատկանող, այսօր նշանակում է ինձ պատկանող): Կամ՝ անջատիչ բառը: Չէ՞ որ անջատիչով ոչ միայն անջատում ենք, այլև միացնում: Վերելակ՝ և՛ վերև է բարձրացնում, և՛՝ ներքև իջեցնում: Օրինակները շատ են: Ընդ որում՝ ավելի շատ, քան իրենց նախնական իմաստը պահպանած բառերը:

Ճաշի մասին. «ճաշ ուտել» նշանակում է ուտել կոնկրետ սուպ, բորշ, աջաբ-սանդալ և այլ՝ հիմնականում ջրիկ կերակուրներ, իսկ «հաց ուտելն» ավելի լայն իմաստ ունի՝ պանիր հացից մինչև խորոված-քյաբաբ, ներառյալ բոլոր տեսակի աջաբ-սանդալները :)

Պանդուխտ
24.09.2008, 10:21
Այժմ գործածական է. «միտք կիսել», «գաղափար կիսել» արտայայտութիւնը: Ո՞րքանով է տրամաբանական թւում, լեզուական իմաստով: Աւելի ճիշտ չէ՞ ասել. «միտք բաժնեկցել»:

Երբեմն էլ ուղղակի ասում են . «կիսվենք ձեզ հետ», «կիսվեցինք», «կիսվեցի նրա հետ» այսինքն, կիսվողը միտքը կամ գաղափարը չի լինում, այլ՝ այդ գաղափարը կրող անձը:

Պանդուխտ
24.09.2008, 16:25
Ճաշ եւ հաց ուտելու առնչութեամբ ճի'շտ ես, շնորհակալ եմ:
Պարապել իմաստը զարգացել է «պարապ (ազատ) ժամանակը տրամադրել-ուց» : Ունինք՝ աշխատել, զբաղիլ-զբաղուել, գործել, բանիլ, տքնիլ, ջանադրել եւն: Թէեւ իմաստով նոյնը չեն, բայց իմաստ են:
Վերելակը իրօք, միայն չի ելնում:
Ռեստորան, ըստ իս, նախապէս նշանակել է. «ճանապարհի վրայ հանգստանալու եւ ուտելու տեղ», «քարվանսարայ (կարաւանի սրահ), իջեւան-ատուն», թերեւս՝ «օթեւան»: Այժմ նշանակում է. «ուտելու տեղ, ճաշարան»:
Այստեղ, մերոնք, խօսակցական լեզուով. «սրճարան» են ասում ամեն ձեւի «ռեստորաններին»: Մինչ սրճարանը, ըստ իս, միայն սուրճ, զովացուցիչ եւ թեթեւ սնունդ մատուցող «ռեստորան»ն է:
Մի քանի անուն յիշենք.
Ճաշարան, սրճարան, սրճանոց, սրճատուն, գինետուն, խմարան, հացատուն, իջեւան, օթեւան..
Մէջբերում ԺՀԼԲ բառարանից.

Ռեստորան, Բարձր տիպի ճաշարան, որտեղ արւում են ուտելիք, նախաճաշեր, խմիչքներ: Մեր խումբը ռեստորանում արդէն գրաւել էր վաղուց պատուիրած սեղանը (Աւետիք Իսահակեան):
Այսինքն, ըստ բառարանագրին՝ հայազգի ճաշարան բառը, իր իմաստային տարողութեամբ, ի'նչ էլ լինի, չի՛ կարող լինել «բարձր տիպի»...:

Պանդուխտ
29.09.2008, 19:23
http://www.akumb.am/showthread.php?t=33657
Այս թեմայի վերնագիրը յոգնակի, ինչպէս նաեւ «նախագահական ընտրութիւններ» ձեւը, խոտոր է ըստ իս: Ընտրուող է մի է, ընտրութիւնն էլ:

Պանդուխտ
29.09.2008, 20:37
http://www.akumb.am/showthread.php?t=33657
Այս թեմայի վերնագիրը յոգնակի, ինչպէս նաեւ «նախագահական ընտրութիւններ» ձեւը, խոտոր է ըստ իս: Ընտրուող է մի է, ընտրութիւնն էլ:

Ընտրուողը մի է, ընտրութիւնն էլ:

Ուլուանա
29.09.2008, 23:57
http://www.akumb.am/showthread.php?t=33657
Այս թեմայի վերնագիրը յոգնակի, ինչպէս նաեւ «նախագահական ընտրութիւններ» ձեւը, խոտոր է ըստ իս: Ընտրուող է մի է, ընտրութիւնն էլ:
Ճիշտ ես նկատել. թեև տվյալ իմաստով գրեթե միշտ «ընտրություններ» հոգնակի ձևն է գործածվում, բայց սխալ է։ Հիշում եմ, վերջերս լեզվական մի գրքում էլ եմ կարդացել դրա մասին, թեև նույնիսկ տրամաբանորեն մտածելիս հոգնակին իսկապես անիմաստ է հնչում։ :think

Հայկօ
30.09.2008, 00:06
Պանդուխտ Մի կողմից՝ ճիշտ ես ասում: Սա ամենասովորական, բայց որպես այդպիսին չընկալվող ռուսաբանություն է՝ выборы հոգնակի բառի նմանությամբ: Այսպես սխալ է նաև, օրինակ, ակնոցներ բառաձևը: Ի դեպ՝ այդպես է ոչ միայն ռուսերենում: Եթե չեմ սխալվում, անգլերենում և ֆրանսերենում նույնպես գործածական են հոգնակի élections, elections ձևերը:

Մյուս կողմից, ըստ իս՝ այստեղ մի այլ՝ սուբյեկտիվ նրբերանգ էլ կա: Ինձ համար ընտրությունը կոնկրետ ընտրելու պահն է՝ [«ընտրության ժամանակ» = «քվեաթերթիկը տուփի մեջ գցելու պահին, կամ այդ նույն օրը»], իսկ ընտրությունները այդ ամբողջ ժամանակահատվածն են՝ ընտրարշավից, քարոզարշավից սկսված մինչև քվեարկություն: Նաև՝ ընտրություն կարող է լինել ցանկացած բաների միջև եղած երկընտրանքը, իսկ ընտրությունները հենց ղեկավար մարմնի կամ անձի ընտրությունն են (կներես տավտալոգիայի համար): Հայերեն՝ ընտրություն - ընտրություններ, անգլերեն՝ choice - elections, ֆրանսերեն՝ choix - élections:

Ուլուանա
30.09.2008, 00:49
Պանդուխտ Մի կողմից՝ ճիշտ ես ասում: Սա ամենասովորական, բայց որպես այդպիսին չընկալվող ռուսաբանություն է՝ выборы հոգնակի բառի նմանությամբ: Այսպես սխալ է նաև, օրինակ, ակնոցներ բառաձևը: Ի դեպ՝ այդպես է ոչ միայն ռուսերենում: Եթե չեմ սխալվում, անգլերենում և ֆրանսերենում նույնպես գործածական են հոգնակի élections, elections ձևերը:
Կարծում եմ՝ «ակնոց/ակնոցներ» դեպքը, թեև սկզբունքորեն նույնն է, բայց մարդկանց մոտեցման տեսակետից բավական տարբեր է «ընտրություն/ընտրություններ» դեպքից, քանի որ եթե առաջին դեպքը, որքան էլ տարածված, այնուամենայնիվ, հայոց լեզվին քիչ թե շատ նորմալ տիրապետողների կողմից համարվում է սխալ, ապա երկրորդի հարցն անհամեմատ ավելի լուրջ է... :think

Պանդուխտ
30.09.2008, 16:27
Եթէ ակնոցը նախապէս անջատ ոսպնեակից էր բաղկացած, ապա հիմա երկու ապակիներով հանդերձ միակազմ գործիք է:
Գրաբարեան ընտրանք ձեւում, գուցէ, անք յոգնակերտ մասնիկը. գոյականակերտ ածանց է դարձել:
Խրախուսել-խրախուսանք, տարակուսել-տարակուսանք, ընտրել-ընտրանք: Այս օրինակներում, ոչ թէ յոգնակի է բառը, այլ՝ ուրիշ բան: Մէջբերում Ա. Մարգարեանի «Ժամանակակից Հայոց Լեզու» գրքից.

Բայանուանական (գործողութեան) նշանակութեան վերջածանցներ, ինչպէս՝ -ում, -իւն, -մունք, -անք, -ոյթ, -ութիւն (զգացում, զգացմունք, դոփիւն, տանջանք, սովորոյթ, սովորութիւն):
Գրաբարում «ընտրանք» բառի ձեւաւորման նման, հաւանաբար, աշխարհաբարում էլ «ընտրութիւններ» բառը ձեւաւորուել է, սակայն, աշխարհաբարում, դեռեւս «ներ»ը յոգնակերտ մասնիկ է, եւ գրաբարեան «անք»ի նման բայանուն կերտող ածանց չի ճանաչուել:

ars83
02.10.2008, 12:10
1. Խոշոր եղջերավոր կենդանիների խումբը կոչվում է նախիր
2. Ոչխարների խումբը՝ հոտ
3. Խոզերի խումբը՝ բոլուկ
4. Ձիերի խումբը՝ երամակ
5. Այծերի խումբը՝ հորան
6. Որսաշների խումբը՝ ասպականի
7. Թռչունների խումբը՝ երամ
8. Կռունկների խումբը՝ խորդերամ
9. Սողունների խումբը՝ նքողնակ
10. Աղվեսների խումբը՝ ջահուկ
11. Գայլերի կամ շների խումբը՝ ոհմակ
12. Ձկների խումբը՝ վտառ
13. Մեղուների խումբը՝ պարս

Պանդուխտ
03.10.2008, 17:13
Մէջբերում «Ակումբից».

Ճիշտն ասած լրիվ չեմ կարդացել, մի գուցե կրկնվեմ

Շատ տարածուած է այս ձեւը արդի խօսակցական հայերէնում:
Խօսողն ուզում է ասել, որ նախապէս ասուած խօսքը գուցէ կրկնելու է, կամ ինքն իր խօսքը երկրորդ անգամ անգիտակցաբար նոյնութեամբ ասելու է:
Աճառեանի Արմատականից մէջբերում

Կրկին «երկու անգամ, երկրորդ անգամ, դարձեալ», որից կրկնել...եւն: =կազմուած է -կին «-պատիկ» մասնիկով կր- արմատից, որ գտնում ենք նաեւ շրջեալ երկ-ու ձեւի մէջ:
Խոսողը փոխանակ ասելու. «գուցէ կրկնում եմ», ասում է. «գուցէ կրկնուեմ»:
Արդ, կրկնուողը խօսքը կարող է լինել, իսկ մարդս անկրկնելի է...

Հայկօ
03.10.2008, 17:58
Պանդուխտ ջան, հերթական ռու-սա-բա-նութ-յունն է: Եթե դրած բոլոր ռուսաբանություններն ու, առհասարակ, օտարաբանությունները էստեղ մեջբերենք, թեման կտրաքի: Ահավոր շատ են :8

Պանդուխտ
03.10.2008, 18:03
Պանդուխտ ջան, հերթական ռու-սա-բա-նութ-յունն է: Եթե դրած բոլոր ռուսաբանություններն ու, առհասարակ, օտարաբանությունները էստեղ մեջբերենք, թեման կտրաքի: Ահավոր շատ են :8

Զերծ լինելով ռուսաբանութիւնից, այսպիսի խօսելաձեւերը շուտով զանազանում եմ:
Ինքնագովասանք չէ...

Պանդուխտ
14.10.2008, 17:35
Ըստ Արմատականի՝ Երամ նշանակում է ոչ միայն ձիերի, թռչունների խումբ, այլ եւ ամեն տեսակ էակների խումբ:
Համառօտ մէջբերում.-

Երամ «բազմութիւն, խումբ (մարդոց, կենդանիների, ձկների եւն)» Ագաթ. Եւս. պտմ., որից՝ երամ երամ «խմբերով, խումբ-խումբ» Գ. մակ. գ. 12. Վեցօր. 139, երամական «իշխանի հետեւորդները, շքախումբ» Գոր. եւ շմ. էջ 32. Եփր. վկ. արեւ. 187, երամակ «անասունների խումբ». ՍԳր. (գրուած է արամակ Տիմոթ. կուզ , էջ 286 եւ Կնիք հաւ. 172, երմակ Մխ. դտ.), երամովին «խմբով» Ես. Կ. 8=երամաւին Կոչ. 425, երամանալ «հաւաքուիլ, խմբուիլ» Ագաթ., երամախմբեալ Պարականոն շար. էջ 113, խոզերամակ Շ. հրեշտ, ուղտերամակ Սգր., երամակից Վեցօր. 163, ազատերամ Պիտ., բազմերամ Լմբ. սղ. մանրերամ Վեց. 141, շներամ Մագ. Թղ. 165, խուռներամ Նար. տաղ. ծն. Տաղ., համերամ Ճառընտիր.- ոտանաւորների համար յատկապէս սղուած մի ձեւ է րամ «երամ, խումբ» Գնձ. Շար. ժմ. 46:-Նոյն բառն է նաեւ ռամ (ռամիկ), որի վրայ տե՛ս առանձին:=Պահլաւերէն *rama «հօտ, խումբ»: Գաւառական.- Վան երամ «մարդոց խումբ, ժողովրդի բազմութիւնը», Մակու՝ երամ «թռչունների երամ», Ալաշկերտ ազգ ու երամ «ամբողջ գերդաստանը», Եւդոկիա Նոր Նախիջեւան Սեբաստիա երամ «գերեզմանատան մէջ իւրաքանչիւր ընտանիքի մեռելներին յատկացուած թաղամաս, թաղ», Նոր Նախիջեւան երամէ դուրս «տարօրինակ», Արցախ ըրա՛մակ ըղնել «մարդու կարգ անցնիլ, կարգի մտնել»:

Ուլուանա
14.10.2008, 20:37
Ըստ Արմատականի՝ Երամ նշանակում է ոչ միայն ձիերի, թռչունների խումբ, այլ եւ ամեն տեսակ էակների խումբ:
Համառօտ մէջբերում.-

Ըստ երևույթին, նախկինում էդպես է եղել, բայց ներկայումս, որքան գիտեմ, երամը միայն թռչունների խումբ է նշանակում։ :think «Որքան գիտեմ»–ը մի քիչ մեղմ եմ ասում, իրականում, կարելի է ասել, որ համոզված եմ, որ էդպես է, ուղղակի ձեռքիս տակ հիմա հայերենի բացատրական բառարան չունեմ, որ 100%-ով համոզված ասեմ։ Հուսով եմ՝ բառարան ունեցողները կհաստատեն ասածս։ ;)

Պանդուխտ
14.10.2008, 21:26
Ըստ Արմատականի, Ասպականի նշանակում է «որսորդ» բայց ոչ «շուների խումբ»:

ԱՍՊԱԿԱՆԻ «որսորդ» Փիլ. լին. 371. (շփոթ է Պիտ. թ. 5 հատուածում, ուր կարող է թէ՛ «որսորդ» եւ թէ մանաւանդ «որսի շուն» նշանակել). որից ասպականասպաս, որ մեկ անգամ գործածուած է Նար. լե. էջ 97.-«Ընդ քանանուհւոյն ձայնի ի խորոց սրտիս պաղատիմ, սովեցելոյց ասպականասպաս կաղկանձողական ամենաթշուառ վտանգաւորիս, ապրուստ կերակրոյ փշրանաց հացի ի բազմազեշտ քո սեղանոյ մասնաւորեսցես»: Այստեղ ամբողջը ակնարկութիւն է Մտթ. ժե 27
Քանանացի կնոջ եւ յատկապէս «Քանզի եւ շունք կերակրին ի փշրանաց անկելոց ի սեղանոյ տեառն իւրեանց» հատուածի: Լծ. Նար. լե. մեկնում է «շան ուտելիք, լափ» (անշուշտ սպաս «թանապուր» բառից կարծելով), ՓԲ «որսական շան նման կերակրոյ սպասող կամ յուսացող», Աւետիքեան, Մեկն. Նարեկի, Վենետ. 1859, էջ 194 «սպասաւոր կամ ծառայող որսորդի, որ է շուն» (ասպականի + սպաս բառերից) եւ էջ 553 «շան պէս սպասող կամ ձիանց պահապան»: Իսկ ես կարծում եմ, որ ասպականասպաս նշանակում է «կերակրի մնացորդներին սպասող» եւ կազմուած է ո՛չ թէ ասպականի «որսորդ կամ շուն», այլ ասպակ «կերակրի մնացորդ» բառից. ըստ այսմ ասպականասպաս ճիշտ այն է՝ ինչ որ Ոսկ. պօղ. ա.459 «շունք սեղանոյն ասպակի սպասիցեն»:

ստուգաբանում. Փորթուգալ, Եղիշէ էջ 467 զնդ. Spāka «շնիկ» պրս. isba إسبه «շուն», յգ. isbagan «շներ»: Այս մեկնութիւնը շատ ուղիղ պիտի լինէր (հմմտ. Հերոդոտոս Ա. 110 σράχα την χύνα χαλέουσι οι Μηδοι Մարք զշուն սպակա կոչեն), եթէ սակայն ասպականի իրօք նշանակէր «շուն», ինչպէս ունի Պիտ. եւ ո՛չ թէ «որսորդ», ինչպէս ցոյց է տալիս Փիլ. որ աւելի վստահելի է:


Ըստ երևույթին, նախկինում էդպես է եղել, բայց ներկայումս, որքան գիտեմ, երամը միայն թռչունների խումբ է նշանակում։ :think «Որքան գիտեմ»–ը մի քիչ մեղմ եմ ասում, իրականում, կարելի է ասել, որ համոզված եմ, որ էդպես է, ուղղակի ձեռքիս տակ հիմա հայերենի բացատրական բառարան չունեմ, որ 100%-ով համոզված ասեմ։ Հուսով եմ՝ բառարան ունեցողները կհաստատեն ասածս։ ;)
«Արմատականը» արդի հայերէնի բառարան լինելուց աւելի արմատ բառերն է ստուգաբանում. տալիս է նրանց ծագումը, եթէ փոխ ենք առել կամ տուել, գաւառական ձեւերն է արձանագրել, մեկ խօսքով՝ բառերի պատմութիւն:

Պանդուխտ
15.10.2008, 13:03
Հնդեւրոպական Նախալեզուի մասին ահագին գրականութիւն կայ, հայ եւ օտար լեզուներով: Կայ Walde-Pokorny բառարանը, ուր արձանագրուած է նախալեզուի արմատ բառերը, որից են առաջացել բոլոր Հնդեւրոպական լեզուների արմատ բառերը (հայերէնում մօտ 900): Նախալեզուի բառարանը վերականգնած է պատմահամեմատական լեզուաբանութեան շնորհիւ: Նախալեզուից առաջացած իւրաքանչիւր արմատ բառ, առանձին զարգացած է, տալով ինքնուրոյն հնչողութիւն, իմաստ: Այսինք, նախալեզուի մի արմատ բառ, կարող է տարբեր հնդեւրոպական լեզուներում. տարբեր իմաստներ ստացած լինի, իմաստների զարգացման հազարամեակների բնական ընթացքով: Այս նախաբանը գրեցի, որպէսզի հասկանալի լինի, թէ ինչ նկատի ունի լեզուաբանը «Հնխ» կամ «Հնդեւրոպական նախալեզու» ասելով:
Այսպիսի համառօտագրութիւններ. –Սգր. Եւս. Ոսկ.- հին մատեանների խորագիրներ են, որոնք մէջբերւում են, վկայելու՝ ստուաբանուող արմատ բառերի յիշատակումերը հայ հին մատենագրութիւնում: Հեղինակը, ըստ իս, անճշտաբար բնիկ հայ բառ է համարում Հնխ.-ից ժառանգ մնացած բառերը, անուղղակիօրէն ոչ բնիկ համարելով հայերէնի բառապաշարի մեծամասնը կազմող ոչ-հնդեւրոպական բառերը: Հաւանաբար ոչ-հնդեւրոպական են համարել այն բառերը, որոնց ազգակիցները չեն գտնւում մնացեալ հնդեւրոպական լեզուներում:
Պատմութեան բաժինում ընթացող թեժ թեմաներից մեկում, խօսք բացուեց (եւ ոչ գնաց) ձի բառի մասին: Ձիու պատկեր չեմ զետեղում: Այժմ տեսնենք ի'նչ է ասում մի ուրիշ լեզուաբան...
Արմատականից մէջբերում.-

ՁԻ, ո, հլ. «ձի» ՍԳր. Սեբեր. Որից ձիական Եւս քր. ձիագլուխ Եւս. քր ձիահալած Բուզ. ձիամարտիկ Սեբեր. ձիակերպ Եւս. քր. ձիանդամ Եզեկ. իգ.. 20. ձիաստան «ախոռ» Եփր. ա. թգ. ձիաստան կամ ձիաստաց «ձիու պիծակ» Սգր. Ոսկ. ես. Վեցօր. 175. ձիարկել Ոսկ. մ. ա. 9. ձիարձակ Ագաթ. ձիացուլ Եւս. քր. այրուձի, այրեձի Սգր. ձիան Փարպ. երկձի Ես. իա. 9. Եւս. քր. սպիտակաձի Բ. մկ. ժա. 8. միաձի Եւս. քր. Բուզ. չորքձիք Եւս. քր. մեկնակաձի Անյ. պերիարմ. վագերաձի Խոր. աշխ. անձի «առանձ ձիու» Միխ. աս. 296. երագաձի Ուռհ. կիսաձի Սահմ. եւն.: Նոր բառեր են ձիաբուծութիւն, ձիազոհ, ձիասպատակ, ձիավարժութիւն, ձիատածութիւն եւն:
Մէջբերման շարունակումը.

=Բնիկ հայ բառ. հնխ. g՛հēyos ձեւից. հմմտ. սանս. háya «նժոյգ», որ ծագում է հնխ. g՛հēyos կամ g՛հәyos ձեւից: Ոմանք սրանց միացնում են նաեւ սանս. ĵíhītē «ոստնուլ, թռչիլ», հսլ. zayętĩ «նապաստակ», լիթ. žáidžiu «խաղալ», լտ. ħaedus «ուլ», հբգ. geiz, գերմ. geiss «այծ» եւն (հնխ. g՛հiados «այծ» ձեւից), բոլորը իբրեւ բխած «ցատկել» ընդհանուր գաղափարից (Walde, էջ 359, Pokorny 1, 527, 544, 546):-Հիւբշման 470:
Հայերէնից է փոխառեալ քրդերէն deilezzi (Alemont-ի եւ Roudbāri-Qazvin-ի մօտ՝ Richvend կոչուած քրդերի լեզուով) «էգ ձի» (ըստ Chodzko), որ կազմուած է քրդ. deil «էգ» եւ հյ. ձի>zi բառերից (տե՛ս Justi, Dict. Kurde, էջ 199):
Աճառեանը տալիս է նաեւ այլ լեզուաբանների ստուգաբանումները, որոնք չեմ տեղադրում, խնայելով ընթերցողը:

ars83
15.10.2008, 15:09
Պանդուխտ ջան, ես մեծ հետաքրքրությամբ եմ կարդում քո գրառումներն այս թեմայում :hands, միայն պիտի խնդրեմ, որ քննարկությունները կատարվեն այլ թեմայում, ասենք՝ «Զանազան լեզվական հարցերում»։

Ուլուանա
15.10.2008, 18:50
«Արմատականը» արդի հայերէնի բառարան լինելուց աւելի արմատ բառերն է ստուգաբանում. տալիս է նրանց ծագումը, եթէ փոխ ենք առել կամ տուել, գաւառական ձեւերն է արձանագրել, մեկ խօսքով՝ բառերի պատմութիւն:
Պանդուխտ, ես շատ լավ գիտեմ, թե արմատական բառարանն ինչ է։ Բայց չեմ հասկանում, թե քո այս գրառումն ինչով էր հակասում իմ գրառմանը, որում ես ընդամենը ասել էի, որ ներկայումս տվյալ բառի իմաստը նեղացել է, և հիմա այն նշանակում է ոչ թե ցանկացած խումբ, այլ հենց թռչունների։

Պանդուխտ
15.10.2008, 20:40
Պանդուխտ, ես շատ լավ գիտեմ, թե արմատական բառարանն ինչ է։ Բայց չեմ հասկանում, թե քո այս գրառումն ինչով էր հակասում իմ գրառմանը, որում ես ընդամենը ասել էի, որ ներկայումս տվյալ բառի իմաստը նեղացել է, և հիմա այն նշանակում է ոչ թե ցանկացած խումբ, այլ հենց թռչունների։
Ուլուանա, ինչո՞ւ մտածում էք, որ ուզեցել եմ ձեզ հակասել: Խօսում եմ՝ պա՜րզ, առանց յետին միտքի, միամտաբար:

Ռուֆուս
15.10.2008, 20:50
Աճառեանը տալիս է նաեւ այլ լեզուաբանների ստուգաբանումները, որոնք չեմ տեղադրում, խնայելով ընթերցողը:

Շնորհակալ եմ Պանդուխտ ջան, թե չէ միանգամից էդքան ինֆորմացիան կարող ա չմարսեինք, ստամոքսի խանգարում ստանայինք.... :[

dvgray
09.11.2008, 06:41
Գոջի և gorgeous բառերը իրար հետ կապ ունե՞ն
գոջի - ինկատի ունեմ խոզի գոջուն :)

Հայկօ
09.11.2008, 18:07
Գոջի և gorgeous բառերը իրար հետ կապ ունե՞ն
գոջի - ինկատի ունեմ խոզի գոջուն :)

Ոչ, կապ չունեն, ինչպես և իրար հետ կապ չունեն բութ և beauty կամ բիթի և pretty բառերը: Հատուկ նշեմ, որ cunning (խորամանկություն) բառն էլ է անզուգական և բնավ առնչություն չունի խմբակային սեռական հարաբերությունների հետ: Նմանապես անմեղ են clear (մաքուր) բառը կամ դրա մանկական տարբերակը՝ pupil (աշակերտ) բառը, իսկ gen-xer բառը նշանակում է X-Gen-ի՝ Իքս սերնդի ներկայացուցիչ: Փոքր-ինչ կասկած է հարուցում լոկ pussy բառը, որ թե՛ իմաստով, թե՛ հնչողությամբ խիստ մոտ է հայերեն *** բառին: Համեստների համար ընդգծեմ, որ աստղանիշերի տակ թաքնված է փոս բառը:

Հարկ է նաև նշել, որ հայերեն փիս, դիք, էս, անալի, կում բառերը լոկ հնչողությամբ են նման որոշ անգլերեն բառերի, իսկ ֆակ-ը «ֆակուլտետ» բառի կրճատ տարբերակն է:

dvgray
09.11.2008, 18:15
Սպասի :D… արի հերթով հա՞ ;)
ուրեմն քո ասելով գոջիները անզուգական չեն հա՞ :8

WhiteSmoke{F}
10.11.2008, 02:57
հայերենում շատ բառեր կան,որոնց իմաստային տարբերություններն այնքան հեռու են իրարից,որ վայրկենական մտավոր շոկ են առաջացնում:Օր.եստեղ ամենահաճախ հանդիպող բառը ԱՆԴԱՄ:Տեսեք այս բառը իրար հետ ընդհանրապես կապ չունեցող ինչ իմաստներ ունի:Մենք դեռ սովոր ենք այդ բառին,իսկ արտասահմանցու համար դա իսկական անբացատրելի 2 իրար հետ կապ չունեցող բառերի իմաստային համատեղումն է:Օրինակ լսեք,ՍԿՍՆԱԿ ԱՆԴԱՄ:cry ԱՆԴԱՄԻ ՍԵՌԸ,ԳԼԽԱՎՈՐ ԱՆԴԱՄ և այլն.Սա միակ բառը չէ,նման օրինակներն բազմաթիվ են:Կամ ել ամբողջ աշխարհն ասում է կոմպյուտեռ,մենք համակարգիչ:Դա մեր ինքնահաստատման պատճառն է:Ավելի լավ Է լինել բոլորի նման,քան թե օրիգինալություն ապահովելու համար առանձնանալ անմտությամբ.Օրիորդապնդիչ,գռգռաճեղք և գլխավոր անդամ:Այ քեզ մաքրամաքուր հայերեն:scen

Chuk
10.11.2008, 03:01
հայերենում շատ բառեր կան,որոնց իմաստային տարբերություններն այնքան հեռու են իրարից,որ վայրկենական մտավոր շոկ են առաջացնում:Օր.եստեղ ամենահաճախ հանդիպող բառը ԱՆԴԱՄ:Տեսեք այս բառը իրար հետ ընդհանրապես կապ չունեցող ինչ իմաստներ ունի:Մենք դեռ սովոր ենք այդ բառին,իսկ արտասահմանցու համար դա իսկական անբացատրելի 2 իրար հետ կապ չունեցող բառերի իմաստային համատեղումն է:Օրինակ լսեք,ՍԿՍՆԱԿ ԱՆԴԱՄ:cry ԱՆԴԱՄԻ ՍԵՌԸ,ԳԼԽԱՎՈՐ ԱՆԴԱՄ և այլն.Սա միակ բառը չէ,նման օրինակներն բազմաթիվ են:Կամ ել ամբողջ աշխարհն ասում է կոմպյուտեռ,մենք համակարգիչ:Դա մեր ինքնահաստատման պատճառն է:Ավելի լավ Է լինել բոլորի նման,քան թե օրիգինալություն ապահովելու համար առանձնանալ անմտությամբ.Օրիորդապնդիչ,գռգռաճեղք և գլխավոր անդամ:Այ քեզ մաքրամաքուր հայերեն:scen

Ենթադրենք օրիորդապնդիչն ու գրգռաճեղքը չեն օգտագործվում:
Համակարգիչ բառի հետ կապված համաձայն եմ, ցավոք արդեն ակտիվ գործածվող բառ է:
Բայց այ անդամ բառի հետ կապված ասածիդ բոլորովին համաձայն չեմ ;)

WhiteSmoke{F}
10.11.2008, 03:15
Ենթադրենք օրիորդապնդիչն ու գրգռաճեղքը չեն օգտագործվում:
Համակարգիչ բառի հետ կապված համաձայն եմ, ցավոք արդեն ակտիվ գործածվող բառ է:
Բայց այ անդամ բառի հետ կապված ասածիդ բոլորովին համաձայն չեմ ;)

տես Չուկ դու արդեն սովորել էս եդ բառին,Բայց արի պատկերացնենք դրա մյուս իմաստը:Ասենք բժիշկի մոտ էս ու էդ բառն է աննդհատ շեշտվում զուտ օրգանական իմաստով:ՈՒ հետո արի ասենք"Դուք ակումբի թերի անդամ էք,կամ սկսնակ ԱՆԴԱՄ'':Եստեղ կարող եմ զուգահեռ անցկացնել ՀԱՅԿՕ ի ասած pussy & pussy cat բառերի մեջ:Սակայն անգլերենում այդ 2 բառերը,հավատա,էնքան ել իմաստով հեռու չեն:Իսկ հայերենում արի համաձայնի որ ,աբսուրդային է ԱՆԴԱՄ բառի 2 իմաստների համատեղումը:Գոնե որպես տղամարդ քեզ վիրավորական չի?Գոնե մի քիչ:viannen_12:

Հայկօ
10.11.2008, 03:24
Համակարգիչ բառի հետ կապված համաձայն եմ, ցավոք արդեն ակտիվ գործածվող բառ է:Chuk, WhiteSmoke{F}, եթե «ամբողջ աշխարհ» ասելով նկատի ունեք Ռուսաստան ու ԱՄՆ, ապա՝ խնդրեմ. հանգիստ խղճով դարդոտեք, որ իրենք կոմպյուտեր են ասում, մենք՝ համակարգիչ: Բայց դե՝ լիքը ուրիշ լեզուներ կան, որտեղ էդ գործիքը «կոմպ» չէ, ու դրանից ոչ մի բան էլ չի կորցնում:

WhiteSmoke{F}
10.11.2008, 03:47
Օր. ԲԱՄԲԱՍԵԼ բառի ստուգաբանությունն է շատ հետաքրքիր:Այն ունի պարսկական ծագում,այսինքն գալիս է այն ժամանակներից երբ մենք իրենց հետ ապրում էինք կողք կողքի;Արմատը ԲԱԼ է:Նշանակում է ԱՍԵԼ:Եվ երբ հոլովվում է,դառնում է ԲԱՄ ԲԱՍ:Այսինքն ԱՍՈւՄ Եմ ԱՍՈւՄ ԷՍ