Դիտել ողջ տարբերակը : Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ
Mephistopheles
04.07.2014, 20:22
բաստուրմեն... մեկ էլ հավը ոնց են պատրաստում բաստուրմեն...
CactuSoul
05.07.2014, 00:39
Սենց կարդում-կարդում եմ իմ համար, մեկ էլ՝
Էս ինչ շեղվել շեղվեցինք, Կակտուսի մտքով էլ իսկի չի անցնի, որ էս ամբողջն իրա գրառումից ա առաջացել :D։ Ահա թե ինչպես կարող ա մի կետիկից՝ բառիս բուն և փոխաբերական իմաստներով :D, սենց խոսակցություն զարգանալ։
Հը՞:o Ե՞ս ինչ կապ ունեմ, ի՞նչ գրառում, իսոսքեզքրիստոս :}
Նորից հետ եմ դառել մի-երկու էջ, մի քիչ վերընթերցել, նոր հասկացել :D
StrangeLittleGirl
05.07.2014, 15:12
Պապս Ռուսաստանից եկել, ծնունդ էր անում: Իր բարեկամ, ընկեր, դասարանցի. բոլորին կանչել էր, այն էլ` ընտանիքով: Մի քանի անգամ բոլորին խնդրեցի, որ չգնամ, բացատրեցի, որ չեմ դիմանում ռեստորանային մթնոլորտին, բարձր ռաբիս երաժշտությանն ու ահավոր նեղվում եմ լիքը անծանոթ մարդկանցից: Չհասկացան, ասեցին` քեզանից բան չի գնում, արի, թե չէ կնեղանա:
Գնացի: Բնականաբար գնացի սովորական շորերովս` ջինս, շապիկ, կեդեր, բանդանա: Մտա թե չէ, բազմաթիվ պռտված դեմքեր սկսեցին ոտքից գլուխ ինձ ուսումնասիրել, մեկը հարցրեց` հայերեն խոսում եմ, մեկը` էս դու բա ինչի՞ Հայաստան եկար: Ու ամենավատն էն էր, որ ես էդ մարդկանց չէի ճանաչում, իսկ իրենք հերիք չի հարցեր էին տալիս, դեռ մի բան էլ հա գալիս չամռվում, որ պարեմ, ասում էին` ինչի՞ ես կոմպլեքսավորված: Էդ հերիք չէր, ասում էին խի՞ ես պարապ նստած, ու մարդ ա մի հատ պլանշետ կամ կամերա էին ձեռքս խցկում, որ նկարեմ իրենց:
Շատ չձգեցի, գնացի դուրսը թափառելու, հետո հետ եկա պապայիս ասեցի, որ ուզում եմ տուն գնալ: Տաքսի կանչեցին, մուննաթով էնքան արագ ճամփեցին տուն, որ չհասցրի պապիս ասել, որ գնում եմ:
Հիմա պապս նեղացել է ինձանից, ասում է` ես հատուկ էի էդ ձև հագնվել, գանգերս կապել ու գնացել` ձեռք առնելու նպատակով: Ասում էին` հենց ինձ տեսնեին, կամ ականջակալներով երաժշտություն էի լսում, կամ գրում հեռախոսով, կամ էլ տեղումս չէի: Էդ հերիք չի, լիքը բարեկամներ բողոքել են, որ իրենց չեմ բարևել: Այ մարդ, չեմ ճանաչում ձեզ, հո չէի՞ գալու գրկեի, պաչեի:
Ինձանից նեղացել են պահվածքիս պատճառով ու չեն ուզում հասկանալ, որ հերիք չի զզվում եմ ռեստորաններից, դեռ մի բան էլ սոցիոպատ եմ: Ասում են` դու մեզ էնքան չես սիրում ու հարգում, որ չկարողացար մի քանի ժամ դիմանալ, մենք քո համար մետալ համերգի էլ կգայինք: Ես ո՞նց բացատրեմ, որ սիրելը էդ ամենը հանդուրժելու հետ կապ չունի, հատկապես` երբ ինձ արդեն ֆիզիկապես վատ էի զգում: :(
Տխուր է, որ անկեղծությունս ձևեր թափել են համարում:
Էկա մի քիչ Ռուբիի վրա խոսելու :))
Ուրեմն երևի սաղս էլ ունենք սենց ազգականներ ու ոնց էլ չլինի, տարին մեկ կամ ավելի հաճախ կամ ավելի հազվադեպ հրավիրվում ենք սենց տեղեր: Մամաս մեր ձեռը կրակն ա ընկել, որովհետև հենց իրա կողմի բարեկամներն են տենց խնջույքներ կազմակերպում, սաղիս հրավիրում, ոչ մեկս չի ուզում գնա: Բայց դե ես զոռով-շառով ենթարկվում եմ մամայիս ու պապիկիս խաթր: Հա, նույնիսկ թիթիզ շորեր ու կաբլուկներ եմ հագնում, դեռ մի երկու պար էլ պարում եմ: Դա անում եմ, որովհետև առանց էդ էլ պապիկս իրա բազմաթիվ քրեր-եղբայրների շրջանում ամենաանտեսվածն ա, ու ասենք եթե մի որևէ բան «էնպես չանեմ», պապս ա «պատասխան տալու»: Չգիտեմ, ես հասկանում եմ, որ սաղս էլ հեռավոր ամբաղ-զամբաղ լիքը ազգականներ ունենք, որոնց լինել-չլինելը մեզ չի հետաքրքրում, բայց դե գոնե հանուն մեզ մոտիկների մեկ-մեկ պետք ա զոհողությունների գնալ:
Անկեղծ ասեմ, ես էլ էի ուզում էդ մասին խոսալ::))
Ոնց էլ չլինի մեծերին հարգել ա պետք՝ առավել ևս հարազատներին::) Թեկուզ մեկ-մեկ կարելի ա զոհողությունների գնալ՝ առանց կասկածելու, թե դրանով դու դավաճանելու ես քո սկզբունքները՝ դա արհեստականություն չի, հասարակ հարգանք ա::pardon Թեկուզ հենց իրանց բերած օրինակը, որ հանուն քեզ մետալ համերգի կգային: Որքան էլ երևույթը տհաճ լինի, երբեմն պետք ա ընդառաջ գնալ ու շարժվել իրենց ցույց տված ուղղությամբ, հատկապես ծննդյան օրով: Սերն ու հարգանքը հանդուրժողականության հետ շատ սերտ կապ ունեն Ռուբի ջան:;)
CactuSoul
05.07.2014, 15:59
Ինձ մինչև հիմա ծնողներս երեսով են տալիս, որ հորեղբորս աղջկա հարսանիքից «փախել» եմ:
Առաջին կեսին մի կերպ եմ դիմացել, առանց չափազանցության ֆիզիկապես վրաս ազդում էր երաժշտությունը, եթե եղած աղմուկը կարելի էր էդպես անվանել: Ռաբիզին էլ չափ կա, որակ կա... Սրանք լրիվ քրջի անսամբլ էին: Ու անտա՜կտ, անսլո՜ւխ :} Ձենն էլ ընենց բարձր, որ սիրտս վատանում էր: Մի կերպ դիմադրում-դիմանում էի:
Պսակադրությունը Խոր Վիրապում էր, հետո պիտի հարսանիքը շարունակվեր գյուղում: Ամենաահավորն էն էր, որ էդ երաժիշտ կոչվածները նույնպես հետները գնալու էին, ուրիշ երաժիշտներ չէին նվագելու, որ հույս լիներ քիչ թե շատ հանգիստ հոգեվիճակի: Դրան գումարած էն, որ Երևանում էլ ակումբի հանդիպում էր, ու Արթգեոն էր եկել Վրաստաններից... Տեղս չէի գտնում: Չեմ էլ հիշում՝ ով պիտի հետ գար քաղաք, կարծեմ նույնիսկ ինձ անծանոթ էին, մերոնց տեղեկացրի, որ գնում եմ, ու հետ եկա:
Հեչ չեմ զղջում:
Ամեն դեպքերում, որքան էլ տհաճ լիներ, ես կնախընտրեի դիմանալ մինչև վերջ, քան խնդիրներ ստեղծել, բոլորին «նեղացնել» ու մինչև հիմա երեսով տալու առիթ տալ::pardon
CactuSoul
05.07.2014, 16:18
Ամեն դեպքերում, որքան էլ տհաճ լիներ, ես կնախընտրեի դիմանալ մինչև վերջ, քան խնդիրներ ստեղծել, բոլորին «նեղացնել» ու մինչև հիմա երեսով տալու առիթ տալ::pardon
Ինձ չի թվում, որ իմ բացակայությունը նկատող ա եղել: Էնքա՜ն մարդ կար, իզուր տեղ էի զբաղեցնելու: Հա, եթե ներկա-բացակային նայենք, էնտեղ չէի, բայց որ լինեի էլ, ոչ մեկի ոչ մի օգուտ չէի տալու, մեկ ա: Նստելու էի տեղս, մնայի: Ոչ ինչ-որ մեկի հետ մի բան էի խոսելու, ոչ պարելու էի, թթված դեմքիս նայողներին էլ իզուր տհաճություն պատճառեի: Բա արժե՞ր:
Ինձ չի թվում, որ իմ բացակայությունը նկատող ա եղել: Էնքա՜ն մարդ կար, իզուր տեղ էի զբաղեցնելու: Հա, եթե ներկա-բացակային նայենք, էնտեղ չէի, բայց որ լինեի էլ, ոչ մեկի ոչ մի օգուտ չէի տալու, մեկ ա: Նստելու էի տեղս, մնայի: Ոչ ինչ-որ մեկի հետ մի բան էի խոսելու, ոչ պարելու էի, թթված դեմքիս նայողներին էլ իզուր տհաճություն պատճառեի: Բա արժե՞ր:
Իսկ եթե փորձեիր ուրախանա՞լ, գուցե թեկուզ արհեստականորեն ստեղծված ուրախությունը աներ իրենը ու ընթացքում տրամադրությունդ բարձրանար:
Յոհաննես
05.07.2014, 16:42
Իսկ եթե փորձեիր ուրախանա՞լ, գուցե թեկուզ արհեստականորեն ստեղծված ուրախությունը աներ իրենը ու ընթացքում տրամադրությունդ բարձրանար:
Մի անգամ էնպես էր ստացվել,որ հորաքրոջս տղայի հարսանքիին էի գնացել ու լրիվ պատահական եկան ասեցին,որ ես ազապ բաշին եմ(բլիիին),դե ստիպված էի արհեստականորեն ուրախանալ ու մինչև հիմա հնար եմ ման գալիս,որ էդ պահերը հիշողությանս մեջից ջնջեմ-վերացնեմ,քանի որ էդ ժամանակ ես ինձ էշ էի զգում,անգամ նկարների մեջ ականջներս երկար են դուրս եկել: Դրանից առաջ հազարից մեկ էի ինչ որ տեղ գնում,դրանից հետո սպանեն էլ ոչ մի տեղ չեմ գնա, անգամ եթե ամուսնանամ,մեկ է հարսանիքիս գնացողը չեմ :}
CactuSoul
05.07.2014, 16:45
Իսկ եթե փորձեիր ուրախանա՞լ, գուցե թեկուզ արհեստականորեն ստեղծված ուրախությունը աներ իրենը ու ընթացքում տրամադրությունդ բարձրանար:
Ես ուրախ էի, շատ: Բայց դա ոչ ոքի ապացուցել չէի կարող:
Ուրախ էի, որ քույրս ամուսնանում ա, որ երջանիկ կլինի: Բայց էդ անկեղծ ուրախությունը ի՞նչ կապ ունի էն կեղծ արարողությունների ու պարերի հետ, որ արվում են էդ տեսակ հարսանիքների ժամանակ: Էն որ հարցնում են՝ բա խի՞ չես պարում կամ տենց մի բան, ու դու փորձում ես բացատրել, ասում են՝ դե հիմա, մենք էլ ենք հասկանում, որ լավ երաժշտություն չի, բայց դե պիտի պարենք, որ մարդիկ չմտածեն, թե չուզող ենք, չենք ուրախանում իրենց ուրախությամբ, կամ՝ հա դե, հեչ հարմար չի 15 սանտիմետրանոց կաբլուկներով ու անպլեչիկ երեկոյան զգեստով «տաշի՜» գոռալով տռճիկ տալը, ու րոպեն մեկ շորը վերև քաշելը, որ հագից չընկնի, բայց դե ի՞նչ արած, տենց ա ընդունված... Հա բայց խի՞, ցավդ տանեմ, չի լինի՞՝ մարդավարի շոր-կոշիկ հագնեք, կամ պարեք էն ժամանակ, երբ երաժշտությունը մտնում ա մեջդ ու պարացնում, ոչ թե ըստ ինչ-որ չգրված կանոնակարգի անիմաստ շարժումներ անեք...
Ես ուրախ էի, շատ: Բայց դա ոչ ոքի ապացուցել չէի կարող:
Ուրախ էի, որ քույրս ամուսնանում ա, որ երջանիկ կլինի: Բայց էդ անկեղծ ուրախությունը ի՞նչ կապ ունի էն կեղծ արարողությունների ու պարերի հետ, որ արվում են էդ տեսակ հարսանիքների ժամանակ: Էն որ հարցնում են՝ բա խի՞ չես պարում կամ տենց մի բան, ու դու փորձում ես բացատրել, ասում են՝ դե հիմա, մենք էլ ենք հասկանում, որ լավ երաժշտություն չի, բայց դե պիտի պարենք, որ մարդիկ չմտածեն, թե չուզող ենք, չենք ուրախանում իրենց ուրախությամբ, կամ՝ հա դե, հեչ հարմար չի 15 սանտիմետրանոց կաբլուկներով ու անպլեչիկ երեկոյան զգեստով «տաշի՜» գոռալով տռճիկ տալը, ու րոպեն մեկ շորը վերև քաշելը, որ հագից չընկնի, բայց դե ի՞նչ արած, տենց ա ընդունված... Հա բայց խի՞, ցավդ տանեմ, չի լինի՞՝ մարդավարի շոր-կոշիկ հագնեք, կամ պարեք էն ժամանակ, երբ երաժշտությունը մտնում ա մեջդ ու պարացնում, ոչ թե ըստ ինչ-որ չգրված կանոնակարգի անիմաստ շարժումներ անեք...
Այ էս հիշացրիր:))
http://youtu.be/ADGv6gqVA0k
Ես էլ գրեմ, ես հանգիստ, առանց ծանրութեթև անելու թողնում գնում եմ տենց հարսանիքներից ու քեֆերից։ Ասենք պապայիս ծնունդին տենց մի «անսամբլ» էր «երգում»։ Մի երկու երգից հետո թողեցի գնացի տուն։
Ես հիմա հարսանիքներին գնալուց առաջ փորձում եմ ճշտեմ, թե ինչ կարգի երաժշտություն ա լինելու (եթե իհարկե ենքան լավ չեմ ճանաչում կազմակերպիչներին, որ վստահաբար կարամ ասեմ Թաթուլ ա հնչելու, թե հայկական պարեղանակ)։
Մի անգամ նույնիսկ էդ թեմայով անկապում գրել էի, որ ահավոր անասուն «երաժշտություն» էր, կեսից դուրս եկա, Լենինականից տաքսով հետ եկա։
Սմոք ջան, «Ոնց էլ չլինի մեծերին հարգել ա պետք» արտահայտությունը ինչ որ հիմնավորում ունի՞։ Թե՞ եկեք հարգենք էս մարդուն, որտև ինքը էնքան բախտավոր էր, որ մինչև էս պահը չի մեռել։
Բախտը արդեն հարգանքի արժանի ա՞, սկսե՞նք հարգել լոտոյով շահողներին։
Ես էլ գրեմ, ես հանգիստ, առանց ծանրութեթև անելու թողնում գնում եմ տենց հարսանիքներից ու քեֆերից։ Ասենք պապայիս ծնունդին տենց մի «անսամբլ» էր «երգում»։ Մի երկու երգից հետո թողեցի գնացի տուն։
Ես հիմա հարսանիքներին գնալուց առաջ փորձում եմ ճշտեմ, թե ինչ կարգի երաժշտություն ա լինելու (եթե իհարկե ենքան լավ չեմ ճանաչում կազմակերպիչներին, որ վստահաբար կարամ ասեմ Թաթուլ ա հնչելու, թե հայկական պարեղանակ)։
Մի անգամ նույնիսկ էդ թեմայով անկապում գրել էի, որ ահավոր անասուն «երաժշտություն» էր, կեսից դուրս եկա, Լենինականից տաքսով հետ եկա։
Սմոք ջան, «Ոնց էլ չլինի մեծերին հարգել ա պետք» արտահայտությունը ինչ որ հիմնավորում ունի՞։ Թե՞ եկեք հարգենք էս մարդուն, որտև ինքը էնքան բախտավոր էր, որ մինչև էս պահը չի մեռել։
Բախտը արդեն հարգանքի արժանի ա՞, սկսե՞նք հարգել լոտոյով շահողներին։
Չէ Աթեիստ ջան, ես ընդհանրապես ի նկատի չունեի երկար ապրելը: «մեծերին հարգել» ասելով, ես կարող եմ ի նկատի ունենալ, թե՛ քառասունամյա մարդուն, թե՛ վաթսուն-յոթանասունամյա պապիկ-տատիկներին, թե՛ քեզ, թե էլի շատ-շատերի::)
Անձամբ ես ինձ թույլ չէի տա հորս, կամ մորս ծնունդին ներկա չլինել, իրենց կողքին չլինել անկախ հանգամանքներից: Ես դա միանշանակ սխալ եմ համարում:
Sagittarius
05.07.2014, 17:44
Չէ Աթեիստ ջան, ես ընդհանրապես ի նկատի չունեի երկար ապրելը: «մեծերին հարգել» ասելով, ես կարող եմ ի նկատի ունենալ, թե՛ քառասունամյա մարդուն, թե՛ վաթսուն-յոթանասունամյա պապիկ-տատիկներին, թե՛ քեզ, թե էլի շատ-շատերի::)
Անձամբ ես ինձ թույլ չէի տա հորս, կամ մորս ծնունդին ներկա չլինել, իրենց կողքին չլինել անկախ հանգամանքներից: Ես դա միանշանակ սխալ եմ համարում:
երեխուդ կամ կնոջդ ծնունդին թույլ կտայի՞ր
երեխուդ կամ կնոջդ ծնունդին թույլ կտայի՞ր
Իհարկե ոչ::)
Ուլուանա
05.07.2014, 17:48
Ինձ թվում ա՝ նման դեպքերում ավելի լավ ա ընդհանրապես չգնալ, քան գնալ ու անհարմարավետ զգալ, ուրիշների աչքն էլ ծակել «սխալ տեղում հայտնվածի» ակնհայտ կերպարով։ Կարծում եմ՝ շուտ գնալը հանցագործություն չի, եթե էդ աստիճանի վատ ա զգում մարդ իրեն, բայց, ասենք, Ռուբիի դեպքում կեդերով, բանդանայով և այլ աչք ծակող ոչ քեֆային հանդերձանքով գնալը մի տեսակ ընդգծված բողոքի ու ընդդիմության ա նման, էլի (ոնց որ ասի՝ դուք ինձ զոռով բերեցիք ստեղ, ես էլ այ սենց կգամ, դե գնացեք)։ Չեմ ասում՝ պարտադիր երեկոյան զգեստով գնար, բայց կարելի էր մի քիչ ավելի չեզոք ու աննկատ հագնվել, էնքան, որ ուղղակի աչք չծակեր էդ միջավայրում։ Էդ դեպքում, կարծում եմ, ոչ առանձնապես իր ներկայությունը կնկատվեր էնտեղ, ոչ էլ ժամանակից շուտ հեռանալը։
Sagittarius
05.07.2014, 17:49
Իհարկե ոչ::)
դե ուրեմն տեղ ոչ թե տարիքն ա գործոն, այլ հարազատ, մոտիկ լինելը:
դե ուրեմն տեղ ոչ թե տարիքն ա գործոն, այլ հարազատ, մոտիկ լինելը:
Բնականաբար::aha Նույն կերպ կարող էր լինել և քրոջ ու եղբոր դեպքում: Ուղղակի տվյալ պահին խոսքը գնում էր ծնողների ու տատիկ-պապիկների մասին: Ու ընդհանրապես առաջին հերթին հենց նրանք են հարգանքի արժանի ու ծնունդին չմասնակցելը՝ թող կոպիտ չհնչի, բայց իմ կարծիքով անշնորհակալ քայլ է:
Չէ Աթեիստ ջան, ես ընդհանրապես ի նկատի չունեի երկար ապրելը: «մեծերին հարգել» ասելով, ես կարող եմ ի նկատի ունենալ, թե՛ քառասունամյա մարդուն, թե՛ վաթսուն-յոթանասունամյա պապիկ-տատիկներին, թե՛ քեզ, թե էլի շատ-շատերի::)
Անձամբ ես ինձ թույլ չէի տա հորս, կամ մորս ծնունդին ներկա չլինել, իրենց կողքին չլինել անկախ հանգամանքներից: Ես դա միանշանակ սխալ եմ համարում:
Այսինքն դու հարգում ես ցանկացածի, ով քեզնից շուտ ա ծնվե՞լ։ Ո՞ր արժանիքի համար։
Ես բիբար/բադրջան չեմ ուտում։ Եթե իմ «ազգականը» պետք ա իրան լավ զգա ինձ ուտել ստիպելու փաստից, փող գրողի ծոցը գնա նման ազգականը։ Նման ազգականին երբեք բարեկամ չեմ անվանի։
Նույնը վերաբերում ա երաժշտական «ճաշակի» թելադրմանը։
Եթե ինչ-որ մեկը ուզում ա լավ զգա համ թաթուլ լսելով, համ իմ ներկայությունից, ես իրան դնում եմ ընտրության առաջ՝ կամ - կամ։
Եթե էդ պահին թաթուլն ավելի տեղին ա, ուրեմն ես ըտեղ անելիք չունեմ (Չ տառով)։
Ծնողների ծնունդին ըստ քեզ ավելի լավ ա թթված դեմքով ու ականջակալներով նստեմ, մենակ թե էդ աթոռը զբաղեցրած լինի՞, թե՞ համ էլ ենթադրվում ա կեղծավորություն անել, ու «խելքս գնում ա էս մուղամի համար» խաղալ։
Այսինքն դու հարգում ես ցանկացածի, ով քեզնից շուտ ա ծնվե՞լ։ Ո՞ր արժանիքի համար։
Ոչ թե հարգում եմ, այլ աշխատում եմ անհամաձայնության դեպքում հնարավորինս մեղմ լինել, չվիրավորել, եթե տարեկիցներիս, կամ ինձանից մի-երկու տարով մեծի հետ մի հարցում համաձայն չեմ, էդ դեպքում մի քիչ ավելի համարձակ կլինեմ, բայց ինչ վերաբերվում է ձյաձյաներին, ապա ես իրավունք չունեմ որևէ կերպ վիրավորելու: Կարող եմ չհարգել մարդուն, բայց ոչ բացեիբաց: Ի՞նչ կշահեմ, եթե ասեմ իրեն ողջ ճշմարտությունը, որը միանգամայն սուբյեկտիվ ա::esim Ու ընդհանրապես, էդ մարդն էլ էնտեղ կանգնած հենց իմ կարծիքին ա՞ սպասում::D
Ես բիբար/բադրջան չեմ ուտում։ Եթե իմ «ազգականը» պետք ա իրան լավ զգա ինձ ուտել ստիպելու փաստից, փող գրողի ծոցը գնա նման ազգականը։ Նման ազգականին երբեք բարեկամ չեմ անվանի։
Նույնը վերաբերում ա երաժշտական «ճաշակի» թելադրմանը։
Եթե ինչ-որ մեկը ուզում ա լավ զգա համ թաթուլ լսելով, համ իմ ներկայությունից, ես իրան դնում եմ ընտրության առաջ՝ կամ - կամ։
Եթե էդ պահին թաթուլն ավելի տեղին ա, ուրեմն ես ըտեղ անելիք չունեմ (Չ տառով)։
Ասենք գրողի ծոցն ուղարկելը, կամ ընտրության առաջ կանգնեցնելը ես համարում եմ ծայրահեղություն: Եթե ես ասեի կամ - կամ, որոշ չափով կթելադրեի երաժշտական ճաշակ: Ես էդպես եմ գտնում: Դիմացինի վրա վերջնականապես խաչ քաշելը ինձ համար պատասխանատու պահ ա, չեմ ասում, որ նման բան ընդհանրապես չէի անի, բայց սա հաստատ էդ դեպքերից չի ու ես չեմ գտնում, որ դրա անհրաժեշտությունն էստեղ կա:
Ծնողների ծնունդին ըստ քեզ ավելի լավ ա թթված դեմքով ու ականջակալներով նստեմ, մենակ թե էդ աթոռը զբաղեցրած լինի՞, թե՞ համ էլ ենթադրվում ա կեղծավորություն անել, ու «խելքս գնում ա էս մուղամի համար» խաղալ։
Ես ոչ թթված դեմք ցույց կտայի, ոչ էլ առանձին ականջակալներով կնստեի: Դա էլ եմ անհարգալից եմ համարում: Ես չեմ գտնում, որ անճաշակ երաժշտությունը կստիպեր ինձ էդ օրով դեմքս թթվեցնել: Ես դրա փոխարեն կաշխատեի հնարավորինս դրական բաներ մտածել, օրինակ՝ «ինչ լավ ա, որ նման ծնողներ ունեմ ու որ իրենք միշտ կողքիս են»:
մարդագայլուկ
05.07.2014, 18:48
Եթե գիտեմ, որ ռաբիզ կամ մուղամ ա լինելու, խփեն չեմ գնա: Էդ երաժշտությունից հետո (ներող, ուրիշ հարմար բառ չգտա) ինձ գոնե մի շաբաթ պետք ա լինում «ապաքինվելու» համար, պլյուս էդ ամեն ինչի մեջ ես ինձ ահավոր ապուշ եմ զգում: Դրա համար հրավերները սիրուն ձևերով մերժում եմ, համ էլ լիքը մարդիկ արդեն սովորել են, որ ինձ նման տեղեր հրավիրել մեղմ ասած պետք չի:
Ինչ լավ ա, որ ես որևէ ռեստորանային ծնունդի ներկա չեմ եղել::)) Ինձ համար էլ իհարկե տհաճ կլիներ, եթե անգամ հրավեր լիներ ու նման երաժշտական ձևավորում, գուցե նախապես հրաժարվեի գնալ՝ որևէ պատճառաբանություն հորինելով, բայց ներկա գտնվելու դեպքում հաստատ դիմացինի տրամադրությունը չէի փչացնի: Դեռևս էդքաա՜ն ծայրահեղ աստիճանի բողոքելու առիթ չեմ ունեցել եզակի լսածս ռեստորանյաին ռաբիզից ու բնականաբար չեմ էլ ուզում հետաքրքրվել::)
StrangeLittleGirl
05.07.2014, 19:55
Ժող, կարդում եմ ձեր գրառումներն ու անկեղծորեն զարմանում: Նենց չի, որ մուղամի համար գժվում եմ, բայց ինձ համար նման տոնակատարություններին մի քանի ժամ դիմանալն էնքան էլ լուրջ խնդիր չի:
Ժող, կարդում եմ ձեր գրառումներն ու անկեղծորեն զարմանում: Նենց չի, որ մուղամի համար գժվում եմ, բայց ինձ համար նման տոնակատարություններին մի քանի ժամ դիմանալն էնքան էլ լուրջ խնդիր չի:
Բյուր ջան, բայց ասենք հաճախ որ հեռուստացույցով ալիքը փոխելուց էդ անորակ մուղամն եմ բռնցնում, մի քանի վայրկյան էլ չեմ կարում վրեն պահել::D Նույնն էլ եթե Youtube-ում նմանատիպ վիդեո տեսնեի, շատ-շատ նայելու փորձ անեի, ինչն էլ կանեի մեծամասնության վրայով թռնելով, բաց թողելով::))
Նաիրուհի
05.07.2014, 20:14
Ժող, կարդում եմ ձեր գրառումներն ու անկեղծորեն զարմանում: Նենց չի, որ մուղամի համար գժվում եմ, բայց ինձ համար նման տոնակատարություններին մի քանի ժամ դիմանալն էնքան էլ լուրջ խնդիր չի:
ես որ անջատվում եմ, էլ բան չեմ էլ լսում։ Ինչ մուղամ ուզում է միացնեն, հաստատ կարող եմ ռեստորանատիպ տեղերում անջատվել ու չնկատել, որ բան է միացրած, եթե ձայնն էնքան բարձր չլինի, որ ներքին օրգաններս վիբրացիայի ենթարկվեն։ Դե ես երաժշտական տենց նուրբ ճաշակ չունեմ էլ։
Բայց միաժամանակ եթե չամուռ բարեկամներ են լինոււմ, որոնց դեռ պետք է գրկիկ-պաչիկ անել ու զեկուցել վերջին երեք տարվա կյանքդ, շատ հանգիստ կարելի է դուրս գալ տվյալ միջավայրից։ Կրկնակի զոհ գնալ չարժի, էլի։
Ժող, կարդում եմ ձեր գրառումներն ու անկեղծորեն զարմանում: Նենց չի, որ մուղամի համար գժվում եմ, բայց ինձ համար նման տոնակատարություններին մի քանի ժամ դիմանալն էնքան էլ լուրջ խնդիր չի:
Իրար հետևից քանի՞ «ջան ախպերս»-ի դիմանաս։ Ես որ 3-րդից հետո կթքեմ, կգնամ։
Ի դեպ, Սմոք ջան, մի «միջոցառումից» թողնել գնալը չի նշանակում ազգականիդ վրա խաչ քաշել, նշանակում է խաչ քաշել էդ միջոցառման վրա։ Տարբերությունն, ինձ թվում ա, ակնհայտ ա։
Ու ես չեմ կարա ուրախ քեֆի օրը նույնքան ուրախ կամ անտարբեր դեմք ընդունեմ, երբ էդ պահին «օտար ամայի ճամփեքին» ա կլկլացնում։
Կամ չեմ կարա չհայհոյեմ են երգչին, որը «ծնողների կենաց» լսելուց հետո սկսում ա «իմ հիվանդ մայրը» զռռալ։ Մերդ հիվանդ ա, գնա խմանի, մեր տոնն էլ մի փչացրա, տավար։
Սմոք, մարդիկ որ էդ օրը ռաբիզ են միացնում, ինձ վնաս տալու համար չեն միացնում, որ դա անձնականացնեմ. իրանք դրանից հաճույք են ստանում։ Բայց ո՞ր մի նորմալ ազգականը կստիպի, որ ես, որ դրանից հաճույք չեմ ստանում, նույնն անեմ։ Եթե պտի էդքան բանը չհասկանա (եթե նույնիսկ նմանները եղել են, չեն արտահայտվել), ուրեմն թող գնա կորի տենց ազգականը։ Էսօր իրա սիրած մուղամն ա պարտադրում, վաղն էլ իրա ծխախոտը դեմ կտա։
ես որ անջատվում եմ, էլ բան չեմ էլ լսում։ Ինչ մուղամ ուզում է միացնեն, հաստատ կարող եմ ռեստորանատիպ տեղերում անջատվել ու չնկատել, որ բան է միացրած, եթե ձայնն էնքան բարձր չլինի, որ ներքին օրգաններս վիբրացիայի ենթարկվեն։ Դե ես երաժշտական տենց նուրբ ճաշակ չունեմ էլ։
Բայց միաժամանակ եթե չամուռ բարեկամներ են լինոււմ, որոնց դեռ պետք է գրկիկ-պաչիկ անել ու զեկուցել վերջին երեք տարվա կյանքդ, շատ հանգիստ կարելի է դուրս գալ տվյալ միջավայրից։ Կրկնակի զոհ գնալ չարժի, էլի։
Լիլ ջան, էն անգամ որ Լենինականում էի, ես ուրախ կլինեի շփվել բարեկամներիս հետ, բայց որ նվագող\երգողը տավար ա, էդ էլ չի ստացվում։
Դուրսը ցուրտ էր, ներսում անընդհատ, մի հատ էլ գրեմ, ԱՆԸՆԴՀԱՏ ու շատ բարձր «երաժշտություն»։
Ես պատրաստ էի դիմանալ մինչև երգը վերջանա, որ խոսեմ են բարեկամներիս հետ, ում տարիներով չեմ տեսել։ Նորմալ հարսանիքներին որ օրինակ խորոված են բերում, ասում են, դե հիմի ուտելու ժամանակն ա, պարող չկա, կարելի ա դադարել գլուխ դոմփելը։ Միացնում են ֆոնային հանգիստ մի երաժշտություն, ու համ կեր, համ շփվի։ Էդ հարսանիքին երաժիշտները լավ գրգռված էին. 5 վարկյանից ավել դադար չտվեցին։
Իրար հետևից քանի՞ «ջան ախպերս»-ի դիմանաս։ Ես որ 3-րդից հետո կթքեմ, կգնամ։
Ի դեպ, Սմոք ջան, մի «միջոցառումից» թողնել գնալը չի նշանակում ազգականիդ վրա խաչ քաշել, նշանակում է խաչ քաշել էդ միջոցառման վրա։ Տարբերությունն, ինձ թվում ա, ակնհայտ ա։
Դե հա, չի նշանակում, բայց ասենք քո նշած պահերում գրողի ծոցն ուղարկելը, կամ «գնա կորի»ն ես համարում եմ չափազանցություն:
Ու ես չեմ կարա ուրախ քեֆի օրը նույնքան ուրախ կամ անտարբեր դեմք ընդունեմ, երբ էդ պահին «օտար ամայի ճամփեքին» ա կլկլացնում։
Կամ չեմ կարա չհայհոյեմ են երգչին, որը «ծնողների կենաց» լսելուց հետո սկսում ա «իմ հիվանդ մայրը» զռռալ։ Մերդ հիվանդ ա, գնա խմանի, մեր տոնն էլ մի փչացրա, տավար։
Միանշանակ ճիշտ ես Արտ ջան, էդ բառիս բուն իմաստով անտակտություն ա, էշություն, ընդհանրապես խելքին մոտ չի, էնպիսի տպավորություն ա, որ ձեռ են առնում::fool Չգիտեմ էլ ո՞նց կոչեմ դա:
Սմոք, մարդիկ որ էդ օրը ռաբիզ են միացնում, ինձ վնաս տալու համար չեն միացնում, որ դա անձնականացնեմ. իրանք դրանից հաճույք են ստանում։ Բայց ո՞ր մի նորմալ ազգականը կստիպի, որ ես, որ դրանից հաճույք չեմ ստանում, նույնն անեմ։ Եթե պտի էդքան բանը չհասկանա (եթե նույնիսկ նմանները եղել են, չեն արտահայտվել), ուրեմն թող գնա կորի տենց ազգականը։ Էսօր իրա սիրած մուղամն ա պարտադրում, վաղն էլ իրա ծխախոտը դեմ կտա։
Անձամբ ես էդ չհասկացողի շատ չամռվելու դեպքում հենց էդպես էլ կասեի իրեն, որ չեմ սիրում նմանատիպ երգեր ու մտադիր չեմ դրանց տակ ուրախանալ: Եթե դրանից հետո ինքը որոշի նեղանալ, դա արդեն իր գործն ա, ուրեմն ինքը ընդհանրապես խելք չունի, եթե չի հասկանում, որ դա ընդամենը ճաշակ ա: Ինձ էլ իհարկե նման ընկեր պետք չի, հավանաբար ոչ էլ կդարդոտեմ, բայց անձամբ ես նեղանալու առաջին քայլը չեմ անի, որովհետև դրա համար որևէ պատճառ առայժմ չեմ տեսնում:;)
StrangeLittleGirl
05.07.2014, 21:11
Մի տղա կա, հեռու բարեկամ, տարել են բանակ, ընկել ա Եղնիկներ: Սաղ վախեցած են, նիհար, համեստ, կարելի ա ասել նաև՝ խեղճ տղա ա,ընտանիքն էլ լավ չի ապրում, սաղ վախեցած են , բացի իրա մամայից: Ու ի՞նչ ասի իրա մաման, որ լավ լինի՝ "Է, դե հա, վախենալու ա, բայց ոչ մի անգամ Ղարաբաղ չեմ գնացել, առիթ ա էլի, մի հատ գնամ տեսնեմ, հի-հի-հի"
:|
Բարեկամների էդ նույն գծից մի աղջիկ կա, աղիների հետ կապված խնդիր ունի,18 տարեկան ա: Անընդնհատ բերում են Երևան, անալիզ բան ա հանձնում, նոպաներ ա ունենում: Դիետա են նշանակել ու մի հատ դեղ՝ յուղի նման բան, որ հացից առաջ պետք ա խմի միշտ: Ու ինքը չի խմել ոչ մի անգամ: Ասում են, այ աղջիկ, ինչի՞ չես խմում, ասում ա՝ է՜, տեսքը լավը չի: Ոչ էլ դիետա ա պահում, ինչ ուզում ուտում ա: Ասենք, իմանաս, որ էդ քեզ անհրաժեշտ ա ու չանե՞ս, որովհետև դեղի տեսքը լավը չի:
Նայում էի իրան էսօր, ու մտածում՝ ինչի՞ էլի էս գենը իմ մեջ դոմինանտ վիճակում չի: Անդարդ, անխելք, անջատված , բայց իրանց նման երջանիկ կապրեի: Հերիք չի աշխատանք/հանգիստ -ն ա պլանավորած ինձ մոտ, մոտակա 2 տարվա գործերս, ընդհանուր նպատակներս (ինչ պիտի անեմ, ինչ չանեմ, ինչ եմ ուզում, ինչ չեմ ուզում), մի հատ էլ նաև սննդակարգ, սպորտ, յոգա: Ախր, ո՞նց կարա էլի մարդ տենց ապրի, իրանց նման: Ու , առհասարակ, ես էլ շփոթվեցի, թե արդեն որն ա ճիշտ,որը՝ սխալ: Մարդ թողնի ամեն ինչ ու անջատված գոյատևի:
Հետո սկսել եմ ջոկել, որ ,իրոք, խելքն ինչքան քիչ ա (խելք ասած մենակ գիտելիք, ինտելեկտը չէ), մարդ էնքան երջանիկ ա: :pardon
Happiness in intelligent people is the rarest thing I know. (c) Հեմինգուեյ ձյա, «Եդեմի պարտեզից»
Լավ, ես էլ իմ պատմությունը գրեմ:
Ես 14 տարեկանում, մեր հարևան տատիկի ասած, ռոքիստ էի :)) Դեռահասական տարբերվելու ձև էր երևի :)) Քեֆերին սաղին հայտարարում էի, որ ռաբիսից զզվում եմ, չեմ պատրաստվում իրանց նման պարել: Հիմա ռաբիսի նկատմամբ վերաբերմունքս չի փոխվել, բայց էլ կարիք չունեմ ու հավես ուշադրությունները գրավել, սաղի նման եմ լինում՝ շորիկ էլ եմ հագնում, բարձրակրունկ էլ, մեկ-մեկ պարում էլ եմ:
Մի խոսքով՝ պետք ա թեթև տանել, 1-2 ժամ ա էլի, պարում ենք, հաց ուտում, գալիս տուն:
StrangeLittleGirl
05.07.2014, 21:30
Լավ, ես էլ իմ պատմությունը գրեմ:
Ես 14 տարեկանում, մեր հարևան տատիկի ասած, ռոքիստ էի :)) Դեռահասական տարբերվելու ձև էր երևի :)) Քեֆերին սաղին հայտարարում էի, որ ռաբիսից զզվում եմ, չեմ պատրաստվում իրանց նման պարել: Հիմա ռաբիսի նկատմամբ վերաբերմունքս չի փոխվել, բայց էլ կարիք չունեմ ու հավես ուշադրությունները գրավել, սաղի նման եմ լինում՝ շորիկ էլ եմ հագնում, բարձրակրունկ էլ, մեկ-մեկ պարում էլ եմ:
Մի խոսքով՝ պետք ա թեթև տանել, 1-2 ժամ ա էլի, պարում ենք, հաց ուտում, գալիս տուն:
Հա էլի, ես էլ եմ էդ ասում :))
Ուլուանա
05.07.2014, 21:32
Հա էլի, ես էլ եմ էդ ասում :))
Կամ էլ մենակ պարում ես ու սոված գալիս տուն, որովհետև քեզ համար ուտելի բան չի լինում էնտեղ :D։
Ruby Rue
05.07.2014, 22:15
Ժող, ինքնաարտահայտվելու խնդիր ես վաղուց չունեմ, ուղղակի նախ չէի կարող գործից միանգամից հետո ինչ-որ «արտասովոր» տեսքով գնալ, քանի որ ամբողջ օրը վազվզելու դեպքում անհնար է ջինս-շապիկից բացի ուրիշ բան հագնել, իսկ ոչ սպորտային կոշիկ ընդհանրապես չունեմ: Ուղղակի մտածում էի` կգնամ, խելոք սուս-փուս կնստեմ, չէի պատկերացնում որ ծնունդն էդքա՜ն բազմամարդ է լինելու, ներկաներին ծանոթ չեմ լինելու, իսկ էդ սրահն էլ առանձին է լինելու` սարսափելի բարձր ու վատ երաժշտությամբ:
Ես բարձր երաժշտությունից ֆիզիկապես վատ եմ զգում, գլուխս սկսում է ցավել, ուղեղս անջատվում է, իսկ երբ մարդիկ սկսում են համոզել, որ պարեմ, ֆազերս 0-ին են խփում: Ավելի հեշտ է երթուղայինի վարորդի երաժշտությանը դիմանալ, քանի որ գոնե բարձր չի ու վարորդն էլ քեզ չի ստիպում պարել:
Ես միայն ռաբիսից չէ, որ սենց վատ եմ զգում. օրինակ տանել չեմ կարողանում կլուբային երաժշտություն: ԱՄՆ-ում մի անգամ փարթիի հրավիրեցին, գնացի: Անտանելի երաժշտություն էր, դրան գումարած մարդիկ հայավարի ստիպում էին պարել: Ներողություն խնդրեցի ու մի կես ժամ անց գնացի. ինձանից ոչ ոք չնեղացավ, իսկ հետագայում երբ պատճառն ասեցի, ինձ էլ փարթիների չհրավիրեցին: :)
Ես չեմ կարող ձևեր թափել, շորիկներ ու կաբլուկներ հագնել ու վեր կենալ պարել, որովհետև էդ պարելու ցանկությունը ներսիցդ պիտի գա: Ինչքան էլ ուրախ լինեմ, չեմ կարողան ձև թափել, որ հաճույք եմ ստանում թաթայի տակ պարելուց: Օրինակ` Windrose-ի համերգների ժամանակ, երբ իռլանդական ու կելտական երաժշտություն են նվագում, նստած տեղս էլ եմ պարում, որովհետև երաժշտությունը սիրուն է, համապատասխան է իմ աշխարհի հետ:
Իրականում մինչև հիմա էլ նեղված եմ, որ պապս ինձանից նեղացած է, նույնիսկ չեմ էլ համարձակվում զանգել իրենց, բայց երևի ավելի լավ էր տուն գալը, քան էդ ռեստորանի կողքի մութ փողոցով մենակ թափառելը, քանի որ երբ էդտեղ մուտքի մոտ նստած էի, հավաքարարն ու պահակը քշեցին` բա թե չի կարելի էստեղ նստել: Դրանից էլ համբերությանս բաժակը լցվեց ու թողեցի փախա: Չէի ուզում իմ թթված դեմքով մարդկանց ուրախությունը փչացնել. ես ձևեր թափելուց ահավո՜ր վատ եմ:
Արևհատիկ
05.07.2014, 22:18
Բյուր ջան, բայց ասենք հաճախ որ հեռուստացույցով ալիքը փոխելուց էդ անորակ մուղամն եմ բռնցնում, մի քանի վայրկյան էլ չեմ կարում վրեն պահել::D Նույնն էլ եթե Youtube-ում նմանատիպ վիդեո տեսնեի, շատ-շատ նայելու փորձ անեի, ինչն էլ կանեի մեծամասնության վրայով թռնելով, բաց թողելով::))
Ես էլ տանը մի քանի վայրկյան չեմ ձգում: Մեծ եղբայրս մեկ-մեկ լսում ա էդ ռաբիզները: Նման դեպքերում ես լավագույն դեպքում տնից թողնում գնում եմ: Բայց տենց միջոցառումների գնալուց մի քանի ժամ դիմանում եմ, պարում էլ եմ էդ երաժշտությունների տակ: Առաջ կենտրոնանում էի, ներվայնանում էդ երգերից, հիմա անջատվում եմ, ռիթմի տակ պարում :))
Իսկ եթե գիտեմ շրջապատում ինձ համար հաճալի մարդիկ չկան, ուղղակի չեմ գնում:
ՀԳ. Համ էլ էդ միջոցառումները չլինեն, շրջապատիս թիթիզները լրիվ կզրկվեն ինձ շորիկով ու բարձրակրունկներով տեսնելու հաճույքից :))
Ժող, ինքնաարտահայտվելու խնդիր ես վաղուց չունեմ, ուղղակի նախ չէի կարող գործից միանգամից հետո ինչ-որ «արտասովոր» տեսքով գնալ, քանի որ ամբողջ օրը վազվզելու դեպքում անհնար է ջինս-շապիկից բացի ուրիշ բան հագնել, իսկ ոչ սպորտային կոշիկ ընդհանրապես չունեմ: Ուղղակի մտածում էի` կգնամ, խելոք սուս-փուս կնստեմ, չէի պատկերացնում որ ծնունդն էդքա՜ն բազմամարդ է լինելու, ներկաներին ծանոթ չեմ լինելու, իսկ էդ սրահն էլ առանձին է լինելու` սարսափելի բարձր ու վատ երաժշտությամբ:
Ես բարձր երաժշտությունից ֆիզիկապես վատ եմ զգում, գլուխս սկսում է ցավել, ուղեղս անջատվում է, իսկ երբ մարդիկ սկսում են համոզել, որ պարեմ, ֆազերս 0-ին են խփում: Ավելի հեշտ է երթուղայինի վարորդի երաժշտությանը դիմանալ, քանի որ գոնե բարձր չի ու վարորդն էլ քեզ չի ստիպում պարել:
Ես միայն ռաբիսից չէ, որ սենց վատ եմ զգում. օրինակ տանել չեմ կարողանում կլուբային երաժշտություն: ԱՄՆ-ում մի անգամ փարթիի հրավիրեցին, գնացի: Անտանելի երաժշտություն էր, դրան գումարած մարդիկ հայավարի ստիպում էին պարել: Ներողություն խնդրեցի ու մի կես ժամ անց գնացի. ինձանից ոչ ոք չնեղացավ, իսկ հետագայում երբ պատճառն ասեցի, ինձ էլ փարթիների չհրավիրեցին: :)
Ես չեմ կարող ձևեր թափել, շորիկներ ու կաբլուկներ հագնել ու վեր կենալ պարել, որովհետև էդ պարելու ցանկությունը ներսիցդ պիտի գա: Ինչքան էլ ուրախ լինեմ, չեմ կարողան ձև թափել, որ հաճույք եմ ստանում թաթայի տակ պարելուց: Օրինակ` Windrose-ի համերգների ժամանակ, երբ իռլանդական ու կելտական երաժշտություն են նվագում, նստած տեղս էլ եմ պարում, որովհետև երաժշտությունը սիրուն է, համապատասխան է իմ աշխարհի հետ:
Իրականում մինչև հիմա էլ նեղված եմ, որ պապս ինձանից նեղացած է, բայց ավելի լավ էր տուն գալը, քան էդ ռեստորանի կողքի մութ փողոցով մենակ թափառելը, քանի որ երբ էդտեղ մուտքի մոտ նստած էի, հավաքարարն ու պահակը քշեցին` բա թե չի կարելի էստեղ նստել: Դրանից էլ համբերությանս բաժակը լցվեց ու թողեցի փախա: Չէի ուզում իմ թթված դեմքով մարդկանց ուրախությունը փչացնել. ես ձևեր թափելուց ահավո՜ր վատ եմ:
Սպառիչ պատասխան::))
Բայց Թաթան հեչ էլ վատը չի՝ իմ համար ինքը միակ ռաբիզ համարվող երգիչն ա, ում լսելը տհաճ չի:;) Ու մյուս ռաբիզները իր համեմատ իրոք աղբ են::P
Ժող, ինքնաարտահայտվելու խնդիր ես վաղուց չունեմ, ուղղակի նախ չէի կարող գործից միանգամից հետո ինչ-որ «արտասովոր» տեսքով գնալ, քանի որ ամբողջ օրը վազվզելու դեպքում անհնար է ջինս-շապիկից բացի ուրիշ բան հագնել, իսկ ոչ սպորտային կոշիկ ընդհանրապես չունեմ: Ուղղակի մտածում էի` կգնամ, խելոք սուս-փուս կնստեմ, չէի պատկերացնում որ ծնունդն էդքա՜ն բազմամարդ է լինելու, ներկաներին ծանոթ չեմ լինելու, իսկ էդ սրահն էլ առանձին է լինելու` սարսափելի բարձր ու վատ երաժշտությամբ:
Ես բարձր երաժշտությունից ֆիզիկապես վատ եմ զգում, գլուխս սկսում է ցավել, ուղեղս անջատվում է, իսկ երբ մարդիկ սկսում են համոզել, որ պարեմ, ֆազերս 0-ին են խփում: Ավելի հեշտ է երթուղայինի վարորդի երաժշտությանը դիմանալ, քանի որ գոնե բարձր չի ու վարորդն էլ քեզ չի ստիպում պարել:
Ես միայն ռաբիսից չէ, որ սենց վատ եմ զգում. օրինակ տանել չեմ կարողանում կլուբային երաժշտություն: ԱՄՆ-ում մի անգամ փարթիի հրավիրեցին, գնացի: Անտանելի երաժշտություն էր, դրան գումարած մարդիկ հայավարի ստիպում էին պարել: Ներողություն խնդրեցի ու մի կես ժամ անց գնացի. ինձանից ոչ ոք չնեղացավ, իսկ հետագայում երբ պատճառն ասեցի, ինձ էլ փարթիների չհրավիրեցին: :)
Դե առավել ևս, եթե ֆիզիկապես ես վատ զգում, էդ արդեն լրիվ ուրիշ պատճառ ա: Բայց ինձ մոտ էլ դրանից կա, հաջորդ օրը անպայման գլուխս դնգ-դնգում ա: Վատանում եմ շատ բարձր երաժշտությունից: Բայց, հիմա մենակ եմ ապրում Երևանում, միշտ շա բարձր եմ միացնում ու իմ սիրածը, տարօրինակ ա, բայց վատ էլ չեմ զգում :))
Համացանցում հայտնվել են նոր Lada 4x4-ի առաջին լուսանկարները (http://shamshyan.com/hy/article/19545/)
Տերդ մեռնի գիտություն, էս ինչքան առաջ են գնացել ռուս ավտոարտադրողները :D :lol
Անհնար ա անտարբեր անցնել ու չասել՝ յախք : [
Rammstein
08.07.2014, 14:40
Ժամը 14:01
https://www.youtube.com/watch?v=OgJkkTzmbzc
Ժամը 14:03
https://www.youtube.com/watch?v=Nx08MK_O_TQ
Rosenrot ալբոմը լսելու արագության նոր ռեկորդ` 2 րոպե: :))
StrangeLittleGirl
10.07.2014, 13:53
Ես երևի Ակումբում միակ մարդն եմ, ով իր սեռը ամենասկզբից ճիշտ էր գուշակել :)) Ու իր առաջին բացած թեման հունգարերենի մասին էր, որից ես հալվեցի, որովհետև գրողը տանի, հունգարերենն իմ ամենասիրած լեզուներից մեկն ա, եթե ոչ ամենասիրածս: Հետո չգիտեմ որ մի գրառումից պարզվեց, որ երկուսս էլ 10 տարվա տարբերությամբ կյանքի լրիվ նույն ուղին ենք անցել ու մի քիչ իրար հետ զրուցելուց հետո պարզվեց, որ երկուսս էլ նույն երազանքն ունենք՝ Իսլանդիան տեսնելը: Իսկ հետո դրան հետևեցին լիքը ջրիկ, ցինիկ ու անկապ զրույցներ:
Հայաստան գալուցս հետո որոշել էի առաջինն իրեն հանդիպել, բայց ինչ-որ չէր ստացվում: Համարն ունեի, բայց ամեն անգամ երբ ուզում էի զանգել, ինչ-որ բան հետ էր պահում, որովհետև ես իրեն ոչ մի կերպ չէի պատկերացնում, ոչ արտաքինով, ոչ էլ բնավորությամբ, չնայած նկարներով տեսել էի ու կիլոմետրերով չաթվել: Ու ամենավերջում ինքն ինձ զանգեց ու մի քիչ անց պարզվեց, որ ինքն իսկականից գոյություն ունի, նույնիսկ ավելի սիրուն քան ֆոտոներով ու ավելի ջրիկ ու առանց կոմպլեքսների քան չաթերով: Ու չնայած մենք որոշել էինք Հայաստանում ԴախClub հիմնադրել, բայց ինքն ինչ դախ, ես իր կողքը դախության գագաթնակետն եմ, էնպես որ դախության մենաշնորհն իմն ա :)) Մի խոսքով, ապեր, քո անվան դիմացն էլ եմ մի հատ մե՜ծ պծիչկա դնում, էսօրվա հանդիպումը ճանաչողական բնույթի էր, հաջորդ անգամ արժի ցինիկանալ :))
Մարդագայլուկ, պծիչկա
Մանուն հեսա ինձ տփելու ա, բմբլահան ա անելու, բայց դե հո զոռով չի, ստեղ մի բան կա :D
keyboard
10.07.2014, 16:26
Մանուն հեսա ինձ տփելու ա, բմբլահան ա անելու, բայց դե հո զոռով չի, ստեղ մի բան կա :D
Մեկա հեռու ես, ինչ ուզում ես գրի, դժվար թե կարանան տփեն :D
StrangeLittleGirl
10.07.2014, 16:30
Մեկա հեռու ես, ինչ ուզում ես գրի, դժվար թե կարանան տփեն :D
Յա՜, բա արձակուրդ կա, բան կա :))
Ես ճիշտն ասած ավելի շատ Մանուից եմ վախենում, քան Ռուֆից :D
keyboard
10.07.2014, 16:38
Յա՜, բա արձակուրդ կա, բան կա :))
Ես ճիշտն ասած ավելի շատ Մանուից եմ վախենում, քան Ռուֆից :D
Ռուֆը հեչ, մի քիչ քամոտ օր լինի, կարաս նենց անես քշի տանի, բայց այ մեր ախպորը երևի բարդ կլի, չնայած էդ օրը խաբար արա, տղեքին հավքեմ գամ :D
մարդագայլուկ
11.07.2014, 08:54
Յա՜, բա արձակուրդ կա, բան կա :))
Ես ճիշտն ասած ավելի շատ Մանուից եմ վախենում, քան Ռուֆից :D
Բյուր, այ Բյուր, ասում եմ մի տեսակ կարոտել եմ քեզ :D
keyboard
11.07.2014, 09:43
Բյուր, այ Բյուր, ասում եմ մի տեսակ կարոտել եմ քեզ :D
Բյուր, խափում ա, կուտը չուտես :D
մարդագայլուկ
11.07.2014, 10:14
Բյուր, խափում ա, կուտը չուտես :D
Keyboard, դու քիչ չի մարդ-մուրդ ես ուզում հանես ախպորդ դեմ, մի բան էլ կողքից բզբզում ես հա՞ :))
StrangeLittleGirl
11.07.2014, 11:21
Բյուր, այ Բյուր, ասում եմ մի տեսակ կարոտել եմ քեզ :D
Բա էսքանից հետո կհամարձակվե՞մ աչքից էրևալ :))
Իմ կոմպլեքսներին մի քիչ ծանոթ մարդիկ գիտեն, որ սարսափում եմ անծանոթ մարդկանցից, եթե գործնական հարցերով հանդիպում է։ Չեմ կարողանում ինձ ստիպել հարցազրույցների գնալ, գնալու դեպքում էլ նենց վախեցած եմ լինում, որ միտքս արգելակվում է։
Իմ մոտ էս կոմպլեքսը մի քիչ ուրիշ դրսևորում ունի :)) Եթե որևէ գործնական հարց ա, ինքնավստահությունս ինձ ուտում ա, սաղի "դեմքին կթռնեմ" , հաստատ ուզածիս կհասնեմ: Իսկ եթե կոնկրետ գործ չկա, ուղղակի ինքնահոսի շփում ա մարդկանց հետ, որոնք շատ են ու միաժամանակ իրար հետ մի տեղում, անհանգստություն ա լինում մեջս, տագնապ, լարվածություն: Եթե 1-4 անծանոթ մարդ ա,նօ պրոբլեմ, շատ հանգիստ եմ, բայց հենց թիվը 5+ ա դառնում, ես սկսում եմ ինձ իմ ափսեում չզգալ:
Համ գրեցի, համ նոր բացահայտեցի, որ էս իրոք սենց ա, անդուր, գործնական մարդ եմ :(:angry Կամ մի ուրիշ բան էլ կա, խուճուճ ա:
մարդագայլուկ
11.07.2014, 13:02
Բա էսքանից հետո կհամարձակվե՞մ աչքից էրևալ :))
Մի հատ էլ էդ չհամարձակվելուդ համար բմբլահան կլինես :P
CactuSoul
11.07.2014, 14:29
Ժող, Ապե ջանն ա ամուսնացել, գիտեի՞ք :)
Ո՞նց աչքներիս առաջ մեծացան էս երեխեքը, չնկատեցինք։ :love
Նաիրուհի
11.07.2014, 14:31
Ժող, Ապե ջանն ա ամուսնացել, գիտեի՞ք :)
Ո՞նց աչքներիս առաջ մեծացան էս երեխեքը, չնկատեցինք։ :love
Առավոտ տեսա :)) հա էլի, այ բալա, լրիվ տունը մնացինք, հատկապես ես ու դու, Ան :D
CactuSoul
11.07.2014, 14:41
Առավոտ տեսա :)) հա էլի, այ բալա, լրիվ տունը մնացինք, հատկապես ես ու դու, Ան :D
Դու էլ ստեղ մի սկսի, առանց էդ էլ տանը սաղ օրն էդ եմ լսում տարբեր ձևակերպումներով :D
keyboard
11.07.2014, 15:05
տնից դուրս եկեք, տնաշեններ, սաղ օրը տունը ինչ եք անում, մնացել եք տունը :think
Նաիրուհի
11.07.2014, 15:34
տնից դուրս եկեք, տնաշեններ, սաղ օրը տունը ինչ եք անում, մնացել եք տունը :think
Աբյեր, հլը հարցրու՝ քանիսին եմ տուն գնում։ Որ օգնըմ չի, ի՞նչ անեմ :cry
keyboard
11.07.2014, 16:18
Աբյեր, հլը հարցրու՝ քանիսին եմ տուն գնում։ Որ օգնըմ չի, ի՞նչ անեմ :cry
լավ չես գնում ուրեմն, հենց լավ գնաս կօգնի, հա ես ձև գիտեմ, հետո ականջիդ կասեմ, կարաս ականջդ փոստով ուղարկես, ասեմ հետ ուղարկեմ:
Ծիկ:))
http://i.imgur.com/Q8i5zxR.png
Իսկ սրանից ուղիղ առաջ 4433 էր:))
StrangeLittleGirl
17.07.2014, 15:52
Խաբարբզիկություն անեմ)
Հետաքրքիր ա, թե ինչ անկապ հիշողություններ ա պահում մեր ուղեղը, հետո, առանց պատճառի, դուրս հանում: Ու թե ինչ փոքր ա աշխարհը
Երեք տարի առաջ, մտավորապես էս նույն ժամանակ Բյուրը գրառում էր արել, չեմ հիշում ֆեյսու՞մ, թե՞ ակումբում: Ինքը գրել էր երկու աղջկա մասին, որոնց տեսել էր գազելի մեջ: Աղջիկներից մեկը իր բոյին արջուկ էր գրկել, նստել, իսկ մյուսը գնահատականից էր բողոքում՝ կենսաքիմիայի քննությունը 1 հարցի պատճառով 9 էր փակել, ոչ թե 10:
Բյուրն էլ ասում էր՝ ի՞նչ տարբերություն, մեկ ա գերազանց ա:
Էդ աղջիկները հիմա ակումբում գրանցված են, արջուկովը ակումբի Mushu-ն ա, իսկ բողոքողը՝ Ռեյ չանը)
Ես սենց բան չեմ հիշում, ապացույցներ եմ պահանջում :D
Բայց ընդհանուր առմամբ ճիշտ ա Չուկի էն միտքը, որ մարդիկ բաժանվում են երկու խմբի. ակումբցիներ և ապագա ակումբցիներ :))
Ես սենց բան չեմ հիշում, ապացույցներ եմ պահանջում :D
Բայց ընդհանուր առմամբ ճիշտ ա Չուկի էն միտքը, որ մարդիկ բաժանվում են երկու խմբի. ակումբցիներ և ապագա ակումբցիներ :))
Եթե ակումբում էր, կգտնեմ, իսկ եթե ֆեյսում՝ էդ ակաունտդ ոնց-որ ջնջել ես)
StrangeLittleGirl
17.07.2014, 16:01
Եթե ակումբում էր, կգտնեմ, իսկ եթե ֆեյսում՝ էդ ակաունտդ ոնց-որ ջնջել ես)
Դու ակումբում ման արի, եթե չգտնես, ես էն ըքաունթս արխիվում պահած ունեմ, ման կգամ :))
Դու ակումբում ման արի, եթե չգտնես, ես էն ըքաունթս արխիվում պահած ունեմ, ման կգամ :))
Օկ, դե հունիսի քսանի կողմերն ա, պլյուս մինուս մի երկու օր:
StrangeLittleGirl
17.07.2014, 16:16
Օկ, դե հունիսի քսանի կողմերն ա, պլյուս մինուս մի երկու օր:
Մամա ջան, էս ինչ հիշողությոն ա: 2011թ. հունիսի 20-ի կողմեր: Ես բացարձակ չեմ հիշում նման բան:
Մամա ջան, էս ինչ հիշողությոն ա: 2011թ. հունիսի 20-ի կողմեր: Ես բացարձակ չեմ հիշում նման բան:
Ես դրանից առաջ թունավորվել, գիշերով ընկել հիվանդանոց ու բիոխի քննությունը մի հարցի պատճառով ութ էի փակել, դրա համար էդ քանի օրվա սաղ դեպքերը հիշում եմ :դ
Օկ, դե հունիսի քսանի կողմերն ա, պլյուս մինուս մի երկու օր:
Առարկան հիստալոգիան կլինի , արջուկս այդքան էլ մեծ չէր , օրն էլ կամ 25 էր կամ 24 ))) ու տեց խոսակցություն եղել ա տրանսպորտում )))
StrangeLittleGirl
17.07.2014, 16:22
Առարկան հիստալոգիան կլինի , արջուկս այդքան էլ մեծ չէր , օրն էլ կամ 25 էր կամ 24 ))) ու տեց խոսակցություն եղել ա տրանսպորտում )))
Էս ջահելների հիշողությունը :D Ժող, ես փորփրեցի 2011-ի հունիսը: Ախր ես էն ժամանակ էնքան դարդ ունեի, դժվար տենց բանի վրա ֆիքսված լինեի :)) Մենակ հիշում եմ, որ անընդհատ ինձնից մի քանի տարով փոքր ընկերուհուս վրա էի ղժժում, որ երբ քննությունը «10» չէր ստանում, քիթը կախում էր :))
Էս ջահելների հիշողությունը :D Ժող, ես փորփրեցի 2011-ի հունիսը: Ախր ես էն ժամանակ էնքան դարդ ունեի, դժվար տենց բանի վրա ֆիքսված լինեի :)) Մենակ հիշում եմ, որ անընդհատ ինձնից մի քանի տարով փոքր ընկերուհուս վրա էի ղժժում, որ երբ քննությունը «10» չէր ստանում, քիթը կախում էր :))
Փաստորեն ոչ միայն իրա :դ
Վատն են ա, որ կարող ա ուղղակի ստատուս ա եղել, կամ կարող ա ավելի ուշ ես հիշել, գրել :դ
Էս ջահելների հիշողությունը :D Ժող, ես փորփրեցի 2011-ի հունիսը: Ախր ես էն ժամանակ էնքան դարդ ունեի, դժվար տենց բանի վրա ֆիքսված լինեի :)) Մենակ հիշում եմ, որ անընդհատ ինձնից մի քանի տարով փոքր ընկերուհուս վրա էի ղժժում, որ երբ քննությունը «10» չէր ստանում, քիթը կախում էր :))
Մենք կկարողանայինք քո վրա տպավորություն թողեինք , ես աչքիս հիշում եմ քեզ այդ գազելի մեջ :) կարծեմ առաջի անգամ քեզ այդ ժամանակ եմ տեսել :)
StrangeLittleGirl
17.07.2014, 16:27
Փաստորեն ոչ միայն իրա :դ
Վատն են ա, որ կարող ա ուղղակի ստատուս ա եղել, կամ կարող ա ավելի ուշ ես հիշել, գրել :դ
Չէ, ուշ դժվար լինի, որովհետև ես ինչ տեսնում, էդ պահին եմ գրում, մաքսիմում մի երկու օր էս կողմ-էն կողմ:
Մենք կկարողանայինք քո վրա տպավորություն թողեինք , ես աչքիս հիշում եմ քեզ այդ գազելի մեջ :) կարծեմ առաջի անգամ քեզ այդ ժամանակ եմ տեսել :)
Էս ինչ ֆենոմենալ հիշողություն ա :)) Բայց ո՞նց կարայիր ինձ հիշեիր գազելի մեջ, եթե չէիր ճանաչում: Մեկ էլ ասա՝ որ համարն ա էղել, որ ասեմ՝ ես եմ էղել, թե չէ :))
Էս ինչ ֆենոմենալ հիշողություն ա :)) Բայց ո՞նց կարայիր ինձ հիշեիր գազելի մեջ, եթե չէիր ճանաչում: Մեկ էլ ասա՝ որ համարն ա էղել, որ ասեմ՝ ես եմ էղել, թե չէ :))
Բյուր, քեզ դեմքով շատ մարդ ա ճանաչում մեր համալսարանից, մեր խմբեցիները քեզ ինձնից շուտ էին ճանաչում :դ
Իսկ ինչ վերաբերվում ա հիշողությանը՝ հավատա իմը, մեղմ ասած, լավը չի))
StrangeLittleGirl
17.07.2014, 16:44
Բյուր, քեզ դեմքով շատ մարդ ա ճանաչում մեր համալսարանից, մեր խմբեցիները քեզ ինձնից շուտ էին ճանաչում :դ
Իսկ ինչ վերաբերվում ա հիշողությանը՝ հավատա իմը, մեղմ ասած, լավը չի))
Խայտառակ էղանք :)) տնաշեններ, ես համալսարանն ավարտել եմ, դուք նոր ընդունվել եք, ինձ որտեղի՞ց պիտի իմանաք:
Էս ինչ ֆենոմենալ հիշողություն ա :)) Բայց ո՞նց կարայիր ինձ հիշեիր գազելի մեջ, եթե չէիր ճանաչում: Մեկ էլ ասա՝ որ համարն ա էղել, որ ասեմ՝ ես եմ էղել, թե չէ :))
Համալսարսնում մեր տարիքայինների մեջ չկա մարդ ով չգիտի քեզ , եթե խելքը գլխին ուսանող ա: Քեզ մեդիկուսում էի տեսել հավանաբար , բայց լսած էի քե մասին , ու այդ օրը հաստատ առաջին անգամ եմ տեսել )) Համարը գազելի կարող էր լինել 60 , 28 , 29 , 30 ... հստակ չեմ հիշում
Խայտառակ էղանք :)) տնաշեններ, ես համալսարանն ավարտել եմ, դուք նոր ընդունվել եք, ինձ որտեղի՞ց պիտի իմանաք:
Էհ, դու թերագնահատում ես բանբասանքների ուժը :դ երևի քո մասին բաներ գիտեն մեր կուրսում, որ դու էլ չգիտես :դ
StrangeLittleGirl
17.07.2014, 16:52
Համալսարսնում մեր տարիքայինների մեջ չկա մարդ ով չգիտի քեզ , եթե խելքը գլխին ուսանող ա: Քեզ մեդիկուսում էի տեսել հավանաբար , բայց լսած էի քե մասին , ու այդ օրը հաստատ առաջին անգամ եմ տեսել )) Համարը գազելի կարող էր լինել 60 , 28 , 29 , 30 ... հստակ չեմ հիշում
Դու Մեդիկու՞ս էլ ես էկել :)) Բայց ձեր ընդունվելուց երկու ամիս հետո ռադս քաշել եմ Մեդիկուսից: Թե՞ դրա հաջորդ տարին էր :think
Ամա՜ն, ասեք հայտնի մարդ եմ :)) Սպասեք մի հատ հպարտանամ: Հա, գազելի համարները նենց են, որ ես կարայի մեջը լինեի. դրանցից մենակ 28-ից չէի օգտվում:
Էհ, դու թերագնահատում ես բանբասանքների ուժը :դ երևի քո մասին բաներ գիտեն մեր կուրսում, որ դու էլ չգիտես :դ
Յաաա՜, բամբասա՞նք: Պատմի՜: Ես գիտեմ, որ մեր կուրսում իմ մասին իրականությանը չհամապատասխանող ինչ լեգենդ ասես ֆռռում էր, բայց դե դա մեր կուրսն էր, մենք մերոնցով էինք :)) Հլա պատմի, հետաքրքիր ա:
Դու Մեդիկու՞ս էլ ես էկել :)) Բայց ձեր ընդունվելուց երկու ամիս հետո ռադս քաշել եմ Մեդիկուսից: Թե՞ դրա հաջորդ տարին էր :think
Ամա՜ն, ասեք հայտնի մարդ եմ :)) Սպասեք մի հատ հպարտանամ: Հա, գազելի համարները նենց են, որ ես կարայի մեջը լինեի. դրանցից մենակ 28-ից չէի օգտվում:
Յաաա՜, բամբասա՞նք: Պատմի՜: Ես գիտեմ, որ մեր կուրսում իմ մասին իրականությանը չհամապատասխանող ինչ լեգենդ ասես ֆռռում էր, բայց դե դա մեր կուրսն էր, մենք մերոնցով էինք :)) Հլա պատմի, հետաքրքիր ա:
Մնա տուն հասնեմ, պմ-ով պատմեմ, մի քիչ չափազանցված են բնականաբար, բայց տենց եսիմինչեր չեն, ուղղակի հետաքրքիր են :դ
Դու Մեդիկու՞ս էլ ես էկել :)) Բայց ձեր ընդունվելուց երկու ամիս հետո ռադս քաշել եմ Մեդիկուսից: Թե՞ դրա հաջորդ տարին էր :think
Ամա՜ն, ասեք հայտնի մարդ եմ :)) Սպասեք մի հատ հպարտանամ: Հա, գազելի համարները նենց են, որ ես կարայի մեջը լինեի
Մեդիկուսից չեմ եղել բայց թերթը կարդալ հասցրել եմ :) Հայտնի ասված չէ : Եթե ճիշտ եմ հիշում Քալյանի ռեկտորի պաշտոնից հեռացվելուց հետո դու էիր խումբ բացել ֆբ-ում և պահանջում նրա վերադարձը :think
Դու Մեդիկու՞ս էլ ես էկել :)) Բայց ձեր ընդունվելուց երկու ամիս հետո ռադս քաշել եմ Մեդիկուսից: Թե՞ դրա հաջորդ տարին էր :think
Ամա՜ն, ասեք հայտնի մարդ եմ :)) Սպասեք մի հատ հպարտանամ:
Ես քո հոդվածները սաղ մեդիկուսին կարդալ էի տալիս, սուրերը :դ
StrangeLittleGirl
17.07.2014, 17:05
Մնա տուն հասնեմ, պմ-ով պատմեմ, մի քիչ չափազանցված են բնականաբար, բայց տենց եսիմինչեր չեն, ուղղակի հետաքրքիր են :դ
Աաաա՜, ես անհամբեր եմ, հիմա պատմի :)) Էդ ի՞նչ խուժան բաներ են, որ պիտի պմ-ով պատմես :))
Մեդիկուսից չեմ եղել բայց թերթը կարդալ հասցրել եմ :) Հայտնի ասված չէ : Եթե ճիշտ եմ հիշում Քալյանի ռեկտորի պաշտոնից հեռացվելուց հետո դու էիր խումբ բացել ֆբ-ում և պահանջում նրա վերադարձը :think
Հա, կա տենց բան, տենց խումբ բացել էի :)) Էն էլ վերջը էգոիզմս խոսեց: Մտածեցի՝ մեկ ա ես մի քանի ամսից գնում եմ, զահլա չկա: Ջահելներն ուզում են, թող անեն:
Ես քո հոդվածները սաղ մեդիկուսին կարդալ էի տալիս, սուրերը :դ
Ամա՜ն, խայտառակ էղանք :)) ես էդ հոդվածներիս պատճառով ինչ ք*քի մեջ ասես չեմ ընկել: Իսկ կուրսեցիներիցս շատերը համոզված էին, որ բարձր գնահատականներս հոդվածներիս շնորհիվ եմ ստանում:
Ամա՜ն, խայտառակ էղանք :)) ես էդ հոդվածներիս պատճառով ինչ ք*քի մեջ ասես չեմ ընկել: Իսկ կուրսեցիներիցս շատերը համոզված էին, որ բարձր գնահատականներս հոդվածներիս շնորհիվ եմ ստանում:
Բարձր գնահատական սուր անկյան համար :think Փոքր ինչ տարօրինակ են եղել կուրսեցիներդ :Սուր անկյան համաի կանչում են ռեկտորի մուտ ու վերջը լավ չի լինում , Ռուբենը վկա :)
StrangeLittleGirl
17.07.2014, 17:19
Բարձր գնահատական սուր անկյան համար :think Փոքր ինչ տարօրինակ են եղել կուրսեցիներդ :Սուր անկյան համաի կանչում են ռեկտորի մուտ ու վերջը լավ չի լինում , Ռուբենը վկա :)
Ահավոր տարօրինակ են :)) Իմ առաջին սուր անկյան համար սաղ կուրսս թռել էր դեմքիս (կուրսեցիներովս սկսած, դեկանատով վերջացրած սաղին կոխել էի ցեխը), դեկանը լեկցիայի ժամանակ մտել էր առաջին լսարան, ինձ հանել լեկցիայից, տարել թուքումուր կերցնելու: Դրանից հետոյի հոդվածների համար էլ ով ինչ ասես չի ասել՝ թե՛ դեմից, թե՛ հետևից: Էդ սաղից պրծանք, հետո անցա բլոգումս գրածներիս համար թուքումուր ուտելուն :D Սաղ առիթ էին ման գալիս ինձ վատություն անելու, կուրսեցիներս ասում են՝ վախենում, բարձր են դնում :D
Բայց իրոք հետաքրքիր ա, որ Բյուրը նման բան չի հիշում: Մուշույին չգիտեմ, բայց Ռեյ սամայի նկարը ակումբում կա ու լավ էլ քննարկված ա, Բյուրը եթե հիշեր, հավանաբար Ռեյին կճանաչեր ըստ նկարների: Իր նմանատիպ գրառումն էլ ոնց որ չի գտնվել:
Հակառակ բոլոր փաստերին, սկսում եմ կասկածել, որ հենց Բյուրն ա ձեզ տեսել ու նմանատիպ գրառում արել::pardon:oy
StrangeLittleGirl
17.07.2014, 17:27
Բայց իրոք հետաքրքիր ա, որ Բյուրը նման բան չի հիշում: Մուշույին չգիտեմ, բայց Ռեյ սամայի նկարը ակումբում կա ու լավ էլ քննարկված ա, Բյուրը եթե հիշեր, հավանաբար Ռեյին կճանաչեր ըստ նկարների: Իր նմանատիպ գրառումն էլ ոնց որ չի գտնվել:
Հակառակ բոլոր փաստերին, սկսում եմ կասկածել, որ հենց Բյուրն ա ձեզ տեսել ու նմանատիպ գրառում արել::pardon:oy
Լիզն ինձ շատ մարդկանց հետ ա ծանոթացրել իրան ճանաչելուս չորս տարիների ընթացքում, բայց ո՛չ Մուշուին, ո՛չ Ռեյին չեմ հիշում, ո՛չ էլ դեպքն եմ հիշում: Իհարկե, կա տենց բան, որ բարձր կուրսեցիները ցածրերին «չեն նկատում», իսկ ցածրերը բարձրերին շատ լավ իմանում են: Բայց դե ամեն ինչի հետ մեկտեղ ես հավի հիշողություն ունեմ:
Բայց իրոք հետաքրքիր ա, որ Բյուրը նման բան չի հիշում: Մուշույին չգիտեմ, բայց Ռեյ սամայի նկարը ակումբում կա ու լավ էլ քննարկված ա, Բյուրը եթե հիշեր, հավանաբար Ռեյին կճանաչեր ըստ նկարների: Իր նմանատիպ գրառումն էլ ոնց որ չի գտնվել:
Հակառակ բոլոր փաստերին, սկսում եմ կասկածել, որ հենց Բյուրն ա ձեզ տեսել ու նմանատիպ գրառում արել::pardon:oy
Այ մարդ, հաստատ Բյուրն ա եղել, ես գիժ չեմ :))
Իսկ Ռեյին չէր ճանաչի, Ռեյն էնքան ա փոխվել, որ փոխվելուց հետո ես էլ տեսա, չճանաչեցի (Ինքն էլ ասում էր մեամիտ եմ դարձել, չճանաչելու եմ տալիս):
Ամեն դեպքում չգտա գրածը, աչքիս ֆբում ստատուս ա եղել))
StrangeLittleGirl
17.07.2014, 18:26
Այ մարդ, հաստատ Բյուրն ա եղել, ես գիժ չեմ :))
Իսկ Ռեյին չէր ճանաչի, Ռեյն էնքան ա փոխվել, որ փոխվելուց հետո ես էլ տեսա, չճանաչեցի (Ինքն էլ ասում էր մեամիտ եմ դարձել, չճանաչելու եմ տալիս):
Ամեն դեպքում չգտա գրածը, աչքիս ֆբում ստատուս ա եղել))
Դու հլը ձեր կուրսում պտտվող բամբասանքները գրի պմ-ով :))
Իմ գրածը ես կփորձեմ գտնել:
Այ մարդ, հաստատ Բյուրն ա եղել, ես գիժ չեմ :))
Հա բայց դու էլ հո հետնե՞րը չէիր:))
StrangeLittleGirl
17.07.2014, 18:33
Հա բայց դու էլ հո հետնե՞րը չէիր:))
Սմոք, ես հաստատ կարայի տենց բան ասած/պատմած լինեի :)) Որտև սաղ կյանքս ղժժացել եմ մեր ցածր կուրսեցիների վրա, որ էդ կարգի ֆիքսված են էղել գնահատականի վրա:
Սմոք, ես հաստատ կարայի տենց բան ասած/պատմած լինեի :)) Որտև սաղ կյանքս ղժժացել եմ մեր ցածր կուրսեցիների վրա, որ էդ կարգի ֆիքսված են էղել գնահատականի վրա:
Դե եթե ասում եք:pardon
StrangeLittleGirl
17.07.2014, 18:40
Դե եթե ասում եք:pardon
Ամեն դեպքում, իրիկունը կփորփրեմ ֆբ-ի նախորդ ըքաունթիս արխիվը:
Ռուբ, սպասում եմ, գրու՞մ ես, թե՞ դուրս գամ: Հավայի նստած եմ ստեղ:
Իմ շատ սիրելի բժշկականի ժողովուրդ. ես երկրորդ կուրսի համար գիրք չունեմ, գրադարանում ասում են վերջացել ա, սպասում են նոր հանձնողներ լինեն. եթե ինչ-որ մեկդ ունեք ծանոթ, որ իր գրքերը դեռ չի հանձնել, ասեք թող ինձ համար պահի հա՞: Մի քիչ խուճուճ բան էր ասածս, բայց դե :))
Իմ շատ սիրելի բժշկականի ժողովուրդ. ես երկրորդ կուրսի համար գիրք չունեմ, գրադարանում ասում են վերջացել ա, սպասում են նոր հանձնողներ լինեն. եթե ինչ-որ մեկդ ունեք ծանոթ, որ իր գրքերը դեռ չի հանձնել, ասեք թող ինձ համար պահի հա՞: Մի քիչ խուճուճ բան էր ասածս, բայց դե :))
Էհ, Անժել ջան, երևում ա, որ ցածր կուրսեցի ես :) խաբում են, չի վերջացել, բայց պիտի շուտ-շուտ գնաս, որ տան :))
Ծանոթներ ունեիք, բայց բոլորն արդեն հանձնել են, որ չորրորդինը վերցնեն
Աաաա՜, ես անհամբեր եմ, հիմա պատմի :)) Էդ ի՞նչ խուժան բաներ են, որ պիտի պմ-ով պատմես :))
:
Բյուր, նոր տեսա էս :Դ ՊՄ արել եմ, ինետս գնում գալիս էր, չէի կարում գրեի, բայց ոնց-որ վերջինը եկավ :))
StrangeLittleGirl
17.07.2014, 19:02
Իմ շատ սիրելի բժշկականի ժողովուրդ. ես երկրորդ կուրսի համար գիրք չունեմ, գրադարանում ասում են վերջացել ա, սպասում են նոր հանձնողներ լինեն. եթե ինչ-որ մեկդ ունեք ծանոթ, որ իր գրքերը դեռ չի հանձնել, ասեք թող ինձ համար պահի հա՞: Մի քիչ խուճուճ բան էր ասածս, բայց դե :))
Գնում ասում ես՝ Բյուրակնը ձեզ բարևում ա, տես ոնց վազելով կտան: Լրիվ լուրջ եմ ասում :))
Համալսարսնում մեր տարիքայինների մեջ չկա մարդ ով չգիտի քեզ , եթե խելքը գլխին ուսանող ա: Քեզ մեդիկուսում էի տեսել հավանաբար , բայց լսած էի քե մասին , ու այդ օրը հաստատ առաջին անգամ եմ տեսել )) Համարը գազելի կարող էր լինել 60 , 28 , 29 , 30 ... հստակ չեմ հիշում
Փաստորեն Բյուրն էդ օրը 60 համարում եղել ա :))`
38 համարում պատուհանի կողքի տեղը զբաղված էր, իսկ ես էսպես թե էնպես երկու տրանսպորտ եմ փոխելու. 19-ի հույսին չեմ մնում: Մութը դեռ լրիվ չի ընկել, բայց քաղաքի լույսերն արդեն փայլում են: Ռադիոյով Muse-ն է, իմ մյուզը, իսկ ես գիտեմ, որ շուտով պիտի գրեմ: Վայրկյաններ անց հեռախոսս զանգում է, ու սիրուն երգն ընդհատվում է: Ջղայնություն: Երգը տանն ունեմ, կարող եմ հազար անգամ լսել, բայց ռադիոյով լսելու հաճույքը ոչ ոք չի կարող հասկանալ: Կարճ կապեցի: Muse-ն ավարտվել է, իսկ ռադիոն շուտով կսկսի խշշալ: Դա այն փոքրիկ հատվածն է, որտեղից երևում է լույսերի մեջ թաղված Երևանը, այն միակ ակնթարթները, որոնք ինձ ստիպում են ուզենալ Հայաստանում մնալ: Ռադիոն խշշում է, իսկ Երևանը բացվել է իմ առաջ:
60 համարով հասա տուն: Գիրքս չհասցրի բացել:
Ի դեպ,, որ տենայի մյուզ ես լսել, էս գրառմանն էն ժամանակ շնորհակալություն չէի հայտնի :D
StrangeLittleGirl
17.07.2014, 19:04
Փաստորեն Բյուրն էդ օրը 60 համարում եղել ա :))`
Ռուբ, 60-ը, 29-ը ու 30-ը մեր փողոցով անցնող էն հազվագյուտ մարշուտկաներից են: :)) Նենց որ իրա ասած չորսից երեքում կարայի լինեի:
Փաստորեն Բյուրն էդ օրը 60 համարում եղել ա :))`
Ի դեպ,, որ տենայի մյուզ ես լսել, էս գրառմանն էն ժամանակ շնորհակալություն չէի հայտնի :D
աա, չեմ էլ հայտնել,նախորդ ու հաջորդ գրառումներին հայտնել եմ, էդ մեկին՝ չէ :D :D
Ռուբ, 60-ը, 29-ը ու 30-ը մեր փողոցով անցնող էն հազվագյուտ մարշուտկաներից են: :)) Նենց որ իրա ասած չորսից երեքում կարայի լինեի:
Հա, էդ էլ նոր տեսա, որ ինետս գնում-գալիս էր, լրիվ չէի կարդում :))
Ամեն դեպքում հավանականությունը մեծացնում ա
StrangeLittleGirl
17.07.2014, 19:14
աա, չեմ էլ հայտնել,նախորդ ու հաջորդ գրառումներին հայտնել եմ, էդ մեկին՝ չէ :D :D
Մյուզ չե՞ս սիրում անամոթի մեկը :angry
Մյուզ չե՞ս սիրում անամոթի մեկը :angry
Էն ժամանակ չչէի սիրում,հիմա էլ առանձնապես չէ, բայց մի քանի երգ ունեն, որ լսում եմ: Էդ միք անիսի համար էլ խմբեցիս էր մեղավոր))
Մյուզի լոգոն իմ նախավերջին մեդիկուսի վերջին էջին ենք դրել :)) էս վիդեոյի լոգոն՝
http://youtu.be/Ej8rdi-cwdw
Էն ժամանակ չչէի սիրում,հիմա էլ առանձնապես չէ, բայց մի քանի երգ ունեն, որ լսում եմ: Էդ միք անիսի համար էլ խմբեցիս էր մեղավոր))
Մյուզի լոգոն իմ նախավերջին մեդիկուսի վերջին էջին ենք դրել :)) էս վիդեոյի լոգոն՝
http://youtu.be/Ej8rdi-cwdw
Էէէէէհհհհհ մեր բարի ու լավ Medicus-ը , ինչ սուր անկյուններ ուներ , ինչ լավն էր ...
Սպասի ես ասեմ, հանգստացի :)) Իմ իմանալով՝ չէ, ազգակցական կապ չկա, ուղղակի Լիլը սիրում ա սաղին քուր-ախպեր ասել: :))
Ու՞ր ա թե սիրում ա, ինձ ո՛չ քուր ա ասել, ո՛չ էլ ախպեր: :(
Գնում ասում ես՝ Բյուրակնը ձեզ բարևում ա, տես ոնց վազելով կտան: Լրիվ լուրջ եմ ասում :))
Կամաչեմ :)) Բայց լիքը մարդու ասել են չկա, ո գնում ա, ասում են չկա. ինչի՞ են տենց ասում...ուրիշների համար են պահում,ես չեմ հասկանում....
Կամաչեմ :)) Բայց լիքը մարդու ասել են չկա, ո գնում ա, ասում են չկա. ինչի՞ են տենց ասում...ուրիշների համար են պահում,ես չեմ հասկանում....
Նայ ով գնում ա էդ պահին բերած գրքերը վերցնում ա, ու ստացվում ա որ միշտ գիրք չկա, պետք ա գնաս մի քանի օրով Երևան ու ամեն օր գնաս համալսարան , տենց հաստատ կվերցնես
Նայ ով գնում ա էդ պահին բերած գրքերը վերցնում ա, ու ստացվում ա որ միշտ գիրք չկա, պետք ա գնաս մի քանի օրով Երևան ու ամեն օր գնաս համալսարան , տենց հաստատ կվերցնես
22ին կգամ ...
22ին կգամ ...
Գամ հետդ ? իմ մոտ գիրք ուզել , հերթ կանգնելը լավ է ստացվում , սովորել եմ համալսարանի շնորհիվ :)
22ին կգամ ...
Շուտ-շուտ գնա հերթի մեջ հարցրու, թե ով ա երկրորդ կուրս, էդ պահին վերցրու)) Իրենց տված սովետի ատլասները պետք չեն, անկապ չշալակես, հիշեցրու, ես քեզ էլեկտրոնային ավելի լավ ատլաս կուղարկեմ (Netter-5, եթե անունը ինչ-որ բան ասում ա, եթե չէ, սենց ասեմ՝ գրադարանի աշխատողներն իրանց կյանքը կտան դրա համար)) )
Էլեկտրոնային դժվար չի,որովհետև մենակ նկարներն ես նայելու, տեքստը դասագրքից ես կարդալու, բայց եթե մեկ ա էլեկտրոնայինը դժվար ա, էլի ատլասները մի վերցրու, կգաս չիտալկա, նորմալ ատլասով կպարապես))
StrangeLittleGirl
18.07.2014, 00:42
Կամաչեմ :)) Բայց լիքը մարդու ասել են չկա, ո գնում ա, ասում են չկա. ինչի՞ են տենց ասում...ուրիշների համար են պահում,ես չեմ հասկանում....
Ասում եմ՝ անունս տալիս ես, պրոբլեմ չես ունենում: Լուրջ եմ ասում: Մեր վախտով էլ էին տենց անում, բայց դե ես գրադարանի կռիս էի, ինձ սաղ գիտեին: Դրա համար արտոնյալ էի, պահում էին գրքերը: Դու ուղղակի գնա, հենց էլի ասեն՝ չկա, մի հատ իմ կողմից բարևի: Ուղղակի, նենց ձեռի հետ: Կխոստանան, որ կպահեն գրքերը:
Մի ուրիշ տարբերակ օգոստոսի վերջին գնալն ա, բայց ահավոր հերթերի մեջ կընկնես:
StrangeLittleGirl
18.07.2014, 00:44
Ի դեպ, իսկ էն իննի-տասի թեմայով էկել եմ ասելու... հըմ, ֆեյսբուքի հին պրոֆիլս դաունլոուդ արած կա մոտս, բայց ինչ-ինչ պատճառներով ստատուսները չի պահել: Նենց որ սույն երևույթը մնաց չապացուցված :(
Ի դեպ, իսկ էն իննի-տասի թեմայով էկել եմ ասելու... հըմ, ֆեյսբուքի հին պրոֆիլս դաունլոուդ արած կա մոտս, բայց ինչ-ինչ պատճառներով ստատուսները չի պահել: Նենց որ սույն երևույթը մնաց չապացուցված :(
Մնացինք իմ դիֆուզ փոփոխված ուղեղի հիշողության հույսին :))
Ռեյ սամա
18.07.2014, 10:12
հետաքրքիր ա...իսկ ես էդ ժամանակաշրջանից համարյա ոչ մի բան չեմ հիշում...բայց քանի որ նաև ոչ մի բան չեմ բացառում՝ շատ հնարավոր ա, որ եղած լինի ՃՃՃ ես Բյուրին նկարներով գիտեմ, ի տո էս վերջերս, ոչ մի անգամ չեմ տեսել :D
Շուտ-շուտ գնա հերթի մեջ հարցրու, թե ով ա երկրորդ կուրս, էդ պահին վերցրու)) Իրենց տված սովետի ատլասները պետք չեն, անկապ չշալակես, հիշեցրու, ես քեզ էլեկտրոնային ավելի լավ ատլաս կուղարկեմ (Netter-5, եթե անունը ինչ-որ բան ասում ա, եթե չէ, սենց ասեմ՝ գրադարանի աշխատողներն իրանց կյանքը կտան դրա համար)) )
Էլեկտրոնային դժվար չի,որովհետև մենակ նկարներն ես նայելու, տեքստը դասագրքից ես կարդալու, բայց եթե մեկ ա էլեկտրոնայինը դժվար ա, էլի ատլասները մի վերցրու, կգաս չիտալկա, նորմալ ատլասով կպարապես))
Netter-6 կարո՞ղ ա ունենաս :)) Չնայած դժվար :) Բայց մեծ հաճույքով «նվերդ» կընդունեմ :)
Իսկ Սինելնիկովի մասին ի՞նչ կասեք, լա՞վն են...չորս հատորն էլ էլեկտրոնայինով ունեմ:
Ասում եմ՝ անունս տալիս ես, պրոբլեմ չես ունենում: Լուրջ եմ ասում: Մեր վախտով էլ էին տենց անում, բայց դե ես գրադարանի կռիս էի, ինձ սաղ գիտեին: Դրա համար արտոնյալ էի, պահում էին գրքերը: Դու ուղղակի գնա, հենց էլի ասեն՝ չկա, մի հատ իմ կողմից բարևի: Ուղղակի, նենց ձեռի հետ: Կխոստանան, որ կպահեն գրքերը:
Մի ուրիշ տարբերակ օգոստոսի վերջին գնալն ա, բայց ահավոր հերթերի մեջ կընկնես:
Լավ Բյուր, ստանամ էլ՝ կասեմ, որ բարևում ես, մի օր պետք կգա :)) Կամ հենց պետք լինի՝ դու իրանց կբարևես :))
Գամ հետդ ? իմ մոտ գիրք ուզել , հերթ կանգնելը լավ է ստացվում , սովորել եմ համալսարանի շնորհիվ :)
Հենց գամ ու գնալու լինեմ ձեն կհանեմ :) Բայց հուլիսին ինձ թվում ա հերթ չի էլ լինի....
StrangeLittleGirl
18.07.2014, 15:05
Netter-6 կարո՞ղ ա ունենաս :)) Չնայած դժվար :) Բայց մեծ հաճույքով «նվերդ» կընդունեմ :)
Իսկ Սինելնիկովի մասին ի՞նչ կասեք, լա՞վն են...չորս հատորն էլ էլեկտրոնայինով ունեմ:
Սինելնիկովի ոչ բոլոր բաժիններն են լավը: Ավելի շուտ, չափից դուրս մանրամասն ա, բայց ոչ միշտ ա պետք էդքան մանրամասն իմանալը:
Սինելնիկովի ոչ բոլոր բաժիններն են լավը: Ավելի շուտ, չափից դուրս մանրամասն ա, բայց ոչ միշտ ա պետք էդքան մանրամասն իմանալը:
Այսինքն իրան օգտագործում եմ ձեռի հետ, ոչ էդքան լուրջ, հա՞:
StrangeLittleGirl
18.07.2014, 15:10
Այսինքն իրան օգտագործում եմ ձեռի հետ, ոչ էդքան լուրջ, հա՞:
Չէ, ոչ թե ձեռի հետ, այլ մենակ կոնկրետ բաժիններ անցնելիս: Մեզ դասախոսն ասում էր երբ ա պետք ատլասը, երբ՝ չէ:
Չէ, ոչ թե ձեռի հետ, այլ մենակ կոնկրետ բաժիններ անցնելիս: Մեզ դասախոսն ասում էր երբ ա պետք ատլասը, երբ՝ չէ:
Լավ :) պարզ ա :)
Երանի նորմալ դասախոսներ մեզ դաս տան, գոնե մասնագիտականները:
StrangeLittleGirl
18.07.2014, 15:17
Լավ :) պարզ ա :)
Երանի նորմալ դասախոսներ մեզ դաս տան, գոնե մասնագիտականները:
Կարինե Մինասովնան :love
Netter-6 կարո՞ղ ա ունենաս :)) Չնայած դժվար :) Բայց մեծ հաճույքով «նվերդ» կընդունեմ :)
Իսկ Սինելնիկովի մասին ի՞նչ կասեք, լա՞վն են...չորս հատորն էլ էլեկտրոնայինով ունեմ:
Չէ, կարծեմ 6ը մերոնցից դեռ ոչ մեկ չունի))
Չէ, կարծեմ 6ը մերոնցից դեռ ոչ մեկ չունի))
Մերոնք ունեն, բայց ոչ էլեկտրոնայինը..... Չգիտեմ, 5ն ու 6-ը իրարից շա՞տ են տարբերվում, արժի 6ն առնել, թե դու էլ չգիտես:
Կարինե Մինասովնան :love
Ո՞ր ամբիոնից ա Կարինե Մինասովնան:
StrangeLittleGirl
18.07.2014, 15:30
Ո՞ր ամբիոնից ա Կարինե Մինասովնան:
Ո՞նց, դու Կարինե Մինասովնային չգիտե՞ս: :)) Անատի ամբիոնից ա: Քյալյանի վախտերով նաև ստոմերի դեկանն էր, բայց հետո չիմացա՝ ինքը մնաց, թե փոխեցին:
Ո՞նց, դու Կարինե Մինասովնային չգիտե՞ս: :)) Անատի ամբիոնից ա: Քյալյանի վախտերով նաև ստոմերի դեկանն էր, բայց հետո չիմացա՝ ինքը մնաց, թե փոխեցին:
Հիմա անատի ամբիոնի վարիչն ա , ստոմերից հրաժարվել ա , Կարինե Միմասովնան դասախոսս է եղել , ամեն-ամեն-ամեն ... , երջանկություն է նրա ուսանողը լինել
StrangeLittleGirl
18.07.2014, 16:00
Հիմա անատի ամբիոնի վարիչն ա , ստոմերից հրաժարվել ա , Կարինե Միմասովնան դասախոսս է եղել , ամեն-ամեն-ամեն ... , երջանկություն է նրա ուսանողը լինել
Հարյուր տոկոս: Ինքը ինձ ոչ միայն անատոմիա սովորացրեց, այլև սովորացրեց թե ոնց պետք ա սովորել ու ինչ ա գիտելիքն ընդհանրապես: Իրա նմանը չկա :love
Ասում են մի տենց հրաշք էլ բիոխի ամբիոնից կա. (Քիմիայի ամբիոնի վարիչի դեմք էլի տեսնելու ենք :[)
Ու մեկ էլ ասում են անատի ամբիոնի անձնակազմը լավն ա, համարյա բոլորը լավն են: Ոնց որ ասում են՝ ինչ իմանամ մինչև հաստատ չիմանամ, իմ աչքով չտեսնեմ:
Հարյուր տոկոս: Ինքը ինձ ոչ միայն անատոմիա սովորացրեց, այլև սովորացրեց թե ոնց պետք ա սովորել ու ինչ ա գիտելիքն ընդհանրապես: Իրա նմանը չկա :love
Արի Կարինե Մինասովնա, արի, արի՜ :)) Մմմմմ՜... Դեբիլ դասախոսներ գնացեեեք, խելոք դասախոսներ եկեեեք :))
StrangeLittleGirl
18.07.2014, 18:07
Ասում են մի տենց հրաշք էլ բիոխի ամբիոնից կա. (Քիմիայի ամբիոնի վարիչի դեմք էլի տեսնելու ենք :[)
Ու մեկ էլ ասում են անատի ամբիոնի անձնակազմը լավն ա, համարյա բոլորը լավն են: Ոնց որ ասում են՝ ինչ իմանամ մինչև հաստատ չիմանամ, իմ աչքով չտեսնեմ:
Ո՞վ ա բիոխի ամբիոնից :)) Ինձ տատիներ են տվել, մեկը մեկից անդուր: Մենակ Անահիտ Վլադիմիրովնան էր լավը, հա, նույնիսկ հրաշք :)) Արյա բայց էս ինչքան լավ դասախոսներ եմ ունեցել :))
Անատի ամբիոնում էլ մենակ Կարինե Մինասովնան ա լավը ու իրա շկոլան, մնացած սաղ ֆալոսապաշտ կնանիք են, որ տղերքին առանց մի բառ ասելու 9-երը շարում են, իսկ աղջկերքին հազար անգամ տանում-բերում են: Այսինքն, ձեր մոտ բանավոր սպրոսներ էլ չկան, պիտի որ կյանքն ավելի հեշտ լինի :))
Ո՞վ ա բիոխի ամբիոնից :)) Ինձ տատիներ են տվել, մեկը մեկից անդուր: Մենակ Անահիտ Վլադիմիրովնան էր լավը, հա, նույնիսկ հրաշք :)) Արյա բայց էս ինչքան լավ դասախոսներ եմ ունեցել :))
Անատի ամբիոնում էլ մենակ Կարինե Մինասովնան ա լավը ու իրա շկոլան, մնացած սաղ ֆալոսապաշտ կնանիք են, որ տղերքին առանց մի բառ ասելու 9-երը շարում են, իսկ աղջկերքին հազար անգամ տանում-բերում են: Այսինքն, ձեր մոտ բանավոր սպրոսներ էլ չկան, պիտի որ կյանքն ավելի հեշտ լինի :))
:cry:cry:cryԱրդեն կա :( Փոխվել ա ամեն ինչ. սրանից հետո բանավոր հինգ հատ գնահատակ պետք ա ունենանք ընթացիկ: Ու բարձր ստանալը ավտոմատ դառնում ա դժվար, մանավանդ երբ մեկին դուր չես գալիս: հետո տարվա վերջին հիսուն հարցանոց սպռոս ենք գրելու ու էդ երկուսից միջին են հանելու: Եթե էդ միջինն եղավ անբավարար կամ եթե ուզում ես գնահատականդ բարձրացնես, մտնում ես ԲԱՆԱՎՈՐ քննության:
Իսկ Բիոխի ամբիոնի էդ հրաշքի անունը չգիտեմ. ինձ ասել են իրան վերցնես, մնացածին վառես :))
StrangeLittleGirl
18.07.2014, 18:23
:cry:cry:cryԱրդեն կա :( Փոխվել ա ամեն ինչ. սրանից հետո բանավոր հինգ հատ գնահատակ պետք ա ունենանք ընթացիկ: Ու բարձր ստանալը ավտոմատ դառնում ա դժվար, մանավանդ երբ մեկին դուր չես գալիս: հետո տարվա վերջին հիսուն հարցանոց սպռոս ենք գրելու ու էդ երկուսից միջին են հանելու: Եթե էդ միջինն եղավ անբավարար կամ եթե ուզում ես գնահատականդ բարձրացնես, մտնում ես ԲԱՆԱՎՈՐ քննության:
Իսկ Բիոխի ամբիոնի էդ հրաշքի անունը չգիտեմ. ինձ ասել են իրան վերցնես, մնացածին վառես :))
Լավ ա, լավ ա, կսկեք սովորել տենց :)) Թե չէ իմ ու քո սերնդի արանքում ընկածները սպրոսից սպրոս էին սովորում, սովորելն էլ մի սովորել լինել, դնում տեքստն անգիր էին անում: Իսկ սենց մտածել կսովորեք :)) Ճիշտ ա՝ կոռուպցիան կտրուկ կաճի, բայց դե գոնե գիտելիք ստացողն էլ գիտելիք կստանա:
Բիոխի հրաշքի անունը ճշտի էլի, նենց հետաքրքիր ա :)) Հույս ունեմ՝ Կոստյան չի:
Լավ ա, լավ ա, կսկեք սովորել տենց :)) Թե չէ իմ ու քո սերնդի արանքում ընկածները սպրոսից սպրոս էին սովորում, սովորելն էլ մի սովորել լինել, դնում տեքստն անգիր էին անում: Իսկ սենց մտածել կսովորեք :)) Ճիշտ ա՝ կոռուպցիան կտրուկ կաճի, բայց դե գոնե գիտելիք ստացողն էլ գիտելիք կստանա:
Բիոխի հրաշքի անունը ճշտի էլի, նենց հետաքրքիր ա :)) Հույս ունեմ՝ Կոստյան չի:
Բիոխի հրաշքը ԿԱՐԾԵՄ երիտասարդ կին ա:
Հաաա՜... առաջին կուրսում էդ վիճակն էր. բան չէինք անում ընթացքում, վերջի մի երկու օրը տառապում էինք. բայց աննկարագրելի հեշտ էր լինում սպռոսին պատրասվելը երբ որ թեմաներն ընթացքում արած էիր լինում. ճիշտ ա, քանի որ ես հավի հիշողություն ունեմ, էլի մանրամասն սովորում էի, նենց, ոնց որ ընթացքում արած չլինեի. բայց էդ իրոք սովորել էր, որովհետև դա հետո մնում էր մեջս, էսպես ասած նստվածք էր տալիս.....
Ես գոհ եմ, ամեն դեպքում գոհ եմ: Ոչինչ, թող իմ իմացածից քիչ դնեն, ես էլ նեղվեմ էդ պահին, բայց կարևորը կսովորեմ: Համ էլ մենք էդքան էլ մեղք չունեինք, լուրջ...երբ որ սաղ տարին ամեն երկու օրը մեկ սպռոս ես ունենում, զուգահեռ էլ դասի գնում, ու հաջորդ օրը սպռոսի ես, դու դնում էդ սպռոսն ես պարապում, ուրիշ առարկայի ընթացիկ դասը թողած, ուրիշ առարկայի դասին (հատկապես լեկցիային) հաջորդ ժամի սպռոսով զբաղվելով ու արդյունքում սաղից զրո ես լինում: Հա՜ էլի լավ լուր կա :)) Էս տարի լեկցիաները լինելու են առանց ներկա-բացակայի :) Չուզողը չի նստի ու մյուսներին խանգարի րոպե խլելով. ինչքան քիչ, էնքան լավ: Մի անգամ ֆիզիկայի Պետրոսյանը լեցիա չարավ, ասեց ցանկացողները չորեքշաբթի հինգին գան.... Նենց քիչ էինք ու նեեենց լավ անցավ. նախ ահագին շուտ պրծավ նյութը, հետո մենք չէինք հոգնել ու հետո էլ ԸՆՏԻՐ հասկացել էինք (չնայած իրա լեկցիային նենց չի, որ աղմուկ ա...): Մի խոսքով ես նոր սիստեմին կողմ եմ. մեակ նորմալ դասխոս եմ ուզում. գիտելիք տվող ու օբյեկտիվ գնահատող: Բյուր չասես, որ գնահատակի վրա կենտրոնանում եմ, չէ. ուղղակի ինձ պետք ա փոխել անվճար, զուտ դրա համար: Համ էլ երբ որ շատ լավ եմ սովորած լինում ու դրան համարժեք բան չեմ ստանում կոտրվում եմ....մարդ կա ավելի ա ոգևորվում ինչ-որ բան ապացուցելու համար, իսկ իմ մոտ տենց չի. ոնց որ թևրս կոտրեն (հա, ես սովորելու թևեր եմ առնում :)) ):
StrangeLittleGirl
18.07.2014, 18:45
Բիոխի հրաշքը ԿԱՐԾԵՄ երիտասարդ կին ա:
Հաաա՜... առաջին կուրսում էդ վիճակն էր. բան չէինք անում ընթացքում, վերջի մի երկու օրը տառապում էինք. բայց աննկարագրելի հեշտ էր լինում սպռոսին պատրասվելը երբ որ թեմաներն ընթացքում արած էիր լինում. ճիշտ ա, քանի որ ես հավի հիշողություն ունեմ, էլի մանրամասն սովորում էի, նենց, ոնց որ ընթացքում արած չլինեի. բայց էդ իրոք սովորել էր, որովհետև դա հետո մնում էր մեջս, էսպես ասած նստվածք էր տալիս.....
Ես գոհ եմ, ամեն դեպքում գոհ եմ: Ոչինչ, թող իմ իմացածից քիչ դնեն, ես էլ նեղվեմ էդ պահին, բայց կարևորը կսովորեմ: Համ էլ մենք էդքան էլ մեղք չունեինք, լուրջ...երբ որ սաղ տարին ամեն երկու օրը մեկ սպռոս ես ունենում, զուգահեռ էլ դասի գնում, ու հաջորդ օրը սպռոսի ես, դու դնում էդ սպռոսն ես պարապում, ուրիշ առարկայի ընթացիկ դասը թողած, ուրիշ առարկայի դասին (հատկապես լեկցիային) հաջորդ ժամի սպռոսով զբաղվելով ու արդյունքում սաղից զրո ես լինում: Հա՜ էլի լավ լուր կա :)) Էս տարի լեկցիաները լինելու են առանց ներկա-բացակայի :) Չուզողը չի նստի ու մյուսներին խանգարի րոպե խլելով. ինչքան քիչ, էնքան լավ: Մի անգամ ֆիզիկայի Պետրոսյանը լեցիա չարավ, ասեց ցանկացողները չորեքշաբթի հինգին գան.... Նենց քիչ էինք ու նեեենց լավ անցավ. նախ ահագին շուտ պրծավ նյութը, հետո մենք չէինք հոգնել ու հետո էլ ԸՆՏԻՐ հասկացել էինք (չնայած իրա լեկցիային նենց չի, որ աղմուկ ա...): Մի խոսքով ես նոր սիստեմին կողմ եմ. մեակ նորմալ դասխոս եմ ուզում. գիտելիք տվող ու օբյեկտիվ գնահատող:
Երևի ամեն դեպքում Անահիտ Վլադիմիրովնան ա, չնայած ինքն էդքան երիտասարդ չի, միջին տարիքի ա :)) Բայց իրոք ինքն էլ ա շատ կյանք տիպ, էն կարգի, որ էդ անասուն զզվելի առարկան նե՜նց սիրել տվեց, որ վերջում նույնիսկ ռեֆերատ գրեցի:
Լսի, մենք էլ էինք զուգահեռ դասի գնում ու սպռոս հանձնում: Ուղղակի որ հենց սկզբից ընթացքում սովորում էինք, սպռոսն էդքան ահավոր բան չէր լինում. նախորդ օրը մի հատ սաղ թերթում էինք ու վերջ: Հետո էլ եթե մեր ուզած գնահատականը չէինք ստանում, անվերջ կարայինք վերահանձնեինք: Հաճախ դասախոսն ինադու չէր դնում մեր ուզածը, որ առարկան կատարյալ իմանանք:
Էդ լեկցիաների պահը լավ ա, որ արվում ա: Մենք էն գլխից խնդրում-պահանջում էինք, լսող չկար: Հույս ունեինք, որ Քյալյանը ռեկտոր դառնա, կանի, որտև իրա լեկցիաներին էլ ներկա-բացակա չէր անում ու ինքը կողմ էր չանելուն: Էն էլ չգիտեմ ինչու չփոխեց, տենց մնաց, հասավ ձեզ:
Զանգել եմ, ասում եմ էն բիոխի ամբիոնը հրաշքի անունը ոնց էր, ասում ա Կոստյայի հետ ես :)) Ասում եմ չէ, իսկականի :)) Պարզվեց Անահիտ Վլադիմիրովնան ա :)
StrangeLittleGirl
18.07.2014, 19:00
Զանգել եմ, ասում եմ էն բիոխի ամբիոնը հրաշքի անունը ոնց էր, ասում ա Կոստյայի հետ ես :)) Ասում եմ չէ, իսկականի :)) Պարզվեց Անահիտ Վլադիմիրովնան ա :)
Ամա՜ն, իրոք ինքը հրաշք ա :oy Եթե քեզ դաս տա, մի հատ էլ իրան իմ կողմից կբարևես:
Ամա՜ն, իրոք ինքը հրաշք ա :oy Եթե քեզ դաս տա, մի հատ էլ իրան իմ կողմից կբարևես:
Կբարևեմ :) Հլը թող ինքը տաա՜ :))
Երևի ամեն դեպքում Անահիտ Վլադիմիրովնան ա, չնայած ինքն էդքան երիտասարդ չի, միջին տարիքի ա :)) Բայց իրոք ինքն էլ ա շատ կյանք տիպ, էն կարգի, որ էդ անասուն զզվելի առարկան նե՜նց սիրել տվեց, որ վերջում նույնիսկ ռեֆերատ գրեցի:
Լսի, մենք էլ էինք զուգահեռ դասի գնում ու սպռոս հանձնում: Ուղղակի որ հենց սկզբից ընթացքում սովորում էինք, սպռոսն էդքան ահավոր բան չէր լինում. նախորդ օրը մի հատ սաղ թերթում էինք ու վերջ: Հետո էլ եթե մեր ուզած գնահատականը չէինք ստանում, անվերջ կարայինք վերահանձնեինք: Հաճախ դասախոսն ինադու չէր դնում մեր ուզածը, որ առարկան կատարյալ իմանանք:
Էդ լեկցիաների պահը լավ ա, որ արվում ա: Մենք էն գլխից խնդրում-պահանջում էինք, լսող չկար: Հույս ունեինք, որ Քյալյանը ռեկտոր դառնա, կանի, որտև իրա լեկցիաներին էլ ներկա-բացակա չէր անում ու ինքը կողմ էր չանելուն: Էն էլ չգիտեմ ինչու չփոխեց, տենց մնաց, հասավ ձեզ:
Դուք պայքարեցիք վաղվա սերնդի համար :)) Ապրեք դուք :love
Որ ընթացքում սորոած էինք լինում, իրոք հեշտ էր լինում....բայց էդ ընթացքում սովորելը միշտ չի, որ ստացվում էր, մանավանդ երկրորդ սպռոսի ժամանակ,ն որովհետև առաջին սպռսի դեմի մի ամիսը գոնե սպռոս չէր լինում, դաս էիք անում: Երկրորդի ժամանակ մինչև առաջին սպռոսի նյութը տալիս վերջացնում էինք, արդեն երկրորդի ժամանակն էր, իսկ երկրորդ սպռսի ընթացիկ դասերը սովորելու տեղը առաջին սպռոս էինք պարապած լինում: Հաճախ երբ ժամանակը չէր հերիքում, անկապ կապեր էինք գտնում նյութի մեջ, կամ դեմի տառերն էինք հիշում, կամ էդ բառի տեղը ուրիշ բառ էինք նմանացնում.... հիմա լավ կլինի, ստիպում են սովորել:
Չուկի գրածը (http://www.akumb.am/showthread.php/54543-%D4%B1%D5%B6%D5%AF%D5%A1%D5%BA-%D6%85%D6%80%D5%A1%D5%A3%D5%AB%D6%80-5?p=2493389&viewfull=1#post2493389) կարդում եմ, լացելու բան ա այ մարդ:
Նորմալ երկրում խուլիգաններից պաշտպանվելու համար ոստիկանի են դիմում, ստեղ մի ծանոթ պիտի ունենաս՝ ոստիկանից պաշտպանվելու համար դիմես: Թե չէ, մի բան նաղդ սարքող են, վերջի վարիանտ Շամշյանին կկանչեն, որպես ձեռնաշարժ խայտառակ կանեն ալամ աշխարհով:
Ի՞նչ ա լինելու սրա վերջը, ո՞վ գիտի:
Չուկի գրածը (http://www.akumb.am/showthread.php/54543-%D4%B1%D5%B6%D5%AF%D5%A1%D5%BA-%D6%85%D6%80%D5%A1%D5%A3%D5%AB%D6%80-5?p=2493389&viewfull=1#post2493389) կարդում եմ, լացելու բան ա այ մարդ:
Նորմալ երկրում խուլիգաններից պաշտպանվելու համար ոստիկանի են դիմում, ստեղ մի ծանոթ պիտի ունենաս՝ ոստիկանից պաշտպանվելու համար դիմես: Թե չէ, մի բան նաղդ սարքող են, վերջի վարիանտ Շամշյանին կկանչեն, որպես ձեռնաշարժ խայտառակ կանեն ալամ աշխարհով:
Ի՞նչ ա լինելու սրա վերջը, ո՞վ գիտի:
Դեռ լավ ա, որ շատ մարդիկ՝ հանձին Չուկի, գիտեն ո՞նց իրենց պահեն նման պահերին՝ խուճապի չմանվեն ու ոչ միայն պաշտպանվեն, այլև հեգնեն նրանց:
Թե չէ, մի բան նաղդ սարքող են, վերջի վարիանտ Շամշյանին կկանչեն, որպես ձեռնաշարժ խայտառակ կանեն ալամ աշխարհով:
Խնդում ես, բայց որ շալվարիս նայեց, մտածեցի «էդ ա, հեսա ձեռնաշարժի հոդվածով տանում են» :))
Կոստյան էլ լավը, բիոխից, բայց ինքը երիտասարդ կին չի)
StrangeLittleGirl
18.07.2014, 23:03
Կոստյան էլ լավը, բիոխից, բայց ինքը երիտասարդ կին չի)
Ուղղակի Կոստյային զվյոզդը տարել ա :))
Ուղղակի Կոստյային զվյոզդը տարել ա :))
Կա տենց բան) բայց որպես դասախոս չգիտեմ իրան, ինձ Ալլա Լևոնովնան ու Ռաիսա Խաչատուրովնան են տվել, երկուսն էլ լավն են:
StrangeLittleGirl
18.07.2014, 23:17
Կա տենց բան) բայց որպես դասախոս չգիտեմ իրան, ինձ Ալլա Լևոնովնան ու Ռաիսա Խաչատուրովնան են տվել, երկուսն էլ լավն են:
Անահիտ Վլադիմիրովնային չեն հասնի :))
Բժշկականում դասախոսների մի կատեգորիա կա՝ Անահիտ Վլադիմիրովնան, Կարինե Մինասովնան, Լիմոնը (հիստ), Մարիետա Երվանդովնան (պաթֆիզ), Կարինե Վախթանգովնան (ֆարմակ), որոնք չես հասկանում՝ որտեղից են հայտնվել, որովհետև միակ բանը, որ ուզում են անել, ուսանողին իրա գիտելիքի հիման վրա մտածել տալն ա, ամենաճիշտ կրթական մոտեցումը: Այսինքն, իրանց մոտ հերիք չի գիրք անգիր արած պատասխանելը, պիտի իրանց «կռիս» հարցերի տակից էլ դուրս գաս: Իրանք դասախոսների ամենաճիշտ տեսակն են: Է՜հ, բայց ափսոս, իրանցից շատերը գնացել են Հայաստանից :(
Անահիտ Վլադիմիրովնային չեն հասնի :))
Բժշկականում դասախոսների մի կատեգորիա կա՝ Անահիտ Վլադիմիրովնան, Կարինե Մինասովնան, Լիմոնը (հիստ), Մարիետա Երվանդովնան (պաթֆիզ), Կարինե Վախթանգովնան (ֆարմակ), որոնք չես հասկանում՝ որտեղից են հայտնվել, որովհետև միակ բանը, որ ուզում են անել, ուսանողին իրա գիտելիքի հիման վրա մտածել տալն ա, ամենաճիշտ կրթական մոտեցումը: Այսինքն, իրանց մոտ հերիք չի գիրք անգիր արած պատասխանելը, պիտի իրանց «կռիս» հարցերի տակից էլ դուրս գաս: Իրանք դասախոսների ամենաճիշտ տեսակն են: Է՜հ, բայց ափսոս, իրանցից շատերը գնացել են Հայաստանից :(
Վլադիմիրովնան ինձ դաս չի տվել, բայց տենց դասախոսներ կան իսկականից:
Օրինակ Տաթևիկ Գեդեոնովնան
(կամ Գետևոնովնա),հիստի ամբիոնում էր, հիմա գիտխորհրդի քարտուղարն ա:
Լիմոնին մականունով չգիտեմ :դ
կլիինիկական ամբիոններում էլ կարելի ա իրենց մատի վրա հաշվել:
StrangeLittleGirl
18.07.2014, 23:23
Վլադիմիրովնան ինձ դաս չի տվել, բայց տենց դասախոսներ կան իսկականից:
Օրինակ Տաթևիկ Գեդեոնովնան
(կամ Գետևոնովնա),հիստի ամբիոնում էր, հիմա գիտխորհրդի քարտուղարն ա:
Լիմոնին մականունով չգիտեմ :դ
կլիինիկական ամբիոններում էլ կարելի ա իրենց մատի վրա հաշվել:
Ինձ Տաթևիկի մաման պաթանատ ա տվել: Կատաստրոֆա էր ուղղակի: Մենք իրա շնորհիվ սովորեցինք արտագրելու ամենահզոր մեթոդները ու զրո պաթանատ:
Լիմոնը Թումանյանն ա, բայց անուն-հայրանունը չգիտեմ: Կապույտ աչքերով, սպիտակ մազերով թթու ձյաձյա ա: Սաղ իրանից դողում էին, բայց մեր խումբն ահավոր սիրում էր իրան:
Իմ հիշելով Ակումբում ԵրՊԲՀ թեմա ունեինք ։)
Ինձ Տաթևիկի մաման պաթանատ ա տվել: Կատաստրոֆա էր ուղղակի: Մենք իրա շնորհիվ սովորեցինք արտագրելու ամենահզոր մեթոդները ու զրո պաթանատ:
Լիմոնը Թումանյանն ա, բայց անուն-հայրանունը չգիտեմ: Կապույտ աչքերով, սպիտակ մազերով թթու ձյաձյա ա: Սաղ իրանից դողում էին, բայց մեր խումբն ահավոր սիրում էր իրան:
Մամային չգիտեմ, բայց իրա շնորհիվ հիստոլոգիան դուրս եկավ ու ընդհանրապես ես սկսեցի նորմալ սովորել, մինչև էդ էնքան էի հիասթափվել համալսարանից, կարդում էի էնքան, որ ստանամ:
Իսկ հիասթափվել էի, որովհետև չեի հավատում, որ տեստային քննություն տվող մարդը կարա դառնա բժիշկ: Հիմա էլ չեմ հավատում, բայց իրանից հետո առանց տեստերի մասին մտածելու եմ սովորում)
Իմ հիշելով Ակումբում ԵրՊԲՀ թեմա ունեինք ։)
Ինչ-որ վերջերս բժշկականի ժողովրդին շատ են հիշեցնում զրուցարանի ու էդ թեմայի տեղը :դ
StrangeLittleGirl
18.07.2014, 23:34
Ինչ-որ վերջերս բժշկականի ժողովրդին շատ են հիշեցնում զրուցարանի ու էդ թեմայի տեղը :դ
Հա էլի, շատացել ենք, սկսել ենք համը հանել :))
Ախր մենք լրիվ ուրիշ աշխարհից ենք է՜
Հա էլի, շատացել ենք, սկսել ենք համը հանել :))
Ախր մենք լրիվ ուրիշ աշխարհից ենք է՜
Մանավանդ որ մեդիկուսի ժողովրդի հաշվին ենք շատ, համենայն դեպս նիստերին ներկա գտնվող ու ներքին խոհանոցից տեղեկություններ ունեցող ժողովրդի)
StrangeLittleGirl
18.07.2014, 23:39
Մանավանդ որ մեդիկուսի ժողովրդի հաշվին ենք շատ, համենայն դեպս նիստերին ներկա գտնվող ու ներքին խոհանոցից տեղեկություններ ունեցող ժողովրդի)
Մենակ Մեդիկուսը չի: Ցանկացած տեղ երկու-երեք բժշկականցի հենց հավաքվում են ու սկսում խոսել իրանց թեմաներից, կողքինները բացարձակապես բան չեն հասկանում ու սկսում են ներվայնանալ :)) Ի դեպ, նույնը չի կարելի ասել այլ բուհերի ուսանողների մասին: Նույնիսկ տեսակետ կա, որ բժշկականի էրեխեքը շատ յուրահատուկ ժարգոն ունեն, դրա համար էլ տենց անհասկանալի են դառնում: :))
Մենակ Մեդիկուսը չի: Ցանկացած տեղ երկու-երեք բժշկականցի հենց հավաքվում են ու սկսում խոսել իրանց թեմաներից, կողքինները բացարձակապես բան չեն հասկանում ու սկսում են ներվայնանալ :)) Ի դեպ, նույնը չի կարելի ասել այլ բուհերի ուսանողների մասին: Նույնիսկ տեսակետ կա, որ բժշկականի էրեխեքը շատ յուրահատուկ ժարգոն ունեն, դրա համար էլ տենց անհասկանալի են դառնում: :))
Աղանդ ա, ոչ թե ժարգոն)
StrangeLittleGirl
18.07.2014, 23:52
Աղանդ ա, ոչ թե ժարգոն)
Չէ, ժարգոն ա: Մեկ-մեկ չենք նկատում, բայց մենք իսկապես ուրիշ լեզվով ենք խոսում, ու բառարան ա պետք, որ մեզ հասկանան :))
Էն որ մի պստիկ գրախանութում աշխարհի սաղ երկրների գրականությունից կա ու էն որ մի հատ եքա գիրք էլ կա՝ ժամանակակից վրացական գրականություն: Էն որ նայում ես շուրջդ, հայ գրականությունից բան չես գտնում: Ու ի՞նչ պիտի գտնեիր:
Բա ակումբի ստեղծագործողները)
StrangeLittleGirl
19.07.2014, 00:01
Բա ակումբի ստեղծագործողները)
Է՜հ Ռուբ, դարդերս իրար մի տուր :))
CactuSoul
19.07.2014, 00:45
Էն որ մի պստիկ գրախանութում աշխարհի սաղ երկրների գրականությունից կա ու էն որ մի հատ եքա գիրք էլ կա՝ ժամանակակից վրացական գրականություն: Էն որ նայում ես շուրջդ, հայ գրականությունից բան չես գտնում: Ու ի՞նչ պիտի գտնեիր:
Ո՞նց թե ինչ, Վազգեն Շուշանյան :love
StrangeLittleGirl
19.07.2014, 00:46
Ո՞նց թե ինչ, Վազգեն Շուշանյան :love
էդ ո՞վ ա :'
CactuSoul
19.07.2014, 00:54
էդ ո՞վ ա :'
Ֆրանսիահայ գրող ա, արտակարգ սիրուն ա գրել: Էս էլ իր էջը Վիկիում (http://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%8E%D5%A1%D5%A6%D5%A3%D5%A5%D5%B6_%D5%87%D5%B8%D6%82%D5%B7%D5%A1%D5%B6%D5%B5%D5%A1%D5%B6), չնայած համարյա բան չկա գրած:
Facebook-ում մի հատված ունեմ իր գործերից մեկից, եթե կուզես, կարդա (հղումը քեզ կուղարկեմ հես ա): Ուրիշ ոչինչ կարծեմ չկա իրենից օնլայն, ցավոք:
StrangeLittleGirl
19.07.2014, 00:57
Ֆրանսիահայ գրող ա, արտակարգ սիրուն ա գրել: Էս էլ իր էջը Վիկիում (http://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%8E%D5%A1%D5%A6%D5%A3%D5%A5%D5%B6_%D5%87%D5%B8%D6%82%D5%B7%D5%A1%D5%B6%D5%B5%D5%A1%D5%B6), չնայած համարյա բան չկա գրած:
Facebook-ում մի հատված ունեմ իր գործերից մեկից, եթե կուզես, կարդա (հղումը քեզ կուղարկեմ հես ա): Ուրիշ ոչինչ կարծեմ չկա իրենից օնլայն, ցավոք:
Դե հա, վերջը մի ֆրանսահայ գրողի գտա ժամանակակից եվրոպական արձակում: Պըլտեանն էր :)) Բայց ասենք Ֆրանսիայում ապրողին ես հայ գրող չէի ասի:
CactuSoul
19.07.2014, 01:10
Դե հա, վերջը մի ֆրանսահայ գրողի գտա ժամանակակից եվրոպական արձակում: Պըլտեանն էր :)) Բայց ասենք Ֆրանսիայում ապրողին ես հայ գրող չէի ասի:
Դե հայերեն է գրել, արևմտահայերեն:
CactuSoul
19.07.2014, 01:16
Բյուրր, FB-ից էլի ցվրվե՞լ ես: :unsure
Ուլուանա
19.07.2014, 01:33
Բյուրր, FB-ից էլի ցվրվե՞լ ես: :unsure
Այո (http://www.akumb.am/showthread.php/25941-%D5%80%D5%B8%D5%A3%D5%A5%D5%BE%D5%A1%D6%80%D6%84%D5%AB%D6%81-%D5%B0%D5%A5%D5%BF%D5%B8-(%D6%85%D6%80%D5%A1%D5%A3%D5%AB%D6%80)?p=2493206&viewfull=1#post2493206) :))։
StrangeLittleGirl
19.07.2014, 14:44
Բյուրր, FB-ից էլի ցվրվե՞լ ես: :unsure
Անուկն արդեն ամեն ինչ ասեց :))
Մենակ ավելացնեմ, որ ժամանակավոր ա էս անգամ :))
Ես էլ ասում եմ՝ ինձ ինչի չի հանգստացնում էս ճգնաժամային վիճակում, դու մի ասա՝ ջնջվել ա :))
Հեչ, բան չի եղել, ուղղակի վաղը Ուկրաինա եմ թռչում, էսօր էլ դեռ պիտի Թուրքիայից Գերմանիա հասնեմ, ու վատ եմ զգում ինքնաթիռ նստելու մտքից՝ երկնքից ուկրայնական դաշտեր թափված մարդկանց նկարները տեսնելուց հետո, թե ով էր ինձ խնդրում էդ նկարները նայել։
Ձայնալար
19.07.2014, 17:07
Անուկն արդեն ամեն ինչ ասեց :))
Մենակ ավելացնեմ, որ ժամանակավոր ա էս անգամ :))
Նախորդ անգամ ընդմիշտ էր չէ՞ :D
StrangeLittleGirl
19.07.2014, 17:19
Ես էլ ասում եմ՝ ինձ ինչի չի հանգստացնում էս ճգնաժամային վիճակում, դու մի ասա՝ ջնջվել ա :))
Հեչ, բան չի եղել, ուղղակի վաղը Ուկրաինա եմ թռչում, էսօր էլ դեռ պիտի Թուրքիայից Գերմանիա հասնեմ, ու վատ եմ զգում ինքնաթիռ նստելու մտքից՝ երկնքից ուկրայնական դաշտեր թափված մարդկանց նկարները տեսնելուց հետո, թե ով էր ինձ խնդրում էդ նկարները նայել։
Ռիփ, ի՞նչ ճգնաժամային վիճակ: Ինքնաթիռի՞ց ես վախեցել :(
Նախորդ անգամ ընդմիշտ էր չէ՞ :D
Հա :)) Նախորդ պրոֆիլս անվերադարձ ջնջած ա:
Ես ձեզ հիմա տալիս եմ աշխարհի ամեեենաաալուրջ հարցը. ո՞նց անեմ, որ գնամ օպերացիա նայելու մոտակա ժամանակներս :nyam:roll
Յութուբով լիքը շատ արյունոտ վիդեոներ նայի, հետո գնա, ընթացքում էլ հումոր արա, ասենք. «ոնց որ էսօր նորմալ արյունոտ օր չի, տեսեք էդ կողմերը ինչ երակ ա երևում, մի թեթև վրով անցեք ...»
:hi
StrangeLittleGirl
19.07.2014, 22:23
Ես ձեզ հիմա տալիս եմ աշխարհի ամեեենաաալուրջ հարցը. ո՞նց անեմ, որ գնամ օպերացիա նայելու մոտակա ժամանակներս :nyam:roll
Համբերի :)) երկրորդ կուրսից հետո պրակտիկա ես գնալու, էնքան կնայես, որ կզզվես վերջը:
Փաստորեն ես հարցը սխալ հասկացա, իմացա թե ստիպված ա գնալ, վախենում ա ։)))
Համբերի :)) երկրորդ կուրսից հետո պրակտիկա ես գնալու, էնքան կնայես, որ կզզվես վերջը:
Փաստորեն ես հարցը սխալ հասկացա, իմացա թե ստիպված ա գնալ, վախենում ա ։)))
Հիմա եմ ուզու՜մ :)) Իրոք էս մի տարի ա ուզում եմ, մամաս մտածում ա կվախեմ, չի թողնում իրենց հիվանդանոց գնամ :( Մաղարիչ կանեմ, ուզում եեե՜մ. տրանսպլանտացիա էի ուզում ժամանակին նայեմ, էն էլ հուսս կտրեցի, որ իմացա Հայաստանում չկա. հիմա հասարակ կույր աղիքին էլ եմ համաձայն...
Հիմա եմ ուզու՜մ :)) Իրոք էս մի տարի ա ուզում եմ, մամաս մտածում ա կվախեմ, չի թողնում իրենց հիվանդանոց գնամ :( Մաղարիչ կանեմ, ուզում եեե՜մ. տրանսպլանտացիա էի ուզում ժամանակին նայեմ, էն էլ հուսս կտրեցի, որ իմացա Հայաստանում չկա. հիմա հասարակ կույր աղիքին էլ եմ համաձայն...
Գնա ցանկացած հիվանդանոց, ասա բժշկականի ուսանող ես, եկել ես պրակտիկայի:
Հետդ տար ֆորմա, գլխի կալպակ, մասկա, բախիլ:
Ուղղակի իմաստ չունի, մեկ ա հիմա բան չես հասկանա, քո համար ինչ-որ տարօրինակ արյունոտ բաներ են կտրելու, կարեն:
Հաա, ու վիրահատարանների գլխավոր կանոնը՝ քրոջ ստերիլ սեղանը սրբություն ա, կես մետրից մոտ չգնաս, ոչ մի դեպքում, նույնիսկ եթե կյանքդ ա դրանից կախված, չկպնես էդ սեղանին :դ
Գնա ցանկացած հիվանդանոց, ասա բժշկականի ուսանող ես, եկել ես պրակտիկայի:
Հետդ տար ֆորմա, գլխի կալպակ, մասկա, բախիլ:
Ուղղակի իմաստ չունի, մեկ ա հիմա բան չես հասկանա, քո համար ինչ-որ տարօրինակ արյունոտ բաներ են կտրելու, կարեն:
Հաա, ու վիրահատարանների գլխավոր կանոնը՝ քրոջ ստերիլ սեղանը սրբություն ա, կես մետրից մոտ չգնաս, ոչ մի դեպքում, նույնիսկ եթե կյանքդ ա դրանից կախված, չկպնես էդ սեղանին :դ
ԵՍ գնալուց արաջ կիմանամ ինչ վիրահատություն ա ու հնարավորինս կծանթանամ պետք եկող նյութին....հիմա ասեցիր, տեղիք տվեցիր մտածելու, թե ինչի եմ ուզում հիմա գնամ, բայց ամբողջ գիշեր երազումս օպերացիա եմ անում.....մի անգամ էլ ձեռնոցներս մեծ էին հագս, չէի կարում վերջացնեմ.....
Բա ինչի չկպնեմ էդ սեղանին...
ԵՍ գնալուց արաջ կիմանամ ինչ վիրահատություն ա ու հնարավորինս կծանթանամ պետք եկող նյութին....հիմա ասեցիր, տեղիք տվեցիր մտածելու, թե ինչի եմ ուզում հիմա գնամ, բայց ամբողջ գիշեր երազումս օպերացիա եմ անում.....մի անգամ էլ ձեռնոցներս մեծ էին հագս, չէի կարում վերջացնեմ.....
Բա ինչի չկպնեմ էդ սեղանին...
Էդ սեղանը պետք սխալ ստերիլ մնա, իսկ վիրահատարանում վիրաբույժն ու բուժքույրն են ստերիլ՝ համապատասխան նյութերով ախտահարում են ու ստերիլ շորեր են հագնում:
Եթե դու կպնում ես էդ սեղանին, ինքը էլ ստերիլ չի՝ վրայի գործիքներն էլ հետը:
Էդ ժամանակ էլ քույրը քեզ նվաստացնում ա ու վատը էն ա, որ դու ես սխալ ))
Բայց դուխով, կհիշես էդ կանոնը, կես ժամը մեկ ասելու են, որ էդ սեղանին չկպնես)
StrangeLittleGirl
20.07.2014, 13:02
ԵՍ գնալուց արաջ կիմանամ ինչ վիրահատություն ա ու հնարավորինս կծանթանամ պետք եկող նյութին....հիմա ասեցիր, տեղիք տվեցիր մտածելու, թե ինչի եմ ուզում հիմա գնամ, բայց ամբողջ գիշեր երազումս օպերացիա եմ անում.....մի անգամ էլ ձեռնոցներս մեծ էին հագս, չէի կարում վերջացնեմ.....
Բա ինչի չկպնեմ էդ սեղանին...
Անժ ջան, եթե երրորդ-չորրորդ կուրսում գնալու լինեիր, գնալուց առաջ կկարողանայիր հնարավորինս ծանոթանալ: Բայց հիմա ո՛չ անատոմիա ես անցել, ո՛չ տոպանատոմիա, ո՛չ ընդհանուր վիրաբուժություն, ո՛չ օպերատիվ վիրաբուժություն: Շատ դժվար կլինի առանց էս բոլորն անցնելու պատրաստվել վիրահատության: Ավելին ասեմ՝ նույնիսկ էսքան բանն իմանալով ահագին դժվար ա հասկանալը, թե ինչ ա կատարվում, որովհետև նախ բժիշկը չի բացատրում, երկրորդ օրգաններն էն գույների չեն, ինչ անատոմիայի գրքերում, երրորդ ուղղակի չի էրևում: Վիրահատարանում էնքան «կարևոր» մարդ ա լինում վիրահատության ժամանակ, որ ուսանողի համար տարածք չի մնում դաշտը տեսնելու: Բայց եթե հանկարծ գնաս, անէսթեզիոլոգի կողքը կկանգնես. դա ամենալավ տեղն ա:
StrangeLittleGirl
20.07.2014, 21:16
Շոգից բժժած մարշրուտնու մեջ կռացած գալիս եմ։ Վարորդը կատաղած տիպ ա, հա գոռում ա կանգառից դուրս չեմ կանգնում, թքած էդ 100 դրամի վրա, բայց ով կանգառից դուրս կանգնել ա տալիս, կանգնում ա՝ հիշոցներ ու գոռգոռոցներ արձակելով։ Գրպանիցս 100 դրամ եմ հանում, մեկ էլ էս կողքիս կռացած կինը, թե.
- 100 դրա՞մ ա։
Դեռ չէի հասցրել պատասխանել 100 դրամանոցը ձեռիցս թռցնում, տեղը 200 դրամանոց ա խցկում։
Ասում եմ, ես ստեղ չեմ իջնում։ Էս կինը բանի տեղ չի դնում, վարորդի վրա գոռում ա.
- Ստե պահի։
100 դրամս տալիս ա, քանի դեռ վարորդը գոռում ա, թե էդտեղ կանգառ չկա, թափով իջնում ա մարշրուտկից ու դուռը փակում։
Ես էլ դեռ բժժած, փորձում էի ջոգել, թե էդտեղ ով ում էր ուզում գցած լինել, ու ոնց եղավ որ ես 100 դրամ օգուտով դուրս եկա, հասնում եմ պադյեզդ, մի հատ բոյով, շատ բոյով մարդ դեմս ա կտրում։ Ես էլ ինձնից բոյով մարդկանցից ահավոր կոմպլեքսավորվում եմ։ Վրես գոռում ա.
- Էն վերևի հարկում դու՞ ես ապրում։
- Հա։
- Պըտի գամ ձեր բալկոնից բան խփեմ։
- Ինչ պիտի անե՞ք։
- Ասըմ եմ պըտի գամ ձեր բալկոնից բան խփեմ։
- Ի՞նչ խփեք։
- Բան։
- Նորմալ բացատրեք, հասկանամ, ի՞նչ գործ ունեք մեր բալկոնում։
- Ասըմ եմ անտենայի լարը կախված գնըմ գալիս ա, գամ, խփեմ պատին։
- Հաաա, լավ, եկեք։
Ու էդտեղ հետևեց գոտկատեղից ցած հարվածը, հսկան վերևից ներքև բոյս չափեց ու.
- Հայ չե՞ս, ի՞նչ ազգ ես։
reverse culture shock :))
StrangeLittleGirl
21.07.2014, 13:37
Եթե ուզում եք համոզվել, թե ինչքան բռի են հայ ժողովրդի որոշակի ներկայացուցիչներ, մտեք HSBC-ի ցանկացած մասնաճյուղ։ Պատին փոխարժեքներն ա կպցրած, մարդիկ էլ սիրուն հերթ են կանգնած ու ամեն հինգ րոպեն մեկ բանկ է ներխուժում մի չոբան, հերթի մեջ կանգնած մարդկանց վրայով անցնում, պատուհանի մոտ կանգնած մարդուն կողքի հրում ու բանկի աշխատողին դոլարի կուրսը հարցնում։
Հիմա նոր հասկանում եմ, թե ինչի են HSBC-ի աշխատողները հրաժարվում սպասարկել նման մարդկանց ու քաղաքավարի ձևով պասլատ անում ուրիշ բանկ։
reverse culture shock-2 :))
Ինձ նենց դզում են Ռուֆի էս գրառումները, նենց ծանոթ երևույթներ են սաղ :))
մարդագայլուկ
21.07.2014, 14:03
reverse culture shock-2 :))
Ինձ նենց դզում են Ռուֆի էս գրառումները, նենց ծանոթ երևույթներ են սաղ :))
Ինձ թվում ա՝ սա դեռ սկիզբն ա :))
StrangeLittleGirl
21.07.2014, 14:04
Ինձ թվում ա՝ սա դեռ սկիզբն ա :))
Հա, ես չէի ուզում բարձրաձայնել :D Սրանից հետո էկողն ավելի ահավոր ա :D
reverse culture shock-2 :))
Ինձ նենց դզում են Ռուֆի էս գրառումները, նենց ծանոթ երևույթներ են սաղ :))
Դե նենց չի որ առաջին անգամ եմ սենց երևույթների հետ առնչվում, միշտ էլ ներվերիս վրա սենց բաները ազդել են, բայց հիմա նոր սկսել եմ բարձրաձայնել :))
StrangeLittleGirl
21.07.2014, 14:26
Դե նենց չի որ առաջին անգամ եմ սենց երևույթների հետ առնչվում, միշտ էլ ներվերիս վրա սենց բաները ազդել են, բայց հիմա նոր սկսել եմ բարձրաձայնել :))
Էլ մի արդարացի :)) Դասական սիմպտոմներով հետադարձ մշակութային շոկ ես տանում, անգամ ժամանակներն են ճիշտ բռնում: Մի ամիս կա, չէ՞, որ էկել ես: Բայց հեսա ավելի վատ ա լինելու :))
Էլ մի արդարացի :)) Դասական սիմպտոմներով հետադարձ մշակութային շոկ ես տանում, անգամ ժամանակներն են ճիշտ բռնում: Մի ամիս կա, չէ՞, որ էկել ես: Բայց հեսա ավելի վատ ա լինելու :))
Հա, մի ամսից մի քիչ ավել ա արդեն :)) Մի անգամ սրա միջով արդեն անցել եմ, բայց էս անգամ համեմատաբար ավելի թեթև եմ տանում :))
StrangeLittleGirl
21.07.2014, 14:31
Հա, մի ամսից մի քիչ ավել ա արդեն :)) Մի անգամ սրա միջով արդեն անցել եմ, բայց էս անգամ համեմատաբար ավելի թեթև եմ տանում :))
Էդ ա, չոտկի ժամանակը բռնում ա :D
Էն ժամանակ փոքր ես էղել, բայց քեզ ա թվում, թե թեթև ես տանում: Դեռ նոր ա սկսվում :D Մի երկու ամսից ահավոր ա լինելու:
Նաիրուհի
21.07.2014, 19:29
էն որ ախորժակդ հիմա մի հատ համով բան ա քաշում, բայց տանը կարտոշկա ժարիտ ա :(
Էն որ մարդ կա՝ չի հասկանում, որ դա աշխարհիս ամենահամով բանն է :nyam
Էն որ մարդ կա՝ չի հասկանում, որ դա աշխարհիս ամենահամով բանն է :nyam
Մանկուց իմ ամենասիրած ճաշերից ա: Մեկ էդ, մեկ էլ մակարոնը::nyam
Էդ սեղանը պետք սխալ ստերիլ մնա, իսկ վիրահատարանում վիրաբույժն ու բուժքույրն են ստերիլ՝ համապատասխան նյութերով ախտահարում են ու ստերիլ շորեր են հագնում:
Եթե դու կպնում ես էդ սեղանին, ինքը էլ ստերիլ չի՝ վրայի գործիքներն էլ հետը:
Էդ ժամանակ էլ քույրը քեզ նվաստացնում ա ու վատը էն ա, որ դու ես սխալ ))
Բայց դուխով, կհիշես էդ կանոնը, կես ժամը մեկ ասելու են, որ էդ սեղանին չկպնես)
Անժ ջան, եթե երրորդ-չորրորդ կուրսում գնալու լինեիր, գնալուց առաջ կկարողանայիր հնարավորինս ծանոթանալ: Բայց հիմա ո՛չ անատոմիա ես անցել, ո՛չ տոպանատոմիա, ո՛չ ընդհանուր վիրաբուժություն, ո՛չ օպերատիվ վիրաբուժություն: Շատ դժվար կլինի առանց էս բոլորն անցնելու պատրաստվել վիրահատության: Ավելին ասեմ՝ նույնիսկ էսքան բանն իմանալով ահագին դժվար ա հասկանալը, թե ինչ ա կատարվում, որովհետև նախ բժիշկը չի բացատրում, երկրորդ օրգաններն էն գույների չեն, ինչ անատոմիայի գրքերում, երրորդ ուղղակի չի էրևում: Վիրահատարանում էնքան «կարևոր» մարդ ա լինում վիրահատության ժամանակ, որ ուսանողի համար տարածք չի մնում դաշտը տեսնելու: Բայց եթե հանկարծ գնաս, անէսթեզիոլոգի կողքը կկանգնես. դա ամենալավ տեղն ա:
Ռուբ, հենց գնամ անպայման կհիշեմ :)) Ճիշտ ա ես չէի էլ կպնելու, բայց ապրես :)
Բյուր չեմ գնում. ուրեմն ամեն ինչ կթողնեմ իր ժամանակին: Ճիշտ ա. մեկ ա գնամ բան չեմ հասկանալու, անիմաստ ա:
հ.գ. բայց դուք գիտե՞ք ինչ սովորելու ցանկություն եք առաջացնում....
Ռուբ, հենց գնամ անպայման կհիշեմ :)) Ճիշտ ա ես չէի էլ կպնելու, բայց ապրես :)
Բյուր չեմ գնում. ուրեմն ամեն ինչ կթողնեմ իր ժամանակին: Ճիշտ ա. մեկ ա գնամ բան չեմ հասկանալու, անիմաստ ա:
հ.գ. բայց դուք գիտե՞ք ինչ սովորելու ցանկություն եք առաջացնում....
Էդ սեղանին չկպնելն իրականում դժվար ա, ես մի անգամ եմ կպել (շան լափ էին լցնում գլխիս, վիրաբույժը հազիվ ինձ փրկեց :)) ), բայց ամեն անգամ հազիվ եմ դիմանում :)
Էդ սեղանին չկպնելն իրականում դժվար ա, ես մի անգամ եմ կպել (շան լափ էին լցնում գլխիս, վիրաբույժը հազիվ ինձ փրկեց :)) ), բայց ամեն անգամ հազիվ եմ դիմանում :)
Ես դրան հասնելու համար դեռ «երկար ճանապարհ ունեմ Ֆեռոյի հետ :)) » : Բայց ժամանակն արագ ա թռնում :)
Ես դրան հասնելու համար դեռ «երկար ճանապարհ ունեմ Ֆեռոյի հետ :)) » : Բայց ժամանակն արագ ա թռնում :)
Պատահաբար շնորհակալեցի:
Նորմալ կոֆե խմի, ինչ ֆեռո)
Պատահաբար շնորհակալեցի:
Նորմալ կոֆե խմի, ինչ ֆեռո)
Ուֆ դու անհետաքրքրի ես :)) Ես կոֆե չեմ խմում ընդհանրապես. խմում եմ ծայրահեղ դեպքերում, երբ պարապելուս ժամերը հաշված են ու զարթնել ա պետք. կեցցե նեսկաֆեն, աչքերս չռվում են միանգամից :))
հ.գ. Ֆեռոն իմ մանկության գովազդն ա :))
Ուֆ դու անհետաքրքրի ես :)) Ես կոֆե չեմ խմում ընդհանրապես. խմում եմ ծայրահեղ դեպքերում, երբ պարապելուս ժամերը հաշված են ու զարթնել ա պետք. կեցցե նեսկաֆեն, աչքերս չռվում են միանգամից :))
հ.գ. Ֆեռոն իմ մանկության գովազդն ա :))
Մի քանի գիշեր գնա հերթապահության, էդ ժամանակ քո հետ կխոսեմ) Չնայած եթե կոֆե չխմես, դժվար խոսալու ընդունակությունը մնացած լինի :))
Փոքրիկ շրջմոլիկ
21.07.2014, 23:12
Ես ձեզ հիմա տալիս եմ աշխարհի ամեեենաաալուրջ հարցը. ո՞նց անեմ, որ գնամ օպերացիա նայելու մոտակա ժամանակներս :nyam:roll
Մի ամիս շուտ ասեիր, մեծ հաճույքով հետս պրակտիկայի կկանչեի: Մարդ էինք ման գալիս, որ երեխեքի տեղը գար ներկա ստանալու :(
Մի քանի գիշեր գնա հերթապահության, էդ ժամանակ քո հետ կխոսեմ) Չնայած եթե կոֆե չխմես, դժվար խոսալու ընդունակությունը մնացած լինի :))
Ես նախանձում եմ քեզ :oy
Ես նախանձում եմ քեզ :oy
Մի շաբաթից դժվար նախանձես :))
Մի ամիս շուտ ասեիր, մեծ հաճույքով հետս պրակտիկայի կկանչեի: Մարդ էինք ման գալիս, որ երեխեքի տեղը գար ներկա ստանալու :(
Էհ :)) Դու ի՞նչ որոշեցիր, ինչ ես անելու ԲՈՒՀ-ի ընտրության հարցով:
Փոքրիկ շրջմոլիկ
21.07.2014, 23:24
Էհ :)) Դու ի՞նչ որոշեցիր, ինչ ես անելու ԲՈՒՀ-ի ընտրության հարցով:
Էրեբունի եմ տալու. հետո մագիստրատուրան կամ պետական կփոխվեմ, կամ արտասահման.:)
Էրեբունի եմ տալու. հետո մագիստրատուրան կամ պետական կփոխվեմ, կամ արտասահման.:)
Դե՜ հաջողություն քեզ, ուր էլ որ ընդունվես :)
Փոքրիկ շրջմոլիկ
21.07.2014, 23:33
Դե՜ հաջողություն քեզ, ուր էլ որ ընդունվես :)
ապրես :)
Օյ աստվածներ, մտա որ սա գրեմ։
Հարևանենց մոտ 90-ականների ռետրոյի ժամ է։ Ու նենց չի, որ տհաճ է :))
https://www.youtube.com/watch?v=p47fEXGabaY
Ես կրկներգից առաջ հնչող երկու տողն եմ շատ սիրում:jagi Կրկներգն էլ նենց ոչինչ::))
StrangeLittleGirl
22.07.2014, 11:55
Ես կրկներգից առաջ հնչող երկու տողն եմ շատ սիրում:jagi Կրկներգն էլ նենց ոչինչ::))
Էն օրն էլ ստեղ ռոք ռադիոյով էր էդ երգը: Վատացել էի :))
Էն օրն էլ ստեղ ռոք ռադիոյով էր էդ երգը: Վատացել էի :))
Մենք ամեն ինչ գիտենք, ամեն ինչ:))
Ուլուանա
22.07.2014, 17:51
Մարդիկ կան, չէ՞, որ էնպես են իրենք իրենց մասին խոսում, որ լսողը գիտի, թե երկնքից են իջել:
Էսօր մեկը ինձ փորձում էր համոզել, թե ինքը ընդհանրապես բամբասանք չի անում: Ես էլ պնդում էի, թե բոլորն էլ անում են, ուղղակի տարբերությունը չափի մեջ է. մարդ կա ամբողջ օրը սրա-նրա մասին եսիմինչեր ասելով ման է գալիս, իսկ մարդ էլ կա, ինչքան էլ որևէ մեկին չհավանի, բոլորի ներկայությամբ չի բարձրաձայնում (գիտի, թե ում մոտ ինչ խոսա):
Ի վերջո, անիմաստ է իրեն «սրբի» տեղ դրած մարդու հետ բանվիճել: Մեկի, ով ասում է.
-Վա՜յ...չէ՛, չէ՛, բամբասանքից հեռու մարդ եմ...
Ու հաջորդ վայրկյանին.
-Աղչի՛, իմացա՞ր էն Սոնան...
«Բամբասանքից հեռու» և «երկնքից իջած» մարդու հետ խոսելուց հետո մտածում եմ, թե ինչ լավ է, որ «բամբասող» ու թերություններ ունեցող մարդ եմ:
Հա՛, ես անթերի չեմ, հա՛, ես ունեմ բազում թերություններ, հա՛, ես շատ վատն եմ... ուղղակի անտանելի եմ... Մարդ կա, որ չի՞ բամբասում: Կա՛: Չեմ հավատում:
Հա, կան տենց մարդիկ, ես գիտեմ մի քանիսին :))։ Ամբողջ հարցն էն ա, որ տենց մարդիկ, որպես կանոն, իրենց չբամբասելու մասին բան չեն ասում, ուղղակի չեն բամբասում ու վերջ։ Այսինքն՝ դու ինքդ ես տեսնում, որ չեն բամբասում, կարիք չկա, որ իրենք դրա մասին հանդիսավոր կերպով քեզ տեղեկացնեն։ Իսկ քո ասած մարդը եթե տենց հատուկ շեշտում ա, որ ինքը երբեք չի բամբասում, արդեն լուրջ կասկածի տեղիք ա տալիս :))։ Նույնիսկ եթե դրանից անմիջապես հետո չբամբասեր։
Հա, կան տենց մարդիկ, ես գիտեմ մի քանիսին :))։ Ամբողջ հարցն էն ա, որ տենց մարդիկ, որպես կանոն, իրենց չբամբասելու մասին բան չեն ասում, ուղղակի չեն բամբասում ու վերջ։ Այսինքն՝ դու ինքդ ես տեսնում, որ չեն բամբասում, կարիք չկա, որ իրենք դրա մասին հանդիսավոր կերպով քեզ տեղեկացնեն։ Իսկ քո ասած մարդը եթե տենց հատուկ շեշտում ա, որ ինքը երբեք չի բամբասում, արդեն լուրջ կասկածի տեղիք ա տալիս :))։ Նույնիսկ եթե դրանից անմիջապես հետո չբամբասեր։
Էդպես է՝ ամբողջ օրը բամբասող մարդիկ են համառորեն պնդում, թե իբր չեն բամբասում, բայց իրականում լավ էլ բամբասում են:))
Բոլորն էլ բամբասանք անում են: Բայց բոլորը չէ, որ բամբասանքն անում են ուր ասես ու ում մոտ պատահի;)
Վանո Սիրադեղյան
Վիրտուալ Հայաստան
Գյուղերի, դաշտերի, ճանապարհների, մարդկանց ու անասունների շնչի վրա ծանրանում է ամռան երաշտի, աշնան անբերրիության, ձմռան անփողության եւ գարնան անհեռանկարայնության թանձրացող մաղձը:
Քաղաքների լուսաբացների ու իրիկունների սառը լույսի մեջ սարսռելիորեն ահռելի ու անտեր վեր են հառնում տարիներ առաջ մեռած մեծ երկրի մեռած գործարանների ուրվականները:
Անցյալի բետոնակուռ ու մետաղաձույլ ուրվականների, չքավորության գույն առած կվարտալների ստորոտներում՝ գժանոցի բակում մտահոգ ու աճապարանոք զբոսնող գժերի նման հածում են զրկանքի համազգեստով մարդ արարածներ: Այդ ուրվական-քաղաքների ուրվական-կվարտալների բնակիչները ապրում են որպես ուրվական-քաղաքացիները արդեն գոյություն չունեցող մի երկրի եւ չեն ուզում հավատալ այդ երկրի չգոյությանը: Չեն հավատում, սպասում են հրաշքի եւ հավատում են, թե այդ չեղած երկրի՝ անհոսանք, անհումք, անփող, անշուկա թողած ավերակները մի օր կաշխատեն:
Եւ ամեն մի քաղաքականացված ստահակ՝ ասպարեզ գալով իր պարտքն է համարում նյարդերի կծիկ դարձած այդ մարդկանց հոգին տակնուվրա անել՝ ամեն անգամ խաբելով, թե հնարավոր է, որ այդ ուրվականները մի օր շունչ առնեն:
Մարդիկ հավատում են: Հետո դադարում են հավատալ: Հետո էլի հավատում են: Հետո դադարում են հավատալ... Այսպես՝ մի կողմից մեռնում են, մի կողմից քոչում են ընտանիքներով:
Իսկ լածիրակների նորանոր ու նորածիլ բանդաներ, որ այդ երկրում կուսակցություններ են կոչվում, շարունակում են սնուցողին ու հարազատին կորցնելուց գլուխը կորցրած մարդկանց հոգին պղտորել:
Այդ երկրի իշխողները, աճյուններ պղծելով, վերաթաղումները վերածել են ազգային-պետական ամենամյա ծեսի: Վերաթաղումների ծեսը այդ երկրում այնպիսի հեթանոս թափ է առել, որ վերաթաղողներին հետը զոհ մատուցելու նման, գնդակահարում եւ թաղում են հին մեռյալների նոր գերեզմանների կողքին:
Այդ երկրում իրիկունները հեռուստացույց են նայում, թքում են էկրանին, բայց չեն անջատում, որովհետեւ հաջորդ պահին դատավարություն են ցուցադրելու, բացառված չէ՝ նաեւ թարմ սպանություն:
Այդ երկիրը մի անգամ ճակատամարտ է շահել եւ անսովորությունից ճակատամարտ շահելը շփոթել է հաղթանակի հետ ու, բնականաբար, չգիտի ինչպես վարվել այդ «հաղթանակի» հետ:
Այդ երկիրը իր հաղթական բանակը զրկել է զորապետերից, գնդակահարել ու բանտարկել է եւ էլի արյուն է ուզում, որովհետեւ ծարավը շփոթել է քաղցի զգացողության հետ:
Այդ երկրի բանակը պահում է մի հողակտոր, որի վրա ավելի քիչ բնակիչ է մնացել, քան հողը պահող զորքի թիվն է:
Այդ երկիրը իրեն զրկում է վաղվա բանակից, որովհետեւ ինքն իրեն զրկում է սերունդը շարունակելու ընդունակ բնակչությունից:
Այդ երկրում ոչ թե ծնողներն են պահում երեխաներին, այլ դեռահաս աղջիկներն են (մասամբ) մի կերպ պահում ծնողներին, քույրերին ու եղբայրներին, իսկ տղաները խաղաղ զորանոցներում զոհվում են նույն չափով, որքան ռազմաճակատում պատերազմի տարիներին: Այդ երկիրը չորացնում է իր դուստրերի արգանդը, կոտրում է իր արու զավակների մեջքը, զրկում է իրեն ապագայից, բայց ձեռ չի քաշում իր եղերական անցյալից:
Չի մոռանում այդ անցյալը, այլ որպես նվիրական դի կրում է շալակին, որպես երկանքի քար կախել է կրծքին եւ դաժանաբար շարունակում է դնել իր սերունդների, իր երեխաների վզին:
Էս մի քանի օրը լիքը մարդկանց եմ տեսել, որոնց առաջ մենակ վիրտուալ գիտեի:
Ռամշ, Ռուբի, Սմոքի, Ֆրիմեն, Դատարկություն, Սկեպտիկ, Թու Ֆեյս, Մուշու, Ծյելեպորտ, Աթեիստի ու Վերայի բալիկներ՝ Կորյուն, Աստղ, Տրդատ: Չնայած Աթեիստին ու Վերային էլ կարելի է էս ցուցակի մեջ անցկացնել. սրանից առաջ մեկ էլ մի անգամ էի իրենց տեսել՝ մի վեց-յեթ տարի առաջ մի քանի րոպեով: Հիմա համարյա համարժեք էր առաջին անգամ տեսնելուն: Նույնն էլ Ջոնն ու Ծովը. իրենց էլ էի մինչ էս մենակ մի անգամ հանդիպել հարյուր տարի առաջ: Ի դեպ, Ծովին էրեկ լրիվ պատահական տեսա Երոյենց հետ, հավես էր :)
Բա «հներին» տեսնելուց ոնց եմ ուրախանում: Լրիվ ոնց որ հարազատ մարդիկ լինեն:
Սիրում եմ էս կարճատև ու ջերմ հանդիպումները. լիքը նոր տպավորություններ ու դրական լիցքեր եմ ստանում: Ձմեռվա պաշարներ եմ կուտակում :)
Պաչիկներ բոլորին:
Ստեղծագործ մտքի մրցույթը ավարտվել ա, չէ՞: Կայքում մենակ հաղթած տարբերակնե՞րն են: Այվի դու կիմանաս, Մասնակցե՞լ ես:
Չգիտեմ, Լիզ ջան, չեմ մասնակցել։
Չգիտեմ, Լիզ ջան, չեմ մասնակցել։
Չես էլ հետևե՞լ:
Զատո Բյուրն ա մասնակցել: Հը՞, Բյուր ինչ կասես:
Սիրայինը ժանրում 18 տարբերակ ա, իսկ ֆանտաստիկայի ժանրում՝ մեկը, էն էլ սկսվում ա սենց
Նրանք հայտնվեցին Երկրի վրա այն ժամանակ, երբ հասկացան, որ իրենց մոլորակին վտանգ է սպառնում: Վտանգն անհամեմատ շատ էր մոտեցել: Աստղը պատրաստվում էր մեծ պայթյունի, իսկ այդ նշանակում էր, որ կվերանա Աստղի վրա ապրող քաղաքակրթությունը: Եվ միայն մի քանի միլիոն տարի հետո Երկիրը կիմանա Աստղի պայթյունի մասին, Աստղի լույսը Երկիր կհասնի, և այդ մոլորակի բնակիչները կտեսնեն հեռավոր տիեզերական տարածությունից եկող երփներանգ, գեղեցկատեսիլ լուսափունջը, և կմտածեն, թե ինչպե՞ս է մի մոլորակ անհայտացել տիեզերական տարածության մեջ` իրենից հետո թողնելով այդ հրաշք ստվերը:
էս ինչ օրն եմ ընկնում, որ ակումբի մրցույթներն ուշանում են:
Սիրայինը ժանրում 18 տարբերակ ա, իսկ ֆանտաստիկայի ժանրում՝ մեկը, էն էլ սկսվում ա սենց
էս ինչ օրն եմ ընկնում, որ ակումբի մրցույթներն ուշանում են:
Էդ ո՞ր էջում ես կարդում: Հետաքրքիր ա ինչ պատմվածքներ են
StrangeLittleGirl
26.07.2014, 00:56
Ստեղծագործ մտքի մրցույթը ավարտվել ա, չէ՞: Կայքում մենակ հաղթած տարբերակնե՞րն են: Այվի դու կիմանաս, Մասնակցե՞լ ես:
Լիզ ջան, հա, ավարտվել ա ու շատ զզվելի ձևով: Որոշել են, որ ոչ ոք չի հաղթում, որովհետև չեն եղել նենց ստեղծագործություններ, որոնց թարգմանությունը «հրատարակչությանը պատիվ կբերի»: Որոշել են 35 մասնակիցներին նվերներ բաժանել ու դրանով հարցը փակել, բայց բազմաթիվ մասնակիցներ, էդ թվում և ես, բոյկոտել ենք մրցանակաբաշխությունը: Բացի դրանից, էս ամենը հայտարարվել ա ֆեյսբուքում, ուրիշ միջոցով չեն կապվել մասնակիցների հետ: Հա, մեկ էլ որոշել են էդ 35 գործերով էլեկտրոնային գիրք հրատարակել: Էլի մի քանի մասնակիցներով բոյկոտել ենք ու հրաժարվել:
CactuSoul
27.07.2014, 03:57
Գրողը տանի, հենց նոր տեսա, որ «Երևան City»-ում ինձնից 1 դրամ գողացել են:blin: Տառացիորեն գողացել: Էն որ մի բան կանխիկ առնելուց կլորացնում են թիվը, էդ դեռ մի կողմ, բայց երբ քարտով եմ վճարում, կարելի ա, չէ՞, 13-ը էդպես էլ գրել, ոչ թե 14 դարձնել: Ու գրված է՝ «Մանր 1.00 դր»: Ո՞ւր ա, ես էդ 1 դրամը չեմ ստացել, խաբում են:beee: Հա, հասկանում եմ, որ 1 դրամը մեծ բան չի, բայց ամեն դեպքում, վիրավորական ա:
Փողոցում պատահաբար Ռիկին տեսա, համ ինքն ինձ ճանաչեց, համ ես իրեն. խոխմ բան ա էս ինտերնետը, առանց հանդիպելու էլ բոլորս իրար գիտենք :)
Ուլուանա
28.07.2014, 00:39
Այսօր առաջին անգամ լողալու փորձեր եմ արել, բայց ոչ ինքնակամ: Ուղղակի մարդամեկի խելքին փչեց ինձ հրել ու գցել խոր լողավազանի մեջ :beee
Ես էլ առաջին նախադասությունը կարդալիս մտածեցի՝ էնքան են ջրել, որ մեջը խեղդվում էիր, ստիպված ես եղել լողալով փրկվել :D։
Արևհատիկ
28.07.2014, 00:51
Ես էլ առաջին նախադասությունը կարդալիս մտածեցի՝ էնքան են ջրել, որ մեջը խեղդվում էիր, ստիպված ես եղել լողալով փրկվել :D։
Չէ է՜, ինձ համարյա չջրեցին էսօր: Ավելի ճիշտ էդ խեղդվելուց հետո, թեթև ջրոցիները չեմ էլ հիշում :))
CactuSoul
28.07.2014, 18:08
Փողոցում պատահաբար Ռիկին տեսա, համ ինքն ինձ ճանաչեց, համ ես իրեն. խոխմ բան ա էս ինտերնետը, առանց հանդիպելու էլ բոլորս իրար գիտենք :)
Ես էլ տենց մի օր Ժունդիայիին եմ տեսել )) Հավես ա :)
StrangeLittleGirl
28.07.2014, 18:09
Ես էլ տենց մի օր Ժունդիայիին եմ տեսել )) Հավես ա :)
Ես էլ Լարոյին :))
Էս մի քանի օրը լիքը մարդկանց եմ տեսել, որոնց առաջ մենակ վիրտուալ գիտեի: Ռամշ, Ռուբի, Սմոքի, Ֆրիմեն, Դատարկություն, Սկեպտիկ, Թու Ֆեյս, Մուշու, Ծյելեպորտ, Աթեիստի ու Վերայի բալիկներ՝ Կորյուն, Աստղ, Տրդատ: Չնայած Աթեիստին ու Վերային էլ կարելի է էս ցուցակի մեջ անցկացնել. սրանից առաջ մեկ էլ մի անգամ էի իրենց տեսել՝ մի վեց-յեթ տարի առաջ մի քանի րոպեով: Հիմա համարյա համարժեք էր առաջին անգամ տեսնելուն: Նույնն էլ Ջոնն ու Ծովը. իրենց էլ էի մինչ էս մենակ մի անգամ հանդիպել հարյուր տարի առաջ: Ի դեպ, Ծովին էրեկ լրիվ պատահական տեսա Երոյենց հետ, հավես էր :) Բա «հներին» տեսնելուց ոնց եմ ուրախանում: Լրիվ ոնց որ հարազատ մարդիկ լինեն: Սիրում եմ էս կարճատև ու ջերմ հանդիպումները. լիքը նոր տպավորություններ ու դրական լիցքեր եմ ստանում: Ձմեռվա պաշարներ եմ կուտակում :) Պաչիկներ բոլորին: Իսկ ես քեզ, Սոնիին ու Իմպոյին տեսնելու հնարավորություն հավանաբար էլ չեմ ունենա::(
Իսկ ես քեզ, Սոնիին ու Իմպոյին տեսնելու հնարավորություն հավանաբար էլ չեմ ունենա::(
Ինչի ես էդպես մտածում։
Ինչի ես էդպես մտածում։ Որովհետև գնալու եք:
Ինտերնետային կապս բավականին թուլացել էր մի քանի օր առաջ, բայց շատ կարճ տևեց՝ ամսի 24-ից զգալիորեն դզվեց, խնդիրը մեզնից չէր հավանաբար նորմալ արագությամբ աշխատում էր, բայց... որոշ կայքերում փոքրիկ խնդիրներ կարող են լինել: Օրինակ ակումբում պատկերները մեկ-մեկ ամբողջությամբ չեն երևում, (ի դեպ U-com-ից օգտվողների մոտ նման խնդիր եղել ա՞ մոտ օրերս) գրառումներ անելուց էլ են խնդիրներ լինում: Ասենք էստեղ գրառում անելու պատուհանում միայն կարող եմ գրառման վերնագիրը դնել, ոչ թեգերը կան, ոչ մյուս բաները, enter էլ որ սեղմում եմ, տողադարձերը չեն ընդունվում, չեն ճժբերում, այ եթե բոլոր նշումները երևային, կկարողանայի էդ ուղղել: Ուզում եմ ասել շատ անգամ, որ գրառմանս տողերս իրար կպած լինեն, ես մեղավոր չեմ::pardon Ամսի 25-ից Կապանում էի, ոչ ինտերնետի ժամանակ ունեի, ոչ հնարավորություն, ոչ էլ մեծ պահանջ էի զգում, արդեն մոռացել էի, որ էսպիսի խնդիր կա: Թե ինչի՞ էս քանի օրում չի ուղղվե::8 Այ էսպես ա: http://i.imgur.com/w33WMN9.png
Ուլուանա
29.07.2014, 18:08
Բյուրը էկավ «բացատրություններ տալու» :D Ուրեմն էնտեղ գրել եմ՝ հիմա ժամանակ չունեմ, հետո կշարունակեմ: Երևի տենց էլ չեմ շարունակել, բայց ժամանակն ա, որ շարունակեմ:
Նենց չի, որ ես մինչև հիմա տենց չեմ մտածում: Իմ մտածելակերպը քիչ ա փոխվել, ոչ էն ուղղությամբ, որը դուք եք կարծում: Ըստ էության, մենակ մեկի հետ սեռական հարաբերություններ ունենալը ոչ միայն Աստվածաշնչյան, այլև բժշկական տեսանկյունից ա շատ ճիշտ: Ու դա իդեալական տարբերակն ա, դա լիքը առողջական ու էմոցիոնալ խնդիրներ ա լուծում: Ուղղակի հիմա աշխարհը շատ ա փոխվել: Ամուսնությունը մենակ եկեղեցով չի, հետևաբար էլ ինչ կարիք կա ամուսնանալու ընդհանրապես: Մարդիկ ուշ են ամուսնանում ընդհանրապես, հետևաբար ինչ կարիք կա էդքան ժամանակ սեքս չանելու: Ու ընդհանրապես, ամեն մարդու ընտրությունն ա ոնց ապրելը: Այ դա ա, որ իմ մտածելակերպում փոխվել ա: Ես ունեմ իմ «ճիշտը», բայց չեմ պարտադրում մյուսներին, ով ոնց ուզում ա, թող նենց էլ ապրի:
Ու ընդհանրապես, էս ամեն ինչը քյառթուության հետ կապելը շատ սխալ ա, որովհետև քյառթուի համար «աղջիկը պտի կույս ըլնի», քյառթու տղան մարմնավաճառների մոտ ա գնում ու լիքը սենց հարցեր:
Քանի առիթ ա, ասեմ :))։
Բյուր, համաձայն եմ, որ դա քյարթուության հետ կապելը սխալ ա։ Ու, ինչպես Չուկն ասեց, մենք ընդամենը կատակում էինք տվյալ դեպքում։ Ընդհանրապես նկատել եմ, որ վերջերս էդ «քյարթու» բառը չափից դուրս շատ ա գործածվում ու շատ դեպքերում լրիվ անտեղի։ Նենց տպավորություն ա, որ մարդիկ արդեն մոռացել են, թե ինչ ա նշանակում քյարթու։ Հենց մեկը դու էլ, օրինակ, վերջերս բլոգումդ որ գրել էիր «Blue is the warmest color» կինոյի մասին, ինձ թվում ա՝ Ադելին քյարթու անվանելով՝ հետևել էիր էդ տենդենցին։ Ճիշտ ա, ես կինոն չեմ տեսել, մենակ որոշ հատվածներ, բայց ինչքանով որ նկատել եմ էդ հատվածներից, ինչպես նաև տարբեր մարդկանց ու հատկապես քո վերլուծութուններից, «քյարթու» բառը տվյալ դեպքում լրիվ անտեղի էր։ Հենց քո տված բնութագիրն, ըստ իս, բացարձակապես կապ չուներ քյարթուության հետ։ Բայց, չգիտես ինչի, ամեն նախադասության մեջ նենց ջիգյարով շեշտում էիր «քյարթու» բառը :))։
StrangeLittleGirl
29.07.2014, 18:12
Քանի առիթ ա, ասեմ :))։
Բյուր, համաձայն եմ, որ դա քյարթուության հետ կապելը սխալ ա։ Ու, ինչպես Չուկն ասեց, մենք ընդամենը կատակում էինք տվյալ դեպքում։ Ընդհանրապես նկատել եմ, որ վերջերս էդ «քյարթու» բառը չափից դուրս շատ ա գործածվում ու շատ դեպքերում լրիվ անտեղի։ Նենց տպավորություն ա, որ մարդիկ արդեն մոռացել են, թե ինչ ա նշանակում քյարթու։ Հենց մեկը դու էլ, օրինակ, վերջերս բլոգումդ որ գրել էիր «Blue is the warmest color» կինոյի մասին, ինձ թվում ա՝ Ադելին քյարթու անվանելով՝ հետևել էիր էդ տենդենցին։ Ճիշտ ա, ես կինոն չեմ տեսել, մենակ որոշ հատվածներ, բայց ինչքանով որ նկատել եմ էդ հատվածներից, ինչպես նաև տարբեր մարդկանց ու հատկապես քո վերլուծութուններից, «քյարթու» բառը տվյալ դեպքում լրիվ անտեղի էր։ Հենց քո տված բնութագիրն, ըստ իս, բացարձակապես կապ չուներ քյարթուության հետ։ Բայց, չգիտես ինչի, ամեն նախադասության մեջ նենց ջիգյարով շեշտում էիր «քյարթու» բառը :))։
Ան, հեգնանքով էի քյառթու բառն օգտագործել: Ինձ համար Ադելն ինքը քյառթու չէր, բայց կա մարդկանց Էմմայի տեսակ, որը եթե հայ լիներ, քյառթու կասեր Ադելին: Ու Հայաստանում էլ քյառթու-վեհ բաժանումը հենց նմանատիպ չափանիշների հիման վրա ա:
Ուլուանա
29.07.2014, 18:15
Ան, հեգնանքով էի քյառթու բառն օգտագործել: Ինձ համար Ադելն ինքը քյառթու չէր, բայց կա մարդկանց Էմմայի տեսակ, որը եթե հայ լիներ, քյառթու կասեր Ադելին: Ու Հայաստանում էլ քյառթու-վեհ բաժանումը հենց նմանատիպ չափանիշների հիման վրա ա:
Բայց դու եթե կինոյի վերլուծություն ես գրում, ենթադրվում ա, որ պիտի չեզոք դիրքից գրես, չէ՞, ոչ թե մարդկանց որոշակի տեսակի սուբյեկտիվ տեսանկյունից։
StrangeLittleGirl
29.07.2014, 18:17
Բայց դու եթե կինոյի վերլուծություն ես գրում, ենթադրվում ա, որ պիտի չեզոք դիրքից գրես, չէ՞, ոչ թե մարդկանց որոշակի տեսակի սուբյեկտիվ տեսանկյունից։
Էմմայի տեսանկյունից եմ գրել, իսկ Էմմայի տեսանկյունից ինքը քյառթ ա:
Ինտերնետային կապս բավականին թուլացել էր մի քանի օր առաջ, բայց շատ կարճ տևեց՝ ամսի 24-ից զգալիորեն դզվեց, խնդիրը մեզնից չէր հավանաբար նորմալ արագությամբ աշխատում էր, բայց... որոշ կայքերում փոքրիկ խնդիրներ կարող են լինել: Օրինակ ակումբում պատկերները մեկ-մեկ ամբողջությամբ չեն երևում, (ի դեպ U-com-ից օգտվողների մոտ նման խնդիր եղել ա՞ մոտ օրերս) գրառումներ անելուց էլ են խնդիրներ լինում: Ասենք էստեղ գրառում անելու պատուհանում միայն կարող եմ գրառման վերնագիրը դնել, ոչ թեգերը կան, ոչ մյուս բաները, enter էլ որ սեղմում եմ, տողադարձերը չեն ընդունվում, չեն ճժբերում, այ եթե բոլոր նշումները երևային, կկարողանայի էդ ուղղել: Ուզում եմ ասել շատ անգամ, որ գրառմանս տողերս իրար կպած լինեն, ես մեղավոր չեմ::pardon Ամսի 25-ից Կապանում էի, ոչ ինտերնետի ժամանակ ունեի, ոչ հնարավորություն, ոչ էլ մեծ պահանջ էի զգում, արդեն մոռացել էի, որ էսպիսի խնդիր կա: Թե ինչի՞ էս քանի օրում չի ուղղվե::8 Այ էսպես ա:
Էլ խնդիր չկա::yahoo
Ուլուանա
29.07.2014, 18:19
Էմմայի տեսանկյունից եմ գրել, իսկ Էմմայի տեսանկյունից ինքը քյառթ ա:
Դե, իմ կարծիքով, էդքան ակնհայտ չի, որ Էմմայի տեսանկյունից ա ընդամենը։ Կարդալիս տպավորություն ա, որ դու էլ ես էդ տեսակետին հակված։
StrangeLittleGirl
29.07.2014, 18:20
Դե, իմ կարծիքով, էդքան ակնհայտ չի, որ Էմմայի տեսանկյունից ա ընդամենը։ Կարդալիս տպավորություն ա, որ դու էլ ես էդ տեսակետին հակված։
Բա գրել եմ, որ Էմման ա դասակարգում մարդկանց:
Նաիրուհի
31.07.2014, 14:33
Փնտրում եմ C# ծրագրավորողի էկզոտիկ երկրում աշխատելու համար :)) մանրամասների համար՝ նամակով
էս ով է եկել :))
Ուլուանա
31.07.2014, 19:11
էս ով է եկել :))
Սենց ա, էլի, մենակ բան պետք լինելիս ա մեզ հիշում :beee։
Ուլուանա
31.07.2014, 19:52
http://cs619323.vk.me/v619323939/13c1c/fSrqxe4LiT8.jpg
Էս համով պուճուրիկը ոնց որ Բգոենց Հասմիկը լինի:Բռնես թուշիկը կծես: :love
Վայ, էս նկարը ես մոտ մի տարի առաջ էի տեսել ինտերնետում, ու ես էլ էի միանգամից Բգոյենց Հասուկին նմանացրել :))։
StrangeLittleGirl
04.08.2014, 23:54
Ցտեսություն, մկնիկ։
ամա՜ն: բա ես էլ իմ մուկիկին եմ ուզում հաջող անեմ, չեն թողնում :cry
Ուլուանա
05.08.2014, 00:05
ամա՜ն: բա ես էլ իմ մուկիկին եմ ուզում հաջող անեմ, չեն թողնում :cry
Ո՞վ չի թողնում։ Ես թողնում եմ, հաջող արա :))։
StrangeLittleGirl
05.08.2014, 00:07
Ո՞վ չի թողնում։ Ես թողնում եմ, հաջող արա :))։
դե պիտի նոր ավատար նվիրեք :))
դե պիտի նոր ավատար նվիրեք :))
Իվու-ի մեթոդին դիմի::))
StrangeLittleGirl
05.08.2014, 10:23
Իվու-ի մեթոդին դիմի::))
Չէ, նկար չեմ դնելու :)) ստեղ վռոձի ինքնությունս մի քիչ թաքցնում եմ էլի :))
Մարդի՛կ, Երևանում որտե՞ղ քինդըլ գտնեմ: Եթե ոչ քինդլ, ապա գոնե գիրք կարդալու ուրիշ հարմարանք/ծայրահեղ դեպքում/:Մի քանի տեղ նայեցի՝ չկար:
Հ.Գ.Հարմար թեմա չգտա հարցս տալու համար:
Ներսես_AM
05.08.2014, 18:30
Մարդի՛կ, Երևանում որտե՞ղ քինդըլ գտնեմ: Եթե ոչ քինդլ, ապա գոնե գիրք կարդալու ուրիշ հարմարանք/ծայրահեղ դեպքում/:Մի քանի տեղ նայեցի՝ չկար:
Հ.Գ.Հարմար թեմա չգտա հարցս տալու համար:
http://mynotebook.am կա, բայց գները մի քիչ թանկոտ են։ www.list.am -ում են լինում ձեռքի վրա։ Ուրիշ տեղ չգիտեմ։ Բայց եթե շտապ չի կարծեմ ամազոնից առնելու դեպքում իրենք ուղարկում են։
Մարդի՛կ, Երևանում որտե՞ղ քինդըլ գտնեմ: Եթե ոչ քինդլ, ապա գոնե գիրք կարդալու ուրիշ հարմարանք/ծայրահեղ դեպքում/:Մի քանի տեղ նայեցի՝ չկար:
Հ.Գ.Հարմար թեմա չգտա հարցս տալու համար:
http://vdcomputers.com/151-amazon-kindle?sid=de195dbfcc6b85dcfa5e67020e778812
Տեղում էլի ունեին մոդելներ։
Lans-ում էլ են ունենում, բայց սայթում չգտա, զանգի։
Դատարկություն
05.08.2014, 21:15
Մարդի՛կ, Երևանում որտե՞ղ քինդըլ գտնեմ: Եթե ոչ քինդլ, ապա գոնե գիրք կարդալու ուրիշ հարմարանք/ծայրահեղ դեպքում/:Մի քանի տեղ նայեցի՝ չկար:
Հ.Գ.Հարմար թեմա չգտա հարցս տալու համար:
Էննա ջան, Երևանում չգիտեմ, բայց ամազոնից paperwhite-ը պատվիրելու դեպքում կնստի մոտ 75-80 000 դրամ (ուղարկելու ծախսն ու սուրհանդակային ծառայության մաքսային ձևակերպումների 5000 դրամը հաշված): Դրա փոխարեն կարաս Kobo գնես, մոտ երկու անգամ ավելի էժան ու նույն ֆունկցիաներով, ebay-ում 110$ ա: (օրինակ՝ paperwhite-ին kobo glo-ն ա շատ նման)
keyboard
05.08.2014, 21:48
Գնա icentre.am Նալբանդյան, իմ անունից ասա, նորմալ զեղչով կտան:
keyboard
05.08.2014, 22:39
http://i.imgur.com/x3i0CNk.jpg
Չուկ, էս դավադրություն ա՞ :D
Ուխխ:
Էսօր Ռոսսետան (http://rosetta.esa.int/) հանդիպելու է Չուռյումով-Գերասիմենկոյի (67P) գիսաստղին, ավելի ճիշտ դուրս է գալու գիսաստղի ուղեծիր:
Չնայած գիսաստղի դեպքում ուղեծիր դուրս գալը ճիշտ արտահայտություն չի, որովհետև գիսաստղի ձգողական դաշտը չի հերիքի արբանյակն իր ուղեծրում պահելու համար, ավելի ճիշտ կլինի ասել Ռոսսետան սկսելու է պտտվել գիսաստղի շուրջ:
Ավելի ֆանտաստիկ բան դժվար է պատկերացնել:
Գիսաստղի արագությունը 55.000 կմ/ժ է (15,2 կմ/վ), ու եթե դու Բրյուս Ուիլիսի տիեզերանավը չես, ստիպված տաս տարի պիտի մանևրես գիսաստղի շուրջը մինչև հարմարացնես հադիպել նրան քո համար անվտանգ պայմաններում:
Ինչն էլ գերազանց կատարել են Ռոսսետա ծրագրի հեղինակները:
Ահա Ռոսսետայի 10 տարվա ուղեծիրը.
https://www.youtube.com/watch?v=ola_htfIS6c
Սիրուն :love
67P - ն Ռոսսետայի աչքերով.
http://ic.pics.livejournal.com/zelenyikot/65139567/173455/173455_original.gif
Սա էլ արբանյակի գիսաստղի ուղեգիծ դուրս գալու սխեման:
Ամեն ինչ հաշվարկված է՝ հնարավորինս քիչ վառելիք ծախսելու (շարժիչը աշխատում է միայն շրջադարձերի վրա) ու գիսաստղի պոչից խուսափելու համար:
https://www.youtube.com/watch?v=fNBUep7mPdI
Ու էս ամեն ինչը երկրից 400 միլիոն կիլոմետր հեռավորության վրա:
Եթե էսօր ամեն ինչ հաջող անցնի, նոյեմբերին Ռոսսետան հետազոտող սարք կիջեցնի գիսաստղի վրա:
Սպասենք:
Եկող կա՞ ))
https://www.youtube.com/watch?v=4NWgQ0_5jRs
Երկար ու հիմնավոր գրառումների համար ժամանակ չեմ գտնում։ Վերջերս մտա «Մահապատիժ, թե ցմահ բանտարկություն» թեման էն թունդ քննարկման պահերին ու սկսեցի միայն շնորհակալություններով ցույց տալ, թե որ տեսակետի կողմնակիցն եմ։ Չգիտեմ, ինչ-որ մեկը նայում է էդ շնորհակալություններին, թե չէ, բայց ինձ թվում է, վիճաբանող կողմերն այնուամենայնիվ ուշադրություն դարձնում են, ու դրանք ոչ միշտ են լավ տպավորություն թողնում, հատկապես «հակառակորդ» կողմի վրա։ Ներվայնացնող են ու տհաճ։
Եթե իմ անձնական «ներքին կանոնադրություն» ստեղծեի, միայն ինձ համար գործող (ի դեպ կարելի է էդպիսի թեմա բացել), ապա մեջը կետերից մեկը կլիներ.
Երբ թունդ վիճաբանություն է, որտեղ երկու կողմ կա, էտիկայի տեսակետից էնքան էլ լավ չի նայվում ներս մտնելն ու առանց որևէ բան գրելու մի կողմին իրար հետևից շնորհակալություններ շարելը։ Մի արա էդպես։
Ու ինքս ինձ «կտուգանեի», եթե նորից էդպես վարվեի, քանի որ գիտեմ, իմ վրա էլ ուրիշի նույնպիսի պահվածքն է վատ ազդում։
Շատ իզուր, էդ էլ սեփական տեսակետն արտահայտելու միջոց ա, ու որոշ դեպքերում քեզանից առաջ ու քեզանից լավ արդեն գրել են էն ինչ դու մտածում ես։ Փոխանակ մի հատ էլ նույն բանը քո բառերով շարադրես, «շնորհակալություն» սեղմեցիր, անցար։
Միակ թերությունն էն ա, որ եթե նախավերջի կամ ավելի հին էջերի վրա ես սեղմում, կարող ա սկի ոչ էլ նկատեն։
StrangeLittleGirl
07.08.2014, 11:44
Շատ իզուր, էդ էլ սեփական տեսակետն արտահայտելու միջոց ա, ու որոշ դեպքերում քեզանից առաջ ու քեզանից լավ արդեն գրել են էն ինչ դու մտածում ես։ Փոխանակ մի հատ էլ նույն բանը քո բառերով շարադրես, «շնորհակալություն» սեղմեցիր, անցար։
Միակ թերությունն էն ա, որ եթե նախավերջի կամ ավելի հին էջերի վրա ես սեղմում, կարող ա սկի ոչ էլ նկատեն։
Չէ, Արտ, իրոք ներվայնացնող ա: Մանավանդ եթե իրար գզոցի ա գնում, ու անձնական վիրավորանքների տարրեր էլ կան, շատ ավելի սարսափելի ա դառնում: Մաշկիս վրա զգացել եմ:
Mephistopheles
07.08.2014, 11:49
Չէ, Արտ, իրոք ներվայնացնող ա: Մանավանդ եթե իրար գզոցի ա գնում, ու անձնական վիրավորանքների տարրեր էլ կան, շատ ավելի սարսափելի ա դառնում: Մաշկիս վրա զգացել եմ:
Արտի հետ համաձայն եմ… բանավեճը կյանքի ու մահվան հարց չի… ոչ էլ հաղթելու կամ պարտվելու… բանավեճ ա…
Չէ, Արտ, իրոք ներվայնացնող ա: Մանավանդ եթե իրար գզոցի ա գնում, ու անձնական վիրավորանքների տարրեր էլ կան, շատ ավելի սարսափելի ա դառնում: Մաշկիս վրա զգացել եմ:
Հին անեկդոտ կա, է՞, որ մեկը կնոջը ծեծում ա, կինն էլ գոռում ա «Օգնեցե՜ք, օգնեցե՜ք», կողքից մեկը վազելով գալիս, նայում, ասում ա. «մարդը լավ էլ ծեծում ա, օգնելու բան չկա»։
Հիմա որ մտնես, շնորհակալություն տեղը դու էլ թռնես կողմերից մեկի դեմքին, ինչ որ բան փոխվելո՞ւ ա դեպի լավը։
Եթե մտնում ես հանգստանցելու, շնորհակալության հարց էլ չի ծագում, բայց եթե գտնում ես, որ մեկը բացահայտ սխալ ա, անկախ վեճի թեժությունից կարելի ա շնորհակալել։
Հիմա ասեք Այվիի ասած թեմայում արդեն իսկ լիքը մարդ իմ մտքերին հակառակ մտքեր են արտահայում, ինչ կա ասելու, արդեն ասել են, ավելի հեշտ չի՞ մի հատ շնորհակալել, պրծնել։
Շատ իզուր, էդ էլ սեփական տեսակետն արտահայտելու միջոց ա, ու որոշ դեպքերում քեզանից առաջ ու քեզանից լավ արդեն գրել են էն ինչ դու մտածում ես։ Փոխանակ մի հատ էլ նույն բանը քո բառերով շարադրես, «շնորհակալություն» սեղմեցիր, անցար։
Միակ թերությունն էն ա, որ եթե նախավերջի կամ ավելի հին էջերի վրա ես սեղմում, կարող ա սկի ոչ էլ նկատեն։
Երևի ճիշտ ես ասում, իրականում նորալ ա, բայց իրոք ազդում ա: Մի կողմից՝ տրամաբանական ա, որ իրոք արդեն ասվածը խի՞ կրկնես, մյուս կողմից էլ երբ զրուցակցիդ գրառումներին էդպիսի լիքը աջակցություն ես տենսում, իսկ քեզ բանի տեղ դնող չկա, մի տեսակ միյնակ ես քեզ զգում: Ավելի ա ադում, որ մարդիկ քո գրառումներին վարկանշային համաձայնություն են հայտնում, բայց խուսափում են հրապարակային ցուցադրել էդ աջակցությունը. էդքան էլ մենակ չես, բայց մարդ չիմանա էլի:))
Իրականում ճիշտ ես, անկապ բաներ են, բայց հոգեբանական ազդեցություն կարա գործի: Այսինքն, ոչ թե կարա, գործում ա: Իմ փորձից եմ ասում:
Mephistopheles
07.08.2014, 12:07
Երևի ճիշտ ես ասում, իրականում նորալ ա, բայց իրոք ազդում ա: Մի կողմից՝ տրամաբանական ա, որ իրոք արդեն ասվածը խի՞ կրկնես, մյուս կողմից էլ երբ զրուցակցիդ գրառումներին էդպիսի լիքը աջակցություն ես տենսում, իսկ քեզ բանի տեղ դնող չկա, մի տեսակ միյնակ ես քեզ զգում: Ավելի ա ադում, որ մարդիկ քո գրառումներին վարկանշային համաձայնություն են հայտնում, բայց խուսափում են հրապարակային ցուցադրել էդ աջակցությունը. էդքան էլ մենակ չես, բայց մարդ չիմանա էլի:))
Իրականում ճիշտ ես, անկապ բաներ են, բայց հոգեբանական ազդեցություն կարա գործի: Այսինքն, ոչ թե կարա, գործում ա: Իմ փորձից եմ ասում:
հա՞… ես միշտ զարմանում էի թե խի են տենց անում… մտածում էի որ երևի իրար մեջ խոսում-մոսում են… դե... բոլորն իրար ճանաչում են, հանդիպում են, քննարկում են…
Ինչքան ժամանակ է, ես էլ թեժ քննարկվող թեմաների մեջ «քիթս չեմ խոթում»:
Եղել է, երբ որոշ քննարկվող թեմաներում, ուղղակի իմ կարծիքն եմ արտահայտել՝ չքարկոծելով ոչ մեկի կարծիքը, ոչ էլ հակառակը: Ուղղակի կարծիքս եմ արտահայտել: Ու հանկարծ կարծիքդ ժխտվում է որպես 100 % սխալ: Ավելին, քո «սխալը» հաստատվում է բազում շնորհակալություններով:
«Հակառակորդիդ» շնորհակալությունները լավ էլ ազդում են վրադ:
Ուլուանա
07.08.2014, 16:28
Ես էլ նոր Այվիի գրառումը կարդացի Անկապում, ասեցի՝ մեջբերեմ էստեղ, պատասխանեմ, էն էլ ի՞նչ տեսնեմ. արդեն լավ էլ քննարկում ա ծավալվել էդ թեմայով :))։
Չէ, Արտ, իրոք ներվայնացնող ա: Մանավանդ եթե իրար գզոցի ա գնում, ու անձնական վիրավորանքների տարրեր էլ կան, շատ ավելի սարսափելի ա դառնում: Մաշկիս վրա զգացել եմ:
Երևի ճիշտ ես ասում, իրականում նորալ ա, բայց իրոք ազդում ա: Մի կողմից՝ տրամաբանական ա, որ իրոք արդեն ասվածը խի՞ կրկնես, մյուս կողմից էլ երբ զրուցակցիդ գրառումներին էդպիսի լիքը աջակցություն ես տենսում, իսկ քեզ բանի տեղ դնող չկա, մի տեսակ միյնակ ես քեզ զգում: Ավելի ա ադում, որ մարդիկ քո գրառումներին վարկանշային համաձայնություն են հայտնում, բայց խուսափում են հրապարակային ցուցադրել էդ աջակցությունը. էդքան էլ մենակ չես, բայց մարդ չիմանա էլի:))
Իրականում ճիշտ ես, անկապ բաներ են, բայց հոգեբանական ազդեցություն կարա գործի: Այսինքն, ոչ թե կարա, գործում ա: Իմ փորձից եմ ասում:
Ինչքան ժամանակ է, ես էլ թեժ քննարկվող թեմաների մեջ «քիթս չեմ խոթում»:
Եղել է, երբ որոշ քննարկվող թեմաներում, ուղղակի իմ կարծիքն եմ արտահայտել՝ չքարկոծելով ոչ մեկի կարծիքը, ոչ էլ հակառակը: Ուղղակի կարծիքս եմ արտահայտել: Ու հանկարծ կարծիքդ ժխտվում է որպես 100 % սխալ: Ավելին, քո «սխալը» հաստատվում է բազում շնորհակալություններով:
«Հակառակորդիդ» շնորհակալությունները լավ էլ ազդում են վրադ:
Ժող, պարզ ա, որ տհաճ ա, բա հո հաճելի չի՞ լինելու իմանալը, որ էդքան մարդ քեզ հետ համաձայն չի, կամ համաձայն ա քո տեսակետի սխալ լինելուն։ Բայց էդ նույն ձևով տհաճ ա, երբ քեզ քննադատում են, քո կարծիքին հակառակ կարծիք են հայտնում՝ քոնը սխալ հանելով, նույնիսկ եթե դա անում են առանց վիրավորելու, մեկ ա, տհաճ ա։ Հիմա ի՞նչ, արգելե՞նք բոլոր քննարկումներն ու բանավեճերը, որ ոչ մեկի համար տհաճ չլինի։ Էդտեղ ես էթիկայի հարց ընդհանրապես չեմ տեսնում, հարցը զուտ էմոցիոնալ մակարդակի ա։ Կարծում եմ՝ դրա փոխարեն ավելի լավ ա՝ ամեն մեկս մտածենք, թե ոնց արտահայտենք էդ հակառակ կարծիքը, որ դիմացինի համար հնարավորինս քիչ վիրավորական ու նվաստացուցիչ լինի՝ անկախ նրանից, թե ինչքանով ա նա սխալ։ Ու էդ առումով գուցե նաև ուրիշին վիրավորող, նվաստացնող ու ոչնչացնող գրառումների տակ շնորհակալություններ չդնենք, ինչքան էլ որ համաձայն լինենք, ու այդպիսով չքաջալերենք ագրեսիվ ու անհարգալից գրառումները որևէ մեկի նկատմամբ։ Ինձ համար, օրինակ, ամենատհաճը դա ա։ Ու նման դեպքերում արդեն նշանակություն էլ չունի, թե ինչ տեսակետ ա արտահայտված գրառման մեջ, նույնիսկ եթե գաղափարական առումով հարյուր տոկոսով համաձայն լինեմ, մեկ ա, տհաճ ա ու վերջ։